τα τιτθια ἀναπεισαι οὐκουν ἀκρατισωμεθ ' αὐτου . μηδαμως : Ἰσθμοι γαρ ἀριστησομεν . λεκιθος Κιθαρῳδον ἐξηγειρατ ' Ἀραβιον χορον | ||
τα τιτθια . Οὐκουν ἀκρατισωμεθ ' αὐτου . μηδαμως : Ἰσθμοι γαρ ἀριστησομεν . ἁμαξιαια κομπαϲματα . και προτερον οὐϲα |
δογματικοι . ἡμεις δε παλιν της κατα την συγγραφην προαιρεσεως στοχαζομενοι προς μονον το ἀληθες νυν τους λογους ποιησομεθα , | ||
της ἀρχαιοτητος και των παλαιων πραξεων ἐν κεφαλαιοις ἀναγραψομεν , στοχαζομενοι της συμμετριας . περι πρωτων δε των βαρβαρων διεξιμεν |
προϲθετεον ταιϲ τροφαιϲ και εὐχυμοτεραϲ διδοναι και τουϲ πλειοναϲ περιπατουϲ περιαιρετεον , την τε κοιλιαν , εἰ πλειον του δεοντοϲ | ||
τινα , ἠ ὁτι ταυτα πραξαι διανοηθεις καλως ἠτυχησε , περιαιρετεον την συγγνωμην λεγοντα τοις ἀκουουσιν , ὡς οὐ δει |
ἀλυτος εὐνοιας ἑνωτικης ἡ του ἑνος θεου τιμη „ . προσταττει δε μη , παροσον αὐτοις ἰσονομιαν και ἰσοτελειαν [ | ||
τῃ χαριτι ἠδη και την προ μικρου ζωπυρων ἐπιθυμιαν : προσταττει γαρ ἑτερον ἀνδριαντα δημιουργεισθαι κολοσσιαιον χαλκουν ἐπιχρυσον ἐν Ῥωμῃ |
τῳ ηʹ ἀστρῳ ἀπο ἑῳας φαινομενης ἐπιτολης ἐπι την ἑσπεριαν φαινομενην ἐπιτολην . Παλιν ἐπει το θʹ τῳ μʹ κατα | ||
Καρκινου μοιρας β . και διηχθω ἡ ΔΖΚΝ εὐθεια την φαινομενην μοιραν την της σεληνης περιεχουσα : το μεν ἀρα |
, και ἐπανατρεχει εἰς τα της μεταθεσεως της αἰτιας : κατασκευαζομεν δε την πιθανην ἀπολογιαν ἠ τουτο λεγοντες , ὁτι | ||
παιδ ' οὐδ ' εἰδομεν , ἀλλ ' ἁρπαγην αὐτῳ κατασκευαζομεν . ὡν δε μη αἰτιος τροπος , τα γ |
περι το ῥειθρον ἱππομαχιας , ἁμα και των πεζων ἐκ προσταξεως του βασιλεως προκατειληφοτων ὀφρυν τινα περι τον ποταμον και | ||
ἐστι το ἀγε , το δε γραψον μετα της ἐγκειμενης προσταξεως και το πραγμα ὑπαγορευει και τους συνοντας ἀριθμους , |
εἰς θεου τους χρησομενους , ὡν ἠν εἱς Ἀμυρις , πυνθανομενοι μεχρι τινος εὐδαιμονησουσι . και ἡ Πυθια ἐφη : | ||
τἀλλα προς τον κινδυνον παρεσκευαζετο , οἱ δ ' Ἑλληνες πυνθανομενοι το μεγεθος των περι τους Θηβαιους κινδυνων ἐδυσφορουν ἐπι |
φαινομενους σοφιστικους ἐλεγχους : εἰσι δε φαινομενοι σοφιστικοι ἐλεγχοι οἱ σφαλλομενοι και κατα τον ὁρον του συλλογισμου ἀλλα δη και | ||
. διο και τινες την ψυχην αἱμα νομιζουσιν εἰναι , σφαλλομενοι την φυσιν , οὐκ εἰδοτες ὁτι πρωτον δει το |
ὁ γεωμετρης εὐθειαν ἐπ ' εὐθειαν στησας . εἰτε δε πεπερασμενην κατ ' ἀμφοτερας τας ἀκρας την εὐθειαν λαβωμεν εἰτε | ||
, διελθειν δε την ἀπειρον ἀδυνατον ποτε και διιεναι , πεπερασμενην δε εἰ κινοιτο , εἰ μεν ἀνακαμπτει , οὐτε |
και οὐχ ἁδρον , ὁν καλουσι καμακιαν , και οὐκ ἀποκαθιστασθαι παλιν σπειρομενον : τουτο μεν οὐν ὡς παυροις συμβαινον | ||
ἐν ἡμεραις Ϟʹ ηʹʹ , και ἐπι το α σημειον ἀποκαθιστασθαι . και τον ἑαυτου κυκλον διαπορευθεις ὁμαλως τον των |
την γραμμην , την ἐπιφανειαν , οὑτω και ἡ σοφιστικη πραγματεια κατα φυσιν πρωτα και αἰτιας ἐχει και ἀρχας , | ||
λογον : τοις γαρ ἀγωσι μονοις χρησιμος ἡ περι τουτων πραγματεια , οἱ δε ἀγωνες οὐ τελειος λογος ἀλλα μερος |
ἐπαναγκαζων , βιαζομενος ἠ διδασκων . ὁτι ὁ διδασκομενος προσαγεται κατανευσαι τῳ λεγομενῳ , φασι το πειθειν προσβιβαζειν , ὁ | ||
. οὑτως και ἀχρειος . Β : φημι γαρ οὐν κατανευσαι ὑπερμενεα Κρονιωνα . . . . , : Ἰστεον |
το κακον ὡμολογουν και ταυτα της του γηρως φιλοτιμιας παντα βουλομενης εἰδεναι δοκειν . ἀνελογιζομεθα τοινυν τον ἐμπροσθεν χρονον μεχρι | ||
, το δ ' ἐκει ὁρωμενον ἀει μεταφερειν εἰς ἀλλο βουλομενης , το μεν ἀθροον αὐτῃ παν παρειναι οὐκ ἠθελεν |
θηλεια ἱππος ἀγαθη ἠν και του πωλου του ἐξ αὐτης μεμνησθαι δεινη . ὁπερ οὐν κατεγνωκως Δαρειος ὁ κατω εἰτα | ||
το ἑωυτου ἐποιεε , ὡστε ἀναμιμνησκοντος τε αἰει του θεραποντος μεμνησθαι μιν των Ἀθηναιων και Πεισιστρατιδεων προσκατημενων και διαβαλλοντων Ἀθηναιους |
μεσου , διεσπασε την συνεχειαν , και οὐκ εἰασεν αὐτην συνημμενην εἰναι : το δε πνευμα γεγονε δια την ἀπεψιαν | ||
, οὑ την κορυφην ἐκ νεφων κεκρυμμενην εἰναι δοκουσιν οὐρανῳ συνημμενην . ἐντευθεν οὐν Ἑλλησιν ἡ μυθουργια Ἀτλαντα νωτοις εἰσαει |
. λεγεται δε τουτον τον νομον ὑπο Σολωνος παραβαλοντος εἰς Αἰγυπτον εἰς τας Ἀθηνας μετενεχθηναι . εἰ δε τις ἑκουσιως | ||
ἐκτρεπεται μεγαλας και περιοικουμενας γενεσι πολλοις . εἰς δε την Αἰγυπτον ἐμβαλλει τηι μεν δεκα σταδιων , τηι δ ' |
δε ψογος τιμωρια φαυλοτητος ἀνευ πληγης . καλον δε τοις μεταγενεστεροις ὑποκεισθαι , διοτι βιον οἱον ἀν τις ἑληται ζων | ||
. παντα γαρ ἁ ἠκουσεν και εἰδεν γραψας κατελειψεν τοις μεταγενεστεροις πασι του της ἀληθειας πνευματος . ὁμοιως δε και |
. . ] . . . τον δε Ὀδυσσεα Σισυφου συνηθως φησι Σοφοκλης και ἐν Συνδειπνωι : ὠ παντα πρασσων | ||
ἀγαθον , ὁ Ποιητης ἐπι του ἀνδρειου ταττει , και συνηθως ἐπι του καλου . Το μελλει , ἐπι του |
φυλακην ἐποιουντο των τειχων , τα δ ' ἀλλα περιεωρων ἀπολλυμενα . Ἑρνικες δε δυσανασχετουντες ἐπι τῃ λυμῃ και διαρπαγῃ | ||
ἀποβλεπουσα , ἡ δ ' ἐπι τα μητε γιγνομενα μητε ἀπολλυμενα , κατα ταὐτα δε και ὡσαυτως ὀντα ἀει . |
; εἰτα ἐξ ἀρχης ἐρεις , τι κηδεμονος ἰδιον το φθειρεσθαι , το μηδεν αἰσχρον πασχειν , ἐαν το ἐπιμελεισθαι | ||
χρονος ὁ παρελθων και ὁ μελλων , ἐν χρονῳ δε φθειρεσθαι το νυν οὐ δυνατον : συμπαρεκτεινοιτο γαρ ἀν το |
λεγεις : πληγην λεγεις διαμπαξ γενομενην και δι ' ἐναντιας ἐρχομενην και ἐπι των σωματων και των οἰκων : ἀμφω | ||
τας πολεις ἑκαστοι βουλευσονται και εἰς [ ] [ την ἐρχομενην ] πυλαιαν ἀποκρινουνται [ αὐτοις ] ὑπερ τουτων : |
. Ἀξιον τοινυν , ὠ ἀνδρες Ἀθηναιοι , κἀκειν ' ἐξετασαι , πως ποθ ' οἱ παλαι τας τιμας ἐνεμον | ||
ἀγαθας οὐσας φυσει και μητερων χρηστοτητος οὐκ ἀπολειπομενας : παλιν ἐξετασαι δει την αἰτιαν , δι ' ἡν ἐβουληθη Περικλης |
ἐσεσθαι . αὐτικα ὁτε ἱππευεν , οὐ μονον ἱππους ἐκτησατο λαμπρους ἀλλα και ἀθλητας οἱς ἐνικησεν Ἰσθμοι και Νεμεᾳ , | ||
ἀν ἐκεινης λαμπρους μεν τους ταπεινους , ταπεινους δε τους λαμπρους τιθεισης και παλιν αὐ προς τα προσθεν ἑκατερους ἀποφερουσης |
δημαρχων και νομον εἰσηγησαμενων , παρα του δημου λαμβανουσι την καταγωγην του θριαμβου , πρωτοι Ῥωμαιων ἁπαντων τουτο εἰσηγησαμενοι το | ||
ἠθη λευγαλεα και ὁ οἰκος ἀπυρος , ἐξ ἀμφοτερων δεικνυται καταγωγην ἐχων ὑγραν και ψυχραν : ἠθη γαρ τας εἰωθυιας |
: και γαρ τοι κἀκεινος ἐρωτικος εὐ μαλα και οἱος ἐπανιστασθαι παρθενοις . λυσον δε και την ὀφρυν , και | ||
δε ἐκ του ὀχλου πικροτερον ἐπιπλησσων . Ἀλλα και το ἐπανιστασθαι τοις ἀμεινοσι παρα πασι νενομισται , ὁ και αὐτοι |
μη γελωτος ἀξιος ἀν ᾐ γελως , αὐτου γελωτος πεφυκε καταγελως . Ὁ μη τρεφων τεκουσαν ἐκ τεχνης νεος , | ||
δε τι ἐστιν οὐκ οἰδεν οὐδ ' ὀχλου βοη οὐδε καταγελως . ἀλλ ' οὐδ ' αὐτο το ἀγωνιαν τι |
ὁσον εἰς διακονιαν ἐχει : ἀλλα και τουτους τας λογχας ἀκοντισαι ἐδεησεν . ἐνθενδε ἐπλεομεν τα μεν πρωτα ταις αὐραις | ||
γραψαντες : μη γαρ ἀν εἰς τον ἡλιον βελη Ξερξην ἀκοντισαι , μηδ ' εἰς την θαλασσαν πεδας καθειναι , |
ἐπι φρεαρ ἀγαγων και δειξας αὐτῳ την ἐν τῳ ὑδατι σκιαν ἠρετο , Τοιουτους ἀρα τους ἀντιποδας εἰναι λεγεις ; | ||
ἡμερας , ἀποτελει τον ποδισμον , τουτ ' ἐστι την σκιαν σου , ποδα τον ἑνα ἡμισυ και γνωριμον τυγχανειν |
μεχρι τελους ταυτης της ἡμερας . μεχρι του δευρο : προσυπακουστεον το λατρις ἠ το θης : Μοιρας δολωσας : | ||
φησιν ὁτι το ὀν οὐδεν ἐστιν , και δηλον ὁτι προσυπακουστεον το ἀληθες ἠ ψευδος , ἐπει ἀπορον ἐσται : |
δε ἐν τῳ ἐργῳ , ἐπεαν συμμισγωμεν , ἐθελοκακεετε , μεμνημενοι ὁτι ἀπ ' ἡμεων γεγονατε και ὁτι ἀρχηθεν ἡ | ||
την μαγειρικην τεχνην . ὁθεν ἐτι και νυν των προτερον μεμνημενοι τα σπλαγχνα τοις θεοισιν ὀπτωσιν φλογι ἁλας οὐ προσαγοντες |
ἐν τῳ μενειν ἐν τῳ ἑνι , ἀσκεδαστον ὀν και ἀδιαιρετον : σκεδασθεν δε οἰχεται . και ταχα τουτο κρινει | ||
και την διαιρεσιν , το δε τον αὐτον εἰναι το ἀδιαιρετον . ἐτι μεντοι και ἀκινητος : κινειται δε κατα |
σπουδαιας οὐσης της ἑτερας την ἑτεραν την φυσιν χειρονα εἰναι κατεχομενην ὑπο της ἑτερας βιᾳ . Ὁσῳ δη σπευδει προς | ||
οὐκ ἐσηκουον , εὐθυς στρατευει ἐπι Τορωνην την Χαλκιδικην , κατεχομενην ὑπο Ἀθηναιων : και αὐτον ἀνδρες ὀλιγοι ἐπηγοντο , |
. . διαβαλλει δε αὐτον ὡς καταλαβοντα την γυναικα ἑαυτου μοιχευομενην . ἐδυναστευετο γαρ ὑπ ' αὐτης μεγαλης οὐσης . | ||
ἀτιμῳ δικης οὐ μετεστιν , ἀτιμος εὑρων την γυναικα ἑαυτου μοιχευομενην ἑπεται τῳ μοιχῳ κλαιων , κατελευσεν ὁ δημος τον |
ἐσται : ἠν δε ὁ χρονος προϊῃ , ἐτι μαλλον πονησει : ξυμβαιη δ ' ἀν ἀριστα , ἠν ἐμετος | ||
ἐξοδον ποιησῃ , τα τε μην τριτα πονηματα παντα μαλλον πονησει , και μαλιστα ἐν τῳ χρονῳ των καταμηνιων , |
. νικησας δε και ἀπορων χρυσιου κατα τινα ἑορτην ἐπιχωριον κεκοσμημενας ἰδων τας γυναικας παντα ἀφειλετο τον κοσμον και ἐπεμψε | ||
ἐταξε , τους μεν ναυτας ἐστεφανωμενους , τας δε πρυμνας κεκοσμημενας λαφυροις και ἀκροστολιοις αἰχμαλωτων τριηρων : τοις δε κυβερνηταις |
την Αἰθιοπιαν ἀλλας τε πλειους και μιαν εὐμεγεθη , την ὀνομαζομενην Μεροην , ἐν ἡι και πολις ἐστιν ἀξιολογος ὁμωνυμος | ||
ἀνειναι τας Νυμφας ταυτας χαριζομενας τῃ Ἀρτεμιδι μεγιστην πηγην την ὀνομαζομενην Ἀρεθουσαν . ταυτην δ ' οὐ μονον κατα τους |
- λαττωτοι , καταπεπληχθαι : οἰεσθαι δε μαλλον οὐ πορρω τεταχθαι ἱστοριαν ποιητικης , ἀλλα ἀμφω ταυτα εἰναι ἀδελφα και | ||
ταις φανεραις και παρα παντων ὡμολογημεναις προδοσιαις πρωτην ⌈ ⌉ τεταχθαι την ὀργην και την μετ ' αὐτης ⌈ ⌉ |
ὁπλα ἐκειτο . Ἐτυχον δε τουτον τον χρονον Λακεδαιμονιοι ἐξω τεταγμενοι . Τους μεν δη ὡρα γυμναζομενους των ἀνδρων , | ||
καλλιων ὁ των ἱππεων . οὐ γαρ ἐνεκλινον οἱ τῃδε τεταγμενοι Οὐιεντανοι την ἐφοδον ὑπο της Ῥωμαϊκης ἱππου καταπλαγεντες , |
εἰπειν ὁρον ῥητορικης ἠναγκαζετο και την της ῥητορικης πασαν κατασκευην κατεργασασθαι : ἀλλως τε και αὐτο τουτο τῳ Μινουκιανῳ ἐγκαλων | ||
πιστευθεις ἀληθευσειν ἁ ἐλεγες ἐπηρας τοσουτους ἀνθρωπους συστρατευεσθαι τε και κατεργασασθαι σοι ἀρχην οὐ τριακοντα μονον ἀξιαν ταλαντων , ὁσα |
και των ἀφυκτων ἐκεινων εἱργμων τε και δεσμων τον ἀετον ἀπολυει . ὁδου μεντοι παρεργον τῳ ἀνδρι ταυτα και δη | ||
καιρου παρῳχηκοτος ἱκανου μολις δη και πολλα παρακληθεις ἐνεδωκεν , ἀπολυει τουτον λαβων τρισμυριους χρυσινους . Λαζαρος δε ἀποσωθεις ἐς |
παλιν δυο εὐθειαι εἰσιν αἱ ΚΛ ΛΘ ἐξωθεν της ΛΜ λαμβανομενης , ὁ ἀρα της ΚΛ προς ΛΘ λογος συγκειται | ||
ὡς ἡ ΘΝ προς ΝΞ , της ΖΝ κοινου ὑψους λαμβανομενης οὑτως το ὑπο των ΘΝΖ προς το ὑπο των |
τοιϲ μηροιϲ τα γονατα δια το την ὑϲτεραν προϲ ἐπιγαϲτριον φερομενην κατ ' εὐθυ του ϲτομιου γινεϲθαι , δια δε | ||
- μεν τον ἐλαυνοντα δαιμονα τα ἡμετερα . οὐκουν εὐ φερομενην ἐμβαλουμεν εἰς κακον τι την πολιν , ἀλλα σειομενην |
τους ἐθισμους λαβωμεν , τεταρτην ἐτι την προς οὑς ἀν φιλοτιμουμενοι τυγ - χανωμεν , ὁποι ' ἀττα ἀν ἐκεινοι | ||
δυο κρατησαι . Οὑτω μεν ἀλληλοις ἐπῃεσαν διωργισμενοι τε και φιλοτιμουμενοι , σφισι μαλλον ἠ τοις στρατηγοις οἰκειον ἡγουμενοι τοδε |
συχνας : το γαρ δη ὀρος το Μακεδονικον ἐκειρε της στρατιης τριτημορις , ἱνα ταυτῃ διεξιῃ ἁπασα ἡ στρατιη ἐς | ||
το παραυτικα μεν λογος οὐδεις ἐγενετο , μετα δε της στρατιης ἀπικομενης ἐς Σαρδις ἐνοσησε ὁ Ἀλυαττης . Μακροτερης δε |
ἐν τῃ οἰκιᾳ „ : εἰτα ἐπιφερει : ” και προσταξει ὁ ἱερευς ἀποσκευασαι την οἰκιαν προ του εἰσελθοντα τον | ||
ῥιψαι . φασι δε ἐκβρασθεντας εἰς Κορινθον αὐτους ἀναληφθηναι και προσταξει του Σισυφου [ ὡς και ] ἀγωνα Ἰσθμιον ἐπι |
γαρ αὐτους ἀδυνατα παρ ' ἡμων ἐπιζητειν : ἁ γαρ ἐμελλομεν αὐτους δραν εἰς ἀντιφασιν περιισταντες , ταυτα προλαμβανοντες αὐτοι | ||
δεξασθαι ἀλλο μετρον το του θ , ὁτε τον θ ἐμελλομεν ποιειν : ἐννακις γαρ τρεις κζ . και ὁ |
μεν δεδανεισμενον , μικρα δε ἀποδεδωκοτα , των δ ' ἀγοραιων πολλοις αἰτιον θανατου γενομενον τας τιμας ὡν ἠσθιε δωσειν | ||
χωραν ἐργαζομενους [ τε ] και τους ναυτικους μαλλον των ἀγοραιων προτιμῳεν : οὑτω γαρ οἱ μεν πλουτουντες ἑκοντες τῃ |
ρκ και κατα το δεξιον αὐτου τριγωνον φανεντες τον πρωτον στηριγμον ποιουνται , και βραδυτερως κινουμενοι κατα την αὐτην μοιραν | ||
σκεπτου τις προ ἑπτα ἡμερων της κλοπης φασιν τινα ἠ στηριγμον ἐποιησεν ἠ ἀπο ζῳδιου εἰς ζῳδιον μετηλθε και ἐξ |
αὐτων ἐφαπτομενοι μεγιστοι κυκλοι ὡν και ὁ ὁριζων ἁπτεται , στρεφομενης της σφαιρας ἐφαρμοσουσιν ἐπι τον ὁριζοντα . Ἐστω ἐν | ||
τε φανερον της σφαιρας και το ἀφανες : λεγω ὁτι στρεφομενης της σφαιρας περι τον ἑαυτης ἀξονα οὐδεν των ἐπι |
, και μαλλον διδασκει , ἐπειδη τας ἀρχας ἐχει των διδασκομενων , και ἐκεινος δια τουτων δυναται διδασκειν : οὑτοι | ||
ποριζοντων δε τουτο και ἐλεγχομενων ὑπο του ὁρου και των διδασκομενων . ἐγραψαν δε ἀπο συμβεβηκοτος οὑτως : πορισμα ἐστιν |
. . ὁτι το ἀπο τησδε τῳ ὑπο δοθεισης και ἀπολαμβανομενης ὑπο καθετου ἑως δοθεντος . . ὁτι συναμφοτερος ἡδε | ||
δυνησονται το περιεχομενον ὀρθογωνιον ὑπο της Κ εὐθειας και της ἀπολαμβανομενης ὑπ ' αὐτων προς τῳ Ζ σημειῳ ὑπερβαλλον εἰδει |
ὁ φιλοσοφος της ἀκρας ἁλισκομενης εἰς Κεγχρεας διαφυγων ἐκειθεν προς Ἀντιγονον ᾠχετο . . . . . . ταυταις ἀμυνομενος | ||
τουτο Ἀρατον ἠναγκασεν ὑπερ τε Ἀχαιων και αὐτης Σικυωνος δεισαντα Ἀντιγονον ἐπαγεσθαι . Κλεομενους δε παραβαντος ἡν προς Ἀντιγονον συνεθετο |
συντεταγμενους ἀπηλθον . ἐκ δε τουτου παν ὁμου ἐγενετο το Ἑλληνικον , και ἐσκηνησαν αὐτου ἐν πολλαις και καλαις οἰκιαις | ||
της μεν ἀλλης ἀρχειν ἀξιοι ἐσμεν Ἰταλιας , ὁτι ἐθνος Ἑλληνικον και με - γιστον των κατοικουντων τηνδε την γην |
δε και κοινωνικωτατον σοφια , συγκλειει μεν οὐδεποτε το ἑαυτης φροντιστηριον , ἀναπεπταμενη δε ἀει δεχεται τους ποτιμων διψωντας λογων | ||
. [ . . ] ψυχων σοφων τουτ ' ἐστι φροντιστηριον : ἐνταυθ ' ἐνοικους ' ἀνδρες , οἱ τον |
ἀποσχωνται πολεμοιο Τρωες , ἀναπνευσωσι δ ' ἀρηϊοι υἱες Ἀχαιων τειρομενοι : ὀλιγη δε τ ' ἀναπνευσις πολεμοιο . ῥεια | ||
τους Μεσσηνιους , Τυρταιωι πεποιημενα ἐστιν ὡσπερ ὀνοι μεγαλοις ἀχθεσι τειρομενοι , / δεσποσυνοισι φεροντες ἀναγκαιης ὑπο λυγρης / ἡμισυ |
. Τιβεριῳ δ ' Αἰμιλιῳ διεξιοντι την πολεμιαν συν πολλῃ καταφρονησει κατ ' ἀρχας και οὐδεν ἐτι προσδοκωντι ἀντιπαλον ἐπηλθεν | ||
μετα πολλης φαντασιας ἐρεις την ἀναγκην , και το μη καταφρονησει δοκειν ἀποκεχωρισθαι του ἀγωνος προβαλλομενος . ἑξεις δε μετα |
κατενεχθεντες ἐξεπεσον ἐς το στρατοπεδον : ὁ δε πεζος οὐκετι διαφορως , ἀλλ ' ἀπο μιας ὁρμης οἰμωγῃ τε και | ||
μακροπαραληκτον ἀλλ ' οὐ παρωνυμον μαντιος : ἰστεον δε ὁτι διαφορως εὑρεθη κλινομενον , μαντιος μεν πολλακις , ὀλιγακις δε |
ἠ συστασιν ἠ διαβολην ἐχοντα του πραγματος ἠ ἀλλο τι κατασκευαζοντα , ὡν ἐν προοιμιοις εἰωθασιν οἱ ῥητορες ποιειν . | ||
τῳ ἀποκηρυκτῳ την βουλησιν την κατα του ἐπι της οἰκιας κατασκευαζοντα : του γαρ ἐπι της οἰκιας λεγοντος ὁτι δια |
βιος ἐς τουτο προηλθεν , ἐν ἀδυτοις ἑκαστοτε και τελεστηριοις ἐνδιαιτασθαι την ψυχην , οὐτι κατ ' Αἰγυπτον μονην κινουντι | ||
ἐσχατιαν , πυργιον οἰκοδομησαμενος ὑπερ του θησαυρου μονῳ ἐμοι ἱκανον ἐνδιαιτασθαι , τον αὐτον και ταφον ἀποθανων ἑξειν μοι δοκω |
συνταττουσιν , το δε ἀληθες , κατω , ὁτι των τροφων προηγησασθαι δει τα γυμνασια , ἱνα ἐκφερωνται τα λιγνυωδη | ||
αὐτῳ των πολιτων ὑπανοιξαι πυλιδας ἐλεῳ της πολεως και προμηθειᾳ τροφων . Ὡδε μεν ἑαλωκει Ῥοδος , και Κασσιος ἐν |
εὐδοκιμησαι παρασκευασαι . ἐγω μεν δη τουτοις πειθομαι και ἠδη πεπεισμαι και ἐς τον οἰκον ἐπι λογοις παρεληλυθα ὡσπερ ὑπο | ||
ὠ Ἀντιφων , ὑπειληφεναι με οὑτως ἀνιαρως ζην , ὡστε πεπεισμαι σε μαλλον ἀποθανειν ἀν ἑλεσθαι ἠ ζην ὡσπερ ἐγω |
, ἀνα οὐγγιας δυο : θειου ἀπυρου , νιτρου ἀνα οὐγγιαν μιαν : κανναβεως ἀγριας ῥιζης ξηρας δραχμας τριακοντα πεντε | ||
λ ἐπικειμενον ἐχον το ι , λι . Την δε οὐγγιαν το Γ ἐχον ϲυγκειμενον το ο , # . |
αὐτον ἐφη : ὁμολογησον , ὁτι μεμαθηκας την τεχνην του προγιγνωσκειν , και οὐδεις ἐπιβουλευειν ἐτι τολμησει . ὁ δε | ||
ἐπιεναι τῳ λογῳ . Τῳ τοινυν ἀκριβως διαγιγνωσκειν τε και προγιγνωσκειν αἱρουμενῳ των παθων τα συμβαινοντα , οὐ μονον οὐρων |
ἡ κατ ' Αἰγυπτον Ἀλεξανδρεια και του Νειλου προχοαι , βορειοτατον δε το του Βορυσθενους [ στομα ] : εἰ | ||
ὑπαρχουσης και ἐτι περι αὐτο το του λοξου αὐτης κυκλου βορειοτατον περας δια τε το περι ταυτα τα σημεια ἐφ |
ἠμελησαμεν . συμμαχιαν ] των θεων . πεπονθεναι ] σχημα ἐπικρισεως . τουτων ] ὡν ἀπωλεσαμεν ἀνταξιον . ἀντιρροπον ] | ||
την δυναμιν αἱ προκειμεναι προτασεις , ἐπισκεψωμεθα την ἀρχην της ἐπικρισεως ἀπο τινος κοινης περι αὐτων ἐννοιας ποιουμενοι τησδε : |
σκοροδον . ἠ σπειρωδει δε τῃ πολλα σπειρα , ἠγουν ἐνδυματα , ἐχουσῃ σπειρωδει ] κυκλοεσσῃ ἐκπαγλα ] φοβερως νεην | ||
πτερων ῥιπις : ἀπο των φρυγιων σκυλων βουλομενη - συρραψαι ἐνδυματα πορφυρα ὁπως ἐπι τον ταφον ἀναθῃ της κλυταιμνηστρας : |
, ἐκμανθανει παρ ' αὐτης τα παντα : και δεηθεισης ἐκδικησαι του Ἀπριου τον φονον , πειθει πολεμησαι Αἰγυπτιοις . | ||
γαρ κερδος ] ἑν ἐστι κερδος τῳ τεθνηκοτι το ἑαυτον ἐκδικησαι ἀδικουμενον και χωρις αἰσχυνης και μετ ' εὐκλειας θανειν |
. . νηα ἁλις χρυσου και χαλκου νηησασθαι : ἀντι προστακτικου . . . . . οἱ κε σε δωτινῃσι | ||
ἀντι του πειρω . χρωνται δε τῳ ἀπαρεμφατῳ ἐπι ἑνικου προστακτικου και πληθυντικου ὁμοιως , γραφειν λεγοντες ἀντι του γραφετε |
; δει γαρ δη τα γε τοιαυτα πειθειν , οὐ προσαναγκαζειν . εἰ δ ' ὁ μη τουτο δυναμενος ἐκεινῳ | ||
ὑπηκοων σωφρονουντων : ὡς καλον τα γε τοιαυτα βασιλεα και προσαναγκαζειν . ἡμας μεν οὐν ἐκ τουτων προσερει τις εὐδαιμονας |
διωκειν : ἐπι των κατα τροπον ὀφειλοντων γινεσθαι . Λαλιστερος χελιδονος : και : Λαλιστερος τρυγονος . Λεοντα ξυρειν : | ||
και της κοτυληδονος ἡ ῥιζα . το δε αἱμα της χελιδονος περιχριομενον θαυμαστως παρηγορει ποδαγρικας ὀδυνας . Ὁταν ἀρχην ἰδῃς |
και κρηθμου ἐν ὑδατι δουναι πιειν . Ἑτερον : ἀστερας θαλασσιους τους μελανας και κραμβην , μιξας ἐν οἰνῳ εὐωδει | ||
τους δε ἀλλους αἱ νηες . εἰπων δε πεζους και θαλασσιους , προς μεν τουτο ἐπηγαγε το νηες , το |
χρησμων ηὐπορηκεν , ὡς των ἀλλων και τοτ ' ἠδη καταλογαδην ἐκφερομενων . . : τις δ ' ἀν ἡσθειη | ||
και ἀγαθωτερος . Ἀρχηθεν οἱ ποιηται λεγουσιν , των δε καταλογαδην δοκιμων οὐδεις , ἀλλ ' ἐξ ἀρχης . Γαστριζειν |
: ἐν δε οἱ ἠτορ μνησατ ' ὀιζυροιο και ἀλγινοεντος ὀνειρου τον ῥ ' ἰδεν ὑπνωουσα παροιχομενῃ ἐνι νυκτι : | ||
: συ μεν , φησιν , ὁ πρωτος ἀκουσας του ὀνειρου ἐκυρωσας και ἐβεβαιωσας ταυτην την φημην : το θυσαι |
λοχια και ἐμμηνα κινει ἀρτεμισια πολλη κατα των ὑποχονδριων . ἐπιτεταμενως δ ' ἀγει , ὡστε και ἐμβρυα ἐκβαλλειν , | ||
ἐξωμματωται . το γαρ ἐξωμματωσθαι ἐστι το ἀποβεβληκεναι , ἠ ἐπιτεταμενως ὁραν . ἡ γαρ ἐξ ἐπιτασιν δηλοι , ὡς |
ἀει μεστον ἐστι και θορυβου και βωμολοχιας και σκωμματων οὐδεν ἐοικοτων χρυσῳ . δια τουτο οὐν ὀρθως ἐφην ἀπορειν ὑμας | ||
θεους εὐσεβειας και της περι τους κατοιχομενους ὁσιοτητος και των ἐοικοτων : και γαρ οὑτω περι των πρακτεων ἠ μη |
ἀδιαγωγος ἀδικος ἀνισος ἀκοινωνητος ἀσυμβατος ἀσπονδος πλεονεκτης κακονομωτατος ἀφιλος ἀοικος ἀπολις στασιωδης ἀτακτος ἀσεβης ἀνιερος ἀνιδρυτος ἀστατος ἀνοργιαστος βεβηλος ἐναγης | ||
, ὁτι ἐνδεχεται . ἰδετε με , ἀοικος εἰμι , ἀπολις , ἀκτημων , ἀδουλος : χαμαι κοιμωμαι : οὐ |
λαμβανουσα το ς και ἀποβαλλουσα τα μη δυναμενα συν αὐτῳ ἀκουσθηναι στοιχεια , την δοτικην των πληθυντικων ποιει , οἱον | ||
τουτοις οἱς ἐπῃει κατωρθωσε , πριν ἀγγελθηναι παρων , πριν ἀκουσθηναι φαινομενος , κατα τους σκηπτους ἠ τας βροντας , |
ἀποστροφαι πραϋνουσι τους ἱππους , και αἱ ἡσυχαιαι μεν , πολυχρονιοι δε καθεψουσι και πραϋνουσι και οὐκ ἀνεγειρουσι τον θυμοειδη | ||
ἐν δε τῳ δευτερῳ οὐ πανυ : οὐ γαρ ἐσονται πολυχρονιοι . ἐν δε Τοξοτῃ πεφυλαχθαι χρη δι ' ὀλιγοτεκνιαν |
μητε τους καταδουλωθεντας ἀδικως ἐλεουντες μητε τα δια των λογων προσταττομενα δρωντες , ἁτε δη του θεου τρανοτεραις χρησμων ἀποδειξεσι | ||
ἐπιδους , κοσμιον δ ' ἐμαυτον παρεχων και ποιων τα προσταττομενα και τας στρατειας στρατευομενος ἀξιω των της μητρος πατρῳων |
ἐπι το στομα της γαστρος ἐργαζονται καρδιακας διαθεσεις και λειποθυμιας ἀμετρους και συγκοπας , ὡστε τινας παραυτικα ὑφ ' ἑλμινθων | ||
ἐστιν . ἀλλα σωματων ἐχετε δι ' ἡδονας ἀμετρους ἰατρους ἀμετρους , ψυχης δε οὐκ ἐχετε , σοφον δε οὐδεν |
αὐτοσχεδιως συνερριψαμεν . ἠν δε και τοὐδαφος λωτῳ και τριφυλλῳ μαλθακον : ἐν μεσῳ κυκλῳ και τινες ὑακινθοι και ἀνθεμα | ||
και το ψυχρον θερμον και το σκληρον μαλθακον και το μαλθακον σκληρον και το ζωον ἀποθνηισκειν και ἐκ μη ζωντος |
τον των ὀμφακων καιρον : ἐκθλιψαντεϲ γαρ αὐτων το ὑγρον ἐμβαλλομεν ὁλμῳ μετα ἀνδραχνων χλωρων , εἰτα κοψαντεϲ ἐκπιεζομεν και | ||
τον χειμωνα δια το κρυοϲ , προαπαφριϲαντεϲ το μελι καλωϲ ἐμβαλλομεν αὐτῳ τον χυλον διηθεντα και χριϲαντεϲ φυλαττομεν ὁλον τον |
μοι και την ἐν τοις μυριοις ἐν Ἀρκαδιᾳ δημηγοριαν και πρεσβειαν , και μεταβεβλησθαι με φῃς , αὐτος ὠν ἀνδραποδωδης | ||
πεμποντες , πρεσβευουσι δε οἱ χειροτονουμενοι και πεμπομενοι ἐπι την πρεσβειαν . πρεσβεις οἱ πρεσβευται . πρεσβις δε οὐδεποτε λεγεται |
ἀδικηματων , δωροξενιας , ξενιας , ψευδεγγραφης ψευδοκλητειας , ἀποστασιου ἀπροστασιου , παρανομων , ἀπροσκλητον δικην εἰσελθειν , την μη | ||
ἐλεγον , ὁποτε ἀπελευθερος κρινοιτο ὡς ἀποστας του δεσποτου : ἀπροστασιου δε , ὁποτε μετοικος ἐγκαλοιτο ὡς μη ἐχων προστατην |
βραχυ μερος ἱκανον εἰναι καταπολεμησαι Καρχηδονιους , πως οὐ πασιν ὁρατην ἐχει την των θεων ἐπιφανειαν ; διοπερ , ὠ | ||
εὐ μεμιμημενης ἐναργες ἐμφαινουσαν εἰδωλον οἱα δια κατοπτρου την φυσιν ὁρατην ἐξ αὑτης οὐκ ἐχουσης . ἀλλα γαρ οὐ ταυτῃ |
το προσω ἀει : εἰ δε βουλοιτο ποτε ἐς τοὐπισω θεασασθαι , πας ἐπιστρεφεται . ὀξυωπεστατον δε ἐστι ζῳων , | ||
ὠφεληθησεσθαι νομιζων ἀπο της συνουσιας τἀνδρος , παλαι μεν ἐπεθυμει θεασασθαι τον ἀνδρα και συγγενεσθαι αὐτῳ : ἐπει δε ἡκεν |
. την δε διαφοραν ἐξεστι λαμβανειν τουτων ἀπο του βλεπεσθαι προσιουσαν ἠ ἀπιουσαν ἠ πασχουσαν τι ἠ δρωσαν ἡδυ ἠ | ||
, ἐλαττους ἐν μειζοσι , γραφουσα σφαιρικον ἐτορνευε του την προσιουσαν φωνην μη χεομενην ἐξω σκεδαννυσθαι , εἰσω δ ' |
πλατειᾳ χειρι καταληπτεον το στομα της κοιλιας ἠ παιδιον συγκατακλινειν εὐσαρκον , πολλακις γαρ τουτο γινομενον φθειρεσθαι μελλουσαν την τροφην | ||
κοσμου παντος ἀνδρειου και γυναικειου λεγω . Μετωπον ὑγιες και εὐσαρκον παντι ἀγαθον και παρρησιαν και εὐανδριαν σημαινει , το |
καταμαθειν . εἰ οὐν βουλεσθε , πρωτον ἐν ταις πολεσι ζητησωμεν ποιον τι ἐστιν : ἐπειτα οὑτως ἐπισκεψωμεθα και ἐν | ||
διαιρεσις και ἐπιδιαιρεσις και ὑποδιαιρεσις : που γαρ οἰκειοτερον ταυτα ζητησωμεν ἠ την φιλοσοφιαν διαιρουντες , ἡς εὑρημα ὁρισμος και |
οὐν μια ἐστι παντος ἐκεινου σωματος δυναμις και ἀσωματος , ἀδιαιρετος ἐστι και μια : καθ ' ὁσον δε οὐ | ||
τηρειν το νοουμενον : κατα δε ὁρον ἡ ἀϊδιερετος ἠ ἀδιαιρετος γνωσις των παρα πολλοις ἀγνοουμενων . Μαρμαρος : λεγεται |
πατριδα , κἀν νησιωτης ᾐ , κἀν παρ ' ἀλλοις εὐδαιμονειν δυνηται , και διδομενην ἀθανασιαν οὐ προσησεται , προτιμων | ||
ἐχεγγυον το ἐντιμον ἐν γηρᾳ ἐσεσθαι . Το δ ' εὐδαιμονειν οὐκ ἀνευ του εὐνομειν , το δ ' εὐνομειν |
πιλον . Ἀντιμαχου δε του Κολοφωνιου και Νικηρατου τινος Ἡρακλεωτου ποιηματι Λυσανδρια διαγωνισαμενων ἐπ ' αὐτου τον Νικηρατον ἐστεφανωσεν , | ||
ἐχαρισατο . . . . ὁ δε Παγκρατης ἐν τωι ποιηματι οὐκ ἀγλαφυρως εἰρηκεν οὐλην ἑρπυλλον , λευκον κρινον ἠδ |
ἱματια , σχηματα . Τοιαυτα εὐφορως , ἁπερ και αὐτοματα ἐπιφαινομενα ὠφελεει , και ὁκοτε κρισιν τα τοιαυτα ἐμποιεει , | ||
- νωδεσιν ἑξεσι μετα πυρετου ἐς οὐλα και ὀδοντας ῥευματα ἐπιφαινομενα , κακον . Ἐπι πασιν ὑποχονδρια μετεωρα , κακον |
προσοδον ἁδραν εἰναι συμβαινει , οὐδαμου μεν της ἀλλης οἰκουμενης εὑρισκομενου του φυτου , της δ ' ἐξ αὐτου χρειας | ||
ἐχει μηδε ῥυτου ἐν αὐτῳ ὀντος , μηδε ἐν ὀρυγματι εὑρισκομενου , δει ἠ πιθους ὀστρακινους ἠ βουττεις τελειας προευτρεπιζειν |
σατραπειαν διεξαγειν , μερισας ἁπασας οὐσας πλειους των κδ . ἀπελθοντες δε οὑτως εἰς τας ὁρισθεισας ἑκαστωι σατραπειας ἠρξαντο ὑπερβαθμιον | ||
ἀδεως τον λοιπον βιον οἰκησομεν . Ἐδοξε ταυτα , και ἀπελθοντες ἐπι ναυν παρεσκευαζομεθα . αἰτια δε του πολεμου ἐμελλεν |
και οἱδε μεν προς σε δυο συγγραφας ἐποιησαντο ὑπερ του συμβολαιου , ὡς ἀν οἱ μαλιστ ' ἀπιστουντες : συ | ||
δυσι λογοις . Βησαιης : Λυσιας ἐν τῃ προς Φιλοκρατην συμβολαιου ἀπολογιᾳ . δημος της Ἀντιοχιδος ἡ Βησα . Βιαιων |
κατα μεν την εἰρηνην ὀρχησιν τινα κουφην και περιεχουσαν πολλην εὐτονιαν σκελων , ἐν δε τοις πολεμοις , προς ῥυθμον | ||
, εὐ ἐνοησεν ἐμπειρος ὠν των μηχανικων , διοτι μεγαλην εὐτονιαν και ὀξυτατην φοραν ἡ κινησις αὑτη δυναται τοις ἀγκωσι |
προσβαλειν προς οἰκιαν δει , κριος : ἀναβηναι τι προς κλιμακιον . . Καπανευς , ὑπομενειν πληγας ἀκμων , κονδυλους | ||
, των δε του βροχου ἀρχων οὐκετι ἀσφαλιζομενων προς το κλιμακιον , ἀλλα τῳ τυλῳ του ἀξονος αὐτοθεν προσδεδεμενων , |
τουτων , και παρατιλλοντες αὐτους τεφραν θερμην ἐπεπασσον βασανους ἱκανας ἐργαζομενοι . ἑξει τινα συγγνωμην : ἀντι του ” ποιαν | ||
ὀνομα τουτο το καλος τε κἀγαθος ἐπισκεψαιμην , τι ποτε ἐργαζομενοι τουτ ' ἀξιοιντο καλεισθαι , πανυ μου ἡ ψυχη |
ἠν . και οὐκ ἀσφαλης οὐδε ἀναγκαια ἡ ἐπιδειξις του ἀπορου σχηματος και ματαια ἡ σκεψις διοτι οὐτε ἀλαζων οὐτε | ||
αὐτῳ της διανοιας ἐρωτι της προικος , ὡστε και της ἀπορου το καλλος ἡ πενια συστελλει παρα φιλαργυρῳ κριτῃ : |