ὁ βασιλευς Αἰγιμιος ἐκπεσων της ἀρχης κατηχθη παλιν , ὡς ἱστορουσιν , ὑφ ' Ἡρακλεους : ἀπεμνημονευσεν οὐν αὐτῳ την | ||
αὐτα και Φερεκυδης και Κωμαρχος και Ἰστρος ἐν τοις Ἠλιακοις ἱστορουσιν . και δια τουτο θεωρους τους Μολιονιδας ἰοντας εἰς |
διπλουν ἐνδυμα ἐφορει , ἐν τος μεν οἱον οἱ Μαγνητες φορουσιν , ἐπανω δε αὐτης ὡσπερ ἐπωμιδα δοραν παρδαλεως , | ||
εἰς την παρακλησιν οὑτως : ἐπει δεσμου τροπῳ περικειται τοις φορουσιν ὁ δακτυλιος , ἰδιον ἐχων το μη ἀγχειν μηδε |
εἰπειν αὐτα των προς τι . ἐφ ' οἱς και ἀπορουσιν ὁτι δια τι ἐν τῃ ἐπιγραφῃ το ποιον της | ||
ἀτομος οὐσια ἀτομου οὐσιας , κἀν ἀνομοιοειδης εἰη . παλιν ἀπορουσιν , εἰ ὁμοιως οὐσιαι αἱ ἀτομοι , ἐσται ὁδε |
ἁπλη ἐνεργεια , ἡδιστη ἐστιν , ἠτοι τῳ αὐτῳ ἡδει χαιρουσιν . ὁ γαρ ἁπλης φυσεως ὠν τῃ ἐκ του | ||
: ἀθλιωτατου . Ὑπο σπιλαδεσσι : ὑπο ταις πετραις αἱς χαιρουσιν . Μελει : ἐγκειται , προσκειται , οἰκει . |
οὑς ἡδιους ποιησει φανεις ὁ δειξων τοις ὑπ ' αὐτον ἐσομενοις ἐν αὑτῳ τον πατερα . Πολλα ἀγαθα γενοιτο και | ||
χειμωσι και ἐχθροις τοις μεν οὐσι , τοις δ ' ἐσομενοις ὑποκειμενους , ἀλλ ' οἰκοι μενοντας και την ὑμετεραν |
μεν ἰδιᾳ προς τινα ἀδικηματων ηὐθυνθη , τα δε μεγιστα ἀπολυεται μη ἀδικειν : κατηγορειτο δε αὐτου οὐχ ἡκιστα μηδισμος | ||
κατηγορουμενος . προς το ἐθος δε , ὁτι ὁ φευγων ἀπολυεται ἰσων των ψηφων ἐνεχθεισων , ἀπο του κατα τον |
μαντευμα το ἐκ θεου προλεγομενον . θεουδης θεοαδης , θεοις ἀρεσκομενος . θεοφιν . το σχημα της αὐτης λεξεως δηλοι | ||
Παυσανιαν ἐμιμειτο τυραννιδος τε ἐπιθυμων και νομοις τοις καθεστηκοσιν οὐκ ἀρεσκομενος . ἁτε δε ὀντι αὐτῳ Παυσανιου θερμοτερῳ και οὐ |
. τα δε ὑπτια των ζῳδιων και κινδυνον τῳ φευγοντι ἀποτελουσιν , και μαλιστα ὁταν οἱ χαλεποι των ἀστερων προσγενωνται | ||
τουτου γαρ τα μερη συντιθεμενα τον ἑξ και δεκα ἀριθμον ἀποτελουσιν : ἐχει γαρ το ἡμισυ ἑξ , το τριτον |
του τε ἰσημερινου και των τροπικων συναφων ἐν ἰσῳ χρονῳ ἀνατελλουσιν : ἀλλ ' ἐν ᾡ ἡ ΚΛ ἀνατελλει , | ||
δε αἱ ἰσον ἀπεχουσαι του ἰσημερινου κυκλου και δυνουσι και ἀνατελλουσιν . Του μετα τον Αἰγοκερων ἡμικυκλιου αἱ ἰσαι περιφερειαι |
οὐδεν των πραττομενων καλον . Ἑνος ἐτι μνησθεις ἀνδρος , στοχαζομενος του μη μακρηγορειν , ἐπι τα ἀκολουθα των λογων | ||
δυνησομενων βεβαιωσαι τας προθεσεις , ἀλλα της εὐκαιριας των γραφομενων στοχαζομενος , ὡς και περι των ἀλλων ἐποιησα . οὐ |
] προφερονται τοὐνομα φησι Τρυφων ἐν τῳ δευτερῳ Περι Ἀττικης προσῳδιας : ἐξανεψιοι ὡς ἀμεριμνοι , ἀναστελλομενηςφησιντης ὀξειας ἐκ του | ||
ἐν πασῃ βιαιῳ ἐργασιᾳ πρεποντως ἀν μιμησαιτο φθογγους τε και προσῳδιας , και ἀποτυχοντος ἠ εἰς τραυματα ἠ εἰς θανατους |
ἐστι , διαμετρος δε αὐτης ἡ ΑΒ , αἱ δε καταγομεναι ἀπο της τομης ἐπι την ΑΒ τεταγμενως ἐν ὀρθῃ | ||
' ἡν δυνανται ἐσται ἡ λοιπη εὐθεια , και αἱ καταγομεναι τεταγμενως ἐπι την ΗΔ παραλληλοι ἐσονται θεσει τινι εὐθειᾳ |
Ἀρκαδες δε , ἀσχολουμενων Θηβαιων ἐπι τον Φωκικον πολεμον , καταφευγουσιν ἐπ ' Ἀθηναιους ἀξιουντες συμμαχειν : ἡκουσι δε και | ||
ἀκροατην : οἱ τα οἰκεια ἀρνουμενοι ἐπι τα του ἀντιδικου καταφευγουσιν : εἰδεναι δε χρη , ὁτι και τουτο συστασιν |
και πλειονα διδοασιν : οἱ καλοι δε αὐτο μονον καλοι θελουσιν εἰναι . και σοι δε μελετω ἀει του πλειονος | ||
ἀφροσυνη μωρα . ἐπαινουσι δε ἑαυτους ὡς συνεσιν ἐχοντας και θελουσιν ἐθελοδιδασκαλοι εἰναι , ἀφρονες ὀντες . δια ταυτην οὐν |
ὁ συ προσερριψας ὡς ὁμολογουμενον , ὁτι δι ' ἡμων ἑλκομενος ἀναγκαις ταις της κλησεως ταυτα ἐπιτελει . Κρειττων γαρ | ||
: γινεται τοινυν παραγραφη , ὁτ ' ἀν εἰς ἀπολογιαν ἑλκομενος νομον προβαληται , καθ ' ὁν φησι δειν μη |
τους πολιτας ὀλολυζουσα και σπαραττομενη . . ὠ φιλον ] ἀπολογουνται διοτι ἐθορυβησαν . . ἐδεισα ] ἐφοβηθην . . | ||
ἡ διαιρεσις του ὁρισμου προτερευειν . και τινες ὑπερ τουτου ἀπολογουνται ὁτι δια τουτο προεταξε τον ὁρισμον , ὁτι δι |
ἁπλως συνθετος , ὁ ὑπο παντων και πλειονων ἠ ἑνος κατεχομενος : ὁ δε μικτος , ᾡ συμβεβηκεν ὑπο φθογγου | ||
ὁμως παντα ἑν , ἰστω μεν ὁ ταυτα λεγων ἐτι κατεχομενος ἐν τοις διωρισμενοις , τα μαλλον και ἡττον ἐν |
αἰσχρον παρ ' αὐτοις τουτο . ὁταν δε κρατησωσιν , ἀπαγουσιν εἰς ὀρος ἠ τους ἑαυτων χωρους κἀκει ἑστιωνται ἡμερας | ||
. εἰσιν γε πολεις χιλιαι αἱ νυν τον φορον ἡμιν ἀπαγουσιν : τουτων εἰκοσιν ἀνδρας βοσκειν εἰ τις προσεταξεν ἑκαστῃ |
ὡς Ἀριστοφανης . Ἐγχυτριστριας δε λεγεσθαι και ὁσαι τους ἐναγεις καθαιρουσιν αἱμα ἐπιχεουσαι ἱερειου : και τας θρηνητριας , ἐτι | ||
τα καθαρα : τα δ ' ἰσχναινοντα , ταυτα δε καθαιρουσιν . Ἠν δε τις συναγῃ τα μηπω ὡραια ἐοντα |
ἁς ὁ ποιητης πεμπτην γενεαν ἀπο του Ἐπαφου ὠνομασεν . ἱστορειται δε ἀδελφους εἰναι Αἰγυπτον και Δαναον , παιδας δε | ||
αὐθις χωριζεσθαι , ὁ συνηθες ποιειν ταις ἑταιραις . Τουτῳ ἱστορειται τον Ἑρμην πεδιλα πτερωτα δεδωκεναι . Ἑρμης γαρ την |
τοις ὁρισμοις : οἱ παντες γαρ προσοντες προσδιορισμοι τελειους αὐτους ἀποφαινουσιν ἑκαστους : ἀρκει δε προς το ἀτελες και ἡ | ||
Τυρρηνους νικην κατα Ῥωμαιων ὑπισχνουμενος . πιστευουσι Τυρρηνοι και στρατηγον ἀποφαινουσιν , ὁ δε νικησας ἐν μαχαις πολλαις τελος ἐπ |
οἱ δ ' ὀφειλοντες οὐ βουλονται εἰναι και ζην οἱς ὀφειλουσιν , οὑτω και οἱ εὐ παθοντες , οἱον ὀφειλεται | ||
δια την ἀπειριαν των κατα μερος , ἐξ ὡν ἐπικρινεσθαι ὀφειλουσιν : εἰτα οὐκ ἀν καταληπτικοι τε και διδακτικοι τουτων |
ἐν αὐτῃ τον Θησεα ἠ γυψον : ὁ γαρ Θησευς ἀπερχομενος κατα του Μινωταυρου την Ἀθηναν ποιησας ἀπο γυψου ἐβαστασεν | ||
την ὁδον ἐκεινην και ὁ Λαιος ὁ τουτου πατηρ , ἀπερχομενος και οὑτος ἐρωτησων εἰς το μαντειον περι του παρ |
ὑστερῳ κατ ' ἐπιδικασιας νομον , γενεαν του προτερου μη καταλιποντος , ἀλλ ' ὁμως ἀκηλιδωτον διαφυλαξασα τον ἑαυτης βιον | ||
: ἀδικηθεις , ὠ ἀνδρες . Κατα Ἡδυλης ἀποστασιου : καταλιποντος † ἐνοτιου πατρος . Ἀποστασιου προς Ἀρχεστρατον : πολλα |
παρα το φθειρειν ἑκοντα τον σοφιστην την εἰρημενην ἐν τοις κατηγορουμενοις διαστολην και τα πη εἰτ ' οὐν συνθετως και | ||
ἰδια τοις ἐν τῃ οὐσιᾳ και ἐν τῳ τι ἐστι κατηγορουμενοις και οὑτως ἑπομενοις : το μεν γαρ ζωον και |
τηρησαντες ἀδικως ταις μεγισταις συμφοραις περιεπεσον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις ἐν τῃ Κερκυρᾳ μεγαλη συνεστη στασις και φιλοτιμια δια | ||
ἀσφαλισαμενος φρουρᾳ διηρεν εἰς την Αἰγυπτον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις Κλεοπατρα τῳ μεν Ἀντιγονῳ προσκοπτουσα , τῃ δ ' |
αὐτου γεγονοτα , την ὁμοιαν ἐχειν προσοψιν , και τοις ἐπιγινομενοις των ἀνθρωπων παραδεδοσθαι τον θεον τουτον γεγονοτα κερατιαν . | ||
θεων προνοιαι των κινδυνων ἑαυτους ἀπηλλαχθαι . διο και τοις ἐπιγινομενοις παραδοσιμου γεγενημενης της περιπετειας , ἀει τους χειμαζομενους των |
δε λεγεται οὐσιωδη , ὁσα και παροντα σωζουσι και ἀποντα φθειρουσιν : οἱον το λογικον τῳ ἀνθρωπῳ οὐσιωδως ὑπαρχει , | ||
ἐχων ἀπαλλαγας . Αἰθερα και Γαιαν παντων γενετειραν ἀειδω . φθειρουσιν ἠδη χρησθ ' ὁμιλιαι κακαι . θεου γαρ οὐδεις |
σκευασθεντα χρησιμα . ὁτι ὁπου της θαλασσης ποταμοι και λιμναι συμβαλλουσιν , ἐτι δε πελαγη μεγαλα και κολποι , ἐνταυθα | ||
μισγαγκειας . μισγαγκεια ἡ μιξις , ὁπου ποταμοι ἠ ῥυακες συμβαλλουσιν . την † ἀιδιον . γρ . και τινα |
ὡν ἐκεινος ἐπαθεν δικαιως ἐλευθερων παιδων ἐκτομας ποιησαμενος και τουτους ἀποδομενος . Νικολαος δ ' ὁ περιπατητικος και Ποσειδωνιος ὁ | ||
το πληθος αὐτων συντεμνω . τα γαρ δη χρηματα παντα ἀποδομενος , οὐ πεισας Διωνα , φασκων οὐ πωλησειν ἀνευ |
το ἀναγκαιον εἰσιν . ἑνι μεντοι νομου διαταγματι τοις ἀκουειν ἐπισταμενοις ἑκατερον ὡν εἰπον ἐναργεστερον φανειται δεδηλωκως : ” ἐαν | ||
νη τους θεους , πολλην ὑμιν εἰχον της ἀθυμιας συγγνωμην ἐπισταμενοις , ὡς ἀσπονδον και ἀκηρυκτον ταις πολιτειαις ἡ τυραννις |
ἐστιν ἀπο του οἰγω και οὐκ ἀπο του ἀνοιγω , κανονιζεται οὑτως : οἰγω οἰξω ᾠχα ᾠγα , Ἀττικως ἐῳγα | ||
Το ἐαν τετυφω χρονου μεν ἐστι παρακειμενου και ὑπερσυντελικου , κανονιζεται δε ἀπο του ὁριστικου ἐνεργητικου παρακειμενου του τετυφα : |
ψυχην . Το γαρ ἀδικουν αὐτη ἐστιν , ὁ δε βλαπτομενος ἐν τοις ἐκτος ἀδικειται . Εἰκοτως ἀρα φησιν ἑαυτῳ | ||
πασχει , και προσκερδαινων και προσωφελουμενος ἀπερχεται , ἐκεινος δε βλαπτομενος ἐστιν ὁ τα οἰκτροτατα πασχων και αἰσχιστα , ὁ |
δε και το ἐρωτωντα τους ἀκουοντας ἐνια λεγειν και μη ἀποφαινομενον : ἀλλ ' ὁ την Εὐβοιαν ἐκεινος σφετεριζομενος και | ||
? [ ] : χρη γαρ [ οὑτω ] [ ἀποφαινομενον ] ? [ ] λεγειν . Ἐπει ὁ / |
. φαμεν γαρ , ὁτι των αὐτων ὀντων παθων , διαφερουσων δε των αἰτιων , οὐ τῃ αὐτῃ θεραπειᾳ χρωμεθα | ||
φησιν , ἑαυτοις ἀκολουθα οἱ των ἰδεων τον ἀριθμον ἐκ διαφερουσων μοναδων συνεσταναι φασκοντες , ἱνα μη πολλας ἰδεας του |
ἀριστων ὁ Ἱπποκρατης , ἐνθα φησιν : ὑδωρ το ταχεως θερμαινομενον και ψυχομενον κουφοτατον . οὐ γαρ ἐπι των βορβορωδων | ||
δυναμει ἐστι , καθ ' ὁ κινειται , οἱον το θερμαινομενον , ὁτι δυναμει ἐστι θερμον , και το ψυχομενον |
δε ὁ λογος οὑτως ποιει ἐφην , ἀλλ ' οὐ προσποιουνται πολλοι συνιεναι δια μαλακιαν . ἀλλ ' εἰσι και | ||
Διαλεκτικην . την μεν γαρ Πυρρωνειον οὐδ ' οἱ πλειους προσποιουνται δια την ἀσαφειαν : ἐνιοι δε κατα τι μεν |
συ ἐν ἡμιν „ , δογμα τιθεμενοι τοις περι φιλοσοφιαν διατριβουσιν , ὁτι μονος ὁ σοφος ἀρχων και βασιλευς και | ||
, ὡς ὀντος αὐτου ἱππεως . και γαρ ἑως ἑσπερας διατριβουσιν ἐν τῃ δοκιμασιᾳ οἱ ἱππεις . περιοδικη δε ἐστιν |
τουτοις συσχηματισθῃ ὑπο πειρατων ἠ λῃστηριων ἠ κακουρ - γων ἀπολλυμενους , ἐπι δε των μελεοκοπουμενων και ἀτελων ζῳδιων ἠ | ||
προς Ἀθηναιους θανατος ἐστω . Ἡγητοριδης Θασιος ὁρων πολλους πολιτας ἀπολλυμενους μακρῳ πολεμῳ και λιμῳ βροχον τῳ τραχηλῳ περιβαλων ἐς |
ὁτι αἱ ἐν τοις κανοσιν ἀντιδιαστολαι λαμβανομεναι τα οἱονει ἐναντια ἐκβαλλουσιν , οὑτω και ἐνταυθα των ἐν τοις ὁριστικοις εἰπε | ||
αὐτεων δυνανται : γαμειν σπευδουσιν , ἁς μετ ' ὀλιγον ἐκβαλλουσιν , ἐρωσιν , εἰτα μισεουσι , μετ ' ἐπιθυμιης |
ἀνεμων ἐν τῳ διαγειν τους Ἑλληνας ἐν Αὐλιδι οἱ Ἑλληνες πεμπουσιν εἰς Μυκηνην ἀφελεσθαι προς θυσιαν Ἰφιγενειαν , ἐρομενης δε | ||
ματαιον . Ἱεμενῳ : πορευομενῳ . ἐφιασιν : καταλειπουσι , πεμπουσιν . ἀγεσθαι : πορευεσθαι . Μηρινθον : σχοινιον . |
. ἠδη δε και περι του ἀφειναι την ἀρχην και καταθεσθαι την δυναστειαν ἐσκοπουμην , ὁπως μονον ἀσφαλως παυσαιτο ἀν | ||
τοις περιστατικοις μοριοις , ὡς ἐπι του φιλοσοφου του πεισαντος καταθεσθαι την τυραννιδα : ἐρει γαρ ἐκ των προσωπων τῃ |
ἐρωντα : ἀναπλαττων γαρ ἑαυτῳ της παιδος το καλλος και φανταζομενος τα ἀορατα ἐλαθε σφοδρα κακως διακειμενος . ἐπιβουλευει δ | ||
μη δ ' ἐπιλεχθῃς Ἀγαμεμνονιαν εἰναι μ ' ἀλοχον . φανταζομενος δε γυναικι νεκρου τουδ ' ὁ παλαιος δριμυς ἀλαστωρ |
φυσιν ναματος , ἡσθη τε τῃ πηγῃ , και το πτερον λουσας τιμᾳ τῳ μελει τα ναματα . ἀρ ' | ||
την ὁδον οὐκ ἐσθ ' ὁπως οὐ πιστον ἐξ ὑμων πτερον ἐξηγαγ ' εἰς τοδ ' ἀλσος : οὐ γαρ |
πολει ἠδη τειχιζειν , ἐκ τουτου ὁ μεν Ἀγησιλαος ἀπῃει ὀργιζομενος : στρατευειν γε μεντοι ἐπ ' αὐτους οὐ δυνατον | ||
ἐπελθῃ , ἐπιπεσει , ἀναβρασει . κελευων : κεντων , ὀργιζομενος . Βουτυπος : ὁ οἰστρος , το κεντρον του |
και εὐποριαν ἁμα και εὐπραξιαν τοις ἐρρωμενοις σημαινον και τοις νοσουσιν ὑγειαν : ἐρρωμενων γαρ το λουεσθαι μη προς ἀναγκην | ||
κατεασσομενον πονηρον ἀν εἰη και ὀλεθριον , μαλιστα δε τοις νοσουσιν . ἀει δε τας προ της ἑκτης ὡρας ἀριθμειν |
εἰπειν ἐχοι . ὁ τοινυν ἐλευθεραν των τοιουτων την διανοιαν κεκτημενος εὐδηλον ὁτι και τα μειζονα παντελως ἀν ἐδεισε του | ||
το στρατιωτικον παρεχεται , ὡστε και ὁ βασιλευς αὐτων δυναμιν κεκτημενος μεγαλην οὐκ ἀξιοι τῳ των Παρθυαιων βασιλει παραπλησιως τοις |
, δειξον μοι , ὡς βαλω γε παντῃ τῃ βωλῳ ἀνελομενος : και ὁ μεν Κυρος δεικνυσιν αὐτῳ , ὁπου | ||
σηπεδονος παρατρεχων . Ἀλλα συ προσελθε και προσελθων ἀνελου και ἀνελομενος δος . Ἱκανον σοι νυν δοξαι μη πενητι , |
γηροβοσκους κεκτησθαι ἑαυτοις ἐκ τουτου του ζευγους τοις γουν ἀνθρωποις ποριζεται : ἐπειτα δε και ἡ διαιτα τοις ἀνθρωποις οὐχ | ||
ὁν προαιρειται βιον . Βιος κεκληται δ ' ὁς βιᾳ ποριζεται . Βιου δικαιου γιγνεται τελος καλον . Βουλης γαρ |
ὑπομειναι . ὡσπερ εἰσι τινες πραξεις καλαι , μη καλως γινομεναι , οὑτως εἰσι τινες και αἰσχραι [ τινες ] | ||
ἐπωδυνοι τε και προϲ ἁφην και προϲ ἐπιθεϲιν φαρμακου χειρουϲ γινομεναι κακοηθειϲ εἰϲιν , ἁϲ δη και καρκινωδειϲ τινεϲ εἰρηκαϲιν |
ἐτυγχανεν : οὐχ οὑτως ἀσθενης ὁ πολλακις ὑπερ του γενους παραταξαμενος , ὁ συμβουλευων τῳ δημῳ μη προεσθαι την ἐλευθεριαν | ||
τας δε Πασσαργαδας ἐκτισεν ὁ Κυρος ἐφ ' οὑ τοπου παραταξαμενος Ἀστυαγην ἐνικησεν . ὀνομαζεται δε ἡ πολις διερμηνευθεισα Περσων |
ταχειαν πλοκην του ὀνοματος . ὡν : των πατερων . ἐπιγιγνομενοις : παισιν ἡμων δηλονοτι . Γνωμῃ : βουλῃ . | ||
ἀκροπολει παρα τῃ θεῳ , ἱνα σῳζηται ἡ δωρεα τοις ἐπιγιγνομενοις και ᾐ ἐξελεγξαι ὁτου ἀν ἑκαστος ᾐ συγγενης . |
την φθοραν αὐτων προνοουσι και προαγγελλουσιν . Ὁτι οἱ μυες ἱστορουνται και σιδηρον κατεσθιειν και χρυσιον : διο και ἀνατεμνοντες | ||
ὑπο Πειριθου τους Κενταυρους ὁ ποιητης : ἐκλελοιπεναι δε νυν ἱστορουνται . την δ ' ἐκλειψιν διττως ἀκουστεον : ἠ |
Ἰταλικοις . . . . : Ἀσδρουβας βασιλευς , Σικελιαν καταλαβομενος , πολεμον Ῥωμαιοις κατηγγειλε : Μετελλος δε ὑπο της | ||
. Ὡς Φιλομηλος ὁ Φωκευς τους Δελφους και το μαντειον καταλαβομενος τον ἱερον πολεμον ἐξεκαυσεν . ιδʹ . Περι της |
ληφθῃ ἠ το ἐν ἀρχῃ συναριθμηθῃ . και δια του ἐπαγομενου τουτο σαφηνιζει λεγων “ ἐνιοι δε ἀπολιποντες τι των | ||
ἀλγος δε τῃ τε κινησει του πνευματος και τῃ του ἐπαγομενου ἀλλοτριοτητι , καθαπερ ἐπι των πομφολυγων ἀλγηδονας κεφαλης ἠ |
Περσου , κατα τινα παλαιαν μαντειαν εἰρημενην αὐτοις τους ἀλκιμωτατους προσθεσθαι συμμαχους , ἐλθειν εἰς Βραχγιδας , και τον ἐκει | ||
: Ὠ Λακεδαιμονιοι , χρησαντος του θεου τον Ἑλληνα φιλον προσθεσθαι , ὑμεας γαρ πυνθανομαι προεσταναι της Ἑλλαδος , ὑμεας |
δυναιτο . την γαρ των ποιητων περι των τοιωνδε δοξαν ἐπιστασαι . πεμπε δη τους ἀνδρας και τις ἐστω παρα | ||
κἀφ ' ἡμιν ] ⌈ ἠγουν α διοτι τα ἡμετερα ἐπιστασαι . σεμνοπροσωπεις ] σεμνυνῃ . ⸎ , . . |
ἡ διωξις , ἀπο της εὐθειας της ἰωξ . ἰων πορευομενος , ἠ συντελικως ἐλθων , ἐπει πασα μετοχη ὀξυτονος | ||
τον Κυρον των ἀκρων , ὁ Τιγρανης συν τῳ Κυρῳ πορευομενος εἰπεν : Ὠ Κυρε , ἀρ ' οἰσθ ' |
σκελεων βαρυτης , σιτιων τε ἀφιστασι , και προσενεγκαμενοι μικρα πληρουνται . Τους λευκοφλεγματουντας διαῤῥοια παυει : αἱ μετα σιγης | ||
προσερχεται το κατα τας ὀπωρας , ὡν ἀφθονως ἐμπιπλαμενοι κακοχυμιας πληρουνται . ὁσα τοινυν της ἐαρινης ὡρας ἐστιν ἰδια νοσηματα |
ποιουν την ἀμφισβητησιν : ὁπερ γαρ ἐφαμεν , εἰ ἐζη βασανιζομενος εἰπεν ἀν . Ἡ ἀντιληψις οὐκ ἀει ἐμπιπτει : | ||
παρων δια τελους και συνων μοι , τῃ αὐτῃ βασανῳ βασανιζομενος τοις μεν πρωτοις και τοις ὑστερον λογοις τοις του |
ἀπο του Κ την ΚΛΟ περιφερειαν διελθον ἐπι το Ο παραγιγνεται , και μεσου ἡμερας ὁ του ἡλιου κυκλος θεσιν | ||
ὁτι παντα ὁσα ἐστιν ἐν τῳ αἰτιατῳ ἀπο του αἰτιου παραγιγνεται τῳ αἰτιατῳ μετα της ὁλης οὐσιας . Το γαρ |
Ἀλπεων και του Ῥοδανου μεχρι μεν του Δρουεντια ποταμου Σαλυες οἰκουσιν ἐπι πεντακοσιους σταδιους : πορθμειῳ δε διαβασιν εἰς Καβαλλιωνα | ||
ὠν προς την ΞΟ ὁριζων ἐστι τοις προς τῳ Ε οἰκουσιν . Ἐπει οὐν δυο κυκλοι , ὁ τε περι |
και θ ' ὑπερ ἀκρους ῥωθωνας κεραοι τε και ἀργιλιπες τελεθουσιν , αἱ μεν ὑπο Σκειρωνος ὀρη Παμβωνια τ ' | ||
γενους τελευτησωσιν , ὡς ἀρα οἱ μεν δαιμονες ἁγνοι ἐπιχθονιοι τελεθουσιν , ἐσθλοι , ἀλεξικακοι , φυλακες θνητων ἀνθρωπων ; |
. των δε ἀριθμων ἀρτιοι μεν εἰσιν οἱ εἰς ἰσα διαιρουμενοι , περισσοι δε οἱ εἰς ἀνισα και μεσον ἐχοντες | ||
ἀπο του Περιπατου , ἐτι δε της Στοας , εἰωθασι διαιρουμενοι λεγειν των ὀντων τα μεν εἰναι ἀγαθα , τα |
ἀνατειναι το ξιφος εἰς τας του ἡλιου αὐγας : το νομιζομενον δε εἰναι καλον , ὁ κατα της μητρος φονος | ||
λεγει και τον ταυτης παιδα φησιν ἀνῃρησθαι ὑπο αἰγισθου , νομιζομενον ὀρεστην εἰναι , τον δε ὀρεστην κλαπεντα εἰς φωκιδα |
ἀλλους διοργανωσεως ἐν οἱς φησι : ἠν δε τις ἐν κεινοισιν ἀνηρ περιωσια εἰδως , ὁς δη μηκιστον πραπιδων ἐκτησατο | ||
' ἐπεγγελῳεν ἀν κατα ; Θεοις τεθνηκεν οὑτος , οὐ κεινοισιν , οὐ . Προς ταυτ ' Ὀδυσσευς ἐν κενοις |
' οὑτως και την διαιταν ἐξαλλαττειν : μη κρινουσαι δε νομιζονται ἐντος της κηςʹ αʹ , βʹ , ηʹ , | ||
Ἀναγυρασιοις δε Μητρος θεων ἱερον : Κεφαλησι δε οἱ Διοσκουροι νομιζονται μαλιστα , Μεγαλους γαρ σφας οἱ ταυτῃ θεους ὀνομαζουσιν |
” ληρεις “ : ἐπι γαρ των κατα μηδενα λογον πραττοντων εἰωθασι το ” ἀπο ὀνου καταπεσων “ λεγειν την | ||
τα δε κωλυσαι , εἰδοτας ὁτι φιλονικειν μεν ἐστιν εὐ πραττοντων , γνωναι δε τα βελτιστα των οἱων ἡμων ; |
λογῳ ἐχει συλλαμβανομενον , και ὁ ἀνθρωπος κατα το συναμφοτερον λαμβανομενος , καθα δη και φυσικως ὁριζεται , και το | ||
συναγει και πιλοι και πυκνοι , ἀλλα και ὡς σιτιον λαμβανομενος . Φυκος ὑγρον ἐστι και χλωρον : ἐξαιρουμενον δε |
αὐτον ὁ Φαβιος , δικτατωρ ἀναδειχθεις : ὁς ἀει μεν ἀναβαλλομενος την μαχην , ἀει δε αὐτην προςδοκασθαι ποιων , | ||
δια τριτης , ἐγω δ ' εἰς την τεταρτην ἡμεραν ἀναβαλλομενος ἐνιοτε , και μαλιστα ἐν χειμωνι , χειρον οὐδεν |
μερισθεισα γαρ ἡ Ῥωμαιων ἀρχη ἐν ἐτεσιν ἑξηκοντα ἐς πλειους δυναστας ἠ ὁ χρονος ἀπῃτει , πολλα και ποικιλα ἠνεγκε | ||
, οὐτ ' ἀκαματοι θεων μηνες , ἀγηρως δε χρονῳ δυναστας κατεχεις Ὀλυμπου μαρμαροεσσαν αἰγλαν . Το τ ' ἐπειτα |
και ἀλλα ἀλλων αἰτιατοτερα τε και μερικωτερα ἀπο των προτερων κατιοντων ἐπι τα ὑστερα . ἀλλα περι μεν αἰτιων και | ||
ἑκαστης οἰκιας . και γαρ τα πληθη δια την των κατιοντων ἀει βασιλεων ἀρεσκειαν εὐθετως εἰχε προς τας μεταβολας . |
ἐργων οὐκ εὐγνωμονα ἐχει την προκλησιν , το δε τους ἐνοχλουντας ἀποσειεσθαι ἐκ τε της ἀγαθης συνειδησεως ἐχει το θαρραλεον | ||
ἀπελθουσα ἀφωνος μενεις ; εἰωθαμεν δε τοιουτοις λογοις προς τους ἐνοχλουντας κεχρησθαι . θ ἀνασχησει ] οὐχ ὑπομενεις . Ξ |
των ἀνθρωπων πιστοι κατα τους πονους πασχουσι τοις ἑταιροις του καματου κοινωνειν . ἐσσι μοι υἱος : τον δ ' | ||
χυμων ἠ μετα φλεγμονηϲ κυριου μοριου , λουε θαρρων ἀνευ καματου παντοϲ , ὡϲτε μη καταλυϲαι την δυναμιν . κομιζεϲθω |
* δ πλευσεις ἀπροσδοκητως και καλως ε οὐκ ἀπολυθησεται ὁ συνεχομενος Ϛ οὐκ ἀπαλλαγησῃ της φιλης δια πολλου ζ ἐπισκοπησεις | ||
ἀγορασεις το κτημα νυν α οὐ πλευσεις καλως β ὁ συνεχομενος ἀπολυθησεται γ ἀπαλλαγησῃ της φιλης ὁτε οὐκ ἐλπιζεις δ |
πανυ του σπερματος αἰσθανονται κατα την ἀποκρισιν , καθως αὐτοι φασκουσιν . Τοις τοιουτοις οὐν συμβουλευειν προσηκει , φησιν ὁ | ||
οὐχι νομιζω τοις ἀπεχειν την δικην ἡμας την παρα Λακεδαιμονιων φασκουσιν εἰναι ταυτα λεγειν . εἰ γαρ Θηβαιων τοὐργον ποιουνται |
ἐμου ποιησαι των ἐφ ' ἑαυτῳ μηδε ἀλλως ἀν ἠ στοχαζομενον και της ἐμης γνωμης : ὀμνυω δε μη προσταξαι | ||
νομοθετην , ἀλλα τον ἀριστον των ἰατρων συντεταχεναι της ὑγιειας στοχαζομενον . παραδοξου δ ' εἰναι δοκουντος του μη πασαν |
πραγματος , αἰτιαν τις ἀποδωσει και το λεγομενον χρωμα : ἀπολογησεται δ ' οἰμαι ὁ ἀσωτος και ἐρει τι . | ||
αὐτων δικας . Ὁρᾳς ὁτι ἐνταυθα ὁ φευγων οὐκ εὐθυς ἀπολογησεται περι του ἐγκληματος : ἀλλα καθαπαξ ἀνελειν την κρισιν |
Ἀλεξανδρου στρατιωτων . ἀπροσδοκητως δε ἐπιθε - μενων των του δυναστου , παραδοξος εὐημερια περι τον Ἀλεξανδρον ἐγενετο . οὐ | ||
δε σπερμα καθειστηκει τυραννου . εἰ δε πονηρα φυσις ἀνευ δυναστου πατρος ἀπειργασατο τυραννον , τι ἀν ἐδρασε πατρικην προσλαβουσα |
θεον ταυτην ἐπηρεισε τον λογον . ἐπιστουτο δε τουτο ἐξ ἐπιγραμματος Σιμωνιδου . ἑνικως δε εἰπεν Εἰλειθυια , ὡς και | ||
ἐν Ὀλυμπιᾳ , τα δε και δηλουμενα ἐστιν ὑπο του ἐπιγραμματος . ἐμελλε δε ἀρα το ὑπο Ὁμηρου προθεσπισθεν ἀλλους |
το πραγμα ἐφαινετο : οὐ γαρ εἰναι ῥᾳδιον ἐδοκει τοις ἁπτομενοις αὐτου πρωτον εὐθυς ἀθροα τα ἐν αὐτῳ παντα καθοραν | ||
φυει θαττον αὐξηθησεται τε ὁμοιως . φανειται δε δηπου και ἁπτομενοις θερμοτερα και πιμελης ἡττον ἐχοντα , τῃ χροᾳ δ |
και τα προγεγονοτα και τα μελλοντα ἐσεσθαι , ὁκοσα τε παραλειπουσιν οἱ ἀσθενεοντες ἐκδιηγευμενος , πιστευοιτ ' ἀν μαλλον γιγνωσκειν | ||
διαρρει λιθους πεποιηκεν . Τουτο δε και Εὐδοξος και Καλλιμαχος παραλειπουσιν , ὁτι ἐκ τουδε του ὑδατος οἱ Κῳοι λιθους |
και ποιειν τα μειζονα των ἐλασσονων Ϛπλ . Τεταχθω ὁ ἀφαιρουμενος ἀφ ' ἑκατερου ἀριθμου , ʂ α . κᾀν | ||
Φιλοκτητου τοξων εἰτε κλοπη εἰτε ἁρπαγην δει λεγειν : πλην ἀφαιρουμενος γε των ὁπλων ἠν Φιλοκτητης ὑπο του Ὀδυσσεως και |
, ὁπου και ὁσα αὐτος μη ἐπετηδευσε , ταυτα οἱ ἐπιγενομενοι ἐν τοις ποιημασιν αὐτου κατενοησαν ; και χρωνται μεν | ||
. τινες δε σπερμα πολυ θερμον ἀθροιζοντες , εἰτ ' ἐπιγενομενοι προς ἀφροδισια και ἀποκριναντες αὐτο , το τε σωμα |
των ἐξ ὑποκειμενου και κατηγορουμενου και ἐπι των ἐκ τριτου προσκατηγορουμενου , ἐθελησοιμεν και ἐπι τουτων ποιειν , εὑρεθησομεθα συναληθευουσας | ||
βιβλιου κεφαλαιον , ὁπερ ἐλεγομεν εἰναι περι των ἐκ τριτου προσκατηγορουμενου προτασεων . δει δε και ἐν τουτοις πριν διασαφησαι |
προς αἰπος βαδιζῃ , πνευστιᾳ σφοδρα , και αἱ ὠλεναι δοκεουσιν ἀποκρεμασθαι , και την κεφαλην ἀλγεει , και αἱ | ||
ἁπτεται εὑδοντος . ἀνθρωπους μενει ἀποθανοντας ἁσσα οὐκ ἐλπονται οὐδε δοκεουσιν . δοκεοντα γαρ ὁ δοκιμωτατος γινωσκει , φυλασσει : |
τριγωνον προς το ἀπο της δευτερας το ὁμοιον και ὁμοιως ἀναγραφομενον . Ἐκ της εἰς ἀδυνατον ἀπαγωγης . Οὐκ , | ||
Δ εὐθεια , ὁ δε κζ το ἀπο της Δ ἀναγραφομενον τετραγωνον . και ἐστιν ὁ μεν λϚ τῳ κζ |
ἐκφαινουσιν . „ Ὁ αὐτος ἐρωτηθεις δια τι Θηβαιοι πολλα ἐσθιουσιν εἰπεν : ” ὁτι ἐξ ὀδοντων γεγενηνται . ” | ||
την ἀκτινα βαλλων . ταυτην οὐν την βοτανην το κωνειον ἐσθιουσιν οἱ ἀνθρωποι ὑπαρχουσαν παντος ἡδιω λαχανου . οὑτως αἱ |
ὑγιαινειν ἰατρους αἱρουνται και οἱ στρατηγοι των στρατιωτων ἑνεκεν ἰατρους ἐξαγουσιν , οὑτω και ἐγω ἐπει ἐν τῳ τελει τουτῳ | ||
ὁτι οἱ ἐπιθυμουντες τινος ὁλην την γνωμην προς την ἐπιθυμιαν ἐξαγουσιν ἀγνοουντες βλαβερα ἑαυτοις ποιουντες . Ἡ κοινη ποιοτης οἱ |
ὡς δε ἑωρα τους ἑαυτου ὑπο την μαχην Σκριβωνιῳ προστιθεμενους ἀποσχομενος σιτιων ἐτελευτησεν βιους ἐτη τρια και ἐνενηκοντα : Γοαισος | ||
Ἀλεξανδρῳ και ἐπιστρατευσαντι κατα Περσων συνεξηλθεν οὐδε τοτε του φιλοσοφειν ἀποσχομενος . την γαρ ἱστοριαν των σν πολιτειων τοτε συνελεξε |
Οὐρανιος ἐν Ἀραβικων τεταρτῳ . Τινες δε δια του ι γραφουσιν , ὡς εἰρησεται μοι ἐν τῳ ι . : | ||
παραχρουν ἠ ἑτεροσχημον μηδεν . οὐ γαρ ὡσπερ οἱ ῥητορες γραφουσιν , ἀλλα τα μεν λεχθησομενα ἐστιν και εἰρησεται : |
δε τῃ Βακτριανῃ οἱ στρατιωται τας κωμας κατελαμβανον , ὁτι οἰκουνται ἐκ του καπνου συνιεντες , και την χιονα ἀφαιρουντες | ||
μενη , και αὐτη ἀοικητος . ὡστε δυο μεν ζωναι οἰκουνται , τρεις δε εἰσιν ἀοικητοι . ὁτι εἰ μη |
θεου και το ποιησαι ἰσον δυνασθαι . Γλαυκος μεν δη μεταπεμψαμενος τους Μιλησιους ξεινους ἀποδιδοι σφι τα χρηματα . Του | ||
ἀκουσας , την αὐτου φρονησιν ἐμακαρισε . μετα δε ταυτα μεταπεμψαμενος των ἀφ ' Ἡλιου πολεως ἀνδρας ζητηματων σοφιστικων ἐπιστημονας |
οἰκειται σκηνη καλως στρατιωτικη , ἐνταυθα μεν οὐδεν ἀλλο δει προσγενεσθαι ἠ τον λαβοντα εἰδεναι ὁτι τουτων ὡς οἰκειων ἐπιμελεσθαι | ||
της ἀεικειης μαλλον ἠ Βαβυλωνας οἱ εἰκοσι προς τῃ ἐουσῃ προσγενεσθαι : Ἐτιμησε δε μιν μεγαλως : και γαρ δωρα |
κακος δ ' αἰδοιος ἀλητης . ” την δ ' ἀπαμειβομενος προσεφης , Εὐμαιε συβωτα : “ μυθειται κατα μοιραν | ||
και ποθι τονδ ' ἐκαλεσσας ; ” τον δ ' ἀπαμειβομενος προσεφης , Εὐμαιε συβωτα : “ Ἀντινο ' , |
οὐδεν κοινωνω , μηδε τουτον οἰου : νομιζων δε τι μετειναι μοι , τοσουτον και τουτῳ νομιζε , ἡ γαρ | ||
ἐγω δε ἀνδρειας μεν και προμηθειας πανυ τισιν ὀλιγοις οἰμαι μετειναι , θρασυτητος δε και τολμης και του ἀφοβου μετα |
ὁ τα του θεου ἀξιως εἰδως σοφος ἀνηρ . χωρις μαθηματος οὐκ ἐσῃ θεοφιλης : ἐκεινου περιεχου ὡς ἀναγκαιου . | ||
δυνον τον μαθησομενον , το δε ὑπο γην την του μαθηματος ἠ ἐπιστημης ἀποβασιν , της θεωριας κατα τον συγκριτικον |
δια κηρυκων εἰρηνην καθισταμενων : οἱ δε ἀκηρυκτοι συμφορας ἀτελευτητους ἀπεργαζονται και τοις ἐπιφερουσι και τοις ἀμυνομενοις . Γαιος δε | ||
: ἐπεχομενα γαρ τα πνευματα μεγαλας ὀδυνας ἐμποιουσι και ἐπαρματα ἀπεργαζονται . ὀδυνας μεν , ἐπεχομενα τῃ τασει : τῃ |
δε ὑπ ' ἀλληλων τμηθωσι δυο εὐθειαι , κατα κορυφην ἀποτελουνται γωνιαι : καλουνται δε οὑτως , ὁτι τας κορυφας | ||
ὡν αἱ ἐτησιοι ὡραι και των καιρων αἱ περιοδοι τεταγμενως ἀποτελουνται , μετεσχηκεν ἑβδομαδος , λεγω δε πλανητας ἑπτα και |
ἐναντιων πραγματων γινοιντο ποτε δηλωτικαι , προϊων δε και ὁτι συναληθευουσιν ἀλλ ' οὐκ ἀντιφασκουσι κατασκευασαι πειρασεται . Το δε | ||
χωρις μεν και χωρις λεγομεναι ψευδεις ὑπαρχουσιν , ἁμα δε συναληθευουσιν . ἀλλ ' εἰ μεν εἰπωσιν ὁτι και χωρις |
ἐφθαρμενον , οἱ δε , ἠτοι οἱ ἀκρατεις , οὐ προαιρουμενοι , ἠτοι ἀπροαιρετως πραττουσι το κακον , μη τουτο | ||
ἠ μη . ἐπιστημην μεν γαρ κτωμεθα βουλομενοι τε και προαιρουμενοι , ἡτις ἐστι του θεωρητικου νου , και φρονησιν |