ἡ του πλακουντος κρηπις , κατα μεσον δε του πλακουντικου ὀγκου το κεντρον ὀμφαλικον . και περιληφθεισης της κρηπιδος ὁμοιον | ||
κοιλον ἀσθμα και κυαθοι κλειδων ἀνεστηκοτες και οἱ πλαγιοι κενεωνες ὀγκου τι ἐνδεικνυμενοι , τους δε ὑποινους γαστηρ τε ἑρμηνευσει |
των εἰσαγγελλομενων , ἀλλ ' ἠν σπανιον ἰδειν ἀπ ' εἰσαγγελιας τινα κρινομενον ὑπακουσαντα εἰς το δικαστηριον : οὑτως ὑπερ | ||
ἐωντες την ψυχην και ἀγονον , ἠμεν ἀν γραφης και εἰσαγγελιας . Ἐγω μεν , ἁ νομιζω και δικαια ἁμα |
τῳ πειθεσθαι τοις μαθηματικοις ἀλλα τῳ ἐχειν ἀποδειξιν και λογον μαθηματικου τινος θεωρηματος . οὑτω δε το λογικον μετεχει λογου | ||
ἐπι το δευτερον , δια τι τοσαυτα εἰδη εἰσι του μαθηματικου . ἰστεον ὁτι το μαθηματικον περι το ποσον καταγινεται |
γαρ ἡ ῥητορικη δοκει ἐν ταις βουλαις και ἐν τοις δικαστηριοις λυσιτελειν . Ποτε δε χρη το ὀνομα του γενους | ||
ὑμας νομους ἀναγκαζουσι λυειν , τους μεν κεκριμενους ἐν τοις δικαστηριοις ἀφιεντες , ἑτερα δε παμπληθη τοιαυτα βιαζομενοι παρανομειν . |
ταις ὑστεραις ἐς χαριν την Ἱερωνος του Δεινομενους ἀνηγορευσεν αὑτον Συρακουσιον , τουτων ἑνεκα οἱ Κροτωνιαται την οἰκιαν αὐτου δεσμωτηριον | ||
δε υἱον Δεινομενην . νικησας δε τα Ὀλυμπια ἀνεκηρυξεν ἑαυτον Συρακουσιον και Αἰτναιον : ἐκτισε γαρ πολιν ἐν Σικελιᾳ Αἰτνην |
ἀρχην ἀπ ' ἐκεινου αὐθις Λυκαονες ὠνομασθησαν , Οἰνωτρου δε κομισαντος αὐτους εἰς Ἰταλιαν Οἰνωτροι χρονον τινα ἐκληθησαν . μαρτυρει | ||
δε περι Σωκρατους και ὁσα ἐντυχων τῳ συγγραμματι εἰποι , κομισαντος Εὐριπιδου καθα φησιν Ἀριστων , ἐν τῳ περι Σωκρατους |
. ἐκει γαρ εἰσαγει τον Κυκλωπα κιθαριζοντα και ἐρεθιζοντα την Γαλατειαν . ἐπει οὐν ἐφη ὁ χορος , ἡδομαι και | ||
ἑνεκεν τουτο ποιει , εἰπεν ὁ Φιλοξενος ὁτι γραφων την Γαλατειαν βουλοιτο τινα παρ ' ἐκεινης των κατα Νηρεα πυθεσθαι |
ἐστι . δηλον δε και ἐνθενδε . Ἀφροδιτῃ μεν γαρ κοινωνησας θεατρα τε ἀνοιγνυσι και συμποσιων και θιασων ἐξαρχος γιγνεται | ||
σε ἀφικεσθαι βουλοιμην ἀν : συ δε και ἐμπιων και κοινωνησας σπονδων ἐσῃ τι και πραοτερος . ὁ γαρ τοι |
αὐτῳ της πολεως , ἐστι δε Νικομηδευς , ἀγεται , προικα δε εἰσεφερεν ἡ γυνη τον τροπον . ἀλλ ' | ||
Θηριππιδου και Δημοφωντος τας τιμας ἐλαμβανεν , ἑως ἀνεπληρωσατο την προικα , τας ὀγδοηκοντα μνας . και ἐπειδη εἰχεν , |
: ἐϲτι δε τουτο δαφνοκοκκων καθαρων ⋖ η , πεπερεωϲ λευκου ⋖ η , ἀλυπιαδοϲ ⋖ η , εὐφορβιου ⋖ | ||
λευκος ἐστι , τουτ ' ἐστιν ὁτι τον ὁρισμον του λευκου δεχεται ὡσπερ του ζῳου , τοτε οὐ κατηγορειται τα |
ὁλως λαβειν φαρμακον ὑπηλατον . μετα δε το ληφθηναι το καθαρτηριον συμφερει της πτισανης ἐπιρροφειν , ὡς φησιν Ἱπποκρατης : | ||
νιτρου και λιβανωτου βαλανον ποιησας ἐν μελιτι προσθες . Προσθετον καθαρτηριον μαλθακτικον : ἰσχαδα λαβων , ἑψησας , ἑως ἀν |
παραμιγνυντας αὐτα εἰτε ὡραν και χωραν και ἡλικιαν και νοσον σκοπουντας εἰτε τινα παρατηρηματα ἑτερα , οὐκ ἀρκει οὑτος ὁ | ||
εὐδαιμονα , δια το μη τους ζωντας ἐθελειν εὐδαιμονιζειν , σκοπουντας τας του βιου μεταβολας τῳ μονιμον τι την εὐδαιμονιαν |
δε φλεβοτομιας . . . οὐτε τινι των δραστηριων χρηται καθαρτικων φαρμακων . ἐτι δε ἐναργεστερον ἐδηλωσε την ἑαυτου γνωμην | ||
τουτουϲ ἁρμοδιωϲ καθαιροντων ἐϲτιν . ὁϲοι δε τα τοιαυτα των καθαρτικων παραιτουνται φαρμακων , καταποτιοιϲ χρηϲτεον τοιϲδε : ἀλοηϲ , |
πεφυτευκεν ὁ θεος , ἀλλ ' ὁτι προσελθον δια ῥαθυμιαν διαμαρτανει της ἐγχειρησεως . Μελετη τροφος ἐστιν ἐπιστημης . Εἰωθασιν | ||
ἀνδραποδοκαπηλων ἐπευωνιζομενους ἰδων τις οἰεται δουλους εὐθυς εἰναι , πολυ διαμαρτανει της ἀληθειας : οὐ γαρ ἡ πρασις ἠ κυριον |
αἱ κατα φιλοσοφιαν αἱρεσεις . δευτερον τις ἡ διαιρεσις των Ἀριστοτελικων συγγραμματων πολλων ὀντων , χιλιων τον ἀριθμον , ὡς | ||
φιλοσοφων αἱρεσεις ὠνομασθησαν , φερε δευτερον και την διαιρεσιν των Ἀριστοτελικων συγγραμματων ποιησωμεθα . τουτων οὐν τα μεν ἐστι μερικα |
τοιουτων οὐδεν . το γαρ αὐτο εἰδος του διπλασιου και τριπλασιου ἐν τε τοις ἐλαττοσι και ἐν τοις πλειοσιν ἀριθμοις | ||
δε πως γινεται ἐπι τε του διπλασιου ὑποδειγματος και του τριπλασιου . τινες δε αὐτην ἁρμονικην καλεισθαι νομιζουσι . θελει |
, και τῳ τυπῳ μη κωνοειδη φαινεσθαι , καθαπερ ἡμεις δοξαζομεν , ἀλλα κιονι τον τυπον ἐχειν ἐμφερη , μικρον | ||
και περι των ἐσομενων οὐκ ἀπεικοτως προς τοις εἰρημενοις χρηστα δοξαζομεν . Ἡ μεν γαρ ἐπ ' εὐπραγιᾳ ἐλπις θαρσος |
δι ' αὐτης της Σεληνης . εὑρεθεισα γαρ ἐν τροπικῳ βραχειαν την ὁδον της φυγης και βραδεως ὁδευσαντα και οὐ | ||
και στυψιν . ὁ καρπος δε και ὁ φλοιος οὐ βραχειαν στυψιν προσειληφασι μετα του λεπτομερους και ῥυπτικου . και |
ἐτεσι του βιου : δευτερον , ἑκτον , ἐννατον , δωδεκατον , συν τουτοις της εἰκοσαδος πρωτιστον , δευτερον σαρανταδος | ||
δε μη , ὑδωρ θερμον καταχειν . Ὀφθαλμων , σποδιου δωδεκατον , κροκου πεμπτον , πυρηνος ἑν , ψιμυθιου ἑν |
στασιν δε λαβουσης της νομης , ἐπι τας ἀνακαθαιρουσας δυναμεις βαδιστεον : παμπολλαι δ ' εἰσιν ἐξ ὡν παραδειγματος χαριν | ||
ἐτι σεμνοτερα . ἡμιν δ ' ἐπ ' αὐτον ἠδη βαδιστεον τον των τῃδε κειμενων ἐπαινον . ἡ δε των |
παρα αἰσθητου πυρος λαμβανοντων την περι αὐτα γινομενην ἐξαψιν το αἰσθητοις εἰναι και αὐτοις ὑπαρχει : διο και φαινεται , | ||
ἡ γνωσις , πως μη πασχουσα ὑπο των ἐν τοις αἰσθητοις ὁμοιουται προς αὐτα ἡ διανοια ; εἰ δε πασχει |
: και τεθεισα ἐπανω τινος ὀξους , και προσδεχομενος τας δριμειας αὐτου ἀτμιδας , παραλειουται , δηλαδη λευκον γινεται δικην | ||
μετεχει . Θαλιητρου δυναμις ξηραντικη χωρις δηξεως ἐστιν . Θαψια δριμειας ἐστι και ἰσχυρως ξηραντικης δυναμεως συν ὑγροτητι : ἑλκει |
ἑψησας το μελι και ἀπαφρισας ἑνωσον και ἀναδησας ἐα . Μελιτος ξεστην α , οἰνου ξεστια ε , πεπερεως # | ||
ὀστρακου , σμυρνης ἀνα # α . λειοις χρω . Μελιτος # α , των μορων του χυλου # ε |
μηου ἀθαμαντικου γο γʹ , φου ποντικου γο βʹ , ἀγαρικου γο βʹ , μελιτος ἀπηφρισμενου λι γʹ . σκευαζε | ||
# α , μανδραγορου ῥιζηϲ # α ∠ ʹ , ἀγαρικου # β , δᾳδων λιπαρων # ιβ , κοκκου |
ἀλλων των τοτε ἐν τῳ συνδειπνῳ παραγενομενων , περι των ἐρωτικων λογων τινες ἠσαν : ἀλλος γαρ τις μοι διηγειτο | ||
ἐπιφανους κοσμου περιαιρεσιν φρυκτον τινα , φησι Κλεαρχος ἐν πρωτῳ ἐρωτικων , και σημειον νομιζουσιν του και τον του ἠθους |
ὁ δειπνοσοφιστης Λαρηνσιος , ἀλλος δε τις φησιν ὁτι ἐθος γραμματικων παισι περι παντων των προβαλλομενων λεγειν : εἰδος φυτου | ||
οὐκ ἐπεθετο , ἀλλα γαρ ἐμοιγε δοκει οὐδεν ἐλαττον των γραμματικων οὐ δευτερος ἠ των ῥητορων , δι ' ὡν |
ἰσῳ χρονῳ ὁ ἀστηρ αὐτος μεν την ΚΗ περιφερειαν κινηθεις μεταβεβηκεν εἰς τα προηγουμενα την ὑπο ΚΕΗ γωνιαν , ὑπο | ||
. και ῥ ' ἐβαλε Σθενελαον : ἡ διπλη ὁτι μεταβεβηκεν ἐκ του προς τον Πατροκλον λογου [ και ] |
χειρω δε τα πλειονα των ἐλαττονων και τα μειζονα των βραχυτερων και τα ταχεωϲ ἀφανιζομενα των πλειονα χρονον ἐπιμενοντων , | ||
μονων . κατα δη τους λεχθεντας τροπους διχα μυριων ἀλλων βραχυτερων φθειρομενου του πλειστου μερους ἀνθρωπων , ἐπιλειπειν ἐξ ἀναγκης |
ὁμοιως ἐξιατεον και δια των αὐτων βοηθηματων του ὁλου σωματος ἀναγεγραμμενων , αὐτου δε του γαλακτος την κακωσιν πρωτον μεν | ||
των τραγῳδιων ποιητου μετελαβον ἐγω διοτι παραφερειν μελλοντος τι των ἀναγεγραμμενων ἐν τῃ βιβλῳ προς τι δραμα τας ὀψεις ἀπεγλαυκωθη |
ὁ δη και διαυγεϲτερον ἐϲτιν , ἐπι μαλλον ξηραινει των μαλακτικων . χρωνται δε αὐτοιϲ τινεϲ και μαλιϲτα τῳ ἀραβικῳ | ||
φαρμακα προσφερειν χρη και των ἀρωματων ἐχοντα τι και των μαλακτικων και των διαφορητικων , οἱον ἐστι και το δια |
ἐτι τα θηρια διωκει τας ἡδονας και τα παιδια ἀλογως φερομενα : ὁ δε ζητει τα ἀλογως κινουμενα , οὐκ | ||
, εὐ ἰστε ὁτι πασιν ἁμα παντα ἡκει τα χαλεπα φερομενα . και ὁ θεος οὑτω πως ἐποιησε : τοις |
πατρος ἐσθλου γεγωτες δυστυχους ' ἀναξιως . τρισσαι μ ' ἀναγκαζουσι συννοιας ὁδοι , Ἰολαε , τους σους μη παρωσασθαι | ||
παιδων ὑπογραψαντες γραμμας τῃ γραφιδι οὑτω το γραμματειον διδοασι και ἀναγκαζουσι γραφειν κατα την ὑφηγησιν των γραμματων , οὑτω δη |
, ἐστι σοι και τουτων οὑτως ἐχοντων ὁμως τα δεοντα βουλευσασθαι : μαλιστα μεν γαρ ἐγωγε φαιην ἀν την μητερα | ||
Μελανθιον φησι τουτ ' εὐξασθαι λεγων : Τιθωνου Μελανθιος ἐοικε βουλευσασθαι βελτιον . ὁ μεν γαρ ἀθανασιας ἐπιθυμησας ἐν θαλαμῳ |
, λαβε μοι ταυτασι τας μαρτυριας , ὡς ἐγενετο Πασιων Ἀρχεστρατου . Εἰτα τον σῳσαντα μεν ἐξ ἀρχης τα πραγματα | ||
: Κλεαρχος δε ἐν τοις περι παροιμιων και διδασκαλον του Ἀρχεστρατου γενεσθαι φησιν Τερψιωνα , ὁν και πρωτον γαστ - |
ζωιων και θηριων ὑπαρχει , και τουτων ἐν ταις εὐωχιαις εὐπορουντες , οὐδεν ἐλλιπες ἐχουσι των προς τρυφην και πολυτελειαν | ||
ὁδον πεδινην , ἐν ᾑ τρεις ἡμερας αὑτους ἀνελαβον , εὐπορουντες ἁπαντων των ἀναγκαιων . μετα δε ταυτ ' ἀναζευξαντες |
ὡσπερ το ἀγγειον τοπος μεταφορητος , οὑτως ὁ τοπος ἀγγειον ἀμετακινητον : διοπερ ἐπειδαν ἐν κινουμενῳ τι κινηται ὡς πλοιον | ||
ἀληθειης εὐπειθεος ἀτρεμες ἠτορ , ὁπερ ἐστι το της ἐπιστημης ἀμετακινητον βημα , ἑτερον δε βροτων δοξας . . . |
των σωματων φερεσθαι συγχρῳζοντ ' αὐτοις τον μεταξυ ἀερα . Ἀρισταγορας σχηματα συνδιατυπουντα πως αὑτοις τον ἀερα . Ἱππαρχος ἀκτινας | ||
ἐν τῃ Ὀλυμπιᾳ , καλλιον ἀν των ἀνταγωνιζομενων ἐπανηλθεν ὁ Ἀρισταγορας τῃ πατριδι , την πενταετηρικην πανηγυριν , διαταξιν και |
και μετα το δειπνον , ἠ σκορδα ὀπτα μετα μελιτος ἐσθιομενα , ἠ σησαμα πεφρυγμενα και τετριμμενα μελικρατου τρισιν ἡμικοτυλιοις | ||
και εἰκοστῃ ἐπαλιγκοτησεν , αἱμοῤῥαγικα , και τρυγωδεα , και ἐσθιομενα . Ἡ Τενεδιη τεταρταιη ἀπεφθειρεν , ὡς ἐφη , |
αὐτα ποιειν . Οὐκουν ὁ μεν ἑκων μη ὀρθως γραφων γραμματικος ἀν εἰη , ὁ δε ἀκων ἀγραμματος ; Πως | ||
γραμματικη ἐπιστημη οὐσα ὑπο την ποιοτητα ἀναγεται , ὁ δε γραμματικος ὑπο την οὐσιαν . οὑτω και ἐπι τουτων την |
δεηθηναι λογου και παθειν το των ἀπειροτερων , οἱ δια βραχυτερας ὁδου το σπουδαζομενον καταλαβειν ἐφιεμενοι δια τινας ἑτερας ἐκτοπισθεντας | ||
διαστολαις ποιεισθαι , ὡσπερ γε και σκωληκιζων , τῳ πολλῳ βραχυτερας τας οἱον κυματωδεις διαστολας ποιεισθαι , σκωληκος τινος ἀπομιμουμενος |
πενταφυλλου ῥιζα , αἱμα τε τραγου ἠ αἰγος , ὁμοιως λαμβανομενα : δρυος τε φλοιος ἠ φηγου ἠ πρινου , | ||
αἰτηματα οὐτε ἀμεσα οὐτε ἀναποδεικτα , ἀλλα δεομενα μεν ἀποδειξεως λαμβανομενα δε χωρις ἀποδειξεως ἐν τοις λογοις . και εἰσιν |
λογους ὁ ταυτα δεικνυς , και τινα τροπον οἰκοθεν τοις ῥητορσιν ἡ βοηθεια ἀφιξεται . οἱ δ ' αὐ τυραννειν | ||
. οὐδεν δε διαφερει το δαιμονιον του θειου παρα τοις ῥητορσιν , ἀλλ ' ἐκ παραλληλου το αὐτο . δει |
ἐκλεγομενος των σωματων τα χρησιμωτατα , οὐκ ὀλιγα δε των κομιζοντων τους ἐκ της νησου καρπους κατηγαγεν εἰς την πατριδα | ||
εἰτα ἐπουλωθεντα , ἀπετυφλωσε τα στοματα των εἰς την μητραν κομιζοντων το αἱμα ἀγγειων , αἱτινες και ἀνιατοι εἰσιν : |
, διαφερουσι δε ἐν τουτῳ , ὁτι τα μεν ὁριστικα βραχυτερους ἐπιδεχονται χρονους : το γαρ τυπτεις ὁριστικον και το | ||
πλειονας ἠ ἐλαττονας , ἀλλ ' ἀπο του μειζονας ἠ βραχυτερους εἰναι τους κοκκους συμβαινει . Ἡ ῥοια διαφορως ἐμφυλλιζεται |
τοις γρα - φουσιν πασιν ἱστοριας ὑποθεσιν ἐκλεξασθαι καλην και κεχαρισμενην τοις ἀναγνωσομενοις . τουτο Ἡροδοτος κρειττον μοι δοκει πεποιηκεναι | ||
] [ ] γραφων [ : την σην ] [ κεχαρισμενην ] [ ] [ ] ἀσπασιως [ δεδεχθαι ] |
Ξενοκρατη , ὡς φασιν οἱ Πυθαγορειοι , τα μεν καρπιμα σφετερισασθαι δια βραχειας ἐπισκευης , τα δε ἐπιπολαια και ἐλαφρα | ||
, ἁμα δε και του μη ἑτερον τινα το αὐτου σφετερισασθαι συνταγμα ʃ το προσωπον ξυνεγραψε : ἐστιν ἀλλο γραψαι |
ἀσυλλογιστον ἀρκει το ποτε μη συναγειν , προς δε το συλλογιστικον οὐκ ἀρκει το ποτε συναγειν ἀλλα μονον το ἀει | ||
φησιν , ἀναγκαιως το τι ἐστι και ὁ ὁρισμος κατα συλλογιστικον οὑτω σχημα συναγεσθαι , ὡς μειζων δια μεσου συναπτομενος |
ναυς εἰκῃ περιπλευσαι . οἱ δ ' Ἀθηναιοι νομιζοντες αὐτον ἀναλουν τον της ὡρας εἰς τον περιπλουν χρονον , συγγνωμην | ||
ἀντι του ἀναιρουντες . Θουκυδιδης [ και ἀναλων ] και ἀναλουν το ἀναιρειν και ἀναλωμα ὁ αὐτος . ἀνανεουσθαι : |
ιηʹ . οὐκ ἀξιουντες δε προτερον εἰ μη τους ἀπο στρατιωτικου γενους , ὑστερον δε ἐπιλειψαντων και του ἐθους διαλυθεντος | ||
του “ εὐδιας ” . και γυλιου στρατιωτικου : πλεγματος στρατιωτικου σκευοφορου ἐπιμηκους εἰς ὀξυ ληγοντος προς το μη καταγνυσθαι |
του περι τας νησους ὠφθησαν ἐπιδραμουσαι , των κατα βαθους κοιλιων ἀναστομωθεντος πορου τινος και του πυρος βιασαμενου προς το | ||
κατ ' ἰνιον : ἐνταυθα γαρ ἡ τε κυριωτατη των κοιλιων ἐστι του ἐγκεφαλου και ἡ του νωτιαιου μυελου ῥιζωσις |
. και τα μεν προς ἐμβολεις της ὀρθογωνιου κωνου τομης κατασκευαζομενα πυρια κατα τον προυποδεδειγμενον τροπον ῥᾳδιως ἀν ἐξαπτοιτο προς | ||
σφοδρα λοιδοροι . πομπεια δε λεγεται τα εἰς τας πομπας κατασκευαζομενα σκευη , ὡς ὁ αὐτος ῥητωρ κατ ' Ἀνδροτιωνος |
ἀνεγιγνωσκον , πλειστα δε ἐς μνημην ἀνελεγοντο : το τοι μνημονικον ἑκατοντουτης γενομενος και ὑπερ τον Σιμωνιδην ἐρρωτο , και | ||
τουτο των ἐν τῳ λογῳ μερων ταττομεν . ἐστι δε μνημονικον ποιειν ἐν κεφαλαιῳ ἠ διαλογιζομενον ἠ ἀπολογιζομενον περι των |
και τροχαϊκου πενθημιμερους : το δευτερον ἐξ ἰαμβικης βασεως και τροχαϊκου ἑφθημιμερους : τα δε ἑξης δυο ἰαμβικα τριμετρα ἀκαταληκτα | ||
παρα τον τελευταιον ποδα . το δʹ μικτον ἐκ διμετρου τροχαϊκου και ἡμισεος ἐπους . το εʹ τροχαϊκον τριμετρον βραχυκαταληκτον |
οὑτω λαβοντα , ὡς ἐγω λεγω , τουτον ἐγω καλω σοφωτατον και διισχυριζομαι παιζων τε και σπουδαζων . δηλον γαρ | ||
του Σωκρατους ὁ θεος μεμαρτυρηκε περι ἀμφοιν , χρησας ἐκεινον σοφωτατον εἰναι , ὡστε διπλην οὐσαν την του Σωκρατους μαρτυριαν |
σφας δε ἀντι τουτων φασιν οἱ Φιγαλεις το τε σπηλαιον νομισαι τουτο ἱερον Δημητρος και ἐς αὐτο ἀγαλμα ἀναθειναι ξυλου | ||
δρωσαν κακον αὐτους οὐκ ἀν ποτε την ἱκανην δικην ἐχειν νομισαι πας τις ἀν εἰκασεν ἐκ των ὑπαρχοντων , οἱ |
ὁ λευκοϲ οὐκ ἐμετηριον μουνον , ἀλλα και ξυμπαντων ὁμου καθαρτηριων ὁ δυνατωτατοϲ , οὐ τῳ πληθεϊ και τῃ ποικιλιῃ | ||
ἱκανον ᾐ τον ἀνθρωπον : ἐλατηριον δε τοιϲιδε των ἀλλων καθαρτηριων κρεϲϲον : ξυμφορον δε και κνεωρον και ναπυ : |
, και οἰνον ἐγχεοντων ἐς τας προβοσκιδας οἱ δε την φιλοτησιαν οὐκ ἀναινονται . Τον ἰχθυν τον ἐλλοπα ἱερον ἰχθυν | ||
Πλατωνα τον των ῥητορων πατερα και διδασκαλον ἀναγκαιον ἠν ὡσπερ φιλοτησιαν προλαβοντα ἀντιπληρωσασθαι . δεχοιτο δε γενναιως , ὁτι και |
τῳ δημῳ ὠν ἐνθα παντες ἐχθροι τυραννιδος , ἠδυνω τισιν ἀνακοινωσασθαι : ἐγω δε οὐκ ἠδυναμην τῳ τυραννῳ συνων και | ||
στοχαστικην ἀντιθεσιν θησεις ἀλλην μεταληψιν : ὁτι ἐδει τῳ δημῳ ἀνακοινωσασθαι . ΛΥσεις τῳ ἀδυνατῳ : ὁτι οὐχ οἱον τε |
την Κλυτιου του Μεγαρεων βασιλεως θυγατερα : ἡς ἀποθανουσης , ἀναγκασθηναι τους Μεγαρεας ὑπο του Κλυτιου πεμπειν [ ν ] | ||
αὐτου γυμνην την ἀνθρωπον ἰδειν , ὁ δε ἀπομαχομενος μη ἀναγκασθηναι , ὡς δε οὐκ ἐπειθεν , ὑπομενων τε και |
ἀδικος οὑτος ” : οὐκ ἀπειλειται δε , ἀλλα μειλικτικως προσαγγελλει . φειδωλος τις ὠν ὁ φευγων του δουναι : | ||
πλανωμενος δε κατα τας νησους του Ἀτλαντος , περιπεσων αὐτῃ προσαγγελλει και ἀγει προς Ποσειδωνα : ὁ δε γημας αὐτην |
ἀν ἐπ ' ἐμης γε νεοτητος : ὁ μεν χορος συνεστηκεν ἐξ κδʹ ἀνδρων . ἐστι δε νυν γεροντικος . | ||
ποιουσι κοσμον , ἀλλα τον ὀντα διδασκουσι δι ' ὡν συνεστηκεν , οὑτως και ὁ τεχνικος , λεγων πολλων ὀντων |
ἐαν μεν ἀλλοις νομοις τε και ἐπιτηδευμασιν ἀφαιρηται τις την ἀνελευθεριαν και φιλοχρηματιαν ἐκ των ψυχων των μελλοντων αὐτα ἱκανως | ||
μη λαμβανειν ἀλλα συμφυρουσι και μιγνυουσιν εἰς ταὐτον ἀσωτιαν και ἀνελευθεριαν : λαμβανουσι γαρ ὁθεν μη δει συνεχως , ἱνα |
την τιμην το ζητουμενον ἀγαθον : οἱ γαρ χαριεντες και πρακτικοι ζητουντες την τιμην και καταλαβειν σπευδοντες οὐ καθ ' | ||
ἐαν δε και Ἑρμης σχηματιζηται ἐπι τουδε του διαθεματος , πρακτικοι μεν ἐσονται και εὐεπιβολοι και φρονιμοι και ἐπαφροδιτοι , |
ἐστι . Ἡ δε πολυϋδρια γλυκαινει τε τας ῥοας και μαλακωτερας ποιει : δειται γαρ ἡ στρυφνοτης τοιαυτης και ἡ | ||
κρατησειν , εἰ δ ' ἀπο των ταπεινοτερων ἀρξαιντο , μαλακωτερας ὑπελαμβανον τας ὀργας των πολιτων προς τους ἐπιφανεστατους και |
και την Δωριδα , μητροπολιν δε των ἐν Πελοποννησῳ Δρυοπων νομιζομενην . της δ ' Οἰταιας και ὁ Ἀκυφας ἐστι | ||
ἡ των Θηβαιων πολις , τοτ ' εἰς την ἀπορθητον νομιζομενην εἰναι Λακεδαιμονιων χωραν εἰσεβαλον , κατ ' ἐκεινους τους |
, προς την ἀσθενειαν της ἡμετερας ἀφοσιουμενοι φυσεως . Και κολασεως δε εἰδος εἰναι ἀθεϊαν οὐκ ἀπεικος : τους γαρ | ||
ἐξ αὑτου ποιησαμενος ἀλλον ἀνθ ' ἑαυτου καταλιπῃ διαδοχον της κολασεως , οἱ μεν ἑνα , οἱ δε και πλειους |
μαλακον ; ἠ ἀντι τουτων βελτιον κατα την συνοχην ἠτοι ὑπερβαλλουσαν ἠ ἐλλειπουσαν το διαφορον αὐτων ὑπολογιζεσθαι . τα τε | ||
, την κατα σωμα των μεν ἀσθενειαν , των δε ὑπερβαλλουσαν ἐν ἁπασιν ἰσχυν κατανοησαντες . εἰκοτως οὐν κατηλεσε τον |
, ὡστε τοις παριουσι φαινεσθαι δια της ὑελου το του τετελευτηκοτος σωμα , καθαπερ Ἡροδοτος εἰρηκε . Κτησιας δ ' | ||
εἰς τον πατρῳον οἰκον , του δ ' ἐγκαταλειφθεντος ἀπαιδος τετελευτηκοτος , τουτων δ ' οὑτως ἐχοντων ἀξιουμεν κληρονομειν , |
την γραμματικην ἐπιστημην κατα την ἑξιν τελειωθεις και παραδιδους τους γραμματικους λογους , και το μεν ψυχρον ὑδωρ δυναμει λεγεται | ||
τους ἀνθρωπους , περι δε καλοκἀγαθιας μηδενα . τους τε γραμματικους ἐθαυμαζε τα μεν του Ὀδυσσεως κακα ἀναζητουντας , τα |
και συστατικαι και διαιρετικαι , διοτι ἐχουσι τι προ αὐτων ἐπαναβεβηκος : αἱ μεν γαρ ἐναντιαι διαιρετικαι του ζῳου , | ||
. και την μεν οὐσιαν φασι γενικωτατον γενος , καθο ἐπαναβεβηκος τι αὐτης οὐκ ἐστιν ἑτερον γενος , εἰδικωτατον δε |
: δορυ . Τους : και τινας . ἐλαυνων : ἀκολουθων . Ἑλεν : ἐλαβεν , ἐκτεινεν . ξυλοχῃσι : | ||
ὑπο Διος , τον θεον βλασφημοις λοιδοριαις ἐπεπληττε , κατοπιν ἀκολουθων : ὁ δ ' ἀναξιοπαθησας ἐπεμψεν αὐτῳ Τισιφονην , |
αἰτιας ἐπιφεροντων : σχεδον γαρ πασας ἀπο τε των τελειοτερων ἐκλειψεων και των ἐπισημως παροδευοντων ἀστερων ἐπισκεπτομεθα : των δε | ||
και τουτων τα πλειστα συντομως οὑτως . ἐπι των τελειων ἐκλειψεων το μεν χρωμα το μελαν θανατον του ἀρχοντος και |
δε οὐδεν ἡττον ἐστιν : ἀλλα διαφορα τις αὑτη των ῥιζων , ὡστε την μεν τινα τοιαυτην εἰναι την δε | ||
αὐτων . Παντα δε τα τοιαυτα δοκει καθαπερ δυο γενη ῥιζων ἐχειν : τοις δε και ὁλως τα κεφαλοβαρη και |
ἐναντιουσθαι ἀλληλοις τους λεγοντας . οἱ μεν γαρ και τους Σιδονιους τους καθ ' ἡμας ἀποικους εἰναι των ἐν τῳ | ||
πιθανωτερον δε Ποσειδωνιος γραφει τῳ παρα μικρον ἀλλαξαι „ και Σιδονιους και ” Ἀραμβους , ” ὡς του ποιητου τους |
γυμναζεσθαι και καταχρηστικως ἐκφερεται ἐπι πασης παιδειας λογικης τε και πρακτικης : και γυμναζομαι τις εἰπων οὐ τουτο ἁπλως ἐρει | ||
ἀγαθον και κακον : της δε θεωρητικης διανοιας και μη πρακτικης ἐργον ἐστιν ἡ ἀληθεια και το ψευδος . και |
φιλονεικων , την περι ὑμας ὀψεται δοξαν μετα ἀληθειας αὐτῳ μαχομενην και νικηθηναι μηδαμου δυναμενην : εἰ δε ἀκων μεν | ||
μη ἁρμοττει ἠ ὁ κατηγορουμενος , την δε ἀποφασιν ἁτε μαχομενην τῃ καταφασει ψευδεσθαι μεν ἐφ ' ὡν ἐκεινη ἀληθης |
' ἡσπερ ἐννοιας και ὁ Μητροδωρος ἐφη μηδεμιαν ἀλλην πραγματων ἐμπειριαν το ἑαυτης τελος συνοραν ἠ φιλοσοφιαν , τουτεστι μηδεμιαν | ||
τους δ ' ἐν ἡλικιᾳ , ἱνα την του πολεμειν ἐμπειριαν ἐν τῃ Φιλιππου χωρᾳ κτησαμενοι φοβεροι φυλακες της οἰκειας |
Εἰ δ ' ἀρα τι και τοιουτον ἐν ταις οὐσιαις συνακολουθει , ὡς συναιτιον και τον ὡν οὐκ ἀνευ λογον | ||
το καπνῳ βεβαφθαι μελανι ὀντι . το δε μελαν χρωμα συνακολουθει τοις στοιχειοις , εἰς ἀλληλα μεταβαλλοντων : τα δε |
ἐστι δε ὁτε ἀνευ των μοριων , ὡς ἐπι της κοιλοτητος και του κυκλου και της ψυχης : ταυτα γαρ | ||
ἐχει την ὀδυνην , τουτο γινωσκε ὁτι ἐξηλθεν ἐκ της κοιλοτητος ὁ λιθος , και ἠλθε παρα την οὐσιαν του |
παραδραμουσης αὐγας , ἀσυνδετου τε τῳ ὡροσκοπῳ , ἀνεπιστροφος ὁ δρασμος ἀποτελειται , ὁμοιως και ἐκλειψιν ποιουμενης , ἐν δε | ||
ἐπιζημιον α ἀπαλλαγησῃ της γυναικος β οὐ λησεται σου ὁ δρασμος . ἀρτι ἐμπιπτεις γ γενηση βουλευτης βραδεως , ζημιωθησῃ |
των πολιορκουντων ἀπεκτεινον και κατετραυματιζον , συνεργον ἐχοντες την της ἀκροπολεως ὀχυροτητα : ὡς δ ' ἡ μεν των ἀναγκαιων | ||
τοις δε πιστοτεροις ἐν τῳ μικροτερῳ τροχῳ και προς της ἀκροπολεως μαλλον ὀντι διετετακτο ἡ φρουρα , τοις δε παντων |
. ὑψι δε νηος : ἀνασπασαντες τας ἀγκυρας και του ὁρμου ἀνακινησαντες την ναυν . γελοιος δε Ἐφορος νομιζων πρωτον | ||
την ἀτραπον ζητεις : το λεγομενον . Ἀριστοφανης Ἀναγυρῳ : ὁρμου παροντος την ἀτραπον κατερρυην . οἰαι Ἀττικοι , Ἰωνες |
μερη ἐκβαλλομεναι συμπεσουνται . αἱ δε ἐπι μηδετερα τα μερη συμπιπτουσαι παραλληλοι εἰσιν . παραλληλος ἀρα ἐστιν ἡ ΕΖ τῃ | ||
δε πλαγια , και παρ ' αὐτας ἀχθωσι δυο εὐθειαι συμπιπτουσαι ἀλληλαις και τῃ γραμμῃ , τα ἀπο των ἀπολαμβανομενων |
ἀκουσιου και ἑκουσιου εἰπειν : πρωτον δε λεγει , ὁτι ἀναγκαια ἡ περι αὐτων θεωρια τοις περι ἀρετης ἐπισκοπουσι και | ||
, ὁτι των ἡδεων των ποιουντων ἡδονην τα μεν εἰσιν ἀναγκαια , ἀναγκαιον ἐστι και ἡδυ . ἐστι γαρ και |
, και ὑπο γην ἠ ἐν κεραμῳ ἐπιμελως ἀποκρυψαμενοι , φυλαξομεν , ὡς μη βλαστησαι . Τουτῳ τῳ μηνι σκαπτειν | ||
ἐπιχειρημα , το λεγειν ὁτι τουτον φυλαξαντες τον νομον κἀκεινον φυλαξομεν , και δει τουτο τιθεναι το ἐπιχειρημα . εἰτα |
] αἱ ἑξης αὑται συστηματων περιοδοι στιχων εἰσιν ἰαμβικων τριμετρων ἀκαταληκτων ἐνενηκοντα ἑπτα , ὡν τελευταιος χαρις γαρ οὐκ ἀτιμος | ||
ἐρωτω : ἡ μονοστροφικη αὑτη περιοδος στιχων ἐστιν ἰαμβικων τριμετρων ἀκαταληκτων καʹ ὡν τελευταιος : ἠκουσας οὐκ ἠκουσας ἠ κωφῃ |
των δικαστων κατεγνωσθη θανατος , οἰεται αὐτον ἐλεγχεσθαι περι του δαιμονιου ψευδομενον , ἐννοησατω πρωτον μεν ὁτι οὑτως ἠδη τοτε | ||
' αὐτοις και των κακων ἀρχη ἐγενετο , μηνισαντος του δαιμονιου . ἐδοξαν γουν οἱ ἀρχοντες αὐτων μετ ' ὀλιγον |
ταλαινης δημιουργουσιν . ὁ γουν Διογενης ἰδων τινα των λεγομενων ἀπελευθερων ἁβρυνομενον και πολλους αὐτῳ συνηδομενους , θαυμασας το ἀλογον | ||
ἀχρι της του κεκληκοτος οἰκιαςΣτεφανιων ἠν των του Τιβεριου Καισαρος ἀπελευθερων , παρ ' ᾡ κατηγοντοκαι μικρον ἀποθεν ὑποστειλας ἐκπεμπει |
γυμνικον , τα τε περι των ἀθλων διαταξαι και θεωρους ἀποστειλαι τους ταις πολεσι προερουντας την θεαν των ἀγωνων . | ||
τε ὡς θυγατερας και προικας ἐπιδουναι και εἰς την Μεσσηνην ἀποστειλαι τοις πατρασιν αὐτων . Χρονῳ δε ἐν ταις Ἀθηναις |
φθεγματι , οὐ μην του ἐριφου γενομενου δυο ἡμερων ἑαυτῃ φιλτατου ἐτι προσηψατο , ἀλλα ἐκεινον μεν εἰασεν , ἀλλους | ||
, Νεοπτολεμος : οἰσθ ' ἠδη το παν . Ὠ φιλτατου παι πατρος , ὠ φιλης χθονος , ὠ του |
το πλειστον της χωρας ἐλαιαις καταφυτον , ἐξ ἡς παμπληθη κομιζομενοι καρπον ἐπωλουν εἰς Καρχηδονα : οὐπω γαρ κατ ' | ||
τινες των ὀγκων οἱον προσηρτημενοι εὑρισκονται και εὐμετακινητοι και ῥᾳδιως κομιζομενοι , τινες δε προσφυεις και δυσμετακινητοι και προσοχης δεομενοι |
ἰσην πιθανοτητα τουτων τε των λογων και των παρα τοις δογματικοις κειμενων την ἐποχην συναγοντες . Εἰ μεντοι και δοιημεν | ||
, οἰμαι , πασαν την γεγενημενην περι αὐτων παρα τοις δογματικοις ματαιοπονιαν . εὐθεως οὐν , εἰ ὁ μεν ἀγνοων |
ἀδιορθωτοι , αἱ ἀπαιδαγωγητοι , προς ἁς οὐκ ἐστι τι μηχανησασθαι , ἐνθαδε αὐτικα , ἀντι του ταχιστα , τιμωριας | ||
πετραι τε γαρ ὑφαλοι περι πασαν και χοιραδες ἀνεστηκασι . μηχανησασθαι δε ἐξεπιτηδες ταυτα Αἰακον φασι λῃστειων των ἐκ θαλασσης |
' ἑκαστον λεγειν : πονηρον δε παραδειγμα παρεχων ἑαυτον και νεωτεροις και πρεσβυτεροις ἀπονιας και τρυφης και ἀπιστιας : δεκαζων | ||
δε ἐστιν ἀντι του “ χρωματιζεται ” , οὑτω : νεωτεροις πραγμασι ⌈ χρωματιζεται . / [ χρωτιζεται . / |
† ὑειος καρα και χρυσειος σταυρος δια της ει διφθογγου γραφομενα , . , . + . . . Ἀμβροσιην | ||
αὐτον οἰμωγων τε ἀφορμαι και δακρυων , ὡν ἐπι τα γραφομενα ῥει τα πλειω . Καλως σοι τεθρηνηται τἀμα κακα |
και ἱππικοις , οὑτως ὁρωμεν οὐ τοις των ἀντιπαλων βουλημασιν ἀκολουθουντας τους περι της νικης ἐριζοντας , ἀλλα τα αὑτοις | ||
μετα δε συνδεσμους , οὑς ἀν προειπῃς , ἀποδιδου τους ἀκολουθουντας . το μεν οὐν συνδεσμους ἀποδιδοναι τους ἀκολουθουντας τοιονδε |
μεν τῃ ψυχῃ των ἐπι τοις σπουδαζομενοις πονων , μη κοινωνησαι δε της ἐπι τοις κατορθωθεισι τιμης , και συγγνωμης | ||
και μεταμεληθησῃ ζ προκοψεις ἐξ ἀνελπιστων η οὐ συμφερει σοι κοινωνησαι : ζημιωθησῃ γαρ θ στρατευσῃ και ταχυ προκοψεις ι |
ὁμιχλη δε ἐπι του τεθολωμενου ἀερος και μη διαυγους μηδε λαμπρου τασσεται . ὁ δε ὁλος νους , ὁτι οὐ | ||
ἀβλαβους αἰσθητηριου , συμμετρου κινησεως και διαστηματος ἀερος καθαρου και λαμπρου φωτος . Διατι λεγονται ῥινες και μυκτηρες ; ῥινες |
ἐπιστολικον . Εἰ γαρ τις ἐν ἐπιστολῃ σοφισματα γραφοι και φυσιολογιας , γραφει μεν , οὐ μην ἐπιστολην γραφει . | ||
. Και μην και την ὑπερ των κυριωτατων αἰτιαν ἐξακριβωσαι φυσιολογιας ἐργον εἰναι δει νομιζειν , και το μακαριον ἐν |
ἑτερου προς την οἰκειαν ἀναγνωσιν . τι οὐν λεγει τα γραμματα ; εἰς πολιαν , φησιν , ἀφικοιτο βασιλευς : | ||
γραμματα γραψας ὁτι εὐνουςνομος δε ἐστιν ὁ κωλυων ψευδη εἰσφερειν γραμματα , δευτερον δε μη ἐξειναι ἐν τῳ θεατρῳ στεφανουσθαι |
ἑσπεραν πλεουσι μεχρι μεν του Κανωβικου στοματος χιλιων που και τριακοσιων σταδιων , ὁ δη και βασιν του Δελτα ἐφαμεν | ||
, και καθ ' ἡμας δε οὐκ ἐλαττους εἰναι [ τριακοσιων ] . διο και τους ἀρχαιους βασιλεις ἱστορουσι κατα |