κτανεν ὑψιμεδων Ζευς ψολοεντι βελει . * τονδε Θαλην Μιλητος Ἰας θρεψας ' ἀνεδειξεν ἀστρολογον παντων πρεσβυτατον σοφιῃ . * | ||
δια του ω ἐκλιθησαν , ποιητικην ἐχουσιν ἐκτασιν . Ἡ Ἰας διαλεκτος λεγεται ἡ των Ἰωνων ἠγουν των Ἀσιανων μετοικων |
ὡστε αὐτα καθ ' αὑτα ὑπαρχουσιν . Δειξας δια των προλαβοντων ὁτι το ὀν και το ἑν αὐτοον ὑπαρχει και | ||
ὀρθας . πλειονα σημεια . , ] δια μεν των προλαβοντων δυο θεωρηματων ὡς ὁμολογουμενον λαμβανων ὁ στοιχειωτης το καθ |
ἠ μιαν των καλουμενων διφθογγων , οὑτως ὡς ἑξης εἰναι συμφωνον ἠτοι τελικον αὐτης της συλλαβης ἠ της ἑξης ἀρκτικον | ||
. το ἀρα ΑΓ διαστημα δις δια πασων ὀν ἐστι συμφωνον . ἠτοι οὐν ἐπιμοριον ἐστιν ἠ πολλαπλασιον . ἐπιμοριον |
περι τους βωμους λοχων ὑπερ του λαβειν τι παρα των θυοντων . μεταφορικως δε και ὁ παραπλησιως τουτῳ ὠφελειας ἑνεκα | ||
χαιρειν ταις δαπαναις των θυομενων , ἀλλα ταις εὐσεβειαις των θυοντων : εἰθ ' ὡς πολλην ἀνοιαν τουτων και οἱ |
καταθησειν ] τους θεους “ , ἁμα ἐπιφερει το ” ποιους ὀμει συ θεους ; “ , οὐχ ὡς ἀλλοις | ||
, ἡ δε πολιτικη ἐργον ἐχει ἐπιμελεστατον ποιειν τους πολιτας ποιους τινας , ἠγουν ἀγαθους και πρακτικους των καλων . |
την πολιν εὐνους ἀρχηθεν ἐγενομην , ὡστε και του πολεμου καταλαβοντος ὑμας της ἐμης εὐνοιας ἐχοντες δειγματα παντας παραλιποντες τους | ||
? τον τροπον τουτον : Φιλιππου [ ] δε [ καταλαβοντος ] Ἐλατειαν και Κυτινιον [ ] και πρεσβεις [ |
δραστικωτερα . ἀλθαιας της ῥιζης ἀφεψημα , ἡδυοσμον προς τας προσφατους , κενταυριου του μεγαλου ⋖ β διδομεναι τοις μεν | ||
γαρ θαττον και ἀσφαλεστερον : προς συριγγας πασας και τας προσφατους και παλαιας ὑποφορας , κολπους , φυματα , παρωτι |
τῳ δικτυῳ λαβοντας δελφινα και μελλοντας κατακοπτειν ἀργυριον δους και παραιτησαμενος ἀφηκεν εἰς το πελαγος . και μετα ταυτα ναυαγιᾳ | ||
. . Κιννας δε μετ ' οὐ πολυ στρατηγων Καισαρα παραιτησαμενος δογμα ἐκυρωσεν κατιεναι τους ἀπελαθεντας δημαρχους και , ὡσπερ |
αὐτοις , ὡς ἀξιος ὠν της των βασιλεων φροντιδος . προχειρισαμενος δε των φιλων τους εὐθετωτατους και δους χρηματα δαψιλη | ||
θησω δε και ταυτης παραδειγματα της ἁρμονιας , ποιητων μεν προχειρισαμενος Σαπφω , ῥητορων δε Ἰσοκρατην . ἀρξομαι δε ἀπο |
τουτῳ διαιρετεον , ἁ οὐκ ἀντιμαρτυρειται τοις παρ ' ἡμιν γινομενοις πλεοναχως συντελεισθαι . “ Κοσμος ἐστι περιοχη τις οὐρανου | ||
γενομενος μαθητης γινομαι διδασκαλος ἐθνων , τα παραδοθεντα ἀξιως ὑπηρετω γινομενοις ἀληθειας μαθηταις . Τις γαρ ὀρθως διδαχθεις και λογῳ |
: παραμυθουνται γαρ μονον ὑπο των τοιουτων ὑδατων , οὐ θεραπευονται . ἐμαθομεν δε , ὡς ἡ δυναμις των γλυκεων | ||
γαρ των ὑποληψεων , ὁτι αἱ αὐται οὐσαι ταις κατασκευαις θεραπευονται , καλως φησιν . ἐπει δε αἱ αὐται εἰσιν |
δια τουτο προσεθηκε το δοκειν ; δοκει μεν γαρ ἰσως ἀνδρειοτερος εἰναι ὁ την ἑξιν ἐχων , ἐστι δε μονος | ||
: σοφωτερος μεν των την ἀπατην Πεισιστρατου μη συνιεντων , ἀνδρειοτερος δε των ἐπισταμενων μεν , δια δεος δε σιωπωντων |
ἐν αὐτοις εὐταξια τις και αἰτια , δι ' ἡν προταττεται μεν ὁ Αἰας , και ὁ κοχλιας του λαχητος | ||
δε και ἐν τοις ἀναλυτικοις ὁ περι του συλλογισμου λογος προταττεται του τε ἀποδεικτικου και διαλεκτικου και σοφιστικου και αἱ |
οἱ μεν αὐτων λευκοι τ ' εἰσι και ὡς αἱ περιστεραι βραχεις : οἱ δε τουτων μεν εἰσι μειζους και | ||
τα δε συμβαλλει προτερον τα στοματα , ὡς ἐχιδναι και περιστεραι και γαλαι : τα δε κατα βραχυ συνερχεται , |
ἀπολαυσιν του ὀρεκτου , εἰ μονον εἰπῃ ὁ λογος ὁ διεφθαρμενος ἠ ἡ αἰσθησις , ὁτι τοδε ἡδυ ἐστιν , | ||
διακεκναισμενον : ἠμαυρωμενον , ὠχρον , διεφθαρμενον . διακεκναισμενος : διεφθαρμενος , ἠμαυρωμενος . ὡς ἱππαζομενον και τουτον μετα των |
ἐχθρου εἰς δικαστηριον ἡκει δεον ἐπι των φιλων και των ἐπιτηδειων διακεκρισθαι , οἱον εἰ μεν ἐβουλετο Ἀφοβος τα δικαια | ||
: ὁτι ὀλιγος μισθος ἐδιδοτο τοις Ναυπακτον φρουρουσι , των ἐπιτηδειων πολλου πιπρασκομενων . * * ὁτι Φιλιππος ἑλων τον |
αὐτοδιδακτον εἰναι και ὑπερηφανον οὐδ ' ἀν ἐπαινεσαιμι κατακρυψαντα την ποιησιν ἐν τῳ της Ἀρτεμιδος ναῳ , μυστηριωδως ὁπως ὑστερον | ||
ποιητικους παρατηρων τροπους και χαρακτηρας : λεγεται γαρ αὐτον και ποιησιν εἰς τον Μακεδονα Ἀλεξανδρον γραψαντα μυριοις χρυσοις τετιμησθαι . |
Μαγˈνητων σκοπον πεισαις ' ἀκοιταν ποικιλοις βουλευμασιν , ψευσταν δε ποιητον συνεπαξε λογον , ὡς ἠρα νυμφειας ἐπειρα κεινος ἐν | ||
ἁ και προνοηθεις ὁ νομοθετης ἀπειπεν τῳ ποιητῳ αὐτῳ ὀντι ποιητον υἱον μη ποιεισθαι , τινα τροπον διορισας περι τουτων |
πεφυκα , πατρις γη δ ' Ἀθηναιων πολις . ὠ κλεινον οἰκους ' ἀστυ γενναιων τ ' ἀπο τραφεισα πατερων | ||
. αὐτος γουν ὁ Ποσειδων φησι [ ] λειπω το κλεινον Ἰλιον βωμους τ ' ἐμους : προς δε κρηπιδων |
τῳ ἀσεβειν . φυγων δε και μη ' θελησας κρισιν ὑποσχειν φευγετω ἀειφυγιαν : ἐαν δε τις ἐπιβῃ που των | ||
τουτῳ κελευομενοις ὑπεικοντα δικαιως δηθεν ἐγκληθηναι και νομιμον την κολασιν ὑποσχειν . Ἠδη μεν οὐν οἱ διαληφθεντες ὁ τε Βρυεννιος |
ἀνθρωποι . . , . ὁταν τις ὀρεχθεις τινος τουτων κατεργασαμενος ἐχηι αὐτο εἰς τελος , ἐαν τε εὐγλωσσιαν ἐαν | ||
μεγαλοψυχιας , οὐχ οὑτως τῳ πληθει των χρηματων το προκειμενον κατεργασαμενος ὡς τῳ καιρῳ της δωρεας και τῳ χειρισμῳ της |
ἀποπληρουντας , ἐπειδηπερ ἐσωθημεν , και ἁμα διατριβειν περι μετρου διαλεγομενους οὐ συμβαινον ἐστιν . εἰεν . σε γαρ δη | ||
ἐπει και ἐν Λιταις , ἡνικα προς ἀλληλους ποιει αὐτους διαλεγομενους , λεγει αὐτῳ ὁ Ἀχιλλευς προς τον Ὀδυσσεα Διογενες |
. εὐμαθεις ] εὐμαθης λογος λεγεται ὁ εὐγνωστος και εὐκολως καταλαμβανομενος . ὡς ἐνταυθα και παρα Σοφοκλει : ὡς εὐμαθες | ||
ἀλλ ' ἀορατος , ἀειδης , ψυχῃ μονον ὡς ψυχῃ καταλαμβανομενος . τις ἀν οὐν εἰη πλην ὁ λογος ὁ |
κλεπτης ἠ ποια δικαστηρια φοβερα τοις οὑτως παρ ' οὐδεν πεποιημενοις το σωμα και τα τουτου κτηματα ; μεινατε , | ||
ἀναθημασιν , οὐκ ἀνδριασιν , ἀλλα λεβησι και τριποσι χαλκου πεποιημενοις . Λακεδαιμονιοι μεν οὐν χρυσωσαι βουλομενοι το προσωπον του |
γαρ ἐλευθεριας δεδοικε στερησιν , ὁ δε παρα των πολεμιων ἁλους οὐδεν οἰεται καινοτερον πασχειν , μαλλον δε πρᾳοτεραν την | ||
ταυτην ὑφηκεν ἀδελφῳ του τυραννου μειρακιῳ Λαανδρῳ . ὁ δε ἁλους ἐρωτι παρακαλει τον ἀδελφον γημαι την κορην . ἐγημε |
ἐχοντες τικτονται ; και ἐκ της φυσεως ἐχουσας ἐν σωματι πολιτευεσθαι τας ψυχας μη δειν ἁπαξ ἐξελθουσας τον ἁπαντα αἰωνα | ||
ἀξιωσεως , πρωτον αἰσχυνην ὀφλησομεν , εἰ παρον ἐν ἀριστοκρατιᾳ πολιτευεσθαι δημῳ τα κοινα ἐπιτρεψομεν : ἐπειτα δ ' εἰς |
Ἀλλ ' οὐκ ἀξιον , ἐφη , ἀνδρασι καλοις κἀγαθοις ἐπιταττειν : τα πολλα γαρ αὐτων , ὁσα δει νομοθετησασθαι | ||
θεων : τον αὐτον δε τροπον και περι της σοφιας ἐπιταττειν ἠγουν πολυ θειοτερας και τιμιωτερας αὐτης ἐπιδεικνυσιν . Ἐπει |
φακον λεανας καταπλαττε . καλως δε ποιει και το σελινον καταπλαττομενον και το ἡδυοσμον και χολη μαλιστα βοεια καταπλαττομενη . | ||
διαρροιαϲ ὠφελειν . Βρυον θαλαττιον ϲτυφει και ψυχει , ὁθεν καταπλαττομενον ὁϲα ἐϲτι θερμα ἐναργωϲ ἐμψυχει και ὠφελει . Βρυον |
των Καυνιων ἐκεινων των κακοβιων ἑνος , ἐν ἀσκιωι φαυλωι διεφθαρμενον ὑδωρ και πονηρον ἐχοντος , ὁσον ὀκτω κοτυλας : | ||
τε νοσουν ἐξελει της πολεως μερος , και το μηπω διεφθαρμενον οὐκ ἐασει κακωθηναι , ἐθη τε και νομιμα και |
πολεων ὡς ἀπο στρατοπεδων ὁρμωμενοι συνεβαλον ἀλληλοις , και μαχης καρτερας γενομενης πολυ περιεγενοντο οἱ του Σεβηρου . φυγοντες δε | ||
την ἡγεμονιαν ἐχοντος . ἐπι πολυν δε χρονον της μαχης καρτερας γενομενης , οἱ μεν τυραννοι τοις πληθεσιν ὑπερειχον , |
το πειθειν : δει δε νοεισθαι ἀπιθανον , και ἁμα προκεισθαι τῳ λογῳ το καθ ' ὑπερβολην : τα γαρ | ||
ταυτῃ , Περσεα ἀνελοντα το κητος , ᾡ την παιδα προκεισθαι του Κηφεως , ἐνταυθα το αἱμα ἀπονιψασθαι . ὑδωρ |
δικαιον πραττειν , ἠγουν δυσπραγειν . . περι σχολης και ἀργιας : ὡστε ἡ σχολη μοχθου δηλωτικη . . τουτ | ||
, και ὁπως γε μη το ἐργον χειρον ἐσται της ἀργιας . συ δ ' εἰ μεν οὐκ ἐγνωκας αὐτον |
τουτακι δ ' οἰοπολος : το τηνικαυτα δε ὁ μονος ἀναστρεφομενος θεος παρεγενετο ἀνδρος αἰδεσιμου και ἀξιοπρεπους φαιδραν και εὐπρεπη | ||
και την δοξαν οὐ προς ἐκεινην ἀλλα περι τα ἐκεινης ἀναστρεφομενος , ὡσπερ ἐνταυθα ὁ Σωκρατης περι Λυσιου λεγει κινων |
δε ἐτυγχανε αὐτος ἐων Μαρδονιος , ἀπ ' ἱππου τε μαχομενος λευκου ἐχων τε περι ἑωυτον λογαδας Περσεων τους ἀριστους | ||
Νεοπτολεμος καταδραμουσαν ἐπι τας ναυς ἰταμωτερον και πειρωμενην ἐμπρησαι , μαχομενος ἐκ της νεως ναυμαχῳ δορατι , και Ἀλεξανδρος ἀποθνῃσκει |
ἐν οἱς και ποιητων και μουσικων . ἠσπαζετο δε και Ἀρατον και Λυκοφρονα τον της τραγῳδιας ποιητην και τον Ῥοδιον | ||
. δηλον δε τουτο γινεται και ἐκ του αὐτον τον Ἀρατον ἐπι μεν της Ἀρκτου λεγειν : „ τημος και |
ἀργυρεων χρυσου τε και ἠλεκτροιο φαεινου , των προτερων παντων ἀσπασαμενος . Ξενοφων δε ἐν ὀγδοῳ Παιδειας περι Περσων λεγει | ||
παντος μιμημα ὡς ἐδοκει πεποιημενη . σφοδρα οὐν με φιλοφρονως ἀσπασαμενος ἠρωτα ὁ τι πραττοιμι . κἀγω παντα διηγησαμην αὐτῳ |
ἀλλ ' οἱδε οὐκ οὐρεουϲι , οὐδε τιϲ ἀλλη του πινομενου διαπνοη . τοιγαρουν ἀκοριῃ μεν του ποτου , πλημυρῃ | ||
δε οὐκ οὐ - ρουσιν , οὐδε τις ἀλλη του πινομενου διαπνοη : τοιγαρουν ἀκοριῃ μεν του ποτου , πλημμυρῃ |
ὀντα και ἐπιβουλοτερα και δυσμαχωτερα των θυραιων . ὁ γαρ τοι προεδρος και συνθακος της βασιλειας ὁ νομος , συγκατελθων | ||
δ ' αὐ τοι δολομητα θεων συμφρασσατο βουλας ; αἰει τοι φιλον ἐστιν ἐμευ ἀπο νοσφιν ἐοντα κρυπταδια φρονεοντα δικαζεμεν |
ἀνθρωπων δια το μεγεθος της εὐεργεσιας ἀπονειμαντων την ἀθανασιαν . παρασημον δ ' αὐτῳ ποιησαι κερατα τους κατασκευαζοντας τας γραφας | ||
των πολιτων ἐντυχοντων και τουτ ' ἀξιωσαντων οἱονει βασιλειας τινος παρασημον . ὑστερον δε δια τινα πανηγυριν πορευομενον ἐπ ' |
ταυτην αἰτιωμενος . , : Ἁ μεν γαρ ὁ ἱππος ἀναγκαζομενος ποιει , ὡσπερ και Σιμων λεγει , οὐτ ' | ||
' ὡς εὐεργετῃ προσεχειν τον νουν . οὐ γαρ ὡν ἀναγκαζομενος φιλος εἰναι φησι φενακιζων ὑμας , χαριν ἐστι δικαιον |
θαυμαζομενην μεν ὑπ ' ἀνθρωπων , ἀρεσκουσαν δε θεοις τοις χρηστοις μεν ἀτυχουσι χειρα τε ὀρεγειν και ὀρθουν και βοηθειν | ||
παραβαλλομενῳ το μειζον . Δει δε συγκρινοντας ἠ καλα παραθειναι χρηστοις ἠ φαυλα φαυλοις ἠ χρηστα πονηροις ἠ μικρα παραθειναι |
ὁτι εὐτρεφες μεν ἐστι το εὐ τρεφον και δυναμενον τους τρεφομενους πιαινειν και εὐτραφεις δεικνυειν , εὐτραφες δε το εὐ | ||
τροφιμους αὑτων κυνας ἐπ ' αὐτους ἀφιασιν ἐς τουτο ἀει τρεφομενους , οἱπερ οὐν καταγωνιζονται τε και διαφθειρουσιν αὐτους ῥᾳστα |
της ὀροφης ὡστ ' ἐμφασιν ποιειν , ἐαν ὀρθος γενηται διαναστας , ἀποστεγασειν τον νεων . ἀνεγραψαν δε τινες τα | ||
Ἀθηναιους οὐ ξυνηθες μισος εἰχε , των δε ἀναγκαιων ξυμφορων διαναστας ἐπρασσεν ὁτῳ τροπῳ ταχιστα τοις μεν ξυμβησεται , των |
ὑπνῳ τοιηνδε ἰδοντα αὐτον οἰχεσθαι φευγοντα . Ἐδοκεε οἱ ἀνδρα ἐπισταντα συμβουλευειν τους ἱρεας τους ἐν Αἰγυπτῳ συλλεξαντα παντας μεσους | ||
. Τα ἐκ τοκου και διαφθορης πολλα ὀξεως ὁρμησαντα , ἐπισταντα , δυσκολα : ῥιγος ταυτῃσι πολεμιον , και κοιλιης |
μαλλον τε ἠγανακτουν και ἐκεκραγεσαν και ἑδρας ἐνιοι των Καισαρος ἀνδριαντων ἐπεδεικνυον ἀνῃρημενων . ὡς δε τις αὐτοις ἐφη και | ||
ἐχοντας ἀμφοτερους μορφην τον Λυκουργον , ἀρ ' ἀν των ἀνδριαντων τον προτερον οἱον ἐχρην διαπλασας τον ἑτερον , ἱνα |
δεμας : οὐδε κε φαιης οὐτε ποτ ' ἠελιον σοον ἐμμεναι οὐτε σεληνην . οἱηπερ φυλλων γενεη , τοιη δε | ||
ἐκεινου ἐπη ῥαψῳδουντα , Μοιραν δ ' οὐτινα φημι πεφυγμενον ἐμμεναι ἀνδρων και το γεινομενῳ ἐπενησε λινῳ , ὁτε μιν |
ἠλθον ἀλλ ' οὐ χρησμον ἡζομην θεου ; Ἡραν νομιζων θεσφατων κρεισσω πολυ κοὐκ ἀν προδουναι μ ' . ἀλλα | ||
ἠν γυνη γαμβρῳ τε συλλαμβανουσα ἰδιῳ και ἐκ πολλων συνεγνωκυια θεσφατων , ὁτι βασιλευσαι Ῥωμαιων ἐκεινον τον ἀνδρα εἱμαρτο . |
: οὐ γαρ ἡ Σπευσιππου λυσις , καθ ' ἡν ἐνισταμενος λυειν ἐπιχειρει τονδε τον λογον , συμβαινει τῃ ἀληθειᾳ | ||
Παρμενιδου του διδασκαλου αὐτου δοξαν λεγουσαν ἑν το ὀν εἰναι ἐνισταμενος και συνηγορων τηι του διδασκαλου δοξηι ἐπεχειρει δεικνυναι ὁτι |
γαρ ὀντι , φησιν , οὐδε ὡς ἐκ ξυλου γινεται ἀνδριας ἠ ἐκ πλινθων οἰκια , ἐαν τις ἀκριβως σκοπῃ | ||
ἐν τοις ὠμοις ὑποκινουμενος και ἁμα πραως κεκυφως μεγαλονοιας και ἀνδριας εὐ ἡκει : οὑτω γαρ και λεων βαινει . |
ἀλλα τρισιν ἀνδρασιν ἀφ ' ἑκατερας , ὡς ἐν τοις προτεροις δεδηλωκα λογοις . οὑτοι δη μονοι κατα νωτου λαβοντες | ||
ἐξω ταυτης της συγγενειας ἐστιν , οὐκ ἰσον , ἀλλα προτεροις τοις ἀρρεσιν των θηλειων την ἀγχιστειαν πεποιηκε . Λεγει |
βλεποντες οὑτω ποιεισθαι την διαστασιν των τονων προτεθυμηνται , οὐδεν εἰρηκασιν . ὁτι δε ἐστιν ἡ καταπυκνωσις ἐκμελης και παντα | ||
] . . . , . ὁσοι , φησιν , εἰρηκασιν το παν ὑπο του νου κεκινησθαι , και οὑτοι |
τοις ὑπ ' αὐτου διαπλαττομενοις , ὡστε και ζητεισθαι τους χρησομενους . ἐχρην οὐν ἁ πεισει λεγων ταυτα και γραφειν | ||
δε κοπων [ ἠ ] χαριν ἠ πονων χρονιων ὑδρελαιῳ χρησομενους ἐν τῳ δευτερῳ του βαλανειου οἰκῳ ἐμβιβαστεον ἐπι πλειονα |
. Ῥοδιοι οὑτως ἀριστοι ἀνδριαντοποιοι ἠσαν , ὡς ζωσιν ἐοικοτας ἀνδριαντας κατασκευαζειν και δεσμειν αὐτους τοις ποσιν ὡσπερ δεδοικοτας μη | ||
μεν ὁπλου λαβων νικην , Δημοκρατης δε ἀνδρων παλης : ἀνδριαντας δε του μεν Μιλησιος Διονυσικλης , του δε Κριαννιου |
μεν τον των ρκ λογον ἑκατερας των ΑΖ και ΑΓ ὑποτεινουσων ἡ μεν ΘΖ γινεται ξθ ιγ λα , ἡ | ||
μεν τον των ρκ λογον ἑκατερας των ΖΑ και ΑΓ ὑποτεινουσων ἡ μεν ΖΘ γινεται νδ ιδ μζ , ἡ |
των καταφασεων τας ἀποφασεις . Ληπτεον δε και περι της προσηγοριας του καθολου προσδιορισμου , δια τι οὐχ ὡσπερ πας | ||
δε , εἰασε ζητειν και ἀνευρισκειν , εἰπερ ἀξιοι της προσηγοριας φαμεν εἰναιἰσως οὐν βελτιον ἐντευθεν την ἀρχην ποιησασθαι . |
ἐξελεγχομενος ὡσπερ νυνι παρ ' ὑμιν , ἐτολμησε ψευσασθαι παντων δεινοτατον , ὡς τετταρα μοι ταλανθ ' ὁ πατηρ κατελιπε | ||
εἰη ἀριστον , το δ ' ἐναντιωτατον του ὁμοιου , δεινοτατον . Εἰη δ ' ἀν το τοιονδε : ῥις |
το δε φαρμακον αὐτον τε τον ταυρον ἐξεμηνε και τους γευσαμενους αὐτου μανιουργειν ἐμελλεν . οἱ μεν δη πολεμιοι ἀντεστρατοπεδευον | ||
της εὐνης ἐταραττοντο . τους δε , οἱον εἰκος ἀρτι γευσαμενους ὑπνου και πολεμιας ἐπιβουλης ἀπροσδοκητου συμβασης , οὐ μετριον |
, και την τρυφην ἀποθωνται : ὁ νυν ἐγω πεποιηκα ἐπιμεινας τῃ νηι . παλιν δια τι διδωσι τῳ ἐπιμειναντι | ||
: οἱον ἀποκηρυκτος μη μετεχετω των πατρῳων , και ὁ ἐπιμεινας χειμαζομενῃ νηϊ δεσποτης ἐστω της νεως : ἀποκηρυκτος ἐπεμεινε |
αἱ τε λεωφοροι ὁδοι και ἀτραποι πασαι ἐφυλαττοντο ὡς μηδενα διαβαινειν . συνεβαινε δε τον στρατον δοκουντα πολιορκειν αὐτον πολιορκεισθαι | ||
σπευδων εἰς περισπασμους ἐμβαλειν Ἀντιγονον , ἱνα μη σχολην ἐχῃ διαβαινειν εἰς την Εὐρωπην . ἐγραψε δε και προς Δημητριον |
της Οἰνοης ἀπ ' αὐτου : του βραδους δοκων : νομιζομενος . ἐν τῃ ξυναγωγῃ του πολεμου μαλακος : . | ||
Μελανευς , τοξευειν ἀνηρ ἀγαθος και δια τουτο Ἀπολλωνος εἰναι νομιζομενος : και οἱ της χωρας το Καρνασιον , τοτε |
το φανερον ἡμισφαιριον , ὁ ἡλιος μειζονα τινα της ΖΕΚ διελευσεται . Διαπορευεσθω την ΖΕΛ : ὁταν ἀρα δυνῃ το | ||
και της ΗΞ ἀνατολῃ ὁ ἡλιος ἐλασσονα της ΞΗ περιφερειαν διελευσεται . διεληλυθετω την ΗΟ : του Ξ ἀρα ὀντος |
χρισματος ἡ συνθεσις αὑτη . Δει δ ' εἰδεναι ποιαι ποιοις εὐμικτοι και ποιαι ποιοις συνεργουσιν εἰς το ποιειν μιαν | ||
' ὠλετ ' ; ἠ κατ ' οἰκον , ἠ ποιοις τοποις ; οὑπερ πριν Ἀκταιωνα διελαχον κυνες . τι |
των γυναικων ἀνακειμενοι ὑπο τῳ αὐτῳ ἱματιῳ . Θεοπομπος : ἐπινομεν μετα ταυτα . . . . . . κατακειμενοι | ||
] φιλοφρονουμενοι ὡς ξενοι πολυτελεσι βρωμασι και πομασι και ἀκοντες ἐπινομεν , κινουμενοι ὑπο των Περσων . χρυσιδων : χρυσων |
, τα δε λοιπα κοινα . μετα τοινυν τα ἐπιτηδευματα διαιρησεις τας πραξεις εἰς τεσσαρας ἀρετας . δικαιοσυνην : ἐν | ||
ἑτερῳ ὑπευθυνον ἑαυτον καθισταναι . Τουτον ὁμοιως τοις διπλοις στοχασμοις διαιρησεις . Δει , φησιν , ἐπι των τοιουτων διπλῃ |
γινομενων δ ' ἐτι των παθων , οὐκ αὐτοις τοις ἀρχομενοις καμνειν μελεσιν , ἀλλα τοις συνεχεσιν αὐτων ἐπιβαλλειν την | ||
, τα δε μικροτερα και χειρονα τοις ἐχθροις και τοις ἀρχομενοις . Οἱ Ἡρωες και αἱ Ἡρωιδες τοις θεοις τον |
ὡστε δε τους διημαρτηκοτας του ἐν τοις μαθημασιν ἀσκηθηναι , ὀρεγομενους δε της γνωσεως των συγγραμματων αὐτου μη πανταπασιν ὡν | ||
: και καλον , ὁτι προς ἑαυτην καλειν πεφυκε τους ὀρεγομενους . αὐτης : και συμφερον , φερειν γαρ τοιαυτα |
οἱ περι των ἐθων ἀγωνες και τους περι ψυχης κινδυνους ὑπερβαλλουσιν , ἀλλ ' ὁτι και μονοι των ὑφ ' | ||
γαρ εἰρηνται ὁτι ἐν αὐτῃ τῃ ὀρεξει της πλησμονης οὐχ ὑπερβαλλουσιν , ἀλλα τῳ ἐπιτεταμενως ἐχειν περι τι και σφοδρως |
πολις Περσων το Κισσινον . στιφος ] το πυκνωμα . παρεχοντες ] ὀντες : ἠ το πολεμου ἀντι του πολεμῳ | ||
πανταπασιν ἀφαιρουσι , τα μεν ἑαυτων ἀγαθα τοις φιλοις οἰκεια παρεχοντες , τα δε των φιλων ἑαυτων νομιζοντες . πως |
ἠν αὐτοις ἁπαλαις χρησθαι , κρεα μοσχεια και χηνων μονον προσφερομενους , οἰνου δε τακτον τι μετρον πινοντας , μη | ||
ὁ Θεοπομπος περι Μηθυμναιων ταδε λεγει και τα μεν ἐπιτηδεια προσφερομενους πολυτελως μετα του κατακεισθαι και πινειν , ἐργον δ |
εἰκος γαρ ἠν τους Θηβαιους ἀει διαφορους ὀντας τοις Πλαταιευσι μαθοντας , ὁτι ἐσοιτο πολεμος , ἐθελησαι προκαταλαβειν την Πλαταιαν | ||
ἀναχθεντων ἀρθῃ το σημειον , τοτε λυειν τα βιβλια και μαθοντας ἐκεισε πλειν , οἱ κελευει τα γεγραμμενα . οἱ |
Το τε γαρ ὡς ἐπι το πολυ και συνηθες των κατηγορηματων οὐ μονον φυσικωτερον , ἀλλα και τοις πλειστοις εὐπαρακολουθητοτερον | ||
τι ἀρατικον : τας γαρ περι αὐτοτελων και ἀξιωματων και κατηγορηματων πραγματειας ἡδ ' ἐστιν ἡ συνθεισα . ἡμιφωνον δε |
ἠ την ἐνοχλουσαν παυσασθαι ναυτιαν , εἰ μη το παν ἀπεριττον ἐργασῃ το σωμα προτερον , εἰπερ αὐτο την αἰτιαν | ||
ὁτε και πολλους τα μεγαλα βλαπτουσιν : εἰ μεν γαρ ἀπεριττον εὑρεθῃ το σωμα και μητε πληθωρικον ὀν ἠ κακοχυμον |
στερησιν τουτἐστι ' τρυφερον : και ἀπαλον , το εὐχερως τειρομενον : και βλαπτομενον λεγονται δε τεραμνα , τα μη | ||
' αὐτῳ δωκε τισιν θεος αἰψα και ἐδρακεν ἐχθρον ὁμιλον τειρομενον κατα βενθος . Ἑῳ δ ' ἀρα πολλα τοκηι |
και θεοφιλεστερον ὀφθησεσθαι νομιζων , εἰ προσθειη ταχος , οὐ περιμεινας ἑτερον καιρον , ἀλλα σπασαμενος το ξιφος της πλευρας | ||
και οὐδ ' ἐνταυθα τον στρατον αὑτου κατα μερη προσιοντα περιμεινας ἐς τας Κασσιου και Ῥοδιων τριηρεις ἐνεβη συν τοις |
προς τους τοκεας τῃ θεραπειᾳ , δικαιοι δε προς τους ἀστους τῳ ἰσῳ , εὐσεβεις δε προς τους φιλους τῃ | ||
της Ῥωμαιων πολεως , ὁτι παντας ἀσμενως ὑποδεχομενη τους ξενους ἀστους ποιειται και τιμᾳ κατα την ἀξιαν ἑκαστον , ἐκει |
δε ὁ ποταμος τοσουτος βαθος ὡς μηδε τα δορατα ὑπερεχειν πειρωμενοις του βαθους . ἀπορουμενοις δ ' αὐτοις προσελθων τις | ||
οὑτως ἀκαιρολογειν πανυ παρεργον ἡγησαμενος , ἀρκουντα δε προδιασημηναμενος τοις πειρωμενοις παιζειν ἐν οὐ παικτοις , τον περι τουτων ἀφηκα |
ἀνθρωπους ἁπαντα μεν τον βιον ταραττομενους , ἁπαντα δε ἀλληλοις ἐπιβουλευοντας , ἀει δε ἐν κακοις ὀντας μυριοις , μηδεποτε | ||
ὁσῳ παρεον αὐτοισι ἀποκτειναι τους Πελασγους , ἐπει σφεας ἐλαβον ἐπιβουλευοντας , οὐκ ἐθελησαι , ἀλλα σφι προειπειν ἐκ της |
σοι τροπον ἐπιβαλλουσαν ἀρχην ; ταυτα λεγων ἁμα προσεδραμε και δραξαμενος της του Τυλλιου χειρος ἐρριψεν αὐτον κατα της κρηπιδος | ||
ἐφηλατο και τον ὑπνον αὐτου ἐξυπνικεν : ὁν ὁ λεων δραξαμενος ἀναιρειν ἠβουλετο . ἐκεινος δε συγγνωμην ᾐτησατο ὑπερ του |
Φιλοσοφος τις , ὠ Ἑρμη , μαλλον δε γοης και τερατειας μεστος : ὡστε ἀποδυσον και τουτον : ὀψει γαρ | ||
δια δεισιδαιμονιας : τουτο δ ' οὐκ ἀνευ μυθοποιιας και τερατειας . κεραυνος γαρ και αἰγις και τριαινα και λαμπαδες |
. τα δε ἁρπαζοντα μεν , οὐ φανερως δε , ἐπιβουλους , ὡς ἰκτινος και ἀλωπηξ . τα δε εὐμορφα | ||
. οὑς ὁ Κρονος μεν τῳ Ταρταρῳ προσεδησεν , ὡς ἐπιβουλους πτοουμενος , ὁ δε Ζευς της βασιλειας κρατησας τον |
ἐστι γαρ οἱον ἁλος πεδιον . ἠτοι ὁμαλον πεδιον και τετριμμενον και οἱον ἀληλεσμενον , ὡς Ἀριστοφανης Δαιταλευσιν δια ψιλου | ||
. παρασοφισματα : οἱον παρεξευρηματα . περιτριμμα πραγματων : οἱον τετριμμενον ἱκανως πραγμασιν . ποταμορρυτος γη : ἡ διαρρεομενη ποταμοις |
και σφηνωσαντες εἰς την ἑδραν ἐσωτατω προσωθουσι , και τρεχειν ἀναγκαζουσιν . ἀλλοι νιτρον κοψαντες και διεντες δια του στοματος | ||
κατειχον . . πορθμης : Ἐπειδη οἱ πορθμης τους παριοντας ἀναγκαζουσιν εἰς τα ἰδια πλοια ἐμβαινειν . ἀπεκναιετε : Διεφθειρετε |
Λυσις ἀπο του ῥητου . ὡς και ἐπι των ἑτερων ζητηματων , ᾑ ὁ νομος εἰπεν , εἰτε ἑκοντα , | ||
Ἰσθμον βραδυναι : ὁθεν οὐδε ἀμειβομενου του προσωπου ἐπι των ζητηματων τουτων συνισταται : Ἑρμογενης μεντοι φευγων τον ἀπο πραγματος |
εἰς Ἀμβικας χωριον , των δε πεζων ἐνιοι μεν νυκτος ἐπιγενομενης διεδρασαν , οἱ δε πλειους καταλαβομενοι λοφον και την | ||
πολλα μεν δυσεντεριας μεγαλης προηγησαμενης και τῃ κακοηθει ἑλκωσει οὐλης ἐπιγενομενης πυκνης τε και λειας . ἐπειτα δε τῃ μεν |
τινα φευγειν . διωκουσι δε γε συντονως παντες ἀνθρωποι το δοξαζομενον αὐτοις ἀγαθον και φευγουσι το ὑποσταθεν κακον . πασα | ||
ἐστι δε ἐπιμαρτυρησις μεν καταληψις δι ' ἐναργειας του το δοξαζομενον τοιουτον εἰναι ὁποιον ποτε ἐδοξαζετο , οἱον Πλατωνος μακροθεν |
μητε ἐπιχειρειν ἐτι , ἀλλ ' ἐν προβολῃ τα δορατα θεμενους ἑσταναι και ἐπιοντας ἀμυνεσθαι μονον . ὁ δε Σκιπιων | ||
ἀλλ ' εἰναι γε τινας ἰσως ἀ * * * θεμενους αἰσθη * * * διαμαχεται ὁ Ἀριστοτελης * * |
το νυν σελας , και τον διφρευτην Ἡλιον προσεννεπω , πανυστατον δη , κοὐποτ ' αὐθις ὑστερον . Ὠ φεγγος | ||
προσδερκεσθε μ ' ὀμμασιν , τεκνα ; τι προσγελατε τον πανυστατον γελων ; αἰαι : τι δρασω ; καρδια γαρ |
των παχεων , αὐθις τῃ συγκινησει συγχειται οἱον ἡ γεγονυια καταστασις . Και τοιαυτα μεν δει περι του χρονου , | ||
και Πυθαγορας ἐπεδημει , διεμενεν ἡ μετα τον συνοικισμον κεχρονισμενη καταστασις , δυσαρεστουμενη και ζητουσα καιρον εὑρασθαι μεταβολης . ἐπει |
οἱ δε ἀνδρειοι ἐντιμοι , οἱους και Ὁμηρος ἐν τοις ποιημασιν ᾀδει : οἱον τον Διομηδη και τον Ἑκτορα : | ||
προσφορος : μεγας . διαφερων . προσφορος : εὐεπιφορος ἐν ποιημασιν . ἐπιτηδειος . ἱκανος . ταυτα δε φησιν ἐπειδη |
, και ἐν τῳ αὐτῳ χρονῳ ἡ τε πλευρα μιαν ἀποκαταστασιν ποιησηται και το σημειον το παν της πλευρας διεξελθῃ | ||
ὁ Ἱππαρχος ἐπισκεπτεται , μη ἐν ἰσῳ χρονῳ ποιεισθαι την ἀποκαταστασιν . λεληθε δε αὐτον , ὁτι του ἐπιλογισμου μηδ |
, ἐστρατευσαμεν δε ἐπ ' αὐτον ὡς δουλον ἀντι βασιλεως ποιησοντες και ἀποκτενουντες εἰ δυναιμεθα , τι ἀν οἰομεθα παθειν | ||
ὁτι γε ὁρισμος ταυτα , οὐ δεικνυουσιν , ὁπερ ὡς ποιησοντες ἠλθον ἐπι το διαιρειν . και γαρ πασα ἡ |
ἐστι δε τελικον οὐτε ῥηματος οὐτε μετοχης οὐτε ἀρθρου οὐτε ἀντωνυμιας οὐτε προθεσεως οὐτε ἐπιρρηματος οὐτε συνδεσμου : ἀρα οὐν | ||
γαρ ἀπο του ἀοριστου μοριου , οὐτε ἀπο της συναρθρου ἀντωνυμιας , οὐτε ἀπο του ὑποτακτικου ἀρθρου : λεγω δε |
ἐκ των ἐν τοις ποταμοις ἐπιπλεοντων ζῳαριων . πισεα τε προλιπων και ἑλεσπιδας : οἱ μεν τους συμ - φυτους | ||
νυκτων ; οὐκ ἐστι . τι συ γαρ † φυλακας προλιπων κινεις στρατιαν , ] εἰ μη τιν ' ἐχων |
. παντοδαπος ] παντοιος . παντοδαπος ] ἐκ πολλων εἰδων συνισταμενος . δαπεδον ἡ γη , ἀλλοδαπον το ξενον ὡς | ||
ὑπερ του των ἀκροωμενων : οὐτε μην ὁ Δημοσθενης Ὀλυνθιοις συνισταμενος ὡς ὑπερ Ὀλυνθιων τον λογον βουλεται ποιεισθαι δοκειν , |
ἀδικειν , και τα ἐπι τουτοις τιμηματα ἐλυσαν : και συντελειας μεν Λακεδαιμονιους της ἐς το Ἀχαϊκον οὐκ ἀφιασι , | ||
. Των μεν οὐν τριων υἱων του Νωε και της συντελειας αὐτων και γενεαλογιας , ἐγενετο ἡμιν ὁ καταλογος ἐν |
κατα ] το κριτηριον [ ποιουμενην - ] [ ὀρθως ἐπινοιαν - ] ὠφελειας [ νομιζεσθαι - ] : [ | ||
, ἐργασαμενον ἀλλην γραφην κατα την των πολλων δοξαν και ἐπινοιαν , κελευσαι θειναι παρα την προτερον . εἰναι οὐν |
μηκετι εἰναι . ᾐνιττετο δε δια τουτων τους ἐπιχωριαζοντας αὐτῃ συκοφαντας και τας ἐκ των δημαγωγουντων ἐπιβουλας . Ἐμε δε | ||
χρῃ τουτῳ δια τελους , ἀλλα μιμει σοφιστας , μιμει συκοφαντας , μιμει Θρασυμαχον τον οὐδεπωποτε ἐρυθριασαντα , θυρωρους , |
, ἐαν μη τερατωδεις ὠσιν , τοτε σκοπειν δεησει την προγενομενην συζυγιαν συνοδικην ἠ πανσεληνιακην και τον οἰκοδεσποτησαντα ταυτης τε | ||
ζωογονειται και ἀλλοιουται . χρη οὐν ἐπι πασης καταρχης την προγενομενην συνοδον ἠτε πανσεληνον σκοπησαι ὡς ἐπι γενεσεως , πρωτον |
θαυμασεις ὡς του μεν βουλευτικου και δημοτικου μεσον ταττεται το πολεμικον οὐποτε της αὑτου λειτουργιας ἐν ταις ἀρισταις πολιτειαις ἀφισταμενον | ||
οἱ σαλπικται δε ἀφ ' ἑνος παραγγελματος ἠρξαντο σημαινειν το πολεμικον : και των μεν ἐρετων οὐθεν ἐλλειποντων προθυμιας , |
ἀποθνῃσκουσιν : σαιρειν δε ἐστι το διελκειν το στομα και χαινειν . Σιμωνιδης δε ἀπο Ταλω του χαλκου , ὁν | ||
οὐδ ' ἀν γε χρυσιου λεγῃ . εἰρηται παρα το χαινειν χανη και ἀχανη του α ἐπιτατικου νοουμενου , ὡς |
φορεονται . και παλιν : οἱ δεξιτερη μεν ἐπι κλισμον τετανυσται πενθεριου διφροιο . και μετ ' ὀλιγον : δε | ||
ἐν ὀφθαλμοισι μεσοισιν : αἰει δ ' ἐν ψαμαθοισι πανημεριος τετανυσται εὑδων , νυκτι δε μουνον ἀνεγρεται ἠδ ' ἀλαληται |