. Ἐν ἀλγηματι νωτου και στηθεος αἱματωδης οὐρησις ἐπιστασα , ὀλεθριος ἐπιπονως . Τραχηλου πονος , κακον μεν ἐν πυρετῳ | ||
ἐπι των τιμωριων . Ἀρχιλοχος δε ἀντι του κακος και ὀλεθριος . εἰρηται δε κυφων παρα το ἀναγκαζειν τους δεσμιους |
ὁλως λαβειν φαρμακον ὑπηλατον . μετα δε το ληφθηναι το καθαρτηριον συμφερει της πτισανης ἐπιρροφειν , ὡς φησιν Ἱπποκρατης : | ||
νιτρου και λιβανωτου βαλανον ποιησας ἐν μελιτι προσθες . Προσθετον καθαρτηριον μαλθακτικον : ἰσχαδα λαβων , ἑψησας , ἑως ἀν |
Ταυ ἐπι των ἑπτα Φωνηεντων βιας και ὑπαρχοντων ἁρπαγης , ἀφῃρησθαι λεγον παντων των ἐν διπλῳ ταυ ἐκφερομενων . ] | ||
φησιν ὁ Κυρος λεπτα εἰναι και ψωραλεα και ἰσχυν | ἀφῃρησθαι , τα δ ' ἐν τοις πεδιοις λιπαρα ? |
ἀστοχον τι λεγοιμεν περι του θειου Πλατωνος φησαντες αὐτον τοις μαθηματικοις σωμασι την φαντασιαν ἡμων τοπον ποιειν , ὡσπερ τοις | ||
, ἠ τον ὁρισμον ἀποκρινομεθα ἐσχατον , ὡς ἐν τοις μαθηματικοις , οἱον δια τι αἱδε ἰσαι ; ὁτι ἐν |
ἀσυλλογιστον ἀρκει το ποτε μη συναγειν , προς δε το συλλογιστικον οὐκ ἀρκει το ποτε συναγειν ἀλλα μονον το ἀει | ||
φησιν , ἀναγκαιως το τι ἐστι και ὁ ὁρισμος κατα συλλογιστικον οὑτω σχημα συναγεσθαι , ὡς μειζων δια μεσου συναπτομενος |
[ ἐραμ ! [ ἀει δε ? [ ἐπι του παροντοϲ [ οἰμοι κακοδαιμων [ ἁπαντ ' ἐμαυτ [ ἐν | ||
ἀλλ ' ἐκποδων ἡμιν γενου , Νικηρατε , ἱνα μη παροντοϲ ϲου ποιωμαι τουϲ λογουϲ [ ] ? [ . |
ἐν ἀλλῳ σπερματος , γλυκυρριζης χυλου ἠ σπερματος τραγακανθης ἰσα ἀναλαμβανων ὑδατι , πλασσε δραχμιαια και χρω : καταρροφειτωσαν δε | ||
μετενηνοχοτας , αὐτος τε αὐ παλιν ἑκαστου την διανοιαν ὀνοματος ἀναλαμβανων εἰς την ἡμετεραν ἀγων φωνην ἀπεγραφετο : και ταυτα |
συμπεριφοραις κεχαρισμεναις τοις ὑποτεταγμενοις χρωμενος μεγαλην εὐνοιαν ἐν τοις στρατιωταις περιεποιησατο . παντες γαρ της εὐεργεσιας χαριν ἀποδιδοντες ἐν ταις | ||
στρατιωτικους μισθους και μεταδιδους τοις πενησι της εὐποριας δυναμιν ἀξιολογον περιεποιησατο . ἐκτραπεις δε εἰς ὠμοτητα και πλεονεξιαν εἰσεπραττετο τους |
και το Εὐρυσακειον ἐστιν : ἐκαλειτο δε ὁ Κολωνος οὑτος ἀγοραιος . ἠν δε και ἑτερος Κολωνος προς το του | ||
πραττοντες ἐξ ἑωθινου : πολλοι δε ὠνια κομιζοντες παντοδαπα , ἀγοραιος ὀχλος , οἱ δε τινες ἑαυτων ἐπιδειξομενοι τεχνας και |
και της ἀκμης συνεργα : οἱον ἐννοιαι μεν και λεξεις τραχειαι γενοιντ ' ἀν και ἀκμαιαι , κωλα δε τραχεα | ||
ζῳον εἰσι και αὑται διαφορον : αἱ μεν γαρ αὐτων τραχειαι πεφυκασιν , αἱ δε λειαι πανυ : και τας |
φησι αὐτοις πεπονθεναι το ἡπαρ και την κυστιν και το κολον : ἀνατμηθεντων γαρ αὐτων διεφθαρμενα πως εὑρισκεται ταυτα τα | ||
κοιλια , πυλωρος , δωδεκαδακτυλον , λεπτον , τυφλον , κολον , νηστις , ἀρχον και ἀπευθυσμενον . ἐκ τουτων |
αὐτα ποιειν . Οὐκουν ὁ μεν ἑκων μη ὀρθως γραφων γραμματικος ἀν εἰη , ὁ δε ἀκων ἀγραμματος ; Πως | ||
γραμματικη ἐπιστημη οὐσα ὑπο την ποιοτητα ἀναγεται , ὁ δε γραμματικος ὑπο την οὐσιαν . οὑτω και ἐπι τουτων την |
ὀνοματικη θεσις , καθως ἐπεδειξαμενΠως . οὐν ἡ οὐ δεοντως παραλαμβανομενη ἀντωνυμια παρωσεται μεν την ἀναγκαιως παρειλημμενην κατα δευτερον προσωπον | ||
Ἐτι ἐνδιαθετον σχημα και ἡ τοιαυτη ἐπιδιορθωσις ἡ αὐξησεως ἑνεκα παραλαμβανομενη , οἱον ὀψε γαρ ποτε ὀψε λεγω ; χθες |
σμυρναν ξηραν ἐπιπασσε και μη βρεχε ἠ ἀλοην ξηραν ἠ ἀριστολοχιαν τριψας μεθ ' ὑδατος , ἠ λιβανωτον και σμυρνην | ||
χαλβανην , εἰτα κινων σπαθῃ προσβαλε την μαννην και την ἀριστολοχιαν και ἑψε , ἑως ἀν συστραφῃ . ἀρας δε |
Λασιος : Χαλκων : Τρικορωνος : Ἀλκαθους ὁ Πορθαονος : Ἀριστομαχος : Κροκαλος . τουτῳ τῳ ἀριθμῳ των ἀπολομενων μνηστηρων | ||
Λασιος , Χαλκων , Τρικορωνος , Ἀλκαθους ὁ Πορθαονος , Ἀριστομαχος , Κροκαλος . τουτωι των ἀριθμωι των ἀπολομενων μνηστηρων |
ὁ λευκοϲ οὐκ ἐμετηριον μουνον , ἀλλα και ξυμπαντων ὁμου καθαρτηριων ὁ δυνατωτατοϲ , οὐ τῳ πληθεϊ και τῃ ποικιλιῃ | ||
ἱκανον ᾐ τον ἀνθρωπον : ἐλατηριον δε τοιϲιδε των ἀλλων καθαρτηριων κρεϲϲον : ξυμφορον δε και κνεωρον και ναπυ : |
ἐμοι , ἀλλα τῃ κυνι . “ Ξανθος εἰπεν ” Αἰσωπον μοι τις καλεσατω . “ ἐλθοντος δε αὐτου λεγει | ||
Λυκουργον δι ' ἐπιστολων . ” ταυτα εἰπων ἐκελευσεν τον Αἰσωπον ἀποβηναι της νηος . και τῃ ἐπαυριον ἐλθων ὁ |
' Ἀριστοφανης λεγει . ὁ δ ' αὐτος και καμινον βαλανειου φησιν . εἰκοτως δ ' ἀν βαλανειῳ προσαγοιτο και | ||
' ἀριστῳ τα περι ἀριστου , ἐν βαλανειῳ τα περι βαλανειου , ἐν κοιτῃ τα περι κοιτης . μηδ ' |
ἀρετας συνηγεν , και προς αὐτον εἰποντος ” ὡρα σοι ἀναγιγνωσκειν τον προς Λεπτινην „ „ σοι μεν οὐν ” | ||
. ταυτας τας ἐπιστολας εὑροντες [ συναγαγοντες ] ἐκκλησιαν φανερως ἀναγιγνωσκειν ἠξιουν . αἱ μεν ἀλλαι γυναικων ἠσαν ἱκετειαι και |
ἠπειρῳ και κατα ποντον ὁμου . οὑτως ἀκριβης τις και βεβαιος ἐκεινος φυλαξ ἠν της Ἑλλαδος , οὐ μονον της | ||
χαριν : την ἀντιχαριν . βεβαιον : σημειωσαι : ἡ βεβαιος σαφες καταστησουσι : ἀποδειξουσιν . τουτεστιν , εἰ τοιαυτα |
δε των Ῥωμαιων εἰναι στρατηγον ἐφασαν . καταπλαγεις οὐν τῳ ὑπερβαλλοντι της τιμης ὁ βασιλευς αὐτος στρεψας τον ἱππον ὀπισω | ||
της σκιας ὠνομασεν , οὐ λογων τεχναις , ἀλλα νοηματων ὑπερβαλλοντι καλλει φιλοσοφων . ἐγνω γαρ ὁτι πας ἠ ναυτικος |
ἰσην πιθανοτητα τουτων τε των λογων και των παρα τοις δογματικοις κειμενων την ἐποχην συναγοντες . Εἰ μεντοι και δοιημεν | ||
, οἰμαι , πασαν την γεγενημενην περι αὐτων παρα τοις δογματικοις ματαιοπονιαν . εὐθεως οὐν , εἰ ὁ μεν ἀγνοων |
τον ἐξω Πελοποννησου πολεμον ῥᾳω ἀν εἰναι . το μεντοι Πανακτον ἐδεοντο Βοιωτους ὁπως παραδωσουσι Λακεδαιμονιοις , ἱνα ἀντ ' | ||
' ὠ δια βραχυτατων . Ἐξηλθον ἐτος τουτι τριτον εἰς Πανακτον φρουρας ἡμιν προγραφεισης . ἐσκηνωσαν οὐν οἱ υἱεις οἱ |
, ἐστι σοι και τουτων οὑτως ἐχοντων ὁμως τα δεοντα βουλευσασθαι : μαλιστα μεν γαρ ἐγωγε φαιην ἀν την μητερα | ||
Μελανθιον φησι τουτ ' εὐξασθαι λεγων : Τιθωνου Μελανθιος ἐοικε βουλευσασθαι βελτιον . ὁ μεν γαρ ἀθανασιας ἐπιθυμησας ἐν θαλαμῳ |
τοις κερασι τυπτοντα , μαχιμον . λευκιτας δε ὁ λευκος παραγωγως ὡς ἀπο του ὁδος ὁδιτης , κορυπτιλος ὁ κεραστης | ||
μη λεγομενον παν λευκον μελαν ἐνομιζετο . το δε κελαινεφες παραγωγως ἰσον τουτου . κελαρυζει ἰδιωμα ψοφου . κελαδεινη ἐπιθετον |
, ἀριστοφανεια και αὐτα καλουμενα : το πεμπτον χοριαμβικον διμετρον ἀκαταληκτον : το ἑκτον ἀπο ἰαμβικης βασεως εἰς χοριαμβικην ὑπερκαταληκτον | ||
Το ζʹ προσοδιακον διμετρον ἀκαταληκτον . Το ηʹ τροχαϊκον διμετρον ἀκαταληκτον . Το θʹ δακτυλικον πενθημιμερες . Το ιʹ ἰαμβελεγος |
την ἀντιπαλον ἀλλοτριοτητα : το μεν οὐν ὁμοιον ἐστι και φυλακτικον του παραπλησιου , το δ ' ἀνομοιον και φθαρτικον | ||
οἰκειον και ἀλλοτριον θαυμαστον και τῳ συνανθρωπιζον οἰκουρον εἰναι και φυλακτικον του των εὐ δρωντων βιου παντων περιττοτατον : ὡν |
μετριως . . . . : Ἐπικουρος ! ! ! προβλημασι μουσικοις και κριτικων φιλολογοις ζητημασιν οὐδε παρα ποτον διδους | ||
. Τα προβληματα τοις θεωρημασιν συμπλεκει και τα θεωρηματα τοις προβλημασι . τουτο δε το θεωρημα προβληματικον ἐστιν και ἐστιν |
την γραμματικην ἐπιστημην κατα την ἑξιν τελειωθεις και παραδιδους τους γραμματικους λογους , και το μεν ψυχρον ὑδωρ δυναμει λεγεται | ||
τους ἀνθρωπους , περι δε καλοκἀγαθιας μηδενα . τους τε γραμματικους ἐθαυμαζε τα μεν του Ὀδυσσεως κακα ἀναζητουντας , τα |
μειζον ἠ κατ ' ἀνθρωπον ἡγεισθαι . μετα δε τον ζῳδιακον κυκλον εἰκοσι και τετταρας ἀφοριζουσιν ἀστερας , ὡν τους | ||
πολων του ὁριζοντος και του κεντρου σεληνης ὀρθου προς τον ζῳδιακον ὀντος , και ἑνος και του αὐτου κυκλου γινομενου |
Ξενοφωντι ἡ τἀνθρωπινου σκηνους ἀνατομη πομπικως και ἐτι μαλλον ἀναζωγραφειται θειως παρα τῳ Πλατωνι . την μεν κεφαλην αὐτου φησιν | ||
ἐκλεεν οὐθεις οὐτε γραμμα δικης ἐπιταρροθον , ἀλλ ' ἀρα θειως στευντο θεοπληγεσσιν ἐοικοτας εἰδωλοισιν ἐμμεναι ἠ λαεσσιν : ἁπας |
ὁτι συνθεμενοι περι των σπονδων οὑτως ἐσπεισαντο , ὡστε μη βεβαιους αὐτας τυγχανειν , ἀλλ ' ἀποτεινεται προς Ἀλκιβιαδην τε | ||
' ἠσαν τῳ τυραννῳ βεβαιοι , διαβαλων τουτους ὡς οὐ βεβαιους , οἱ μεν ὡς ἐπ ' ἀληθεσι ταις αἰτιαις |
. κοινου δε του συμφεροντος φανεντος , την μεν Μηδειαν ἐπαγγειλασθαι συνεργησειν αὐτοις μεχρι ἀν συντελεσωσι τον προκειμενον ἀθλον , | ||
. κοινου δε του συμφεροντος φανεντος , την μεν Μηδειαν ἐπαγγειλασθαι συνεργησειν αὐτοις μεχρι ἀν συντελεσωσι τον προκειμενον ἀθλον , |
δε φλεβοτομιας . . . οὐτε τινι των δραστηριων χρηται καθαρτικων φαρμακων . ἐτι δε ἐναργεστερον ἐδηλωσε την ἑαυτου γνωμην | ||
τουτουϲ ἁρμοδιωϲ καθαιροντων ἐϲτιν . ὁϲοι δε τα τοιαυτα των καθαρτικων παραιτουνται φαρμακων , καταποτιοιϲ χρηϲτεον τοιϲδε : ἀλοηϲ , |
ἠλιτηκα , ὁ παθητικος ἠλιτημαι ἠλιτησαι ἠλιτηται , ἀλιτηρ ἀλιτηρος ἀλιτηριος . ἀπο γουν του ἀλιτησω γινεται ἀλιτημων , ὡς | ||
Η ΒΟΥΛΗΣΙΣ . Και τις οὑτω γυνη , φησιν , ἀλιτηριος , ὡς παρασκευασαι τον ἑαυτης ἀναιρεθηναι συνοικον ; τοις |
πιθανον γε εἰναι δοκει ἰσοταχεις εἰναι τους πλανητας κατα την προαιρετικην πορειαν , ἀλλα και ὠκυτεραν εἰναι την των ὑψηλοτερων | ||
' αὐτου δια την ἐμπεριοχην , κινειται δε και ἑτεραν προαιρετικην , καθ ' ἡν [ και ] ἀλλοτε ἀλλα |
τινες διαβαλλοντες συμφοραν τοις ἐχουσι καταστησουσιν , οὐ ταὐτα κοινῃ ψηφιεισθαι φησιν ὑμας και ἰδιᾳ εὐχεσθαι : ἀτοπον γαρ εἰναι | ||
' ὁ μελλων λογος οὑτοσι προς ὑμας ἠδη . ὀμωμοκατε ψηφιεισθαι κατα τους νομους και τα ψηφισματα τα του δημου |
προσωπα , και ἀποτεινομενος τις ἐρει προς τινα ὑμας , συλλαμβανων παλιν και το παρον προσωπον και τα ἀποντα . | ||
αἰλουρος τουτο γνους ἡκεν ἐνταυθα και καθ ' ἑκαστον αὐτων συλλαμβανων κατησθιεν . οἱ δε καθ ' ἑκαστην ἑαυτους ἀναλισκομενους |
και την Δωριδα , μητροπολιν δε των ἐν Πελοποννησῳ Δρυοπων νομιζομενην . της δ ' Οἰταιας και ὁ Ἀκυφας ἐστι | ||
ἡ των Θηβαιων πολις , τοτ ' εἰς την ἀπορθητον νομιζομενην εἰναι Λακεδαιμονιων χωραν εἰσεβαλον , κατ ' ἐκεινους τους |
ἀπορθητος πολις ἐπλεν , τοφρα δε και μεγα τειχος Ἀχαιων ἐμπεδον ἠεν . αὐταρ ἐπει κατα μεν Τρωων θανον ὁσσοι | ||
ὑπ ' αὐτου : ἐγχος δ ' οὐ δυναμαι σχειν ἐμπεδον , οὐδε μαχεσθαι ἐλθων δυσμενεεσσιν . ἀνηρ δ ' |
ἀκρασια καταγινεται , ὁ ἁπλως , ἠτοι ὁ κυριως , ἀκρατης τις ἐστιν ; οὐδεις γαρ ἐχει πασας τας ἀκρασιας | ||
ὑπο της αἰσχρας ἐπιθυμιας ἡττωμενος . Ὀπισθεν εἰπεν ὁτι ὁ ἀκρατης οὐκ ἐπιστημην ἐχει ἀλλα δοξαν . εἰ γαρ εἰχεν |
ἐννοιαν ἠ κατα λεξιν ἠ τι ἑτερον , ὡσπερ ἡ καθαροτης τῃ ἀφελειᾳ κατα τε ἀλλα τινα και κατα το | ||
Πανυ μεν οὐν . Πως οὐν ἀν λευκου και τις καθαροτης ἡμιν εἰη ; ποτερα το μεγιστον τε και πλειστον |
ἡ πρωτη προφασις και μικρον πταισμα εἰπων το ῥᾳδιον της καθαιρεσεως ἐδειξεν . τουτο γαρ μαλιστα του δυνατου κεφαλαιου τιμιωτατον | ||
τε της διαιτης και της των τροφων δυναμεως και περι καθαιρεσεως σαρκων , και συν ἐκεινοις δε και πομασι και |
ἐδυσφορουν γυναικων τροπον ἐνδον μετα ἀπραξιας και φοβου κατακεκλεισμενοι . ἐδυσχεραινον δε και οἱ ἡγεμονες αὐτων , ἐπαινουντες μεν το | ||
, και πεντηκοντα δραχμας αὐτοις ἐδιδου : ὡς δ ' ἐδυσχεραινον οὑτοι το πραγμα και οὐδετερους ἐπειθεν , ἀπειλησας και |
, ἠ ἐπι ὑγροις , ἠ ἐπι στερεοις ἀναπτουσαν τους πυρετους , ὡς φησιν Ἱπποκρατης , ἰσχοντα , ἰσχομενα και | ||
μεχρι δε ἁπλαι φλεγμοναι εἰσιν , ἡ μεν περι ἡπαρ πυρετους ἐπιφερει συνεχεις , ἡ δε περι σπληνα τεταρταιους ὡς |
χαλινοις ἱν ' ᾐ τους ἱππους θυμου πληρεις περι τους χαλινους ἀνακαμπτειν και περιαγειν , ἠδη βουλομενους εἰναι προς ταις | ||
ἐπει δε πορρω του χαρακος εἰδον αὐτους ἐξελασαντας , τους χαλινους ὑποστρεψαντες και διεσκεδασμενοις αὐτοις προσβαλοντες νικωσιν αὐτους κατα κρατος |
χαρας οὐκ ἐλαττον ἠ εἰπερ εὐφορησεν ἡ πεδιας και ὁ λιμος εἰς εὐθηνιαν μετεβαλε . γνους δ ' ὁ βασιλευς | ||
ἀγχι δολοιο , ἀμφι τε δινειται , κρατερος δε ἑ λιμος ὀρινει . αὐτικα δ ' αἱμασιην μεν ὑπερθορε γαστρι |
αὐτην , ἠτοι την ἰσχυν της φυσεως . των τε παραχρημα : των παραπιπτοντων . γνωμων : κριτης ἐπι πλειστον | ||
την συνηθη καταντᾳ κοιτην . κατακλιθεις δε ἀθροῳ τῳ βαρει παραχρημα μετα της του δενδρου φορας ἐπι την γην καταφερεται |
ναρδινου . παραπλησιως δε και ταις ἑξης εἰσεφερετο τηλινον , ἀμαρακινον , ἰρινον , παντα διαφεροντα ταις εὐωδιαις . ἐστρωτο | ||
και κασια και καλαμος ἀρωματικος και το ἰρινον και το ἀμαρακινον ἐλαιον και το ὀποβαλσαμον . οὑτω μεν οὐν ἰασθαι |
τονῳ βαρυτεραν αὐτης . του δε ἀπο ταυτης ἑως της τελευτης το ὀγδοον ὑπερβιβασαντες ἑξομεν την τριτην των ὑπερβολαιων τονῳ | ||
ἐν αὐτῃ πραξεις αἱ μεν του Φιλιππου πασαι μεχρι της τελευτης , αἱ δε των ἀλλων βασιλεων τε και ἐθνων |
ἐν τῳ προς Λεπτινην : ” λεγονται οἱ τριακοντα χρηματα δανεισασθαι παρα Λακεδαιμονιων ἐπι τους ἐν Πειραιει . ” εἰθ | ||
παλαιας ἐκεινης εὐδαιμονιας Ἀλκιβιαδης και το λεγονται χρηματα οἱ τριακοντα δανεισασθαι και ὁσα τοιαυτα . Ἀλλα σχηματα μεν ταυτα λαμπροτητος |
Διευκρινηθεντων δη οὐν τουτων οὑτως , και των ἐν τοις συγγραμμασιν οἱς λεγεις περιτετυχηκεναι σαφης ἐστιν ἡ διαλυσις : τα | ||
και διαφορας ἐπεξευρον τινες οὐ πανυ ἐμφανταζομενας τοις των παλαιων συγγραμμασιν , ἀλλ ' ὡς περιεργοτερον λελεπτολογημενας , ἁς ὁμως |
δοκῃ τινι : ταυτι γαρ παντα δοκει ἐξειναι και μη κεκωλυσθαι : ἀλλ ' ἐπειδη παρα πασας τας προειρημενας μεθοδους | ||
κατα τι κεκωλυμενον ἠ οὐ : κἀν μεν μηδαμως φασκῃ κεκωλυσθαι το πεπραγμενον , ἀντιληψιν ποιει : Σωπατρου . Ἐπιπληξειε |
: πραγματος δε ὡς ἐπι του συνεχως κεχρημενου τοις ἀνδροφονων καθαρσιοις , και κρινομενου φονου : ἐνταυθοι γαρ ἐξ ὑπονοιας | ||
ἀπολογουμενος λεξει ὡς τοσουτον ἀπεχω της ἀνδροφονιας ὡστε και συνεχως καθαρσιοις προσιεναι θεοις παλαιων ἀσεβηματων ἐμαυτον ἐξαντη καθιστας : φονων |
Οὐδετερον ἀρα διαφερει τι τοις θεοις , οὐτε το ἡμας ἐμπιπλασθαι ὑλικων σωματων , οὐτε εἰ τινες ὑλικοι σωματων ἀτμοι | ||
. ἐλινυειν οὐ ξυμφερει , ἀλλα γυμναζεσθαι μεν , μη ἐμπιπλασθαι δε , τους νεους ἐλλεβοριζειν , ἰγνυην ταμνειν , |
κατα τα χρωματα , ἁτε και των χυμων συμπεφυκοτων και συμπεπλεγμενων . και ταυτα μεν οὑτω . Γινεται δ ' | ||
δικανικων ἐμνησθημεν , λαβε και παρα Πλατωνος παραδειγματα ἀγωνων πλειονων συμπεπλεγμενων και τροπον τινα παντων των μερων της ῥητορικης συναγομενων |
Ἁρπαγῳ μεν Ἀστυαγης δικην ταυτην ἐπεθηκε . Κυρου δε περι βουλευων ἐκαλεε τους αὐτους των μαγων οἱ το ἐνυπνιον οἱ | ||
' ἀπορρει κἀπι μηδεν ἐρχεται . Τις οὐν τοιουτον ἀνδρα βουλευων ἑλειν ἀλυπος ἀτης ἐξαπαλλαχθησεται ; Ὁρα κακως πρασσοντε μη |
Δαρειον ἐσβαλειν ἐς την χωρην , μετα ταυτα μεμονεναι μιν τεισασθαι , πεμψαντας δε ἐς Σπαρτην συμμαχιην τε ποιεεσθαι και | ||
ἠερα βαλλοντα εἰπειν : Ὠ Ζευ , ἐκγενεσθαι μοι Ἀθηναιους τεισασθαι , εἰπαντα δε ταυτα προσταξαι ἑνι των θεραποντων δειπνου |
ἀντι του καταλυσαι . τελεσφορος ] ἀρχηγος , διοικητης . εὐπρεπεστερον ] βελτιον ἀνδρα ἐξελθειν . λεσχηισιν ] ἐν ταις | ||
και συνισταμενοι κατα την ἀγοραν ἐσκοπουν , ὁντινα χρη τροπον εὐπρεπεστερον ἀνευ κινδυνου παυσαι τουτων αὐτον των πολιτευματων : κρυφα |
, βουλομενον παντας μετασχειν του μυσους , και δια τουτου νομιζοντα συναγωνιστας ἑξειν και φυλακας της βασιλειας βεβαιους . την | ||
λεγοντων μηδ ' ἀπροσδεκτων ? συμβουλιας , τουτον ὑπερ αὐτους νομιζοντα φρονειν ἐξ ἀναγκης κακοδαιμονειν : ληρειν δε και διοτι |
, ἠ ἐρωτησαι το δια τι ἠ δουναι εἰναι κατα συγχωρησιν , ἀλλ ' οὑτως ἐχειν , ὡς ἀναγκαιων ὀντων | ||
, φησιν ὁ Ἰαμβλιχος , ἐπισκηπτει τῳ λεγοντι ὁτι κατα συγχωρησιν θεου γινεται το κακον , ὡς φησιν ὁ Θουκυδιδης |
, εἰτα την παρα Βηρισαδου : μαλιστα γαρ οὑτω γνωσεσθε διδασκομενοι . Λεγε και την ἐπιστολην την του Βηρισαδου . | ||
. λαβετε δε αὐτους μη πολεμιως μηδ ' ὡς ἀξυνετοι διδασκομενοι , ὑπομνησιν δε του καλως βουλευσασθαι προς εἰδοτας ἡγησαμενοι |
εἰς το βουλευτηριον : ἰατροι τε δια νοσον σκοτωδη ἑκαστοτε συμβαινουσαν αὐτῳ και τοτε προσπεσουσαν : ἡ τε γυνη παντων | ||
ταις χερσι καταρτισμον , την | δε εἰς το ἐμπροσθεν συμβαινουσαν καταγραψω χαριν του δυναμενην συνθεωρηθηναι παραιτιαν ὠφελειας γενεσθαι . |
ἑτερου προς την οἰκειαν ἀναγνωσιν . τι οὐν λεγει τα γραμματα ; εἰς πολιαν , φησιν , ἀφικοιτο βασιλευς : | ||
γραμματα γραψας ὁτι εὐνουςνομος δε ἐστιν ὁ κωλυων ψευδη εἰσφερειν γραμματα , δευτερον δε μη ἐξειναι ἐν τῳ θεατρῳ στεφανουσθαι |
δε τριπλασιων τετραπλασιοι ἀποσῳζοντες την αὐτων εὐταξιαν , και ἐκ τετραπλασιων πενταπλασιοι και ἀει οἱ ἑπομενοι λογοι ἐκ των ἡγουμενων | ||
ἐαν ὠσι δυο ἀριθμοι ὡν ὁ μειζων του ἐλασσονος ἐστι τετραπλασιων παρα μοναδα , ὁ ὑπ ' αὐτων προσλαβων τον |
γυμναζεσθαι και καταχρηστικως ἐκφερεται ἐπι πασης παιδειας λογικης τε και πρακτικης : και γυμναζομαι τις εἰπων οὐ τουτο ἁπλως ἐρει | ||
ἀγαθον και κακον : της δε θεωρητικης διανοιας και μη πρακτικης ἐργον ἐστιν ἡ ἀληθεια και το ψευδος . και |
πενταφυλλου ῥιζα , αἱμα τε τραγου ἠ αἰγος , ὁμοιως λαμβανομενα : δρυος τε φλοιος ἠ φηγου ἠ πρινου , | ||
αἰτηματα οὐτε ἀμεσα οὐτε ἀναποδεικτα , ἀλλα δεομενα μεν ἀποδειξεως λαμβανομενα δε χωρις ἀποδειξεως ἐν τοις λογοις . και εἰσιν |
, ὀλιγωρουσι των ἀστων . Διοπερ εἰσαγει τον σπουδαιον τοτε βεβαιοτατον ἀνδρα της γαμετης , ὁτε παλλακιδι χρησθαι παρηγγελλον οἱ | ||
ὁτι και ἡ ἀρετη δι ' ἡν ἀλληλων φιλοι εἰσι βεβαιοτατον τι χρημα καθεστηκε και μονιμωτατον . και ἑως ἀν |
δε βουλει , περιοδος καταληκτικη ἐξ ἰαμβικης συζυγιας και τροχαϊκης καταληκτικης . το βʹ χοριαμβικον διμετρον ἀκαταληκτον ἐκ χοριαμβου και | ||
το αʹ περιοδικον καταληκτικον , ἐξ ἰαμβικης συζυγιας και τροχαικης καταληκτικης : το βʹ ἰαμβικον διμετρον ἀκαταληκτον : το γʹ |
του προσδοκωμενου κινδυνου Λακεδαιμονιοις σωτηριαν εὑρισκενἀφιησιν ἑκουσιως την ψυχην πιων φαρμακον . και Μεκαλκιδᾳ μεν τελος τοιουτον ἐγενετο , ἀρξαντι | ||
διαφορει και προσετι ῥωννυσι τα κατησθενηκοτα μορια . χρησιμωτατον δε φαρμακον ἐν τοις ἀνωδυνοις διαλειμμασιν ἐπι των μελαγχολικων ῥευματων ἐστιν |
προς αὐτῃ σημειῳ τῳ Λ τῃ στερεᾳ γωνιᾳ εὐθυγραμμῳ τῃ περιεχομενῃ ὑπο των ΘΔ , ΔΕ , ΕΔ , ΔΗ | ||
ἁφης ἀγομενῃ διαμετρῳ , οὐκ ἐλασσων ἐστι της ἐφεξης τῃ περιεχομενῃ ὑπο των προς μεσην την τομην κλωμενων εὐθειων . |
ὁμοιως ἐξιατεον και δια των αὐτων βοηθηματων του ὁλου σωματος ἀναγεγραμμενων , αὐτου δε του γαλακτος την κακωσιν πρωτον μεν | ||
των τραγῳδιων ποιητου μετελαβον ἐγω διοτι παραφερειν μελλοντος τι των ἀναγεγραμμενων ἐν τῃ βιβλῳ προς τι δραμα τας ὀψεις ἀπεγλαυκωθη |
διαιρετικη , ἀλλ ' οὐν , ἀν ᾐ ὁ βουλομεθα ὁρισασθαι και ὁ ἀποδεδομενος λογος ταὐτον τῳ εἰδει , οὐκετι | ||
το ὁριστον οὐχ οἱος τε ἐστι το μη γινωσκομενον αὐτῳ ὁρισασθαι , ὁ δε γινωσκων , εἰθ ' ὁριζομενος οὐκ |
ἐτυχεν , ἐπειδη ἐφυμνιον τι εἰωθασιν ἐπαγειν οἱ ποιηται ταις στροφαις . ἐστι δε τα παροντα κατα σχεσιν , κωλων | ||
, ἐπειδη και ἐφυμνιον τι εἰωθασιν ἐπαγειν οἱ ποιηται ταις στροφαις , οἱα ἐστι και τα τοιαυτα Ἰηϊε παιαν . |
τῳ φρονηματι και την ἡλικιαν ἀκμαζων , ἐπεθυμει μεγαλων δυναμεων ἀφηγησασθαι : διοπερ ἐπεισε τον Ξερξην καταδουλωσασθαι τους Ἑλληνας , | ||
δυο και εἰκοσι ἐτων : ὁ δ ' Ἀπολλωνιος φησιν ἀφηγησασθαι της σχολης αὐτον ἐτη δυοιν δεοντα ἑξηκοντα . Ἐτελευτα |
τον Κυαξαρην εἰς την κατεσκευασμενην σκηνην , οἱς μεν ἐτετακτο παρεσκευαζον τα ἐπιτηδεια τῳ Κυαξαρῃ : οἱ δε Μηδοι ὁσον | ||
, ὁπως αὐτοι τε ἀπελαυον ὡν ἐκεκτηντο και τους ἀρχομενους παρεσκευαζον . πρωτον μεν τοινυν , ὁπερ νυν ὑμιν το |
: το μεν πρωτον ἐξ ἰαμβικης βασεως των ἀρα δυο βραχειων ἀντι μιας μακρας λογιζομενων και τροχαϊκου πενθημιμερους : το | ||
: παιων βʹ ἐκ βραχειας και μακρας και ἑτερων δυο βραχειων , ˘˘˘ – , οἱον ἀγευσιος : παιων γʹ |
, πινειν τε το ὑδωρ μετ ' οἰνου λευκου των διουρητικων : και σιτια δε ἀντι μεν των ψυχοντων θερμαινοντα | ||
κατεσκληκοτων : ἱκανως γαρ διοχλει τους τοιουτους . των δε διουρητικων τα μεν δια στοματος λαμβανεται ποτιμα . τα δε |
ἠ ς ' ἐχρην ἀρας ἐφηκας παιδι και κατεκτανες . δεσποιν ' , ὀλοιμην . δειν ' ἐπραξας , ἀλλ | ||
δε τοις ἐξ ἀστεως κυνηγεταις ἡκουσι περιηγησομαι τας ἀχραδας . δεσποιν ' , ἐρωτος οὐδεν ἰσχυει πλεον οὐδ ' αὐτος |
ἐπι την ἀκροστιχιδα και παντως εὑρησομεν την προς τον περισσαρτιον κοινωνιαν ἐπι του ἀρτιοπεριττου , ὁ μεσος ἡμισυς ἠν των | ||
φαγοι τις ἐντος ἑξηκοντ ' ἐτων , ὁποτε γυναικος λαμβανοι κοινωνιαν , στρεφοιθ ' ὁλην την νυκτα , μηδε ἑν |
Ἠλειων . Γ εἰτα ἐν ἐκθεσει τρισυλλαβοι βʹ κατα ποδα κρητικον . ξυνανελκετον και σφω ] εἰτα ἐν ἐκθεσει ἀναπαιστικον | ||
Το δε παιωνικον εἰδη μεν ἐχει τρια , το τε κρητικον και το βακχειακον και το παλιμβακχειακον : ὁ και |
κινησιν δοξαν προσαγορευειν , ἐξ ἀμφοιν τε της τε ἀλογου παθητικης κινησεως , ἡν αἰσθησιν προσαγορευει ἀλλ ' οὐ κινησιν | ||
γαρ ὁμολογον ἐστιν , ὁτι ἡ ἐνεργητικη διαθεσις προτερα της παθητικης : τοτε γαρ πεπονθεν , ὁτε και ἀναδεδεκται την |
μαλακον ; ἠ ἀντι τουτων βελτιον κατα την συνοχην ἠτοι ὑπερβαλλουσαν ἠ ἐλλειπουσαν το διαφορον αὐτων ὑπολογιζεσθαι . τα τε | ||
, την κατα σωμα των μεν ἀσθενειαν , των δε ὑπερβαλλουσαν ἐν ἁπασιν ἰσχυν κατανοησαντες . εἰκοτως οὐν κατηλεσε τον |
την θηραν ὁ Ἐρως αὐτῳ , και , ἁτε δη φιλονεικος θεος , ἀντιταττομενον ἰδων και βεβουλευμενον , ὡς ᾠετο | ||
τουτο . ἀνδρων : ἀνθρωπων . Δυσμαχος : ἀπιστος , φιλονεικος , δυστυχης , δυσπειθης κατα του διηγεισθαι . ἀτρεκεεσσι |
και δια τουτο την Τυχην προσαγορευει [ και ] Διος ἐλευθεριου παιδα , ἡν και παρακαλει ἀμφιπολειν την Ἱμεραν . | ||
περι της ἰδιας δημοκρατιας βουλευσαμενοι παντες ὁμογνωμονως ἐψηφισαντο Διος μεν ἐλευθεριου κολοττιαιον ἀνδριαντα κατασκευασαι , κατ ' ἐνιαυτον δε θυειν |
πολυ ἐγεννηθης κρειττων και βελτιων εἰς το φρονιμους ποιειν και σωφρονιζειν ἑτερους παρο σεαυτον . τουτο δε ἐξ ἐργων αὐτων | ||
ἀλλα και μονους ἀνδρας ὡς ἀληθως εἰναι , τοις δε σωφρονιζειν ἐπιχειρουσιν ἀηδως ἐχουσιν . οὐ μην ἀλλ ' εἰ |
βασιλεων , ὡς οὑτοι τε και οἱ ἀλλοι σχεδον ἁπαντες συγγραφεις ὁμολογουσι : Διονυσιος δ ' ὁ πρεσβυτερος ὀγδοηκοστωι και | ||
ἠδη δ ' ἐπ ' ἀρχην εἰμι της συνταξεως τους συγγραφεις ἐκθεμενος , οἱς δη χρωμενος τον ἱστορικον εἰς πιστιν |
τρεις ἑνικαι , τρεις δυϊκαι , και τρεις πληθυντικαι : καταχρηστικως δε πολλαι , περι ὡν ἑκαστης διδαξω σε ἀκριβεστατα | ||
: παρα τον ἀρην , ἐξ οὑ παρωνυμον ἀριστευς . καταχρηστικως δε και ἐπι παντος προσηκοντος , , . . |
ἐναντιουσθαι ἀλληλοις τους λεγοντας . οἱ μεν γαρ και τους Σιδονιους τους καθ ' ἡμας ἀποικους εἰναι των ἐν τῳ | ||
πιθανωτερον δε Ποσειδωνιος γραφει τῳ παρα μικρον ἀλλαξαι „ και Σιδονιους και ” Ἀραμβους , ” ὡς του ποιητου τους |
δηξεωϲ του ϲτομαχου ἐκπνευματωϲεων ὀξει ἀφεψηϲαντεϲ κυμινον και γληχωνα ϲπογγοιϲ πυριαν τον ϲτομαχον , ἐνιοτε δε και ϲτυπτηριαν ἐπιπαϲϲομεν τῳ | ||
δε του σωματος , ἐπι πλεον , ἐαν ἀνεχωνται , πυριαν δια σπογγων , και καταπλασμασι χρηστεον ἀλευρῳ τε καθαρῳ |
Των δε της μουσικης μερων κυριωτατον ἐστι και πρωτον το ἁρμονικον , των γαρ πρωτων μουσικης πεφυκε θεωρητικη . πρωτα | ||
, ἐφη , το μη δυνασθαι συμπληρωσαι . προς δε ἁρμονικον τινα , κηπουρον ὀντα προτερον , ἀμφισβητουντ ' αὐτωι |
εἰπε : Δεσποτα , τινα λεγεις λογον οὐκ ὑγιεα , κελευων με δεσποιναν την ἐμην θεησασθαι γυμνην ; Ἁμα δε | ||
τους ἡγουμενους , τας τε εἰσοδους πασας και λιμενας φυλαττεσθαι κελευων . ἐπεμπε δε και προς τον βασιλεα Παρθυαιων τε |
ἐκμελη , ἀμελη , ἀναγωγον , ἀπειθη , δυσκαμπη , τραχειαν , διεσπασμενην , ἀηδη , λυπηραν , βραγχωδη , | ||
. διο και Ἡσιοδος εἰκοτως την προς ἀρετην φερουσαν ὁδον τραχειαν προσειπεν . την του κατορθωσαι ἐπιτυχιαν . κεκρυμμενον . |
δ ' ἀν τις ποιησαιτο του τε συντομου και του ἀκριβους ἁμα φροντιζων : οἱ γαρ ὁρισμοι συντομοι παντως ὀφειλουσιν | ||
ἀπαριθμησιν των κατηγοριων , ἀρξηται δε το δευτερον αὐτης της ἀκριβους διδασκαλιας : ὡσπερ γαρ οἱ ἀριστοι των γραφεων προ |
ἐκλεγομενος των σωματων τα χρησιμωτατα , οὐκ ὀλιγα δε των κομιζοντων τους ἐκ της νησου καρπους κατηγαγεν εἰς την πατριδα | ||
εἰτα ἐπουλωθεντα , ἀπετυφλωσε τα στοματα των εἰς την μητραν κομιζοντων το αἱμα ἀγγειων , αἱτινες και ἀνιατοι εἰσιν : |
διαιρεσεως μεμνηται ἐν τῳ Σοφιστῃ τῳ διαλογῳ λεγων την δε διαιρετικην μεθοδον οὐδεν ἐγκαυχησεται φυγον : και γαρ οὐδεν ἐκφευγει | ||
συγγραμμα εἰς τας διαλεκτικας μεθοδους . ἰστεον ὁτι εἰς την διαιρετικην χρησιμευει οὑτως : ὡσπερ ἐν τοις ἐξω ἐστι το |
της γε μουσικης κατειληφοτες ὡς ἀναγκαιοτατον αὐτην μαθημα τοις ἐκγονοις παρεδιδοσαν . και τουτου μαρτυς ὁ της ἀρχαιας κωμῳδιας ποιητης | ||
ἀοριστον δυαδα των ὀντων ἀρχας εἰναι λεγοντες και τελεσιουργους αὐτας παρεδιδοσαν , ἐκ μεν του ἑνος τἀγαθον ἐφηκειν τοις πασιν |
: τα γαρ πολυπαθη φροντιδος ἀξια . ἠ ἁ μη λεγοι τις και ὀνομαζοι , . , . . α | ||
το νομιζειν τον συμβουλον των αὑτῳ τι συμφεροντων διοικουμενον ἁ λεγοι λεγειν . και ταυτα αὐτος προς αὐτον ἐφην πολλακις |
ψυχρῳ και καθαρῳ προσκλυζειν και ἀπονιζειν καθ ' ἑκαστην ἡμεραν καθαραις ταις χερσι , τα δ ' οὐλα προς τους | ||
πραγματα , ἐπειδη εὐφυης ἐστιν ἡ ἀσωματος οὐσια προσοικειουσθαι ταις καθαραις οὐσιαις των ὀντων , και διοτι τα μαθηματα πασιν |
και τα συμβεβηκοτα περι ἑκαστον γενος , περι ὡν αἱ μαθηματικαι δεικνυουσιν , ἠ ἀλλης ; εἰ μεν γαρ τις | ||
γεωμετρια τι σημειον και τι γραμμη , και αἱ λοιπαι μαθηματικαι πασαι ὡσαυτως . ἐτι τῳ μεν ὁρῳ ἁπλουν το |
ὑμων τα δεοντα ἁμα δοξαν και σωτηριαν και ἐλευθεριαν δυναμενον κτησασθαι οὐ μονον ὑμιν ἀλλα και τοις ἀλλοις ἁπασιν Ἑλλησιν | ||
θεων τινος καιρος παραγεγενηται , ἐαν δεομενοις βοηθησητε Λακεδαιμονιοις , κτησασθαι τουτους εἰς τον ἁπαντα χρονον φιλους ἀπροφασιστους . και |