| , Λακεδαιμονιοι δε προφασει μεν και οὑτοι φιλιας , κατα ἐχθος δε ἐμοι δοκειν το Θηβαιων . Θεοπομπος δε ὁ | ||
| , ἀλλα πολιτειας τε ἐπιθυμησαντες παρα Ἀθηναιων και κατ ' ἐχθος το Θηβαιων . ἐν τουτῳ τῳ πεδιῳ ναος ἐστι |
| το μη ὀν ἀπολειται . οὐδεν ἀρα δυναται ἐκ του αὐξομενου ἠ μειουμενου γινεσθαι . και μην οὐδ ' ἐκ | ||
| την προσαγορευομενην Ἰντεραμναν . Κατα δε την Σικελιαν ἀει μαλλον αὐξομενου Ἀγαθοκλεους και δυναμεις ἁδροτερας ἀθροιζοντος Καρχηδονιοι πυνθανομενοι τον δυναστην |
| ἐξ ὡν δια των ὁρων εὑρηκαμεν το ἐξ ἀναγκης μηδενι συναγομενον : τουτο γαρ ἀναιρετικον ἐστι παντων των καταφατικων . | ||
| και την συνωσιν ἀπεργαζομενα πηγνυσιν : το δε παρα φυσιν συναγομενον μαχεται κατα φυσιν αὐτο ἑαυτο εἰς τοὐναντιον ἀπωθουν . |
| ἀποκριναι δη μοι βραχυ του βηματος ἀποσταςκατ ' ὀλιγον γαρ ἐπιων μικρου μοι τω χειρε προσαγεις : που διωρισεν ὀργανα | ||
| ταυτα μεντοι ἐπραξε πιεζομενος ὑπο τραυματος ὑπογυου και τα ταγματα ἐπιων και παραθαρρυνων και διδασκων , ὁπως τοις βαρβαροις πολεμητεον |
| ἀπο των χειλων ἀκρων , ὁταν του στοματος πιεσθεντος τοτε προβαλλομενον ἐκ της ἀρτηριας το πνευμα λυσῃ τον δεσμον αὐτου | ||
| παραιτεισθαι τα κατα τας προς τους συμβιουντας σχεσεις καθηκοντα , προβαλλομενον τα περιεστωτα πραγματα . Παρα Κατουλου το μη ὀλιγωρως |
| ποιουσι και αὐλικους ἠ στειρας ἠ ἀτρητους , Ἀρεως δε προσοντος ἀποκοπους ἠ τριβαδας : και καθολου δε παντοδαπην τινα | ||
| δε πολει δυσνους οὐκ ἀν ὁμοιως τι οἰκειως φραζοι : προσοντος δε και τουδε , χρημασι δε νικωμενου , τα |
| Ῥωμαιων ἀπηχθησαν , και ἡ πολις διαρπασθεισα ἐνεπρησθη . ταυτα διαπραξαμενος ὁ βασιλευς και το τειχος ἐκ θεμελιων κατασκαψας ἀπηγε | ||
| , οὑ ἐχει ἁδελφος οὑτοσι τοὐνομα , πολλα και καλα διαπραξαμενος ἐργα πολεμουσης της πολεως Λακεδαιμονιοις , κατασκαψας την Ἠετιωνειαν |
| οὐδε τι σε χρη ταυτης ἀφροσυνης : ἀνα δε σχεο κηδομενος περ , μηδ ' ἐθελ ' ἐξ ἐριδος σευ | ||
| ' ἐτυπτες ; ἐγωγε ς ' , εὐνοων τε και κηδομενος . εἰπε δη μοι , οὐ κἀμε σοι δικαιον |
| λαιμου χαλασθηναι , ὠμης κραμβης ὁ χυλος κατα της κεφαλης ἐπιβαλλομενος ἀνασπᾳ την σταφυλην εἰς τα μετεωρα του στοματος . | ||
| μολιβδον οὐ παρεμποδιζεται συγκιρνασθαι , οὐδε μην μολιβδος κατα χαλκου ἐπιβαλλομενος . Κἀντευθεν μεγαλην διαγνωσιν ηὑραμεν , ὁτι των οὐσιων |
| δισωμον ἐν μετανοιᾳ ἐσται ὁ κατηγορων , ἐαν δε στερεον ἐπιμονος και ἀπαραιτητος ὁ ἐναγων . ἐπαν δε και ὑπο | ||
| δακνωδης ἐρεθιζει , ἐκει που πλεονασας . Πριαπισμος δε ἐστιν ἐπιμονος του καυλου ἐντασις . εἰληφε δε τοὐνομα ἀπο τινος |
| ἐν ἀκακιᾳ και ἁπλοτητι . οὑτοι κατισχυσουσιν πασης πονηριας και παραμενουσιν εἰς ζωην αἰωνιον . μακαριοι παντες οἱ ἐργαζομενοι την | ||
| του λοιπου μη συνοδοιπορειν φιλοις , οἱ ἐν κινδυνοις οὐ παραμενουσιν . ” ὁ λογος δηλοι , ὁτι τους γνησιους |
| δια ταυτα οὐν ὀρρωδουντος μου ὑπερ αὐτων και ἐν φυλακῃ ποιουμενου , ὁπως ἀν μη θυραζε ἐκφοιτησειαν , λανθανουσιν οἱ | ||
| πρωτον ποιουν παν καθ ' αὑτο κρειττον εἰναι δει του ποιουμενου : οὐ γαρ ἡ ἀμουσια μουσικον , ἀλλ ' |
| και διδασκων τους ἀρχομενους , ὁτι ὁστις ἀρετην διωκει , προτερος παρα σοι των ἐκεινην οὐκ ἀγαπων - των . | ||
| καθ ' ἑαυτον ἐμβαλλει . και τοινυν ὁταν μεν ὁ προτερος εἰρημενος ἐνεργῃ , καθελκει το συνεχες αὐτου μερος του |
| λεγων κατα διαρτησιν ἀσυνακτον εἰναι τινα λογον , φασιν μεν προφερομενος μονην ἀντιτιθεμενην αὑτῳ φασιν ἑξει την ἀντικειμενην τῃ προειρημενῃ | ||
| φιλοσοφε , ἐκεινα ἁ ἐλε - γες ; ποθεν αὐτα προφερομενος ἐλεγες ; ἀπο των χειλων αὐτοθεν . τι οὐν |
| , ὠ καθηγητα , ἐπεθυμεις μεν αὐτος ἐξουδενωσαι ἡμας , αἰδουμενος δε , τον σαπρον ἐπι του πυλωνος ἐστησας Αἰσωπον | ||
| του πεπονθοτος ταδε λογοισιν ἡσθην τοισδε : νυν δ ' αἰδουμενος θεους τ ' ἐκεινον θ ' , οὑνεκ ' |
| , και την του Καλυδωνιου καπρου θηραν , και Θησεα παραγενομενον ἐκ Τροιζηνος εἰς Ἰσθμον καθαραι . : Οὐκ εὐ | ||
| ἀγορασαντα ταυτην ἐχειν οὐκ εἰδοτα την ἑαυτου θυγατερα θεραπαιναν , παραγενομενον δε εἰς Κορινθον ἐπι την των τεκνων ἀπαιτησιν και |
| των μεσων περιεχομενῳ ὀρθογωνιῳ : κἀν το ὑπο των ἀκρων περιεχομενον ὀρθογωνιον ἰσον ᾐ τῳ ὑπο των μεσων περιεχομενῳ ὀρθογωνιῳ | ||
| ὡς μεγαλην . εἰ γαρ και ἑν ἐστι μοριον το περιεχομενον , ἀλλ ' οὐ πολυ πνευμα , και δια |
| θαλατταν διεσωσε τας ναυς . Ἰμιλκων δε ταις πρωταις τριηρεσιν ἐπιθεμενος τῳ πληθει των βελων ἀνειργετο : ἐπι μεν γαρ | ||
| χαλκειον ἐλθων και ἁρπασας παιδα ἑνα , ἐπι των ὠμων ἐπιθεμενος ἐκελευσε ποδηγειν προς τας ἀνατολας . ἐκει δε παραγενομενος |
| μεν περιεχον κατα των πραξαντων , ἐλεον δε και συμπαθειαν ἐπιφερον προς τους ἀνηκεστα πεπονθοτας . ἀπηντησαν γαρ αὐτῳ μεθ | ||
| γνωμην συγκακουσθαι . σμηʹ . Κεφαλαια ἐστι παθος πονον κεφαλης ἐπιφερον ἀνυποιστον κατα περιοδους τινας , ὡστε και ἠχον εἰναι |
| ἐγενηθη . Το μεν οὐν μεγεθος αὐτης ἑκατον τριακοντα κλινας ἐπιδεχομενον κυκλῳ , διασκευην δ ' εἰχε τοιαυτην . Κιονες | ||
| ἐξῃρηται παντων , ὑπερφυες ἀιδιον προϋπαρχον , οὐδε παραθεσιν τινα ἐπιδεχομενον οὐτε ὑπεροχην τινος ἐν πολλοις προτεταγμενην : ἀλλ ' |
| προτασεων . Λεγω δε ὁτι το ἐστι ἠ τῳ δικαιῳ προσκεισεται ἠ τῳ οὐ δικαιῳ . ἐνταυθα καλως εἰπεν ἐπι | ||
| ἐν ἰσῳ γαρ ἀριθμῳ σχεδον τα της συνταξεως ἐγενετο . προσκεισεται γαρ και τῳ ἀλλοι μεν γαρ παντες , ὁσοι |
| . ” και εἰπων ταυτα ἡγειτο τοις κωμηταις ἐς Νυμφων ἀντρον , πλεθρον οὐπω ἀπεχον της κωμης , ἐν ᾡ | ||
| ὑπο μητρυιων ἀδικουνται : μαλιστα δε φυεται παρα Βορεου προσαγορευομενον ἀντρον . Συλλεγομενη δε ἐστι ψυχροτερα χιονος : ὁταν δε |
| τα μεν ὁπως ἐπιτηδευσῃ μαθων , τα δε προς ἐλεγχον ἐπισταμενος , ἀμφω καλως ἐπαιδευθη . οὐ μην ἐπεπολαζε των | ||
| , πολυ προτερον ἐμαυτῳ παραινεσας και χαριν ἐμαυτῳ οὐ μικραν ἐπισταμενος . “ Εἰεν : ὁ μεν γενναδας εἰπων ταυτα |
| ἀξια . ‖ Περιεχει τα παντα , ὑπ ' οὐδενος περιεχομενος . Ὡς γαρ ὁ τοπος περιεκτικος σωματων ἐστι και | ||
| Ἐπει γαρ τετραγωνος ἀριθμος ἐστιν ὁ ὑπο δυο ἰσων ἀριθμων περιεχομενος , εἰπε οὑτως : δωδεκακις δωδεκα , και γινονται |
| κλυειν . Μη μ ' , ἱκετευω , προσιδητ ' ἀνομον . Ζευ Ἀλεξητορ , τις ποθ ' ὁ πρεσβυς | ||
| τουτο και μελανες εἰσι : και γαρ το γενος αὐτων ἀνομον ἐστιν . ἐκ δε του δευτερου ὀρους του ψιλου |
| πολιν . το μεν δη παραυτικα οὐτε ἰδιᾳ το μαντευμα ἐπισκεψαμενος οὐτε προς των ἐξηγητων τινα ἀνακοινωσας κατεσχε ταις ναυσιν | ||
| νειοποιουντες ἀν τε σπειροντες ἀν τε καρπον προσκομιζοντες , ταυτα ἐπισκεψαμενος ὁπως ἑκαστα γιγνεται , μεταρρυθμιζω , ἐαν ἐχω τι |
| , πλεονασμῳ ἑτερου σ ἀφυσσω , τουτεστι το ἀπο τινος ἐπιρρεοντος ἀπαντλειν και ἀπαρυεσθαι . ἠ ἐκ του φυω , | ||
| καθυπερθεν ἠυτ ' ἐλαιον . και ἠν κατα μεν του ἐπιρρεοντος βαψαντα γλυκυ το ὑδωρ ἀνιμησασθαι , εἰ δε εἰς |
| Νικοστρατον τον κιθαριστην λογος τις περιεισι λεγων Λαοδοκῳ τῳ κιθαρῳδῳ διαφερομενον ὑπερ μουσικης εἰπειν ὁτι ἀρα ἐκεινος μεν ἐστιν ἐν | ||
| και ἑν ἐστιν , ἐχθραι δε και φιλιαι συνεχεται . διαφερομενον γαρ ἀει ξυμφερεται , φασιν αἱ συντονωτεραι των Μουσων |
| Ἱεροκλης δ ' οὐχ ὁ διδασκαλος , ἀλλ ' ὁ προβαλλομενος τα θαυμασια , ἀπιστον και τουτο προσεθηκεν : ὁτι | ||
| φυσιν ἐχειν ταυτα τῃ ἀντιληψει : οὐδεις γαρ την ἐξουσιαν προβαλλομενος ἐφ ' οἱς ἐπραξε , συγγνωμην αἰτει : ὁ |
| προς τε τους της ῥαχεως σπονδυλους και προς το στερνον συναπτουσιν ἑκατερωθεν . αἱ δε λοιπαι πεντε τῃ μεν ῥαχει | ||
| τοις ῥημασι τοις συντασσομενοις δοτικαις αἰτιατικας προτερον ἐπιφεροντες τας δοτικας συναπτουσιν : οἱον Διονυσιος ὁ Χαλκιδευς : Μυρρινην την Ἀμαζονιδα |
| ” εἰκος δε αὐτον και βουληθηναι ὡς ὑπερηφανον και μη ἀνεχομενον ταὐτα τοις πολλοις ἐχειν , „ την δε δυναμιν | ||
| εὐπειθη μοι τον πατερα παρειχον ἀχρι της ἑω και πενιχρας ἀνεχομενον νυμφης . μεσος οὐν γεγονως αἰσχυνης και ποθου , |
| ἀνδρων ὑπερ ἑπτακαιδεκα , και τουτων ἀνευθεν οἱ ἱππεες και ἑτερος ὁμιλος ἑτερου στρατου . ἐκ μεν δη του πληθους | ||
| διδους , ὁμοιον το σωμα παντες παρασχησονται και οὐ διαδηλος ἑτερος του ἑτερου , ἀλλ ' ἐν ὁκοιῳ σωματι ζωπυρεονται |
| ὁ δε ἐπανελθων ἐλυσεν αὐτῳ την ἀποκηρυξιν , και διαθηκην θεμενος ἐξ ἰσου κληρονομους ἐταξε τους παιδας : και γραφεται | ||
| διοτι εἰσομεθα , ὡς και αὐτος φησιν ἐφεξης . Παραδειγματα θεμενος της ἀκριβους των ἀποδεικτων γνωσεως , δι ' ἡς |
| πετρας ἐκκεκολαμμενος : μονολιθος γαρ μοι ἐδοκει εἰναι . Κἀγω περιπατων μετ ' αὐτου ἱλαρος ἠμην τοιαυτα ἀγαθα βλεπων . | ||
| μην οὐδε καθιζων ἐλεγε προς τας θεσεις , φασι , περιπατων δε ἐπεχειρει . δια δη οὐν το φιλογενναιον ἐτιματο |
| μη τα παρεργα των ἐργων πλειω γενηται . ἐαν γαρ ἀφεμενος τις του οἰκειου τῃ ὑποκειμενῃ αὐτῳ ὑλῃ ἀκριβεστερον τι | ||
| προς το φθειρεσθαι διαφορως κατεσκευασμενων . εἰ δε τις και ἀφεμενος της φυσεως κατα το πεφυκεναι ταυτα ἐξηγοιτο , και |
| Ἀθαναιος δ ' ἐφατ ' ἠμεν . ἠρατο μαν και τηνος ; ἐμιν δοκει , ὀπτω ἀλευρω . παισδεις , | ||
| τοις μελιαμβοις οὑτως : οὐ μαν ὁ παρος γα Σινωπευς τηνος ὁ βακτροφορας , διπλειματος , αἰθεριβοσκας , ἀλλ ' |
| φησιν ὁτι “ ἀλλ ' ὡς ἀξιουσιν ” ὡς μη δεχομενος τα παρ ' αὐτων . ἐνεργειᾳ γαρ ὑπαρχουσιν αἱ | ||
| πεδιῳ αὐλων ὑποκειμενος και τον ἠχον εἰς αὑτον ὡς ὀργανον δεχομενος παντων των λεγομενων μιμητην φωνην ἀπεδιδου , ἰδιᾳ μεν |
| ἐφισταμενος αὐταις φερεται , ἐπιλαβων ταιν χεροιν τω ὀφθαλμω του φεροντος . ταυτην και ἱππαδα και κυβησινδα καλουσι την παιδιαν | ||
| ] . Ἀναμνησθωμεν δ ' ἡμετερου τινος αὐτων ἐργου , φεροντος εἰς τα παροντα . ἠν γαρ ποτε χρονος , |
| ! ! ! ! ! [ ! ! ! ] νος ἐσται [ ] γυμνασιαρχος [ ] , το δε | ||
| κατελαλησα τινος , οὐδε ἐψεξα βιον ἀνθρωπου , πορευομε - νος ἐν ἁπλοτητι ὀφθαλμων . Δια τουτο τριακοντα ἐτων ἐλαβον |
| οἱον ἐλαιας , ὁς ἀνοιχθεις λευκον προϊεται ἀνθος , οὑ πεσοντος εὑρισκεται τι οἱον βαλανος ἐπιμηκης , ὁπερ ἀνοιχθεν ἐχει | ||
| και μηδετεροις ἐν βεβαιῳ διαμενουσης : ὁμως ἀπειρου πληθους ἑκατερωθεν πεσοντος ὀψε και μολις Ῥωμαιοις ἐξενικησε βεβαιωθηναι το κρατος . |
| , οἱ ὀφθαλμοι ἐνηδονοι , ἀλλα κακοηθης και θερμος και πονηρος . οἱ δε κλιμακτηρες ἐτος Ϛʹ , θʹ , | ||
| ὁ ἀνθρωπος : ὁμοιως και Αἰσχινης ζητων δειξαι , ὁτι πονηρος Δημοσθενης , προσεθηκεν , ὁτι και πλουτησας , οὐχι |
| το λειπομενον ἁπλουν δηλωσει του ὁλου την συνθεσιν ἐκ του δηλουμενου , ἐπει το ἀφῃρημενον ἐν λεκτῳ καθειστηκει . ἐκκεισθω | ||
| μη και οὐν . προς οὑς ἀντιτιθησι Τρυφων κἀκ του δηλουμενου κἀκ της φωνης . ἐκ μεν οὐν του δηλουμενου |
| ἀνακαθαιρει τε και πληροι τα ἐν ὀφθαλμοιϲ ἑλκη . Λιγνυϲ καιομενων τινων εἰδων ὡϲπερ αἰθαλη τιϲ ἐϲτιν , οἱον λιβανωτου | ||
| ἀσβολωδες : και καπνωδες : λιγνυς γαρ λεγεται ὁ ἀπο καιομενων αἰλαιωδων : γινωμενος καπνος : Ὁμηρος , λιγνυν αἰθαλοεσσαν |
| , δειδησω δειδημων δειδημονος . Το γερων γεροντος και τενων τενοντος μη ὑποπιπτοντα μητε τῳ λογῳ των κοινων τῳ γενει | ||
| γερων γεροντος , και ὡς σθενων σθενοντος οὑτω και τενων τενοντος . Τα εἰς ων βαρυτονα προηγουμενου ἀμεταβολου παρωνυμα ὀντα |
| . Περι γαμου ἐπισκοπητεον οὑτως : ἀνδρα μεν Ἠελιον και ἀνερχομενον σκοπον ὡρης , αὐτην δ ' ἐκ ζῳδιου θ | ||
| Ὁμηρου Ζ . . Γ . . , . νεον ἀνερχομενον . * ) [ ἡ διπλη ὁτι το νεον |
| και εἰ τι ἀρα ἡ θαλασσα ἠ το κρυος παραχρημα νηχομενον γε ἠ ὑστερον κακωσαι δοκει , ῥαϊσας το σωμα | ||
| , και Σηστον και Ἀβυδον , ὁπῃ γαμον ἐννυχον Ἡρους νηχομενον τε Λεανδρον ὁμου και λυχνον ἀκουω , λυχνον ἀπαγγελλοντα |
| τοὐναντιον . ὑπαρχει . * * σαφης ἀποδειξις . . Κλυμενου παις Ἐργινος εἱς ἠν των Ἀργοναυτων . ὁτε οὐν | ||
| ἐς Κλυμενον τον Πρεσβωνος του Φριξου περιηλθεν ἡ ἀρχη . Κλυμενου δε γινονται παιδες , πρεσβυτατος μεν Ἐργινος , ἐπι |
| θεραπων , οὐκ οἰδ ' ὁ τι οὑτος μεγαλειον ἐστι διαπεπραγμενος ἐπαβελτερωσας τον παλαι γ ' ἀβελτερον . λεγουσι δε | ||
| κληρονομῳ , οὑτως ἀλγεινον ἐστι και ὁταν καλλιστα μεν εἰη διαπεπραγμενος τις , ἀνευ δε ἐπαινου καταλυσῃ τον βιον , |
| ὀξυκρατον ὑδαρεϲτατον και αὐτο το ὑδωρ καθ ' αὑτο ψυχρον καταντλουμενον και των ξηρων τι προϲαγομενον των ἀποδακρυτικων και μαλιϲτα | ||
| φαλαγγιοδηκτοι , λουτρῳ συνεχει θερμῳ : ἐστω δε και το καταντλουμενον τῃ πληγῃ ὑδωρ ἀφεψηματος τριφυλλου της ἀσφαλτωδους μετ ' |
| ἡ ῥητορικη πολιτικης μοριου εἰδωλον . ” Εἰδωλων δε πλεον προθυρον ” φαιη ἀν εἰς αὐτον Ὁμηρος . ποτερον ταυτα | ||
| ' ἐρραδαται τοιχοι καλαι τε μεσοδμαι : εἰδωλων δε πλεον προθυρον , πλειη δε και αὐλη , ἱεμενων Ἐρεβοσδε ὑπο |
| μαλιστα ἀνιωμαι , ὁτι μηπω τις ἀπηντησε περι Κλεωνος ἡμιν διαλεξομενος . οὐ προτερον γαρ ἀν ἀποστειλαιμι το βιβλιον , | ||
| παρηλθεν ὡς εὐκαιροτερον ἐν τῃ του ῥηματος διδασκαλιᾳ περι αὐτου διαλεξομενος , ἐν οἱς διδαξει πως ἀφοριζεται το ῥημα , |
| ἀλλας ἐνεπρησε . διαπλευσας δ ' εἰς την Κυπρον και προσλαβομενος στρατιωτας και ναυς διεπλευσεν εἰς το Πηλουσιον . της | ||
| ἰδιαν οὐ μονον δια της νικης ἐπηυξησεν , ἀλλα και προσλαβομενος Μακεδονων ἀγαθων ἀνδρων πληθος . Νεοπτολεμος μεν οὐν μετα |
| ' αὐτῳ τετακται αἰθον λημα , ἠτοι φρονημα δραστηριον και διαπυρον και τα πολεμικα ἐμπειροτατον , Πολυφοντου βια ἠτοι περιφραστικως | ||
| , διαπλασιαζεται το ἐν τῃ καρδιᾳ ἐνεον ἐμφυτον θερμον και διαπυρον γενομενον ἐξαπτει τε και ἐξαπλοι τον πυρετον δια των |
| ἀλεγιζε μελαθρων . ὡς γαρ [ χην ] καθ ' ἐτος τις [ ] ἐμον σπορον ἐρχεται ἀφνω δυσσεβεων νεος | ||
| ξεʹ : ἐτελευτα τῳ ξεʹ ἐτει . Ἀλλη . Τιτου ἐτος βʹ Χοιακ αʹ ὡρα θʹ ἡμισυ . Ἡλιος Τοξοτῃ |
| δε ἱππον ὁ Ἀρτυβιος δεδιδαγμενον προς ὁπλιτην ἱστασθαι ὀρθον . Πυθομενος ὠν ταυτα ὁ Ὀνησιλος , ἠν γαρ οἱ ὑπασπιστης | ||
| Φοινικες ἀναπλεουσι ἐκ της Μιλητου ἐπι την ἀλλην Ἰωνιην . Πυθομενος δε ταυτα Θασον μεν ἀπορθητον λειπει , αὐτος δε |
| . και ἐπει παλιν αἱ κλητικαι συνεμπιπτουσι ταις εὐθειαις , συγγινεται δ ' εὐθειαις τα ὁριστικα και ἐτι αἱ κλητικαι | ||
| ἀλλα την ψυχην . ὑπενοηθη δε ὁτι και τῳ Ἀλκιβιαδῃ συγγινεται κατα τον αἰσχρον ἐρωτα . οἱ δε περι Σωκρατους |
| γαρ πω - ποτε των ἐπι προδηλωθειϲῃ χρηϲτῃ πεψει κριθεντων ἀπολλυμενον ἐθεαϲαμην . τριτον δε το ἐν ἀκμῃ του τε | ||
| δοξῃ μετ ' αἰσθησεως ἀλογου δοξαστον , γινομενον τε και ἀπολλυμενον , ὀντως δε οὐδεποτε ὀν . εὐλογον ἀρα και |
| γυναικος τετοκυιας οἰκον καταφυγειν , ἐκειθεν δε προς ἀνδρας νεκρον φεροντας . ὁθεν την μεν Ἡραν ἀποστηναι , τον δε | ||
| τρυφης τους του θαυμασιωτατου Πλατωνος διαλογους ἠναγκαζεν ἐκμανθανοντας τους μαγειρους φεροντας τε τας λοπαδας ἁμα λεγειν εἱς , δυο , |
| τε και μεγαλων , οὐκ ἐστιν οὐδεν λαβειν πληθος ὁ καταλειπομενον ἐπεκουφιζεν ἀν τον ἀναγκαιον ἡμων βιον , οὑτω και | ||
| και το ἀργυριον και τας περι τουτων φροντιδας , το καταλειπομενον ἐστι τυφος και μαλακια και ἡδυπαθεια και ἀσελγεια και |
| ἡ θερμανσις , αὐτο το προς τι ἐστι , το ἐκφωνουμενον αὐτος ὁ χαρακτηρ του προς τι και ἡ ποιοτης | ||
| κανονιζει αὐτην λεγων , ὁτι πασα δοτικη ἑνικων εἰς ι ἐκφωνουμενον ληγουσα ὁταν ἐχῃ την αἰτιατικην ἰσοσυλλαβον τροπῃ του ι |
| ἐχων προκλησιν , ἀξιων αὐτος βασανιζειν τον ἀνθρωπον , και ἐπιλαβομενος εἱλκεν , και ἐνελειπεν οὐδεν ἀσελγειας . και ἐγωγ | ||
| ἐπειδαν τινος ἐφαψωνται ἀρχης , και παραδωσιν τῳ νῳ , ἐπιλαβομενος ταυτης , διορᾳ τα λοιπα , και διεξερχεται ἐπι |
| του τειχους των Τρωων λιθους εἰς την ναυν ἐβαλετο . παραγενομενος δε εἰς το Ἀργος και ἐλαθεις ὑπο Αἰγιαλειας της | ||
| λιθον ἐνθαδε , ” και μεταθεις τον λιθον εἰσηλθεν . παραγενομενος δε ὁ Αἰσωπος τῳ Ξανθῳ λεγει “ δεσποτα , |
| τε ταξεων και φυλακων ἑδρας ; Θεσσαλος ἠ παραλιαν Λοκρων νεμομενος πολιν ; ἠ νησιωτην σποραδα κεκτηται βιον ; τις | ||
| ἠγουν σειεσαι περι τοτε . Κληρονομος : ὁ τον κληρον νεμομενος . Καλλος : δια το προς αὐτο καλειν . |
| και μητε ταὐτον εἰδος ἑτερον ἡγησασθαι μητε ἑτερον ὀν ταὐτον μων οὐ της διαλεκτικης φησομεν ἐπιστημης εἰναι ; Ναι , | ||
| ἐχομεν ? [ πατερ ? , τι σιγᾳς ? ; μων ἀληθες [ εἰπομεν ; οὐκ [ εἰσακουεις ] [ |
| , ὀξεως τε ἐπυθοντο , και ἐπαραμενοι πασαν την πολιν ἐπικαλουνται τους βασιλεως ὀφθαλμους , εἰ ἀναπνει ἐτι και τον | ||
| και ὁ Παναιτιος . ΓΘ ἀνδρες ἱππεις ] ὡς συκοφαντουμενοι ἐπικαλουνται προς βοηθειαν τους ἱππεις . προς το δεξιον κερας |
| τι και ἐπαινεσαι μοι δωσεις , πανυ ἀστειως ὑπο σου πεπραγμενον , ὁποτε του Τισιου την τεχνην οἰσθα ὡς το | ||
| δε αὐτην Μινουκιανος μεν οὑτως ὁταν ὁμολογων ὁ φευγων το πεπραγμενον την ἐξου - σιαν προβαλληται , ἐχει δε οὐκ |
| ὡς ἐπυθομην παρα των ἐν Αἰγυπτῳ ἱερεων ἑνος εὐ μαλα γεροντος ἐν τῃ Ὀνουφι , ἀλλα τε πολλα των Ἑλληνων | ||
| οὐ σου χατιζων δευρ ' ἀναξ στρατηλατει : τι γαρ γεροντος ἀνδρος Εὐρυσθει πλεον θανοντος ; ἀλλα τουσδε βουλεται κτανειν |
| . Ἐν πασιν μεθυουσιν Ἀκινδυνος ἠθελε νηφειν , τοὐνεκα και μεθυειν αὐτος ἐδοξε μονος . Εἰ το τρεφειν πωγωνα δοκεις | ||
| τοις ἑτεροις . και μην το γε νηφειν και το μεθυειν ἐναντια , μετεχουσι δε του νηφειν , ὡς ὁ |
| οὑτω λεγεις ; Ἐγωγε . Οὐκουν θεραπεια γε πασα ταὐτον διαπραττεται ; οἱον τοιονδε : ἐπ ' ἀγαθῳ τινι ἐστι | ||
| ἐτι συμβαλλομενων . ἀλλ ' ἡ γλωττα μεν οὐ σμικρα διαπραττεται περι την ἐνεργειαν ταυτην , οἱα χειρ ἀει μεταβαλλουσα |
| , δυναμενον ἀμαχει κρατησαι των πολεμιων ; οἱς ὁ Μιθριδατης συνθεμενος ἀνοητως μαλα και ἀνυποπτως περιειδε Ῥωμαιους δια στενου παροδευοντας | ||
| δη πολλας Φιλιππος των πολεων εἱλεν , Ἀθηναιοις δε λογῳ συνθεμενος ἐργῳ σφας μαλιστα ἐκακωσε , νησους τε ἀφελομενος και |
| το τε ἀστατον της τυχης και το ἀβεβαιον των πραγματων ἐννοουμενος . ἀλλως τε : εἰπερ μιαν και ὡρισμενην εἰχε | ||
| πυθομενος δε ἐπιεναι τους ὁπλιτας ἀνεπηδησε και περιθεων ἐτι και ἐννοουμενος , ὁποι διαλαθοι , την ἐσθητα ἐνηλλασσεν ἐς τι |
| ἐν ἀλλῃ πολει τοιαυτα τολμαν αἰσχρον , πολυ δη που δεινοτερον ἐν τῃ ἐλευθερᾳ ταυτῃ . εἰ δε περι ἀσεβειας | ||
| . . : ἠτοι συνεμαχησαν τοις πολεμιοις ἡμων . καιτοι δεινοτερον ἐστιν . . . : εἰ ἑνεκα , φησιν |
| ΔΕ τῃ ΑΒ , ἡ δε ΕΓ τῃ ΓΑ , συναμφοτερος ἀρα ἡ ΒΑΔ της ΑΓ μειζων ἐστιν ἠ διπλη | ||
| ΔΒ , ὡς δε ἡ ΑΓ προς ΓΕ , οὑτως συναμφοτερος ἡ ΒΑ , ΑΓ προς την ΒΓ : και |
| ἐνταυθα οὐδεν ἐγχωρει των ἀπο του πριασθαι , μενει το ἐωνημενος δοκιμον . παλιν δει λεγειν πριαμενος , το γαρ | ||
| Ἰνδικον : ἐκρατει δ ' οὑτος λεοντος , ἑκατον μνων ἐωνημενος . και ἀποθανοντι αὐτωι πολιν φησι Θεοπομπος Ἀλεξανδρον ἐποικισαι |
| δυσμων τῃ ἀνω Μυσιᾳ και Μακεδονιας μερει τῳ ἀπο του εἰρημενου Ὀρβηλου ὀρους μεχρι περατος , οὑ ἡ θεσις ἐπεχει | ||
| ' ἀνατολων Περσιδι κατα την ἐπιζευγνυμενην γραμμην , ἀπο του εἰρημενου προς τῃ Ἀσσυριᾳ και τῃ Μηδιᾳ περατος μεχρι των |
| τε γαρ ἀπο των πεντε δυναμεων , ὁς ἐστιν ὁ συγκειμενος ἐκ των τριων ἀριθμων , ἀφελω τον ἀπο του | ||
| . Ἐστω ὁ μεν δοθεις Μο γ , ὁ δε συγκειμενος ἐκ δυο των αων ΔΥ α ʂ δ Μο |
| ὑμας τους φιλους ἀπωλεσε . τιμωμενος δε και των μεγιστων ἀξιουμενος , αὐτος ἐπαγγειλαμενος σωσειν την πολιν αὐτος ἀπωλεσε , | ||
| κλεις παρεδωκε τῳ Καισαρι και παρ ' αὐτῳ κατεμεινε τιμης ἀξιουμενος . Λουκρητιος δε και Μινουκιος ἐπι θατερα της Ὠρικου |
| ξυμμαχοι αὐτων και των Ἀργειων οἱ χιλιοι λογαδες κατα το διακενον και οὐ ξυγκλῃσθεν τους Λακεδαιμονιους διεφθειρον και κυκλωσαμενοι ἐτρεψαν | ||
| ἀροιτο . Αἰγων ἀγριων και τουτο ἰδιον γνωρισμα : τρημα διακενον αὐταις οἱον αὐλος : πορος τουτο ἀναπνευστικος : το |
| προτιθεμενος : οὐ γαρ ἀνελιξει ποτε τον ἐν τῃ μοναδι συνῃρημενον ὁ προποδιζων ἀπ ' αὐτης ἀει ἀριθμος . Διο | ||
| ὁλον ἑαυτον , και ὀντα και ζωντα και νοουντα , συνῃρημενον τε και διακρινομενον και διακεκριμενον : ᾑ οὐν ζωῃ |
| τουτο δε το σωμα παρα τον της ἐπιμονης χρονον ἐνεργειται διαλυομενον και ἀειδες γιγνομενον : ταυτα δε οὐ δυναται πασχειν | ||
| ξηραινων εἰς σκιαν διδου ὑπο την γλωτταν κατεχειν και το διαλυομενον ὑγρον καταπινετω . Ἀλλο . Γλυκυρριζης , σικυου ἡμερου |
| τειχη της πολεως παντα καλως ᾠκοδομημενα . ἀρεσθεις οὐν τοις γενομενοις και τους των ἐργων ἐπιστατας δωρησαμενος χρημασι τε και | ||
| ἀν ἀνθρωπον . το δε ἐντευθεν τοις ἐντος του ἀδυτου γενομενοις οὐχ εἱς οὐδε ὁ αὐτος τροπος ἐστιν ὁτῳ διδασκονται |
| του δε ῥοδου και το ϲπερμα και τα φυλλα : πραοτερον δε ἐνεργει : ἐτι δε πραοτερον κομμι , τραγακανθα | ||
| χρησθαι δια [ τε ] των δακτυλων της ἀριστερας χειρος πραοτερον διανοιγειν και διαστελλειν κατ ' ὀλιγον : εἰ δε |
| οἰκημα Δαιμονος τε ἀγαθου και Τυχης ἱερον ἐστιν ἀγαθης : διαιτωμενος δε ἐνταυθα τα τε ἀλλα καθαρευει και λουτρων εἰργεται | ||
| ἀνδρας , ἀστραγαλοις δε παιδας ἐξαπατωσιν . Ὀρεστης ἐν ὀρεσι διαιτωμενος : ἐπι των λωποδυτουντων . οὑτος ὁ Ὀρεστης προσποιουμενος |
| ὁ δε δανειζομενος το δυνον , το δε μεσουρανημα το διδομενον ἀργυριον , το δε ὑπο γην μηνυει σοι την | ||
| και σκωληκας παντοιους και ἀσκαριδας και το ῥινημα του ἐλεφαντος διδομενον . παντοιας ἑλμινθας φθειρει και καλαμινθη : ξηραν βαλλων |
| παρακολουθει μεχρι τελειαϲ ἐκϲταϲεωϲ . δει οὐν τον ἐπιϲτημονα ἰατρον ἐπιμελουμενον του καμνοντοϲ τουτων προφανεντων ἠ τινων αὐτων τα δεοντα | ||
| νυνδη ἐλεγομεν εὐλογως ἐχει , το θεον τε εἰναι τον ἐπιμελουμενον ἡμων και ἡμας ἐκεινου κτηματα εἰναι . το γαρ |
| μαχην ἀδελφην της ἐν Μαραθωνι . οἱ δε δι ' ἐπιστολων και ἑτερους ἐκε - λευον μισθωσασθαι Χαρητα . λεγει | ||
| δε σοι περι της κατασκευης , ὡς ἀν τα των ἐπιστολων ἀντιγραφα διελθωμεν . Ἠν δε ἡ του βασιλεως ἐπιστολη |
| τι δοξειεν αὐτοις την του συνεδριου ταραχην , τῃ Κορνηλιου προστιθενται γνωμῃ . και παρελθων εἱς ἐξ αὐτων , Ἀππιος | ||
| περιτιθησι , και παντες σχεδον οἱ τον ποιητην τουτον ἐξηγουμενοι προστιθενται τοις ὑπ ' αὐτου λεγομενοις . Ἐμπειροτερον δε Εὐδοξος |
| . πανδελετιους : οὑτως εἰπεν : ἀντι ἀρτων τῃ πανουργιᾳ σιτουμενος . διαβαλλει δε τους ῥητορας ὡς ἐκ των πτωχων | ||
| στρατιωτων , οἱς ἀπολωλε βασιλευς ταὐτα τοις πολλοις ἐπι στρατειας σιτουμενος . ὠ νομοι δικαιως ἀν Ἀπολλωνος δοξαντες εἰναι καταπατουμενοι |
| μη κατα λογον ἀπολειπεσθαι των ἐν ταις ἀλεειναις ἀλλα και προτερειν ὡσπερ και τα περι Ἑλλησποντον . Ἰσχυρας γαρ της | ||
| το δ ' ἀληθες οὐχ οὑτως ἐχει δια το πολυ προτερειν τοις χρονοις τας κατα Λιβυην και πραξεις ἀξιολογους ἐπιτελεσασθαι |
| δε το πνευμα ἀπο της κατα μερος πεψεως λεπτυνεται και διαφορειται και ἡ μεν τελεια πεψις γινεται και ὑπο της | ||
| ἐχοι : ψιω λιω δηριω μητιω κονιω μηνιω , ὁ διαφορειται [ ] κατα τον χρονον . το δε ἰω |
| μεν οὐν ἁπαξαπαντων . ὁτι το ταττομενον ποιω ; το ταττομενον γαρ δει ποιειν τον σωφρονα ; μαλιστα παντων . | ||
| οὐ γαρ ; ἠλιθιωτατος μεν οὐν ἁπαξαπαντων . ὁτι το ταττομενον ποιω ; το ταττομενον γαρ δει ποιειν τον σωφρονα |
| γαρ ἐχθροις γιγνεται τα τοιαδε . οὐκ ἀν δυναιο μη καμων εὐδαιμονειν , αἰσχρον τε μοχθειν μη θελειν νεανιαν . | ||
| βιας , ἠ τυχων , ἠ μη τυχων , ἠ καμων , λεγει προς αὐτον ἡ Λευκιππη : “ Οὐτε |
| Φορκισι . ἐστι δε ὁ ἐκ της ἰδιας ἀλκης ἀσχετα δωρουμενος οἱον βιαιος . ἀττα : σημαινει μεν ἡ φωνη | ||
| οὐ συ γε εὐδαιμων ὡς ἀληθως τοιαυτα διερευνωμενος και τοιαυτα δωρουμενος , μαλλον γε ἠ Ἀν - θεμιων τε και |
| την Ἀρισβην , ὁθεν ἡκειν αὐτον φησιν „ ὁν Ἀρισβηθεν φερον ” ἱπποι ποταμου ἀπο Σελληεντος . „ οὑτω δ | ||
| ὁ τι και Κυπριν δαμαζει . Το ῥοδον ταχα προηλθεν φερον ἐκ φθονου το τυμμα , ὁτι μηλον Ἀφροδιτη ἑτερον |
| παρα τα ἐν ἐπιπεδοις δυο προσειληφως , δηλονοτι τεταρτου ὁρου προσγενομενου : ἐν γαρ τεσσαρσιν ὁροις το τριχῃ διαστατον , | ||
| ἀλλα ἐγκαταλαμβανομενον , ἀραμενον φερειν . φορτιου δ ' οἰμαι προσγενομενου και αὐτος ἐγκατεληφθη . ὁθεν δη και ἀξιον θεωρησαι |
| αἰθερα : ὁ μεν γαρ εἰρηναιον τι χρημα , και παιανων μεστον και θειων χορων , ἡ δε πολυφωνιας και | ||
| . θηβαιοι και Θηβαγενεις διαφερει . Διδυμος ἐν Ὑπομνηματι των παιανων Πινδαρου φησιν : “ και τον τριποδα ἀπο τουτου |
| ἑλκομαι ἠτορ νεομηνιᾳ θιγεμεν . ἐμπα , καιπερ ἐχει βαθεια ποντιας ἁλμα μεσσον , ἀντιτειν ' ἐπιβουλιαις : σφοδρα δοξομεν | ||
| , Ἰλιου δε θηκεν ἀφαρ ὀψιτεραν ἁλωσιν , κυανοπˈλοκοιο παιδα ποντιας Θετιος βιαταν , πιστον ἑρκος Ἀχαιων , θρασει φονῳ |
| ς ὀξυτονος δια του ντ κλινομενη , τουτων εἰς ω περισπωμενον το ὑποτακτικον : ἠν οὐν το ῥημα ἐτεθην , | ||
| , “ ἡ μυρι ' Ἀχαιοις . ” δασυνομενον και περισπωμενον ἀρθρον ὑποτακτικον δηλοι , “ ᾑ ἐπι πολλ ' |
| και χωριστον εἰδος ἐφ ' ἑαυτου , και εἰς ἑαυτο ἐπιστρεφομενον , οἱον το της λογικης ὑποστασεως . Ἡ γουν | ||
| συννευειν εἰς ἑτερον τι , προς ὁ ἡ ἐπιστροφη το ἐπιστρεφομενον , ἠ προς ἑαυτο , εἰ αὐτου εἰη προς |
| και ἀγαν διψωδης : ὁθεν οὐ πονηρως ἐνιοι ἀλοῃ μισγοντες προσφερουσιν : οἱ δε θυμου κομῃ και ἁλσιν : οἱ | ||
| ταλαιπωρια , οἱ δε σφισιν , οἱς τεχνη τιθασευειν , προσφερουσιν ἐτι κειμενοις πιτυος της ἡμερου καρπον προεκλεξαντες ἐκ των |
| ᾡ εἱπετο το και μετα θανατον μη ἑδραιον εἰναι και βασιμον τῳ εὐδαιμονι το μακαριον ὡς πολλακις και ἀπελθοντος ἀπο | ||
| ἐβαψεν ἡ φυσις χρωμασιν ἐσθητος βασιλικης , διοριζουσιν ὁσον οὐ βασιμον τοις εἰς ἱερον μη τελουσι χορον . ἀλλα γαρ |