| χειρων ἐπαφαις περικαθαπτουσαις τοις ἐκτος σωμασι την αἰσθησιν προς το ὁραν προσαγειν . Πλατων κατα συναυγασμον του ἐκ των ὀφθαλμων | ||
| αὐλης μαλιστα ἀφειδουντες τε ἑαυτων και αἰσχυνομενοι τῳ προ ὀφθαλμων ὁραν τον βασιλεα : συν αὐτοις γαρ ἠν ἀγωνιζομενος . |
| πολει . πορθειν ] ἀφανιζειν . ἐπακτον ] ἀλλοτριον . ἐπακτον ] ξενον , ἀλλοτριον . Ξ ἐπακτον ] ἐπεισακτον | ||
| , ἀλλ ' ὁθ ' ἁγνος ἠν , στρατον λαβων ἐπακτον ἐρχεται πολιν την Εὐρυτειαν : τονδε γαρ μεταιτιον μονον |
| ποιειν ἠν ἀρα οὐκ εὐ ἐχοντος παντη , ἀλλα ταυτῃ ποιουντος και κινουμενου , καθ ' ὁ τι και χειρον | ||
| . και ὁ Χαιρεκρατης εἰπεν : Ἐαν οὐν ἐμου ταυτα ποιουντος ἐκεινος μηδεν βελτιων γιγνηται ; Τι γαρ ἀλλο , |
| ' ὁτι οὐθειϲ μεμαθηκεν ] οὐθεν : ἀλλα τουθ ' ὁραι ! ! ! ! ! ! ! ] ϲιν | ||
| δοκησιν ἀσφαλη ; αὐτος γαρ ὀσσοις εἰδομην , και νους ὁραι . ] ἠδη δ ' ἐν οἰκοις συν δαμαρτι |
| : ἐπει δε καλως ἐσχεν αὐτοις , εἰς Ἀττικην ἐφοιτων παλαιστραν . ὀξυτητα φυσεως ἁμα και σπουδην ἐπεδεικνυντο και διηλλαξαν | ||
| ἡμεις φαμεν παλαιστραν την ὀρθριαν . Μολωνὡς ΣιμωνἈρατου ἀντεραστης . παλαιστραν δε λεγει τον ἐρωτα του παιδος , την κακοπαθειαν |
| ὁμου τι : “ μη παρεχε μοι πραγματα . ” τοιουτοτροπον τι . μανθανω . τουτων τινα ὀπτεον ἀν εἰη | ||
| , τους δε χρηματιουμενους , τους δ ' ἀλλο τι τοιουτοτροπον αὑτοις ἐξεργασομενους . παντα γαρ ἠδη δια τουτου ἐπρασσετο |
| , δια τουτο ἐξανισταται εἰπεν , ἀντι του της βασιλειας ἐκβληθησεται . . ἡ τεξεται ] ἡτις τεξεται . φερτερον | ||
| μεταδιωκων , ἐκβληθησεται μεν τα ἐπωνυμα της Ἀγαρ προπαιδευματα , ἐκβληθησεται δε και ὁ σοφιστης αὐτων υἱος ἐπικλησιν Ἰσμαηλ . |
| ἀλλα τον δεσποτην , ὁς οὐ πονειν με ἐδιδαξεν , ἀλλοτριους δε πονους κατεσθιειν . „ οὑτω και των παιδων | ||
| δ ' οὐκ ὀξυδορκουντες εἰσι , τουτους ταχει ῥιπτουσιν ὡς ἀλλοτριους : εἰ δε ἐπι της Ἑλενης λεγοιτο , λεγει |
| γινεται γαρ καλλιστον βοηθημα σαρκωσαι και εἰς οὐλην τα ἑλκη παραγειν δυναμενον . ἐχει δε την συνθεσιν οὑτω : Λημνιας | ||
| ἀν ἐκτεισηι τα ὀφειλομενα , σωμα , και οὐδεν δειν παραγειν οὐδε ἑν γραμμα . . μαρτυρεονται δε και οἱ |
| δ ' ὁ τριπους ἠρθη , κατα χειρων τ ' εἰχομεν ὁ μηδεν ἀδικων οὐδενος δειται νομου . εἰ θνητος | ||
| παρ ' ἡμων εἰς ὑμας , ἀλλ ' ἁ γε εἰχομεν . Νυν ἡμιν ἀκριβως ἀποδημεις , ὁτε και τον |
| στρατηγῳ , μεχρις ἀν εἰπῃ τους συνειδοτας : ἁλους τις προδοσιας στρατηγος ἐδεδετο παρα τῳ συστρατηγῳ , ὁ δε ἀπεκτεινεν | ||
| αὐτοις ἀναθησετε , και τοις του πολεμου κινδυνοις τας της προδοσιας ἀδοξιας ἀναμιξετε ; μηδαμως : ἀλλ ' ἐνθυμηθεντες παρ |
| ἡσθηναι τοσουτον , ὁσον τοτε ἡδετο ἐπι ταις μηδεν αὐτῳ προσηκουσαις ναυσιν ἀποσωζομεναις . Ξανθος ὁ ποιητης των μελων λεγει | ||
| : πλειω γαρ την πεψιν προσλαμβανοντα τῳ χρονῳ λυσιτελεστερα ταις προσηκουσαις χρησεσι γινεται και οὐχι ῥᾳδιως συμφθειρεται . Περσικα δε |
| ' ἐφειμενοις πραττειν ἁ παλαι ἐπεθυμουν . τελος δε οἱ συμποται ἰδοντες περιβεβληκοτας τε ἀλληλους και ὡς εἰς εὐνην ἀπιοντας | ||
| πρωτους και εὐωχεοντα ἀναδιδασκειν , ὡς οὐτε αὐτος οὐτε οἱ συμποται αὐτου οὐτε οἱ ἐκ τουτων αἰει γινομενοι ἀποθανεονται , |
| τουτοις οἰκουντα και ταις ὑπωρειαις της τε ἐκτος μεχρι της παραλιας της Ἀδριατικης και της ἐντος . ἀρκτεον δε παλιν | ||
| αὑτους ὀντων , πλην εἰ τι Μιλησιοι και Μυουσιοι της παραλιας ἀποτετμηνται . ἀρχη μεν οὐν της Καριας ἐστιν ἡ |
| ὁτι ἐπ ' οὐδενι μαλλον οἰμωξεται τις ἠ τῳ μη πειθαρχειν τῳ σοφῳ . ζημια γαρ χρηματων ἠ ἀτιμια ἠ | ||
| ἀνδρες θεους μεν σεβοιντο , τα δε πολεμικα ἀσκοιεν , πειθαρχειν δε μελετῳεν , πως οὐκ εἰκος ἐνταυθα παντα μεστα |
| οἰκειους γαρ ἐκτιθεται ἐν τῳ περι συγγενικων τους κατ ' ἐπιγαμιαν παρεςηγμενους ἐξωθεν : ὁ δε Μενανδρος ἐνιοτε ἐπι των | ||
| Φαιδρας ἐρωτα . ὁ Ἀθαμαντος δια την Θεμιστους της Ὑψεως ἐπιγαμιαν . ὁ δε Ἰασονος δια Γλαυκην την Κρεοντος . |
| ἐπι της κεφαλης του Δρακοντος . δηλον οὐν ὁτι ἐκεινην ἀριστεραν λεγει . συμφωνων δε τουτοις και ἐπι της ἀνατολης | ||
| ἡ δεξια πτερυξ ἐστι του Ὀρνιθος , παρα δε την ἀριστεραν πτερυγα οἱ ποδες του Ἱππου . . . Τον |
| του Ὑρτακου , ὁτι του στρατηγου κελευσαντος ἐξω της ταφρου καταλιπειν τους ἱππους μονος οὐχ ὑπηκουσεν , ἀλλα συν αὐτοισιν | ||
| Ἀριστοτελης ἐπιτρεψει . πειραται δε προσαναγκαζειν αὐτους ἠ ὁρον τινα καταλιπειν ἐν τοις πραγμασι και μη παντων ἀταξιαν και ἀοριστιαν |
| τον ἑξης και τον ἡγουμενον του τετραχορδου και ἑστωτα νητην συνημμενων . ἐοικε μεντοι το τοιουτο συστημα παραπεποιησθαι τοις παλαιοις | ||
| των Σκλαβων και Ἀντων κατα τους ποταμους ἐφεξης διακειμενων και συνημμενων ἀλληλοις , ὡστε μηδε διαλειμμα εἰναι μεταξυ αὐτων ἀξιον |
| ταις μαχαις , και ταυτα οὐ πολλων ὀντων οὐτε των ἀπολομενων οὐτε των παραδοντων τα ὁπλα . αὐτος γε τοι | ||
| ' ἰσχυρας της ναυμαχιας και πολλων νεων ἀμφοτεροις και ἀνδρων ἀπολομενων οἱ Συρακοσιοι και οἱ ξυμμαχοι ἐπικρατησαντες τα τε ναυαγια |
| τριτον τουτων ὑπολογιστεον ὑπερ της ἀνωμαλιας του πλου , ὡς καταλειπεσθαι και την τουτων των μεσημβρινων διαστασιν σταδιων ὀκτακισχιλιων ἑξακοσιων | ||
| . νδʹ . Του ὀμματος παραφερομενου τα πορρω των ὁρωμενων καταλειπεσθαι δοξει . ἐστω γαρ ὀμμα το Β , ἀφ |
| ἀστερων φυσεις . Ἡλιος μεν οὐν και Σεληνη Κρονῳ παραδιδοντες ἐναντιωματων και φοβων εἰσι δηλωτικοι , ἐπαγοντες ἐχθρας μειζονων και | ||
| δε κακοποιος ἐπιδιακατεχει τον χρονον , ἀπρακτος και ἐπινοσος δυσκαταγωνιστος ἐναντιωματων πληρης , ὡς και προς τοις κακοις ἀδρανη και |
| τα ἑλκη ὑγροτεραν τε την γαστερα ποιουσι και τους πυρετους ἐπιτεινουσι . πλην , ἐπειδη παντες οὐκ ἐπι πολυ της | ||
| , ἀπολλυμενοι δε λυουσι τας ἐν ποσι στασεις και αὐξανομενοι ἐπιτεινουσι . παιδιον δε παιζον ἰδειν κυβοις ἠ ἀστραγαλοις ἠ |
| , ἀφ ' οὑς ἀσπασιος και ἀσπασιως . ἐστι δε παρασυνθετον ἀπο του ἀσπαζω συνθετου , . , . * | ||
| ἀγκυλοχειλης συνθετον ἐστιν ἀπο του χηλη , ἀλλ ' ἐστι παρασυνθετον , ὡς ἀνωτερω εἰρηκαμεν . Ἱνα δε μητε τουτο |
| . Το μηδεν ἀδικειν πασιν ἀνθρωποις πρεπει . Ἀνδρος τα προσπιπτοντα γενναιως φερειν . Λεγεις , ἁ δε λεγεις ἑνεκα | ||
| εἰς ταυτα τα μερη , ὁπως μηδεμιαν αὐξησιν λαμβανῃ τα προσπιπτοντα των ἀῤῥωστηματων δια γε της ἐπιμελειης και της εὐταξιης |
| δε χρωμενων . Ἀροτρῳ ἀκοντιζεις : ἐπι των ἀσκεπτως τι ποιουντων . Αὐταρ ἡ παγη ἐοικε ληψεσθαι παγην . Αὐτου | ||
| το παν ἐπιτρεπειν . δυναται μεν γαρ και ἡμων μηδεν ποιουντων ἐκεινος εὐ ποιειν δια παντων , ἀλλα βουλεται και |
| το κυριον οὐκ ἐστι του αὐτου γενους οὑπερ και το προσηγορικον ἐστι : το μεν γαρ κυριον ἀρσενικον ἐστιν , | ||
| ὀνομα Τυλλιον ἐπι του πατρος , το δε κοινον και προσηγορικον Σερουιον ἐπι της ἰδιας τυχης , ὁτι δουλευουσα ἐτεκεν |
| ' ἀλλοις αἱ των δημοσιων ἀδικηματων γραφαι , οἱον ναυς προδουναι , τειχη , συμμαχους και τα ὁμοια . Ἑπεται | ||
| κατα της πολεως της Ἀθηναιων , και Σταγειρα την πατριδα προδουναι Μακεδοσιν αὐτον : ἐτι δε κατασκαφεισης Ὀλυνθου μηνυειν ἐπι |
| ἡ τε ψυχη ἐρρωτο προς το βελτιστον , αὐτοις το ὁμοιοτροπον . ἀλλ ' ὁ μεν θεοφιλεστερος ἠν ὁ Συριανος | ||
| σχεδον οἱ νυν ἀνθρωποι τοις προτεροις ἐξω μερους βραχεος οὐδεν ὁμοιοτροπον ζηλουν ἀξιουσιν , ἀλλα και ἐν λογοις και ἐν |
| Τραπεζουντος διαστηματα μεχρι Διοσκουριαδος προειρηται δια των ποταμων ἀναμετρηθεντα . ἀθροιζονται δε ἀπο Τραπεζουντος εἰς Διοσκουριαδα , την νυν Σεβαστοπολιν | ||
| του προφητου Μωυσεως ἱερωτατας ὑφηγησεις . οὑτοι το μεν πρωτον ἀθροιζονται δι ' ἑπτα ἑβδομαδων , οὐ μονον την ἁπλην |
| ἐδοσαν τερψιν εἰναι ὁρωσι . τεως μεν οὐν ᾡ συνειχετο ἰσχυοντος , ξυλον τι σμικροτατον τουτο ἠν , ἐμενε , | ||
| Λακωσι παντα τον Ξερξου σκοπον , μηδενος δε τι γνωναι ἰσχυοντος , αὑτη τοις Λακωσιν εἰπε , και ξεσαντες τον |
| την ὑλην και ὁριζον και τροπον τινα εἰς το εἰναι παραγον , τριτον δε το συνθετον το ἐκ τουτων . | ||
| ' ἑνος προϊοντων . Οὐδεν γαρ οὐδε ὁπωστιουν προς το παραγον ἑτεροφυλον ἐστι των παραγομενων , οὐδε ἀνοικειον , οὐδε |
| ⌈ γαρ α [ δε β ] ἐστι προ της παραβασεως κομματιον προτασσειν , ὁπερ ἀει χοριαμβικοις κωλοις συντιθεται . | ||
| , ὁ παις ἀντιλαβομενος της στρατηγιας ἐνικησεν : ἐπανελθων κρινεται παραβασεως νομου . ἡ προβολη : ἐβλαψας τας πολεις τον |
| διδασκαλιας , ὡσπερ τῳ τελειῳ γραμματικῳ ἠ μουσικῳ οὐδενος δει παραγγελματος των εἰς τας τεχνας , τῳ δε σφαλλομενῳ περι | ||
| . αὐτοκελευστος : Ἀρριανος : κροτος τε ἀθροος οὐκ ἐκ παραγγελματος ἀλλ ' αὐτοκελευστος ὡρμηθη . . . . παραγγελμα |
| ταχεως γηρασκουσιν αἱ φυσιες αὑται . Διαιτησθαι δε ξυμφερει τοισι τοιουτοισιν ὁκοσα θερμαινει και ξηραινει και πονοισι και σιτιοισι , | ||
| : αἱ λεπται μελανων διαχωρησιες αἱ φρικωδεες , βελτιους τοισι τοιουτοισιν : αἱ τοιαυται ὠφελουσι μαλιστα κατα την ἡλικιην , |
| χρησθαι τοις προκειμενοις παραγγελμασι : εἰτ ' οὐν δια το συνθετους χρονους συντρεχειν τοις μελλουσι λεγεσθαι προσεχειν και συγκρινειν τα | ||
| τας δε ἀσυνθετους ἐν μεταβασει : διο και αὐτοπαθεις τας συνθετους τινες ἐκαλεσαν , ἀλλοπαθεις δε τας ἁπλας . Τας |
| μυδρος ὁ θ ' ὑγρος εἰς γην ὀμβρος ἐκπορευεται . τοιους δε περιεστησεν ἀνθρωποις φοβους , δι ' οὑς καλως | ||
| μεν ἐχῃ κεντρον σοφος Ἑρμης , αὐταρ ἐπαντελλῃ Παφιη , τοιους ἀνεφηναν , προς δ ' ἐτι και πασης τεχνης |
| ἐπιταττοντα , ἀλλα εἰ τι μονον οἰσθα βλαβης ἠ νοσου παραιτιον , οὐδ ' ἀν ἀκρᾳ ποτε τῃ χειρι προσηψω | ||
| εἰσηνεγκε μερισμον ἀξιοπιστως την αἰτιαν της ἐχθρας ἀπολυομενος και Τιμοκρατη παραιτιον ἑαυτῳ της κατηγοριας ἀποφαινων : και δια τουτο τῳ |
| , εὐκλειαν τε και ὀνομα και εὐνοιαν και φιλιαν πολεων ἐπιφανων , ὁμοιως δε και ἀνδρων . εἰ δε και | ||
| , ἀριστον ἀνδρα , Πουβλιον Ῥουτιλιον , Σκιπιωνα τε των ἐπιφανων νεανισκον και Πορκιον Κατωνα , και αὐτον ὑπατον . |
| . Ἀλλος δε τις παρην ; Σχεδον τι οἰμαι τουτους παραγενεσθαι . Τι οὐν δη ; τινες φῃς ἠσαν οἱ | ||
| ὁτι παρασκευαζομενου Ξερξου τον ἐπι τηι Ἑλλαδι στολον , πρεσβεις παραγενεσθαι προς Γελωνα τον τυραννον ἱκετευοντας εἰς τον των Ἑλληνων |
| φυναι Σαγγαριου του κατα την χωραν δυναστου και Κυβελης : παρθενιαν δε μαλλον ἠ την προς ἀνδρα ποθουσα ὁμιλιαν , | ||
| Ἡ συνταξις οὑτω : ταρβω γαρ και φοβουμαι την ἀστεργανορα παρθενιαν της Ἰους , εἰσορωσα αὐτην δαπτομενην και δαμαζομενην ἐν |
| , ἐξιασατο την νοσον τελειως . Και τινας οἰδα των χρησαμενων αὐτῳ μηκετι ὁλως , ὑπο του παθους ὀχληθεντας : | ||
| ζωδιου τετηρηται , καθαπερ διακονῳ προς την τηρησιν του ὡροσκοπου χρησαμενων των Χαλδαιων : ἐπι δε τῃ ἀναφορᾳ ὁ συσχηματισμος |
| οὐδεν πλεον σημαινει ἐν τῳ ἀρα ἡμερα ἐστινἙνεκα . του τοιουτου οὐδ ' ὁ και συνδεσμος οὐδ ' ὁ ὁτι | ||
| και ταυτα Κελσου του πανταχου δικαιου κἀν τοις πραγμασι τουτοις τοιουτου πεφηνοτος ; ὁρμησας γαρ ἐπι την τιμωριαν οὐχ ὁπως |
| μη προστιθεμενου του εἰδικου , ἀπο του γενικου νοεισθαι το ἰδικον , ὡς ἐπι Ὁμηρου : ποιητην γαρ αὐτον ἰδικως | ||
| οὐτε ἀρχομεν κτἑ . ? : δια του κοινου το ἰδικον ἐσημανεν ʃ ἀπο - κρισις Ἀθηναιων προς Πελοποννησιους πρωτη |
| ἐν τῃ Προσωπιτιδι λεγομενῃ νησῳ , τον περιρρεοντα ποταμον διωρυξι διαλαβοντες ἠπειρον ἐποιησαν την νησον . των δε νεων ἀφνω | ||
| τῃ πολει συναγαγοντων και περι συλλυσεως δημηγορουντων οἱ μεν Καρχηδονιοι διαλαβοντες τον Τιμολεοντα πεισθησεσθαι τον εἰς Κορινθον ἀποπλουν ποιησασθαι ῥᾳθυμως |
| Τρῳαδος προς Σιγειον . ἐνταυθα δ ' αὐτων την ἀποβασιν ποιησαμενων , εὑρεθηναι φασι παρθενον δεδεμενην παρα τον αἰγιαλον δια | ||
| διεξεπαισαντο ἐξω πως . γενομενου δε τουτου και λογον οὐδενα ποιησαμενων των πολεων περι του συμβαντος παθους ἐπαυσαντο της ἐπιμελειας |
| ἀιδιου ἀποβλεπων και θεους τους ἐν αὐτῳ , τους μεν ὁρωμενους , τους δε και ἀφανεις ὀντας , και δαιμονας | ||
| σεμνους . ὑη ! ! ! # ὀμματων . μη ὁρωμενους . ῥᾳθυμιαν . νωθροτητα * προσχωρειν . πολιτην ἑαυτον |
| ' ἡμιν οὐ καθημενην στρατιαν και τῳ τε περι τον ὁρμον πονῳ κεκοσμημενος και τῃ των κωλυσοντων ἐρημιᾳ την ἐλπιδα | ||
| ἀνεθεσαν δε αὐτο Κυναιθαεις . ὁ δε περικειμενος τε τον ὁρμον και ἡλικιαν παις ἐτι ἀναθημα ἀνδρος ἐστι Φλιασιου Κλεολα |
| προσαγορευομενοις , εἰ μη ἠν τινα και ταυτα προς ἁ ἐπιβαλλομεν : το δε διημαρτημενον οὐκ ἀν ὑπηρχεν , εἰ | ||
| , δι ' ὑπογραφης και λογων ἐξωτερικων ἀμωσγεπως αὐτα δηλουν ἐπιβαλλομεν . οὐσης δε της πραγματειας περι των ὀντων κατα |
| τα του ῥηθεντος προ βραχεος . Ἐλελειπτο μεντοι του συναναφαινομενου κεινοις πυρρου χρωματος και εἰ δει παραδειγματισαι τον λογον νεφεσιν | ||
| και περαν ποντοιο παλλοντ ' αἰετοι . προφˈρων δε και κεινοις ἀειδ ' ἐν Παλιῳ Μοισαν ὁ καλλιστος χορος , |
| το ψευδος , οὐτε δια ἀγνοιαν του ἀληθους οὐτε δια ἀπατηλον τι : και ὁτι πας θεος ἀμεταβλητος και ἀτρεπτος | ||
| συνεμιξεν , οὑς λοιδορεισθαι μεν εἰωθαμεν δια το των τροπων ἀπατηλον , οὐ μεντοι κολαζουσιν οἱ νομοι . ἐνιοι μεν |
| ἀλλῳ δε οὐδενι : το μεν δη ἀντιδιῃρημενον τῳ γνωστῳ ἀγνωστον το ἐπεκεινα του ἑνος , παντη ἀπορρητον , ὁπερ | ||
| δε παν το περιγραφομενον : το δε ἡνωμενον ἀπεριγραφον , ἀγνωστον ἀρα τελεως . Ἀλλα μην και εἰ τις ὑποθοιτο |
| κινεισθαι κυκλικως : συμφερομεναι γαρ τῳ σωματι και μη δυναμεναι διαπνεισθαι δια την εἰρημενην αἰτιαν , και παυσαμενου του της | ||
| ἐπιμενειν ἀχρι πλειονος , ὡς ἀν του πνευματος κωλυομενου συντομως διαπνεισθαι δια την παχυτητα του γαλακτος . ζητειται δε και |
| τον ἡλιον θεωρουντες : οἱ γαρ πολυν χρονον ἐν σκοτει διατριβοντες και εὐθεως εἰς τον ἡλιον θεωρουντες ἀποτυφλουνται . οὑτως | ||
| ποιητεον , ἱνα την ἐκ τουτων ἀπομιμησιν οἱ περι ταυτα διατριβοντες τοις της ἀρετης στοιχειοις καλλιγραφουμενοι μη προς τα φαυλα |
| δυεται πεδοεσσα μολοβρη , ῥιζα δ ' ὑπαργηεσσα μελιζωρος δε πασασθαι . των δη κυανεην μεν ἀναινεο , της δ | ||
| προς Ἀχιλλεα : οὐκ ἠθελον ἁμ ' ἀλλῳ ἐν μεγαροισι πασασθαι . και ἀλλαχου : εὐθ ' οἱ σπλαγχν ' |
| τουτου αὐτην τε ἐλευθεραν και την ψυχην ἐλευθεραν παρασχεσθαι : προσπιπτοντων δε των ἀναγκαιων παθηματων τε και πραξεων ἐφεστωσαν ταυτα | ||
| νεφη πνεοντας προς την Αἰθιοπιαν ἀγειν , ὡν δη και προσπιπτοντων προς τα ὀρη καταρρηγνυσθαι πολυ πληθος ὑδατος , ἀφ |
| και κατενευσεν ἐπι την ἀλλοτριαν ἐλθοντι Ἰλιον ἐκπερσαντ ' εὐτειχεον ἀπονεεσθαι . Και ὁ Ἀπολλων προτερον μεν οὐκ ἐπαμυνει τῳ | ||
| πριν μεν μοι ὑπεσχετο και κατενευσεν Ἰλιον ἐκπερσαντ ' εὐτειχεον ἀπονεεσθαι . ἐχοι τις ἀν ἀντειπειν προς τον Ἀγαμεμνονα : |
| , τιμᾳ μειζονως . οὐκ ἀρα ὁ την αἰγα την οὐρανιαν ἐπιτελλουσαν παρατηρων παντος ἀν τυχοι , ὁπου γε ἐμοι | ||
| τῳ ὑψει . Κιων δ ' οὐρανια ] * Κιονα οὐρανιαν την Αἰτνην καλει δια το μεχρις οὐρανου τῳ ὑψει |
| σπερματων , πλεονασμος καταμηνιων , δις ἠ τρις του μηνος ἐπιφαινομενων ἀτακτως , μελανωδων , ὑδατωδων , και οὐ κατεχεται | ||
| οὐκ ἐδοκει αὐτῳ ἐρημα κατα - λιπειν τα ὀπισθεν πολεμιων ἐπιφαινομενων . Ἀλλα μην ὡρα γ ' , ἐφη , |
| ἰσοπληθη . μειζων δε ἡ ΑΒΓΔ πυραμις των ἐν αὐτῃ πρισματων παντων . μειζον ἀρα και το Ω στερεον των | ||
| πρισματα ἰσουψη τῳ κυλινδρῳ : και ἑκαστον ἀρα των ἀνασταθεντων πρισματων μειζον ἐστιν ἠ το ἡμισυ μερος του καθ ' |
| δε ἐν ταχει και εἰδον και ἐνοησαν ἁ ἐβουλετο ὁ δυναστης . και εἰποντι ὑπερ της των ἀνθρωπων γενεσεως συνῃσθοντο | ||
| . . . Π : [ Ἀμισωδαρου ] Οὑτος Καριας δυναστης , οὑ την θυγατερα ἐγημε Βελλεροφοντης , ὡς Ξενομηδης |
| ἐπι του τροχου τους ἐξεταζομενους , ἱνα κατειπωσιν , ἁ συνισασιν ἀλλοις ἠ περι ὡν αὐτοι ἠδικησαν τροχιζεσθαι λεγουσιν . | ||
| εὐδαιμονιαν ὀνομαζει . οἱ δε σοφιας ἐρωντες , ὡν ἑαυτοις συνισασιν ἀγνοουσιν , ἐφιενται μανθανειν και τους μεγα τι και |
| ἐκκλησιαζουσι προς τους περιοικους πολεμου περι , και ἀμηχανουσι , παραγαγων ἀμφοτερους εἰς μεσον , και συν αὐτοις δορκους τε | ||
| δε ἐπιζητουμενον ὁμηρον ἀπαγορευοντων μη ἐχειν , τον τε νεανισκον παραγαγων ἁπασιν ἐδειξε βασιλικως παρ ' αὐτῳ διαιτωμενον και διαλεχθηναι |
| ποιειν ἀναγκαζεσθαι , ἠ τι τοιουτον : τουτο γαρ μονον παρατηρειν ἀξιος εἰ ἐπι τῳ αὐτῳ πραγματι : ποιησαι τι | ||
| , και το προδυνον ὁ ἐστιν Ϛʹ ἀπο του ὡροσκοπου παρατηρειν και τους κακωτικους των ἀστερων πως ἐσχηματισμενοι προς αὐτα |
| των χρηματων τα μερη , ὁρμισαμενην δ ' ἐπι τοις ἑσπεριοις μερεσι της Ἰταλιας , ἐνθα ἠν Ὀμβρικοις ἡ οἰκησις | ||
| ἐστι τοις τοποις τουτοις ἡ Κυδωνια , προς δε τοις ἑσπεριοις κειται της νησου περασι . της μεντοι Κυδωνιας ὀρος |
| . : χιλιοι δε κατα μεν τον Σολωνα τας εἰσαγγελιας ἐκρινον , κατα δε τον Φαληρεα και προς πεντακοσιοι . | ||
| γαρ ἐκ των ἀγωνων , ἀλλ ' ἐκ των ἐπιτηδευματων ἐκρινον αὐτον . Ἀλλα μην εἰ δει κατα γενος σκοπειν |
| δε ἡ δειαι και χρησιμοι , ἁμα τῳ βιῳ ἐλθουσαι παραμενουσι παντελως : δια τουτο οὐν εἰπε , συγγυμνασθεντα τῳ | ||
| ἀλλοτριαις γυναιξι μιγνυσθαι ἐν Αἰγοκερωτι και Ὑδροχοῳ και Ἰχθυσι : παραμενουσι γαρ ἀβλαβως αἱ μιξεις , μαλιστα δε και Σκορπιῳ |
| την αὐτην γνωμην ἐχοιτε περι των ἐθελοντων εἰς τους κινδυνους καθισταμενων , ἡνπερ αὐτοι περι αὑτων ἐχουσιν . Ὁποσοι μεν | ||
| και τον κυκλον περιλαμβανοντων ἀπο σημειου ἐπι το αὐτο σημειον καθισταμενων , ἑως ἀν πληρωσαντες τυχωσι του κυκλου την χορειαν |
| τινος παραδοντος ἐρωτατ ' αὐτον , και καθ ' ἑκαστον παρασχεσθαι μαρτυρας ἀξιουτε . ἐαν δ ' εἰναι μοι φῃ | ||
| , εἰτε οἰκτῳ του ἀνθρωπου εἰτε και ἀποδοχῃ , παντα παρασχεσθαι , μητε ὑπουργιας τινος φεισαμενον μητε δαπανης μηδεμιας . |
| τινα παρασκευασαμενοι και θοινην , ἐξεκαλεσαντο τους Πιτυοεσσηνους εἰς το προαστειον : αὑτους δε διελοντες διχα , τοις μεν τα | ||
| ὁ Δαρειου ἱππος ἐστεργε μαλιστα , ταυτην ἀγαγων ἐς το προαστειον κατεδησε και ἐπηγαγε τον Δαρειου ἱππον και τα μεν |
| δε κατα διανοιαν ἀληθειαν : ἁρμοζει γαρ διανοιᾳ μεν μηδεν παραδεχεσθαι ψευδος , ἑρμηνειᾳ δε μηδεν ἐμποδιζειν των εἰς την | ||
| τῃ ἀποτεξει και πλειστον προσανευρυνεται μεχρι του και χειρας τελειων παραδεχεσθαι . κατα μεντοι την φυσιν τρυφερον ἐστι και σαρκωδες |
| και το ἀποπρο βατε οὐ λαμβανει την της μεσης συλλαβης προσῳδιαν ὀξειαν , ἀλλ ' ἐπι την τεταρτην συλλαβην μεταβεβηκεν | ||
| . Πεμπτος τροπος των παρα την λεξιν σοφισματων ὁ παρα προσῳδιαν . γινεται δε ὁταν ὁ τονος , προς ὁν |
| αἰδεσθεις το σεμνοπρεπες και ἱερον ὑποδεχεται ἀσμενος . Ἠδη δε ἀναγομενων αἱ Διονυσου δυναμεις περιφανως διεδεικνυντο , χλωρα τε σμιλαξ | ||
| και ἀσωματον . και ἐπι μεν των ὑπο διαφορους κατηγοριας ἀναγομενων και αἱ συστατικαι και αἱ διαιρετικαι παντως ἑτεραι εἰσιν |
| , ἐπαν δε πλημμυρις ἐπελθῃ , τα προς την ἀγραν παρασκευαζονται . Τους μεντοι γε τελευτωντας αὐτων οὐδεμιας ἀξιουσι προνοιας | ||
| παρ ' ὁσον οἱ διαμαρτοντες κατα τον προτερον πλουν ἀσφαλως παρασκευαζονται τον δευτερον . ἐμνησθη ταυτης ἐν Φαιδωνι : τον |
| προσεδεχοντο προτερον τας σπονδας , δοκουντες τῃ παρουσῃ εὐτυχιᾳ καθυπερτεροι γενησεσθαι : και τους ξυμμαχους ἁμα ἐδεδισαν σφων μη δια | ||
| εἰναι : καλεισθω δε ἀγγελος , ὁτι σχεδον τα μελλοντα γενησεσθαι διηγγελλε τρανοτερᾳ φωνης ἡσυχιᾳ δια της μεγαλουργηθεισης ὀψεως . |
| ἰατρικης ἀπειρος , εἰ κατιδοι φαρμακον ὁπερ ἠγνοησε , τον ἰατρον ἐλοιδορησεν : ὁ δ ' ἀνευ λογου και ἐπιστημης | ||
| ἐνεδυσατο : ἐστι γαρ και ἐπι των πολλων ἰδεσθαι αὐτην ἰατρον οὐσαν . μονοι δε Ἑλληνες ἐπιπονῳ σπουδῃ ἐπικουρον αὐτῃ |
| ᾑ τε κρατειται . Πρωτον μεν θεογνωσιαν και θεολογικην ἐπιστημην παρεσεσθαι τοις οὑτως ἀχθεισι προλεγει και παντων των ἀπο της | ||
| παρα των Ἀντιατων βοηθειᾳ , ἡν οὐ δια μακρου σφισι παρεσεσθαι ἐπιστευον , ἀνοιξαντες ἁπασας τας πυλας ὡρμησαν ἐπι τους |
| εἰπεν ἀντι του ὁποιον και ὁτε το Α τοις Δ ὑπαρχειν ἐδεικνυτο : ὑπαρχειν γαρ ἐδεικνυτο δια μεσου του Β | ||
| καθ ' αὑτο εἰναι τι των ἀσωματων και συμπληρωτικον ἀλλων ὑπαρχειν , ἀλλ ' οὐδε το ποιητικον τινων και το |
| , ἡτις ἐστιν ἡ προς ἑκαστον μερος της εὐδαιμονιας τον βουλευομενον ἀποφερουσα . ὁτι δε και περι του ἁπλως τελους | ||
| συλλογιζομενον εἰ καλως ἡ ὀρεξις ὠρεκται , ἐπειτα προαιρουμενον και βουλευομενον ὁπως του ὀρεκτου ἐπιτευξεται , δια τουτο ἡ προαιρεσις |
| , ὁϲα προϲ την ἰατρικην ἠ ὑγιεινην χρειαν ἐξ αὐτων παραλαμβανεται . καθολου τοινυν χρη γιγνωϲκειν ὡϲ καλλιϲτη ϲαρξ ἐϲτιν | ||
| μαλιϲτα νοϲημαϲιν ἁρμοζει ὡϲ ἐπιπαν και προ του ϲιναπιϲμου δε παραλαμβανεται εἰϲ το παραϲκευαϲαι το ϲωμα τῳ ναπυι , και |
| ἐλθε . δηθεν ὡς δη Θουκυδιδης φησι : τουτο δε προσποιησιν ἀληθειας ἐχει , δυναμιν δε ψευδους . λαμβανεται δε | ||
| ξυνοντας : το ξυνοντας ἀπο κοινου προς το λυπηρους ἀκουστεον προσποιησιν τε ξυγγενειας τισι : οἱ ἐπειτα ἀνθρωποι τους τοιουτους |
| : τινα οὐν ἀντιταξεις τῳ Τυδει ; τις ἀξιος ἐστιν προϊστασθαι της ἐγγυτητος ταυτης ; τιν ' ] ἀνθρωπον . | ||
| : ἀρχειν μεν γαρ ἐστιν το τινων ἐπ ' ὠφελειᾳ προϊστασθαι , κρατειν δε το βιᾳ τινας ἀγειν ὑπακουομενους ἐπι |
| : ἀρχων δε ἀλλος μεν νυν , ἀλλος δε το παρελθον . το οὐν αἰτιον του νυν μεν μη ἐξαμαρτανειν | ||
| και ἐχει τροφην ἀναλισκων τῃ της πεψεως δυναμει το ἐσω παρελθον ὁλοκληρον . Ὀνομα ἐστιν ὀρνιθος ἀστεριας , και τιθασευεται |
| συνερρυησαν ἀσμενοι πολλοι και ἠλθον , ὡστ ' ἐν ἀγωνιᾳ κἀκεινον γενεσθαι , ἀπαγγειλαντος τινος αὐτῳ , διοτι πληθος ἡκοι | ||
| . το γαρ ἡμας τοιουτον ἐστιν , ἐμε και σε κἀκεινον , ἠ ἐμε και ὑμας , ἠ ἐμε και |
| τουτων τας μεν Μαντινεων ἡμιν συμφορας μετ ' αὐξησεως και διαθεσεως ἐξηγησατο , δηλον ὁτι καθηκειν ὑπολαμβανων τοις συγγραφευσι τας | ||
| την ληφθεισαν τροφην . ἐκ ταυτης οὐν διορισθησεται της κοιλιακης διαθεσεως ἡ λειεντερια . ἐκ παντος τοινυν τροπου ἀνακλητεον την |
| και αἰτιαι των κατα μερος ὑποληψεων : την δε καθολου ἐπιφοραν ὁ νους ποιησεται : τουτου γαρ ἐργον ἠδη τα | ||
| τουτο και τους θρομβους ἀποκρουεσθαι τε και κωλυεσθαι την πολλην ἐπιφοραν του αἱματος . Ἐστω δε πασα τροφη μετα του |
| και προς ἡμας ἐληλυθε της ἀρετης . Δεχεται δη την παραινεσιν ὁ Τυλλος και δεχημερους ποιησαμενος ἀνοχας , ἐν αἱς | ||
| λογος μυθικος ἐκφερομενος ἀπο ἀλογων ζῳων ἠ φυτων προς ἀνθρωπων παραινεσιν : παροιμια δε την ἀπο του κεφαλαιου ἐπι το |
| ἐκ δυναμενου ἠ ἀλλην τινα ἐχων λυπην , οἱ δε οἰκειοτερον πως διατιθενται προς το πραγμα και τροπον τινα ὑπομενουσι | ||
| ἀλλ ' ἀοριστως προηκται . εἰθ ' οὑτος Νεοπτολεμος ] οἰκειοτερον τουτο προς αὐτον το παραδειγμα . και γαρ τοι |
| ὁμοφυλων : τον δε Ῥαγουηλον διακωλυοντα στρατευειν τοις Ἀραψι προσταξαι λῃστευειν την Αἰγυπτον . Ὑπο δε τον αὐτον χρονον και | ||
| Αἰθιοπιας τα ἀκρα , και ἀντρα καταστησαμενοι διεγνωσαν τους παριοντας λῃστευειν . Ὁ δε Ἁβροκομης ὡς ἡκε παρα τον ἀρχοντα |
| ὡς ἐπυθετο και εἰδεν αὐτου τα τολμηματα , ἐποιειτο σπουδην ἐπαγεσθαι Φιλοποιμενα ἐς Μακεδονιαν . τῳ δε Ἀντιγονου μεν ὀλιγον | ||
| το δη τους ἀνασπαστους ἐκ των κεκρατημενων πολεων τεως μεν ἐπαγεσθαι κατα τας στρατειας , ἐπει δε προθυμως τους πολεμους |
| ε δικαστ ! ! ! ! ! ! ! ! αν ? ἐνοι ! ! ! ! ! ! ! | ||
| των εἰς ην ὀξυτονων και ἑξης . Εἰπων τα εἰς αν ἀκολουθως ἠλθεν ἐπι τα εἰς ην : οὐκ ἐστι |
| εἰληχε ποδα , πλατος δε ἐξ εὐρειας της κεφαλης μειουρος κατεισιν ἐστε ἐπι την οὐραν : και πῃ μεν φλογωδης | ||
| ῥευμα και τῃ στενοχωριᾳ των ἠπειρων θλιβομενον σπασμῳ και ταραχῳ κατεισιν . ὑποτροχαζουσι δ ' ἀλληλαις αἱ των ἠπειρων ἀκραι |
| μονον , ἀλλα και ποιων ἀει καθ ' ἑκαστον των γεννωμενων τα φυτα ταυτα . Τοις εἰρημενοις ἐστιν ἀκολουθος και | ||
| οὑτως : ἡ συμπλοκη δε ἡ τουτων γεννηθεντων και ἀει γεννωμενων ἐχοι ἀν την ἐπιστασιν και ἀποριαν κατα τε την |
| σωφρονει μεν πλεον των πενομενων , εἰς δε το τοις πενησιν ἀμυνειν χρηται τοις οὐσι κατα τουτο μονον ἐπαινων το | ||
| χρυσιον ἱνα ἀπελθωμεν εἰς τας μακρας πολεις ἐμπορευομενοι και τοις πενησιν δυνηθωμεν ποιησασθαι διακονιαν , και μετα τουτο ἀποκαταστησωμεν σοι |
| γιγνομενων παθων ἰατρευειν καθαπερ λιποθυμιαν φοβους και τας ἐπι μακρον γιγνομενας της διανοιας ἐκστασεις . Ἰαται γαρ , φησιν , | ||
| Σωφροσυνη μετριοτης της ψυχης περι τας ἐν αὐτῃ κατα φυσιν γιγνομενας ἐπιθυμιας τε και ἡδονας : εὐαρμοστια και εὐταξια ψυχης |
| ἑπεται πολλα των ἀδυνατων , ῥητεον και το μη εἰναι αἰτιον των ἀδυνατων ὑπαρχειν . ὁ τε λεγων μη εἰναι | ||
| μειζονων φυγην , ἀλλα πολλοις ποριζομενοι το πλειω καταθειναι . αἰτιον δε μεγαλοφροσυνη τις ἐμφυτος , δι ' ἡν οὐκ |
| ὁταν εἰς τα ἐλαχιστα διαιρηται , ἀνισα τα μερη ἀλληλοις παρεχον . οὐ γαρ διχῃ εἰς ἰσα μεριστον : ἀναιρετικον | ||
| ταυτα λυσητε ] βουλεται ψηφισμα λαβειν παρα του δημου το παρεχον την ἀδειαν του κατηγορειν του νομου . τηνικαυτα τον |
| οὐ γαρ περι του και μειζον αὐτο εἰναι φιλονεικει ὁ κατηγορος , ἀλλ ' ἡττον , οἱον ἐπι μεν τοις | ||
| Φινευς παραιτησαμενος Κλεοπατραν : γεγονει δε του Φινεως και πρεσβυτις κατηγορος παρα τῳ Ἡρακλει . διοπερ Ἡρακλης ἀναιτιους εὑρων τους |
| κερδαινειν βουλομενων . Μυλλος παντα ἀκουει : ἐπι των κωφοτητα προσποιουμενων , και παντα ἀκουοντων . Μυλλος γαρ κωμῳδιων ποιητης | ||
| ἐκ των Θεμιστοκλεους ἀποφθεγματων . Λαγωος καθευδων : ἐπι των προσποιουμενων καθευδειν , ἠ πανουργευομενων . Λαγωος περι των κρεων |
| ἐπικυκλου μοιρας β μδ , πλειων τε ἠν ἡ περιοδικη παροδος της ἀκριβους ἑξηκοστοις ιγ . και ὁ μεταξυ δε | ||
| ἐκειτο ἐν μεσῳ . ἀρχη δ ' ἐς ταυτα και παροδος , εὐθυς ἐπι τῳ συμμαχικῳ πολεμῳ , ἡδε ἐγιγνετο |
| Ἡμιθεας , ὡστε μη μονον παρα τοις ἐγχωριοις και τοις περιοικοις τιμασθαι διαφεροντως , ἀλλα και τους μακραν οἰκουντας εἰς | ||
| και Ζαλευκου του Λοκρου , δι ' ὡν ἀξιοζηλωτοι τοις περιοικοις ἀχρι πολλου γεγονασιν . Σιμιχος δ ' ὁ Κεντοριπινων |