| ὡστε και του ἡλιου ἐπι του οʹ ὀντος το μʹ ἑῳον δυνει : ἀλλα μην και ἐπι του κʹ ὀντος | ||
| ἐνθενδ ' ἐπι Σαλμωνιον της Κρητης , ὁπερ ἐστι το ἑῳον ἀκρον , χιλιους , αὐτης δε της Κρητης μηκος |
| γυναιξι δε ψογον , ἀλλοις ἀρρωστιαν δηλοι . Ἀντικνημιον δεξιον ἁλλομενον εὐποριαν δηλοι . Το δε εὐωνυμον ἀποβολην ὑπαρξεσθαι ἠ | ||
| Ἑρμης . και σφαλος δε το δεσμωτικον ξυλον ἐκαλειτο , ἁλλομενον , ᾡ ἐδισκευον ἐκ καλῳδιου ἠρτημενῳ . ἀπο δε |
| οὐκ οἰδα ἀνθ ' ὁτου πεποιηκε Βαθυκλης δεδεμενον τε και ἀγομενον ὑπο Θησεως ζωντα : και Φαιακων χορος ἐστιν ἐπι | ||
| ἐν Σικελιᾳ Ἀρεθουσης πηγης ἐρωντα ἐκ Πελοποννησου δια μεσης θαλαττης ἀγομενον συμμιγνυσθαι τῃ πηγῃ . ἐστι δε ἡ πηγη πλησιον |
| το τε πολλον ἐπαλθεα νουσον ἐτευξεν . Ἠν γε μεν οὐλομενον γε ποτον κοριοιο δυσαλθες ἀφραδεως δεπαεσσιν ἀπεχθομενοισι πασηται , | ||
| μορφην δ ' οὐκ ἀγανην παναμειδητοισι προσωποις : καρχαρον , οὐλομενον , ταναον στομα , κυανεη ῥις , ὀμμα θοον |
| ἐργων ἁ δει πραττειν και των ἡμερων ἐν αἱς το πραττομενον του οἰκειου τευξεται τελους , οὑτος ἐστιν εὐδαιμων : | ||
| προφασιν εὑρεν . ἐνθα μεν γαρ πολλων ἐστι κοινον το πραττομενον , εἰκοτως ἀλληλοις βασκαινουσιν , ἑκαστος το πλεον ἐχειν |
| , κατεσκευασεν ἐργα πολλα και μεγαλα μεχρι των νυν καιρων διαμενοντα και ἀπο του κατασκευασαντος Δαιδαλεια καλουμενα . ᾠκοδομησε δε | ||
| , ἁπαντα γαρ φαινεται τα ζωα και τα φυτα και διαμενοντα και γεννωμενα ἐν τοις οἰκειοις τοποις ὁμοιως ἐνυδρα και |
| του ζῳου μετ ' ὀλιγου λιθου κεφαλαλγιαν και ἡμικρανιαν ἀπαλλασσει περιαπτομενον . ὁμοιως πτερον του ζῳου και ὀλιγον του ἰχθυος | ||
| ' ὁτε και ἐν ὑδατι . το δ ' οὐν περιαπτομενον της κοπρου ταις λαγοσι περιηπτεν ἀρτημα ἐχον , μαλιστα |
| οὐ θιγγανουσιν ἀνεῳγμενων των θυρων . φασι δε ποτε ξενον πριαμενον οἰνον μη ἀναλαβειν ἐπειξαντος αὐτον του πλου , καταλιπειν | ||
| , ἀλλ ' ὁμως , ὁποιον ἀν των οἰκετων κελευσῃς πριαμενον τι σοι ἐξ ἀγορας ἐνεγκειν , οὐδεις ἀπορησει , |
| τους βιους ἐσχηκοτων , μαθετωσαν ὁτι χωριον μεν ἑν το δεξαμενον τα σωματα αὐτων ἠν , μνημεια δε παρα πολλοις | ||
| ' αὐτην ἠδη χωρησαν την καρδιαν και κρειττω της προϋπαρχουσης δεξαμενον ἀλλοιωσιν ἐπι τα του σωματος ἐκειθεν δια των φλεβων |
| της νοσου , αἱ δη και ταχιον ἀποκτεινονται . τινα παρεπονται σημεια τοις στρογγυλας ἑλμινθας ἐχουσι . σημεια δε τουτοις | ||
| ὡσπερ λεγομεν , ἐκπιπτει . ἑκαστῃ γαρ ἀρετῃ δυο κακιαι παρεπονται κατ ' ἐνδειαν και πλεονασμον . αὐ τοις ἀλλοις |
| πρεσβυτερον δε κινησεως σχεσις , ὡς ἐγγονου λογον ἐχειν το κινουμενον προς το ἰσχο - μενον : παρο και του | ||
| δη , ὁτι κατα ταυτην την ὑποθεσιν , ἐπει το κινουμενον ἐν τῳ αὐτῳ χρονῳ το τε ὁλον ἀνυει διαστημα |
| ἠ πηγανον χλωρον καταπλασσομενον , ἠ ψυλλιον συν γαλακτι γυναικειῳ ἐπιχριομενον , ἠ καλαμων χλωρων των φυλλων ὁ χυλος ἐπιχριομενος | ||
| δε και το γλαυκιον μεθ ' ὑδατος ἐξωθεν των ὀφθαλμων ἐπιχριομενον , ἀλλ ' οὐ κατ ' ἀρχας εὐθυς της |
| συν τῃ οὐσιᾳ θεωρωνται . ταυτα οὐν εἰσιν ὀντα το καθημενον και το ὑγιαινον , ἐπειδη τοτε μετα της οὐσιας | ||
| παντας λιθου μελανος του Συηνιτου , και τουτων ἑνα μεν καθημενον ὑπαρχειν μεγιστον παντων των κατ ' Αἰγυπτον , οὑ |
| ἐμου δειξας τον ἡλιον ἀνισχοντα μεν ἀπο της ἑσπερας , δυομενον δε , ὁθεν ἀρχεται . οὐ γαρ ἀν μοι | ||
| ἑν δωδεκατημοριον ἐν ᾡ ἐστιν ὁ ἡλιος οὐτε ἐπιτελλον οὐτε δυομενον ὁραται , ἀλλα κρυψιν ἀγον : ὁμοιως δε και |
| ἐαν προσεχωμεν , ὑπ ' οὐδενος οὑτως εὑρησομεν το ζῳον θλιβομενον ὡς ὑπο του ἀλογου και παλιν ἐπ ' οὐδεν | ||
| εἰς την τραχειαν ἀρτηριαν ἐν κυκλῳ περι τους χιτωνας αὐτης θλιβομενον , οὐ δια μεσης ὁδοιπορουν της εὐρυχωριας , και |
| προς δουλον και ἀνδρος προς γυναικα και ὁλως ἀρχοντος προς ἀρχομενον , οὑτω και φιλια , ἡ μεν κατ ' | ||
| “ , ἡσυχασαντος ἐμου , και ἐνεδεχετο ἀπ ' ἀληθους ἀρχομενον ἐπι ψευδος ληγειν το ” ἐγω διαλεγομαι “ : |
| μακραν πλανην κατεπλει ἐς τινα της Ἰταλιας αἰγιαλον , Λωρεντον ἐπικαλουμενον , ἐνθα και στρατοπεδον αὐτου δεικνυται , και την | ||
| ἀνδρειως χρη , και τον Παιωνα τε και τας Μουσας ἐπικαλουμενον τους παλαιους πολιτας ἀγαθους ὀντας ἀναφαινειν τε και ὑμνειν |
| θεηγενεων ὀχ ' ἀριστους : ἡμιν δ ' ἐν γαιῃ κελεται Χρυσορραπις ὀλβῳ ζωειν τερπομενοισιν ἀπειρητοις κακοτητος . ὁν δε | ||
| , μητηρ Τηλεμαχοιο : μεταλλησαι τι ἑ θυμος ἀμφι ποσει κελεται , και κηδεα περ πεπαθυιῃ . εἰ δε κε |
| μαλιστα ἐαν καλως τυχωσι κειμενοι : καθολικως δε ἐν ὀχλοις διαβαλλονται και ἐπιταρασσονται ἠ περιβοησιας ὑπομενουσι , μαλιστα κακως σχηματισθεντες | ||
| πραττοντες δυσκλειαν κτωνται και ἀργιαν , οἱον : και οὑτοι διαβαλλονται ὑπερ τουτου . οὑτως ὁ Εἰρηναιος . δικη γαρ |
| πασι : το γαρ συνεισφερομενον και μη συνεισφερον και συναναιρουν ἀναιρουμενον οὑτως ἀν καλοιτο . ὡσπερ γαρ το θρεπτικον δυναται | ||
| ἀποφασις ἐπι παντων ἀληθευει των παρα το ἑν ἐκεινο το ἀναιρουμενον : το γαρ οὐχ ἱππος ἐπι παντων ἀληθες των |
| ' ἀλληλων μελετασθαι : και γαρ ἐν ἀντιστασει εὑροις ἀντεγκληματικον συναπτομενον : ἐνδεχεται γαρ εἰπειν , ὁτι ὠφελειας χαριν πεποιηκα | ||
| ἐγκατοικιζεσθαι τῳ σωματι μη δια μεσων των παθων συνδουμενον και συναπτομενον : μη καθαρῳ γαρ καθαρου ἐφαπτεσθαι οὐ θεμιτον , |
| ' ὁτε δουπον ἀνθιαι εἰσαϊοντες ἀναθρωξωσι θαλασσης , ἀλλοις μεν μελεται κωπης πονος , αὐταρ ὁ γ ' ἀκρης ἐκ | ||
| σιγαν χαλεπωτατον ἀχθος , φθεγγομενος δ ' ἀδαης οἱσι παρηι μελεται , ἐχθαιρουσι δε παντες : ἀναγκαιη δ ' ἐπιμειξις |
| δια μεσων των ζῳδιων κυκλου μοιρων ὁ ἡλιος ὁμαλως τε κινουμενος και ἀνωμαλως , ἐπειτα την ἀπο της ἀνωμαλου , | ||
| οὑτως ὁλῃ τῃ δυναμει ὁ κανθαρος , φησιν , ἐσθιει κινουμενος . ὡδι περιαγων : οὑτω , φησι , κινουμενος |
| γινονται ἐκ των ἐνεργειων τε και προχειρισεων , ποιειται το λεγομενον φανερον δι ' αἰσθητου παραδειγματος σωμα παραλαμβανων ἰσχυρον , | ||
| , ἀμεινον δε κατα τα ἀνωτερω εἰρημενα θεωρητικωτερον ἐκδεχεσθαι το λεγομενον , ἱνα εἰπῃ τον τριτον ἐλθοντα εἰς γενεσιν και |
| δε ἀραιος και διακενος . ἀλλ ' ὁ μεν ναστος περιαπτομενος τοις ἀνδρασι συμβαλλεται αὐτοις περι την σποραν : ὁ | ||
| ψυχης κτιζειν . αὐτος δε ὁ λιθος καθ ' ἑαυτον περιαπτομενος μεγιστην εὐπεψιαν παρεχει και ἐντασιν τοις μη δυναμενοις συνουσιαζειν |
| οὐτε στοιχειον ἐστιν οὐτε ἐκ στοιχειων , ἀλλ ' εἰδος ἐπιγινομενον τοις στοιχειοις . και δεικνυσιν αὐτο τουτον τον τροπον | ||
| μερων συνθεσεως : ἀλλα γαρ τα μερη και ἀλλο το ἐπιγινομενον εἰδος . το μεν γαρ καθολου και το ὁλως |
| , οὐ μην και κατα την βουλησιν . οὐ γαρ οἰομενος αὑτῳ κακον εἰναι το ταυτα διδοναι ταυτα διδωσιν . | ||
| ἐλπισῃ γενεσθαι ἐνθους ποιητης , ἀτελης αὐτος τε ἐσται τουτο οἰομενος και ἡ ποιησις αὐτου κατακρατειται και καλυπτεται ὑπο της |
| ἀρχεται των ἰδιων ἐργων , παρα τε του κυοφορουντος σωματος ἐπισπωμενον την ὑλην διαπλαττει το ἐμβρυον κατα τινας ἀπαραβατους ταξεις | ||
| κορυφῃ της πετρας ῥηγμα εἰναι φασι τους ὑπερπετομενους των ὀρνιθων ἐπισπωμενον , ὡς Ἀθηνησι τε ἰδειν ἐστιν ἐν προδομῳ του |
| εἰη ἀν δεδειγμενον , ὁτι παντες οἱ συλλογισμοι εἰς ἐκεινους ἀναγονται τους δυο . εἰεν δ ' ἀν ἐν τοις | ||
| . Ὑπο γουν τουτο ἡρωες , και τα ἑτερα τρια ἀναγονται , το ἐξ ἐρας και γης , το ἐν |
| ὀντες . Μονονουχι λεγει σαφως , εἰ γερας ἐστι βασιλικον προτεινομενον ὑπο των θεων το ἀγαθοποιειν , και πλουτοδοτας εἰναι | ||
| προβαλλομενον εἰς κατασκευην αὐτου του προτεινομενου , πορισμα δε το προτεινομενον εἰς πορισμον αὐτου του προτεινομενου . μετεγραφη δε οὑτος |
| ἐνθα χειροτονησειν ἐμελλον , και τα μεσα της ἐκκλησιας . ἐνοχλουμενος δ ' ὑπο των δημαρχων και των πλουσιων , | ||
| , ἑως ἀν ἀπειπωμεν ἐγω μεν γραφων , συ δε ἐνοχλουμενος , ὁπως ἀν και μαθω βεβαιως , εἰ δει |
| του Ποντου διερχεται , οὑτινος καλλιστον ὑδωρ ἐπι την γην συρεται . Τοσουτοι μεν ἀνδρες του Ποντου περιοικοι ὑπαρχουσιν : | ||
| Ἰηπυγων τετανυσμενα μεσφ ' Ὑριοιο παραλιης , Ὑριου , τοθι συρεται Ἀδριας ἁλμη ποντον ἐς ἀγχιπορον Ἀκυληϊον ἐνθα νενασται ἀστυ |
| τῳ Θηβαιους γενεσθαι μικρους , τας μεν Θεσπιας και τον Ὀρχομενον και τας Πλαταιας κατοικιζεσθαι φωμεν δειν και συμπραττωμεν αὐτοις | ||
| αἰχμητην Ἱερωνα . ὠ Ἐτεοκλειοι Χαριτες θεαι , ὠ Μινυειον Ὀρχομενον φιλεοισαι ἀπεχθομενον ποτε Θηβαις , ἀκλητος μεν ἐγωγε μενοιμι |
| χειρων [ Εὐτυχου ] του κοιτωνιτου και γελωτα πολυν και ἀνειμενον ἐν μεσοις τοις ἀσπαζομενοις γελαν . ἠν δε οὐκ | ||
| μεν μη προκειμενον ἐχωσι το κακουργειν , ζωσι δε βιον ἀνειμενον και τρυφῃ χαιρωσιν : ἀπο ταυτης γαρ της διαιτης |
| δε συλληπτικῃ τῃ φρασει κεχρηται : το γαρ τῃ Ἡρᾳ προσον και κατα της Ἀθηνας ἐταξεν . ταυτα δε ἁρμοσει | ||
| λεγομεν οὐ προσεστιν αὐτῳ : ὡσπερ δε το ἑν οὐ προσον ὁμως ἀναπεμπομεν ἐπ ' αὐτο , και τα παντα |
| τον ἀγωνα τουτον καθιστησιν . Ἐπειδη δ ' ἑωρα με ὑπομενοντα , τιθησι την ἱκετηριαν , ὡς ἐμε μεν ἀποκτενων | ||
| συνηχησειν ἐμελλεν , ἀντιδοσιν τινα και ἀντεκτισιν παντα δια παντων ὑπομενοντα προς την του κοσμου παντος ἐκπληρωσιν : ταυτῃ και |
| ἀληθη ἐγκαλουντα οὐ τολμᾳ τον Αἰσχριωνα παραδουναι . Ἀπολογιαν τοινυν ποιησεται ὁτι ἐν τοις γραμμασιν τοις τραπεζιτικοις ἐπι Ἀλκισθενους ἀρχοντος | ||
| ἰσον ἀπεχων της συναφης ὁποτερασουν , μεσου νυκτος την τροπην ποιησεται ἐπι του μεσημβρινου , και ἐν ᾑ ἀν ποιησηται |
| ἡνιοχους , ἀγαθον δε εὐθυς ἀναγκη εἰναι τον περι πολλου ποιουμενον τους ἀγαθους . Ἀλλ ' ἐπανιτεον ἐπι τον λογον | ||
| Ἀσφαλαξ ζῳον ἐστιν τυφλον , ὑποκατω της γης την οἰκησιν ποιουμενον , ἐν ᾑ και φωλευει και βαδιζει . εἰ |
| της γλωττης . τουτων δε των ὑμενων ἐν τοις ἀγκυλοις καλουμενοις ὡς τα πολλα μεν ὁ μεσος , ἠ βραχυτερος | ||
| , ὡσπερ ἐστιν ἀλλοις τε τεκμηρασθαι και ἐν Κατανῃ τοις καλουμενοις Εὐσεβεσιν , οἱ , ἡνικα ἐπερρει τῃ Κατανῃ πυρ |
| Σολωνος και ἀξιουντα μανθανειν ἑωσπερ ἀν ζῃ , και μη οἰομενον αὐτῳ το γηρας νουν ἐχον προσιεναι . ἐμοι μεν | ||
| : “ Λιβυσσα κρυψει βωλος Ἀννιβου δεμας ” , και οἰομενον ἐν Λιβυῃ τεθνηξεσθαι , ποταμος δ ' ἐστι Λιβυσσος |
| ἐν στοχασμῳ ἀπο του χρωματος του προτερου ζητηματος το δευτερον ἀναφαινεται ζητημα και οἰκειον ἐστι και ἠρτημενον του προτερου : | ||
| και το ἀπολλυμενον οὐν ἰσον και το ἀποβαλλομενον οὑτως ἀκαριαιον ἀναφαινεται . οὐτε γαρ το παρῳχηκος οὐτε το μελλον ἀποβαλοι |
| κἀπι των μη κατα λογον ἐν τοιϲ τοκετοιϲ καθαιρομενων ὁμοιωϲ χριομενον . χρηϲιμον δε και τοιϲ τον θωρακα ἐψυγμενοιϲ και | ||
| ' ἑαυτο εἰς στυπιον ἐμβαλλομενον και ἐπιτιθεμενον και ἐν λουτρῳ χριομενον . ὁμοιως δε και το ζεμα των ῥοδων και |
| δε β ἐφ ' ἡμερας β πρωϊ και δειλης : καθαιρονται γαρ ἀλυπως . και ἐν παροξυσμῳ μεν δοθεν δυσπνοουσιν | ||
| μεμπτεον δε τουτους : και γαρ μεχρι πλειονων ἡμερων ἐνιαι καθαιρονται κατα φυσιν του ἰσου πληθους εἰς πλειονας ἡμερας ἐπιμερισθεντος |
| οἱ μανθανοντες εἰς κολασιν ἠσαν ὑπευθυνοι . το γαρ ἰσως προσκειμενον ἐνταυθα ταυτην την ἐννοιαν βουλεται λανθανοντως εἰσαγειν . ἐν | ||
| περι , θελω πυθεσθαι μη ' πι τοις παλαι κακοις προσκειμενον τι πημα σην δακνει φρενα . ὠ παι , |
| ἡ δυναμις ἐναντιουται : ὑστερον δε διαλειψαν το νοσημα παλιν ἐπιτιθεται , εὑρισκει προκαταβληθεισαν την δυναμιν και χαλεπωτερον ἐπιτιθεται , | ||
| : ἐκεινη γαρ , ὁταν ἰδῃ ὀφιν , οὐ προτερον ἐπιτιθεται αὐτῳ , ἀλλα βοῃ τους ἀλλους ἐπικαλουμενη , τοτε |
| [ ] ϲ . ἀ ποιαϲ , ταλαν , ] κειν τηϲ Λημνιαϲ [ ] τι γειτνιαι γερων ] τρεφων | ||
| [ [ ] ! δοκει : [ ] [ ] κειν ? : [ ] κ [ . . . |
| και ἡ δωρεα του σιτου . προς δε τουτοις αἱ τελεται και τα μυστηρια ταυτης της θεου τοτε κατεδειχθησαν ἐν | ||
| μικρον ἀμφηκης γναθος γραυς βακχευουσα κοπρου ἀγωγας Κυδωνια μηλα λυσιοι τελεται ἀανθα ἀγωνα ἀκαταπληκτον ἀλεοιμι ἀνδρεραστριαν ἀνθρηνη ἀπεκλισεν Ἀχραδους βροταχος |
| μερος οὑτος ὁ Μηριονης ἀναμνησας , ἐπεγειρας , ἐπαινεσας τον προθυμουμενον . συνευχομαι δε σοι του χρονου προϊοντος ἐν τῃ | ||
| ἡμων ] αὐτων [ ἠ ] [ πραττομενον ] ἠ προθυμουμενον [ - ] [ πραττειν ] : οὐ γαρ |
| βοηθειαν εἰς ταυτα ; ἀνδρος οὐ τηναλλως οὐδε καθ ' αὑτον περαινοντος τον περι τουτων λογον , ἀλλ ' ἐξ | ||
| τουτου ; Ἀλλ ' οὐκ ἀν αὐτῳ ἐδωκεν , ἀπαιδα αὑτον καθιστας : οὐχ οὑτως οὑτος ἐστι φιλοχρηματος . Ἀλλα |
| πραττει αὐτα , ἐξον μη πραττειν , ὑπο των ἡδονων ἀγομενος και ἐκπληττομενος : και αὐθις αὐ λεγετε ὁτι γιγνωσκων | ||
| ὑπο τημ φυγην ἠ αἱρεσιν [ και ] ταυτην [ ἀγομενος ] τευξεται [ ] του ὀρθου . ὁσαι δε |
| Ἀξιοι τριχος : ἐπι των εὐτελων και μηδενος ἀξιων : παροσον ἡ θριξ οὐδενος ἀξια . Ἀπο βραδυσκελων ὀνων ἱππος | ||
| εὐρεα νωτα θαλασσης . Ἁφαιστοιο ἑρπετον : ὁ Τυφων , παροσον ἐξ αὐτου ἠ δι ' αὐτον οἱ του πυρος |
| ὀρθον καταπηξομεν , ὡϲτε προϲ αὐτον ἀντιβαινον το ϲωμα μη εἰκειν προϲ την καταταϲιν του ποδοϲ , μαλλον δε προπεπηχθω | ||
| των ἐκλιποντων οἱ περι αὐτων νομοι δεδωκασιν , ἀναπραττεσθαι , εἰκειν δε τοις δημοτικοις μηδεν ὁ τι μη δικαιον μηδε |
| ξενων ? ! ! ! ! ! [ ! ] διαι ? ] υμ ! ! ! ! ! [ | ||
| ἠ ὀκτωκαιδεκατῳ , ἐλαττον δε ἠ ἐννεακαιδεκατῳ . ὁ τονος διαι - ρειται εἰς ἡμιτονια ἀνισα δυο , εἰς τε |
| κυριου του ζῳδιου και των προς αὐτον σχηματισμων ὁποιος τυγχανει καταληψεται , και ἀν μεν ἀνατολικος τυχῃ αὐτεξουσιως ἀφεθησεται και | ||
| γαρ προτερον ἡ ὀψις μαρμαρυγαις των ἀκτινων ἀμυδρωθεισα ἠ προσβαλλουσα καταληψεται : καιτοι και ἡλιος ἑν ἠν ἐργον θεου , |
| πατερα κρυψασα Θοαντα . προσσχοντες οὐν τοτε γυναικοκρατουμενῃ τῃ Λημνῳ μισγονται ταις γυναιξιν . Ὑψιπυλη δε Ἰασονι συνευναζεται , και | ||
| οὑτω λεγοι την κεφαλην του Δρακοντος πορευεσθαι ἡιχι περ ἀκραι μισγονται δυσιες τε και ἀντολαι ἠελιοιο , καθ ' ὁ |
| Βριμω προσηγορευθη . . . . Βρισαι : νυμφαι οὑτω καλουμεναι , ἠ ὁτι βλισαι , και γαρ μελισσουργιαν αὑται | ||
| τοις ὁπλοις κινησεις ἐγυμναζοντο μετα ᾠδης : ὁθεν ἐκινηθησαν αἱ καλουμεναι πυῤῥιχαι και πας ὁ τοιουτος τροπος της ὀρχησεως , |
| ὁτι τριετη ἠν τα θυομενα : και το νεοια δε παροξυνομενον την δια της οι διφθογγου γραφην ἐφυλαξεν . Τα | ||
| ἐνθα δ ' ἐνι Σκυλλη ναιει : το μεν γαρ παροξυνομενον ἐστι , το δε προπαροξυνομενον ἐν παραθεσει του συμπλεκτικου |
| προς ἑσπεραν ἐξεδραμε , μεγαλην ποιουσα πολιν το της ἠπειρου δεχομενον : κενον δε ἀφηκε πολεως οὐδ ' ὁσον εἰς | ||
| δε την ΓΔ ὁμοιον τῳ περι την ΒΓ , τουτεστι δεχομενον γωνιαν ἰσην τῃ ἐν τῳ ΒΖΓ . τεμουσιν ἀρα |
| τα της ἱστοριας μενῃ βεβαια : εἱμαρτο γαρ αὐτους ἀλληλοκτονους γενομενους κατα τας ἀρας του πατρος ἀποθανειν . νυν δε | ||
| εἰναι της ἑταιρας , ἡς φασι των νομαρχων τινας ἐραστας γενομενους δια φιλοστοργιαν ἐπιτελεσαι κοινῃ το κατασκευασμα . Μετα δε |
| μεν : ἠλειφομην μυροισι και βακκαρι , Ἀριστοφανης δε : λουομενος μοι μυρου και βακκαριδος . βρενθειου δε μυρου μνημονευει | ||
| ἐῃ της κεφαλης , τῳ ἀσκῳ μηκετι χρησθω , ἀλλα λουομενος πολλῳ θερμῳ πινετω τα διουρητικα και μελικρητα ὑδαρεα : |
| κατεσχεν αὐτους : και παντ ' ἀναδεχομενος και εἰς αὑτον ποιουμενος τα τουτων ἁμαρτηματ ' ἐστιν . ὑπερ δε Φωκεων | ||
| ἀοριστον πραγμα , διο οὐκ ἐμνησθη αὐτης ὡς προς εἰσαγομενους ποιουμενος τον λογον : αὐτη γαρ ἡ κινησις οὐδεν ἑτερον |
| , οἱ δε ἀγαθοποιοι μεσουρανουντες ποιουσι δικαιοκρισιαν . το δε δυνον ἐστω ὁ ἐναγομενος , και ἐκ των εἰρημενων ἐπι | ||
| ἐπι το γʹ παραγενεσθαι το βʹ ἀστρον φανη - σεται δυνον . Φαινεσθω ἐσχατως του ἡλιου ὀντος προς τῳ ηʹ |
| φησι ποιησαι τον ἐν τῃ Κυμῃ ὀνον , ὁς λεοντην περιβαλομενος και τραχυ ὀγκωμενος ἠξιου λεων και αὐτος εἰναι : | ||
| ἐφαινετο . Ἐξοπλισας οὐν ἑαυτον και πασαν δυναμιν ἐρωτικων φαρμακων περιβαλομενος ἐστρατευεν ἐφ ' Ἁβροκομην . Ἠγετο δε της Ἀρτεμιδος |
| ὡστε παραλειπει το τις και το αὐτον . και το ἐπιλεγομενον τουτο συνιστησιν , ἐπει ἠ πολυ φερτερον οὑτω , | ||
| φαινομενα ἀγαθα προεπινοησας τις ἐξακουσεται και ῥᾳδιως δεξεται ὡς οἰκειως ἐπιλεγομενον το ὑπο του κωμικου εἰρημενον . οὑτως και οἱ |
| ἐκειναι την του κτυπου διαφοραν και ἐφ ' ὁτωι τουτο δραται , και παραχρημα ἀναστελλονται και ἀφανιζονται , ἐς τους | ||
| και του καλαμου τριτου . καθ ' ἑκαστην μεν οὐν δραται τουτο , ἁλισκονται δε ὑπο πολλων πολλαι . ἐστω |
| : τουτων δε εἰναι και τον Ὀλυμπικον : και δη βιασαμενον ἐπελθοντα θειναι αὐτον , οὐτε των Ἠλειων ἐχοντων ὁπλα | ||
| πνευματος ταυτι παντα συμβαινειν : ὁταν γαρ περιληφθεν νεφει παχει βιασαμενον ἐκπεσῃ τῃ λεπτομερειᾳ και κουφοτητι , τοτε ἡ μεν |
| , χρωμενος αὐτῃ προς τους φιλους . ἀλλ ' ἐστιν ἀριστος ὁ και προς ἑτερους μη μονον προς αὑτον και | ||
| Και Λεωνιδης τε ἐν τουτῳ τῳ πονῳ πιπτει ἀνηρ γενομενος ἀριστος , και ἑτεροι μετ ' αὐτου ὀνομαστοι Σπαρτιητεων , |
| και Παμφυλιον και Αἰγυπτιον : ὑπερ δε το Ἰκαριον ἑξης ἀναχειται το Αἰγαιον . Ἐστι δε ὁ της Εὐρωπης παραπλους | ||
| προτερον κακων μειζον : λαμπρας γαρ ἡμερας οὐσης , ἐξαπιναιως ἀναχειται σκοτος , ἰσως μεν και ἡλιου γενομενης ἐκλειψεως των |
| θεων ἐπᾳδει βαρβαρα και οὐδαμως συνετα Ἑλλησιν : ἐπᾳδει δε ἐπιλεγομενος ἐκ βιβλιου : ἀνευ τε δη πυρος ἀναγκη πασα | ||
| την τροπην ἀποβεβληκοτας τας πανοπλιας καθωπλιζεν , ἀλλους δ ' ἐπιλεγομενος εἰς στρατιωτικας ταξεις κατεγραφε : τας δ ' ἐκ |
| λαμφθεις οὐ ῥᾳδιως διετεθη : Ἁρμοδιος δ ' αὐτου παραχρημα ἀπολλυται . οὐρανια αἰξ : ᾑ οἱ εὐχομενοι παντως ἐπετυγχανον | ||
| ῥᾳδιον γαρ ἀγαθην : φημη δ ' οὐ τις παμπαν ἀπολλυται , ἡν τινα πολλοι λαοι φημιξουσι : θεος νυ |
| προς αὐτου του μοιχου πεσειν ἀδηλως ἠ δικασταις παραδιδοσθαι . Δεινον ὁ μοιχος και πασαν παρηλθεν ἀδικηματων ὑπερβολην : ὁθεν | ||
| γαρ θνητη φυσις ἐχει διυγρον πνευμα και ξηρας τροφας . Δεινον δ ' ὑπερθεν ταξιν ἐκλιπων ὑδωρ νεος προβαλλει λοξον |
| του εὐωνυμου εὐφρασιαν δηλοι . Δακτυλος μικρος του δεξιου ποδος ἁλλομενος ὠφελειαν δηλοι . Ὁ δευτερος ἐργασιαν δηλοι . Ὁ | ||
| ἀλλοις ἀπροσδοκητον ἀγαθον σημαινει . Δακτυλος μικρος της δεξιας χειρος ἁλλομενος πιστεως μειζονος ἀξιωθησεσθαι δηλοι , ἐπειδη Ἑρμου ἐστιν ὁ |
| παμπληθεις ἐν ἑκαστῃ . πολλαι δε αἱ ἐπιστημαι και οὐπω πεπερανται : ὁσαι γαρ ἐν τῳ λειποντι του χρονου φανησονται | ||
| , ὁπερ οὐδε αὐτος ἀν ἐθελησειεν : εἰ δε διοτι πεπερανται , δια τουτο οἱα τε και κινεισθαι , οὐ |
| ἐλυτρων ἐξῃρημενα . ἐγω δε προς ταυτα ἑκαστα ἐχθρα βλεπων ἀνεμενον ἐπαφησειν ἐμαυτον ἐγχανων τῳ πλακουντι . οἱ δε και | ||
| μεταστρατοπεδευομενοι και ἐχοντες ἀφθονα τα ἐπιτηδεια και δῃουντες την χωραν ἀνεμενον τους πολεμιους . ἡνικα δε προσιοντες ἐλεγοντο οὐκετι δεχ |
| ἠ τῃ ἀφρονι ναρκῃ , ἠως τῳ παθει της ναρκωσεως διαλυεται , ἀπολιθουται , και οὐκ ἐτι δυναται βασταζειν τα | ||
| τοις ἀπο των βοηθηματων διαλειμμασι ταυτῃ . ὀποπανακος # α διαλυεται ὀξους # β , εἰτα κηρωτη ἐκ κυπρινου γενομενη |
| , και γονευσι περι ἐχθρων και δουλων , και γυναικος ἐνατος περι δοξης και πραξεως και τεκνωσεως : ἐστι δε | ||
| γʹ , ἡ δε χειμερινη οδ Ϛʹ . θʹ . ἐνατος ἐστι παραλληλος , καθ ' ὁν ἀν γενοιτο ἡ |
| τα εἰς ω ληγοντα ῥηματα βαρυτονα , εἰ μεν μακρᾳ παραληγονται , δια του αθω ποιουσι την παραληγουσαν , οἱον | ||
| Ε διφθογγῳ παραληγονται . Τα δια του ῳος κτητικα διφθογγῳ παραληγονται , οἱον κῳος , μινῳος : οἱς ἠκολουθησε και |
| . δʹ . Το ξυλον ληγει μεν εἰς Ν , κλινεται δε ἰσοσυλλαβως ξυλου : καθολικῳ γαρ λογῳ παντα τα | ||
| . Τυλις , πολις Θρᾳκης του Αἱμου πλησιον . και κλινεται Τυλεως . το ἐθνικον Τυλιτης ὡς Μεμφιτης . Τυμεναιον |
| οἱ δ ' ἀνωμαλοι χρησιμοι τοις και ταχεως ἀπαυδωσι προς περιπατον . οἱ δ ' ἐν πεδιῳ κοπωδεστεροι μεν τουτων | ||
| δε τους θανατηφορους και ἐπικινδυνους κλιμακτηρας γινεσθαι ἐκ της κατα περιπατον συναντησεως Ἡλιου και Σεληνης ὁτε δε και ὡροσκοπου προς |
| μετα σωφροσυνης τε και πρᾳοτητος και του παρεχειν αὑτον αἰδεσιμον διαγων . και το μεγιστον , των προς ἡμας δικαιων | ||
| θερμη και ἡλικια ἀκμαστικη , ἡ διαιτα ἐνδεης , βιον διαγων φροντιστικον και ἐπιπονον , και οἱ σφυγμοι ἠτονημενοι και |
| μεν οὐν ἁπαξαπαντων . ὁτι το ταττομενον ποιω ; το ταττομενον γαρ δει ποιειν τον σωφρονα ; μαλιστα παντων . | ||
| οὐ γαρ ; ἠλιθιωτατος μεν οὐν ἁπαξαπαντων . ὁτι το ταττομενον ποιω ; το ταττομενον γαρ δει ποιειν τον σωφρονα |
| βασιλεα φιλιαν συνθεσθαι και συμμαχιαν . ὁ δε βασιλευς ἀσμενως δεξαμενος τον νεανισκον , στολην περιτιθεις βασιλικην και δωρα δους | ||
| φυσει παραχωρησωσιν : ὁ μεν γαρ την Ἀσιαν ὁλην ἐπιφερομενην δεξαμενος και ζων ἐμαχετο , και τελευτησας οὐκ ἐπεσεν , |
| τοπον , ἑπεσθαι κατα τας συναναστομωσεις το αἱμα , του κενουμενου πνευματος την βασιν ἀναπληρουν : ἀνεωγοτος μεν του τραυματος | ||
| αὐλισκων των εἰς το ὑδωρ καθιεμενων ἀληθες εἰπειν , ὁτι κενουμενου του περιεχομενου κατα την εὐρυχωριαν αὐτων ἀερος ἠ κενος |
| το σωμα και ἐς τον μυελον , και ἐξ αὐτου τεινουσιν ὁδοι , ὡστε και ἐπιεναι του ὑγρου ἐς αὐτον | ||
| ἡδε ἡ νουσος μεγαλη των φλεβων των κοιλων , αἱ τεινουσιν ἀπο της κεφαλης παρα τας σφαγας δια της ῥαχιος |
| οὐκ ἀτιμαζουσιν οὐδε τουτο ὡς ἀν και ἀποτελεσμα τι ὀν ἐκεινου και παιγνιον . Οὑτοι μεν οὐν περι το καλον | ||
| . συν τοις δε συν Κυκ - νῳ και τοις ἐκεινου παισι και ὁ τλημων και ὁ καρτερικος Μνημων θανειται |
| . Τιμαχιδας δε , δια την μιξιν Πασιφαης προς τον ταυρον . 〚 Ἀλλως . ἐκ των ἐν τῳ Αἰολῳ | ||
| και ἐκπιπτειν , κατασχεθηναι δε και λεοντα ὑπο κυνος και ταυρον , τον δε ταυρον και ἀποθανειν κρατουμενον του ῥυγχους |
| εἰεν ἀμφοτερα ιβʹ ἠ ιδʹ , γινεται το συναλλαγμα και τεξεται πρωτοτοκον κορην και ἡ γυνη προτελευτᾳ : ἐαν δε | ||
| εἰτε φαυλων . και παλιν ἐν ἑτερῳ τοπῳ λεγει και τεξεται ἡ δαμαλις και ἐρουσιν , οὐ τετοκεν . προστιθεις |
| λιμνατις ἁπαν ἐκ βδελλα πεπωκας ; ἰυγξ , ἑλκε τυ τηνον ἐμον ποτι δωμα τον ἀνδρα . σαυραν τοι τριψασα | ||
| πτανον και ἑκαβολον ὠπασας ἠμεν ὡς μη πικρον ἐοντα δυναιμεθα τηνον ἀλυξαι ; Μορφα θηλυτεραισι πελει καλον , ἀνερι δ |
| Και πρωτον μεν ὁτι ἐστι πολιτικον . Τουτο εἰς Μινουκιανον ἀποτεινεται : ἐκεινος γαρ οὐκ ἐπηνεγκεν ὁρον του πολιτικου ζητηματος | ||
| . ” ὁ δε Ἀρατος φησιν : οἱ σταθμη νεατης ἀποτεινεται οὐρης εἰς ποδας ἀμφοτερους , ὁσση ποδος εἰς ποδα |
| . οἱ δ ' ἀμφι Τημενον μεθ ' ἡσυχιας το Ῥιον κατεσχον . Προκλης και Τημενος Ἡρακλειδαι Εὐρυσθειδαις κατεχουσι την | ||
| προς τῳ στοματι του πορθμου : παραπλευσας δε το τε Ῥιον το Τρωϊκον και το Ἀχιλλεως σημα κατηχθη ἐς Τενεδον |
| καταπλεουσι ξενοις παρειχετο . οἱ μεν γαρ προ τουτου δυναστευσαντες ἀβατον ἐποιουν τοις ξενοις την Αἰγυπτον , τους μεν φονευοντες | ||
| , τραπεντες ἐφυγον εἰς τας ναυς και την θαλασσαν περιεβλεπον ἀβατον αὐτοις Καλλιμαχου την γην πεποιηκοτος , πολλη μεν ἠν |
| βραχειᾳ και μακρᾳ : λεγω δη αὐτον τον μετα φωνης γινομενον λογον . βραχειᾳ δε και μακρᾳ συλλαβῃ καταμετρεισθαι λεγοιτο | ||
| ἀει , γενεσιν δε οὐκ ἐχον , και τι το γινομενον μεν , ὀν δε οὐποτε , ἀπο της οὐσιας |
| γαρ ἠν προξενος αὐτῳ : οἱ δε και ὡς δωρα ληψομενον δια την ξυμβουλην ταυτην : οἱ δε ὑπωπτευον και | ||
| ἐνθαδε . τῃ δε τριακοστῃ προσδεχεσθε με ἡμερᾳ τας ἀποκρισεις ληψομενον . Ταυτ ' εἰπων ἀνεστη και διελυσε τον συλλογον |
| τομεα εἰναι λογον , διαστελλοντα τας τριαδας , μεσον αὐτον ἱδρυμενον . το παραπλησιον μοι δοκει σαφεστατα μεμηνυσθαι και ἐπι | ||
| : και μετα δε τουτους Αὐτομαλα φρουριον φυλακην ἐχον , ἱδρυμενον κατα τον μυχον του κολπου παντος . ἐστι δ |
| ' οἱ ς ' ἐφυσαν , ἐμφρονες . Ποιοισι ; μεινον : τις δε μ ' ἐκφυει βροτων ; Ἡδ | ||
| αὐτων καθισῃς : ἀλλα ὡς ἐμμενεις τῃ ἁπλοτητι σου , μεινον , και καθιῃ μετ ' αὐτων και ὁσοι ἐαν |
| κινησις ἠν ἀπο της αὐξησεως εἰς την μειωσιν , το αὐξανομενον ἀν εἰς το μειουσθαι μετεβαλεν . οὐτε , εἰ | ||
| παρα το ὠφελειν , ὁ ἐστιν αὐξεσθαι το δανειον το αὐξανομενον τοκῳ . Οἰτος . ὁ θανατος . παρα το |
| ὁδου το διαστημα των ὡρων ἀπο του ὁριζοντος ἠ του δυνοντος δι ' αὐτης της Σεληνης . εὑρεθεισα γαρ ἐν | ||
| ἡλιος ἐν Τοξοτηι και ἀνατελλετω ἐν αὐτωι : παλιν δυετω δυνοντος ἡλιου : ἑσπερα ἐστι και νυξ : ὁ δε |
| Ἀγαθοκλης ἀποβιβασας την δυναμιν προς τας καλουμενας Λατομιας και χαρακα βαλομενος ἐκ θαλαττης εἰς θαλατταν ἐνεωλκησε τας ναυς . Οὑτω | ||
| ἐδῃωσε και ἐνεπρησε παντα , ἐπειτα χαρακα προ του ἀστεος βαλομενος και κυκλῳ περιλαβων τῳ στρατῳ και μηχανας ἐπιστησας ἐπολιορκει |
| τελεσαι τις μετα του ξιφιου το κεντρον δυναται , καιπερ προθυμουμενος πραξαι τι : μετ ' αὐτου δηλονοτι του ξιφους | ||
| Κρυερως : χαλεπως . μεμογηοτι : κεκοπιακοτι . Ἱεμενος : προθυμουμενος . ἀποτρεψειε : ἀποδιωξειεν . Βαλων : κρουσας . |
| . οὐτε γαρ την ψυχην ἀδικεισθαι φησει τις σωφρονων : λησεται γαρ ταυτῃ συνεκβαλλων και την παρουσαν ζωην : εἰ | ||
| . σεαυτῳ βοηθει γ ἀπαλλαγησῃ της γυναικος και μεταμεληθησῃ δ λησεται σου ὁ δρασμος προς καιρον ε οὐ γενησῃ βουλευτης |
| εἱνεκ ' ἐγενετο . ἀν πολλα βαλλῃς , ἀλλοτ ' ἀλλοιον βαλεις . ὡς τοις ἐς ᾁδου βουλομενοις οὐδεις φθονος | ||
| ἀνδρος ἰσχυρον , οὐδε ἀσθενες ἀει , ἀλλ ' ἀλλοτε ἀλλοιον . Και της γυναικος οὑτως ἐχει : ὡς μη |