| Γης σαμιας λιτ . α . στυρακος , φυλλου , ὀποβαλσαμου , ἀνα γοβ . τον στυρακα λειου μετα του | ||
| , μηλινου ἠ ναρδινου λιτραν μιαν , ἐνιοτε δε και ὀποβαλσαμου και λιβανου οὐγκιαν μιαν . κοψας , σησας τα |
| αἰσχρον γαρ . ἀμελει : τον Τιθυμαλλον γουν ἀει ἐρυθροτερον κοκκου περιπατουντ ' ἐσθ ' ὁραν : οὑτως ἐρυθριᾳ συμβολας | ||
| παραιτητεον . Ποτημα ὑδραγωγον . Φοινικων πατητων # δ , κοκκου Κνιδιου ⋖ β , ἀλοης , νιτρου βερενικαριου ἀνα |
| το δ ' ὁτι συχνας διδωσιν ἡ ποιητικη ἀφορμας προς εὐδαιμονιαν δηλον ἐκ του την ὀντως κρατιστην και ἠθοποιον φιλοσοφιαν | ||
| ἑκτεον . αἰει [ ] δε των εὐπαγων ἑνεκα προς εὐδαιμονιαν και των κατασκευαζομενων [ ] τους λογους ποιητεον [ |
| εὐγαιον : Σελευκειαν τε και Κτησιφωντα και Βαβυλωνα προςεκτησατο . Μεσσηνιους τε μαχῃ νικησας κτημα τε και τουτους αὐτῳ ποιησαμενος | ||
| . τους δε παρα τον πορθμον κατοικουντας Ῥηγινους τε και Μεσσηνιους ὁρων ἱκανην δυναμιν ἐχοντας συντεταγμενην , εὐλαβειτο μηποτε των |
| τε και ἱκανως : ὡστε τα πρωτεια της ἰατρικης εὐκλειας ἀπενεγκασθαι των καθ ' ἑαυτον ἰατρων , παραβαλλεσθαι δε ἠδη | ||
| τα πρωτ ' ἐσεσθαι : ἀντι του : τα πρωτεια ἀπενεγκασθαι και βασιλευσειν κατα την Κορινθιαν ἁμα τοις ἐκ Γλαυκης |
| ἀρνογλωσσου τα φυλλα και μαλλον τα ξηρα , ἀρον , ἀσπαραγος μυακανθινος , ἀσταφις ἀγρια , ἀσφοδελου ἡ ῥιζα , | ||
| φυεται πλη - σιον της ῥαμνου και αὐτης της ῥαμνου ἀσπαραγος , εἰτα και ὁ καρπος της πευκης , ὡς |
| δ ' ἀπεριοριστον , ὀλιγα των ὁσα μεγαληγοριας ἀποτελεστικα του πιστωσασθαι το προκειμενον ἑνεκα και δη διεξιμεν . ἀποδειξιν ὁ | ||
| τις ὑπολαβοι , οὐδε δια της εἰς ἀδυνατον δειξεως δυνατον πιστωσασθαι , ὁτι προς ἑαυτην ἀντιστρεφει ἡ του καθολου ἐνδεχομενου |
| των ὀντων μη εἰδως ἀλλ ' ἠτοι ὑπερβαλλων αὐτης ἠ ἐλλειπων , την ἀγνοιαν ταυτην ἀφορμην της ὑποκενου δοξης και | ||
| ἀνθρωπος ἐστι ζῳον λογικον : ἰδου γαρ οὑτος ὁ ὁρος ἐλλειπων οὐκ ἀντιστρεφει : εἰ τι μεν γαρ ἀνθρωπος , |
| ἀν ὠφελησε μαλλον ἡ παραδοξος ὑποθεσις εἰ ἐμοι τους νεους ἐπετρεψεν , ὁς και πενης εἰμι και πρεσβυτης . Και | ||
| : αὑτη πορευομενη δια των λογισμων την ἡσυχιαν ἀγειν οὐκ ἐπετρεψεν : ἐν πυλαις γαρ ὁ κινδυνος . ἡ δ |
| : εἰπερ οὐν τα συνιοντα των ῥηματων οὐ προς πασαν πλαγιαν πτωσιν εὐθετισται συνιστασθαι , ἀλλ ' ἁ μεν γενικην | ||
| προς ΕΖ και του ὁν ἐχει ἡ ὀρθια προς την πλαγιαν , τουτεστιν ἡ ΔΓ προς ΓΘ , ἐτι δε |
| Τας δε της ψυχης πως ; Ἐπιθυμητικου , θυμοειδους , λογιστικου . Ἠ ταις διαφοραις των ἐνεργειων , αἱ γινονται | ||
| εἰη ἀν και ἡ ἑκαστου τελειοτης : του μεν δη λογιστικου μερους τελειοτης ἐστιν ἡ φρονησις , του δε θυμικου |
| λογου Θαλη ἀνακεισθω . Εὐβουλοτατος ἠς ἡμεων , μεταναστας ἐκ Σαμου ἐς Κροτωνα ἐνθαδε εἰρηνεες . οἱ δε Αἰακεος παιδες | ||
| φασιν παρειναι τῃ ἐπιβουλῃ . Φερεκυδην γαρ προ της ἐκ Σαμου ἀπαρσεως τελευτησαι . των δ ' ἑταιρων ἀθροους μεν |
| , εὐθυς ἀκολουθως ἀν ἐπαγοι τα λοιπα , ὡς και ὀφθαλμους ὁ αὐτος εἰχεν ἑξ και ὠτα ἑξ και φωνας | ||
| γενναν δυναμεις ἀφῃρημενος , καθαπερ και οἱ τας ὀψεις ὑποχυθεντες ὀφθαλμους ἐχοντες της δι ' ὀφθαλμων ἐνεργειας στερονται βλεπειν οὐ |
| παντα ποιησαντος και ἑνος μονου , τῃ δε αὐτου θελησει δημιουργησαντος τα ὀντα : τουτο γαρ ἐστι το σωμα ἐκεινου | ||
| τα δε [ τινα ] τουτοις ἀνομοια κεκτημενος θεληματι του δημιουργησαντος πνευματος μετειληφεν ὑλικου . τα δε καθ ' ἑκαστα |
| και προδοτην ⌈ ὀντ ' ⌉ εἰσαγγειλας και ἐξελεγξας ἐν πεντακοσιοις και δισχιλιοις των πολιτων ὁτι μισθωσας αὑτον Πυθοκλει κατ | ||
| ἱππεων τετρακοσιων , μαλα θρασεως ἐπειχθεις ἐπεπεσε τοις χιλιοις και πεντακοσιοις εὐναζομενοις ἐτι περι πολιν Ὑριαν και ἐκπληξας ἀμαχει παρελαβε |
| εἰς τρισχιλιους , και μην ἐξ Εὐβοιας ἁπασης οὐκ ἐλαττους τρισχιλιων . ὁπλιτικον μεν δη τοσουτον : ἱππεις δε Βοιωτων | ||
| ; Οὐκ ἀν διαλεχθειην διεσπλεκωμενῃ ὑπο μυριων τε τωνδε και τρισχιλιων . Ὁμως δ ' ἐπειδη και τον οἰνον ἠξιους |
| ὁ μουσικος ἐν Νομῳ παιδευτικῳ . φησι γουν διαφοραν τηνδε νομιστεον αἰδους και αἰσχυνης , ὁτι ἡ μεν αἰδως προς | ||
| ἀπολογια : τοσουτον της ἐν πλουτῳ διαφερουσης αἱρετωτεραν την εὐειδη νομιστεον , ὁσον ἡ μεν ἰσως ἀν εὑροι χρηματαἠδη γαρ |
| μεν οὐδε ἐκεινον οἰμαι λεγων πεποιηκεναι τουτο : και τους λογισμους ἐκθησομεθα δι ' οὑς οὐκ ἀν ἐπραξεν : εἰ | ||
| ἐγωγε . και των περι ἀστρονομιαν τε και ἁρμονιας και λογισμους ; προθυμουμαι γε δη . και γαρ ἐγω , |
| δε ὁ της Ἀφροδιτης και ὁ του Ἀρεως ἁμα την οἰκοδεσποτειαν λαβωσι της πραξεως , ποιουσι βαφεας , μυρεψους , | ||
| συγκρασεως . ὁ μεν οὐν του Κρονου ἀστηρ μονος την οἰκοδεσποτειαν της ψυχης λαβων και αὐθεντησας του τε Ἑρμου και |
| παραταξωμαι : προς τι με ἐρωτᾳς τοδε : ἐπιθυμια : ἀποφαντικως , ἀντι του : ἐαν μαχησησθε , παντως ἀπολεισθε | ||
| ἐστι δε και λογικως περι τουτων , τουτ ' ἐστιν ἀποφαντικως και πρεποντως τῃ λογικῃ θεωριᾳ , ζητειν . πρεπει |
| ἀπαρκεσουσι δε αἱ λεχθησομεναι . τουτων γαρ αἱ μεν εἰσι πιθαναι , αἱ δε ἀπιθανοι , αἱ δε πιθαναι ἁμα | ||
| οὐ σφοδρα κινουσας τον ἀκροατην εἰς κατανευσιν . διο και πιθαναι λεγονται , οὐκ ἀναγκαιαι , ὡς μονον προς το |
| παντα και διαλυσας τῳ οἰνῳ , τον δε στυρακα εἰς λεπτοτατα τοις δακτυλοις διαμερισας ἐπιβαλλε αὐτοις , και ἑνωσας αὐτα | ||
| ἠ θερμοτατα , ἠ ἁλμυροτατα , ἠ γλυκυτατα , ἠ λεπτοτατα , ἠ παχυτατα , ὁμαλως ἠ ἀνωμαλως , το |
| σμυρνης οὐγ . βʹ , λιθαργυρου οὐγ . αʹ , βαλσαμου και χυλου ἀειθαλους βοτανης ἀνα οὐγ . ηʹ , | ||
| ὡν πρωτον ἠν , ὡς ἐγωγε μεμνημαι , ὁ του βαλσαμου ὀπος , εἰναι δ ' αὐτον δωρεαν του Τελεσφορου |
| σκιᾳ : ὁταν δε σοι δοξῃ κατασκευασαι το φαρμακον , λεανας τουτο μετ ' ὀξους σκιλλιτικου , και τηξας τα | ||
| το μεν ἀφεψημα καταιονα τους μαζους , τον δε φακον λεανας καταπλαττε . καλως δε ποιει και το σελινον καταπλαττομενον |
| των δυο εε εἰς η τρηρος , μετα του α στερητικου ἀτρηρος και τροπῃ του α εἰς ο ὀτρηρος . | ||
| : παρα το χω , το χεω , μετα του στερητικου α ἀχος , το μη διαχεομενον . . . |
| δια των σκιοθηρικων δεικνυται . Το δε του ὁλου κυκλου πεντεκαιδεκατον πεμπτον ἐγγιστα της διαμετρου γινεται . Ἀν τοινυν ἐπιπεδον | ||
| ἐστιν αὐ συν εἰκαδι , Ὑδροχοου τεσσαρα λαμπρομοιρια , Το πεντεκαιδεκατον αὐ συν εἰκαδι , Των Ἰχθυων δε δωδεκα συν |
| χυλοϲ μαραθρου ἀναγαλλιδων ἀμφοτερων πραϲιου τριφυλλου ἐλλεβορου λευκου ἀνεμωνηϲ . ὀποι δε ϲμυρνηϲ θριδακοϲ ἀγριαϲ ϲαγαπηνου ὀποπανακοϲ ὀποϲ κυρηναικοϲ και | ||
| ἀντι του φαρμακοποτειν γαλακτοποτειν περι το ἐαρ , ὁταν οἱ ὀποι μαλιστα των τοιουτων φυλλων ἀκμαζωσι : τοτε γαρ φαρμακωδεστατον |
| ἀφεψηματι ὁμοιως , ἠ ἀμπελου παλαιας φλοιον φρυξας ἐπ ' ὀστρακου και τριψας προεπαλειψας τε τον ψωριωντα τοπον βουτυρῳ ἐπιπασσε | ||
| γενομενον διαφανη . Μεγαλα ὠα τικτεσθαι ποιησεις , εἰ Λακωνος ὀστρακου κοπεντος μιξας πιτυροις , και οἰνῳ φυρασας παραβαλῃς ταις |
| , ἐκστασιν ἡμιν ἐνεποιει και φρικην . Πλην ὁτι τοις λογισμοις θατερου τουτων παλαιοντες , οὑτω τας ἐφεξης ἡμερας διετελουμεν | ||
| . και ταυτα μεν περι τουτων . τοις δε ὀρθοις λογισμοις ἐξ ἀναγκης ἑπεται και περι των δοκουντων ἀτακτως κατα |
| και Ἀπολλωνος εἰσι Προοψιου . και ἐν Παρνηθι Παρνηθιος Ζευς χαλκους ἐστι και βωμος Σημαλεου Διος : ἐστι δε ἐν | ||
| κρωμακισκος οὑτοσι γαλαθηνος . Ἡνιοχος Πολυευκτῳ : ὁ βους ὁ χαλκους ἠν ἀν ἑφθος δεκαπαλαι , ὁ δ ' ἰσως |
| : ϲυμφερει δε και τῳ ὀρρῳ του γαλακτοϲ ὑπαγειν την κοι - λιαν , ἀλλα μη ἀπο των τυρων δοτεον | ||
| ἐντυχον - ] τοδε τι π [ ] [ ] κοι ! ! ! ! [ ] [ ] τις |
| ἐστι το κρεας : το δε αἰτιον , πεφυκεν εἰναι πικροτατον . Εἰναι δε ἀλογα μεν ζῳα , φυσικην δε | ||
| σον ἐστιν , ὁμοια σε τῳ Σαλαιθῳ ποιειν , ὁς πικροτατον κατα μοιχων θεις τοις Κροτωνιαταις νομον και θαυμαζομενος ἐπ |
| ἠν φυσει φλεγματωδης ᾐ : κνεωρου ποσον τριψας , διειναι μελικρητου κοτυλῃ αἰγινητικῃ , τουτεῳ κλυσαι : ἠν δε χολωδης | ||
| ἠν οὐν φλεγματωδεα ᾐ , κνηστρου ὁσον ποσιν διιεναι ξυν μελικρητου κοτυλῃ , και κλυσαι . Καθαρτικον μαλθακον ὑδωρ ἀγει |
| εἰς κορον , ἐπι πλειον : “ ἀνδρων εἰλομενων , εἰωθοτες ἐδμεναι ἀδδην . ” ἀελλα ἡ του ἀνεμου συστροφη | ||
| ἐρρεπον ταις γνωμαις προς την εἰρηνην , οἱ δε πολεμοποιειν εἰωθοτες και τας δημοσιας ταραχας ἰδιας ποιουμενοι προσοδους ᾑρουντο τον |
| ἑπτακαιδεκα συλλαβων οὐσων ἐν τῳ στιχῳ δεκα μεν εἰσι βραχειαι συλλαβαι , ἑπτα δε μακραι οὐδ ' αὑται τελειοι : | ||
| των στοιχειων , και λεγεται τα μεν στοιχεια και αἱ συλλαβαι και τα ὀνοματα και τα ῥηματα ἀρχαι της μεθοδου |
| οἱσι μεν ἀν ὁ πονος ἀρξηται τῃ πρωτῃ ἡμερᾳ , τεταρταιοι μαλιστα πιεζουνται και πεμπταιοι , ἐς δε την ἑβδομην | ||
| και παλιν δυο ἀμφημερινοι και τρεις ἀμφημερινοι : και δυο τεταρταιοι και τρεις τεταρταιοι : ἑτερογενεις δε , οἱ ἀπο |
| μαλιστα δε φησι ζητησιν παρασχειν , πως ἐν δισχιλιοις και τρισχιλιοις ἀπο θαλαττης σταδιοις κατα την μεσογαιαν ὁραται πολλαχου κογχων | ||
| ἀνειπειν ὁτι Γοργος ὁ ὁπλοφυλαξ Ἀλεξανδρον Ἀμμωνος υἱον στεφανοι χρυσοις τρισχιλιοις , και ὁταν Ἀθηνας πολιορκῃ , μυριαις πανοπλιαις και |
| αὐτος Στρατονικος σπαταλωνας και θερμοποτας θεωρων ἐφη αὐτους λευκους εἰναι Κυρηναιους . και αὐτην δε την Ῥοδον ἐκαλει μνηστηρων πολιν | ||
| , ὡσπερ ἐκ του ὀλεθρου , τους Ῥοδιους ἐκαλει λευκους Κυρηναιους και μνηστηρων πολιν , την Ἡρακλειαν Ἀνδροκορινθον , το |
| , ἀναστησαντες ἐκ της κλινης , και τους μετα του Προδικου . Ἐπει δε παντες συνεκαθεζομεθα , ὁ Πρωταγορας , | ||
| εἰπων , ἐπειτα δε ἐπενεγκων . μεμνηται δε νυν του Προδικου διασυρων , ὁτι μεγιστην δοξαν εἰχε περι ἑαυτου , |
| δη τοσουτων εἰναι μοναδων τους δυο πρωτους ἀριθμους , οἱπερ διπλασιοι ἐσονται των λοιπων δυο , ὀντων δηλονοτι και αὐτων | ||
| μεν γαρ των διπλασιων , παντες μεν οἱ κατα πλατος διπλασιοι , οἱ δε διαγωνιοι τριπλασιοι , οἱ δε ὑποκατω |
| καχαλω καγχαλω . παρα το ἐν χαλασματι εἰναι την ψυχην χαιρουσαν , εἰ γε το ἐναντιον ἐν τῃ λυπῃ συνεσταλται | ||
| με παρα το εἰωθος και τῳ προσωπῳ και τοις ὀφθαλμοις χαιρουσαν ὠ Γλυκεριον ἠροντο , τι σοι τηλικουτον γεγονεν ἀγαθον |
| κατα την ὀγδοην και τριακοστην , ὁτε νικησαι μεν Εὐτελιδαν Λακεδαιμονιον , την δε ἰδεαν ταυτην μηκετι ἀγωνισασθαι παιδα ἐν | ||
| τοτε ἐτυχον ἐπιδημουντες , συνηρπαζον δε παντα τινα και ὁν Λακεδαιμονιον σαφως ὀντα ἠπισταντο και ὁτῳ κουρας ἠ ὑποδηματων ἑνεκα |
| κακα . δυσηλεγεος . ἐν τῃ Χ της Ὀδυσσειας ὁ Ἀρισταρχος “ ὁταν μεν λεγῃ τον θανατον τοιουτον , σημαινει | ||
| διωρθωσαντο . τας δε γε ποιητικας Ζηνοδοτος πρωτον και ὑστερον Ἀρισταρχος διωρθωσαντο . καιτοι τας ὁμηρικας ἑβδομηκοντα δυο γραμματικοι ἐπι |
| ἐφ ' ὡν δε το ψυχρον ἐφοβηθην δουναι ἠ φλεγμονην ὑποπτευσας εἰναι κυριου μοριου ἠ δια το την δυναμιν ἀσθενειν | ||
| Σωκρατει τῳ Ἀθηναιῳ περι της πορειας . και ὁ Σωκρατης ὑποπτευσας μη τι προς της πολεως ὑπαιτιον εἰη Κυρῳ φιλον |
| των λιποθυμιων εἰσβολαις , ποτε δε και σικυας προσβαλλειν τοις ὀπισθιοις και ἐμπροσθιοις μερεσι του στομαχου , ἐπι πλευρα τε | ||
| αἱ τρυγονες οὐ μονον τῳ στοματι , ἀλλα και τοις ὀπισθιοις μερεσιν ἠχουσι . Ταττεται δε ἐπι των πολλα λαλουντων |
| και ἐπι των ἀλλων τοπων ὁμοιως . Ἐαν ὁ Ἀρης στηριζων εἰτε κατα σωμα εἰτε κατα ἀκτινα συναπτῃ τῃ Σεληνῃ | ||
| ἐλευθερος ἀπο των αὐγων του Ἡλιου και μη ἀναποδιζων ἠ στηριζων : οὑτω γαρ ἐαν ἐπιστειλῃς οὐκ ἀποτευξῃ του σκοπου |
| ἐν γλυ - κει κρητικῳ , ἠ ἑτερῳ τινι των σπουδαιων . Ἐρασιστρατος δε ἐν τῳ περι δυναμεων ἀνεγραψατο , | ||
| διαφοραν των ὀντων , ἀψυχων ἐμψυχων , ἀλογων λογικων , σπουδαιων φαυλων , δουλων ἐλευθερων , νεωτερων πρεσβυτερων , ἀρρενων |
| ! ! το διαστημα συναισθανεται : εἰ δ ' οὐν διωκομενη του ῥηγματος μη θαρρησειεν ἑαυτηι ὡς εἰς το καταντικρυ | ||
| ἐρχεται , και οὑτω πικρως ἀγρευεται πληγεισα τῳ βελει . διωκομενη γε μην ἐλαφος , εἰ προς ὑδωρ ἐμβαψει τους |
| ὑπνον πεσων . βουληι θιγω σου κἀνακουφισω δεμας ; λαβου λαβου δητ ' , ἐκ δ ' ὀμορξον ἀθλιου στοματος | ||
| κλιτικην ἐκτασιν συστειλας το ἰδιον προστακτικον ποιει , ἐλαβομην ἐλαβου λαβου , ἐπραθομην ἐπραθου πραθου : ταυτα δε παραλογως Ἀττικοι |
| αἰτιας χρειαν ἐχῃ , οἱον ἐπειδη δε οἱ τε Ἀθηναιων τυραννοι και οἱ ἐκ της ἀλλης Ἑλλαδος ἐπι πολυ και | ||
| το ἐτος ὁπως ἀν βουλωνται , ἀλλ ' ὡσπερ οἱ τυραννοι και οἱ ἐν τοις γυμνικοις ἀγωσιν ἐπισταται , ἠν |
| . δουλους δε ἐλευθερους ποιει : ἡλιον γαρ και την ἐλευθεριαν καλουσιν ἀνθρωποι . τοις δε λοιποις εἰς ἐπικτησιν ὠφελιμος | ||
| μεγαλην ἡγεμονιαν κατεργασεσθαι , ἐαν ἡγησωνται τοις Ἑλλησι προς την ἐλευθεριαν και το σωθηναι . Λακεδαιμονιους δε , ὡσπερ οἱ |
| δε , ἐπει ἑωρα τα εἰς σος ληγοντα ὑπερ δυο συλλαβας ὀξυνομενα , τῳ η παραληγομενα , ἑτερον ἐχοντα σ | ||
| δια διφθογγου γραφεται . Τα δια του υρος ὑπερ δυο συλλαβας , εἰτε κυρια , εἰτε προσηγορικα , εἰτε ὀξυτονα |
| διπλης μονοστροφικης και συνεχους . οἱ δε στιχοι εἰσιν ἰαμβικοι τριμετροι ἀκαταληκτοι ρμθʹ , ὡν τελευταιος : και ταυτ ' | ||
| ἐν ἐκθεσει του δραματος . οἱ δε στιχοι εἰσιν ἰαμβικοι τριμετροι ἀκαταληκτοι ιηʹ . βατ ' ἐκ δομων ] ἑτερα |
| βυρσαν ἐξεδειρεν ἠ δρομευς δισσους διαυλους ἱππιους διηνυσεν , κἀνειτο λαγονας . ἱερα δ ' ἐς χειρας λαβων Αἰγισθος ἠθρει | ||
| του στοματος εἰς την κοιλιαν του κητους , αὐτου τας λαγονας διεφθειρεν . ὁ δε Λαομεδων ὑπαλλαξας θνητους διδωσιν ἱππους |
| ὀντα και ἐχοντα ἀμεταβολον προ του η και προ του ἀμεταβολου ἑτερον συμφωνον : ἀλλα μην δια του τος οὐκ | ||
| δε τα ἀμεταβολα ἐκτεινουσιν : ὁτι , φασι , του ἀμεταβολου ἡ ὑγροτης σχεδον ὁμοια ἐστι τῃ του φωνηεντος : |
| , ἡ δε συνθεσις ἐστιν αὑτη . Λιθαρ - γυρου λειοτατης δραχμας κ . ψιμμυθιου , ἰου , ἀνα οὐγγιας | ||
| χηνος ἠ νησσης νεοσφαγους θερμον διδοναι ἠ τριφυλλου της ἀσφαλτωδους λειοτατης ὁσον κοχλιαρια α ἠ β μεθ ' ὑδατος κοτυλων |
| Γ . ὀφρα ταχιστα ‖ ἐντυνεαι . † ) ἀντι ὑποτακτικου του ἐντυνηαι , ὡς και ἐπι του ” ἐπει | ||
| Το ἐαν τυπτωμαι χρονου μεν ἐστιν ἐνεστωτος και παρατατικου παθητικου ὑποτακτικου , κανονιζεται δε ἀπο του ὑποτακτικου ἐνεργητικου ἐνεστωτος : |
| συνοδων και κοινογαμιων ὀντων . διο και ἐδοξε τισιν διφυης νομισθηναι , οὐκ εἰδοτων των προτερον δια το πληθος τον | ||
| οἱ Κορινθιοι , ὡστε και τα ὑστερον εὑρεθεντα ἰδια αὐτων νομισθηναι . ἀλλως : και οὐ μονον νικην παρεσχον ὑμιν |
| ἐστιν ὑποληψις ἀνευ ἀποδειξεως , διο και ἀβεβαιος , και λογισμος δε ἀπαταται πολλακις τῳ μηδε την ὑλην , περι | ||
| μονον ἀφ ' ἑαυτων ἐνδιδῳη . ταυτα δε νηφων μεν λογισμος οὐκ ἀνεχεται , μεθῃ δε κατεσχημενος και ὡσπερ ἐξοινος |
| κατα μιαν των ἀντιθετικων ἐμπιπτει ἀντιθεσιν , λεγω δη τῳ ἀντεγκληματι : ὁτι ἀξιος ἠν ἀναιρεθηναι λυμαινομενος τῳ γενει , | ||
| δε μεταστασει συγγνωμη , τῃ δε συγγνωμῃ ἁ και τῳ ἀντεγκληματι ἀντιστασις . ἐστι δε κἀκεινο το ζητημα ἀντιστατικον , |
| ἀφ ' οὑ και μεχρι νυν , κατ ' εὐχην πλεονασμου ὑγροτητος , και ἐν τοις ὑδραγωγιοις των χωριων γεμοντες | ||
| δια του ω : ὁμοιως δε και ὁσα ἐχει ἀπο πλεονασμου το η κατα την τριτην ἀπο τελους : οἱον |
| , σμυρνης ⋖ δ , γεντιανης ⋖ δ , μελιτος ἀπεφθου # α . ἡ δοσις καρυου Ποντικου το μεγεθος | ||
| ᾠου λεκιθος τουτοις συλλειοτριβηθεισα , ποτε δε και δια μελιτος ἀπεφθου συντακεισα : και μελιλωτον ἐν γλυκει καθεψηθεν : ἠ |
| ὁτι πασα εὐθεια ἑνικων εἰς ς ληγουσα μετα μακρας περιττοσυλλαβως κλινομενη και μη συναιρουμενη κατα την γενικην προσθεσει του ι | ||
| Και ἐστιν εἰπειν , ὁτι οὐδεποτε γενικη δια του ντ κλινομενη πασχει ἀποκοπην κατα την αἰτιατικην , οἱον Ξενοφων Ξενοφωντος |
| ὀστρεων κεκαυμενῳ χρωμαι προς τας ἐκ ῥευματων χρονιας και δυσσαρκωτους κοιλοτητας ὁσαι συριγγωδεις εἰσι και βαθειαι . παντα δε ταυτα | ||
| εἰσιν ἀγκωνες διενηνεγμενοι ἀνωθεν κατω , τῃ χελωνῃ ἐπιβεβηκοτες , κοιλοτητας ἐχουσῃ τετραγωνους ἐπιπολαιους . των δ ' ἀγκωνων τα |
| ἐπειπερ ὀνοματων οἰκειων ἠμοιρησεν , ἐασωμεν τους περι τα τοιαυτα σπουδαιους ταις ἐπινοιαις μανθανειν . Των οὐν ἐπι σηψει αἱματος | ||
| κατανοειν . κατασκοπους ἐπιλεκτεον σταθερους , ὀξεις , πιστους , σπουδαιους , δοξης μαλλον ἠ χρηματων ἐρωντας : οὑτοι μεν |
| . το γαρ ἀληθως ἀγαθον , δι ' οὑ τις εὐδαιμονει , ἐν αὐτῳ δει εἰναι : ἡ δε τιμη | ||
| δυστυχει , κατα δε το ἀπολελυσθαι της των παιδων φροντιδος εὐδαιμονει : ἠλεησα : ἀλλοτριος : τυχῃ : περιστρεψαντες περιδησαντες |
| . Μεταξυ δε Ἐλαιας τε και Πιτανης και Ἀταρνεως και Περγαμου Τευθρανια ἐστι , διεχουσα οὐδεμιας αὐτων ὑπερ ἑβδομηκοντα σταδιους | ||
| προσπεσοντος ὀπισθεν . και Σελευκον μεν ἐκαιε Φιλεταιρος , ὁ Περγαμου δυναστευσας , πολλων χρηματων το σωμα τον Κεραυνον αἰτησας |
| ὑποδραμοι : αὐταρ ἑκαστη ἰση μετρηθεισα δυω περιτελλεται ἀστρα οὐ γραμματικου τουτο νοησαι , ὁτι ἡλικη ἐστιν ἡ ἀπο της | ||
| προοιμιον , και θαυ - μαζω Σεκουνδου του συγγενομενου αὐτῳ γραμματικου , πως τα ἀλλα δεξιος ἐπι λεξιν ὠν και |
| τελεωτατα : ὡν οἱ μη μετασχοντες οὐδε ἐξ ἡμισειας πεφυκασι λογικοι , και παιδας ὀντας λεληθασιν ἑαυτους και του ἀνθρωπινου | ||
| τοις λογικοις τα αἰτια . ἐξεταζουσι δε οὐδεν ἡττον οἱ λογικοι και τα παθη και τας συνδρομας . το δε |
| μεν ἐχωρισθη της ἐν ταὐτῳ ἡμιν συνουσιας , τα δε νομιζομενα συνετελεσαμεν και κοινῃ και ἰδιᾳ τιμωντες ἐκεινον , ἐχωριζομεθα | ||
| τα καλα και τα αἰσχρα ἀρτεον ὡς ? ψευδως ? νομιζομενα ? , ὁτι οὐ ? ? πασι ταὐτα ἐστιν |
| ἐνδεδυκως , χλαμυδα δε ἐφεστριδα περιβεβλημενος πολυτελη και ὑποδουμενος λευκας Λακωνικας , στεφανον δαφνης χρυσουν ἐστεμμενος , και διανεμων τα | ||
| μα τον Διονυσον , οὐδ ' ἐγω γαρ τας ἐμας Λακωνικας , ἀλλ ' ὡς ἐτυχον χεζητιων , ἐς τω |
| ποαν τῃ ὑδρᾳ παραπλησιον : ἐκεινης γαρ καταπλασαμενον των ἑλκων ἀπαλλαγησεσθαι . Εὑρε δε τον ποταμον και την πυθοχρηστον ποαν | ||
| αὐτην τοισι Ἀχαιοισι , μελλοντα γε δη των παρεοντων κακων ἀπαλλαγησεσθαι . Οὐ μεν οὐδε ἡ βασιληιη ἐς Ἀλεξανδρον περιηϊε |
| διαφυγων αὐτις μεγας παρα βασιλεϊ γενηται , Ἀρταφρενης τε ὁ Σαρδιων ὑπαρχος και ὁ λαβων Ἁρπαγος , ὡς ἀπικετο ἀγομενος | ||
| . Ἀπιγμενον δε αὐτον ἐκ των Σουσων εἰρετο Ἀρταφρενης ὁ Σαρδιων ὑπαρχος κατα κοιον τι δοκεοι Ἰωνας ἀπεσταναι . Ὁ |
| . φαιην δ ' ἀν ἐγωγε και ταυτην παρα σου κεκομισθαι την χαριν , το σε τον παντα ἀριστον παρειναι | ||
| χρυσιου καλλιον , γραμματα σα , οὐ γραμματα ἡγησαμην μοι κεκομισθαι μονον , ἀλλα και του γραφειν σοι λαμπραν ἐξουσιαν |
| ἀνεσει των πυρετων , ὡς οἱ τοιαδε ἐχοντες σημεια , ἐπικινδυνοι εἰσι θνησκειν : ὁκοταν δε ταυτα συνειδῃς , οὑτω | ||
| τῃ Ῥωμῃ μετα την της Καρχηδονος κατασκαφην : και γαρ ἐπικινδυνοι δημαγωγιαι και χωρας ἀναδασμοι και συμμαχων ἀποστασεις μεγαλαι και |
| φαυλως ἐχειν δοκει περι θεων , οὐ δια τοιαυτης ἀπολογιας θεραπευσομεν ; Ταξις δε μοι γενησεται των λογων ἡ των | ||
| και τοις καρποις γινομενων την μεν χειρουργιαν ἀπαγορευειν χρη . θεραπευσομεν δ ' αὐτο κατα τροπους δισσους : ἠ γαρ |
| παρα φυσιν φλεγμονην ἐμποιησῃ : ὑποκεισθαι οὐν δει τῳ ἐμβρυῳ εἰρια ὡς ὀγκωδεστατα νεοξαντα , ἱνα κατα μικρον ἐνδιδοιη ἀσκια | ||
| ἰσον τοισιν εἰριοισιν , ἀνελων εὑρησει στησας πολλῳ βαρυτερα τα εἰρια ἠ το εἱμα : ὁτι δε τουτο γινεται , |
| ἀνατελλουσης ὁ μεν Ἀρατος φησι δεδυκεναι τα τε λοιπα του Ὑδρου και τον Κενταυρον , ἀνατεταλκεναι δε τον Νοτιον Ἰχθυν | ||
| δʹ δʹ ὁ ἐπ ' ἀκρου του ποδος κοινος του Ὑδρου . . . . . . . . . |
| μελικρατου παλαιου ἐνσταζουσαν ἠ κροκον μετα του οἰνου τριψασαν ἠ κυαμους τους Αἰγυπτιους . ὑγραινονται δε τοις τοιουτοις του γαλακτος | ||
| και εὐτελη τα τοιαυτα γινεται . Ἡ ὀροβακχη φθειρει τους κυαμους και τους ἐρεβινθους περιπλεκομενη . το ζιζανιον , το |
| οἱ πολεμιοι σκηνας ἐπι τας ναυς ἐφευγον . οἱ δε Σικελιωται διωκοντες παρα ταις ναυσι τους πλειστους διεφθειραν . Σελινουντιοι | ||
| δη λογους εἰπεν . Οὐτε πολεως ὠν ἐλαχιστης , ὠ Σικελιωται , τους λογους ποιησομαι οὐτε πονουμενης μαλιστα τῳ πολεμῳ |
| ' ἀποριαν ὑπο μεν Πλατωνος παροφθηναι , ὑπο δ ' Ἀριστιππου συσταθηναι . τους τε λογους οὑς Κριτωνι περιτεθηκεν ἐν | ||
| Ἠλειαις ἑταιραις συνῳκει φανερως και προς τους διασυροντας προεφερετο τας Ἀριστιππου χρειας . φιλομειρακιος τε ἠν και καταφερης : ὁθεν |
| . ἐτι δ ' αὐτοις τεθορυβημενοις ἐπεφανησαν οἱ Περσαι διεσκευασμενοι καταπληκτικως και μετα βοης ἐπιφερομενοι . οἱ δ ' Ἑλληνες | ||
| . διαφθειρει δε και τας ποιμνας των ἐγχωριων , και καταπληκτικως ἀγωνιζεται προς ὁλα συστηματα των ποιμενων και κυνων ἀγελας |
| ἐπιτιθεσθω , τῃ δε τριτῃ ἐγκαθιζειν εἰς ὑδρελαιον θερμον ἠ μαλαχης ἀφεψημα . ἀπομαξαντας δε ἐντιθεναι τον λιμνισκον πραως εἰς | ||
| , λαμπρως ὠφελης . Και τον χυλον ναι μην της μαλαχης παρεγγυα πινειν ὡς πλειστον τοις φλαυρως ἐχουσι και κατειλημμενοις |
| και διαιταν παραπληϲιωϲ και ἀκοπα τα δια γλευκινου ἐλαιου και ἀμαρακινου και των ὁμοιων ϲκευαζομενα . Πυκνωθεντοϲ δερματοϲ θεραπεια . | ||
| , σκοροδον , κρομμυον , ταυρου χολη , ἰρινου και ἀμαρακινου ὑποσταθμη . Ὑδωρ ψυχρον , ἀειζῳον , ἀνδραχνη , |
| ἐνεργειᾳ εἰναι . Ἀρα οὐν ἀποβλητος ἐστι παντελως ὁ των Περιπατητικων λογος ; φαμεν οὐν οὐδαμως : τριττων γαρ ὀντων | ||
| Περιπατητικοι μαλιστα τουτο το μερος ἐξηκριβωσαντο . το δε των Περιπατητικων ὀνομα ἐκ τοιαυτης γεγονεν αἰτιας . φασιν ὁτι ὁ |
| ] πεποηκεν ? ? ? ? | δε νεοις ἀργοις ὠφελιμους | και [ τας ] ἐπιτομας των ? [ | ||
| και το μη τους αὐτους λογους οἰηθηναι τοις τε πολλοις ὠφελιμους εἰναι και τοις φιλοσοφοις , ὡσπερ οὐδε φαρμακα οὐδε |
| ἀθλιως πρωτα μεν σκληρως καθευδον , εἰτα Θουδιππος βδεων παντελως ἐπηξεν ἡμας , εἰθ ' ὁ λιμος ἡπτετο . ἐφερετο | ||
| τε δωσειν Τριαινᾳ : Τριαινα τοπος Ἀργους ἐνθα την τριαιναν ἐπηξεν ὁ Ποσειδων συγγινομενος τῃ Ἀμυμωνῃ † ἐξ ἡς και |
| ὀρθως τῳ σωματι και † αὐτα κατορθουμενα . κακιας γαρ ἐπικρατουσης ἐν τῃ ψυχῃ , εἰς πονηρα και αὐτα συντελεσουσι | ||
| ψιλην δυσκρασιαν καμοντων τα οὐρα πανυ λεπτα διαφαινεται της οἱασδητινος ἐπικρατουσης δυσκρασιας , ἡττον δ ' αὐ λεπτα διαφαινεται , |
| δε δωδεκα ὑποδιπλασιος , μειζων δε ὁ ὑπεπιτριτος λογος του ἡμισεως . το ΑΒ ἀρα προς το Δ μειζονα λογον | ||
| βοταναις , βρεχε ὁλην νυκτα : ἑωθεν δε ἑψησας ἑως ἡμισεως και διηθησας , ἐπιβαλλε μελιτος καλου το ἀρκουν και |
| τουτῳ και το Α ὑπαρχει παντι οἱον τῳ Γ , συλλογιστικος οὑτος ὁ λογος . ἐαν δε οὑτως εἰπω , | ||
| γε πως ἐξει το πραγμα ; ὁ δε κατα συστολην συλλογιστικος : ἀλλα μην ἡμερα ἐστιν , φως ἀρα ἐστιν |
| τουτο , πολλα τε βεβαμμενου χρυσου το θειον και ἀμεταδοτον μυστηριον . Ἐπειτα και το σωμα της μαγνησιας προσερεται . | ||
| , και εἰς ἑν ἐργον συντεινουσιν . Νοησον οὐν το μυστηριον , τεκνον , του φαρμακου της χηρας . Ἡ |
| συλλογισμων : οἱ μεν γαρ εἰσιν ἀποδεικτικοι , οἱ δε διαλεκτικοι , οἱ δε σοφιστικοι . και ἀποδεικτικοι μεν εἰσιν | ||
| φερει αὐτων ἡ πραγματεια καρπον . οἱ δε ταυτα δεινοι διαλεκτικοι : οὐ γαρ μη δυνωνται λαβειν τε και ἀποδεξασθαι |
| ὑπ ' αὐτων , ἠτοι ὑφ ' ὑμων των γυναικων δεικτικως , πορθουμεθα , τουτεστι και μη πολεμουμενοι πολεμουμεθα . | ||
| δειξεως , ἠ δεικτικως ἠ ἐξ ὑποθεσεως . λεγω δε δεικτικως μεν τους κατηγορικως ἠ δι ' οὐδεμιας ὑποθεσεως ἀλλα |
| τρις την γην του ἐτους καρπον , ὡς τελειων ἀγαθων ἀπολαυουσι των τροφιμωτατων ἐκ των ζωογονων δυναμεων των ἐπι της | ||
| σθενος ὁραν του φωτος : ὁ ἐστιν : οὐ πασης ἀπολαυουσι της του φωτος ἡδονης οἱ πενητες . σημειωσαι γνωμην |
| διωκειν , ὑβρεος οὐ ποθου χαριν . Ἑλλαδος ἐγωγε της ταλαιπωρου στενω , ἡ Κυδιαν ναυαρχον ἐξεπεμψατο . Ὁς νυν | ||
| γεγωτες αὐτοι διαφυλαξασθαι πολιν . Ἑλλαδος μαλιστ ' ἐγωγε της ταλαιπωρου στενω , ἡ , θελουσα δραν τι κεδνον , |
| και ὁσα δυνανται οἱ ἀλλοι ὁμοιως . εἰς ἱμαντα ἀπο νευρου συντιθενται τῳ τροπῳ τουτῳ , ἱνα φαινωνται οἱ λιθοι | ||
| τουτο ἡ φυσις και δυο μυας ἑκατερωθεν τουτου του κοιλου νευρου τεταχεν , ἱνα ὡσπερ ὑπο χειρων τινων ἀντισπωμενος ἀνευρυνηται |
| ἱλαριας μετεχειν , ἐναντια δε ἀγοραζειν , οἰκιας ἠ χωρας μισθουσθαι ἠ μετοικιζεσθαι , ἐκτιτρωσκειν δε ἐπικινδυνον και ταις αὐτοματως | ||
| δε Ταυρῳ σπειρειν , φυτευειν και ἀργην γην γεωργειν , μισθουσθαι δε χωραν ἀσυμφορον , ἐν δε Διδυμοις γεωργειν και |
| πλην της τελευταιας , ἐφ ' ἡς τον τεταρτον παραλαμβανει παιωνα : ἐσθ ὁτε δε και ἐπι της παρατελευτου κεχρηται | ||
| : το μεντοι κωλον της ἀντιστροφης τον δευτερον ἐχει ποδα παιωνα δευτερον . το ιαʹ παιωνικον τριμετρον βραχυκαταληκτον ἐκ παιωνος |
| . μετα δε το ἁλωναι κακουργουντα Ξενοτιμον ὑπηρετην ἐν τοις κυαμοις , οὑτως ἡ των φυλλων χρησις ἐπε - νοηθη | ||
| των ἀρτιων ἠ και περιττων . ταὐτον δε τουτο και κυαμοις ἠ καρυοις ἠ ἀμυγδαλαις , οἱ δε και ἀργυριῳ |
| οὑτως ἐς την ξυμμαχιαν προσεδεχοντο τους ἐθελοντας των Ἑλληνων , Μαντινης δ ' αὐτοις και οἱ ξυμμαχοι αὐτων πρωτοι προσεχωρησαν | ||
| ἰδιας ὠφελιας Δωριης ἐπι Δωριας μετα Ἀθηναιων Ἰωνων ἠκολουθουν , Μαντινης δε και ἀλλοι Ἀρκαδων μισθοφοροι ἐπι τους αἰει πολεμιους |
| τινες ὁ ἐντρεχης και κεκινημενος [ ] , τινες δε νεανιαν , Νικανδρος νομεα : Ὁμηρος δε μαλλον ἐπι του | ||
| και κρατειν ἐπειρατο . ἠδη τε ὁρωσα ἐν ἀκμῃ τον νεανιαν γενομενον , και δεδοικυια μη ἀρα ἡλικια ἀκμαζουσα ὑπηρετουσης |