Φρυγιας βασιλεως . ὁ Τανταλος δε οὑτος πολεμον ἐσχηκως μετα Ἰλου του κτισαντος το ἐπι Τροιας Ἰλιον , και φοβουμενος | ||
περι Θεσσαλιαν : Ὁμηρος : ἐξ Ἐφυρης ἀνιοντα παρ ' Ἰλου Μερμεριδαο . τριτην δε περι Ἠλιν , ἡς Ἱππιας |
τριων , και του μεν πρωτου , ἐν ᾡ ὁ κοινος ὁρος του μεν κατηγορειται , τῳ δε ὑποκειται , | ||
Ἀνδρομεδας ἑσπεριος δυνει . εʹ . ὡρων ιδ : ὁ κοινος Ἱππου και Ἀνδρομεδας ἐπιτελλει . ὡρων ιε : Ἀρκτουρος |
, οὐκ ἐξ ὡν ἑορακαθ ' ὑπειληφοτας , ὁμως την δικαιαν εὐνοιαν διασῳζειν , Λυκουργῳ δ ' οὑτως ὑπογυου και | ||
βασιλευς πραϋναι βουλομενος του Παυσανιου την ἐπι τῳ παθει γεγενημενην δικαιαν ὀργην δωρεας ἀξιολογους ἀπενειμεν αὐτῳ και κατα την σωματοφυλακιαν |
, των δε και πτηνων . και πλειστους δε και μεγιστους ἐλεφαντας ἐκτρεφει , χορηγουσα τας τροφας ἀφθονους , δι | ||
ἀνθρωποις πολυ τι ὑπερ τους ἀλλους Ἰνδους , και μεγεθει μεγιστους και ἀνδρειᾳ . ταυτα δε ἐξαγγελλομενα Ἀλεξανδρον μεν παρωξυνεν |
αὐτου πεμφθεντας ἀπρακτους ἠφιει , παρα δε τον βασιλεα τους διαλεξομενους ἐστελλεν , ὡς , εἰ μη γην και χρηματα | ||
τινας των πολεμιων . Ὁτι και ἡνικα τις πρεσβεις ἀποστειλῃ διαλεξομενους τοις πολιταις , ὁπως ἁπαντων ἐπι την αὐτων ἀκροασιν |
ἡ ἀληθεια εἰς ψευδος , ἀλλα του πραγματος κινουμενου και μεταβαλλοντος το ψευδος και ἡ ἀληθεια γινεται : οὐ γαρ | ||
γνωρισματι προσεχειν σε χρη τον νουν και παυειν αὐτικα , μεταβαλλοντος ἠ κατα μεγεθος ἠ κατ ' ἀνωμαλιαν ἡντινουν : |
τριγωνον προς το ἀπο της δευτερας το ὁμοιον και ὁμοιως ἀναγραφομενον . Ἐκ της εἰς ἀδυνατον ἀπαγωγης . Οὐκ , | ||
Δ εὐθεια , ὁ δε κζ το ἀπο της Δ ἀναγραφομενον τετραγωνον . και ἐστιν ὁ μεν λϚ τῳ κζ |
ὁ τοιουτος στοχασμος , ὁτι ἐκει μεν ἐφ ' ὁ μεθιστησιν ὡμολογηται , οἱον ἐλεος ἠ βασανοι και τα τοιαυτα | ||
ἡ πιμελη συντακῃ , ἐς ἐλαιωδη μεν χροιαν τα οὐρα μεθιστησιν : ἀκμαζων δ ' ὡδε πη το παθος ὑποσημαινει |
ἀνατειναι το ξιφος εἰς τας του ἡλιου αὐγας : το νομιζομενον δε εἰναι καλον , ὁ κατα της μητρος φονος | ||
λεγει και τον ταυτης παιδα φησιν ἀνῃρησθαι ὑπο αἰγισθου , νομιζομενον ὀρεστην εἰναι , τον δε ὀρεστην κλαπεντα εἰς φωκιδα |
οὐ τον κατα την εἰκονα τυπωθεντα ἀνθρωπον , ἀλλα τον πεπλασμενον εἰσαχθηναι φησιν εἰς τον παραδεισον : ὁ μεν γαρ | ||
ἑκατερᾳ των ὀρθων ποιῃ κυβον . Ἐστω το ζητουμενον τριγωνον πεπλασμενον ἀπο δυο ἀριθμων , και ἐστω ὁ μεν ʂ |
' ὀντων προσωπων , καθαπερ ἐν ταις κωμῳδιαις , του διαβαλλοντος και του διαβαλλομενου και του προς ὁν ἡ διαβολη | ||
την σιωπην : τοιγαρουν τις ἠκουσε μου κατα την πολιν διαβαλλοντος ; τις λοιδορουντος ᾐσθετο ; τις ὡς ἀπιστον ἐμε |
οὐχ οὑτως : οὐ γαρ ἁπλως ἀπουσης της ἑξεως ἐννοιαν παριστησιν ἡ στερησις , ἀλλ ' ἀπουσης του πεφυκοτος αὐτην | ||
ἰσως ἐλλιπες το τοιουτον : οὐδεν γαρ των παρακολουθουντων αὐταις παριστησιν . . . : . . . χαλβανη ἀκνηστις |
παιδων το μεταξυ οἰκονομιας και χρηματισμου πλησιασαντες αὐτου τῳ χαλεπωτατῳ ἀπαλλαττονται , οἱ φιλοσοφωτατοι ποιουμενοιλεγω δε χαλεπωτατον το περι τους | ||
οἱ δουλοι , πως οἱ δραπεται , τινι πεποιθοτες ἐκεινοι ἀπαλλαττονται των δεσποτων ; τοις ἀγροις . ἠ τοις οἰκεταις |
ἀδικειν , και τα ἐπι τουτοις τιμηματα ἐλυσαν : και συντελειας μεν Λακεδαιμονιους της ἐς το Ἀχαϊκον οὐκ ἀφιασι , | ||
. Των μεν οὐν τριων υἱων του Νωε και της συντελειας αὐτων και γενεαλογιας , ἐγενετο ἡμιν ὁ καταλογος ἐν |
φακον λεανας καταπλαττε . καλως δε ποιει και το σελινον καταπλαττομενον και το ἡδυοσμον και χολη μαλιστα βοεια καταπλαττομενη . | ||
διαρροιαϲ ὠφελειν . Βρυον θαλαττιον ϲτυφει και ψυχει , ὁθεν καταπλαττομενον ὁϲα ἐϲτι θερμα ἐναργωϲ ἐμψυχει και ὠφελει . Βρυον |
δημευσιν , ὡς παρα τους ὁρκους και τας συνθηκας , διεξιοντος . τα γαρ ἐπι των ἱερων συνομολογηθεντα τοις πατρικιοις | ||
' ἐστιν τοις ἐπιτηδειοις ἡμιν , ἁ συνισμεν πολλακις τουτου διεξιοντος ἀκηκοοτες , λεγειν και διδασκειν ὑμας , ἱν ' |
περι τους βωμους λοχων ὑπερ του λαβειν τι παρα των θυοντων . μεταφορικως δε και ὁ παραπλησιως τουτῳ ὠφελειας ἑνεκα | ||
χαιρειν ταις δαπαναις των θυομενων , ἀλλα ταις εὐσεβειαις των θυοντων : εἰθ ' ὡς πολλην ἀνοιαν τουτων και οἱ |
γαρ ἐτι καταλοιπον ἠν . Περι μεν οὐν των ἀλλων ποιωδων ἱκανως εἰρησθω : περι δε σιτου και των σιτωδων | ||
ὡς ἁπλως εἰπειν των ἐλαττονων και μαλιστα των ἐπετειων και ποιωδων : οὐ μην ἀλλα και των μειζονων ἐστιν ὁτε |
ἐπειδη κυριον ἐστι : τα γαρ εἰς ης ληγοντα κυρια ἀποστρεφονται την ὀξειαν τασιν , τουτεστι βαρυνονται ἠ περισπωνται , | ||
πλησιασωσι την χερσον , παντες ὁμου ἐωσι την ναυν και ἀποστρεφονται προς τα πελαγη , ὁπερ ἐχουσιν οἱ ναυται σημειον |
ϲυνεχωϲ . Προϲ λευκωματα . δρακοντιου του ἐχοντοϲ το ϲπερμα κρυπτομενον ἐν τῃ γῃ ὁμοιον πεπερει , λαβων αὐτο το | ||
και βελτιον τι ἀλλο του ἐνταυθα εἰναι ὑπο γην σκοτῳ κρυπτομενον ] κἀν δυσερωτες φαινωμεθα και σφοδρα φιλουντες τουτον τον |
ἐγχει ἑλεσκον ἀνδρων δυσμενεων ὁ τε μοι εἰξειε ποδεσσι . τοιος ἐα ἐν πολεμῳ : ἐργον δε μοι οὐ φιλον | ||
ψυχην οὐκ ἐχον ἐσθιομεν . ἀλλο : ἠν ἀρα Πυθαγορης τοιος σοφος , ὡστε μεν αὐτος μη ψαυειν κρειων και |
τοιαυτα συναγουσι και θρυλουσιν , Ἀριστειδου δε τον μεν ἐξοστρακισμον παρατιθενται , καταδικης δε τοιαυτης οὐδαμου μνημονευουσι . . . | ||
λελεκται . Ἐπει δε και σημεια τινα τοις βιβλιοις αὐτου παρατιθενται , φερε και περι τουτων τι εἰπωμεν . Χι |
ὡστε αὐτα καθ ' αὑτα ὑπαρχουσιν . Δειξας δια των προλαβοντων ὁτι το ὀν και το ἑν αὐτοον ὑπαρχει και | ||
ὀρθας . πλειονα σημεια . , ] δια μεν των προλαβοντων δυο θεωρηματων ὡς ὁμολογουμενον λαμβανων ὁ στοιχειωτης το καθ |
. Παραδους ἡμιν δια των προειρημενων τον του ῥηματος ὁρισμον κοινοτερον τε και εἰδικωτερον , βουλεται δια τουτων εἰπειν ὁπως | ||
την ἀρετην ἐνταυθα και ἐπιστημην και την θερμοτητα και ψυχροτητα κοινοτερον ἐκλαμβανομενοι , τας μεν εὐαποβλητους τας δε δυσκινητους ἐπωνομασαμεν |
” ληρεις “ : ἐπι γαρ των κατα μηδενα λογον πραττοντων εἰωθασι το ” ἀπο ὀνου καταπεσων “ λεγειν την | ||
τα δε κωλυσαι , εἰδοτας ὁτι φιλονικειν μεν ἐστιν εὐ πραττοντων , γνωναι δε τα βελτιστα των οἱων ἡμων ; |
Οὐρανιος ἐν Ἀραβικων τεταρτῳ . Τινες δε δια του ι γραφουσιν , ὡς εἰρησεται μοι ἐν τῳ ι . : | ||
παραχρουν ἠ ἑτεροσχημον μηδεν . οὐ γαρ ὡσπερ οἱ ῥητορες γραφουσιν , ἀλλα τα μεν λεχθησομενα ἐστιν και εἰρησεται : |
ὑπο των ἐτησιων ἐλαυνεσθαι , μεχρι ἀν ὁτου προσπεσηι τοις μεγιστοις ὀρεσι των κατα την οἰκουμενην , ἁ φησιν εἰναι | ||
ἐργων . τοιγαρουν ὁραν ἐστι τους τοιουτους αὐτους μεν τοις μεγιστοις ἀκληρημασι περιπιπτοντας , ταις δε πολεσι των ἀτυχηματων γινομενους |
Το τε γαρ ὡς ἐπι το πολυ και συνηθες των κατηγορηματων οὐ μονον φυσικωτερον , ἀλλα και τοις πλειστοις εὐπαρακολουθητοτερον | ||
τι ἀρατικον : τας γαρ περι αὐτοτελων και ἀξιωματων και κατηγορηματων πραγματειας ἡδ ' ἐστιν ἡ συνθεισα . ἡμιφωνον δε |
τῳ προσωπῳ γαληνης , ἡν εἰ μη θολωσεις , ἀστρον ὑπερτατον ἐν ἁμερᾳ βλεπομενον δοξεις . εἰ δε ἐκ Πινδαρου | ||
καρδια , κακον , ἐκεινο γ δαψει β πηματων ε ὑπερτατον , δ εὐτ ' ἀν Ϛ λαβραζων κα περκνος |
αὐτοισι ξυμφερει : διαφευγουσι δε οὐ μαλα : των γαρ νουσηματων ὁ τι ἀν ἑτερον ἐφ ' ἑτερῳ γενηται , | ||
εὐλαβεεσθαι . Γυναικι ἐν γαστρι ἐχουσῃ ὑπο τινος των ὀξεων νουσηματων ληφθηναι , θανατωδες . Γυνη ἐν γαστρι ἐχουσα , |
ὑπο Ῥωμαιων κατοικισθεισας , τας καλουμενας Καρπιας , ὡς μη διαβαινοντες οἱ βαρβαροι κακουργοιεν . οὐσων δε τουτων των αἰτιων | ||
προ του Αἰγινηται Ἐπιδαυριων ἠκουον τα τε ἀλλα και δικας διαβαινοντες ἐς Ἐπιδαυρον ἐδιδοσαν τε και ἐλαμβανον παρ ' ἀλληλων |
τους ἀρχοντας ἐν τοις ὑπερ αὑτου λογοις ἐσται βελτιων οὐδε δυνατωτερος . συ δ ' ὡς μεν ῥητορα θεραπευεις τον | ||
και σιδηρου , των ἐν τῃ φυσει κραταιοτατων , φανεις δυνατωτερος , ἀποτραγων τοις ὀδουσι την γλωτταν εἰς τον βασανιστην |
μαλλον τε ἠγανακτουν και ἐκεκραγεσαν και ἑδρας ἐνιοι των Καισαρος ἀνδριαντων ἐπεδεικνυον ἀνῃρημενων . ὡς δε τις αὐτοις ἐφη και | ||
ἐχοντας ἀμφοτερους μορφην τον Λυκουργον , ἀρ ' ἀν των ἀνδριαντων τον προτερον οἱον ἐχρην διαπλασας τον ἑτερον , ἱνα |
, ὀργισθεις ἀνεχωρησεν . οὑτως οὐν του Αἰσωπου προς πολλους ἀπολογουμενου ἀνεχωρουν ἁπαντες , ὑβριν τον λογον νομιζοντες εἰναι . | ||
ὡς ἐξαπατωμενον ὑπ ' ἀνθρωπων δολιων μηθεν προσεχειν αὐτοις . ἀπολογουμενου δε του ὑπατου και το ἐργον ἐξ αὐτων λεγοντος |
ἰφι ἰφιος , πρωι πρωιος , οὑτως οὐν και ἀντην ἀντιος κατα τονον μονον ἡμαρτηται και οὐ κατα γραφην , | ||
' ἐκ ποντοιο , τα δ ' ἐκποθεν ἀλλος ἀητης ἀντιος ἀιξας μεγαλῃ περι λαιλαπι θυων ὠσεν ἀπ ' ἠιονων |
ἐπιβαλλων ἐλαιου ναρδινου λι . α , ὑπερ δε του μελαντερον γενεϲθαι το φαρμακον καρυων λεπη καυϲαϲ και τριψαϲ ἐν | ||
, ὁ δ ' ἐν σκιᾳ , τῳ μεν ἐσται μελαντερον το χρωμα , τῳ δε λευκοτερον : οὐδεν δε |
ἐναψαι μεν το πυρ , ἀναπεμψαι δε το ὑδωρ , διαδουναι δε τον ἀερα . Καλως ἀν ἐχοι πειθεσθαι τωι | ||
ἐν τεταρτῳ Βιων ζηλωσαντας φησι τους Μιλησιους την Κολοφωνιων τρυφην διαδουναι και τοις πλησιοχωροις , ἐπειτ ' ὀνειδιζομενους λεγειν ἑαυτοις |
ἐνδοξον πασι και ὠφελιμον , το ἀπο του Καλλιανακτος του προγονου του Διαγορου . και συν ταις χαρισιν , ἀντι | ||
και μειζονος , ὡς ἐρρηθη , ἡσσονι και ὡς ἐγγονῳ προγονου , ἁπλως τε εἰπειν , ὡς δημιουργιᾳ δημιουργου , |
σωζειν ἐν πολεμοις , και ὁτι παντες ἀνθρωποι τους ἱκετας αἰσχυνονται , και ὁτι και ἐν πολεμῳ και ἐν εἰρηνῃ | ||
οἱ τας παρ ' ἐκεινου δωρεας οἰκαδε λαμβανειν νομιζοντες οὐκ αἰσχυνονται Φιλιππωι ζωντες , οὐδ ' αἰσθανονται παντα και τα |
λογον , ἁρμονικος δε ὁ τῳ συνηγορειν περι του μαθηματος πεπειραμενος . Της φωνης τοπος ἐστι και κατα τοπον κινησις | ||
γεγονως , και της κατα την γυναικα δε θειοτητος ἀσφαλως πεπειραμενος . ὁ δε Φιλομητωρ φαιδρος ἀπηντα περι θυρας αὐτῳ |
δε Ἡρακλεωται τουτοις τοις λογοις ἐξηπατημενοι ὡς ἀληθεσι τοις τερατευθεισιν ἐπιστευον . Ὁ δε Κοννακοριξ , ὡς ἠπατημενους ἐγνω , | ||
τουτο ὡς νομοθετῃ ἐπειθοντο και ἐφιλουν οὑς ἐκεινος δοκιμαζοι και ἐπιστευον ἀριστους ἀνδρας εἰναι . τα τελευταια και ἐμυηθη μονος |
. Ἀλλα τι ἐστιν ὁπερ ἐφεξης ὡς ἐν πορισματος ταξει προστιθησιν ὁ Ἀριστοτελης , ἁμα δε δηλον λεγων ὁτι οὐδε | ||
κς προστιθεται , και ἐπι μεν των Ϛ , γ προστιθησιν : ἐπι δε των ιβ , Ϛ . και |
. τελος δε προαγει ἠδη τεθνηκοτα τον Ἀχιλλεα και ποιει μαχομενον : οὐκ ὀντων δε ὁπλων , ἀλλα του Ἑκτορος | ||
ἀφωνος καθηται . και ἐν αὐτῳ δε τῳ προλογῳ το μαχομενον ἐστι : Μηδεια δ ' ἡ δυστηνος ἠτιμασμενη βοᾳ |
τουτοις συσχηματισθῃ ὑπο πειρατων ἠ λῃστηριων ἠ κακουρ - γων ἀπολλυμενους , ἐπι δε των μελεοκοπουμενων και ἀτελων ζῳδιων ἠ | ||
προς Ἀθηναιους θανατος ἐστω . Ἡγητοριδης Θασιος ὁρων πολλους πολιτας ἀπολλυμενους μακρῳ πολεμῳ και λιμῳ βροχον τῳ τραχηλῳ περιβαλων ἐς |
μιαν αὐτην ὑποτιθεσθαι και μη δεισθαι τριτου του και ταυτην συνεχοντος ; οὑτω μεν οὐν ὁ λογος δυσχερης ἑκατερωθεν . | ||
πολεμιων ἡγεμονος ἠ ἐπι θατερου κερως ὀντος ἠ τα μεσα συνεχοντος της φαλαγγος , “ τεθνηκεν ὁ των πολεμιων στρατηγος |
καταθησειν ] τους θεους “ , ἁμα ἐπιφερει το ” ποιους ὀμει συ θεους ; “ , οὐχ ὡς ἀλλοις | ||
, ἡ δε πολιτικη ἐργον ἐχει ἐπιμελεστατον ποιειν τους πολιτας ποιους τινας , ἠγουν ἀγαθους και πρακτικους των καλων . |
ἐμβαλλει , κἀκεινον κατεφαγον . ἀνδριον : δυσγενες και ἀνελευθερον ἀνθρωπιον : ὑποκοριστικως . ἀνδριον : ἀνδραριον , ἀνθρωπαριον : | ||
εὐδαιμων ἀποβλεπεσθαι : τοις δ ' ἀρα δυστυχειν ἐδοκει το ἀνθρωπιον , και παιδευειν ἐπεχειρουν αὐτον οὐ πικρως οὐδ ' |
αἰθερος , τουτον δε οὐτε βαρυν οὐτε κουφον , οὐτε γενητον οὐτε φθαρτον , οὐτε αὐξομενον οὐτε μειουμενον ἐς ἀει | ||
διδασκαλιας και του γνωρισαι και παραστησαι αὐτο ἀκριβεστερον ἐλεγε τουτον γενητον . ἀδυνατον ταυτα προς τον Ξενοκρατην λεγοντα ὑπερ του |
και πασιν ἀνθρωποις , καθ ' οὑς ἁπαντα ἐπιεικως ὑμιν ἀναγκαιον και πραττειν και ὀνομαζειν , και εἰ περι του | ||
ἐχθρον του μισουμενου . Ἀναγκη . Οὐκουν ταὐτα ἡμιν συμβησεται ἀναγκαιον εἰναι ὁμολογειν , ἁπερ ἐπι των προτερον , πολλακις |
ἠ ἡ ὀρθουσα τας γυναικας και εἰς σωτηριαν ἐκ των τοκετων ἀγουσα . * τῃ ἐν Ὀρθωσιῳ ὀρει Ἀρκαδιας τιμωμενῃ | ||
, κυπρινῳ μαλαττε ἠ ῥοδινῳ . και προς το ἐκ τοκετων δε σβεσαι το γαλα τυρωθεν κατα τους μαστους χρησιμον |
ἐκ της τουτων συμπλοκης ἀναφαινονται . Τεταρτον ἠν κεφαλαιον των προτεθεντων το ζητησαι τις ἡ διδασκαλια των προς τι . | ||
δευτερου ἀριθμου . ἑκτη λεγεται μεσοτης , ὁταν τριων ὁρων προτεθεντων ὡς ὁ δευτερος προς τον πρωτον ἐχει , οὑτως |
των Ἑλληνων αὐξομενην και παντα τον πολεμον ἐπι την Μακεδονιαν συνισταμενον περιφοβος ἠν ὑπερ του μελλοντος . διοπερ ἐξεπεμψε πρεσβευτας | ||
ἑξει προς την ποδιαιαν της σφαιρας διαμετρον . και το συνισταμενον ἀρα στερεον ἀπο του τεσσαρακοστου μερους της κεγχριαιας διαμετρου |
γαρ ἀντειχοντο των ἐκ της στοας δογματων . της δε πολυτελειας της νυν ἀκμαζουσης πρωτος ἡγεμων ἐγενετο Λευκολλος ὁ καταναυμαχησας | ||
' ἡ Ἀλεξανδρου μητηρ παντα χιλια ἐθυεν , ἁπαξ της πολυτελειας ἐπι την δεισιδαιμονιαν προαγαγουσης ; ὁταν δε νεος θεους |
φιλοσοφιαν , και ποιειν οὐκ ὀλιγους εἰς τα σα βλεποντας δικαιοτερους . ποιεις δε και ἡμιν τα περι τους λογους | ||
ᾡ ὑμων ἀκουω ἀπορουντων τι το δικαιον , ἐν τουτῳ δικαιοτερους τους ἀνθρωπους ποιω . και ὁ Σωκρατης , Πως |
τον μεντοι ἰδιον ἑκαστου και συμφυα οὐκ ἐστιν εὑρειν σαφως παραδεδομενον . καιτοι χρονον ἀναγκη ὡσπερ κοινον οὑτω και ἰδιον | ||
συντρεχειν , τοις ἐξαιφνης φησιν ἀκουουσι ἀτοπον εἰναι δοξει το παραδεδομενον περι των ἀπροσδιοριστων θεωρημα δια το δοκειν την οὐκ |
κρατος προεξαγαγομενοι : προτερον ἠ Ἀθηναιοι . του παντος : στρατευματος δηλονοτι . σφισι : τοις Ἀθηναιοις . των προτερων | ||
Ἰωνος κατα συγγενειαν ἐνικησαν Ἀθηναιοι . ἀπο οὐν της του στρατευματος βοης της ἐπι τῳ ἀστει δραμουσης ὁ Ἀπολλων † |
των ἐγγεγραμμενων , και των τας ψευδεις συγγραφας ἐπιφεροντων , ἀμφοτερας ἐκελευσεν ἀποκοπτεσθαι τας χειρας , ὁπως οἱς ἑκαστος μερεσι | ||
: συχνοι γουν των διαπλευσαντων τον πορθμον ἁμα φασιν ἰδειν ἀμφοτερας ἑκατερωθεν τας ἀκρας . ἐν δε τῃ ὀρεινῃ των |
ἀλλως ἐπτοητο περι τα παιδικα . Ῥηγινων δειλοτερος : τους δειλους Ῥηγινους ἐλεγον . Ξεναρχος γαρ ὁ Σωφρονος υἱος εἰς | ||
τας ἀκανθωδεις και τραχειας ῥαβδους λεγουσιν . Ῥηγινους : τους δειλους . Ξεναρχος γαρ ὁ Σωφρονος του μιμογραφου υἱος ἐκωμῳδει |
ἀγω . κἀκεινος μεν ἐτισε δικην , ἐγω δε οὐδεν δειλοτερος εἰς τον πλουν γεγονα , ἀλλα των ἐτησιων παυσαμενων | ||
ποτε γαρ εἰθισθης φευγειν το κακως ἐνεργησαι ; Οὐκ αἰσχυνῃ δειλοτερος ὠν και ἀγεννεστερος των δραπετων ; πως ἐκεινοι φευγοντες |
εἰ δε και μενει το κοινον , ἀλλ ' ὁ προεληλυθεναι φαμεν , τουτο οὐ μενει : το δε ζητουμενον | ||
ξενοπαθουντα τῃ ψυξει δια το ἀκμην ἀπο θερμης και συνεχους προεληλυθεναι της μητρας . ὁ δε | οἰνος δια την |
: παραμυθουνται γαρ μονον ὑπο των τοιουτων ὑδατων , οὐ θεραπευονται . ἐμαθομεν δε , ὡς ἡ δυναμις των γλυκεων | ||
γαρ των ὑποληψεων , ὁτι αἱ αὐται οὐσαι ταις κατασκευαις θεραπευονται , καλως φησιν . ἐπει δε αἱ αὐται εἰσιν |
[ ΧΧΧΧ ἐξεληλυθε [ [ Ἰκονιον α ? [ Δαε λου [ ] ϲτον ἐν τωι νυν βιωι : ] | ||
? [ . . . . . . [ ] λου ? ? ? ! [ [ ] ωιν ? |
μονονουχι γαρ και τας Νηρηιδας ὠψωνηκει . και τις των παρασιτων και κολακων ἐφη τον Ποσειδω πεμπειν τῳ Νιττουνιῳ ἡμων | ||
φασκων ἀρχην γενεσεως εἰναι την φυσιν : ὡστε ἡμων των παρασιτων οὐδεις ἐτι λογος : το γαρ θεαμα και την |
οὐδε εἱς , οὐδε νομιζεται παρα τοις ἑῳοις βαρβαροις ἐμπινειν δειπνουντας . Και σκηψαμενων τινων προδοσιαν ὁμογλωσσων τοις Σκυθαις , | ||
. κβʹ . Των δε κυνων μη ἐσθιοντων και ὑλακτουντων δειπνουντας καθαπερ εἰωθεσαν λεγει προς τον Γλαυκον Ὁμηρος τα ἐπεα |
κιονων σκιας ὁρωμεν ἀποτελουμενας ἠτοι λαμπαδος τινος ἀπ ' ἀντικρυ καιομενης ἠ λυχνου . τουτων δε εἰ και πασι πλειστον | ||
ὑπ ' αὐτῃ δε κρηναι ῥεουσι χλιαρου και ἀσφαλτου , καιομενης , ὡς εἰκος , της βωλου της ἀσφαλτιτιδος : |
της Οἰνοης ἀπ ' αὐτου : του βραδους δοκων : νομιζομενος . ἐν τῃ ξυναγωγῃ του πολεμου μαλακος : . | ||
Μελανευς , τοξευειν ἀνηρ ἀγαθος και δια τουτο Ἀπολλωνος εἰναι νομιζομενος : και οἱ της χωρας το Καρνασιον , τοτε |
εὐμενεις ἀκοας παρεσχεν . ζʹ . Τις ἡ βλοσυρον μεν ἐπισκυνιον ὑπερ ὀφθαλμων αἰρουσα , την δε ὀφρυν ἐννοιας μεστη | ||
ἐχει τριχων πυρρων , ἀνατεταται τας ὀφρυς , συναγει το ἐπισκυνιον , τοιουτος ἐν τοις δουλοις οἱος ὁ ἐν τοις |
ἀνδρος ἐδεξατο τιμηεντα . ὁ δε νους : ὁ δε συνετος ἀνηρ και κρεισσων των λοιπων ὁ Ἀδραστος κατεπαυσε την | ||
ἁ ἐπιστανται . Κακου κορακος κακον ὠον : Κοραξ τις συνετος ἀνηρ κεχρησθαι πραγμασιν ἱκανος , συνιδων ὁτι οὐχ ὁμοιον |
το νυν σελας , και τον διφρευτην Ἡλιον προσεννεπω , πανυστατον δη , κοὐποτ ' αὐθις ὑστερον . Ὠ φεγγος | ||
προσδερκεσθε μ ' ὀμμασιν , τεκνα ; τι προσγελατε τον πανυστατον γελων ; αἰαι : τι δρασω ; καρδια γαρ |
δε και ἐκ μηρου ὁρμη ἀλγηματος : ἀλλ ' οὐδε γουνατων πονος κρηγυον : ἀταρ και γαστροκνημιων πονοι , κακοηθεες | ||
ἠ θεων τινος , ὡς πανθ ' ἁμαρτηι σων ἐχοιτο γουνατων κλαιοντ ' , ἐπισκηπτοντα παντοιους λογους . ὠ δεσποτ |
δε λοιπον προς την θαλατταν , ὁθεν οὐδεν ὑπωπτευε . παραπλεοντες δε τινες και τουτο στοχασαμενοι αὐτης κατετοξευσαν . ἡ | ||
αὐτους ἀλωπηξιν . τουτο δε φησι , παρ ' ὁσον παραπλεοντες οἱ ναυται ἐξορμωσιν , ἐπειτα ἐπειδαν παριωσιν ἀμπελους , |
οὐχ ὑγροτερα μονον , ἀλλα και ψυχροτερα , και ὁλως ἀναιμον παν ἐναιμου ψυχροτερον , ὡσπερ και οἱ χιτωνες της | ||
: θερμοτητι γαρ ἀπολειπεται τοσουτον ὁσον εἰκος ἀπολειπεσθαι το παντελως ἀναιμον ἐναιμου σωματος . ἡ δε του σπληνος και ἡ |
Πηνελοπης , οἱον : ἀχρειον ἡ δ ' ἐγελασεν , ἐπιπλαστον διανοιγειν ' . . . . ἀχρι : ἑως | ||
ἐχοντας ἀνεσταλ - μενας , κρυψιφρονας , ὑποκρισει ἐξαπατωντας , ἐπιπλαστον ἐπιεικειαν ἐχοντας , μυκτηρας πλατεις ἐχοντας , παχυαυχενας , |
τῳ δικτυῳ λαβοντας δελφινα και μελλοντας κατακοπτειν ἀργυριον δους και παραιτησαμενος ἀφηκεν εἰς το πελαγος . και μετα ταυτα ναυαγιᾳ | ||
. . Κιννας δε μετ ' οὐ πολυ στρατηγων Καισαρα παραιτησαμενος δογμα ἐκυρωσεν κατιεναι τους ἀπελαθεντας δημαρχους και , ὡσπερ |
ἀξιοι : δικαιος ἀρα ὁ φρονιμος . ἑκατεραν γαρ των προτασεων τουτων δεικνυσιν , ἀλλα την μεν πρωτην δι ' | ||
οὐδ ' ἐστι το συναμφοτερον ὁρος , το ἐκ των προτασεων και του συμπερασματος : ἀποφανσεις γαρ ἁπαντα , και |
δε ἐτυγχανε αὐτος ἐων Μαρδονιος , ἀπ ' ἱππου τε μαχομενος λευκου ἐχων τε περι ἑωυτον λογαδας Περσεων τους ἀριστους | ||
Νεοπτολεμος καταδραμουσαν ἐπι τας ναυς ἰταμωτερον και πειρωμενην ἐμπρησαι , μαχομενος ἐκ της νεως ναυμαχῳ δορατι , και Ἀλεξανδρος ἀποθνῃσκει |
και συνικμασθεντας τους δε και μαλακωτερους και διαθραυστους μαλλον . φανερον δε ὡς ἀμφοτερων μεν ἐξαιρειται την ὑγροτητα , συμβαινει | ||
δ ' αὑτη ἁμα και πρωτως μαλιστα τῳ ἁπτικῳ , φανερον , ὁτι τουτου ἐστι παθος ἡ ἐγρηγορσις και ὁ |
ἀλλ ' οὐ περιψυχεσθαι . [ και δια την του προσπιπτοντος κινησιν ] εἰ γαρ το περιψυχειν εἰς τα ἀνω | ||
των ἀγαλματων θεωμενοι ἐχονται μεν τους ὀφθαλμους ὑπο του πρωτου προσπιπτοντος , μεταβιβαζοντες δε ἀλλοτε ἐπ ' ἀλλο την θεαν |
Β : και γαρ ἐν τουτοις , εἰ εἰη το μεταλαμβανομενον δειξεως δεομενον , δια κατηγορικου δειχθησεται συλλογισμου . οἱον | ||
τουτοις το μεν ὑποτιθεται το δε μεταλαμβανεται : προς ὁ μεταλαμβανομενον και συλλογισμου κατηγορικου χρεια : παντες γαρ ἐξ ὑποθεσεως |
σχημα γιγνομενον , ἐν ᾡ δη παντα εἰδη και παθηματα πολιτειων και ἁμα πολεων συμπιπτει γιγνεσθαι . Το ποιον δη | ||
οὐ προτερον ἀπεκαμε πριν ἠ πασας μεταβολας και ἁπαντα γενη πολιτειων διεξηλθε , πανυ ἐναργως τε και μεγαλοπρεπως τα ξυμβαινοντα |
παρεστι δε το βασιλικον ἁπαν συνεδριον προκαθημενου του τα σκηπτρα λαχοντος : οὐ μιαν δε μονον ἠ δευτεραν ἠ τριτην | ||
Ἀλλοι δε μεριζουσι τοις ζ θεοις ἀπο του δεσποτου του λαχοντος τον ἐνιαυτον , τῳ μεν ἑαυτου κυριῳ την ἑαυτου |
μητε παντ ' ἐκβαλειν δια το μηδεν ἐχειν του φαινεσθαι πιστοτερον , ἐπι το ἐπεχειν κατηντησαμεν . ἀλλ ' ὁ | ||
ὁρων τε και συλλογισμων τῃ ἐκθεσει των ὁρων γνωριμωτερον και πιστοτερον ποιων το δεδειγμενον . Τουτεστι τουτο γαρ νυν λεγω |
ἐν τῳ φρουριῳ τῳ ἐν τῳ Πλημμυριῳ . την γνωμην προσεχοντων : τον νουν . ʃ την ναυμαχιαν θεωρουντων . | ||
εἰς τας ἑκαστῳ καθηκουσας ταξεις . των δε Μακεδονων οὐ προσεχοντων τοις λογοις , ἀλλα και προσαπειλουντων τοις πρεσβευταις Εὐμενης |
ἐλαττον κακον του προτερου δηλοι . οὑτως οὐν και το διεσπασμενον ἀνωμαλον του διεσπασμενου μεν , ὁμαλως δε φαινομενου μετριωτερον | ||
δι ' ὁλου ἐστι διεσπασμενον , ἀλλα σημερον μεν φαινεται διεσπασμενον , αὐριον δ ' οὐ , ἀλλα συνημμενον : |
εἰναι τῳ Ῥωμυλῳ ταυτην σεβειν την θεον . οὐτε γαρ ἀναγκαιοτερον ἀνθρωποις οὐδεν εἰναι της κοινης ἑστιας οὐτε τῳ Ῥωμυλῳ | ||
τε γνησιους και ψευδεις λογους παντων ἠ των γε πλειστων ἀναγκαιοτερον οἰμαι τοις μη ἐκ περιζωματος ἀσκουσι ῥητορικην . ἁμα |
, πελειαδας οὐ σημαινει τας ὀρνιθας , ἁς τινες ὑπονοουσι περιστερας εἰναι , ἁμαρτανοντες . ἑτερον γαρ εἰναι φησιν Ἀριστοτελης | ||
, οὑ ὁ καρπος γλυκυς και χρηστος , ὡστε τας περιστερας τερπομενας ἐν αὐτῳ αὐλιζεσθαι και κατασκηνουν . τουτο το |
Ἐλθοντος δε του ἐσχατου ἀγγελου και δηλωσαντος μοι την των ἐμων τεκνων ἀπωλειαν , ἐταραχθην ἐν μεγαλῃ ταραχῃ και διερρηξα | ||
ὁτι Ἀρχεβιαδης οὐκ ἀλλο τι ἐζητει κομισασθαι , ἀλλα των ἐμων ἠμφεσβητει . Ἀρχιππος γαρ οὑτοσι , ὠ Ἀθηναιοι , |
την πολιν ὑστερον μετεγνωσαν . Ἀνιπτοις ποσιν ἀναβαινει ἐπι το τεγος : ἐπι των ἀμαθως ἐπι τινα ἐργα ἐρχομενων . | ||
αὐτου . σμινυην ] ἀντι του ” δικελλαν “ . τεγος : νυν την στεγην . ἑως ἀν αὐτοις ἐμβαλῃς |
πολις Περσων το Κισσινον . στιφος ] το πυκνωμα . παρεχοντες ] ὀντες : ἠ το πολεμου ἀντι του πολεμῳ | ||
πανταπασιν ἀφαιρουσι , τα μεν ἑαυτων ἀγαθα τοις φιλοις οἰκεια παρεχοντες , τα δε των φιλων ἑαυτων νομιζοντες . πως |
πλατειας ἐχων , ὑπτιας μαλλον ἠ ὀρθιας προς την των ἀνιοντων εὐμαρειαν : εἰσιοντα δε τουτον ἐκδεχεται κοινος οἰκος εὐμεγεθης | ||
ἀνω και κατω μεταπτωσιν , τροπον τινα των μεν εὐτυχουντων ἀνιοντων , κατιοντων δε των δυστυχουντων . Πλατων ὁ Ἀριστωνος |
προσγενομενων πολλων των ἐκ της πολεως και της χωρας ἠναγκασθησαν καταλιποντες τους αἰχμαλωτους καταφυγειν ἐπι τας ναυς . ὁ δ | ||
δ ' ἐπι τουτῳ και θορυβου γενομενου την ἐκκλησιαν τινες καταλιποντες ἐζητουν Ἀσρουβαν περιιοντες . ὁ δ ' ἐφθασε μεν |
. Ἐστι γαρ ἑκαστον ὁ ἐστιν ἐφ ' αὑτου : ἐφετον δε γινεται ἐπιχρωσαντος αὐτο του ἀγαθου , ὡσπερ χαριτας | ||
δι ' αἰωνος ὑπεδεχετο . ὡστε εἰ το πρωτως ὀν ἐφετον τοις πασι , και του εἰναι τοις πασιν αἰτιον |
Ἡ δ ' οὐν μεθοδος ἐστιν ἡδε . Παντος οὑτινοσουν προτεθεντος ζητηματος , εἰ συνεστηκοι , ἐπισκοπειν δει το κρινομενον | ||
δη και τον Δημοσθενην κεχρησθαι φημι . αὐτικα ἐπι του προτεθεντος παραδειγματος ἀρχεται μεν ἀπο ἀναπαιστικου στιχου τετραμετρου : λειπεται |
των Καυνιων ἐκεινων των κακοβιων ἑνος , ἐν ἀσκιωι φαυλωι διεφθαρμενον ὑδωρ και πονηρον ἐχοντος , ὁσον ὀκτω κοτυλας : | ||
τε νοσουν ἐξελει της πολεως μερος , και το μηπω διεφθαρμενον οὐκ ἐασει κακωθηναι , ἐθη τε και νομιμα και |
πεφυκα , πατρις γη δ ' Ἀθηναιων πολις . ὠ κλεινον οἰκους ' ἀστυ γενναιων τ ' ἀπο τραφεισα πατερων | ||
. αὐτος γουν ὁ Ποσειδων φησι [ ] λειπω το κλεινον Ἰλιον βωμους τ ' ἐμους : προς δε κρηπιδων |
εἰδων ὁ τι χρη διαιρεισθαι , πειρασομαι ποιησαι καταφανες . πολιτειαι μεν εἰσι τρεις , βασιλεια , ἀριστοκρατια , δημοκρατια | ||
δε νομον ] * Ἐς παντα δε νομον τρεις εἰσι πολιτειαι , βασιλεια , δημοκρατια , ἀριστοκρατια . Φησιν οὐν |
νομος , ἀπο δε του πραγματος ἀλλ ' ἡ Πλαταιεων παρανομος ἁλωσις οὐ συγχωρησει βεβαιον ἑσταναι τον νομον . Ἰστεον | ||
, ὁ ἐστιν ἀρετης γνωρισμα . εἰ γαρ ὁ ἀδικος παρανομος και πλεονεκτης , ἑπεται δε τῳ πλεονεκτῃ προς τῳ |
ἐχω ἰσχω το κρατω : ὁ γαρ ἐπιθυμων τι πραγμα κρατειται ὑπ ' ἐκεινου . Ῥηϊτερη : εὐκολωτερα , ἐλαφροτερα | ||
ἀγνοουντων ὁτι οὐχ ὡς χειρι ἠ δεσμῳ ἠ ὡς ζωγριῳ κρατειται ἡ ψυχη : οὐδε γαρ ὁλως ἡ ταυτης κρατησις |
και ἐκεινα λεγεται . αἱ ἱπποι εἰς ἁρματηλασιαν ἐπιτηδειοτεραι εἰναι πιστευονται . πυνθανομαι δε τους ἀνδρας τους πωλευτικους λεγειν ὁτι | ||
. ὁσοι δε την ὑποστασιν μετριαν ἐκληρωσαντο , βασιλεως πραγματα πιστευονται και διοικουσιν και ἀνωμαλως και ἐπιφθονως διευθυνουσιν : τινες |
ἠν οἱς ἐποιει δια τι ἐφιλει , οὑτος δ ' ἀπατων διετελει και δικαιον ἐπιτιμαν , και μαλλον , φησιν | ||
διανοιας ἐπιμελες μεν ἐθεμην ἐκκλιναι τους ταυτα διηγουμενους ἡδεως ἐμαυτον ἀπατων τῳ δοκειν μηδεν ἀγνοειν των ἐκεινῃ προσοντων , οὐ |
παθοντα ὠδυρετο και ἐκλαιε και ἠρατο την ἑαυτου ψυχην ἐθελειν ἀντιδουναι της Καισαρος . Εὐφορωτατα δε ἐς το παθος ἐκφερομενος | ||
ἁμιλλωμαι και λεγω τον λογον : ἁ δε δει σε ἀντιδουναι μοι ὑπερ ὡν παρ ' ἐμου ἐπαθες ἀκουσον . |