πρακτικοις ἁρμοζουσαν , ἡ ἐστιν ἡ μη μεχρι της ἀληθειας ἱσταμενη του συμπερασματος ἀλλ ' ἡ ἑνεκα συλλογιζομενη της πραξεως | ||
μεμψεται : ἠτοι ἡ Σφιγξ ἡ τῳ σακει ἐγγεγραμμενη ἐξωθεν ἱσταμενη του τειχους και πετροβολουμενη μεμψεται τῳ φεροντι αὐτην ἐσωθεν |
λουτρα τα μεν τετελεσμενα , τα δε ἀνιοντα , στοα τεταμενη τε εἰς μηκος και εἰς ὡραν ἀνθουσα τοσουτον ἐχουσα | ||
δε ἀπορραγεν τουτο ὀφρυς ἠν ὡρας εἱνεκα ὑπερ της θυρας τεταμενη λιθου του στιλβοντος ἐγκειμενου τῳ μη τοιουτῳ : ὁν |
μετα Κρονου ἠ και Ἀρεως ἠ και τουτων των ἀστερων ὡροσκοπουντων και τοτε συντυχε τῳ δυσωπουντι σε : τοτε γαρ | ||
ὑπο ἐξουσιας τινος και φρουρας . Ἀρεως δε και Κρονου ὡροσκοπουντων ἑαυτους παραδωσουσιν ἐξουσιαις τισιν . Ἀρης δε και Ἀφροδιτη |
παντας τους πολεμιους παρεσκευασμενους παρερχεσθαι . δευτερον δυνασαι τον λογον ἀποστρεψαι προς τον πλουσιον , και εἰπειν αὐτο ὑπερ ἐμου | ||
της ἠπειρου ἐρχομενοι ποταμοι ἠπειρον αὐτην ποιησωσι , δεηθηναι Ποσειδωνος ἀποστρεψαι τα των ποταμων ῥευματα : ἐπισχεθεντων οὐν τουτων ἀντι |
των σχηματων διαφορας : οὐ μονον ἐν τῳ ἀερι μεγαλας ἐργαζομενη τροπας και κατακρατουσα αὐτου και μυρια ἐπιτηδεια ἐργαζομενη , | ||
προδηλοι κριϲιν ἱδρωταϲ τιναϲ ἠ νοτιδαϲ ἠ τιναϲ τοιαυταϲ μερικαϲ ἐργαζομενη κενωϲειϲ ἠ ϲημαϲιαϲ μη γεγονυιαϲ προτερον ἠ και πεψεωϲ |
ᾡ πραγματι ἐπιθεωρειται δεκας αὐτοδεκας ἐσται . Ἀλλ ' ἀρα συνεγενετο και συνεστη τοις οὐσιν ; Ἀλλ ' εἰ συν | ||
ἐτελευτησε δε τριτον ἀγων και πεντηκοστον ἐτος . ὁτε δε συνεγενετο ἐν Αἰγυπτῳ Χονουφιδι τῳ Ἡλιου - πολιτῃ , ὁ |
ὁμως ἐτεσιν ἀντεσχε πολεμῳ τοσῳδε και λιμῳ , τοτε ἀρδην τελευτωσαν ἐς πανωλεθριαν ἐσχατην , λεγεται μεν δακρυσαι και φανερος | ||
μηκος δ ' ἐκτεταμενα ὁσον τριακοσιων σταδιων και ποιουντα ῥαχιν τελευτωσαν πως ἐπι τα στενα . ἐν μεσῳ δ ' |
οὐλοκρανοι ὡς Αἰθιοπες . οἱ δε βορειοτεροι τουτων κατ ' Αἰγυπτιους μαλιστα ἀν εἰεν τα σωματα . ἐθνεα δε Ἰνδικα | ||
τἀνθρωπων κακα . ἀλλα καθ ' Ὁμηρον φαναι παντας ἀνθρωπους Αἰγυπτιους ἰατρους εἰναι . διεγνω δη ὁ Πλατων και τοις |
οὐ : και μετα τινος ἀπορροιας το ὀσφραντον ἐπι το αἰσθητηριον προεισιν , ὁθεν ἐπι των δυσωδων ῥακους ταις ῥισιν | ||
ὑποκειμενων αἰσθησεται , και οὐ δηπου κἀν τῳ ὑμενι το αἰσθητηριον . οὑτως οὐδ ' ἀν εἰη δια ταυτα το |
, και αὑτη μεν ἐστι φυσικη ἡ παρα του τεχνικου τεταγμενη , ἀκολουθος οὐσα και αἰτιαν ἐχουσα , δι ' | ||
διωκειν . Αὑτη μεν σφι μια ἠν μοιρα της βασιληιης τεταγμενη ταυτην την ὁδον ἡ περ εἰρηται . Τας δε |
νεων οἱ μεν προς βιβλιοις ἠσαν , οἱ δ ' ἐσπουδαζον γεωμετρικους ἐπιχαραττοντες τυπους τῃ γῃ , το δ ' | ||
προς την θειαν των θεων τελετην ἐπειγομενος ἐκκλινειν των ἁμαρτηματων ἐσπουδαζον : και τα τοιαυτα . παντα δε σπουδαζε παρακεκαλυμμενως |
ἀναλτοις και πλατυρρυγχοις τισιν . τον τ ' ἰχθυορρουν ποταμον Ὑπερειδην περᾳς , ὁς ἠπιαις φωναισιν ἐμφρονος λογου κομποις παφλαζων | ||
ἀναλτοις και πλατυρρυγχοις τισιν . Τον τ ' ἰχθυορρουν ποταμον Ὑπερειδην περα , ὁς ἠπιαις φωναισιν ἐμφρονος λογου κομποις παφλαζων |
το σφοδρον των φυλακων ἀνηκαν . ὁ δε τον ποταμον ἀποστρεψας , την δυναμιν ἐπαγαγων συντομως κατα την χωραν του | ||
φαινησθε ἀγαπωντες και σῳζοντες , τουτοις ὁμοιοι δοξετε εἰναι : ἀποστρεψας γαρ προς τον ἀκροατην τον λογον ἡττον αὐτο σεμνον |
. ἐν δε τοις ὑστερον χρονοις της πολεως πολλην ἐπιδοσιν λαμβανουσης δια τε τας ἀπο της θαλαττης ἐργασιας και δια | ||
ἀκεραιοι διηγωνιζοντο . τελος δε της μεν ἐνδον δυναμεως ἀφαιρεσιν λαμβανουσης , των δε πολεμιων ἀει πλειονων εἰς την πολιν |
ἀπο γης της Χαλδαϊκης , παροικησαντες οὐν ἐν Αἰγυπτῳ ἐτεσι τετρακοσιοις και τριακοντα , ἐν τῳ τον Μωσην μελλειν ἐξαγειν | ||
Λυκιας ἠ τα μικρῳ νοτιωτερα και ἐτι τα Συρακουσιων νοτιωτερα τετρακοσιοις σταδιοις , ἐνταυθα ἡ μεγιστη ἡμερα ἐστιν ὡρων ἰσημερινων |
ἀπηλλακται δε του ξηραινειν και στυφειν . ἡ λυκαψος δε προσαγορευομενη ῥιζαν ἐχει στυπτικωτεραν ταυτης . της δ ' ὀνοχειλου | ||
κατ ' ἀντικρυ νησος ἐστι πελαγια κατα τον ὠκεανον ἡ προσαγορευομενη Βασιλεια . εἰς ταυτην ὁ κλυδων ἐκβαλλει δαψιλες το |
γαρ μονος ἠ μαλιστα Πλατων τῃ ἀπο του προνοουντος αἰτιᾳ κατεχρησατο φησιν ὁ Θεοφραστος τουτο γε καλως αὐτῳ μαρτυρων . | ||
ἐγενετο . ἐειδομενοι : ἀντι του ὁμοιοι . ὁμαδησαν : κατεχρησατο : ὁμαδος γαρ κυριως ἐπι ἀνδρων , ὁμοαυδος τις |
τῃ δυναμει ἡττηθησαν προς ἡμων , και λαμπρα τοις νενικηκοσιν ὑπελειποντο της οἰκειας ἀρετης ὑπομνηματα , ὡν την εὐκλειαν ἐς | ||
ἐκ των νεοδαρτων βοων . δια τας τοιαυτας οὐν ἀναγκας ὑπελειποντο τινες των στρατιωτων : και ἰδοντες μελαν τι χωριον |
εἰ μη καταβαλῃ αὐτον εὐστοχιᾳ σφενδονητικῃ ἀντι σκοπου κειμενον ὑπερ σανιδος . σισυρνα δε παχυ περιβολαιον ἠ δερματινον ἱματιον ἡ | ||
αἱρετωτερον ἐστι βαθρον μαλλον παν το κατα το περας της σανιδος τετραγωνοις ἐκκοπαις ἐκκεκομμενον προς ἀσφαλη την εἰς αὐτο του |
, Νεαιρας . ἡ δε Νεαιρα ἠν [ Στρατοκλειδου ] ἐρωμενη Ξενοκλειδου του ποιητου και Ἱππαρχου του ὑποκριτου και Φρυνιωνος | ||
: ἐκαλειτο δε και Χαριτοβλεφαρος . Νικαρετη δε ἡ ἑταιρα ἐρωμενη ἠν Στεφανου του ῥητορος , Λυσιου δε του σοφιστου |
ἐκ της πολεως , και μιαν ἡμεραν παρα του Κρεοντος λαβουσαν εἰς την της φυγης παρασκευην , εἰς μεν τα | ||
του ὀντος ἱστασθαι οὐκ ἐᾳ τα πραγματα , οὐδε τελος λαβουσαν την φοραν του φερεσθαι στηναι τε και παυσασθαι , |
ἐχοντας ὡς θεραπαινιδας δωρα τῃ κορῃ κομιζουσας . ἐπει δε κατελαβοντο την οἰκιαν , οἱ μεν τας μαχαιρας ἐσπασαντο , | ||
. Ὡς Ἀθηναιοι διαπλευσαντες εἰς τον μεγαν λιμενα των Συρακοσιων κατελαβοντο τους περι το Ὀλυμπιον τοπους . Ὡς Ἀθηναιοι τας |
οὐδ ' ἱματιων γε ἑνεκα χρηματιστεον : οὐ γαρ ἐσθητος πολυτελειᾳ ἀλλα σωματος εὐεξιᾳ κοσμουνται . οὐδε μην του γε | ||
. Ἐν δε ταυτῃ συμποσιον ἐννεακλινον ἠν , παραπλησιον τῃ πολυτελειᾳ τῳ μεγαλῳ , και κοιτων πεντακλινος . Και τα |
μια μονη μεταληψις κατα ἀξιωσιν , ἀπο παντων των περιστατικων ἐξεταζομενη , των ἀλλων ἀφ ' ἑνος μονου περιστατικου ἠ | ||
δε ἡ θεσις κοινου τοπου ταξιν ἐπεχει παρ ' ἀμφοτερων ἐξεταζομενη : του μεν διωκοντος κατηγορουντος του πεποιηκοτος , ὡς |
Και τους ἐπιτηδειους καιρους δεινως στοχαζομενα τουτοις ἀνυπερθετως κεχρηνται , σπουδαζοντα οὐ τοσουτον τους ἐχθρους χειρι καταγωνισασθαι , ὁσον ἀπαταις | ||
ἡν ἐκεινας ἀνεστησαν ” . Ἀριστοτελης ὁ φιλοσοφος ἰδων νεον σπουδαζοντα περι τας θεας , „ ὁρα „ , εἰπεν |
“ ὠ φιλε ” , οἱ δε κυριον ἡνιοχου . πολεμιστηρια : κατα τινας ἀγων Ἀθηνησιν ἱππικου δρομου : ἑνα | ||
ἁμιλλαις συνεργουντα , ἀγωνιστηρια δε τα ἐν τοις ἀγωσι . πολεμιστηρια . . . ] τα ἁμιλλητηρια ὠφειλεν εἰπειν , |
τοις ὑπο του Ἱππαρχου τετηρημενοις τε και ἀναγεγραμμενοις οὐδεν ἡττον εὑρισκομεν την εἰς τα ἑπομενα του δια μεσων παραχωρησιν αὐτων | ||
τον αὐτον χρονον ἀποτελουμενας ἐκλειπτικας φαντασιας και μαλιστα τας σεληνιακας εὑρισκομεν οὐκ ἐν ταις αὐταις ὡραις , τουτεστιν ταις το |
ΑΙΑΚΙΣ ἡ κυλιξ καλειται . ΑΚΑΤΟΣ ποτηριον ἐοικος πλοιῳ . Ἐπικρατης : καταβαλλε τἀκατια , τα κυμβια αἰρου τα μειζω | ||
[ τι ] βουλεται [ ] [ , ἐφη , Ἐπικρατης ] πραγματα ? ἐχειν , [ ὡι ἐξεστι λαβοντι |
και την ἀνθρωπινην μικρολογιαν τῃ ἀγενητῳ και ἀφθαρτῳ και πληρει μακαριοτητος και εὐδαιμονιας φυσει παρα θεμιν και δικην προσνεμοντων . | ||
ὁ τι δἀν ἐπιθυμῃ , και το δη τελος ἁπασης μακαριοτητος εἰναι το παντα ταυτα κεκτημενον ἀθανατον εἰναι γενομενον ὁ |
δ ' ἰατρου τους συμφωνηθεντας μισθους αὐτην ἀπαιτουντος ὡς καθαρως βλεπουσαν ἠδη και τους μαρτυρας παραγαγοντος : ” μαλλον μεν | ||
ἱστου θοἰματιον καθελομενην ἡμιεργον ἀμφιεσασθαι , εἰς τε το κατοπτρον βλεπουσαν προς την παρ ' αὐτης ἐμφασιν εἰς αὐτο γιγνομενην |
: ὁ δ ' ἁπαντων ἐστι των του ἀνδρος ἐγκωμιων θαυμασιωτατον και οὐπω τετευχε λογου , τουτ ' οἰομαι δειν | ||
ἐποτισεν αὐτον ἑως ἐπαυσατο πινων „ , προς φιλανθρωπιαν διδαγμα θαυμασιωτατον : ἐαν γαρ τις πλειονων μεν τυγχανῃ χρειος ὠν |
ὑπερ της των ὀρχηστικων προσωπειων σιωπης , ὁτι και αὑτη Πυθαγορικον τι δογμα αἰνιττεται . Ἐτι δε των ἀλλων ἐπιτηδευματων | ||
τις , φησιν , ἠλθεν Ἀθηνηθεν εἰς Σικελιαν προ τουτου Πυθαγορικον ἐπαγγελλομενος δογμα . φασι δε τουτο εἰς Πλατωνα τον |
σοφου : των δοκουντων , φησιν , εἰδεναι τι κρεισσων νομισθεις ἐπαχθης ἐσῃ . ὡστε συμβαινει και παρα τοις ἀπαιδευτοις | ||
δογματων , ὁ δε λογισμος εἰς την ἀνδρος χωραν ταττεσθαι νομισθεις τας ἱεροπρεπεις και θειας ὑποδεχεται σπορας : ἠ μηποτε |
οὐ πεντε καθ ' ἑκατερον , ἀλλα τετταρες ἠ ἑξ ἐφυσαν οἱ γομφιοι . καλουνται δ ' οὐχ οὑτως μονον | ||
Δι ' , ἐφην ἐγω , ἁ τε οἱ θεοι ἐφυσαν σε δυνασθαι και ὁ νομος συνεπαινει , ταυτα πειρω |
πηλικοτητι συγκρισει τοις προς τι τοις περιστατικοις μοριοιςἐοικε δε ἡ πηλικοτης και ἡ συγκρισις και τα προς τι τῃ ἐν | ||
του ἐλαττονος οὐ δεομεθα , ἐπει και τουτο μειουμεν : πηλικοτης δε ἐστι κεφαλαιον ἀμφοτερων κοινον : ἀπο μεν του |
τῳ πρυτανειῳ τοις Μυτιληναιοις . και παρα Ῥωμαιοις δε οἱ εὐγενεστατοι των παιδων την λειτουργιαν ταυτην ἐκτελουσιν ἐν ταις δημοτελεσι | ||
σατυρους και βουκολους ὁρωντες . και ὀρχουνται γε ταυτα οἱ εὐγενεστατοι και πρωτευοντες ἐν ἑκαστῃ των πολεων , οὐχ ὁπως |
τον λπ κυκλον ἐπι τον φυ : ὁ δε ἡλιος τεταρτημοριαιαν κεκινησθω περιφερειαν την πτ : ἐσται οὐν ἐπι του | ||
: ὁ δε ἡλιος ἐπι τα αὐτα τουτῳ φερομενος ὁμοιως τεταρτημοριαιαν ἐνηνεχθω περιφερειαν του εζηκ την εζ : ἐσται οὐν |
ὁτι κατα διαλυσιν ἐγενοντο , οἱον ἀπο του ἀδελφιδους και θυγατριδους το ἀδελφιδεος και θυγατριδεος κατα διαλυσιν της ου διφθογγου | ||
Τα εἰς ΟΥΣ πολυσυλλαβα ἁπλα μεν ὀντα περισπαται : ἀδελφιδους θυγατριδους διπλους τριπλους , πλην του ὀδους . τα δε |
οἱον Ὀδυσσευς περι της ἀναιρεσεως Δολωνος λεγει Νεστορι , τον τρισκαιδεκατον σκοπον εἱλομεν ἐγγυθι νηων . εἱλομεν εἰπε , καιτοι | ||
“ ἀγε , ὠ Ἡρακλες ” , ἐφη , “ τρισκαιδεκατον ἡμιν ἐπιτελεσον / ⌈ ἀθλον και ἑψησον τον φακον |
ποσσιν . ἐνθεν ἀπορνυμεναι κεκαλυμμεναι ἠερι πολλῳ ἐννυχιαι στειχον περικαλλεα ὀσσαν ἱεισαι , ὑμνευσαι Δια τ ' αἰγιοχον και ποτνιαν | ||
ψαυω . τα . Ἀπολλοδωρος μεν ἀπο του δεχεσθαι την ὀσσαν φησιν . οὑτως ἐν τῳ ς της καθολικης Προσῳδιας |
Ζελειτας δε ἀφηκε της αἰτιας , ὁτι προς βιαν ἐγνω συστρατευσαι τοις βαρβαροις : Δασκυλιον δε παραληψομενον Παρμενιωνα ἐκπεμπει : | ||
την χωραν των Ἀμαζονων μετα στρατιας της συνεκπεσουσης αὐτωι : συστρατευσαι δε και Σιπυλον τωι Μοψωι τον Σκυθην πεφυγαδευμενον ὁμοιως |
των ἀκουοντων ἠ ὡς τινες οἰονται . ἠ οὑτως ἐξ ἀτοπου προτασεως : εἰ μεν ἑωρων παραπλησιως ὑμας διακειμενους τουτοις | ||
. και δη και το παρον ἡμιν ὡσαυτως ποιητεον : ἀτοπου γαρ τα νυν ἐμπεπτωκοτος λογου περι νομων , ἀναγκη |
τουτοις ἐπειτα παντων ἀμνηστιαν λαβων και κακος φανεις περι τον πιστευσαντα ἐπανεστη κατα του βασιλεως . και πρωτα μεν λαθρᾳ | ||
εἰκοτ ' , ἀλλ ' ὁμως σε βουλομαι θεοις τε πιστευσαντα τοις τ ' ἐμοις λογοις φιλου μετ ' ἀνδρος |
παυσαντες νοσουν . Καπανευς δε πως εἰποιμ ' ἀν ὡς ἐμαινετο ; μακραυχενος γαρ κλιμακος προσαμβασεις ἐχων ἐχωρει , και | ||
ἠν ἐκφρων μετα την θεαν : τα μεν δη πλειονα ἐμαινετο , ὀλιγακις δε ἐγινετο ἐν ἑαυτῳ . ἁτε δε |
ὡστε ὑπολειπεσθαι το γεωδες αὐτων της οὐσιας , ὁ χωρις πικροτητος ἐπιφανους ἐδεσμα ξηραντικον γινεται . Λιπαρον ἐστι το των | ||
συγκεραννυμενου χλοωδες : ἐτι δε συμμειγνυται ξανθον χρωμα μετα της πικροτητος , ὁταν νεα συντακῃ σαρξ ὑπο του περι την |
δε ἀντιληψει του πραγματος ὡμολογημενου και τελειου ὀντος και του τρισαριστεως μοιχου φανερως ἑαλωκοτος ζητειται , εἰ τον τρισαριστεα φονευειν | ||
εἰναι ὡς εἰς βαθος ὠλισθησε κακου τῃ ἑταιριᾳ ὁ του τρισαριστεως υἱος : και το ἑκοντι εἰς τουτο γεγονοτα τον |
: ἑν γαρ ἐχειν ὀφειλει , ἀπο της ἐν προθεσεως συντιθεμενη και του ἐπω : ὡς συλλαβη δε κειται ἐν | ||
ἀριθμον ἀποτελουσιν ἠπερ συντιθεμενοι ἑαυτοις , ἡ δε δυας και συντιθεμενη και πολυπλασιαζομενη τον αὐτον ἀριθμον ἀποτελει : δις γαρ |
, ὁτι ἀτοπωτατον των παντων ἡ περι τους εὐ ποιουντας ἀπιστια : ἡ δε του φευγοντος θεσις , ὁτι δεινοτατον | ||
ἀγευστος : ἀπειρος . ἀγη : χαρα . θαυμα . ἀπιστια . ζηλος . ἐνιοι ἱερεια . παρ ' Ἡροδοτῳ |
και ἐν ταις αὐταις παραλληλοις ἰσα ἀλληλοις ἐστιν . Ἐστω παραλληλογραμμα τα ΑΒΓΔ , ΕΒΓΖ ἐπι της αὐτης βασεως της | ||
τεμνει το ΑΒΓΔ παραλληλογραμμον : ὁπερ ἐδει δειξαι . Τα παραλληλογραμμα τα ἐπι της αὐτης βασεως ὀντα και ἐν ταις |
ἐπλεο κιρρος , Τυνδαρεην ? μεθεπεις , ἀλλ ' οὐ φευγουσαν , ἀκοιτιν . ὀψεαι και μετα ? ? ταυτα | ||
μη διαλειπειν αὐτην ὁτε μεν διωκουσαν τον ἡλιον ὁτε δε φευγουσαν , εἰτα ἐν τῳ ζῳδιακῳ μετερχομενην ζῳδια και ταχεως |
ἀνθρωποις παθηματα , ἐν πασιν τοις τοιουτοις της ἑκαστων διαθεσεως διδακτεον και ὁριστεον το τε καλον και μη . μετα | ||
τα προτερον προς τους ἀναλογιστικους των γραμματικων εἰρημενα , και διδακτεον ὁτι τῃ συνηθειᾳ προσεκτεον μαλλον ἐστι θελοντας εὐ λεγειν |
τελικωτερον , εἰτα και πολλας τοιαυτας εἰς μιαν ἑτεραν κυριωτεραν τουτωνι , ἡς και το τελος των τελων των ὑπ | ||
πεντακις οἰμαι αὐτου μετεχειν , ὁποτ ' ἠ φυτευσαι ποτε τουτωνι των φυτων τι βουλοιτο ἠ τρυγησαι ἠ ἀνθη κειραι |
ὑπερ μεγα τειχος ὀρουσας Ἀλκαθοῳ στονοεντα φερειν ἠμελλεν ὀλεθρον ἁρπαξας ἐθελουσαν ἐυφρονα Τριτογενειαν ἡ τ ' ἐρυμα πτολιος τε και | ||
τους ἐρωντας το ἀναλγητον , ὁπου και Μελανιππῳ τοτε ἐθελοντι ἐθελουσαν ἀγεσθαι Κομαιθω οὐτε παρα των ἑαυτου γονεων οὐτε παρα |
αὐτον ἐπιοντα κεραϊζειν . ὡς δε οἱ Μηθυμναν οἰκουντες μαλα κρατερως ἀντειχον και ἐν πολλῃ ἀμηχανιᾳ ἠν δια το μη | ||
. των ὑπερ ἐνθαδ ' ἐγω γουναζομαι οὐ παρεοντων ἑσταμεναι κρατερως : μηδε τρωπασθε φοβον δε : ἡ διπλη προς |
ἀνερχομενης δει θεμελιους πηγνυειν , βορραν δε ἀνερχομενης δει τοις θεμελιοις τοιχους ἐποικοδομειν , βορραν δε κατερχομενης τοιχους καθαιρειν , | ||
: ἐπι γαρ ? τοις ὑπο [ Λεωσθενους ] τεθεισιν θεμελιοις οἰκοδομουσιν οἱ νυν τας ὑστερον πραξεις . Και μηδεις |
ἰσχυρας ἀνατροπας του στομαχου : ὡσπερ γαρ ἐν τοις εἰλεοις ἐμετοι μετα σφοδρας γιγνονται συντονιας , ὡς και κοπρον ἐμειν | ||
δε δει συνεργασασθαι , ὡς ἀργοτεροι γε τοις κατακειμενοις οἱ ἐμετοι γινονται , ἀθρουν τε εἰσπνευσας ἐπικυπτετω , οὐ παριοντος |
τινος , οὐκ αὐτος μονον , ἀλλα και των ἡγεμονων ἐσπουδακοτων , ἰσως μεν ὑμιν , ἰσως δε κἀμοι χαριζεσθαι | ||
μεν ἐπιπληττειν ἐνιους οὐδεν ἰσως ἀτοπον , εἰ πρωτον μεν ἐσπουδακοτων των ἀλλων περι πλουτον ἐγω πενης αἱρουμαι βιουν , |
[ ] την ? Ἀφροδιτην Θεων [ και Τυραννιων ] ἀναγινωσκουσι [ χρυσω ] κατα γενικην , ἱν ' ἠι | ||
των πλεοναζοντων ὑγρων ποιειται τας ἐκκρισεις , τοις μεν συντονωτερον ἀναγινωσκουσι μαλλον και δι ' ἱδρωτων , τοις δ ' |
αὐτου ἐστιν , ἡν ὡς γινωσκοντες διακειμεθα και ἀλλους διατιθεναι σπουδαζομεν . Ἐτι δε αὐτο το ἀγνωστον αὐτου ἠ γιγνωσκομεν | ||
λυπηρα . παντες εἰς σε δε ἐλθειν ὁμως εὐχομεθα και σπουδαζομεν . πικρον γαρ ἐστι θρεμμ ' ἐν οἰκιᾳ γερων |
ἐκφυσωμενος ἀηρ φερεσθαι δι ' αὐτης ἐξω πριν ἐμπεσειν ταις κοιλιαις , κἀν τουτῳ λοιπον ἀλυπως φωνουσι μηκετι ἐμποδιζομενοι : | ||
, κατα μεγεθος ὀροβων , το δε τι ἐν ταις κοιλιαις ξυσματωδες και συνεστος . δολουται δε και σαρκοκολλῃ και |
οὐκ ἐπελιπον οἱ κατεγχειρουντες . γελοιος γαρ διδασκαλος ἠν της τυραννικης ἀσφαλειας ὁ τους ἀσταχυας ἀποτεμνων τους ὑπερεχοντας του ληιου | ||
ποιας ὑπερηφανιας αὐτους ἀφεξεσθαι , ποιας αἰκιας , ποιας ὠμοτητος τυραννικης ; ἀλλ ' εἰ μεν ὑμιν ἀποχρη δουλευειν ἁπαντα |
τ ' ἐπ ' ἀλλους . ὠ Πανελληνων ἀναξ , Ἀγαμεμνον , ἡκω παιδα σοι την σην ἀγων , ἡν | ||
Εὐριπον ἐχουσιν . τι δε συ σκηνης ἐκτος ἀισσεις , Ἀγαμεμνον ἀναξ ; ἐτι δ ' ἡσυχια τηνδε κατ ' |
ᾡ ἠκολουθησεν Ἀπολλωνιος . ὁ μεν γαρ Σκυμνος αὐτους δια Ταναιδος πεπλευκεναι ἐπι την μεγαλην θαλασσαν , ἐκειθεν δε εἰς | ||
ἡ ἐκτος Ἰστρου πασα ἡ μεταξυ του Ῥηνου και του Ταναιδος ποταμου μεχρι της Ποντικης θαλαττης και της Μαιωτιδος . |
ἡγεμονες ἀθροοι ἐμπιπτουσι τοις πολεμιοις . ἀρισται δε εἰσιν αἱ διπλασιονα τον ἀριθμον ἐν τῳ μηκει ἠπερ ἐν τῳ βαθει | ||
ΕΚΖ . εἰχε δε και το ΕΒΖ προς το ΕΚΖ διπλασιονα λογον ἠπερ το ΓΑΔ προς το ΕΚΖ : ὡς |
εἰχε και λιτην , ὡστε και εἰς παροιμιαν χωρησαι : ἑβδομηκοντα γαρ προς τοις ἑξ βιους ἐτη κατεστρεψε τον βιον | ||
γαρ δη παρα τον Ἀθηναιον Ἀριστοφωντα ἀνακειταιὀγδοῃ μεν προς ταις ἑβδομηκοντα ὀλυμπιαδι κομιδῃ τε ἐδοξεν εἰναι νεος και οὐκ ἐπιτηδειος |
και ἀντιθεσις κινηθησεται : ὡς δεος μη τῳ δαιμονιῳ κινησωμεν ἀγανακτησιν , τιμωντες ὁν τιμασθαι τῃ συμφορᾳ κεκωλυκεν : βαρυνομενος | ||
μη τοις ὁμοιοις ἡμων της κακιας ὑπολισθαινοντες πλημμελημασι την θειαν ἀγανακτησιν ἐφ ' ἑαυτους ἐπισπωνται . οὐδε γαρ ἀλλου τινος |
, μυγμῳ ἠ στεναγμῳ παραπλησιον . κεχρηται δε αὐτῳ καινοτατα Φερεκρατης τι δ ' ἐπαθες ; ἀγρυκτα και ἀλεκτα , | ||
ἡ Δημητηρ προυκομιζε τας τροφας . ἀορτηρα δε τον ζωστηρα Φερεκρατης ἐν Γραυσι κεκληκεν . ἡ δε καυσια πιλος Μακεδονικος |
ἑαυτον , παντως δυο αἰτιατικας σημαινει : αὐτος γαρ αὑτον ἐπαισεν . Κἀκεινο δε ἐπιστατεον , εἰ ὁλως συν τῳ | ||
' ἡς και πυκτης , πυκτευειν , ἐξεπυκτευσεν , πυξ ἐπαισεν , πυξ ἐπαταξεν , πυξ ἐπληξεν : ἡ δε |
καλως εἰρηκας : και μετα τουτο σωρι ξανθον , και χαλκανθον ξανθον , και κινναβαριν . Το σωρι και ἡ | ||
. ἐαν δε μελανθιον ζεϲαϲ ἐν ἐλαιῳ και προϲμιξαϲ την χαλκανθον ϲυγχριϲῃ , οὐ προϲεγγιζουϲι μυιαι οὐδε κωνωπεϲ . προϲ |
. Ὁ δε Φιλαδελφος Πτολεμαιος , υἱος αὐτων , εἰκοσι χρυσαις , δυσι μεν ἐφ ' ἁρματων χρυσων , ἐπι | ||
των γηγενων Σπαρτων ἐδεξατο το αἱμα : χρυσοπηληκα σταχυν : χρυσαις περικεφαλαιαις κεκοσμημενους ἀνδρας : οὑτως γαρ ἀνεδοθησαν : ἐκ |
“ Ποιον γαρ ὀψον , ” ἐφη , “ μοι πολυτελες ἠ ποιος οἰνος τιμιωτερος της σης ὀψεως ; ” | ||
ποιειν . Ὁ αὐτος το Σκρηβωνιας μνημα καλον ἐφη και πολυτελες εἰναι , ἀλλα ἐπινοσῳ τοπῳ οἰκοδομησθαι . Σχολαστικῳ λεπτον |
τῳ ὀνοματι προσαγορευει , ὡς και τινων ἐν τοις προσθεν ἐμνημονευσαμεν . Της δε ψυχης ἐχουσης , ὡς και τοις | ||
προσφερω , εἰσβολη , δυστυχης . Ἐπει δε ἁπλων συμφωνων ἐμνημονευσαμεν , δει γινωσκειν ὁτι παντα τα συμφωνα ἁπλα εἰσι |
Εὐρυπτολεμον , και βασιλευσαι Κυπριων . ὁ δε Νικοκλεους του Κυπριου πατηρ , ᾡ τας παραινεσεις ὁ Ἀθηναιος σοφιστης ἐγραψεν | ||
αὐτηι ὁμοια ποιει . , : ὁ δε Νικοκλεους του Κυπριου πατηρ . . . . , διστοιχους δ ' |
δε ποσον , τα δε ποιον , ὡς διῃρηνται ἐν Κατηγοριαις : οὐτε γαρ εἰς ταὐτα ἀναλυονται , οὐτε εἰς | ||
ἡς οὐδεν μεταξυ καθ ' αὑτην ” , και ἐν Κατηγοριαις μεντοι , ἐν οἱς διεκρινε τα εἰδη των ἀντικειμενων |
γυναικι χαρησεται : ἐστι γαρ Ἀφροδιτης ὁ δακτυλος . ἀλλοις ἀπαλλαξαι δηλοι , δουλῳ ἀγαθον , παρθενῳ ἀνδρα , χηρᾳ | ||
, παυομαι λεγων : τον δε τροπον της παρασκευης ἡν ἀπαλλαξαι ἀν των τοιουτων πραγματων ὑμας οἰομαι , και το |
οὐδεν ποικιλλων . την γαρ του θυμου και φοβου και ἡδονης και λυπης και φθονων και ἐπιθυμιων ἐν ψυχῃ τυραννιδα | ||
εὐφραινεσθαι , και ἀλυπως εὐωχεισθαι , ἀντι του μεθ ' ἡδονης . . ΟΙ Δ ' ΕΘΕΛΗΜΟΙ . Ἐθελουσιως ἐξων |
ἐλθειν και βοηθησαι σοι . μαλλον δε ἁρμοζει ὑπο της θεραπαινης τα δυο ταυτα ἰαμβεια λεγεσθαι : πυνθανεται γαρ της | ||
βουληται συνοικιειν : ὁπερ οὐδεις πωποτε κατεκριθη παθειν , ἀντι θεραπαινης , και ταυτης αἰχμαλωτου , μηδεν παθουσης , [ |
εἰσιν ἡμιν συγγνωμην νεμειν , εἰ περι των δοκουντων Πλατωνι πιστευομεν οἱς αὐτος Ἑλλην ὠν , προς Ἑλληνας ἡμας , | ||
ὁτι δε ὁ σπουδαιος φιλος ἀλλος ὁ φιλων ἐστι , πιστευομεν ἐκ των ὁσημεραι . ἀν γαρ τις σφοδρα φιλῃ |
σελινου , συν δε και ἀννησοιο το διπλοον ἀχθος ἀειραι ῥιζαις ὁλκηεσσαν ὑπο πλαστιγγα πεσουσαν : και τα μεν ὀργαζοιο | ||
τικτει , μηκει δε χρονων ἀφαυανθεν ἠ και ἀλλως αὐταις ῥιζαις φθαρεν οὐδεποτε την ἀναλυσιν εἰς σπερμα ἐλαβεν . τον |
του ἀριθμου . Τις οὐν ἡ φυσις αὐτου ; Ἀρα παρακολουθημα και οἱον ἐπιθεωρουμενον ἑκαστῃ οὐσιᾳ , οἱον ἀνθρωπος και | ||
Πλατων την τυχην ἀπεφαινετο αἰτιαν ἐν ἀπροαιρετοις κατα συμβεβηκος και παρακολουθημα και συμπτωμα και προαιρεσεως κατα την προς το τελος |
χρονων . ἐν ᾑ διετριβομεν ἐν Μακεδονιᾳ , τι ἑκατερος προειλετο πραττειν ; ἐγω μεν τοινυν τους αἰχμαλωτους ἀνασωζειν και | ||
τυχῃ τροπον ; οἰμαι γε . τις γαρ μαλλον ἀν προειλετο Ἑλλην ἀληθως οὐσα λεπομενους ὁραν αὐτους ὑφ ' αὑτων |
χωρᾳ γεωργων ἀπωλειαν : ἐν δε Κριῳ μεγαλην ἀναβασιν και εὐετηριαν , τον δε της Συριας ἡγουμενον ἀπολεισθαι : ἐν | ||
. ὁρω δη και τον ἀρχοντα δια των αὑτου πονων εὐετηριαν τε ποριζοντα και εἰρηνην ἐργαζομενον και βουλην αὐξοντα και |
ϲπερμα ξηραινει και θερμαινει κατα την τριτην που ταξιν και δριμειαν δε μετριωϲ ἐχει την ποιοτητα . ταυτα τοι και | ||
προϊεται δια τριτης ἡμερας ἐσφαιρωμενον : προϊεται δε και φυσαν δριμειαν και οὐρον ὀσμην ἐχον σαπραν . γινονται δε οἱ |
κινουντι πολλα , ἑως ἀν τοιαυτην κινησῃ κινησιν , ᾑ ἀκολουθησει το πραγμα . ὡς γαρ αἱ πολλαι ῥανιδες ἐπιτηδειον | ||
, ὡσαυτως δε και το ι και το υ , ἀκολουθησει και το ε και το η ἑν εἰναι στοιχειον |
πραγμα και την συμφοραν την πικραν δια το ἀλληλοκτονησαι τους ἀδελφους . ἐπι πραγος ] ἐπι την συμφοραν των ἀδελφων | ||
την Σεληνην μεχρι τινος φασεως συναπτουσαν τισιν ἀστρασι , τοσουτους ἀδελφους ἑξουσιν οἱ οὑτω γεννωμενοι . νοεισθω οὐν σοι και |
ῥητον τοιουτον τι δει νοειν οἱον ἐν τοις διαστηματικοις το δωδεκατημοριον του τονου και εἰ τι τοιουτον ἀλλο ἐν ταις | ||
και ὁσα τουτοις παραπλησια δηλοι . Το δε Καρκινου πρωτον δωδεκατημοριον σημαινει περι ἀρχης ἠ ἀρχιερωσυνης ἠ ἱερουργιας , το |
ἐπιχωρια ἐστιν : χωρις δε , ἠν τι παγκοινον κατασχῃ νουσημα ἐκ μεταβολης των ὡρεων , και τουτεου μετεχουσιν . | ||
: ὁκοταν δε αἱ ἡμεραι παρελθωσιν ἐν ᾑσι κρινεται το νουσημα , ὁ τε πονος ἐλασσων ἐχῃ , ἀναμαρτητον διαιτησθαι |
και εἰς φρονημα Ἰφικρατην τον στρατηγον , δειξας αὐτῳ του κουρεως Μειδιου ἀλεκτρυονας ἀντιον των Καλλιου πτερυξαμενους . και αὐτον | ||
ὑποδηματα δε και εἰς γναφειον [ ἱματια ] και εἰς κουρεως κατα μηνα οὐκ ἠν αὐτῳ οὐδε κατ ' ἐνιαυτον |
, ὡσπερ ἀπο τινος ἀκριβους σημειου , τον ἀγχινουν χρεων σκοπουντα ταις ἀποστασεσι τουτων καταμετρειν τα νοσηματα . Και πεψεσι | ||
των ἀντιπαλων ἡγεμονας ἀποβλεπειν εἰ ποτε ἐκεινων βελτιων γεγονας , σκοπουντα και ἀσκουντα προς ἐκεινους . Λεγεις δε τινας τουτους |
παχειην δοιεν , οὐτε χυλον : οἱ μεν μεχρις ἀν ἑβδομαιος γενηται ὁ καμνων , οἱ δε και δια τελεος | ||
ὁ παρα δυο . πεμπταιος δε ὁ παρα τρεις . ἑβδομαιος ὁ παρα πεντε . ἐναταιος ὁ παρα ἑπτα . |
, ἐπειδη βουλευεται ὁ δημος ὁ Ἀθηναιων ὑπερ εἰρηνης προς Φιλιππον , οἱ δε πρεσβεις οὐπω παρεισιν , οὑς ἐξεπεμψεν | ||
προσαγαγωσιν , εἰτ ' εἰπων , δι ' ὡν ἡγειται Φιλιππον πολεμειν τῃ πολει και ὁτι πανθ ' , ὁσα |
; Ἐγωγε . Οὐκουν φαμεν παλιν τους πολλους διημαρτηκεναι του βελτιστου , ὡς τα πολλα γε οἰμαι ἀνευ νου δοξῃ | ||
των ῥητορων εἰ χαριζονται , ἀλλ ' εἰ μετα του βελτιστου και της χαριτος στοχαζονται . και κατα τουτ ' |
καινοτερον Ἀττικοι και Ἑλληνες . ἀπεδομεν ἀπεδοτε ἀπεδοσαν Ἀττικοι , ἀπεδωκαμεν ἀπεδωκατε ἀπεδωκαν Ἑλληνες . ἀπολλυς Ἀττικοι , ἀπολλυων Ἑλληνες | ||
ὁτι αὑτη ἐστιν ἡ αἰτια τουτου του πραγματος , ἡν ἀπεδωκαμεν , και οὐκ ἀλλη . οἱον του ὀνομαζεσθαι τους |
ἱδρωτα . ἀλλ ' ὁρα πως οἰδε τας διαφορας ὁ Ἱπποκρατης . ἀλλο γαρ σκληρον και καρφαλεον και περιτεταμενον , | ||
παρα το αἰρω , το προσφερω , ἐστιν , ὡς Ἱπποκρατης ἐν Ἀφορισμοις προσαρματα τας τροφας καλει : ὡς δε |
Πελοπιδας ὁρμηθεντας ἐκ της Πισατιδος , εἰτ ' εἰς τους Ἡρακλειδας και το Ἀργος ἐχοντας . μετα δε την ἐν | ||
της ἐπι την Τροιαν ἀφικομενης . πρωτον μεν γαρ τους Ἡρακλειδας των Πελοπιδων ἀμεινους ἡγουντο ἀρχοντων ἀρχοντας ἐχειν , ἐπειτ |
ἐποιειτο Τιμαρχος οὑτοσι ἐπι του ἰατρειου , ἀργυριον τι προαναλωσας ἀνεστησεν αὐτον και ἐσχε παρ ' ἑαυτῳ , εὐσαρκον ὀντα | ||
χαλκουν ἀνεθηκε τῳ Ἡφαιστῳ και παρ ' αὐτῳ την ἰδιαν ἀνεστησεν εἰκονα ἐπιγραψας Ἑλληνικοις γραμμασι τας ἑαυτου πραξεις . τριτος |
ἐπαγγελιαν ἐπαγγελειν ἡνπερ ἐγω Τιμαρχῳ , και ἐπειδη Κρωβυλος ὁ ἀδελφος αὐτου ἐδημηγορει , και ὁλως ἀπετολμων ὑμιν οὑτοι περι | ||
ὁ μεν Ἀρχιαδης οὐκ ἐγαμει , ὁ δε Μειδυλιδης ὁ ἀδελφος αὐτου , παππος δε τουτουι ἐγημε . και οὐδεπω |
Τιτανην ὁδος σταδιων μεν ἐστιν ἑξηκοντα και ζευγεσιν ἀβατος δια στενοτητα : σταδιους δε προελθουσιν ἐμοι δοκειν εἰκοσι και ἐν | ||
Βοιωτιᾳ και Λοκριδι και τοις Μαλιευσι . δια δε την στενοτητα και το λεχθεν μηκος ὑπο των παλαιων Μακρις ὠνομασθη |
ἐν Λακεδαιμονι ἀπο Αἰγεως τινος Θηβαιου , ὁν συνεργησαι τοις Ἡρακλειδαις φασι προς την κατακτησιν της Λακωνικης . ἐνιοι Ἀργειδαι | ||
λοιμου φθειρομενοι . οὑτος ὁ Καρνος μαντις ὠν εἱπετο τοις Ἡρακλειδαις ἀσημα τουτοις μαντευομενος : ὁντινα ἐκτραπεις εἱς των Ἡρακλειδων |
οὑτωσι δηλων , τουτο δε ὡς οὐδεν ἀλλο εἰποντος εἰς σωτηριαν του Φημιου μειζον ἠ ὁτι οὐδενος ἀνθρωπων ἐστι μαθητης | ||
και τῳ πληθει των οἰκτιρμων σου ὡρισας μετανοιαν ἁμαρτωλοις εἰς σωτηριαν . συ οὐν , κυριε ὁ θεος των δικαιων |
οἱ μεν ἑαυτων ἐγενοντο οἱ παραφρονησαντες , ὁ δε ἀρχων ἐπανηκεν , ὁ δεσμος δε ἠν παρα τους νομους , | ||
ἐφυγεν , συνῳκισεν αὐτην ὁ πατηρ ἑτερῳ , μετα τουτο ἐπανηκεν ὁ την φθοραν ἐργασαμενος , και ὁ πατηρ ἀξιοι |