| προς τῃ ἡμετερᾳ ὀψει . Ἐστω γαρ ἡ μεν ἡμετερα ὀψις προς τῳ Α , ἡλιου δε κεντρον το Β | ||
| αὐτους και ἐτι μαλλον καθεξουσαν ἐρημιαν , δεινη και ἀνυπομονητος ὀψις . οὐδεις γουν ἐστιν οὑτως ὠμος τον τροπον , |
| δε και ἐς τα ἀλλα γερα σφισιν , ὁποσα τοις ἀποικοις νεμειν οἱ Ῥωμαιοι νομιζουσι . Πατρευσι δε ἐν ἀκρᾳ | ||
| ὁτι τουτους ἀπεστελλον οἱ Κορινθιοι κατα ἐτος ἀρχοντας Ποτιδαιαταις ὡς ἀποικοις ʃ ὁ Ἀσκληπιαδης την ἐπι προθεσιν περιττην εἰναι λεγει |
| συντριψουσιν ἐριζοντες περι νικης . καλως δε και ἐν τουτοις ἀπαντησαντος ἐπι τας ἀμφιβολους γνωμας ὡρμησεν ὁ Ἡσιοδος , και | ||
| ἠ μη πεισας πυρι και σιδηρῳ την ἡγεμονιαν διαλυμηνασθαι . ἀπαντησαντος δε αὐτῳ Γαϊου Δομιτιου και ἐρομενου , Ποι προαγεις |
| και παντος ἀκολαστου θιασου χορηγος φιλοτιμοτατος . συ δε ἐρανον παρεξεις πενησι φιλων , χαριει δωρεας τῃ πατριδι , συνεκδωσεις | ||
| ' , ἀλλα ς ' ἀντομαι , Κρεον . ὀχλον παρεξεις , ὡς ἐοικας , ὠ γυναι . φευξουμεθ ' |
| ἀνδρες δικασται , εἰ οὑτος χαιρων ἀπαλλαξει ὁ τοιουτον νομον τιθεις , ἑτερον φανηναι ἀλλο τι των της πολεως ἰσχυροτατων | ||
| ἐκεινα πραξει : οἱον το σωφρονειν οὐκ ἐν μετρῳ ἐκεινῳ τιθεις , ἀλλ ' ὁλως κατα το δυνατον χωριζων και |
| κἀπικουρησαι χθονι ; ἐπεμψ ' : ὀφειλων δ ' ἠλθε συμπονειν ἐμοι . οὐ μην θανοντι γ ' οὐδαμως συνηδομαι | ||
| οὐν ταυθ ' οὑτως ἐχει , δει και ὑμας ἐμοι συμπονειν δυστυχουντι , ἱνα και ὑμιν εἰποτε ἀν συμβαιη , |
| ἐξελαθετο φιλτρα καινα προ των παλαιων ἑλομενη . προς δε συμβασεις εἰ τις ἐθελει χωρειν ἀνηρ τῃ τοιαυτῃ γυναικι , | ||
| πατριδα και τα οἰκεια . εἰ δε προκαλουμενου νυν ἐπι συμβασεις του μεγαλου βασιλεως παρακουσειαν , οὐκετι ἑξουσι του λοιπου |
| ἐκεινων ἑξειν ἐμελλον . πολλα δε και οἱ τῳ περιπατῳ συνηθεις ἐμηνυον ἡμιν , αὐτοι τα παρ ' αὑτων και | ||
| Πατροκλος οὐπω τουτο παθοντος του Θετταλου ; ἀμφω μεν γαρ συνηθεις και φιλοι , κοινα δε τα φιλων ἡ παροιμια |
| αὐτην θεωρησας βλαψῃ : τοτε γαρ ἠ κρυφα ἠ φανερως ἐπιβουλευθεις ἀπολειται . ἐαν δε Κρονος στηριζων την Σεληνην ἰδῃ | ||
| ἐπιβουλης τις τινι κατασκευασῃ θανατον , ἐαν τε ἀποθανῃ ὁ ἐπιβουλευθεις ἐαν τε μη , το δ ' ἑτερον ὁταν |
| θαλασσης οἱ μεν ἀνεπεταννυον συν κραυγῃ τα ἱστιας ὡς δηθεν ἀναγομενοι , τα δε πνευμα τε ἐδεχετο και ἐκυρτουτο , | ||
| και νηνε - μιας παρεχει , διο και χρονιζουσιν οἱ ἀναγομενοι ἐν τῳ πλῳ . ἐαν οἱ β ἀγαθοποιοι μετα |
| ἀρνητικον μοριον , οἱον οὐκ ἐστιν ἀνθρωπος λευκοςἀνθρωπος οὐκ ἐστι λευκος ἀνθρωπος λευκος οὐκ ἐστι . ταυτα μεν οὐν δηλα | ||
| Δυο δε εἰδη και του κνεωρου : ὁ μεν γαρ λευκος ὁ δε μελας . ἐχει δε ὁ μεν λευκος |
| , ὡς φησι Φυλαρχος , παντων σεμνοτατος γενομενος και παιδειας ἐπιμεληθεις οὑτω διεφθαρη ὑπο τρυφης ὡς τον παντα χρονον ὑπολαβειν | ||
| . , . σπουδαρχιασας : ἐπιθυμησας ἀρξαι . σπουδασας , ἐπιμεληθεις τυχειν της ἀρχης . . , . Τ τημελες |
| α ληγων ἀοριστος προσθεσει του ι και συστολῃ της ἀρχουσης ἀπαρεμφατον ποιει , ἐπεισα πεισαι : οὐ συνεζευχθη δε τῳ | ||
| ῥημα συνυπακουομενον ἐχον το ὀνομα ἠ την ἀντωνυμιαν ἠ το ἀπαρεμφατον λογος ἐστιν . εἰ δε τουτο οὐκ ἀληθες , |
| κατα την ὁμοιοπαθειαν : ποθεν γαρ ὁρωντες χασμωμενους τινας ἠ ἀπορουντας παραχρημα ἀναγκῃ τινι κινουμεθα προς το ὁμοιοπαθες ἐνεργειν , | ||
| την δια Κρευσιος τους μεθ ' αὑτου στρατιωτας και μαλα ἀπορουντας ποτερα ποτε πολεμος προς Θηβαιους ἠ εἰρηνη εἰη : |
| οὐ γαρ ἀν ἀλλως πεισθειη κατακουσαι της γνωμης , μη διατεθεις ὁτι μεγαλη ἐστιν ἡ ὑποθεσις και σπουδης ἀξια περι | ||
| : ὁ δε φιλοσοφιας ἠρα , και αὐτου Κραντωρ ἐρωτικως διατεθεις ἐπυθετο τα ἐξ Ἀνδρομεδας Εὐριπιδου προενεγκαμενος : ὠ παρθεν |
| ἀπεριττως ῥηθεν του μεν εἰποντος ἀποφθεγμα γινεται , του δε ἀκουσαντος ἀπομνημονευμα . Ὁτι φιλει ἡ μεν ἀσθενεια και ταπεινοτης | ||
| Σεμιραμις , ἀπο Σελευκου του Νικατορος Λυσιμαχῳ πολεμουντος , και ἀκουσαντος ὁτι θυγατηρ αὐτῳ γεγονε , την πολιν ἐκαλεσε Θυγατειρα |
| και τριακοντα θυσανηδον ἐκπεφυκασι . ζῳων δε ἀρα ἁπαντων τουτο δειλοτατον ἠν : ἐαν γαρ ὑπο τινος ὀφθῃ και αἰσθηται | ||
| ἑτερον Κλεωνυμον τοὐνομα . ἐλαφοι . . . ἐγενοντο ] δειλοτατον γαρ το των ἐλαφων γενος ὡς ἀχολον . Κλεισθενην |
| φρικη βυθιος εὐθυς κατεσχεν ἡμας ἐπι τῳ προτερῳ και τουτο ἀκουσαντας , ἡ και μεχρι της ἐπιφανειας ἀνεχυθη . και | ||
| τῳ δημῳ ἐν τῳ των θεσμοθετων δικαστηριῳ τους μεμυημενους , ἀκουσαντας τας μηνυσεις ἁς ἑκαστος ἐμηνυσε , διαδικασαι . Και |
| ἀμεριμνιαν και το μερος ἠδη δουναι τοις ἐμοις φιλτατοις . δικαιοι δ ' ἐστε μοι παντες ἐς παντα συνεργειν , | ||
| : τουτο δε και ἐν ταις ἀρεταις συμβαινον φαινεται : δικαιοι γαρ εἰσι μαλλον και ἡττον και ἀνδρειοι , και |
| , Λουγδουνος καλουμενον : [ μετωνομασθη ] δε δι ' αἰτιαν τοιαυτην . Μωμορος και Ἀτεπομαρος , ὑπο Σεσηρονεως της | ||
| εὐωνυμος ἀγαθον σημαινει . Γλουτος εὐωνυμος εὐεξιαν σημαινει Γλουτος δεξιος αἰτιαν σημαινει . Μηρος δεξιος ἀγαθον σημαινει . Ὁ δε |
| οὐν ὡροσκοπῃ Κρονος τῃ καταρχῃ ὁ διαθεμενος γερων ἐσται , κακουργος και [ ὁ διαθεμενος ] ἀδικος και ἐνεδραν ἑξει | ||
| οὐδεν εἰδως ὡν ἐφευρεθεις χρονωι δικην δεδωκας . ὡδε τις κακουργος ὠν μη μοι το πρωτον βημ ' ἐαν δραμηι |
| : δηλουσι δε και ἀνδρες σοφοι παν παθος μικραν ἐπιληψιαν ὀνομασαντες : αἱρει δε και ὁ λογος ἐκ των ὑπερβολων | ||
| διαφεροντας ἀλληλων ὑποθεμενοι , και δια τουτο ἰσως τονους αὐτους ὀνομασαντες , ἀπο τουτων ποιουσι πρωτην μεταβολην συμφωνον ἀπο του |
| της οὐρανιου και ἀρχετυπου , ἡν πολλοις ὀνομασι καλει . παραδεισος μεν δη τροπικως εἰρηται ἡ ἀρετη , τοπος δε | ||
| την της Περσιδος χωρας ἰδιοτητα . ἐστι δ ' ὁ παραδεισος την μεν πλευραν ἑκαστην παρεκτεινων εἰς τετταρα πλεθρα , |
| δουλων συντρεχοντων , ἐν ὀλιγῳ χρονῳ μυριαδες εἰκοσι συνηθροισθησαν . καταλαβομενοι δε Τυνητα , πολιν οὐ μακραν της Καρχηδονος κειμενην | ||
| παραδοσεις των πολεων , ἁς ἐτυχον αὑτων τῃ πρωτῃ ἐφοδῳ καταλαβομενοι , εἰσι δ ' ὡν και ἐκ φιλονεικιας οὐκ |
| δημοσιου της ἰσης λυσαμενοι τιμης ἀπεδοσαν . και τα μεν κατεπειγοντα δεινα τουτον τον τροπον χρησαμενων τοις πραγμασιν αὐτων διελελυτο | ||
| ἐγω δε ταλαντον σοι κομιζων , ὡς ἐχοις προς τα κατεπειγοντα χρησθαι , καθ ' ὁδον ἠδη πλησιον ἠκουσα , |
| δεομενοι οἱς ἐπικαλουνται ἀσφαλειαν και κοσμον οὐχ ἡσσον διδοντες ἠ ληψομενοι παραγιγνονται . τον δε πολεμον , δι ' ὁνπερ | ||
| . πεμψατε οὐν μοι κεραμους ἀρκουντας εἰς ἐτος , ἠ ληψομενοι την τιμην ἠ χαριν ἀντι χαριτος ἀπαιτησοντες . Ἐδει |
| Το ἐγγεισωμα διαιρεσις ἐστιν ὀστεου του κρανιου μετα του το κατεαγος ὀστεον ὑποκεχωρηκεναι κατω και ὑπεληλυθεναι τῳ κατα φυσιν . | ||
| σφαλειης . , . . , . ἀγανον : το κατεαγος . ἡ πρωτη ὀξεια . και τουτο τραγικωτερον το |
| πολυανθρωποτατοι των Ἀραβικων ἐθνων ὀντες . νεμονται δε την εὐδαιμονα λεγομενην Ἀραβιαν , φερουσαν τα πλειστα των παρ ' ἡμιν | ||
| . Αὑτη δε ἡ Ἀπολλωνιας νησος ἐχει ἐν αὑτῃ πολιν λεγομενην Θυνιαδα , Ἡρακλεωτων ἀποικον , Ἀπο δε Ἀπολλωνιαδος νησου |
| το χειρον . Ἀθηναιος δε ὁ Ναυκρατιτης και Ἀπολλωνιος ὁ ἐπικληθεις Μολων ὡρισαντο οὑτω , σχημα ἐστι μεταβολη εἰς ἡδονην | ||
| [ ] . . , Ἱππων μεν προτερον ὁ ἀθεος ἐπικληθεις . ̈ . , Ἱ . ἐξ ὑδατος την |
| ΘΕΗιΣ . Ἀθανατοις δε θεαις , ἠγουν τοις θηλυκως λεγομενοις στοιχειοις , ὁμοιαν λεγει την των τεχνων περιληψιν . και | ||
| και το Χ : διο πολλῳ τῳ χρονῳ τοις ἐννεακαιδεκα στοιχειοις ἐχρωντο : ὁθεν οἱ ἀρχαιοι μη ἐχοντες το Ψ |
| περιαπτουσιν ὡσαυτως τα δεξια τοις δεξιοις και τα ἀριστερα τοις ἀριστεροις σεληνης οὐσης ἐν ἀποκρουσει ἠ ἐν ἀσπορῳ ζωδιῳ και | ||
| δε νεον κλισιηθεν ἰοντα . ἡ διπλη ὁτι ἐν τοις ἀριστεροις μερεσι του ναυσταθμου γεγονεν ἡ μαχη , ὁπου και |
| ἐλλειψει δε οὐδεν ὡν ἀν ἐπιθυμησῃς , πλειω γαρ των ἀναλισκομενων εὑρησεις τα γεννωμενα . φυτα γαρ ἐστιν ἐν τοις | ||
| ἐπι της διοικησεως , οἱον των προσιοντων τῃ πολει και ἀναλισκομενων . οἱ δε ὁτι Διομηδης και Ὀδυσσευς το παλλαδιον |
| ἑτερον προς τῳ Κορησσῳ . τοις δε Συρακοσιοις και Σελινουσιοις κρατιστοις γενομενοις ἀριστεια ἐδωκαν και κοινῃ και ἰδιᾳ πολλοις , | ||
| ἱκανον ἁπασι . φερε δη τις οὐκ ἀν ὁμολογησειεν τοις κρατιστοις ἐοικεναι ποιημασι τε και μελεσι τους Δημοσθενους λογους , |
| προδιαλεχθεις δε τοις περι αὐτον δι ' οὑ τροπου ψευδομαντιν ἀποδειξειν τον οἰωνοσκοπον ὑπελαμβανεν , ἐπειδη παρεγενετο φιλανθρωποις αὐτον ἀσπασμοις | ||
| ἐκειν ' οἱς Θεσπις ἠγωνιζετο : και τους τραγῳδους φησιν ἀποδειξειν κρονους τους νυν διορχησαμενος ὀλιγον ὑστερον . τις ἐπ |
| γενεσθαι , ἀφνω στερομενοι πολλοις και μεγαλοισι και ἀθεσμοις και ἀνοητοις κακοις καταφορτιζοντι ταν ψυχαν : και οὑτω συμβαινει αὐτοις | ||
| γαρ βλασφημιας ἐχομενα λεγειν περι θεων ἀλλοτριον τοις σοφοις , ἀνοητοις δε οἰκειον . σοφια μεν [ γαρ ] οἰδε |
| ἁφης σημειου ἐπι του ΘΚ κανονιου μεχρι του Β την ὑποτεινουσαν την προς τῳ Α γωνιαν εὐθειαν , ἡν και | ||
| ἰσην ἠτοι την προς ταις ἰσαις γωνιαις , ἠ την ὑποτεινουσαν ὑπο μιαν των ἰσων γωνιων , και τας λοιπας |
| Ἰλισσου μυστικαις ὀχθαις ἐσκηνημαι . . . Ἀλεξανδρος ὁ τοις τροπαιοις ὁροις τοις ὁλων χρησαμενος . . . Το τε | ||
| , ὁν και πολλῳ τῳ μεσῳ παρηλασας ἐργοις παλλιστοις και τροπαιοις και νικαις και τοις λοιποις ἀριστευμασιν . Ὁσα μεν |
| Ἀθηναιοι δε τουτον μεν ἀκριτον εἰασαν , Δημαδην δε δεκα ταλαντοις ἐζημιωσαν ὁτι θεον εἰσηγησατο Ἀλεξανδρον . και Εὐαγοραν ἀπεκτεινον | ||
| περιττου προστιθεται , ὡς ἐν Χειρωνι Φερεκρατης “ τοις δεκα ταλαντοις ἀλλα προστιθησιν , ἐφη ἀττα πεντηκοντα : ” οὐδεν |
| , εἰ δει και τιμωρησαι αὐτον τον μοιχευσαντα , ὡσπερ συλλογισαμενος ὁτι ὁ δεινα ἐμοιχευσε . τῳ δε τοιουτῳ , | ||
| εἰτα το Δ κατα του Β λαβων ἠ και αὐτο συλλογισαμενος δια του Ε λαβῃ το Α Δ , Δ |
| ὑπηρχον . και παραινεσεις ἀλλας τε ἐποιουντο ἐν σφισιν αὐτοις ἀνισταμενοι και ὡς οὐ δει ἀθυμειν ὁτι ἡ πολις αὐτων | ||
| Ὡς δε ταυτ ' ἐρρηθη , οἱ τε ἀλλοι παντες ἀνισταμενοι συμπροθυμησεσθαι ταυτ ' ἐφασαν και Κυαξαρης . Γαδατας δε |
| ὁ μεν Δημοκριτος ἐγελα συνεχως τα πραγματα , ὁ δε Ἡρακλειτος ἐκλαιεν . ἠν δε ὁ μεν Δημοκριτος Ἀβδηριτης , | ||
| Ξενοφανης και Ἡροδοτος θαυμαζει . μαρτυρει δ ' αὐτῳ και Ἡρακλειτος και Δημοκριτος . Ἐνιοι δε και αὐτον πρωτον εἰπειν |
| πλαττει κενας ; ὁ την ἀρχαιαν του χρυσου φοραν τοις δημοις ἀνεις ; ἀλλα θηριωδης ἀνθρωπος ; ὁ βαδιζων εἰς | ||
| ἐντυγχανων των πολιτων τοις πρεσβυτατοις , οἱ κατεμειναν ἐν τοις δημοις ὀλιγα μεν των ἐπιτηδειων ἐχοντες , ἀναγκαια δε , |
| χρηται , ἐνιοτε ὡς ἀρσενικῳ , ἐνιοτε δε ὡς οὐδετερῳ τελευτωντος του μηνος : του κατα σεληνην λεγει μηνος : | ||
| ἀναστησας την δυναμιν ἐκ της πολεμιας ἀπηγεν ἐπ ' οἰκου τελευτωντος ἠδη του ἐτους . ἐπισταντων δε των ἀρχαιρεσιων ἐδοξε |
| . Τουτο ἑωρακως ὁ τε ἰατρος και οἱ περι την καμνουσαν ἀνθρωποι ἱσταν τε ἐπεχειρησαν τα αἱματωδη ἐκεινα και τοις | ||
| τους περι την κεφαλην της κλινης ποδας , την δε καμνουσαν δια κηριας ἐν τοις ἐνηλατοις τῳ θωρακι προσκαταλαβοντες προσεταξαν |
| ἡμιτελεστα φαρξαμενοι ἐφυλασσον . και οἱ Ἀθηναιοι οὐ πολλῳ ὑστερον καταπλευσαντες ὡς ἑωρων , ἀπηγγειλαν μεν οἱ στρατηγοι τα ἐπεσταλμενα | ||
| θαλαττῃ δια το μη δυνασθαι πανταχου βοηθειν . παλιν δε καταπλευσαντες εἰς τον Ἀχαιων λιμενα νυκτος ἐλαθον ἀποβαντες , και |
| οὐν ἐξ ὁμοιοτητος φιλιαι τοιαυται . δοκει δε και ἐξ ἐναντιοτητος συστηναι φιλια , ἡτις και δια το χρησιμον ἐστιν | ||
| ἁρμονιας συνεχομενα : την δε δυαδα κατα την ὑλην ἐταττον ἐναντιοτητος οὐσαν πρωτην ἐμφαντικην . τριαδα δε το συμπαν ἐκαλουν |
| διατιθεναι γυναικας . ὁ μεντοι του Κρονου τοις προκειμενοις σχημασι συνοικειωθεις , ἐαν μεν και αὐτος ᾐ τεθηλυσμενος , ἀσελγειων | ||
| και ὁλως ἀνωμαλους και παρακεκινημενους . τῳ δε της Ἀφροδιτης συνοικειωθεις ἐπι μεν ἐνδοξων διαθεσεων ποιει καθαριους , ἀπολαυστικους , |
| ' ἠελιῳ ἀνιοντι , τευχεα καλα φερουσα παρ ' Ἡφαιστοιο ἀνακτος . ἡ διπλη ὁτι το νευμαι ἐστιν ἐπι του | ||
| δαιτων ἀπολυμαντηρες ; ἠ ὀνοσαι , ὁτι τοι βιοτον κατεδουσιν ἀνακτος ἐνθαδ ' ἀγειρομενοι , συ δε και ποθι τονδ |
| οὐκ ἐκρινεν . ὁ δε τῳ διαλεκτικῳ συνελογισατο τροπῳ : ποτεροι γαρ φησιν μαλλον ἀδικουσιν ; οἱ τα της πολεως | ||
| δε . . , διακαυνιασαι Γ : ἠ διακληρωσασθαι , ποτεροι Γ ἐξ ἡμων τελεον διαφθαρησονται . καυνον γαρ τον |
| ἐκκαουσας , οὑ δε ἀνωμαλεις οὑτως ὡστε τας θεωρουμενας παραλλαγας συντελεισθαι . το δε μιαν αἰτιαν τουτων ἀποδιδοναι , πλεοναχως | ||
| ' αὐτων ᾑ μεν θλιβομενων ᾑ δε μεταβαλλοντων ὑδατα δυναται συντελεισθαι : ἐτι τε πνευματα κατα ἀποφοραν ἀπο ἐπιτηδειων τοπων |
| κατα οὐδενα δε των τροπων τουτων ἀφαιρεσις γινεται , ὡς παραστησομεν : ἀδυνατος ἀρα ἐστιν ἡ ἀφαιρεσις . ὁτι δε | ||
| των ὑποκειμενων ἀντιλαμβανεσθαι , οὐδεν δε ἐστιν ἐναργες , ὡς παραστησομεν : οὐκ ἀρα δυνατον ἐστι το ἐν τοις ὑποκειμενοις |
| τους Περσας πολεμον : νυν δε δοξας ὑπο των Θηβαιων καταφρονεισθαι διεγνω την πολιν ἀρδην ἀνελειν και τῳ φοβῳ τουτῳ | ||
| ἠ ψευδη τα λημματα : ἐνιοτε δ ' οὐκ ἀξιος καταφρονεισθαι . ὁταν μεν γαρ ἐλλειπῃ τι των τοιουτων ἐρωτηματων |
| πυκνην φρενα και φιλοσοφον ἐγειρειν φροντιδ ' ἐπισταμενην ταισι φιλαισιν ἀμυνειν . κοινῃ γαρ ἐπ ' εὐτυχιαισιν ἐρχεται γλωττης ἐπινοια | ||
| θεασηται ὑφ ' ἑτερου φθειρομενα , προς ὀργην διεγειρεται και ἀμυνειν ἐπειγεται . ὡς οὐν κτλ . : οἱ ἐπιλογοι |
| ' ὁτι καθ ' ὁσον μουσικη δυναται ὠφελειν οὐδ ' ἀκουσαντες ὁλως : οἱ δε παλιν ὡς οὐδεν , ἀλλα | ||
| του προς αὐτους ἡτις ἐσται κρατιστη μαθησεσθε . ἐκεινοι τοινυν ἀκουσαντες , ὁτι σεσαλευται και νοσει το πατριον ἡμων πολιτευμα |
| γυναικας και τας θυγατερας ἀγειν παρηγγελλον : τους δ ' ἀπειθουντας ταις ἐσχαταις τιμωριαις περιεβαλλον . εἰ δε τις των | ||
| ἐπλει κατα σπουδην ἐπι την Ἰταλιαν , ὡς κολασων τους ἀπειθουντας . προσσχων δε τῃ χωρᾳ καθ ' ὁν τοπον |
| παρεκαλεις . τῳ τοινυν κατ ' ἐκεινων μισει το τουτους εὐφραινειν ἀκολουθει . λυσον τοινυν τον Νεμεσιον ἡμιν . οὑτος | ||
| παρεστησας ἐλπιδας . ὁ γαρ ἀνηρ οἱος εὐ πραττων πολιτας εὐφραινειν . ἠν μεν γαρ και ἐκ νεου μετριος και |
| σκηψεις οἱας δοκειν εἰναι εὐλογους , και το μεν πρωτον παραγραφεσθαι , εἰτα ὑπομνυσθαι νοσον ἠ ἀποδημιαν , και τελευτωντας | ||
| χρηστα τῃ μνημῃ σημειουσθαι , τα δε φαυλα τῃ ληθη παραγραφεσθαι . ἐπειθ ' ὁταν και πανταπασιν ὁ θυμος προσιστηται |
| πως οὐκ ἀν ἀτοπωτερος εἰη των ἡνιοχων , οἱ τους αὐθαδεις των ἱππων οὐκ ἀποσφαττουσι παραχρημα , ἀλλα πρᾳοτερους ποιησαντες | ||
| προτεινοντας [ γηραιους ἀνδρας ] ἀλλα και τουτους ἀπηλασας , αὐθαδεις και δεσποτικας ὡς κεκρατημενοις ἀποκρισεις δους . ἐγω μεν |
| ὡς παντα τα των χρησμων πληρουται . . λειπει ] καταλιμπανει ὁ Ξερξης ἐκεισε . κεναισιν ἐλπισιν ] ματαιαις ἐλπισιν | ||
| ποταμου δηλον . ἀνανηχεται : ἀναπλεει , ἀνω πλυνει , καταλιμπανει : τας ἐγχελυας φησιν ὁ ποιητης ἐκ των ποταμων |
| αὐτην εὐγειον τε και παμφορον , ἐτι δ ' εὐκρασιαι διαφερουσαν , διττους κατ ' ἐτος ἐκφερειν καρπους . φασι | ||
| παχυς , ἀλλ ' αὐστηρος και σκληρος και δυναμιν ἐχων διαφερουσαν : οἱῳ Ἀριστοφανης οὐχ ἡδεσθαι Ἀθηναιους φησι λεγων τον |
| , τακτικον , ἀριθμητικον , ἀπολελυμενον , † μετουϲιαϲτικον . Κυριον μεν οὐν ἐϲτι το την ἰδιαν οὐϲιαν ϲημαινον , | ||
| εἰσι του προσωπου Κυριου , οἱ λειτουργουντες και ἐξιλασκομενοι προς Κυριον ἐπι πασαις ταις ἀγνοιαις των δικαιων . Προσφερουσι δε |
| φιλω τ ' ἐμαυτου τεκνα : μαινοιμην γαρ ἀν . δεινως δ ' ἐχει μοι ταυτα τολμησαι , γυναι , | ||
| τουτο δε και ἀμπελοις , και νοσοι προς τα σωματα δεινως ἐπινοστησουν : οἱ δ ' ἐνδοξοι γενησονται ὡς προς |
| μονους τουτους τους λογους ἀξιουμεν της του ἑνος προσηγοριας τῳ ἐπαγαγειν οἱ δε ἀλλοι παντες συνδεσμῳ εἱς , τουτ ' | ||
| δοκει ταυτα ταττειν ἐν τοις ἀνθρωποις . Δια δε του ἐπαγαγειν , Ἀνθρωποισι δ ' ἐδωκε δικην , φαινεται ἀκαιρως |
| ὑποθωμεθα εἰναι τα ἀξιωματα ἀποδεικτα , οὐδεν ἐσται τῳ ὀντι ἀποδεικτον . βουλομαι γαρ γνωναι την ἀθανασιαν της ψυχης ὁτι | ||
| το τι ἐστι λεγων εἰναι ἀποδεικτον τον ὁρον φησιν εἰναι ἀποδεικτον . οὐ γαρ ὡσπερ ἐν τῃ ἀποδειξει ἑτερον τι |
| ἀνθρωπους δει εἰδεναι τα τουτου ἐργα . οὑτος οὐτε αἰσχρου ἡττηθεις οὐδενος ᾠχετο οὐτ ' ἐμε φοβηθεις , ἀλλ ' | ||
| και την σφαγην ἐπηνεγκε τῳ καταστειχοντι και ἀλλο ὁ γαρ ἡττηθεις ἐφ ' οἱς ἐγραφε φανερον ὡς θυμῳ το παν |
| . οὐκ ὀλιγοι γαρ των τε ἀρχαιων συγγραφεων και των μεταγενεστερων , ὡν ἐστι και Τιμαιος , φασι τους Ἀργοναυτας | ||
| , ὁθεν και μεταγενεστερα εἰσι και οὐκ ἐδει ἀπο των μεταγενεστερων ἀρξασθαι . Οὐδε μην ἀπο των βραχεων ἠρξατο , |
| του κακου το ἐλαχιστον . ἀδυνατον οὐν το ἀγαθον ἐνθαδε καθαρευειν της κακιας : κακουται γαρ ἐνθαδε το ἀγαθον : | ||
| το σχημα και ὁσῳ πλειους οἱ συνεισομενοι , τοσουτῳ μαλλον καθαρευειν ἁπαντων εἰκος ἐστι των αἰσχρων . χωρις δε τουτων |
| τονοισι γειτονευονται : ὁσον δε ἐξωτερω των ἀδενων , ἐπιπλειστον ἀπολαμβανειν : ἀσινεα γαρ . Γινωσκειν δε χρη και ταδε | ||
| την του ἀει ἀφανους και ἐτι την του ὁριζοντος θεσιν ἀπολαμβανειν ὑπερ γης μεν ποιουντα παντοτε το βορειοτερον ἑαυτου παν |
| Ἀττηλας περι των φυγαδων χαλεπαινοι : ἐδει γαρ ἠ παντας ἀπολαβειν ἠ πρεσβεις ἐκ της μεγιστης ἐξουσιας ἀφικεσθαι προς αὐτον | ||
| ἀποστειλαι πρεσβειαν πρωτον ὡς τους πολεμιους τας τε γυναικας ἀξιωσουσαν ἀπολαβειν και δικας ὑπερ αὐτων αἰτησουσαν της ἁρπαγης , ἱνα |
| φασματος , ὑφ ' οὑ και οἱ πεντηκοντα σχασαμενοι την εἰρεσιαν Ἡρακλης μεν ἀτρεπτος μενει του θεαματος , ἁτε δη | ||
| ὀλιγοι των ναυτων οἱ ἐξορμωντες τε ναυν και ξυνεχοντες την εἰρεσιαν . τουτων δε παντων ἀπορωτατον το τε μη οἱον |
| . πως δε της ποιοτητος γενος φησι , και μην γενικωτατον ἐστι γενος ; γενος εἰπεν ἀντι του εἰδους , | ||
| ἐναντια τελειν γενη ἐφη τα ἐναντια , οὐ κατα το γενικωτατον αὐτων γενος εἰρηκεν , ἀλλα κατα το προσεχες και |
| οὐδεν ἀναρχον κατελειπετο , ἀλλα δωδεκαδαρχοις και ἑξαδαρχοις παντα τα καταλειπομενα διεκοσμειτο . ἐπει δε συνηλθον οἱ ἐπικαιριοι , παραγων | ||
| ἀπο του οβ ἀφελουμεν τον κζ και τον λβ , καταλειπομενα ἐσται ιγ , μητε των κζ μητε των λβ |
| ; ὠ ταλαιν ' ἐγω . τις ἀν βοηθησειεν ; Ἡρακλεις ἀναξ , ἐασαθ ' ἡμας προς θεων και δαιμονων | ||
| μαθητιω γαρ . ἀλλ ' ἀνοιγε την θυραν . ὠ Ἡρακλεις , ταυτι ποδαπα τα θηρια ; τι ἐθαυμασας ; |
| τις ἐθελει , τῳ ζωτικῳ μαλλον εὐχερες του φυσικου πνευματος μεταβεβλησθαι , ἐς ψυχικου και ἡγεμονικου πνευματος ἰδεαν . Και | ||
| φυσιος , ἐξ ὡν τα Περι γενεσεως και φθορας μονονουχι μεταβεβλησθαι δοκει , του Τιμαιου δε τα πλειστα , καθ |
| μενειν ἐπι τουτοις ἐθελουσιν , ἀλλ ' ἀει του πλειονος ὀρεγομενοι περι των ὑπαρχοντων κινδυνευουσι . διοπερ ἀξιον ἐστι δεδιεναι | ||
| ἠλαττωσεν . ὁ μυθος δηλοι , ὡς οἱ του πλειονος ὀρεγομενοι και ὡν ἐχουσιν ἀποστερουνται . κυκνοι και χηνες ἀλληλοις |
| σκευασιαν και ἀπο σεμιδαλεως . των δε τραγηματων οὐδεν ἀτοπον λαμβανειν ἀμυγδαλων ἠ πιστακιων , σταφιδων δε και φοινικων σπανιως | ||
| συλλογισμοις και οὑτως ἐν μερει φανερον , ὁτι οὑτως δει λαμβανειν τους ὁρους . τον γαρ μεσον οὐ κοινον ληπτεον |
| χωρις του μεγιστου των παραλληλων του ΕΖ , των δε ἀπολαμβανομενων τμηματων ἐν ἑνι των ἡμισφαιριων ἡμικυκλιων μεν ἐσται μειζονα | ||
| των τμηματων , τουτεστιν ὡς προς νοτον αὐτων των τμηματων ἀπολαμβανομενων ὑπο της εἰρημενης γραμμης , καθαπερ ἐπι Ῥοδου αἱ |
| των ἐνοικουντων τους ἁπανταχοθεν ἐφελκεται . πολλους οἰδα ξενους ἐγω παραδραμειν βουλευσαμενους την πολιν και συχνον διατριψαντας χρονον ἡμεροτητι των | ||
| γαρ τις και οἱον ἐπικυματιζων αἰρεται . φησι δε και παραδραμειν ἐν Αὐλιδι τον Ἀχιλλεα ἐν ἀθλοις , γυμναζομενης ἐπι |
| Εὐρωπην , ἐν Χερρονησῳ , ὁπως εὐ εἰδειησαν ὁτι τους στρατευομενους δει εὐκρινειν . ἠν δε τα ἀθλα τα μεν | ||
| Ἀθηναιους τοὐλαχιστον , ὡσπερ τους πεζους , τον αὐτον τροπον στρατευομενους : και ἱππαγωγους τουτοις . εἰεν : τι προς |
| τουτου προειρηκαμεν , ἱνα μη ὀργισθωσιν αὐτῳ οἱ Ἀθηναιοι ἐναγχος καταψηφισαμενοι . Ἡ δ ' ὑποθεσις του Βουσιριδος τοιαυτη . | ||
| φυγῃ | κλεινοτατον , δικαιοτατον δε Ἀριστειδην αὐτοι | οἱ καταψηφισαμενοι ἐμαρτυρησαν ; . ὡστε οὐτε | φυγη οὐτε παλιν |
| ὡσπερ νυν , Λυδοι και Φρυγες και Συροι και ἀλλοι παντοδαποι βαρβαροι : πολλοι γαρ τοιουτοι των μετοικων . προς | ||
| ἱερεις και ἱερειαι , και περσεις τελεται , και θιασοι παντοδαποι , και τα λικνα φερουσαι . Μετα δε ταυτα |
| . και την αἰτιαν της ὀλιγωριας εἰς ὀλιγους του μηδενος ἀξιους ἀναφερων τους πολλους ἐντρεπει . προστιθησι δε και ἀπειλην | ||
| ὡσπερ ἀν ἑτεροι μεγαλων ἀδικηματων ὀργην ἐχοντες , οὐ τουτων ἀξιους γε ὀντας τῃ πολει , ἀλλα πασας μεν τας |
| δε την τιμωριαν οὐ προσδοκωντες της μεθης ἡξειν προχειρως τους ἀκρατους πινομεν . τον δε Σαμαγορειον οἰνον καλουμενον φησιν Ἀριστοτελης | ||
| ἐκφευγει αὐτο ; ὡστε λοιπον τιμιωτερος ἐστιν ὁ ἀκολαστος του ἀκρατους . ἐτι ὁ ἀκολαστος πραττων τα ἡδεα , ἠτοι |
| πολεμος ἐγερθησεται , τῳ μερει τουτῳ λεγω , ἐν δυναμει στρατευμασιν κατα των πολεμιων : οἱ των Ῥωμαιων ἀρχηγοι και | ||
| τουτῳ δε ὁ Ναρσης τῃ Ῥαβεννῃ ἐπιστας και τοις ἐνταυθα στρατευμασιν ὁμιλησας και παντα ἐν δεοντι καταστησαμενος ἐς Ἀριμινον ἐχωρει |
| χρονους προτεκμαιρεσθαι χρη . Ὁσοι δ ' ἀν ἀμελησωσι των τοιουτεων ἀμφιφλασματων , ἠν και ἀλλο μηδεν αὐτοισι φλαυρον μεζον | ||
| νοσηροτερον γινεται , σφακελισμοι τε χρονιοι ὀστεου πολλοισιν ἠδη ἀπο τοιουτεων προφασιων ἐγενοντο . Ἀταρ και ἠν μη παρα το |
| . και ὑδωρ δε , οἰμαι , χρη ἐπισιτισασθαι και ἀπαγειν αὐτο ἐν ἀσκοις , ὡσπερ τον οἰνον . „ | ||
| μη φερουσα τα μεν πρωτα λογοις ἐπειρατο τουτον της πλεονεξιας ἀπαγειν τα μεν δι ' ἑαυτης , τα δε και |
| μυριασιν Ἀττικων δραχμων ὡς μεγιστον δη τονδε παντων ἐχθρον και πολεμιωτατον οἱ γενομενον ἀνελοντα . ἡ κεφαλη δε του Κικερωνος | ||
| θεους οὐ νομιζουσιν εἰναι : διο και τον ἡλιον ὡς πολεμιωτατον ὀντα κατα τας ἀνατολας βλασφημησαντες φευγουσι προς τους ἑλωδεις |
| : ἐπειτα το συνεῤῥυηκος , ἠν μεν πολυ ᾐ , ἐξαγειν : ἠν δε ὀλιγον , διαιτων καθισταναι . Κεφαλης | ||
| κυνων ἐσπουδασθη , ἐπιτυχη γινεσθαι λογος . μετα ταυτα δε ἐξαγειν μεν ἐπι θηρανὁ γαρ περιπατος ἀγαθον ἐς ῥωμην ταις |
| , και ταυτα διαπραξαμενον μηκετι ἐγγυτερω προσιεναι , ἀλλ ' ἀποτρεπεσθαι φυλαττομενον μη τι ἡμας μαλλον του δεοντος θερμαινων βλαψῃ | ||
| εἰς τελεωτεραν και ὑπερτεραν ζωην . Και τους μεν πρωτους ἀποτρεπεσθαι δει , τους δε δευτερους ἐξευμενιζεσθαι . Εἰσι δε |
| ἀπεχετω ἡ σεληνη προς ἀνατολας του μεσημβρινου τας αὐτας ὡρας ἰσημερινας δ , ὡστε μεντοι το Η σημειον την ἀρχην | ||
| ἐγγιστα : αἱ ἀρα β ∠ ʹ ὡραι καιρικαι ποιουσιν ἰσημερινας ὡρας γ . ὡστε ἡ ἀρχη της ἐκλειψεως γεγονεν |
| οἱ δογματικοι , προς εὐδαιμονιαν ἐκ της ἐποχης , εἰ ταραττεσθαι παντως δει και ταραττομενους κακοδαιμονειν ; μεγα , φησομεν | ||
| ἑτερα μεν της αἰσθησεως , ἑτερα δε του νου . ταραττεσθαι δε οὐ χρη , εἰ ποτε μεν νουν , |
| μενε προθυμως φιλων : κἀν περιτυχῃς ποτε γλωττῃ τοιαυτῃ , φαινου γελων και λογιζου τον Ἀνυτον , ἐννοει τον Θρασυμαχον | ||
| ' οὐν και ἀδυνατον ἰασασθαι τι των κακων , ἀλλα φαινου γε βουλομενος : ὡς βελτιον μεν το κατορθωσαι τι |
| και τοις ὀξεσι νοσημασιν οὐχ ἁρμοζει , ἀλλα μαλλον τοις χρονιοις , και τουτων μαλιστα τοις καθυγροις και ψυχροις . | ||
| παρελθοι . δια δη ταυτ ' ἐπενοει , μεγαλοις και χρονιοις πραγμασι την πατριδα περιβαλων και καταστησας ἐς ἀσχολιας και |
| τε ἰατρος και οἱ περι την καμνουσαν ἀνθρωποι ἱσταν τε ἐπεχειρησαν τα αἱματωδη ἐκεινα και τοις ἐπεχουσι πανυ πολυ κατεχρησαντο | ||
| και εὐμεταχειριστοτερου ἀρξαμενοι . το μεν οὐν πρωτον ἀκριτον με ἐπεχειρησαν ἀπολεσαι , ἐπειτ ' ἐκδοτον παρα της βουλης ἠξιουν |
| εἰ μηδεν ἀλλο ἐχει προσενεγκειν αὐτῳ , εἰτε ἐκδηλοτερον τοις παριουσι το ἀφιδρυμα ποιουντος εἰτε προς συμβολον του ἐκ μικρων | ||
| θαλασσα , αὐτου τῃδε μενουσα πολυκλαυτῳ ἐπι τυμβῳ , ἀγγελεω παριουσι , Μιδας ὁτι τῃδε τεθαπται . φερουσι δε μαρτυριον |
| , ὁτ ' ἠλθεν αὐτῳ συμμαχησων , ἰδιωτης ἐγενετο , ἀποσταντος ἐκεινου της συμμαχιας . το δε σκωμμα τουτ ' | ||
| καταληξις μετα του προκειμενου τονου και το ς ἀναδεχεται : ἀποσταντος δε του τονου ἠν ἐνδεκτον συναποστηναι και το ς |
| συνοικισμον δια το των παρατεθειμενων ὑψηλοτερον εἰναι [ και ] κατοικησαντες δευρο την Ἰθακην ἐκτισαν . και ἐκ μεν του | ||
| την παροιμιαν εἰρησθαι . Ἀττικοι γαρ μεταπεμφθεντες εἰς Σαμον κἀκει κατοικησαντες τους ἐγχωριους ἐξεωσαν . Αὐτοι χελωνας ἐσθεθ ' οἱπερ |
| μη θαυμαστου το καλλος και ἀφαυστου ὀντος . Το δη παντελες ζῳον ἐκ παντων ζῳων ὀν , μαλλον δε ἐν | ||
| της δεουσης σαφηνειας παραδωσομεν , οὐκ ἐκτος γινομενοι κατα το παντελες της των Στωικων δοξης . Ποσειδωνιος ἐν τῳ περι |
| ἐν τ ' ἀνθρω - ποις , ἀλλοιωματα ἐν ταις τροπαις ποιουσι , μανθανεις ; το δε ληφθεν καθ ' | ||
| δηπου το ποιητικον εἰδος χρησθαι μεταφοραις ὀνοματων και σχημασι και τροπαις ὀφειλων ὁμως το ἀκαλλωπιστον και ἰσχνον και καθαρον εἰδος |
| Περσευς δε καταγει το γενος ἐξ Ἀβαντος : Ἀβαντος γαρ Προιτος και Ἀκρισιος Ἀκρισιου Δαναη Δαναης και Διος Περσευς Περσεως | ||
| δε ἐπι πλειστον της συμφορας , τους αἰτηθεντας μισθους ὁ Προιτος ἐδιδου . ὁ δε ὑπεσχετο θεραπευειν ὁταν ἑτερον τοσουτον |
| των καταλειπομενων ἐδοκει εἰναι . τουτων δε γενομενων οἱ μεν ὑπατοι : και γαρ ἠν βραχυς ὁ λειπομενος αὐτοις ἐτι | ||
| Ἀθηνησι μεν ἠρχεν Εὐξενιππος , ἐν Ῥωμῃ δ ' ὑπηρχον ὑπατοι Λευκιος Ποστουμιος και Τιβεριος Μινουκιος . ἐπι δε τουτων |