κοιλον , πλην οὐ μακρον ἑκατερωθεν , ἀλλα στρογγυλον ἐξ ἡμισους , οὐκ αὐτοματον , ἀλλ ' ᾠκοδομημενον λιθοις . | ||
λογων ἀποστασεις , ἀποτελεσμα ὠν των δυο πρωτων ἀριθμων και ἡμισους και τριτου ἐπιδεκτικων , λεγω δε του βʹ και |
δε στασιμα των σιτιων , και θερμαινεται βραδεως , και θερμαινομενα ξηραινεται και ξυνισταται , και δια τουτο περισκληρα γινομενα | ||
ὁ χυμος του ὑγρου : δοκει γαρ τα θυμιωμενα και θερμαινομενα μαλλον ὀδωδεναι . δειξει δε ταυτα τα ἐν τοις |
: των δε ὀκνουντων και ἀποστρεφομενων , λοιδορειν αὐτους ὡς μαλακους τε και ἀναξιους αὑτου και τῃ μητρι μαλλον ἐοικοτας | ||
δι ' ἑξαμηνου φασιν ἀνερχεσθαι τον Ἀδωνιν . μαλακαι : μαλακους φησιν ἐχειν ποδας τας Ὡρας , ἐπει το ἐαρ |
βροτων . Βοτρυς προς βοτρυν πεπαινεται : ἐπι των ἐξισουσθαι φιλονεικουντων . Βουζυγης : ἐπι των πολλα ἀρωμενων . Ὁ | ||
ἐνικα μαχην . Εἰ δε τις ἐρει των προς ἁπαντα φιλονεικουντων , ὁτι τουτον ἰσως ἐγραψε τον λογον ταις Ἀριστοτελους |
, ἠ ἐπι ὑγροις , ἠ ἐπι στερεοις ἀναπτουσαν τους πυρετους , ὡς φησιν Ἱπποκρατης , ἰσχοντα , ἰσχομενα και | ||
μεχρι δε ἁπλαι φλεγμοναι εἰσιν , ἡ μεν περι ἡπαρ πυρετους ἐπιφερει συνεχεις , ἡ δε περι σπληνα τεταρταιους ὡς |
θυειν και συγκαλουντες ἐπι την θυσιαν τους φιλους και τους οἰκειοτατους καταρωνται μεν τοις τεκνοις , λοιδορουνται δε ταις γυναιξι | ||
τον υἱον . Οὐκουν περιφανως ἐπιδεικνυω ὑμιν και αὐτους τους οἰκειοτατους Νεαιρας ταυτησι καταμεμαρτυρηκοτας ὡς ἐστιν ξενη , Στεφανον τε |
ὀνοματικη θεσις , καθως ἐπεδειξαμενΠως . οὐν ἡ οὐ δεοντως παραλαμβανομενη ἀντωνυμια παρωσεται μεν την ἀναγκαιως παρειλημμενην κατα δευτερον προσωπον | ||
Ἐτι ἐνδιαθετον σχημα και ἡ τοιαυτη ἐπιδιορθωσις ἡ αὐξησεως ἑνεκα παραλαμβανομενη , οἱον ὀψε γαρ ποτε ὀψε λεγω ; χθες |
ὁρισμον αὐτου παραλαμβανονται , τα δε εἰς τον ὁρισμον τινος παραλαμβανομενα προτερα ὑπαρχουσι , πολλῳ ἀρα μαλλον τα μερη του | ||
τον αὐτον ἀρα τροπον και τα μορια τα ἀντι τουτων παραλαμβανομενα ὑφεξει αἰτιαν της ὑποστολης των ἀρθρων . . προσωπων |
ὑπερσυντελικον ἠιειν , δια του η και ι οὐσης της παραληγουσης , και ἐν συνθεσει ἀπηιειν , οἱον : ἀπηιειν | ||
σ προσελαβεν κλητικῃ ἀκολουθιᾳ , ἀλλα το ε ἐφυλαξεν της παραληγουσης του ἐνεργητικου παρακειμενου : μεμελετηκα , μεμελετημαι , μελετημα |
αὐτῳ παθος κηριον , ἀλλα τας κατατρησεις ἐχει μειζονας ὑγροτητος μελιτωδους περιεκτικας . οὑτω δε θεραπευονται . ξυρησας τας τριχας | ||
, και οὑτω παλιν δια των κεκαυμενων ἀνθρακων ἑψησαι μεχρι μελιτωδους συστασεως : εἰ δε στυπτικωτερον αὐτο βουλει ποιησαι , |
, ἱνα , καθ ' ὁσον αὐτῳ δυναμις , εὐδαιμονων εὐδαιμονεστερος ᾐ . ὁ δε γενναιος τυραννος οὐ μακαριων εἰναι | ||
λυποιτο λυπας ἀρα τοιουτου ὀντος του βιου , οὐκ ἐσται εὐδαιμονεστερος ὁ του κοσμιου ἠ του ἀκολαστου ; ὁ μεν |
ἀστραβιζουσας χθονα , παρ ' Αἰθιοψιν ἀστυγειτονουμενας . και τας ἀνανδρους κρεοβορους [ δ ' ] Ἀμαζονας , εἰ τοξοτευχεις | ||
κρειττοσι ; και ἰδιᾳ αὐ οἱ ἀνδρειον και δυνατοι τους ἀνανδρους και ἀδυνατους οὐκ οἰσθα ὁτι καταδουλωσαμενοι καρπουνται ; Ἀλλ |
την εἰσοδον ὑπαρχειν . κατα δε την ἐπανοδον του ζῳου παρεσκευασμενοι τοξοτας και σφενδονητας , ἐτι δε ἱππεις πολλους , | ||
Ἀττηλαν τοποις διατριβειν συνεβαινεν ἀφικομενον περισταντες εἰχον οἱ προς τουτο παρεσκευασμενοι βαρβαροι και τα χρηματα , ἁπερ τῳ Ἐδεκωνι ἐκομιζεν |
εἰναι την ἀνθρωπου φυσιν και ἀτελεστεραν των ὑπ ' αὐτης εὑρισκομενων μεθοδων και τεχνων , ὡς δεισθαι ἐκεινων προς την | ||
συγγραφεων εἰδος αὐτα σκωληκων ἱστορουσι των ἐπι τοις σαπροις ὑδασιν εὑρισκομενων . ἀπαρτι : ἀντι του ἀπηρτισμενως και παντελειως και |
: ἐν ἐκεινοις γαρ την χολην ἐχει . Ἀνθρωπον ἀσφαλως οἰκουντα πολιν σημηναι βουλομενοι , ἀετον λιθον βασταζοντα ζωγραφουσιν : | ||
οἰκουντα πολιν , ἀλλ ' ὁσα εἰκος τον την αὐτην οἰκουντα οἰκιαν . ὡστ ' οὐ πλειω των ἐμων ἡ |
θεων ἐμνημονευον . ἐπεμψαν δε και τους ἐκ των ἱερων χρυσους ναους αὐτοις τοις ἀφιδρυμασι προς την ἱκεσιαν , ἡγουμενοι | ||
τετηρηται . Ἐαν γαρ εἰς ποτηριον ἠ ἑτερον τι σκευος χρυσους δακτυλιος ἐμβληθῃ , ἐαν μεν κενον ᾐ το σκευος |
ἀστοχον τι λεγοιμεν περι του θειου Πλατωνος φησαντες αὐτον τοις μαθηματικοις σωμασι την φαντασιαν ἡμων τοπον ποιειν , ὡσπερ τοις | ||
, ἠ τον ὁρισμον ἀποκρινομεθα ἐσχατον , ὡς ἐν τοις μαθηματικοις , οἱον δια τι αἱδε ἰσαι ; ὁτι ἐν |
λεξιν , πασαν δε την Πλατωνος , πασαν δε την Δημοσθενους : ἀμηχανον γαρ εὑρειν τουτων ἑτερους ἐπεισοδιοις τε πλειοσι | ||
Μαρσυας ἐν εʹ των περι Ἀλεξανδρου ἱστορει λεγων Μαργιτην ὑπο Δημοσθενους καλεισθαι τον Ἀλεξανδρον . ἐκαλουν δε τους ἀνοητους οὑτω |
βʹ ἀντισπαστικον διμετρον καταληκτικον , ἠτοι ἑφθημιμερες , ὁ καλειται Φερεκρατειον ἐκ διτροχαιου . Το γʹ ἰαμβικον τριμετρον βραχυκαταληκτον , | ||
ἀναπαιστικον ἑφθημιμερες . το δʹ δακτυλικον πενθημιμερες . το εʹ Φερεκρατειον . το ζʹ τριμετρον ἀκαταληκτον . το ηʹ διμετρον |
αὐτα . Κανων γαρ ἐστιν ὁ λεγων , ὁτι ἡ παραληγουσα της περιττοσυλλαβου γενικης οὐδεποτε εὑρισκεται μειζων της ληγουσης της | ||
βασιληος , οὑτω και ἐν τῳ μελλοντι πολλακις ἐκτεινεται ἡ παραληγουσα , εἰ μη κατα διαλεκτον . Και ταυτα περι |
φαγειν ἠ πιειν ἠ περι την ἀνδραποδωδη και ἀχαριστον , ἀφροδισιον λεγομενην οὐκ ὀρθως , ἡδονην ποριειν αὑτῳ τοὐμπιμπλασθαι , | ||
: ” ὠ μακαρ , ὁς ἐπι χλανιδοτροφοις κοραισι τον ἀφροδισιον κηπον ἀποδρεπεις ” . Ἀφροδισιος λογος Πλατων εἰπε Διι |
τρεις ἑνικαι , τρεις δυϊκαι , και τρεις πληθυντικαι : καταχρηστικως δε πολλαι , περι ὡν ἑκαστης διδαξω σε ἀκριβεστατα | ||
: παρα τον ἀρην , ἐξ οὑ παρωνυμον ἀριστευς . καταχρηστικως δε και ἐπι παντος προσηκοντος , , . . |
ἐλεγεν εἰναι κριτηρια , της μεν των ἀδηλων καταληψεως τα φαινομενα ὀψις γαρ των ἀδηλων τα φαινομενα , ὡς φησιν | ||
εἰωθε και ἐνδοξοις πιστεσιν : ἐνδοξα δε τα τοις πολλοις φαινομενα και τα τοις σοφοις . την μεν οὐν των |
τυγχανειν ὁποια φαινεται : νυν δε ἐν τῃ συγκρισει ἀνεπικριτον εὑρισκοντες μαχην , καθ ' ἡν τα ἑτερα ὑπο των | ||
σκιας προς την αὐγην , ἐπειδαν ἀνασπασωσι , πολλῳ μικροτερα εὑρισκοντες ἀνιωνται . ἠδη οὐν σοι προλεγω , ἐκχεας το |
' ὁλως εἰς λεπτα καταθραυεσθαι , τοις δε κραυροις και μαλακοις ἀνευ γλισχροτητος ἑτοιμως εἰς λεπτα λυεσθαι , προδηλον οἰμαι | ||
ἐπι ταις πυριαις εὐδιορθωτον γινεται , χρησθαι δε και τοις μαλακοις προσθετοις και τῃ μηλῃ δε και τῳ δακτυλῳ ἀπευθυνειν |
αὐτων τριακοσιους ἀνδρας ἐκ των πατρικιων τους κρατιστους τε και πρεσβυτατους , ἐξ ὡν ἡδε ἡ βουλη συνεστηκεν : ὑμων | ||
της διανοιας βουλομενος συνεκαλεσεν εἰς ἐκκλησιαν : και παραστησαμενος τους πρεσβυτατους των ἐκ του βουλευτικου συνεδριου και τιμιωτατους ἐλεξε τοιαδε |
λεγει ἐν τοις δυο τοις Ὑστεροις ἀναλυτικοις , περι δε διαλεκτικου ἐν τοις Τοποις , περι δε του σοφιστικου ἐν | ||
τοιαυτα . διδαξας οὐν περι ἀποδειξεως ἐδιδαξε και περι του διαλεκτικου συλλογισμου και τον οἰκειον ἠδη σκοπον ἐκπεπληρωκε . νυν |
, ὡν κοινωνον σε ποιησομαι . ἐμοι μεν γαρ ἀρκει Αἰγυπτος , σοι δε γενησεται κτημα Συρια . φερ ' | ||
και τελευτησοντα εἰς ἐκεινην ἀναγκαιον ἠν προαναγραψασθαι : ὡδε γαρ Αἰγυπτος ἐληφθη , δια τηνδε την στασιν , Ἀντωνιῳ Κλεοπατρας |
κατα μεταληψιν γενηται κατατασις . δυναται δε δια της αὐτης παρασκευης και ἡ κατ ' ἀντιμεταληψιν κατατασις γινεσθαι : δηλω | ||
ἐστιν ἐκθεσις του ζητουμενου ὡσπερει σκοπος και ἐπαγγελια της μελλουσης παρασκευης . λαμβανεται δε [ γαρ ] ἡ προθεσις πρωτον |
ἀλληλους , εἰ τις ἀδικως τιμαται . πολλακις δε και βουλευομενοι ἁ μεν ἀν ἐπιθυμωμεν πραττειν , ταυτα ἐπαινουμεν , | ||
ψευσασθαι . . Ἑβδομοι δε εἰσιν οἱ ὑπερ των κοινων βουλευομενοι ὁμου τῳ βασιλεϊ , ἠ κατα τας πολιας ὁσαι |
δια καταπλασματων των δυναμενων πεττειν τον ἐν τῃ γαστρι περιεχομενον φλεγματικον χυμον , και μεντοι και χαλᾳν την ἀπο του | ||
δυσρουν και δυσκινητον ἐργαζονται τον ἠδη περιεχομενον ἐν αὐτῳ , φλεγματικον δε και ὠμον και ἡμιπεπτον τον ἀναφερομενον . και |
, ὑπερ του μη γνωσιμαχουντων μηδ ' | ἀλλα ἀλλων ἀπαγγελλοντων στασιν ἐν τῳ πληθει γενεσθαι , χαλεπωτεραι δε μετα | ||
της ἐλπιδος , ἀλλα των ἐπι κατασκοπην ἐκπεμφθεντων τοις Ἰνδοις ἀπαγγελλοντων το πληθος των παρα τοις πολεμιοις ἐλεφαντων , ἁπαντες |
πολλα γαρ σχηματα και παθη θεωρει σχηματων , ἁ ὁ αἰσθητος κοσμος οὐχ ὑποδεδεκται . εἰτα εἰ ἐνεργειᾳ μεν ἐστιν | ||
το ἐνυπαρχον ὡσπερ και ἐν τοις ἀλλοις . ἠ οὐκ αἰσθητος ὁ ἐντος ἠχος ἁπλως . οὐκ αἰσθανομεθα γουν ἠχουντος |
' αὐτην ταυτην ἠφειδουμεν ἡδεως . ὁθεν σεσωκαμεν μεν Ἡρακλειδας κινδυνευοντας ὑπ ' Εὐρυσθεως πανταπασιν ἐκτετριφθαι , και δι ' | ||
των προγονων διηγηματα , ὁτι ἐθος εἰχον ἐκεινοι σῳζειν τους κινδυνευοντας . ὁτι φυσις ὑμιν ἐξ ἀρχης σῳζειν τους κινδυνευοντας |
τας πυλας και περιεσκοπει , ἐρομενου τινος τι περισκοπει , αἰσχυνεσθαι ἐφη , μη ὀφθῃ , ὡσπερ ἐκ πορνειου ἐξιων | ||
τοις νεοις γιγνομενον , ὁ παρακελευονται λεγοντες ὡς δει παντα αἰσχυνεσθαι τον νεον . ὁ δε ἐμφρων νομοθετης τοις πρεσβυτεροις |
ἀκρασια καταγινεται , ὁ ἁπλως , ἠτοι ὁ κυριως , ἀκρατης τις ἐστιν ; οὐδεις γαρ ἐχει πασας τας ἀκρασιας | ||
ὑπο της αἰσχρας ἐπιθυμιας ἡττωμενος . Ὀπισθεν εἰπεν ὁτι ὁ ἀκρατης οὐκ ἐπιστημην ἐχει ἀλλα δοξαν . εἰ γαρ εἰχεν |
ὀγκος φυμα καλειται . τουτο το φυμα εἰωθε δι ' ἑλκους κρινεσθαι . εἰ οὐν γενηται ἑλκος , ἀγαθον : | ||
ἐπι κεφαλης , ἠτοι ῥαφας κεχαλασμενας βουλομενοι συναγαγειν , ἠ ἑλκους ἐκπεπταμενα χειλη , και ποτε και προσστειλαι και κολλησαι |
ἐν ἀλλῳ σπερματος , γλυκυρριζης χυλου ἠ σπερματος τραγακανθης ἰσα ἀναλαμβανων ὑδατι , πλασσε δραχμιαια και χρω : καταρροφειτωσαν δε | ||
μετενηνοχοτας , αὐτος τε αὐ παλιν ἑκαστου την διανοιαν ὀνοματος ἀναλαμβανων εἰς την ἡμετεραν ἀγων φωνην ἀπεγραφετο : και ταυτα |
αἰχμαλωτους . Παραλαβων δε ὁ Κοιντιος την πολιν τα μεν ἐπιφανεστατα των λαφυρων εἰς Ῥωμην ἐκελευσε φερειν , τα δ | ||
ἀρχαιον . Ἠλειοις δε ἐν τῳ ὑπαιθρῳ της ἀγορας τα ἐπιφανεστατα ναος ἐστι και ἀγαλμα Ἀπολλωνος Ἀκεσιου : σημαινοι δ |
κινδυνος δοκει εἰναι , ἐαν μεν νικησωσι , τουτους οὐδε καταδουλωσασθαι γ ' , ἐαν δε ἡττηθωσι , σφας αὐτους | ||
, τουτων ἑκοντες ἐπιλαθομενοι , ἐπειδη διεβησαν εἰς Εὐβοιαν Θηβαιοι καταδουλωσασθαι τας πολεις πειρωμενοι , ἐν πεντε ἡμεραις ἐβοηθησατε αὐτοις |
και τις σκληρος και δυσκαταμαχητος . ὑπευθυνους δε τους μηδεπω λογισμον παρεχομενους μηδε εὐθυνας της ἀρχης ἡς ἐπιστευθησαν . ΓΘ | ||
μεν παθη καταρχειν , ὁρον δε και περας εἰναι τον λογισμον . Ἀκουειν γουν παρεστι : δυο γαρ αὑται φυσει |
, ὡστε ἐπιθυμειν ὡν δει και ὁσα κατα τους ἀλλους διορισμους : οὑτω δε και ὁ λογος ταττεται . . | ||
δευτερον διωρισμενης τομης ἐχει προβληματα τρια , ἐπιταγματα θʹ , διορισμους γʹ : ὡν εἰσιν ἐλαχιστοι μεν ὁ τε κατα |
φυσαν ποιεουσι , και τα στυφοντα , και τα ὑπο θερμου πηγνυμενα , και τα ψαθυρα , και τα ξηρα | ||
οὑτως ἑτερως . σπερμα ἐστιν ὑγρον ἐν παρασταταις περιεχομενον ἐκ θερμου πνευματος , ἐξ οὑ οἱον τε φυναι ἀνθρωπον . |
προνοιᾳ , ὡς πανταχου ἀρετην κρατειν και μετατιθεμενων και διορθωσεως τυγχανοντων των ἡμαρτημενων , οἱον ἐν ἑνι σωματι ὑγιειας δοθεισης | ||
ἐκ μεταφορας των τοξοτων , των οὐχ ὁπως του σκοπου τυγχανοντων , ἀλλ ' οὐδ ' ἐγγυς βαλλοντων . Οὑτος |
Τυχη , καινοτερων εὑρουσα πραγματων ὑποθεσιν : βασιλει γαρ ἡκον ἀπαγγελλοντες Αἰγυπτον ἀφεσταναι μετα μεγαλης παρασκευης . τον μεν γαρ | ||
εἰς την Ἡρακλειαν , καθ ' ὁν καιρον ἠλθον τινες ἀπαγγελλοντες τον Ἐρβησσον παραδωσειν . Ἀννων δε πολεμησας ἐν δυσι |
χαλινοις ἱν ' ᾐ τους ἱππους θυμου πληρεις περι τους χαλινους ἀνακαμπτειν και περιαγειν , ἠδη βουλομενους εἰναι προς ταις | ||
ἐπει δε πορρω του χαρακος εἰδον αὐτους ἐξελασαντας , τους χαλινους ὑποστρεψαντες και διεσκεδασμενοις αὐτοις προσβαλοντες νικωσιν αὐτους κατα κρατος |
και την Δωριδα , μητροπολιν δε των ἐν Πελοποννησῳ Δρυοπων νομιζομενην . της δ ' Οἰταιας και ὁ Ἀκυφας ἐστι | ||
ἡ των Θηβαιων πολις , τοτ ' εἰς την ἀπορθητον νομιζομενην εἰναι Λακεδαιμονιων χωραν εἰσεβαλον , κατ ' ἐκεινους τους |
ἠ προσηκεν ὑπειλημμενον . ” ἐτι γε μην κἀκεινη των τελικων κεφαλαιων ἡ μεθοδος κοινη , το ποτε μεν καθολικους | ||
: ” κοινη δε μεθοδος παντων των κεφαλαιων τουτων των τελικων , ἡ κατα ἀντιφασιν εἰσαγωγη εἰ μεν γαρ ἐχοιμεν |
του ἐναντιου , το μεν καθολου καταφατικον ὑπο του καθολου ἀποφατικου , ὁ ἐστι και αὐτο ἐν δυο σχημασι , | ||
και δια πλειστων συλλογισμων : ἀλλα και δια του καθολου ἀποφατικου , ὁ και αὐτο ἐν δυο τε σχημασι και |
την ἀντιπαλον ἀλλοτριοτητα : το μεν οὐν ὁμοιον ἐστι και φυλακτικον του παραπλησιου , το δ ' ἀνομοιον και φθαρτικον | ||
οἰκειον και ἀλλοτριον θαυμαστον και τῳ συνανθρωπιζον οἰκουρον εἰναι και φυλακτικον του των εὐ δρωντων βιου παντων περιττοτατον : ὡν |
ἀποθνησκειν : μισθος γαρ ἐστιν ἡ δοξα μειζων ἀργυριου . παραλαμβανουσι γαρ οἱ Σπαρτιαται παρα των πατερων οὐχ ὡσπερ οἱ | ||
οἱ παλαιοι ] ὡς ὑλην και ἑτεροτητα την δυαδα [ παραλαμβανουσι . ] ‖ ‖ Ἡ ἐν τῳ φαυλῳ κακια |
και καταδρομας ἐποιουντο ἐς την Λακωνικην . Λακεδαιμονιων δε ἐπι στρατοπεδου Διοσκουροις ἑορτην ἀγοντων και ἠδη προς ποτον και παιδιας | ||
, γυναικα ἐχοντα Πραξιθεαν την Κηφισου θυγατερα . μεγαλου δε στρατοπεδου μελλοντος αὐτοις εἰσβαλλειν εἰς την χωραν , εἰς Δελφους |
της Καλλιξενου Ζωγραφων τε και ἀνδριαντοποιων ἀναγραφης και ἐκ των Ἀριστονικου Περι του ἐν Ἀλεξανδρειαι Μουσειου και ἐκ των Ἀριστοτελους | ||
. . . οὐ γεγονε μετα Σολωνα κρειττων οὐδε εἱς Ἀριστονικου νομοθετης : τα τ ' ἀλλα γαρ νενομοθετηκε πολλα |
ὀρων , οἱ δε ἀπο της του ὠκεανου φασιν ὀχθης κομιζεσθαι , λευκον ὑπερφυως ὀντα και μεστον ἐνδοθεν πνευματος , | ||
ποτε δακτυλιδιον δακτυλον : καλως δ ' ἐχει ἀνυπερθετως αὐτο κομιζεσθαι κατα περιστροφην , ἁμα της χειρος καταντλουμενης χλιαρῳ ὑδατι |
ἀρετης τους ὁρους ἐπηξαντο πρωτοι , προς οὑς ἀξιον φοιτησαι μαθησεως και διδασκαλιας ἑνεκα των ἀναγκαιων . τα δ ' | ||
ἐφ ' ὡν οὐδεν προγινωσκειν ἀναγκη : οὐ γαρ δια μαθησεως τα τοιαυτα οὐδ ' ἐκ μεθοδου λογικης παραγινεται . |
το πρεπον και ἐνδοξον . Μαρκελλινου . Ἡ πραγματικη τοις τελικοις κεφαλαιοις διαιρειται , ἁπερ εἰρηται τελικα , διοτι πολλων | ||
ἐπι δε το προτρεπειν . Διαιρουνται δε αἱ θεσεις τοις τελικοις καλουμενοις κεφαλαιοις , τῳ δικαιῳ , τῳ συμφεροντι , |
και Ῥοδιοι και τινες ἑτεροι των Ἑλληνων συμμαχιαν ἐξεπεμψαν τοις Βυζαντιοις . διοπερ ὁ Φιλιππος καταπλαγεις τῃ συνδρομῃ των Ἑλληνων | ||
μεν οὐν το ὀργανον και παρ ' ὑμιν ἐπιχωριαζει τοις Βυζαντιοις , ἰστε ὁ λεγω : εἰ δε τις ὑμων |
των ἰδιων ἐπιτρεψειε . τοιουτος μεν δη τις ἐν τοις συμβουλευτικοις λογοις ὁ ἀνηρ . ἐν δε τοις δικανικοις τα | ||
χρησις ἐστι μεν και παρα Δημοσθενει ἐν Φιλιππικοις τε και συμβουλευτικοις , μαλιστα δε παρα Θουκυδιδῃ ἐν ταις δημηγοριαις : |
του μεγαλως πταισαντων και μεγαλῃ δυναμει σφαλεντων ἡμων ταχεως οἱ ἐναντιοι ἐπιχειρησουσι δια ξυμφορων : δια συμφορων ἡ συμβασις ἐγενετο | ||
θηριωδεις , ὑπουλοι , ἀπιστοι , ἀσπειστοι , διαφοροι , ἐναντιοι : χρηστεον δε ποτε και τῳ ἀντιπαλοι , εἰ |
. οὐ γαρ ἐνην , οὐκ ἐνην αὐθημερον ἀνδρας γενεσθαι κοσμιους και ἀνδρειους και των δεινων κρειττονας , ἐν ῥαθυμιᾳ | ||
τῃ ἐνατῃ και τεσσαρακοστῃ γραφων οὑτως : Φιλιππος τους μεν κοσμιους τα ἠθη και τους των ἰδιων ἐπιμελουμενους ἀπεδοκιμαζε , |
: σκοταιον μεν γαρ και δυομενον και νυκτιφορον ἀφροσυνη , λαμπροτατον δε και περιαυγεστατον και ἀνατελλον ὡς ἀληθως φρονησις . | ||
ἡ ὀθονη και ἐξ οὐδενος των ἀποθνῃσκοντων γινεται και ἐτι λαμπροτατον και φωτοειδεστατον ἐχει μη ἀμελως καθαρθεισα χρωμα . δια |
και δριμυτητος των θεωρηματων , ὑπ ' αὐτων τινες τουτων ἁλισκομενοι καταμενουσιν αὐτου , ὁ μεν ὑπο της λεξεως , | ||
σπλην μεγας και σκληρος , ὠδυνατο . Οἱ ὑπο τεταρταιου ἁλισκομενοι , ὑπο της μεγαλης νουσου οὐχ ἁλισκονται : ἠν |
ἑτερον και τας βρογχοκηλας , ἐχει δε οὑτως . Ἁλος λειοτατου και χνοωδεστατου , ψιμμυθιου , ἀνα λιτραν α , | ||
του γαλακτοϲ ϲκευαϲθεντι δια μελικρατου , εἰτα μιξαντεϲ αὐτῳ ἐπιθυμου λειοτατου ⋖ γ . ἐρρεθη δε ἡ ϲκευαϲια του ὀρου |
, βουλομενον παντας μετασχειν του μυσους , και δια τουτου νομιζοντα συναγωνιστας ἑξειν και φυλακας της βασιλειας βεβαιους . την | ||
λεγοντων μηδ ' ἀπροσδεκτων ? συμβουλιας , τουτον ὑπερ αὐτους νομιζοντα φρονειν ἐξ ἀναγκης κακοδαιμονειν : ληρειν δε και διοτι |
, και τουτοις [ ἐπεστησεν ἀρχοντα ] Ξενοκλεα Σπαρτιατην , παραγγειλας [ ὁταν γενωνται ] βαδιζοντες κατ ' αὐτους [ | ||
, τοτε μεν ἀναχωρησας μικρον ἀπο της πολεως κατεστρατοπεδευσεν : παραγγειλας δε δειπνοποιεισθαι , καταλιπων των ἱππεων τινας , τουτοις |
ὁτι συνθεμενοι περι των σπονδων οὑτως ἐσπεισαντο , ὡστε μη βεβαιους αὐτας τυγχανειν , ἀλλ ' ἀποτεινεται προς Ἀλκιβιαδην τε | ||
' ἠσαν τῳ τυραννῳ βεβαιοι , διαβαλων τουτους ὡς οὐ βεβαιους , οἱ μεν ὡς ἐπ ' ἀληθεσι ταις αἰτιαις |
προς αὐτῃ σημειῳ τῳ Λ τῃ στερεᾳ γωνιᾳ εὐθυγραμμῳ τῃ περιεχομενῃ ὑπο των ΘΔ , ΔΕ , ΕΔ , ΔΗ | ||
ἁφης ἀγομενῃ διαμετρῳ , οὐκ ἐλασσων ἐστι της ἐφεξης τῃ περιεχομενῃ ὑπο των προς μεσην την τομην κλωμενων εὐθειων . |
γεγραπται δε Ἰαδι διαλεκτῳ . ὁ δε λογος ἐκ του ποιητικου προσωπου προς ἐρωμενον : ὁθεν και το ἐπιγραμμα Ἀϊτης | ||
του εἰδικου αἰτιου γνωσιν , ὁτι και κατα την του ποιητικου αἰτιου γνωσιν δυναται ἡ σοφια εἰναι δεικνυσιν : ἐν |
ἀποκαθισταται . συγχρισματα τε ἐπι του παθους τα τε ἠδη παραδεδομενα των θηριων στεατα εὐδοκιμα και το ἀμυγδαλινον αὐτο : | ||
μεν ὁλον , ἡ δε μερος . τα μεν οὐν παραδεδομενα περι ψυχης και δι ' ἁς αἰτιας λεγουσιν οὑτοι |
ἀσυλλογιστον ἀρκει το ποτε μη συναγειν , προς δε το συλλογιστικον οὐκ ἀρκει το ποτε συναγειν ἀλλα μονον το ἀει | ||
φησιν , ἀναγκαιως το τι ἐστι και ὁ ὁρισμος κατα συλλογιστικον οὑτω σχημα συναγεσθαι , ὡς μειζων δια μεσου συναπτομενος |
μεγιστον τε ἁμα και ὑγιεινοτατον βιον . Πομπιλιος Νουμας ὁ εὐδαιμονεστατος των Ῥωμαιων βασιλεων και μαλιστα περι την θεραπειαν των | ||
παιδειας μετεσχεν , και τινα ἐργα ἐπραξε , και ὡς εὐδαιμονεστατος ἀνθρωπων ἐγενετο , τουτο δε ἀλλο τι βουλεται τῳ |
στεγης και της ἀνεχουσης τον κεραμον : τουτον τον ἀνδρα μαχεσασθαι την μαχην την ἐντος Ἀλτεως προς Λακεδαιμονιους Ἠλειων . | ||
παλλων δ ' ὀξεα δουρα κατα στρατον ᾠχετο παντῃ ὀτρυνων μαχεσασθαι , ἐγειρε δε φυλοπιν αἰνην . οἱ δ ' |
την γραμματικην ἐπιστημην κατα την ἑξιν τελειωθεις και παραδιδους τους γραμματικους λογους , και το μεν ψυχρον ὑδωρ δυναμει λεγεται | ||
τους ἀνθρωπους , περι δε καλοκἀγαθιας μηδενα . τους τε γραμματικους ἐθαυμαζε τα μεν του Ὀδυσσεως κακα ἀναζητουντας , τα |
το ἀγαθον κακον , ἐκ του κατα τας ἀληθεις πειραται συλλογιζεσθαι το κατα τας ψευδεις : ἐπει γαρ ἐστι των | ||
οὐδε συλλογιζονται ἀρα τον ὁρισμον . τουτο γαρ ἠν το συλλογιζεσθαι , το κειμενων τινων ἑτερον τι των κειμενων ἐξ |
βελος ὀξυ . ἀχος δε ἐστι συγχυσις ψυχης , λυπη ἐπιτεταμενη : σαφες δε ἐκ του λεγειν τον ποιητην : | ||
θερμασιας ; Δυο : ἠ γαρ ἀνειμμενη ἐστιν , ἠ ἐπιτεταμενη , τοὐτεστιν ἠ ἡττον , ἠ μαλλον : οὐκουν |
προπερισπασομεν , ὡς το . ἐαν δε μακρα εἰη ἡ τελευταια , τῃ παρατελευτῳ ὀξειαν δωσομεν προσῳδιαν , ὡς το | ||
οὐδε των ἐπιβουλων τις αὐτον ἐλαθεν , οὐδ ' ἡ τελευταια , ἀλλ ' ἑκων ταυτης ὑπεριδων ἀπωλετο δι ' |
. ὁ δε Κεραμβος ὑπο μεγαλαυχιας ἐκ νεοτητος οἱα θεοβλαβης ἀπελαυνειν μεν ἐκ της Ὀθρυος εἰς το πεδιον οὐκ ἐγινωσκεν | ||
ἐποιουν , νυν [ οἰδα και ] οἱ παλιν αὐτους ἀπελαυνειν προῃρημενοι κακως ποιειν ὑμας ἐπιχειρουσι : και ὁσῳ σπουδαιοι |
την των κακων λυσιν συνιεναι και την εἰς θεον ἐπιστροφην ἐξευρισκειν . οὑτω γαρ ἡ παρα του θεου ἐλλαμψις της | ||
νομοις χρωμενοι ἀνθρωποι , ὡς δοκουμεν , οὐκ ἀει δυνανται ἐξευρισκειν ὁ βουλεται ὁ νομος , το ὀν . ἐπει |
κατα μικρον ἑλκουσαι τους ἁλοντας ἐσθιουσι . συνεχως δε τους τραχηλους κινουσιν , ὡς οἱ των ἀνδρων διαδεχομενοι τε και | ||
ὑαινας και λυκους , περισκεπειν αὐτων τους λαιμους και τους τραχηλους ὡσπερ θωραξι σεσιδηρωμενοις και καθηλωμενοις κεντροις δυο δακτυλους ἀπ |
των ἀκρων περιεχομενον ὀρθογωνιον ἰσον ᾐ τῳ ὑπο των μεσων περιεχομενῳ ὀρθογωνιῳ , αἱ τεσσαρες εὐθειαι ἀναλογον ἐσονται . Ἐστωσαν | ||
τῃ ἁφῃ ἐπι μεν της ὑπερβολης ὑπερβαλλον εἰδει ὁμοιῳ τῳ περιεχομενῳ ὑπο της διπλασιας της μεταξυ του κεντρου και της |
μη ; το μεν πρωτον ὀξεως ἀποπηδωσιν , τελευτωντες δε καταγελαστοι γιγνονται , τα ὠτα ἐπι των ὠμων ἐχοντες και | ||
των μεν ἀληθων λεγοντες οὐδε ἑν , μη και προς καταγελαστοι γενοιντο τοιαυτα και τοσαυτα παθοντες ὑπο ποιμενων , κατηγορουντες |
ἐστιν ἡ των μετρονομων , ὡς Δειναρχος ἐν τῳ Κατα Καλλισθενους . ἠσαν δε τον ἀριθμον ⌈ ιʹ ⌉ , | ||
Φοινικωδη καλεισθαι . οὐκ ἀν οὐν εἰη το λεγομενον ὑπο Καλλισθενους ἀληθες , ὁτι ἀπο Φοινικων της Συριας των την |
δυνων ἐς κοιλας ὀχεας , και φυλα κολοιων ἐκ νομου ἐρχομενα τραφερου ἐπι ὀψιον αὐλιν . Οὐδ ' ἀν ἐτι | ||
του ε εἰς ο ἀπο ῥηματος γεγενηται , εἰς συνθεσιν ἐρχομενα την αὐτην φυλαττει γρα - φην : τρεφω , |
ἐχει δυο διαστασεις , μηκος και πλατος , ἡ δε ἐπιφανεια δυο ἐχουσα διαστασεις περατουται ὑπο της γραμμης , ἡτις | ||
παν φθαρειη το ὀστουν , μονη δ ' ἡ ἐνδοθεν ἐπιφανεια , το μεν ἐκκοπτειν ἀνεπιτηδειον : οὐτε γαρ ὁλον |
και ὑλωδη ὑπαρχῃ τα ἐν αὐτῃ φυομενα ἀγρια δενδρα , τελειοτατην ἀποφαινεσθαι δυνατον . εἰ δε μετρια , μεσην . | ||
τα περι την τροφην . το δε τελευταιον και την τελειοτατην αὐτου παριστησι λαιμαργιαν και γαστριμαργιαν : ὡς και ἐγω |
, ἐξιουσης δε της ἀρχης γραψαντες εἰς λευκωμα τοις ταμιαις παρεδοσαν . οἱδε μεν ταδε διεπραξαντο : οἱ δε ταμιαι | ||
ἑνδεκα μηνας ὑπομειναντες την πολιορκιαν οὐδενος βοηθουντος οὐδε συνευδοκουντος Ῥωμαιων παρεδοσαν ἑαυτους . τους δε Κουρητας φησι Φυλαρχος δια την |
οἱ παλαιοι : ἡμας δε δει , εἰπερ τεχνικως ἐπιστησομεθα σκοπεισθαι αὐτα παντα , οὑτω διελομενους , εἰτε κατα τροπον | ||
παντας θεους , εἰ γ ' ἐπ ' ἀληθειας δεοι σκοπεισθαι , το καταψευδεσθαι και δι ' ἐχθραν τι λεγειν |
το ἐξωτερω προϲ τῳ του καμνοντοϲ ἀντιχειρι τηϲ ἀρτηριαϲ μεροϲ μικροτατον αὐτον φαινεϲθαι , μυουροϲ καλειται καθ ' ὁμοιοτητα τηϲ | ||
και ποσου . τον δη του φενακιζεσθαι χρονον ὡς εἰς μικροτατον συναγοντες σωφρονειν ἐμοιγε δοκειτε . εἰ μεν δη τι |
ἐκ ταυτης πληρωσαι την ἡμετεραν προαιρεσιν : τουτον νυν Νικοδημος παρασκευασει κατα Δημοσθενους τον φονον : πληρωσει την σκευην το | ||
παυσῃ και τους ἀλλους σωφρονεστερους ὁ κατα σου τημερον ἀγων παρασκευασει . κατ ' ἀμφοτερα τοινυν ἡκιστα παραγραπτεον σοι την |
πινετω δε νηστις τας ἐν μεσῳ ἡμερας των ἐγχυτων , ἐλελισφακον , πηγανον , θυμβραν , ὀριγανον , ἰσον ἐν | ||
διφρου , το δ ' ὑδωρ προσκλυζεσθαι ἑψουσαν ἐν αὐτῳ ἐλελισφακον και ἀρτεμισιαν και πηγανον και κυπερον και γληχωνα και |
ἐμφρουρους ἐπανηλθεν εἰς την Αἰγυπτον , συντομον την στρατειαν και πρακτικην πεποιημενος . Ἐπ ' ἀρχοντος δ ' Ἀθηνησιν Ἀπολλοδωρου | ||
εἰναι φησι , την φρονησιν ἡγουμενος διττην , την μεν πρακτικην , την δε θεωρητικην , ἡν δη σοφιαν ὑπαρχειν |
ἠτοι χαλεπον και ἀσπονδον και ἀστοργον , παρα το μη σπεισασθαι φιλιαν προς ἀλληλους . * φερει κοτον : ἐπαγει | ||
τον Ξενοφωντα ἐπεδεικνυεν ἁ λεγοιεν , και οὐκ ἀν ἐφη σπεισασθαι , εἰ Ξενοφων βουλοιτο τιμωρησασθαι αὐτους της ἐπιθεσεως . |
ἐμπαθες , οὐδ ' ὡς ἐν μετουσιᾳ ἑξεως ἠ δυναμεως προσλαβουσα ἐπικτητον το ἀτρεπτον . Ὁποτε δη οὐν ἐπι του | ||
λειωθεν μετα ῥοδινου . και ῥοδινη κηρωτη ποιει καλως , προσλαβουσα χυλον ἀνθραχνης και ὀμφακος ἰσον : εἰ δε και |
μειζω μεν εἰναι τησδε της διποδος , ἐλαττω δε της τετραποδος . Δει . Πειρω δη λεγειν πηλικην τινα φῃς | ||
' αὐτης , οὐ νομῳ ἀνθρωπινῳ κοινωνειν ἐπιχειρει , ἀλλα τετραποδος δικην βαινειν ἐπιχειρει και παιδοσπορειν , τουτεστιν εἰς παιδας |
σαφη και γνωριμα και λογου μετεχοντα και ἀφωρισμενα τοις της νοησεως μετροις , καιτοι μηδενα λογον ἐχοντα ἀφ ' ἑαυτων | ||
δε ἐσπασαμεν ἐννοιαν του πυγμαιου ἀνθρωπου . τοσουτων δη τροπων νοησεως ὀντων , εἰ ἐπινοειται τι μηκος ἀπλατες ἡ γραμμη |
περιπλεκομεν γαρ , ἠτοι ὁταν αἰσχρα ᾐ τα λεγομενα : φυλαττομενοι γαρ την ἀπρεπειαν του λογου αὐτῳ τῳ περιπλεκειν δηλουμεν | ||
τριτον και τεταρτον καιρον διαιρουσι , το ἀδηλον του μελλοντος φυλαττομενοι . Τινες οὐν τα μελλοντα εὐθαλη γινεσθαι οὑτω προμανθανουσι |
, ὀλιγωρουσι των ἀστων . Διοπερ εἰσαγει τον σπουδαιον τοτε βεβαιοτατον ἀνδρα της γαμετης , ὁτε παλλακιδι χρησθαι παρηγγελλον οἱ | ||
ὁτι και ἡ ἀρετη δι ' ἡν ἀλληλων φιλοι εἰσι βεβαιοτατον τι χρημα καθεστηκε και μονιμωτατον . και ἑως ἀν |
δυ ' ἀνθρωπους κατεφευγομεν , εἰχομεν ἀν τιν ' ὑποψιαν παρεσκευασθαι τουτους : εἰ δ ' ἐν ἁπασιν , ὁσοισπερ | ||
της πατριδος . Ἱνα δε μη μακρολογω , φημι χρηναι παρεσκευασθαι μεν προς τον πολεμον , παρακαλειν δε τους Ἑλληνας |
τους συν αὐτῳ , εἰ οἱ ἀλλοι τουτον τον χρονον ἀκμαζειν τε μαλλον ἑαυτων ἐδοκουν και προσκτασθαι τι , αὐτοι | ||
λελεχθαι τα μηλα δια την ἀκμην : το γαρ ἀγαν ἀκμαζειν και τεθηλεναι φλοιειν ὑπο των ποιητων λεγεσθαι . ἐπει |
του προσδοκωμενου κινδυνου Λακεδαιμονιοις σωτηριαν εὑρισκενἀφιησιν ἑκουσιως την ψυχην πιων φαρμακον . και Μεκαλκιδᾳ μεν τελος τοιουτον ἐγενετο , ἀρξαντι | ||
διαφορει και προσετι ῥωννυσι τα κατησθενηκοτα μορια . χρησιμωτατον δε φαρμακον ἐν τοις ἀνωδυνοις διαλειμμασιν ἐπι των μελαγχολικων ῥευματων ἐστιν |
τονῳ βαρυτεραν αὐτης . του δε ἀπο ταυτης ἑως της τελευτης το ὀγδοον ὑπερβιβασαντες ἑξομεν την τριτην των ὑπερβολαιων τονῳ | ||
ἐν αὐτῃ πραξεις αἱ μεν του Φιλιππου πασαι μεχρι της τελευτης , αἱ δε των ἀλλων βασιλεων τε και ἐθνων |