μεν λεκτικη περικομος : ἡσυχῃ παρεψησμεναι αἱ τριχες , ὀρθαι ὀφρυες , χροα λευκη . ἡ δ ' οὐλη λεκτικης | ||
δε κατω καθελκηται και τρομος ἐν αὐτοις ἐνῃ αἱ τε ὀφρυες σπωνται και το ἀσθμα τραχυ και πυκνον ἀναφερηται , |
παρ ' ἀνθρωποις ἐσται τα γεγενημενα , τερατα δε και αἰνιγματωδη , της κατα το ποιον ἰδιοτητος και ἐνταυθα συνορωμενης | ||
τον τοπον τον ἐνεγκοντα τον διμορφον . και τοτε μεν αἰνιγματωδη τον χρησμον εἰναι δοξαι , ὑστερον μεντοι μετα την |
την νησον δηλονοτι . οἱ δ ' ἐν τῃ ἠπειρῳ Πελοποννησιοι . . . : ἠγουν οἱ τε ἐκ της | ||
δ ' ἐν χερσιν ἠδη ὀντες περιεσχον τῳ κερᾳ οἱ Πελοποννησιοι και ἐκυκλουντο το δεξιον των ἐναντιων , οἱ ἐκ |
Ἐποιευν δε αἱ Ἀμαζονες ἐς την μεσαμβριην τοιονδε : ἐγινοντο σποραδες κατα μιαν τε και δυο , προσω δη ἀπ | ||
τοδε ἐπι τῃ ἀθροισει των βουκολικων ποιηματων : Βωκολικαι μοισαι σποραδες ποκα , νυν δ ' ἁμα πασαι ἐντι μιας |
μεν Ἑκτορα διον ἀεικιζεν μενεαινων : τον δ ' ἐλεαιρεσκον μακαρες θεοι εἰσοροωντες , κλεψαι δ ' ὀτρυνεσκον ἐϋσκοπον Ἀργειφοντην | ||
μετ ' ἀθανατοισι γεγωνευν : Ζευ πατερ ἠδ ' ἀλλοι μακαρες θεοι αἰεν ἐοντες , ἠ με μαλ ' εἰς |
την Ἀττικην , και μαλιστα ἐξ οὑ φιλοσοφια και λογων ἐριδες ἐπεπολασαν αὐτοις : μαχομενων γαρ προς ἀλληλους και κεκραγοτων | ||
συζευχθησεται γυναικι ἠ τεχθησεται αὐτῳ παις : πληθυνουσι δε αἱ ἐριδες αὐτου και τα κατ ' αὐτον πραγματα συνταραχθησονται και |
; τι δ ' ἐρεξα ; τι μοι δεον οὐκ ἐτελεσθη ; ἀρξαμενος δ ' ἀπο πρωτου ἐπεξιθι και μετεπειτα | ||
ἐρραγη . το μεν οὐν κατα κορυφην αὐτου Οὐρανος εἰναι ἐτελεσθη , το δε κατω ἐνεχθεν Γη : προηλθε δε |
και ὀνομα αὐτῳ θεσθαι Ἰσσαχαρ . Και παλιν Λειαν τῳ τρισκαιδεκατῳ ἐτει , μηνι δεκατῳ υἱον ἀλλον τεκειν ᾡ ὀνομα | ||
διχα του ι . Λαμπετεια , πολις Βρεττιας . Πολυβιος τρισκαιδεκατῳ . το ἐθνικον Λαμπετειατης ἠ και Λαμπετειανος τῳ ἐπιχωριῳ |
Ἡ μνας ἐχει # ιϚʹ , νομισματα ϘϚʹ . ἡ Ἀττικη μνας ἐχει # ιβʹ ʂ , νομισματα οεʹ . | ||
„ μειρακιον : τον Οἰνεα Πηλεα ἐποιησας . „ Γραυς Ἀττικη θεασαμενη Ὀλυμπιονικην ἀθλητην προβατα βοσκοντα εἰπε : ” ταχεως |
, πολλην , ἐξακουστον , ἀπειρον , το δε περιωσιον ἀττικη ἡ αὐξησις , ὡς το πλωϊζω πλωτον . περιωσιον | ||
. οὑτω και το ἀναξ ὠναξ . εἰ δε ἐστιν ἀττικη συναλοιφη ἀντι του ὠ ἀναξ , περισπαται δια το |
ἀρχομενος ὑπ ' ἐκεινοισι , και ἐνερθε ἐων τοισι ἁπασι δεσποινῃ τῃ ἑωυτου συνοικεε . Ταυτα μεν ἡ Πυθιη ὑπεκρινατο | ||
ἐξελθουσαν την γονην ἁπασαν ἀφ ' ἑαυτης και ἐφρασε τῃ δεσποινῃ , και ὁ λογος ἠλθεν εἰς ἐμε : κἀγω |
ἀποσπογγιστεον τε το προσωπον ὀξυκρατῳ ψυχρῳ και δοτεον καταρροφειν ὑδωρ γαλακτωδες κατα βραχυ , ὀσφραντα δε ποικιλα προσφερεσθω κυδωνιον , | ||
του ψυχρου δεξαμενην μη ἐχουσαν το ὑδωρ ψυχρον , ἀλλα γαλακτωδες , περιβαλλομενος δε τα σαβανα μη πανυ ἐγχρονιζετω ἐν |
και πρακτικαι , λεγομεν ὁτι κυριως μονη ἡ φιλοσοφια ἐστι θεωρητικη και πρακτικη . και θεωρητικη μεν κυριως μονη ἐστιν | ||
: θεωρητικη , πρακτικη , ποιητικη και μικτη . Και θεωρητικη μεν λεγεται ἡ δια μονου του λογου παραδιδουσα τα |
και τα τοιαυτα . ἀλλα και διαχωρηματων διαφορας παραδεδωκεν : ἐμνημονευσε γαρ τρυζοντος διαχωρηματος και ὑφαιμου και μελανος και των | ||
ζην αὐτον . προς ὁ λεγομεν ὁτι και ἀναγκαιως αὐτου ἐμνημονευσε κατα δυο αἰτιας : ἠ γαρ δια το τελειον |
' ἀλληλων ποιησαμενους ὁμοεθνεις μηκετι διασωζειν τον αὐτον της διαλεκτου χαρακτηρα δια τας προς τους πελας ὁμιλιας : το δε | ||
οὑτος σωσει και μετ ' ἐνιαυτον του παθητικου λογου τον χαρακτηρα . Διαιρεθησεται δε ὁ ἐπιταφιος λογος , ὁ παθητικος |
Πυθεου “ οὐδεις ὑπολογος βουλῃ γεγονεν ” ἀντι του οὐδεμια συγγνωμη , οὐδεμια παραιτησις . Ὑπονομευοντες : ἀντι του ὑπονομους | ||
ὀρχησταις , μιμοις , θαυματοποιοις . ἀλλα τουτοις μεν πολλη συγγνωμη και ποιειν ὁτιουν και λεγειν , ἡμιν δ ' |
ὀλιγους κατα του κρυσταλλου πορευομενοι διαβαινουσιν , ἀλλα και στρατοπεδων μυριαδες μετα σκευοφορων και ἁμαξων γεμουσων ἀσφαλως περαιουνται . πολλων | ||
ἐλευθερων , ἀλλα και δουλων συντρεχοντων , ἐν ὀλιγῳ χρονῳ μυριαδες εἰκοσι συνηθροισθησαν . καταλαβομενοι δε Τυνητα , πολιν οὐ |
ξηρανθειϲ δε ἡττον . το δε ἀφεψημα αὐτου ταϲ κατα γαργαρεωνα φλεγμοναϲ ἰαται διακλυζομενον . το δε κομμι του δενδρου | ||
ξηρα καταπαϲϲειν : τα δε ὑγρα ὑγροτατα ποιεοντα ἐϲ τον γαργαρεωνα ἐγχεειν . ἠν δε αἱ ἐϲχαραι ἠδη τε ἀπολυωνται |
περι νεων καταλογου . . . : Λιται , πολις Λακωνικη . Ἀπολλοδωρος ἑβδομῳ . : Κορωνη , πολις Μεσσηνης | ||
, προς δυσιν δε ἡ Λακεδαιμων . Ἑκατομπολις δε ἡ Λακωνικη το παλαιον , καθα και ἡ Κρητη λεγεται : |
ἑως δεσποται γενωνται των ἐξαπατηθεντων . ἰδιωτατα δε παντων Ἀγαθοκλης ἐτυραννησε των Συρακοσιων , ἀφορμαις μεν ἐλαχισταις χρησαμενος , ἀτυχημασι | ||
Ἀρη βασιλει Καππαδοκων θεμενοι . και Ταρσου δε Ἐπικουρειος φιλοσοφος ἐτυραννησε , Λυσιας ὀνομα : ὁς ὑπο της πατριδος στεφανηφορος |
ἀλλο σωμα ; Ἐμοιγε δοκει . Αὑτη δ ' οὐ γυμναστικη ; Μαλιστα . Γυμναστικῃ μεν ἀρα ποδος ἐπιμελουμεθα , | ||
ἁπαντα δι ' αὐτης πεποιηται , και ὁπερ ἐν σωματι γυμναστικη και ἰατρικη , συναμφοτερον λεγω , τουτ ' ἐν |
] τερθεουϲμεϲ ? ! ! [ ] ! ! ! τοϲ ! [ ] ! τπο ! ! ! ! | ||
φαρμακων , ὁποιον ἐϲτι μαλιϲτα το δια του ῥοδομελι - τοϲ ϲκευαζομενον και το δια των μηλων των Κυδωνιων και |
οὐτε συναγκη οὐτε ὀρων κορυφαι ἠλιβατων οὐτε κρημνοι ἀπορρωγες οὐτε φαραγγες ἀφεγγεις , ἀλλα τα μεν ὑποδραμουσαι , τα δε | ||
σεμνον τι πρασσειν , Δαναϊδων ἀρχηγετα . κἀμε τοι νεκρον φαραγγες γυμναδ ' ἐκβεβλημενην ὑδατι χειμαρρωι ῥεουσαι νυμφιου πελας ταφου |
δια ϲινδονων μετριωϲ τραχυτερων , ἐφεξηϲ δε και ὁλαϲ ταϲ χειραϲ ἀνωθεν κατω : ἐπειδαν δε ἱκανωϲ τα κωλα φαινηται | ||
, καθαπερ ἐπι φλεβοτομιων , και κελευειν κινειν αὐτα , χειραϲ μεν ἀνατριβονταϲ , ποδαϲ δε βαδιζονταϲ : πληρουμενων γαρ |
εὐρυν Ἀχαιων . Ὡς φατο , κωκυσεν δε γυνη και ἀμειβετο μυθῳ : ὠ μοι πῃ δη τοι φρενες οἰχονθ | ||
μεν δη ταυτα ἐκ διδαχης ἐλεγε : ὁ δ ' ἀμειβετο τοισδε . Ὠ γυναι , παντα ὁσα περ αὐτος |
δε οὑτος γενος τι οἰνου . και ἐστιν οὑτος οὐτε γλυκυς οὐτε παχυς , ἀλλ ' αὐστηρος και σκληρος και | ||
ἐν τινι των μελων : Ἐρως με δαὐτε Κυπριδος ϝεκατι γλυκυς κατειβων καρδιαν ἰαινει . λεγει δε και ὡς της |
μακαριως πεπραγα . ἐρησῃ με ἰσως τινα τροπον , ὠ βελτιστε Τραπεζοχαρων . ἐγω δητα σοι φρασω και πριν ἐρεσθαι | ||
την ἀμοιβην και μονον οὐκ ὀνειδιζει λεγων , ” Ὠ βελτιστε Ἀπολλον , ἐγω μεν σου τον νεων τεως ἀστεφανωτον |
παλιν , ἐπει το μεν της ἡλιακης ἀνωμαλιας πλειστον διαφορον ἀπεδειχθη μοιρων β κγ , το δε της σεληνιακης το | ||
διο και την εὐτονιαν αὐταις συνεβαινεν ὑπαρχειν , καθως ἀνωτερον ἀπεδειχθη . περι μεν οὐν των χαλκοτονων και της περι |
ἐϲτω : ἐπιμενοντοϲ δε και παλιν του τρομου κατα τουϲ πυρετουϲ πρωτον μεν ἐμβρεχεϲθω το ϲωμα παν ἐλαιῳ Ϲαβινῳ , | ||
δερμα και ϲυνεργειν τῃ φυϲει δι ' ἀποϲτηματων ἐνιοτε τουϲ πυρετουϲ ἰωμενῃ . ὁταν μεντοι ϲφοδραν ὁρμην ἐχοι το ἐπιρρεον |
γαλα οὐκ ἐγγινεται σφισιν , εἰ μη ὀλιγον τι και ὑδαρες . Ἐπην δε το κυρτωμα το της γαστρος ἀπολυθῃ | ||
Δι ' , ὠ παι , δος : το γαρ ὑδαρες ἁπαν τουτ ' ἐστι τῃ ψυχῃ κακον . βουβαλια |
ἐσθ ' ὁτε , και αὑται μεν αἱ ἀλλοιωσεις τῳ κοινῳ δη λογῳ γινονται , του παντος ἀλλοιωθεντος σωματος . | ||
ἐστι δημοσιᾳ βλαβος εἰ τις ψευδεται , ἐν δε τῳ κοινῳ μη χρησθαι τῳ νομῳ τουτῳ την πολιν την αὐτην |
, θηρης ἐξ ἀνιων : νιφετῳ δ ' ἐπαλυνετο παντα οὐρεα και σκοπιαι περιμηκεες , οἱ δε κατ ' αὐτων | ||
ἡλιον ἀνισχοντα Χορασμιοι οἰκουσι γην , ἐχοντες και πεδια και οὐρεα : ἐν δε τοισιν οὐρεσι δενδρεα ἐνι ἀγρια , |
Μεθθας , Σκαρθας , Χαγραμ . Εἰσιν δε και οἱ χαρακτηρες οὑτοι οὑς ὁρᾳς . Ὁς ἐγραψε και ἐδιδαξε Σουστουμον | ||
ῥᾳδιως , ποτερος Δημοσθενους ἐστιν ἠ Λυσιου : τοσαυτην οἱ χαρακτηρες ὁμοιοτητα προς ἀλληλους ἐχουσι . τοιουτος ἐστι και ὁ |
των Κορκυραιων , ἱνα μη τοις πολεμιοις ὑποχειριοι γενωνται . ἐνικησε δε και πεζῃ τους ἐπι τῃ γῃ λοφον τινα | ||
τῳ Κλαυδιῳ . τους μεν οὐν Τιγυριους ὑποστρατηγος αὐτου Λαβιηνος ἐνικησε , τους δε ἀλλους ὁ Καισαρ , και Τρικουρους |
διατριβω , δανιζομαι ἐπικιχρημι , ἐλεω , χωρογραφω καταμετρω , θεραπευω , [ θεραπευω ] , πραγματευομαι , ἀστειευομαι , | ||
: ἀλλα χρειαν μοι παρεχει τινα . ταυτης οὐν ἑνεκα θεραπευω αὐτα . τι δε ; τον ὀνον οὐ θεραπευω |
εἰκοσι ἱππους . Κυνων δε Ἰνδικων τοσουτο δη τι πληθος ἐτρεφετο ὡστε τεσσερες των ἐν τῳ πεδιῳ κωμαι μεγαλαι , | ||
Ἀριστοφανης ἠξιωσε τοις πατρῳοις τοιαυτα προσθειναι χρηματα , ἀλλ ' ἐτρεφετο μεν τοις οἰκοθεν ἐν ξενῃ , το δε διαπεφευγεναι |
, και τησδε παρα τας συνθηκας ἐφιεμενος . οἱ δε Καρχηδονιοι πεζοις μεν δισμυριοις και πεντακισχιλιοις , ἱππευσι δε πολιτικοις | ||
και την ὁλην εὐνοιαν , Φιλινῳ μεν παντα δοκουσιν οἱ Καρχηδονιοι πεπραχθαι φρονιμως , καλως , ἀνδρωδως , οἱ δε |
μετωπου των τικτομενων πωλων στεργουσιν αὐτους . τουτῳ δε και φαρμακιδες χρωνται προς ἐρωτα . ὁτι οἱ ἱπποι ὀστουν ἐχουσιν | ||
ἐρως και ὀρνεον τι το λεγομενον σεισοπυγις ᾡ χρωνται αἱ φαρμακιδες εἰς φιλτρα × . ὁμοιως το ἐν βροχοις μαρψας |
ϲκοτοδινοι ἀνατροπαι τε ϲτομαχου ϲπαραγμοι ἐμετωδειϲ ναυτιαι τε και ἀνορεξιαι ϲτοματοϲ ξηροτηϲ και πικροτηϲ ἐρυγαι ἀηδειϲ και βρομωδειϲ και πνευματοϲ | ||
το ϲτομα ἀπερευγονται το αἱμα : ὡϲ τῃ γε ἀπο ϲτοματοϲ οὐδε ἀναχρεμψιϲ παρομαρτει . ἐμπτυϲιϲ ἡδε καλεεται : ἐπι |
μονη οἱ παις ἠν , γυναικα αὐτῳ διδους και αὐτον Ἰωνα ἐπι τῃ ἀρχῃ παιδα ποιουμενος . και πως ταυτα | ||
τι οὐν ὁ Σπαρτιατης ; και τον νησιωτην και τον Ἰωνα και τον Ἑλλησποντιον ἀφεις αὑτον ἐσωφρονιζε , και τα |
ἑξιν του ϲωματοϲ οὐκ ἐπιτηδεια ταριχευεϲθαι . ὡϲπερ γαρ τα ξηρα ϲωματα βυρϲαιϲ ὁμοια γιγνεται ταριχευθεντα , οὑτωϲ ὁϲα λιαν | ||
ἐπανω των βοτανων χλωρα , τα δε προς ταις ῥιζαις ξηρα : τινες δε βοταναι , ὁταν ὁ ἡλιος ἐπικεκαυκει |
ὑπαρχουσι δε και τα σχηματα των ἀστερων τοιαυτα ἐν τῃ ἐναλλαγῃ οἱα τα των ἀτροφων γενεσεων , δηλουσιν ἀπογνωσιν ζωης | ||
δισσον του τονου δυναμενη ἐπιδεξασθαι παρα το δεον του τονου ἐναλλαγῃ . ὡς αἱ ἀρκτικαι ἀντωνυμιαι φυσικως ὀρθοτονουνται : το |
οὐς μαλιστα . Ἐπι εἰλεοισι δυσωδεσι , πυρετῳ ὀξει , ὑποχονδριῳ μετεωρῳ χρονιωτερῳ , τα παρ ' οὐς ἐπαρθεντα κτεινει | ||
πυρετῳ κωματωδει κατακεκλασμενους , ὀλεθριον γαρ . Καρδιης πονος ἁμα ὑποχονδριῳ ξυντονῳ και κεφαλαλγιῃ , κακοηθες , και τι ἀσθματωδες |
τε ἱματιων , ἠν ὁ θυμος κρατῃ , και εἰς μυλωνα πεμπεις , οὑτω σε γυμνοι της οὐσιας ἐκεινη και | ||
κοιλον ἀρτον καλουσι . και το δημοσιον ἐπιδημιον . τον μυλωνα ζωτειον . Βασιλειδης ὁ Τυριος , ὠ Πρωταρχε , |
και χαλασας ἀερι ψυχρῳτουτο γαρ αὐταις ἀνεκερασατο , ὁπως το αὐγοειδες ἀπο του φλογωδους πυρος ἀνασταλεν , την μεν του | ||
δε και δημιουργικας δυναμεις της φυσεως αἰνιττεται : το τε αὐγοειδες ἐν ἡμιν ὀχημα τριχῃ διαστατον εἰ τις ἀπεφηνατο εἰναι |
, οἱπερ δη και ἀκριβως ἀναδεικνυνται τῳ ταυτῃ δερματι , τετταρες εἰσι τον ἀριθμον . ἐκ μεν των ἀνωθεν μερων | ||
ἐστι γενναια γυνη . ἠσαν ἀνθρωποι δε πεντε και γυναικες τετταρες . θολος Ἰδου κατοπτρον : εἰπε μοι τουτῳ τι |
και χρωματα και μεγεθη , ὡν ἡ θεα περιττην φρονησιν ἐξειργασατο και πολυν ἱμερον ἐπιστημης ἐγεννησε . παρεχεται δε και | ||
, ἡν ἐν τῳ Ζ των Νικομαχειων Ἠθικων ὁ φιλοσοφος ἐξειργασατο . προεθετο μεν γαρ ἐν αὐτῳ περι των διανοητικων |
τους ἡρωας . το δε ἑξης : ἱληκοιτε , ὠ ἡρωες , ἐγω δε τῳ Ποσειδωνι και τῃ Ἰσθμῳ τῃ | ||
ὑλης , δαιμονες δ ' εἰς την φυσιν καθελκουσιν : ἡρωες δε καταγουσιν εἰς την ἐπιμελειαν των αἰσθητων ἐργων : |
ἀπο Θηβων και τον πεφυκοτα πυργον προς τῃ Ὑδρᾳ προσελθων ἐνεπρησε , και συν ταυτῃ τῃ δυναμει ἐκπορθει αὐτους ὁ | ||
και λιθειας πολυτελειαν ὑπο Περσων σεσυλησθαι καθ ' οὑς καιρους ἐνεπρησε τα κατ ' Αἰγυπτον ἱερα Καμβυσης : ὁτε δη |
Ἑβδομαιῃ δε ἐουσῃ , ἀμφι το οὐς το δεξιον πυον ἐχωρησε δυσωδες , ὑπερυθρον , πλειον κυαθου , και ἐδοξεν | ||
Γαϊος Σκριβωνιος Κουριων Δαρδανους τε ἐνικησε και προς τας ὀχθας ἐχωρησε του ποταμου του Ἰστρου : οὑτω τε ἐπανελθων ἐθριαμβευσεν |
: και το κωματωδεσι νενωθρευμενοισιν ὑγρον διαχωρημα , κακιστον : θανατωδες δε και αἱμοῤῥοειν αἱματωδες πολυ θρομβωδες : λευκον τε | ||
και ἱνα μη ταυτολογησῃ ἐν βραχει χωριῳ , δια το θανατωδες εἰπειν ἐπηγαγε “ τον κινδυνον ” , και ἐπι |
. το ἐθνικον Σαργανθινος . Σαργαντις , πολις και φυλακη Αἰγυπτια . ὁ πολιτης Σαργαντιτης , ὡς Ναυκρατιτης . Σαρδαιον | ||
κεραμιον δηλοι , κρμ . Ἡ μνα ἡ Ἀττικη και Αἰγυπτια ἐχει # ιϚ , ἡ μνα ἡ Ῥωμαϊκη # |
, οἱ δ ' ὀφθαλμοι μενωσιν ὠχροι , διδου ἐν βαλανειῳ ὀξους δριμυτατου κοχλιαριον δια των μυκτηρων ἀνελκειν : ἀπορρει | ||
, μετα κρασεως κονδιτου θερμανθεντος : διδοται δε ἐν τῳ βαλανειῳ , ἐν τῃ ἐμβασει του θερμου . Εὐδοκιμει , |
. διοπερ ἐνταυθα προσαναλαβων την δυναμιν μετεπεμψατο τους ἀπο της Εὐρωπης συμμαχους , οὐ πολυ λειποντας των εἰκοσι μυριαδων , | ||
θαλαττης και της Μαιωτιδος . Λοιπη δ ' ἐστι της Εὐρωπης ἡ ἐντος Ἰστρου και της κυκλῳ θαλαττης , ἀρξαμενη |
οὑς ἀντιλεγειν ἐξεστιν . ἠ γαρ προς αὐτους τους λογισμους μαχομεθα των ἀντιλεγοντων , δεικνυντες αὐτους σαθρους ὀντας , ἠ | ||
δολους γαρ μελω : ὁμοιον ἐστι τῳ ” σοι παντες μαχομεθα „ τουτεστι δια σε . . . . . |
και δευτερον το δυνατον , εἰτα εἰ βοηθησει βασιλευς και Ἀρτεμισια . το δε θεωρημα φανερον : ἐπειδη γαρ ἀδοξον | ||
Ἐλευσινια , Κορης παρα Σικελιωταις θεογαμια και ἀνθεσφορια , Ἀρτεμιδος Ἀρτεμισια και Ἐφεσια , Κρονου Κρονια , Ἀσκληπιου Ἀσκληπιεια , |
εἰ τερπομενος οἱς ἐπραξας και οὐδε παυσομενος . οὑτω τις ἐκομιζετο δια των γραμματων του πεποιηκοτος ἡδονη . πως οὐν | ||
ἀνεθετο ὡς αὐθις βασανισων . μετα τρεις ἡμερας την Ἐπιχαριν ἐκομιζετο ἐν φορειῳ , ἡ δε λυσαμενη την ζωνην ἀπεβροχισεν |
ὑπαρχοντα παντα τα ἐν τῃ φυσει ὀντα ὡς αὐτην ἐν ἀριθμῳ , ἐμπεριεχεται τε δυναμει τα δοκουντα ἐναντιωτατα κατ ' | ||
ἀριθμητικη μοναδος και ἑβδομαδος ἡ τετρας . τῳ ἰσῳ γαρ ἀριθμῳ πως ὑπερεχει και ὑπερεχεται , τριαδι μεν ἑβδομαδος λειπομενη |
ἐπεοικε : τον γαρ ἐν δεσμοις ὀντα και ἀνηρτημενον ἐν κοιτῃ ἁπαλῃ ὑπνωσειν λεγει . Κεχρηται πολλακις και τῃ ὑπερβολῃ | ||
βιαιοτατα προσαραττουσιν . : λεγει Εὐδημος ἐν Παγγαιῳ τῳ Θρᾳκιῳ κοιτῃ λεοντος ἐρημῳ φυλακης ἐπιστασαν ἀρκτον σκυμνους του λεοντος διαφθειραι |
ἐκπεσειται της ἀρχης ὑφ ' οὑ τεξεται παιδος και ἀλλα βλασφημα λεγοντι , παραγινεται Ἑρμης Διος πεμψαντος ἀπειλων αὐτῳ κεραυνον | ||
της ἀρχης ὑφ ' οὑ τεξεται παιδος , και ἀλλα βλασφημα λεγοντι , παραγινεται Ἑρμης Διος πεμψαντος , ἀπειλων αὐτῳ |
προδεικνυς παντοθεν : ἀλλ ' ὁτε δη μιν ἀμηχανεοντ ' ἐνοησε , μεσσης ῥινος ὑπερθε κατ ' ὀφρυος ἠλασε πυγμῃ | ||
ὁτε δε το κακον ἐσχε παρ ' αὑτῳ , τοτε ἐνοησε τι αὐτῳ ἐπεμφθη : δια τουτο και Ἐπιμηθευς . |
σε : ἀποστροφη το σχημα : νυν γαρ προς Ἀλεξανδρον ἀπεστρεψε τον λογον * και φησι * και δη σε | ||
οὐδεμιαν ἡμεραν ὑπευθυνος εἰναι φημι . ἀκουεις , Αἰσχινη ; ἀπεστρεψε τον λογον , ἱνα δοκοιη τον ἐχθρον λυπειν , |
ἐπαναμεινον μ ' ὀλιγον χρονον ἐνταυθα : τουτο λεγει ὁ Στρεψιαδης τῳ Φειδιππιδῃ , ὁτι βουλεται ἀπελθειν εἰς τον οἰκον | ||
πολυ . ⌈ τουτο δε [ τουτο ] φησιν ὁ Στρεψιαδης οὐ νοησας το παρα του μαθητου λεγομενον το ” |
και ἐν Δελφοις δαφνης , του μεν ἠδη την αἰτιαν ἀπεδωκα ἐν τοις ἐς Ἠλειους , του δε και ἐν | ||
ὁτου και ὁτου χαριν εἰδοτος , ἀλλ ' αὐτην φερων ἀπεδωκα την ἐπιστολην , ὁπως μηδεν ἀγνοηθειη των ἐνοντων : |
δε ἰδουσι τους βοηθους ἐδοξε προτερον τοισι Βοιωτοισι ἠ τοισι Χαλκιδευσι ἐπιχειρεειν : συμβαλλουσι τε δη τοισι Βοιωτοισι οἱ Ἀθηναιοι | ||
[ ἐς ] προσοδιον ἐς Δηλον τοις ἐπ ' Εὐριπῳ Χαλκιδευσι . τουτον τε οὐν ἐνταυθα οἱ Θηβαιοι και Ἐπαμινωνδαν |
] ἐν οὐδενι μερει των δεσμων ἐφεσιν διδου . το χαλα ἐκ μεταφορας της νηος . . δεινος ] ἐπιτηδειος | ||
] νως προς ποτ ? [ [ ] ! ατον χαλα [ [ ] ! θελοις . οὐδυ ? [ |
Ἀρευϊ καταθανειν καλον , και παλιν μιξαντες ἀλληλοισιν Ἀρευατουτου χαριν ἠναγκαζετο Ζεος εἰναι κατα την γενικην κατα ἀποβολην του υ | ||
ἀντι μαχης ἐλαμβανεν . ὡς δε ἀληθειν ἀντι του πολεμειν ἠναγκαζετο , την παρουσαν ἐδακρυε τυχην , της δε πρωτης |
. . κολωνον ] γης ἀναστημα . . οἱ γαρ Μακρωνες ἐθνος Πελασγικον . . ὠμους ] παρα το Ὁμηρικον | ||
και Μακρησιος . Μακρις , ἡ Εὐβοια . οἱ οἰκουντες Μακρωνες . ὁ οἰκητωρ Μακριευς και Μακρηις . Μακροκεφαλοι , |
ἑαλωκοτα , κοινωνει τραπεζης , λυει αὐτῳ των δεσμωτων οὑς ἐβουλετο , τελευταιον και αὐτον της αἰχμαλωσιας ἐλευθεροι και συμβολα | ||
οὐ βαλοντος οὐδε τυχοντος οὑ τ ' ἐβαλλε και ὁ ἐβουλετο και περι οὑ ἐβουλευετο και οὑ ἐφιετο . Ταυτα |
λεγει δε ὁ αὐτος μη προτερον ἐπιβαινειν τον ἀρρενα τῃ θηλειᾳ πριν ἠ φιλησαι αὐτην : μη γαρ ἀνεχεσθαι τας | ||
οὐσιας τε συνενουμενων , ἁμα πριν ἐξ ἀρρενος ὡς ἐζευγμενου θηλειᾳ : συμπλακεις δε ταυτῃ ἐν μεσῳ ποντου φερει δρακοντα |
ἀλλ ' ἀλλοτε μεν πλειον ἀλλοτε δε ἐλαττον το ὑπεργειον εὑρισκετο του οὐρανου και των προς τουτον ἀπο γης εὐθειων | ||
το παραληγον φωνηεν εἰς ε μεταβαλλειν , και οὐκετι λοιπον εὑρισκετο ἀλλεπαλληλον το ω . Κρειττον οὐν ἐστιν εἰπειν την |
, παλαι τουτῳ και δι ' ἀρετην τουτο το γερας ὠφειλετο . και γαρ τοι ἐκεινοις μεν περι της βασιλειας | ||
κατελαμβανε , τουτο δε της τιμης , ἡ τοις ἀριστοις ὠφειλετο . λαβοντες δε οὑτω τας παρα των θεων δωρεας |
' ἡμιν και θυη πεττειν τινα κελευ ' , ἱνα σπλαγχνοισι συγγενωμεθα . Ἀντιφανης δ ' ἐν Ὀμφαλῃ : ἐν | ||
ἀναγωγον δε πτυελου ἐστι και ἀδιψον : ὑποχονδριῳ δε και σπλαγχνοισι και ταυτῃ εὐμενες : και τας ἀπο μελιτος βλαβας |
των Λακεδαιμονιων λεγομενον οἰκοι λεοντες , ἐν Ἐφεσῳ δ ' ἀλωπεκες και ἐφ ' ἡμων ἁρμοσει : ἐν σχολῃ λεοντες | ||
: ἱππων δε τιγρητες ἐς ἐρωτα ἠλθον , κυνων δε ἀλωπεκες , ὁθεν δη φασι και ἀλωπον φυεσθαι : οἰδα |
, ταυτα και ἐπι της ὀσφρησεως . εἰ κηδεται τοις εὐωδεσι , κεχρησο , και μαλιστα εἰ ἐστι διαθεσις δεομενη | ||
δε σιτοισι χρεεσθαι τοισι δριμεσι και ξηροισι και αὐστηροισι και εὐωδεσι και οὐρητικοισι , τοισι δε δρομοισι τοισι μεν πλειστοισι |
στρατοπεδευσεις . ἐπει δε τα ληφθεντα χρηματα ἀπηγαγον οἱ τε Παφλαγονες και ὁ Σπιθριδατης , ὑποστησας Ἡριππιδας ταξιαρχους και λοχαγους | ||
αἱμα μελαν ῥεε , δευε δε γαιαν . τον μεν Παφλαγονες μεγαλητορες ἀμφεπενοντο , ἐς διφρον δ ' ἀνεσαντες ἀγον |
τῃ γαϲτρι πνευματουται : βολβοι ὠμοτεροι , μελι το μη τελεωϲ ἑψηθεν . οἱ γλυκειϲ οἰνοι φυϲαν βραδυπορον γεννωϲι οἱ | ||
μοριοιϲ ἐϲτι προϲηνεϲτερα , τοιϲ δε ἀποφλεγμηναϲιν ἀϲθενεϲτερα προϲ το τελεωϲ ἐξυγιαϲαι . Κοινη διδαϲκαλια περι παντων των λιθων . |
ἀμετρου παρουσης και ἐσχαρας οὐσης , ὡστε και νεμεσθαι τα βλεφαρα , και τῳ ἀρνογλωσσῳ τῳ μικρῳ ἠ τῳ μεγαλῳ | ||
καιρια ὁστις φυλασσει πραγος ἐν πρυμνῃ πολεως οἰακα νωμων , βλεφαρα μη κοιμων ὑπνῳ . εἰ μεν γαρ εὐ πραξαιμεν |
Ῥηον μικτης ἐστι δυναμεως : ἐχει μεν γαρ τι και γεωδες ψυχρον , ὡς ἡ στυψις δηλοι : συνεστι δε | ||
ἐξατμιζουσι γαρ το λεπτον μονον , το δε παχυ και γεωδες καταλιμπανουσι και μενειν και προσπεπλασθαι τοις ἀρθροις ἀναγκαζουσιν αὐτο |
παντα σαφως κειμενα , ὁσα ἁρμοττει σοι εἰπειν εἰς τα ὁρικα παραγραφικα . τοιαυτα λεγοντες παρωξυναν Λακεδαιμονιους προ του καιρου | ||
μεν στοχαστικον εἰς τα στοχαστικα το δε ὁρικον εἰς τα ὁρικα , παρεπομενην δε την εἰς τα μερη του λογου |
ὡν ἀπορουσιν εἰπειν , εὐθυς το ἐγγιστα του ἀπειρου ὁτι εἱλκετο και ἐπεραινετο ὑπο του περατος . ἀλλ ' ἐπειδη | ||
μηδ ' ἀν δεξασθαι την διοικησιν , εἰ μη τουτῳ εἱλκετο τῳ θαλλῳ . τον δη και παλαι φιλον και |
της ἑπταζωνου ἐχουσα οὑτως : ὁ μεν του Κρονου ἀστηρ ἐκληρωσατο την πρωτην και ἀνω - τατην ζωνην , καταψυχρον | ||
ὁ σοφος διαλεγεται παντων , ὁ και την τοιαυτην ἐπωνυμιαν ἐκληρωσατο . χρη δε εἰδεναι , ὡς οἱ “ Περι |
ἑπομενοι πολλους αὐτων ἀπεκτειναν . ὡς δ ' ἐν τῃ φιλιᾳ ἐγενοντο , συναγαγων εἰς ἐκκλησιαν αὐτους ὁ ὑπατος και | ||
ἐπιθυμιων ἀει μεταγων αὐτας εἰς το καλον . Ἐν τῃ φιλιᾳ καθαπερ ἐν σπουδαιᾳ γῃ , πασα φυεται ἐλπις καρπον |
ἀλληλων ἑκατερος ἀναγκαια και δικαια τῳ τε καιρῳ και ἑαυτοις λυσιτελη τε και προσφορα τελος συμβαινουσιν ἐπι τοισδε και διαλυονται | ||
ὁταν δε μιχθῃ και ἐς λογον ἐλθῃ , ἡδεα και λυσιτελη . οἱον οἱ χυμοι ἀμικτοι προς ἀλληλους ὀντες οὐχ |
. ὡς ἐφαθ ' : οἱ δ ' εὐχοντο Διι Κρονιωνι ἀνακτι . μιμοι τ ' ὀρχησται τε χοροιτυπιῃσιν ἀριστοι | ||
κρατερον τε , βιην Ἡρακληειην , τον μεν ὑποδμηθεισα κελαινεφει Κρονιωνι , αὐταρ Ἰφικληα δορυσσοῳ Ἀμφιτρυωνι : κεκριμενην γενεην , |
εὑρηματα ἀνθρωπου τους νομους ἀλλα θεου χρησμους σαφεστατους εἰναι , πορρωτατω των πολεων ἀπηγαγε το ἐθνος εἰς ἐρημην βαθειαν και | ||
ἀτομοι ἀπειροι οὐσαι , ὡς ἀρτι ἀπεδειχθη , φερονται και πορρωτατω . οὐ γαρ κατανηλωνται αἱ τοιαυται ἀτομοι ἐξ ὡν |
την ἐπιστολην ἐπεδωκε και ” ταυτην “ εἰπε ” δος Διονυσιῳ τῳ δυστυχει , ὁν παρατιθημι σοι τε και βασιλει | ||
χρυσῳ στεφανῳ τιμηθεντα ἐπ ' ἀθλῳ πολυποσιας τοις Χουσι παρα Διονυσιῳ , ἐξιοντα θειναι προς τον ἱδρυμενον Ἑρμην , ἐνθαπερ |
ἁ δωμαθ ' ἱκηται : [ ἑσσαι με χλαιναν τε χιτωνα τε , εἱματα καλα : ] πριν δε κε | ||
χρισαν ἐλαιῳ , ἀμφι δε μιν φαρος καλον βαλον ἠδε χιτωνα , αὐτος τον γ ' Ἀχιλευς λεχεων ἐπεθηκεν ἀειρας |
παροντες , ἐννοω ὁτι συνεξεληλυθασι μεν ἡμιν οἱ μεν και βελτιονες , οἱ δε και μειονος ἀξιοι : ἠν δε | ||
το κρειττον , ἐαν ὠσιν οἱ δευτεροι ὀδοντες των προτερων βελτιονες , ἐπι δε το χειρον , ἐαν ὠσι χειρονες |
, ϲικυην κατα τηϲ κορυφηϲ προϲβαλλειν ἠδε ἀφαιρεειν αἱμα : κουφη δε προτερη ἐϲ τα μεταφρενα κεκολληϲθω . ἐπει δε | ||
Ἡ μεν γαρ γλισχρα και μελαγγεως ἐρεβινθον , ἡ δε κουφη κυαμον φερει καλλιω , συμμετρα γαρ ἑκατερῳ τα της |
' ἡδε μ ' ἐξεσῳσεν , ἡδε μοι τροφος , μητηρ , ἀδελφη , δμωις , ἀγκυρα στεγης . ἀλλ | ||
, πριν και τινα ἐρεσθαι , εὐθυς ἐλεγον ὁτι Καλλιππη μητηρ , αὑτη δ ' εἰη Πιστοξενου θυγατηρ , ὡς |
Και ἐπην θηλαζῃ γαλα μη καθαρον , ἀλλα γεωδες και φλεγματωδες , και ἐχῃ το παιδιον τας φλεβας τας ἀπο | ||
το ὑποχωρητικον σιτιον προσφερομενον ὑποχωρητικον εἰναι , και το φλεγματωδες φλεγματωδες . Ἠν κρατεῃ οὐν το σωμα των σιτιων , |
βασιλεων εἰπειν : ὁ δ ' ἀποφαινεσθαι και προς θεον ἐθαρρησεν . τουτο δ ' ἀρα περας ἠν οὐ τολμης | ||
ἀπο Θαψακου εἰς Αἰγυπτον . το δε θαυμαζειν , πως ἐθαρρησεν εἰπειν ἑξακισχιλιων σταδιων το ἀπο Πηλουσιου εἰς Θαψακον , |
' Ἠϊονι , Στρυμονος ἀμφι ῥοας , λιμον τ ' αἰθωνα κρατερον τ ' ἐπαγοντες Ἀρηα πρωτοι δυσμενεων εὑρον ἀμηχανιην | ||
βροντην του ὀρσικτυπου Διος και το πυρπαλαμον βελος , τον αἰθωνα και τον καυστικον κεραυνον , τον ἀρηροτα και ἡρμοσμενον |
τῳ Κρητων βασιλει : γενομενη δε ἐγκυος ἐκεινη τρεις παιδας ἐγεννησε , Μινωα , Σαρπηδονα και Ῥαδαμανθυν . Ἡ ἱστορια | ||
τα μετα το ζην ἐπιτρεπτεα ταυτῃ : αὐτη γαρ ὡς ἐγεννησε , και διαλυσει . μηδεν δε εὐλαβηθῃς ὁπως ποτε |
, ὁτι ἐν τῳ κατα Κονωνος ἡ ἀληθεια του πραγματος ἐβιαζετο την τεχνην , ὡσπερ και ἐν ἀλλοις ἡ ἀληθεια | ||
. ἠρυγγη , πολιον : βοτανων ὀνοματα . ἠναγκαζεν : ἐβιαζετο . ἠδελφισμενα : ὡμοιωμενα . Ἡρακλειης νοσου : της |
, οἱον ἐν τῳδι μεν ὑδατια , ἐν τῳδι δε σαρκια : και τοινυν το φαινομενον ὑδωρ ἀπο του πλεοναζοντος | ||
αὐτοματα παντα τἀγαθα , ῥαφανος λιπαρα , σπλαγχνιδια πολλα , σαρκια ἁπαλωτατ ' , οὐδεν μα Δια τοις ἐμοις βλιτοις |
και ἀλοηϲ ἐπι τῳ δειπνῳ λαμβανειν ὁϲον ἐρεβινθων γ το μεγεθοϲ . καλλιϲτον δε και ἐπιθυμοϲ ἐν οἰνῳ πινομενοϲ μετα | ||
δε χοληϲ περι τουϲ ὀφθαλμουϲ και το προϲωπον ἐλατηριου ὀροβιαιον μεγεθοϲ μετα γαλακτοϲ γυναικειου ἐνϲταζε τῃ ῥινι ἐν βαλανειῳ και |
δε ἀμφοτερα δοκουντα ἐνδοξα , πλειον το ἠθος και ἡ ἀπαγγελια ἐνταυθα ἐπιμελεστερα . και αἱ παραιτησεις χρησιμοι γινονται . | ||
παραστατικη . διαφερει δε μελοποιια μελῳδιας : ἡ μεν γαρ ἀπαγγελια μελους ἐστιν , ἡ δε ἑξις ποιητικη . τροποι |
βελτιον δ ' ἐν ὀξυκρατῳ ἑψειν : ἐτι γαρ μαλλον ὑγρα διαμενει . Το μελικρατον οὐ πανυ τι τοις πικροχολοις | ||
φυσαται και το οἰδαλεα : διῳδηκοτα και ἐξωγκωμενα ὑδαλεα ] ὑγρα περι ] ἐν τοις ξηρα δ ' ἀναπτυει : |
φαλαγγα ταττειν και καταλεγειν λοχους , στρατοπεδευειν τε ἐπικαιρως και χαρακα πηγνυσθαι και τ ' ἀλλα ὁσα δη τα τακτικα | ||
μαχῃ πεφευγασιν , ἐξαγαγων την δυναμιν ὁ Ἀκυλλιος τον τε χαρακα των πολεμιων αἱρει μεστον ὀντα ὑποζυγιων τε και ἀγορας |