ἐχει . Τα δε των ὁμοιων τῳ Διι ἀρ ' ἡγει ἀλλῃ πη ἐχει ; ἠ οὐχ ὁρᾳς , ὡς | ||
. ὡν ] ἀφ ' . δυναμις ] ἡ , ἡγει - σθαι ] ἡ ἡμετερα . και καλην προθυμιαν |
κατω του παχεος την ῥιζαν ἀπο δε του ἀνω τον βλαστον : ἑν δε τι και συνεχες γινεται το ἀμφοιν | ||
κατορυξειε κλινην και λαβοι δυναμιν ἡ σηπεδων , ὡστε ἀφειναι βλαστον , οὐκ ἀν γενεσθαι κλινην ἀλλα ξυλον , ὡς |
ἡψατο των παρακειμενων . φασι δε και Ἀριαμνην τον Γαλατην πλουσιωτατον ὀντα ἐπαγγειλασθαι ἑστιασαι Γαλατας παντας ἐνιαυτον και τουτο συντελεσαι | ||
δηπουθεν ἀπεβη προς το λῳον , ὁτι ἠδυνατο δεξασθαι τον πλουσιωτατον ἐκ της Ἀσιας ξενον , ἀλλος δε οὐδεις ἱκανος |
πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' | ||
πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' |
. ἐθελω δε σοι διακριναι και διορισαι το τε του ἐπαινουντος ἐργον και την του κολακος ὑπερβολην . Ὁ μεν | ||
ἡ θεσις ἀκολουθος ἐστι τῳ βιαιῳ ὁρῳ , του μεν ἐπαινουντος , του δε ψεγοντος : ἐμπεσοντος δε βιαιου ὁρου |
ἀν ἐγχωρῃ μοριων , ἱνα τους ἐν τοις οἰκειοις λογοις συνισταμενους ἑκαστῳ των φθογγων ἀπο του εἰρημενου κοινου περατος ἐχοντες | ||
μεν διαθεσεις τραυματων γινομενας , ποικιλους δε και μεγαλους ἀγωνας συνισταμενους ὑπερ της νικης . Ὀξαθρης δ ' ὁ Περσης |
λασω και λασκω . Εὐριπιδης : ” τοιαυτα λασκεις τους ἀναγκαιους φιλους ” . το δε λω δηλοι το θελω | ||
ἠναντιωθη τῳ ὡροσκοπῳ . ἐσχε μεν οὐν και περι τους ἀναγκαιους τοπους σινος και ποδων αἰσθησιν , ἐξαιρετως δε ἐσεληνιασθη |
ἀλλ ' ὁμοιας σπουδης χρειαν ἐχοντα ; ἀλλ ' ὡσαυτως ἀμελειν αἰσχρον τουτων κἀκεινων ; τι οὐν ; ἡμεις μονοι | ||
τοις πολιταις ἀδυνατον , ἀλλ ' ἀναγκη ἠ του ἑτερου ἀμελειν ἠ του ἑτερου ; Ἐπιεικως , ἐφη , δηλον |
] ? , ὡστε εἰναι | ? ? [ . ἐπαινουμενοι ] | [ αι . ] ἐκ των | | ||
δε εὐνοιᾳ και Μουσων ἀπο Πλαταιων ἀρξαμενοι χρησθαι οἱς εἰχομεν ἐπαινουμενοι τε και μακαριζομενοι των τε Ἀθηνων εὐεργεται προσαγορευομενοι δια |
ἐλευσεται ὁ ἀποδημος μετα φιλου καλου ι οὐ ληψῃ το ἀργυριον ὁλως α οὐκ ἀγορασεις χωριον ἠ οἰκιαν β παραμενεις | ||
ἀν σοι δοκει ἀνθρωπος ἀπο μοχθηρων τε και αἰσχρων πραγματων ἀργυριον αὑτῳ πορισασθαι , ἀνθ ' ὁτου την ἰατρικην ἐπιστημην |
, πλαγια δε ἡ ΕΔ . Ἐαν αἱ κατα κορυφην ἐπιφανειαι ἐπιπεδῳ τμηθωσι μη δια της κορυφης , ἐσται ἐν | ||
ἐχων ἐσω κοιλοτητα . . δυο εἰσιν αἱ της ἐπιπεδου ἐπιφανειαι κατ ' ἐναντιοτητα θεωρουμεναι ἀκραν , ἡ τε κοιλη |
προεσταναι πολεως , παντων ἐργων μεγιστον ὀν , ἀπο ταὐτοματου παραγιγνεσθαι τοις ἀνθρωποις . παλιν δε ποτε παροντος του Εὐθυδημου | ||
, ᾑ ἀν του στρατευματος τι πονῃ μαλιστα , ἐφορωντας παραγιγνεσθαι . και τους σκευοφορους ἐντος τουτων των ἐπιτακτων ἐποιησαντο |
κτυπου παμμεγεθους γιγνομενου , ὡς σχεδον κατα πασαν την πολιν ἀκουεσθαι ὁταν κλειωνται ἠ ἀνοιγωνται αἱ πυλαι : οὑτω μεγαλα | ||
ἁρματι σε νικησαντα ἐλπιζω ὑμνησειν . δυναται δε και οὑτως ἀκουεσθαι : εἰ δε μη ταχυ λιποι ὁ ἐπιτροπος σου |
ἑλληνικου : ἠτοι ψυλλεον . κοριον ἠτοι κολιανδρον λεγομενον . κενταυριον το μεγα ἠτοι ῥεον βαρβαρικον . κενταυριον ἠ κεστρον | ||
χλωραϲ φυλλα ἠ γλαυκιαϲ ἠ κοπροϲ ἰβεωϲ ἠ λυκιον ἠ κενταυριον . ἀντι ἀϲφαλτου πιϲϲα ὑγρα Βρυττια . ἀντι ἀκονιτου |
της δε Ἀσιας περι την Συριαν : δια δε την ἐπιφανειαν και την ἐπι πλεον ἐπιδημιαν αὐτης τους ἐγχωριους ἐξιδιαζεσθαι | ||
μεν μηκος πηχων διακοσιων και ὀγδοηκοντα , την δ ' ἐπιφανειαν ἐχον την μεν ἐξωθεν ἐπιχρυσον , την δ ' |
πολεμου παλιν ξυμβηναι , και μητε τῃ κατα πολεμον εὐτυχιᾳ ἐπαιρεσθαι μητε τῳ ἡσυχῳ της εἰρηνης ἡδομενον ἀδικεισθαι . ὁ | ||
των τοιουτων θορυβων , μητε ἀν ἐπαινηται , δια τουτο ἐπαιρεσθαι , μητε ἀν ὑβριζεσθαι δοκῃ , ταπεινουσθαι . το |
ἠδικουν , ἀλλ ' οἱ μη θελοντες διακρινειν ἀπο των ἐμβαλοντων το πυρ τους μονον τεθεαμενους . κατεχε τοινυν αὐτους | ||
πλειστα των πνευματων κινεισθαι και περιφερεσθαι , ὑφ ' ὡν ἐμβαλοντων ἐνοιδειν την Ἀτλαντικην θαλασσαν και κατασκευαζειν τας πλημμυριας , |
μενων οὐδεν ἐστιν ἀτοπον το ὀν και το ἑν γενη ὑποτιθεσθαι : τα γαρ ἐξῃρημενα γενη ὑπο περιουσιας δυναμεως προϊσχουσιν | ||
φιλοδοξειν : το ἀρα την δοξαν αἱρετον και φυσει ἀγαθον ὑποτιθεσθαι μεγαλου τινος κακου γεννητικον ἐστι , της φιλοδοξιας . |
τα λευκα β , ὁλμοκοπησας και μιξας ἁπαντα , καταχριε ἐπιτιθεις ὀθονῃ και ἐων ἐφ ' ἡμερας θ : και | ||
εἰωθεναι τους τρεις ξυνεχων των δακτυλων ἀνισταται , ὡσπερ λιβανωτον ἐπιτιθεις νουμηνιᾳ . και νη Δι ' ἠν ἰδῃ γε |
και ἐπαινου ἀληθους δειγματα , ὡς μη παντας ὑποπτευσῃς τους ἐπαινουντας , ἀλλα διακρινῃς και παραμετρῃς τῳ οἰκειῳ μετρῳ ἑκατερον | ||
ἠν οὐδεν ἀλλο ἠ μη δυσωπεισθαι μηδ ' ἀντικολακευειν τους ἐπαινουντας . . . . ὁ αὐτος θεασαμενος ἐν πινακι |
πολλων δε φυομενων βλαστων κατα της γης ταχυ ἀν και ἰσχυρον το φυτον ἡγουμαι βλαστανειν . Κατα ταὐτα τοινυν , | ||
Καταπτησσουσιν : φοβουνται . ὑπερβιον : ὑπερηρμενον , δυνατον , ἰσχυρον . ἡγητηρα : ἡγεμονα , ἡγεμονα των ἰχθυων , |
. ἀτιμοτατον γουν ἐστιν φυτων και ἀνθων οὐτε εἰς ἑορταζοντων θαλιας οὐτ ' ἐς στεφανους θεων ἠ ἀνθρωπων παραλαμβομενον . | ||
Ἰδομενευς δε φησι και τους ΠΕΙΣΙΣΤΡΑΤΙΔΑΣ Ἱππιαν και Ἱππαρχον εὑρειν θαλιας και κωμους : διο και ἱππων και ἑτερων πολλων |
# α . Ἀλλο ἐπιθεμα πλευριτικοιϲ ἐπι των ἐπι πολυ χρονιζοντων ἀλγηματων : κηρου πιτυινηϲ πιϲϲηϲ δαφνιδων λελεπιϲμενων ἀνα λι | ||
ἐστιν ἡ διαθεσις αὑτη σχεδον ἁπαντων των περι τον στομαχον χρονιζοντων παθων , δεεται δε φαρμακων ξηραναι την ὑγροτητα δυναμενων |
παροξυνομενος . δυνατον μην ἐτι τους ἀρχομενους καρκινους κωλυειν αὐξεσθαι καθαιροντα τον μελαγχολικον χυμον πριν ἐν τῳ πεπονθοτι μοριῳ στηριχθηναι | ||
ἐν σπλαγχνοις σκιρρουμενοις ἠ ἐμπεφραγμενοις . πλεονεκτει δε τα συκα καθαιροντα τα ἐν νεφροις ψηγματα . ἀμφοτερα δε γαστρος ὑπαγωγα |
ς ' ἐγω . Ἀλαλαι , ἰη παιων : τηνελλα καλλινικος , ὠ δαιμονων ὑπερτατε . Ἀλλ ' εἰ τις | ||
συναπτει ἀχη : καλλινικος ὠν αἰνιγματων : το ἑξης : καλλινικος γαρ ὠν των αἰνιγματων της Σφιγγος γαμους συναπτει τῃ |
ὁταν κρινωνται , δοκουντας μεν τι εἰναι , θαυμασια δε ἐργαζομενους , ὡς δεινον τι οἰομενους πεισεσθαι εἰ ἀποθανουνται , | ||
ποταμοι φερουσιν , οὐδε τους μυρμηκας τους τον χρυσον σφισιν ἐργαζομενους , οὐδε τους γρυπας τους φυλακας , οὐδε ὁσα |
ἀνθρωποις περι μεν ἀτοπου λεβητος ὁ Ἀπολλων λεγει ἑψομενου ἐν Λυδοις , και το ξυλινον τειχος λεγει , και το | ||
λῃστας ἀνδραποδισαι την προειρημενην και ἀγαγοντας εἰς Σμυρναν οὐσαν ὑπο Λυδοις τοτε , τῳ βασιλει των Λυδων ὀντι φιλῳ τοὐνομα |
δ ' ὁμως Βυβλον ἐνιστασθαι τοις νομοις και μη δοξαν ἀμελειας , ἀλλα ἡσσης ἐνεγκασθαι . πεισθεις οὐν ὁ Βυβλος | ||
μεν γαρ πολλ ' ἀπολωλεκεναι κατα τον πολεμον της ἡμετερας ἀμελειας ἀν τις θειη δικαιως , το δε μητε παλαι |
εἰς . λεγειν ] δημηγορειν , ῥητορευειν . χρηστων ] δανειστων . χρηστης και ὁ δανειζων και ὁ δανειζομενος , | ||
ἐμαυτου μηποτ ' ἀν ὑπομειναι παρα τινα των ἐν πολει δανειστων ἐλθειν μηδ ' ἀν εἰ φθανοιμι λιμῳ κατασκληναι . |
οὐ γαρ εὐμαρες συνιεναι τροπον ἀνθρωπου , ὁπου γε τους νομιζομενους εἰναι χρηστους πονηρους πολλακις ἐξαιφνης εὑρισκομεν . ἑν δε | ||
Ἑλληνικων ἐκδιδασκομενους μεχρις ἡβης . ἐπει δε ἀφικοντο προς τους νομιζομενους γονεις συμβηναι την διαφοραν αὐτοις προς τους Νεμετορος βουκολους |
εἰσηλθεν ⌈ Ἀσενεθ εἰς τον θαλαμον αὐτης ⌉ και εὑρε κηριον μελιτος ἐπι της τραπεζης κειμενον , και ἠν το | ||
κατατετρημενα , νοτιδα λεπτην και ἁλμυραν ἐχοντα : το δε κηριον μειζονας ἐχει τας κατατρησεις . δηλον οὐν ὁτι κενωσαι |
διωκοντες , περι ἁς ἐφαμεν εἰναι τον σωφρονα και τον ἀκολαστον , τας δε λυπας φευγοντες πλεον ἠ προσηκεν , | ||
ἡ παλινῳδια . Δια τι δε ὁ Σωκρατης κακισας τον ἀκολαστον ἐρωτα και εἰπων ὡς οὐ δει τῳ τοιουτῳ ἐραστῃ |
. ληʹ . τοις ἐν Σαρδεσιν . Ἀρετης μεν ὑμιν πρωτειον οὐκ ἐστι , ποιας γαρ ἀρετης ; εἰ δε | ||
και συνδιατριβων ὠνομασθη μεν εἱς των ἑπτα σοφων και το πρωτειον της συνεσεως οὐ μονον παρα τουτοις τοις ἀνδρασιν , |
ἀποσφαζοντος διακυψας ἠξιωσε κατα το στερνον πληγηναι ὑπ ' αὐτου αἰσχυνομενος ὀπισθοπληγα τον νεκρον αὐτου γενεσθαι . Λυσιππος ὁ ἀνδριαντοποιος | ||
ἡλιον ἐλευθερως βλεπειν , ἀντι των ἐκδεδωκοτων ὁ πειρωμενος ἀνασωζειν αἰσχυνομενος . Ἐνταυθα δη του λογου γενομενος Ὁμηρος μεν ἀν |
ἰδιῳ κορεις πανυ πολλους και μεγαλους εὑρων μυσαττεσθαι και βουλομενος ἀπορριπτειν αὐτους μη δυνασθαι . τῃ ὑστεραιᾳ μαθων ὁτι ἡ | ||
καθαροτητι καρδιας δυνησεται το θελημα του Θεου κρατειν , και ἀπορριπτειν το θελημα του διαβολου . Ἡλιος και σεληνη και |
: ἀνδραποδ ' ἐκ Φρυγιας , ἀπο δ ' Ἀρκαδιας ἐπικουρους . αἱ Παγασαι δουλους και στιγματιας παρεχουσι . τας | ||
Ἑλλαδος , οὐ μονον της ἑαυτου πολεως , και τοιουτους ἐπικουρους , ὠ Πλατων , τοις Ἑλλησι παρεσχετο . ὡστε |
παλιν ἀπο της των λοιπων ἀστερων συνεπιθεωρησεως και των τους κακοποιους περιεχοντων ζῳδιων . ὁ μεν γαρ του Κρονου τον | ||
παντοτε τους ἀγαθοποιους ἀγαθων εἰναι ποιητικους μητ ' αὐ τους κακοποιους ἐν τοις ἰδιοις οἰκοις καθεστωτας ἠ ὁριοις ἠ τριγωνοις |
τε και ὀργανων πολλων εὐπορουν , ὡς ἀπο τειχους εὐμαρως ἀμυνεσθαι τον Ἀννιβαν . εὐπορει δε και ὁ Ἀννιβας . | ||
ἐπηγγελλε και παρηλθε Περικλης , ταυτα τα εἰωθοτα λεχθησεσθαι , ἀμυνεσθαι ὑπερ της χωρας και κινδυνευειν , και ὁσα ἀλλα |
των χειροκμητων , ἀλλοτριουσι της του ἑνος και ὀντως ὀντος θεραπειας θεου . τουτο διαπραξαμεναι τοις ἀνδρασιν εὐαγγελιζονται : και | ||
μυθον . ᾐδει γαρ , ὡς ὁ συν ἐπιστημῃ της θεραπειας ἁπτομενος της ψυχης προ των ἀλλων φροντιει και των |
ἐπι πολυ διηγον της ἡμερας πειρωμενοι ἀλληλων , πριν δη Ἀριστων ὁ Πυρριχου Κορινθιος , ἀριστος ὠν κυβερνητης των μετα | ||
ἀνεθηκαν , πολλαν ἐκ πολιων χερσι βιασσαμενοι . † καιμετρειτ Ἀριστων ἠδε Τελεστας αὐτοκασιγνητοι καλα Λακωνες ἐθεν . τουτους οὐκ |
τοις ἐπιγιγνομενοις οὐτε της δυναμεως ἐπαινουνται , δοξαν ἐγκαταλιποντες τοις ἀναλαμβανουσιν αὐτων τας ἱστοριας , ὁτι τοιουτους ἐζηλωσαν αὐτοι βιους | ||
οἱ Λακωνες , ὡν και οἱ υἱοι τα ἐμβατηρια μελη ἀναλαμβανουσιν , ἁπερ και ἐνοπλια καλειται . και αὐτοι δ |
το μη ὀν . το μεν οὐν μη ὀν οὐ διδασκεται : εἰ γαρ διδασκεται το μη ὀν , ἐπει | ||
πασα γαρ παιδεια και φιλοσοφια δι ' αὐτης παιδευεται και διδασκεται : δι ' αὐτης δοσεις , ληψεις , ἀγοραι |
ἐποιησαν ἡμας οὐδεν προηδικημενοι : ἐγω δε των Ἑλληνων ἡγεμων κατασταθεις και τιμωρησασθαι βουλομενος Περσας διεβην ἐς την Ἀσιαν , | ||
, Ὀρξινης δε ἐπεμελετο της Περσιδος , οὐ προς Ἀλεξανδρου κατασταθεις , ἀλλ ' ὁτι οὐκ ἀπηξιωσεν αὑτον ἐν κοσμῳ |
χυσεως . ἐνιοι δ ' ὀφθαλμους ἐχοντες ἀσθενεις ἠ τοις ὀνομαζομενοις σκοτωματικοις παθεσιν ἑτοιμως ἁλισκομενοι και αὐτοι κατα την ἀρχην | ||
. Οἱ δ ' ἐν ταις ἐξουσιαις διῃρημενοις χρωνται τοις ὀνομαζομενοις αὐτων φιλοις . οἱ μεν γαρ εἰσιν αὐτοις ἡδεις |
δε , ὡς ἐοικε , διετεινοντο μηδεποτε μηδεν πραττειν ἡδονης στοχαζομενους , και γαρ ἀσχημονα και βλαβερον ὡς ἐπι το | ||
σοι ποτε ἀηθη Σικελιαν : τουτους γαρ και πανταπασιν εὑρησεις στοχαζομενους . πρωτον μεν γαρ αὐτου δει του που ποθ |
φοβον πορρωθεν παραθεουσι : τροφαι δε αἱ μεν παρακομιζομεναι ταχεως ἐκλειπουσιν , ἑτεραι δ ' ἐγχωριοι το συνολον οὐχ ὑπαρχουσι | ||
Ταδε οὐν πασχει : ὀδυναι ὀξειαι ἐπιπιπτουσι , και οὐκ ἐκλειπουσιν οὐδεμιην ὡρην , ἀλλ ' αἰει μαλλον πιεζουσιν : |
, ὁ δε τοπος διαμονην ἐχει , το δε ποτε χρονικον ἐστιν , ὁ δε χρονος οὐκ ἐχει διαμονην ἀεικινατος | ||
δε τε νυκτος ἀμεινω . ὁτι το εὐτε οὐκ ἐστι χρονικον ἀλλ ' ὁμοιωματικον , ἀναλογουν τῳ ἠυτε . . |
ὡσπερ Ἀλεξανδρον Ἀμμωνι οἱ Μακεδονες και Ἀρατον Ἀσκληπιῳ Σικυωνιοι : Ἀριστομενει δε πατερα Ἑλληνων μεν οἱ πολλοι Πυρρον φασιν εἰναι | ||
λοχους ἀντι των τεθνεωτων κατελεγεν ἀνδρας ἐκ των εἱλωτων . Ἀριστομενει δε , ὡς ἀνεστρεψεν ἐς την Ἀνδανιαν , ταινιας |
, ἐκλυσις , φρικωδης διαδρομη : ποτε δε και χολωδης ἐμετος : στροφος , βαρος κεφαλης : σκοτοδινιασις , ὠχριασις | ||
παθος περιεστη , ὑφ ' ᾑ και ὁ του αἱματος ἐμετος ἐνιοις ἑπεται , και μαλιστα ἐπι πλεον νηστευσασι . |
φαντασιαν : ἡ τε περιοδος αὐτῳ ληγουσα εἰς το των προγεγενημενων οὐκ ἐχει την βασιν εὐγραμμον και περιφερη , ἀλλ | ||
τους ἀριστους ποιουμενος στρατιωτας τους ἀλλους ἠναγκαζε μενοντας ἐπι των προγεγενημενων ἐργασιων ἐπιμελεισθαι της ἰδιας ἑκαστον οἰκονομιας και ταξεως , |
. ὁ δε Λιγυς οὑτος κωλυων Ἡρακλη ἐπι τας Γηρυονου βους ἀνελθειν ἀνῃρεθη . και κατα μεν τους μη εἰδοτας | ||
Ἀλεβιωνος ἀδελφου , ὁς Ἡρακλεα κωλυων ἀπερχομενον ἐπι τας Γηρυονου βους ἀνῃρεθη . Εὐρωπης δε και Λιβυης ἀκραι πορθμος σταδιων |
ῥᾳδιως δ ' ὑπερχομενοι , εἰς μελαγχολικον δε χυμον ἑτοιμως τρεπομενοι . Οἱ δε δη σιλιγνιται το καθαρωτατον ὀντες του | ||
δηφενσορας προσδραμωσιν , μηδε ἐν αὐτῳ τῳ φοσσατῳ καταφυγωσιν οἱ τρεπομενοι , ἀλλα περιφρονουντες ἐν ἑτερῳ τοπῳ προσδραμωσιν , κελευομεν |
, του στομαχου πολλακις ἠ γαστρος ἀναθυμιασεις ἐπ ' αὐτην πεμποντων , ἐκεινην κενωσαντες συνθεραπευομεν και την κεφαλην . κενουμεν | ||
ἑλκος εἰναι της ἀληθειας . Σωκρατης πολλα των φιλων αὐτῳ πεμποντων , ἐπει μηδεν δραξαμενος ὑπο Ξανθιππης της γυναικος ηὐθυνετο |
τυνη ἐξεταθη ; ἰσως δε και αἱ δια του νη τεινουσι την παραληγουσαν : ἰδου γαρ και ἀπο του ἐμιν | ||
μεν οὐν Περι φυσεως αὐτωι και οἱ Καθαρμοι εἰς ἐπη τεινουσι πεντακισχιλια , ὁ δε Ἰατρικος λογος εἰς ἐπη ἑξακοσια |
και πλεονασμω του λεηλατω : το τον λεων βλαπτων . ἐκμαγειον ἐκτυπωμα . ἐκφραγισμα : ἐκ του ἐκμασσω ῥηματος : | ||
αὐτοις ὁμοια ποιουσιν , οὑτω και ἡ δυας ὡσπερ τι ἐκμαγειον οὐσα των μετ ' αὐτην γεννητικη ἀριθμων γινεται , |
δοξει τα αὐτα τοις φιλοις ἐπιτηδευειν . Τους μεν οὐν κατηγορουντας οὑτω χρη μετιεναι το εἰκος : τοις δε ἀπολογουμενοις | ||
και πραττοντας και λεγοντας , ἡδονης τε αὐ σχεδον ἁπαντας κατηγορουντας , ἰδιᾳ δε μονῃ ταυτῃ προσηρτημενους . Σφαλεις οὐν |
ἀλλ ' ἑκαστος φθασαι θελων , δαφνηφοροι τε και παντα ἐπιφερομενοι ἀνθη τοτε ἀκμαζοντα , ὡς ἑκαστος οἱος τε ἠν | ||
ὁτι μη χειρας και ταυτας ἑνεκα τινος οἰκονομιας ] ὁμοιον ἐπιφερομενοι , μητε τοις σωμασι μητε ταις γνωμαις : ὁ |
με οὐδεις περιβαλει : οὐτε ὀργιζεσθαι τῳ συγγενει δυναμαι οὐτε ἀπεχθεσθαι αὐτῳ . γεγοναμεν γαρ προς συνεργιαν ὡς ποδες , | ||
την ἑαυτου : και τι αὐτον ἐδει καταφανως και ὁτῳουν ἀπεχθεσθαι των οἰκειων , ἐξον , εἰπερ ἠν ἠγγυημενος την |
γαρ ἀν ἀπετολμησε τοσουτον ἀναδραμειν ὁ ἀνθρωπινος νους , ὡς ἀντιλαβεσθαι θεου φυσεως , εἰ μη αὐτος ὁ θεος ἀνεσπασεν | ||
ἐμου ] ? ἱνα εἰπῃς τηι ἀδελφηι [ ] μου ἀντιλαβεσθαι [ μου ] ? ; ὁ σωτηρ ἐφη [ |
λειωσας μετα γαλακτος βοειου ἠ αἰγειου και ἀρτου το ἐντος ἐπιβαλων τριβε φιλοπονως ὡστε εὐαφες γενεσθαι : και μαλαξας παραπτομενος | ||
χιλιους , τους λοιπους ταφρους ὀρυξαμενος ἐθαψε , φυλλαδα τε ἐπιβαλων και γην ἐπαμησαμενος , ἱνα μη ὀφθειησαν ὑπο του |
και ξυμβασιν ποιησαμενοι το μεν πρωτον ἡσυχαζετε , ὑστερον δε κατανοησαντες ἡμας ὀλιγους ὀντας , εἰ ἀρα και ἐδοκουμεν τι | ||
τελειου του πραχθεντος ὀντος , ὁρος ἐμπιπτειν δυναται , οὐ κατανοησαντες , ὁτι οὐ την ἰδιοτητα του ὑποκειμενου ζητουντες ἐν |
καταπτας ἡρπασε , και ἐπι των ἐμπυρων ἐθηκε ῥαβδον μικραν ἐχουσαν σφυραν , το δε ξιφος ἐπεβαλε δαμαλει τινι παρα | ||
Ἡρακλειῳ τῳ ἐν Γαδειροις εἰναι ποτιμον , βαθμων ὀλιγων καταβασιν ἐχουσαν εἰς το ὑδωρ , ἡν ταις παλιρροιαις της θαλαττης |
και προσεταξεν ἀπο τιμησεως εἰναι το πολιτευμα και τους μεν κεκτημενους πλειω δραχμων δισχιλιων κυριους εἰναι του πολιτευματος και της | ||
λεγομεν ἠ πως ἀλλως δειν κατασκευαζεσθαι ; μων ὁμοιους παντας κεκτημενους και μη διηκριβωμενους ἐστιν οὑς τραφεντας τε και πεπαιδευμενους |
καθ ' ἑν και κατα γενη μορια , τουτῳ παντων ὁμοιοτατον αὐτον εἰναι τιθωμεν . τα γαρ δη νοητα ζῳα | ||
μεν οὐν ἐστιν οὐρον ἐπι των νοσουντων το τοις ὑγιαινουσιν ὁμοιοτατον ὑπωχρον ἠ ὑποξανθον και λευκον και λειαν και ὁμαλην |
λαβοντες ἐστεφανουμεθα . Ὑπερῃσχυνομην μελλων ἀσυμβολος παλιν δειπνειν : πανυ αἰσχρον γαρ . ἀμελει : τον Τιθυμαλλον γουν ἀει ἐρυθροτερον | ||
προελθῃ , τοτε σαφεστατα ὁραται και δει μηδεν ἀγεννες μηδε αἰσχρον ποιειν : παραπλησιως και δημος , ὁταν εἰς ταὐτο |
θοη , ἡ ς ' ἠγαγε δευρο ἀντιθεους θ ' ἑταρους ; ἠ ἐμπορος εἰληλουθας νηος ἐπ ' ἀλλοτριης , | ||
ὁμως , ὡς το ‚ ἀλλ ' οὐδ ' ὡς ἑταρους ἐρρυσατο ἱεμενος περ ‚ : ἀναφορικον , ὡς το |
ζωης ἡμων ἡμιν ἐφεστωσης ἐν τε τοις περιττοις και τοις ἀναγκαιοις , τα εἰρημενα γενη των ἰχθυοφαγων τα μεν ἀχρηστα | ||
της διεξαρκουσης εἰς ἑκαστην ἡμεραν , ἱνα ἀταμιευτοις χρωμενοι τοις ἀναγκαιοις μη πωλωσιν ἀψυχων , ὡν ἀν ἐθησαυρισαντο , τας |
ψυχης εἰς το σωμα . παραγγελλει δε ἐν ἑορτῃ μητε κειρεσθαι μητε ὀνυχιζεσθαι , την ἡμετεραν αὐξησιν των ἀγαθων οὐχ | ||
την Οὐρανιην ἡγεονται εἰναι , και των τριχων την κουρην κειρεσθαι φασι κατα περ αὐτον τον Διονυσον κεκαρθαι : κειρονται |
μεν ἀοιδας , τοις δ ' αὐ δακρυων βιον ἀμβλωπον παρεχουσαι . ἀνδροκμητας δ ' ἀω - ρους ἀπεννεπω τυχας | ||
μαχομενον αὑτῳ : συνεργαζονται δε και ζωσιν ἁμα , και παρεχουσαι την τροφην αὑταις και χρωμεναι . . . τι |
, ἀλλ ' ἐφειδοντο του ἀπορρητου . Τοτε μεν δη δειπνησαντες και διαλεχθεντες οὐχ ὑπερ μεγαλων αὐτου ἐκοιμηθησαν , ἁμα | ||
πολεπον . και τοτε μεν ἀπηλθον ἐπι το στρατοπεδον και δειπνησαντες ἐκοιμηθησαν . τῃ δ ' ὑστεραιᾳ αὐτος τε ὁ |
θεραπευειν , εἰ πολιορκουμενοι μεν αὐτοι τουθ ' ἑτερους ποιειν ἐπιχειρησομεν διαποντιοι και πριν ἐξελθειν ἐχειν ἐξω τειχους πλευσουμεθα ἐπ | ||
ἐχομεν ὡστε τολμαν τε οἱ αὐτοι μαλιστα και περι ὡν ἐπιχειρησομεν ἐκλογιζεσθαι : ὁ τοις ἀλλοις ἀμαθια μεν θρασος , |
, ἀν τε ἐπιτροπος ᾐ ὁ ἐφεστηκως ἀν τε και ἐπιστατης , ὁς ἀν δυνηται προθυμους και ἐντεταμενους παρεχεσθαι εἰς | ||
, ὁθεν ἐξαρτωσι τα μαγειρικα σκευη . Ἀλλως . ὁ ἐπιστατης ξυλον ἐστι κορακας ἐχον , ἐξ οὑ κρεμωσι τα |
. μετα γαρ το συναφθηναι παλιν ὑποστρεφει το μεν δεξιον νευρον εἰς τον δεξιον ὀφθαλμον , το δε ἀριστερον εἰς | ||
περι το νη στερητικον , κατα στερησιν του ἐπους . νευρον , περι το νεισθαι δι ' ὁλου του σωματος |
λαμπραις τινεσθαι και ἀνταποδιδοναι αὐτῳ . λαμπραις . ἐν . πορευομενους . ἀνταποδιδοναι και ἀντιχαριζεσθαι αὐτῳ . . Ἐν ταις | ||
τουτων τοις ἐναντιοις ἐπιφημισμασιν ἀφορμασθαι , πεζους τε ἀντι ναυβατων πορευομενους και ὁπλιτικῳ προσεχοντας μαλλον ἠ ναυτικῳ . ὁμως δε |
πρωτος Πυθαγορικος . . Λυκος δ ' ὁ Πυθαγορειος την ἐκλυσιν ποιουσαν γεννησεως φησι θριδακα πλατυφυλλον τετανην ἀκαυλον ὑπο μεν | ||
τοι θερμους φαινομενους , χειρον τ ' ἀν εἰη και ἐκλυσιν τε και ἀδυναμιαν του καμνοντος σημαινει . σκοπειν δ |
μεν ἀπλανεις ἀστερας συνδεδεσθαι τωι κρυσταλλωι , τους δε πλανητας ἀνεισθαι . . . . , . εἰσι δε οἱ | ||
τε αὐτην αἰξι τε ἀγριαις και ἐλαφοις , και ταυτας ἀνεισθαι ἀφετους τῃ Ἀρτεμιδι , οὐδε εἰναι θεμις θηραν ποιεισθαι |
σαρκα παραχρημα φευγει δρομωι , διωκοντων των συμπαροντων και λιθοις βαλλοντων , ἐτι δε καταρωμενων και καθαπερει το μυσος εἰς | ||
βλασφημουντων , ὑβριζοντων , ἀπειλουντων , ὠθουντων , ὠθουμενων , βαλλοντων , βαλλομενων , κτεινοντων , κτεινομενων , παντα δεινα |
, “ καλη , ἡ δε λαβη αἰσχρα : ” ἐπαινουντων τινων τον ἐπιδοντα αὐτῳ ἐφη , “ ἐμε δ | ||
δ ' ἐμοιγε αἱ πολλαι στεφανουντων τε αὐτον ἠσαν και ἐπαινουντων ἐπι ταις νικαις ταις τε ἀλλαις και μαλιστα ταις |
του ὁριστου . το δε τι ἐστιν ἁπαν καθολου και κατηγορικον : οἱ γαρ κυριως ὁροι κατηγορικοι ἁπαντες , οἱ | ||
μεν ψευδος περαινοντες συλλογιζονται . ὁτι ὁ Ἀριστοτελης τον μεν κατηγορικον και συλλογισμον ἁπλως καλει , τον δ ' ὑποθετικον |
δε μαλλον ἡ ΜΝ : ὡστε και το μεν ΣΤ προηγεισθαι δοξει , ἐπακολουθειν δε το ΝΞ . το μεν | ||
τους ἀρρωστους εἰς μεσον λαβοντες , τους δε δυναμενους μαχεσθαι προηγεισθαι και οὐραγειν ταξαντες , προῃεσαν ἐπι Κατανης , ὡν |
οὑτος Σαπωρι τε και Ὁρμισδῃ τοις εἰς την ἡμετεραν ἡλικιαν ἀφικομενοις , το μεν πρωτον ἐναντιαν ἐσχε την ἐκβασιν , | ||
ὑμων ἐστιν : ἐπιτρεψατε των πρεσβευτων τισιν εἰς την πολιν ἀφικομενοις δηλωσαι τῃ βουλῃ ταυτα : και γαρ εἰ την |
, εἰ τις διακλυζοιτο τῳ ἀφεψηματι . το δε σπερμα λεπτομερους τε και θερμης ἐστι δυναμεως , ὡστε και τοις | ||
ἀδηκτως δυναμεως , ἐχουσα τι και αὐτη στυψεως . Φορμιον λεπτομερους τε και ἑλκτικης και ῥυπτικης μετεχει δυναμεως . Φου |
συμπειθεται . ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ [ Διονυϲου [ Γοναι Ϲικελια συ μου καταφρονεις , ὁτι μαγειρος εἰμ ' , ἰσως : ὁσον | ||
ταυτα σου ἐπαινεσονται , οἱ ὀλιγοι δε ἐκεινοι ὡν συ καταφρονεις μαλα ἡδυ και ἐς κορον γελασονται , ὁρωντες το |
ἠ τῳ μυθῳ πειρωμεθα ἀπανταν , και ἐφ ' ἑκαστῳ ποριζεσθαι ἐλεγχον , ἐτι δε και φροντιζομεν , ὁπως καλως | ||
ἐγω τουτο λεγω ἀρετην , ἐπιθυμουντα των καλων δυνατον εἰναι ποριζεσθαι . Ἀρα λεγεις τον των καλων ἐπιθυμουντα ἀγαθων ἐπιθυμητην |
ὑγροτητοϲ ἀθροιζεται μεταξυ περιτοναιου και ἐντερων , ὡϲτε πληττομενον το ἐπιγαϲτριον ἠχειν δικην τυμπανου : διο και τυμπανιαϲ ὑδεροϲ ἀπο | ||
κἀπειτ ' αὐθιϲ ἀντεπιϲτρεφονταϲ ἐϲωθεν ἐξω διεκβαλλειν κατα το ἀντικειμενον ἐπιγαϲτριον . οὑτοϲ ὁ τροποϲ του κοινου και προχειρου , |
. * μακαριστον . συγγενικης . * † ἑνεκα του λεχους : * * του λεχους . θειον πομα ἠτοι | ||
, ἱνα μη μονη ἀσχημονῃ : μαργοτητι : ἀπληστιᾳ του λεχους : οὐ βουλονται μοναι φθειρεσθαι , ἀλλα και ἑτερας |
Ἀνθρωπους δε , ὠ ἑταιρε , μη οὑτω φωμεν , βλαπτομενους εἰς την ἀνθρωπειαν ἀρετην χειρους γιγνεσθαι ; Πανυ μεν | ||
τεχνης ταυτης της του λεγειν ; εὑροις ἀν τους μεν βλαπτομενους τους δ ' ὠφελουμενους . οἱ δ ' ἀκουοντες |
πεπραχθαι παιδαριων πολυ προ ἡβης ἐπι παντα πετομενων , ὀξεως ἀναβαινοντων , καταβαινοντων , ἀπ ' ἀλλων ἐπ ' ἀλλα | ||
ἐλπιζει ἠν ἐπιδειξῃ ὡς οὐδεν χειρων ἐστιν των τας ἱππους ἀναβαινοντων ὀνων . αὑτη γαρ , ὠ ἑταιρε , φιλοσοφιας |
. λεγεται δε και Ἀλκμεωνι τῳ Ἀμφιαρεω , ὁτε δη ἀλασθαι αὐτον μετα τον φονον της μητρος , τον Ἀπολλω | ||
ὀνομαζομενον : καλειται δε νυκταλωψ δια το ἐν τῃ νυκτι ἀλασθαι , ἠγουν ἀλασθαι τον ὀφθαλμον . Εἰδες οὐν την |
και το ξυμπεφυκοτα : οὐ γαρ ὡσπερ τα ἡμετερα σωματα ἐπικτητον ἐχει την ζωην , οὑτω και τα θεια , | ||
και στρωμνης ἠ περιεργου τε και πολυτελους και ποικιλης οἰκησεως ἐπικτητον εἰναι . τον αὐτον δη λογον εἰναι και περι |
μαθειν ἐκ τωνδε νεανιας ἀπ ' Ἰωνιας ἡκων Ἀθηναζε διῃει ἐπαινους του Ἡρακλειδου περα ἀχθηδονος : ἰδων οὐν αὐτον ὁ | ||
το ταυτα μεν ἐξακριβουν ῥητορικης οἰκειοτερον και τοις περι τους ἐπαινους διατριβουσιν ἁρμοττει , ἡμιν δε φησιν δηλον εἰναι ὁτι |
ἀναπνοας παρασκευαζει γινεσθαι , ὁποια ἐν τε ταις κατα το μεσαιτατον , και ταις κατα το διαφραγμα και τον ὑπεζωκοτα | ||
, ἐπιγαστριον , το δε ἑκατερωθεν κενεων . το δε μεσαιτατον του λαγονος ὀμφαλος . το δε ὑπο τουτον ἰτρον |
και ἐκ του ἐν τῳ εἰωθοτι χρονῳ την καθαρσιν μη ἐπιφανηναι , και τας προς το στηθος φλεβας πρασιζουσας τῃ | ||
των δια της ὁδου , πραγμα ἀμηχανον ὑπελαμβανον εἰναι πολεμιους ἐπιφανηναι τοις σφετεροις ἀφανεις , ὡσπερ πτηνους τινας ἠ διοπετεις |
Κοιλια ἐστι νευρωδης ὑποδοχειον τροφης ὑγρας και ξηρας προς το πεττεσθαι την τροφην κατεσκευασμενη . νεʹ . Ἐντερα ἐστι νευρωδη | ||
ἀποβρεγμα της ῥιζης του σελινου και το ὀξυμελι δε ἀρχομενης πεττεσθαι της φλεγμονης : και γαρ δι ' οὐρων ὑποκλεπτεται |
καλως ῥηθεντι μνημη και κοσμος τοις πραξασι γινεται παρα των ἀκουσαντων . ἐνταυθα τοις μεν ἐργοις ὁ λογος ἀντικειται , | ||
διαλεγομενον δι ' ἑαυτου , ἠ δι ' ἑτερων τινων ἀκουσαντων ἐκ προσωπων , ὡς ὁταν εἰσαγαγῃ τινα περι πραγματα |
γραφοντες , ἐν μετροις προτερον Εὐδοξου και Ἡσιοδου και Θαλου γραφοντων . . . . . Ὁταν δε μηδεν ἐχουσα | ||
„ ἐνι οἰκια ναιων . „ οὐδ ' ἐνταυθα εὐ γραφοντων τινων Ὑδῃ ἐνι : οὐ γαρ ὁ Αἰας ἐκ |
. ἀει γαρ εἱς ἐμελλ ' ἐνεξεσθαι φονωι , το λοισθιον μιασμα λαμβανων χεροιν . ἐγω δε μισω μεν γυναικας | ||
. ἑλωριον δε ἀναιρεμα , ἁρπαγμα : ἠ βρωμα . λοισθιον δε ἐσχατον . το δε ἐπεσσυμενας προς την ἀθροαν |
γενος ἐξ αἱματος γνησιοτητος και της προς το Δουκικον ἐξ ἀγχιστειας ἐγγυτητος : ἐκ Δουκων γαρ ἁρμοσαμενος του βιου την | ||
τους κατα την διαθηκην ἀμφισβητησαντας , ἐξω μεν οὐσα της ἀγχιστειας , ἐλπισασα δ ' , ὡς ἐοικεν , ἡμας |
πολυ πλειονες πληθει οὑτοι εἰσι : το δε ὑπολοιπον του ἀριστερου ἐκπληρουντων οἱ της δωδεκατης φαλαγγος πεζοι ἐστε ἐπι το | ||
Παρθενου ε γʹ βο ξ Ϛʹ εʹ ὁ ἐπι του ἀριστερου ἀγκωνος . . . . . . . . |
και ἰχθυϊ ὀλιγον ὀξους ἐχοντι και νεοσσοις περιστερων και μη καθαιρειν τουτους οὐδεν ἀτοπον . εἰ δε και δια κενωσιν | ||
τελματα γιγνεται , ἡ γη δε ὑλην παντοιαν παρεχει , καθαιρειν δε δει την γην τον μελλοντα σπειρειν : ἁ |
δικαιον λογον , παραλαβων αὐτον ὁ ἀδικος λογος ἐκδιδασκει . κομισαμενος δε αὐτον ὁ πατηρ ἐκπεπονημενον ἐπηρεαζει τοις χρησταις : | ||
ποιησεις τους νομους δηπου κυριους . εἰ οὐν τα αὑτου κομισαμενος και του συναγορευειν ἁψασθαι βουληθειη , μετ ' εὐνοιας |