| Προμηθεα παραμυθουμενος , ὁπως ἐν τῳ μεταξυ τα τε της Ἰους ῥηθειη , εἰτα παλιν τα παρ ' αὐτου , | ||
| , ὁ δε Ἰονιος κολπος κατα Λυκοφρονα και Αἰσχυλον ἀπο Ἰους ἐκληθη . φησι γαρ Αἰσχυλος . . . . |
| το ζην , ὡσπερ δη παλιν ὁ οὐρανος και ὁ νους : και παλιν ὡς ἐπι του νου , ὀντων | ||
| αὐτης ταις ἐντολαις . σπασαμενος δ ' ἀροτρον : ὁ νους : σπασαμενος δε ὁ Ἰασων το ἀροτρον και δησας |
| δε ἐν δυο ταις ὑστεραις ἐς χαριν την Ἱερωνος του Δεινομενους ἀνηγορευσεν αὑτον Συρακουσιον , τουτων ἑνεκα οἱ Κροτωνιαται την | ||
| προσηκται , εἰ μη ὁτι ταιν θεοιν ἱεροφαντης ἀπεδεδεικτο : Δεινομενους γαρ υἱεις εἰσιν οἱ περι τον Ἱερωνα του τα |
| καθαπερ πειραται , ἐπαν πληρωσωσιν τας ναυς , ἐπι τους προειρημενους τοπους περιπειρουσιν ὁπως ἐξαπολεσωσιν αὐτας , οὑτως συμβαινει και | ||
| και ἰσημεριαν ἐαρινην ποιησῃ . Οὑτω δε των κατα τους προειρημενους κυκλους ἐχοντων , ἐπει οἱ ἡμιν ὀντες ταπεινοι τοις |
| ὠα και τας ἀρχας της γενεσεως . Λοιπον γαρ δη αὐτοματους φυεσθαι , και τουτο συνεχωςἀδυνατος γαρ ἡ προς ἀλληλους | ||
| ' Ὁμηρος και οὑς οὐ δει καλειν , ἀλλ ' αὐτοματους ἰεναι , πρεποντως ἐξ ἑνος των ἀναγ - καιων |
| βιον τεχνη . Ὁτι μεν ἐστι δυνατον κατα τροπον βιουν αἱρουμενους την περι παντων ἐποχην , ἀποχρωντως ἡμιν δεδεικται : | ||
| Εὐπολις τε ἐν Βαπταις δηλοι και Ἀρχιππος ἐν Ἰχθυσι λεγων αἱρουμενους τε πραγματων ἐπιστατας ἀποδοκιμαζειν , εἰτα δοκιμαζειν παλιν . |
| οὐδε τους νοσῳ καμνοντας της στρατιας οὐδε τους δια καματον ὑπολειπομενους ἐν ταις ὁδοις ἀγειν ἐτι ἠν εὐμαρως ἀποριᾳ τε | ||
| νεωτατοι πρωτοι , οὐραγουσι δε οἱ μεγιστοι , και τους ὑπολειπομενους ἐπιστραφεντες εἰτα μεντοι ἑπεσθαι σφισιν ἐκβιαζονται . ἐαν δε |
| ἠδε κροκον ἠδ ' ὑακινθον . ” ἐηος ἀγαθου , προσηνους . ἐπι μεν του ἀγαθου , ἐπει παρα τα | ||
| : ἀφανη . Ῥιπης τριγλωχινος : της ὁρμης του μη προσηνους τριοδοντος τυχοντες . Φαρμακταις : πανουργοις , πανουργοτατοις : |
| και τους Πεισιστρατιδας συμφορην ἐποιευντο διπλην , ὁτι τε ἀνδρας ξεινους σφισι ἐοντας ἐξεληλακεσαν ἐκ της ἐκεινων , και ὁτι | ||
| ὁρκου και δη δοκεειν εἰναι ἐν Ὀρεσθειῳ στειχοντας ἐπι τους ξεινους : ξεινους γαρ ἐκαλεον τους βαρβαρους . Οἱ δε |
| θαυμαζε ὡς και μεγαλοφωνως βοαν . ἀνα δ ' ἱστια τεινον προς ζυγον καρχασιου : καρχησιον το ἀνωτατον της κεραιας | ||
| ἀναψας ' . . . παντοθεν ἀπλαστῳ ψυχῃ πυρος ἡνια τεινον . . . . ἐκτεινας πυριον νουν ἐργον ἐπ |
| λαβοντες παραβαλλομεν , ἡμερας μεν παρα τους ὡριαιους χρονους τους παρακειμενους τῃ του Ἡλιου μοιρᾳ του γενεθλιου , νυκτος δε | ||
| τῃ ὡροσκοπουσῃ . ἐρχομαι εἰς το αὐτο κλιμα και εὑρισκω παρακειμενους τῃ ιʹ μοιρᾳ του Κριου ὡριαιους χρονους ιε και |
| προμηνυει . ἐρυθροτερα δε οὐσα ἀνεμον σημαινει . ἐαν τι μελαινομενον αὐτης φανῃ , ὑετον δηλοι . και ὁ ἡλιος | ||
| δαιτυμων δια πασης της ἡμερας . . κελαινοβρωτον ] το μελαινομενον ὑπο της βρωσεως . δια το αἱμα δε τουτο |
| πολυδικους και κακοπραγμονας ὑπο των ἐφορων προαγεσθαι , και ζημιουν τουτους και ἀτιμους ποιειν . Κορινθιων : Κορινθος Ἐφυρα προτερον | ||
| ἐστιν ἐκ των δαιμονων ὀργη . σεβονται δε οἱ Μαραθωνιοι τουτους τε οἱ παρα την μαχην ἀπεθανον ἡρωας ὀνομαζοντες και |
| ὑδωρ ἀλλο , πληθει μεν ὁσον τε εἰναι ποταμον , κατερχομενον δε ἐς χασμα γης ἀνεισιν αὐθις παρα Νασους καλουμενας | ||
| ἐστιν , οὐ θεατρον οὐκ ἀγοραν ἐχουσιν , οὐχ ὑδωρ κατερχομενον ἐς κρηνην , ἀλλα ἐν στεγαις κοιλαις κατα τας |
| του τυχειν , φερει , ὡς εἰς αὐτο το τυχειν ἀποτεινομενος . ἐαν δε ἀπογνῳ , το ἐπιθυμουν μεταβαλων ἀντιλυπησαι | ||
| Ρ . ὠ φιλοι ἡρωες Δαναοι : ὁτι προς παντας ἀποτεινομενος τον λογον ἡρωας λεγει . ἡ δε ἀναφορα προς |
| . ὁ γαρ τους πλειστους λογους ἐχων προς ἀμφοτερους τους ἐκκειμενους τοπους τον τε της ἐκλειψεως και τον του ἑπομενου | ||
| ιαʹ και τον ιβʹ , τους δε ἐφεξης λογους τους ἐκκειμενους . προτασσομενων δε κἀνταυθα των μειζονων λογων γινεται τετραχορδον |
| φλεβοϲ φλεγμαϲιην και παχειηϲ ἀρτηριηϲ , αἱ παρα την ῥαχιν τετανται , καυϲου ἰδεην ἐκαλεον οἱ προϲθεν . και γαρ | ||
| σωμα και ὑποσκληρον , και αἱ φλεβες δια του σωματος τετανται ὠχραι : μεζονες δε και παχυτεραι ἠ προσθεν εἰσι |
| και Ὁμηρος λεγει , το δε δω ὑπο των Ἀττικων ἐκτεινομενον μεγα γραφεται . ἠυκομον δε ταυτην λεγει δια το | ||
| μετερχεται , ἠ οὑ μεν ἐχομενον τοπου εἰς ὁν δε ἐκτεινομενον . ἀλλ ' εἰ ὁν μεν ἀπολειπον ὁν δε |
| καθεζεσθαι : ὡς γαρ ὁ ἐν τῳ θεατρῳ τοπος του προλαβοντος ἀει γινεται , οὑτω και ὁ ἐν τῳ Λυκειῳ | ||
| μετα λογου και κρισεως . Οὑτος ὁ λογος ἐκ του προλαβοντος ἐτι συνισταται και ἐκεινῳ ἀκολουθει . ἐπει γαρ ἡ |
| δεησιν . του δε μηθεν αὐταις συμβησεσθαι δεινον ἐγγυητας ἀπεφαινον ἐσομενους θεους μεν πρωτον , οἱς καθοσιωθεισαι τας ἱκεσιας ποιησονται | ||
| καταβεβλημενα , ἐμπρησαι τους ὑπηρετας ἐκελευσεν , ὡς ἐγνω ἀδυνατους ἐσομενους ἐρημιᾳ ἀνδρων ἀλλῳ τροπῳ περιγενεσθαι . και ξυνεβη οὑτως |
| , ἁπτεσθαι αὐτου , τον δε φωρα ἐν τῳ σκοτεϊ προτειναι αὐτῃ του νεκρου την χειρα : την δε ἐπιλαβομενην | ||
| , βιαζηι μ ' οὐ θελοντα δραν ταδε . τολμα προτειναι χειρα και θιγειν ξενης . και δη προτεινω , |
| θεσει . ὡστε οὐκ ἐστιν ἀπειρος οὐδεμια κινησις δια τους εἰρημενους λογους , ἀλλα πασης ἐστι τελος δια το ἐχειν | ||
| ἡ λειψις , τουτεστιν οἱ ἀριθμοι . Εἰτα προστιθεμεν τους εἰρημενους ε ἀριθμους ταις τ μονασι ταις λειπουσαις ἀριθμους ε |
| νοτον ἐν Αἰγυπτῳ μεγιστην πολιν ἀναστατον σημαινει και τους ἐπισημους ταπεινους και τα τεκνα αὐτων ἀφαιρεθησεσθαι και ὠμοτητα πολλην γενεσθαι | ||
| , ἀλλως τε κἀν ὀχλος ᾐ , προς μεν τους ταπεινους αὐθαδες γινεσθαι φιλει , προς δε τους αὐθαδεις ταπεινουσθαι |
| λογικον : τουτο γαρ παρον μεν σωζει τον ἀνθρωπον , ἀπον δε φθειρει : ἀδυνατον γαρ εἰναι ἀνθρωπον και μη | ||
| Ὀλιγον δε ἀπεχει το ἱερον του ἐν Κολοφωνι Ἀπολλωνος διαπλουν ἀπον Ἐφεσου σταδιων ὀγδοηκοντα . Ἐνταυθα οἱ παρ ' ἑκατερων |
| ἠδη τον βουλομενον εἰναι δεσποτην ἐκαλουν . ὑμεις δε τοσουτους πολεμους κατωρθωκοτες ἁπαντας οὐχ ἡττον καλως ἀνειλεσθε ἠ γενναιως ἐπολεμησατε | ||
| ἐπι ταις ἑκατον ὀλυμπιασιν . ἀφηγουμαι δε τους τε ὀθνειους πολεμους της πολεως ἁπαντας , ὁσους ἐν ἐκεινοις τοις χρονοις |
| συστασις κατα τον ὀμφαλον , ποτε δε και ὑπο χιτωνος συνεχομενον . υηʹ . Πωρομφαλον ἐστι πωρου συστασις κατα τον | ||
| αὐτην εἰργασμενην ὁμαλην και λειαν , ὡστε τον ἐξ ἀμφοτερων συνεχομενον ἁρμον οὑτως ἐχειν , ὡστε μη διηθεισθαι ῥευμα δι |
| δευτερου και τριτου δεδωκοτες ἐπι των τοιουτων διαθεσεων νεκρωσιν και παραλυσιν εἰργασαντο , ἐσθ ' ὁτε δε και θανατον ἐπηγαγον | ||
| την μεν γευσιν πασαν ναρδῳ ἀγριᾳ ἐοικεν : ἐπιφερει δε παραλυσιν , ποθεν μετα παρακοπης και σπασμου . Δει δε |
| , ἀει καταντικρυ τῃ ἀνταυγειᾳ ἑαυτου τεταγμενον : τον δε φαινομενον ἀνταυγειαν ἐν τῳ ἑτερῳ ἡμισφαιριῳ τῳ του ἀερος του | ||
| γιγνομενης της διορθωσεως οὐδ ' οὑτως συμβαινει συμφωνειν προς το φαινομενον . Ὁλην γαρ την ὀκταετηριδα διημαρτησθαι συμβεβηκε και κατα |
| ' ἀν τουτο της μεν σκληροτητος μαλαττομενης , του δε παχους καθαιρουμενου : γενησεται δ ' ἀμφω ταυτα καταντλουντων ἐλαιον | ||
| , ὀνομαζεσθαι δε και σκυταλειας , κατ ' ἐμφερειαν του παχους . χρησθαι δ ' αὐτοις και Κυπριους φησι Κρατινος |
| ἐμποδιος γιγνεται του μη καλως ἀσκειν τα περι τον πολεμον ἑκαστους . ἐστω : την δε δη δευτεραν λεγε . | ||
| νους των λεγομενων τοιουτος : χρη , εἰ σωφρονουμεν , ἑκαστους ἡμων των Σικελιωτων τα ἀλλοτρια ἐπικτωμενους και ἁρπαζοντας μαλλον |
| οἰνου ἠπατηθην , και συνεπεσα προς αὐτην . Αὐτη , ἀποντος μου , ἐπορευθη και ἐλαβετο Σιλωμ γυναικα ἐκ γης | ||
| προσωπον και γνωριζομενον , το δε ἀλλος ἀγνοουμενου ἐστι και ἀποντος . ὁμοιως δε και τα κλητικα των πυσματικων , |
| γινεται του τριτου συλλογισμου , ἐν ᾡ δεικνυσιν ὁτι ὁ ἀποκρινομενος ἐστιν ὁ λεγων , οὐχ ὁ ἐρωτων . ἐαν | ||
| , “ φησι , ” Σωκρατες , τα μεν τοιαυτα ἀποκρινομενος και οὑτω παυσαι λιαν γαρ εὐηθη τε και εὐεξελεγκτα |
| βλαπτων τον ἀστειον ἐπιδεδεικται ζημιων ἑαυτον , οὑτως και ὁ προνομιας τους ἀμεινους ἀξιων λογῳ μεν ἐκεινοις , ἐργῳ δε | ||
| ὑπανιστασθαι πολιαν γηρως αἰδουμενους , εἰς ὁπερ ἐλπις ἀφικεσθαι τους προνομιας τουτ ' ἀξιουντας . παγκαλως δε μοι κἀκεινο νενομοθετησθαι |
| παραινεσεων εἰπων ἐκεινο , “ ὡσπερ γαρ τον ἐν δημοκρατιᾳ πολιτευομενον ” το πληθος δει θεραπευειν , οὑτω και τον | ||
| μετειχε . καιτοι σφοδρ ' ἀν αὐτον οἰμαι μετα Θεμιστοκλεους πολιτευομενον προσποιεισθαι πραττειν ὁπως οἰκοδομηθησεται τα τειχη , ὁποτε και |
| τοις μετεωροις παθηματα οἱ παλαιοι των ἀνθρω - πων καθαπερ βροντας και ἀστραπας κεραυνους τε και ἀστρων συνοδους ἡλιου τε | ||
| κυουσαις , ἐν δε Σκορπιῳ σημαινει λοιμον ἐν Αἰγυπτῳ και βροντας και χαλαζαν , ἐν δε Τοξοτῃ ἀκαταστασιαν ἐν Συριᾳ |
| νεοσφαγες σωμα θεσιν ὁλην ἐργασῃ ὁ ἐστι καθολου : δια τουτου δε δηλον , ὁτι ἡ θεσις κατασκευαζεται : λεγω | ||
| εἰπομεν , και συμφυης ἐστι τῳ θειῳ σωματι . Ἐκ τουτου οὐν του συλλογισμου δεικνυται ὁτι ἡ ψυχη ὑφ ' |
| ἐνταυθα ἡ ζητησις : ῥητου γαρ ζητησις ὡδε , ποτερον παραβεβασται ἠ μη : περι ὡν ἐν ταις νομικαις ἀκριβεστερον | ||
| προς αὐτο το ῥητον ἐστιν ἡ μαχη , εἰ ὁλως παραβεβασται . Οἱ συλλογισμοι τοις ὁροις κοινωνουσιν , ὡς και |
| ὁ μεντοι λογος και αὐτος ὁ συνων τῃ πραξει και ἐπιστατων οὐκ ἀν εἰη πραξις . Εἰ οὐν μη πραξις | ||
| την ἐκ δεξιων ἠ ἐξ εὐωνυμων , διαμενοντων ἑκαστῳ των ἐπιστατων και παραστατων , ὁπερ πως γινεται δηλωσομεν , ὁταν |
| δη το σχετλιωτατον της των τυραννων δειλιας , ὁτι παντας κτεινοντες οὑς δεδιασιν ἀχρι του μηδενα φοβεισθαι προελθειν οὐ δυνανται | ||
| γενομενης , νικησαντες , φυγῃ των Κορινθιων ἀποφυγοντων ἐφαπτομενοι , κτεινοντες ἁμα παιειν τον Διος Κορινθον ἐκελευον . Ὁθεν , |
| προσον τῃ δυναμει ταυτῃ λεγων , προς δε τῳ μη προσειναι και παντελως ἀλλοτριον αὐτης , ἀλλα και αὐτα τα | ||
| λογου , διοτι και ἀναγκαιον ἐστι τῳ σαφει μεγεθος τε προσειναι παντως και ὀγκον τινα και ἀξιωμα : παρακειται γαρ |
| μεν εὐ πασχειν μονον ἐνην , εὐ ποιειν δε οὐ προσην , οὐδεν ἀν ἠν πραγμα . εἰ δ ' | ||
| . Ἐπειτα δε και καταγραφηναι πασας οἰκιας και εἰ τι προσην ἑτερον τῃ πολει προσταττει , και χωρις μεν τα |
| τον τυφλον , ὡστε εἰ μελλει φανηναι ἐλεγχος , δει προσλαβειν την ἀντιφασιν , οὑτως : ἐστιν ἀρα τυφλον ὁραν | ||
| ἐπιοντων γενησεσθε , ἀλλα και ἀπο της ὑμετερας ἀρχης δυναμιν προσλαβειν περιοψεσθε : ἡν οὐ δικαιον , ἀλλ ' ἠ |
| δε των ὁπλων ἐκχυθεντας ἐκ της πολεως και της ὀρεινης ἐχομενους πορθειν την ὑπ ' Ἀντιγονον τεταγμενην χωραν , ὑστερον | ||
| διαλυωνται τα πνευματα ἀλλ ' αὐτα καταμαρανθωσι μεταβαλλουσιν εἰς τους ἐχομενους ἐπι δεξια ὡσπερ ἡ του ἡλιου ἐχει φορα . |
| ὁρμης αὐτων . “ Πασα ψυχη , φησιν , ἀκουσα στερεται ἀληθειας : ” οὑτως οὐν και δικαιοσυνης και σωφροσυνης | ||
| εἰδως ἀκριβως το του Πλατωνος , ὁτι πασα ψυχη ἀκουσα στερεται της ἀληθειας . εἰ δε μη , τα μεν |
| ἐπι ποσον τε διατεινουσιν ἐν τοις μαθημασι , και πως ὑπαρχουσιν ἐν αὐτοις , κατα τι τε διεστηκασι των ἐν | ||
| κατηγορων ἐκεινους τους λογους εἰπεν οἱ κατ ' αὐτου νυν ὑπαρχουσιν : ἁ γαρ ὡρισω συ δικαια , ὁτε Τιμαρχον |
| τροπον και ἀλλαι παραγωγαι λεξεως σημαινομενον ἀποτελουσιν εἰς ἡν και μεταλαμβανονται , τον αὐτον δη τροπον και το ἡμεδαπος ἐθνικως | ||
| κατα το πρωτον και δευτερον προσωπον ὀρθοτονουμεναι ἀντωνυμιαι εἰς συνθετον μεταλαμβανονται συνοντος του ῥηματος ἰσαριθμως κατα το αὐτο προσωπον , |
| ἡμερας : ὁταν δε καταλαβῃ χειμων , ἐγκαλυψαμενοι περιμενουσι το συμβησομενον : οἱ δε τινες καθυπνωσαντες οὐδε ἀνεστησαν , ἑως | ||
| βους ἀπετεκεν ἑξ βοιδια : προς οἰωνου δε ἀγαθου το συμβησομενον λαβων ὁ Πτολεμαιος ἐν τοις βασιλειοις μετα πασης ἐπιμελειας |
| βελτιστος ὀπισθεν αὐτῳ παραστας οἱον εἰχε στρεπτον περι τῃ ' κεινου τιθησι κεφαλῃ , και ἐδεδοτο τα μειζω . της | ||
| ἐνδον , ὠ ξενε : γυνη δε μητηρ ἡδε των κεινου τεκνων . Ἀλλ ' ὀλβια τε και ξυν ὀλβιοις |
| ᾑ ἀμεινον ἀν ἰσως βουλευσαιντο ἠ νυν βεβουλευνται , παραδοντες ἑαυτους ἡμιν ταμιευεσθαι ὡσθ ' ὁποσοις ἀν βουλωμεθα αὐτων μαχεσθαι | ||
| μνηματα , ἀφηκεν αἰδεσθεις . 〚 ἐξαναλωθησαν δε φιλοτιμουμενοι προς ἑαυτους τρυφαις , και ἡ πολις δε προς ἁπασας τας |
| ὀντας συμμαχους , εὐμενως δε ἀει προς τηνδε την πολιν διακειμενους , μονους δε μεθ ' ἡμων ὑπερ της των | ||
| ἑαυτης ἐνεργειᾳ : οἱον ὁρωντες τοδε το λευκον ἑαυτους οὑτω διακειμενους συνεγνωμεν . ἀναγκη δε ἠ τῃ ὀψει αἰσθανεσθαι τουτου |
| δε αὐτου ποτε και προς τον των νομων ἐμπειρον ταυτα λεγοντος , ὁτι κινδυνευουσιν ἀχρηστοι εἰναι οἱ νομοι , ἀν | ||
| πενητας . 〛 τουτο Εὐριπιδου ἐστιν ἐκ Φοινισσων , Πολυνεικους λεγοντος . Θ . κλυεθ ' : Ὠ Ἀργειοι . |
| Μηνοφανης Μιθριδατου στρατηγος εἰτε αὐτος ὑπερφρονησας εἰτε και ὑπο Μιθριδατου προστεταγμενον ἀνθρωπῳ γαρ ἀφορωντι ἐς κερδος τα θεια ὑστερα λημματων | ||
| . και Θηραμενην μεν ἀπο των βωμων ἀποσπασαντες οἱς ἠν προστεταγμενον , δια μεσης της ἀγορας εἱλκυσαν ἐπι τον θανατον |
| αἰγιαλου ἱδρυται . ἀκτιον : τον περι τους πετρωδεις αἰγιαλους διαγοντα . ταν βαιταν : τα ἐκ κωδιων συνερραμμενα περιβολαια | ||
| και παρασιτους ἐχοντα και δια τον Λαϊδος ἐρωτα ἐν Κορινθῳ διαγοντα . διασυρεται δε και ὡς συωδης συν τοις ἑταιροις |
| λεγοντος ὑπερ αὑτου ἐπαινον τινα τοιουτον , ὁτι πασης φιλοσοφιας πεπειραται οὐ χειρον δε αὐτα εἰπειν ἁ ἐλεγεν : Ἐαν | ||
| τῳ πνευμονι ἐσθιομενος . ποιει δε τουτο ἐπι ἡμερας , πεπειραται γαρ . [ Προς δυσουριωντας και μη δυναμενους οὐρησαι |
| , ὁσον ᾐδεσαν ἁ πασχουσιν , ἐπει ἀμυνεσθαι γε τους ἐπικειμενους οὐδε τουτοις ἠν . οἱα δε ἐν νυκτι και | ||
| δευτερα δ ' ὡς διαφραγματος αὐτων τουτων προς τους ἐξωθεν ἐπικειμενους μυς : τριτη δ ' ὡς προς το θαττον |
| πολλους εὐπατριδας ἐφασκεν οἱς ἡ βασιλεια μαλλον ἁρμοζει : και λαβομενος της χειρος Γλαβριωνος εἱλκεν αὐτον καθιζεσθαι κελευων ἐπι του | ||
| γουν θυοντων , δευτερον αὐτοις ὁ Τριτων ἀναφαινεται , και λαβομενος του σχοινιου της Ἀργους , ὁ χαλινον νυν φησι |
| : ” εἰτα νους ἐλθων αὐτα διεκοσμησε . παρο και Νους ἐπεκληθη , και φησι περι αὐτου Τιμων ἐν τοις | ||
| τα δε χειρω ἀλλοθεν και παθη ψυχης της τοιαυτης . Νους οὐν ἐπι μαλλον θειοτεραν ποιει και τῳ πατηρ εἰναι |
| μοι , και μηνιειν μεν οὐπω ἀξιω , μηνισαντος γαρ ἀπολουνται μαλλον ἠ οἱ ἐνταυθα ποτε Ἑλληνες , ξυμβουλιᾳ δε | ||
| πεισονται , οἱ δε συν ἐκεινῳ ὀντες ὑφ ' ἡμων ἀπολουνται , ὁτι ταχα οὐδενα εἰκος συν αὐτῳ βουλησεσθαι εἰναι |
| μετα ὀλιγον α εὐτυχησεις ἱλαρως β μη συναλλαξῃς ἀρτι . περιμεινον γ οὐκ ἀποδημησεις ταχεως : ἐπεχει γαρ δ προκοψεις | ||
| σοι α κοινωνησεις και βλαβησῃ β οὐ στρατευσῃ νυν . περιμεινον γ οὐκ ἐστιν ὡρα του ἐπιβαλεσθαι δ οὐ πλευσεις |
| οὐδε τον ἰατρον γυμναστην τε και ἰατρον , ἀλλ ' ἐπιστατειν μεν ἀναγκη και ἐπιταττειν τον μεν τοις ἐρεταις , | ||
| . βουταν δε αὐτον καλει δια το αὐτης της Ἰους ἐπιστατειν μεταμειφθεισης εἰς βουν . . : τον . . |
| ἀποδεδοται δε ὑπο του Ἡρωνος και Φιλωνος και διοτι αἱ προειρημεναι δυναμεις εἰς μιαν ἀγονται φυσιν , καιτοι παρα πολυ | ||
| και χρηται ποτε μεν ταις ξεναις , ὡσπερ εἰσιν αἱ προειρημεναι , ποτε δε ταις ἀρχαιαις , ὡς ὁταν λεγῃ |
| τα μεν αὐτους πειθομενους τοις νομοις , τα δε και μιμουμενους , ὁσα ἀν ἐκεινοις ἐπιτρεψωμεν . Εἰκος , ἐφη | ||
| του μεγιστου και πρωτου βασιλεως και ἀρχοντος , ὁν χρη μιμουμενους ἀει τους θνητους και τα των θνητων διεποντας ἐπιμελεισθαι |
| ἰσμεν , ὁτι , κἀν μη ἡμεις παρακελευωμεθα , ἱκανως ἐπιμελησεται . ταυτ ' οὐν , ὠ γονεις και παιδες | ||
| δε πεντε ἡμερων διαστημα : ἐν δε τῳ μεταξυ Καλλιροης ἐπιμελησεται Στατειρα ἡ ἐμη γυνη : οὐ γαρ ἐστι δικαιον |
| γενεσθαι της αὐτου βασιλειας ἀρχηγους . οὐδενος δ ' αὐτῳ προσεχοντος ὁ μεν ἀνεκαμπτεν εἰς την Μεθωνην , ὁ δε | ||
| εἰς το συμποσιον Γλυκερας και του ἐραστου αὐτης ταυτῃ μαλλον προσεχοντος , καταστυγνος ἠν . ὡς δ ' ἐπιστρεψας ὁ |
| ἐστιν , ὁρᾳ [ ὁλος ] οὐλος γαρ ὁρᾳ , οὐλος δε νοει , οὐλος δε τ ' ἀκουει . | ||
| βεβαπται . „ Λαμπαδα θεις και τοξα βοηλατιν εἱλετο ῥαβδον οὐλος Ἐρως , πηρην δ ' εἰχε κατωμαδιην : και |
| γαρ αὐτο μαλλον : χρη γαρ ὡς ἁπλως εἰπειν μητε καταξηρον εἰναι το δεξομενον ὡσπερ τεφραν ἠ ἀμμον μητε καθυγρον | ||
| κολλικοφαγε . τινες δε τα ἰτρια ἐνομισαν . καρφαλεον : καταξηρον . κενεβρεια : τα νεκριμαια κρεα οὑτω καλουνται , |
| χρονισαν και ξηρανθεν ἀσθενεστερον γενηται . Την οἰνανθην βοτανην χρη λαβομενον ἀκμαιαν ἐαρος ὡρῃ ῥιζοθεν ἐξερυσαντα χυλον ἐξ αὐτης ποιεισθαι | ||
| ἀπευθυνειν . εἰ δε και χειρα προβεβληκεν , μη ἐπισπασθαι λαβομενον αὐτης , ἀλλα κατα του ὠμου τους δακτυλους ἀκρους |
| περισκαπτειν , και τους ἐλαιωνας δε ὁμοιως : και τους βωλους διαλυειν , ὡστε ἐπεγειρειν τον κονιορτον : ἐμπεσων γαρ | ||
| , μυξωδεις , διυγρους . καχληκας : λιθους θαλασσιους , βωλους . ἱεισι : βαλλουσι , πεμπουσιν , ἐμβαλλουσιν . |
| τυφος παραλογιστης και , ὁτε δοκεις μαλιστα περι τα σπουδαια καταγινεσθαι , τοτε μαλιστα καταγοητευῃ . ὁρα γουν , ὁ | ||
| τον διαζευκτικον συνδεσμον ὡς της ῥητορικης μη δυναμενης περι ἀμφω καταγινεσθαι : ἰδου γαρ , φασιν , εὑρισκομεν τον Δημοσθενην |
| δε προς τους ὑπηκοους , ᾑ ἁρμοσει αὐτους και συμφωνους ἀπεργασεται και παρασκευασει ἑτοιμους προς τον ἀγωνα , ὡσπερ οἱ | ||
| , συγγνωμην ἀν ἐχοι δικαιαν , ἁπλως δε οὑτω δεινην ἀπεργασεται συγχυσιν . Δειχθησεται γαρ και ἡ βασις των νοητων |
| , ταυτην δικην πεπονθως . 〛 τινες δε τον Βελονοπωλην παρασιτον φασι του Παμφιλου : δυστυχουντος οὐν του Παμφιλου ἀναγκη | ||
| ἐτρεφεν ἐνδυκεως και σον θεραποντ ' ὀνομηνε . “ τουτεστι παρασιτον εἰχεν . εἰ μεν τοινυν φιλον ἐβουλετο τον Πατροκλον |
| , συνθετον εὐθειαν γενεσθαιἈλλα . προς μεν τους την γραφην μεμφομενους ἐκεινο ἀν εἰποιμεν , ὡς ἡ ἀφαιρεσις του ς | ||
| παρακαταθεμενοι τον Ὠρωπον μεχρι δικης . Καταμαθων δε ὁ Λυκομηδης μεμφομενους τους Ἀθηναιους τοις συμμαχοις , ὁτι αὐτοι μεν πολλα |
| ἱερευσιν ἐνταυθα ἐκεινοι τρισκαιδεκα ἐτη , ὡς εἰρηται τισι : περιττους γαρ ὀντας κατα την ἐπιστημην των οὐρανιων , μυστικους | ||
| ἐξ ἀνισων σχηματα , ἀριθμους τε ὁμοιους και ἀνομοιους , περιττους τε και ἀρτιους . Οὐσα γαρ ἐννους ζωη και |
| περι των Ἰσοκρατους μαθητων ἑωθινον τον Ὑπερειδην ποιεισθαι ἀει τους περιπατους ἐν τοις ἰχθυσι . . : μετα τα περι | ||
| ἀναθρεπτεον , διδοντας μη ἐλασσον κοτυλης μιας μετα τους ἑωθινους περιπατους θερμον προσηνως ἠ ἁμα τῳ ἀμελχθηναι την ἰδιαν ἐτι |
| τι τουτο ; Σκυθρωπην ἐπι τουτοις την γερουσιαν ὁρω . Ἀμεινον οὐν κοσμον ἀλλον ἀεισαι και ἠδη ἀειδομεν . Ἰδετε | ||
| ἀπογιγνομενου ; ὡσπερ ἀν εἰ συ με ἐροιο : ” Ἀμεινον διοικειται σωμα και σῳζεται τινος παραγιγνομενου ἠ ἀπογιγνομενου ; |
| χαριζομενος . και εἰ μεν θερους , ἰσος ἀν ἠν ἐκεινοις , εἰ δε και χειμωνος , ἀδικωτερος πηλου του | ||
| τοις τοτε πραττοντες ἀγανακτουμεν , εἰ μη την αὐτην τιμην ἐκεινοις ἑξομεν . οἱ τοσουτον ἀπολελειμμεθα και τοις ἐργοις και |
| , ἠ ψυχρον , ἠ ξηρον , ἠ ὑγρον το λυμαινομενον τον ἀνθρωπον , και δει τον ὀρθως ἰητρευοντα βοηθεειν | ||
| ἐμνησθης . της σης πολεως θ ' ἡτις σε τρεφει λυμαινομενον τοις μειρακιοις . οὐχι διδαξεις τουτον Κρονος ὠν . |
| σεσημειωται το ὀνειρον : κυπειρον , δια της ει διφθογγου γραφομενον : λεγεται δε και κυπειρον Δωρικως , τραπεισης της | ||
| λαυρεωνος : το ἐλαιων ἐλαιωνος σεσημειωται δια της αι διφθογγου γραφομενον κατα την παραληγουσαν , και φυλαττοντα το ω κατα |
| χρησιμον εἰναι δοκιμαζεται , ἐντευθεν ἀρξασθαι του πραγματος , και προθειναι περι τουτων τῳ βουλομενῳ γνωμην ἀποφηνασθαι . ὡς οὑτως | ||
| ὠν τοισι ἀνδρασι των προβατων ἀφειδεως πολλα κατακοψαντας και σκευασαντας προθειναι ἐν τῳ στρατοπεδῳ τῳ ἡμετερῳ δαιτα , προς δε |
| . φθονουσι : και ἡ ὁδος οὐχ εὑρισκεται : σοφοι ζητουνται , και αἱ γραφαι ἀδιαγνωστοι : και πολλη ὑλη | ||
| μαλλον εἰσιν ἀγαθαι , διοτι ὑπο των θηριων και παιδων ζητουνται . σημειον γαρ του εἰναι αὐτην , ἠτοι την |
| περιφερειᾳ . εὑρημενης δε τῃ του κυκλου περιφερειᾳ ἰσης εὐθειας προδηλον ὡς δη και αὐτῳ τῳ κυκλῳ ῥᾳδιον ἰσον τετραγωνον | ||
| συγκαταλαμβανομενον τῳ ἀποδεικνυντι αὐτο προδηλῳ ὀντι . οὐκ ἐστι δε προδηλον , ὡς ὑπεμνησαμεν : οὐδε ἀποδεικνυται ἀρα δια προδηλου |
| περιτυχειν ἀνδρι και γνωναι το φερτατον . ἀντι του το ἀποβησομενον ἀφ ' οὑ τις γεννηθῃ μεχρι τελους . τουτο | ||
| ἀγωνισμα , ἀφανες ἐστι και ἀπροορατον το ἐκ της τυχης ἀποβησομενον , πριν ἠ τελος γενεσθαι , ποτερον νικησουσιν ἠ |
| ἐλεημονα , φιλοξενον , δικαιον , ἀληθινον , θεοσεβη , ἀπεχομενον ἀπο παντος πονηρου πραγματος : και νυν γινωσκε , | ||
| λαμπρον και ἐξησκημενον , εἰτα καθισαντα διατιθεσθαι τον λογον οὐδεμιας ἀπεχομενον κινησεως οὐδε σχηματος ἑνος . και ποτε ὀψοφαγον μιμουμενον |
| παντων ὡν ὑφελωνται . φασι δε και καθ ' ὑπνους ἐπιφαινομενον πολλοις των Χιων προσημαινειν οἰκετων ἐπιβουλας : και οἱς | ||
| τας προκαταληψεις των ὀχυρων τοπων , ἱνα το γουν πληθος ἐπιφαινομενον αὐτων φοβον ἐνεργαζοιτο τοις πολεμιοις : καιρου δε παρασταντος |
| , ὁ δ ' ἐτι μεν ἀναγινωσκων διῳδει | και μεστος ἠν ὀργης ἐφ ' ἑκαστῳ σημειουμενος : ὡς δε | ||
| ἀκουοντες : ὁ δ ' , ὡς ἀφελης και παρρησιας μεστος , οὐ παυεται . και ταυτ ' οὐκ ἀν |
| προς της Ἀθηνας ἁπαντα μεν ἁ ἐφην , ἐασωμεν αὐτου καταβαλοντες και ληθη τις ἐστω αὐτων ὡσπερ των προ Εὐκλειδου | ||
| ὁμοιως δε και τους δεσποτας των οἰκετων , ὁσοι ἀργυριον καταβαλοντες ἠ ἀλλῳ τῳ τροπῳ κεκτηνται τινα : ὡς ἀν |
| , ἐμε και σε προσ - ομιλειν ἀλληλοις τοις λογοις χρωμενους τῃ ψυχῃ προς την ψυχην ; Πανυ μεν οὐν | ||
| τοις Θηβαιοις λεγουσα και πολλους αὐτων ἀπωλλυεν ἐναντιως τοις χρησμοις χρωμενους : . της μιαιφονου κρατη : δι ' ὡν |
| Κριτοβουλος δε ἡμερας τεσσαρας ἐν τῳ Κοτζινου ἀστει διαγαγων και καταστησαμενος τα αὐτου τῃ ὑστεραιᾳ ἀναλαβων τετρακοσιους ἱππεις ὡπλισμενους καλως | ||
| θυρας . ὡς δ ' ἐν τῳ λογῳ δεδηλωται Κυρος καταστησαμενος εἰς το διαφυλαττειν αὑτῳ τε και Περσαις την ἀρχην |
| δ ' ἐν αὐτῳ βοτανη Σεληνη καλουμενη : τον δε καταφερομενον ἀπ ' αὐτης ἀφρον περι την ἀρχην του θερους | ||
| . Οὐρον ἐστι περιηθημα του αἱματος ἐν τῃ μεγαλῃ φλεβι καταφερομενον δια νεφρων και οὐρητηρων ἐν τῃ κυστει . ἀλλως |
| γαρ ἐτι ζεον και ὠγκωμενον το ἐνθεμα παραχρημα εἰς το ὑποδεχομενον ἐμβληθῃ , πασα ἀναγκη προ του την ἑνωσιν γενεσθαι | ||
| ἀλλα το των ἑρμηνεων γενος τας παρ ' ἑκατερων φωνας ὑποδεχομενον και διαπορθμευον προς ἑκατερους , συνηψεν αὐτων και συνεκερασεν |
| ἀνθη , προσηλθεν ὁ τεττιξ τῳ μυρμηκι ζητων , ᾡ τραφησεται . ἠρετο δε ὁ μυρμηξ τον τεττιγα : „ | ||
| ἐν τοις των κακοποιων τοποις κατειλημμενου , το γεννωμενον οὐ τραφησεται , παρ ' αὐτα δε ἑξει το τελος της |
| Ἀθηνη . „ ἐχει δ ' ἀρχαιον ἱερον Ἀθηνας σφοδρα τιμωμενον , και φασι γε την θεον γεγενησθαι ἐνθαδε , | ||
| και οἱ ἀγαθοι . Δηλον . Ἀσκειται δη το ἀει τιμωμενον , ἀμελειται δε το ἀτιμαζομενον . Οὑτω . Ἀντι |
| εἰων , ἀπολαβειν δε συνεβουλευον , ὁπως ὑπομεινας μεν το προσταττομενον την ἀλλοτριαν ἐχειν ὁμολογω , μη προεμενος δε το | ||
| , συνεστρατευκοτες τοις Αἰγυπτιοις , ἀπεστειλαν δωρα , και το προσταττομενον ποιησειν ἐπηγγειλαντο . [ . . . . , |
| : τουτον γαρ μετρει μετα τον ιε ἐφ ' ἑαυτον πολλαπλασιαζομενος : πεντακις γαρ ε κε . τον δε τριτον | ||
| . κατα την ἑαυτου . ἀντι του ἐφ ' ἑαυτην πολλαπλασιαζομενος . τρις γαρ . ἀντι του τρις γαρ τρεις |
| : ἠν μεν γαρ πειρωνται καμπυλλεσθαι , ὀδυνωνται , περιτενεος γινομενου ταυτῃ του δερματος , ᾑ τετρωνται : και ἁμα | ||
| ὑγρανθη , ἐξ οὑ αἱ παρακειμεναι σαρκες , και τουτου γινομενου κατα το συνεχες , ἐφθασεν ἡ ὑγροτης παρα τους |
| και την ἐπι τῳ κρατηθηναι λυπην , ἡν εἰπε παθος ἀλγεινον . τουτων δε των στιχων ὁ Ἀρισταρχος ὀβελιζει τους | ||
| ἀγρευτηρσιν ἀνελκομεναι πινυτοισιν . Ἐξοχα δ ' ἐκ παντων νεποδων ἀλγεινον ἐρωτα κοσσυφος ἀθλευει , κιχλῃς δ ' ἐπιδαιεται ἠτορ |
| οἰνῳ παραχυθεν οὑτω τας μεθας ἱστησιν ὡστε και των ἀφροδισιων παραλυειν τα πνευματα πεττον . οὐ δει οὐν ἡμας ἐκμανως | ||
| Περικλης λεγων ἐπειρατο τους Ἀθηναιους της τε ἐς αὑτον ὀργης παραλυειν και ἀπο των παροντων δεινων ἀπαγειν την γνωμην . |
| της φαλαγγος ἀπιεναι . οἱ δ ' Ἑρνικες ὡς ἐμαθον κινουμενους αὐτων τους λοχους φυγης τ ' ἀρχειν τους Ῥωμαιους | ||
| , ἐκ δυο δακτυλων και συλλαβης , το δε προτερον κινουμενους ἐχει τους δυο ποδας , ὡστε ἠ δακτυλους αὐτους |
| τον μεν ἀτοπα ἐρωτωντα , τον δε οὐδεν προς λογον ἀποκρινομενον , Οὐ δοκει ὑμιν , ἐφη , ὠ φιλοι | ||
| ὁ τριτος ἀνθρωπος , ἀλλ ' ἀπο του συγχωρειν τον ἀποκρινομενον σημαινειν τον ἀνθρωπον ὁπερ τοδε τι και οὐσιαν αὐτην |
| διαφανες και τινα κινησιν . φαινεται δη δια μεσου του διαφανους ὁρωμενα τα χρωματα , ἐαν δε ἐπ ' αὐτην | ||
| . το αὐτο δε και ἐπι του κατ ' ἐνεργειαν διαφανους ὁραται γινομενον . το μεν γαρ ὁραν , ὡς |
| ὑπο τουτων εὐχερεστατα τρεπονται . ἐχοντων γαρ αὐτων τους ποδας ἁπαλους και σαρκωδεις , ἐκ των ὑποκατω μερων δακνοντα τας | ||
| , ἐλαιον μηλινον . ἀντι ἐλαιου σπανου , θαλλους ἐλαιῳ ἁπαλους θλασας ἐπιβαλλε . ἀντι ἐλαιου χαμαιμηλινου , ἐλαιον ῥοδινον |