μεν στεναζοντι γοερον ἀντιπεμπειν μελος , εὐπαθουντι δε ἀνταποδιδοναι την ἠχην ἀντιμιμον . ἐκεινο το δημιουργημα και τῃ Ἡμερᾳ τας | ||
μορον πολυπυστον ἐπαιαζουσα κατ ' ἀγκη οἰη συνεχεως ἁδινην ἀναβαλλεται ἠχην . ἀσαι δ ' ἠ πολιοιο μυοκτονου ἀργεος ἀνθην |
τῳ δε τας των πραγματων οὐσιας δια των ὁρων προτιθεμενῳ παρισταν οὐδεις ἀν συγγνωσεται τροπικως τε και μεταφορικως τους λογους | ||
οἰκεια αὐτοις ἀντεπαγειν , δια πολλων την της ῥητορικης ὑπαρξιν παρισταν πειρωνται των ἀποδειξεων . και πρωτον μεν φασιν , |
την εὐγλωττιαν ἑν αἰτιωμενος μονον , ὁτι δη φυσιν Ἑρμῃ προσηκουσαν ἐνεβιβασας εἰς στρατιωτου βιον . καλων δε ὀντων και | ||
ἀνισον . τῳ μεντοι μεταδουναι των ἐπιβαλλοντων λογων ἑκαστοις την προσηκουσαν μοιραν την τε ὠφελειαν ἀπενεμεν ἁπασι κατα το δυνατον |
λεγομεν . Τι γαρ ἀν εἰη το γνωστον ἠ το γνωστικον , οὐ ῥᾳδιον γνωναι , ἀγνοουμενης της γνωσεως . | ||
, ἐπει οὐχ ὡσαυτως ἐστιν οὐτε το ἀγαθον οὐτε το γνωστικον οὐτε το δυνατον παρα τῳ θεῳ και παρα τῳ |
ἀντιστρεψαι ὀν ἐπι μερους ἀποφατικον ἐνδεχομενον : ἀντιστρεφει δε το ἀποφατικον ἐνδεχομενον ὁμοιως τῳ καταφατικῳ . ὁ οὐκεθ ' οἱον | ||
οὐδε ἀποφατικον ἐνδεχομενον συναγεται , δηλον ἐξ ὡν το ἀναγκαιον ἀποφατικον δια των ὁρων συνηγαγομεν : τουτο γαρ ἀναιρετικον ἐστι |
ἀδικεις την οὐσιαν καταποντωσας : αἰτιον δε ἐξ αἰτιου το ἀντιληπτικον : ἀλλ ' ἐξεστιν ἀπαλλοτριουν τα ἑαυτου , συνεχον | ||
ἀλλα και της ἐνεργειας αὐτου δει μνημονευειν , ὁτι το ἀντιληπτικον των χρωματων . ὡστε δει τον φυσικον μη μονον |
, μη τρεφε σου την ἑξιν , μηδεν αὐτῃ παραβαλλε αὐξητικον . την πρωτην ἡσυχασον και τας ἡμερας ἀριθμει ἁς | ||
δια παντων ἡκειν φανησεται . το τε γαρ θρεπτικον και αὐξητικον , ἐτι δε και αἰσθητικον και κινητικον ἐν παντι |
την ἐπι των μη ἀποδεικτικων , ἀλλως δε εἰς παραδοχην παραλαμβανομενων ἀπο της των προφεροντων πιστεως . και γαρ τα | ||
ἐστι τα συνεπομενα , αὐτων τε των εἰς την ὀρχησιν παραλαμβανομενων τα μερη και ἐξ ὡν ταυτα , οἱον χειρος |
ὁριζοντος εἰς ἰσα διαιρουμενου , των δε ἀλλων παντων εἰς ἀνομοιους τε και ἀνισους περιφερειας τεμνομενων . τουτοις δε ἀκολουθως | ||
: τους μεν γαρ ἀλλους τεκμαιρεσθαι του θειου και δοξας ἀνομοιους ἀλληλαις περι αὐτου δοξαζειν , ἑαυτῳ δε τον τε |
ἀν ἐτολμησε τας χειρας Περδικκᾳ προσενεγκειν δια το μεγεθος της εὐημεριας . οἱ δ ' οὐν Μακεδονες πυθομενοι τα περι | ||
, το ιʹ περι προσοδου ἠ ἀξιας ἠ τιμης και εὐημεριας , το ιαʹ περι ἀγνοιας τινος ἠ ὑβρεως αἰφνιδιου |
ἀγωγον καταμηνιων νεʹ . Θεραπεια των δια πλειστην πιμελην μη καθαιρομενων νϚʹ . Θεραπεια των ὑπο ἀτροφιας μη καθαιρομενων νζʹ | ||
παρα φυσιν το ἐπεχεσθαι το ἐμμηνον . των οὐν μη καθαιρομενων αἱ μεν μηδεν ἐχουσαι παθος οὐ καθαιρονται φυσικως , |
μεγαλης ? : οὑ δη ? προφασιν μεν σφισι του πολιτικου τουτου , ἱν ? ' οὑτως ? εἰπω ? | ||
φρονιμου , το δε κοινον του οἰκονομικου και ἐτι του πολιτικου , ὡστε δει τῳ ἰδιως φρονιμῳ του οἰκονομικου και |
ὁς ὠνομασται οὑτως ἀπο τινος Διομου . Γ και ὡς πανουργους δε τουτους κωμῳδει και τον Γερητα τον φαλακρον και | ||
ταις δασυτησι διαλλαττουσι , τας δε ψυχας ἡμερους ἐχουσαι και πανουργους ἐπι πλεον και διδασκαλιαν μεθοδικην ἐπιδεχονται . οἱ δ |
και ἰχθυϊ ὀλιγον ὀξους ἐχοντι και νεοσσοις περιστερων και μη καθαιρειν τουτους οὐδεν ἀτοπον . εἰ δε και δια κενωσιν | ||
τελματα γιγνεται , ἡ γη δε ὑλην παντοιαν παρεχει , καθαιρειν δε δει την γην τον μελλοντα σπειρειν : ἁ |
του δε βʹ στηριγμου μοιρας ρϘδ θ , ἁς και παραθησομεν ἐν τῳ δεκατῳ σελιδιῳ κατα του αὐτου στιχου . | ||
, χαιρειν εἰκος δαιτυμονας δεξιους τινας , και λογους αὐτοις παραθησομεν φεροντες ἀρα , οἱ μεν μιμουνται τας ἐν δικαστηριοις |
, διοτι γενοιτ ' ἀν ταυτα ἁ λεγουσιν οὐχ ὑπο ποικιλιας των ἐπιδεσμων , ὑπο δε ἀφυϊας των χρωμενων σφιγγοντων | ||
! ! ! ! ! ! ! ] ει της ποικιλιας στεφανωι πλακεντι ἐκ των Φαρμουθικων ἀνθων . και τοτε |
χοροις , ἐπει και αὐτο τουτο παιδειας μερος το τους πεπαιδευμενους θαυμαζειν εἰδεναι . της δε του παιδος εἱνεκα φυσεως | ||
μικρα ζημια γιγνεται τοις ἀκροωμενοις . ἀλλα γαρ εἰκος τους πεπαιδευμενους , ὡν λογον τινα ἐχειν ἀξιον , συνεξανυειν και |
ἀφομοιουμενα , το τε γαρ ἀρρητον αὐτου ῥητον και το ἀνειδεον ἐν εἰδεσι διαλαμπουσαν , και το ὑπερ παντα λογον | ||
μελλει δεχεσθαι τους παντων τυπους , οὑτω και πολυ μαλλον ἀνειδεον την ψυχην γινεσθαι , εἰ μελλει μηδεν ἐμποδιον ἐγκαθημενον |
των προς ἀλληλους σχηματισμων και των ἐπισημων φασεων ἁπαντα ἀπεργαζονται παραλαμβανοντες και τους των πλανωμενων προς αὐτους σχηματισμους εἰς αὐξησιν | ||
: ἐπαν δε δυο ἠ τρεις ἠ πλειους παραδιδοντες ἠ παραλαμβανοντες τυχωσιν , ἑκαστου ἀστερος την δυναμιν δει συνεπικρινειν προς |
παρα τῃ κρισει και τας τιμας και τας τιμωριας . αἱρετωτερον σοι ἐστω λιθον εἰκῃ βαλλειν ἠ λογον ἀργον . | ||
ποτερον το δικαιον του ἀδικου και το δικαιως του ἀδικως αἱρετωτερον ; ναι . ἀλλ ' ἀποθανειν ἀδικως αἱρετωτερον ἠ |
Ποντικης θαλασσης , ὑφ ' ἑν ἐκμισθουσι και Ἰλλυρικον τελος προσαγορευουσιν . ὁπως δε αὐτους ὑπηγαγοντο Ῥωμαιοι , ὡμολογησα μεν | ||
ἐρρινων και ἀνακογχυλιασμων και μασηματων , ἁπερ ἑνι περιλαμβανοντες ὀνοματι προσαγορευουσιν ἀποφλεγματιζοντα , και τας δυναμεις δ ' αὐτων ἀποφλεγματικας |
ἀλλα ο : δηλον οὐν ὁτι της παραληγουσης μη δυναμενης μεταβληθηναι εἰς το ε , εἰκοτως οὐδε ἡ ληγουσα ἐξεταθη | ||
, ἀλλα και τους ἠδη χρονισαντας και εἰς πυον φθασαντας μεταβληθηναι θαυμαστως ἰασατο . δει δε λειωθεντα καλως ἐπιτιθεναι . |
Μυρρινουσιου το γηινον και ἐνυλον σημαινει : ἡ γαρ μυρρινη δενδρον ἐστι χθονιων θεων ταις περιπεζιοις αὐτων δυναμεσιν ᾠκειωμενον . | ||
ἐστιν ὡσπερ ἀγρια κοκκυμηλεα . Ἀραρως δε κοκκυμηλον καλει το δενδρον , κοκκυμηλον δε το ἀκροδρυον . Διφιλος δε ὁ |
ἀφ ' Ἁρμοδιου και Ἀριστογειτονος . καιτοι εἰ ἠν ἱερων ἀτελειαν ἐχειν ταὐτο και λῃτουργιων , τι τουτο μαθων προσεγραψεν | ||
* * * * Ἡδυς γ ' ὁ Βρομιος την ἀτελειαν Λεσβιου ποιων τον οἰνον εἰσαγουσιν ἐνθαδε , ὁς ἀν |
δοξαστικον , ὁτι τουτο μεν πρακτεον , τουτο δε οὐ πρακτεον , και ὡς εἰπειν το μεν ὁτι παρειληφοτες , | ||
: ἐγω δε κοιμησομαι σου καταφιλουντος . Εἰσομεθα τοτε ὁ πρακτεον . νυν δε ἀπαγε αὐτον , ὠ Ἑρμη , |
της ἀξιας μειουν ἀγαπωντα συμφωνον ἐστιν ἡ τε των οἰκειων πλεονεκτηματων μειωσις κἀν τοις κατα των ἐχθρων λογοις ἡ ὑφειμενη | ||
της πυλαιας δ ' ἐπεθυμουν και των ἐν Δελφοις , πλεονεκτηματων δυοιν , κυριοι γενεσθαι : τῳ δε τουτων γλιχεσθαι |
ἐν ἀκροτητων τροπῳ μεσοτης φαινεται ὁ λεγομενος τελειος ἐν ἰσοτητι εὑρισκομενος και οὐτε τα μερη ἑαυτου πλειονα ἀποτελων συντεθεντα οὐτε | ||
γαστρος φορουμενος [ ἐμβρυων κατοχος ] και ὁ ἐντος ἀρτου εὑρισκομενος σιτου κοκκος ἀριστερῳ βραχιονι φορουμενος . Ὁμοιως ἐμβρυων κατοχα |
και ὁπερ ἐτι περιην Παλλαδιον οἰχεσθαι τε κομισαντα [ τον Αἰνειαν ] ἐκ της πολεως και ἐλθειν ἀγοντα εἰς Ἰταλιαν | ||
δορος γερας : Σιμιας ἐν τῃ Γοργονι Ἀνδρομαχην φησι και Αἰνειαν γερας δοθηναι Νεοπτολεμῳ λεγων οὑτως : ἐκ δ ' |
δ ' ἐφεξης τουτῳ δωδεκατημοριον ὠνομασαν Σκορπιον και τουτου την κυρειαν των αἰδοιων ἀνεθεσαν , ἐστι δε το ζῳδιον οἰκος | ||
κληρου και ὁ την οἰκοδεσποτιαν αὐτης κεκληρωμενος συνῃ τῳ την κυρειαν ἐχοντι του κληρου ἠ ἀνταμειψωνται τα ζῳδια . τουτων |
δευτερῳ Μεσσηνιακων γραφων οὑτως : Τοις δ ' εἱλωσι παν ὑβριστικον ἐργον ἐπιταττουσι προς πασαν ἀγον ἀτιμιαν . Κυνην τε | ||
κατα μεταφοραν εἰρηται ἀπο των μελων : δηλοι δε το ὑβριστικον και ἐξω του καλου και τραχυτερον εἰς ἀκοην και |
ἐργῳ ἐπεξιεναι , νομιζειν δε τας τε διανοιας των πελας παραπλησιους εἰναι και τας προσπιπτουσας τυχας οὐ λογῳ διαιρετας . | ||
πνευματα οἱδ ' ἑπονται , ἠ κατωθεν ἀνηνεγμενων πνευματων δια παραπλησιους χυμους : ἐνιοτε δε και πανυ λεπτα και βραχεα |
ὁποιον ἀν ἀει προς την χωραν συμφερῃ , ἐαν τε ὁπλιτικον ἐαν τε πελταστικον ἐαν τε ἱππικον : νυκτωρ δε | ||
δυναιντο ἐπαγεσθαι . ἠδη δε και το ἀλλο των Ἰταλων ὁπλιτικον της ἐπι ταδε ἡσσης αἰσθανομενον ὑπεχωρει κατα ποδα , |
γαρ ἡδε Φοιβεια γυνη θεοι χθονιοι ζοφεραν ἀδιαυλον ἐχοντες ἑδραν φθειρομενων Ἀχεροντιαν λιμνην ἀδωρος χαρις δρακοντος αἱματωπον ὀμμα αἱματοσταγη κηλιδα | ||
εἰτα φησιν ὁτι ποιητικον αἰτιον ζητειται ἐπι των γινομενων και φθειρομενων : ἀνθρωπος γαρ ἀνθρωπον γεννᾳ : ἐπι μεντοι γε |
καταλαβων ποτε μεν αὐτον ἐδακνε , ποτε δε το ἐντευθεν ἀπορρεον αὐτου αἱμα ἀνελειχεν . ὁ δε λαγωος ἐδοκει τον | ||
δε ὀσμης προσαφοριζειν παρηκεν πλην τοσουτον , ὁτι το λεπτον ἀπορρεον ἀπο των βαρεων ποιει την ὀδμην . ποιον δε |
φυλαξαι οἰδε και μη ψευδεσθαι την των παρακαταθεμενων ὁτιουν αὐτῳ προσδοκιαν τε και ἐλπιδα . ὁτε γουν Ἀντιγονος ἐπολιορκει Μεγαρεας | ||
δεος και φοβον ; και ἀρα ὁπερ ἐγω ; . προσδοκιαν τινα λεγω κακου τουτο , εἰτε φοβον εἰτε δεος |
τινος την ἰδεαν οἰητεον : αὐτη γαρ ἐκκειται πασιν εἰς μετοχην το πρωτιστον εἰδος οὐσα . εἰ δε ὁμωνυμως κατηγορειται | ||
γαρ δυναται ῥημα ἀναλυεται εἰς το ἐστι και εἰς την μετοχην την δυναμενος . ὡσαυτως και το οὐκ ἐπισταται το |
, δουναι πιειν . Ἑτερον : σμυρναν ὁσον τριωβολον , κοριον ὀλιγον , ῥητινην , γλυκυσιδης ῥιζαν , κυμινον Αἰθιοπικον | ||
κονιαν ἠ θυμου καρπον ἠ της εὐκνημου βοτρυν , ὁπερ κοριον καλουσι , μετ ' οἰνου ἠε νεον ] και |
πορρω ὑπαρχετω , χωριζεσθω . εἰμι το ὑπαρχω και ὁ παρατατικος εἰν , ἡ μετοχη εἰς , ἐντος , και | ||
. . * : εἰδῃ ] Εἰδημι : και ὁ παρατατικος εἰδω . . . . ἐαν εἰδῃ . * |
εἰσαγει λεγουσαν προς τον Ἐτεοκλεα , παρακαλουσαν αὐτον ἀποστηναι του πλεονεκτειν τον ἀδελφον , οὑτω πως : τι της κακιστης | ||
ἑκαστον τυγχανειν , ἀλλα τους κρατιστους και τιμαις και δωροις πλεονεκτειν ; Ἐγωγ ' , ἐφη ὁ Κυρος , οἰμαι |
Δι ' , ἐφη , ῥᾳον ἠ εἰ σοι δεοι διδασκειν ὡς τα κακα των ἀγαθων ἀμεινω και λυσιτελεστερα ἐστι | ||
το ἐν ταις των ἀποκρινομενων ῥησεσι των προειποντων τας τεχνας διδασκειν . λεγει τοινυν ὁ Ἀχιλλευς Μη μοι συγχει θυμον |
δι ' αὐτων χρησιν , ἀφ ' ἡς μονης ἠδυναντο παραβαλλεσθαι ταις της αἰσθησεως καταληψεσι , και δια τουτο τους | ||
οὑτως ἰσχυρος ἐγενετο και μεγας , ὡςτε τοις Ἀφροις αὐτον παραβαλλεσθαι . Μετα γαρ πολυ πτωμα των ἐναντιων το κατα |
τον κατα κορυφην τοπον του ζῳδιακου και των περι αὐτον πλανωμενων ἀστερων , οἱς οἰκειως και αὐτοι τας ψυχικας κινησεις | ||
ἐκ πολλων ἀνομοιων συγκιρναμενην , ἐτι και τοις παλαιοις των πλανωμενων συσχηματισμοις , ἀφ ' ὡν ἐφαρμοζομεν τοις ὡσαυτως ἐχουσι |
προσισταται , σταφυλην εἰωθε μειζονα ἐχειν . Ὁκοσοισι ταχεως ἐν παρισθμιοις νομαι ἐφιστανται , των πυρετων μενοντων και βηχιων , | ||
την φλεγμονην . [ Προς δε τας ἀποστασεις τας ἐν παρισθμιοις . ] Συμφερει τι των εἰρημενων : ἀφρονιτρῳ λειῳ |
βιου , εἰ τουτον ἀφησετε . Ἐκεινο δ ' οὐ λυπηρον , εἰ προτερον μεν ἐνεπιμπλατο ἡ ὀρχηστρα χρυσων στεφανων | ||
προξενον : τοιουτοι γαρ οἱ ὑμεναιοι : το δε ἐστιν λυπηρον κατακλων και προς οἰκτον τας των ἀκουοντων ψυχας ἐκκαλουμενον |
δεησει πραττειν αὐτους τελεωθεντας . καθολου δε τους Πυθαγορειους ἐφασαν παρακελευεσθαι τοις ἐντυγχανουσι τε και ἀφικνουμενοις εἰς συνηθειαν , εὐλαβεισθαι | ||
. ἀμεινον οὐν , οἰμαι , τῃ χειρι σημαινειν και παρακελευεσθαι σιωπαν . Οὑτω ποιει . Εὐ γε , ἀφωνοτεροι |
του βιβλιου , εἰσι μεν και ἑτεροι λογοι παρα τον ἀποφαντικον ὁ δε ἀποφαντικος της νυν θεωριας , δια τουτο | ||
ἡκιστα δοξης φροντιζων : των δε λογικων εἰδη δυο , ἀποφαντικον και ἀποκριτικον : του δε ἀποφαντικου αἱ μεν εἰσι |
ὀνομα δημου ἐχει , ἠ περιεκτικον ὑπαρχει . το δε προστασια και τρασια και αἱμασια ὡς ἐννοιαν περιεκτικων ἐχοντα ὀξυνεται | ||
ἡ των τελετων ἑτερα , τριτον ἡ κατα τους πολεμους προστασια , τεταρτον ἡ δια της σοφιας ἀει πασι γιγνομενη |
μεν ἐν τοις λογικοις οἱ Στωικοι , ἱνα μαλιστα κρατυνωσι διαλεκτικον ἀει εἰναι τον σοφον : παντα γαρ τα πραγματα | ||
καρδια διακειται . παρεϲτι δε ἐν τῳ προϲωπῳ και το διαλεκτικον ὀργανον τηϲ γλωττηϲ ἐμφαινον ἡμιν την ῥωμην τε και |
μη διδου Παριοις εἰς τελος καταγελασαι της πολεως . ἐκειθεν εὐτυχεστερον του φυσαντος ἐπανελθοις . μηδε κατοκνει τον πλουν , | ||
και μεγαλη και σεμνοτατα φερουσα τῳ κεκτημενῳ . τι γαρ εὐτυχεστερον ἠ την εὐνοιαν την ἡμετεραν ἐν γραμμασιν ἀναγνωναι και |
Μικων ἐποιησεν ὁ ζωγραφος . Νικοδαμου δε ἐργον του Μαιναλιου παγκρατιαστης ἐστιν ἐκ Μαιναλου , δυο νικας ἐν ἀνδρασιν ἀνελομενος | ||
την ἀκολαστον κοιτην ἀπειπατο παντελως πασαν . Κλειτομαχος δε ὁ παγκρατιαστης και κυνας εἰ ποτε εἰδε μιγνυμενους , ἀπεστρεφετο , |
ὁ Ϛ ; και δεον ἐστω προσευρειν ⃞ον , ὁς πολλαπλασιασθεις ἐπι τον γ και προσλαβων Μο Ϛ ποιει ⃞ον | ||
ἐπειδη τον μεν κε ὁ ε ἐποιησεν ἐφ ' ἑαυτον πολλαπλασιασθεις , τον δε μθ ὁ ζ . οἱ δε |
και φησιν ὁτι ἀδυνατον οὐσιαν εἰναι ἐξ οὐσιων ἐνυπαρχουσων οὑτως κεχωρισμενων ἐνεργειᾳ . οὐδεποτε γαρ [ λεγομεν ] τα δυο | ||
ὑφ ' αὑτα ἀντι του των μη ὑπαλληλων ὀντων ἀλλα κεχωρισμενων : τοιαυτα γαρ ἡ τε ὀρνις και ὁ ἰχθυς |
συμφωνον της προηγουμενης λεξεως , και χωρις το φωνηεν της ἐπιφερομενης , οἱον ὑπερ Ἀπολλωνιου , συν Ἀπολλωνιῳ , προς | ||
παρακολλαται παρεπομενης αἱμορραγιας , ἀλλα κἀν παραχρημα συγκολληθῃ , ταυτης ἐπιφερομενης διισταται παλιν , οὑτως οὐδε το σπερμα δυναται κολληθηναι |
Εὐρωπην , ἐν Χερρονησῳ , ὁπως εὐ εἰδειησαν ὁτι τους στρατευομενους δει εὐκρινειν . ἠν δε τα ἀθλα τα μεν | ||
Ἀθηναιους τοὐλαχιστον , ὡσπερ τους πεζους , τον αὐτον τροπον στρατευομενους : και ἱππαγωγους τουτοις . εἰεν : τι προς |
ὀρη και φαραγγας . . . Ἡρακλειδης δε γην ὁμιχλῃ περιεχομενην . . ὁ δε Πυθαγορας πετρωδες σωμα . . | ||
ΒΓ , και γωνιαν γωνιᾳ την ὑπο των ἰσων πλευρων περιεχομενην την ὑπο ΒΓΔ τῃ ὑπο ΒΓΖ : και βασιν |
αὐτης παντες λεγουσιν , ὁσοι εἰς ἐννοιαν ἠλθον της τοιαυτης φυσεως , και μεχρι τουτου την αὐτην φερονται : τις | ||
φοναν ἀξιον νομῳ πειθαρχουντας , ὁς κελευει τον ἀνδρογυνον το φυσεως νομισμα παρακοπτοντα νηποινει τεθναναι , μηδεμιαν ἡμεραν ἀλλα μηδ |
του κακου το ἐλαχιστον . ἀδυνατον οὐν το ἀγαθον ἐνθαδε καθαρευειν της κακιας : κακουται γαρ ἐνθαδε το ἀγαθον : | ||
το σχημα και ὁσῳ πλειους οἱ συνεισομενοι , τοσουτῳ μαλλον καθαρευειν ἁπαντων εἰκος ἐστι των αἰσχρων . χωρις δε τουτων |
ὑστερον γενομενου ; Ἀλλ ' ἐοικεν ἡ κινησις αὐτης της ἀπειριας οὑτω λεγεσθαι , ὁτι μη μενει . Ἀρ ' | ||
ἐπιχειρημα . φασι δε και προς τουτο οἱ προϊσταμενοι της ἀπειριας των παραδειγματων οὐχ ἁμα παντα τα εἰδη τον αἰσθητον |
ἐστι μερος του παντος ῥυθμου δι ' οὑ τον ὁλον καταλαμβανομεν : τουτου δε μερη δυο , ἀρσις και θεσις | ||
ἀναδιπλωσαντες ἐπι ἰνιον τον αὐτον τροπον ἐγκυκλιῳ μετωπιαιᾳ τας ἀγκυλας καταλαμβανομεν , ἱνα ἁρμοσῃ ἐφ ' ὡν εὐπρεπως συν βρεγματι |
. . . οθ ∠ ʹ λ δʹ : το ἀνατολικον στομα του Τιγριδος ποταμου ἐκβολων . . . . | ||
ε ἑξηκοστων κε . κατα μεν γαρ την ἐπι τον ἀνατολικον ὁριζοντα θεσιν ἀφεξει το φαινομενον κεντρον αὐτης Καρκινου ἀρχης |
καταπολεμησας , ὡς ἐπυθετο τους Γανδαριδας ἐχειν τετρακισχιλιους ἐλεφαντας πολεμικως κεκοσμημενους , ἀπεγνω την ἐπ ' αὐτους στρατειαν . ὁ | ||
εἰκοσι μυριαδας , ἁρματα δε δισχιλια , ἐλεφαντας δε πολεμικως κεκοσμημενους τετρακισχιλιους , ἀπιστησας δε τοις λεγομενοις προσεκαλεσατο τον Πωρον |
ἐνικα Πυτινῃ , Ἀμειψιας δε Κοννῳ . διοπερ Ἀριστοφανης ἀπορριφεις παραλογως ᾠηθη δειν ἀναδιδαξας τας Νεφελας τας δευτερας καταμεμφεσθαι το | ||
παρ ' οὐδετερων ἐσχηματισμενα εἰς ης , εὐμηκες κακοηθες : παραλογως γαρ ἐβαρυνθη το αὐθαδες αὐταρκες καταντες : και τα |
δε την ἐριν την προς τον ἀδελφον γενομενην . και φιλικον ἀνδρα και μεταδοσει χρηματων εὐεργετικωτατον λεγει τον Θηρωνα . | ||
εἰ δε ποτε ἀναβαλληται ὁ λαβων και μη ἀποδῳ , φιλικον το μη ἀπαιτησαι . ὡς φιλῳ μεν οὐν ἡ |
τα δε λοιπα [ την ἀπο Σουνιου ] μεχρι Ἰσθμου παραλιαν και την ὡς ἀν . . . ς ὀρεινην | ||
κατα τον Ἀδριαν , τα δ ' εἰς την Λιγυστικην παραλιαν μεχρι Γενουας του των Λιγυων ἐμποριου , ὁπου τα |
' ἀχω ] γρ . ἠχον . . ἀπο των δομων ἠχην και βοην προπεμπει ἐπ ' αὐτους γοος και | ||
ξυνομαιμονες ὠλβισαν ὠλβισαν . . . το προσθεν , ἐκ δομων δε νοσφισας ς ' ἐμου προς ἀλλαν ἐλαυνει θεος |
των ἑαυτου Συρον φησιν αὐτον την νησον προδεδωκεναι Σαμιοις . πυνθανομενων δε πολλακις αὐτου τινων , τι μελλοι ποιειν , | ||
περισχεθεντων ἐπι το μαντειον του θεου παραγενομενων εἰς Ὑβλαν και πυνθανομενων περι των ἀπηντημενων θεσπισαι τον Ἀπολλωνα ποινην αὐτους ἀποδουναι |
. Ἀλλ ' ὁτι μεν το τεχνικον μερος της γραμματικης ἀνυποστατον ἐστιν , αὐταρκως ἐκ των εἰρημενων δεδεικται : χωρωμεν | ||
τα δε των ἐχθρων ἰσχυρα , ἁμα δε λανθανουσιν ἑαυτους ἀνυποστατον την πολιν ὁμολογουντες εἰναι , διακελευομενοι το δικαιον οὐ |
κε βλειο πονευμενος „ , ὁπερ ἐν Ἰλιαδι κειται , εὐκτικον ἐστι συγκοπεν ἐκ του βλειοιο , ἐλεγχων κακως νοησαι | ||
μετοχη ὁ βλεις . . . . βλειμην : βλειο εὐκτικον . . . . βλεμεαινων : γαυριων και ἐπαιρομενος |
ὠκεανον παρα τους ὁρους ἐξετειναν , την δε Λιβυην , εὐρειαν μεν οὐσαν , ὑπερβαλλουσαν δε τῳ μεγεθει τα ἐθνη | ||
δε δη ἀλλαι ἀμφιπολοι , πειρινθος ἐφαπτομεναι μετοπισθεν , τρωχων εὐρειαν κατ ' ἀμαξιτον , ἀν δε χιτωνας λεπταλεους λευκης |
ἱστορια πεπιστευται , και οὑτος εἰρηκε και ἡμεις ἐν τοις παραδοξοις θρυλουμενην παρειληφαμεν . ἠκουομεν δε και φρεατα εἰναι , | ||
μα τους θεους , ἀνδρες πολιται , καιτοι πολλαις και παραδοξοις χρησαμενος μεταβολαις , οὐτε πλεον ἡσθεις , ἀμοιρος γαρ |
δοκειν ἑαυτοις αἰτιοι γεγονεναι των συμφορων , ὁ μονον οὐδε παραμυθιαν ἐχει τοις κακως πραττουσιν , ἀτυχησομεν ; ἐστιν δε | ||
αἱ συμφοραι κατεφρονει , παντων των ἐσομενων κακων Ἁβροκομην ἐχουσα παραμυθιαν . Ὡς οὐν ἐφεστηκεν ὁ των γαμων καιρος , |
ἐς τα ἑαυτων ἠθη . Καταμεινασι δε αὐτοις και την ἐπιουσαν , οὐ γαρ μεθιετο σφων ὁ Ἰνδος , διδωσι | ||
τε λοιπον ἐκεινης της ἡμερας μερος ἐπιταλαιπωρων και οὐδε την ἐπιουσαν νυκτα ἀναπαυσαμενος . οἱ δε Τυρρηνοι ταις συνεχεσι κακοπαθειαις |
μεταδεδωκασιν : ὡστε εἰκοτως ἀταμιευτοις χρωμενοι ταις εἰς θεον τεινουσαις προσηγοριαις ἀπατωσι μεν τους ὀλιγοφρονας και ἀπειρους της Αἰγυπτιακης ἀθεοτητος | ||
οἱ τα γεωργικα γραψαντες σοφωτατοι ἀνδρες οὐ ταις εἰθισμεναις ἡμιν προσηγοριαις ὀνομαζουσι τους καρπους , ἀλλα ποτε μεν μνημην ποιουνται |
, ρξθ , ρϘϚ , σκε : ὁ δε των ἑτερομηκων ἀπο δυαδος ἀρχομενος και αὐτος οὑτως : β , | ||
και ὁλως ἀορισταινειν , διοπερ ἐν τῃ εἰρημενῃ γενεσει των ἑτερομηκων εἰς την αὐτης δυαδος συστασιν ἡ μονας οὐκ - |
φασιν , ὡς ἐν τοις Ἀνθεστηριοις εὐωχουμενων αὐτων και οὐκ ἐργαζομενων . Της οὐν ἑορτης τελεσθεισης , λεγειν ἐπι τα | ||
και ταις προσηγοριαις : ἡ μεν γαρ των την ἀναπνοην ἐργαζομενων ὀργανων παραλυσις ἀπνοια , καθαπερ γε και ἡ των |
δε εἰ πλειω εἰδη φιλιας ἐστιν ἠ ἑν . οὐκ οἰητεον δε αὐτον ζητειν , εἰ οὑτως ἐστι πλειω εἰδη | ||
οὐ μην δια τουτο και λεγειν τι προς τους Πυθαγορειους οἰητεον αὐτον : οὐδαμου γαρ ἐκεινοι το κακον ἐν ταις |
μεν σοφιαν περι το εἰδικον , ἀλλας δε περι το ποιητικον και το τελικον . και ταυτα μεν ὁ Ἀριστοτελης | ||
δε ὁτι και ἐν ταις ἀρχαις ταις πρωτισταις ἐστι και ποιητικον αἰτιον , ἐστι δε και τελικον . ὁτι μεν |
Ξ αἱματηφορους ] ᾑμαγμενους . αἱματηφορους ] + δια σφαγης γεγενημενους . μορους ] οὑς ποιουνται ὑπερ των φιλων πολιτων | ||
ἀν ἀγανακτησειεν ὁρων ἐν τῳ προς ἀλληλους πολεμῳ μεγαλους αὐτους γεγενημενους ; ὡν οὐ μονον αἰσχρων ὀντων ἀλλα και δεινων |
ὁλον βιον παντελη καθισταν : ὡστε οὐδεν προσδειται πραγματων ἀγωνας κεκτημενων . Το ὑφεστηκος δει τελος ἐπιλογιζεσθαι και πασαν την | ||
και εἰπον ἀν ὑμιν και τα ὀνοματα των ἐνθαδε ταυτην κεκτημενων την ἐπιστημην , εἰ εὐ ᾐδειν ὁτι ἀπολαυσετε αὐτων |
χωρων διαφορον πολυ και τοις σωμασι και ταις ψυχαις οἱ γεννωμενοι διηνεγκαν : προς δε τουτοις αἱ τε τροφαι και | ||
δε τῳ τοπῳ κακοποιος τις , ἐν ἀποδημιαις γινονται οἱ γεννωμενοι . ὁμοιως και τῳ ἀστερι τῳ τους χρονους ἐχοντι |
μετωνομασε Καισαρειαν , ἐχουσα και λιμενα και προ του λιμενος νησιον . μεταξυ δε της Καισαρειας και του Τρητου μεγας | ||
της Πισατιδος την Φειαν φασι : προκειται δε και ταυτης νησιον και λιμην , ἐνθεν εἰς Ὀλυμπιαν το ἐγγυτατω ἐκ |
ἐν κριϲει κρυβδην το κακοηθεϲ ἐγκατελιπον αἱ νουϲοι . οὐκ ἀδοκητον και δηλητηριον κοτε τηνδε την αἰτιην ἰϲχειν , των | ||
τῳ ἀποπηδαν μετεωροϲ ἱϲταται κατα τον ἀερα και τινα δευτεραν ἀδοκητον τηϲ προτεραϲ ὠκυτεραν ποιειται κινηϲιν . εἰ δε μετα |
Φρυγιας της μεγαλης ἐπι θαλατταν καταβηναι : ἑξης δε την παραθαλαττιον χωραν προσαγαγομενην ὁρους θεσθαι της στρατειας τον Καικον ποταμον | ||
της ὁμορου χωρας παραθαλαττιου μεχρι Σικελιας , ὁδοποιησαι δε την παραθαλαττιον της Λιβυης μεχρι στηλων Ἡρακλειων , ἀκολουθως δε τῳ |
, το πασας τας δυναμεις ἑαυτου εἰς ἑαυτον ἑλκυσαι και ἀποστηναι των αἰσθητων . ξδʹ Ὁταν δε ταὐτον πολλακις Ὁταν | ||
ἠ παρακρουσθεις ὑπο ἐπιθυμιας ἠ ταπεινωθεις ὑπο λυπης , ὡστε ἀποστηναι των βελτιστων και δικαιοτατων ἐργων προδοτης αὑτου γενομενος ; |
ἀποδειξαι κυριαν του συνεγγυς τοπου παντος , ὀντος τωι σχηματι παραπλησιου κερατι βοος , ἀφ ' ἡς αἰτιας Ἑσπερου κερας | ||
ἐννοησαι διοτι τα μεγαλα και θεια και περιττα των πραγματων παραπλησιου τινος δυναμεως εἰς ἐπιγνωσιν δειται , τῃ δ ' |
του τις το της μετοχης . . Το ποιος μετα προσηγορικων συντασσομενον , ἡνικα το ἐστιν ἐπιφερεται , ἐπιδεχεται συνταξιν | ||
και δια τουτο αἱ ἀποκρισεις ὀνομαστι γιγνονται , ἠ δια προσηγορικων ἠ κυριων , ὁτι και τα κυρια την καθολου |
δεινοτητος ἠ των ἀλλων τινος , ἁ τῃ Δημοσθενους δυναμει παρακολουθειν πεφυκεν , ὀλιγην ἐπιδειξιν ἐχει . τις οὐν ἐστι | ||
ἀφ ' ὁλου ἡ φορα , μη ἀθροαν την ἡδονην παρακολουθειν ἡμιν , ἀλλα κατα μερος ὡς και συνερρει : |
περι Ἡφαιστου φιλοσοφητεον . Ἐω γαρ ἐπι του παροντος ὡς τερατειαν τινα την Κρατητος φιλοσοφιαν , ὁτι Ζευς ἀναμετρησιν του | ||
Ἱερωνυμου γεγραφοτων πολυν τινα πεποιηνται λογον και πολλην τινα διατεθεινται τερατειαν , ἐξηγουμενοι μεν τα προ της ἀρχης αὐτοις γενομενα |
ἐπ ' ἀνερι κολλησαντα και το ἐπι ξυλου με κοὐ ξυλου καθημενην και το Σιμωνιδου προς τους ἑταιρους λεγομενον φημι | ||
πολλακις μεν αὐλιζομενοις , πολλακις δε ἁπλως τουτοις και ἐπι ξυλου καθημενοις , και ἐν οἱς τικτουσι χωριοις , και |
. ἐστι δε ὁ λογος τοιουτος , ὡς των εἰρημενων ἀπορωτερον ἐστιν , εἰ τινος ἀγαθου ἠ ἐναντιου οἱ τετελευτηκοτες | ||
οὑτως ἐστιν ἀπορον τοις προειρημενοις ἀνδρασιν : πολλῳ δε τουτου ἀπορωτερον το μη κατ ' ἀθρουν γινεσθαι μεριστον διαστημα , |
των σκελων κενωσεως , ὁσαι μη δια ψυξιν , ἀλλα πεπληρωμενων αἱματος των κατ ' ἰσχιον ἀγγειων ἐγινοντο : διο | ||
. ἠ οὑτως : ἡ ἀριστη εὐφροσυνη των τετελειωμενων και πεπληρωμενων πονων και σπουδασματων ἰατρος ἐστιν . αἱ δε σοφαι |
δε παντα νυκτωρ λαθουσα , παλιν ἐπι θαλασσαν κατελθουσα , ἀκατιον εὑρουσα , πνευματος ἐπιτυχουσα , το ἀπογειον ἐκλυσασα , | ||
ὑποκοριστικα μονογενη προπαροξυτονα δια του ι γραφονται : ἁλατιον : ἀκατιον : γονατιον : δωματιον : κερατιον : παλατιον . |
, οὑτω μηδε δι ' ἀνθρωπων , ἰσως ἀν τι λεγοις : εἰ μεντοι ἐν ἀνθρωποις ὠν μητε ἀρχειν ἀξιωσεις | ||
' ἡμων δ ' ἐκλαβ ' οὑς ἐχω λογους . λεγοις ἀν : εὐνους δ ' οὐς ' ἐρεις ὁς |
ὁτι των καθολου ἐστι , τελος δε ὡς ἐσχατον ὁ πρακτικος , ὁτι των καθ ' ἑκαστα . ἐκ τουτων | ||
πραγματων τε και πασης αἰτιας ἀπαλλακτικος . Ἡλιος Ἑρμῃ ἀγαθος πρακτικος ἐπικερδης κοινωνικος , εἰς τα ὑποτακτικα προσωπα εὐεργετικος , |
τουτο μεν χαλκους ἐπ ' ἀγορας ἱσταντες , τουτο δε παρεδρους τοις ἐν ἀκροπολει θεοις καθισταντες , τους δε μεγαλων | ||
δ ' ἐπιβαλλομεναν χαιταισιν εὐωδη ῥοδεων πλοκον ἀνθεων ται Σοφιαι παρεδρους πεμπειν Ἐρωτας , παντοιας ἀρετας ξυνεργους . πως οὐν |
ἐνταυθα γαρ το αἰει πλειον δεπας εἰρηκεν οὐχ ὁτι το ποτηριον δια παντος πληρες ἑστηκει τῳ Ἰδομενει και μαχομενῳ και | ||
. ὁτι μεν πλοιου ὀνομα κοινον , ὁτι δε και ποτηριον τι οὑτω καλειται Ἀμειψιας ἐν Ἀποκοτταβιζουσι φησι : ἡ |
ἐπι ὀσφυν ἠ ὀμφαλον : εἰτ ' ἐγκυκλιῳ ἐπειλησει , καταλαμβανομενοι τον θωρακα και τας ἀρχας ἀγοντες ἐπι την ἑτεραν | ||
ἐπι δε των χρονιων βληχροι μεν οἱ πυρετοι και μολιϲ καταλαμβανομενοι , κεκρυμμενοι δε και οἱ παροξυϲμοι και βραδιϲτα τα |
εἰ δε μηδεν ἀλλο ὑπαρχει το ἀληθες φαναι ἠ ὁπερ ἀποφαναι ψευδος ὑπαρχει , ἀδυνατον ἁπαντα ψευδη εἰναι : ἀναγκη | ||
ἐναργες , ὁτι οὐκ ἐνδεχεται το αὐτο ἁμα καταφαναι και ἀποφαναι , ἀλλ ' ὁτι και θατερον περι παντος ἐξ |
χωρις του μεγιστου των παραλληλων του ΕΖ , των δε ἀπολαμβανομενων τμηματων ἐν ἑνι των ἡμισφαιριων ἡμικυκλιων μεν ἐσται μειζονα | ||
των τμηματων , τουτεστιν ὡς προς νοτον αὐτων των τμηματων ἀπολαμβανομενων ὑπο της εἰρημενης γραμμης , καθαπερ ἐπι Ῥοδου αἱ |
δε Κιμωλου , ἀφ ' οὑ ἡ νησος . ὁ πολιτης Σιδητης . την δευτεραν συλλαβην ἐχει δια του η | ||
Αἰγυπτου και λιμνη και ποταμος . και Σεβεννυτης νομος και πολιτης . και Σεβεννυτικον στομα . Σεγιδα , πολις Κελτιβηρων |
ἐκ των προειρημενων ἡμιν ἀνωτερω μαθειν και ἐκ των ἑξης λεχθησομενων . Των γαρ [ ἐν τοις τρισι τομοις ] | ||
φαινεται . ὁρωμεν γαρ αὐτους τε κριτας ἡκοντας ὑμας των λεχθησομενων και την τελευτην ἐξ αὐτου κατα το εἰκος περιγενομενοις |