μια μονον ἑνας την ὑποστασιν ἑξει και οὑτως πληθος ἐσται ἑναδων : εἰ δ ' ἐκεινην μονην την πρωτην , | ||
ἐν τοις οὐσιν ἑν , τα δε πολλα πληθος εἰναι ἑναδων . και ὁτι μεν οὐχ ὡς τα πολλα ἀναιρουντος |
οἰνῳ παραχυθεν οὑτω τας μεθας ἱστησιν ὡστε και των ἀφροδισιων παραλυειν τα πνευματα πεττον . οὐ δει οὐν ἡμας ἐκμανως | ||
Περικλης λεγων ἐπειρατο τους Ἀθηναιους της τε ἐς αὑτον ὀργης παραλυειν και ἀπο των παροντων δεινων ἀπαγειν την γνωμην . |
δε των ὁπλων ἐκχυθεντας ἐκ της πολεως και της ὀρεινης ἐχομενους πορθειν την ὑπ ' Ἀντιγονον τεταγμενην χωραν , ὑστερον | ||
διαλυωνται τα πνευματα ἀλλ ' αὐτα καταμαρανθωσι μεταβαλλουσιν εἰς τους ἐχομενους ἐπι δεξια ὡσπερ ἡ του ἡλιου ἐχει φορα . |
ζωης μου , ὁτι σε ὑμνει πασα ἡ δυναμις των οὐρανων και σου ἐστιν ἡ δοξα εἰς τους αἰωνας : | ||
ἀει ὁ οὐρανος , ἀλλως τε δη την ἐνεργειαν των οὐρανων φησι φθειρεσθαι , διοτι ἐν κινησει ἐστι : παν |
ἰχνων ὀντα των κατα ἀλλας και ἀπ ' ἀλλων προοδους ἐπιγιγνομενων ἠ ἡνωται προς ἀλληλα παντελως , ὡς μη ἀποτμηγεσθαι | ||
. την γαρ χωραν οἱ αὐτοι αἰει οἰκουντες διαδοχῃ των ἐπιγιγνομενων μεχρι τουδε ἐλευθεραν δι ' ἀρετην παρεδοσαν . και |
- θου , μη ἀνελῃτουτοιν τοιν δυοιν νομοθεταιν καταφρονησαντα και ἀνελομενον , οὐτι σμικρον , ὁ μη κατεθετο αὐτος , | ||
προτερον μεν ἐκαλειτο Σθενιου Διος βωμος , μετα δε Θησεα ἀνελομενον τα γνωρισματα ὀνομαζουσιν οἱ νυν Θησεως αὐτην . κατα |
λογικον : τουτο γαρ παρον μεν σωζει τον ἀνθρωπον , ἀπον δε φθειρει : ἀδυνατον γαρ εἰναι ἀνθρωπον και μη | ||
Ὀλιγον δε ἀπεχει το ἱερον του ἐν Κολοφωνι Ἀπολλωνος διαπλουν ἀπον Ἐφεσου σταδιων ὀγδοηκοντα . Ἐνταυθα οἱ παρ ' ἑκατερων |
πατρος διαδεχομενος την δυναστειαν ἐναπεθνησκε ταις βασιλειαις μεχρι τωνδε των καιρων . Κασανδρου δε παραλαβοντος την Ἠπειρον τῃ συμμαχιᾳ και | ||
τοις ἐπανω χρονοις συνεβαινε μενειν την εἰρηνην μεχρι τωνδε των καιρων . μετα δε ταυτα Σφοδριαδου του Σπαρτιατου τεταγμενου μεν |
δε ὁ λογος οὑτως ποιει ἐφην , ἀλλ ' οὐ προσποιουνται πολλοι συνιεναι δια μαλακιαν . ἀλλ ' εἰσι και | ||
Διαλεκτικην . την μεν γαρ Πυρρωνειον οὐδ ' οἱ πλειους προσποιουνται δια την ἀσαφειαν : ἐνιοι δε κατα τι μεν |
, δειξον μοι , ὡς βαλω γε παντῃ τῃ βωλῳ ἀνελομενος : και ὁ μεν Κυρος δεικνυσιν αὐτῳ , ὁπου | ||
σηπεδονος παρατρεχων . Ἀλλα συ προσελθε και προσελθων ἀνελου και ἀνελομενος δος . Ἱκανον σοι νυν δοξαι μη πενητι , |
. ταυτα δ ' ἐστι της Θετταλιωτιδος μιας των τετταρων μεριδων της συμπασης Θετταλιας , ἡς και τα ὑπ ' | ||
διανεμησις εἰναι των ἐπιβαλλοντων ἑκαστῳ , ἐντευθεν ἠδη των ἀλλων μεριδων μοιρων ὠνομασμενων . Αἰσα δε ἐστιν ἡ ἀιστος και |
, ὡσπερει μεγαιροντος τοις τοιουτοις του θεου και τιννυμενου τους γινομενους ὑπ ' αὐτων φονους και ἀληκτως και ἀπαυστως τουτο | ||
κακους δε τους ἀλλους , και μαλιστα τους ἐπι πυρετοις γινομενους . Παχυς και δριμυς χυμος ἐπιρρευσας ἐργαζεται το ἐρυσιπελας |
πλειστα συμβαλλεσθαι προς την των ὁλων διοικησιν , ἡμεραν και ἐνιαυτον ποιουντα και τας ἀλλας ὡρας . . . . | ||
Γαιος Ἰουνιος , ἠχθη δε και ὀλυμπιας κατα τουτον τον ἐνιαυτον ἑβδομη προς ταις ἑκατον και δεκα , καθ ' |
ἐν χειρι λογον , ὡς ἀρα ἡ των κρειττονων ἐπιπνοια ὑπερφρονειν ποιει των πολλων . ἠ τοις ἐκ των τριοδων | ||
της διανοιας , ὁμοιως δε και το κατοιεσθαι και νομιζειν ὑπερφρονειν ἑτερους ὑπερβεβηκοτες , την δ ' ὁμιλιαν και το |
αὐτος αὑτον και διεξῃει το σωμα ἁπαν κοπτων τε και λυμαινομενος . Ἀργειοι μεν δη τοις ἱκεταις του Ἀργου διδοντα | ||
, τοις δε ἐπιλαθομενοις της ἀνθρωπινης φυσεως ὁ φθονος ἀντικαθηται λυμαινομενος την των εὐτυχουντων δοξαν . οὐδεν γαρ ἐστι μεγα |
συμπασαν δε συμμετριαν και την μεγαλην εὐταξιαν ταυτην και το ἐμφαινομενον ἐν τοις ἀστροις εἰδος και πορρωθεν οὐσιν οὐκ ἐντευθεν | ||
αὐτης , οὑτως εἰ τι τῳ περι κινησεως ὁρισμῳ εὑρισκοιτο ἐμφαινομενον , ἐφεξης και περι τουτου διαλεκτεον . ἐμφαινεται δε |
αἰτιαν , ἠ ἀπαρξασθαι τῳ πλουταρχῳ και τα πλουτιστηρια ἐργα ἐπιτηδευειν ἀναπειθοντι . και λεγεται ” την ἀπαρχην του θερισμου | ||
πεποιημαι και δογμα ἐχω το τον ἰατρον τον ἀριστον προνοιαν ἐπιτηδευειν . Προνοιαν ἐπιτηδευειν [ . . ] : ἰστεον |
παραλειφθεντα πολεμον ὑπο του πατρος , ὀνομασθεντα δε ἱερον , συντεταγμενος ἐντευθεν ἠρκται ἀπο της καταληψεως του ἐν Δελφοις ἱερου | ||
Ὀλυμπιων το σωμα . ψυχης δε τιμη μαθησις και νους συντεταγμενος ἐπι φρονησιν : ὡς οὐκ ἐστιν ὡς ἐπι το |
προμηνυει . ἐρυθροτερα δε οὐσα ἀνεμον σημαινει . ἐαν τι μελαινομενον αὐτης φανῃ , ὑετον δηλοι . και ὁ ἡλιος | ||
δαιτυμων δια πασης της ἡμερας . . κελαινοβρωτον ] το μελαινομενον ὑπο της βρωσεως . δια το αἱμα δε τουτο |
ὁτι , ὁσα μεν ἐστι συντελικα της τροπης , εὐθυς ἀποδοθησεται , ὁσα δε γελοιοτερα , δια πολλου , τῳ | ||
μη ἐπιπολαζειν ἐστι , και φησι το γαρ Α οὑτως ἀποδοθησεται . ἐρωτησαντος γαρ τινος ὁτι το δε Β , |
ὑπογραφης διαφερει , ὁτι ὁ μεν ὁρισμος ἐξ οὐσιωδων φωνων λαμβανεται και την οὐσιαν αὐτην και την φυσιν του ὑποκειμενου | ||
ἰω ” και το “ ἰου ” ἐνταυθα ἐπι χαρας λαμβανεται : το δε “ ἰου ” . . . |
ἐων Εὐηνιου παις . Τοισι δε Ἑλλησι ὡς ἐκαλλιερησε , ἀνηγον τας νεας ἐκ της Δηλου προς την Σαμον . | ||
οἱ Πυθαγορειοι , και την μεν κρειττονα προς το εἰδος ἀνηγον , την δε χειρονα προς την στερησιν , ἁ |
: Φερεκυδης δε φησιν , ὁτι Ἰνιος ἐπεισε τους Ἑλληνας παραγενομενους εἰς αὐτον , αὐτου μενειν τα ἐννεα ἐτη , | ||
κεφαλην οὐτε ἀλλο κακον οὐδεν ἐλαβεν , ὡν ἐγω τους παραγενομενους ὑμιν παρεξομαι μαρτυρας . Ὁτι μεν τοινυν οὑτος ἠν |
οὐδε ταις τροπικαις των λεξεων ὡς ἐτυχε χρωμενος , οὐδε φαινομενος τοις ἐντυγχανουσιν ὡς ἐπιπολης , ἀλλ ' ἀει βαθυς | ||
ἑστως ἐφιππος ἑωρα τα δρωμενα θαρσος τε ἐμποιων τοις αὑτου φαινομενος και ἁμα του πολεμου το τελος ἀποσκοπων : ἐνομιζε |
λιμνης , τα μεν προς αὐτῃ τῃ λιμνῃ βοσκημασιν ὑδωρ ἐπιτηδειον παρεχομενος , κατα δε την ἐκβολην την ἐς το | ||
ὁ μεν εὐθυς ἐπιβας νεως ἐπανηχθη , ἡ δε καιρον ἐπιτηδειον ἐζητει προς την ποσιν του φαρμακου . Και ἠδη |
: ποικιλιας δε χαριν μεταδοτεον και σαρκος ὑστερον ἀλεκτοριδων και περιστερων ἠ τινος των ὀρειων στρουθων , και των πεζων | ||
ἠ ἰρινον : περσικων τε ὀστα συν κριμνου ἀφεψηματι , περιστερων δε ὠα συν λιβανῳ ἠ κριθινῳ ἀφεψηματι : ἠ |
εὑρειν ἰχθυν ἀκανθαν μη ἐχοντα , οὑτω και ἀνθρωπον μη κεκτημενον τι δολερον και ἀκανθωδες . Αἰτιαται Κριτιας Ἀρχιλοχον ὁτι | ||
παχυτητος και ὑγροτητος : μοχθηρον δε το τα ἐναντια τουτων κεκτημενον . ταυτα μεν προς την τροφον : του δε |
ἐν αὐτῃ τον Θησεα ἠ γυψον : ὁ γαρ Θησευς ἀπερχομενος κατα του Μινωταυρου την Ἀθηναν ποιησας ἀπο γυψου ἐβαστασεν | ||
την ὁδον ἐκεινην και ὁ Λαιος ὁ τουτου πατηρ , ἀπερχομενος και οὑτος ἐρωτησων εἰς το μαντειον περι του παρ |
και δια τουτο βραχυτερας ἐπικουριας ἐκ φαρμακων προσδειται το μη παραγινομενον αὐταρκως εἰς μαστους αἱμα . και ὁσα γε τουτο | ||
χρονον ἐπεδημησας ἐν Σαμῳ , Διαγορα , πολλακις οἰδα σε παραγινομενον εἰς τους παρ ' ἐμοι ποτους , ἐν οἱς |
ὑμων οὐδεμιαν αἰτιαν αἰσχραν ἐσχον . οἱ δ ' αὐτων περιγενομενοι και σωθεντες , οὑς οὑτος μεν ἀπεκτεινεν ὁμοιως και | ||
, και σφεων ἐπεσον ὑπερ τεσσερακοντα ἀνδρας : οἱ δε περιγενομενοι ἀπαλλασσοντο ὡς εἰχον ἰθυς ἐπι Θεσσαλιης . Κλεομενης δε |
μεν εἰ τυραννηθησεται , τῳ δε εἰ την ἐπι ταυτῃ περιμενει δικην : εἰ δε δη προςθειη τις , ὁ | ||
των ἐκει κακων ἀπολυουσιν ἡμας , μη θυσαντας δε δεινα περιμενει . Ταυτα παντα , ἐφη , ὠ φιλε Σωκρατες |
οὐδε τους νοσῳ καμνοντας της στρατιας οὐδε τους δια καματον ὑπολειπομενους ἐν ταις ὁδοις ἀγειν ἐτι ἠν εὐμαρως ἀποριᾳ τε | ||
νεωτατοι πρωτοι , οὐραγουσι δε οἱ μεγιστοι , και τους ὑπολειπομενους ἐπιστραφεντες εἰτα μεντοι ἑπεσθαι σφισιν ἐκβιαζονται . ἐαν δε |
' ἐγω , τους χρηστους λεγεις τους ταις χορδαις πραγματα παρεχοντας και βασανιζοντας , ἐπι των κολλοπων στρεβλουντας : ἱνα | ||
ἀχθεται καρτερων . κατανοει δε τους μεν πονους ὑγιειαν τε παρεχοντας και σωτηριαν ἐτι δε δοξαν ἀγαθην , την δε |
; . ἁρμοι πεπαυμαι ] νεωστι , ἀπο μεταφορας των ἁρματων των συντιθεμενων και ἁρμοζοντων τῳ νεῳ , ἠ παρα | ||
; οἱ πολλακις τυπτειν ἀλληλους ἐξαγονται δυοιν ἐν ταὐτῳ συμπλεκομενων ἁρματων : ἀλλα και κινδυνος ἐκει συνεχης ἱππων τε και |
δε ἐν δυο ταις ὑστεραις ἐς χαριν την Ἱερωνος του Δεινομενους ἀνηγορευσεν αὑτον Συρακουσιον , τουτων ἑνεκα οἱ Κροτωνιαται την | ||
προσηκται , εἰ μη ὁτι ταιν θεοιν ἱεροφαντης ἀπεδεδεικτο : Δεινομενους γαρ υἱεις εἰσιν οἱ περι τον Ἱερωνα του τα |
οἱ τε ἀδελφοι αὐτου και οἱ γνωστοι . εἰ δε κεκακωμενος ἐστιν ἐν τοις τοιουτοις τοποις κατα τους δυο καιρους | ||
εἰ δ ' ἐστιν ἐν τοις δυσι τοποις τοις εἰρημενοις κεκακωμενος , λυπηθησεται προφασει τεκνων και τινων ἐχοντων ἐξουσιαν : |
ὑμων Διογενης πλακουντα ποτε ἐσθιων ἐν δειπνῳ λαβρως προς τον πυνθανομενον ἐλεγεν ἀρτον ἐσθιειν καλως πεποιημενον ; ὑμεις δ ' | ||
, τον δε φυγειν ἐλθειν τ ' εἰς Δελφους και πυνθανομενον οὐκ εἰ παραχαραξει , ἀλλα τι ποιησας ἐνδοξοτατος ἐσται |
ἀρθρου , εἰγε και αὐτο ἐδειχθη ἐν τῃ δεουσῃ ἀκολουθιᾳ κεκλιμενον : αἱ δε προκειμεναι πρωτοτυποι ἀντωνυμιαι θεματικωτερον ἐκλιθησαν , | ||
μικρον φυλλα μακροτερα και στενοτερα και λειοτερα : καυλον γωνοειδη κεκλιμενον ὡς ἐπι την γην : ἀνθη ὠχρα : το |
τυφος παραλογιστης και , ὁτε δοκεις μαλιστα περι τα σπουδαια καταγινεσθαι , τοτε μαλιστα καταγοητευῃ . ὁρα γουν , ὁ | ||
τον διαζευκτικον συνδεσμον ὡς της ῥητορικης μη δυναμενης περι ἀμφω καταγινεσθαι : ἰδου γαρ , φασιν , εὑρισκομεν τον Δημοσθενην |
, το δε ἀπο ΑΓ των ἀπο ΑΔ , ΔΓ ἐλαττον ἐστι τῳ αὐτῳ τῳ δις ὑπο ΑΔ , ΔΖ | ||
, και ὡρισε παλιν τοὐλαχιστον μεγεθος του ἀνθρωπου μονοπηχυ , ἐλαττον δε μηκετι μειουσθαι . το μεσον δε ἀοριστον εἰασεν |
' ἐσται του τοιουτου κενη τις πολις , οὐδεν θαυμαστον ἀνους οὐσα και ἀναισθητος εἰ πραξει το προστυχον ἑκαστοτε ἐν | ||
, πριν ὀργης κἀμε μεστωσαι λεγων , μη ' φευρεθῃς ἀνους τε και γερων ἁμα . Λεγεις γαρ οὐκ ἀνεκτα |
το σχημα Ἀττικον , ὁμοιον τῳ , εἰς Ἀγαμεμνονα διον ἀγον . ΑΡΓΕΙΦΟΝΤΗΣ δε , ἠτοι ὁ ἐν Ἀργῳ φωνων | ||
. † οἱ προστιθεντες ἐνταυθα το ἐς οἰκους και φασκοντες ἀγον ἐς οἰκους ἀμαθεις εἰσι των μετρων και της ὀρθης |
και βελτιον το τα χαλεπωτερα διαθεσθαι καλως του των ῥᾳδιων περιγενεσθαι : ἡ ἀρετη ἀρα μαλιστα ἐν τοις χαλεπωτεροις ἐστι | ||
φευξεσθαι , ἐδει δε μηδε πυρφορον τῳ ἐκεινων λογῳ ἐκφυγοντα περιγενεσθαι . Προς ταυτα ὠν ταδε ἐμηχανεοντο : των νεων |
. Ἡγου ἐς το προσθεν . ὁρᾳς αὐτον ἀγρυπνουντα και λογιζομενον ; Ὁρω νη Δια προς ἀμαυραν γε και διψωσαν | ||
οἱον ἐφεξης και ἑτερον μερος αὐτης , ὡσπερ το μεν λογιζομενον φαμεν ἀλλο , το δε ἀλογον ; Γνωσθειη δ |
ἀριστων ὁ Ἱπποκρατης , ἐνθα φησιν : ὑδωρ το ταχεως θερμαινομενον και ψυχομενον κουφοτατον . οὐ γαρ ἐπι των βορβορωδων | ||
δυναμει ἐστι , καθ ' ὁ κινειται , οἱον το θερμαινομενον , ὁτι δυναμει ἐστι θερμον , και το ψυχομενον |
ἀστερων σφαιρας διατεινειν , ἀλλα μη δεκα σταδια το ὑψος ἀνατεινειν τα νεφη . Οἱ γουν ἐπι την Κυλληνην ἀναβαινοντες | ||
, ἀλλ ' ὁτι τουτο μεν αὐτος τον κωλυοντα ζοφον ἀνατεινειν χειρας εἰς Ἡλιον ἀρετῃ καθηρας εἰς οὐρανον ἀναπεμπειν οἱον |
χρονω , προνοια δε τω μελλοντος , αἰσθασις δε τω παρεοντος . διο δη δει τον ὀρθως και καλως βιοτευεν | ||
ἐξ αὐτου ἐδωρηθη , παραστηναι και ῥυσασθαι μιν ἐκ του παρεοντος κακου . Τον μεν δακρυοντα ἐπικαλεεσθαι τον θεον , |
ἡλικιαν μεταβολαις , οὐκ ἐμφαινομενων ἐναργως τοις πρωτοις των ὑστερον ἐπιγινομενων . ἠ τις ἀν ἐπιστευσεν μη τῃ πειρᾳ δεδιδαγμενος | ||
, ἀναγκη ἐκπυηθηναι . Τοισι μαινομενοισι , κιρσων ἠ αἱμοῤῥοϊδων ἐπιγινομενων , μανιης λυσις . Ὁκοσα ῥηγματα ἐκ του νωτου |
ἀλλ ' ἐφ ' οἱς ὑμιν και δημοσιᾳ τῃ πολει παρασχειν ἐδυναμην , ταυτην ἐγω μεγαλην ἀριθμω βλαβην και ζημιαν | ||
πολεως . ἀπορουντων δε , τις ὁ παταξων ἐσται , παρασχειν αὐτοις τουτο , εἰ πολιτην αὐτον ποιησαμενοι κοινωνησουσι του |
ἡμας ἀρχομενους της φιλοσοφιας ἀπο του εἰ ἐστιν ἀρξασθαι , ἑπομενους νομῳ διαλεκτικῳ τῳ λεγοντι δειν ἐπι πασης τεχνης και | ||
ἁπερ ἐγω , πεισετε και ἀναγκασετε , και ἐτι τουτοις ἑπομενους ῥυθμους τε και ἁρμονιας ἀποδιδοντας παιδευειν οὑτω τους νεους |
ἡ του κυκλου περιφερεια ἑκαστης πλευρας του , εἰς ὁ ἐγγραφεται , ἁπτηται . Κυκλος δε περι σχημα περιγραφεσθαι λεγεται | ||
του ἐγγραφομενου σχηματος γωνιων ἑκαστης πλευρας του , εἰς ὁ ἐγγραφεται , ἁπτηται . Σχημα δε ὁμοιως περι σχημα περιγραφεσθαι |
, ἀει καταντικρυ τῃ ἀνταυγειᾳ ἑαυτου τεταγμενον : τον δε φαινομενον ἀνταυγειαν ἐν τῳ ἑτερῳ ἡμισφαιριῳ τῳ του ἀερος του | ||
γιγνομενης της διορθωσεως οὐδ ' οὑτως συμβαινει συμφωνειν προς το φαινομενον . Ὁλην γαρ την ὀκταετηριδα διημαρτησθαι συμβεβηκε και κατα |
φερουσα δε ἑτερου ποιει , παρ ' ὁτῳπερ ἐμελλον μονους εἰσεσθαι τους ὑπερ των λογων μοχθους . ὁ δη και | ||
καλων , ἐφη , ὠ Σωκρατες , αὐτικα μοι δοκεις εἰσεσθαι : οὑτοι γαρ τυγχανουσιν οἱ εἰσιοντες προδρομοι τε και |
μυστηρια . . μητε Κρατινου : Προς τους περι Ἀρισταρχον οἰομενους ὁτι ταυρος ἠν αὐτοις το ἐπαθλον . εἰρηται δε | ||
προς δε τους Μεθοδικους τα φαινομενα ἐνδεικτικα των συμφεροντων εἰναι οἰομενους ταυτα λεγουσιν οἱ Λογικοι . τα φαινομενα ἐξ ἑαυτων |
εὐρυχωριᾳ και τῳ τοιουτῳ σχηματι δαψιλεστερον πνευμα εἰσπνεωσιν , και παραμυθουνται . ἐαν οὐν ἐν ὀξει νοσηματι αἰφνιδιον ἀνακαθεζωνται και | ||
τι χρησιμα τοις δια ψυξιν ἠ παχεις χυμους ὀδυνωμενοις : παραμυθουνται γαρ μονον ὑπο των τοιουτων ὑδατων , οὐ θεραπευονται |
ὁ γινεται τι , οἱον δια την φρονησιν γινεται το φρονειν και δια την ψυχην γινεται το ζην και δια | ||
, εἰς τας ἐκκλησιας τον πενητα σωφρονειν συμβουλευων , πειθων φρονειν μετρια εἰδοτα ὁτι ἡ τυχη πολλακις οὐκ ἀκολουθα ταις |
θεσπεσιαν δ ' εὐφροσυνην παρεχομενον , ἀρρητῳ δε τῃ συμμετριᾳ ἀναφαινομενον , ἐξῃρημενον δ ' ἀπο των ἀλλων εἰδων της | ||
ὁραθηναι τον ἡλιον , ἐκ μεσου δε του πελαγους φασιν ἀναφαινομενον αὐτον ὁρασθαι μεν ἀνθρακι παραπλησιον τῳ πυρωδεστατῳ , σπινθηρας |
, συνθετον εὐθειαν γενεσθαιἈλλα . προς μεν τους την γραφην μεμφομενους ἐκεινο ἀν εἰποιμεν , ὡς ἡ ἀφαιρεσις του ς | ||
παρακαταθεμενοι τον Ὠρωπον μεχρι δικης . Καταμαθων δε ὁ Λυκομηδης μεμφομενους τους Ἀθηναιους τοις συμμαχοις , ὁτι αὐτοι μεν πολλα |
της φαλαγγος ἀπιεναι . οἱ δ ' Ἑρνικες ὡς ἐμαθον κινουμενους αὐτων τους λοχους φυγης τ ' ἀρχειν τους Ῥωμαιους | ||
, ἐκ δυο δακτυλων και συλλαβης , το δε προτερον κινουμενους ἐχει τους δυο ποδας , ὡστε ἠ δακτυλους αὐτους |
ἐστι , διαμετρος δε αὐτης ἡ ΑΒ , αἱ δε καταγομεναι ἀπο της τομης ἐπι την ΑΒ τεταγμενως ἐν ὀρθῃ | ||
' ἡν δυνανται ἐσται ἡ λοιπη εὐθεια , και αἱ καταγομεναι τεταγμενως ἐπι την ΗΔ παραλληλοι ἐσονται θεσει τινι εὐθειᾳ |
σεσημειωται και μακραν ἐχον την παραληγουσαν και δια του η κλινομενον . Ἡ δε αἰτια ἐστιν αὑτη : ἐπει ἀπο | ||
τινες λεγοντες , διατι το Ὀροντης Ὀροντου δια του ντ κλινομενον οὐκ ἐκφερεται δια του ος κατα την γενικην και |
Εἰτα προ του ἀποδουναι ἐπαγει δια μεσου , ἡ δε ἐλεεινον ὠδυρετο πεπερονημενη ἐν ὀνυξι γναπτοις , τουτεστι κεκαμμενοις , | ||
. Τουτο γαρ ποιησας προσεκρουσε μεν οὐδαμως τοις Ἀχαιοις , ἐλεεινον δε ἀποφαινει τον ὑπ ' αὐτων ἐγκαταλειφθεντα , και |
τας θυρας . ὁ δε εἰσελθων και θεασαμενος αὐτους ὠχρους καθημενους ὡς ἀνθρωπων μορφας μη ἐχοντας μηδε ὀψεις τεθαυμακεν . | ||
: διο και ἐγκυκλια ὠνομαζετο , δια το ἐγκυκλιως αὐτους καθημενους ἐπιχειρειν εἰς το προτεθεν : ἠ δια το ἐν |
τευξονται . Οὐκ ἐχω , ὠ ἀνδρες δικασται , οὑστινας δεησομενους ὑπερ ἡμων ἀναβιβασομαι : των γαρ προσηκοντων οἱ μεν | ||
τα πρεποντα . παλιν δ ' ἀντειποντος ἐπεμπον ἑτερους ιʹ δεησομενους μηδεν ἀναξιον ποιειν της πατριδος μηδ ' ἐξ ἐπιταγματος |
και παρ ' Ἀθηναιων ἐκ τουτων ἐγιγνοντο , και κατεστη κοινον βουλευτηριον ἡ πολις του προς τον βαρβαρον πολεμου . | ||
γαρ το ἑνεκα . το κατ ' ἐλλειψιν οὐν ῥηθεν κοινον αὐτῳ πεποιηκως λεγοις ἀν και συ παραπλησιως “ οἰμοι |
ἀλλους διοργανωσεως ἐν οἱς φησι : ἠν δε τις ἐν κεινοισιν ἀνηρ περιωσια εἰδως , ὁς δη μηκιστον πραπιδων ἐκτησατο | ||
' ἐπεγγελῳεν ἀν κατα ; Θεοις τεθνηκεν οὑτος , οὐ κεινοισιν , οὐ . Προς ταυτ ' Ὀδυσσευς ἐν κενοις |
βλαπτεται ὁ Ζευς ὑπο του Κρονου και του Ἀρεως , ἐλαττουνται παντα τα εἰρημενα . Εἰτα ἐπιμεριζει ὁ Ἑρμης ἐν | ||
ἀν και των ἑαυτου , ἀλλ ' ὑπερ μεν ὡν ἐλαττουνται μεχρι του δυνατου παντες πολεμουσιν , ὑπερ δε του |
νοημασιν ἐς πονον ἀγρης ἰχθυβολοι σπευδουσιν , ἐπευξαμενοι μακαρεσσι κητοφονοις ἀλεγεινον ἑλειν τερας Ἀμφιτριτης . ὡς δ ' ὁτε δυσμενεων | ||
δε φωτων βαλλομεναι κορυθες τε και ἀσπιδες αἱ τ ' ἀλεγεινον αἰζηων ῥυοντο μορον και ἀμειλιχον αἰσαν . Ἀμφι δε |
δυνασαι λεγειν : δηλον δε , ὡς και προς τουτο ἀπαντησεται τῃ φυσει του πραγματος : ἐτι γαρ της ζητησεως | ||
φερων δικτυον , και το μελλον ὁπῃ τε και ὁπως ἀπαντησεται φυλαττει φιλοπονως ὁ δικτυευς οὑτος . οὐκουν ἡ μεν |
γαρ αὐτων ἐκ περαινοντων περαινοντι , τα δ ' ἐκ περαινοντων τε και ἀπειρων περαινοντι τε και οὐ περαινοντι , | ||
καταδεεστερα και εἱς ἀποτελειται κοσμος ἐξ ἐναντιων ἡρμοσμενος , ἐκ περαινοντων τε και ἀπειρων ὑφεστηκως κατα τον Φιλολαον . . |
διακοσιαι ιδʹ , ἱν ' ᾐ το δις ἀπο κοινου λαμβανομενον ἐν τῳ ἑπτα . . . ἑκατι ] χαριν | ||
εἰ ἐπ ' ἀπειρον αἱ ἀποδειξεις προϊασι και ἀει το λαμβανομενον εἰς ἀλλου δειξιν ἀποδεικτον ἐστι και αὐτο , ἠ |
τον τυφλον , ὡστε εἰ μελλει φανηναι ἐλεγχος , δει προσλαβειν την ἀντιφασιν , οὑτως : ἐστιν ἀρα τυφλον ὁραν | ||
ἐπιοντων γενησεσθε , ἀλλα και ἀπο της ὑμετερας ἀρχης δυναμιν προσλαβειν περιοψεσθε : ἡν οὐ δικαιον , ἀλλ ' ἠ |
ἀπολλυειν αἰσχρον ἐστιν , ταυτα δε και μη ἐχειν και ἀπολλυειν και αἰσχρον ἐστι και ἐπονειδιστον και ἀτυχημα . τι | ||
σκελη ὀρνιθων , το δε λοιπον σωμα γυναικων ἐχουσας , ἀπολλυειν δε τους παραπλεοντας . ἠσαν δε ἑταιραι ἐκπρεπεις τῃ |
δε ὑπ ' ἀλληλων τμηθωσι δυο εὐθειαι , κατα κορυφην ἀποτελουνται γωνιαι : καλουνται δε οὑτως , ὁτι τας κορυφας | ||
ὡν αἱ ἐτησιοι ὡραι και των καιρων αἱ περιοδοι τεταγμενως ἀποτελουνται , μετεσχηκεν ἑβδομαδος , λεγω δε πλανητας ἑπτα και |
τας φιαλας τα πνευματα των ἀνεμων ἐπεβαρει ἐβλαπτεν πολεμεις ἀνωμαλως διατιθεμενος , ἀπο της των κυβευτων μεταφορας ἡμερα μια τῃ | ||
παροντος και κυβιστητηρος προσκυπτων προς τον Πεισιστρατον και των σκευων διατιθεμενος ; ἀλλ ' Ὁμηρος ὡσπερ ἀγαθος ζωγραφος παντα ὁμοιον |
λεπτῳ , δι ' ὁ και οὐκ ὀρθον ἀλλ ' ἐγκεκλιμενον . φλοιον δε τραχυτερον της λευκης και μαλλον ὑπολεπρον | ||
ἐκεινων , τουτεστιν τον τε ἰσημερινον και τον προς αὐτον ἐγκεκλιμενον , διχα τε και προς ὀρθας γωνιας τεμνει , |
: ὁποταν δε φοβηθῃ , οὐ συμφερεται τῳ ἀρμενῳ , βαρυνομενος δε καθελκεται , κατασυρεται , κατασπαται , κατερχεται , | ||
τοις του ἀδελφου παισιν . Οὑτος ἐτι ζων και γηρᾳ βαρυνομενος Τιμοθεῳ τῳ πρεσβυτερῳ των παιδων του ἀδελφου ἐγχειριζει την |
δευτερου και τριτου δεδωκοτες ἐπι των τοιουτων διαθεσεων νεκρωσιν και παραλυσιν εἰργασαντο , ἐσθ ' ὁτε δε και θανατον ἐπηγαγον | ||
την μεν γευσιν πασαν ναρδῳ ἀγριᾳ ἐοικεν : ἐπιφερει δε παραλυσιν , ποθεν μετα παρακοπης και σπασμου . Δει δε |
ὡν ἐκεινος ἐπαθεν δικαιως ἐλευθερων παιδων ἐκτομας ποιησαμενος και τουτους ἀποδομενος . Νικολαος δ ' ὁ περιπατητικος και Ποσειδωνιος ὁ | ||
το πληθος αὐτων συντεμνω . τα γαρ δη χρηματα παντα ἀποδομενος , οὐ πεισας Διωνα , φασκων οὐ πωλησειν ἀνευ |
ὁ δικτατωρ , ἐπειδη κατεπαυσε του θορυβου , την ἀρχην ἀποτιθεται . Οἱ μεν δη τα πιθανωτατα μοι δοκουντες γραφειν | ||
και ὑπερεχειν το του ὀστεου παχος , συνεχομενη δ ' ἀποτιθεται το φυσικον ἑαυτης σφυγματωδες ἐνεργημα , συμπαρεπεται δε και |
ἀστεος , και οὐδε ὁστις εἰωθει τοις δια Μακεδονιας ἰουσιν ἐπιτιθεμενος ἐκταραττειν ἀνηρ Μακεδων ἐταραξεν : ἐπεθετο μεν γαρ , | ||
ἀλωπεκος σπλην ἐπιδεσμουμενος ἰαται σπληνικους . ἀλλο . ἐριφου σπλην ἐπιτιθεμενος τηκει σπληνα . ἀλλο . ἀγρια κραμβη καταπλασσομενη ἰαται |
προσωπων τα ἐσχηματισμενα , κακως εἰδοτες , ὡς οὐδεποτε προσωπον ἐσχηματισμενον τυγχανει , ἀλλα πραγμα , και οὐδεν ἐστιν ἠ | ||
. Γ ἀλλως : σιδηρουν κατασκευασμα ἠ μολιβδινον εἰς δελφινα ἐσχηματισμενον . τουτο δε ἐκ της κεραιας του ἱστου αἱ |
δε και το ἐρωτωντα τους ἀκουοντας ἐνια λεγειν και μη ἀποφαινομενον : ἀλλ ' ὁ την Εὐβοιαν ἐκεινος σφετεριζομενος και | ||
? [ ] : χρη γαρ [ οὑτω ] [ ἀποφαινομενον ] ? [ ] λεγειν . Ἐπει ὁ / |
και προς Εὐρυσθεα διακομισας ἐδειξε , και το λοιπον εἰασεν ἀνετον : ὁ δε πλανηθεις εἰς Σπαρτην τε και Ἀρκαδιαν | ||
τε και γης δωρα ὀθονη : και αὐτο δε το ἀνετον της κομης ἐκ Πυθαγορου ἐπησκησα , και το καθαρευειν |
Ἰταλικοις . . . . : Ἀσδρουβας βασιλευς , Σικελιαν καταλαβομενος , πολεμον Ῥωμαιοις κατηγγειλε : Μετελλος δε ὑπο της | ||
. Ὡς Φιλομηλος ὁ Φωκευς τους Δελφους και το μαντειον καταλαβομενος τον ἱερον πολεμον ἐξεκαυσεν . ιδʹ . Περι της |
Ἑλληνων . το δε ἑξης οὑτως : ὁ δε Πριαμος ἀναιρεθησεται , ὁταν χελυδρος και τα ἐξης . ὁ δε | ||
ἐαν δε και κακοποιοι την ☾ ἐπιθεωρησωσι τῃ ζʹ ἡμερᾳ ἀναιρεθησεται . ἐαν δε ἀγαθοποιοι την ☾ ἐπιθεωρησωσι , μετα |
ἀπαγορευσεως και ἑτερον αἰνιττεσθαι μοι δοκει των προς ἠθοποιϊαν μαλιστα συντεινοντων , διελεγχων οὐ μετριως τους φιλοχρηματους , | οἱ | ||
ὠφελειας ἐργῳ και λογῳ πραγματευεσθαι , μηδενα παραλιποντι καιρον των συντεινοντων εἰς κοινην κατορθωσιν . μονος οὑτος των πωποθ ' |
ταχειαν πλοκην του ὀνοματος . ὡν : των πατερων . ἐπιγιγνομενοις : παισιν ἡμων δηλονοτι . Γνωμῃ : βουλῃ . | ||
ἀκροπολει παρα τῃ θεῳ , ἱνα σῳζηται ἡ δωρεα τοις ἐπιγιγνομενοις και ᾐ ἐξελεγξαι ὁτου ἀν ἑκαστος ᾐ συγγενης . |
χονδρον και ῥοφημα και οἰνον γλυκυν , ὁς πραϋνει το ἐντερον ἐν τῃ καθαρσει διεξασμενον . ἁρμοζει δε και τῃ | ||
παλιν αὐτον ἡ φυσα : συμπιεζει γαρ ἐξωθεν σφιγγουσα το ἐντερον . ἀπο δε των ἰατρων ἁμαρτηματα γινεται ταις ἐμβαλλομεναις |
παραπικρον , ὁταν καθεψηθῃ . φευγοντας : τους εἰς δικην ἀγομενους . των γραψαμενων ] των κατηγορουντων . Γ ἀπο | ||
κριτηι πιθανον εἰρηκεν Ἑκαταιος ὁ Ἀβδηριτης : λεγει δε τους ἀγομενους γυναικας πολλους παρακαλειν ἐπι την ἑστιασιν ἱνα πολλοι συνειδωσι |
Ῥωμαιων στρατηγους αὐθις ἐλθων ἐλεγεν ὡδε : ” ἁ μεν ἠδικημενος προς ὑμων , ὠ Ῥωμαιοι , βασιλευς Μιθριδατης ἐφερε | ||
χρησθαι αὐτοις . , . . Ἐγραψαμην ταυτην την γραφην ἠδικημενος ὑπο τουτου νη Δια πολλα , ἐτι δε και |
ἐς την ἀσκησιν της ἀλκης ῥυθμιζων και οὐν και ἀφροδιτης ἀπεχομενος και σωφρονων ὡς Ἰκκος ὁ Ταραντινος , ὁνπερ οὐν | ||
ἐλευθεριος οὑτως ἑξει , τουτεστιν οὐτε παντα σκωπτων οὐτε παντων ἀπεχομενος , ἀλλα γνωσεται νομοθετων ἑαυτῳ τινων ἀφεξεται , τινων |
ὁτι ὁ Πορφυριων ἐπεχειρει βους ἀποσπασαι ἐκ των Δελφων , ἀκοντος του Ἀπολλωνος : διο και βελει τρωθεις ἀνῃρεθη ὑπ | ||
ἀναγκῃ , ἀκουσιοτητι . θΞ ἀναγκῃ ] ἀναγκῃ ἠγουν και ἀκοντος του Διος . τοδ ' αὐδᾳ : τουτο φωνει |
ὑπομειναι . ὡσπερ εἰσι τινες πραξεις καλαι , μη καλως γινομεναι , οὑτως εἰσι τινες και αἰσχραι [ τινες ] | ||
ἐπωδυνοι τε και προϲ ἁφην και προϲ ἐπιθεϲιν φαρμακου χειρουϲ γινομεναι κακοηθειϲ εἰϲιν , ἁϲ δη και καρκινωδειϲ τινεϲ εἰρηκαϲιν |
μελαινομεναις χλοεραις τε . Τον δ ' , εἰ σκορπειην ὀλοφυρομενος τις ἀκωκην ἐλθοι , ἀερταζειν περι ἑλκεϊ κεκλεο λυγρῳ | ||
οὐ ζηλων οὐδε βασκαινων αὐτοις της τρυφης , ἀλλα τοὐναντιον ὀλοφυρομενος και ἐλεων , ὁταν ἐπι δωροις , ὡσπερ οἱ |
, ἱνα μη περιφρονουντες και ἀπορουντες παιδων ἐν καιρῳ πολεμου ἀναγκαζωνται ἐξ αὐτων των στρατιωτων ἀφοριζεσθαι εἰς το τουλδον και | ||
βουβωνα : πονεουσι δε , και ἠν κατα την ἰγνυην ἀναγκαζωνται ξυγκαμπτειν . Μηκος δε του σκελεος παραπλησιον φαινεται , |
φονου δικας εἰς Ἀρειον παγον εἰσαγει , και τον στεφανον ἀποθεμενος συν αὐτοις δικαζει . προαγορευει δε τοις ἐν αἰτιᾳ | ||
Ἱστορειται δε , ὁτι Τιθωνος κατ ' εὐχην το γηρας ἀποθεμενος τεττιξ ἐγενετο , ὡς φησι Κλεαρχος ἐν τῳ περι |
τι ποτε ἐστι των ἐν τῳ ὁρισμῳ το μη δεοντως εἰλημμενον , οἱον εἰ τις ὑδατος ὁρισμον ἀποδῳη ὑγρον ποτον | ||
ἀποδεικνυναι την προτασιν . ὁταν μεν γαρ ὁρισμος εἰη το εἰλημμενον του μειζονος ἀκρου , ἀμεσος ἐστιν και ἀναποδεικτος ἡ |
ἡ καταστορεσις δε των ἀμπελων των τριετων τουτῳ τῳ μηνι ἐπιτηδειοτερον γινεται . Δει τουτῳ τῳ μηνι ἐγκεν - τριζοντας | ||
δυϲεκκριτον δυϲαναδοτον και δια τουτο τοιϲ καυϲουμενοιϲ ϲτομαχον ἠ γαϲτερα ἐπιτηδειοτερον του πηγαιου . ποταμια δε ὑδατα και λιμναια παντα |
και των μετριως εὐπορουμενων , ὁς οὐ πολυτελη μεν τραπεζαν παρατιθεται , μαγειρους δε και θεραπειαν ἀλλην πολλην κεκτηται και | ||
ἀγει , ἐπειδη τα ἐργα του μαγειρου εἰς μεσον κομισθεντα παρατιθεται τοις εὐωχουμενοις και φαινεται οἱα ἐστιν . Οἱ δε |
ὀρθαις πλαγιας , εὐτροχους , ὁπη βουληθειη τις ἁμα νοηματι περιαγεσθαι δυναμενας , ἐπ ' ἀκρων δε των κεραιων ἠ | ||
πεπρυτανευται , ἐκειθεν και τα των ἐλπιδων κατ ' ἀκολουθιαν περιαγεσθαι . ἡκετω τοινυν ὁ μουσουργος προς τον μεγιστον βασιλεα |