| συγκοπας του στοματος της γαστρος , ἀλλα και τα των ἑλμινθων σημεια ζητειν : οὑτω γαρ και τα θηρια ταυτα | ||
| : ἐκζεστον δε και λαμβανομενον μετα ναπυος λεπτυντικωτερον εἰναι και ἑλμινθων φθαρτικον . εὐκοιλιωτερον δε το λευκον , το δε |
| παραταξωμαι : προς τι με ἐρωτᾳς τοδε : ἐπιθυμια : ἀποφαντικως , ἀντι του : ἐαν μαχησησθε , παντως ἀπολεισθε | ||
| ἐστι δε και λογικως περι τουτων , τουτ ' ἐστιν ἀποφαντικως και πρεποντως τῃ λογικῃ θεωριᾳ , ζητειν . πρεπει |
| των κατα την ἀγοραν των μεν οἰκτειροντων , των δε ἀγανακτουντων , των δε ὁμοσε τοις δεδρακοσι χωρειν ἐσπουδακοτων . | ||
| τας τουτων οὐσιας ἀφῃρειτο . ἐφ ' οἱς δυσχεραινοντων και ἀγανακτουντων , την παρα παντων ὀργην ἐπαναιρουμενος ταχυ τοις ὑποτεταγμενοις |
| τουτεστι της φυσεως ἡμων δεηθεισης αὐτων ἐπενοηθησαν : οἱον πολλων ἁρπαζοντων και φονων ἐκ τουτων γινομενων ὁ νομοι της ἁρπαγης | ||
| ἀναιδεια ὑμιν ἐμποδων γενηται τους καδισκους ἀνατρεποντων ἠ τας ψηφους ἁρπαζοντων ἠ ἀλλο τι περι την ψηφοφοριαν ἀκοσμουντων , δειξατε |
| ἡμεις δ ' ὑπερ ἡμων αὐτων λεγοντες και το σον θεραπευομεν . μαλλον δε της μεν σης ἀπολογιας και ἡμεις | ||
| ἐχειν οἰκειοτερον : ἐπει και του σωματος ἀει το καμνον θεραπευομεν και πλειονα ποιουμεθα προνοιαν ποδων ἠ ὀφθαλμων , ὁταν |
| τοιγαρουν ἀπο των προποματων . Ἐκ των Θεωνοϲ : οἰνου καθαρτικου χοληϲ ϲκευαϲια . Καϲϲιαϲ # α , ϲκαμμωνιαϲ # | ||
| . ιζʹ . οἰνος δια μηλων . ιηʹ . οἰνου καθαρτικου σκευασια . ιθʹ . οἰνος ἱκανος γυναικι κατασπασαι γαλα |
| φαυλως ἐχειν δοκει περι θεων , οὐ δια τοιαυτης ἀπολογιας θεραπευσομεν ; Ταξις δε μοι γενησεται των λογων ἡ των | ||
| και τοις καρποις γινομενων την μεν χειρουργιαν ἀπαγορευειν χρη . θεραπευσομεν δ ' αὐτο κατα τροπους δισσους : ἠ γαρ |
| ἠ παιωνιας κοκκους ιε ἐρυθρους . Θαυμαστως δε ποιει και σπογγος καινος ὑγρᾳ πιττῃ δευθεις και καυθεις ἐν χυτρᾳ , | ||
| εἰς συμφωνον ληγουσαν προσηγορικα ὀντα ἠ κυρια βαρυνεται : πυργος σπογγος φθογγος Γοργος το κυριον , γοργος δε το ἐπιθετον |
| ἑκαστον γνωριζομεν , ταυτα ἐκεινου ἀρχη ἐκ δε των ὁρισμων γινωσκομεν ἑκαστον των ὀντων , οἱ ὁρισμοι ἀρα ἀρχαι . | ||
| ἠ βραδεως . και φησιν ἐκ τεσσαρων τινων σημειων τουτο γινωσκομεν , ἀπο τε της ὀδυνης και της βηχος και |
| ἡ ἀπο των ἐσχατων . αἰγειρος γαρ ἐπανω ἠν του θεατρου , ἀφ ' ἡς οἱ μη ἐχοντες τοπον ἐθεωρουν | ||
| ζῳα προσαχθεντα ἐξ Ἰνδιας ὡς θαυμα ἐπι του της Κωνσταντινουπολεως θεατρου ἑκαστοτε τῳ λαῳ ἐπεδεικνυντο . κεφ . κεʹ . |
| ὑποδραμοι : αὐταρ ἑκαστη ἰση μετρηθεισα δυω περιτελλεται ἀστρα οὐ γραμματικου τουτο νοησαι , ὁτι ἡλικη ἐστιν ἡ ἀπο της | ||
| προοιμιον , και θαυ - μαζω Σεκουνδου του συγγενομενου αὐτῳ γραμματικου , πως τα ἀλλα δεξιος ἐπι λεξιν ὠν και |
| μεχρι γονατων διηκει . ἐγχυτριστριαι : αἱ τας χοας τοις τετελευτηκοσιν ἐπιφερουσαι : Πλατων Μινωι ἠ Περι νομου . ἐλεγον | ||
| ] . ὁ δε Ἀχερων ἀπο των γινομενων ἐπι τοις τετελευτηκοσιν ἀχων παρηχθη [ και ἡ Ἀχερουσια λιμνη ] . |
| ἰχνους λαβεσθαι οἱος τε ὠν οὐδε ἀρχης ἡστινοσουν ἐπιδραξασθαι εἰσω φερουσης , ὁτε δε ὁ προφητης ἐκεινος ἀναπετασας τα προπυλαια | ||
| ἀπο των αὐτων φυτευομενων αἱ θ ' ὁλως ἀκαρπιαι μη φερουσης της χωρας . Ἐκ δυοιν γαρ ἠ και πλειονων |
| οὐ πολυ της Σχεδιας ὑπερθεν . μετα δε το των Μιλησιων τειχος ἐπι το Σεβεννυτικον προϊοντι στομα λιμναι εἰσιν , | ||
| το ἐθνικον Ἀρταιοτειχιτης . Ἀρτακη , πολις Φρυγιας , ἀποικος Μιλησιων . Δημητριος δε νησιον εἰναι φησι και Τιμοσθενης λεγων |
| ὁρκων και κολασεων . οὐκ εὐπειθως δε ἀκροωμενων ὑφηκε της ἀπειλης , ἱνα μη τις ἐκ των νεοληπτων στρατων ἐπιγενοιτο | ||
| : ] ἐπανακυκλοι δε τον λογον ἱνα μη λαθῃ της ἀπειλης . τα οὐν ἀνταποδιδομενα τῃ μοχθηριᾳ δια τουτων παριστησι |
| λαβοντα ἀποχωρειν . και μηδεις νομισῃ ὡς ἐγω ὑπερ ἐμαυτου ἀγανακτων ταυτα εἰρηκα μαλλον ἠ ὑπερ ὑμων δεδιως μηποτε ἀρα | ||
| ἐπι τῃ τυραννιδι αἰτιαν σχων και φυγῃ ἀιδιῳ ἐλασθεις , ἀγανακτων τ ' ἐπι τῃ συμφορᾳ και τιμωριαν παρα των |
| τουτῳ και το Α ὑπαρχει παντι οἱον τῳ Γ , συλλογιστικος οὑτος ὁ λογος . ἐαν δε οὑτως εἰπω , | ||
| γε πως ἐξει το πραγμα ; ὁ δε κατα συστολην συλλογιστικος : ἀλλα μην ἡμερα ἐστιν , φως ἀρα ἐστιν |
| καχαλω καγχαλω . παρα το ἐν χαλασματι εἰναι την ψυχην χαιρουσαν , εἰ γε το ἐναντιον ἐν τῃ λυπῃ συνεσταλται | ||
| με παρα το εἰωθος και τῳ προσωπῳ και τοις ὀφθαλμοις χαιρουσαν ὠ Γλυκεριον ἠροντο , τι σοι τηλικουτον γεγονεν ἀγαθον |
| ἐφη ] τυραννον ” : πως ἀν τις ἀτυχιαν ἀριστα φεροι : „ εἰ τους ἐχθρους χειρονα πραττοντας βλεποι „ | ||
| βορεαο μι ' οἰη φοινισσοιτο , ἐκ βορεω πνοιας κε φεροι , νοτιη δε νοτοιο : ἠ και που ῥαθαμιγγες |
| κεφαλαιωδη και περι των Ῥωμαιων των κατασχοντων αὐτην και κατεσκευασμενων ὁρμητηριον προς την συμπασαν ἡγεμονιαν , προσειληφθω και ταυτα , | ||
| των ἐν Ἰωνιᾳ : λειπει ἡ ἀπο . ὁρμωμενοι : ὁρμητηριον ἐχοντες . ἐλπιδα δ ' εἰναι : ἐφασκε δηλονοτι |
| ὁμοιως κειμενου του ἐπικυκλου κατα το ἐλαχιστον δε ἀποστημα της σεληνης ὁπερ ἀποδεδεικται τοιουτων λγ λγ , οἱου ἐστιν ἡ | ||
| και πεντηκοντακις καταμετρειται ὁ κυκλος οὑτος ὑπο της διαμετρου της σεληνης , δις δε και ἡμισακις ὁ της σκιας κατα |
| ἰστεον δε ὁτι το ἐμμεναι ὁ Ἡρακλειδης οὐ κατα την δοκουσαν τοις πλειοσιν ἀκολουθιαν παραγει , ἀλλα την προπαραληγουσαν αὐτου | ||
| και λεγοντας οἱς λεγεις ἐκαλυψας . ὁς γε και την δοκουσαν ὡραν των ἐμων ἐπιστολων παρελη - λυθας . ἀλλ |
| ἁμα και χαιρει . Κινδυνευει . Τι δ ' ὁταν ἀνελπιστως ἐχῃ κενουμενος τευξεσθαι πληρωσεως ; ἀρ ' οὐ τοτε | ||
| της ὡρας συγκλειουσης παντες μεν ἀπεγινωσκον , ὁ δε Φιντιας ἀνελπιστως ἐπι της ἐσχατης του χρονου ῥοπης δρομαιος ἠλθε , |
| δια των σκιοθηρικων δεικνυται . Το δε του ὁλου κυκλου πεντεκαιδεκατον πεμπτον ἐγγιστα της διαμετρου γινεται . Ἀν τοινυν ἐπιπεδον | ||
| ἐστιν αὐ συν εἰκαδι , Ὑδροχοου τεσσαρα λαμπρομοιρια , Το πεντεκαιδεκατον αὐ συν εἰκαδι , Των Ἰχθυων δε δωδεκα συν |
| ἐνεντες και ἑαυτους ἐπικατασφαξαντες , ἐλευθεροι το πεπρωμενον ἀπ ' ἐλευθερου και εὐγενους φρονηματος ἐξεπλησαν . ἀλλ ' οὑτοι μεν | ||
| τον νουν ἐχων ὑποχειριον εἰς τον πιθον δεδωκα . οὐκ ἐλευθερου φερειν νενομικα κοινωνουσαν ἡδονην ὑβρει . τον τῃ φυσει |
| ἀκηρατον εἰναι και παντος κακου ἀχραντον . δει γαρ τοις ποιητικην μετιουσιν αἰδους μεμοιρασθαι παντως : διο και τας Μουσας | ||
| την δ ' ἁπλως οὐδ ' εἰναι τεχνην , την ποιητικην , ἀλλ ' ἐπιπνοιαν ἐκ Μουσων , ὁς δ |
| ὁσιοτητος διττος τροπος : ἠ γαρ περι την ἐκφοραν των τετελευτηκοτων αἱ τιμαι γινονται ἠ περι τα νομιζομενα κατα τα | ||
| φυσει . φυλαξαμενος οὐν γυμνοις ὀνομασι καλεσαι γονεις ἐπι παιδων τετελευτηκοτων κληρονομιαν , ὑπερ του μη δοκειν ἀπευκτην ὠφελειαν προσνεμων |
| των δε Λατμιων προελθοντων και την εὐσεβειαν αὐτης θεωμενων και θαυμαζοντων οἱ ἀποκεκρυμμενοι ἐξανασταντες κατελαβοντο την πολιν κρατησαντες αὐλοις και | ||
| της πραξεως γενομενης καθ ' ὁλην την Ἑλλαδα και παντων θαυμαζοντων το παραδοξον , ὁ μεν βασιλευς Κρεων θαυμασας την |
| δε , ἐπει ἑωρα τα εἰς σος ληγοντα ὑπερ δυο συλλαβας ὀξυνομενα , τῳ η παραληγομενα , ἑτερον ἐχοντα σ | ||
| δια διφθογγου γραφεται . Τα δια του υρος ὑπερ δυο συλλαβας , εἰτε κυρια , εἰτε προσηγορικα , εἰτε ὀξυτονα |
| Ἐλυμνιατης . Ἐλυρος , πολις Κρητης , ὡς Ξενιων ἐν Κρητικοις . ὁ πολιτης Ἐλυριος . Ἐλωρος , πολις Σικελιας | ||
| ἐναντια ἡγησαμενον ἀνεθεσαν οἱ Αἰτωλοι . ἐστι δε ἐν τοις Κρητικοις ὀρεσι και κατ ' ἐμε ἐτι Ἐλυρος πολις : |
| παραθεμενος ἑαυτῳ δελτον , εἰς ἡν νυκτος ἐμελλε γραψειν τα λεχθησομενα ἐν τῳ δημῳ , νεκρος ἀνευ τραυματος εὑρεθη , | ||
| γαρ μετ ' ὀλιγον εἰ ληρος εἰναι σοι δοξει τα λεχθησομενα . και πρωτον γε ἐκεινο πανυ ἠγνοηκεναι μοι δοκεις |
| δεσποτης , οὑτω και του νομου πολλακις μαλθασσει τον θυμον φιλανθρωπος βασιλευς , και προσταττοντος ἀποσφαττειν , εἰ τυχοι , | ||
| . τοιαυτ ' ἀπηυρω ] τοιουτων , φησιν , ἐπετυχες φιλανθρωπος γενομενος . ἐν ἠθει δε ὁ λογος , οἱον |
| ὁμοια τοις Σαρδιανοις . ἰδιωτατη δε ἡ φυσις ἡ των Κρητικων , παραπλησια δε τροπον τινα τοις Ἀσκαλωνιοις , εἰ | ||
| ' ὑπο τινων ὡς Λακωνικα εἰη τα πολλα των νομιζομενων Κρητικων , το δ ' ἀληθες εὑρησθαι μεν ὑπ ' |
| ὑπο ἡγεμονι Ὑλλῳ τῳ Ἡρακλεους Ἀχαιοι περι ἰσθμον τον Κορινθιων κρατουσι μαχῃ , και Ἐχεμος ἀποκτιννυσιν Ὑλλον μονομαχησαντα οἱ κατα | ||
| ' εὐρυνωτοι φωτες ἀσφαλεστατοι , ἀλλ ' οἱ φρονουντες εὐ κρατουσι πανταχου . Μεγας δε πλευρα βους ὑπο σμικρας ὁμως |
| ἐστιν ἀγωνιωντος τα ῥηματα και δεδοικοτος το μελλον . εἰτα θελησας εἰπειν ἡξει Φιλιππος ἐπι την πολιν οὐ φανερως αὐτο | ||
| ἐπεμπον . . . Ὁ δε Φρυξ ὁ Μιδας ἑλειν θελησας τον Σατυρον , οἰνῳ φαρματτει τα ναματα , και |
| ὁμοιως και το χαριστος . Ἰστεον ὁτι τα παρα πολις συντιθεμενα του ἁπλου φυλαττει την κλισιν , Νικοπολεως Ἀμφιπολεως : | ||
| ἐστιν , οὑ ἐν ἀρχῃ τα φυλλα λαχανευεται εἰς ἁλμαιας συντιθεμενα . ἐστι δε πλατεα , τραχεα τοις περιξ , |
| , περιβαλλων ἡμιν ἱερωτερον τειχος . Πολιν , οὐκ ἀνδρα θεραπευσεις , βουλην δε νοσουσαν και κινδυνευουσαν ἀποκλεισθηναι , μελλεις | ||
| εἰ δακνωδες ἁμα και γλισχρον εἰη το ἐπιῤῥεον , ἀριστα θεραπευσεις . Περι διαγνωσεως του εἰναι το ἐνοχλουν αἰτιον ψυχρον |
| των στεφανωματων λιβανωτιδα και λιθον πυριτην και ἁλας και τρυγα κεκαυμενην και νιτρον και κισηριν το κατα λογον ἑκαστου και | ||
| πυριατεον σπογγοις το μοριον , και εἰ αἱμορραγοιη , κηκιδα κεκαυμενην ἠ σπογγον καινον ἀποβαψαντα εἰς πισσαν ὑγραν και καυσαντα |
| δε ὁ ἱστορικος Κυμαιον . οὐκ ὠκνησαν δε τινες και Σαλαμινιον αὐτον εἰπειν ἀπο Κυπρου , τινες δε Ἀργειον , | ||
| σοφισταις διελεγετο και καρτερικωτερον ἐν τῳ παγῳ διενυκτερευε και τον Σαλαμινιον κελευσθεις ἀγειν γεννικωτερον ἐδοξεν ἀντιβηναι και “ ἐν ταις |
| ἐνδεδυκως , χλαμυδα δε ἐφεστριδα περιβεβλημενος πολυτελη και ὑποδουμενος λευκας Λακωνικας , στεφανον δαφνης χρυσουν ἐστεμμενος , και διανεμων τα | ||
| μα τον Διονυσον , οὐδ ' ἐγω γαρ τας ἐμας Λακωνικας , ἀλλ ' ὡς ἐτυχον χεζητιων , ἐς τω |
| , προς Ἱμεραιους καταψευσομαι σου , κἀν ἐτι παραστῃ . χαλεπωτερον δε σοι οἰμαι και τουθ ' , ὁπερ προπεμπειν | ||
| , ἀλλα χαλεπωτερον γε ἐκεινου και ποικιλωτερον : πως δε χαλεπωτερον και ποσαχως συμβαινει και πως προς αὐτο ἐνστατεον , |
| παιδικην ἀγωγην ἐφυλαξαν μεχρι των τελειων ἡλικιων , και δια ποιητικης ἱκανως σωφρονιζεσθαι πασαν ἡλικιαν ὑπελαβον : χρονοις δ ' | ||
| ” ; καιτοι λαβομενος ἀν ἐγω των Ἀθηνων ἐπι της ποιητικης ἐξουσιας ἐπεισηγον ἀν ἐρωτας θεων και κρισεις και κατοικησεις |
| πλουσιοις των τε κινδυνων και των ἀναλωματων , ὡς εἰδεν ἀγανακτουντας αὐτους , δι ' ἑτερου τροπου την τ ' | ||
| αὐτο και ἐπι των ῥυθμων γινομενον ἐθεασαμην , ἁμα παντας ἀγανακτουντας και δυσαρεστουμενους , ὁτε τις ἠ κρουσιν ἠ κινησιν |
| δικην ἀψυχου : δευτερον , το ἐπι πλημμελει βλαβῃ της ἀποκριτικης δυναμεως γινομενον . Τοιγαρ ὁτι της ἀποκριτικης δυναμεως πλημελως | ||
| κρισεως παχος ἐχοντα παρυφισταμενα φαινεται , δια ῥωμην μαλλον της ἀποκριτικης δυναμεως γινεται , τα φαυλα και ἀρχεια πανυ διωθουμενης |
| καθαπερ εἰς ἀτυχη παραπηδων ἀγελην ἐθοινατο ταις ἐπιθυμιαις την των ἀθροισθεντων ὡραν , παντων μεν ὁρωντων , μαλιστα δε ὡν | ||
| ἀπηντησε τοις Ἡρακλειδαις . κατα δε τον Ἰσθμον των στρατοπεδων ἀθροισθεντων , Ὑλλος μεν ὁ Ἡρακλεους εἰς μονομαχιαν προεκαλεσατο των |
| Ὁ μεν οὐν Ἱππαρχος ἐπεχειρησε μεν και την τοιαυτην διορθωσιν ποιη - σασθαι . πανυ δ ' ἀναισθητως ἀνεπιστατως και | ||
| δε και σκυλτικος ἐν ἀρχῃ , ὑστερον δε και κερδη ποιη - σει και προκοπας και ἐχθρων ταπεινωσιν . ἐπι |
| δητ ' ἐγνωκας ὡς οὐδεν λεγεις ; και των θεατων ὁποτεροι πλειους σκοπει . και δη σκοπω . τι δηθ | ||
| ἐκεινοις οὐ ξυμμαχησειν και σφισι προσιεναι και οὐ διαμελλησειν περισκοπουντας ὁποτεροι κρατησουσιν . ναυσταθμον δε ἐπανα - χωρησαντας και ἐφορμηθεντας |
| και τοτε μεν ἡ ἑτερα , ἀλλοτε δε ἡ ἑτερα κρατει . δοξης μεν οὐν ἐπι το ἀριστον λογῳ ἀγουσης | ||
| Τοὐργον παρεσται φανερον : ἀλλα δεξιαν προτεινε χειρα , και κρατει των σων ὁπλων . Ἐγω δ ' ἀπαυδω γ |
| ἐν παθεσιν ᾐ τα ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους , συγγνωμονικον ὑπαρξει το χρωμα , ὡς ἐπι της δακρυουσης νυκτωρ | ||
| διαφοραν αὐτων δεικνυσιν : λεγω δε το παραγραφικον , το συγγνωμονικον : ἐκει μεν γαρ ἐφαμεν τα του δικαιου μορια |
| πολυ κοποϲ ἀμετροϲ και περιπατοι ϲυντονοι και ἱππαϲια ϲυχνη και ἀφροδιϲιων ἀκαιροϲ χρηϲιϲ ψυχροποϲια τε ἀηθηϲ και ψυχρων ἠ πολλων | ||
| τηϲ γαϲτροϲ ὑπαγωγαι ϲυμφερουϲι δια των μετριωϲ καθαιροντων . Ἐξ ἀφροδιϲιων ὠφελειαι εἰϲιν αἱδε : πληϲμονην κενωϲαι και ἐλαφρον παραϲχειν |
| του γενους των ἀνθρωπων αἰει ποιησομενον εὐχας ὑπερ τε κακων ἀποτροπης και μετουσιας ἀγαθων . παραλαβων δε την ἀρχην οὐχ | ||
| μανιαν ἠ τινα ἀνοιαν κακον τι ἐπιχειρωσιν πραττειν , τοτε ἀποτροπης ἑνεκα ὡς φαρμακον χρησιμον γιγνεται ; και ἐν αἱς |
| θεων ὀπιν ᾐδεσατ ' οὐδε τραπεζαν , την ἡν οἱ παρεθηκεν : ἐπειτα δε πεφνε και αὐτον . καιτοι θεος | ||
| Πολυδωρον τον υἱον Πριαμου : αὐτωι γαρ ὁ βασιλευς Πριαμος παρεθηκεν μικρον ὀντα μετα των χρηματων , ἱνα αὐτος περισωθηι |
| εἰς τρισχιλιους , και μην ἐξ Εὐβοιας ἁπασης οὐκ ἐλαττους τρισχιλιων . ὁπλιτικον μεν δη τοσουτον : ἱππεις δε Βοιωτων | ||
| ; Οὐκ ἀν διαλεχθειην διεσπλεκωμενῃ ὑπο μυριων τε τωνδε και τρισχιλιων . Ὁμως δ ' ἐπειδη και τον οἰνον ἠξιους |
| ἀμυητῳ των μαθηματων γνωριμα γενεσθαι . πρωτον δε μνημονευσομεν των ἀριθμητικων θεωρηματων , οἱς συνεζευκται και τα της ἐν ἀριθμοις | ||
| των εἰρημενων ἀπο του Φιλολαου . Περι της δια των ἀριθμητικων λογων ἁρμοσεως των φθογγων . Περι του δις δια |
| περι του τον γυμνασιαρχον , των ἰσχιων αὐτου ἡπτετο : ἀγανακτουντος δε , ἐφη , “ τι γαρ ; οὐχι | ||
| Ἐκλαβων γαρ ὡς ἐοικεν ἱππον ἀλινδουμενον γραψαι , τρεχοντα ἐγραψεν ἀγανακτουντος δε του ἀνθρωπου γελασας ὁ Παυσων κατεστρεψε τον πινακα |
| παρεδοσαν . μετα δε την ναυμαχιαν οἱ μεν Κορινθιοι καταπλαγεντες κατεπλευσαν εἰς Πελοποννησον , οἱ δε Κερκυραιοι θαλαττοκρατουντες της κατ | ||
| ὁτι ἡ Μυτιληνη ἑαλωκεν . βουλομενοι δε το σαφες εἰδεναι κατεπλευσαν ἐς Ἐμβατον της Ἐρυθραιας : ἡμεραι δε μαλιστα ἠσαν |
| ὁτε ἠκουσε του Μεμνονος ὁ σεβαστος Ἀδριανος . Μεμνονα πυνθανομαν Αἰγυπτιον , ἀλιω αὐγαι αἰθομενον , φωνην Θηβαικω ' πυ | ||
| ” και ὁ μεν ἀπηλθεν : ἐγω δε προς τον Αἰγυπτιον εἰσελθων τυπτων τε αὐτον πυξ κατα των προσωπων και |
| ὀρθως τῳ σωματι και † αὐτα κατορθουμενα . κακιας γαρ ἐπικρατουσης ἐν τῃ ψυχῃ , εἰς πονηρα και αὐτα συντελεσουσι | ||
| ψιλην δυσκρασιαν καμοντων τα οὐρα πανυ λεπτα διαφαινεται της οἱασδητινος ἐπικρατουσης δυσκρασιας , ἡττον δ ' αὐ λεπτα διαφαινεται , |
| δε ταυτα [ . . ] : ἀπατης δικαιας οὐκ ἀποστατει θεος , και : ψευδων δε καιρον ἐσθ ' | ||
| οὐ , ἀλλ ' ἐξ ἰσης και ἀμφω των νομων ἀποστατει : και οὐδεν παρα τουτ ' οἰμαι βελτιω ταυτ |
| . 〛 φευ φευ : Ἐστι μεν και σχετλιαστικον και θαυμαστικον , νυν δε θαυμαστικον . 〚 περιπετεσθε : Ἀντι | ||
| ὁμοιον καταληκτικον . οἱον το ] προαναφωνησις . οἱον ] θαυμαστικον , δεινον , μεγα τι , χαλεπον . ἐραν |
| παντας τους Μακεδονας ὑπερφρονειν ἐδοξε , τας [ τε ] εὐπραγιας αὐτωι φθονου ἐπαξιας ἐποιει . ἐπι δε τωι φθονωι | ||
| εἰρηνης . ἐω λεγειν τας των βασιλεων μεγαλας και ὑπερογκους εὐπραγιας , οἱς ἀγωνισμα πρωτον εὐθυς ἁμα τῃ παραληψει της |
| διπλης μονοστροφικης και συνεχους . οἱ δε στιχοι εἰσιν ἰαμβικοι τριμετροι ἀκαταληκτοι ρμθʹ , ὡν τελευταιος : και ταυτ ' | ||
| ἐν ἐκθεσει του δραματος . οἱ δε στιχοι εἰσιν ἰαμβικοι τριμετροι ἀκαταληκτοι ιηʹ . βατ ' ἐκ δομων ] ἑτερα |
| ἀπο τυχης : μακαριζω : ἀντι του : ἀξιους κρινω θαυμαζεσθαι : ἀντι του ἐχοντας : ἐπιλεκτοις ἐκκριτοις : την | ||
| μαντικης δε εἰς ἐξουσιαν παριουσης , λογων δε εἰς το θαυμαζεσθαι , Ῥωμαιων δε εἰς το θαρρειν , βαρβαρων δε |
| ἡ γη και οὑς διεμερισαντο τα θηρια , και οὑσπερ κατεφαγεν το πυρ δια τους ἐμους λογους : νυν ἐγνωκα | ||
| ἐκλεξασθαι τουτους προὐτρεπετο . και ὁ λεων θυμωθεις τον ὀνον κατεφαγεν . εἰτα τῃ ἀλωπεκι μεριζειν ἐκελευσεν . ἡ δ |
| ἁμαρτανειν δια της θυσιας του περι ἁμαρτιας : ὁ γαρ ἀμνηστιαν ἐφ ' οἱς ἡμαρτεν αἰτουμενος οὐχ οὑτως ἐστι κακοδαιμων | ||
| ἠρεθισε τον δημον , και το πυρ ἡψε μετα την ἀμνηστιαν , και ἐς τας οἰκιας των ἐχθρων ἐπεμψε και |
| ἀπο του Ζ ἐπι το Γ ἐπιζευγνυμενη ἐκβαλλομενη συμπεσειται τῃ ἀντικειμενῃ τομῃ , και ἡ ἀπο της συμπτωσεως ἐπι το | ||
| . ὁμοιως δη δια την ΑΒΓ ὑπερβολην οὐδε τῃ Ε ἀντικειμενῃ συμπιπτει . οὐδε ἡ Ε ἀρα τῃ Ζ συμπεσειται |
| . [ το δε δραμα την ἐπιγραφην ἐσχεν ἀπο της παρεχουσης την ὑποθεσιν Ἀντιγονης . ] Κειται δε ἡ μυθοποιια | ||
| Ζακυνθῳ λιμνης φησιν Εὐδοξον ἱστορειν ὁτι ἀναφερεται πισσα , καιτοι παρεχουσης αὐτης ἰχθυς . Ὁ τι δ ' ἀν ἐμβαλῃς |
| οἱ πολεμιοι σκηνας ἐπι τας ναυς ἐφευγον . οἱ δε Σικελιωται διωκοντες παρα ταις ναυσι τους πλειστους διεφθειραν . Σελινουντιοι | ||
| δη λογους εἰπεν . Οὐτε πολεως ὠν ἐλαχιστης , ὠ Σικελιωται , τους λογους ποιησομαι οὐτε πονουμενης μαλιστα τῳ πολεμῳ |
| τους εὐδοκιμωτατους διαρρηδην ἀποφαινεσθαι ἀριστον των πολιτικων λογων εἰναι τον Δημοσθενικον : ἀλλα τους μεν δικανικους και συμβουλευτικους των λογων | ||
| ἀρχης ἐλθοντες λεγωμεν τας ἰδεας , ἐξ ὡν ἐφην τον Δημοσθενικον συγκεισθαι λογον : τας δε ὑποβεβηκυιας αὐταις ἠ και |
| ἠ οὑτω : προιων δε ὁ χρονος το σαφανες ἡμιν κατεδειξεν , ὁπως την του πολεμου δοσιν , τουτεστι τα | ||
| ἀτοκιοις και ἀλλαις μηχαναις ἀμβλουν : μη ζῳοις ἐμπαλιν ἠ κατεδειξεν εἰτ ' οὐν ὁ θεος εἰτε τις και νομοθετης |
| Ἀφροδιτῃ ἡ Σεληνῃ ἐαν προσγενηται , το ἑταιρικον και λαγνον ἐπακολουθησει και ζηλοτυπιαι και στασεις γενησονται και εὐυποκριτος ἡ συμβιωσις | ||
| γυνη μελλοι ἐκτιτρωσκειν , ἐν μεν τῃ πρωτῃ ἡμερᾳ κινδυνος ἐπακολουθησει θανατωδης , ἐν δε τῃ βʹ ἀκινδυνως ἀπαλλαγεισα σωθησεται |
| Τας δε της ψυχης πως ; Ἐπιθυμητικου , θυμοειδους , λογιστικου . Ἠ ταις διαφοραις των ἐνεργειων , αἱ γινονται | ||
| εἰη ἀν και ἡ ἑκαστου τελειοτης : του μεν δη λογιστικου μερους τελειοτης ἐστιν ἡ φρονησις , του δε θυμικου |
| ἐστι και δυσυποβιβαστος , ἐτι δε φρικοποιος και γεννητικος χολης ἀφροδισιων τε ἐφεκτικος . αὐξονται δ ' ἐν τοις κηποις | ||
| ἐκριθη . Καυσος , ϠΧΔΡΚΥ . Ἐν Ἀβδηροισι Νικοδημον ἐξ ἀφροδισιων και ποτων πυρ ἐλαβεν . Ἀρχομενος δε ἠν ἀσωδης |
| χρηϲτεον . και γαρ ἡ ποταμια ψαμμοϲ και οἱ ἀερεϲ ὑγροτεροι εἰϲιν ἐκ των ἀναθυμιαϲεων . ἀφθονιαϲ δε οὐϲηϲ ἁλων | ||
| δε οἱ τα ἐναντια . Οὐ τουτο λεγει ὁτι οἱ ὑγροτεροι τας ῥινας και την γονην ὑγροτεροι εἰσι . τις |
| ; τινας δε ὁρκους προτεινωμεν ; κἀν Σειρηνων τις γενηται πιθανωτερος , ὁ ἀνδροφονος οὐκ ἀκουει . μονοις ἱκετευειν με | ||
| συνεβη καταπορνευθεισας , ὡς εἰρηκε Τιμαγενης , αἰσχρως ἀπολεσθαι . πιθανωτερος δ ' ἐστιν ὁ Ποσειδωνιου λογος : τα μεν |
| βος ͵αχ , ὁ δε προστιθεμενος ͵Ϛυ : τουτο δε ἀπειραχως δεικνυται . η . Κυβῳ και πλευρᾳ προσθειναι τον | ||
| καταγραφης , και οὑτως ἐσται το αὐτο , και ἑκατερως ἀπειραχως ἐσται το προκειμενον . κθʹ . Και τουτου παραδοξου |
| Ἀνατειλασα τοινυν ἡ Σωθις χρυσοειδης εἰς ἁπαντα γινεται συμφορος : εὐφοριαν γαρ και τα καλλιστα τῃ χωρᾳ μηνυει , τας | ||
| μαγοι δυο ταυτα ἐμαντευσαντο , εὐετηριαν την ἐξ ὡρων και εὐφοριαν την παρα τον της ἀρχης αὐτου χρονον και πολλους |
| δ ' ἀπεριοριστον , ὀλιγα των ὁσα μεγαληγοριας ἀποτελεστικα του πιστωσασθαι το προκειμενον ἑνεκα και δη διεξιμεν . ἀποδειξιν ὁ | ||
| τις ὑπολαβοι , οὐδε δια της εἰς ἀδυνατον δειξεως δυνατον πιστωσασθαι , ὁτι προς ἑαυτην ἀντιστρεφει ἡ του καθολου ἐνδεχομενου |
| , κυριε μου Ἁβρααμ , ὁτι και καρπον κοιλιας ἐξ ἐπαγγελιας ἡμιν ἐδωρησαντο τον Ἰσαακ ; ἐκ γαρ των τριων | ||
| ὁ τεχνικος περι των λογικων διαλαμβανων στασεων εἰκοτως κατα τας ἐπαγγελιας ἐπι τας νομικας μεταβεβηκε , και ζητησειε δ ' |
| ἠν φυσει φλεγματωδης ᾐ : κνεωρου ποσον τριψας , διειναι μελικρητου κοτυλῃ αἰγινητικῃ , τουτεῳ κλυσαι : ἠν δε χολωδης | ||
| ἠν οὐν φλεγματωδεα ᾐ , κνηστρου ὁσον ποσιν διιεναι ξυν μελικρητου κοτυλῃ , και κλυσαι . Καθαρτικον μαλθακον ὑδωρ ἀγει |
| Καισαρα ἀνῃρηκοτες , κινουσι πολεμον , πολυν περι την Μακεδονιαν ἀθροισαντες στρατον . Και συμμιξαντες ἐν Ἀμφιπολει της Μακεδονιας Ὀκταβιανῳ | ||
| , Καμαριναιοι δε Σικελους και τους ἀλλους συμμαχους πλην Γελῳων ἀθροισαντες , Γελῳοι δε Συρακοσιοις οὐκ ἐφασαν πολεμησειν : Συρακοσιοι |
| δαιμονα “ . ἐγγαστριται ⌈ δε Γ και Εὐρυκλειδαι ἐκαλουντο ἐντευθεν παντες οἱ μαντευομενοι , Γ ἐντευθεν και παντες οἱ | ||
| . Ἀπο της Φαιας εἰς τον Διονυσον σταδιοι Ϙʹ : ἐντευθεν [ ἐν ] ἀριστερᾳ καταγου . Ἀπο του Διονυσου |
| , ἡ δε συνθεσις ἐστιν αὑτη . Λιθαρ - γυρου λειοτατης δραχμας κ . ψιμμυθιου , ἰου , ἀνα οὐγγιας | ||
| χηνος ἠ νησσης νεοσφαγους θερμον διδοναι ἠ τριφυλλου της ἀσφαλτωδους λειοτατης ὁσον κοχλιαρια α ἠ β μεθ ' ὑδατος κοτυλων |
| περι ἰδεων γενικων λογον , ἀκριβεστερον λεξομεν . Ἐτι καλλους ποιητικοι και οἱ κατα συζυγιαν μερισμοι δια τας ἰσοκωλιας , | ||
| μεν ἐπι των ποδων β ἀστερες της αὐτης ἐνεργειας εἰσι ποιητικοι τῳ τε του Ἑρμου και ἠρεμα τῳ του Ἀρεως |
| ποτον οὐκ εἰσεφερετο , των [ δ ' ] ἀλλων ἡσυχαζοντων , μισοπονηρως διατιθεις ἐκελευσεν εἰσφερειν : ὁ δε κεκληκως | ||
| ἰσως τας γενομενας ὑμιν σπονδας ἐχειν τι βεβαιον , αἱ ἡσυχαζοντων μεν ὑμων ὀνοματι σπονδαι ἐσονται , σφαλεντων δε που |
| ' ἐγω , ὠ ἀνδρες , τουτο μεν πρωτον θαυμαζω Μελητου , ὁτῳ ποτε γνους λεγει ὡς ἐγω οὑς ἡ | ||
| . το μεν οὐν ὀνομα , ὡσπερ ἐφην , ἠν Μελητου του μαθητου αὐτου και διακονου ἁμα : οὑτος γαρ |
| παντα ποιησαντος και ἑνος μονου , τῃ δε αὐτου θελησει δημιουργησαντος τα ὀντα : τουτο γαρ ἐστι το σωμα ἐκεινου | ||
| τα δε [ τινα ] τουτοις ἀνομοια κεκτημενος θεληματι του δημιουργησαντος πνευματος μετειληφεν ὑλικου . τα δε καθ ' ἑκαστα |
| τινας εἰτε δι ' ὁπλων . Ἡνικα της θαλαττης ἠρξαν Μυτιληναιοι , τοις ἀφισταμενοις των συμμαχων τιμωριαν ἐκεινην ἐπηρτησαν , | ||
| ὑπηκουσαν Χιοι και Βυζαντιοι , και μετα τουτους Ῥοδιοι και Μυτιληναιοι και των ἀλλων τινες νησιωτων : αἰει δε μαλλον |
| κατηγορω κατα τινος λεγεται , ὁ και ἀπο γενικης προς αἰτιατικην ἐχει την συνταξιν , ὡς το κατηγορω σου ἀμαθιαν | ||
| χρη ἀρα ἀπορειν ἑνεκα τινος το μεν φιλω ἐπ ' αἰτιατικην φερεται , το δε ἐρω ἐπι γενικην . . |
| εὐγαιον : Σελευκειαν τε και Κτησιφωντα και Βαβυλωνα προςεκτησατο . Μεσσηνιους τε μαχῃ νικησας κτημα τε και τουτους αὐτῳ ποιησαμενος | ||
| . τους δε παρα τον πορθμον κατοικουντας Ῥηγινους τε και Μεσσηνιους ὁρων ἱκανην δυναμιν ἐχοντας συντεταγμενην , εὐλαβειτο μηποτε των |
| ἀχθεισα εὐθεια τεμνῃ ἑκατεραν των τομων και την τας ἁφας ἐπιζευγνυουσαν , ἐσται , ὡς ὁλη ἡ διηγμενη προς την | ||
| οδ μδ γοʹ ἀπο δε ἀνατολων Ἰβηριᾳ , κατα την ἐπιζευγνυουσαν τα ἐκτεθειμενα περατα δια των Καυκασιων ὀρων γραμμην , |
| σκιᾳ : ὁταν δε σοι δοξῃ κατασκευασαι το φαρμακον , λεανας τουτο μετ ' ὀξους σκιλλιτικου , και τηξας τα | ||
| το μεν ἀφεψημα καταιονα τους μαζους , τον δε φακον λεανας καταπλαττε . καλως δε ποιει και το σελινον καταπλαττομενον |
| ὁ μεν γαρ λογος τροφη διανοιας ἐστι : τουτον δε ἀκαθαρτον ἡ πονηρια ποιει των ἀνθρωπων . Ἀνδοκυδου Πυθαγορειου . | ||
| το αἱμα . τουτο οὐν ἀναδιδοται εἰς παν το σωμα ἀκαθαρτον ὀν , και λοιπον καινοτομειται το της φυσεως νομιμον |
| καταρρυτον εἰναι , και Ὀφιουσσα . Ἀριστοτελης ἐν τῳ περι θαυμασιων ἀκουσματων φησιν ὁτι ἐν Τηνῳ τῃ νησῳ φασιν εἰναι | ||
| , ὁ την ἡμεραν οὐ βλεπει , ὡς Ἀριστοτελης περι θαυμασιων , τους δε Λωτοφαγους καθευδειν ἑξαμηνον . Γερμη , |
| ἱλαριας μετεχειν , ἐναντια δε ἀγοραζειν , οἰκιας ἠ χωρας μισθουσθαι ἠ μετοικιζεσθαι , ἐκτιτρωσκειν δε ἐπικινδυνον και ταις αὐτοματως | ||
| δε Ταυρῳ σπειρειν , φυτευειν και ἀργην γην γεωργειν , μισθουσθαι δε χωραν ἀσυμφορον , ἐν δε Διδυμοις γεωργειν και |
| ἐπι δε ἡ Σωπολιδος του Ἑρμοδωρου , ἐπι δε ἡ Ἡρακλειδου του Ἀντιοχου , ἐπι ταυτῃ δε ἡ Δημητριου του | ||
| , κυρια δε τινων . εἰ τις οὐν τον του Ἡρακλειδου υἱον πατρωνυμικως βουλοιτο σημηναι , ὁμωνυμως ἀν παλιν [ |
| ὀστρεων κεκαυμενῳ χρωμαι προς τας ἐκ ῥευματων χρονιας και δυσσαρκωτους κοιλοτητας ὁσαι συριγγωδεις εἰσι και βαθειαι . παντα δε ταυτα | ||
| εἰσιν ἀγκωνες διενηνεγμενοι ἀνωθεν κατω , τῃ χελωνῃ ἐπιβεβηκοτες , κοιλοτητας ἐχουσῃ τετραγωνους ἐπιπολαιους . των δ ' ἀγκωνων τα |
| και γενεσεις θεων και Πελοπες διαβαινοντες ἐνθενδε , και Πελοποννησος ἀποικια , και Θησευς οἰκιστης των ὑπο τον Σιπυλον τοπων | ||
| Της Ἑλλαδος ἐστιν Ἀμβρακια πρωτη πολις . Αὑτη δ ' ἀποικια λεγεται Κορινθιων εἰναι . Κατα τον κολπον δε τον |
| λελαληκατε ἀληθως κατα του θεραποντος μου Ιωβ : διο ἀνασταντες ποιησατε αὐτον ὑπερ ὑμων ἀναφερειν θυσιας , ὁπως ἀφαιρεθῃ ὑμων | ||
| ἐν ὑμιν ἐστι τουτ ' ὀρθως διαγνωναι , ὁ και ποιησατε . Δεησεται δ ' ὑμων οὑτος μεν ὑπερ μητρος |
| μεν , οὐ ϲαφωϲ δε ψυχρα , τα δε αὐϲτηρα ψυχροτερα μεν των γλυκεων , ἡττον δε ὑγρα , τα | ||
| , ἀπο των θερμοτατων [ τοπων ] ῥεων ἐς τα ψυχροτερα ; Τεκμηρια γων πολλα ἐστι , ἀνδρι γε λογιζεσθαι |
| . δουλους δε ἐλευθερους ποιει : ἡλιον γαρ και την ἐλευθεριαν καλουσιν ἀνθρωποι . τοις δε λοιποις εἰς ἐπικτησιν ὠφελιμος | ||
| μεγαλην ἡγεμονιαν κατεργασεσθαι , ἐαν ἡγησωνται τοις Ἑλλησι προς την ἐλευθεριαν και το σωθηναι . Λακεδαιμονιους δε , ὡσπερ οἱ |