μεγαλῳ “ ἀπεδωκε , και τῳ ” μηκει “ το ἠτα , ὁτι μεγαλα τα γραμματα . εἰς δε το | ||
νοησις “ το ἀρχαιον ἐκαλειτο , ἀλλ ' ἀντι του ἠτα εἰ ἐδει λεγειν δυο , ” νοεεσιν . “ |
μισθον της Σαλαμινος κατα τουτο : ὡσπερ γαρ ὁ μισθος ὀφειλεται , οἱς διδοται , οὑτω και ἡ συμβασα ἐν | ||
τουτο ὁ τραγικος : τον δρωντα που τι και παθειν ὀφειλεται . εἰη δ ' ἀν ἀπο ταυτης της ὁμοιωσεως |
, και τα τοιαυτα . Νομος τον ἀλλοτριῳ ταφῳ χοας ἐπιφεροντα τιμωρεισθαι : ἀποκηρυκτος τελευτησαντος αὐτῳ του πατρος εὑρηται δακρυων | ||
της νεως . ἐπειτα ἀνεμον τηρησαντες ὡς ἐπι το χωμα ἐπιφεροντα ἐξαψαντες τριηρεσι την ναυν κατ ' οὐραν εἱλκον . |
γινεται του τριτου συλλογισμου , ἐν ᾡ δεικνυσιν ὁτι ὁ ἀποκρινομενος ἐστιν ὁ λεγων , οὐχ ὁ ἐρωτων . ἐαν | ||
, “ φησι , ” Σωκρατες , τα μεν τοιαυτα ἀποκρινομενος και οὑτω παυσαι λιαν γαρ εὐηθη τε και εὐεξελεγκτα |
ἐδοξε παραχρημα εὐθυς τοτε πασι τα ψευδη μαρτυρησαι Νικοδημος , ἐπιδεδεικται [ τοτε πασι ] : προσηκει δε και παρ | ||
την ἰσχυν των θεωρηματων ἐχουσα . ταυτα μεν οὐν ἱκανως ἐπιδεδεικται σοι περι ὡν προεθεμεθα , ὁσα τε θεωρηματα καθ |
ἐν καιρῳ δακρυσαι και μεταξυ των λογων ἐλεεινως ὑποστεναξαι και ἀπιοντος ἠδη λαβεσθαι και εἰσελθοντι προσδραμειν και καλλωπιζεσθαι ὡς ἀν | ||
πρυτανεων , [ και ] βουλης γνωμη , μαιμακτηριωνος δεκατῃ ἀπιοντος , Καλλισθενης Ἐτεονικου Φαληρευς εἰπε μηδενα Ἀθηναιων μηδεμιᾳ παρευρεσει |
αἱ προς τον δια των πολων του ἰσημερινου γινομεναι γωνιαι συναμφοτεραι δυσιν ὀρθαις ἰσαι εἰσιν , συναμφοτεραι ἀρα ἡ τε | ||
γινεται και ἡ ΠΡ των αὐτων # με λη . συναμφοτεραι ἀρα ἡ τε ΘΗ και ἡ ΠΡ τοιουτων εἰσιν |
, τον ἀνδρος , ὡν οὐδεις ἐτ ' ἐστι γηρως ἐπισταντος . τα δ ' ἀλλα ὁσα περι το σωμα | ||
, δια το πνιγος οὐ γινεται συνδηλος , σκοτου δε ἐπισταντος , ἐν ᾡ ποτ ' ἀν ᾐ πεφυκως , |
ἀλλοτ ' ἐπ ' ἀλλον προσιζανει . ἈΛΛΩΣ : οὐκ ἐπιμενει μοι περι ἑνος ἱσταμενη ἡ λυπη , ἠτοι οὐκ | ||
προσεχων ἐπιτευξῃ της ἀκριβειας του ποσου . Εἰ δ ' ἐπιμενει κατα τουτων γινομενη ἡ θερμη δυσκρασια , και ταις |
τον μεν ἀτοπα ἐρωτωντα , τον δε οὐδεν προς λογον ἀποκρινομενον , Οὐ δοκει ὑμιν , ἐφη , ὠ φιλοι | ||
ὁ τριτος ἀνθρωπος , ἀλλ ' ἀπο του συγχωρειν τον ἀποκρινομενον σημαινειν τον ἀνθρωπον ὁπερ τοδε τι και οὐσιαν αὐτην |
προκατειλημμενων δε τῃ πληγῃ , ἀλλων , ὁπῃ τυχοι , θεοντων ἀγνοιᾳ του τολμωμενου κακου . τι ἀν τερπνοτερον εἰκονος | ||
ἡμων . ἱεραν ] τιμιαν . . ζαθεων ] λιαν θεοντων , ἀγαν θεοντων , ἀγαν τρεχοντων . , ἠγουν |
αὐτο των πολεμιων ἀμφοτερων . τοιουτων δη κινδυνων την πολιν περισταντων και οὐδε των ἐντος τειχους ὁμονοουντων τινα βοηθειαν εὑρασθε | ||
γαρ του περι την Λακωνικην σεισμου και Λακεδαιμονιους των περιοικων περισταντων και παντων ὡς ἀληθως ὡσπερ ἐν σεισμῳ ταραχθεντων των |
εὐνουχων τινα ὁ Ναναρος μαστιγοι τε χαλεπως και το σωμα αἰκιζεται . Και αὐτον ὁ Παρσωνδης , μεγαλαις ἐλπισιν ἐπαρας | ||
ἐκμαθησονται τεχνας . τοιοισδε δη σε Ζευς ἐπ ' αἰτιαμασιν αἰκιζεται γε κοὐδαμῃ χαλᾳ κακων . οὐδ ' ἐστιν ἀθλου |
' εὐθυς διαφθαρεντων κατα τας τριοδους θημωνες ἠσαν , σωρηδον ἐπιφεροντων και τους οἰκοθεν δια τας ἀνυποιστους ὀσμας , αἱ | ||
. και των μεν πλειονων ἐπαγγελιας ὁμοιας τῃ προπετειᾳ μου ἐπιφεροντων κατεγνων : ἑνος δε τινος δια το οὐ σοβαρον |
ἀτεχνως γαρ κατα τα συγγραμματα φερονται , το δ ' ἐπιμειναι ἐπι λογῳ και ἐρωτηματι και ἡσυχιως ἐν μερει ἀποκρινασθαι | ||
γαρ ὁθεν βουλει σοι το πνευμα λαβοντι και λεγοντι μονον ἐπιμειναι , ὁτῳ δ ' ἀν ἐπιμεινῃς , πνευμα ποιεις |
, τἀλλα δ ' οὐδ ' ὁρᾳ , οὐδ ' ἐπιλογιζεται . οὐ γαρ ἠθελεν , φησιν , σωσαι το | ||
μη ἐξ αὐτων , ὡν προφερεται , διεψευσμενον ἐθεωρειτο . ἐπιλογιζεται μεν γαρ δια τινων συνεγγυς ἀπλανων ἀστερων τετηρημενων σεληνιακων |
ὁ μεντοι λογος και αὐτος ὁ συνων τῃ πραξει και ἐπιστατων οὐκ ἀν εἰη πραξις . Εἰ οὐν μη πραξις | ||
την ἐκ δεξιων ἠ ἐξ εὐωνυμων , διαμενοντων ἑκαστῳ των ἐπιστατων και παραστατων , ὁπερ πως γινεται δηλωσομεν , ὁταν |
ὑγραι . συκαμινα καθαρᾳ μεν ἐμπεσοντα γαστρι και πρωτα ληφθεντα διεξερχεται ταχιστα και τοις σιτιοις ὑφηγειται : δευτερα δ ' | ||
. τῃ δε Τυφαονα . ἐντευθεν οὐκετι περι ὡν ἐλεγε διεξερχεται , ἀλλα περι τα καθ ' ἡμας διατριβη , |
ἑαυτου γυναικι τον οἰκετην ἐδησε : και δησας ἀπεδημησεν . ἐπισταντων των θεσμοφοριων , ἐλυσε τον οἰκετην ἡ γυνη : | ||
το ὀπισθεναρ , ἠ εἰ μη παντα ἐπισταιη , των ἐπισταντων ἐπικειμενων ἀναιρεισθαι τα λοιπα τοις δακτυλοις . το δε |
γαρ αὐτην και χαρακτηριζειν μαλιστα δυνανται . χρη τοινυν τον βουλομενον ἀκριβως ἰδεαν τινα λογῳ διαπλεξαι τους μεν ἐπικοινους αὐτης | ||
μολοντες εἰπεν ἠξιουμεν παλιν αὐτον δειπνειν ; Ξενοκρατης νεον φιλοσοφειν βουλομενον ἠρετο εἰ γεγεωμετρηκε : του δ ' ἀποφησαντος , |
ὀσφυος , ἐφηβαιου , ποτε δε κεφαλης τε και τραχηλου τενοντων τε ὀμματων και ἰσχιων και μηρων , και μαστων | ||
βουβωνων και πυρετων ἐφ ' ἡς και βρεγματος πονος και τενοντων συνολκη και ὀφθαλμων ὀδυνη . σϞθʹ . Ἀποστημα ἐν |
, ὁσον ᾐδεσαν ἁ πασχουσιν , ἐπει ἀμυνεσθαι γε τους ἐπικειμενους οὐδε τουτοις ἠν . οἱα δε ἐν νυκτι και | ||
δευτερα δ ' ὡς διαφραγματος αὐτων τουτων προς τους ἐξωθεν ἐπικειμενους μυς : τριτη δ ' ὡς προς το θαττον |
ἐθρηνει . ἠν δε και ὁμιλος περι αὐτην γυναικων οὐδεν ἐκειναις ὁμοιων , αἱς ἐφην εἰναι περι την Βασιλειαν , | ||
λυπαι δ ' αὐ δια το παρ ' ἡδονας τοὐναντιον ἐκειναις . Ἀναγκη γιγνεσθαι τα τοιαυτα δια ταυτα . Οὐκουν |
. . . . ] δε ἐν τωι πρωτωι Περι ποιηματων ἱκανως ἐοικεν παρεμφαινειν το την σοφιστικην ῥητορικην τεχνην ὑπαρχειν | ||
ἀλλως τε και εἰ χρῃζομεν γραμματικης , ἐπι των ἀριστων ποιηματων χρῃζομεν ἀλλ ' οὐ των μοχθηρων . ἀριστον δε |
εἰς ο , και ἐπειδη χαιρουσι τῳ ο ἐν τοις παρακειμενοις , δια τουτο προστιθεντες ἐν τῳ ἀγηγοχα και ἐδηδοκα | ||
φυλακην ἐμοι γλυκυτατην περιστησαντες ἀπῃεσαν ὡστε ἀπολουσασθαι : κἀγω τοις παρακειμενοις κριθιδιοις μακρα χαιρειν λεγων ταις τεχναις και τοις κερδεσι |
δε ἐν Λυκιᾳ κατα την προς θαλασσαν εἰσβολην ποταμου του λεγομενου Γαγαν . Λιθος ὁμωνυμος τῳ ἑρπετῳ σκορπιος , ὁστις | ||
πλην ὁσον περι λογισμους και συμβολαια , τυφλου δικαιως και λεγομενου και γραφομενου του πλουτου τυφλοτερος ἐραστης , περι παντα |
Ἠ το σοφιας προς το ποτμου συναπτεον , οὑτως : Ἀριστον δε ὑπαρχει το πλουτειν συν τυχῃ και ἐπιτυχιᾳ ποτμου | ||
πεσῃ ἐπι το τρυπανον , εὐθυ τον λιθον ἐπαφιεσθαι . Ἀριστον δε προς τα διακοπτοντα το τειχος και τοδε παρεσκευασθαι |
ὁ θανατος του πατρος , ταυτα παντα παρα των Ἑλληνων γινωσκονται προ ὀφθαλμων ὀντα και ἐλπιδας ἀγαθας ὑποτιθεται : πορευτεον | ||
ἑκαστα των σημειων . δικαιοι γαρ ἀπο των αὐτων σημειων γινωσκονται , ἀλλ ' οἱ μεν ἀγριωτερα τα ἠθη ἐχουσιν |
μεταλαμβανονται δια των κατω τροχιλων , εἰτ ' ἀναγονται και ἀποδιδονται τοις τυλοις , ἱνα τῃ του ἀξονος κινησει ἡ | ||
καλυψαι τα νωτα . οἱ δε οὐ χαριζονται μεν , ἀποδιδονται δε . και παρην ἰατρος και φοβος περι τῃ |
ἐρωτα : ῥεει δε μοι ἑλκεος ἰχωρ . Ἐλεφαντος οὐδεν διαφερεις : ἐπι των ἀναισθητων : παροσον και το ζῳον | ||
δε τουτο γ ' ἐκπεπωκα πολλακις . οὐδεν ἐλεφαντος γαρ διαφερεις οὐδε συ . ἑτερον τριηρης : τουτ ' ἰσως |
Ὁμηρῳ ἡ περι των τετρωμενων τε και φαρμακου δεομενων . παιδευεται μεν γαρ ὁ Μενοιτιου Πατροκλος ὑπ ' Ἀχιλλεως ἰατρικην | ||
νοον . † ἀγνοει † δ ' ἀραχνη παιδας ὡς παιδευεται : θρεψασα γαρ τεθνηκε προς των φιλτατων . Μιλησια |
τετανυσται , ὁσον τε περ ἡμισυ κυκλου ἀρχομενης ἀπο νυκτος ἀειρεται ὑψοθι γαιης . Ἀπορειται δη , πως και ἐν | ||
και ἡ κοιλιη και ἡ κυστις μη διηθῃ ἐξω , ἀειρεται ὁ σπλην , και τα κατω του σωματος ἐπιπονα |
: ἀντι του ὑπηρετου δημοσιου , ἐποπτου καλουμενου . Γ κυκωμενον ] βλαπτομενον . ὁς μα την Δημητρα : ὁστις | ||
θοον ἰησαι ' ἀσθμα κυλινδομενον : ἠ ὁποταν περι γαστρι κυκωμενον ἐνδοθι πνευμα κυμαινῃ κωφον κυμα βιαζομενον : ἠ ὁτ |
δε ὀντος του κηρυγματος , οὐδε ὑπο τουτων των κακουργων ἀπιστον διαφθαρηναι αὐτον . Του δε θεραποντος πως χρη πιστοτεραν | ||
την πολιν διαβαλλοντος ; τις λοιδορουντος ᾐσθετο ; τις ὡς ἀπιστον ἐμε κατεμεμψατο ; και τα τοιαυτα : εἰτα ἐντευθεν |
το σαν κιβδηλον ἀπο στοματων . μνημονευει δε του γραμματικου ἐκπωματος ὡς οὑτως καλουμενου Εὐβουλος ἐν Νεοττιδι οὑτως : μισω | ||
ὁ νεανιας ἠρασθη , οὐ χρυσου τινος σκευους οὐδ ' ἐκπωματος ἀργυρου πολλων προκειμενων ἐν τῃ πανηγυρει τοιουτων , ἀλλ |
δεομεναι τινος ὑπομνησεως . τινες δε ἀπο των ἀλλων προτασεων διακρινοντες το ἀξιωμα την ἀμεσον και αὐτοπιστον δι ' ἐνεργειαν | ||
κατα το ποσον ἠ κατ ' ἀλλο τι γενος τουτου διακρινοντες . και ἡ ἀποστασις δε ἀπο του ὀντος ἠ |
νυνι γιγνεται . και οὐχι μεμφομαι τον ποιουντα τι των δεοντων ὑπερ ὑμων , ἀλλα και ὑμας ὑπερ ὑμων αὐτων | ||
, μη συνεμπεσειν τοις παλαιοις , και παραλειπων οὐδεν των δεοντων ἠ εἰ τι προλαβοντες οἱ παλαιοι διδασκαλικως ἐξηγησαντο : |
ὁ θανατοϲ , ὁταν τιϲ ὑπο θηλυκου ζῳου πληγῃ . βοηθουνται δε οὑτοι πρωτον μεν τοιϲ βοηθημαϲιν τοιϲ κοινοιϲ , | ||
και ταυτα μεν οὐν τα παρακολουθουντα τοιϲ πεπληγοϲι ϲημεια . βοηθουνται δε τοιϲ ὑπογεγραμμενοιϲ παραχρημα : ϲυκηϲ ὀποϲ εἰϲ το |
οἱ τε ἀδελφοι αὐτου και οἱ γνωστοι . εἰ δε κεκακωμενος ἐστιν ἐν τοις τοιουτοις τοποις κατα τους δυο καιρους | ||
εἰ δ ' ἐστιν ἐν τοις δυσι τοποις τοις εἰρημενοις κεκακωμενος , λυπηθησεται προφασει τεκνων και τινων ἐχοντων ἐξουσιαν : |
και των μετριως εὐπορουμενων , ὁς οὐ πολυτελη μεν τραπεζαν παρατιθεται , μαγειρους δε και θεραπειαν ἀλλην πολλην κεκτηται και | ||
ἀγει , ἐπειδη τα ἐργα του μαγειρου εἰς μεσον κομισθεντα παρατιθεται τοις εὐωχουμενοις και φαινεται οἱα ἐστιν . Οἱ δε |
μη λουμενον , ἀλλα ἐν τῳ βορβορῳ διατριβοντα τε και στρεφομενον και πινοντα ὑδωρ τεθολωμενον , και ἡσυχιᾳ και στεγῃ | ||
ληφθεν ἐκειθεν ἐμβαλλεται εἰς λοπαδα νεαν ζεοντος μελιτος και ἑψειται στρεφομενον . ὁτε δε ἱκανως ἑψηθῃ και ξανθον γενηται , |
Ἀρισταρχος Σαμιος μαθηματικος ἀκουστης Στρατωνος φως εἰναι το χρωμα τοις ὑποκειμενοις ἐπιπιπτον . Ζηνων ὁ Στωικος τα χρωματα πρωτους εἰναι | ||
γουν και ἐν ἐκεινοις μαλλον ἐπαινουμεν ἠ το ἐοικεναι τοις ὑποκειμενοις προσωποις και μη ἀπῳδα εἰναι τα λεγομενα των εἰσαγομενων |
προμηνυει . ἐρυθροτερα δε οὐσα ἀνεμον σημαινει . ἐαν τι μελαινομενον αὐτης φανῃ , ὑετον δηλοι . και ὁ ἡλιος | ||
δαιτυμων δια πασης της ἡμερας . . κελαινοβρωτον ] το μελαινομενον ὑπο της βρωσεως . δια το αἱμα δε τουτο |
ὡν ἠξιουν , ἀλλ ' ἠ τα κελευομενα ποιειν συνεβουλευεν ἀπιοντας , εἰ θελουσιν εἰρηνην ἀγειν , ἠ προσδεχεσθαι τον | ||
και ἐν μαχαις ὀλιγον προλαβοντας του γινομενου ἐν γηρᾳ θαττον ἀπιοντας και παλιν ἰοντας . Εἰ δ ' ἀφαιροιντο ζωντες |
ἀλιστεφεος Σαλαμινος . Δη τοτ ' Ἀβαντος παις νοθος ἠλυθε καρτερος Ἰδμων , τον ῥ ' ὑποκυσσαμενη τεκεν Ἀπολλωνι ἀνακτι | ||
ὁρκον και παρα ἐλπιδα κουφαν κτισιν . ἠτοι και ὁ καρτερος ὁρμαινων ἑλε Βελλεροφοντας , φαρμακον πραϋ τεινων ἀμφι γενυι |
λαβοντες παραβαλλομεν , ἡμερας μεν παρα τους ὡριαιους χρονους τους παρακειμενους τῃ του Ἡλιου μοιρᾳ του γενεθλιου , νυκτος δε | ||
τῃ ὡροσκοπουσῃ . ἐρχομαι εἰς το αὐτο κλιμα και εὑρισκω παρακειμενους τῃ ιʹ μοιρᾳ του Κριου ὡριαιους χρονους ιε και |
πεισθεντων , τα δε και Φλαουιον Ἀρριανον τον της Καππαδοκιας ἀρχοντα φοβηθεντων , ἐπαυσατο . . . , : ὁμωνυμος | ||
και το τα τοιαυτα τουτον ὑπηρετειν δυνασθαι δουλον αὐτῳ τον ἀρχοντα ποιει , τουτο δε τουτῳ χρυσιον . γενομενος δε |
ὁμοιως μεν Ἑλληνων , ὁμοιως δε βαρβαρων , ἀναγκαια και ἐμφυτος ἐν παντι τῳ λογικῳ γιγνομενη κατα φυσιν ἀνευ θνητου | ||
. Ψυχρων γαρ ἠδη πνευματων ἐπιπνευσαντων , τονον μεν ἡ ἐμφυτος ἀπολαμβανει θερμοτης , την ἐν πασι δε συμμετριας ταις |
ποιησετε , ἀγαθοις εἰναι δοκειν , τοις δ ' ἀπεχθως διακειμενοις προς ὑμας μετανοειν . Δικαια μεν δη ταυτα προεχομενοι | ||
Το δε τοιουτον συμπτωμα συνηθεστερον τοις το ἡπαρ παρα φυσιν διακειμενοις ἐπιφαινεται . Δυσκρατου γενομενης της κεφαλης , ὡς πολλα |
την μεριμναν , τον αὐτον τροπον και οἱ πολλαις ὑλαις συνταγματων ἐνδιατριψαντες πολυχρονιαν νοσον μη θεραπευσαντες προσαπωλεσαν και τον νουν | ||
τοις περι τας ἀνατολας των ἀστρων συμφωνουντων ἀλληλοις των δυο συνταγματων , περι δε του Περσεως διαφορου της ἀναγραφης οὐσης |
ἐκ της Πελοποννησου βοηθεια ἡξειν οὐτ ' εἰ ὀλιγοι πολλοις μαχουνται , ἀλλα τῃ σφετερᾳ αὐτων ἀρετῃ πιστευσαντες συμβαλοντες ἐνικησαν | ||
πεος προτερον πριν ἐκεις ' οἱ φῃς ἀφικεσθαι ; οὐχι μαχουνται περι σου : θαρρει , μη δεισῃς : οὐχι |
ἀκουε . Πολλοι μεν γαρ και ἀλλοι τον ἐπιταφιον του ἀποθανοντος ἐκεινου ἠγωνιζοντο : δυο δε μαλιστα ἠσαν οἱ ἀμφηριστοι | ||
ἠδη παρειληφας τοσαυτην οὐσαν , την δε αὐθις ληψῃ τουδε ἀποθανοντος , την δε σωφροσυνην και το θαρσος και το |
, ὡστε μη διαχαινειν το μεταξυ του πρεμνου και του κληματος , πληρωτεον τε κονιᾳ ἠ ἀργιλλῳ , κωλυσει γαρ | ||
, ἑλικες ἑλικεσιν : ἑλιξ δε ἐστιν ἡ λεγομενη του κληματος ψαλις , ἀπο του ἑλισσω το συστρεφω γινομενη : |
το διαφραγμα σπονδυλων και τοις ἀνωθεν καταφερομενοις ἐξ ἐγκεφαλου νευρον ἐπιμιγνυται το μικρον ἀφ ' ἑκαστου . κατα δε τους | ||
λαβδοειδους , οὐκ ἀει δε και εἰς ἀλλους τινας . ἐπιμιγνυται δε , ὡς ἐφην , ἀλληλοις τα κατω της |
. τα σκευη ] το ἀγγειον ἐν ᾡ ἐφερε τους ἀλλαντας . Γ προσκυσον : προσκυνησον . ἰδου : πεποιηκεν | ||
οὐδ ' ἐξ ἀγορας οὐδε τακωνας ποιησομεθ ' οὐδ ' ἀλλαντας ; ἐπει τριπηχη Θετταλικως τετμημενα ἡμιεκτον ἐστι χρυσου , |
και μαλιστα ὁτι συμβαινει , του αἱματος κενωθεντος , τας ἐπικειμενας τοις ἀγγειοις σαρκας ἐπιπεσουσας κατ ' αὐτων , συμπτωσιν | ||
εὑρειν . και ἀναβαντες ἐπι τας ναυς ἐπεραιωθησαν ἐς τας ἐπικειμενας νησους , ἐκ δ ' αὐτων ἐπικηρυκευσαμενοι τους νεκρους |
ἰσμεν , ὁτι , κἀν μη ἡμεις παρακελευωμεθα , ἱκανως ἐπιμελησεται . ταυτ ' οὐν , ὠ γονεις και παιδες | ||
δε πεντε ἡμερων διαστημα : ἐν δε τῳ μεταξυ Καλλιροης ἐπιμελησεται Στατειρα ἡ ἐμη γυνη : οὐ γαρ ἐστι δικαιον |
τυχων και Ποσειδωνος ἀδελφου Διος ἀσφαλιου , και τινος οἱον λιμενος της τε παρουσης ταυτης ὑγιειας τε και σωτηριας λαβομενος | ||
ἐτι δε και ἁς ἠμεν βυθισαντες κατα του πορθμου του λιμενος σοφισματι τινι ἀνελκυσαντες , οὑτως οὐν και ἀλλων νηων |
ὑπομνησιν των κακων εἰσαγουσα με εἰς δακρυα : πασιν γαρ οἰκτρον : οὐκ ἐκρατησε του διανοηματος : θελει γαρ εἰπειν | ||
γʹ . οἰκτρον ] ἐλεεινον . οἰκτρον ] ἀθλιον . οἰκτρον ] κακον . οἰκτρον ] ἐλεους ἀξιον . πολιν |
. Ἡγου ἐς το προσθεν . ὁρᾳς αὐτον ἀγρυπνουντα και λογιζομενον ; Ὁρω νη Δια προς ἀμαυραν γε και διψωσαν | ||
οἱον ἐφεξης και ἑτερον μερος αὐτης , ὡσπερ το μεν λογιζομενον φαμεν ἀλλο , το δε ἀλογον ; Γνωσθειη δ |
ὁτι ὁ Πορφυριων ἐπεχειρει βους ἀποσπασαι ἐκ των Δελφων , ἀκοντος του Ἀπολλωνος : διο και βελει τρωθεις ἀνῃρεθη ὑπ | ||
ἀναγκῃ , ἀκουσιοτητι . θΞ ἀναγκῃ ] ἀναγκῃ ἠγουν και ἀκοντος του Διος . τοδ ' αὐδᾳ : τουτο φωνει |
μεν γαρ λοιποι κυκλοι κατα την περιστροφην του κοσμου ὁλοι θεωρουνται , των δε κολουρων κυκλων μερη τινα ἐστιν ἀθεωρητα | ||
ὑποκειμενου προς το εἰναι . ὁσα δε ὡς ἐν ὑλῃ θεωρουνται , ταυτα ἑν τι ὑπαρχουσιν ἀμφοτερα το εἰδος και |
. ἀλλα μεθ ' ἑτερων ; τινων ; δηλονοτι των συνοντων . ποτερον ἐλευθερων ἠ δουλων ; ἐλευθεροις μεν γαρ | ||
περιοικα παντα ἐπι Ῥωμαιους ἀνιστη και βουλην ἐκ των οἱ συνοντων , ἐς μιμημα της συγκλητου , κατελεγε . δυο |
ἐπιστημαις οἰκειοτεραν εἰναι την των θεωρηματων προσηγοριαν ἠ την των προβληματων , ἀλλως τε και περι ἀϊδιων ποιουμεναις τους λογους | ||
ἡ μεταληψις . Ἡ μεν οὐν των παντῃ ἁπλων ὁρικων προβληματων διαιρεσις τοιαυτη τις ἐστιν . ἰστεον δε ὁτι οἱ |
δ ' ἐν αὐτῳ βοτανη Σεληνη καλουμενη : τον δε καταφερομενον ἀπ ' αὐτης ἀφρον περι την ἀρχην του θερους | ||
. Οὐρον ἐστι περιηθημα του αἱματος ἐν τῃ μεγαλῃ φλεβι καταφερομενον δια νεφρων και οὐρητηρων ἐν τῃ κυστει . ἀλλως |
τους τρεις παιδας του πενητος και μη ἐπεξιοντα τον πατερα κρινοντος συνειδοτος . διαφερει δε του ἐμπιπτοντος τῳ ἐκει μεν | ||
, ὡς ἑκαστον των αἰσθητων ἀναπτυξαι . διχα γαρ του κρινοντος το κρινομενον οὐ πεφυκε καταλαμβανεσθαι : κρινει δε το |
' ἐγω , τους χρηστους λεγεις τους ταις χορδαις πραγματα παρεχοντας και βασανιζοντας , ἐπι των κολλοπων στρεβλουντας : ἱνα | ||
ἀχθεται καρτερων . κατανοει δε τους μεν πονους ὑγιειαν τε παρεχοντας και σωτηριαν ἐτι δε δοξαν ἀγαθην , την δε |
, ἐαν δε εὑρεθῃ ἐν τοις λιβυκοις βραδυγαμους ἠ πρεσβυτεραις συνιοντας , εἰ δε και ὑπ ' αὐγας εἰη και | ||
τους οἰκετας ἰδιᾳ τιμωντας τον θεον θιασους τε συναγειν και συνιοντας εὐωχιας τε και θυσιας τῳ θεῳ συντελειν . Ὁ |
. και τα μεν των κολοιων νεφη των ὁρων ἐξω καταμενειν , δυο δε ἀρα ἠ τρεις προῃρημενους κατα τους | ||
εἰτε βουλοιτο μετα του σωσαντος ἀπελθειν εἰτε μετα των γονεων καταμενειν ἐν τῃ πατριδι . την μεν οὐν κορην ἑλεσθαι |
κατα Κροισον , ᾡ και τον Ἁλυν ὑποσχεσθαι ἀνευ γεφυρας περασαι , το ῥειθρον παρατρεψαντα . Γεγονασι δε και ἀλλοι | ||
ποιηται πλαγκτας παλαι εἰναι , και δια τουτων πρωτην ναυν περασαι την Ἀργω , ἡτις εἰς Κολχους Ἰασονα ἠγαγεν . |
αὐτος αὑτον και διεξῃει το σωμα ἁπαν κοπτων τε και λυμαινομενος . Ἀργειοι μεν δη τοις ἱκεταις του Ἀργου διδοντα | ||
, τοις δε ἐπιλαθομενοις της ἀνθρωπινης φυσεως ὁ φθονος ἀντικαθηται λυμαινομενος την των εὐτυχουντων δοξαν . οὐδεν γαρ ἐστι μεγα |
τῳ συνθετῳ , μη λυθῃ , και λυπαι και ἀλγηδονες λυομενου : ἐπιθυμιαι δε ἐνοχλουντος τινος τῃ συστασει ἠ , | ||
γʹ ποδος ἀναπαιστου . Το ιαʹ τροχαϊκον διμετρον ἀκαταληκτον , λυομενου του αʹ ποδος , του δε δʹ ἰαμβου : |
αὐθις ὀρθως ἐκεινο οἰομενοι πλουσιωτερον Ἀλεξανδρου εἰναι Φωκιωνα , του διδοντος τον οὐ δεομενον . τι ἀν ἐτι ὑμιν , | ||
βουλονται , και ὡς Ἀχαριστον ἐστι το του νεμοντος και διδοντος , και ὡς αἰσχυνεται ἐν τῃ ἐκκλησιᾳ , ὁταν |
, πηλικοτητι , προς τι : ὁρικου γαρ ὀντος του προβαλλομενου , ἀναγκαιως ἐν τοις ὁρικοις πασι λυσεις τον ὁρον | ||
. διασυρει . χαυνωσιν ἀναπειστηριαν φησιν , ὁταν του ἀντιδικου προβαλλομενου τινα εἰναι ὑπερ ἑαυτου και του ἰδιου συμφεροντος ἡμεις |
και βελτιον το τα χαλεπωτερα διαθεσθαι καλως του των ῥᾳδιων περιγενεσθαι : ἡ ἀρετη ἀρα μαλιστα ἐν τοις χαλεπωτεροις ἐστι | ||
φευξεσθαι , ἐδει δε μηδε πυρφορον τῳ ἐκεινων λογῳ ἐκφυγοντα περιγενεσθαι . Προς ταυτα ὠν ταδε ἐμηχανεοντο : των νεων |
. ὁ τι δ ' ἀν ὁ μαντις ὁγε ἀληθης ἀποκρινηται , τουτῳ πιστευειν χρη . περι δε διαφορας μαντεων | ||
ἐξηγητην ἐλθων ἐρωταν , τι χρη ποιειν , και ἐαν ἀποκρινηται αὐτῳ ἐκδουναι τῳ σκυτοδεψῃ ἐπιρραψαι , μη προσεχειν τουτοις |
το ἡγεμονικον , καθαπερ ἀπο σπογγιας . Πλατων την φωνην ὁριζεται πνευμα δια στοματος ἀπο διανοιας ἠγμενον και πληγην ὑπο | ||
εἰναι . Ἀπολλοδωρος δ ' ἐν τῃ Φυσικῃ τεχνῃ οὑτως ὁριζεται τον χρονον : χρονος δ ' ἐστι της του |
ἀκινητον παραλαμβανομεν , ποτερον το καταδεεστερον του ἑτεροκινητου ἠ το ὑπερτερον , μη μεταξυ του αὐτοκινητου παραληφθεντος : ὁμοιως δη | ||
του κακου την πιτυαν . Κακοις το κερδος της δικης ὑπερτερον : ἐπι των φιλοκερδων . Κακον γαρ ἀνδρα χρη |
και τις βουλεται ἐξ ἀγαθων βησεσθαι : γημαι δε κακην κακου οὐ μελεδαινει ἐσθλος ἀνηρ , ἠν οἱ χρηματα πολλα | ||
ἐσμεν , και οὐ προσηκει ἀνδρι θεοσεβει ἀποδουναι κακον ἀντι κακου τῳ πλησιον αὐτου . Και εἰπε Λευις προς τον |
τοις ὁρωμενοις οὐ κρυπτεται . Τουτων δε πρωτως ἐχοντων τον Κοσμον , και τους ἀλλους ἐν τουτοις ἡγητεον εἰναι Θεους | ||
ὀντα εἰς το μη ὀν ἀφανιζεσθαι . Ἐτι ἀναγκη τον Κοσμον , εἰ φθειρεται , ἠ κατα φυσιν φθειρεσθαι ἠ |
κηρυκειον , ὁ φορειν εἰωθασιν οἱ περι των τοιουτων τους λογους ποιουμενοι και δια τουτου τυγχανοντες παρα τοις πολεμιοις ἀσφαλειας | ||
σοι ] φανερως και διαδηλως εἰπω σοι , οὐκ ἐμπλεκων λογους ψευδεις τῳ πιθανῳ , ὡστε τουτους δοκειν ἀληθεις ἀλλ |
κἀγω τε και συ συμποται γενοιμεθα . σοφαισι παλαμαις τεκτονων εἰργασμενον και πολλ ' ἐν αὑτῳ λεπτ ' ἐχον καδισκια | ||
ἐσται το κλαπεν εὐμορφον , ἐρασμιον , ποικιλως και εὐτεχνως εἰργασμενον , ἐαν δε και ἀνευ του Ἀρεως ὁ Ἑρμης |
. Χρυσαμπελος ὁ λυριστης δικην ἐχων περι παιδος εἰς δουλειαν ἀγομενου ἐδοξε τον Πανα βλεπειν ἐν τῃ ἀγορᾳ καθεζομενον ἐχοντα | ||
το μετα την θυσιαν , ὡς τῃ ἐπιφωσκουσῃ του ἀγωνος ἀγομενου , τῃ ὑστεραιᾳ . ἐνθα λευκωθεις καρα μυρτοις : |
ἀντιθεσις ἐστιν ἀντιστατικη , ὁτι ἐσωσα αὐτον , του δε ἐναντιουμενου ἀντεγκληματικη , ὁτι ἀποκηρυκτῳ ὀντι και ὑβρισαντι τον πατερα | ||
ἀντιστατικη , οἱον ὁτι ἐσωσα την ναυν , του δε ἐναντιουμενου ἀντεγκληματικη , οἱον ὁτι ἀποκηρυκτῳ ὀντι σοι οὐ δικαιον |
. ὁ γαρ τους πλειστους λογους ἐχων προς ἀμφοτερους τους ἐκκειμενους τοπους τον τε της ἐκλειψεως και τον του ἑπομενου | ||
ιαʹ και τον ιβʹ , τους δε ἐφεξης λογους τους ἐκκειμενους . προτασσομενων δε κἀνταυθα των μειζονων λογων γινεται τετραχορδον |
: ὡς και Ὁμηρος : τω δ ' αὐτω μαρτυροι ἐστων . πορευεσθωσαν δε , φησιν , εἰς το ἀφθιτον | ||
μη δυνασθαι τα τοτε πραττομενα ἐπαινειν ἐν τῳ τιμασθαι παλιν ἐστων . ἀγχονης γαρ δη το πραγμα ἀξιον , εἰ |
φλεβοϲ φλεγμαϲιην και παχειηϲ ἀρτηριηϲ , αἱ παρα την ῥαχιν τετανται , καυϲου ἰδεην ἐκαλεον οἱ προϲθεν . και γαρ | ||
σωμα και ὑποσκληρον , και αἱ φλεβες δια του σωματος τετανται ὠχραι : μεζονες δε και παχυτεραι ἠ προσθεν εἰσι |
ὠ και ἐταν , ὁ ἐστιν ὠ ἑταιρε . οὐχι βουλησεται ] ὁ Φιλιππος . εἰ ἁ νυν ] το | ||
αὑτη μεν παντων τουτων καθαρα ἐσται και το ἀλογον δε βουλησεται και αὐτο καθαρον ποιησαι , ὡστε μηδε πληττεσθαι : |
τι τουτο ; Σκυθρωπην ἐπι τουτοις την γερουσιαν ὁρω . Ἀμεινον οὐν κοσμον ἀλλον ἀεισαι και ἠδη ἀειδομεν . Ἰδετε | ||
ἀπογιγνομενου ; ὡσπερ ἀν εἰ συ με ἐροιο : ” Ἀμεινον διοικειται σωμα και σῳζεται τινος παραγιγνομενου ἠ ἀπογιγνομενου ; |
περι το μερος ὀντος τῳ ὁλῳ αἰσθησις δια μικροτητα του κινηματος οὐδεμια προσερχεται : ὡστε οὐκ ἀναγκη διαδηλον τυπῳ την | ||
ὁτι πορφυρῃ μελανιζῃ . εἰωθε δε , ὁταν ἀρχην λαμβανῃ κινηματος ἡ θαλασσα , μελανιζειν : διο μεταφερει ἐπι τους |
καθεζεσθαι : ὡς γαρ ὁ ἐν τῳ θεατρῳ τοπος του προλαβοντος ἀει γινεται , οὑτω και ὁ ἐν τῳ Λυκειῳ | ||
μετα λογου και κρισεως . Οὑτος ὁ λογος ἐκ του προλαβοντος ἐτι συνισταται και ἐκεινῳ ἀκολουθει . ἐπει γαρ ἡ |
. φθονουσι : και ἡ ὁδος οὐχ εὑρισκεται : σοφοι ζητουνται , και αἱ γραφαι ἀδιαγνωστοι : και πολλη ὑλη | ||
μαλλον εἰσιν ἀγαθαι , διοτι ὑπο των θηριων και παιδων ζητουνται . σημειον γαρ του εἰναι αὐτην , ἠτοι την |
[ ] ! ν ! ! [ ] [ ] νων τοιχους ἐν [ κυκλωι ] ποιησαντες ἱνα [ φραξωσιν | ||
ὁς ζωντος ἐτι του πατρος πεπονθε τα των ὀρφα - νων και τα μελλοντα φοβερωτερα . προεισι μεν εἰς ἡλικιαν |
Πως , φημι , κυριε , νοησω αὐτον , οὐκ ἐπισταμαι . Ἀκουε , φησιν . ὁταν ὀξυχολια σοι τις | ||
σπορον ἐπισταιμην , τα δ ' ἀμφι την φυτειαν οὐκ ἐπισταμαι ; Οὐ γαρ συ , ἐφη ὁ Ἰσχομαχος , |
ἡμερας : ὁταν δε καταλαβῃ χειμων , ἐγκαλυψαμενοι περιμενουσι το συμβησομενον : οἱ δε τινες καθυπνωσαντες οὐδε ἀνεστησαν , ἑως | ||
βους ἀπετεκεν ἑξ βοιδια : προς οἰωνου δε ἀγαθου το συμβησομενον λαβων ὁ Πτολεμαιος ἐν τοις βασιλειοις μετα πασης ἐπιμελειας |
οὐδε τους νοσῳ καμνοντας της στρατιας οὐδε τους δια καματον ὑπολειπομενους ἐν ταις ὁδοις ἀγειν ἐτι ἠν εὐμαρως ἀποριᾳ τε | ||
νεωτατοι πρωτοι , οὐραγουσι δε οἱ μεγιστοι , και τους ὑπολειπομενους ἐπιστραφεντες εἰτα μεντοι ἑπεσθαι σφισιν ἐκβιαζονται . ἐαν δε |
των στενωπων οἰκουσιν ἐσχατα , τουτους οἱ καθ ' ἑκατερον τοιχον προβεβλημενοι δρυφρακτοι των ὀμβρων ῥυομενοι προς τας στοας ἀβροχως | ||
καθεδρα , ἡ ἐν τῳ πλοιῳ ἀπο του τοιχου ἐπι τοιχον διαβασις : “ θρηνυν ὑφ ' ἑπταποδην , λιπε |
, εὐφορβιον , ζυμη , ἰτεας ὀπος , καλαμινθη , καλαμος ἀρωματικος , καλαμου φραγμιτου ὁ φλοιος καυθεις , κασια | ||
τα ἰχνη , ὁλκη δε το βαρος του σταθμωμενου . καλαμος , δι ' οὑ γραφομεν , καλαμη δε ἡ |
ὀργανικον ἠ κοινον . εἰ συμπτωμα βλαβη ἐστιν ἐνεργειας ἠ ἐκκρινομενον ἠ ἐπεχομενον . εἰ διαθεσις τις ἠ ἀμφω αὐτῳ | ||
. Δακρυον : ὡς ἐπιπαν το ἐκ δεους ἠ δεοντος ἐκκρινομενον . Δειλια : ἐκ του δεους λιαν . Δικιος |
τουτο μεν και παρα τα γεγραμμενα ἐν ταις των ἀρχοντων ἐπιστολαις ἐψευσατο : ἐπι γαρ Εὐρωπωι των μεν πολεμιων ἀποθανειν | ||
μικρου σπινθηρος ἁφθῃ και βαλλωμεν ἀλληλους γραμμασιν ἀντι του τερπειν ἐπιστολαις , δεδοσθω σε μεν τιμαν τα της Λακεδαιμονος , |
δε τῃ Βακτριανῃ οἱ στρατιωται τας κωμας κατελαμβανον , ὁτι οἰκουνται ἐκ του καπνου συνιεντες , και την χιονα ἀφαιρουντες | ||
μενη , και αὐτη ἀοικητος . ὡστε δυο μεν ζωναι οἰκουνται , τρεις δε εἰσιν ἀοικητοι . ὁτι εἰ μη |