| καρπῳ των χειρεων , εἰ τολμῳεν ἀτρεμεειν οἱ ἀνθρωποι . Ἰησις δε παραπλησιη , οἱη περ ἐκεινων : την τε | ||
| και ἀσχημονα : τῳ δε χρονῳ κρατυνεται ἐς χρησιν . Ἰησις , ὀθονιοισι ξυν τῃ χειρι και τῳ πηχεϊ : |
| περι τους βωμους λοχων ὑπερ του λαβειν τι παρα των θυοντων . μεταφορικως δε και ὁ παραπλησιως τουτῳ ὠφελειας ἑνεκα | ||
| χαιρειν ταις δαπαναις των θυομενων , ἀλλα ταις εὐσεβειαις των θυοντων : εἰθ ' ὡς πολλην ἀνοιαν τουτων και οἱ |
| ' ἑαυτο μεν μενον κοινοτερον , τῳ ὀντι δε συνερχομενον μερικωτερον , και το ὀν προ του καταδεεστερου κοινοτερον , | ||
| , Διονυσιον χρη περιπατειν , Διονυσιον δει διαλεγεσθαι . και μερικωτερον γε , καθοτι και το ἀγε ἐπιρρημα τοις προστακτικοις |
| ὁ μεν αὐτων τεμνεται ξιφει τον πηχυν , ὁ δε ἀνεις την κομην ἱεται μεμηνως δια των ὀρων , ὁ | ||
| στηλην ἐχων ἐχριμπτ ' ἀει συριγγα , δεξιον δ ' ἀνεις σειραιον ἱππον , εἰργε τον προσκειμενον . Και πριν |
| και φυλακας ἐγκαταστησας αὐτοις αὐτος ἐς Μαντινειαν ἀπελθων , πολιχνην παραλιον , μετα γε της γυναικος και των παιδων και | ||
| Πελωριαδος ἐπι τον Ἐρυκα . διεξιοντος δ ' αὐτου την παραλιον της νησου , μυθολογουσι τας Νυμφας ἀνειναι θερμα λουτρα |
| πολεων ὡς ἀπο στρατοπεδων ὁρμωμενοι συνεβαλον ἀλληλοις , και μαχης καρτερας γενομενης πολυ περιεγενοντο οἱ του Σεβηρου . φυγοντες δε | ||
| την ἡγεμονιαν ἐχοντος . ἐπι πολυν δε χρονον της μαχης καρτερας γενομενης , οἱ μεν τυραννοι τοις πληθεσιν ὑπερειχον , |
| τῳ δικτυῳ λαβοντας δελφινα και μελλοντας κατακοπτειν ἀργυριον δους και παραιτησαμενος ἀφηκεν εἰς το πελαγος . και μετα ταυτα ναυαγιᾳ | ||
| . . Κιννας δε μετ ' οὐ πολυ στρατηγων Καισαρα παραιτησαμενος δογμα ἐκυρωσεν κατιεναι τους ἀπελαθεντας δημαρχους και , ὡσπερ |
| τουτῳ διαιρετεον , ἁ οὐκ ἀντιμαρτυρειται τοις παρ ' ἡμιν γινομενοις πλεοναχως συντελεισθαι . “ Κοσμος ἐστι περιοχη τις οὐρανου | ||
| γενομενος μαθητης γινομαι διδασκαλος ἐθνων , τα παραδοθεντα ἀξιως ὑπηρετω γινομενοις ἀληθειας μαθηταις . Τις γαρ ὀρθως διδαχθεις και λογῳ |
| : οὐ γαρ ἡ Σπευσιππου λυσις , καθ ' ἡν ἐνισταμενος λυειν ἐπιχειρει τονδε τον λογον , συμβαινει τῃ ἀληθειᾳ | ||
| Παρμενιδου του διδασκαλου αὐτου δοξαν λεγουσαν ἑν το ὀν εἰναι ἐνισταμενος και συνηγορων τηι του διδασκαλου δοξηι ἐπεχειρει δεικνυναι ὁτι |
| Παρθους και Μηδους και Περσας παραστησοιτο , οὐκ ἐτι Ῥωμαιων ἀνεξεσθαι την αὐτου νοσφιζομενων ἀρχην , ἀλλα θεραποντας περιφανως ἡγησαμενον | ||
| ἡμας ὡς κατα σου την ἀρχην πικραν ἐχοντας , οὐκ ἀνεξεσθαι φασκουσα ἐπι πλεον σε ἀποντα , ἀλλ ' ἐπιβοησαμενη |
| ' ἐρημιαν : συμμαχιας δηλονοτι . προσιοντες : προσιοντες και ἐπικαλουμενοι συμμαχειν μενουμεν : ἠγουν ἐν τῃ ὑμετερᾳ συμμαχιᾳ . | ||
| λυσιτελους οὐν ἀμελησομεν , οὐτε τους καιρους ἐκλεγομενοι οὐτε θεους ἐπικαλουμενοι οὐτε τους ἀριστους και καλλιστους ἀριθμους των μη τοιουτων |
| ὡς οἱ ἐδοκεε εὐ ὑποτιθεσθαι : αἰνεσας δε πολλα και ἐντειλαμενος τοισι δορυφοροισι τα Κροισος ὑπεθηκατο ἐπιτελεειν , εἰπε προς | ||
| το ἐπιτασσομενον ἐπετελεον . Ξερξης δε ἐκ της Ἀκανθου , ἐντειλαμενος τοισι στρατηγοισι του ναυτικου στρατου ὑπομενειν ἐν Θερμῃ , |
| ἀντι του ἐπιβαλλοντος : ὡς ἐν τῳ της δικαιοσυνης ὁρῳ παρειληπται , ὁταν λεγηται εἰναι „ ἑξις ἀπονεμητικη του κατ | ||
| οὐδεμιαν . εἰ δη μητε του ἀναγκαιου χαριν ἡ προσθηκη παρειληπται μητε του περιττου , τις ἀν τουτο ἐτι ἑτερον |
| δυναμεις και εἰς Πανα ὑμνον και εἰς Μυριν τον ἀδελφον ἐπικηδειον και Διοσημειας και Σκυθικον και κατα λεπτον ἀλλα , | ||
| , εἰτα γερων , εἰτα πρεσβυτης , εἰτα ἐσχατογηρως . ἐπικηδειον το ἐπι τῳ κηδει ποιημα , θρηνος δε το |
| ἀνθρωπων δια το μεγεθος της εὐεργεσιας ἀπονειμαντων την ἀθανασιαν . παρασημον δ ' αὐτῳ ποιησαι κερατα τους κατασκευαζοντας τας γραφας | ||
| των πολιτων ἐντυχοντων και τουτ ' ἀξιωσαντων οἱονει βασιλειας τινος παρασημον . ὑστερον δε δια τινα πανηγυριν πορευομενον ἐπ ' |
| την θυραν , την δε ἀληθειαν εἰπωμεν . Ἑρμηνεια . Ἐνδον ἐχε τας μεμψεις των σων ἐχθιστων , Ὁταν καλῃ | ||
| του μαρτυρος διαρραγειης μηδενος γ ' ἐμπλημενος . Ἀρνεισθον ; Ἐνδον ἐστιν , ὠ μιαρωτατω , πολυ χρημα τεμαχων και |
| την νοησιν ἀπεφηναντο . αὐτικα Ἐμπεδοκλης οὑτω λεγει : προς παρεον μητις ἀεξεται ἀνθρωποισι . παροντα γαρ αὐτῳ ἐνταυθα τα | ||
| κατηκε . Ἀλλ ' , εὐ γαρ ἐχει ἐς το παρεον ἡμιν , νυν μεν ἐν τῃ Ἑλλαδι καταμειναντας ἀμεινον |
| πυα ἀποχωρεουσιν ὑγιαζεται ἡ νουσος . Τοις μελαγχολικοις μετα φρενιτικων ἐχομενοις αἱμοῤῥοϊδες ἐγγενομεναι ἀγαθον . Ὁσοι μαινονται , αὐτοματοι ἠ | ||
| την αὐτην δυναμιν ἐχοντος πραγματος ἐν ὀλιγανθρωπιαις ὑπο πολλης ἀποριας ἐχομενοις , γευσαμενοις δε και ἀναγκασθεισι χρησασθαι τοις συσσιτιοις ἐδοξεν |
| λογον , ἁρμονικος δε ὁ τῳ συνηγορειν περι του μαθηματος πεπειραμενος . Της φωνης τοπος ἐστι και κατα τοπον κινησις | ||
| γεγονως , και της κατα την γυναικα δε θειοτητος ἀσφαλως πεπειραμενος . ὁ δε Φιλομητωρ φαιδρος ἀπηντα περι θυρας αὐτῳ |
| ταυτην αἰτιωμενος . , : Ἁ μεν γαρ ὁ ἱππος ἀναγκαζομενος ποιει , ὡσπερ και Σιμων λεγει , οὐτ ' | ||
| ' ὡς εὐεργετῃ προσεχειν τον νουν . οὐ γαρ ὡν ἀναγκαζομενος φιλος εἰναι φησι φενακιζων ὑμας , χαριν ἐστι δικαιον |
| των γυναικων ἀνακειμενοι ὑπο τῳ αὐτῳ ἱματιῳ . Θεοπομπος : ἐπινομεν μετα ταυτα . . . . . . κατακειμενοι | ||
| ] φιλοφρονουμενοι ὡς ξενοι πολυτελεσι βρωμασι και πομασι και ἀκοντες ἐπινομεν , κινουμενοι ὑπο των Περσων . χρυσιδων : χρυσων |
| μαλλον τε ἠγανακτουν και ἐκεκραγεσαν και ἑδρας ἐνιοι των Καισαρος ἀνδριαντων ἐπεδεικνυον ἀνῃρημενων . ὡς δε τις αὐτοις ἐφη και | ||
| ἐχοντας ἀμφοτερους μορφην τον Λυκουργον , ἀρ ' ἀν των ἀνδριαντων τον προτερον οἱον ἐχρην διαπλασας τον ἑτερον , ἱνα |
| , ἐπι δε τοισδε μηκετι : οὐ τι ἀν εἰη γελοιοτερον ; οὑτος μεν οὐν ὁ λογος ταυτῃ τελευτᾳ . | ||
| δυνασθαι το νυν ἐρωτηθεν ἀποκρινασθαι σοι παλιν τουτο προσταττειν : γελοιοτερον δ ' οἰμαι πολυ το μηδετερον ἡμων δυνασθαι . |
| , ἐαν μη τερατωδεις ὠσιν , τοτε σκοπειν δεησει την προγενομενην συζυγιαν συνοδικην ἠ πανσεληνιακην και τον οἰκοδεσποτησαντα ταυτης τε | ||
| ζωογονειται και ἀλλοιουται . χρη οὐν ἐπι πασης καταρχης την προγενομενην συνοδον ἠτε πανσεληνον σκοπησαι ὡς ἐπι γενεσεως , πρωτον |
| αὐτοις , ὡς ἀξιος ὠν της των βασιλεων φροντιδος . προχειρισαμενος δε των φιλων τους εὐθετωτατους και δους χρηματα δαψιλη | ||
| θησω δε και ταυτης παραδειγματα της ἁρμονιας , ποιητων μεν προχειρισαμενος Σαπφω , ῥητορων δε Ἰσοκρατην . ἀρξομαι δε ἀπο |
| ἠν οἱς ἐποιει δια τι ἐφιλει , οὑτος δ ' ἀπατων διετελει και δικαιον ἐπιτιμαν , και μαλλον , φησιν | ||
| διανοιας ἐπιμελες μεν ἐθεμην ἐκκλιναι τους ταυτα διηγουμενους ἡδεως ἐμαυτον ἀπατων τῳ δοκειν μηδεν ἀγνοειν των ἐκεινῃ προσοντων , οὐ |
| τριγωνον προς το ἀπο της δευτερας το ὁμοιον και ὁμοιως ἀναγραφομενον . Ἐκ της εἰς ἀδυνατον ἀπαγωγης . Οὐκ , | ||
| Δ εὐθεια , ὁ δε κζ το ἀπο της Δ ἀναγραφομενον τετραγωνον . και ἐστιν ὁ μεν λϚ τῳ κζ |
| Αἰθραν δ ' ἑλκετον Ἀθαναθεν . τουτο μεν δη το ἐπος οὑτω πεποιηται : Ἰφιδαμαντος δε του Ἀντηνορος κειμενου μαχομενος | ||
| οὐδεν ἐλαττον ἠ τα ἐν ταις παλαιστραις γυμνασια παντες ὡς ἐπος εἰπειν συνισμεν , ἀλλ ' οὐ δια τουτο οἱ |
| οὐχ οὑτως : οὐ γαρ ἁπλως ἀπουσης της ἑξεως ἐννοιαν παριστησιν ἡ στερησις , ἀλλ ' ἀπουσης του πεφυκοτος αὐτην | ||
| ἰσως ἐλλιπες το τοιουτον : οὐδεν γαρ των παρακολουθουντων αὐταις παριστησιν . . . : . . . χαλβανη ἀκνηστις |
| . . συ δε κωλυεις ἀναγεσθαι : Τον Χαρωνα δηλονοτι ἀναπλειν . τοις προβουλοις : Τοις ἀλλοις δηλονοτι τοις κʹ | ||
| ἐκελευσε τῳ κυβερνητῃ την αὐ - την ὁδον ἐπι Ἰταλιαν ἀναπλειν μηδε προσπελασαντι τῃ γῃ . Ἀριστοξενος δ ' ὁ |
| γαρ το ἰσον και το μεσον ἀγαθον , ἡ τουτου παραβασις κακον , το δε πλειον ἐχειν ἐστι παραβασις του | ||
| : δευτερον δε εἰδος ἐστιν ἡ ὁμωνυμως τῳ γενει καλουμενη παραβασις : και τριτον το μακρον προσαγορευομενον , ὁ και |
| ἐπιβαλλων ἐλαιου ναρδινου λι . α , ὑπερ δε του μελαντερον γενεϲθαι το φαρμακον καρυων λεπη καυϲαϲ και τριψαϲ ἐν | ||
| , ὁ δ ' ἐν σκιᾳ , τῳ μεν ἐσται μελαντερον το χρωμα , τῳ δε λευκοτερον : οὐδεν δε |
| οὐχ ὑγροτερα μονον , ἀλλα και ψυχροτερα , και ὁλως ἀναιμον παν ἐναιμου ψυχροτερον , ὡσπερ και οἱ χιτωνες της | ||
| : θερμοτητι γαρ ἀπολειπεται τοσουτον ὁσον εἰκος ἀπολειπεσθαι το παντελως ἀναιμον ἐναιμου σωματος . ἡ δε του σπληνος και ἡ |
| ὡστε ταυτῃ πασχειν , ἀλλ ' ἀναλεξας τα πεσοντα , παραθεσθαι παλιν ἐκελευσε τον Ἀλκιβιαδην : ὡς δε ἐκεινος οὐ | ||
| ἐφυλαξε το αἐστι . και ἀλλα παμπολλα εἰς το τοιουτον παραθεσθαι . ἀναγκαια ἀρα και ἡ μονη του ι ἐν |
| των προφητων τον θανατον ἐξεφυγεν : και οὐδεις ἐκ των βασιλευοντων ὑπαρχει ἀθανατος : οὐδεις ἐκ των προπατορων ἐξεφυγεν το | ||
| κτισεων ἀγνοουνται , των κατα καιρον ἐν αὐταις ἀρχοντων ἠ βασιλευοντων τῳ μεσουρανηματι χρησομεθα εἰ συμπαθειαν ἐχει προς τον αὐτον |
| : * * δη . * * ἠτοι ὁ των ἀρετων πλουτος . φρονησει , γενναιοτητι , τοις ἀλλοις . | ||
| αἱρετωτερον ψυχη σωματος . Δηλον οὐν ὁτι των του σωματος ἀρετων και των ἐκτος αἱ της ψυχης ὑπαρχουσιν αἱρετωτεραι , |
| Λιπαραν νησον πλους ἡμερας ἡμισυ 〚 Ἐστι δε ἡ Σικελια τριγωνος : το δε κωλον ἑκαστον αὐτης ἐστι μαλιστα σταδιων | ||
| ἐξ αὐτου σημεια βεβαιοτερα παρεχει . Ἡλιος προς τον ὡροσκοπον τριγωνος ἠ τετραγωνος ἠ διαμετρος ὠν τα αὐτα σημαινει ὁσα |
| ἀναδυναι , ἀναχωρησαι , μεταβουλευσασθαι , μεταδοξασαι , ἀναψηφισασθαι , ἀναθεσθαι . Μονιμον , βεβαιον , ἐχυρον , παγιον , | ||
| ἀναφυγειν , ἀποφυγειν , ἀνενεγκειν , ἀναχωρησαι ἐπαναχωρησαι . και ἀναθεσθαι δε ἐπι του αὐτου . ὡσαυτως ταὐτον ἐστι τρυφαν |
| ἀδικειν , και τα ἐπι τουτοις τιμηματα ἐλυσαν : και συντελειας μεν Λακεδαιμονιους της ἐς το Ἀχαϊκον οὐκ ἀφιασι , | ||
| . Των μεν οὐν τριων υἱων του Νωε και της συντελειας αὐτων και γενεαλογιας , ἐγενετο ἡμιν ὁ καταλογος ἐν |
| σωματι βιαν προσφεροντα και τραυματα ποιουντα και καθολου τι κακον ἀπεργαζομενον . οἱ ταριχευται δε καλουμενοι πασης μεν τιμης και | ||
| μικροιϲ ἀγγειοιϲ φερομενον παραιτητεον χειροναϲ οἰνου βλαβαϲ ἐπι των τοιουτων ἀπεργαζομενον , και μαλιϲτα ἐπι των κατα την κεφαλην και |
| τον μεντοι ἰδιον ἑκαστου και συμφυα οὐκ ἐστιν εὑρειν σαφως παραδεδομενον . καιτοι χρονον ἀναγκη ὡσπερ κοινον οὑτω και ἰδιον | ||
| συντρεχειν , τοις ἐξαιφνης φησιν ἀκουουσι ἀτοπον εἰναι δοξει το παραδεδομενον περι των ἀπροσδιοριστων θεωρημα δια το δοκειν την οὐκ |
| εἰς Ἀμβικας χωριον , των δε πεζων ἐνιοι μεν νυκτος ἐπιγενομενης διεδρασαν , οἱ δε πλειους καταλαβομενοι λοφον και την | ||
| πολλα μεν δυσεντεριας μεγαλης προηγησαμενης και τῃ κακοηθει ἑλκωσει οὐλης ἐπιγενομενης πυκνης τε και λειας . ἐπειτα δε τῃ μεν |
| Πηνελοπης , οἱον : ἀχρειον ἡ δ ' ἐγελασεν , ἐπιπλαστον διανοιγειν ' . . . . ἀχρι : ἑως | ||
| ἐχοντας ἀνεσταλ - μενας , κρυψιφρονας , ὑποκρισει ἐξαπατωντας , ἐπιπλαστον ἐπιεικειαν ἐχοντας , μυκτηρας πλατεις ἐχοντας , παχυαυχενας , |
| , ὡστε , της μαχης ἐν Σελλασιαι γενομενης και του Κλεομενους ἀποβεβληκοτος την δυναμιν και την πολιν , εὐθυς παρειναι | ||
| οὐ μην ἀλλα και προς αὐτον ἐλθειν Μεγιστονουν παρα του Κλεομενους δεομενου παραλαβειν τον Ἀκροκορινθον και πολλα χρηματα διδοντος : |
| δακνει . Ἀλλο : ποιη ἡ μικροφυλλος , ᾑ ὀνομα παρθενιον το μικροφυλλον , ἡ τα θυμια τα ἀπο του | ||
| . ὁ δ ' Ἀνακρεων τι φησιν ; ὠ παι παρθενιον βλεπων , διζημαι σε , συ δ ' οὐ |
| οἰνος ἡλιαζομενος τελειουται τῃ κρασει και τῃ δυναμει τοις κεραμιοις κρυπτομενος : τεσσαρας δε γυναικας εἰναι αὐτῳ ἀδελφας δια το | ||
| ἑτερον , οἰκειος τε ὠν ἐτυγχανεν Ἰουλιανῳ και δεδιως και κρυπτομενος και ἀει ληφθησεσθαι προσδοκων και φευγων ἐλπιζομενον θανατον οὑτως |
| τοιαυτα συναγουσι και θρυλουσιν , Ἀριστειδου δε τον μεν ἐξοστρακισμον παρατιθενται , καταδικης δε τοιαυτης οὐδαμου μνημονευουσι . . . | ||
| λελεκται . Ἐπει δε και σημεια τινα τοις βιβλιοις αὐτου παρατιθενται , φερε και περι τουτων τι εἰπωμεν . Χι |
| , ἐξελθοντων αὐτων ἐπι τινα πολεμον , τους μεν καταλειφθεντας ἀναιρειν , τους δε ἀπο της ξενης προσιοντας μη δεχεσθαι | ||
| , τον δε ἀναιρετην ἐπι τον ἀφετην παραγινεσθαι και οὑτως ἀναιρειν . Τα μεν οὐν τετραγωνα σχηματα και διαμετρα ὡς |
| δε και ” σακιονἡ “ ἀσπιςποδιον ” , ὁριον , ὀρειον “ και τα ὁμοια . οὑτω και ” θυριον | ||
| , οἱον εὐθυς το μητε ὑπτιαν εἰναι δια πασης μητε ὀρειον παντελως , ἀλλ ' ἐσχηματισθαι προς την ἑκατερου χρειαν |
| τοις πανηγυρισταις . ἠν δε ὑποθεσις τῳ συγγραμματι ὁ Πυθαγορας κωλυομενος ὑπο τινος Ἀθηναιων , οἰμαι , μετεχειν της Ἐλευσινι | ||
| αὐτον ὁ βασιλευς μεθ ' ὁπλων οὐκ εἰα διερχεσθαι : κωλυομενος δε παριεναι και τουτον ἀπεκτεινεν . ἀφικομενος δε εἰς |
| ἡ ἐλπις διπλασια , ἀλλ ' ἐξ ἑκαστου των εἰρημενων διπλασιαζεται , ἐκ του καταπεπτωκεναι τους Ἀθηναιους τοις φρονημασι κἀκ | ||
| γαρ ἐντος προσωπα τουτων ἐν γενικῃ πτωσει νοειται . Μονη διπλασιαζεται παρα Δωριευσιν ἡ αὐτος ἐν τῳ αὐταυτος , αἰ |
| : ἀπο γαρ των εἰρημενων εὑρησει τις και τας ἀλλας ἐνεργειας αὐτης . εἰ δε μη εὐποροιη τουτων , τοις | ||
| των παιδων οὐν ἐχοντων πολυ το ἐμφυτον θερμον και τας ἐνεργειας ἰσχυρας το παχος της ὑλης κεχυμενον εἰς τους νεφρους |
| ἐπιεικελ ' Ἀχιλλευ ποιευμην , ἱνα μοι ποτ ' ἀεικεα λοιγον ἀμυνῃς . ἀλλ ' Ἀχιλευ δαμασον θυμον μεγαν : | ||
| μοι τοδ ' ἐπικρηηνον ἐελδωρ : ἠδη νυν Δαναοισιν ἀεικεα λοιγον ἀμυνον . Ὡς ἐφατ ' εὐχομενος , του δ |
| ἀνθρωποι . . , . ὁταν τις ὀρεχθεις τινος τουτων κατεργασαμενος ἐχηι αὐτο εἰς τελος , ἐαν τε εὐγλωσσιαν ἐαν | ||
| μεγαλοψυχιας , οὐχ οὑτως τῳ πληθει των χρηματων το προκειμενον κατεργασαμενος ὡς τῳ καιρῳ της δωρεας και τῳ χειρισμῳ της |
| μοι δοκουμεν οἱον γε τινος ἰχνους ἐφ ' ὁ πορευομεθα προσαπτεσθαι . το γαρ δη των ἱερεων σχημα και το | ||
| ἀλληλων ἑψηθεντων , ἀνακογχυλιαζεσθαι δει τῳ ὑδατι ξηροις τε λειωθεισι προσαπτεσθαι του γαργαρεωνος , ἀτρεμα πως προσαγοντας προς τε την |
| δ ' αὐτην και πληρουσθαι ποτε μεχρι της ὀρεινης και ταπεινουσθαι παλιν ὡστ ' ἀναψυχειν τους λιμνωθεντας τοπους και γεωργεισθαι | ||
| τα αὐτα ἐδαφη ποτε μεν μετεωριζεσθαι ποτε δ ' αὐ ταπεινουσθαι και συνεξαιρειν ἠ συνενδιδοναι το πελαγος : ἐξαρθεν μεν |
| φυομενα ταυτα και τον καρπον τον ἐκ γης ἑνεκα του παραμενειν ἡμας γιγνεσθαι , καθαπερ δεσμωταις τροφην διδομενην ἀηδη τε | ||
| τα δε συνεκτικα , δια το ποιειν το παθος και παραμενειν , τουτεστιν , ὡν μεν παροντων τα ἀποτελεσματα παρεστιν |
| προσγενομενης δε φιλιας και της προς το ποθουμενον συντηξεως ἀκρως κατορθουται . αὑτη τροφη ψυχης ἀσκητικης , ἡδιστον ἀντι πικρου | ||
| ἁπαντα συμμετρως και ποιοτητι και ταξει και καιρῳ προσφερομενα παντα κατορθουται τα της τεχνης και τελος ἐπιφερει χρηστον . Ὁ |
| φερεσθαι γαρ ἀνω καθαπερ την ῥαφανον : τελευταιον δε λαμβανομενον ἀλυποτερον εἰναι και εὐπεπτοτερον : ἑφθον δε και διουρητικον μετριως | ||
| μη ἀποκναιεσθαι ὑπο μηκους : και γαρ εἰ διψησειαν , ἀλυποτερον ἀν πινοιεν ἐμφαγουσαι . εἰ δε και στεαρ ταριχευομενον |
| πεφυκα , πατρις γη δ ' Ἀθηναιων πολις . ὠ κλεινον οἰκους ' ἀστυ γενναιων τ ' ἀπο τραφεισα πατερων | ||
| . αὐτος γουν ὁ Ποσειδων φησι [ ] λειπω το κλεινον Ἰλιον βωμους τ ' ἐμους : προς δε κρηπιδων |
| κακων πελαγειοις χειμωσιν εἰκαζει . Και μην ὁ Τηιος Ἀνακρεων ἑταιρικον φρονημα και σοβαρας γυναικος ὑπερηφανιαν ὀνειδιζων τον ἐν αὐτῃ | ||
| . Ἡ Χαρικλεια δε ἠν ἀστειον μεν τι γυναιον , ἑταιρικον δε ἐκτοπως και του προστυχοντος ἀει , και εἰ |
| γινομενων δ ' ἐτι των παθων , οὐκ αὐτοις τοις ἀρχομενοις καμνειν μελεσιν , ἀλλα τοις συνεχεσιν αὐτων ἐπιβαλλειν την | ||
| , τα δε μικροτερα και χειρονα τοις ἐχθροις και τοις ἀρχομενοις . Οἱ Ἡρωες και αἱ Ἡρωιδες τοις θεοις τον |
| κιονων σκιας ὁρωμεν ἀποτελουμενας ἠτοι λαμπαδος τινος ἀπ ' ἀντικρυ καιομενης ἠ λυχνου . τουτων δε εἰ και πασι πλειστον | ||
| ὑπ ' αὐτῃ δε κρηναι ῥεουσι χλιαρου και ἀσφαλτου , καιομενης , ὡς εἰκος , της βωλου της ἀσφαλτιτιδος : |
| στερησιν τουτἐστι ' τρυφερον : και ἀπαλον , το εὐχερως τειρομενον : και βλαπτομενον λεγονται δε τεραμνα , τα μη | ||
| ' αὐτῳ δωκε τισιν θεος αἰψα και ἐδρακεν ἐχθρον ὁμιλον τειρομενον κατα βενθος . Ἑῳ δ ' ἀρα πολλα τοκηι |
| Οἱ ἐν ταις καλιαις των νοσσιων των χελιδονων εὑρισκομενοι λιθοι περιαπτομενοι προφυλακτικον ἐστι βηχος . [ Βηχικοις και ἐν ῥιζῃ | ||
| παρεχει , και ἰαται πασαν ἀμβλυωπιαν . οἱ δε ὀφθαλμοι περιαπτομενοι πασαν ὀφθαλμιαν ἰωνται . οἱ δε ὀδοντες ὀδονταλγιαν και |
| ων δισυλλαβα ἐπι πολεων ὀξυνεται , εἰ μη διαστολην ἐχοι σημαινομενου , ὡς το Κροτων βαρυνεται : ὀξυνομενον γαρ δηλοι | ||
| και τρηχωδεος , ἀμφοτερα [ περι ] κατα του αὐτου σημαινομενου , τουτεστι τραχειας ῥηχωδεος ] ὀρεινης , ἐνθα αἱ |
| της Οἰνοης ἀπ ' αὐτου : του βραδους δοκων : νομιζομενος . ἐν τῃ ξυναγωγῃ του πολεμου μαλακος : . | ||
| Μελανευς , τοξευειν ἀνηρ ἀγαθος και δια τουτο Ἀπολλωνος εἰναι νομιζομενος : και οἱ της χωρας το Καρνασιον , τοτε |
| ὁρᾳς . τι δε ὁρᾳς : ἐν συμφοραισι τον Ἀγαμεμνονος γονον . δηλον δε ὁτι οὐ τον Ὀρεστην μονον λεγει | ||
| δρυογονοισιν κοραν ἀεισατ ' Ἀρτεμιν ἀγροτεραν . Ἑπομαι κλῃζουσα σεμναν γονον ὀλβιζουσα Λατους , Ἀρτεμιν ἀπειρολεχη . Λατω τε κρουματα |
| ἠ μιαν των καλουμενων διφθογγων , οὑτως ὡς ἑξης εἰναι συμφωνον ἠτοι τελικον αὐτης της συλλαβης ἠ της ἑξης ἀρκτικον | ||
| . το ἀρα ΑΓ διαστημα δις δια πασων ὀν ἐστι συμφωνον . ἠτοι οὐν ἐπιμοριον ἐστιν ἠ πολλαπλασιον . ἐπιμοριον |
| . Ἐδοξε τε τοισι Πελοποννησιοισι ταυτα εἰναι ποιητεα και ἐταμον ὁρκιον ἐπι λογῳ τοιῳδε , ἠν μεν Ὑλλος νικησῃ τον | ||
| του ἐπικρατησαι ὑστερον την φημην της νικης , και πιστον ὁρκιον , ἠγουν και βεβαια ἀσφαλεια γινονται οἱ ἡδυφωνοι ὑμνοι |
| Το τε γαρ ὡς ἐπι το πολυ και συνηθες των κατηγορηματων οὐ μονον φυσικωτερον , ἀλλα και τοις πλειστοις εὐπαρακολουθητοτερον | ||
| τι ἀρατικον : τας γαρ περι αὐτοτελων και ἀξιωματων και κατηγορηματων πραγματειας ἡδ ' ἐστιν ἡ συνθεισα . ἡμιφωνον δε |
| αὐτος ἐνδιδους το συνθημα , ὡσπερ ὁ θεος ταις Διος παρθενοις ταις Μουσαις . ἱππειον Ποσειδωνα τιμωσιν Ἑλληνες και θυουσιν | ||
| οὐ γινεται , προϋπαντωντος δια την ἱλεω φυσιν ἑαυτου ταις παρθενοις χαρισι και ἐπιδεικνυμενου ἑαυτον τοις γλιχομενοις ἰδειν , οὐχ |
| και ἡγεμων της ὀψεως γιγνομενος , την δε νυκτα ἑτεροις παριεις : ἀργων δ ' ὁμως οὐδ ' οὑτως , | ||
| τουτους δε συ καλλιων εἰδεναι ; και πως ἀν σοι παριεις εἰδεναι βελτιον ὀρθως ἀν φρονοιην ; και μην το |
| ποιησαι παροινουμενους ὑπο τουτων . του δε πραγματος εἰς τουτο παρελθοντος , ὡς δευρο ἀνηλθομεν , ἠν ἡμιν , οἱον | ||
| οὐδε γαρ ὁ ἁπαξ ἐγχειρισας τοιουτῳ τινι , οὑτος χρονου παρελθοντος τινος οὐκ ἐτ ' ἐστιν πονηρος : και ὁτι |
| ἀδελφοκτονησαι . μιασματος ] του φονου . μιασματος ] της παρανομιας . εἰ ὁλως τις ἀτυχει , καλον το διχα | ||
| σκαφη κατασκευαζοντες ἐλῃστευον τους πλεοντας , μιμουμενοι τας ἀγριοτητας και παρανομιας των ἐν τῳ Ποντῳ Ταυρων : μετα δε ταυτα |
| . εὐμαθεις ] εὐμαθης λογος λεγεται ὁ εὐγνωστος και εὐκολως καταλαμβανομενος . ὡς ἐνταυθα και παρα Σοφοκλει : ὡς εὐμαθες | ||
| ἀλλ ' ἀορατος , ἀειδης , ψυχῃ μονον ὡς ψυχῃ καταλαμβανομενος . τις ἀν οὐν εἰη πλην ὁ λογος ὁ |
| ὀδμων ἐπειδη και αὑται κατα μερη γινονται τας αὐτας και παραπλησιας αἰτιας ὑποληπτεον : ἡ γαρ πεψις τοις μεν ἐν | ||
| ὁρωντων ὠφελειας : αἱ γαρ συνεχεις των καλων παραδειγματων φαντασιαι παραπλησιας εἰκονας ἐγχαραττουσι ταις μη πανυ σκληραις και ἀποκροτοις ψυχαις |
| ἑπτα ἀπεχει σταδιους : ἐχει δ ' ἡ πολις το Διον κωμην πλησιον Πιμπλειαν , ἐνθα Ὀρφευς διετριβεν . . | ||
| , ποιμνας βουστασεις τε προς πατρος , ὡς ἀν το Διον ὀμμα λωφησῃ ποθου . τοιοισδε πασας εὐφρονας ὀνειρασι ξυνειχομην |
| τα περι την ταφην , τας μαρτυριας ὑμιν των εἰδοτων ἀναγνωσεται . Ὁτι τοινυν ὁ Μενεκλης , ὠ ἀνδρες , | ||
| τουτῳ την ψηφον ὑμας προσθεσθαι . πρωτον μεν οὐν μαρτυριας ἀναγνωσεται ὁτι οὐκ ἐγω αἰτιος εἰμι του εἰς το δικαστηριον |
| ἐδοξε , και κελευει ἀπογραφεσθαι ὁποσον ὀφειλει ἑκαστος , ὡς ληψομενους . και τα μεν πρωτα ὀλιγοι ἀπεγραψαν σφων τα | ||
| ἐξ ἐμου ἀχαρι , πεμπε τινας των φιλων τα πιστα ληψομενους . ἐλθων δε προς με την μητερα και την |
| ἐν νοτιοις λεγω πηγαις . δεον δε εἰπειν ἐποιησα την παρειαν δακρυσιστακτον και διαβροχον ἐν πηγαις νοτιοις ἀπο των ὀσσων | ||
| . το δακρυσιστακτον ἠ προς το ῥεος ᾐ προς το παρειαν συντακτεον . ἀπ ' ὀσσων ] ἀπο των ὀφθαλμων |
| ἠκολουθησε τῃ κλισει του κυριου : οὑτως οὐν τα εἰς δων ἐπι πολεων δυο ὑποπιπτουσι κανοσιν , ἑνι μεν τῳ | ||
| λϚ , και γινεται ἡ ΔΥ ιϚων λϚ οὑ πλευρα δων Ϛ : ἀλλα τα Ϛ , τα ὑπο των |
| δεινῳ περι κατω τετραμμενῳ . Ἀρχεδικος δ ' ἐν Διαμαρτανοντι παραγων οἰκετην τινα περι ἑταιριδων διαλεγομενον φησι : Νικοστρατην τιν | ||
| γιγνομεθα . Ἐγω μεν οὐν δεδιως ταυτα , εἰς ὑμας παραγων τον ἀσεβησαντα καθαρος των ἐγκληματων εἰμι : ὑμεις δε |
| . Ῥοδιοι οὑτως ἀριστοι ἀνδριαντοποιοι ἠσαν , ὡς ζωσιν ἐοικοτας ἀνδριαντας κατασκευαζειν και δεσμειν αὐτους τοις ποσιν ὡσπερ δεδοικοτας μη | ||
| μεν ὁπλου λαβων νικην , Δημοκρατης δε ἀνδρων παλης : ἀνδριαντας δε του μεν Μιλησιος Διονυσικλης , του δε Κριαννιου |
| και ἐν τῳ πανυ πολλῳ θορυβῳ τε και πληθει οὐ κωλυομενον πραττειν ἑκαστον το αὑτου ἐργον , ἀλλ ' ὁ | ||
| , προαιρετικην ἐχει την σχεσιν : δυναμαι γαρ το μη κωλυομενον ὑπο της φυσεως ἀριστερον ποιησαι δεξιον : ἀμελει τουτο |
| Μαγˈνητων σκοπον πεισαις ' ἀκοιταν ποικιλοις βουλευμασιν , ψευσταν δε ποιητον συνεπαξε λογον , ὡς ἠρα νυμφειας ἐπειρα κεινος ἐν | ||
| ἁ και προνοηθεις ὁ νομοθετης ἀπειπεν τῳ ποιητῳ αὐτῳ ὀντι ποιητον υἱον μη ποιεισθαι , τινα τροπον διορισας περι τουτων |
| ἐν αὐτοις εὐταξια τις και αἰτια , δι ' ἡν προταττεται μεν ὁ Αἰας , και ὁ κοχλιας του λαχητος | ||
| δε και ἐν τοις ἀναλυτικοις ὁ περι του συλλογισμου λογος προταττεται του τε ἀποδεικτικου και διαλεκτικου και σοφιστικου και αἱ |
| ϲυνεχωϲ . Προϲ λευκωματα . δρακοντιου του ἐχοντοϲ το ϲπερμα κρυπτομενον ἐν τῃ γῃ ὁμοιον πεπερει , λαβων αὐτο το | ||
| και βελτιον τι ἀλλο του ἐνταυθα εἰναι ὑπο γην σκοτῳ κρυπτομενον ] κἀν δυσερωτες φαινωμεθα και σφοδρα φιλουντες τουτον τον |
| ἀλλα μη εἰκονα ἐκεινου . Ἠ τις ἀν ἐγενετο ἀλλη καλλιων εἰκων ἐκεινου ; Τι γαρ ἀλλο πυρ βελτιων του | ||
| διδους . αἰσθομενη τοινυν ἐμου περιεργοτερον εἰς αὐτην ἀφορωντος ἐρυθριασασα καλλιων ἐφαινετο του προσωπου συγκεκραμενου χρωμασιν αἰδους τε και φυσεως |
| πολισμασι λαμβανει και τουτους ὁμολογιᾳ ἑαυτους τε και τα φρουρια παραδοντας ἀμαχι . παραστησαμενος δε πασαν την νησον και κατασχων | ||
| την φυγην ἐν ὡρισμενοις τισι χρονοις ἐκ της Τρωαδος ἀπελθειν παραδοντας Ἀχαιοις τα φρουρια : Ἀχαιους δε παρασχειν αὐτοις την |
| ὠχυρωμενων και κοσμουμενων . ἐπασκων ] ἀσκων , παιδευων , μεταχειριζομενος . . σωφρον ] ἐπαινετον , φρονιμον , εὐτακτον | ||
| μεταστας , ἐρεις τι και περι αὐτης της πολεως , μεταχειριζομενος και ταυτης τα ἐγκωμια προς την ὑποθεσιν , ὁτι |
| και χαος καλει ὁ Φερεκυδης , ὡς εἰκος , τουτο ἐκλεξαμενος παρα του Ἡσιοδου οὑτω λεγοντος ἠτοι μεν πρωτιστα χαος | ||
| το φλυαρω : σημαινει δε το ἑκουσιως : το κακον ἐκλεξαμενος : ἐνεοχμωσεν , ἠλλοιωσεν : ἠ ἐκαινοποιησεν : ἀπο |
| βαθους ἀναλαμβανῃ : και περισαρ - κισμος δε και ἐκτομη πλουσιωτερον κατασχασμου βοηθουσιν : ἰδια γαρ ἐπ ' αὐτων τα | ||
| δε ἀνδρα πενιᾳ τρυφωντα ἀπῃεσαν οἰκαδε αὐθις ὀρθως ἐκεινο οἰομενοι πλουσιωτερον Ἀλεξανδρου εἰναι Φωκιωνα , του διδοντος τον οὐ δεομενον |
| χρισματος ἡ συνθεσις αὑτη . Δει δ ' εἰδεναι ποιαι ποιοις εὐμικτοι και ποιαι ποιοις συνεργουσιν εἰς το ποιειν μιαν | ||
| ' ὠλετ ' ; ἠ κατ ' οἰκον , ἠ ποιοις τοποις ; οὑπερ πριν Ἀκταιωνα διελαχον κυνες . τι |
| τῳ Περι της ἱερειας . Ὁτι δε Νικης Ἀθηνας ξοανον ἀπτερον , ἐχον μεν ἐν τῃ δεξιᾳ ῥοαν , ἐν | ||
| , ὡς φησιν αὐτος , οἱον πεζον , διπουν , ἀπτερον : δια τι γαρ ταυτα ἑν λεγομεν εἰναι και |
| ἀπλετῳ : ἁπασαν γαρ την Βοιωτιην κατειχε ἠχω ὡς ἀνδρος ἀπολομενου μετα γε Μαρδονιον λογιμωτατου παρα τε Περσῃσι και βασιλεϊ | ||
| ἀπο της πετρας . παραπλησιως δε και του δευτερου προσαναβαινοντος ἀπολομενου , οἱ λοιποι ταχεως παντες ἐφυγον : ἀπορρωγος δε |
| αἱ τε λεωφοροι ὁδοι και ἀτραποι πασαι ἐφυλαττοντο ὡς μηδενα διαβαινειν . συνεβαινε δε τον στρατον δοκουντα πολιορκειν αὐτον πολιορκεισθαι | ||
| σπευδων εἰς περισπασμους ἐμβαλειν Ἀντιγονον , ἱνα μη σχολην ἐχῃ διαβαινειν εἰς την Εὐρωπην . ἐγραψε δε και προς Δημητριον |
| αὐτου πεμφθεντας ἀπρακτους ἠφιει , παρα δε τον βασιλεα τους διαλεξομενους ἐστελλεν , ὡς , εἰ μη γην και χρηματα | ||
| τινας των πολεμιων . Ὁτι και ἡνικα τις πρεσβεις ἀποστειλῃ διαλεξομενους τοις πολιταις , ὁπως ἁπαντων ἐπι την αὐτων ἀκροασιν |
| ἑαλωκεναι , οἱ δε τετρωμενον τουτον ἰδειν και κατα γης ἐρριμμενον , οἱ δε δεσμιον ἀπαγομενον εἰς το των ἐναντιων | ||
| ὁ ἐραστης ἐξεμεσῃ της νυμφης τον φοβον , ἡ δε ἐρριμμενον ἰδῃ τον θανατον χαμαι , τοτε καταβαινει της πετρας |
| σε ῥᾳδιως ἐκεινος οὐκ εὐ πεφυκως . ἐδοξε τῳ Διι βασιλευεσθαι και το ὀρνιθων γενος και δια του Ἑρμου προς | ||
| οὐκ ἐγενετο ὑπο των Δωριεων ὁ δημος ἀναστατος , ἀλλα βασιλευεσθαι τε συγχωρουσιν ὑπο Κρεσφοντου και ἀναδασασθαι προς τους Δωριεας |
| φακον λεανας καταπλαττε . καλως δε ποιει και το σελινον καταπλαττομενον και το ἡδυοσμον και χολη μαλιστα βοεια καταπλαττομενη . | ||
| διαρροιαϲ ὠφελειν . Βρυον θαλαττιον ϲτυφει και ψυχει , ὁθεν καταπλαττομενον ὁϲα ἐϲτι θερμα ἐναργωϲ ἐμψυχει και ὠφελει . Βρυον |