φεροντα παρ ' Ἀγησιλαου προς Νεκταναβιν : τον δε τοις ἱερευσιν αὐτον συστησαι . και τετταρας μηνας προς ἐνιαυτῳ διατριψαντ | ||
αὐτων καδμιλοι , ταυτα κατα τον αὐτον τροπον ὑπηρετουν τοις ἱερευσιν οἱ λεγομενοι νυν ὑπο Ῥωμαιων καμιλοι . ἐτι προς |
μεν κατα την αἰσθησιν , οὐπω δε σαφες κατα το ἐπιστημονικον : παντως μεν γαρ αἱ δυο μειζους της λοιπης | ||
μη ἡ ἐκμελεια παραπεμποιτο . Οὐδ ' ἀν τι ἀλλο ἐπιστημονικον γενοιτο εἰ μη τοὐναντιον ἀνεπιστημον του ἐπιστημονος , ἀλλα |
ἐμπειροι φευγουσιν . οἱ δε ἀνδριζομενοι κατα τα πολιτικα μενοντες ἀποθνησκουσιν , ὁπερ κἀπι τῳ Ἑρμαιῳ συνεβη . οἱ μεν | ||
ληφθωσιν ὑπο νουσηματος τινος ὑπερ τεσσαρακοντα ἐτεα , οὐ μαλα ἀποθνησκουσιν . Ὁκοσα δε των σωματων συγκρησιν λαμβανει πυρος του |
και πλειστης μεταλαγχανειν συγγνωμης ἁπαντες , ὁσοι δη του ἀληθους ἁμαρτανουσιν . οὐ γαρ δηπου ἑκοντες εἰναι ἀλωνται και ὀλισθαινουσιν | ||
των ἠδη οὑτως συγγεγραμμενων . Και πρωτον γε ἐκεινο ἡλικον ἁμαρτανουσιν ἐπισκοπησωμεν : ἀμελησαντες γαρ οἱ πολλοι αὐτων του ἱστορειν |
νοσηματων ἐν τοις ὑστερον ἐπι πλεον ῥητεον . Σπειρειν δε κελευουσιν οἱ μεν προ πλειαδος : ξηραν γαρ ἀνικμον τε | ||
τῳ ἐπισχειν ἐστι και τα δεινα ταυτα ποιησαι ἁ οὑτοι κελευουσιν : ἐν δε τῳ παραχρημα οὐκ ἐστιν ἀρχην ὀρθως |
οἱ ἑλληνες . ῥοθου ] † ἠχου , βοης . παιουσι ] τυπτουσι . κρεωκοπουσι ] † κατατεμνουσι . δυστηνων | ||
ὀπισθεν παριεναι μολις ἑπομενος . οἱ δ ' ἀλλοι στρατιωται παιουσι και βαλλουσι και λοιδορουσι τον Σωτηριδαν , ἐστε ἠναγκασαν |
φαυλη ἐστιν ἑξις . Ἐπειδηπερ ὀπισθεν εἰπεν , ὁτι τινες δοξαζουσιν , ὁτι ἐγκρατης ἐστιν ὁ ἐμμενων τῃ δοξῃ και | ||
φαυλον ἀγοντα . και παλιν ὀπισθεν εἰπεν , ὁτι τινες δοξαζουσιν , ὁτι ὁ ἀκρατης οὐδ ' ὁλως ἡτταται ὑπο |
Παλλαντος ἐπιθεσθαι ταις Ἀθηναις διανοουμενου και την Σφηττιαν ὁδον προφανως διαπορευομενου ἐπι το ἀστυ μετα της δυναμεως αὐτου , οἱ | ||
, ὡς νυν ἐχει ὁ των ζῳδιων κυκλος θεσεως , διαπορευομενου την νμξʹ περιφερειαν παντα τα ἀστρα φαινεται τα ἐπι |
ὁπλα και μηχανηματα και στρατοπεδα των ἀναγκαιων ἐστι κτηματων τοις κρατουσιν : ἀνευ γαρ τουτων οὐχ οἱον τε σωζεσθαι την | ||
κροσσοι . θυσθλα τους θυρσους ἠ κλαδους οὑς αἱ Βακχαι κρατουσιν . ἐνιοι δε τα ἐπι την θυσιαν ἐκφερομενα . |
και παλιν ἐπανατασεσι και νουθεσιαις ἐμβριθεστεραις τους κατ ' αὐτον πολιτευομενους ἐκαλεσεν εἰς την ὡν ἐπαιδευθησαν ἐπιδειξιν : οἱ δε | ||
τῃ πατριδι τοσωνδε συμφορων γενομενον , θεραπευσας ὁ Βαρκας τους πολιτευομενους , ὡν ἠν δημοκοπικωτατος Ἀσρουβας , ὁ την αὐτου |
δε και περι ταυτης μοι δοκει της πολεως ἐχειν : ἀφαιρουσιν οἱ λογοι τα πολλα των θαυματων και ποιειν δοκουσι | ||
του καρπου . περιμενουσι δε την πεπανσιν και οὐκ εὐθυς ἀφαιρουσιν ὁτι και ἡ κατεργασια και ἡ ἀφαιρεσις χαλεπωτερα και |
ἐπι πασι των κατα το θʹ τουτεστι το προηγουμενον του μεσουρανηματος . το δε ὑπο γην παν ἡμισφαιριον , φησιν | ||
καταβιβαζοντος ἀφελοντας κεντρικον διαστημα , τουτεστι ἀπο ὡροσκοπου ἑως του μεσουρανηματος , τας λοιπας παλιν ἀπο του ὡροσκοπου ὡς ἐπι |
της Σεληνης κακωσει και ὁ Ἑρμης συμπνευσῃ οἱ δραπεται αὐτοχειρες ἀποθνῃσκουσιν . τας δε προειρημενας κακωσεις οἱ ἀγαθοποιοι ἀναλυουσιν ἐπιθεωρησαντες | ||
ἀνασπωσιν οἱ ποιμενες , και περιαλλομεναι , τουτεστιν ἐπιπηδωσαι , ἀποθνῃσκουσιν . ἱστορει Ἀριστοτελης ἐν τῳ θ ' Περι ζῳων |
, ὁ δεινα κακοτροπον ἐγεννησε παιδιον , ὁ αὐτος και χρηστου τροπου παιδιον ἐγεννησε . Προδηλον γαρ , ὁτι ἡ | ||
τε ἑτοιμως ἐχοντος προς τας καλας χαριτας και Καλλιγενους του χρηστου κινουντος ἐγγυθεν . Ταυτα σοι περι τουτου γραφω : |
ἐλαχιστου , ὁν ὑποδειξει τροπον . Το δε ἑτερον βραχυ κανονιον ἐπι στιχους μεν ἐστιν ιβ σελιδια δε παλιν τρια | ||
ἑξηκοστων μεθοδου προχειρως λαμβανωμεν , ὑπεταξαμεν τοις προκειμενοις κανονιοις ἀλλο κανονιον βραχυ περιεχον τους τε της παροδου της κατα τον |
δυνατον αὐτον μετοχετευθηναι : της δε σαρκος θλασθεισης ὑπο τινος ἐμπεσοντος βαρεος , και των ἐν αὐτῳ μικρων φλεβιων διαιρεθεντων | ||
ἐπαινει μεν τον συμβουλον και φησιν οὐκ ἀλλως ποιησειν , ἐμπεσοντος δε του δεσποτου παλιν Ἀγαμεμνων γινεται και τα ἐνδον |
σφεας οἱ Ἑλληνες πειρησονται παραλαμβανοντες ἐπι τον Περσην , πεμψαι θεοπροπους ἐς Δελφους τον θεον ἐπειρησομενους , ὡς σφι μελλει | ||
τῳ θεῳ χρησθαι παρῃνουν , ἐπι το Δελφικον μαντειον ἀπεστειλαν θεοπροπους . . Ἐν δε τῳ μεταξυ χρονῳ Οὐιεντανων τις |
ὑδατι διεις , εἰριῳ ἑλιξας , προστιθει . Ἑτερον χολην καθαιρον : σικυης ἐντεριωνην λειην τριψας , μελιτι φυρησας , | ||
μιξας και ἐλαιον ἀνθινον , κλυζειν . Φλεγμα και χολην καθαιρον : κοκκους κνιδιους ἑξηκοντα , μελι τε και ἐλαιον |
ἐλαχιστον : οὐτε ἀρα μεγιστον ἐστι παντων οὐτε ἐλαχιστον . Παντος κωνου σκαληνου δυναμει ἀπειρων ὀντων των δια του ἀξονος | ||
ἐπιθυμειν , ἠ του μεν , του δε οὐ ; Παντος , ἐφη . Οὐκουν και τον φιλοσοφον σοφιας φησομεν |
. οὑτω και των ἀνθρωπων ἐνιοι δια τας ἰδιας ἐπινοιας λανθανουσιν εἰς συμφορας ἑαυτους ἐμβαλλοντες . ὀνηλατης ἐπιθεις ὀνῳ και | ||
τουτ ' ἀληθες ἐπι γε των μειζονων , ἀλλα μαλλον λανθανουσιν αἱ πασαι των σπερματων φυσεις : ὁπερ και ἐν |
παρεμειναν δ ' αὐτῃ και μεχρι θανατου , και ἀποθανουσαι πολυτελους ταφης ἠξιωθησαν και τιμης ἐτυχον . Κλεοπατραν γαρ Καισαρ | ||
κορυφας τινας ἀπορραγηναι τινες μνημονευουσιν . εἰσι δε λατομιαι λιθου πολυτελους του μεν Ταιναριου ἐν Ταιναρῳ παλαιαι , νεωστι δε |
οὑ Φιλωτας διηγαγεν Ἀλεξανδρῳ την ἱππον , ἐκεινου την φαλαγγα ἀγαγοντος ἐκ των Σολων δια της παραλιας και της Μαλλωτιδος | ||
† Θηριου του εἰς την Κυρηνην την ἀπο Θηρας ἀποικιαν ἀγαγοντος , ἰσχνοφωνου ὀντος : ὡς γαρ βαρβαρος βαρβαριζειν , |
παρα σου και χαιροντα ἀπελθειν . Οὐ μαλα ἡμων ἐοικατε ἀπειναι , το γαρ οὑτω τεχνικως ἐπιστελλειν οὐ παντως ἐστιν | ||
ἐφη , οἰδα : σπευσει γαρ ἑως ἐτι προσω δοκεις ἀπειναι . Ἐγω δ ' , ἐφη ὁ Κυρος , |
ἀποκατεστησε : Ξενοκρατει μεν την ἐλευθεριαν , Ἀθηναιοις δε το μετοικιον . τουτο φησι Μυρωνιανος ὁ Ἀμαστριανος ἐν τῳ πρωτῳ | ||
εἰς το δημοσιον και τριωβολον τῳ γραμματει . μετοικιον . μετοικιον ἐστι τελος οὑτω καλουμενον ὁ ἐτιθεσαν ἐν τῃ πολει |
, καταλυσαι την Ῥωμαιων ἡγεμονιαν ἐπεβαλετο εἰθ ' ἑαυτῳ τυραννιδα κατασκευαζομενος εἰτε τῳ Σαβινων ἐθνει πραττων ἀρχην και κρατος εἰτ | ||
την διανοιαν καθολου ἐκφερεται , ὁτι πας ὁ πραττων και κατασκευαζομενος τα δι ' ὡν τινα ληψοιτο , οὑτος ἐκεινῳ |
παιδειας ἀγωνα προς τους γενεσιουργους πολεμιους , τους τε ἐξωθεν ἐπιτιθεμενους και τους ἐνδον προδιδοντας . , . . Ἀμμωνιανος | ||
ἱεραξ μεν φανερους και ὁμοσε χωρουντας , ἰκτινος δε λαθρᾳ ἐπιτιθεμενους . Κοραξ δε μοιχῳ και κλεπτῃ προσεικαζοιτ ' ἀν |
Ἑκαβης ὠδινες ὀνειρων , ληγει δ ' ἀμβολιεργον ἐτος πολεμοιο λυθεντος . τοιος ἀριστηων λοχος ἐρχεται , οὑς ἐπι χαρμην | ||
οὑτος ἀπεκτεινε μονος ὑποστας και ἀλλους πολλους και ἀγαθους . λυθεντος δε του πολεμου τας χαριστηριους θυσιας ἀποδοντες οἱ Κυμαιοι |
λοχαγου τοπον ἀντιμεταλαβῃ , οἱον λοχαγουντος του αβγδε και ἑξης ἐπιστατουντος του ζηθικ και ἐφ ' ἑξης του λμνξο , | ||
καταπολεμησαι τουτον παρεσκευαζετο . μετα δε ταυτα Θρασυδαιου του Θηρωνος ἐπιστατουντος της των Ἱμεραιων πολεως βαρυτερον του καθηκοντος , συνεβη |
παραδειγματος , τισι τινα ἀπονεμητεον . εἰς μεν γαρ τους γαμους φησι δειν καλειν τους συγγενεις , ὁ δη και | ||
γαρ ἀπεδομεσθα κἀκερδαναμεν τα δωρα ταυτι σοι φερομεν εἰς τους γαμους . Ἰθι νυν , καταθεμενοι παρ ' ἐμοι ταυτ |
, ἐπιφορα δε [ συμπερασμα ] το ἐκ των λημματων κατασκευαζομενον ἀξιωμα . οἱον ἐν τουτῳ τῳ λογῳ εἰ ἡμερα | ||
. εὑρειν δ ' αὐτον και το ἐκ της κριθης κατασκευαζομενον πομα , το προσαγορευομενον μεν ὑπ ' ἐνιων ζυθος |
, ἐπαν δε και ὑπο ἀγαθοποιων μη θεωρηται ὁ του σινους και του παθους σημαντικος ἀστηρ ἐξ ἐκεινου του παθους | ||
ὁτε και το ἡπαρ οἰδαινει . Ὁ δε κληρος του σινους λαμβανεται ἐπι μεν ἡμερων ἀπο Κρονου ἐπι Ἀρεα και |
. ἐς τε τα ἐθνη πεμπων , ἡγεμονας τε και ἐπιτροπους ὡς ἐκεινου φιλους παντας διεχρησατο . πασα τε νυξ | ||
την μεν προικα λαβειν ὁμολογησαντα και ἐχειν αὐτον προς τους ἐπιτροπους ἀπογραψαντα , το δ ' ἐργαστηριον κεκαρπωμενον αὐτον και |
μεμαρτυρημενων τῃ πειρᾳ ἐξευρον . και πρωτον γε των τας πλατειας ἑλμινθας ἀναιρειν δυναμενων μνημονευσομεν , ἐπειδη των ἀλλων μαλλον | ||
. ἐστι δε δριμεια και δηκτικη , διο και τας πλατειας ἑλμινθας ἐκβαλλει και ἀποσυρει μετα πολλης καθαρσεως χολωδους βιᾳ |
τα ἑλκη ὑγροτεραν τε την γαστερα ποιουσι και τους πυρετους ἐπιτεινουσι . πλην , ἐπειδη παντες οὐκ ἐπι πολυ της | ||
, ἀπολλυμενοι δε λυουσι τας ἐν ποσι στασεις και αὐξανομενοι ἐπιτεινουσι . παιδιον δε παιζον ἰδειν κυβοις ἠ ἀστραγαλοις ἠ |
τας δοκιμασιας εἰναι ἐψηφισαντο , δια δε τους μηδεν τοιουτον πραξαντας τας συνθηκας ἐποιησαντο . τοσαυτα σοι ἐγω ὑπερ του | ||
πριν γε δη τους αὐθεντας και τους το αἱμα χερσι πραξαντας τῃ γῃ καθιερευσαν . ἠν δε ἀρα ὁ Γαγγης |
και διεκαρτερουν πανταχοθεν κατατιτρωσκομενοι , βλαψαι δ ' οὐδεν τους πολεμιους δυναμενοι . ἠδη δ ' αὐτων καταπονουμενων ἀνελπιστως ἐπιφανεντες | ||
και ἀβαθη ποιησαι την φαλαγγα ταχυ γαρ που συμβαινει τους πολεμιους διαρρηξαντας αὐτην διοδον ποιεισθαι , και μηκετι παρα κερας |
το σωμα θερμαινεται : και γαρ ἀπο της ταλαιπωριης τουτου θερμαινομενου και ἡ ἰκμας ἐν αὐτῳ διαχεεται , και γινεται | ||
ἁφης δε , ὁταν μεταξυ ᾐ του θερμαινοντος τε και θερμαινομενου , και ἐπι της γευσεως , εἰ των ὑγρων |
. Μαθων παρ ' Ἡρακλεους Διονυσος την ὁδον προς τους κατοιχομενους πορευεται , λαβων το δερμα και το σκυταλον , | ||
δαιμονας τινας ἐπιχωριους κατα τινας νομους πατριους ἠ και τους κατοιχομενους . προς το κοινον δε εὐφιλοτιμητα ὁσα λαμπρα ἐστι |
προϊεσθαι . ὁπου γαρ οὐδε ἐν αὐτοις τοις πραγμασιν εὐ φρονουντων ἐστι τα μειζω των ἐλαττονων ἀποδιδοσθαι , ἠ που | ||
, παραλος ταυτ ' ἐστιν . ταυτ ' ἠν εὐ φρονουντων ἀνθρωπων , ἐπηρεαζοντων δε και διαφθειροντων τα πραγμαθ ' |
τουτοις οὐκ εἰς ἐρημον συναχθεντες τοπον οὐδ ' ἐν ὀλιγοις μαρτυσιν ἐξελεγχθεντες , ἀλλ ' ἐν ἀγορᾳ παντων ὁρωντων γενομενοι | ||
[ ὁ δ ' αὐτικ ' ἐλθων ⌋ συν τριοισι μαρτυσιν ⌊ ὁκου τον ἐρπιν ὁ σκοτος καπηλευει , ἀνθρωπον |
. και τα ἐπιρρηματα συγκεκροτημενως , μεμελετηκοτως , ἀκραιφνως , ἐπιστημονως , ἠσκημενως , συντεταγμενως , ἐγρηγοροτως , πολεμικως , | ||
τοιουτου , ἀλλ ' ἀπο της θεου της Ἀθηνας , ἐπιστημονως σε και φρονιμως οὑτως διατιθεντα τους λογους . ἀναγαγων |
ὁμολογω . . οἱον ] δυνατον . τουτο ] το παρακουειν . δειμαινεις ] φοβῃ . πλεον ] της συγγενειας | ||
λειτουργιαν ὑποστηναι και παρασχειν τα ὠτα , και ἀνευ κηρου παρακουειν των φαυλων δυναμενος . ὡστε ἠδη σιωπησομαι σοι , |
ἀποδημιας παρεχει , τοις τε ἀπο ξενης εἰς τα οἰκεια ἐρχομενοις το αὐτο σχημα ταχειας τας ἀναστροφας δηλοι . τον | ||
ἐχων ἁ δωσειν ἐφης ἀποστελλε και χαριζου τῃ πατριδι τοις ἐρχομενοις ἐκ της πατριδος κεχαρισμενα . λογος δε παρ ' |
τοις γαρ γινωσκουσι , φησιν , ἡ γνωσις τοις γινωσκομενοις ἐξομοιουται , ὡς εἰναι των μεν ἀναγκαιων ἀναγκαιαν και την | ||
ὑστερον ἐγενετο : κατα δε την θρεψιν τῳ ἠδη γεγονοτι ἐξομοιουται το ἐπιρρεον , και δια τουτο εὐλογως ἐκεινην μεν |
ἀστρων αἰωνιον ταξιν , θαυμαζοντας δε τα γινομενα κατα τας προρρησεις , ὑπολαβειν τον τουτων εἰσηγητην θειας μετεχειν φυσεως , | ||
σεληνης ἐκλειψεις πολυ διαφωνειν προς τας συντασσομενας ὑπο των ἀστρολογων προρρησεις , ὑποτιθεμενων γε δη αὐτων ἐν ταις πραγματειαις το |
' αὐτην ἡνικα ὁ Κιμμεριων κατεδραμε την Ἀσιαν στρατος . ἀποτομον εἰς θαλατταν ὑψηλον τ ' ὀρος , νυχθημερον πλουν | ||
προς την ἠπειρον γεωδεσι λοφοις ἐστιν ὁμαλες και ἐκ θαλαττης ἀποτομον και ἀκλινες , οὐ μην θεου μαρτυριας ἀμοιρον : |
φρουραν ἐκβαλουντες , παραγενομενων δε πρεσβευτων ἐκ της Ἀλεξανδρειας και παρακαλουντων παυσασθαι της φιλοτιμιας τουτους μεν ἀπεκτειναν , την δ | ||
ἐπ ' ἀκουσιῳ τῳ κακῳ , των δε ἀλληλους ἀμυνειν παρακαλουντων : και οἱ μεν ὀπισθεν ἀνειχον τους ποδας χερσι |
, και ὁ εἰς εὐθυ ἐξακοντισμος του αἱματος , και περονης μετρον , και το σταδιον , ὁπερ ἐν συνθεσει | ||
την συμβολην , δια το ἐπιπολαιως συνηρθρωσθαι . της δε περονης το μεν ἀνω ἀκρον συμπεφυκε κατα του ἀντικνημιου ὑπο |
, κωλυεται μεν αὐτος δι ' ἑαυτου τουτο πραττειν , ἀναγκαζεται δε προς των ἀρχοντων ἀνενεγκειν την γνωμην ἑνι των | ||
χειλων διαπειρειν την βελονην το λοιπον του δερματοϲ ὀλιγοϲτον ὀν ἀναγκαζεται και βιαζεται ῥηγνυϲθαι , το δε πλειϲτον ἀποχωρειν το |
το δικαστηριον ἐβουλεσθε μεν θανατῳ κολασαι , του δε προβαλλομενου πεισθεντος την δικην τε πασαν ἀφειναι ἠναγκασατ ' αὐτον , | ||
ἀν μαλιστα πιστευσῃ , τουτοις ἐπιτρεπειν περι του πραγματος . πεισθεντος δε του πληθους , ὁ δημος εἱλετο δυο ἀνδρας |
, βλιμαζοντες , ἀντι του κακουντες . ἀποτιλλουσι γαρ και κατεσθιουσιν . οὑτοι δε οὐ μονον ὑμας ἑψουσιν , ἀλλα | ||
[ δαρδαπτουσιν / ] ] ⌈ κατεσθιουσι . / [ κατεσθιουσιν . ] την ψυχην ] το αἱμα . ἰστεον |
χρησθαι τοις προκειμενοις παραγγελμασι : εἰτ ' οὐν δια το συνθετους χρονους συντρεχειν τοις μελλουσι λεγεσθαι προσεχειν και συγκρινειν τα | ||
τας δε ἀσυνθετους ἐν μεταβασει : διο και αὐτοπαθεις τας συνθετους τινες ἐκαλεσαν , ἀλλοπαθεις δε τας ἁπλας . Τας |
γενομενης ἀφνω , εἰ τις ἀπολελοιπε τι , ἀναστρεφετω και παρασκευασαμενος καλως ἐπανηκετω . ἡσθησαν οἱ δειλοι και αὐτικα ἀνεστρεψαν | ||
δικαιᾳ ληφθεις ὀργῃ την ἐκστρατειαν κατ ' αὐτου ἐποιειτο . παρασκευασαμενος οὐν χειμωνος καλως , ἐπειδη ἐαρ ὑπεφαινεν ἠδη , |
μιμηται και ὀρεγηται τοιουτος γενεσθαι . οἱ τ ' αὐ κιθαρισται , ἑτερα τοιαυτα , σωφροσυνης τε ἐπιμελουνται και ὁπως | ||
ὡσπερει λυρας . οἱ δε τεχνιται λυρῳδοι , κιθαρῳδοι , κιθαρισται κιθαριστριαι , ψαλται ψαλτριαι . και τα ῥηματα λυριζειν |
του Ὑρτακου , ὁτι του στρατηγου κελευσαντος ἐξω της ταφρου καταλιπειν τους ἱππους μονος οὐχ ὑπηκουσεν , ἀλλα συν αὐτοισιν | ||
Ἀριστοτελης ἐπιτρεψει . πειραται δε προσαναγκαζειν αὐτους ἠ ὁρον τινα καταλιπειν ἐν τοις πραγμασι και μη παντων ἀταξιαν και ἀοριστιαν |
κατ ' ἐνεργειαν του δυναμει : ἐπειτα ἐκεινο γε παντως ὁμολογησουσιν ὁτι συνεχη τε και ἡνωμενα οὐχ ὁμοιομερη μονον ἐστιν | ||
προσχρωμενοι , μενοντες ἐπι των ἐμπειρως παρατετηρημενων , οὐθ ' ὁμολογησουσιν , ὁτι καθολου μηρος ἐξαρθρησας καταρτισθεις παλιν ἐκπιπτει , |
ἐν Ῥοδῳ διηγε μετα των συντροφων , ὁ τι πραξει βουλευομενος : ὁ δε Ἱπποθοος διεγνω την Ἀνθιαν ἀγαγειν ἀπο | ||
ἐγκαλει , και ἐμαρτυρησεν ὡς ὀργιζομενος ἐκεινῳ και οὐκ ὀρθως βουλευομενος ταυτα διεθετο . Πως γαρ ἀν εὐ φρονων , |
ὑπαρχει ὁ ἐπιμερισμος κατα πηξιν κακοποιος βλαπτων ἁμα και τον ἐπιμεριζοντα κατα πηξιν ἠ το ζῳδιον του ἐτους ἠ τον | ||
ἀναφορων ζαμοκταρ , και τῳ τοιουτῳ ὀνοματι οὐκ ὠνομαζον ἑτερον ἐπιμεριζοντα . Δει δε σε ποιουντα τον περιπατον των ὁριων |
φερομαι τλαμων ; πα μοι φθογγα διαπωταται φοραδην ; ἰω δαιμον , ἱν ' ἐξηλου . Ἐς δεινον οὐδ ' | ||
' ἀνεπεμψεν ἱερον , ἐνθα γυναικες . Ἰω μοιρας ἀτεγκτε δαιμον . Ὠ καταρατος ἐγω : τις ἐμον οὐκ ἐποψεται |
. ἐν αὐτῃ γαρ ἀγαλλεται παρα πλανητας παντας Ἑρμου ἀστηρ ταχυτατος , ἀν ἐξαυγος τυγχανῃ : ἐπαν γαρ ἐκ των | ||
φορεσειεν , οὐ φοβειται λυκον , και ἱππος φορων αὐτον ταχυτατος γινεται . ὁτι φοβειται ὁ λυκος την σκιλλαν , |
θυραυλιᾳ δε ἐποτρυνει , προβαλλει δε χειμωνι , καυματι δε ἐπιδιδωσιν . ὁ δε Ἀλεξανδρος ἐκεινος Δαρειου μεν ἐκρατει , | ||
μετα την Νωε και των υἱων αὐτου γενεσιν εἰς πολυανθρωπιαν ἐπιδιδωσιν ἡμων το γενος . ἀλλ ' ἰσως οὐ χαλεπον |
οὐν ἐκ τουτου παχυνθεντας τους χυμους μηδε τοις καθαιρουσιν εὐχερως ὑπεικειν φαρμακοις . δει οὐν ἐγνωκοτα τους χυμους ἀναλυθεντας μη | ||
„ πως τα μεν ἀλλα ζῳα ἁπαντα | ἠξιουμεν αὑτοις ὑπεικειν και βιουν | ὁπως ἀν θελωμεν και ἡμιν ξυμφερῃ |
εἰδος ῥοιας , ὠνομασθαι δε φησι αὐτην ἀπο τινος Προμενου Κρητος ἐπουσι ] καλουσι συν και Αἰγινητιν , ὁσαι τα | ||
Ἡφαιστου , Ἡφαιστος δε εἰη Ταλω , Ταλων δε εἰναι Κρητος παιδα . οἱ μεν δη Ἑλληνων λογοι διαφοροι τα |
καταλαμβανεται και της συγκρασεως της τε προς ἀλληλους και τους τοπους , καθ ' ὡν ἀν ὠσι τετυχηκοτες . ὁ | ||
τα ὑγρα , ποτε δε ἀποστρεφομενης της ὑλης εἰς ἑτερους τοπους και δι ' ἐκεινων ἐκκρινομενης : ἱδρωτων γαρ δια |
, ἐπαγρυπνων τοις της στρατηγιας ἐντευγμασι : δια δε της συνηθους των ἀπιστων μελετης ἀθλητης ἐγενετο των κατα πολεμον ἀγωνων | ||
ἐκ δε δημοκοπιας Τερεντιον Οὐαρρωνα , πολλα αὐτοις ἐκ της συνηθους δοξοκοπιας ὑπισχνουμενον . και αὐτους παραπεμποντες ἐξιοντας ἐδεοντο κριναι |
δε ἑορτασαντας ἐπανηκειν ἐς αὐτον . τουτους ἡ βουλη πανυ παρακαλουντας και ἐναγοντας ἐς τας διαλυσεις ἐκελευσεν ἑορτασαντας Πυρρῳ παραδουναι | ||
αἰτιοις . οἱον γαρ γεγονεν , ἀκουσαι χρη τους ἐμε παρακαλουντας προς τα νυν πραγματα . ἠλθον Ἀθηναιος ἀνηρ ἐγω |
μεν ὑπολαμβανειν αὐτα εἰναι τῳ γενει θεωρηματα τους δε προβληματα ἀποβλεποντας εἰς το σχημα μονον της προτασεως . την δε | ||
μη προς τους ἐμους λογους μηδε τους ὑπο τουτου ῥηθησομενους ἀποβλεποντας . οὐ γαρ δικαιον τους ὑπερ των νομων καθημενους |
. Ἀλλος δε τις παρην ; Σχεδον τι οἰμαι τουτους παραγενεσθαι . Τι οὐν δη ; τινες φῃς ἠσαν οἱ | ||
ὁτι παρασκευαζομενου Ξερξου τον ἐπι τηι Ἑλλαδι στολον , πρεσβεις παραγενεσθαι προς Γελωνα τον τυραννον ἱκετευοντας εἰς τον των Ἑλληνων |
πειθεσθαι , αὑτῳ δε προσεχειν τον νουν , και ἐσθιειν παρακελευεται τα και τα , οὐδεν ἀποδεων του παρα Δαμοξενῳ | ||
, ἁς πρωτας ἐν ἑαυτῳ δεικνυς συντρεχουσας ὁ φιλοσοφωτατος αὐτοκρατωρ παρακελευεται και ἡμιν ἐν γηρᾳ γουν ἀκολουθησαι νεοτητι φιλοσοφουσῃ και |
πλην κερδους ἀπληστου . „ Ὁ αὐτος νεανισκου τινος αὐτον παρακαλουντος γραψαι ἐγκωμιον αὐτου , χαριν γαρ αὐτῳ ἑξειν , | ||
ὑμων δε τοιαυτα ψηφιζομενων , του δε στρατηγου Βυζαντιους τε παρακαλουντος και διαγγελλοντος προς ἁπαντας , ὁτι πολεμειν αὐτῳ προσταττετε |
ἀλλοτε μεν πολυκοιτους , πολλακις δε μηδε ἀφροδισιαζοντας ἀλλα μονον ἡδομενους . τετραγωνοι δε πολλῳ χειρονες : τα μεν γαρ | ||
ἐν ταις πολιτειαις κολασεων φανερον : τους γαρ τοις πονηροις ἡδομενους λυπουντες οἱ νομοθεται πειθουσι τα μεν φαυλα μισειν , |
οὐκ ἀρα πασι δεικνυσιν , ἀλλα μονοις ἐκεινοις τοις προς ἀπολυσιν των κακων οἰκοθεν ὡρμημενοις και το παρ ' ἑαυτων | ||
γαρ οὐσα ἡ ποσθη διατιτραται ῥᾳδιως . μετα δε την ἀπολυσιν της προσφυσεως ὀθονιον λεπτον ὑδατι ψυχρῳ διαβροχον μεταξυ θετεον |
: της γαρ ἀδικιας ἀκουσιου οὐσης πολυ μαλλον το ἀδικειν ἀκουσιον ἀν εἰη , ὁσῳ και μειζον κακον ἀν τυγχανοι | ||
το δ ' ἀκουσιον : και ἑκουσιον μεν ἁδονα , ἀκουσιον δε λυπα . ταὐτα δε ταυτα και ἐπιτεινοντι και |
ὁ θειος Μαρκου Ἀντωνιου , ἡνικα φυγας γενομενος μετα την ὑπατειαν , ἡν συνηρξε Κικερωνι τῳ ῥητορι , ἐν τῃ | ||
την ἀρχην παραδεδεγμενον , θρασυτερον ὀντα του Κλωδιου , ἐς ὑπατειαν ἐπηλπιζε και ἠλειφεν ἐπι τον Κλωδιον και ψηφισασθαι τῳ |
. παλιν τοινυν πρωτον μεν τις χρεια του περι την παιδευσιν πονου ; γενοιμεθα γαρ ἀν καθευδοντες σπουδαιοι . ἠ | ||
ἀντεχομενους , ἐξ ὡν ἀει καταρτιζομενη και παιδαγωγουμενη την θειοτεραν παιδευσιν δαιμονιωδεις και μυσαρας πλανας και δοξας και εἰδωλικας εἰκαιομυθιας |
ἀπολεσας ἐν τῳ πολεμῳ ἐξεπεσεν ὑπο των λʹ , και στρατευομενος ἐν Ἀσιᾳ ἀριστειων ἠξιωθη , και ἐν Κορινθῳ μετα | ||
ἐπεδειξατο : βοιωταρχων μεν περι Λευκτρα ἐνικα τους πολεμιους , στρατευομενος δε και ἀγωνιζομενος ὑπερ της πατριδος ἀπεθανεν ἐν Μαντινειᾳ |
ἐδοσαν τερψιν εἰναι ὁρωσι . τεως μεν οὐν ᾡ συνειχετο ἰσχυοντος , ξυλον τι σμικροτατον τουτο ἠν , ἐμενε , | ||
Λακωσι παντα τον Ξερξου σκοπον , μηδενος δε τι γνωναι ἰσχυοντος , αὑτη τοις Λακωσιν εἰπε , και ξεσαντες τον |
ἐντος περιλαμβανεσθαι το θ ὑπο του ἡλιακου κυκλου ἠ ἐκτος ἀπολειπεσθαι . ὁποτερως δ ' ἀν ὑποτεθῃ , φησι , | ||
ἁμα ταις ἀρχαις δια φυλακης ἐχειν την πατριδα και μηδενος ἀπολειπεσθαι των κοινων . ἀρ ' οὐν τἀγαθα φευγοντας ὑπολαμβανετε |
προσθετων , ὁσα τε δριμεα ἐστι και ὑφ ' ὡν καθαιρεται αἱμα , και των ποματων ἁσσα ὑστερας καθαιρει . | ||
ὑδατος κοτυλην ἐπιχεας , ἐνειναι ἐς την ἑδρην , και καθαιρεται . Ἠν το στομα των ὑστερεων σκληρον γενηται ὑπο |
ἐν τοις διουρητικοις ἀγγειοις ἐποιησε και τῃ ἑνωσει ἀμφοτερων το οἰνωπον του χρωματος γεγονεν και οὐδεν ἀν δοξῃ παραδοξον , | ||
πυρρον μεν ὑπερβαλλει του χρωματος , ἠδη δε ποτε και οἰνωπον προβαλλεται : τῃ δε συστασει ταυτα και των ἐπι |
συμβῃ την χωραν εὐεπιβουλευτον γενεσθαι , δειχθεισης παροδου τοις ἐξωθεν ἐπιστρατευειν ἐθελουσιν . ὡς δ ' ἐπυθετο λογῳ μεν πεμπομενον | ||
Μινυειον . δι ' ἀνυδριαν : των νησων δηλονοτι . ἐπιστρατευειν : ταις νησοις . Κνιδαιων : Κνιδαιος , εἰ |
Καισαν , και τους Συρους πλεονασαι ἐν τῃ Αἰγυπτῳ . Τουτους δε φησι και το ἐν Ἀθως και το ἐν | ||
προς αὐτον πρεσβεις Ῥωμαιων , ἐξωνησασθαι βουλομενοι τους αἰχμαλωτους . Τουτους δια πασης αἰδους και τιμης ἐποιησατο , εἰδε τε |
ποιειν ἠν ἀρα οὐκ εὐ ἐχοντος παντη , ἀλλα ταυτῃ ποιουντος και κινουμενου , καθ ' ὁ τι και χειρον | ||
. και ὁ Χαιρεκρατης εἰπεν : Ἐαν οὐν ἐμου ταυτα ποιουντος ἐκεινος μηδεν βελτιων γιγνηται ; Τι γαρ ἀλλο , |
ποιειν ἀναγκαζεσθαι , ἠ τι τοιουτον : τουτο γαρ μονον παρατηρειν ἀξιος εἰ ἐπι τῳ αὐτῳ πραγματι : ποιησαι τι | ||
, και το προδυνον ὁ ἐστιν Ϛʹ ἀπο του ὡροσκοπου παρατηρειν και τους κακωτικους των ἀστερων πως ἐσχηματισμενοι προς αὐτα |
και παν ὁ ἀν προσεκαλεσατο και ἠσπασατο ὡς ψυχην ζωσαν ἰσοτιμον αὐτο ἡγησαμενος ψυχῃ , τουτο ὀνομα οὐ του κληθεντος | ||
τῳ κεντρῳ ἡμερας κοσμουμενος ὑπο των λοιπων ἀστερων κατα το ἰσοτιμον , βασιλεις ποιει . ἡ Σεληνη ἐν Καρκινῳ πραξεις |
εἰπειν : ἀφηκε δε το ι δια το μετρον . τελειαι γαρ και εἰς τελος ἐξερχομεναι και πληρουμεναι αἱ παλαι | ||
εὐρει . δεδοικα δε συν βασιλευσι μη πολις δαμασθῃ . τελειαι γαρ παλαιφατων ἀραν βαρεαι καταλλαγαι : τα δ ' |
ἁμιλλαν ἐξιων . το δ ' ἠν ἀρ ' οὐκ ἀκουστον οὐδ ' ἀνασχετον , σιγαν κλυοντα δεινα προς κακιονων | ||
τροπον το μεν ὁρατον ὁρασει ληπτον ἐστι , το δε ἀκουστον ἀκοῃ γνωριμον ἐστι , το δε ὀσφρητον ὀσφρησει , |
ὀνειδος οὐδεν ἀνθ ' ὁτου ταδ ' εἰς ἐμαυτον τους ἐμους θ ' ἡμαρτανον . Ἐπει διδαξον , εἰ τι | ||
' ἐγω σοι συμμαχος γενησομαι ; τι προς πολιτας τους ἐμους λεγων καλον ; χαιρων ἰθ ' : εἰ γαρ |
πολει . πορθειν ] ἀφανιζειν . ἐπακτον ] ἀλλοτριον . ἐπακτον ] ξενον , ἀλλοτριον . Ξ ἐπακτον ] ἐπεισακτον | ||
, ἀλλ ' ὁθ ' ἁγνος ἠν , στρατον λαβων ἐπακτον ἐρχεται πολιν την Εὐρυτειαν : τονδε γαρ μεταιτιον μονον |
περιφερειαν διαπορευεται . Και ἐπει ἀπο θερινων τροπων του ἡλιου πορευομενου νυξ ἡ προτερον της ὑστερον ἐστι βραχυτερα , ἐλασσων | ||
ἐπικρηπιδας τον ποδα φησαι εἰναι εὐρυθμοτερον του ὑποδηματος . και πορευομενου προς τινα των φιλων προδραμων εἰπειν ὁτι Προς σε |
ἀμφαγαπαζομενος , του δ ' ἱετο θυμος ἱκεσθαι αὐτην εἰς ἀκατον παιδος πελας : ἀλλ ' ὁτ ' ἐς ἁλμην | ||
βουλησωσι και πολυποδας θηρευσωσιν ἀκολουθουντας , ἑως ἀν εἰς την ἀκατον εἰσελθωσιν . Οἱ σαργοι ἱμειρονται των αἰγων , οἱ |
φρενας , μοχθηρας δε ; ἠ πανταπασι το πεπεισθαι ταυτα γελοιον ; ἀλλ ' ὡσπερ ἀναμαρτητος ὁ ἐκτος ἁμαρτιας , | ||
ὑπερ ἑξαμετρον ἠλθεν , εἰ μη που ἐν ὀλιγοις : γελοιον γαρ το μετρον ἀμετρον εἰναι και καταληγοντος του μετρου |
μετελευσιν ἐπι τας των ἀγαθοποιων ἠ κακοποιων ἀκτινοβολιας ἠ μοιρας παραγενομενοι αἰτιοι ἠ ἀγαθων ἠ φαυλων καθιστανται , ὁτε δε | ||
. προθυμως δε του δυναστου συγχωρησαντος , οὑτοι μεν συντομως παραγενομενοι προς τον Καιπιωνα ῥᾳδιως ἐπεισαν δουναι σφισιν αὐτοις την |
και οἱονει βαρβαρον ἀδοκιμος γενησεται και ὡς προσκοπην ἐμποιουσα τελεως ἀχρηστος . Ἐπιχειρητεον δε και ἀπο της συστασεως της τεχνης | ||
περι τἀλλα δη παντα ἡ δικαιοσυνη ἑκαστου ἐν μεν χρησει ἀχρηστος , ἐν δε ἀχρηστιᾳ χρησιμος ; Κινδυνευει . Οὐκ |
πολλη παρισταται ἀμηχανια , ποτερα χρη τῳ θεσφατῳ πειθομενους αὐτου κατοικειν , ἐνθα λυπηρον εἰσαει βιον τριψουσιν οὐδενος χρηστου ἀπολαυοντες | ||
βαθος μεγιστον των κατα την Ἰνδικην , περαν δε τουτου κατοικειν το τε των Ταβραισιων και Γανδαριδων ἐθνος , τουτων |
τεταξονται δε οἱ μεν ὀξυτεροι του δωριου τονου δια το μετεωροτερον του μελους ταις προς τον ἐξηρμενον πολον παροδοις και | ||
ὑπο ΚΞΑ γωνια της ὑπο ΛΟΕ γωνιας . ἐπει γαρ μετεωροτερον ἐστι το Μ του Ν , ἡ ἀρα ἀπο |
ἐπαγγελιαις και ἀφαιρουμεναι αὐτον του φρονειν : ἠπατησεν ἐφειλκυσατο : τερπειν δυναμενοις : πορθησιν και ταραχην . βιου συγχυσιν τῃ | ||
ὑαλοειδεες εἰναι κλειονται θνητοισι θυηπολεουσι τοπαζοι . Φημι δε τοι τερπειν και ὀπαλλιον οὐρανιωνας ἀγλαον , ἱμερτου τερενα χροα παιδος |
: ” ἐπει Μεσσαλαν ἀπεφηναν ἡμιν οἱ προσηκοντες αὐτῳ μηδε ἐπιδημειν , ὁτε Γαιος Καισαρ ἀνῃρειτο , ἐξῃρησθω των προγραφεντων | ||
Ἀπολλω πολλακις ἐδεχετο τοις Σμινθιοις , ἡνικα ἐξην θεους προφανως ἐπιδημειν εἰς ἀνθρωπους , οὑτω και σε ἡ πολις προσδεχεται |
Λυσις ὁ προειρημενος . Φησι δε Δικαιαρχος τον Πυθαγοραν ἀποθανειν καταφυγοντα εἰς το ἐν Μεταποντιῳ ἱερον των Μουσων , τετταρακοντ | ||
ἐπ ' ὀλιγον : οἱ γαρ μιν Σελινουσιοι ἐπανασταντες ἀπεκτειναν καταφυγοντα ἐπι Διος Ἀγοραιου βωμον . Συνεσπετο δε Δωριεϊ και |
ὀντως λεγομενην Τροιαν ἡ της Ἰδης θεσις , ὀρους ὑψηλου βλεποντος προς δυσιν και την ταυτῃ θαλατταν , μικρα δ | ||
ἀγνοιᾳ , ὡν ἐδοκεις ἐπικρατειν παντων ἀφαιρεθησῃ , προς του βλεποντος Ἰσραηλ , ὁν ἐρρυσιαζες ἀδουλωτον ὀντα φυσει , δουλουμενος |
Ἀμυκλαιων χθονα τεμνει . καδ δε μεσην νησον κοιλην χθονα ναιεταουσιν Ἀρκαδες Ἀπιδανηες ὑπο σκοπιην Ἐρυμανθου , ἐνθα Μελας , | ||
ᾑ ἐνι Φαιναγορη τε και εὐκτιτος Ἑρμωνασσα , ἐνθα δε ναιεταουσιν Ἰωνιδος ἐγγονοι αἰης . αἱδε μεν ἀνθρωποισιν ἀγακλεες εἰν |