χερνητις ἐριθος ἐφ ' ὑψηλου πυλεωνος δενδαλιδας τευχουσα καλους ἠειδεν ἰουλους . Κρηνης Γαργαφιης Ἀγρης μοιραν ἐλειπον , ἐτι ζωοντας | ||
ἀμαρυγαι δε αἱ ἀκτινες , αἱ λαμπηδονες . ἐτι χνοαοντας ἰουλους : τους ἰουλους ὡς χνουν ἀναφυοντας ἐχων , τας |
ὁρασις , φωνας δε ἀκοη , ἀτμους δε ὀσφρησις , χυλους δε γευσις και αἱ ἀλλαι προς τα ἁρμοττοντα ἑαυταις | ||
λευκα γαρ ἐκ μελανων και μελανα ἐκ λευκων μεταβαλλει : χυλους δε και οἱ καρποι , το δε ἐκ των |
. τα δε ἁρπαζοντα μεν , οὐ φανερως δε , ἐπιβουλους , ὡς ἰκτινος και ἀλωπηξ . τα δε εὐμορφα | ||
. οὑς ὁ Κρονος μεν τῳ Ταρταρῳ προσεδησεν , ὡς ἐπιβουλους πτοουμενος , ὁ δε Ζευς της βασιλειας κρατησας τον |
καταθησειν ] τους θεους “ , ἁμα ἐπιφερει το ” ποιους ὀμει συ θεους ; “ , οὐχ ὡς ἀλλοις | ||
, ἡ δε πολιτικη ἐργον ἐχει ἐπιμελεστατον ποιειν τους πολιτας ποιους τινας , ἠγουν ἀγαθους και πρακτικους των καλων . |
προς τους τοκεας τῃ θεραπειᾳ , δικαιοι δε προς τους ἀστους τῳ ἰσῳ , εὐσεβεις δε προς τους φιλους τῃ | ||
της Ῥωμαιων πολεως , ὁτι παντας ἀσμενως ὑποδεχομενη τους ξενους ἀστους ποιειται και τιμᾳ κατα την ἀξιαν ἑκαστον , ἐκει |
δημου διπλασιως : ὑμων τ ' ὠ βουλη , το παραλογον της γνωμης τεθαυμακα , ὁτι οὐκ ἐπιτρεψαντες αὐτῳ , | ||
ἑαυτου νῳ καταλαβειν τον Ἀπολλωνα τα πεπραγμενα τῃ Κορωνιδι : παραλογον γαρ τον ἀλλοις μαντευομενον αὐτον μη συμβαλειν τα κατ |
, ἐαν μη τερατωδεις ὠσιν , τοτε σκοπειν δεησει την προγενομενην συζυγιαν συνοδικην ἠ πανσεληνιακην και τον οἰκοδεσποτησαντα ταυτης τε | ||
ζωογονειται και ἀλλοιουται . χρη οὐν ἐπι πασης καταρχης την προγενομενην συνοδον ἠτε πανσεληνον σκοπησαι ὡς ἐπι γενεσεως , πρωτον |
ἐπειδη οὐκ ἐστι μετα μακρας ἐνταυθα : το γαρ ι συνεσταλμενον ἐστιν : ἀλλα κανονιζεται ἀπο της δοτικης των ἑνικων | ||
αἰτιαν το λαας το προσηγορικον και το μεγας το ἐπιθετον συνεσταλμενον ἐχουσι το α . Και περι μεν του λαας |
και τελευταιον το καλλιστον ταττειν , ἐν μεσῳ δε το χειριστον , μη διδαξας διαγιγνωσκειν το τε καλον και το | ||
ἀναισθησιαι τε και παραφροσυναι και λειποψυχιαι και παν ὁτι , χειριστον ἐν συμπτωμασι . ταυτα δ ' ἐνιοτε πονηρα οὑτως |
δε και το ἐρωτωντα τους ἀκουοντας ἐνια λεγειν και μη ἀποφαινομενον : ἀλλ ' ὁ την Εὐβοιαν ἐκεινος σφετεριζομενος και | ||
? [ ] : χρη γαρ [ οὑτω ] [ ἀποφαινομενον ] ? [ ] λεγειν . Ἐπει ὁ / |
μη τουτο , πεπεισται δε ὁτι πολλαπλασιων της γης , φανταζεται δε και ὁτι ποδιαιος , ἀναγκη ἀρα ἐν τῳ | ||
ἀποθανοντα κευθει ] κρυπτει , ἀλλ ' ὡς ζων μοι φανταζεται αὐ ] παλιν ταν ταλαιναν ] την ἀθλιαν ἐνερων |
αὐτοις , ὡς ἀξιος ὠν της των βασιλεων φροντιδος . προχειρισαμενος δε των φιλων τους εὐθετωτατους και δους χρηματα δαψιλη | ||
θησω δε και ταυτης παραδειγματα της ἁρμονιας , ποιητων μεν προχειρισαμενος Σαπφω , ῥητορων δε Ἰσοκρατην . ἀρξομαι δε ἀπο |
ὡστε ταυτῃ πασχειν , ἀλλ ' ἀναλεξας τα πεσοντα , παραθεσθαι παλιν ἐκελευσε τον Ἀλκιβιαδην : ὡς δε ἐκεινος οὐ | ||
ἐφυλαξε το αἐστι . και ἀλλα παμπολλα εἰς το τοιουτον παραθεσθαι . ἀναγκαια ἀρα και ἡ μονη του ι ἐν |
μειωθεντος , καιπερ και πεψεως τινος ἐν τοις οὐροις ἀρξαμενης ἐπιφαινεσθαι , τοις σπλαγχνοις ἐπιβαλλειν , ἐαν ᾐ χρεια , | ||
σεσημειωται : ὁ μεντοι Σωσιβιος ἐμπαλιν οἰεται οὐκ εὐμενως αὐτην ἐπιφαινεσθαι . Πολεμων δε κ . τ . λ . |
τουτο ποιουσα συνεχωςλεγω δε συνεχως κατα τον χρονονὑπερβαινουσα μεν τους περιεχομενους ὑπο των τασεων τοπους , ἱσταμενη δ ' ἐπ | ||
διαστασεις θεωρου - μενους και οἱον ὑπο μηκους και πλατους περιεχομενους , τους δε ὑπο τριων στερεους , ὡς και |
δραστικωτερα . ἀλθαιας της ῥιζης ἀφεψημα , ἡδυοσμον προς τας προσφατους , κενταυριου του μεγαλου ⋖ β διδομεναι τοις μεν | ||
γαρ θαττον και ἀσφαλεστερον : προς συριγγας πασας και τας προσφατους και παλαιας ὑποφορας , κολπους , φυματα , παρωτι |
: και ἐγκαρσιος : εἰρωνευεσθαι , ψευδολογειν : χλευαζειν , ὑποκρινεσθαι : παρα το εἰρων εἰρωνος , εἰρωνευω : τουτο | ||
ἀναγνωσμα διελθειν , ἀλλ ' αὐτοι διδασκουσι , πως αὐτους ὑποκρινεσθαι δει , νυν μεν εἰρωνευομενον , νυν δε ἀγανακτουντα |
ἐναντια . Ταυτα λεγων ὁ Μιλτιαδης προσκταται τον Καλλιμαχον : προσγενομενης δε του πολεμαρχου της γνωμης ἐκεκυρωτο συμβαλλειν . Μετα | ||
μεν σφισιν ὑπαρχουσης , εὐταξιας δ ' ἐς τα ἐργα προσγενομενης : ἐπιδωσειν γαρ ἀμφοτερα αὐτα , την μεν μετα |
τῳ δικτυῳ λαβοντας δελφινα και μελλοντας κατακοπτειν ἀργυριον δους και παραιτησαμενος ἀφηκεν εἰς το πελαγος . και μετα ταυτα ναυαγιᾳ | ||
. . Κιννας δε μετ ' οὐ πολυ στρατηγων Καισαρα παραιτησαμενος δογμα ἐκυρωσεν κατιεναι τους ἀπελαθεντας δημαρχους και , ὡσπερ |
: οὐ γαρ ἡ Σπευσιππου λυσις , καθ ' ἡν ἐνισταμενος λυειν ἐπιχειρει τονδε τον λογον , συμβαινει τῃ ἀληθειᾳ | ||
Παρμενιδου του διδασκαλου αὐτου δοξαν λεγουσαν ἑν το ὀν εἰναι ἐνισταμενος και συνηγορων τηι του διδασκαλου δοξηι ἐπεχειρει δεικνυναι ὁτι |
ἀθροαις τιμωριαις , ἀνεμῳ και ἡλιῳ και τῃ ἀπο των παριοντων αἰσχυνῃ και τοις ἐκκρεμαμενοις ἀχθεσι , βιαζομενοι χαλεπως ἀπαγορευωσιν | ||
και θεωρουσαι ἀπο του ὑψηλου και εὐορμιστου τοπου , πολλων παριοντων την ἡδειαν ἐπανοδον ἡρπασαν , τῃ τηκεδονι φθινειν ποιουσαι |
ὡρας ἰσημερινης εἰς συμπληρωσιν των ὑφ ' ὁλου του μηκους περιεχομενων ἡμικυκλιων : ληψομεθα τα ἰσοδυναμουντα τμηματα καθ ' ἑκαστον | ||
οὐχ ὑπαγορευει λογος , παντων γε σωματων ὑπο του κοσμου περιεχομενων . Ἀφ ' ὡν γνωριμον , ὡς οὐκ ἐνδεχεται |
δε ἐτυγχανε αὐτος ἐων Μαρδονιος , ἀπ ' ἱππου τε μαχομενος λευκου ἐχων τε περι ἑωυτον λογαδας Περσεων τους ἀριστους | ||
Νεοπτολεμος καταδραμουσαν ἐπι τας ναυς ἰταμωτερον και πειρωμενην ἐμπρησαι , μαχομενος ἐκ της νεως ναυμαχῳ δορατι , και Ἀλεξανδρος ἀποθνῃσκει |
ἐχμα βολαων προσχομενοι νοστῳ ἐπαμυνετε . νυν ἐνι χερσιν παιδας ἑους πατρην τε φιλην γεραρους τε τοκηας ἰσχομεν , ἡμετερῃ | ||
: δυϊκον γαρ ἐστιν ἐπι ἑνικου . ἐδει οὐν εἰπειν ἑους . ἀμφω : ἀμφοτεροι δε ἐπετρεψαν τῃ κορῃ την |
ὡστε αὐτα καθ ' αὑτα ὑπαρχουσιν . Δειξας δια των προλαβοντων ὁτι το ὀν και το ἑν αὐτοον ὑπαρχει και | ||
ὀρθας . πλειονα σημεια . , ] δια μεν των προλαβοντων δυο θεωρηματων ὡς ὁμολογουμενον λαμβανων ὁ στοιχειωτης το καθ |
φακον λεανας καταπλαττε . καλως δε ποιει και το σελινον καταπλαττομενον και το ἡδυοσμον και χολη μαλιστα βοεια καταπλαττομενη . | ||
διαρροιαϲ ὠφελειν . Βρυον θαλαττιον ϲτυφει και ψυχει , ὁθεν καταπλαττομενον ὁϲα ἐϲτι θερμα ἐναργωϲ ἐμψυχει και ὠφελει . Βρυον |
Ὁμηρος : ὁς ποτε μαινομενοιο Διωνυσοιο τιθηνας , οὐκ αὐτου μαινομενου , ἀλλα του μανιοποιου . και χλωρον δεος , | ||
, την θυγατερα καθειρξεν ἐν χωριῳ τινι μεθ ' ἱππου μαινομενου : διο λαθραιῳ μιξει την παρθενιαν αὐτης ἐλυμηνατο , |
ὠχυρωμενων και κοσμουμενων . ἐπασκων ] ἀσκων , παιδευων , μεταχειριζομενος . . σωφρον ] ἐπαινετον , φρονιμον , εὐτακτον | ||
μεταστας , ἐρεις τι και περι αὐτης της πολεως , μεταχειριζομενος και ταυτης τα ἐγκωμια προς την ὑποθεσιν , ὁτι |
ταχειαν πλοκην του ὀνοματος . ὡν : των πατερων . ἐπιγιγνομενοις : παισιν ἡμων δηλονοτι . Γνωμῃ : βουλῃ . | ||
ἀκροπολει παρα τῃ θεῳ , ἱνα σῳζηται ἡ δωρεα τοις ἐπιγιγνομενοις και ᾐ ἐξελεγξαι ὁτου ἀν ἑκαστος ᾐ συγγενης . |
ἡ δε συνοικουσα αὐτῳ γυνη Ῥωμαια , Λουκρητιου θυγατηρ ἀνδρος ἐπιφανους , ἐξενιζεν αὐτον ὡς συγγενη του ἀνδρος πολλῃ προθυμιᾳ | ||
ἐρωντων ἠθους περιαιρειται τον κοσμον , δια τουτο την του ἐπιφανους κοσμου περιαιρεσιν φρυκτον τινα , φησι Κλεαρχος ἐν πρωτῳ |
μοι δοκουμεν οἱον γε τινος ἰχνους ἐφ ' ὁ πορευομεθα προσαπτεσθαι . το γαρ δη των ἱερεων σχημα και το | ||
ἀλληλων ἑψηθεντων , ἀνακογχυλιαζεσθαι δει τῳ ὑδατι ξηροις τε λειωθεισι προσαπτεσθαι του γαργαρεωνος , ἀτρεμα πως προσαγοντας προς τε την |
ταυτην αἰτιωμενος . , : Ἁ μεν γαρ ὁ ἱππος ἀναγκαζομενος ποιει , ὡσπερ και Σιμων λεγει , οὐτ ' | ||
' ὡς εὐεργετῃ προσεχειν τον νουν . οὐ γαρ ὡν ἀναγκαζομενος φιλος εἰναι φησι φενακιζων ὑμας , χαριν ἐστι δικαιον |
πεττουσα την τροφην ἀναλωσῃ την προςενεχθεισαν , ἀναγκαζεται τηνικαυτα παλιν ἀναλυειν , ἁ προσεθηκε . και δια τουτο πλειονα πτυουσι | ||
φορους αὐτας τε πολεις τας μεν δειν τας τ ' ἀναλυειν , λαινα τειχη τα μεν οἰκοδομειν τα δε αὐτα |
τους φιλους ὑπερτερους [ κακου ] γαρ ἀνδρος ἐστι τους καινους φιλους τιμαν , ἀτιμαζειν δε τους παλαιτερους × – | ||
τα φιλια . προς ταυτα ὁρωντες ἐκκλησιαζετε και νομους εἰσφερετε καινους . Ταυτα και πολλα τουτοις ὁμοια εἰπων παρεστησατο τους |
ἰσχυρως δεωνται ξηραινειν : τους γουν καλουμενους ἡλους τε και τυλους και μυρμηκιας ἐξαιρουσιν αὐτην δευοντες ὀξει δριμει . Καλαμινθη | ||
ἀναλαβων χρω . Τουτο το κολλουριον ἀποσμηχει οὐλας και προς τυλους ποιει και μυοκεφαλα και προς ἀλλα πολλα θαυμαστως ἀξια |
πνιγη μαλιστα γινεται . Ἐν δε τῃ ιϚῃ ἡμερᾳ Εὐδοξῳ ἐπισημαινει . Ἐν δε τῃ ιζῃ Εὐκτημονι Λυρα δυεται : | ||
, χειμαινει . Εὐδοξῳ ὑετος και ἀνεμος μεταπιπτων . Δοσιθεῳ ἐπισημαινει . ηʹ . ὡρων ιγ ∠ ʹ : ὁ |
ποιει οὐν την πλευραν ἐφ ' ἑαυτην , και των γινομενων το τριτον και δεκατον ἐσται το ἐμβαδον : τουτεστι | ||
μυριας και πλουν παντοιον ἐν χειμωσι και γαληναις και διαφορας γινομενων , συγγινομενων , ἀπογινομενων . ἐπινοειν δε και τον |
Μαγˈνητων σκοπον πεισαις ' ἀκοιταν ποικιλοις βουλευμασιν , ψευσταν δε ποιητον συνεπαξε λογον , ὡς ἠρα νυμφειας ἐπειρα κεινος ἐν | ||
ἁ και προνοηθεις ὁ νομοθετης ἀπειπεν τῳ ποιητῳ αὐτῳ ὀντι ποιητον υἱον μη ποιεισθαι , τινα τροπον διορισας περι τουτων |
ἁπαντες ἰστε , τα δ ' αὑτων τον ἐμον πατερα περιειδον κομισαμενον . ὁτι μεν τοινυν ἡ γε τουτων μητηρ | ||
ἀλλοις και καλοις ἐργοις τα των κατοιχομενων νομιμ ' οὐ περιειδον ὑβριζομενα , ὁτε τους ἑπτ ' ἐπι Θηβας θαπτειν |
προ μοναδος τιμησῃ και δεξιωσεται , μη ἀγνοειτω την ὑλην ἀποδεχομενος μαλλον ἠ θεον . . . § : στοχασται | ||
Φαιδρῳ το περι της Ὠρειθυιας και του Βορεου διηγημα οὐκ ἀποδεχομενος φησι την Ὠρειθυιαν πνευμα βορεου κατα των πλησιον πετρων |
ποιησαι παροινουμενους ὑπο τουτων . του δε πραγματος εἰς τουτο παρελθοντος , ὡς δευρο ἀνηλθομεν , ἠν ἡμιν , οἱον | ||
οὐδε γαρ ὁ ἁπαξ ἐγχειρισας τοιουτῳ τινι , οὑτος χρονου παρελθοντος τινος οὐκ ἐτ ' ἐστιν πονηρος : και ὁτι |
λευκος , ὁταν αὐτην τις , κεκραγε τηλικουτον εὐθυς ἡ καταρατος , ὡστ ' οὐκ ἐστι πολλακις λαθειν . Τον | ||
ἀγαθος ἀν γενεσθαι παιδαγωγος . ὁθεν δη και πολυς ὁ καταρατος ἐν τῳ τυπτειν , ὁ ἐδρα τῃ κωπῃ την |
εἰδη φυταριων . . . σισυμβρια : Φυλλα τινα οἱς στεφανουνται οἱ νυμφιοι . 〚 νυμφιων βιον : Ἠ ὁτι | ||
Ἀθηναιοι ἐπαινουσι και ὁτε Ἀθηνησιν οἱ παιδες ἐν μηνι ἀνθεστηριωνι στεφανουνται των ἀνθεων τριτῳ ἀπο γενεας ἐτει , κρατηρας τε |
Ἀλλ ' οὐκ ἀξιον , ἐφη , ἀνδρασι καλοις κἀγαθοις ἐπιταττειν : τα πολλα γαρ αὐτων , ὁσα δει νομοθετησασθαι | ||
θεων : τον αὐτον δε τροπον και περι της σοφιας ἐπιταττειν ἠγουν πολυ θειοτερας και τιμιωτερας αὐτης ἐπιδεικνυσιν . Ἐπει |
Δαε ” παρ ' ἑκαστον λεγων , “ ἐμοι το παιδιον δος . οὑτως εὐτυχης , οὑτως ἐλευθερος . γυναικα | ||
ἀνδρα ὡς ἀνδρα καθαριον εἰναι , γυναικα ὡς γυναικα , παιδιον ὡς παιδιον . οὐ : ἀλλα και του λεοντος |
: την γουν Λυδιον ἁρμονιαν παραιτειται , ἐπειδη ὀξεια και ἐπιτηδειος προς θρηνον . ᾑ και την πρωτην συστασιν αὐτης | ||
ποιοτητος . ἐξωθεν δε και αὐτος ὁ της θριδακινης χυλος ἐπιτηδειος , ἀλλα και ἀειζωου και σερεως και ἀνδραχνης και |
ἑαυτον ἐπι γης και καταχεαμενος τεφραν και τιλλων νεος μεν ἰουλον , γερων δε πολιας αὑτον τε και την οἰκουμενην | ||
Δημητριουλοι και καλλιουλοι . και πλειστον οὐλον οὐλον ἱειπ , ἰουλον ἱειη . ἀλλοι δε ἐριουργων φασιν ᾠδην τον ἰουλον |
δε των καμπων των ἐν τοις ἐρεβινθοις κατα μετασχηματισμον αἱ λεγομεναι ψυχαι και τα λεγομενα πηνια και ὑπερα και αἱ | ||
μερος ἑπτα νησοι προκεινται κατα το ἑξης , αἱ Ζηνοβιου λεγομεναι , μεθ ' ἁς ἀλλη παρακειται χωρα βαρβαρος οὐκ |
ἐξηκουοντο . τους γουν προ μικρου διαρπαζειν ἐγνωκοτας την πολιν μετριους κατα την ἀγοραν ἑωρωμεν ὠνουμενους τα ἐπιτηδεια , ὡς | ||
λογικους και ἀλογους και Ἑλληνας και Βαρβαρους και πλουσιους και μετριους παντας ἐκ Διος λεγει γεγενησθαι . . ῬΕΙΑ ΜΕΝ |
ῬΕΙΑ ΜΕΝ . Παντα ὁ Ζευς διοικων , και τους ἀδυνατους δυναμοι , και τους δυνατους καθαιρει της δυναμεως . | ||
και περιστελλων και προδιδασκων διεγενετο , ὡσπερ οἱ τους νειν ἀδυνατους ἀνεχοντες ταις ἑαυτων χερσιν , οὐκ ἐξελεγχων , ἀλλ |
, και ἐβασιλευσε του τοπου και αἱ ἀπ ' αὐτης δεχομεναι την βασιλειαν Κλειται ὠνομασθησαν . ἐστι και Ἀμαζονια πολις | ||
αἱ του θεου χαριτες τον αἰωνα παρ ' ἀλλων ἀλλαι δεχομεναι και συναπτουσαι , τελη μεν ἀρχαις , ἀρχαι δε |
τον μεντοι ἰδιον ἑκαστου και συμφυα οὐκ ἐστιν εὑρειν σαφως παραδεδομενον . καιτοι χρονον ἀναγκη ὡσπερ κοινον οὑτω και ἰδιον | ||
συντρεχειν , τοις ἐξαιφνης φησιν ἀκουουσι ἀτοπον εἰναι δοξει το παραδεδομενον περι των ἀπροσδιοριστων θεωρημα δια το δοκειν την οὐκ |
εἰς Ἀμβικας χωριον , των δε πεζων ἐνιοι μεν νυκτος ἐπιγενομενης διεδρασαν , οἱ δε πλειους καταλαβομενοι λοφον και την | ||
πολλα μεν δυσεντεριας μεγαλης προηγησαμενης και τῃ κακοηθει ἑλκωσει οὐλης ἐπιγενομενης πυκνης τε και λειας . ἐπειτα δε τῃ μεν |
δε Ἰδαιαν την Δαρδανου , ἡτις ἀπεχθως ἐχουσα προς τους προγονους , λεγω δη προς τους ἀπο Κλεοπατρας υἱους , | ||
και πλουσιωτερον ; ἀξιον δε αὐτην γενεσθαι και δια τους προγονους κοινους ὀντας ἀμφοτεραις ταις πολεσι και δια τους θεους |
ἀλλως ἐπτοητο περι τα παιδικα . Ῥηγινων δειλοτερος : τους δειλους Ῥηγινους ἐλεγον . Ξεναρχος γαρ ὁ Σωφρονος υἱος εἰς | ||
τας ἀκανθωδεις και τραχειας ῥαβδους λεγουσιν . Ῥηγινους : τους δειλους . Ξεναρχος γαρ ὁ Σωφρονος του μιμογραφου υἱος ἐκωμῳδει |
ἐν αὐτοις εὐταξια τις και αἰτια , δι ' ἡν προταττεται μεν ὁ Αἰας , και ὁ κοχλιας του λαχητος | ||
δε και ἐν τοις ἀναλυτικοις ὁ περι του συλλογισμου λογος προταττεται του τε ἀποδεικτικου και διαλεκτικου και σοφιστικου και αἱ |
ὑπηνην ὠνο - μακεναι δαυλον . ἐνταυθα ἐν τῃ Δαυλιδι παραθειναι τῳ Τηρει τον παιδα αἱ γυναικες λεγονται , και | ||
. Και το βραχεως δε τι εἰπειν και τα πολλα παραθειναι δυναμεως ἐστιν ἀληθινης , οἱον καλεσας δε , εἰτα |
ἐνδοξον πασι και ὠφελιμον , το ἀπο του Καλλιανακτος του προγονου του Διαγορου . και συν ταις χαρισιν , ἀντι | ||
και μειζονος , ὡς ἐρρηθη , ἡσσονι και ὡς ἐγγονῳ προγονου , ἁπλως τε εἰπειν , ὡς δημιουργιᾳ δημιουργου , |
την τε Κυνουριακην ἑλοντων αὑτων ἀποτεμνεσθαι τους Ἀργειους και τους περιοικους σφων ὑπηκοους ὀντας ἀφισταναι . τοτε μεν δη παρα | ||
θεων εὐφοριαν γενεσθαι και την γην πολυκαρπησαι , τους δε περιοικους πυθομενους ἱερεα και ἀρχοντα αὐτον καταστησαι . ἐξ αὐτου |
πεντε . οὑτοι δε διῃρουντο εἰς δεκαδαρχιας πεντε των προεδρων λεγομενων , οἱ ἡμερας ἑπτα διῳκουν τα πολιτικα , και | ||
δε και ἀκουσεται , ἀντι του τοιουτων ἀνεξεται εἰς αὐτον λεγομενων σκωμματων οἱς αὐτος κεχρηται . οὐ γαρ εὐσχημον των |
τε ὁμονοιας αὐτων ἐπεμεληθη της προς Ἀθηναιους και του μη ἀχθομενους δοκειν φερειν ταυτα , δεδοχθω στεφανουν αὐτον ἐπι δικαιοσυνῃ | ||
γνωμης ἐλαμβανον : ἐπειθ ' οὑς αἰσθοιντο τοις καθεστηκοσι πραγμασιν ἀχθομενους κατεμηνυον προς τον τυραννον : αἱ δε τιμωριαι κατα |
ἀνατειναι το ξιφος εἰς τας του ἡλιου αὐγας : το νομιζομενον δε εἰναι καλον , ὁ κατα της μητρος φονος | ||
λεγει και τον ταυτης παιδα φησιν ἀνῃρησθαι ὑπο αἰγισθου , νομιζομενον ὀρεστην εἰναι , τον δε ὀρεστην κλαπεντα εἰς φωκιδα |
γινομενων δ ' ἐτι των παθων , οὐκ αὐτοις τοις ἀρχομενοις καμνειν μελεσιν , ἀλλα τοις συνεχεσιν αὐτων ἐπιβαλλειν την | ||
, τα δε μικροτερα και χειρονα τοις ἐχθροις και τοις ἀρχομενοις . Οἱ Ἡρωες και αἱ Ἡρωιδες τοις θεοις τον |
ἀργυρεων χρυσου τε και ἠλεκτροιο φαεινου , των προτερων παντων ἀσπασαμενος . Ξενοφων δε ἐν ὀγδοῳ Παιδειας περι Περσων λεγει | ||
παντος μιμημα ὡς ἐδοκει πεποιημενη . σφοδρα οὐν με φιλοφρονως ἀσπασαμενος ἠρωτα ὁ τι πραττοιμι . κἀγω παντα διηγησαμην αὐτῳ |
ἰσων ὀντων ; φαινεται οὐν ἡ περιφερεια εὐθεια δια το φαινεσθαι συμβαινον ἐπι της περιφερειας , ὁ και ἐπι της | ||
συμφυσιν και την ταξιν ὡς την αὐτην ἐχοντα τῳ μελανι φαινεσθαι τοιαυτα . και παλιν ὁσα λευκα των τραχεων : |
ἐγω δε παρειχομην , ἠ τους παραγενομενους μη παρειχομην , ἑτερους δε τινας , εἰκοτως ἀν οἱ τουτων λογοι πιστοτεροι | ||
ἀργον και ἀκαρπον , μηδεν αὐτης ὀνινασθαι μελλοντα μηδε ὠφελησειν ἑτερους ; πλην εἰ μη και ἀκοη καλον , ἱνα |
ἐκει τε γαρ ἡ διπλασιον τετραπλασιον και ἐνταυθα οἱ ἀθροοι πολλαπλασιον . διαφορα δε και ἐν τῳ τα κινουμενα τοιαυτα | ||
, δεησει τον ὑποτεινουσης και καθετου του ὑποτεινουσης και καθετου πολλαπλασιον εἰναι κατα τον ὑποτεινουσης και καθετου ὀρθογωνιου τινος . |
δε ἐν δεξιᾳ Διος ἀγαλμα Ὑπατου πεποιη - ται , παλαιοτατον παντων ὁποσα ἐστι χαλκου : δι ' ὁλου γαρ | ||
. Οἰνον δε πινετω , αὐστηρον , μελανα , ὡς παλαιοτατον και ἡδιστον , ὀλιγον δε . Κἠν δοκεῃ σοι |
κεισθαι ἁμα . Κανδηλυ : δια το δηλον ποιειν και φαινειν . Κοινωνια : δια το ἑνιζεσθαι και ἀλληλοις , | ||
ἐξειναι τοις ἀτιμοις και τοις ὀφειλουσιν τῳ δημοσιῳ γραφεσθαι , φαινειν , ἐνδεικνυειν , ἁπλως ποιειν ὁσαπερ νυν ὁ νομος |
ζωεμεν , ἀλλα ταχιστα θανων φθιμενοισι μετειην . ἀλλ ' ἰομεν , μη φθεωσι περαιωθεντες ἐκεινοι . ” ὡς φατο | ||
. Ο . ὀφρ ' ἀν μεν κ ' ἀγρους ἰομεν . * ) [ ἡ διπλη ὁτι ] το |
νοουμενων ἐστι παραστατικα , ἁπερ ἀπολυτως νοειται : ὁ γαρ ἀποφαινομενος περιπατω ἠ γραφω οὐ προς ἐνδειξιν ἑτερου προσωπου ὁριζεται | ||
πλεον † ἀνοιαν και μανιαν δεικνυσι τιμιῳ ἱππῳ παραβαλλοντα αὐτον ἀποφαινομενος τον κανθαρον . και χαριν περιποιει πολλην τῳ ποιηματι |
των γυναικων ἀνακειμενοι ὑπο τῳ αὐτῳ ἱματιῳ . Θεοπομπος : ἐπινομεν μετα ταυτα . . . . . . κατακειμενοι | ||
] φιλοφρονουμενοι ὡς ξενοι πολυτελεσι βρωμασι και πομασι και ἀκοντες ἐπινομεν , κινουμενοι ὑπο των Περσων . χρυσιδων : χρυσων |
προς την ἱκετειαν τας ἑταιρας ὡς πλειστας , και ταυτας προσευχεσθαι τηι θεωι και ὑστερον ἐπι τοις ἱεροις παρειναι . | ||
ἐλθων οὐν εἰς τον τοπον τιθω τα γονατα και ἠρξαμην προσευχεσθαι τῳ κυριῳ και δοξαζειν αὐτου το ὀνομα , ὁτι |
και τον καυλον ὁτε μεν ἀναβαινειν ὁτε δε δυεσθαι και καταβαινειν ἀπο δυσμων μεχρι μεσων νυκτων , ὡσαυτως δε και | ||
, παρ ' ὡν αὐτην ἐλαβεν . ταυτα λεξαντος αὐτου καταβαινειν τ ' ἀπο του βηματος βουλομενου κραυγη τ ' |
νεφελη , και δεον και ταυτης τας διαφορας ἐπι διαγραμματος ἐκθεσθαι , ἡς το διαγραμμα ἐχει , ὡς ὑποτετακται : | ||
σφυγμον ἀκμαζοντι . Των δη σφυγμων ἀναγκαιον και τα ὀνοματα ἐκθεσθαι . οὑτω γαρ ἀν εὐσημοτερον διδαχθειημεν τας προσηγοριας καταταξαντες |
προχειρον ἐχωμεν , ἐν ὁσοις χρονοις αὐτων ἑκαστη τον τε μεσημβρινον , ὡς ἐφαμεν , πανταχη και τον ἐπ ' | ||
. Ἡ δε ἀνατολικη πλευρα διοριζεται Μαυριτανιᾳ τῃ Καισαρηνσιᾳ κατα μεσημβρινον τον ἀπο των του Μαλουα ποταμου ἐκβολων μεχρι του |
ἀπαγορευσεως και ἑτερον αἰνιττεσθαι μοι δοκει των προς ἠθοποιϊαν μαλιστα συντεινοντων , διελεγχων οὐ μετριως τους φιλοχρηματους , | οἱ | ||
ὠφελειας ἐργῳ και λογῳ πραγματευεσθαι , μηδενα παραλιποντι καιρον των συντεινοντων εἰς κοινην κατορθωσιν . μονος οὑτος των πωποθ ' |
εἰς ἀταξιαν ζεσασα διεσεισεν : και ἐαν μεν ἱκανη δια τελους κρατησαι γενηται , προς το του μυελου διαπερασασα γενος | ||
μηδεποτε ἐν ταὐτῳ μενοντα μηδε ἁ γνοιη φυλαττοντα του δια τελους χρηστου και βεβαιου προελοιτ ' ἀν εἰς χρησιν ; |
των Ἑλληνων αὐξομενην και παντα τον πολεμον ἐπι την Μακεδονιαν συνισταμενον περιφοβος ἠν ὑπερ του μελλοντος . διοπερ ἐξεπεμψε πρεσβευτας | ||
ἑξει προς την ποδιαιαν της σφαιρας διαμετρον . και το συνισταμενον ἀρα στερεον ἀπο του τεσσαρακοστου μερους της κεγχριαιας διαμετρου |
ἠν αὐτοις ἁπαλαις χρησθαι , κρεα μοσχεια και χηνων μονον προσφερομενους , οἰνου δε τακτον τι μετρον πινοντας , μη | ||
ὁ Θεοπομπος περι Μηθυμναιων ταδε λεγει και τα μεν ἐπιτηδεια προσφερομενους πολυτελως μετα του κατακεισθαι και πινειν , ἐργον δ |
της παντα ἀναγκαζουσης , ὡς ὁ ἐκεινων λογος , κινεισθαι παρα φυσιν ἡμας ἐπι το καταψηφιζεσθαι των ὑπ ' αὐτης | ||
σκληροι και κακοστομαχοι : οἱ δε μεσοι μεσως εὐδιοικητοι . παρα δε τα μερη διαλλαττουσιν ἐπι τοις οὐραιοις , οἱς |
τουτῳ διαιρετεον , ἁ οὐκ ἀντιμαρτυρειται τοις παρ ' ἡμιν γινομενοις πλεοναχως συντελεισθαι . “ Κοσμος ἐστι περιοχη τις οὐρανου | ||
γενομενος μαθητης γινομαι διδασκαλος ἐθνων , τα παραδοθεντα ἀξιως ὑπηρετω γινομενοις ἀληθειας μαθηταις . Τις γαρ ὀρθως διδαχθεις και λογῳ |
χρονιας και δυσιατους τοις ἰσχυροις θεραπευειν , τας δ ' ἀρχομενας και εὐιατους τοις ἀσθενεστεροις . Ῥυσις γινεται τριχων , | ||
Πρωτευς το κολλουριον και ὁ θαλασσερος καλουμενος προς ἀμβλυωπιας και ἀρχομενας ὑποχυσεις και τυλους σμηχει . Ἀλλο . χολη ἀετου |
γαρ ὑπο των ἀλλοτριων χρωματων , κινειται δε οὐχ ὡς ἀλλοιουσθαι , οὐδ ' ὡς μεταβαλλειν εἰς αὐτα , οὐδ | ||
μεν ἐπι της οἰκειας μενειν ἀκινητον τελειοτητος , τον δε ἀλλοιουσθαι και μεταβαλλειν ἀγομενον προς το τελειον , μαλλον το |
, ὁπου και ὁσα αὐτος μη ἐπετηδευσε , ταυτα οἱ ἐπιγενομενοι ἐν τοις ποιημασιν αὐτου κατενοησαν ; και χρωνται μεν | ||
. τινες δε σπερμα πολυ θερμον ἀθροιζοντες , εἰτ ' ἐπιγενομενοι προς ἀφροδισια και ἀποκριναντες αὐτο , το τε σωμα |
πεμματα και τα ἰτρια καλουμενα και παν ἀζυμον ἐκ πυρων ϲκευαζομενον πεμμα και οἱ δι ' αὐτων ϲκευαζομενοι πλακουντεϲ . | ||
και το δια των ϲαρκων αὐτων και το δια κιτριου ϲκευαζομενον , μαλαγματα δε το τε Μαρκιατον και το δι |
τηρησαντες ἀδικως ταις μεγισταις συμφοραις περιεπεσον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις ἐν τῃ Κερκυρᾳ μεγαλη συνεστη στασις και φιλοτιμια δια | ||
ἀσφαλισαμενος φρουρᾳ διηρεν εἰς την Αἰγυπτον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις Κλεοπατρα τῳ μεν Ἀντιγονῳ προσκοπτουσα , τῃ δ ' |
μητε ἐπιχειρειν ἐτι , ἀλλ ' ἐν προβολῃ τα δορατα θεμενους ἑσταναι και ἐπιοντας ἀμυνεσθαι μονον . ὁ δε Σκιπιων | ||
ἀλλ ' εἰναι γε τινας ἰσως ἀ * * * θεμενους αἰσθη * * * διαμαχεται ὁ Ἀριστοτελης * * |
ἐχοντων την ἐπιμελειαν , ἐν ᾡπερ το ἀγαλμα της θεου ἐντιθεμενον διαπορθμευεται . ἐν ῥητῳ γαρ οἱ βαρβαροι χρονῳ ἐς | ||
γαρ ἀρχομενουϲ ἀφανειϲ ποιει , τουϲ δε ἠδη ῥαγενταϲ ὑγιαζει ἐντιθεμενον ἐν τῳ ἑλκει και ἀνωθεν ἐπιπαϲϲομενον . Προϲ αἰγιλωπαϲ |
Ἡ δ ' οὐν μεθοδος ἐστιν ἡδε . Παντος οὑτινοσουν προτεθεντος ζητηματος , εἰ συνεστηκοι , ἐπισκοπειν δει το κρινομενον | ||
δη και τον Δημοσθενην κεχρησθαι φημι . αὐτικα ἐπι του προτεθεντος παραδειγματος ἀρχεται μεν ἀπο ἀναπαιστικου στιχου τετραμετρου : λειπεται |
ἠσαν ὁμωνυμοι . δυνατον δε και , ὡς ὁ φιλοσοφος ἐξηγειται Πορφυριος , ὡς προς διακρισιν εἰρημενου των ὁρισμῳ χρωμενων | ||
τουτο Ἐρατοσθενης , ὑπενοησε δ ' ὁμως . αὐτος γουν ἐξηγειται την ἐπιστροφην ἡν λεγω της χωρας : ὡς καθολου |
στενοχωριαν μου θεωρησας της δυναμεως παρεκαλεσα τους παρ ' ἡμιν λεγομενους Χριστιανους : και ἐπερωτησας εὑρον πληθος και μεγεθος αὐτων | ||
φλεβοτομιας μγʹ Περι λειεντεριας Ὁπως μεν χρη θεραπευειν τους καρδιακους λεγομενους ἠ ἀλλως ἐπι τῳ του στομαχου παθει συγκοπτομενους , |
ἀρα διττος ὁ λεγων λογος δος μοι το ἡμισυ του ἐπους . οὑτως οὐν και ἐπι του ἀρα γε οὑτος | ||
μοι το ἡμισυ του ἐπους διττος , δυναμενων ἡμων ἡμισυ ἐπους νοειν και το ἡμισυ του στιχου και το ἡμισυ |
ἐπειδη κυριον ἐστι : τα γαρ εἰς ης ληγοντα κυρια ἀποστρεφονται την ὀξειαν τασιν , τουτεστι βαρυνονται ἠ περισπωνται , | ||
πλησιασωσι την χερσον , παντες ὁμου ἐωσι την ναυν και ἀποστρεφονται προς τα πελαγη , ὁπερ ἐχουσιν οἱ ναυται σημειον |
Διοδωρος και Διων ὁτι Σαμνητων , Τυρρηνων και ἑτερων ἐθνων πολεμουντων Ῥωμαιοις ὁ Δεκιος ὑπατος Ῥωμης συστρατηγος ὠν Τουρκουατου οὑτως | ||
ὀσσων εἰναι . ἐληϊσαντο : ληϊζω κυριως ἐπι των ἀνθρωπων πολεμουντων το λαφυραγωγω : ἠχμαλωτευσαν , ἐκρατησαν , ἐλαβον , |
φιλοσοφιαν , και ποιειν οὐκ ὀλιγους εἰς τα σα βλεποντας δικαιοτερους . ποιεις δε και ἡμιν τα περι τους λογους | ||
ᾡ ὑμων ἀκουω ἀπορουντων τι το δικαιον , ἐν τουτῳ δικαιοτερους τους ἀνθρωπους ποιω . και ὁ Σωκρατης , Πως |
αὐτων βουλομενος γενεσθαι . οἱ μεν βαρβαροι τους πολεμιους ὑπερανω γιγνομενους ἰδοντες ἐφυγον , Ξενοφων δε ἀσφαλως διηγε τους Ἑλληνας | ||
τα χρηματα , οὐκ οἰει δειν οὐδε τους τοκους τους γιγνομενους ἀποδουναι , ἀλλα τους εἰς Ῥοδον προσταττεις ἀπολαβειν , |
ἀπορον και λογους ἐχει και οὐ τους αὐτους και πιστιν δεχομενους : ἐκ δε του κατασκευαζομενου το ἀσυστατον : το | ||
Βοιωτοις ἰδιᾳ ξυμμαχιαν πεποιηνται , φασκοντες προτερον κοινῃ τους μη δεχομενους τας σπονδας προσαναγκασειν . τα τε ἀλλα ἐσκοπουν ὁσα |
' , ὡρισμενη . ταυτην ἐπερσε Κεκροπιδαις κοινωι δορι . ἐπικουρος ἐλθων ; κἀιτα σον γαμει λεχος ; φερνας γε | ||
' ἐστρατοωντο παρ ' ὀχθας Σαγγαριοιο : και γαρ ἐγων ἐπικουρος ἐων μετα τοισιν ἐλεχθην ἠματι τῳ ὁτε τ ' |
' ἀνεστη διος Ἀλεξανδρος Ἑλενης ποσις ἠϋκομοιο , ὁς μιν ἀμειβομενος ἐπεα πτεροεντα προσηυδα : Ἀντηνορ συ μεν οὐκετ ' | ||
γενναιος τῃ παρρησιᾳ . τουτους ὡσπερ της εὐσεβειας ὁ θεος ἀμειβομενος . και τουτο δη το ὑμνουμενον ὀνομα Ἀντερως ἐν |
δε και Θηβαιων ἀνδρας πεντηκοντα , και σφεων οὐ χωρις ἑκατερους κλιναι , ἀλλα Περσην τε και Θηβαιον ἐν κλινῃ | ||
: οἱον Κερκυραιοι , Κορινθιοι και οἱ τοιουτοι ξυνισταμενον προς ἑκατερους : εἰς συστασιν και εἰς βοηθειαν ἑκατερων κινουμενον . |