' ἐκεινον ἀλλῳ με νυμφαγωγεις . οὐκ ἀν ἐπεισθην σε ὀμοσαι και τον σον υἱον , εἰ μη με προυδωκε | ||
παραλυσας τα πηδαλια και τας κωπας και τα ἱστια , ὀμοσαι φησας πλοια παρεξειν , ἀλλο δε οὐδεν . Ἐν |
ἀποθνησκει , φορος δε οὐ δυναται εἰναι ὡδε ἐχουσα . Ὁκοσαι δε ξυνοικευσαι οὐ δυνανται ἐν γαστρι ἐχειν , πυθεσθαι | ||
: ἠν δε μη παυηται , φαρμακον δουναι κατω . Ὁκοσαι δε ὀδυναι ἐξαπινης γινονται ἐν τῳ σωματι ἀνευ πυρετου |
εἰ δε μηδεν ἀλλο ὑπαρχει το ἀληθες φαναι ἠ ὁπερ ἀποφαναι ψευδος ὑπαρχει , ἀδυνατον ἁπαντα ψευδη εἰναι : ἀναγκη | ||
ἐναργες , ὁτι οὐκ ἐνδεχεται το αὐτο ἁμα καταφαναι και ἀποφαναι , ἀλλ ' ὁτι και θατερον περι παντος ἐξ |
, οἰωνοι , μεγαλοιο Διος κραιπνοι ὑποφηται . Ῥοιζον τε στησαι χαμαι ἐρχομενοιο δρακοντος εἰσεται ἠδ ' ὀφεων ἰον σβεσαι | ||
παρακρουσαμενους πραττειν ὁτιουν ἐντιμοτερον , τοσουτῳ καλλιον Κονωνα τα τειχη στησαι Θεμιστοκλεους : ὁ μεν γαρ λαθων , ὁ δε |
, ὁτ ' ἠλθεν αὐτῳ συμμαχησων , ἰδιωτης ἐγενετο , ἀποσταντος ἐκεινου της συμμαχιας . το δε σκωμμα τουτ ' | ||
καταληξις μετα του προκειμενου τονου και το ς ἀναδεχεται : ἀποσταντος δε του τονου ἠν ἐνδεκτον συναποστηναι και το ς |
, ἠ ἀκονιτι , εὐχερως συντομως : ὡστε μη κονιορτον ἐγειρεσθαι . ἀλλαντοπωλων , παρα το ἀλλας , ἀλλαντος και | ||
καταπνιγουσης το πυρ και τῃ φλογι μη συγχωρουσης εἰς ὑψος ἐγειρεσθαι . δια τι ὁ ἡλιος και παυει τα πνευματα |
. οὐκ ὀλιγοι γαρ των τε ἀρχαιων συγγραφεων και των μεταγενεστερων , ὡν ἐστι και Τιμαιος , φασι τους Ἀργοναυτας | ||
, ὁθεν και μεταγενεστερα εἰσι και οὐκ ἐδει ἀπο των μεταγενεστερων ἀρξασθαι . Οὐδε μην ἀπο των βραχεων ἠρξατο , |
λεγεται ἐστερησθαι , ἐπειδη αὐτος πεφυκεν ἐχειν . παλιν δε ἐστερησθαι λεγεται και το μη πεφυκος ἐχειν κατ ' ἐκεινον | ||
ἐκωλυεν ἀνασταντα τυπτειν τον Κριτιαν : οὑτως ᾠετο μεγαλου τινος ἐστερησθαι , ἐπει αὐτῳ φανερον ἐγενετο ὁτι οὐκ ὀρθως το |
, τοις δε πεπερανθαι μεν , μη μεντοι προς τι πεπερανθαι . παλιν περι του ἀκινητον εἰναι το ὀν και | ||
μεν γαρ ἁπτεσθαι προς ἑτερον ἐξωθεν λεγεται , το δε πεπερανθαι προς ἑαυτο : ἁφη μεν ἐν τῳ ἀλλου θιγγανειν |
ὡς ἐχων την παραληγουσαν βραχειαν παρα τῳ Ὁμηρῳ , οἱον Ἀρητος ὡς λεβητος . Και παλιν ὡς τα σπονδιακα , | ||
† ἐν τ ὀρθοις † , . , . . Ἀρητος : ὀνομα ἡρωος , οὐ μεμνηται ὁ ποιητης , |
παθη και τα συμβαινοντ ' ἐπιστησας την διανοιαν [ ] κατανοησαι ἀν τα τε λοιπα ? και ὡς σχετλιον μεν | ||
ὡς ἐνεστι κατα το φιλοκαλον δι ' αὑτου ἑκαστον πειραθεντα κατανοησαι . ἐστιν οὐν παλιν μουσικη μεσοτης , ὁταν ἐν |
και ἀποστροφος ὁ κομητης ἀνισχει τοις , καθ ' ὡν ἀποστρεφεται , τας ἀστοχιας φερει . εἰ δε προς νοτον | ||
λυπη . νυν δε την μεν λυπην φευγει παντα και ἀποστρεφεται ὡς κακον , διωκει δε και ἐπιτρεχει την ἡδονην |
παρακειμενην ἐν αὐτοις ἐχειν ; Οἱον ἐπι φωτος ἐχει : ἀπελθοντος οὐδεν ὁ ἀηρ αὐτου ἐχει , ἀλλ ' ἐστιν | ||
τινι των νεων ἐπι Καριας , και μετα ταυτ ' ἀπελθοντος αὐτου θαρρησαντας ἐπεξελθειν και πλεον σχοντας των ἐφορμουντων ἀναστρεψας |
αὐτους δε ἐκεινους ἐποιησεν εὐπορωτερους . ὡστε εἰ τις αὐτον προσειποι σον μαθητην , οὐκ ἀν ἁμαρτοι . και γαρ | ||
ποιησασθαι . εἰτ ' ὠτι ἀν εἰπων σε τις ὀρθως προσειποι ; ἐστιν ὁπου συ παρων τηλικαυτην πραξιν και συμμαχιαν |
[ ! ] : [ [ ] ξαμην [ ] σαι κλοπη [ [ ] την ὁπως : [ ] | ||
? ! δι [ ' ] ἀνοιϊα [ [ ] σαι ? χρονον ὠ πα [ [ ] ρ αὐτος |
† ἀλευατο , ἀλιζω , ὡς φοιτω φοιτιζω , κατα ὑπερβιβασμον λιαζω . . . . ἁλιος : νυν ἐπιθετον | ||
οἱον Οἰνομεως , ἐπειδη το α συνεσταλμενον ἐχον οὐκ ἠδυνατο ὑπερβιβασμον του χρονου ποιησασθαι . Εἰ δε τις εἰποι , |
ἑως δυσεως τοις οἰκουσι σημαινει . της δε Σεληνης τον δυναστευοντα της Συριας προς ἀλλον δυναστην συγκρουσειν και τινα μεγαν | ||
δε τους Διδυμους Ἡλιου ἐκλειποντος ἐν τῃ πρωτῃ τριωρῳ τον δυναστευοντα Ἀσιας μετ ' ἐνιαυτον τελευτησειν ὡρισαντο και τους πρωτοστατησαντας |
γαρ ταυτης φυγαδευεται . πεμφθεις γαρ ἐπ ' Ἀμφιπολιν Βρασιδου φθασαντος και προλαβοντος αὐτην ἐσχεν αἰτιαν , καιτοι μη παντα | ||
μεν μεσου του στρατοπεδου ἐπελθοντος , το δε πλεον οὐκετι φθασαντος , οἱ Βοιωτοι , παρακελευσαμενου και σφισιν ὡς δια |
φαρμακειας τινος ἀλλης : εἰ δε και δεησει , ἐπιθημασι κεχρησθαι τοις ἁπλουστεροις . και ἐπιθημασι δε κεχρησθαι και πεψεως | ||
πινειν δε ὡς ὁτι ψυχροτατον και τῃ ἀλλῃ διαιτῃ ψυχροτερᾳ κεχρησθαι , των τε ψυχοντων λαχανων ἐσθιοντα των μη διουρητικων |
το φιλοινον κεραμια οἰνου πολλα μανδραγορᾳ διαφθειρας και ἐν τοις προαστειοις ἐπικλινας ἐπιοντων ἀνεχωρησεν εἰς την πολιν , ὡς οὐχ | ||
ὁρμους καταιρουσαις τε και ἀφιεισαις ὁλκασιν , οἰκιαι τε ἐν προαστειοις αἱ μεν κατεσκευασμεναι τον ἐν ἀστει τροπον , αἱ |
' αὐτην , ἐπισειουσα τον λοφον ἐκπληττει με και ὑποτρομος γινομαι και ἀπορρει μου τα τοξευματα ἐκ των χειρων . | ||
, ὠ ἑταιρε Μασουριε , πολλακις και αὐτος ἐν ἐννοιᾳ γινομαι , μουσικης ὠν ἐραστης , περι της μαγαδιδος καλουμενης |
' οὐκ ἐνταυθα ἱδρυται το παλαιον Ἰλιον καθ ' Ὁμηρον σκοπουσιν , ἐκ των τοιωνδε τεκμαιρονται . προτερον δε ὑπογραπτεον | ||
Παλιν ἀπατεων εἰναι δοξει ‖ τοις μη κατ ' ἀρετην σκοπουσιν οἰκονομιαν : ἡ δε οἰκονομια προς το μη τοις |
του θυμου , οὑτω διατιθενται ὡς οἱ μεθυοντες και οἱ μαινομενοι . κεκαρωμενοι γαρ και οὑτοι και μεθυοντες ὑπο των | ||
. δυσμεταχειριστοτερον οὐδεν ἐστιν . κεκρικα . και γαρ οἱ μαινομενοι : ἀλλ ' ὁσῳ βεβαιοτερον κρινουσι τα οὐκ ὀντα |
Κορωνειᾳ , νικωσιν αὐθις ἐν Λευκτροις ἐπιφανεστατην νικην ὁποσας γενομενας Ἑλλησιν ἰσμεν κατα Ἑλληνων : και δεκαδαρχιας τε , ἁς | ||
' Ἡροδοτῳ Περσαι : ὑπο γαρ τοιουτοις ἐπισταταις ἐν Θερμοπυλαις Ἑλλησιν ἐμαχοντο . και οἱ προ των ταφρων και των |
αἱ Πλειαδες . ἀλλως . ἠτοι των προς τον Ὠριωνα κεκλιμενων : ἠ των ὀρειων , ἐπειδη ὁ Ἀτλας ὁ | ||
κοινην ἀνθρωπων ἐπιγνωσιν . ἀλλα περι μεν των προς ἀρκτον κεκλιμενων μερων της οἰκουμενης των συναπτοντων τῃ δια ψυχος ἀοικητῳ |
εἰδος τι του μη ὀντος ὀν και περι τι των μεμιγμενων τῳ μη ὀντι ἠ ὁπωσουν κοινωνουντων τῳ μη ὀντι | ||
και τα ἀλλα , ὡς παντων ἁμα ἐνυπαρχοντων αὐτωι και μεμιγμενων ὁμου , ἐκ τουτων ὑπενοει και παντα ὁμου τα |
. βελτιον δε ἰσως ἠν μηδε εἰ λεγει την ἀρχην προσποιεισθαι . τον οἰκετην πολλακις ἀνειμενον και παιζοντα ὁ δεσποτης | ||
ἁ μη ἐχει τις και μειζω ἠ ἁ ἐχει τις προσποιεισθαι ἐχειν ἑαυτον του ἁ ἐχει ἐλαττουν ἠ ἀρνεισθαι μη |
τῳ τοπῳ , ἀλλα φροντιζειν και των κατα τον πλουν συμπτωματων μαλλον τῳ καιρῳ τουτῳ τοις πλωτηρσιν ἐγγινομενων , τοτε | ||
δε ἀνωμαλιαν οὐδαμως ἀποκαταστησει . οὐδεν ἀρα οὐδε τουτων των συμπτωματων ἐχειν δει τας παραλαμβανομενας διαστασεις , εἰ μελλησουσιν αὐτοθεν |
' ἐγκεχαλινωσαι ταις ἐκεινων των δεσποτων ἡνιαις , ἀναξιος εἰ δουλευειν σοφῳ : τεκμηριον μεγιστον ἠθους ἀνελευθερου και δουλοπρεπους παρεχεις | ||
αἰωνος τουτον ποιησασα : ἐπειτα δε και τῳ γενομενῳ ἐδωκε δουλευειν χρονῳ , ἐν χρονῳ αὐτον παντα ποιησασα εἰναι , |
, ἐν Ἰχθυσι πρωϊμους τους σιτικους καρπους . Ἡλιου δε ἐκλειποντος ἐν Κριῳ σιτου δαψιλειαν και ὑγιεινον το ἐτος ἀποδεικνυει | ||
ἐξουσιαν ἀλλον παραλαβειν , περι δε δʹ ἠ εʹ ὡραν ἐκλειποντος ὑπο πολλων την Αἰγυπτον και την Συριαν ὀχληθησεσθαι , |
κἀπικουρησαι χθονι ; ἐπεμψ ' : ὀφειλων δ ' ἠλθε συμπονειν ἐμοι . οὐ μην θανοντι γ ' οὐδαμως συνηδομαι | ||
οὐν ταυθ ' οὑτως ἐχει , δει και ὑμας ἐμοι συμπονειν δυστυχουντι , ἱνα και ὑμιν εἰποτε ἀν συμβαιη , |
Κνιδιοις παρεδοθης . Και μην ἀξιοπιστον σοι μαρτυρα τον Ὁμηρον παρεξομαι ἀνω και κατω των ῥαψῳδιων χρυσην με την Ἀφροδιτην | ||
ὠ Τυχιαδη , τον Πατροκλον ὁτι παρασιτος ἠν λεγοντα σοι παρεξομαι . Θαυμαστα λεγεις . Ἀκουε τοινυν αὐτων των ἐπων |
δε ὡστε δια της ἀποδειξεως συμπεραινεσθαι , ἀλλ ' ὡς λαμβανεσθαι μεν μεσον το αἰτιον ἐν τῃ του δια τι | ||
αὐτου δη τουτο κρατῃ το ἐξ ἀφαιρεσεως αὐτα των αἰσθητων λαμβανεσθαι . συμπλεκεται δε πρωτοις τοις μη χωριζουσιν αὐτα των |
και ταυτα ποιησεις ἀν ; οὐ κιθαριζων δε συγχωρεις και τιθεσαι κιθαριζειν ; ναι . οὐ κιθαριζων ἀρα κιθαριζεις . | ||
δηλον : ἐδει γαρ εἰπειν οὐ κιθαριζων ἀρα συγχωρεις και τιθεσαι κιθαρισειν , τουτο δε οὐκ ἀδυνατον . ἀρ ' |
ὑπο τα τρια σχηματα ἀναγεται δια μεσου ἁπλου κατηγορικου του κατασκευαζοντος ἠ το συνημμενον , ὡς ἐν τοις δι ' | ||
Ἀμφιπολιν και την Καρδιανων χωραν ἀπεστερηκοτος Φιλιππου , ἀλλα και κατασκευαζοντος ὑμιν ἐπιτειχισμα την Εὐβοιαν και νυν ἐπι Βυζαντιον παριοντος |
ἀξιαν ἀπονεμων , ἐθος δε νομιμον ἀγραφον ἐκ συλλογης συνισταμενον παραδειγματων : εἰ γαρ ἑκαστος εἰ τυχοι των εὐπορωτερων Ἀθηνησι | ||
μαθειν ἐδεηθην , ἑξης δε ἐπιστατουντος αὐτου γυμνασασθαι πολυειδως ἐπι παραδειγματων πλειονων , ὡσπερ οἱ παλαιειν μανθανοντες ἠ σκυτοτομειν ἠ |
αὐθυποστατον ὑπαρχει πραγμα και γενικωτατον γενος : αἱ γαρ ἀλλαι κατηγοριαι συμβεβηκοτα ὑπαρχουσιν αὐτης : εἰ γαρ πασαι αἱ ἀλλαι | ||
προς τι ὑλην οἰκειαν οὐκ ἐχει , αἱ δε ἐννεα κατηγοριαι οἰκειαν ὑλην ἐχουσιν : εἰκοτως οὐν τελευταιαν ὠφειλον ἐχειν |
τους Λακωνας αὐτομολησαντων ἀπορρητα γραμματα ἐπεμψε προς τους ἡγεμονας των ἀποσταντων παρακαλων μεμνησθαι του συγκειμενου καιρου , καθ ' ὁν | ||
ἀναλαβοντες τους οἰκειους χρονους . των γαρ Αἰγυπτιων ἀπο Περσων ἀποσταντων κατα τους ἀνωτερω χρονους Ἀρταξερξης ὁ ἐπικληθεις Ὠχος αὐτος |
και λινου . μαʹ . ὡστε ῥαδιως ἑψεισθαι τα μελλοντα σπειρεσθαι ὀσπρια . μβʹ . περι λεοντος βοτανης , ἡν | ||
τῳ Νειλῳ , μη μετεχειν δε αὐτου την γην μηδε σπειρεσθαι μηδε ἀμασθαι μηδε διδοναι πυρους μηδ ' ὁσα διδωσι |
Μακεδονες εἰτ ' ἀφ ' ἑαυτων εἰτε και του βασιλεως προσταξαντος ἐπηκολουθησαν τοις λαβουσι την πιστιν και παντας ἀπεσφαξαν . | ||
ταξιν φυλαττε , Ἀλβανοι δε ἀπιασι κυκλωσομενοι τους πολεμιους ἐμου προσταξαντος . τουτ ' ἀκουσαντες Ῥωμαιοι λαμπρον ἠλαλαξαν . οὐ |
ᾡ οἱ φυλακες εὐτρεπιζονται , ἐν τουτῳ περι των πυλων ἐπιμελητεον ὁπως καλως κλειωνται : και γαρ περι τας βαλανους | ||
ὁ Σιμωνιδης : Ἀλλ ' ὁπως μεν οὐ παντων τουτων ἐπιμελητεον , ὠ Ἱερων , οὐ λεγω . ἐπιμελειαι μεντοι |
πορευου , και οἱ ἀλλοι μενουσιν . οὐ γαρ ἀξιοι συμβουλευειν μενειν , ἀλλ ' ὡς πεπεισμενων διαλεγεται : εἰτα | ||
και μεγαλων φοβων ἐπικρεμαμενων , οὐθεις ἐτολμα περι του πολεμου συμβουλευειν . ἀπορουμενων δε παντων παρελθων Διονυσιος ὁ Ἑρμοκρατους των |
, των δε ὀντων ἀπολαυσαι προκειται τοις ἐθελουσι μαλλον ἠ κρηνων . και των νεων οὑτος φιλειται πλεον ὁστις αἰτιος | ||
χορου λεγομενον πεποιηται ὡδε : Ἰναχε νατορ , παι του κρηνων πατρος Ὠκεανου , μεγα πρεσβευων Ἀργους τε γυαις Ἡρας |
, και ταυτα διαπραξαμενον μηκετι ἐγγυτερω προσιεναι , ἀλλ ' ἀποτρεπεσθαι φυλαττομενον μη τι ἡμας μαλλον του δεοντος θερμαινων βλαψῃ | ||
εἰς τελεωτεραν και ὑπερτεραν ζωην . Και τους μεν πρωτους ἀποτρεπεσθαι δει , τους δε δευτερους ἐξευμενιζεσθαι . Εἰσι δε |
περι τας ταφας και τας ἐκφορας και τιμας των τεθνεωτων καταδειξαι , τον προ του χρονον μηδεμιας οὐσης ἐπιμελειας περι | ||
, και κατηρεφεις εἰναι τοις σκεπασμασι . Τινες δε Μηδειαν καταδειξαι την ἐσθητα ταυτην φασι δυναστευσασαν ἐν τοις τοποις , |
πευσις δε ἡ μακρου δεομενη λογου : ἀνακρισις δε ἡ ὑποδεεστερων ἐξηγησις . ἐπανοδος καθοδου διαφερει . ἐπανοδος μεν ἐστι | ||
ὑβρις δε ἡ ἀδικια και ἀλαζονεια και ἐπαρσις κατα των ὑποδεεστερων , ἡν ἡ Εὐνομια και ἡ Δικη και ἡ |
ἐκεινων τοκον . Οἱ δ ' ἐπει παντα ἐγνωσαν , ἀχθομενοι τοις κακοις της μητρος , Λυκον εὐθεως ἀπεκτειναν , | ||
, ὡν δε τον δημον εὐ πεποιηκα και παρεσκευασμαι ποιειν ἀχθομενοι τε και ἀναξιοπαθουντες : οἱ δανεισται μεν ὁτι τους |
' ὁτι καθ ' ὁσον μουσικη δυναται ὠφελειν οὐδ ' ἀκουσαντες ὁλως : οἱ δε παλιν ὡς οὐδεν , ἀλλα | ||
του προς αὐτους ἡτις ἐσται κρατιστη μαθησεσθε . ἐκεινοι τοινυν ἀκουσαντες , ὁτι σεσαλευται και νοσει το πατριον ἡμων πολιτευμα |
του γεγενημενου νομιζοντες παρεδωκατ ' εἰς το δεσμωτηριον , καταχειροτονησαντες προδεδωκεναι τας ναυς και λελοιπεναι την ταξιν . και κατηγορει | ||
ιγʹ των Ἱστοριων των ἑαυτου Συρον φησιν αὐτον την νησον προδεδωκεναι Σαμιοις . Πυνθανομενων δε πολλακις αὐτου τινων τι μελλοι |
. κἀκει δε εἰς την ἑαυτου εἰσιων οἰκιαν περιετυχε τοις πυνθανομενοις , τις εἰη , ἑως τον νεωτερον ἀδελφον εὑρων | ||
. και τοις περι κληρονομιας δ ' ὡσαυτως ἠ παρακαταθηκης πυνθανομενοις παραφυλακτεος ὁ οἰκοδεσποτης του θʹ τοπου μη τυχῃ ἐναντιουμενος |
: χρειαν γαρ ἐχει κοσμου τοιουτου , των ἐπι γης ἀναστρεφομενων τοιουτων . ἐαν δε σημηνῃ το ἀνακλητικον ὡς τῳ | ||
ἐπιτεταρτου και ἐπ ' ἀπειρον τῃ αὐτῃ ἀναλογιᾳ . μη ἀναστρεφομενων δε , ἀλλ ' ὀρθως ἐκκειμενων των εὐτακτων ἐπιμοριων |
κλυτος Ἠριγενεια . Τοιγαρ ἐγων ἐραμαι θηρης κλυτα δηνε ' ἀεισαι . τουτο με Καλλιοπη κελεται , τουτ ' Ἀρτεμις | ||
ἀγορευε Μεναλκας : μυκηταν ἐπιουρε βοων Δαφνι , λῃς μοι ἀεισαι ; φαμι τυ νικασειν , ὁσσον θελω αὐτος ἀειδων |
: λεγει τας χειρας αἰρειν , ὡσπερ οἱ ῥητορες οἱ κρινομενοι . ἐξωμισασαις : Ἀχρι των ὠμων γυμνωσασαις . ὑποδεισθε | ||
το δικαιον τοτε ἐξεταξει , ὁταν ἰσην ἰσχυν ἐχωσι οἱ κρινομενοι : ὁταν δε οἱ ἑτεροι προεχωσιν ἰσχυϊ , προσταττουσι |
, ὁπως των ἰσων μετασχοιεν τοις εὐποροις οἱ πενεστεροι δημοσιᾳ τρεφομενοι : προς δε το μη δειλιαν ἀλλ ' ἀνδρειαν | ||
και ἐρημοι του ἀναπλευσαντος ὑδατος ὑπολειπονται , ἐν ἰλυι παχειᾳ τρεφομενοι γεωργοις δειπνον . και βιαιοτερον μεν εἰρησεται , ἀμητος |
οἰδ ' ὁπως συνηρπασεν , ἀλλα νυν ἐντος ἐμαυτου γεγονως ἐγνων ὁποι προηχθην και σωφρονω . τουτων οὐδεν εἰπειν ἐκεινον | ||
γυναι : ὁτι κἀγω ὁτε τους ποδας αὐτου ἐπλυνα , ἐγνων ἐν τῃ καρδιᾳ μου ὁτι οὑτοι εἰσιν οἱ ποδες |
εἰϲιν οἱ πελιοι και μελανεϲ ἐν ὀξεϲι και καυϲωδεϲι νοϲημαϲι γιγνομενοι , ὁταν και μαλιϲτα δυϲωδειϲ τυγχανωϲι . προϲεπιβλεπειν δε | ||
εἰϲι δε και ϲπερματοϲ γεννητικοι και ἀφροδιϲιαϲτικοι ἐν πλειονι χρηϲει γιγνομενοι και φυϲωδειϲ και ϲτροφουϲ ἐμποιουϲιν : οἱ δε μετα |
Ὁμολογον δ ' ὁτι και το ἐξον και το παρον σχεσιν των προειρημενων μετοχων ἀναδεδεκται , παρακειμενα τῳ ἐξεστι και | ||
και ἀνω και κατω και τα τοιαυτα ἐπιῤῥηματα τοπον ἠ σχεσιν δηλουνται . Ὁ συνδεσμος μερος ἐστι και αὐτος λογου |
Εὐφρατης ” . δια τουτων βουλεται τας κατα μερος ἀρετας ὑπογραφειν : εἰσι δε τον ἀριθμον τετταρες , φρονησις σωφροσυνη | ||
κατω μερη τας τοτε συμβαινουσας ὑπολαμβανω και βιων και πολιτειων ὑπογραφειν διαφορας . ἀλλα ταυτα μεν και ἀλλοτε ἐπισκεπτεον . |
και αὐξει , κἀν ψυχροτερον ᾐ το χωριον και αἱ νομαι χειρους και ἡ δροσος ἐλαττων κἀν δυσκολωτερον το ἐργον | ||
ὡς προειρηται ἐν τῳ πρωτῳ βιβλιῳ , αἱ των ἰχθυων νομαι , περι της των ἰχθυων κινησεως και τινες φιλοτητες |
σκευασιαν και ἀπο σεμιδαλεως . των δε τραγηματων οὐδεν ἀτοπον λαμβανειν ἀμυγδαλων ἠ πιστακιων , σταφιδων δε και φοινικων σπανιως | ||
συλλογισμοις και οὑτως ἐν μερει φανερον , ὁτι οὑτως δει λαμβανειν τους ὁρους . τον γαρ μεσον οὐ κοινον ληπτεον |
μυς τον βατραχον ἐξεδικησεν . ὁμοιως κἀγω , ἀνδρες , ἀποθανων ὑμιν μορος ἐσομαι : και γαρ Λυδιοι , Βαβυλωνιοι | ||
οὐδεν ἀτοπον , ἐφη , τουτο , εἰ μελλω και ἀποθανων ζῳοις τισι χρησιμος ἐσεσθαι . οἱ μεντοι Ἀθηναιοι και |
στασεων διαιρεσεις ἐν τῳ Περι των στασεων βιβλιῳ του Ἑρμογενους διδασκοντος οἱ τουτου ἐξηγηται ἑνα σκοπον του βιβλιου διδασκουσι , | ||
οὐν οὐχ εὑρες τον πιπρασκοντα . οὐκ ἠκουσας οὐδε Ὁμηρου διδασκοντος ἡμας και τε θεοι ξεινοισιν ἐοικοτες ἀλλοδαποισιν ἀνθρωπων ὑβριν |
εἱς καλου μιμημα θεου . Ἠδη δε τινες και τουτο προσεθεσαν οἱος ἀν γαμος γενοιτο Ἁβροκομου και Ἀνθιας . Και | ||
ὡς ἑνος προς αὐτο το ἑπομενον ] οἱ νεωτεροι τουτον προσεθεσαν τον ὁρον : οὐδε γαρ συνθεσις μεγεθων ταὐτον ἐστι |
' ἠν ἐν ἀρχῃ κακως εἰπειν , τουτον ἐν τοις τελευταιοις ἐπῃνεσεν , ὡς ἐξον ἠδη , μαλ ' ἀρ | ||
τε λεγουσι μεν τι και περι τουτων ὡς ἐν τοις τελευταιοις ἀπεωσμενων , οὐ μην ἀλλ ' ἐπειδη περι τα |
Και γαρ αἰσθανομεθα δι ' αἰσθησεως και ἡμεις οὐχ οἱ αἰσθανομενοι : ἀρ ' οὐν και διανοουμεθα οὑτως [ και | ||
τε ποιησειν και τα δωρα ἐλαβεν και ἀντεπεμψεν ἑτερα . αἰσθανομενοι δε τουτων οἱ Καρχηδονιοι και αὐτοι περι συμμαχιας ἐπρεσβευοντο |
κακων κυνηγετι ἡ τα θνητων και τα θεια παντ ' ἐπισκοπους ' ἀει και νεμους ' ἡμων ἑκαστῳ την κατ | ||
ἠ ὁτι πολλους ὠτακουστας εἰχε τε και πευθηνας ὁ ἐστιν ἐπισκοπους ἀγγελους . οἱ δε φασιν ὡς ψεξας ποτε τον |
γαλαξ το ξ ἀπεβαλλεν , ἀνεφικτου οὐσης της εἰς ξ καταληξεως , ἐπει οὐδεν οὐδετερον εἰς διπλουν ληγειἀπειρος . ἡ | ||
κζʹ . Ὁ Θωραξ . Ἐστι μεν της εἰς αξ καταληξεως , κλινεται δε Θωρακος δια του Κ δικαιως : |
και του ὑμενος συλλεγεντος , μετα την ἀσφαλη του ὑγρου ἐκκρισιν ὁρμησαι δει ἐπι την των πλευρων ἐκκοπην : ἐκθησομαι | ||
γινεσθαι δοκουντα : ἀλλ ' ὁ μεν και παυει την ἐκκρισιν ταυτην και παλιν ἀρχεται κατα περιοδους , Ἀναξαγορᾳ δε |
καθως εἰπομεν και προτερον . Ὁτε ἐπιμεριζει ὁ Ζευς μη συνεπιμεριζοντος αὐτῳ τινος των ἀστερων ἠ ἐφορωντος , ὑπαρχει δε | ||
το μεθιστασθαι τον ἐπιμερισμον ἀπο ὁριου κακοποιου ἐπι ὁριον ἀγαθοποιου συνεπιμεριζοντος ἀγαθοποιου . δʹ το μεθιστασθαι τον ἐπιμερισμον ἀπο ὁριου |
λιποψυχεοντα λειφθηναι . Εἰ μεν νυν [ ἠν ] μουνον Ἀριστοδημον ἀλγησαντα ἀπονοστησαι ἐς Σπαρτην ἠ και ὁμου σφεων ἀμφοτερων | ||
λεσχης ὁς γενοιτο αὐτων ἀριστος , ἐγνωσαν οἱ παραγενομενοι Σπαρτιητεων Ἀριστοδημον μεν βουλομενον φανερως ἀποθανειν ἐκ της παρεουσης οἱ αἰτιης |
δ ' ἐκ των Λιβυρνων ἐξελαθεντες ἀπο του Δυρραχιου Κερκυραιους ἐπαγομενοι θαλασσοκρατουντας ἐξεβαλον τους Λιβυρνους : και αὐτοις οἱ Κερκυραιοι | ||
τε αὐτῳ προσετιθεντο πολλοι και ἀγαθοι δυναμεις ἀξιοχρεους πανοικιᾳ μετανισταμενας ἐπαγομενοι , ὡν ἐφ ' ἑνος ἡγεμονος ἐκ Τυρρηνιας ἐλθοντος |
ἐχει τροπον , τα δε ὁτι λυει την ἐν κοσμῳ δουλειαν και ἀρχοντων μεν πολλων και μυριων ἡμας ἀποσπᾳ τυραννων | ||
στερνων φοβος ἀισσει Τρωιασιν , αἱ τωνδ ' οἰκων εἰσω δουλειαν αἰαζουσιν . ὠ τεκν ' , Ἀχαιων προς ναυς |
ἀδικιαν ἐκ τοσουτου , και ταυτα ἐκ του παντος αἰωνος πολιτευομενοι , και προσετι εἰς ἑαυτους ἁμαρτανοντας ὁρωντες ἐστιν οὑς | ||
εἰκοτως , οἱς οὐκ ἐξην ἐγχειρουντες και παρα τον κοινον πολιτευομενοι νομον . εἰ δε πολλη τις ἐνταυθα διαφορα , |
χωρις του μεγιστου των παραλληλων του ΕΖ , των δε ἀπολαμβανομενων τμηματων ἐν ἑνι των ἡμισφαιριων ἡμικυκλιων μεν ἐσται μειζονα | ||
των τμηματων , τουτεστιν ὡς προς νοτον αὐτων των τμηματων ἀπολαμβανομενων ὑπο της εἰρημενης γραμμης , καθαπερ ἐπι Ῥοδου αἱ |
. ἐπει δ ' εὐξατο μεν ὑπερ αὐτου τωι Διι βαδιζοντος ἐπι την μαχην , εἰ σως παραγενοιτο , θυσειν | ||
ὁταν δε μη οὑτως ἐχωσι , το ψευδος : οἱον βαδιζοντος Σωκρατους εἰ μεν και ἡμεις ἠ νοοιμεν ἠ λεγοιμεν |
ἁμα μεν περι των πραξεων λεγει τυπῳ , οἱας δει προαιρεισθαι , ἁμα δε λανθανων εἰσβαλλει εἰς τον περι ἀρετων | ||
και χαριν προς τουτοις εἰδεναι . τουτων τινας εἰκος ἠν προαιρεισθαι και τον ὑον σου και αὐτον σε , ἐμε |
, καλον ἐστι τουτῳ πρωτον ἀποπλυναι τα ὀμματα και οὑτω προσενεγκειν τα προς ἑκαστην ἰασιν ἁρμοζοντα κολλουρια : οὐδεν γαρ | ||
παιδι τ ' ἐπεταξ ' ἐγχεανθ ' ὁσον δεκα κυαθους προσενεγκειν Διφιλῳ ποτηριον . ὑπερηδεως δε την κυλικ ' ἐκπιων |
ἐνειμαντο την ἀρχην . Ἐλατος μεν ἐλαχε μοιραν Ὀρχομενον , Μαντινειαν και την Κυνουρικην , ἡτις Θυρεα και Ἀνθηνη και | ||
ὀντες , συνηλθον τε παντες και ἐψηφισαντο μιαν πολιν την Μαντινειαν ποιειν και τειχιζειν την πολιν . οἱ δ ' |
Το δε ἁμαρτη ὁ μεν Ἀρισταρχος χωρις του ι λεγει γραφεσθαι αὐτο λεγων , ὁτι ἀπο του ἁμαρτηδην γεγονεν κατα | ||
τοιν τροποιν και ταιν ἀρεταιν οὐ μετριω ὀντε ἀμφω οὐδε γραφεσθαι ῥᾳδιω , ἀλλ ' ὁ μεν ἐστιν μεγας βασιλευς |
τριτον ἐστι του πρωτου : ὑπερεχεται δ ' ὑπο του τελευταιου τῳ ἰσῳ : εἰ γαρ ὑφαιρεθειη των δωδεκα τα | ||
ὑφηναμενος ἐκεινων μεν ὑστερος ἀπολωλεν πολλων ὀντων , του δε τελευταιου οἰμαι προτερος , και οὐδεν τι μαλλον τουτου ἑνεκα |
ὁτι και περι τἀγαθου , ἐπειδη φησι : τον δε ὑπερουρανιον τοπον οὐτε τις ὑμνησε ποιητης ἀξιως , και ἐτι | ||
ἐρωτος ἐπι τους ἐγκοσμιους θεους και τον οὐρανον και τον ὑπερουρανιον τοπον και τα θεια και ἀτρεμη θεαματα , και |
παρεκαλεις . τῳ τοινυν κατ ' ἐκεινων μισει το τουτους εὐφραινειν ἀκολουθει . λυσον τοινυν τον Νεμεσιον ἡμιν . οὑτος | ||
παρεστησας ἐλπιδας . ὁ γαρ ἀνηρ οἱος εὐ πραττων πολιτας εὐφραινειν . ἠν μεν γαρ και ἐκ νεου μετριος και |
μυριασιν Ἀττικων δραχμων ὡς μεγιστον δη τονδε παντων ἐχθρον και πολεμιωτατον οἱ γενομενον ἀνελοντα . ἡ κεφαλη δε του Κικερωνος | ||
θεους οὐ νομιζουσιν εἰναι : διο και τον ἡλιον ὡς πολεμιωτατον ὀντα κατα τας ἀνατολας βλασφημησαντες φευγουσι προς τους ἑλωδεις |
ἀπεριττως ῥηθεν του μεν εἰποντος ἀποφθεγμα γινεται , του δε ἀκουσαντος ἀπομνημονευμα . Ὁτι φιλει ἡ μεν ἀσθενεια και ταπεινοτης | ||
Σεμιραμις , ἀπο Σελευκου του Νικατορος Λυσιμαχῳ πολεμουντος , και ἀκουσαντος ὁτι θυγατηρ αὐτῳ γεγονε , την πολιν ἐκαλεσε Θυγατειρα |
μοιχον ἀναιρησων . ὁ μεν οὐν παρα την αὐλειον θυραν ὑποστας εὐθυς ἐξηλθεν , ἡ δε Καλλιροη ἐκαθητο ἐπι της | ||
δε διαπλευσαντος ἐς το Βρεντεσιον , ὁ μεν Γαβινιος οὐχ ὑποστας το προσταγμα ἠγε τους βουλομενους δια της Ἰλλυριδος , |
ἀθλητου , ἀλλα κοινην εἰναι φασκων της πολεως , και καταφρονησιν ἐρει το γιγνομενον , και ὡσπερ πολιτειας διαλυσιν : | ||
ὑπεροπτην εὐτελη ποιει και ταπεινον . Ἡ γαρ αὐθαδεια προς καταφρονησιν ἐγειρει των ἀλλων ἁπαντων : ἡ δε ταπεινωσις εἰς |
: ἐνθεν και το ἀμησατο παρα τῳ Ποιητῃ ἐπι του θεριζειν , παρα το ὁμου ἐπισπαν . Ἀσκελες το σκιῤῥον | ||
τοινυν δει φευγειν την σκιαν και τον ἑωθινον ὑπνον και θεριζειν μαλλον ἐν ὁσῳ δροσος ἐστι περι τους ἀσταχυας : |
ἡ τυχη προς τους βιους . πενης λεγων τἀληθες οὐ πιστευεται . ἐλευθερως δουλευε : δουλος οὐκ ἐσει . νομον | ||
και ἐφ ' ἑκαστῳ των συμβαινοντων ἀνωθεν το θειον προσταγμα πιστευεται , ἀρρητῳ τινι προνοιας λογῳ του παντα πεποιηκοτος θεου |
γηλοφοις δε το - ποις ἀνηπλωμενη , και ἐν ταις ὑπωρειαις , ἁρμοζει ταις χαμαιζηλοις και χαμαιπετεσιν ἀμπελοις . ἐν | ||
ζωντας ἐλαβον . Μαριος Τευτοσι και Κιμβριοις μελλων συμβαλλειν ἐν ὑπωρειαις ἀνωμαλοις Μαρκελλον δια νυκτος ἐκελευσε τρισχιλιους ὁπλιτας ἀγοντα δι |
το ὁπερ ὀν ἐσται οὐκ ὀν . και μηδεις ὑπολαβῃ παραλογιζεσθαι ἡμας : οὐ γαρ ἐπειδη συμβεβηκος ἐστι το λευκον | ||
ἠ οἱον περιττα της προκειμενης ὑποθεσεως ἀει ἐξευρισκων προς το παραλογιζεσθαι , οἱον ὡς ἐν τῳ ηʹ των Φιλιππικων οὐσης |
κοιλοις της κατω γενυος , ἀνατεινονται δ ' ἐπι την ὑπερῳαν ἐμφυομενοι τοις ἐνταυθα κοιλοις ὀστοις , ἁ περιλαμβανουσιν αἱ | ||
ἀρα κεντρωτοις : ἀκολαστον τε ἐχουσι την γλωτταν και την ὑπερῳαν ἀβασανιστον : ἀναγκαζουσι δε αὐτους ὁμως οἱδε οἱ της |
ἀποριαν των πρεσβυτερων λιαν ἐπιστημονα φαινεσθαι και την ἀπαντησιν του Ἀριστοτελους μη παντῃ ψευδη : ὁ μεν γαρ ἐνεργειᾳ τρια | ||
γη . , . ταυτης της δοξης νεωτερος μεν του Ἀριστοτελους Ἀρχεδημος γεγονε . . , . , , , |
. ἐπεγειρας δε προς ἀρετην ἰδιωτας και ὁσα χρην ἀρχοντας ἀκουσαι διηλθεν εἰδως μεν οὐ λιαν ὀνησων , προσηκειν δε | ||
τα των ἀλλων , ὁσα γεγονοθ ' ἡμιν ἐστ ' ἀκουσαι , μικρα ποιησας ἐγω ; τουτ ' ἐτολμησας συ |
μεταξυ διαλαμβανοντα . και ἠν τις ἐντυχῃ , θαυμασια περι σαυτου λεγε και ὑπερεπαινει και ἐπαχθης γιγνου αὐτῳ . ” | ||
, εἰ τι ποιεις ἐνθαδε των προς την προαιρεσιν την σαυτου φεροντων , ἱν ' ἐπανορθωθῃ ; εἰ μεν γαρ |
ἡμερων ἠ και δεκα , συναπτεσθαι και ἐν τῳ ἁμα ἀπληκευειν κατα τον περι ἀπληκτων λεχθεντα λογον . Χρη , | ||
. Την δε πεζικην δυναμιν ἐν ταξει και ἐν φοσσατῳ ἀπληκευειν , τους καβαλλαριους ἐξωθεν τουτου , τας δε σκουλκας |
ἠ τῳ μεμερισθαι , ὡσπερ ὀγκον εἰς μερη καιτοι οὐδε μεμερισθαι τῳ συνεχη λεγειν την οὐσιανβελτιον λεγειν ἠν το μεν | ||
γαρ ὑπεσχομεθα οὑτως και δοκει μεχρι νυν ὀρθως ἡ πραγματεια μεμερισθαι . ἀρκτεον δε παλιν ἀπο της Εὐρωπης και των |
χωρις ὁρκων εἰναι πιστους , και την ἰδιαν οἰκιαν οὑτως οἰκονομειν , ὡστε την ἀναφοραν ἐξειναι της προαιρεσεως εἰς ἐκεινην | ||
εἰη , ἐξεστω ? περι τους ? ἀγχιστευοντας ? ? οἰκονομειν . οἱ ? ? γαρ ? ? ? τοι |
, ὀνομαστι αὐτων ἑκαστου μνησθηναι , προτερον δε οὐ σφας καταγινωσκειν εἰκος εἰναι . ἐνθα δη ὡς ἠλεγχετο ὁ Ῥωμαιος | ||
, ἀλλα γελωτα και χλευην θεσθαι τας ἐκεινων ἀποδοχας και καταγινωσκειν των τιμωντων πολλην ἠλιθιοτητα ὡς ὑγιους διαμαρτανοντων δοξης . |
εὐνομον και εἰρηνικον βιον ἐπιτηδευειν εἰς την των καλων ἐξομοιωσιν ἀποβλεποντα . ἐναργεσταται δε της εὐσεβειας ἀποδειξεις εἰσιν , ἁς | ||
παθη , ἀλλα και ὁσα μελλει συμβαινειν , προλεγειν αὐτοις ἀποβλεποντα εἰς την φυσιν αὐτου του καμνοντος και την ἡλικιαν |
γαρ φρουραις διαλαβοντες τους νησιωτας , μισθους ἐταξαν μεγαλους τοις φυλαττουσιν ὑπ ' αὐτων χορηγεισθαι των νησιωτων . Φρουρησαι ἐν | ||
τας μεν περι ἑκαστων ἀναγραφας ἐξ ἐτων ἀπιστων τῳ πληθει φυλαττουσιν , ἐκ παλαιων χρονων ἐζηλωμενης παρ ' αὐτοις της |
την της φυσεως ἀκολουθιαν αἰει σκοπων οὐδεν ᾠηθη χρηναι παλιμφημον εἰσηγεισθαι : γονεων μεν γαρ εὐχαι , ζωντας ἀπολιπειν οὑς | ||
ἑτεροις , οὐ τα αὐτα δικαια παρα πασιν , ἐθος εἰσηγεισθαι τα κοινα της φυσεως και ἀκινητα νομιμα οὐδ ' |