| Πηλεως παις ἐκφυγειν δυνησεται . ὁταν πολιταις εὐσταθωσι δαιμονες , ἑρπει καταντης ξυμφορα προς τἀγαθα . πολλους , ἐπειδη τοὐμον | ||
| των ζῳων , ὁσσα τε γαιαν ἐπι πνειει τε και ἑρπει . οὐ δοκει σοι την ὀϊζυν ἀντικρυς κακοδαιμονιαν τινα |
| , ὡν εἰπαις κεν ἰδοισα τυ τῳ μη ἰδοντι . ἑρπειν ὡρα κ ' εἰη . ἀεργοις αἰεν ἑορτα . | ||
| γυναικες και παρθενοι , ὡστε δεδοται μεν παρθενοις εἰς ὀχλον ἑρπειν , οὐ μην καθολου , ἀλλ ' ἐπι ὡρισμενοις |
| Δωρικως : οἱ γαρ Δωριεις την ου διφθογγον εἰς α μεταβαλλουσιν . Βορεαο : ὑπερβορεος γαρ ἡ χωρα δια το | ||
| ὡς εἰπειν ἀπαγριουται . Ἐνιοτε δε και οἱονει πηρωσει τινι μεταβαλλουσιν εἰς το χειρον κολουομενα κατα την πρωτην γενεσιν τα |
| ἀλλ ' ἀναποδιζει , μεμνημενον τροπον τινα της προς ἀλληλα ἀντιπαθειας . ὁμοιως δε ἀν τις ἑψομενῃ τῃ κραμβῃ ἐπιψεκασειεν | ||
| των αὐτων μενωμεν ὑποδειγματων , μεγιστε αὐτοκρατορ , τον της ἀντιπαθειας ἐρευνησωμεν λογον . Κρανειας ἀκρεμων παρδαλιν ἐς φυγην τρεπει |
| οὐκ ὀρθως βουλευομενος , ὡς ἐγω φημι , πειραται ἐξ ἁπαντος τροπου τον ἀδελφον τον αὑτου ἀπαιδα τεθνεωτα καταστησαι , | ||
| του ἐθνους , εἰ δε δει τἀληθες εἰπειν , ὑπερ ἁπαντος ἀνθρωπων γενους , αἱ δ ' ὑπερ ἑκαστου | |
| Ἠ το σοφιας προς το ποτμου συναπτεον , οὑτως : Ἀριστον δε ὑπαρχει το πλουτειν συν τυχῃ και ἐπιτυχιᾳ ποτμου | ||
| πεσῃ ἐπι το τρυπανον , εὐθυ τον λιθον ἐπαφιεσθαι . Ἀριστον δε προς τα διακοπτοντα το τειχος και τοδε παρεσκευασθαι |
| ταυτοτητα προσῳδιας , και προς τουτοις το της αὐτης εἰναι συνηθειας ἀμφοτερα : εἰ γαρ καθ ' ἑν τι τουτων | ||
| Ἐπικουρου διοτι πολλης ἐστιν [ ] ἡ ῥητορικη τριβης και συνηθειας οὐχ ὑπακουστεον [ ] [ ] το μονης ἀλλα |
| των Ἀμαζονων συντεθεισα . Ἀρκαδας μιμησομαι : ἐπι των ἑτεροις πονουντων . Ἀρκαδες γαρ ἰδιᾳ οὐδενα ἐνικησαν , ἑτεροις δε | ||
| τοξοτης ἀνηρ βελος προπεμπων και λεγειν βιαζεται : Το των πονουντων ἐσχατον στοιχει χρονῳ . Ἐπαιρε σαυτον , ὠ τεκνον |
| και το , ἡσθεις τουτοις τοις ὑμνοις αὐξησον ἐτι και ἐπιπλεον ἀβλαβη αὐτοις την πατρῳαν γην διαφυλαξον . ὁ δε | ||
| το κατα την ἱστοριαν , ἀφ ' ἡς οἰεται δειν ἐπιπλεον προαγειν και το μηκος της ἐγνωσμενης γης προς τας |
| τις και τῃ ἐναντιᾳ συνηγορειν ὑποθεσει λεγων ὡς μετα το ὑπερουσιον τι ἀν θειτο τις ἑτερον ἠ την οὐσιαν και | ||
| ἀπ ' ἐκεινου δυνατον ἐξευρειν . οὑτως οὐν οὐσιαν τε ὑπερουσιον και ὑπερδυναμον δυναμιν και ὑπεραγαθον ἀγαθοτητα προστιθησιν ἡ διανοια |
| σιτηρεσιοις και παντοιοις ἀλλοις δωροις , εὐ πεποιηκως τε και δεξιωσαμενος οὑς ᾐδει καλως ἀγωνισαμενους ἐτι τε δημηγορησας και πολλα | ||
| δε ἀρετης αἱ μνημαι κοινωνησουσι πρεσβειων , ἁς ὁ θεοφιλης δεξιωσαμενος της ἀμεινονος παρ ' ἑαυτῳ μοιρας ἀξιωσει . Νηψας |
| πραγματος ἐτυγχανον γινωσκουσα και ποθεν οἱ ἀνθρωποι τον βιον ἑαυτων διαφθειρουσιν , ἐνομιζον τουτο ὁτι οὐκ ἐστιν μοι οὐδεμια προφασις | ||
| ! ! ! ! ! ! ] | ως και διαφθειρουσιν [ ! ! ! ! ! ! ! ! |
| , περι τα αὐτα . Ἑνδεκατῃ , κατενοει παντα : ἀπυρος : ὑπνωσεν : οὐρα λεπτα , περι κρισιν . | ||
| τοιχους . μεταλλευεται δε κατα την Ἀραβιαν και ὁ προσαγορευομενος ἀπυρος χρυσος , οὐχ ὡσπερ παρα τοις ἀλλοις ἐκ ψηγματων |
| . οὐκουν ἡ ἐπιφυσις του νεου κερατος το πρεσβυτατον ὡς ἀλλοτριον ἐξωθει , θλιβοντος του ἐνδοθεν και ἀνωθειν τουτο ἐθελοντος | ||
| πεισιν ἐχει οὐκ ἀλλοτριαν , ἀνομοιου δε ὀντος του ποιουντος ἀλλοτριον το παθημα και οὐ προσηνες το πασχον ἰσχει . |
| δε αὐτου ποτε και προς τον των νομων ἐμπειρον ταυτα λεγοντος , ὁτι κινδυνευουσιν ἀχρηστοι εἰναι οἱ νομοι , ἀν | ||
| πενητας . 〛 τουτο Εὐριπιδου ἐστιν ἐκ Φοινισσων , Πολυνεικους λεγοντος . Θ . κλυεθ ' : Ὠ Ἀργειοι . |
| : ἀπετιθετο γαρ ἠδη το πικρον της τυραννιδος , και μεταβαλλομενος εἰς ἐπιεικειαν φιλαν - θρωποτερον ἠρχε των ὑποτεταγμενων , | ||
| οἱοις και ἡμας ἀπελυσε θαμβους ἀνηρ ἐλθων εἱλωτης . και μεταβαλλομενος θαυμαζε , ὁτι τοιουτος ὠν περιην ἐκεινος και εὐτυχει |
| δε μη πλαγιον το σχημα της συριγγος , ἀλλ ' ἀντιον , τουτεστιν εἰς βαθος τεινοι , περιελουμεν κατα κυκλον | ||
| δειπνοποιουμενοι ἐν ταις Ἀργινουσαις : αὑται δ ' εἰσιν [ ἀντιον της Λεσβου ἐπι τῃ Μαλεᾳ ἀκρᾳ ] ἀντιον της |
| της ἀοιδιμου γενομενης καθ ' ἡμας πολεως ἀδοξους και πανυ ταπεινας τας πρωτας ἀφορμας λαβουσης και οὐκ ἀξιας ἱστορικης ἀναγραφης | ||
| και ἐπικερδεις και ἀπταιστους και ἐπαφροδιτους , ὑπο δε κακοποιων ταπεινας και ἀδοξους και ἀπερικτητους και ἐπισφαλεις , Κρονου μεν |
| ἡμιση ἑξει . τῳ μεν οὐν πλειονας μιας τομης ἐπιδεχεσθαι ὁμοιουται μεν τῳ ἀρτιακις ἀρτιῳ , ἀφισταται δε του ἀρτιοπερισσου | ||
| . φυη : μελοθεσια , ἡ ἡλικια . Εἰδεται : ὁμοιουται . νερθε : ὑποκατωθεν , ὑποκατω παρα το ἐνερθε |
| ὁμοιως μεν Ἑλληνων , ὁμοιως δε βαρβαρων , ἀναγκαια και ἐμφυτος ἐν παντι τῳ λογικῳ γιγνομενη κατα φυσιν ἀνευ θνητου | ||
| . Ψυχρων γαρ ἠδη πνευματων ἐπιπνευσαντων , τονον μεν ἡ ἐμφυτος ἀπολαμβανει θερμοτης , την ἐν πασι δε συμμετριας ταις |
| ὁ Λαιτος και ὁ Ἐκλεκτος ὀλιγους των συνωμοτων ἐπαγομενοι . ἐπισταντες δε αὐτου κεκλεισμενης της οἰκιας ταις θυραις διεγειρουσι τον | ||
| θεις ὡλοκαυτωσεν . οἱ δε θεοι βουλομενοι αὐτον ἀμυνασθαι ὀναρ ἐπισταντες αὐτῳ εἰπον : ” ἀπελθε εἰς τον αἰγιαλον εἰς |
| κορας αἰχμαλωτους λυτρωσαμενον Μεσσηνιας θρεψαι τε ὡς θυγατερας και προικας ἐπιδουναι και εἰς την Μεσσηνην ἀποστειλαι τοις πατρασιν αὐτων . | ||
| δε μονον την φρασιν συνδεουσι , φησιν ὡς διαφερει το ἐπιδουναι του ἀποδουναι , ὡς το ἀπαιτειν του προσαιτειν , |
| εἰναι και ἑαυτων και οἱον καμνουσαι το συν ἀλλῳ εἰναι ἀναχωρουσιν εἰς το ἑαυτων ἑκαστη . Ὁταν δη τουτο δια | ||
| αἱ ἐλαφοι τα πτερα , που τρεπονται και προς τινα ἀναχωρουσιν ὡς ἀσφαλη ; προς τα δικτυα : και οὑτως |
| οὐκ ἀπεικοτως και ἀπιστουνται , εἰ μη και την γλωτταν ἀπολλυουσιν ὑπο της σοφιας . Ἐγω δε ἐπιχειρω μεν , | ||
| τους μεν του δημου σῳζουσι , τους δ ' ἐναντιους ἀπολλυουσιν ἐν τοις δικαστηριοις : εἰ δε οἰκοι εἰχον ἑκαστοι |
| δε συνεχες ὁτι αἱρετωτερον ἐστι την ὡραν ἀλλῳ χαριζεσθαι ἠ ἀλλοτριας ἀποδρεπεσθαι : και γαρ εἰς σωμα βλαπτεσθαι και εἰς | ||
| , ἐαν δε ἐν τοις δυτικοις και ἐν τοις της ἀλλοτριας αἱρεσεως τοποις ταπεινα και ἀνεπιφαντα . κἀν μεν συμφωνοι |
| πραγματος και μονου . ὡστε οὐκ ἐσται ὁρισμος των μη διαιρουμενων εἰδων ἐκ γενους , ὡσπερ τοις καθ ' ἑκαστα | ||
| ὀρθης της σφαιρας το μηδεποτε ἰσημεριαν γινεσθαι εἰς ἀνισα παντοτε διαιρουμενων ὑπο του ὁριζοντος του τε ὑπερ γην και του |
| ἐκ τε ὡν διενοου . ἐπειτα ὀστρακου , φασι , μεταπεσοντος ἀμφοτεροι φιλτατοι . και ἀνεῳκτο μεν ἁπασιν ἡ θυρα | ||
| κατα τουτο ζημια των ἀποδιδομενων το ἰδιον ἐργον νομισματι . μεταπεσοντος γαρ αὐτου οὐκεθ ' οἱος τε ἐστιν αὐτῳ χρησθαι |
| ; ἐρημους ἐαν ἀνωθεν τε ταυτα ἐφορωντος ἡλιου και γης διαστηναι δυναμενης ; και τις ἀν ἠν εὐπροσωπος λογος τοσαυτῃ | ||
| , τους δε λοιπους ἐκελευσεν ἐς τρια ἀπ ' ἀλληλων διαστηναι , Ῥωμαιους τε και Σαυνιτας και Πραινεστιους : ἐπει |
| βιον τεχνη . Ὁτι μεν ἐστι δυνατον κατα τροπον βιουν αἱρουμενους την περι παντων ἐποχην , ἀποχρωντως ἡμιν δεδεικται : | ||
| Εὐπολις τε ἐν Βαπταις δηλοι και Ἀρχιππος ἐν Ἰχθυσι λεγων αἱρουμενους τε πραγματων ἐπιστατας ἀποδοκιμαζειν , εἰτα δοκιμαζειν παλιν . |
| δε εἰς το ἀποδεδειγμενον χωριον , την μεν ἱππον πασαν περιστηναι ἐν κυκλωι εἰς τετραγωνον ταξιν , τους κατασκοπους δε | ||
| ' οὑ φασιν Ἀθηναιοις την των Κοδριδων συγγενειαν εἰς παροιμιαν περιστηναι : “ εὐγενεστερος Κοδρου ” ἐπι των πανυ εὐγενων |
| ἀντιπαρεσκευασμενῃ οὐκ ἐθαρρησεν ἐπιθεσθαι . Σελευκος των Δημητριου στρατιωτων ἀθυμως διακειμενων τους ἀνδρωδεστατους των ὑπασπιστων ἐπιλεξαμενος και προταξας ἐλεφαντας ὀκτω | ||
| εὐεργετουντων . Ὡς παιδα φιλουσιν ἐρασται : ἐπι των ἐρωτικως διακειμενων . Ὡσπερ παλαιαν εἰρεσιωνην καυσεται : ἐπι των ἰσχνων |
| : ταυτα γαρ οἱ παρην . τοις δε ἀποπιπτουσι του ἀρτου θρυμμασι μυς ἐχρητο ἐπιφοιτων . ὁ οὐν Διογενης φιλοπονως | ||
| και περιϲταϲειϲ γιγνοιντο , καταπλαττειν ἀναγκαζομεθα φακῳ ἑφθῳ μετ ' ἀρτου : και το ψυλλιον δε ὑδατι θερμῳ προϲ ὀλιγον |
| δη καθαρσιν παθων και ἀπαλλαγην γενεσεως ἑνωσιν τε προς την θειαν ἀρχην ἡ δια των κλησεων ἀνοδος παρεχει τοις ἱερευσι | ||
| δια την πολλην προς τα ὑπερ ἡμας ὁμοιοτητα βεβαιαν και θειαν ὡς ἀληθως την ἰσχυν ἐπεποριστο . ἐσται δε των |
| ἀνεμων ἐν τῳ διαγειν τους Ἑλληνας ἐν Αὐλιδι οἱ Ἑλληνες πεμπουσιν εἰς Μυκηνην ἀφελεσθαι προς θυσιαν Ἰφιγενειαν , ἐρομενης δε | ||
| ματαιον . Ἱεμενῳ : πορευομενῳ . ἐφιασιν : καταλειπουσι , πεμπουσιν . ἀγεσθαι : πορευεσθαι . Μηρινθον : σχοινιον . |
| , τον ἀνδρος , ὡν οὐδεις ἐτ ' ἐστι γηρως ἐπισταντος . τα δ ' ἀλλα ὁσα περι το σωμα | ||
| , δια το πνιγος οὐ γινεται συνδηλος , σκοτου δε ἐπισταντος , ἐν ᾡ ποτ ' ἀν ᾐ πεφυκως , |
| δε ὁ Θεοπομπος των ὀνοματων το μεν ἡκειν ἀπο ἀνδρος ἡγησαμενου των τοπων , ἐξ Ἰσσης το γενος , τον | ||
| λογιον ἐκει κατῳκησε . ? Ἐλεγηις ἡ θυγατηρ Νηλεως του ἡγησαμενου εἰς Καριαν της Ἰωνων ἀποικιας , ἡς το κυριον |
| νοτον ἐν Αἰγυπτῳ μεγιστην πολιν ἀναστατον σημαινει και τους ἐπισημους ταπεινους και τα τεκνα αὐτων ἀφαιρεθησεσθαι και ὠμοτητα πολλην γενεσθαι | ||
| , ἀλλως τε κἀν ὀχλος ᾐ , προς μεν τους ταπεινους αὐθαδες γινεσθαι φιλει , προς δε τους αὐθαδεις ταπεινουσθαι |
| και πελια των ὑπωπιων σπογγος ἐν ἁλμῃ ἀποβαπτομενος και συνεχως προστιθεμενος . μετα τουτο δε πυρια συνεχης δια ὑδατος θερμου | ||
| / , ὁ δε τετραγωνος μθ͵βτδ / , ὁ δε προστιθεμενος αὐτοις τετραγωνος μθ͵δϘϚ / . ζ . Κυβῳ και |
| πολλους εὐπατριδας ἐφασκεν οἱς ἡ βασιλεια μαλλον ἁρμοζει : και λαβομενος της χειρος Γλαβριωνος εἱλκεν αὐτον καθιζεσθαι κελευων ἐπι του | ||
| γουν θυοντων , δευτερον αὐτοις ὁ Τριτων ἀναφαινεται , και λαβομενος του σχοινιου της Ἀργους , ὁ χαλινον νυν φησι |
| εἰωθως ζην : ” σωματεμπορον με ὀντα ἐρωτᾳς εἰ βουλομαι σωματιον εὐωνον ἀγορασαι ; “ ὁ δε : ” ἐλθε | ||
| μονον της γωνιας , εἰς ἡν ἐρριφη γεννηθεν σου το σωματιον ; ἠ δηλον ὁτι ἀπο του κυριωτερου και περιεχοντος |
| ὀντας συμμαχους , εὐμενως δε ἀει προς τηνδε την πολιν διακειμενους , μονους δε μεθ ' ἡμων ὑπερ της των | ||
| ἑαυτης ἐνεργειᾳ : οἱον ὁρωντες τοδε το λευκον ἑαυτους οὑτω διακειμενους συνεγνωμεν . ἀναγκη δε ἠ τῃ ὀψει αἰσθανεσθαι τουτου |
| . ἐγραψε δ ' εἰς αὐτον ὁ Πλατων διαλογον . πλεοντος δ ' αὐτου εἰς Σικελιαν ἐτελευτησεν ναυαγησας ἐτων Ϛʹ | ||
| ] . ἐγραψε δε εἰς αὐτον ὁ Πλατων διαλογον . πλεοντος δε αὐτου εἰς Σικελιαν ἐτελευτησε ναυαγησας ἐτων ὠν ἐνενηκοντα |
| ἑκατερον και ἐτι τριτῳ θελουσιν ἀναφερεσθαι , το δε του Λεοντος και του Σκορπιου ἑκατερον ἐν λεʹ , δεικνυμενου δια | ||
| του Δρακοντος ὁ ἐν ἀκρᾳ τῃ οὐρᾳ , και του Λεοντος ὁ ἐν τῃ καρδιᾳ , και της Ἀργους ὁ |
| ἁπτον ὁλον το ζωον . ἐπει οὐν ἐν ὑγρῳ το γευστον , ἀναγκη το αἰσθητηριον αὐτου , λεγω δε το | ||
| χρωματι και ψοφῳ και χυμῳ το ὁρατον και ἀκουστον και γευστον ἀφοριζεται , κεκοινωνηκεν . ἡνωται γαρ γευσις ἁφῃ μεν |
| , ὁς τα παντων ἐφορᾳ και τα παντων ἐπακουει και προαιρουμενων και μη θελοντων . ἐαν δ ' ὁ μεν | ||
| ἐφεσει του ἀγαθου γινονται , ἀλλα πεπλανημενων των πραττοντων ἠ προαιρουμενων . διο καλως ἀπεφηναντο τἀγαθον οὑ παντα ἐφιεται . |
| , ἀναμνησθεντι του ποτε μοι συμβαντος ἐν Ἀλεξανδρειᾳ . εὐθεως παραγενομενου ἐκεισε γυναιον μοι προσηλθε μελλον ἀποθνησκειν , ἐχον διαθεσιν | ||
| Κυζικηνος , ὁτι Ἑλενου ἐκ της πατριδος εἰς την Ἠπειρον παραγενομενου θυοντος τε ἐπιβατηρια , ἡ βους οὐ καιριαν λαβουσα |
| ἠδη τον βουλομενον εἰναι δεσποτην ἐκαλουν . ὑμεις δε τοσουτους πολεμους κατωρθωκοτες ἁπαντας οὐχ ἡττον καλως ἀνειλεσθε ἠ γενναιως ἐπολεμησατε | ||
| ἐπι ταις ἑκατον ὀλυμπιασιν . ἀφηγουμαι δε τους τε ὀθνειους πολεμους της πολεως ἁπαντας , ὁσους ἐν ἐκεινοις τοις χρονοις |
| Ἑρμην , σαφως γινωσκε ὁτι οὐκ ἀν ἀλλαξαιμι της σης λατρειας την ἐμην δυσπραξιαν . ἠγουν , οὐ προτιμησομαι το | ||
| Ἑρμην : σαφως γινωσκε ὁτι οὐκ ἀν ἀλλαξαιμι της σης λατρειας την ἐμην δυσπραξιαν . ἠγουν : οὐ προτιμησομαι το |
| Ἀπολλοδωρος ὁ του Σωκρατους ἑταιρος , χιτωνα τε αὐτῳ φερων ἐριων πολυτελη και εὐητριον και ἱματιον τοιουτο . και ἠξιου | ||
| θεραπειας ποιεισθαι και πυριαν δια σπογγων και πιλημα ἐκ μαλακων ἐριων ἐλαιῳ θερμῳ δεδευμενον ἐπιτιθεναι και τἀλλα ποιειν ὁσα ἐπι |
| ὁρα δε ὁπως ἐλεγχεται σοφιζομενος : οὐ γαρ φημι το πεπερασμενον ἐξ ἀναγκης προς τι περαινειν : το γαρ προς | ||
| οὐχ ἑξις , ἀλλα στερησις , και περατος οὐ το πεπερασμενον οὐδε το περας , ἀλλα το ἀπειρον και καθ |
| ποτ ' ἠσαν ἀλκιμοι Μιλησιοι . μηδ ' ὡστε κυμα ποντιον λαλαζε , τηι πολυκροτηι συν Γαστροδωρωι καταχυδην πινουσα την | ||
| , ὀντα δ ' ἀφωνα βοην ἱστησι γεγωνον και δια ποντιον οἰδμα και ἠπειρου δια πασης οἱς ἐθελει θνητων , |
| ἀπολλυειν αἰσχρον ἐστιν , ταυτα δε και μη ἐχειν και ἀπολλυειν και αἰσχρον ἐστι και ἐπονειδιστον και ἀτυχημα . τι | ||
| σκελη ὀρνιθων , το δε λοιπον σωμα γυναικων ἐχουσας , ἀπολλυειν δε τους παραπλεοντας . ἠσαν δε ἑταιραι ἐκπρεπεις τῃ |
| κατα τον νομον ἀκολουθον ἠν , τα γραμματα παλιν της λῃστειας αὐτον παρελθειν , δια της κατηγοριας εἰς ὑμας παλιν | ||
| τι κτημα και πεπηγος και ἀναλωτον και το ὁλον κρειττον λῃστειας . τουτου μαλλον ἀντεχεσθε , και οὐκετι προς φυλακην |
| εἰπειν αὐτα των προς τι . ἐφ ' οἱς και ἀπορουσιν ὁτι δια τι ἐν τῃ ἐπιγραφῃ το ποιον της | ||
| ἀτομος οὐσια ἀτομου οὐσιας , κἀν ἀνομοιοειδης εἰη . παλιν ἀπορουσιν , εἰ ὁμοιως οὐσιαι αἱ ἀτομοι , ἐσται ὁδε |
| , ] τουτεστι κατα διαστασιν . Τουτεστιν ἐπει μη συνεχεις προσπιπτουσιν αἱ ὀψεις , ἀλλα κατα διαστημα , ἐσονται τινα | ||
| ΗΕ . ἐπει οὐν αἱ ὀψεις προτερον προς την ΗΕ προσπιπτουσιν κατα τα Η , Λ , Μ σημεια ἠπερ |
| εἰδως , και της παρασκευης μεμνημενος , και των πολεμιων αἰσθανομενος , οἰδεν το ἀποβησομενον . Και ἰατρος τον καμνοντα | ||
| ἀν τις τοις στυφουσι και των θερμαινοντων ψυχρας της διαθεσεως αἰσθανομενος : ἱκανον δε γνωρισμα του ψυχροτεραν την διαθεσιν εἰναι |
| Ἰνδικον . Διονυσιος περιηγησει ” των δε προς ἀντολιην Γεδρωσων ἑλκεται αἰα ” , οὐκ οἰδ ' ὁθεν κλινας . | ||
| ὁ δε περιεχων ἡμαϲ ἀηρ ἐξωθεν τε περικεχυται παϲι και ἑλκεται δια τηϲ εἰϲπνοηϲ : ἀναγκαιον οὐν ϲυνδιατιθεϲθαι ταιϲ κατα |
| παραδωσειν : νυν δε προς τουτῳ και Ἀθηναιους ἀν τυχειν πολεμησειν μη βουληθεντας . οὐκ ἀν ἐν τυχῃ γιγνεσθαι σφισιν | ||
| . το δε αἰτιον , ὁ του δουναι κυριος ὀμωμοκε πολεμησειν ταις Μουσαις . Συκοφαντην σε το ἐραν πεποιηκε και |
| τυχων και Ποσειδωνος ἀδελφου Διος ἀσφαλιου , και τινος οἱον λιμενος της τε παρουσης ταυτης ὑγιειας τε και σωτηριας λαβομενος | ||
| ἐτι δε και ἁς ἠμεν βυθισαντες κατα του πορθμου του λιμενος σοφισματι τινι ἀνελκυσαντες , οὑτως οὐν και ἀλλων νηων |
| οἰνου ἠπατηθην , και συνεπεσα προς αὐτην . Αὐτη , ἀποντος μου , ἐπορευθη και ἐλαβετο Σιλωμ γυναικα ἐκ γης | ||
| προσωπον και γνωριζομενον , το δε ἀλλος ἀγνοουμενου ἐστι και ἀποντος . ὁμοιως δε και τα κλητικα των πυσματικων , |
| ] [ , κελευσας - ] [ μη ] πραγμα ἡμειν παρεχειν οὐδ ' ἐνοχλειν . και [ γαρ ] | ||
| γαρ ἐν τωι Περι [ βιων ] οἰκειον εἰναι [ ἡμειν ] φησιν , οὐχ ὡς [ δυσμενων ] των |
| φθονον και παν δυσκολον παθος ὡς πολεμια ἐκδιωκοντες παντι σθενει διατελουσιν . Ἐμοι μεν περιβλημα χλαινα σκυθικη , ὑποδημα δερμα | ||
| δε οἰνον ὁποσον βουλονται , δια τουτο ἀπειροι μεν ἡλιου διατελουσιν , ἀπειροι δε του διψην κατα φυσιν , οἰκοτροφοι |
| τους ῥητορας φησιν ἐπιχειρειν παρακρουεσθαι τους δικαστας δια των ὁμοιων ποιουμενους της ἀπατης την ἐπιχειρησιν ἀλλ ' οὐ των πολυ | ||
| σωτηριας εὐκολον ἠν ἐξευρειν , την ἐκεινων καταστροφην οἰκειαν ἀσφαλειαν ποιουμενους . ὁμως ἐπειδη τον νουν ἡμων εἰδεν ὁ τας |
| ἀριστα δε αὐτου και το πολυσχηματιστον ἐχει , οὐκ ἀθροον μεταβαλλομενον ἀπο της αὐτοσχηματιστου χρησεως , ἀλλ ' ἠρεμα και | ||
| γαρ οἰδεν αἱμα μεταβαλλομενον μεθιστασθαι του χρωματος νομοις ἀλλοιουμενον και μεταβαλλομενον νομῳ φυσεως , συμμαρτυρησει δε και γαλα και γονη |
| σπουδῃ πολλῃ πολεμουμενοις Ἀθηναιοις ὑπο Εὐμολπου του Ποσειδωνος , Ἐρεχθεως βασιλευοντος . βοηδρομειν γαρ το βοηθειν ὠνομαζετο , τουτεστιν ἐπι | ||
| ἐπι Ἀθηνας Πελοποννησιοι , τοτε Κοδρου τοις Ἀθηναιοις του Μελανθου βασιλευοντος . ὁ μεν δη ἀλλος στρατος των Πελοποννησιων ἀπεχωρησεν |
| . οἱ τοιουτοι ὀφθαλμοι δολερα ἠθη και ἐπικλοπα του ἀνδρος κατηγορουσιν , εἰ δε ἀσθενεις και μικροι εἰσιν οἱ ὀφθαλμοι | ||
| τῃ χροᾳ της ῥοιας και ξηροτεροι , ματαιοτητα του ἀνδρος κατηγορουσιν , ἐν δε ὑγροις μεγαλονοιαν και ἀνδρειαν και εὐθυλογιαν |
| περιφραστικως την Προποντιδα , παροσον οἱ προσβαλλοντες τῳ τοπῳ κακως διατιθενται : τι δη τεθυμωσαι την ψυχην : προσπελαζει . | ||
| το ποδαγρικον πινοντεϲ φαρμακον το δια του ἀγριου πηγανου πονηρωϲ διατιθενται την κυϲτιν , ὁϲοι δ ' ἀν ὑπενεγκωϲιν αὐτο |
| μοι , και μηνιειν μεν οὐπω ἀξιω , μηνισαντος γαρ ἀπολουνται μαλλον ἠ οἱ ἐνταυθα ποτε Ἑλληνες , ξυμβουλιᾳ δε | ||
| πεισονται , οἱ δε συν ἐκεινῳ ὀντες ὑφ ' ἡμων ἀπολουνται , ὁτι ταχα οὐδενα εἰκος συν αὐτῳ βουλησεσθαι εἰναι |
| ζʹ ἀνεμοι πνεουσιν : εὐδια ὡς ἐπι τα πολλα : ληγοντος δε του χρονου ἀπ ' ἠους πνευμα γινεται . | ||
| συλλεγειν , ξηρανθεντα γαρ καταρρει . Τον δε θερμον ἠδη ληγοντος του θερους ἀνυγραινομενου του ἀερος κατα το ἑωθινον : |
| ἐπι νεφρων , και ταϲ ἐν τοιϲ ἀκροιϲ τοιϲ των ὑπερκειμενων δεϲμοιϲ μοριων τῃ τε των χειρων ἀνατριψει και τῃ | ||
| τινος αὐλωνος στενου και συμπεπυκασμενου δενδρεσι διαπλεοντος και των μεν ὑπερκειμενων , του δε διαδηματος ὑπο τουτων ἀρθεντος και παλιν |
| τον σιτον . ἐστι δ ' ἡ πλειστη της νησου πεδιας και καταδρυμος , πολλα δε και γεωλοφα των χωριων | ||
| ἀμαθου , ὁτι ἡ παραθαλασσιος ψαμαθος , κονις δε ἡ πεδιας ἀμμος : και οὐ δις το αὐτο λεγει . |
| ομορον ? τυπον δρακαινης γονον ? ? ? [ ] ραν ? καταντια βοϊ λασιωι φοινιαν βαλλ ? ? [ | ||
| ] ωνπραξεν οὑπιδαυριοϲ ] ϲ ? φρενων αποκλειϲ ἐκποδων ] ραν κατελυϲαϲ [ ἡττηθειϲ ] ? πολυ . ] αξαμην |
| ὁ δε Κυρος ἐπεστελλεν Ἀδουσιῳ συμμειξαντα προς Ὑστασπαν τους μεν ἑλομενους Φρυγων τα σφετερα συν τοις ὁπλοις ἀγειν , τους | ||
| σπουδῃ περι το ἐργον κεχρημενους ὡς παν ὁτιουν ἀν μαλλον ἑλομενους παθειν ἠ ἀπρακτους των ὡδε ἀναχωρησαι , τους δε |
| τον τυφλον , ὡστε εἰ μελλει φανηναι ἐλεγχος , δει προσλαβειν την ἀντιφασιν , οὑτως : ἐστιν ἀρα τυφλον ὁραν | ||
| ἐπιοντων γενησεσθε , ἀλλα και ἀπο της ὑμετερας ἀρχης δυναμιν προσλαβειν περιοψεσθε : ἡν οὐ δικαιον , ἀλλ ' ἠ |
| . Περσαι δε ὑπο Πευκεστῃ ἐταχθησαν . Την δε Σογδιανων βασιλειαν Ὀρωπιος εἰχεν , οὐ πατριον ἐχων ἀρχην , ἀλλα | ||
| ἐαν παρα τοις ποσιν σου ἀποθανω , καταισχυνω σου την βασιλειαν : ἀει γαρ ἑξεις τους φιλους σου ἐναντιας σοι |
| ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους , ἱνα ἐκ του νυν πεπραγμενου την βουλησιν αὐτῳ και την δυναμιν κατασκευασωμεν , οὐκ | ||
| ἐμπιπτει , ἀλλ ' ἐσθ ' ὁτε ἐκλειπει ἁπλου του πεπραγμενου ὀντος : εἰ μεν οὐν ἐμπιπτει διηγησις , ὡσπερ |
| , : οἰκιστης δε του Μεταποντιου Δαυλιος ὁ Κρισης τυραννος γεγενηται της περι Δελφους , ὡς φησιν Ἐφορος . , | ||
| δικην διδοναι . Ἁπασι γαρ Μυτιληναιοις ἀειμνηστος ἡ τοτε ἁμαρτια γεγενηται : ἠλλαξαντο μεν γαρ πολλης εὐδαιμονιας πολλην κακοδαιμονιαν , |
| , ὀφιν ζωγραφουσιν , ἐπειδη ὁ ὀφις οὐδενι ἑτερῳ των μελων ἰσχυει , εἰ μη τῳ στοματι μονον . Ἀνδρειον | ||
| θρηνων ἐξαρχους τους ἀοιδους ποιων , ὡς τῃ λειοτητι των μελων την τραχυτητα της ψυχης καταστελλοντας . Οὐκ ἀδηλον δε |
| συμβολον εἰναι της ἐκεινου δικαιοσυνης και δυναμεως και ὡς της ἀνθρωπειας προὐστη φυσεως παντας ἀγων προς το βελτιστον ; δι | ||
| . Φωκη θαλασσια , ζῳον καλλιστον ἐστι και γνωστον , ἀνθρωπειας χειρας ἐχουσα , προσωπον δε βοος μικρας . Φρυνος |
| ἐχων τας Ἀρκτους και τον Δρακοντα , και ὁ τουτωι ἀντικειμενος νοτιος ἀνταρκτικος και θερινος τροπικος μετα τον ἀρκτικον και | ||
| ἐλαττον του δεοντος τα τοιαυτα ζητων , ὁ ἐκ διαμετρου ἀντικειμενος , ὁς ἐστιν ἀναισθητος : ὁ δε μεσος ὁ |
| κινησιος και του πυρος ξηραινεται και στερεουται : στερεουμενον δε πυκνουται περιξ : και το πυρ ἐγκατακλειομενον οὐκ ἐτι την | ||
| λουτρον . Περι των ἐπι πυκνωϲει του δερματοϲ πυρετων . πυκνουται το δερμα ἠ ψυχομενον ἠ ποιοτητοϲ αὐτῳ ϲτρυφνηϲ ἀηθωϲ |
| και ἡ σεληνη ἀνισχοντες ἐβλεπον αὐτον μεταρσιον ὀντα [ και κρεμαμενον ] . Ἐδοξε τις τον δουλον αὐτου , ὁν | ||
| θυριδες εἰς το ἀρτοκοπειον βλεπουσιν . Λιμοξηρος παιδοτριβης ἰδων ἀρτον κρεμαμενον εἰπε : Καταβαινεις ; ἀπαγγελλεις ; ἠ ἀναβαινω και |
| τετανυσται , ὁσον τε περ ἡμισυ κυκλου ἀρχομενης ἀπο νυκτος ἀειρεται ὑψοθι γαιης . Ἀπορειται δη , πως και ἐν | ||
| και ἡ κοιλιη και ἡ κυστις μη διηθῃ ἐξω , ἀειρεται ὁ σπλην , και τα κατω του σωματος ἐπιπονα |
| ; μη και οἱ ὁρισμοι ἐν τῳ ποιον τι ἐστι κατηγορουνται ἀκολουθουντες οὐ τῳ γενει τῳ ἑνι ἀλλα ταις διαφοραις | ||
| αὑτους λεγομενων ἀλλα των ὡσπερ εἰδοποιηθεντων ὑπ ' αὐτων , κατηγορουνται δε οὐδαμως , εἰ γε ὑποκειμενον μεν ἐστι περι |
| λεγει ὁν κατασκευαζουσι τῃ Ἀθηνῃ κατ ' ἐνιαυτον , τας ἀριστειας αὐτης ἐν αὐτῳ ὑφαινοντες . και Εὐριπιδης ἐν Ἑκαβῃ | ||
| θεας , την παρα των θεων τιμην , τας πολλας ἀριστειας , εἰτα δε δακρυσει τα νυν , προστιθεις , |
| πρωτος και μονος παραστας ἀντειπειν . ἐν τουτῳ τῳ λογῳ ἐναντιουται μεν τῃ Ἀθηναιων γνωμῃ , ὡρμηκοτων αὐτων πολεμειν βασιλει | ||
| ἐναντιουται ὡσπερ ἐπι του προειρημενου : ὁ γαρ Ὑπεριδης ἀμφοτεροις ἐναντιουται : ἐν ἐνιοις δε συγκατατιθεται φασκων δειν ἀμφοτερα πραχθηναι |
| ἀπο δε εἰδων εἰς ἀτομα , ὡς ὁταν τον καθολου ἀνθρωπον διελωμεν εἰς Σωκρατην Πλατωνα Ἀλκιβιαδην και τους λοιπους , | ||
| ψογοι και τα καλα και κακα παντα τα περι τον ἀνθρωπον γινεται ἐν τουτοις τοις μερεσι τας ψυχας . και |
| μαλλον ἀγηνοριῃσιν ἐνηκας . ” ὁταν δ ' ἐπι του λεοντος λεγῃ “ ἀγηνοριη δε μιν ἐκτα , ταρφεα τε | ||
| ὀδοντων ὁ χαμαιλεων οὐδε ἑν . Ὁ αὐχην ὁ του λεοντος ἐξ ὀστεου συνεστηκεν , οὐ μην ἐκ σφονδυλων πολλων |
| κεινον ἁψαι πυρσον ὑμνων και Μελισσῳ , παγκρατιου στεφανωμ ' ἐπαξιον , ἐρνεϊ Τελεσιαδα . τολμᾳ γαρ εἰκως θυμον ἐριβˈρεμεταν | ||
| ἡδεται γαρ ἐσθιων ὁσημεραι , δει και ποιειν των σιτιων ἐπαξιον τι , μηδε περινοστειν σχολην ἀγοντα , τῳ ζην |
| ὀσφυος , ἐφηβαιου , ποτε δε κεφαλης τε και τραχηλου τενοντων τε ὀμματων και ἰσχιων και μηρων , και μαστων | ||
| βουβωνων και πυρετων ἐφ ' ἡς και βρεγματος πονος και τενοντων συνολκη και ὀφθαλμων ὀδυνη . σϞθʹ . Ἀποστημα ἐν |
| καταδικης , ὁτεπερ και ἀτιμος ἐγενετο ὑπο των ἑξακοσιων ὡς ἀποφηναμενος γνωμην παρανομον . οὑτω δε οἱ Μασσαλιωται κολαζομεν , | ||
| ποιειται των ἁμαρτηματων ὑπερβολας , ὡστε περι των Μηλιων γνωμην ἀποφηναμενος ἐξανδραποδιζεσθαι , πριαμενος γυναικα των αἰχμαλωτων υἱον ἐξ αὐτης |
| τροπον και ἀλλαι παραγωγαι λεξεως σημαινομενον ἀποτελουσιν εἰς ἡν και μεταλαμβανονται , τον αὐτον δη τροπον και το ἡμεδαπος ἐθνικως | ||
| κατα το πρωτον και δευτερον προσωπον ὀρθοτονουμεναι ἀντωνυμιαι εἰς συνθετον μεταλαμβανονται συνοντος του ῥηματος ἰσαριθμως κατα το αὐτο προσωπον , |
| ποιησετε , ἀγαθοις εἰναι δοκειν , τοις δ ' ἀπεχθως διακειμενοις προς ὑμας μετανοειν . Δικαια μεν δη ταυτα προεχομενοι | ||
| Το δε τοιουτον συμπτωμα συνηθεστερον τοις το ἡπαρ παρα φυσιν διακειμενοις ἐπιφαινεται . Δυσκρατου γενομενης της κεφαλης , ὡς πολλα |
| πειραθησεται ἡ πολις , και μαλιστα ὁταν κατα των τετραγωνων παραγενηται ἡ Σεληνη κατα την του διαστηματος προς ἀναφοραν ὡραν | ||
| το γʹ , ἀλλ ' ὁταν μεν ἐπι το ηʹ παραγενηται , του δʹ ἀστρου ἐστιν ἡ ἑσπερια φαινομενη ἐπιτολη |
| , παιδες ἐοντες , οἱος Ὀδυσσευς ἐσκε μεθ ' ὑμετεροισι τοκευσιν , οὐτε τινα ῥεξας ἐξαισιον οὐτε τι εἰπων ἐν | ||
| ? οἰχεται των παλαι προθανοντων : χρη δ ' ἀνδρα τοκευσιν φερειν βαθυδοξον ? αἰσαν . τοι συν πολεμῳ κτησαμενοι |
| . ἀνωμαλος ἐστι σφυγμος ὁ κατα μεν τι μερος ὑψηλοτερος ταπεινοτερος ὑποπιπτων και ἐπι πλειον διαφυσωμενης της ἀρτηριας και ἀνευρυνομενης | ||
| . δυναται γαρ και οὑτος κἀκεινος και ὁ τουτων ἐτι ταπεινοτερος σοφιστων ἐργαστηριον τρωσαι . θωπευει δη και ὑπεισι τον |
| οἱ γε ἀγγελοι και δαιμονες ἀπο θεων ἀει παραλαμβανουσι την ἀληθειαν : ὡστε οὐδεν οὐδεποτε παρα ταυτην λεγουσι , τελειοι | ||
| εἰρημενα , κἀνταυθα συμφωνα αὐτῳ διεπραξατο μη βουλομενος ὑπεριδειν την ἀληθειαν . ἀμελει γαρ ὁτι πολλην εὐνοιαν ἐσχε προς τον |
| αὐτας αἰτιας . Μετα τας ἐκβολας του Οὐϊστουλα ποταμου ἐκδεχονται Χρονου του ποταμου ἐκβολαι : ἀπο δε Χρονου του ποταμου | ||
| δε κτυπηματα βροντης το τ ' ἀστερωπον οὐρανου δεμας , Χρονου καλον ποικιλμα , τεκτονος σοφου , ὁθεν τε λαμπρος |
| και ὁ ἐλελισφακος τον αὐτον τροπον γινομενος . Ἐλελισφακον και ὑπερικον ἀφεψων ἐν ὑδατι , ἐν τῳ ἀφεψηματι ἀχυρα κριθων | ||
| λιβανωτιδοϲ καρποϲ ἁλοϲ ἀνθοϲ νιτρον ἀφρονιτρον δαφνιδεϲ πυρεθρον ϲμυρνιου ϲπερμα ὑπερικον καλαμινθη καχρυ καϲτοριον κονυζα κοϲτοϲ κνιδιοϲ κοκκοϲ μετα νιτρου |
| ὁ μεντοι λογος και αὐτος ὁ συνων τῃ πραξει και ἐπιστατων οὐκ ἀν εἰη πραξις . Εἰ οὐν μη πραξις | ||
| την ἐκ δεξιων ἠ ἐξ εὐωνυμων , διαμενοντων ἑκαστῳ των ἐπιστατων και παραστατων , ὁπερ πως γινεται δηλωσομεν , ὁταν |
| του ἐστιν ἐσημανεν τας προτασεις τας ἐχουσας το ἐστιν τριτον προσκατηγορουμενον * * * ἀλλ ' αὐτοθεν τον κατηγορουμενον συνημμενον | ||
| προτασεων των ἀντι του ἐστιν ἀλλο τι ῥημα ἐχουσων οὐ προσκατηγορουμενον , ἀλλα κατηγορουμενον , ἀοριστῳ μεντοι παλιν τῳ ὑποκειμενῳ |