. βαρυ ] αἱ γαρ εἰς ἀκρον εὐεξιαι σφαλεραι . ὀσσοις ] του Διος . Διοθεν ] ἠγουν ἀνωθεν ἐφορωντες | ||
δ ' οὑτως : Ὑπνος δε χαιρων ὀμματων αὐγαις ἀναπεπταμενοις ὀσσοις ἐκοιμιζεν κουρον . και ἡ Σαπφω δε προς τον |
προὐκαλειτο και ἐσωφρονιζε , τοις μεν χρηστηριαζων και τα μεν προσταττων τα δε ἀπαγορευων , τους δ ' οὐδ ' | ||
μηδ ' ἐθελῃ με ἐκπεμπειν , αὐτος των ναυκληρων μηδενι προσταττων , ἐνδειξηται δε πασιν ῥᾳδιως ὡς ἀβουλων ἐμε ἐκπλειν |
τα μαλιστα λοιδορει . Και μην και Τιμοκρατης ἐν τοις ἐπιγραφομενοις Εὐφραντοις ὁ Μητροδωρου μεν ἀδελφος , μαθητης δε αὐτου | ||
Αἰτωλιᾳ . . : Τρυφων ὁ Ἀλεξανδρευς ἐν τοις Φυτικοις ἐπιγραφομενοις ἀρτων ἐκτιθεται γενη , εἰ τι κἀγω μεμνημαι , |
μεν κατα την αἰσθησιν , οὐπω δε σαφες κατα το ἐπιστημονικον : παντως μεν γαρ αἱ δυο μειζους της λοιπης | ||
μη ἡ ἐκμελεια παραπεμποιτο . Οὐδ ' ἀν τι ἀλλο ἐπιστημονικον γενοιτο εἰ μη τοὐναντιον ἀνεπιστημον του ἐπιστημονος , ἀλλα |
ἑνεκα της προς τους ἐπιεικεστερους ἠ διαδυσεως των ἐφ ' ὁμολογουμενοις ἁμαρτημασι τιμωριων , τοσουτον της τολμης ἐπιβαινετε , ὡστε | ||
. Ἐγκωμιον δε ἐστιν εὐφημια ὡρισμενου προσωπου ἠ πραγματος ἐπι ὁμολογουμενοις ἀγαθοις διεξοδικως γινομενη . διεξοδικους δε λογους λεγομεν τους |
αὐτους λυμαινεσθαι το Ἀρκαδικον , ἀνεκαλουντο εἰς τους μυριους τους προστατας αὐτων : και ἐπει οὐχ ὑπηκουον , κατεδικασαν αὐτων | ||
οἱ προὐχοντες εἰεν και οἱς ἀν τις προσελθων και ἐπιγραψαμενος προστατας συναγωνισταις χρῳτο προς τα ὁλα . ἐνταυθα μοι οὐχ |
αὐτοι τα πολλα ἐν Δηλῳ διατριβειν . των δε Δηλιων ἀποκρινομενων αὐτοιϲ , ὁτι ἱερεια ἀγοραϲοντεϲ οἱ ἀνθρωποι διεβηϲαν εἰϲ | ||
αἱμορραγουντων , ἐν δε ταις ἀνεσεσιν οὐρων τε και διαχωρηματων ἀποκρινομενων . φυλαττεσθαι δε χρη μαλιστα τον χρονον των παροξυντικων |
παθων δε παντοιων καταμεστοι ὀντες οὐδε ἐν μεσοις αὐτοις τοις δρωμενοις οἱοι τε ἠσαν ἠθεσι μετριοις ἐγκαρτερειν , ἐπει τα | ||
φορτιον : ὡς του γε παππου το ἐργον ἡσθηναι τοις δρωμενοις , ἡ δε ἀτελεια του πονου παρα του χρονου |
ἀνυποπτον και † του ὀμνυειν . Ἁρμοδιος γαρ και Ἀριστογειτων κτειναι θελοντες Ἱππαρχον τον τυραννον , ἐν μυρτοις το ξιφος | ||
ἐμεθεν περιδωσομαι αὐτης , αἰ κεν ς ' ἐξαπαφω , κτειναι μ ' οἰκτιστῳ ὀλεθρῳ . ” την δ ' |
ἀποδημιας παρεχει , τοις τε ἀπο ξενης εἰς τα οἰκεια ἐρχομενοις το αὐτο σχημα ταχειας τας ἀναστροφας δηλοι . τον | ||
ἐχων ἁ δωσειν ἐφης ἀποστελλε και χαριζου τῃ πατριδι τοις ἐρχομενοις ἐκ της πατριδος κεχαρισμενα . λογος δε παρ ' |
, και παντας τους ἀλλους κακως ποιειν , ἐαν τοις ἐρωμενοις δοκῃ . λ ' Και γαρ αὐτοι ὁμολογουσι νοσειν | ||
τα προθυρα [ στεφανουσιν αὐτων ] , ἠ οὐ τοις ἐρωμενοις ἀλλα τῳ Ἐρωτι ποιουμενοι την των στεφανων ἀναθεσιν του |
δ ' ἀμεινον πρωτον γινεσθαι βορειον ὑδωρ νοτιου και τοις φυομενοις και τοις ζωοις : δει δε γλυκυ εἰναι και | ||
θεια γενεθλης . Ἡνικ ' ἀν ὡραων πανεπισκοπα φεγγεα Μηνης φυομενοις μεροπεσσιν ἀν ' οὐρανον αὐγαζηται , ἀστηρ δ ' |
' , ἐφη , και ταυτα πανταπασιν ἐοικεν ἀνθρωπων ἑνεκα γιγνομενοις . Το δ ' , ἐπειδη και τουτο φανερον | ||
ἀθροιζεσθαι [ λιθων ] πλησιον αὐτου , μαλλον ἐπι τουτοις γιγνομενοις ὁρωντα τερπεσθαι και μεγαλαυχεισθαι , νομιζοντα της μουσικης ἡκειν |
φησιν ἀν μεν στρατευσωμαι , ἀπηλλαγην παντων των κακων . στρατευεται , πασχει ὁσα μαστιγιας και οὐδεν ἡττον δευτεραν αἰτει | ||
μηδενος λογου ἀξιων . Γυνη στρατηγει , και , Γυνη στρατευεται : ἐπι των δειλων . Γυμνος ὡς ἐκ μητρας |
μετεσχηκοτα και τεθεαμενον θεον τον αὑτου νεων τον ἐν ἀστει κομιζομενον μετα την ἐξω τειχους διατριβην την κατα νομον . | ||
της ἀκτης το ἀνθος . καρυοφυλλον το ἐκ της Ἰνδιας κομιζομενον . κονια ἠτοι ἡ στακτη ὀνομαζομενη . κισσανθεμον ἠτοι |
ἑνα εἰναι δοκειν δια το ἑν εἰναι ὀνομα των πλειονων σημαινομενων , οἱον του ἀνθρωπου και του ἱππου σημαντικον το | ||
και ὁτι αὑτη ἡ ὑπογραφη χωριζει αὐτο ἀπο των δεκα σημαινομενων του ἐν τινι : δια γαρ του ἐν τινι |
ὑμων φυσεως , και οὐδεις αὐτος ἑαυτῳ ταυτα φερει των κρινομενων , ἀλλ ' ὑμων ἑκαστος ἐχων οἰκοθεν ἐρχεται , | ||
οἱ δε διαιτηται προτερον κληρῳ λαχοντες ἠ ἐπιτρεψαντων αὐτοις των κρινομενων διῃτων . και εἰ μεν ἠρεσκεν τοις ἀντιδικοις , |
θεου , προς ὁν εἰ τις το της ψυχης ὀμμα τεινας ἐφθακε , μονην εὐχεσθω και στασιν . αἱ μεν | ||
και ἐν συνθεσει ἀντυξ και καταιτυξ : ἐξ ἀντυγος ἡνια τεινας , ἐξαψας τας ἡνιας της του ἁρματος περιφερειας . |
εἰη γινωσκων ὀργην ἡντιν ' ἑκαστος ἐχει . ἐν μεν μαινομενοις μαλα μαινομαι , ἐν δε δικαιοις παντων ἀνθρωπων εἰμι | ||
ὡς μη δει συμβουλευοντας κρινετε ; ἠ τοις τοιουτοις ὡς μαινομενοις οὐκ ἐπιτρεπειν συμβουλευειν προσηκει ; εἰ δε μητε τους |
λοιγον ἀμυνει . ἁπλως ἁπαντες οἱ θεοι ξεινοισιν ἐοικοτες ἀλλοδαποισι παντοιοι τελεθοντες ἐπιστρωφωσι ποληας . θεων οὐν μιμουμενων τινα τροπον | ||
των μισθοφορων τοις σωματοφυλακειν μελλουσιν . κατεσκευασθησαν δε και καταπελται παντοιοι και των ἀλλων βελων πολυς τις ἀριθμος . των |
ἐρχομενην : οὑτω γαρ ἀναρμοστοι και ἀβεβαιοι γαμοι ἐσονται των συνερχομενων τυγχανοντων κουφων τα ἠθη . και εἰ μεν ἐν | ||
γινεται κρασις ἐπ ' ὀνοματων βαρειας και ὀξειας εἰς ὀξειαν συνερχομενων , δια το ἑσταως ἑστως και βεβαως βεβως και |
νευρον ἐν ἑαυτῳ περιεχον αἱματος ἐπιρρυτου τινος ἐξωθεν ἐκ της παρακειμενης φλεβος της ἀληθινης αἱματος ἑτερου , ἀλλ ' ἱκανον | ||
πελαγων μεγαλους κολπους και βαθεις ἀναξηρανθεντας ἠπειρωσθαι και γεγενησθαι της παρακειμενης χωρας μοιραν οὐ λυπραν σπειρομενους και φυτευομενους , οἱς |
ἐμβαλλουσι , την δε θεον την ἐπ ' ἐμοι κομιζομενην ἀραμενοι ναῳ ἀλλῳ ἐδωκαν , το δε χρυσιον τῃ πολιτιδι | ||
οἱον οὐχ ἡμαρτηκατε τον ὑπερ της ἁπαντων ἐλευθεριας και σωτηριας ἀραμενοι κινδυνον , ὡσπερ οὐδ ' οἱ ἐν Μαραθωνι προκινδυνευσαντες |
της τε καταλειφθεισης τροφης ἐν αὐτοις ἐσθ ' ὁτε τοις τρεφομενοις μερεσι και μοριοις προς ἑτερον τι μεταβαλλουσης κατα την | ||
τρεφομενων και αὐξομενων τροφας . εἰπων δε ἐν πασι τοις τρεφομενοις την τοιαυτην ὑπαρχειν δυναμιν προσεθηκε το και ἐν τοις |
Φαρναβαζος δε παντι τῳ των Πελοποννησιων στρατευματι και τοις συμμαχοις παρακελευσαμενος μη ἀθυμειν ἑνεκα ξυλων , ὡς ὀντων πολλων ἐν | ||
γης τρις , οἰμαι , τοις τε την ἀρχην πεπιστευμενοις παρακελευσαμενος ξυντονως ἁπτεσθαι του ἐργου ἀνῃει ἐς την Κορινθον τα |
και ξενα δαιμονια εἰσαγων “ . ἠτοι οὐν ὡς τελεον ἀναιρουντος αὐτου θεους τον λογον ἐκδεκτεον , ἠ ὡς πολυπραγμονουντος | ||
ὁ μεντοι Ἀλεξανδρος και ἐνταυθα του Ζηνωνος ὡς τα πολλα ἀναιρουντος μεμνησθαι τον Εὐδημον οἰεται . ὡς γαρ ἱστορει Εὐδημος |
Τρῳαδος προς Σιγειον . ἐνταυθα δ ' αὐτων την ἀποβασιν ποιησαμενων , εὑρεθηναι φασι παρθενον δεδεμενην παρα τον αἰγιαλον δια | ||
διεξεπαισαντο ἐξω πως . γενομενου δε τουτου και λογον οὐδενα ποιησαμενων των πολεων περι του συμβαντος παθους ἐπαυσαντο της ἐπιμελειας |
ἠν τῳ Κομμοδῳ κατεχειν τους παιδας των ἐς τα ἐθνη πεμπομενων ἡγεμονων , ὡς ἐχοι ὁμηρα της τε εὐνοιας αὐτων | ||
ἀκουσῃ τους ὑποδεξομενους αὐτον εὐνοιας και πιστεως ἀξιους και των πεμπομενων ἑκαστος και διοικουντων ὑμας προτιμησῃ . μη γαρ οἰεσθε |
δοξῃ μητε τῃ κακῃ , ἠ ἀκρατης ἐστιν ὁ μη ἐμμενων τῳ ψευδει λογῳ , ἠτοι τῃ φαυλῃ δοξῃ , | ||
δε ὁτι ἐγκαλεσειε δ ' ἀν τις , δηλονοτι ὁ ἐμμενων τῳ φιλουντι δια το ἡδυ ἠ το χρησιμον , |
παρα φυσιν ἐσχηματισθαι . Και γαρ κατα φυσιν σχημα τοις γεννωμενοις το ἐπικεφαλον ἐστι , παρατεταμενων των χειρων τοις μηροις | ||
μεν εἰδος αὐτῳ ὁποιον δηπου και τοις ἐκ των ξυλων γεννωμενοις τε και τρεφομενοις , ἑπτα δε πηχεων το μηκος |
ἱνα μη παντελως Βοιωτιοι φαινησθ ' εἰναι τοις διασυρειν ὑμας εἰθισμενοις , ὡς ἀκινητοι νυν εἰναι βοαν και πονειν μονον | ||
του πολεμου συμβησομενων δυσχερων τοις ὑπερ ὑμων τα βελτιστα λεγειν εἰθισμενοις ἀναθειναι βουλονται . ἡγουνται γαρ , ἀν μεν ὑμεις |
γινεται γαρ καλλιστον βοηθημα σαρκωσαι και εἰς οὐλην τα ἑλκη παραγειν δυναμενον . ἐχει δε την συνθεσιν οὑτω : Λημνιας | ||
ἀν ἐκτεισηι τα ὀφειλομενα , σωμα , και οὐδεν δειν παραγειν οὐδε ἑν γραμμα . . μαρτυρεονται δε και οἱ |
ἀν οὑτοι τεταρταιοι πυρετοι . ἀλλα τουτο μεν ἐστι κοινον τριταιοις τε και τεταρταιοις και ἀμφημερινοις . ἐκεινῳ δε μαλιστα | ||
τουτων μεγιστος και παχυτατος και πυκνοτατος , ὡς τοις ἀκριβεσι τριταιοις , ἀλλα παντα μεν μειωμενα ἐχων τῃ του φλεγματος |
συνεδριον στρατιωτας δισχιλιους : ὁ δε Μηδιος της συμμαχιας αὐτῳ παραγενομενης Φαρσαλον εἱλεν ὑπο Λακεδαιμονιων φρουρουμενην και τους ἐν αὐτῃ | ||
Ὀλυμπιων τῳ περι την Ἑκτορος ἀτιμιαν ἐλεῳ και πολλης ἀρτι παραγενομενης ἐπικουριας Αἰθιοπων , Ἰνδων , Ἀμαζονων . μη γαρ |
. πολλοις γαρ δη και ἀλλοις των ἀπο του βελτιστου πολιτευομενων τα παραπλησια συνεβη παθειν : και σπανιοι δη τινες | ||
ἐντευθεν , ὁπερ εἰκος , εἰς ἐχθραν τινι προηλθε των πολιτευομενων . ὁ δε ζωντι μεν ἐφθονει μονον , τελευτησαντος |
πειθεσθαι , αὑτῳ δε προσεχειν τον νουν , και ἐσθιειν παρακελευεται τα και τα , οὐδεν ἀποδεων του παρα Δαμοξενῳ | ||
, ἁς πρωτας ἐν ἑαυτῳ δεικνυς συντρεχουσας ὁ φιλοσοφωτατος αὐτοκρατωρ παρακελευεται και ἡμιν ἐν γηρᾳ γουν ἀκολουθησαι νεοτητι φιλοσοφουσῃ και |
μυδρος ὁ θ ' ὑγρος εἰς γην ὀμβρος ἐκπορευεται . τοιους δε περιεστησεν ἀνθρωποις φοβους , δι ' οὑς καλως | ||
μεν ἐχῃ κεντρον σοφος Ἑρμης , αὐταρ ἐπαντελλῃ Παφιη , τοιους ἀνεφηναν , προς δ ' ἐτι και πασης τεχνης |
, ὡϲ ἀναγκαια τεθεωρηϲθαι και τηϲ ὁληϲ νοϲου και των μερικωτερων παροξυϲμων ἡ ἐπιδοϲιϲ και χαλαϲιϲ ὡϲ πλειϲτον ἀπεχουϲηϲ ἐτι | ||
οὐσιαν ὁδου , της μεν καθ ' ἡν ἀπο των μερικωτερων προς τα καθολικωτερα και γενικωτερα ἀναγομεθα , της δε |
. Ἐναγιζειν . τας χοας ἐπιφερειν , ἠ θυειν τοις κατοιχομενοις , ἠ το δια πυρος δαπαναν . Ἡβηδον . | ||
Ἐπιτρεπουσι και Φιλημων ἐν Μυρμιδοσι . | ἐναγιζειν : τοις κατοιχομενοις ἠ τοις καταχθονιοις θυειν . ἐρυματων : στηριγματων . |
τα ἀλλα ὁποιος εἰμι πολιτης ἐγω , προς ὁντινα βουλεσθε παραβαλλοντες τοσουτων οὑς οὐ κατακαετε . ἐστι μεν γαρ χωρια | ||
. διαγνωσομεθα δε , εἰ το νοσημα σωτηριον ἐστι , παραβαλλοντες δηλονοτι τον τονον της δυναμεως τῳ μεγεθει του νοσηματος |
του νευρου του μαλακου καταφυσιν . εἰ γουν τινος θεασει προπετεστερον ὀφθαλμον , εἰ μεν ἐτι βλεποι , και χωρις | ||
την πλανην , ὑπο της λυπης ἐδαπανωμην : και γαρ προπετεστερον τῃ γραφῃ πεπιστευκως ἐγραψα περι της ἐνεργειας αὐτων , |
τους φορτους και τους πλους των ἐμπορων και οὑτως αὐτοις ἐπιβουλευοντων , ὁθεν ἡ παροιμια ἐπι των περιεργαζομενων τα ἀπορρητα | ||
και ἐπι τουτων εἰσι : και πολλακις μεν ὑπο των ἐπιβουλευοντων ταις πολεσιν ἠ πολεμιων ἠ πολιτων τινων ἀπολλυνται , |
, οἱ την παροχην μεμισθωμενοι γῃ κρυψαντες την μαχαιραν ἐσκηπτοντο ἐπιλελησθαι : ἡ δε αἰξ αὐτην τοις ποσιν ἀνεσκαλευσεν . | ||
τε ταις περι κρασεων και ταις ἀλλαις αὐτου ἁπασαις πραγματειαις ἐπιλελησθαι . σχεδον γαρ ἀποφαινεται πανταχου τας των ἀνθρωπων κρασεις |
, το δε πλοιον ἐν Ἀρμενιῃ περιαπτα ξυλων ἀλεξιφαρμακα τοισιν ἐπιχωριοις παρειχετο . . : , : . . : | ||
και τον αὐτον φυλαττοντες σκοπον , ὁσαι διεσωιζοντο παρα τοις ἐπιχωριοις μνημαι κατα ἐθνη τε και κατα πολεις , εἰ |
μετελευσιν ἐπι τας των ἀγαθοποιων ἠ κακοποιων ἀκτινοβολιας ἠ μοιρας παραγενομενοι αἰτιοι ἠ ἀγαθων ἠ φαυλων καθιστανται , ὁτε δε | ||
. προθυμως δε του δυναστου συγχωρησαντος , οὑτοι μεν συντομως παραγενομενοι προς τον Καιπιωνα ῥᾳδιως ἐπεισαν δουναι σφισιν αὐτοις την |
πρεσβυτερῳ πυκνα ἐπιφοιτεον , θανατον ἐξαπιναιον σημαινει . Οἱσιν ὑποχονδρια μετεωριζεται , κοιλιης ἐπιστασης , κακον : μαλιστα δε ἐν | ||
τουτο συμβαινειν : ἐν δε ταις χειμεριναις ἡμεραις ὁ ἡλιος μετεωριζεται πηχεις ἑξ , τετταρας δ ' ἐν τοις ἀπεχουσι |
διηγουνται : τοιαυτη δοξα την οἰκουμενην ἐπερχεται . των δε ἡδομενων μαλιστα ὠν αὐτος οὐκ ἐγενομην των λαβοντων ἐπιστολην , | ||
σταθμου λεοντας . ὡσαυτως δε και λυπουμενων διαφορας ἐπιδεικνυσι και ἡδομενων ὁμοιως , ὡσπερ ὁ μεν Ὀδυσσευς , διηγουμενος ὁν |
ἀληθειαν βιαται . κυριον . το δοκειν κυριον ἐστιν . κατατεινας λεγω . ἀντι του μακρον λογον διεξερχομαι . ὁτι | ||
: “ γνωῃ δ ' ἀν τις την ἑαυτου χειρα κατατεινας , ὡς ἐπωδυνον το σχημα ” . και νυν |
κακον πραξαι τι και μη : και δει μεγαλης φρονησεως ἀντιθειναι ποια ἀντι ποιων αἱρετεον . οὐκ ἐστι δη ὡσπερ | ||
, ἁ τ ' ἐν ταὐτῳ γενομενων ὁμου παντες ἐλαττους ἀντιθειναι . και μην ἐν γε τοις δυσκολοις κρειττων γεγονε |
των κατα την Ἀσιαν βασιλεων ἐγνωσαν ἀποικιαν ἐκπεμπειν . διοπερ προστησαμενοι σφων αὐτων ἡγεμονα Πενταθλον τον Κνιδιον , ὁς ἠν | ||
μεγαλαις και ὑλαις βαθειαις και τοποις ἀποτομοις και ἀποκρημνοις . προστησαμενοι δε προ χρονων ὀλιγων ἐκ της σφετερας γενεας Ἀρειανον |
δικαιοις και τινας ὑμιν διδωμι χαριτας : ἐγω Τυρρηνων οὐτε ἀποκτειναι τινα προθυμος εἰμι οὐτε φυγαδα ποιησαι της πατριδος οὐτε | ||
ἀπο των νεων ὡς εἰσιν Ἀργειοι , και ἀνδρας αὐτων ἀποκτειναι και το Παλλαδιον ἁρπασαντα οἰχεσθαι , Ἀθηναιον τε ἀνδρα |
τινα παρασκευασαμενοι και θοινην , ἐξεκαλεσαντο τους Πιτυοεσσηνους εἰς το προαστειον : αὑτους δε διελοντες διχα , τοις μεν τα | ||
ὁ Δαρειου ἱππος ἐστεργε μαλιστα , ταυτην ἀγαγων ἐς το προαστειον κατεδησε και ἐπηγαγε τον Δαρειου ἱππον και τα μεν |
Ἑρμου μαρτυρησωσι τῳ Ἡλιῳ και τῃ Σεληνῃ καλλιστην καταρχην τοις ἀναγομενοις σημαινει και εὐπλοησουσι μαλιστα . ἐαν οἱ μεν κακοποιοι | ||
κατα τας ἐντολας οὐκ ἐκρινε , ξενοις δε τισι Καρσιν ἀναγομενοις εἰς την Ἀσιαν δωρησασθαι : οὑτοι δ ' ἀπαγαγοντες |
, κωλυεται μεν αὐτος δι ' ἑαυτου τουτο πραττειν , ἀναγκαζεται δε προς των ἀρχοντων ἀνενεγκειν την γνωμην ἑνι των | ||
χειλων διαπειρειν την βελονην το λοιπον του δερματοϲ ὀλιγοϲτον ὀν ἀναγκαζεται και βιαζεται ῥηγνυϲθαι , το δε πλειϲτον ἀποχωρειν το |
τουτου γινομενου , τουτεστιν ἀφ ' ἑτερων εὐθειων ἀλογων χωριων παραβαλλομενων παρα την Β ῥητην και πλατη ποιουντων τας εὐθειας | ||
μειζον ἐστιν . Παντων ἀρα των παρα την αὐτην εὐθειαν παραβαλλομενων παραλληλογραμμων και ἐλλειποντων εἰδεσι παραλληλογραμμοις ὁμοιοις τε και ὁμοιως |
ἡ βατος , ” ἐμου βουληθεισα ἐπιλαβεσθαι , ἡτις παντων ἐπιλαμβανεσθαι εἰωθα . ” ὁ μυθος δηλοι , ὁτι οὑτω | ||
ψυχη οὐν αἰτια τοιαυτην ἐχουσα φυσιν ὡστε των αἰσθητων παραρρεοντων ἐπιλαμβανεσθαι των ὁμοιων τυπων και ἐναποτιθεσθαι τῃ μνημῃ , συλλεγουσαν |
ἡσθηναι τοσουτον , ὁσον τοτε ἡδετο ἐπι ταις μηδεν αὐτῳ προσηκουσαις ναυσιν ἀποσωζομεναις . Ξανθος ὁ ποιητης των μελων λεγει | ||
: πλειω γαρ την πεψιν προσλαμβανοντα τῳ χρονῳ λυσιτελεστερα ταις προσηκουσαις χρησεσι γινεται και οὐχι ῥᾳδιως συμφθειρεται . Περσικα δε |
Διος ἡ ἀκτις οὐδεν πεισονται . οὑτω δε ἐχοντων των κακοποιων ἠ των προς τα φωτα ἐπαναφορων ἐπιζησεται μεν το | ||
αὐτης τοις ἀγαθοποιοις ἠ κατεχοντων αὐτων την ὡραν , των κακοποιων σχηματιζομενων , ἐκ μετανοιας ἀνακαμπτουσιν , ἀπεστραμμενων δε των |
λεξεσιν ὁ συλλογισμος το εἰναι ἐχει ἀλλ ' ἐν τοις σημαινομενοις , σημαινει δε λογοις ὀνοματα ταὐτον , ὁταν ὠσιν | ||
γενομενους , διαφθαρηναι ἐν Θηβαις , ὁτι μη ἐπειθοντο τοις σημαινομενοις ἀπο θεων . και τον Ἑκτορα οὐ πεισθεντα Πουλυδαμαντι |
την λοιπην συζυγιαν , ἱνα μη δοξωμεν ἀτελη την προθεσιν καταλιμπανειν . το μεν οὐν νιτρον ὡμολογηται γης φερειν συστασιν | ||
φροντιζειν και μη περιφρονειν αὐτου ἠ , ὡς ἐτυχεν , καταλιμπανειν αὐτον ἀνασφαλως ἠ παλιν ἀπροοπτως ἐπιφερεσθαι ἐν τῃ μαχῃ |
πασι ποιεισθαι τοις ζῳδιοις , ἐτι δε , δια το παραλλαττειν , ὡς φαμεν , τας ὁμολογους κινησεις και κατα | ||
συγκατεστρεψεν ἐπι τα προειρημενα , ὡστε τοις καιροις μη πολυ παραλλαττειν ἐς το τελος την γραφην . [ . . |
τυμπανικους και σκιρρωδες ἐχοντας το ἡπαρ ποιει μεν και το προγεγραμμενον βοηθημα , πολυ δε μαλλον ἐκεινα δει σκευαζειν , | ||
. και το δια του χυλου του μολυβδου χρισμα το προγεγραμμενον ἐπι των αἱματικων ῥευματων χρησιμωτατον ἐστι και τουτοις . |
οἱδε οὐδε ἑν . γηρᾳ δε παρειμενον ἐλεφαντα ἠ νοσῳ κατειλημμενον οὐκ ἀν ποτε οἱ συναγελαζομενοι καταλιποιεν , ἀλλα πιστως | ||
και την γην διαξαινων το μεν οὐραιον βλεπων τῃ ψαμμῳ κατειλημμενον , το δε ἡμιτομον το ἐκ της γαστρος ἐς |
. Ἀλλος δε τις παρην ; Σχεδον τι οἰμαι τουτους παραγενεσθαι . Τι οὐν δη ; τινες φῃς ἠσαν οἱ | ||
ὁτι παρασκευαζομενου Ξερξου τον ἐπι τηι Ἑλλαδι στολον , πρεσβεις παραγενεσθαι προς Γελωνα τον τυραννον ἱκετευοντας εἰς τον των Ἑλληνων |
ἐστιν περι την δοθεισαν εὐθειαν παντος του παραβεβλημενου ἠδη χωριου ὑπερβαλλοντος τετραγωνῳ μειζον χωριον παραβαλλειν ὑπερβαλλον τετραγωνῳ και παλιν ἐλασσον | ||
: ἰστεον δε , ὡς το παραγραφικον το ἀπο του ὑπερβαλλοντος τοτε μονον θελει ἐμπιπτειν ὁ Μαϊωρ ὁτ ' ἀν |
ὡσπερ εἰ και ἀνευ του διαιρειν ἐξ ἀρχης εὐθυς μηδεν πραγματευσαμενος τις ἐλαμβανε ταυτα . Πεφεισμενως ἐοικε το των διαιρεσεων | ||
Λαιτος ὁ και τους βιους των φιλοσοφων ἐπ ' ἀκριβες πραγματευσαμενος . ἐν δη ταις των προειρημενων ἱστοριαις δηλουται κατα |
ἠτοι δια χρονου παρα φυσιν συστελλομενου , οὐκ ἐασουσιν ἐμοι δομεναι βιον ἠδε φαρετραν . μετασχηματιζουσι δε ἠτοι γενος , | ||
φωνηεν - τα , το ἑν ἀποβαλλουσιν , οἱον δουναι δομεναι , θειναι θεμεναι : εἰ εὑρεθῃ ἑν φωνηεν , |
πολλη πανταχου , μαλιστα δε παρα τοις παλαιοις μνημασι και τοιχοις και παρα ταις ὁδοις ἐν ἀγεωργητοις τοποις : φυλλα | ||
* . . Ἀσκαλαβωτης : ζωϋφιον ἐοικος σαυρᾳ ἐν τοις τοιχοις ἀνερπον των οἰκηματων : Ἀριστοφανης : πρωην δε γε |
ἐπιτεχνηματων κατασκελες : οὐ γαρ προσηκει παραβαλλειν τα ἀνθρωπινα τοις θειοις οὐδε τας περι των τηλικουτων πιστεις ἀπο των ἀνομοιοτατων | ||
και σωζεται , ἁ δ ' οὑτοι παραποιουσιν ἁπασι και θειοις και ἀνθρωπειοις πραγμασιν ἐχθρως ἐχει . Οὐκ ἀμφοτερων ἀρα |
και το ἐκ των ἀρχων γινεται : τουτων δε ἑκαστον γνωριζεται , ὁταν τα ἐξ ὡν συγκειται και ὁ τροπος | ||
προς ἱερωσυνην ἀναφερονται τελειαν , καθ ' ἡν διασυνισταται και γνωριζεται το θνητον θεῳ , ἠ δι ' ὁλοκαυτωματων ἠ |
τε και βοωντα οὐ προγεγραφθαι , ἀλλα δια τα χρηματα ἐπιβουλευεσθαι προς αὐτων , ἐπι τον πινακα ἀγαγοντες ἀναγινωσκειν ἑαυτου | ||
προς τον δημον και ξυν ὁρμῃ ἀναπεμψαντων ἁ ἠκουσαν , ἐπιβουλευεσθαι παρ ' αὐτων ὁ Ἡρωδης ἐφασκεν ὡς ἀναθολουντων ἐπ |
. τον γουν γραφεντα κατα Κτησιφωντος Δημοσθενης πολλα βοων και τερατευομενος ἡρπασεν . ὁθεν και ὁ Αἰσχινης κακον ἐθος φησιν | ||
] ἱνα δυνηται πιπρασκειν τα κτηματα . . . . τερατευομενος ] τερας τι και παραδοξον λεγει με ἐπαγγελλειν . |
, καταλυσαι την Ῥωμαιων ἡγεμονιαν ἐπεβαλετο εἰθ ' ἑαυτῳ τυραννιδα κατασκευαζομενος εἰτε τῳ Σαβινων ἐθνει πραττων ἀρχην και κρατος εἰτ | ||
την διανοιαν καθολου ἐκφερεται , ὁτι πας ὁ πραττων και κατασκευαζομενος τα δι ' ὡν τινα ληψοιτο , οὑτος ἐκεινῳ |
ἀλλα τον δεσποτην , ὁς οὐ πονειν με ἐδιδαξεν , ἀλλοτριους δε πονους κατεσθιειν . „ οὑτω και των παιδων | ||
δ ' οὐκ ὀξυδορκουντες εἰσι , τουτους ταχει ῥιπτουσιν ὡς ἀλλοτριους : εἰ δε ἐπι της Ἑλενης λεγοιτο , λεγει |
ηὐτυχει : και ἐμελλον ἐπι μειζον χωρησαντος αὐτου και ἀντιπαλα καταστησαντος των μεν στερεσθαι , τοις δ ' ἐκ του | ||
εἰς Ἐφεσον κατεφυγον : Ἀτταλου δ ' εἰς Μυοννησον αὐτους καταστησαντος μεταξυ Τεω και Λεβεδου , πρεσβευονται Τηιοι δεομενοι Ῥωμαιων |
ἡλικιας ἡμμενην , την δ ' ἀρχην ὑπερφρονησας ἐκεινου και παριδων , ὀλιγωρησας δε και των ἐν Πελοποννησῳ παντων δεινων | ||
ἀμφοτερων με τουτων ἀποκληισας ἐχεις , οὐτε τινα δειλιην μοι παριδων οὐτε ἀθυμιην . Νυν τε τεοισι με χρη ὀμμασι |
μεν ἐν τῳ ποταμῳ Μαιανδρῳ τας δ ' ὑπερ του χειλους . και δη ποτε φασι πορνοβοσκον αὐλισθεντα ἐν τοις | ||
το στομα οὐρανοεσσαν δε ὑπηνην : ἠ το ἐπανω του χειλους τριχωμα , ἠ την ὑπερῳαν , ἠτοι τον οὐρανισκον |
ὑποχρεως , ὁ δε Ἡλιος του διωκοντος ταξιν ἀναλαμβανει . ἐπισκεψαμενοι οὐν τις μαλλον καλως κειται τοπῳ , ὁριοις , | ||
τον ὑποδικον , ὁ δε Ἡλιος εἰς τον διωκοντα . ἐπισκεψαμενοι οὐν τις μαλλον καλως κειται ἐν τοπῳ , ἐν |
ἀλλα φαμεν : ὁτι ἑνεκα του εἰς οἰκτον κινησαι τοις θεωμενοις ? ταυτα ὁ ποιητης ἐτεχνα σατο ἠ ὁτι οἱ | ||
, ὁμοιως τουτοις οὐκ ἀν ἐβαλεν αὐτον ἀτρεμα συν τοις θεωμενοις ἑστωτα . Ἐστι δε οὐδε το ἁμαρτημα του παιδος |
ποιειν ἀναγκαζεσθαι , ἠ τι τοιουτον : τουτο γαρ μονον παρατηρειν ἀξιος εἰ ἐπι τῳ αὐτῳ πραγματι : ποιησαι τι | ||
, και το προδυνον ὁ ἐστιν Ϛʹ ἀπο του ὡροσκοπου παρατηρειν και τους κακωτικους των ἀστερων πως ἐσχηματισμενοι προς αὐτα |
τυχοιμ ' ἀν ἑκαθεν οὐρισας , ἐνθα ς ' ἐχουσιν εὐναι , σκοτῳ φαος ἀντιμοιρον ; χαριτες δ ' ὁμοιως | ||
χοροι τε εἱματα τ ' ἐξημοιβα λοετρα τε θερμα και εὐναι . και ἀλλος δε τις φησι τῳ Σαρδαναπαλλῳ παραπλη |
, ἡτις ἐστιν ἡ προς ἑκαστον μερος της εὐδαιμονιας τον βουλευομενον ἀποφερουσα . ὁτι δε και περι του ἁπλως τελους | ||
συλλογιζομενον εἰ καλως ἡ ὀρεξις ὠρεκται , ἐπειτα προαιρουμενον και βουλευομενον ὁπως του ὀρεκτου ἐπιτευξεται , δια τουτο ἡ προαιρεσις |
των ἡκοντων Ἀθηνηθεν μαλα εὐνουν την Ἀθηναν εἰναι τῳ βασιλει φησαντος , ” πεπαυσο „ εἰπεν „ Ὀλυμπιασιν ὑπερ τουτων | ||
, αὐθις ἠρετο , πως και ἑτερως ; του δε φησαντος ἐν τῳ βασιλικως παντα εἰναι , οὐχ ἡττον ἠγασθη |
, και τον τοπον , ἀπο Θηβων εἰς Τευμησον ἀγουσαν καταλιποντα και πλησιασαντα τῳ της πολεως τειχει : περιελαβον περιεκυκλωσαν | ||
Θηβων : † ἠ οὐκ ἐκλιποντα , ἀλλ ' ἠδη καταλιποντα : ἀλλως : οἱ μεν ὀρος Βοιωτιας , οἱ |
την ἐν Σικυωνι ἀρχην ἐσχεν . Ἀδραστου δε ἐς Ἀργος κατελθοντος Ἰανισκος ἀπογονος Κλυτιου του Λαμεδοντι κηδευ - σαντος ἐλθων | ||
ὑπο της πεινης , ἀλλοτε δε ὑπο ἀλλοις συμβαμασι . κατελθοντος οὐν ποτε των καιρων ἐκ του οὐρανου πυρος ἐπι |
του γου τῃ μοναδι . παλιν ὁ βος και ὁ γος του αου ὑπερεχουσι ⃞ῳ : ὑπερεχετωσαν ΔΥ α : | ||
δ , ὁ δε βος Μο θ , ὁ δε γος Μο κη . και ποιουσι τα της προτασεως . |
συμβῃ την χωραν εὐεπιβουλευτον γενεσθαι , δειχθεισης παροδου τοις ἐξωθεν ἐπιστρατευειν ἐθελουσιν . ὡς δ ' ἐπυθετο λογῳ μεν πεμπομενον | ||
Μινυειον . δι ' ἀνυδριαν : των νησων δηλονοτι . ἐπιστρατευειν : ταις νησοις . Κνιδαιων : Κνιδαιος , εἰ |
ἀνεπιτηδειον προς παιδειαν . * μηδ ' ἀντ ' ἠελιοιο τετραμμενος : δια τουτων εἰς εὐσχημοσυνην παιδευει και τα ἀναγκαια | ||
ὁς μοι ἐνι κλισιῃ δεδαϊγμενος ὀξεϊ χαλκῳ κειται ἀνα προθυρον τετραμμενος , ἀμφι δ ' ἑταιροι μυρονται : το μοι |
οὐτε γαρ δικαιον οὐδεις ἀν εἰποι τον μη χαιροντα τῳ δικαιοπραγειν οὐτε ἐλευθεριον τον μη χαιροντα ταις ἐλευθεριοις πραξεσιν : | ||
κατ ' ἀρετην ἐνεργηματα , οἱον το φρονειν , το δικαιοπραγειν . Οὐκ εἰναι δε κατορθωματα τα μη οὑτως ἐχοντα |
ταις μαχαις , και ταυτα οὐ πολλων ὀντων οὐτε των ἀπολομενων οὐτε των παραδοντων τα ὁπλα . αὐτος γε τοι | ||
' ἰσχυρας της ναυμαχιας και πολλων νεων ἀμφοτεροις και ἀνδρων ἀπολομενων οἱ Συρακοσιοι και οἱ ξυμμαχοι ἐπικρατησαντες τα τε ναυαγια |
, συν ὁσοις εἰχον ἀμφ ' αὑτους , το Ἀρτεμισιον καταλαβοντες ἐκρατυνοντο και Κοιντον Φλακκου παιδα ἐς την βουλην ἐπεμπον | ||
τους μεν φευγοντας ἐπιδιωκουσι και δακνουσι και διεσπασαν ἐστιν οὑς καταλαβοντες , τους δε ἐπιοντας και μαχομενους φοβουνται και ἀναχωρουσι |
ἐκ των κοινῃ δοκουντων ἐστιν , ἀλλ ' ἐκ περιτροπης ἐργαζεται . και τον ἡταιρηκοτα πορνην εἰναι βιαζεται , εἰγε | ||
διαφορον ἐποιησε στασιν ἑτεραν : ὀλιγη γαρ ἐναλλαγη στασιν ἑτεραν ἐργαζεται : ἐν δε τῳ στοχασμῳ ἐπι παντων των εἰδων |
των ἐργων καταλαμβανεται ἡ περι τον βιον τεχνη , ἁπερ ἀναγραφουσιν ἐν ταις βιβλοις : ὡν πολλων και παραπλησιων ἀλληλοις | ||
οὑ Σαρπηδονιαν πετραν φασιν ὠνομασθαι . διττας δε τας Εὐρωπας ἀναγραφουσιν ἐνιοι : μιαν μεν Ὠκεανιδα ἀφ ' ἡς και |
και εἰς τελος ἐστιν ἀμεινω : ἐσθλος δ ' αὐ κἀκεινος ὁς κ ' εὐ εἰποντι πιθηται : ὁς δε | ||
μεταβεβλημενου . ἐξηπατωμεθα δε , ὡς ἐοικεν , ἐγω τε κἀκεινος οὐ μικρον τινα χρονον , και ἰσως ἐκερδαινον ἀπατωμενος |
ταχεως γηρασκουσιν αἱ φυσιες αὑται . Διαιτησθαι δε ξυμφερει τοισι τοιουτοισιν ὁκοσα θερμαινει και ξηραινει και πονοισι και σιτιοισι , | ||
: αἱ λεπται μελανων διαχωρησιες αἱ φρικωδεες , βελτιους τοισι τοιουτοισιν : αἱ τοιαυται ὠφελουσι μαλιστα κατα την ἡλικιην , |
: ἐπι των εὐτελων . Καρικος ταφος : ἐπι των πολυτελων . Κακα τοι φαμα κακκεχυται . ταυτην ἀποθευ ἠ | ||
, οἱον ἀπο στοων και λιμενων και ἀκροπολεως και ἱερων πολυτελων και ἀγαλματων . ἐπαινεσει δε μετα ταυτα και τας |
μεσσον ἀυτεεν . Ὁς δε μιν οὐ τι ταρβησας οἰμησε καταντιον : ἀμφι δε πολλη ποσσιν ὑπ ' ἀμφοτερων κονις | ||
πολιν και ἠθεα λαων . Τοις δ ' ἀφαρ ὠμαρτησε καταντιον ἐρχομενοισι κουρη ὁμογνητη μεγαλοφρονος Αἰηταο , Ἠελιου θυγατηρ : |
νοσηματων ἐν τοις ὑστερον ἐπι πλεον ῥητεον . Σπειρειν δε κελευουσιν οἱ μεν προ πλειαδος : ξηραν γαρ ἀνικμον τε | ||
τῳ ἐπισχειν ἐστι και τα δεινα ταυτα ποιησαι ἁ οὑτοι κελευουσιν : ἐν δε τῳ παραχρημα οὐκ ἐστιν ἀρχην ὀρθως |
του τε στομαχου και της ὑπερωας και κεφαλης ὁλης και συμπαντος του σωματος οὑτως ἐχειν ὡστε ἐπ ' ἐσχατον ἐλθειν | ||
ὁ Ἁλικαρνασσευς και Πλειστιας ὁ Κῳος , ἀρχικυβερνητης ὠν του συμπαντος στολου . Πτολεμαιος δε το μεν πρωτον ἐτι νυκτος |
οὐδεν κυριολογειται την δι ' ἀλληγοριας ὁδον φυσικοις φιλην ἀνδρασι τρεπεσθαι την ἀρχην ἐνθενδε του λογου ποιησαμενους : εἰ το | ||
οὑτως ἐχει : εἰ γουν παρ ' ἐμε ἠν το τρεπεσθαι , ὁποτε ἐβουλομην , ἀν ἐχρωμην αὐτῳ , και |
και εὐδαιμονεστατος . εἰ δε τῳ μη ἀρεσκει ταυτα , παραβαλλων το ἀλλων ἠθος προς ταυτα οὑτω κρινετω . Ἠκουσα | ||
και βεβαρημενος τους ὀφθαλμους ἀπ ' οἰνου και την κεφαλην παραβαλλων και τον αὐχενα ἐγκαρσιον πλαγιαζων και ὑπ ' ἀμετριας |