Ἐλπηνωρ ? τον ? [ ] ἀφηρπασε ? δωματα Κιρκης ἰκελα [ ] Ἀντιφατῃ ? ? [ ] ? και | ||
: φερεται λευκα , παχεα , μυξωδεα , ϲτεατι ξυγκοπεντι ἰκελα , ξυν τῳ περιρροῳ : ταδε μεντοι ἀπο του |
ἐν ἀλλοις εἰδεσιν , ἠ ἐν αἰσθητικῳ εἰδει ἠ ἐν λογικῳ ἠ ἐν αὐτῳ τῳ φυτικῳ . Το γαρ κρατουν | ||
του μεσου συνισταται μειζον . ταυτα μεν δη δοκει τῳ λογικῳ κριτηριῳ περιποιησαι την διαβολην , ὁτι κατα τους ἐκτιθεμενους |
θυσιων το μελλον κοων ἠτοι νοων . θυος γαρ το θυμα . ἀστυνομων ] των μεμερισμενων κατα το ἀστυ . | ||
δυο διπλαι . 〛 εἰ και ἑνι μονῳ ἀρκεσει το θυμα . . μακαρας ἑνα τινα : Εἰπων πληθυντικως ἐλαβε |
σκηνης μη δυνασθαι ζην ἐμπροσθεν του λυσαι την βασιλεως ὀργην θησομεθα . εἰ γαρ δη δεδοικαμεν στασιν , και τουτ | ||
χρωμα , ξηροτητα , ὑγροτητα , τι την οὐσιαν αὐτην θησομεθα ; ποιαι γαρ οὐσιαι αὑται . Ἀλλα τι ἐστι |
Ὡστε οὐτε ἡμεις ἡμεις οὐτε τι ἡμετερον ἐργον : οὐδε λογιζομεθα αὐτοι , ἀλλ ' ἑτερου λογισμοι τα ἡμετερα βουλευματα | ||
οἱ πλειονες ἐννοιαν τινα του το δε τι οὑτως ἐχειν λογιζομεθα . Τριτην τα διαβεβλημενα : διαβεβλημενα τα μεμισημενα , |
και κοκκου κνιδιου και των τοιουτων . τριτα δε τουτοις τεταχθω και τα προς ἑλμινθας πλατειας , οἱα ἐστι το | ||
Οὑτος γαρ , ἐφη , ἐστιν . Τι οὐν ; τεταχθω ἡμιν κατα δημοκρατιαν ὁ τοιουτος ἀνηρ , ὡς δημοκρατικος |
: ἀλλ ' ἐστιν αὐτοις παρανομημα , μαλλον δ ' ἀσεβημα , και κατεγνωσται το καινοτομηθεν . Διο τουτο οὐδεις | ||
και οἱ τεως ἑταιροι ἀπεστρεφοντο ὡς το Ἀνουβιδειον σεσυληκοτα και ἀσεβημα αὐτων ἡγουντο εἰναι εἰ συνεπιον ποτε ἠ συνειστιαθησαν αὐτῳ |
οὑ δεμελια , και τροπῃ του δ εἰς θ , θεμελια . Θερω : το θερμαινω . παρα το θεω | ||
ἑκαστου δεχομενου ἀνα διακοσιους ἱππους , ὡν ἐτι νυν τα θεμελια δεικνυσθαι . Οὐ μονον δε τουτον τον βασιλεα παρειληφαμεν |
δε νεανισκος ἐμε φερων παρεστησεν αὐτῳ : ὁ δε Πλουτων ἠγανακτησεν τε και προς τον ἀγαγοντα με , Οὐπω πεπληρωται | ||
ὑπερβεβηκε τας Σεσοωσιος πραξεις : ὁ δε βασιλευς οὐχ ὁπως ἠγανακτησεν , ἀλλα και τοὐναντιον ἡσθεις ἐπι τηι παρρησιαι σπουδασειν |
ἀφθονου και πολυτελους εὐωχιας . καιτοι εἰ και του πραγματος ἠμφισβητουν και τοὐνομα ὡς διαφερον μοι προσιεμην , οὐ προς | ||
ἀγελην αὐτικα ἐξωρμα ἁπασαν εἰς τον Βοσπορον . και ἐπειδη ἠμφισβητουν οἱ νεανιαι , πεμπει εἰς θεου πευσομενους εἰ ἀρα |
ὡν λυεται το νοσημα . και φησιν ὁτι ἡ τοιαυτη κεφαλαλγια ἠ δι ' ἐμπυηματων ἠ δι ' αἱμορραγιας . | ||
φερεται ἡ γαστηρ και πλεον δια την ξηροτητα φερεται ἡ κεφαλαλγια , σπουδασον δια τροφης και ποματων αὐτην ἐπισχειν και |
νεου συν ἑτερῳ στρατῳ φθασαντος ἐδεισε και ἐς την Κελτικην ἐτραπετο ὡς εὐκαιρον ἐφ ' ἡμιν ὁρμητηριον , ὁτι και | ||
πασι , και οὐκ ἐξεπυησεν , ἀλλ ' ἐπι κυστιν ἐτραπετο : Κρατιστωνακτι , ὁς παρα Ἡρακλειῳ ᾠκει , και |
Ἀ . οἰεται ὁτι ἐν ταις μητραις ὀν το παιδιον ἠσθιεν στοματι : τουτο γαρ οὐδενα τροπον δυνατον . , | ||
εἰς την οἰκιαν , μηδ ' ὡν ὁ Πυθαγορας ἐκεινος ἠσθιεν ὁ τρισμακαριτης , εἰσφερειν ἐξω θυμου . ἐτι του |
των εἰς υξ ἐν τῳ Ὀνοματικῳ Ἡρωδιανου εἰ θεῳ φιλον μαθησομεθα . Ἰστεον δε ὁτι το κηρυξ παρα τῳ ποιητῃ | ||
εὑρεσιν : τουτων δε μη ὀντων οὐδεν μαθησομεθα ἠ ἐκεινα μαθησομεθα , ἁ γινωσκομεν . ὁ γαρ Πλατων βουλομενος δειξαι |
αὐτου του ποιησαντος ; ἐτι δε ἐπι τουτοις και τοδε ἐνεθυμηθην , ὠ ἀνδρες , και ἐλογιζομην προς ἐμαυτον τους | ||
οὑτως εἰπον , δεκα σταδιους θειν τῳ ποταμῳ συμπαραθεοντα . ἐνεθυμηθην δ ' αὐτο δια το εἰναι ἐν μεσογειᾳ , |
δρεπανηφορα διακοσια , ἐλεφαντες δε οὐ πολλοι , ἀλλα ἐς πεντεκαιδεκα μαλιστα Ἰνδοις τοις ἐπι ταδε του Ἰνδου ἠσαν . | ||
, και σελινου σπερμα το ἰσον , και σηπιης ὠα πεντεκαιδεκα ἐπ ' οἰνῳ γλυκει κεκρημενῳ προσθειναι , και ἐπην |
ἡ Νεα κωμη και Ἀργυρια . „ και τουτο παλιν πλασμα προς την αὐτην ὑποθεσιν , ὁπως σωθειη το „ | ||
εἰ μη την ἐπιθετον ἐσκηψαμην μωριαν . τουτο με το πλασμα πιστευθεν ὑπο του τυραννου μη ταὐτα παθειν ἐκεινοις ἐρρυσατο |
τῃ αὐτῃ αἰτιᾳ . το μειρακιον δε ἐς γην μεν ἀτενες ὁρᾳ , πολλη δε ἡ των ὀφθαλμων ἐννοια , | ||
' οὑτως αὐτον τοις παισιν ἐπιθυσαι . ἱσταμενον οὐν ὁραν ἀτενες σφαττομενους τους παιδας ἀτρεπτῳ τῳ ὀμματι και ἀπτοητῳ τῃ |
πληθυν δραγματων , ὁσην οὐδεις πω προτερον γενο - μενην ἐμεμνητο : πιστις δε σαφεστατη το μηδ ' ἀριθμηθηναι δυνασθαι | ||
τε εὐ λεγειν , και του μεν πλειους μεταπεμπεσθαι οὐκετι ἐμεμνητο , παρεσκευαζετο δε ὁπλα τα προειρημενα . και σχεδον |
, . . α . , . Βλωσις : ἡ ἑδρα , οἱον : διφρου τετυκται βλωσις εὐζυγον τερας . | ||
μεν ἑτερον ἐστιν αὐτων το κινουμενον , θατερον δ ' ἑδρα τις ὑπερηρεισται τῳ κινουμενῳ , καθαπερ ὁρᾳς τας των |
περι την ὡροσκοπουσαν μοιραν , πολλακις και περι αὐτο το ὡροσκοπουν ζῳδιον και αὐτην την ἡμεραν . και ἐπειδη περι | ||
προγεγονυια συνοδος ὁποταν ἐπικεντρος τυχῃ , και μαλιστα κατα το ὡροσκοπουν ἠ το μεσουρανημα . προς δε τας θηλειας μιξεις |
πιστευει τῳ λεγειν και ταις χιλιαις δραχμαις ἁς δεδωκεν τῳ διδασκαλῳ , κελευσατε αὐτον διδαξαι ὑμας , ἠ ὡς τα | ||
: και ἐνοικιον μεν τῳ σταθμουχῳ : μισθον δε τῳ διδασκαλῳ : και τῳ πιπρασκοντι ἀῤῥαβωνα . Ἑκαστη δε ἀρετησυνωνυμως |
: δολος οὐκ ἐγενετο ἐν καρδιᾳ μου : ψευδος οὐκ ἀνηλθε δια των χειλεων μου . Παντι ἀνθρωπῳ ὀδυνομενῳ συνεστεναξα | ||
ἀυπνιας ? ? ἐμοι ? ? : ἐπει δ ' ἀνηλθε [ παμφαης ] ? Ἑωσφορος της πρωτοφεγγους [ ἡμερας |
δαρδαπτω , μυρω μορμυρω , οὑτω και ἀπο του δασκω διδασκω και τιτρωσκω ἀπο του τρωσαι , και ἀπο του | ||
' εἰπα ἀνουν ἐμαυτην , ἠτις οὐκ ὀνους βοσκειν αὐτον διδασκω , γραμματων δε παιδειην , δοκευς ' ἀρωγον της |
ἐφη : „ ἀλλα πεπλανησαι , ὠ αὑτη , εἰ ὑπελαβες με καταβησεσθαι . ἐγω γαρ ἀπ ' ἐκεινου ἀλωπεκας | ||
ξενε , φαινῃ προς σαυτον ὀντως ἠπορηκως λεγειν ; Ὀρθως ὑπελαβες , ὠ Κλεινια . προς δε δη κοινωνους ὑμας |
Συκινη μαχαιρα : ἐπι των ἀσθενεστατων και εὐτελων . Συκινη βακτηρια : και : Συκινη ἐπικουρια : ἐπι των ἀσθενως | ||
αἱ δε δη Λακωνικαι ᾠχοντο μετα σου κατα τι χἠ βακτηρια ; ἱνα θοἰματιον σωσαιμι , μεθυπεδησαμην μιμουμενη σε και |
Διονυ , ἁ παρῃτηται το ι , ὁτι ἡ υι τελικη οὐ γινεται . Φησι δε ὁταν ἐχῃ την αἰτιατικην | ||
σημαινομενα της αἰτιας . Και γαρ ποιητικη και παραδειγματικη και τελικη αὐτων αἰτια . Ὁτι μεν οὐν ποιητικη αἰτια ἐστι |
ἐνθα τε Μινως ἐννεωρος βασιλευε Διος μεγαλου ὀαριστης , πατρος ἐμοιο πατηρ , μεγαθυμου Δευκαλιωνος . Δευκαλιων δ ' ἐμε | ||
οὐ μα Ζην ' , Ἀγελαε , και ἀλγεα πατρος ἐμοιο . και Δημοσθενης : μα τους ἐν Μαραθωνι προκινδυνευσαντας |
ἁς παρεσκευαζοντο , ἑτοιμαι ἠδη οὐσαι : και Θηριμενει τῳ Λακεδαιμονιῳ ξυναμφοτεραι ὡς Ἀστυοχον τον ναυαρχον προσταχθεισαι κομισαι , κατεπλευσαν | ||
, ἑνι δε των ὁλων την ἡγεμονιαν ἀπεδωκαν Χειρισοφῳ τῳ Λακεδαιμονιῳ . οὑτοι δε διαταξαντες το στρατοπεδον εἰς την ὁδοιποριαν |
δ ' ἀρ ' Ἀθηνεων μναθ ' υἱος Πετεωο [ Μενεσθευς , πολλα δ ' ἐεδνα διδου : κειμηλια γαρ | ||
μηδε τῳ Ἰλιῳ , προὐθεντο δε Ἀθηναιοι το σωμα και Μενεσθευς ἐπ ' αὐτῳ λογον ἠγορευσεν , ᾡ νομιζουσι τιμαν |
ἀπυρεξιαν ὁμογενηϲ ἐϲτιν αὐτοιϲ . κατα ταυτα δε ὁ δια τεταρτηϲ παροξυνομενοϲ , εἰϲ ἀπυρεξιαν δε μη παυομενοϲ ὁμογενηϲ ἐϲτι | ||
δυναμιν , μετριωτεραν δε . Πηγανον το μεν ἀγριον τηϲ τεταρτηϲ ἐϲτι ταξεωϲ των θερμαινοντων τε και ξηραινοντων , το |
: ἐν δ ' ἐθετ ' ἀκμοθετῳ μεγαν ἀκμονα , κοπτε δε δεσμους ἀρρηκτους ἀλυτους , ὀφρ ' ἐμπεδον αὐθι | ||
. . . . . ξεστ . το δʹ . κοπτε ταυτα , εἰτα το μελι παστελωσας ἑνωσον και ποιησας |
. εἰτα ἠλθον εἰς Ἰτυκην . οἱ δε παλιν πρεσβευτας ἐξεπεμψαν τους πευσομενους εἰ τι ἑτερον αὐτοις οἱ Ῥωμαιοι ποιειν | ||
ἐταττοντο . ἁμα δε τουτοις πραττομενοις Ἀθηναιοι θαλαττοκρατουντες εἰς Ἀμφιπολιν ἐξεπεμψαν οἰκητορας μυριους , οὑς μεν ἐκ των πολιτων , |
ἀκροπολιν το προτερον Διονυσιος , συνανηχθησαν οἱ και αἱ νεοττευουσαι χελιδονες ἐκειθι , και ἐμαντευοντο την ἐπανοδον ⋮ Ἐτι φασι | ||
οὑτω δε αὐτο φησι βαρβαρως και δυσφραστως , ὡσπερ αἱ χελιδονες . και Αἰσχυλος το βαρβαριζειν χελιδονιζειν και Ἰων ἐν |
μην τρυφωντα γε οὐδε [ σπουδαζοντα ] . τον γουν Καρα τον χρυσῳ καλλωπιζομενον εἰς τον πολεμον μαλα ὑβριστικως ἐλοιδορησεν | ||
ἀδυνατου . Πρᾳοτερος περιστερας : ἐπι των ἐπιεικων . Προς Καρα καριζεις : ὡς και : Προς Κρητα κρητιζεις . |
και πασα ἡ τετραπους ἀγελη , καθα φησι Θεοφραστος , λευκα ἐκ μελανων γινεται ἠ πυρρων . και ἐν Εὐβοιᾳ | ||
τον ὠμον χυμον ἀκμαζειν τοις σωμασιν . Και τα μεν λευκα των χρωματων τοιαυτα μεν σημηνειεν , καθοσον δ ' |
πεντακοσιοις , εἰτ ' ἐν δικαστηριῳ . προσαιρουνται δε και γραμματεα , ὁς ἐννομῳ δικαστηριῳ κρινεται . εἰσαγωγης : ἀρχης | ||
δοξαν καταλιπειν : ψευσθεις δε της ἐλπιδος ἀντι σου τον γραμματεα , ὁν οὐθεν ἐδεομην , ἀνῃρηκα τῃ τε πορφυρᾳ |
, και διδωμι ὑμιν συν τοις ἀλλοις Χαλδαιοις βουλευσασθαι εἰτε βουλεσθε πολεμειν ἡμιν εἰτε φιλοι εἰναι . και ἠν μεν | ||
και του λοιπου της πολεως ἐδαφους , εἰ τι χαριζεσθαι βουλεσθε αὐτοις , μη περιιδειν το της Ῥοδου καθαπαξ ὀνομα |
μεν ὀνομαζουσι Κετηνα , παρα δε τοις Ἑλλησιν εἰναι δοκει Πρωτευς ὁ κατα τον Ἰλιακον γεγονως πολεμον . τουτου δε | ||
περι την νησον την Φαρον , οὑ παλαι ποτε ὁ Πρωτευς ᾠκει . „ „ βουλοιο ἀν οὐν ” ἠροντο |
ὁθεν και το ἐξ αὐτου ἐλαιον ἀδηκτου διαφορητικηϲ ἐϲτι και μαλακτικηϲ δυναμεωϲ και ταιϲ τηϲ ὑϲτεραϲ ϲκληροτηϲιν ἐπιτηδειον . και | ||
ἀποϲταϲιν , ϲυνθετου δε δυναμεωϲ ἐϲτι ϲτυπτικηϲ τε ἁμα και μαλακτικηϲ : ὁθεν και ϲτομαχου και κοιλιαϲ και ἐντερων και |
δε τηι νικηι τας ἐν τωι ποταμωι νησους και πολεις ἐξηνδραποδισατο , και συνηγαγεν αἰχμαλωτων σωματων ὑπερ τας δεκα μυριαδας | ||
, τους δε λοιπους συμφυγοντας εἰς τας πλησιον πολεις ἐκπολιορκησας ἐξηνδραποδισατο . των δε ἀλλων ἐγχωριων συναθροισθεντων δισμυριους μεν καταφυγοντας |
προ των Κατηγοριων ἀναλεγεσθαι , εἰ γε ἐνταυθα τας φωνας διδασκομεθα , ἐκει δε τα πραγματα , προηγειται δε ἀει | ||
εἰς πασαν φιλοσοφιαν , εἰ γε πασαν φιλοσοφον φωνην ἐνταυθα διδασκομεθα . ἀλλα και εἰς τας διαλεκτικας μεθοδους : τεσσαρες |
τουτοισιν ] ἠγουν μετα ταυτα τα ἑξης . εὐπραξις ] εὐπραγια . ὡς ] καθα . τοδ ' ἀγχιστον ] | ||
εὐφορον , πολυφορον , εὐκαρπον , πολυκαρπον : και δενδρου εὐπραγια , εὐθηνια , εὐφορια , πολυκαρπια , εὐκαρπια , |
τε γαρ συμφερον λογισμῳ ἐπεγνω , και το ἐναντιον προμαθουσα ἐφυλαξατο . Αἱ δε ὀξειαι και ἀπερισκεπτοι ἐγχειρησεις ταχειας και | ||
Ἀλευατο : και ἀλευατο πολυν ὁμιλον : το ἀλευατο , ἐφυλαξατο : εἰρηται ἀπο του χευω χευατο και τροπῃ και |
Τῳ δ ' ἐπιοντι ἐτει , ᾡ ἡ τε σεληνη ἐξελιπεν ἑσπερας και ὁ παλαιος της Ἀθηνας νεως ἐν Ἀθηναις | ||
. : μετα δε τας σπονδας και τας νενομισμενας κατευχας ἐξελιπεν ἡ σεληνη . και τοις μεν περι τον Διωνα |
γαρ αὐτους και βλεπειν και ἀκουειν : λογου δε θαττον ἐπληρωθη το θεατρον ἀνδρων τε και γυναικων . εἰσελθοντος δε | ||
ἠγανακτουν οἱ ἀντιχορηγοι και κωλυσειν ἐφασαν , ὡς δ ' ἐπληρωθη το θεατρον και τον ὀχλον συνειλεγμενον εἰδον ἐπι τον |
λαμπαδι ἱλασκονται . Τοτε δε πεμφθεις ὑπο των στρατηγων ὁ Φιλιππιδης οὑτος , ὁτε περ οἱ ἐφη και τον Πανα | ||
του ἐπι θατερα ὁ ἑτερος των Περικλεους Ξανθιππος , και Φιλιππιδης ὁ Φιλομηλου και Ἀντιμοιρος ὁ Μενδαιος , ὁσπερ εὐδοκιμει |
ὡς πλειστον ἐπι ἀνθρακιην , και περικαθισας αὐτην και περιστειλας θυμια , φυλασσομενος μη κατακαυσῃς . Ἠν δε γυνη μη | ||
ὁ φιαλας ἐξ ἱερων ὑφαιρουμενος , ὁ στεφανους , ὁ θυμια - τηρια και ὁσα τοιαυτα [ εἰδικα ὀνομαζων ἀπολογησεται |
ἐν ἀλλῳ μερει της ψυχης συνισταται ἠ ἐν μονῳ τῳ λογιστικῳ , αἱ μεν περι το παθητικον ἀρεται οὐχ ὑπαρχουσι | ||
ψυχῃ τριτον τουτο ἐστι το θυμοειδες , ἐπικουρον ὀν τῳ λογιστικῳ φυσει , ἐαν μη ὑπο κακης τροφης διαφθαρῃ ; |
του Φιλαδελφου παρα του Ζηνοδοτου ὠρθωθησαν . μετα δε Ζηνοδοτον Ἀρισταρχῳ παλιν ὠρθωθησαν τεταρτῳ ἠ πεμπτῳ ἀπο Ζηνοδοτου τελουντι , | ||
τῳ γαρ ἀθλιῳ και ταλαιπωρῳ κακης και χαλεπης συμβασης αἰτιας Ἀρισταρχῳ τῳ Μοσχου : και παλιν φανερως ἠδη δι ' |
ἀπολογια εὐ ἐχει : οἱ δε λεγοντες , ὁτι τα τελικα κεφαλαια ἐν πασαις στασεσιν εὑρεθησονται , ἠγνοησαν , ὁτι | ||
και το ς , των ἀρσενικων και των θηλυκων εἰσι τελικα , οἱον φιλοι Ἑκτορες , Μουσαι μητερες : το |
δευτερῳ : και ἐαν ἀποκριθῃς μοι εὐσταθως , δηλον ὁτι γνωσομεθα ὁτι ἡ καρδια σου οὐκ ἐξισταται . Και παλιν | ||
ὁριζειν τα δια μεσου πελαγη , ἁπερ ἐν τοις ἐφεξης γνωσομεθα . Ἀπωθεν της Εὐρωπης , κατα μηδεν μερος συναπτουσα |
ᾡ ἡ κωπη δεδεται . καλως ἐρεσσοντα . παρηλθε . ἐπηλθε . κωπηλατης . ἠτοι κωπηλατης . ἐξουσιαστης . ὡρμα | ||
. τοιγαρουν τους βαρβαρους ὁ πολυς ἡμιν στρατηγος πικροτερῳ δικαιως ἐπηλθε σωφρονισμῳ . φρουριον ἠν χρυσου μεταλλα προσοδον φερον , |
βετονικη ϲαρξιφαγοϲ λιθοι οἱ ἐν τοιϲ ϲπογγοιϲ ἠλεκτρον . Ὑϲτεραϲ κενωτικα . Αἱμα ἀπο ὑϲτεραϲ ἀγει ἐγκολπιζομενα και προϲτιθεμενα ταυτα | ||
δυϲκραϲια μονη ἐγκαταμεινῃ μετ ' ὀδυνηϲ εἰτε ἐμφραξιϲ . Ϲπληνοϲ κενωτικα . Ἐλλεβοροϲ μελαϲ ἐπιθυμον πολυποδιον ϲκολοπενδριον παιωνιαϲ ῥιζα χαμαιδρυοϲ |
μεν σφιγγων χαλαρωτατα χρησθαι τῳ λινῳ . περιπατειτω δε και λουεσθω δι ' ἡμερων : μη πολλα δ ' ἐσθιετω | ||
: ἐπην δε ἀποληγῃ τα ἐμμηνια και παραμονιμα ᾐ , λουεσθω , και διανιψαμενη ὑδατι ψυχρῳ κυκεωνα πινετω ἀναλτον , |
αἰσθανονται . παλιν τοινυν Ἀθηναιοις ἐρωτωσι περι της νησου Σικελιας ἐχρησε προσλαβειν τῃ πολει την Σικελιαν , λοφον τινα ἐγγυς | ||
ὑπο Μεσσηνιων ἡττηθεντες εἰς Δελφους πεμψαντες ἠρωτων περι πολεμου . ἐχρησε δε αὐτοις παρα Ἀθηναιων λαβειν ἡγεμονα . Ὁτι οἱ |
αὐτου πληρωσωμεν . “ ἐπιτιθεασιν οὐν αὐτῳ τον γοργαθον και ἐκινησε διακλονουμενος . ὁ δε ἐμπορος ἰδων αὐτον ἐθαυμασε και | ||
τοσουτον φειδονται των θηριων χρονον , ὁσον ἐτι παρασκευαζονται . ἐκινησε δε ἡμας οὐδεν , οὐδε ἀντιλαβεσθαι των πραγματων ἠναγκασεν |
, και ζητησατε ὑψωθηναι ὑπερ αὐτους , ἀλλ ' οὐ δυνησεσθε . Ὁ γαρ Θεος ποιησει την ἐκδικησιν αὐτων , | ||
χρηται δια τελους . ὀλιγου δεω λεγειν οὐδε φιλανθρωποι φανηναι δυνησεσθε , εἰ μη και προτερον χαλεποι γιγνεσθε . ἀν |
ὁ χορος οὐχ ὁτι ἀληθως ἐγινετο , ἀλλ ' Αἰσχυλος ἐξεπιτηδες τουτο ποιει την των γυναικων παριστων φυσιν , ἡνικα | ||
το συμφερον ἡμιν παντος μαλλον εἰδοτες , ἡμεις δ ' ἐξεπιτηδες δρωμεν ἁ παντος ἡμας μαλλον ἐκτριψει ; Ὁλως δε |
, οἰκητορος λαχειν του πανηγεμονος , ὁς το βραχυ τουτο οἰκοδομημα , τον νουν , ἐξαιρων εἰς ὑψος ἀπο γης | ||
. . . θολος και θολιος διαφερει . θολος το οἰκοδομημα ὁ νυν καμαραν καλουσι : θολιος το μελαν της |
Ἑλληνες ἐσμεν : τουτο γαρ βουλει μαθειν . Ὠ φιλτατον φωνημα : φευ το και λαβειν προσφθεγμα τοιουδ ' ἀνδρος | ||
. . Φασμα ὁ δε ἑτερος ταυρος ἐμυκησατο , κακον φωνημα Γαρμῳ : και ἐδοξε τραγος εἰναι , μη ταυρος |
] ἐμου . Γ τουτι περι : ⌈ ἐν τῳ γραμματειῳ ὁ Βδελυκλεων ἀπογραφεται , ⌈ ὡς ὁτι ἀντιβολουνται οἱ | ||
μεμαρτυρηκεν ἀντιγραφα εἰναι των διαθηκων των Πασιωνος τα ἐν τῳ γραμματειῳ γεγραμμενα , τας δε διαθηκας μη ἐχει ἐπιδειξαι μηθ |
ἐμου πολεμον ἐχητε χρησθαι . ἀλλ ' εἰ τα κρατιστα βουλευεσθε πραττειν και το κοινῃ συμφερον ἀμφοτεροις ἡμιν σκοπειτε , | ||
ἰδιωται τῳ νομῳ γεγονατε ; ταυτ ' εἰς τον δημον βουλευεσθε ἐξενεγκειν . τι γαρ δη και το κωλυον ἐσται |
του ΞΚΟ κυκλου : και ἐπ ' αὐτης τμημα κυκλου ἐφεστηκε το ΧΨ και το τουτῳ συνεχες κεκλιμενον προς το | ||
σιτον ἐπι σπορον ἐκχεων : ἐργαζομενοις δ ' ὁ πατηρ ἐφεστηκε διδασκων ἁμα και γεγηθως . οἱ καταρακται δε νεοι |
μεγαλην : πευκεδανον το πικρον ἀπο μεταφοφας της πευκης : πικρα γαρ αὑτη . ἀνεηκε : ἀναβλυσαι ἐποιησεν , ἀνεδωκεν | ||
τις φαγειν θελησαι κεχορτασμενος ὠν : ἁτινα , ἠτοι τα πικρα και τα ὀξινα , οὐτε φυσει ἡδεα οὐτε ἁπλως |
ὁπως προς ἀλληλους ὡς πλειστον χρονον διαφερωνται . ὁθεν ὁ Φαρναβαζος διαλαβων εὐ λεγειν τον Ἀλκιβιαδην , παλιν τον στολον | ||
εἰπων τῳ Φαρακι ὡς ὀκνοιη μη ὁ Τισσαφερνης και ὁ Φαρναβαζος ἐρημην οὐσαν καταθεοντες φερωσι και ἀγωσι την χωραν , |
φρονησις ἡγουμενη ὠφελιμα τα της ψυχης ἐποιει , ἡ δε ἀφροσυνη βλαβερα , οὑτως αὐ και τουτοις ἡ ψυχη ὀρθως | ||
ἀπο της Στοας . εἰ γαρ φυσει κακον ἐστιν ἡ ἀφροσυνη , δεησει , ὁν τροπον το θερμον γνωριζεται , |
αἰσθησις φυσικως παρα του λογου της ἐπιστημονικης μεταλαμβανει τριβης προς ἀπλανη των ὑποκειμενων διαγνωσιν . Ξενοκρατης δε τρεις φησιν οὐσιας | ||
εἰσι παντες οἱ ὑποβεβηκοτες νοες του ἑνος του κινουντος την ἀπλανη . εἰ δε ἐρεις και δια τι τον νουν |
, ἐδικασεν , ἐγνω , ψηφον ἐθετο ἐψηφισατο , γνωσιν ἐξηνεγκεν , κατεψηφισατο , κατεγνω , κατεδικασεν , προσετιμησεν ἐπετιμησεν | ||
μετα του δε εἰπειν μιμνει δε , ὁ δε ἀσυνδετως ἐξηνεγκεν εἰπων μιμνει ἐπι την οὐ δεισηνορα και την οὐ |
ὑπερ σου διηνεγκεν , οὐτε ἀρχαιρεσιαις νομιμοις της ἐξουσιας ταυτης ἐτυχες , ὡς ὁ παππος τε οὑμος και παντες οἱ | ||
, ὠ Τυλλιε , παρ ' ᾡ τροφης και παιδειας ἐτυχες , ἁπαντων μαλιστα σε τιμησας φιλων και συγγενων ἀνοσια |
του θηριου ἐδει το τειχος ἀναλωτον εἰναι , το δε δημιουργημα τεχνης ἐστιν , οὐ μυθολογημα συγγραφης . οὑτω τοινυν | ||
ἀπῃ των ὀργανων , οἱς ἀν προσῃ το προτεθεν ἀποτελεσθηναι δημιουργημα . ἐκειθεν ἀποδειξιν τε μανθανει και σοφιστας ἑλειν και |
ἐντυγχανων Ἀντισθενει τῳ σοφῳ , ὁς μονοις τοις εἰδοσιν αὐτον διειλε και τοις ἀλλοτριοις τοις οὐκ εἰδοσι φυσιν , λογον | ||
καθ ' ἑαυτο και ἐκεινῳ μεταδιδον της οἰκειας δυναμεως , διειλε κατα ταυτα την κατα λογον ζωην , προτερον μεν |
παιδι τῳ σαυτης : ἐπει παρεστι μαστηρ πατρος ὁς πριν ᾠχετο . Ὠ μητερ , ὡς ἀν ἐκ τριων ς | ||
ἀλλης πλησιοχωρου πολεως ἐλευθερας οὐδεμιας , εἰς την Καμπανιδα Κυμην ᾠχετο προς Ἀριστοδημον τον ἐπικληθεντα Μαλακον τυραννουντα τοτε Κυμαιων : |
δυναμιν βλαβενταϲ ἠ τινα των μυξωτηρων ἐμπεφραγμενον ἐχονταϲ ἐν ξηροτεροιϲ τοποιϲ την διατριβην ποιειϲθαι , οἱον εἰϲιν οἱ παραθαλαττιοι , | ||
δια κραυγην ἠ χυμου δριμυτητα ἐκλεαινει , περιπλαττομενα τοιϲ πεπονθοϲι τοποιϲ και προϲμενοντα ὡϲπερ τι καταπλαϲμα και τῳ τηϲ ὁληϲ |
ὁ παππος Κισσευς ἐθρεψεν αὐτον ἐν Θρῃκῃ , ἡ νυν Μακεδονια καλειται . . Ὁτι αὐτου που και το Βερμιον | ||
' αὐτος Ἀντιπατρος [ ἐπερχεται ] ? : μεταστηναι : Μακεδονια ? ? ? μεν εὐδαιμων και παλαι , νυν |
το μεν ἁπλως ἠν ἀγαθον , θατερον δε κακον . Φιλια δε ἡ μαλιστα και κυριως λεγομενη οὐκ ἀλλη τις | ||
διεξιμεν . Του Ποντικου γαρ στοματος ἐστι πλησιον Βυζαντιων χωρα Φιλια καλουμενη . Εἰτ ' αἰγιαλος τις Σαλμυδησσος λεγομενος ἐφ |
ιβ των Περι του ἱερου πολεμου και Ἀναξιμενης ἐν τηι τεταρτηι των Περι Φιλιππον και Ἐφορος ἐν τηι τριακοστηι . | ||
ἀμφοιν ] προς ἀλληλους ἐνσπονδους διαλεξεις , ἁς ἐν τηι τεταρτηι Ξενοφων ἀνεγραψε πανυ χαριεντως και πρεποντως ἀμφοιν , εἰς |
μετα πολλης δυναμεως , ἐπειδηπερ ἀφεστωτας αὐτους ἐπυθετο , παντων ἐκρατησε , και τον ναον ἐνεπρησε τον ἐν Ἱεροσολυμοις , | ||
τε Ὠρειτων και των πλησιον τουτων ᾠκισμενων τῃ τε μαχῃ ἐκρατησε και τα ἀλλα καλως ἐδοξε τα ἐν Ὠροις κοσμησαι |
τῃ σαυτου δοξῃ περιθεις . ἀει μεν οὐν σου και μεμνημεθα και συν ἐπαινοις , το γραφειν δε ἡμιν ὑπο | ||
ὑπο σεισμου , ὁς αὐτοις ἐτυχε μεγιστος γε δη ὡν μεμνημεθα γενομενος , ξυμπεπτωκυιαν ἐκπορθει , των ἀνθρωπων ἐς τα |
. . . . . . . Ὁτε τῃ πρωτῃ ἡμερᾳ οὐκ ἀκουσαμεν του Μεμνονος . Χθισδον μαν , [ | ||
του καταλειφθεντος της πολεως ἡγεμονος . ὡς δε τῃ κατοπιν ἡμερᾳ τας παρα του δικτατορος ἐπιστολας ἐλαβον οἱ των κοινων |
ἀν εἰποις μη δι ' ἐμε γεγενησθαι . εἰ γαρ ἐφονευσα δι ' ὁν ἐκεινος ζην οὐκ ἐδυνατο , αὐτος | ||
συγγενεια οἱ γαμβροι : ἐγω ὑπερ σου , φησιν , ἐφονευσα την μητερα . το δε ἑξης : σοι , |
, ἡ δε Ζ ξδ και το ἀπ ' αὐτης τετρακισχιλια ϘϚ . Δηλον , ὁτι ὡς ἑν το Α | ||
διδωμι , ταλαντον : βους δε ἑξακοσιους και προβατα εἰς τετρακισχιλια και ἀνδραποδα εἰς εἰκοσι και ἑκατον . ταυτα λαβων |
μαλιστα ὑφ ' ὡν ἡ ἐκπηξις ὁταν αἰθριας οὐσης αἱ λεπιδες καταφερωνται . ταυτα δ ' ἐστιν ὡσπερ τα ξυσματα | ||
μη ἐλασσονας δε δυοιν δακτυλων : ἐστωσαν δε ἐχουσαι αἱ λεπιδες ἀναλογον το παχος και το πλατος αἱ ὠδοντωμεναι . |
δε Κρητικου ἠ δι ' ἑψηματοϲ καλλιον αὐτο ἀντι του μελιτοϲ ϲκευαζεϲθαι , ὁταν ᾐ το ῥευμα πανυ λεπτον : | ||
, ὀροβινου ἀλευρου ⋖ ι : ξηρῳ χρω και μετα μελιτοϲ . ἐτι δε προϲ τα ῥυπαρα των ἑλκων ἡ |
γνωμονος σκιας ἐπι την βασιν αὐτην του γνωμονος του ἐν Ἀλεξανδρειᾳ ὡρολογιου , αὑτη ἡ περιφερεια τμημα γενησεται του μεγιστου | ||
της Ἀλεξανδρου τελευτης κατ ' Αἰγυπτιους Θωθ αʹ της ἐν Ἀλεξανδρειᾳ μεσημβριας το μεν ἀπογειοτατον της ἐκκεντροτητος ἀπειχεν της ἐαρινης |
τευθιδα . Ἐπιχαρμος : πωλυποι τε σηπιαι τε και ποταναι τευθιδες . Ἀρχεστρατος δε φησι : πωλυποι ἐν τε Θασῳ | ||
ὀνοματα αὐτων ἀκουω κεκρυφαλον ἐχινον ἠνυστρον . σηπιαι δε και τευθιδες δυο νεμονται προβοσκισιν : οὐ γαρ τοι χειρον οὑτως |
τινα γαρ τοιονδε νεων ὁ φιλαιματος Ἀρης ἠναρισεν στυγερης ἐν στροφαλιγγι μαχης . Και σε , Κλεηνοριδη , ποθος ὠλεσε | ||
πηγαις τε και ἀρχαις και δινειν αἰει τε μενειν ἀοκνῳ στροφαλιγγι . μεσσον των πατερων Ἑκατης κεντρον πεφορησθαι . Δεξιτερης |
οἱα βρεφος ἀρτιγενες , οὑτως ἐμπελασοι τῳ θηλασμῳ ἠγουν τῳ μαστῳ ἁτε ] ὡσπερ βρεφος ] μικρον ἀρτιγενες ] νυν | ||
. θ ἐπιμαστιδιων ] των θηλαζοντων νηπιων των ἐπι τῳ μαστῳ . ἐπιμαστιδιων ] των βρεφων . ἐπιμαστιδιων ] των |
: ἀλλ ' ἀπο λινου : ψυχει γαρ : και κοιτη μη ῥερυπωμενη : θερμαινει γαρ ὁ ῥυπος : ἀλλα | ||
τῳ ἀλσει φωλεος ἐστι μεγας και βαθυς , και ἐστι κοιτη δρακοντος . παρθενοι τε ἱεραι νενομισμεναις ἡμεραις παριασιν ἐς |
ἐγω προ του θησαυρου , φιλοφρονησομαι τουτον και λουσαμενον ἡκειν κελευσω την ὡραν ἐπι το δειπνον . οἱ δε ἀποπνιγησονται | ||
ἀπιτε καταλιποντες τονδε τον ἀνδρα : ὁταν δ ' ἐγω κελευσω , παρεστε προς την κρισιν . αἰτιωμαι δε οὐτε |
δ ' ἐστι κατα μεσην που την λεχθεισαν γραμμην ὁ Πειραιευς το των Ἀθηνων ἐπινειον . διεχει γαρ του μεν | ||
καλον γαρ , Ἀρχια , το ζην ἐμοι , εἰ Πειραιευς αὐτο παρεχοι και τριηρης ἡν ἐπιδεδωκα και τειχος και |
τοις της πρωτης περιαγωγης . και ταυτα δε οὑτως ἐχειν ὑποτιθεμεθα δια το ἐκ μεν της κατα μιαν ἑκαστην ἡμεραν | ||
μηκος . ἐπι μεν οὐν του λοξου τουτου κυκλου φερομενον ὑποτιθεμεθα τον καλουμενον ἐπικυκλον ὁμαλως παλιν εἰς τα ἑπομενα του |
προυτιμησαν ὑμνοπολων , δι ' ὡν μελη και χορους ἀνθρωποις ἐξηνεγκαν . λογισασθε δε ὡς , ὁπου ποτ ' ἀν | ||
, οὑτως ἠδη παντας ὁσους οἱοι τε ἠσαν παραλαβοντες πολεμον ἐξηνεγκαν , μικρα μεν των ὁρκων και των ξυνθηκων φροντισαντες |
ἑαυτους ἐκδεδωκοτες και τῃ ἀγνωσιᾳ του θεου , νηψατε , παυσασθε δε κραιπαλωντες , θελγομενοι ὑπνῳ ἀλογῳ . Οἱ δε | ||
τριβωναριῳ ἀναβαντα ἐπι πουλβινον διαγραφειν , πως Ἀχιλλευς ἀπεθανεν ; παυσασθε , τους θεους ὑμιν , καλα ὀνοματα και πραγματα |
: ἐγενηθη δε τις ὡρᾳ νυκτερινῃ τριτῃ . το δε δρομημα της Σεληνης ἐστι μοιρων ιβʹ ∠ ʹ ιεʹ . | ||
μοιρᾳ ζʹ , Σεληνη Παρθενου μοιρᾳ λʹ : ἑως ὀψε δρομημα μοιρων ιδʹ ιεʹ . το δ ' ἐκ της |
και παρασκευων ἀντεφωρμησαν ἁμα και τῃ ἀκαθαιρετῳ του δικαιου χρωμενοι συμμαχιᾳ , δι ' ἡν εὐτολμοτεροι τε ἠσαν και ἀγωνισται | ||
τῳ Ἐφιαλτου πλεοντι μετα δεκα τριηρων Ἀθηνηθεν εἰς Κυπρον ἐπι συμμαχιᾳ τῃ Εὐαγορου , και λαμβανει πασας , ὑπεναντιωτατα δη |
παρακεισεται ἐγκλιτικον ἀοριστον το που . Χαριν . Δοκει ἰσοδυναμειν συνδεσμῳ τῳ ἑνεκα , χαριν Ἀπολλωνιου ἑνεκα Ἀπολλωνιου . φησι | ||
, συμπεριελαμβανεν ἀν και την τοιαυτην προτασιν . Ἠ ὁ συνδεσμῳ εἱς : λεγει ὁ Ἰαμβλιχος ὁτι ἀνω το συνδεσμῳ |
το οἱον κυματα ἐπανιστασθαι κατα την ἀρτηριαν ἑτερον ἐφ ' ἑτερωι , τωι δε σκωληκιζοντι σκωληκος ἐοικεναι πορειαι και αὐτου | ||
τους τροπικους ἐπαφην αὐτου ποιησαμενοι σημειωσωμεθα τους μεν ἑξ κυκλους ἑτερωι τινι παρα το βαθυ χρωματι γραψωμεν τε λευκωι τινι |
ἀκμην προκεχωρηκε . και οὐκ ἀρκουνται τῃ των ἀφροδισιων ἀθεσμῳ πλησμονῃ , ἀλλα γαρ και τα ἐκ της οἰκιας σκευη | ||
και ὁ κορῳ την εὐδαιμονιαν λαβων δεεται νοος ἀνδρειου . πλησμονῃ της τιμης . . Ἀταν ὑπεροπλον ] ὑπεροπλος ἐστιν |
δε το ὑδωρ ἐνδεεστερην την δυναμιν λαβοι , του πυρος εἰλικρινη την συγκρησιν ἐχοντος , ἐν ὑγιαινουσι σωμασι φρονιμος ἡ | ||
ἐπαθεν ἠρεμουντι γινεται ψογος ἀναισθησιας , ὁ δε γερας περιφρονων εἰλικρινη φιλοτιμιαν ἐνδεικνυται , κἀν ἁπαντες τον μεν οὐκ ἐπεξιοντα |
ἐθεσαν , τον δε λογον ὡς παρεπομενον προς μονον το χρειωδες . κατα δη τουτους εἰκοτως οὐ πανταχῃ αἱ λογικαι | ||
παν ὁτιουν ἱκανωτατος , ἐτι δ ' ἀνυσαι και το χρειωδες και το λυσιτελες αὑτῳ : ὁπερ και ὑστερον ἐργῳ |