μεσῳ βαθυ . Περι ἀχλυος . Την δε ἐπι πλεον ἑλκωσιν , ἡ τις ἐστιν ἀερι παραπλησια , ἀχλυν εἰωθασι | ||
. εἰ δε ὑπερβαλλοι και ἀφαιρεσις αἱματος δια φλεβοτομιας . ἑλκωσιν δε σημαινει , ποτε μεν αἱματωδη ἐκκρινομενα , ποτε |
Δι ' , ἐφη , ῥᾳον ἠ εἰ σοι δεοι διδασκειν ὡς τα κακα των ἀγαθων ἀμεινω και λυσιτελεστερα ἐστι | ||
το ἐν ταις των ἀποκρινομενων ῥησεσι των προειποντων τας τεχνας διδασκειν . λεγει τοινυν ὁ Ἀχιλλευς Μη μοι συγχει θυμον |
ἐβιασατο παιδας ” και τα ἑξης . τουτο δε εἰς δηλωσιν παρεθετο του μη πασαν ὑπομονην δεινων κατ ' ἀνδρειαν | ||
ἀν ἐν τοις φθανουσιν ἐργοις σαφη του συμφεροντος ἐπιδειξωνται την δηλωσιν , ἐμπειριαν ἐργων και προς . . . . |
. Ὡσπερ οὐν εἰκος , ἰδιειν τε ἀναγκη ὑπ ' ἀποριας και μητε διψωντα πιειν αἰτειν τολμαν , μη δοξῃς | ||
εἰθ ' ἁλισκομενοι τῃ προς το παρον ἐνδειᾳ , της ἀποριας οὐκ ἐωσης ἑλεσθαι το βελτιον , την εἰκαιαν ποαν |
ἐν ἱμερῳ και τῃ σῃ ἐπιθυμιᾳ , ὡστε μεταβασαι και μετενεγκειν εἰς το ὑπατον και ὑπερεξοχωτατον δωμα του εὐρυτιμου Διος | ||
ὁ ἐν Δελφοις τον τε ταφον ὑστερον ἐχρησε τοις Λακεδαιμονιοις μετενεγκειν οὑπερ ἀπεθανε και ὡς ἀγος αὐτοις ὀν το πεπραγμενον |
, ἐν Ἰχθυσι πρωϊμους τους σιτικους καρπους . Ἡλιου δε ἐκλειποντος ἐν Κριῳ σιτου δαψιλειαν και ὑγιεινον το ἐτος ἀποδεικνυει | ||
ἐξουσιαν ἀλλον παραλαβειν , περι δε δʹ ἠ εʹ ὡραν ἐκλειποντος ὑπο πολλων την Αἰγυπτον και την Συριαν ὀχληθησεσθαι , |
ἀπεριττως ῥηθεν του μεν εἰποντος ἀποφθεγμα γινεται , του δε ἀκουσαντος ἀπομνημονευμα . Ὁτι φιλει ἡ μεν ἀσθενεια και ταπεινοτης | ||
Σεμιραμις , ἀπο Σελευκου του Νικατορος Λυσιμαχῳ πολεμουντος , και ἀκουσαντος ὁτι θυγατηρ αὐτῳ γεγονε , την πολιν ἐκαλεσε Θυγατειρα |
πολεμος ἐγερθησεται , τῳ μερει τουτῳ λεγω , ἐν δυναμει στρατευμασιν κατα των πολεμιων : οἱ των Ῥωμαιων ἀρχηγοι και | ||
τουτῳ δε ὁ Ναρσης τῃ Ῥαβεννῃ ἐπιστας και τοις ἐνταυθα στρατευμασιν ὁμιλησας και παντα ἐν δεοντι καταστησαμενος ἐς Ἀριμινον ἐχωρει |
ὑστερον γενομενου ; Ἀλλ ' ἐοικεν ἡ κινησις αὐτης της ἀπειριας οὑτω λεγεσθαι , ὁτι μη μενει . Ἀρ ' | ||
ἐπιχειρημα . φασι δε και προς τουτο οἱ προϊσταμενοι της ἀπειριας των παραδειγματων οὐχ ἁμα παντα τα εἰδη τον αἰσθητον |
ἐγεννηθη το κακον ] το τυφλον εἰναι σε . την τυφλωσιν κατειπε ] ἀττικως ὡς το “ ἐξειπε ” ἠπειλης | ||
δε ὁτι μετα τον θανατον της Ἰοκαστης και την αὐτου τυφλωσιν ἐγημεν Εὐρυγανην παρθενον , ἐξ ἡς αὐτῳ γεγονασιν οἱ |
μεγαλης ? : οὑ δη ? προφασιν μεν σφισι του πολιτικου τουτου , ἱν ? ' οὑτως ? εἰπω ? | ||
φρονιμου , το δε κοινον του οἰκονομικου και ἐτι του πολιτικου , ὡστε δει τῳ ἰδιως φρονιμῳ του οἰκονομικου και |
το ποιησαι τα ἐναντια . εἰ δε προσθειη τις ἠ ἐναντιωσιν ἀλλην ἠ ὑποκειμενον , καθ ' ἑκαστον ἀναγκασθησεται διπλασιαζειν | ||
φιλει γαρ ἀστερα τον του Κρονου , Κρονος δ ' ἐναντιωσιν ἐσχεν εἰς Ἀρην . Του δ ' αὐ δεκατου |
φρικη βυθιος εὐθυς κατεσχεν ἡμας ἐπι τῳ προτερῳ και τουτο ἀκουσαντας , ἡ και μεχρι της ἐπιφανειας ἀνεχυθη . και | ||
τῳ δημῳ ἐν τῳ των θεσμοθετων δικαστηριῳ τους μεμυημενους , ἀκουσαντας τας μηνυσεις ἁς ἑκαστος ἐμηνυσε , διαδικασαι . Και |
ὡς ἐχων την παραληγουσαν βραχειαν παρα τῳ Ὁμηρῳ , οἱον Ἀρητος ὡς λεβητος . Και παλιν ὡς τα σπονδιακα , | ||
† ἐν τ ὀρθοις † , . , . . Ἀρητος : ὀνομα ἡρωος , οὐ μεμνηται ὁ ποιητης , |
Οἱς δε και αἱμα ὡδε φαινεται δια την των ἀγγειων ἀναστομωσιν , κοινον τοις ἀλλοις μοριοις τουτο παθημα , κἀν | ||
δει ποιειν και συνεργειν τῃ εἰς βαθος ὁρμῃ προς την ἀναστομωσιν , τῃ μεν ἐπιφανειᾳ προσαγοντας των στυφοντων καταπλασματων των |
τροφης ὑπομιμνησκει τον Ἀχιλλεα , ἀλλα και διδαγμασι και ἀκουσμασι βασιλικοις , της παλαιας Ῥωμαιων σοφιας , ἡς ὁ πανσοφος | ||
εἰ ἁλουργιδες τα σπαργανα , εἰ ἐκ πρωτης βλαστης ἐν βασιλικοις ἀνετραφη κολποις : ἠ οὐχ οὑτως μεν , ἀνεληφθη |
παραδειγμα ἐστιν ὁ Λυσιου λογος , ὁ περι του κυνιδιου γεγραμμενος : οὐτε γαρ ἀνακεφαλαιωσιν ἐχει δια το ὀλιγον εἰναι | ||
με παρηλθεν ὁ Νειλος , αὐτος μεν ὁ ποταμος οὐδαμου γεγραμμενος , ὁν τροπον ζωγραφοι γραφουσι ποταμους , ῥευμασι δε |
και παραποδισμον της ὁρασεως ἠ κεφαλης βαρος ἠ πονον ἠ πυρωσιν προσωπου και κυρτωσιν ἀγγειων των περι το ἰνιον και | ||
λεγομενης παρεγκλισεως , τῳ σφοδρον πυρετον ταις φλεγμοναις συνεδρευειν και πυρωσιν ἐπιτεταμενην . Εἰ μεν οὐν το ὀπισθεν μερος φλεγμαινει |
ἐξελαθετο φιλτρα καινα προ των παλαιων ἑλομενη . προς δε συμβασεις εἰ τις ἐθελει χωρειν ἀνηρ τῃ τοιαυτῃ γυναικι , | ||
πατριδα και τα οἰκεια . εἰ δε προκαλουμενου νυν ἐπι συμβασεις του μεγαλου βασιλεως παρακουσειαν , οὐκετι ἑξουσι του λοιπου |
πολυσπερμον ᾐ το κατα κορυφην ζῳδιον , κατα την αʹ συνελευσιν τα της συλληψεως ἀσφαλως ἐσται . ἐπαν δε τυχῃ | ||
και μονας νοειται , κατα την του ἑνος και ἑνος συνελευσιν τετρας γενησεται , δυειν μεν νοουμενων των συνιοντων , |
των ἀδηλων ὀρεγομενοι των φανερων μη κυριευωμεν . οὐ φημι καταπεπληχθαι το μεγεθος της των Περσων στρατιας : ἀρετῃ γαρ | ||
κατακειμενος και δειπνων μετ ' αὐτων , προτερον μεν ἐφη καταπεπληχθαι την των Λακεδαιμονιων πυνθανομενος ἀνδρειαν , νυν δε θεασαμενος |
' ὁτι καθ ' ὁσον μουσικη δυναται ὠφελειν οὐδ ' ἀκουσαντες ὁλως : οἱ δε παλιν ὡς οὐδεν , ἀλλα | ||
του προς αὐτους ἡτις ἐσται κρατιστη μαθησεσθε . ἐκεινοι τοινυν ἀκουσαντες , ὁτι σεσαλευται και νοσει το πατριον ἡμων πολιτευμα |
οὑ ἠν Θεαγης ἀδελφος : ὁδε δε Ἀδειμαντος , ὁ Ἀριστωνος , οὑ ἀδελφος οὑτοσι Πλατων , και Αἰαντοδωρος , | ||
δε τι τουτου μυθωδεστερον : ἀφικομενων γαρ εἰς Δελφους κιθαρωιδων Ἀριστωνος μεν ἐκ Ῥηγιου , παρα δε Λοκρων Εὐνομου , |
, καλον ἐστι τουτῳ πρωτον ἀποπλυναι τα ὀμματα και οὑτω προσενεγκειν τα προς ἑκαστην ἰασιν ἁρμοζοντα κολλουρια : οὐδεν γαρ | ||
παιδι τ ' ἐπεταξ ' ἐγχεανθ ' ὁσον δεκα κυαθους προσενεγκειν Διφιλῳ ποτηριον . ὑπερηδεως δε την κυλικ ' ἐκπιων |
θηρευοντος , ἐλπιδα ἐμποιων του συλληφθησεσθαι ἐξαπατᾳ τε ἑως ἀν ἀποπτωσιν οἱ νεοττοι : εἰτα και αὐτος ἐξιπταται . ἐστι | ||
ἀτελων και κακων μηδ ' ὁλως εἰναι ἰδεας : κατα ἀποπτωσιν γαρ ταυτα προς τοις τελευταιοις ὑφισταται της φυσεως ἠ |
τοις ὑστερον χρονοις ἱερειαν της εἰρημενης θεου κατασταθεισαν θυειν τους ἁλισκομενους . ἐπιζητουσης δε της ἱστοριας τας της ξενοκτονιας αἰτιας | ||
πασαν μεν Καυκασου περιοδον , τουτο δ ' ὑπερ Ἰνδους ἁλισκομενους και Κασπιας πυλας , τουτο ὑπερ παντα τἀνθρωπεια , |
ἐστιν ἀσυλλογιστον : ἀλλα δει την μιαν προτασιν ἀντιστρεψαι και ἀναγαγειν τον συλλογισμον ἐπι το πρωτον σχημα , οἱον ἑκαστον | ||
και το ἀσωματον οἱον ψυχη ἀγγελος θεος . ἐσχον οὐν ἀναγαγειν ἑαυτους ἐπι τι κοινον γενος την οὐσιαν του της |
δια των ἀποφασεων ἀπογυμνων ἡμων ἐκεινην την φυσιν , ἡν τελευτων οὐδε εἰναι φησιν , ἀλλα μονον ἑν του εἰναι | ||
χρησασθαι ἐν τῃ σχεδιᾳ παροσον μιαν ἡμεραν ζων και ὀψε τελευτων . * Ῥειθυμνα πολις Κρητης * . Ῥιθυμνια πολις |
αὐτῳ δεησει , της τε ἑταιριας διαλυτης και τους ἐναντιους ἐκπεπληγμενος . ἁπλως δε ὁ φθασας τον μελλοντα κακον τι | ||
βασιλευς ἀκολουθως τοις γεγραμμενοις τας δυναμεις ἐξηγαγεν ἐξ Αἰγυπτου , ἐκπεπληγμενος την Ῥωμαιων ὑπεροχην , ἁτε και προσφατως ἀκηκοως το |
Ἱσπανιας ἐν φρουριῳ Ἑλει καλουμενῳ , ἑπτακαιδεκα βασιλευσας ἐνιαυτους , τριακοστον δε της ἡλικιας ἐκπληρωσας , στρατιωτης οὐκ ἀγενης , | ||
και αὐτην ἐκρινησαι την καρδιαν . ἐγω μεν γαρ ἀτιμαζομαι τριακοστον ἐτος ἠδη συνουσα σοι , Παρθενιον δε ἡ ἱππο |
το σωμα αἰκιζεται . Και αὐτον ὁ Παρσωνδης , μεγαλαις ἐλπισιν ἐπαρας , ἀναπειθει παρα τον Ἀρταιον εἰς Μηδους ἀποδραναι | ||
ἀρραβωνα την τεχνην του ζην , ἀει πεινωμεν ἐπι ταις ἐλπισιν , ἐξον τε μικρον διαπορηθηναι χρονον , τον βιον |
δε διψαν οὐ δυναται : και φαγειν μεν κωλυσει , πειναν δε καλως οὐ δυναται . Ἀλλ ' οὐ φιλολογω | ||
αὐ περιστελλεσθαι τῳ ἐνυπαρχοντι και προωθειν αὐτο . την δε πειναν αὐ παλιν ἀναγκαιως το ποτον ἀνιησιν : ἡ γαρ |
διαστολην και την συστολην δια πολλου του χρονου προς την κινησιν ἐπανιων . Πλευριτικου σφυγμος κατ ' ἀρχας τῳ μεν | ||
ἡ κινουμενη κινησις εἰη κινησεως , ὡσθ ' ἁμα τε κινησιν και οὐ κινησιν * * το γελοιον φερεσθαι την |
των ἐνοικουντων τους ἁπανταχοθεν ἐφελκεται . πολλους οἰδα ξενους ἐγω παραδραμειν βουλευσαμενους την πολιν και συχνον διατριψαντας χρονον ἡμεροτητι των | ||
γαρ τις και οἱον ἐπικυματιζων αἰρεται . φησι δε και παραδραμειν ἐν Αὐλιδι τον Ἀχιλλεα ἐν ἀθλοις , γυμναζομενης ἐπι |
. Κλεανθης ἐρωτωμενος δια τι παρα τοις ἀρχαιοις οὐ πολλων φιλοσοφησαντων ὁμως πλειους διελαμψαν ἠ νυν ” ὁτι , εἰπε | ||
της ἑῳου Γαλατιας και Ἀρισταινετος ὁ Βυζαντιος και των ἐλλογιμως φιλοσοφησαντων Καλλαισχρος τε ὁ Ἀθηναιος και ὁ ἐπι βωμῳ Σωσπις |
Ψιμμυθιον , ἁλας , ἐλαιον , νιτρον , ἑκαστον ἰδιᾳ λειοτατον προποιησας , ἑψε ἁμα ἑως ἐμπλαστρωδες γενηται , προπολιν | ||
και ἐχε ἐν πυξιδι , και διδου ἐν ἀνεσει # λειοτατον πληρες , μετα γλυκεως κρητικου . Ἐπικαλειται δε το |
δυναμις , ἡν ἐλεγομεν προς αὐτα ἠδη τα ζῳα ἐπιχειρειν ἀποβλεπειν και προς αὐτα τα ἀστρα τε και τελευταιον δη | ||
ἠ φυσει τοσουτον διηνεγκε των πολιτων , ὡστε προς ἐκεινον ἀποβλεπειν την πολιν , ὁποτε σπουδαιου ἀνδρος δεηθειη , ὁ |
ἀνδρος μεν εὐ εἰδοτος δικασαι δικην , πλεον δε πρᾳοτητι δυνηθεντος ἠ ἑτεροι ξιφεσι , πεισαντος δε ἐραν αὐτου και | ||
, ὡσπερ οἰμαι του Πραξιτελους και τον βακχειον οἰστρον ἐγκαταμιξαι δυνηθεντος . Ἐθελω δε σοι και το Μεμνονος ἀφηγησασθαι θαυμα |
' οἱ Κουρητες ἠτοι δια το νεοι και κοροι ὀντες ὑπουργειν ἠ δια το κουροτροφειν τον Δια ταυτης ἠξιωθησαν της | ||
μελλοντες εἰς τον νεων εἰσιεναι ἱερεις ἐπι τῳ τας διατεταγμενας ὑπουργειν λειτουργιας χρωνται ποδας μαλιστα και χειρας ἀπονιπτομενοισυμβολον ἀνυπαιτιου ζωης |
καλον . ἐν Σκορπιῳ το ὁδοιπορειν και εἰς τα ἰδια ἐπανιεναι συμφορον . ἀναρμοστον δε ἐν Τοξοτῃ , ἐπανελθειν δε | ||
αὐτων ξυνεληφθησαν , ἀποπεμπει τουτους παρα τους ἀλλους , ἐντειλαμενος ἐπανιεναι θαρρουντας : εἰναι γαρ αὐτοις την τε πολιν οἰκειν |
Ἀττηλας περι των φυγαδων χαλεπαινοι : ἐδει γαρ ἠ παντας ἀπολαβειν ἠ πρεσβεις ἐκ της μεγιστης ἐξουσιας ἀφικεσθαι προς αὐτον | ||
ἀποστειλαι πρεσβειαν πρωτον ὡς τους πολεμιους τας τε γυναικας ἀξιωσουσαν ἀπολαβειν και δικας ὑπερ αὐτων αἰτησουσαν της ἁρπαγης , ἱνα |
. και ὑδωρ δε , οἰμαι , χρη ἐπισιτισασθαι και ἀπαγειν αὐτο ἐν ἀσκοις , ὡσπερ τον οἰνον . „ | ||
μη φερουσα τα μεν πρωτα λογοις ἐπειρατο τουτον της πλεονεξιας ἀπαγειν τα μεν δι ' ἑαυτης , τα δε και |
χρηται , ἐνιοτε ὡς ἀρσενικῳ , ἐνιοτε δε ὡς οὐδετερῳ τελευτωντος του μηνος : του κατα σεληνην λεγει μηνος : | ||
ἀναστησας την δυναμιν ἐκ της πολεμιας ἀπηγεν ἐπ ' οἰκου τελευτωντος ἠδη του ἐτους . ἐπισταντων δε των ἀρχαιρεσιων ἐδοξε |
οὐν ὁτι οὐκ , εἰ μεν τις μεγαλοις και ἀνιατοις νοσημασιν κατα το σωμα συνεχομενος μη ἀπεπνιγη , οὑτος μεν | ||
κοιλιας ἐκ των ὑπερκειμενων μοριων : ἐν γαρ τοις πυρεκτικοις νοσημασιν ἀρκεσει και μια ποσις δαψιλης ἐν τῳ προσηκοντι καιρῳ |
δε και ἐς τα ἀλλα γερα σφισιν , ὁποσα τοις ἀποικοις νεμειν οἱ Ῥωμαιοι νομιζουσι . Πατρευσι δε ἐν ἀκρᾳ | ||
ὁτι τουτους ἀπεστελλον οἱ Κορινθιοι κατα ἐτος ἀρχοντας Ποτιδαιαταις ὡς ἀποικοις ʃ ὁ Ἀσκληπιαδης την ἐπι προθεσιν περιττην εἰναι λεγει |
; ἠ και τους ἐν τοις δικαστηριοις ἐπεξιοντας τοις ἀδικησασι μνησικακειν νομισωμεν ; οἱς και μειζονα ἠ καθ ' ἁ | ||
οὐσης τι ἐμελλον κελευσειν ἠ τι συμβουλευσειν αὐτῃ ποιειν ; μνησικακειν νη Δια προς τους βουλομενους σῳζεσθαι , και προφασεις |
Κορωνειᾳ , νικωσιν αὐθις ἐν Λευκτροις ἐπιφανεστατην νικην ὁποσας γενομενας Ἑλλησιν ἰσμεν κατα Ἑλληνων : και δεκαδαρχιας τε , ἁς | ||
' Ἡροδοτῳ Περσαι : ὑπο γαρ τοιουτοις ἐπισταταις ἐν Θερμοπυλαις Ἑλλησιν ἐμαχοντο . και οἱ προ των ταφρων και των |
, ὁτ ' ἠλθεν αὐτῳ συμμαχησων , ἰδιωτης ἐγενετο , ἀποσταντος ἐκεινου της συμμαχιας . το δε σκωμμα τουτ ' | ||
καταληξις μετα του προκειμενου τονου και το ς ἀναδεχεται : ἀποσταντος δε του τονου ἠν ἐνδεκτον συναποστηναι και το ς |
Ξ αἱματηφορους ] ᾑμαγμενους . αἱματηφορους ] + δια σφαγης γεγενημενους . μορους ] οὑς ποιουνται ὑπερ των φιλων πολιτων | ||
ἀν ἀγανακτησειεν ὁρων ἐν τῳ προς ἀλληλους πολεμῳ μεγαλους αὐτους γεγενημενους ; ὡν οὐ μονον αἰσχρων ὀντων ἀλλα και δεινων |
Μακεδονες εἰτ ' ἀφ ' ἑαυτων εἰτε και του βασιλεως προσταξαντος ἐπηκολουθησαν τοις λαβουσι την πιστιν και παντας ἀπεσφαξαν . | ||
ταξιν φυλαττε , Ἀλβανοι δε ἀπιασι κυκλωσομενοι τους πολεμιους ἐμου προσταξαντος . τουτ ' ἀκουσαντες Ῥωμαιοι λαμπρον ἠλαλαξαν . οὐ |
οἱον τε οὐδε ἀνδριαντα , ὁνπερ ἡ τεχνη προς ἀνθρωπου μιμησιν ἐμηχανησατο . Τον δε χριστον οὐδε γιγνωσκοντες , ἀλλα | ||
γαρ νεωτερισμον ὑποπτοι πολλακις ἀποσταντες ἠσαν , και ἐδει κατα μιμησιν των ἱερων ἀγωνων τριετηριδας ἀγειν καινας ἐν Αἰγυπτῳ συγκομιδης |
, ἠ τῃσι θηλειῃσι περι τας των καταμηνιων ῥηξιας , χρονιζειν εἰωθεν . Τοισι δε νεηνισκοισιν , αἱματος πτυσιες , | ||
φανερου τας ἐπιχειρησεις αὐτους ποιεισθαι μητ ' ἐν τοις αὐτοις χρονιζειν τοποις , ἀλλα νυκτι μεν εἰς ὀρθρον , ἡμερᾳ |
πρωτον παραγραφεσθαι , εἰτα ὑπομνυσθαι νοσον ἠ ἀποδημιαν , και τελευτωντας ἐπι την κυριαν της διαιτης ἡμεραν οὐκ ἀπαντωντας , | ||
και τα βοσκηματα ἀποκτιννυντας , και μηδε της γυναικος ἀπεχεσθαι τελευτωντας , ἀλλ ' ἀκουσαν βιαζεσθαι γημαι και καταλιπειν τον |
. κἀκει δε εἰς την ἑαυτου εἰσιων οἰκιαν περιετυχε τοις πυνθανομενοις , τις εἰη , ἑως τον νεωτερον ἀδελφον εὑρων | ||
. και τοις περι κληρονομιας δ ' ὡσαυτως ἠ παρακαταθηκης πυνθανομενοις παραφυλακτεος ὁ οἰκοδεσποτης του θʹ τοπου μη τυχῃ ἐναντιουμενος |
στασεων διαιρεσεις ἐν τῳ Περι των στασεων βιβλιῳ του Ἑρμογενους διδασκοντος οἱ τουτου ἐξηγηται ἑνα σκοπον του βιβλιου διδασκουσι , | ||
οὐν οὐχ εὑρες τον πιπρασκοντα . οὐκ ἠκουσας οὐδε Ὁμηρου διδασκοντος ἡμας και τε θεοι ξεινοισιν ἐοικοτες ἀλλοδαποισιν ἀνθρωπων ὑβριν |
φανησεται , ἡ δε ση ταις των τοτε τους τοιουτους συκοφαντουντων . ” καιτοι τρια γ ' εἰς ὑπερβολην ὑπηρχεν | ||
προς διασκευην και χλευασμον του διδασκαλειου ὑπο των βασκανως ὑστερον συκοφαντουντων προβαλλεται συναγαγειν και ὡς ἰδια της αἱρεσεως καταχωρισαι . |
τουτο των λογων ἀναφερων , ἀλλα προς το λυσιτελες των μανθανοντων . εἰσι γαρ τινες ἀμβλεις πανυ τας φυσεις , | ||
φυσεως , ὁ φυσει προς τι ἐχων . των γαρ μανθανοντων οἱ ἐκ φυσεως ἐμπειροι βελτιους , ἐπειδη και πρεσβυτερα |
εἰς Ὀρφεα και ὑμας ἐλεγεν . ἐστι δε των ὑμετερων σκωμματων ἀτοπωτερος και μακροτερος . σκοπειτε οὐν , εἰ βουλεσθε | ||
πραγμα εἰδοτες . ἱν ' οὐν ἐκεινους τε παυσωμεν των σκωμματων και τουτῳ τι γενηται τελειον ἀγαθον , γραφε προς |
μεγεθος της νοσου , περιεστειλεν αὐτον κηδεμονικως , και των νομιζομενων ἀξιωσας ὡσανει τις υἱος πατερα παλιν ἐπανηλθεν εἰς την | ||
ἀπο των σφετερων βασιλεων τοις κοσμικοις στοιχειοις και τισι των νομιζομενων θεων τας ὀνομασιας ἐπεθεσαν : φυσικους δε ἡλιον και |
Εὐρωπην , ἐν Χερρονησῳ , ὁπως εὐ εἰδειησαν ὁτι τους στρατευομενους δει εὐκρινειν . ἠν δε τα ἀθλα τα μεν | ||
Ἀθηναιους τοὐλαχιστον , ὡσπερ τους πεζους , τον αὐτον τροπον στρατευομενους : και ἱππαγωγους τουτοις . εἰεν : τι προς |
Μηδιας σατραπῃ . δοξαντες δε προς ἀληθειαν εἰναι στρατοπεδειαν , καταδραμοντες εἰς το πεδιον ἀπηγγειλαν τοις περι τον Ἀντιγονον και | ||
Τοισι δε Ἑλλησι οἱ ἡμεροσκοποι ἀπο των ἀκρων των Εὐβοϊκων καταδραμοντες δευτερῃ ἡμερῃ ἀπ ' ἡς ὁ χειμων ὁ πρωτος |
πεμπειν τριηρη ἀλλην και πρεσβεις μεθ ' ἑαυτων : και ἐκπεμπουσιν . οἱ δε Ἀθηναιοι πολυ ἐπιρρωσθεντες δια την των | ||
ἀλογον την λογικην μετατιθεσθαι , οὐδ ' εἰς ἰκτινωδη ἀνθρωπον ἐκπεμπουσιν , ἀτοπον γαρ εἰ πλεονεξιας αἰτια γιγνεται κολασις , |
ιβʹ και ὑπαρχει κεκακωμενος , δηλοι σχολην και νωχελιαν και ἀπογνωσιν των ἐλπιζομε - νων και των βιωφελων πραγματων : | ||
ἐκινδυνευσε και οἰκειων ἠ ἀλλοτριων λυπην ἀνεδεξατο , ὡς εἰς ἀπογνωσιν χωρησαι , και ἑτεροις πραγμασι και ἐπισφαλεσι και ἐπιζημιοις |
βασιλεια , αὐτου καταγηρασκειν ἐδει ἠ ἀλλῃ πη ἀποχωρησαι , ἐπανελθειν δε ὁθεν ὡρμησεν οὐκ ἐνομιζετο , ὡσπερ τον λεοντα | ||
ταις ναυσιν , ἐπειδαν παραλλαξωσι μικρον , νυκτος παλιν συντονως ἐπανελθειν . Ἀγαθοκλης ἐξαπατηθεις ἐπεμψε μεν ἐν Συρακουσαις τους διαφυλαξοντας |
ἁμαρτηματα καλουνται . Θεοφραστος μεντοι τα ἀτυχηματα οὐχ ὑπαγει τοις ἀδικημασιν : ἐοικε δε μηδε Ἀριστοτελης . τινα δε τα | ||
μεν γαρ ὀφθησεσθ ' ἐπι τοις οὑτω φανεροις και μεγαλοις ἀδικημασιν ὀργιζομενοι και τιμωρουμενοι , δοξετε τουθ ' , ὁπερ |
ἐσται της δικης ὑπερτερα . ἐμολες ἐμολες , ὠ , χρονιος ἁμερα , κατελαμψας , ἐδειξας ἐμφανη πολει πυρσον , | ||
χαιρετω , συ τ ' , ὠ γυναι . μων χρονιος ἐλθων ς ' ἐξεπληξ ' ὀρρωδιαι ; οὐδεν γ |
προσηκει ταυτα ποιειν , ὁπηνικα φθασῃ βιαιως ἐπι τον ἐγκεφαλον παραγενομενη ὑλη και σφηνωθῃ παχυτερα οὐσα και τοις ἀλλοις ὑπεικειν | ||
κτησις : ἀλλα κἀν προσγενηται , ταχιστα ἀπεπηδησεν , ὡς παραγενομενη την ἀρχην οὐκ ἐπ ' ὠφελειᾳ των λαβοντων , |
αὐτῃ τεθολωμενον ὑδωρ ἐκκυμαινεσθαι συμβαινει , και του βαρους ἁμα συνεργουντος ὡστε θαττον κατενεχθηναι προς την γην κατω , πριν | ||
μετα του ἡλιου διαχεοντος το ὑγρον ἠ ἀτμιζοντος γινεται ἠ συνεργουντος εἰς την ἀρχην : ὁταν οὐν εἰς τον τοπον |
οὐρανῳ ἰσως παραδειγμα ἀνακειται τῳ βουλομενῳ ὁραν και ὁρωντι ἑαυτον κατοικιζειν . διαφερει δε οὐδεν εἰτε που ἐστιν εἰτε ἐσται | ||
, ὡσπερ εἰς παντοπωλιον ἀφικομενῳ πολιτειων , και ἐκλεξαμενῳ οὑτω κατοικιζειν . Ἰσως γουν , ἐφη , οὐκ ἀν ἀποροι |
εἰτα ἐν μηδενι των ἐπιχειρηματων παραλαβων προτασιν των καθολου τινα προσδιορισμων ἐχουσαν ἀλλα τα ἀρθρα ἀντι τουτων , ὡς δια | ||
την αὐτην φυλαττει προτασιν , το αὐτο και ἐπι των προσδιορισμων γινεσθαι συμβαινει : καθ ' ἑαυτους μεν γαρ μεταταττομενοι |
των κατα γνωμην ἀδικηματων ἐφαψασθαι πασαν τε την ἀμηχανον των ἀκουσιων πληθυν ἰσχυσαι διωσασθαι : δευτερον δε το μητε πολλοις | ||
εἰ δυναται τις ἐν τοσουτῳ πελαγει πραγματων ἑκουσιων τε και ἀκουσιων φερομενος και μηδεποτ ' ἠρεμησαι οἱος τε ὠν μηδ |
ψυχης οὐδε προαιρετικως ἠ κατ ' οἰκειαν ὁρμην τε και βουλησιν , την δε τοπικην μονην και καθο ἐμψυχα και | ||
τις ἀδικειται , ὁτε τι πασχει ἀδικον παρα την αὑτου βουλησιν : το γαρ πασχειν τι παρα την ἑαυτου βουλησιν |
' οὐκ ἐνταυθα ἱδρυται το παλαιον Ἰλιον καθ ' Ὁμηρον σκοπουσιν , ἐκ των τοιωνδε τεκμαιρονται . προτερον δε ὑπογραπτεον | ||
Παλιν ἀπατεων εἰναι δοξει ‖ τοις μη κατ ' ἀρετην σκοπουσιν οἰκονομιαν : ἡ δε οἰκονομια προς το μη τοις |
χθες και πρωην εἰς μεσον ἐλθοντος κατα τινας μαγγανειας του βουληθεντος Πτολεμαιου οἱονει ἐπιφανη δειξαι τοις ἐν Ἀλεξανδρειᾳ θεον . | ||
λογιζομενος , ὡς ἐθελησας μεν ἀρκεσεις και μονος , οὐ βουληθεντος δε σου και τἀλλα ματαια . Τα μεν ἀλλα |
χρονον κατα τε την προσοδον την προς αὐτους και την ἀποχωρησιν , ὡστε σχεδον ἐφ ' ἡμερας μ μενει προς | ||
στρατηγιᾳ διαφερων και συνεργον ἐχων το πληθος του κονιορτου την ἀποχωρησιν οὐχ ὁμοιαν τοις ἀλλοις βαρβαροις ἐποιειτο , εἰς τοὐναντιον |
δε Ἀλεξανδρος κατανοησας την των πολεμιων ταξιν προς ταυτην την διακοσμησιν οἰκειως ἐξεταξε την δυναμιν . γενομενης δε μαχης το | ||
πασης της οὐσιας ποιον προσαγορευεσθαι κοσμον και το κατα την διακοσμησιν την τοιαυτην διαταξιν ἐχον . διο κατα μεν την |
του βιβλιου , εἰσι μεν και ἑτεροι λογοι παρα τον ἀποφαντικον ὁ δε ἀποφαντικος της νυν θεωριας , δια τουτο | ||
ἡκιστα δοξης φροντιζων : των δε λογικων εἰδη δυο , ἀποφαντικον και ἀποκριτικον : του δε ἀποφαντικου αἱ μεν εἰσι |
και γυρωσαι φυτον ἠ βαθυναι ταφρον ἠ τας περιττας ἐπιφυσεις ἀποτεμειν ἠ τι των ὁμοιοτροπων ἐργασασθαι , τα δ ' | ||
κυνεην , εἰη δ ' ἀν ἡ ἀορασια , και ἀποτεμειν της Γοργονος την κεφαλην , ὁ δε τῳ αὐτου |
ἁ ἐκεινοι προσταττουσιν ; εἰ δε μη , πολυ καλλιον μαχομενοις ἀποθνῃσκειν ἠ φανερως ἡμων αὐτων θανατον καταψηφισασθαι . ἡγουμαι | ||
τα ἐγγυς των ποδων αὐτου , ἠ μεθ ' ἡμεραν μαχομενοις , ἡνικα και τα πορρω τις ὁρᾳ . . |
διακεχωρισμενως και ἠραιωμενως , ἀποκεχωρισμενως , κεχωρισμενα . Διαθρωσκουσιν : ἐκπιπτουσιν , ἐξερχονται , διεξερχονται , και ἀποθρωσκουσι , διερχονται | ||
λογος ἐστιν , ἐκπιπτουσιν τελειως , ἐπει ἀλλως γε οὐκ ἐκπιπτουσιν : ὁμοιως [ ] δε και ταυτα ὁτε μεν |
ἠτοι της ἡλιακης ἠ της ταυτην διαμετρουσης κατα την ἐγγυτεραν ὁποτερας αὐτων διαστασιν , εἰσοισομεν και ταυτας εἰς τους ἐν | ||
ΒΓ διχα κατα το Δ , και τῳ ἀφ ' ὁποτερας των ΒΔ , ΔΓ ἰσον παρα την ΑΒ παραβεβλησθω |
και τοις ὀξεσι νοσημασιν οὐχ ἁρμοζει , ἀλλα μαλλον τοις χρονιοις , και τουτων μαλιστα τοις καθυγροις και ψυχροις . | ||
παρελθοι . δια δη ταυτ ' ἐπενοει , μεγαλοις και χρονιοις πραγμασι την πατριδα περιβαλων και καταστησας ἐς ἀσχολιας και |
ὑποκειται τῃ ΔΖ : και αἱ ΔΕ , ΕΖ ἀρα ἐλαττους ἐσονται της ΔΖ , αἱ δυο της μιας : | ||
ἐκειθι , εὑρεθειεν δ ' ἀν και μειζους ἐτι και ἐλαττους : το παχος δε αὐτων δεκαετης παις γεγονως μολις |
τηρει . Εἰ οὐν τελειοτερον ἡ ἐνεργεια της οὐσιας , τελειοτατον δε το πρωτον , πρωτη ἀν ἐνεργεια εἰη . | ||
δε τουτων ἐμμελη συνθεσιν τε και κρασιν το πρεσβυτατον και τελειοτατον ἐργον ἁγιον ὡς ἀληθως εἰναι συμβεβηκε , τον κοσμον |
της καλλιπολεως ; εἰ μεν ἐξω τι των ἐκεινης ἐπραξα παραγγελματων , κατεβην : εἰ δε πανταχοθεν τους ἐκειθεν ἐτηρησα | ||
ὑφην της παρασκευης . οὐκ ἀχρειον δε οὐδε των Ἰσοκρατους παραγγελματων ἐντρεπεσθαι , μη τραχυνειν τον λογον τῃ παραθεσει και |
μυριασιν Ἀττικων δραχμων ὡς μεγιστον δη τονδε παντων ἐχθρον και πολεμιωτατον οἱ γενομενον ἀνελοντα . ἡ κεφαλη δε του Κικερωνος | ||
θεους οὐ νομιζουσιν εἰναι : διο και τον ἡλιον ὡς πολεμιωτατον ὀντα κατα τας ἀνατολας βλασφημησαντες φευγουσι προς τους ἑλωδεις |
και τριακοντα θυσανηδον ἐκπεφυκασι . ζῳων δε ἀρα ἁπαντων τουτο δειλοτατον ἠν : ἐαν γαρ ὑπο τινος ὀφθῃ και αἰσθηται | ||
ἑτερον Κλεωνυμον τοὐνομα . ἐλαφοι . . . ἐγενοντο ] δειλοτατον γαρ το των ἐλαφων γενος ὡς ἀχολον . Κλεισθενην |
ᾀττειν τουτουι του Καυκασου . „ Ὑπερβαντες δε το ὀρος ἐντυγχανουσιν ἐπ ' ἐλεφαντων ἠδη ὀχουμενοις ἀνδρασιν , εἰσι δ | ||
δε την πολιν σπουδῃ και ἐπι παντας ἐρχομενοι τοις τε ἐντυγχανουσιν , ὁποτε αἰσθανοιντο ὀντας Μεσσηνιους , παρεκελευοντο ἀνδρας ἀγαθους |
γαρ ἡδε Φοιβεια γυνη θεοι χθονιοι ζοφεραν ἀδιαυλον ἐχοντες ἑδραν φθειρομενων Ἀχεροντιαν λιμνην ἀδωρος χαρις δρακοντος αἱματωπον ὀμμα αἱματοσταγη κηλιδα | ||
εἰτα φησιν ὁτι ποιητικον αἰτιον ζητειται ἐπι των γινομενων και φθειρομενων : ἀνθρωπος γαρ ἀνθρωπον γεννᾳ : ἐπι μεντοι γε |
ἐλλειψει δε οὐδεν ὡν ἀν ἐπιθυμησῃς , πλειω γαρ των ἀναλισκομενων εὑρησεις τα γεννωμενα . φυτα γαρ ἐστιν ἐν τοις | ||
ἐπι της διοικησεως , οἱον των προσιοντων τῃ πολει και ἀναλισκομενων . οἱ δε ὁτι Διομηδης και Ὀδυσσευς το παλλαδιον |
κιθαρην και τοξα και ἐρνεα θεσκελα δαφνης . ἀλλα οἱ εὐρυτερον [ ] τι μελος μετα τουτο φυλασσω σον ποθον | ||
καλουμενον , ⌈ ὁ κοινως κουρελον ὀνομαζουσιν , ὁπερ ἀνω εὐρυτερον ὀν κατω εἰς ὀξυ ληγει . οὐδεπω κτλ . |
, τοις δε πεπερανθαι μεν , μη μεντοι προς τι πεπερανθαι . παλιν περι του ἀκινητον εἰναι το ὀν και | ||
μεν γαρ ἁπτεσθαι προς ἑτερον ἐξωθεν λεγεται , το δε πεπερανθαι προς ἑαυτο : ἁφη μεν ἐν τῳ ἀλλου θιγγανειν |
μη θαρρουσι μηδε ἀρχειν μαχης : ἐστι γαρ το ἐθνος πολεμικωτατον , και φασι κατ ' αὐτου θριαμβον ἐπι τῳδε | ||
ἐθνος προς τῃ Λυκιᾳ , μεταξυ Λυκιας και Παμφυλιας , πολεμικωτατον , ὁπερ καλουσι Πισιδας . εἰπε δε ταυτα και |
ἀφειλοντο μου το ζευγος των βοων . Γ Βοιωτιους ] πολεμιοι γαρ αὐτων ἠσαν . ὁτι πολεμιοι ἠσαν οἱ Βοιωτοι | ||
διατριψομεν την τημερον ἡμεραν , οἱ τε νυν ἡμας ὁρωντες πολεμιοι θαρραλεωτεροι ἐσονται και ἀλλους εἰκος τουτων θαρρουντων πλειους προσγενεσθαι |
[ μαλλον ] : μαλλον γαρ και ὁμολογειν ἐν τοις δογμασιν : ἠδη δ ' εὐθυς και κυομενους ἐχειν ἐπιμελητας | ||
μεν οὐν ἐνασκηθεντες τοις φρονησεως και σωφροσυνης και πασης ἀρετης δογμασιν ἀπερρυψαμεθα τας ἐκ παθων και νοσηματων κηλιδας , οὐκ |
οὐ μεγαν : ἐτι γαρ αὐτου σωζεται το ἀρχαιον ἰχνος ἐλαττονας ἠ πεντε ποδων και δεκα τας μειζους πλευρας ἐχον | ||
ὁ μεν Διονυσιος μυριους και τρισχιλιους , ὁ δε Ἱερωνυμος ἐλαττονας των τετρακισχιλιων . . . , : Ἐκ τουτου |
Και ἀλογα δε ζῳα ἀνθρωπων ἠρασθη : Σεκουνδου μεν τινος βασιλικου οἰνοχοου ἀλεκτρυων : ἐκαλειτο δε ὁ μεν ἀλεκτρυων Κενταυρος | ||
την Ἀνδρομαχην ὁτι , εἰ και ἐδυστυχησεν , ὁμως του βασιλικου γενους οὐσα οὐκ ἠπορησεν ἐν τῃ δυστυχιᾳ : ἀλλως |
. Ὁ γαρ Σολων ὁ παλαιος νομοθετης ἐν τοις αὐτοις ἐπιτιμιοις ᾠετο δειν ἐνεχεσθαι τον ἀστρατευτον και τον λελοιποτα την | ||
πενης ὠν τις δι ' ἐνδειαν ἁμαρτῃ , τοις ἐσχατοις ἐπιτιμιοις ἐνεξεται , ἐαν δε πλουσιος ὠν δι ' αἰσχροκερδιαν |
του διανεμειν και κατακερματιζειν την τροφην πολλοις ἐκγονοις ἁτε ἱκανοις γεγονοσιν ἐξ ἑαυτων τρεφεσθαι , παρ ' ἡν αἰτιαν λιμωττουσα | ||
συνεχης ὠν φαντασιαν ποιει του συνεχη εἰναι τα γινομενα τοις γεγονοσιν : ἡ γαρ γενεσις ἐν χρονῳ , ἐπει το |
τα πραγματα . Πρωτος γαρ ἡμας , ὠ Κλεων , χαιρειν προσειπας πολλα λυπων την πολιν . Συνετυχεν ἐξιοντι μοι | ||
και ἐστω τελος του βιβλιου . Ἰουλιος Πολυδευκης Κομμοδῳ Καισαρι χαιρειν . οἰμαι και σε , εἰ και νεος εἰ |
ἐστι μερος του παντος ῥυθμου δι ' οὑ τον ὁλον καταλαμβανομεν : τουτου δε μερη δυο , ἀρσις και θεσις | ||
ἀναδιπλωσαντες ἐπι ἰνιον τον αὐτον τροπον ἐγκυκλιῳ μετωπιαιᾳ τας ἀγκυλας καταλαμβανομεν , ἱνα ἁρμοσῃ ἐφ ' ὡν εὐπρεπως συν βρεγματι |