ἀρ ' ἀγγελος ἠλθε κοραξ ἱερης ἀπο δαιτος Πυθω ἐς ἠγαθεην , και ῥ ' ἐφρασεν ἐργ ' ἀϊδηλα Φοιβῳ | ||
καλουσι δυσμορου σημα κουφῃ κεραιῃ κεὐσταλει παρηνεγκεν Σπληδονα τ ' ἠγαθεην Ὠ Στοϊκων μυθων εἰδημονες , ὠ παναριστα δογματα ταις |
ἡμεραν του παντοϲ νοϲηματοϲ . ἀρχην δε λεγειν δει του παντοϲ νοϲηματοϲ ἐκεινον τον χρονον ἡνικα πυρεττειν ἀρξαμενοϲ ὁ ἀνθρωποϲ | ||
λεπτομερη γλυκεα ῥυπτει ἀδηκτωϲ των ἑλκων τον ῥυπον και του παντοϲ δερματοϲ καθαπερ ὀροβοι κυαμοι κριθαι θερμοι και τα ὁμοια |
προϊωσι δε τινες και ἐπι το συριττειν . τοτε των γεγηρακοτων οὐκ ὀλιγοι των ταυτα μεν ὁρωντων , τα παλαι | ||
; οὐ τον πρεσβυτην Πηλεα παιδος ἀγαλλομενον ἀρεταις ἐν συλλογῳ γεγηρακοτων ; οὐ τον Ὀπουντιον φιλου τροπαιοις καλλωπιζομενον ; ἀναβησεται |
πεφυκε : και το σπερμα δε αὐτου ἁμα γλυκει ποτιζομενον δυσουριαν ἰαται . Συνεχως δε ἐσθιομενον ἀμαυροι τας ὀψεις , | ||
και ἡπατος και σπληνος και νεφρων , ἰαται δε και δυσουριαν και τυλους ἐμπαγεντας ἐν ἀρθροις ἀκρως λυει . ἐστι |
κεχυμενης της σαρκος εἰς ἀραιωσιν , διισταντας ἐπιτηδες την τε ἀρτηριαν και τας ἀλλας διεξοδους του πνευματος κατα τας βαρυτατας | ||
καλουμενος σφυγμος παντελη μεν ἀφανισμον οὐ ποιει της κατα την ἀρτηριαν κινησεως , ἀθροως δε ἀποκοπεις και ἐφησυχασας κατα την |
την Ἰωνιαν ἀποθανειν . Τουτων οὐδεν ἐγγραφον ὁ Κρατερος τεκμηριον παρεσχεν , οὐτε δικην οὐτε ψηφισμα , καιπερ εἰωθως ἐπιεικως | ||
ἱερα , τοις δε Πλαταιευσιν ὁ τροπος της ἁλωσεως σωτηριαν παρεσχεν ἐν ἰσῳ πασιν : ἐκπεσοντας δε σφας ἐδεξαντο αὐθις |
την προς τους Γαβιους , ἀλλ ' ἱνα την Ῥωμαιων ἡγεμονιαν ἐγκρατεστερον κατεχῃ ταυτα πραττων : κρατιστην ἡγουμενος ἐσεσθαι φυλακην | ||
αὐτος αἰσχρως κατεστρεψε τον βιον , ἀλλα και την Ἀσσυριων ἡγεμονιαν ἀρδην ἀνετρεψε , πολυχρονιωτατην γενομενην των μνημονευομενων . Ἀρβακης |
ἐρεις περι τουτων ? ? ? διαλεγομενον : ἐγω δε ἀναιδης ἀν ἠμην λαθραι πειρων και κλεπτομενην ἀπολαυσιν ἁρπαζων και | ||
: κυνωπιδος , ἀναιδους : κυνειρον ἁπαλον : κυνοθρασυς , ἀναιδης : σεσημειωται το κοιλον , ἐξ οὑ και το |
τινας των πολεμιων και των σωματων κυριευσας ἠναγκασε τους Λοκρους ἀλλαγην ποιησασθαι των νεκρων . κρατων δε των ὑπαιθρων και | ||
μετεπεσε , και τις ἡ του δαιμονος ἐπιφανεια περι την ἀλλαγην των ἱεροποιων ἐγενετο , ἐπειδαν κατα τουτο γενωμαι του |
Ἐκ ποσων μεν οὐν και ποιων γινονται τοις διαλεγομενοις οἱ παραλογισμοι , και πως δειξομεν ψευδομενον τε και παραδοξα λεγειν | ||
δε παρα το μη διωρισθαι τι ἐστι συλλογισμος Οἱ δε παραλογισμοι παλιν οἱ γινομενοι παρα το μη ἐξακριβουσθαι τις ἐστιν |
αὐτος αὑτου κυριος γενομενος γραφεται προς τους θεσμοθετας γραφην Στεφανον τουτονι , ἀδικως εἱρχθηναι ὑπ ' αὐτου , κατα τον | ||
τουτους ἁπαντας , παυσαμενους ψηφισματων . Ἐχε νυν ἐπι τουτοις τουτονι τον ὀκλαδιαν και παιδ ' ἐνορχην , ὁσπερ οἰσει |
και ὀλιγον και ὑδατωδες , ὡς ὁ Σφαιρος φησιν . ἡγεμονικον δ ' εἰναι το κυριωτατον της ψυχης , ἐν | ||
στασιν και Ἀσκληπιαδην τον ἰατρον αἰνιττεσθαι , ἀναιρουντα μεν το ἡγεμονικον , κατα δε τον αὐτον χρονον αὐτῳ γενομενον . |
περι του τον γυμνασιαρχον , των ἰσχιων αὐτου ἡπτετο : ἀγανακτουντος δε , ἐφη , “ τι γαρ ; οὐχι | ||
Ἐκλαβων γαρ ὡς ἐοικεν ἱππον ἀλινδουμενον γραψαι , τρεχοντα ἐγραψεν ἀγανακτουντος δε του ἀνθρωπου γελασας ὁ Παυσων κατεστρεψε τον πινακα |
ἀκηρατον εἰναι και παντος κακου ἀχραντον . δει γαρ τοις ποιητικην μετιουσιν αἰδους μεμοιρασθαι παντως : διο και τας Μουσας | ||
την δ ' ἁπλως οὐδ ' εἰναι τεχνην , την ποιητικην , ἀλλ ' ἐπιπνοιαν ἐκ Μουσων , ὁς δ |
μελανοστικτα ὡσπερ κοσσυφος , τα δε ποικιλοστικτα ὡσπερ κιχλη . Παγκρατης δ ' ὁ Ἀρκας την κιχλην ὀνομασι πολλοις φησι | ||
θεριζομενου σιτου . λαβε δ ' ἐν Μιτυληνῃ αὐτην . Παγκρατης ἐν ἐργοις θαλασσιοις : σαλπαι τ ' ἰσομηκεες ἰχθυς |
παντες γαρ ἐπεθυμουν νικηται ἐν τοις ἀγωσι τουτοις γενεσθαι και στεφανωθηναι : τον γαρ ἐκ σελινων ἠ ἐλαιων στεφανον μυριων | ||
παλαια και λιαν προωμολογημενα , ποτερα αὐτον δει χρυσῳ στεφανῳ στεφανωθηναι , ἠ ψεγεσθαι ; και σε τον ψευδη και |
Οἱ μεν ὑψηλοι των τοπων εἰσι ψυχροτεροι και εὐπνουστεροι , ψυχροτεροι μεν δια το ἀπ ' ὀλιγου του ἐπιπεδου ὀλιγας | ||
διαλυουσιν . ὁσοις δε μη παρεστι θερμη δυσκρασια , ἀλλα ψυχροτεροι και παχυτεροι και ὠμοτεροι μαλλον ἐν τοις ἀρθροις ὑποστρεφονται |
– – ] ? [ ] ˘ι – ] ? μυριαν [ φλογ ] ? ' ὀπων τε δοκτυποι ? | ||
και τα πραγματα ἐλαττω ἐστιν , ἀσχο - λιαν δε μυριαν και πονους , και πολλακις οὐδε χαρις οὐδ ' |
ἐπιβλαβες * δακος : γραφεται και κακον δηγμα το δε ἐξαλεασθαι ἀπαρεμφατον ἐστι ἀντι προστακτικου , ἠτοι ἀντι του ἐξαλυξον | ||
Ἀλλ ' ἐτι τονδ ' ἐπακουσον , ὁν εἰπε σοι ἐξαλεασθαι χρησμον Λητοϊδης , Κυλληνην , μη σε δολωσῃ . |
θανατους , εἰτα το τροπαιον , εἰτα τους παιανας των νενικηκοτων , των δε τα δακρυα , την δουλειαν . | ||
και ἀνεχεσθαι . Καδμεια νικη : ἡ ἐπι κακῳ των νενικηκοτων . Κυκνειον ᾀσμα : ἐπι των ἐγγυς θανατῳ ὀντων |
δακρυα οὐκ ἐστιν ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους , ἀλλα περιστατικα , μονην τῳ ἀποκηρυκτῳ την βουλησιν την κατα του | ||
ὠ ἀνδρες Ἀθηναιοι . Τοπικα δε προοιμια Ἁρποκρατιων φησι τα περιστατικα . σκοπος δε του προοιμιου το τοιονδε παρασκευασαι τον |
ἐναγωνιος γινεται : Πραξιδαμαντος παλιν σχολαζει ὁ υἱος ὁ του νικηφορου πατηρ . τουτου οὐν μεταξυ γεγενημενου ἐν τῳ γενει | ||
. τοις ἀπο Δευκαλιωνος και τοις Λοκροις . ὡς του νικηφορου ἀπογονου ὀντος Δευκαλιωνος . ἀλλως : ἐπεων οἰμον : |
ψευδονται . ἀποστασις Κυρου ἀπο του ἀδελφου : και συναγωγη Ἑλληνικου στρατευματος και βαρβαρικου : και στρατηγων Κλεαρχος Ἑλληνων : | ||
Φιλοκτητην , οὐ μην ἐρημον των θεραπευσοντων οὐδε ἀπερριμμενον του Ἑλληνικου : πολλους τε γαρ των Μελιβοιαν οἰκουντων ξυγκαταμειναιστρατηγος δε |
τῳ καλλει . εὐθυς οὐν αὐτο κομισαντας εἰς την ἐπαυλιν δωρησασθαι τῳ προεστηκοτι των βασιλικων κτηνων , ὀνομα Σιμμᾳ : | ||
ὀμνυναι : φασι γαρ τον Δια τῃ Περσεφονῃ την Σικελιαν δωρησασθαι . ἀπφυς μαν τηνος : . . . ἡ |
. Μελανθιου ἀφεψημα μετα ἀκριδων συν ἐλμισι τριβε , και γυρεως σιτινης : εἰτα ἐπιχεε ὑδωρ , και ποιησας μελιτος | ||
α , ψιμυθιου # Ϛ , λινοσπερμου # Ϛ , γυρεως # Ϛ , λιβανου # γ . Ὡς ἀλλως |
τηνικαυτα ἀνομοιοσχημονας ἐχουσα τας προτασεις δια το [ εἰς ] ἀποφατικην εἰναι την ὑπαρχουσαν , καταφατικην δε την ἐνδεχομενην , | ||
τινες τισιν ἀντιστρεφουσι , μη ἀντιστρεφειν μεν ἑαυτῃ την καθολου ἀποφατικην ἐνδεχομενην εἰπομεν , ὑπερεθεμεθα μεντοι την αἰτιαν ἀποδωσειν , |
την πολιν ἐπιτροπευοι . Θρασυβουλος δε τον ἐλθοντα παρα του Περιανδρου ἐξηγαγε ἐξω του ἀστεος , ἐσβας δε ἐς ἀρουραν | ||
, φευγων την Πεισιστρατου τυραννιδα , οὐ φευγων δε την Περιανδρου . οὐ γαρ ἠν ὁμοιον : ὁ μεν καταλυσας |
ἀστρων συμφωνουντων ἀλληλοις των δυο συνταγματων , περι δε του Περσεως διαφορου της ἀναγραφης οὐσης , εὐλογως ὁ Ἀρατος , | ||
Σκηπιωνα , ὁπηνικα ξυνειπετο τῳ Αἰμυλιῳ κατα του Μακεδονος στρατηγουντι Περσεως : ξυνεπραττε γαρ τἀδελφῳ και τας ταξεις καθιστα και |
κιθωνας κατηρειξαντο παντες βοῃ τε και οἰμωγῃ ἐχρεωντο ἀπλετῳ , Μαρδονιον ἐν αἰτιῃ τιθεντες . Οὐκ οὑτω δε περι των | ||
εὐ ἠπιστεατο ὡς ἐκ παντος νοου παρεσκευασται μενων πολεμησειν : Μαρδονιον δ ' οὐδεν τουτων ἐλανθανε ὡς μαλιστα ἐμπειρον ἐοντα |
' ἀν ἐγγυτερω τις της ἀληθειας προσερχομενος εἰποι , των ἡμισφαιριων ἑκατερον : ἰσα τε γαρ ὡς οἱ λιθοι το | ||
λαμβανοντος και το μεν ἑτερον των ὑπ ' αὐτου γινομενων ἡμισφαιριων παντοτε περιφεροντος ὑπερ γην , το δε ἑτερον ὑπο |
και της του παραδεισου διαγωγης ἐξορισαντα και της ἐκεισε στερησαντα μακαριας ζωης , ἀλλα και μετα την ἀπορρητον οἰκονομιαν και | ||
τριχῃ δε διειλε και αὐτος τας ἀνοδους και εὐδαιμονας και μακαριας θεας : τας μεν ἐντος του οὐρανου εἰπων αἱτινες |
και κεδρινον ἐλαιον ἐν μελιτι ὀλιγῳ χλιηνας , ξυμμιξας , κλυσαι . Ἠ μελι , βουτυρον , σχοινον , καλαμον | ||
, κεδρινον ἐλαιον παραμιξας ὀλιγον , μελιτι διατηξας ταυτα , κλυσαι χλιερῳ . Ἑτερον : κυπειρον , σχοινον , καλαμον |
: και βαρειας οὐσης της κεφαλης μου δια το μη κορεσθηναι με του ὑπνου πεπλανημαι την ὁδον . Θαυμαστον εἰπειν | ||
ἐστι το ἐκ καματου της κυνηγιας εὑρειν τραπεζαν γεμουσαν και κορεσθηναι : τραπεζα πληρης : προτεθεισα δηλονοτι . [ και |
λοφον τινα κατειλημμενους , και καθολου πολυν φοβον τοις Κορκυραιοις ἐπεστησεν . Ἀθηναιοι δε και παλαι μεν ἀπεσταλκεισαν Τιμοθεον τον | ||
ἀλοχος ἰσχυρα Διος ; τον πανθ ' ὁρωντα φυλακ ' ἐπεστησεν βοϊ . ποιον πανοπτην οἰοβουκολον λεγεις ; Ἀργον , |
των πολλων δικαι ' εἱλομην , οὐτ ' ἐν τοις Ἑλληνικοις τα Φιλιππου δωρα και την ξενιαν ἠγαπησα ἀντι των | ||
θαλαττης δι ' ὑλης ὁρωμεν τινα στηλην χαλκου πεποιημενην , Ἑλληνικοις γραμμασιν καταγεγραμμενην , ἀμυδροις δε και ἐκτετριμμενοις , λεγουσαν |
το θειον και την φρονησιν ἐχει , ἐχει και την εὐβουλιαν , παροσον ἡ εὐβουλια φρονησις ἐστι προς τα βουλευτα | ||
μηδε νυν , ἐκεινοις μεν αὐτικα δειξω τα μεχρι νυν εὐβουλιαν , οὐ δειλιαν οὐσαν , ὑμας δε και παρ |
ἐφθασε τον λαλουντα , της ῥησεως προαποστειλας ὡς ἐπος εἰπειν διδασκαλιαν . „ εὐθυς „ γαρ φησι ” φωνη θεου | ||
ἡμεις ἐφ ' ἑνος και του αὐτου παραδειγματος ποιησωμεθα την διδασκαλιαν , ἐπι του Σωκρατους : αὐτος γαρ οὐσια ἐστιν |
ἀπο της χθεσινης διαρροιας τον στομαχον ἡμων θελει τῳ ὀξει ἀνακτησασθαι . ” και μετα το πιειν αὐτους προς δυο | ||
λοφου τους τοτε κατοικουντας Σικελους : διο δη φασκοντες πατρῳαν ἀνακτησασθαι χωραν και περι ὡν εἰς τους ἑαυτων προγονους ἐξημαρτον |
δικην ἀψυχου : δευτερον , το ἐπι πλημμελει βλαβῃ της ἀποκριτικης δυναμεως γινομενον . Τοιγαρ ὁτι της ἀποκριτικης δυναμεως πλημελως | ||
κρισεως παχος ἐχοντα παρυφισταμενα φαινεται , δια ῥωμην μαλλον της ἀποκριτικης δυναμεως γινεται , τα φαυλα και ἀρχεια πανυ διωθουμενης |
πλησιον , ὁταν ποικιλα ᾐ , ἀθροως δε γινηται ἡ ἐπιβολη προς αὐτα και μη παντα τα εἰδη ὁρῳτο , | ||
ἀν περι του ἀοριστου ὡρισμενος , ἡ δε προς αὐτο ἐπιβολη ἀοριστος . Εἰ δ ' ἑκαστον λογῳ και νοησει |
πριν αἱματος μου την ψυχην ἐξαφρισαι , ἀντι του πριν ὀργισθηναι με αὐτηι . δα : γη Δωρικως ὁθεν και | ||
παθητικοι τουτων λεγομεθα , οἱον καθ ' ἁς ἐσμεν δυνατοι ὀργισθηναι ἠ λυπηθηναι ἠ ἐλεησαι . ἑξεις δε οἱ τροποι |
προτερον δε Λακεδαιμονιοι και Μακεδονες , ἀλλους δε τιαραν και ἀναξυριδας , καθαπερ οἰμαι Περσαι τε και Βακτριοι και Παρθυαιοι | ||
. μοιραν μιαν ἐταξε γυμνα τα σωματα , μοιραν ἑτεραν ἀναξυριδας , κανδυς , στρεπτα και ὁσα τοιαδε . οἱ |
χαιρει , ὁ δε κατα ἐπιθυμιαν ζων τοις κολακικοις και ἐγκωμιαστικοις λογοις χαιρει . σκςʹ Οὑτω μεν οὐν φιλε Οὐδαμως | ||
και την δυναμιν κατασκευασωμεν , οὐκ ἀκριβως οὐν ἐν τοις ἐγκωμιαστικοις αὐτα ἐταξεν ὁ τεχνικος εἰπων : ὁτι εἰτι των |
το τοιουτο παρηκολουθει , το ἐπι γενικην φερεσθαι ἠ ἐπι δοτικην ἠ αἰτιατικην . ᾡ γαρ λογῳ και ἡ του | ||
ἀφειναι με : ἀντι του ἐκπεμψαι : το δε προς δοτικην ἀντι του συγχωρησαι . ἐγω δ ' ἡξειν ὡμολογησα |
ἀληθειαν λεγε . Μεγαλη τυραννις ἀνδρι τεκνα και γυνη . Μακαριος ὁστις εὐτυχει γενναιος ὠν . Μηδεν ἀσεβων | θεοισι | ||
πυλης ἐφ ' ἑαυτο , νεοτητα τε και γηρας . Μακαριος μεν ὁ πεμπων τον νεον ὁ πατηρ , μακαριος |
γαρ οὑτως γενεσθαι και ἀσβεστος : τεθεντα δηλαδη τον ἡμετερον λιθον ἐπανω του ὀξους δριμεον ἀτμον , μολυβδινον πεταλον . | ||
τα αὐτα συμβαινει σημεια και τοις κωλικευομενοις και τοις ἐχουσι λιθον ἐν νεφροις . και μαλιστα περι τας ἀρχας διακρινεται |
ἀξιοχρεου και ἀποθανειν ἡμισεα συμφορη : ἡμεας δε τους ὑπηρετας ἑτεροισι τε ὑπηρετῃσι προσφερεσθαι και προς ἱππον . Του συ | ||
μηνα ἐν τῳ διεβαινον ἐς την Εὐρωπην , ἐν τρισι ἑτεροισι μησι ἐγενοντο ἐν τῃ Ἀττικῃ , Καλλιαδεω ἀρχοντος Ἀθηναιοισι |
και δεινοτητος των ἐνθυμηματων και , ὡσπερ φθασαντες εἰπομεν , βραχυτητος συνταξεως : τα γαρ πολλα των πραγματων και λεξει | ||
, οἱον κατα μιμη - σιν της γινομενης αὐτῳ † βραχυτητος ἐν τῃ φωνῃ : ἀφ ' οὑ και βρογχος |
: ἐπιθυμιᾳ δε την πανταχῃ διαρρεουσαν και ὑπο τρυφης ἀκολαστου διεφθαρμενην , ταπεινα και γυναικεια φρονουσαν , δειλιᾳ συνοικον και | ||
, ἐκπεμφθεις δε στρατηγος εἰς Σικελιαν , κατελαβε την ἐπαρχιαν διεφθαρμενην , ἀνεκτησατο δε την νησον χρησαμενος τοις καλλιστοις ἐπιτηδευμασιν |
, ὡσπερ ἐν τῳ προσθεν προσθηματι . Ἑτερον : του μελανθιου τριψας μελιτι , δευσας οἰνῳ , βαλανον ποιησας προς | ||
δε σμικραι και ξυμμυουσαι , ἀρσενογονοι . Ἐγκυητηριον ἀκρον : μελανθιου γυναικι διδοναι , ἐν οἰνῳ μελανι στρυφνῳ . Γυναικι |
εὐκολιαν και μεγαλοφροσυνην και εὐταξιαν και ἀνδρειαν και καρτεριαν και φιλοπονιαν και φιλονικιαν και φιλοτιμιας τας Λακεδαιμονιων , παιδ ' | ||
ἀει τι κομιζοντας , ἱνα παντες ἰδωσι την της θηρας φιλοπονιαν και την εἰς αὐτους ἐκτενειαν . Δημητριος δ ' |
και ὁ οἰσυπηρος και οἱ παραπλησιοι ἐν τῳ ιδʹ λογῳ γεγραμμενοι . χριονται δε συν οἰνῳ γλυκει , μιγνυνται δε | ||
” φησι “ βουστροφηδον ἠσαν οἱ ἀξονες και οἱ κυρβεις γεγραμμενοι ” δεδηλωκεν Εὐφοριων ἐν τῳ Ἀπολλοδωρῳ . ἠ ἐπει |
μηδεν παθουσας . παρδαλεως δε ποτε ὀξυτατῳ δρομῳ τον ἐκκαλουμενον καταλαβουσης φθασας τῳ ἀκοντιῳ μελλουσαν δηξεσθαι , την μεν ἀπεκτεινε | ||
ὁσον εὐγενειας χαριν πολυ των εὐπατριδων ἀπελειπετο . ἡμερας οὐν καταλαβουσης κατηλθεν ἐπι το συνεδριον της βουλης οὐτε το πυρ |
ταυτα ὡς κυρια δια του ω μεγαλου κλινεται : το Αἰσων κυριον ὀν διχως κλινεται : ἐπι δε προσηγορικων : | ||
της γενικης του ἀρσενικου , και Αἰσωνια . ὀξυτονον το Αἰσων . τα γαρ εἰς ων δισυλλαβα ἐπι πολεων ὀξυνεται |
οἱ δε διδοασιν ἀμφοτεροις . ἠ ποθεν οἰει τον ἀπορον Καλλιππον ἑστιατορα εἰναι λαμπρον πειρωμενον οὐδεν ὀντα ἀποφηναι τον Ῥωμαιον | ||
ἐν δε ταις Συρακουσσαις στασεως γενομενης τοις Διωνος φιλοις προς Καλλιππον οἱ μεν του Διωνος φιλοι ἡττηθεντες ἐφυγον εἰς τους |
τους μυς , τιθυμαλον κοψας μετα ἀλφιτων και οἰνομελιτος μιξας παραθες αὐτοις : φαγοντες γαρ τυφλωθησονται . Ὁ δε Ἀνατολιος | ||
; Γεωργια . την δ ' ἀσπιδα ἐπιθημα τῳ φρεατι παραθες εὐθεως . ἰω Λακεδαιμον , τι ἀρα πεισει τημερα |
ἀρχης : ἀπελθοντος δ ' ἐκ του ζην και τουτου κατειχεν ὁ σατραπης την Ἁλικαρνασον ἐχων Ἀδαν γυναικα , ἡτις | ||
εἱς μεν αὐτων , ἀγνως τις , Φανοστρατῳ προσπιπτει και κατειχεν ἐκεινον , Κονων δ ' οὑτοσι και ὁ υἱος |
κακα . δυσηλεγεος . ἐν τῃ Χ της Ὀδυσσειας ὁ Ἀρισταρχος “ ὁταν μεν λεγῃ τον θανατον τοιουτον , σημαινει | ||
διωρθωσαντο . τας δε γε ποιητικας Ζηνοδοτος πρωτον και ὑστερον Ἀρισταρχος διωρθωσαντο . καιτοι τας ὁμηρικας ἑβδομηκοντα δυο γραμματικοι ἐπι |
. οἱ μεν ἀσμενοι ταυτα ἐδεξαντο ὡς μελλοντες και δυναμιν στρατιωτικην ἐχειν προς την ἐπιθεσιν . ἐπει δε της ὑστεραιας | ||
. βλεπων . φονικου . βλεμμα . πολλην δυναμιν ἐχων στρατιωτικην και πολλας νηας . Ἀσσυριον : Περσικον : τροπικως |
, οὐ δυνατον εἰναι προσταξαι τι προς ἑν σωμα ἑν ἐπιτηδευμα , ἐν ᾡ οὐκ ἀν φανειη ταὐτον τουτο τα | ||
ἠγνοηκεναι μοι δοκεις , ὡς οὐ νεωτερον το της ὀρχησεως ἐπιτηδευμα τουτο ἐστιν οὐδε χθες και πρῳην ἀρξαμενον , οἱον |
' ΑΥΤΕΥΝ . Πλημνη ἡ του τροχου τρυπη , ἡ πληρουμενη ὑπο των ἀξονιων , ἠ πλημναι αὐτα τα ἀκροξονια | ||
και ψυχομενη , και ὑπο ἀναθυμιασεων των ἐκ της κοιλιας πληρουμενη , και ἀπο των ἐξωθεν , των καρωδων και |
ἐλασσον ἐχων ἀπειμι . τοιαυτης ὑπογενομενης ἀλλοτριοτητος πρωτον μεν Ἡφαιστιων ἐπιστευετο λεγων ὁτι συνθεμενος προς αὐτον ὁ Καλλισθενης προσκυνησαι ψευσαιτο | ||
πως γαρ , εἰπερ μουσικη περι της των παθων ἐπανορθωσεως ἐπιστευετο , τον μεν Ἀγαμεμνονα ἡ Κλυταιμνηστρα ἐπι της ἰδιας |
μερος πεπραγμενων τρεψομεθα . Διων γαρ ἐκ Ζακυνθου της προς Κεφαλληνιαν δυσι φορτισι ναυσιν ἀναχθεις κατεπλευσε της Ἀκραγαντινης εἰς την | ||
φησι : το μεν γαρ Ἐπειοι κατειχον , την δε Κεφαλληνιαν ὁλην Κεφαλληνες ὑπο Ὀδυσσει , οἱ δ ' ὑπο |
χωρῳ : περι δε θρυα πολλα πεφυκει , κυανεον τε χελιδονιον χλωρον τ ' ἀδιαντον και θαλλοντα σελινα και εἰλιτενης | ||
το ἡλιοτροπιον διανθησεις λαμβανειν , συνακολουθουν τοις ἀστροις , το χελιδονιον δε ἁμα τῃ χελιδονι ἀνθειν . και θησειον δε |
ἐστι και λειοτερος και σκληροτερος και λευκοτερος : ὁ δε ἐσωθεν σαρκωδεστερος και δασυτερος και ἁπαλωτερος και ἐνερευθεστερος , δι | ||
τα λεπη κελυφανα λεγονται . κυριως δε κελυφανον λεγεται το ἐσωθεν του ὀστρακου του ᾠου λεπτοτατον δερμα . στροβιλον στρογγυλον |
μοι χρηματα γραψαντας και κατασημηναμενους δουναι την ἐπιστολην τῳ Κροισου θεραποντι φερειν . ταυτα δε ὁσα ἐλεγε και γραψας και | ||
' ἠν , ἱππῳ δε Ποδαργος και κυνι Ληθαργος και θεραποντι Βαβης : Θεσσαλος , ἐκ Κρητης , Μαγνης γενος |
χωρᾳ διαγουσιν ἐκ του Ἀργους Ἰωνιται , ἠλθεν εἰς την Συριαν προς αὐτους εἰς το Σιλπιον ὀρος , ὡς προς | ||
. ὁρων δε την τε Φοινικην και την Κοιλην ὀνομαζομενην Συριαν εὐφυως κειμενας κατα της Αἰγυπτου πολλην εἰσεφερετο σπουδην κυριευσαι |
μεσης διαστασις μοιρων μδ και δ πεμπτων . ἡμεις δε ἐτηρησαμεν τῳ καʹ ἐτει Ἀδριανου κατ ' Αἰγυπτιους Τυβι βʹ | ||
ἀστερων ἐποχην καταλαμβανομενοι . ὡς γαρ ἐφ ' ἑνος ὑποδειγματος ἐτηρησαμεν τῳ β ἐτει Ἀντωνινου κατ ' Αἰγυπτιους Φαρμουθι θʹ |
Κωιου . ἀφισταται Ἀρτοξερξου Βακτρα και ὁ σατραπης , ἀλλος Ἀρταβανος : και γινεται μαχη ἰσοπαλης . και γινεται παλιν | ||
παθειν , αὐτῳ ἐκεινῳ δεδηλωται . Ταυτα τε δη ἐδοκεε Ἀρταβανος το ὀνειρον ἀπειλεειν και θερμοισι σιδηριοισι ἐκκαιειν αὐτου μελλειν |
ἐξουσιαν βοᾳς ; ἐκτεινειν δε το κεφαλαιον ἐχεις ἐκ των ἐγκωμιαστικων τοπων : οἱον ὠ ποσους νομους μελλοντας ὑπο του | ||
μεν ᾐ ὡρισμενον το προσωπον , ἀπο παντων δηλαδη των ἐγκωμιαστικων , εἰ δε ἀλλως ἀοριστον , εἰ μεν των |
και σῳζεται . ὁ χορος συνεστηκεν ἐκ Φοινισσων γυναικων , προλογιζει δε Ἰοκαστη : . ὠ την ἐν ἀστροις : | ||
παρα Λυκιδα , και οὑτω χωριζονται ἀπ ' ἀλληλων . προλογιζει ὁ Θεοκριτος . ἐς τον Ἀλεντα : τοπος ἐν |
. Ἠν δε τις μετα του λοιπου πληθους των αἰχμαλωτων συλληφθεις εὐνουχος του βασιλεως και των ἐξοχων εἱς , Ῥοδοφυλης | ||
Βακτρα ποιουμενος ὑπο Βησσου του Βακτρων σατραπου κατα την ἀναχωρησιν συλληφθεις ἐδολοφονηθη . ἀρτι δ ' αὐτου τετελευτηκοτος Ἀλεξανδρος μετα |
ἐργον ἁπαντων ἐστι τοις γρα - φουσιν πασιν ἱστοριας ὑποθεσιν ἐκλεξασθαι καλην και κεχαρισμενην τοις ἀναγνωσομενοις . τουτο Ἡροδοτος κρειττον | ||
ὁλη οἰκια ἠ ἀλλη συγγενεια ἡντινα ἀν βουλῃ των ἐνθαδε ἐκλεξασθαι . ἀλλ ' ἐγω σοι εἱς ὠν οὐχ ὁμολογω |
. νικησαντος Ἀλκιβιαδου τους Λακεδαιμονιους ἐβουληθησαν Ἀθηναιοι εἰρηνην ποιησασθαι : Κλεοφων δε οὐκ εἰα , ἀλλ ' ἐφη : εἰ | ||
τῳ Μανδροβουλῳ Οἱον Κλεοφων ποιει ἐν τῳ Μανδροβουλῳ : ὁ Κλεοφων οὑτος τραγικος ἠν , ὡς Ἀριστοτελης ἐν τοις Περι |
ἀριστειων , χαριτι κατισχυσαντες ἐποιησαν κριθηναι πολιν μεν ἀριστευσαι την Αἰγινητων , ἀνδρα δε Ἀμεινιαν Ἀθηναιον , τον ἀδελφον Αἰσχυλου | ||
σκοτεινον ἀπεχων ψογον : ξενος εἰμι , φησι , των Αἰγινητων , τον ἐπισκοτουντα ψογον ἀπεχων . οὐδεις με ψεγει |
της ἡμιολιου ἐπι την ἐναρμονιον διεσις , ἀπο δε της ἐναρμονιου ἐπι την βαρυτατην χρωματικην ἑκτημοριον , ἀπο δε της | ||
ποτερον διτονος ἐστιν ἡ λιχανος ἠ συντονωτερα ὡς μιας οὐσης ἐναρμονιου : ἡμεις δ ' οὐ μονον πλειους ἐν ἑκαστῳ |
εἰσιν ὀλιγοι οἱ τα παθη μετρησαι θελησαντες ταις ἀρεταις και κοσμησαι ἑαυτους και ταξαι ποτε και ἐπι ποσον κινεισθαι προσηκει | ||
γαρ παρασκευην ἐκ σου μοι δεδομενην και ἀφορμας προς το κοσμησαι δια των ἀποβαινοντων ἐμαυτον οὐ : ἀλλα καθησθε τα |
παντῃ ἀπομαχος ὑπερανῳκισμενη τε της κορυφης του λοφου και τειχεσιν ἰσχυροτατοις ὠχυρωμενη . ἐγνω οὐν δειν λογους πρωτον προσφερειν τοις | ||
δε εἰσω βελων ἐγενοντο , πρωτον μεν ἀνακωχευσαντες μικρον ἀκροβολισμοις ἰσχυροτατοις ἐχρησαντο , τοξευμασι τε και λιθοις τοις ἀπο των |
φιλεριν και λογων πιθανοτητας ὡσπερ τινας συμβολας και ἐρανους ἐπι καθαιρεσει του καλου ποριζοντα και ἀκρατῳ φλεγομενον και καταμεθυοντα ἀρετης | ||
, ὁσα δη ἐγκωμιαζομεν ἠ ψεγομεν . δει δε μη καθαιρεσει των ἐξεταζομενων αὐξειν τα ἡμετερα , οὑτω γαρ οὐ |
χρονος ἐστιν , ἐν ᾡ ἡ ΑΕ ἐξαλλασσει το φανερον ἡμισφαιριον : ὁ δε χρονος , ἐν ᾡ το Ζ | ||
τριακοντα , κατα δε πλατος μοιρας δωδεκα . ὁτι το ἡμισφαιριον ἀπο των νοτιων ἐπι τα βορεια ἐχει μοιρας ρπʹ |
εἰκαστης : και ἁ μεν μετα χειρας ἐχοι , και ἐξηγησασθαι οἱος τε , ὡν δ ' ἀπειρος εἰη , | ||
τοις συγγραμμασιν ἀσαφεις και κατα πολυ της κοινης ἀνακεχωρηκυιας ὁμιλιας ἐξηγησασθαι λεξεις , και μαλιστα ἐπει πολλοι των ἐκ του |
ἑκτος δε ὁ του Ποντου , ἑβδομος δε ὁ του Αἰγαιου πελαγους , ὀγδοος δε ὁ της Μαιωτιδος λιμνης , | ||
τῃ τε Μακεδονιᾳ κατα τας εἰρημενας πλευρας και μερει του Αἰγαιου πελαγους , ἀπο δε ἀνατολων τῳ ἐφεξης μερει του |
, ἡτις ἠν λιθινῃ πλακι κατησφαλισμενη , ἱσταμεθα των πολλων λογισμων τας ψυχας περιαραντες . ᾐδειμεν γαρ μηδεν του λοιπου | ||
βαρυν τονον ἐχουσῃ . παγκαλως οὐν τῳ πληθει των ἀδικων λογισμων ἀντεθηκεν ἑνα τον δικαιον , ἀριθμῳ μεν ἐλαττονα δυναμει |
και ὁ ὀποϲ αὐτου , ἀριϲτολοχια ἀρκευθιδεϲ ϲτοιχαϲ πραϲα κεφαλωτα ἐϲθιομενα ἑφθα ϲυν πτιϲϲανῃ ὠον νεαρον καταρροφουμενον βουτυρον καθ ' | ||
ταδε : ἀλλα βαθεα και οὐχ ἱϲταμενα , ἀλλ ' ἐϲθιομενα , ἀδενωδεα , ἑρποντα και ἐπιϲφακελιζοντα , θανατωδεα . |
την θε συλλαβην . ἡ γουν καταληξις ἡ δια του θεν οὐδεποτε το ν ἀποβαλλει : το γαρ Λεσβοθεν οὐκετι | ||
σημασιας ὡδε ἐχει . τα παρα προθεσιν παραγομενα των εἰς θεν ληγοντων κοινῃ χρηται σημασιᾳ κατα την τοπικην ἐκφοραν , |
πλειοναϲ ὁϲον κοχλιαρια β καθ ' ἑκαϲτην ἡμεραν μετα του μελικρατου πινομενον . Ἐκ των Ἀϲκληπιαδου προϲ ἐπιληπτικουϲ . ὀξαλιδα | ||
παχεα και φλεγματωδη : πληθος δ ' ἐξαρκει τετρωβολον μετα μελικρατου . Τα μεν οὐν κατω καθαιροντα , ὁσα ἐγω |
〛 . μετα 〚 γαρ 〛 τας προειρημενας νησος ἐστιν ὀνομαζομενη μεν Πιτυουσσα , την δε προσηγοριαν ἐχουσα ἀπο του | ||
νησος ἐστιν ἀπο των ἐναυλιζομενων ἐν αὐτῃ ζῳων Φωκων νησος ὀνομαζομενη : τοσουτο γαρ πληθος των θηριων τουτων ἐνδιατριβει τοις |
τῳ κοινῳ προσκτωμενους . Τας δε θυρας των οἰκιων οὐδεποτε κλειουσι . , : Ὀμβρικοι ἐν ταις προς τους πολεμιους | ||
και προς την κυστιν προσ - ιστανται και πιεζουσι και κλειουσι την κυστιν και στραγγουριην παρεχουσιν : ἐστι δ ' |
. . . . χου της Τρῳαδος Ἀλεξανδρειας | : Παναιτιος | Νικαγορου Ῥοδιος : | Μνησαρχος Ὀνησιμου | Ἀθηναιος | ||
των ἀναγκαιων ἐνδεομενην . προς μεν οὐν τουτους ἱκανως ὁ Παναιτιος ἐν τοις περι Σωκρατους ἀντειρηκεν . . : φησι |
Τας δε της ψυχης πως ; Ἐπιθυμητικου , θυμοειδους , λογιστικου . Ἠ ταις διαφοραις των ἐνεργειων , αἱ γινονται | ||
εἰη ἀν και ἡ ἑκαστου τελειοτης : του μεν δη λογιστικου μερους τελειοτης ἐστιν ἡ φρονησις , του δε θυμικου |
ἡ ΗΘ : διαμετρος ἀρα ἐστι πασων των τομων και τεταγμενως ἐπ ' αὐτην κατηγμεναι αἱ ΑΒ , ΔΕ . | ||
κυριως το ἀτακτως προφερειν τα ὑποπιπτοντα ῥηματα , λεγειν το τεταγμενως προφερειν τον λογον . λοιδορια μεν ἐστιν ἡ παρα |
ἀκουσιῳ , το ἑκουσιον , εἰς την του παντος συμπληρωσιν κατασκευασθεν ἀναδειχθηναι . τουτο μεν δη ταυτῃ λελεχθω . προσηκει | ||
τῃ σαμαινῃ , ὁ ἐστι πλοιον δικροτον ὑπο Πολυκρατους πρωτον κατασκευασθεν του Σαμιων τυραννου , ὡς Λυσιμαχος ἐν βʹ Νοστων |
ἡ δε ἀδεια ἀναισχυντιαν ἐνετεκεν : το γαρ την του βελτιονος δοξαν μη φοβεισθαι δια θρασος , τουτ ' αὐτο | ||
ὁς τας ἐφοδους και ἐπιδρομας του χειρονος μερους ἀπο του βελτιονος ἀπωσει . τεθαυμακα δε ἐτι μαλλον , ἐπειδαν κατακουων |
τοπων και ὡρων . θεραπευτικα δε : των μεν εἰς χειρουργιαν ἀνηκοντων : Περι ἀγμων , Περι ἀρθρων , Περι | ||
ἀποκρουϲτικοιϲ ἠ και διαφορειν δυναμενοιϲ ὑπειξαι βοηθημαϲιν , ἐπι την χειρουργιαν ἀφικνουμεθα δια το μη τοιϲ ϲυνεχεϲιν ἐρεθιϲμοιϲ βηχαϲ τε |
τυπτε . , σχετλιαζε , δερε . , τιμωρει . μεμνης ' ] ἐνθυμου . . ὁπως ] ἱνα . | ||
. Ὡς φαμενην προσεειπε πυκα φρονεων Μενελαος : Μηκετι νυν μεμνης ' ἁ τ ' ἐπασχομεν ἀλγεα θυμῳ : ἀλλα |
τῳ λυπουντι της θερμης . και ὁ μεν ὀμβρους ἀχρι κορου παρεχει τῃ γῃ ψυχος ἀφελων , ἡ δε ἀνιησι | ||
. Ἀχρι κορου : παροιμια ἠν , ὁτι , ἀχρι κορου ἐκεινος ἀναισθητος ἐστιν : και : οὑτος ἀχρι κορου |
ὁτε ἠκουσε του Μεμνονος ὁ σεβαστος Ἀδριανος . Μεμνονα πυνθανομαν Αἰγυπτιον , ἀλιω αὐγαι αἰθομενον , φωνην Θηβαικω ' πυ | ||
” και ὁ μεν ἀπηλθεν : ἐγω δε προς τον Αἰγυπτιον εἰσελθων τυπτων τε αὐτον πυξ κατα των προσωπων και |
οὑτω λαβοντα , ὡς ἐγω λεγω , τουτον ἐγω καλω σοφωτατον και διισχυριζομαι παιζων τε και σπουδαζων . δηλον γαρ | ||
του Σωκρατους ὁ θεος μεμαρτυρηκε περι ἀμφοιν , χρησας ἐκεινον σοφωτατον εἰναι , ὡστε διπλην οὐσαν την του Σωκρατους μαρτυριαν |
μεν , οὐ ϲαφωϲ δε ψυχρα , τα δε αὐϲτηρα ψυχροτερα μεν των γλυκεων , ἡττον δε ὑγρα , τα | ||
, ἀπο των θερμοτατων [ τοπων ] ῥεων ἐς τα ψυχροτερα ; Τεκμηρια γων πολλα ἐστι , ἀνδρι γε λογιζεσθαι |
. φερε δη τις οὐκ ἀν ὁμολογησειεν τοις κρατιστοις ἐοικεναι ποιημασι τε και μελεσι τους Δημοσθενους λογους , και μαλιστα | ||
τῃ γαρ μαλακιᾳ και τῃ τρυφῃ ἐπιδους ἑαυτον ἐν τοις ποιημασι διαβεβληται , οὐκ εἰδοτων των πολλων ὁτι νηφων ἐν |
δεδεται το λελυμενον και ἐν αὐτῳ τῳ μη δοκειν δεινως κατεσκευασθαι το δεινον ἐχει . [ , ] το μεν | ||
Ἰλιου , παρακαταθεσθαι δε Δημοφωντι , ἐκ του Πελοπος ὀστων κατεσκευασθαι , καθαπερ τον Ὀλυμπιον ἐξ ἀλλων ὀστων Ἰνδικου θηριου |