| Μενεκρατης ἀν ὁ Συρακοσιος ἐξωγκωσατο ὁ Ζευς ἐπικαλουμενος , ὁς ἐφρονει μεγα ὡς μονος αἰτιος του ζην τοις ἀνθρωποις γινομενος | ||
| βουλομενος ποιησειεν . ἐχρην δε αὐτον , εἰπερ τι δικαιον ἐφρονει και μη παρακρουσασθαι τας ὑμετερας γνωμας ἐζητει , μη |
| ἀνδρος ἀγαθου και σοφου ἀπολογιαν και διανοιαν ἐπιφερομενου , καθο καταφρονει ὁλης της βασιλειας και τυραννιδος , και το περι | ||
| αὐτῳ ἐστιν . Ἐαν γαρ ὑπερεχῃ αὐτου ὁ ἐρωμενος , καταφρονει αὐ του ἐραστου . Και καταλεγει ταυτα οἱς ᾐδει |
| Οὐδεις ἐπιχειρει τοις δεδυστυχηκοσι . Ὁτ ' εὐτυχεις μαλιστα μη φρονει μεγα . Ὁπλον μεγιστον ἐστιν ἡ ἀρετη βροτοις . | ||
| τριτον κακον . Θελων καλως ζην μη τα των φαυλων φρονει . Θησαυρος ἐστι των κακων κακη γυνη . Θεος |
| παλιν ἀπο της των λοιπων ἀστερων συνεπιθεωρησεως και των τους κακοποιους περιεχοντων ζῳδιων . ὁ μεν γαρ του Κρονου τον | ||
| παντοτε τους ἀγαθοποιους ἀγαθων εἰναι ποιητικους μητ ' αὐ τους κακοποιους ἐν τοις ἰδιοις οἰκοις καθεστωτας ἠ ὁριοις ἠ τριγωνοις |
| δεησει πραττειν αὐτους τελεωθεντας . καθολου δε τους Πυθαγορειους ἐφασαν παρακελευεσθαι τοις ἐντυγχανουσι τε και ἀφικνουμενοις εἰς συνηθειαν , εὐλαβεισθαι | ||
| . ἀμεινον οὐν , οἰμαι , τῃ χειρι σημαινειν και παρακελευεσθαι σιωπαν . Οὑτω ποιει . Εὐ γε , ἀφωνοτεροι |
| ἀλλα και ὁτι ἀπειληφασιν : ἐκομισθη γαρ αὐτοις ἐπι της τριηρους . Ῥᾳδιον μεν οὐν ἐκ των εἰρημενων γνωναι ὁτι | ||
| , οἱτινες τους μεν ναυτας φασι δειν οἰκειους εἰναι της τριηρους της ληψομενης τον στεφανον , των δε τριηραρχων τους |
| δη και περι παντα τα εἰδη των κατηγοριων κατα την παρουσαν διαιρεσιν διατετακται το ποιειν : κατα μεν οὐσιαν το | ||
| ἠ κολοκυντην ἠ σικυον ἠ ἀλλο τι των προς την παρουσαν ὡραν μη ἀναρμοστων ἡψημενον ἁπλως . πινειν δε λευκον |
| ἰσον ἐστι το πεισαι καταθεσθαι την τυραννιδα τον τυραννον τῳ διαχρησασθαι : ὁμοιως γαρ ἀμφοτεροι της ἐπηρειας ἀπηλλαξαν : ὡσπερ | ||
| και δεινον και ὑπερβαλλον τῃ συμφορᾳ , το την γυναικα διαχρησασθαι τον μοιχον : εἰτα ἐκ του ἐναντιου : εἰ |
| και μολις οἱ στρατηγοι κατεσχον ὡστε μη και τους ἀνθρωπους διαφθειρεσθαι . και τους μεν Μενδαιους μετα ταυτα πολιτευειν ἐκελευον | ||
| χρηστα τοις ἀχρηστοις , και οὑτως ἐν τῳ παντι σωματι διαφθειρεσθαι χυμους . ἀλλ ' ἡνικα ἀν ἰδῃ τε και |
| προσαψῃς την ἀλογιαν , ἀλλ ' ἐμοι τῳ μη δυναμενῳ διαιρεισθαι τα ἐκεινῳ νενοημενα . χειρες μεν οὐν νοουνται προδηλως | ||
| εἰ δε και το ἑν ἐφ ' ὁσα το ὀν διαιρεισθαι ὁμωνυμως θειημεν , περι αὐτου τα εἰκοτα λεξομεν . |
| ἐν τουτῳ ὀντες ἡλικιας και παντες οἱ περι τον θεον θεραπευται και ταξεις ἐχοντες ὡμολογουν ἀει δη ποτε μηδενα πω | ||
| γραφων : . . οἱτινες ἀγαθοι γεγονασιν ἠ εἰσι σωματων θεραπευται ἐλεγες μοι πανυ σπουδαζων , Θεαριων ὁ ἀρτοκοπος και |
| χρωματικον ἠ ἐναρμονιον ἠ κοινον ἠ μικτον ἐκ τουτων . διατονικον μεν οὐν ἐστι το τῃ διατονικῃ διαιρεσει χρωμενον , | ||
| φυσικῃ ἀπο του βαρυτατου ἐπι το ὀξυτατον κατα τουτο το διατονικον γενος οὑτως εὑρισκε . το γαρ χρωματικον και ἐναρμονιον |
| Ὀδυσσευς Καλυψοι ξυνων ἐκλαθεσθαι καπνου Ἰθακησιου και οἰκου . „ περιβαλων δ ' αὐτον ὁ Δημητριος και τι και ἐπευφημησας | ||
| πολλους πολιτας ἀπολλυμενους μακρῳ πολεμῳ και λιμῳ βροχον τῳ τραχηλῳ περιβαλων ἐς ἐκκλησιαν εἰσελθων ἀνδρες , ἐφη , πολιται , |
| ἐαν μεν μηδεις των ἀγαθοποιων συσχηματιζηται τοις τα αἰτια ποιουσι κακοποιοις ἠ τοις κεκεντρωμενοις φωσιν , ἀνιατα και ἐπαχθη τα | ||
| συναπτουσιν οἱ σημαντικοι ἀστερες και τοποι τοις τε ἀγαθοποιοις και κακοποιοις : και δια τουτο ἀνονητος ἐστιν ἡ των χρονων |
| και προς τας Ἑρνικων πολεις και προς τας Οὐολουσκων προκαλουμενος κἀκεινους εἰς φιλιαν τε και συμμαχιαν . Ἑρνικες μεν οὐν | ||
| , τον κινδυνον τον παρα των ἀλλων συμμαχων , ὁτι κἀκεινους εἰς ἀποστασιν τῳ πραγματι παρεκαλουν , και ὁτι τοτε |
| , ὁτ ' ἠλθεν αὐτῳ συμμαχησων , ἰδιωτης ἐγενετο , ἀποσταντος ἐκεινου της συμμαχιας . το δε σκωμμα τουτ ' | ||
| καταληξις μετα του προκειμενου τονου και το ς ἀναδεχεται : ἀποσταντος δε του τονου ἠν ἐνδεκτον συναποστηναι και το ς |
| δεοι . και ὁσα τοιαυτα . ὁ δε του κατηγορου προτρεπτικος μεν και αὐτος ἐπι το ζητησαι τα πραγματα ὁμοιως | ||
| πασης τεχνης και ἐπιστημης δυο τεθεωρηνται λογοι , ὁ μεν προτρεπτικος , ὁ δε μεθοδικος τε και τεχνικος . τῳ |
| ὁ Ἀριστοτελης τῃ μεν μειζονι συγχωρει , τῃ λεγουσῃ παν ὀργανον πασης φυσικης δυναμεως φυσει εἰναι , της δε ἐλαττονος | ||
| ὁτι ἁπλουστερος και εἰσαγωγικωτερος ἐσται . ὑπο δε το λογικον ὀργανον ἀναγεται της φιλοσοφιας το προκειμενον βιβλιον : διδασκει γαρ |
| ἀπεριττως ῥηθεν του μεν εἰποντος ἀποφθεγμα γινεται , του δε ἀκουσαντος ἀπομνημονευμα . Ὁτι φιλει ἡ μεν ἀσθενεια και ταπεινοτης | ||
| Σεμιραμις , ἀπο Σελευκου του Νικατορος Λυσιμαχῳ πολεμουντος , και ἀκουσαντος ὁτι θυγατηρ αὐτῳ γεγονε , την πολιν ἐκαλεσε Θυγατειρα |
| πυρεσσειν ἠδη ξυνεχως την νυκτα ὁλην : τῃ δε ὑστεραιᾳ λουσασθαι και λουσαμενον θυσαι . Νεαρχῳ δε και τοις ἀλλοις | ||
| ἀνεθεντες μικρον ὡς ἐξελθειν τους βαρβαρους και τοις παρακειμενοις ὑδασι λουσασθαι : παλιν ἐκειθεν ἀναχθεντες μετα γε νυχθημερον ἀλλο την |
| μαλλον ἠ γεωργητεον , διπλη , δει γαρ του μεν ἀποτρεπειν , ἐπι δε το προτρεπειν . Διαιρουνται δε αἱ | ||
| , ὁκοσαι δε μη σφοδρα , ξυνδρᾳν , τας δε ἀποτρεπειν , ἠν παντη ἀξυμφοροι ἐωσι , μαλιστα δε ταυτας |
| ἑως τινος της ἐπιστημης ἀπολαυειν . και πλευσας ἐπι την περισπουδαστον Ἀλεξανδρειαν μετα συχνου ἀργυριου τοις ἐντελεστατοις των φιλολογων † | ||
| ποτιμον ἐν μεσῃ θαλαττῃ , οὑτος κειμενους ἀνεστησεν , οὑτος περισπουδαστον ἡλιον φως τοις θεαταις ἐδειξεν , ὡν ἱεραι θηκαι |
| , και εἰσιδε γραμμα τυπωθεν τυτθης ἐκ βυβλοιο το σε φρονεοντα διδαξει ὁππηι μοι τεμενος τευχηις και ἐπικλεα νειον . | ||
| ὀλισθανειν . Χρη δε παγκαλως μεν τοισι δεσμοισιν ἐσκευασθαι , φρονεοντα δε και ὡς ἐχυρωτατον τον ἐξαιωρουμενον εἰναι . Ὡς |
| : πλατυνε τον φαρυγγα τῃ παρρησιᾳ : και γαρ στενουται προσβαλων σου τοις πονοις . ἀγωνιᾳ χειρ , εἰργεται νους | ||
| δε ἐπαγομενος , φησιν , ἐγνωρισεν , ἠγουν τῃ αἰσθησει προσβαλων ἠγουν θεασαμενος : Ἐνιων γαρ τουτον τον τροπον ἡ |
| ἀγωγον καταμηνιων νεʹ . Θεραπεια των δια πλειστην πιμελην μη καθαιρομενων νϚʹ . Θεραπεια των ὑπο ἀτροφιας μη καθαιρομενων νζʹ | ||
| παρα φυσιν το ἐπεχεσθαι το ἐμμηνον . των οὐν μη καθαιρομενων αἱ μεν μηδεν ἐχουσαι παθος οὐ καθαιρονται φυσικως , |
| ἱστορια πεπιστευται , και οὑτος εἰρηκε και ἡμεις ἐν τοις παραδοξοις θρυλουμενην παρειληφαμεν . ἠκουομεν δε και φρεατα εἰναι , | ||
| μα τους θεους , ἀνδρες πολιται , καιτοι πολλαις και παραδοξοις χρησαμενος μεταβολαις , οὐτε πλεον ἡσθεις , ἀμοιρος γαρ |
| το ἑφθημιμερες ἐν τῳ τελει κεισθαι του μελους . συστημα ἐπιφθεγματικον κωλων ιʹ . ἡμετερον : + ὠ μεγαλε Ζευ | ||
| , οἱα πολλακις εἰρηται . ἐχει γαρ ἐν ἀρχῃ συστημα ἐπιφθεγματικον στιχων ἰαμβικων τριμετρων γʹ . ἑξης δε κατα σχεσιν |
| κοπτων : ἁπαντα γαρ ταυτα βλαβερα τοις δια χολωδες περιττωμα ῥευματιζομενοις τα ἀρθρα . Κινεισθωσαν δε μετριως ἀνευ κοπου πολλου | ||
| , οἱον μαινομενοις , ἑτεροκρανικοις , ὑπο κεφαλαιας ὀχλουμενοις , ῥευματιζομενοις ὀμματα , περι θωρακα διαθεσεις ἐχουσιν . ἐπιτηδειοτατος δ |
| και ἰχθυϊ ὀλιγον ὀξους ἐχοντι και νεοσσοις περιστερων και μη καθαιρειν τουτους οὐδεν ἀτοπον . εἰ δε και δια κενωσιν | ||
| τελματα γιγνεται , ἡ γη δε ὑλην παντοιαν παρεχει , καθαιρειν δε δει την γην τον μελλοντα σπειρειν : ἁ |
| το ὁπερ ὀν ἐσται οὐκ ὀν . και μηδεις ὑπολαβῃ παραλογιζεσθαι ἡμας : οὐ γαρ ἐπειδη συμβεβηκος ἐστι το λευκον | ||
| ἠ οἱον περιττα της προκειμενης ὑποθεσεως ἀει ἐξευρισκων προς το παραλογιζεσθαι , οἱον ὡς ἐν τῳ ηʹ των Φιλιππικων οὐσης |
| ἑως δυσεως τοις οἰκουσι σημαινει . της δε Σεληνης τον δυναστευοντα της Συριας προς ἀλλον δυναστην συγκρουσειν και τινα μεγαν | ||
| δε τους Διδυμους Ἡλιου ἐκλειποντος ἐν τῃ πρωτῃ τριωρῳ τον δυναστευοντα Ἀσιας μετ ' ἐνιαυτον τελευτησειν ὡρισαντο και τους πρωτοστατησαντας |
| των χειροκμητων , ἀλλοτριουσι της του ἑνος και ὀντως ὀντος θεραπειας θεου . τουτο διαπραξαμεναι τοις ἀνδρασιν εὐαγγελιζονται : και | ||
| μυθον . ᾐδει γαρ , ὡς ὁ συν ἐπιστημῃ της θεραπειας ἁπτομενος της ψυχης προ των ἀλλων φροντιει και των |
| θεραπευειν , προαγκτηριασαντα ῥαφαις δυο ἠ τρισι τα χειλη της διαιρεσεως . χρω δε ἐμβροχῃ τῃ δι ' ἐλαιου ὡς | ||
| ἁμα το τῃ ταξει ἁμα , ὡς τα ἐκ της διαιρεσεως καταγομενα , το λογικον και ἀλογον : τουτο ἀντικειται |
| . . . , : Τιμαγητος δε ἐν αʹ Περι λιμενων τον Ἰστρον φησι καταφερεσθαι ἐκ των Κελτικων ὀρων , | ||
| μεθοδος . Ἐν τουτῳ δε τῳ μερει και το περι λιμενων ἐγκειται . λιμενες δε ἠ ἐν μεσῳ της πολεως |
| κἀπικουρησαι χθονι ; ἐπεμψ ' : ὀφειλων δ ' ἠλθε συμπονειν ἐμοι . οὐ μην θανοντι γ ' οὐδαμως συνηδομαι | ||
| οὐν ταυθ ' οὑτως ἐχει , δει και ὑμας ἐμοι συμπονειν δυστυχουντι , ἱνα και ὑμιν εἰποτε ἀν συμβαιη , |
| λογων γαρ δεσποτης οὑτος ὁ θεος . φωνην : τον προφορικον λογον . κηρυξ : ὁ Ἑρμης . ὀνομηνε : | ||
| και ἰδων σε χαρησεται ἐν ἑαυτῳ „ . τον γαρ προφορικον λογον διανοιας ἀδελφον ὀντα ἐπιστασθαι φησιν ὁ δημιουργος ὁτι |
| κατω του παχεος την ῥιζαν ἀπο δε του ἀνω τον βλαστον : ἑν δε τι και συνεχες γινεται το ἀμφοιν | ||
| κατορυξειε κλινην και λαβοι δυναμιν ἡ σηπεδων , ὡστε ἀφειναι βλαστον , οὐκ ἀν γενεσθαι κλινην ἀλλα ξυλον , ὡς |
| ἡμερινης γενεσεως . ὁ Ἀρης Ἀφροδιτην τετραγωνιζων , του Ἀρεως καθυπερτερουντος , πονηραι κρισεις και ζημιαι και μαχαι και βλαβαι | ||
| κατα παροδον και ἐφορᾳ τουτον ἀπο τετραγωνου , του Ἀρεως καθυπερτερουντος αὐτον , ἐσται ὁ ἐχων την ἐναλλαγην ἐπισπουδατος και |
| τε παραδοξοι γυναικων ὠφθησαν και παιδων ἐς πατερας εὐνοιαι και θεραποντων ὑπερ φυσιν ἐς δεσποτας . και τωνδε ὁσα παραδοξοτατα | ||
| και Ἀγαθων ὁ χρηστος , εἱποντο δε ἡμιν και των θεραποντων Βαιτυλος και Ποδαρκης και Φιλων ὁ θρασυς , ἡμεις |
| ἐπ ' ἀνερι κολλησαντα και το ἐπι ξυλου με κοὐ ξυλου καθημενην και το Σιμωνιδου προς τους ἑταιρους λεγομενον φημι | ||
| πολλακις μεν αὐλιζομενοις , πολλακις δε ἁπλως τουτοις και ἐπι ξυλου καθημενοις , και ἐν οἱς τικτουσι χωριοις , και |
| ἐαν ἀντι της περιουσιας ἐνδειαν παρεχηται . τοις γε μεντοι ἐπιμελεισθαι δυναμενοις και συντεταμενως γεωργουσιν ἁνυτικωτατην χρηματισιν ἀπο γεωργιας και | ||
| , ὡς δεησον τουτων ὡσπερ και της στρατηγιας τον στρατηγον ἐπιμελεισθαι . ὡς δε και ταυτ ' ἀπεφησα , ἐπηρου |
| εἰ μηδεν ἀλλο ἐχει προσενεγκειν αὐτῳ , εἰτε ἐκδηλοτερον τοις παριουσι το ἀφιδρυμα ποιουντος εἰτε προς συμβολον του ἐκ μικρων | ||
| θαλασσα , αὐτου τῃδε μενουσα πολυκλαυτῳ ἐπι τυμβῳ , ἀγγελεω παριουσι , Μιδας ὁτι τῃδε τεθαπται . φερουσι δε μαρτυριον |
| πολλων δε φυομενων βλαστων κατα της γης ταχυ ἀν και ἰσχυρον το φυτον ἡγουμαι βλαστανειν . Κατα ταὐτα τοινυν , | ||
| Καταπτησσουσιν : φοβουνται . ὑπερβιον : ὑπερηρμενον , δυνατον , ἰσχυρον . ἡγητηρα : ἡγεμονα , ἡγεμονα των ἰχθυων , |
| ἐστι τας μητρας ἑλκωθηναι ἠ φλεγμηναι : τουτο δε ἐστιν ἐπικινδυνον . Το δε γαλα ὁκως γινεται , εἰρηται μοι | ||
| τουτων πληγαιϲ ϲημεια οὐχι τῳ μεγαλην εἰναι την δυναμιν ἠ ἐπικινδυνον την τουτων πληγην , ἀλλ ' ὑπερ του τουϲ |
| ἀμεριμνιαν και το μερος ἠδη δουναι τοις ἐμοις φιλτατοις . δικαιοι δ ' ἐστε μοι παντες ἐς παντα συνεργειν , | ||
| : τουτο δε και ἐν ταις ἀρεταις συμβαινον φαινεται : δικαιοι γαρ εἰσι μαλλον και ἡττον και ἀνδρειοι , και |
| οὐκουν ψευδος τουτο , ἀληθες δε το ἀντικειμενον ἀντιφατικως το ἐνδεχεσθαι παντι , ὁπερ ἐδει δειξαι . φανερον δε και | ||
| και κατα την θεσιν ἀπιστειν , ὡς μη δια τουτων ἐνδεχεσθαι λαβειν την ἐπιζητουμενην διαστασιν , ἠ μονον ὁτι μειζων |
| ὠκεανον παρα τους ὁρους ἐξετειναν , την δε Λιβυην , εὐρειαν μεν οὐσαν , ὑπερβαλλουσαν δε τῳ μεγεθει τα ἐθνη | ||
| δε δη ἀλλαι ἀμφιπολοι , πειρινθος ἐφαπτομεναι μετοπισθεν , τρωχων εὐρειαν κατ ' ἀμαξιτον , ἀν δε χιτωνας λεπταλεους λευκης |
| βραχυτερας ἀγομεν ἡλικιας εἰς μεσον μηδε τα της παρουσης πλεονεκτηματα χωρουντος του λογου ; ἠδη δε προς ταυτα πορευσομαι . | ||
| μεν οὐν ἐπιτηδεια προς τα μετριως σηπομενα : προσω δε χωρουντος του κακου και της σηπεδονος ἰσχυροτερας γινομενης , ὡστε |
| μαστους δυο ἐν τῃ γαστρι . ἀνατμηθεις δε ὀσμην ἐχει βαρειαν , ὡστε μη ὑποφερειν , τα δε ἐντοσθια ὁμοια | ||
| ἀβλαπτως πασι συνοικων τοις νομιμοις , ἀνομοις δε φερων κακοτητα βαρειαν . ἀλλα , μακαρ , παντιμε , φερολβιε , |
| τῳ δε τας των πραγματων οὐσιας δια των ὁρων προτιθεμενῳ παρισταν οὐδεις ἀν συγγνωσεται τροπικως τε και μεταφορικως τους λογους | ||
| οἰκεια αὐτοις ἀντεπαγειν , δια πολλων την της ῥητορικης ὑπαρξιν παρισταν πειρωνται των ἀποδειξεων . και πρωτον μεν φασιν , |
| , ὁτι ἀει φανταζεται την ἱππικην , το τους ἱππους φανταζεσθαι . ἀπολωλεκεν : το θεμα ὀλεω , ὀλω , | ||
| λεγομεν , ὁταν ἐνεργωμεν ἀκριβως περι τα αἰσθητα , τοτε φανταζεσθαι , ἀλλα μαλλον ὁταν μη ἐναργως αἰσθανωμεθα : οὐδεις |
| το εἰδεναι το ἀληθες και το ψευδος , εἰτα το διαιρετικον , ἐπειτα το ὁριστικον , εἰτα το ὑποκειμενον , | ||
| τα γαρ εἰρημενα , φησι , το ὁριστικον , το διαιρετικον , το ἀληθες , οὐκ εἰσιν ἰδια της ῥητορικης |
| μεγεθος της νοσου , περιεστειλεν αὐτον κηδεμονικως , και των νομιζομενων ἀξιωσας ὡσανει τις υἱος πατερα παλιν ἐπανηλθεν εἰς την | ||
| ἀπο των σφετερων βασιλεων τοις κοσμικοις στοιχειοις και τισι των νομιζομενων θεων τας ὀνομασιας ἐπεθεσαν : φυσικους δε ἡλιον και |
| μεν Τροιζηνος [ τἀδελφου ] θυγατερα Εὐωπιν : αἰσθανομενον δε συνουσαν αὐτην δια σφοδρον ἐρωτα τἀδελφωι δηλωσαι τωι Τροιζηνι . | ||
| ? [ ] γενος φθειρεται ? [ ] δια την συνουσαν [ Ι ] ἀνημερος [ ος ] # ? |
| , κἀν μη ὑφ ' ἑκοντος ἀναιρεθῃ , κατα του κτειναντος φονωσι , νικωντος του οἰκειου παθους τον ἀκριβη των | ||
| , δεδιοτες οὐ πορθησιν ἀλλα δουλειαν την ὑπ ' ἀνδροφονου κτειναντος ἡγεμονα και εὐεργετηνἀμφοτερα γαρ ἠν αὐτῳ Καισαρἀπεμαχοντο μεν ἐφ |
| . ἐπει δ ' εὐξατο μεν ὑπερ αὐτου τωι Διι βαδιζοντος ἐπι την μαχην , εἰ σως παραγενοιτο , θυσειν | ||
| ὁταν δε μη οὑτως ἐχωσι , το ψευδος : οἱον βαδιζοντος Σωκρατους εἰ μεν και ἡμεις ἠ νοοιμεν ἠ λεγοιμεν |
| ὑποκλυζειν ὁτι ταχος . Ἠν αἱ μητραι φλεγματος ἐμπλησθεωσι , φυσαι ἐγγινονται ἐν τῃσιν ὑστερῃσι , και τα ἐπιμηνια προερχεται | ||
| κεφαλαλγιας καστοριον παυει . Τα πλειστα των ὑστερικων , αἱ φυσαι : σημειον , οἱ ἐρευγμοι , και οἱ περι |
| εἰ δε μηδεν ἀλλο ὑπαρχει το ἀληθες φαναι ἠ ὁπερ ἀποφαναι ψευδος ὑπαρχει , ἀδυνατον ἁπαντα ψευδη εἰναι : ἀναγκη | ||
| ἐναργες , ὁτι οὐκ ἐνδεχεται το αὐτο ἁμα καταφαναι και ἀποφαναι , ἀλλ ' ὁτι και θατερον περι παντος ἐξ |
| μερος αἰει και ἐκβαινον ἐκ του συνηθους κοσμου ὑπο του σωφρονουντος και μενοντος ἐν τοις ἰδιοις ἠθεσι κατειργεται . μοναρχια | ||
| τε και τους προς ταυτα μαχομενους . και ἠν μεν σωφρονουντος μη προς τοσουτον χρονου την δαπανην ἐκτειναι και πολλακις |
| ' , ἀγοι [ [ δικηι τα πρωτα ] και νομοις [ ] Ἑλληνικοις [ [ εἰργουσι ] χρησθαι , | ||
| Παλλαδιον , ὁς ἐχων ἁ βουλοιτο πραττειν , ἁ τοις νομοις ἀρεσκει μονα πραττων διετελεσεν . Χαιρων οἱς ἠκουσα την |
| λασω και λασκω . Εὐριπιδης : ” τοιαυτα λασκεις τους ἀναγκαιους φιλους ” . το δε λω δηλοι το θελω | ||
| ἠναντιωθη τῳ ὡροσκοπῳ . ἐσχε μεν οὐν και περι τους ἀναγκαιους τοπους σινος και ποδων αἰσθησιν , ἐξαιρετως δε ἐσεληνιασθη |
| ἀναγκη της φυσεως της ἀνθρωπειας ἀπολαυειν , κἀν ὡς βελτιστα οἰκεισθαι δοκωσιν . ἐπει κἀν τῳδε τῳ παντι τοσουτων καλων | ||
| μην ἀλλ ' ἀναλογιζομενῳ και πειρωμενῳ φανειται δευτερως ἀν πολις οἰκεισθαι προς το βελτιστον . ταχα δ ' οὐκ ἀν |
| εἰρηνης βιῳ . δει τοινυν πολιν ἑκαστου μηνος νουν κεκτημενην στρατευεσθαι μη ἐλαττον μιας ἡμερας , πλειους δε , ὡς | ||
| : ἐπειδη δε ἀνεπεισθην ὑπο του Ἀσσυριου ἐφ ' ὑμας στρατευεσθαι , εἰς παντα κινδυνον ἠλθον : ἐσωθην μεντοι οὐδεν |
| ἑωυτου προκατησθαι . Δελφοι δε ταυτα ἀκουσαντες σφεων αὐτων περι ἐφροντιζον . Τεκνα μεν νυν και γυναικας περην ἐς την | ||
| ἡ γη ταις βοταναις του ἐαρος , τηνικαυτα του ἀποπλου ἐφροντιζον . τα ὀνοματα των Πλειαδων : Κοκκυμω , Γλαυκια |
| δι ' αὐτων χρησιν , ἀφ ' ἡς μονης ἠδυναντο παραβαλλεσθαι ταις της αἰσθησεως καταληψεσι , και δια τουτο τους | ||
| οὑτως ἰσχυρος ἐγενετο και μεγας , ὡςτε τοις Ἀφροις αὐτον παραβαλλεσθαι . Μετα γαρ πολυ πτωμα των ἐναντιων το κατα |
| ζωης ἡμων ἡμιν ἐφεστωσης ἐν τε τοις περιττοις και τοις ἀναγκαιοις , τα εἰρημενα γενη των ἰχθυοφαγων τα μεν ἀχρηστα | ||
| της διεξαρκουσης εἰς ἑκαστην ἡμεραν , ἱνα ἀταμιευτοις χρωμενοι τοις ἀναγκαιοις μη πωλωσιν ἀψυχων , ὡν ἀν ἐθησαυρισαντο , τας |
| φλεγμονων πασων ἀντισπαστικως ποιεισθαι χρη την φλεβοτομιαν , οἱον ποδος φλεγμαινοντος , ἐκ της χειρος φλεβοτομειν κατ ' ἀρχας : | ||
| μελαντερον : χρονιζοντες δε και ὑδρωπιωσιν . ἐμβροχαι οὐν προσαγεσθωσαν φλεγμαινοντος σπληνος ὀξελαιον ἐν οἰσυπηροις ἐριοις , καταπλασματα δε δι |
| ἁμα μεν περι των πραξεων λεγει τυπῳ , οἱας δει προαιρεισθαι , ἁμα δε λανθανων εἰσβαλλει εἰς τον περι ἀρετων | ||
| και χαριν προς τουτοις εἰδεναι . τουτων τινας εἰκος ἠν προαιρεισθαι και τον ὑον σου και αὐτον σε , ἐμε |
| ἐνειμαντο την ἀρχην . Ἐλατος μεν ἐλαχε μοιραν Ὀρχομενον , Μαντινειαν και την Κυνουρικην , ἡτις Θυρεα και Ἀνθηνη και | ||
| ὀντες , συνηλθον τε παντες και ἐψηφισαντο μιαν πολιν την Μαντινειαν ποιειν και τειχιζειν την πολιν . οἱ δ ' |
| # α . Ἀλλο ἐπιθεμα πλευριτικοιϲ ἐπι των ἐπι πολυ χρονιζοντων ἀλγηματων : κηρου πιτυινηϲ πιϲϲηϲ δαφνιδων λελεπιϲμενων ἀνα λι | ||
| ἐστιν ἡ διαθεσις αὑτη σχεδον ἁπαντων των περι τον στομαχον χρονιζοντων παθων , δεεται δε φαρμακων ξηραναι την ὑγροτητα δυναμενων |
| ἁ διδωσιν αὐτοις ὁ νομος : και ἐποιησεν οὑτως . γραφεντος δε του προβουλευματος , και μετα ταυτ ' ἐπικυρωσαντος | ||
| τας ἐκκειμενας τηρησεις του ἐπικυκλου κεντρον το Ε , και γραφεντος περι αὐτο του ΖΗ ἐπικυκλου ἠχθωσαν μεν ἀπο του |
| τους ἀνεμους και προς την περιστασιν ὁρωντες : ἐκποιει , χρησαι : οὐκ ἐκποιει , παυσαι . και ὡσπερ ἐπι | ||
| Ἀθηναιοις ἐδοκει . Λεγεται δε Ἀθηναιοις ἐπειδη ἐνοσουν τον Ἀπολλω χρησαι Θησεα τον Αἰγεως ἐπι τας Ἀθηνας μεταβιβαζειν , ἐν |
| Χλοην , οὐδε αὐτῳ τῳ πατρι . Ἡμερας δε γενομενης συνθεμενοι παλιν εἰς τον ἀγρον ἠλαυνον : ἐδεηθησαν γαρ τουτο | ||
| ' αὐτο προκηρυξας , ὁσοι την ἰδιαν ὠνην καταβαλοντες ἠ συνθεμενοι καταβαλειν ἐν καιρῳ ῥητῳ τοις δεσποταις βουλοιντ ' ἀν |
| των ἰσημερινων το μεν του θερινου τροπικου ἡγουμενον κατα την ἐκκειμενην περιφοραν ἐαρινον , το δε του χειμερινου μετοπωρινον . | ||
| προς τα ε δʹ λογου ε μοιρων ἐγγιστα ποιουντος την ἐκκειμενην διαφοραν . ὁτι μεν οὐν οὐ παρα την των |
| ; Ὁ δ ' ἀν δεηται , δι ' ὀφθαλμου σκοτον ἐχων παρ ' αὐτῳ φως ζητει . Εἰ οὐν | ||
| μικρως τοις πολλοις . ὁ δε φησιν Ἀριστοφανης περι Αἰσχυλου σκοτον εἰναι τεθνηκοτος , τουτ ' ἀξιον και περι τουτου |
| ὀρχεις ἀνευ του ψαυσαι της ἐπιδιδυμιδος οὐδεν μεν πασχει το σπερματικον ἀγγειον , ἀπολλυται δε των ζῳων οὐ το σπερμαινειν | ||
| δε του παθους ἡ γυναικεια γονη ἠ το μεμυκεναι τον σπερματικον αὐτης πορον . αὑτη τοινυν ἡ γονη τῳ τε |
| ἐκκαουσας , οὑ δε ἀνωμαλεις οὑτως ὡστε τας θεωρουμενας παραλλαγας συντελεισθαι . το δε μιαν αἰτιαν τουτων ἀποδιδοναι , πλεοναχως | ||
| ' αὐτων ᾑ μεν θλιβομενων ᾑ δε μεταβαλλοντων ὑδατα δυναται συντελεισθαι : ἐτι τε πνευματα κατα ἀποφοραν ἀπο ἐπιτηδειων τοπων |
| ἀθλητου , ἀλλα κοινην εἰναι φασκων της πολεως , και καταφρονησιν ἐρει το γιγνομενον , και ὡσπερ πολιτειας διαλυσιν : | ||
| ὑπεροπτην εὐτελη ποιει και ταπεινον . Ἡ γαρ αὐθαδεια προς καταφρονησιν ἐγειρει των ἀλλων ἁπαντων : ἡ δε ταπεινωσις εἰς |
| τι των ὡδε θεσπεσιων και μεγαλων , την φυσιν δε ὁμοιουσθαι πολλαχου τοις του νομου εἰδεσι , χωρια τε γαρ | ||
| προς των ἐπιγιγνομενων ἐπαινεισθαι , ἁ ποιει την θνητην φυσιν ὁμοιουσθαι τῃ θειᾳ και μη συναποθνησκειν [ αὐτης ] τα |
| οὐ γαρ εὐμαρες συνιεναι τροπον ἀνθρωπου , ὁπου γε τους νομιζομενους εἰναι χρηστους πονηρους πολλακις ἐξαιφνης εὑρισκομεν . ἑν δε | ||
| Ἑλληνικων ἐκδιδασκομενους μεχρις ἡβης . ἐπει δε ἀφικοντο προς τους νομιζομενους γονεις συμβηναι την διαφοραν αὐτοις προς τους Νεμετορος βουκολους |
| αὐτην ἰδμων ἠεριην μαλα σημηνασθαι ἀϋτμην . Και τις ἐπακτηρων πειρηθηναι σκυλακηων ἱμειρων , προπαροιθε πυλαων αἰπειναων ἠ νεκυν ἠ | ||
| συνοισομεθα πτολεμιζειν . ἠδη μεν τε ἑ φημι και ἀλλοτε πειρηθηναι ἐγχεος ἡμετερου , ὁθ ' ὑπερ Πυλου ἠμαθοεντος ἀντιος |
| ὀρη και φαραγγας . . . Ἡρακλειδης δε γην ὁμιχλῃ περιεχομενην . . ὁ δε Πυθαγορας πετρωδες σωμα . . | ||
| ΒΓ , και γωνιαν γωνιᾳ την ὑπο των ἰσων πλευρων περιεχομενην την ὑπο ΒΓΔ τῃ ὑπο ΒΓΖ : και βασιν |
| παρ ' αὐτοις γενεσεως του θεου το μεχρι του νυν τεταγμενοις χρονοις ἐν τῃ πολει πηγην αὐτοματως ἐκ της γης | ||
| κρεα τοις τεχνιταις και τοις προς την των κατασκευασματων ὑπηρεσιαν τεταγμενοις διενειμε , τας δε βυρσας συρραπτουσα και χορτου πληρουσα |
| παρεντας [ τους ] τοσουτον * ἀντιμαρτυρουντας αὐτῳ , και διορθουσθαι παρ ' αὐτο τουτο τους ἀρχαιους πινακας , ἀλλα | ||
| ' ἐφοραν την μαχην ἐκ των ἐπιτηδειων τοπων προς το διορθουσθαι τα ὡς εἰκος ἀνακυπτοντα σφαλματα δια των ἐν ὑποβοηθειᾳ |
| πολλακις ὁ πολεμος φιλανθρωποτερον ἀριστειας του μεν ἐνιοτε τυραννιδα γερας αἰτουντος και , το γε της δυναστειας εὐτυχημα , καρπουμενου | ||
| , ὁτι ὁ Βυζαντιος εἰη σοφιστης , ὁθεν του Πολεμωνος αἰτουντος τας ὑποθεσεις ἐπεστρεφοντο παντες ἐς τον Μαρκον , ἱνα |
| οἱ ζωντες εὐδαιμονουσιν , ἡρμοσμενην ἐχειν την διαθεσιν ἐπιβαλλοντος . παραστησαι δε αὐτου την δυναμιν και δια των ἀπεμφαινοντων θελοντες | ||
| ἀλλα την φημην εἰς μαρτυριαν καλεις , ἡν οὐ δυνασαι παραστησαι τῳ βηματι : ἡν αὐτος θρυλλησας διεσπειρας : εἰ |
| , ἐξελθουσα ἀπο σαυτης ἀναζητει , μενουσα δε ἐν τοις σωματικοις ὀγκοις ἠ ταις κατα νουν οἰησεσιν ἀζητητως ἐχεις των | ||
| ἀρχουσα και λογῳ χρωμενη : και ἡ μεν ἀλογος τοις σωματικοις ἑπεται παθεσιν : ἐπιθυμει γαρ ἀλογως και ὀργιζεται , |
| θαλασσης οἱ μεν ἀνεπεταννυον συν κραυγῃ τα ἱστιας ὡς δηθεν ἀναγομενοι , τα δε πνευμα τε ἐδεχετο και ἐκυρτουτο , | ||
| και νηνε - μιας παρεχει , διο και χρονιζουσιν οἱ ἀναγομενοι ἐν τῳ πλῳ . ἐαν οἱ β ἀγαθοποιοι μετα |
| λιποψυχεοντα λειφθηναι . Εἰ μεν νυν [ ἠν ] μουνον Ἀριστοδημον ἀλγησαντα ἀπονοστησαι ἐς Σπαρτην ἠ και ὁμου σφεων ἀμφοτερων | ||
| λεσχης ὁς γενοιτο αὐτων ἀριστος , ἐγνωσαν οἱ παραγενομενοι Σπαρτιητεων Ἀριστοδημον μεν βουλομενον φανερως ἀποθανειν ἐκ της παρεουσης οἱ αἰτιης |
| εἰς δε ταυτα τις αὐ βλεψας ἡγησαιτ ' ἀν παλιν αἰσχιστον το τοιουτον ἐνθαδε νομιζεσθαι . το δε οἰμαι ὡδ | ||
| ποιησαντα , τοτ ' ἐπιτρεπειν χρη τῃ τυχῃ , ὡς αἰσχιστον γε και σφαλερον ὑποδειξαντα πολεμου κινησιν , ὡστε και |
| καθ ' ἑν και κατα γενη μορια , τουτῳ παντων ὁμοιοτατον αὐτον εἰναι τιθωμεν . τα γαρ δη νοητα ζῳα | ||
| μεν οὐν ἐστιν οὐρον ἐπι των νοσουντων το τοις ὑγιαινουσιν ὁμοιοτατον ὑπωχρον ἠ ὑποξανθον και λευκον και λειαν και ὁμαλην |
| τῳ τοπῳ , ἀλλα φροντιζειν και των κατα τον πλουν συμπτωματων μαλλον τῳ καιρῳ τουτῳ τοις πλωτηρσιν ἐγγινομενων , τοτε | ||
| δε ἀνωμαλιαν οὐδαμως ἀποκαταστησει . οὐδεν ἀρα οὐδε τουτων των συμπτωματων ἐχειν δει τας παραλαμβανομενας διαστασεις , εἰ μελλησουσιν αὐτοθεν |
| της ἀκρατου δριμυτητος . Τουτων μεν οὐν τοιαυτην τινα αἰτιαν ὑποληπτεον . Δια τι δ ' οἱ ἀγριοι καρποι των | ||
| ἀκμην και λαμπροτητα , πρωτον μεν , ὁπερ εἰπον , ὑποληπτεον , ὁτι οὐκ ἐξ ἀκμης και λαμπροτητος ἡ ἀκμη |
| ὡσπερ Ἀλεξανδρον Ἀμμωνι οἱ Μακεδονες και Ἀρατον Ἀσκληπιῳ Σικυωνιοι : Ἀριστομενει δε πατερα Ἑλληνων μεν οἱ πολλοι Πυρρον φασιν εἰναι | ||
| λοχους ἀντι των τεθνεωτων κατελεγεν ἀνδρας ἐκ των εἱλωτων . Ἀριστομενει δε , ὡς ἀνεστρεψεν ἐς την Ἀνδανιαν , ταινιας |
| προτερον ἀμελως εἰχες Νουμηνιου , γραμματα ἐχων νυν ἐμα και παρακλησιν , οἰδ ' ὁτι και την ἐπιμελειαν αὐξησεις . | ||
| ἀπολογιας μοι δεησαν . οὐχ ὁ μεν Ἀλκιβιαδης αὐτῳ βουλεται παρακλησιν τοις μελλουσι πολιτευεσθαι ἐπιμελειας ἑαυτων ; προελθων δε του |
| τρεις ἐπιπεδους ὀρθας συναρμοσθεισης ἑκαστης : το δε σχημα του συσταντος σωματος γεγονεν κυβικον , ἑξ ἐπιπεδους τετραγωνους ἰσοπλευρους βασεις | ||
| και κατα μερος ἐξεταζειν τα πραγματα . του γαρ Φωκικου συσταντος πολεμου ] σημειωσαι , το σχημα καθ ' ὑποστροφην |
| και παλινδρομων , ἐνιοις δε και ἀνορεξια . Τοις δε παιδιοις κοιμωμενοις και μασησις της γλωττης μετα προβολης , σχηματιζομενου | ||
| Διωνης εἰκασας και ταυτα καλῃ ; ταυτα γυνη πρεσβυτις μυθολογειτω παιδιοις εὐκολως θελγομενοις τα ὠτα και προς ὑπνον πολλακις ὑφ |
| ἰατροι μεχρι πλειονος χρονου , καιτοι δεομενα μετα τας ἀρχας διαφορεισθαι : και οἱ μεν ἐπι τοις ἐρυσιπελασι γιγνομενοι , | ||
| βλαπτει τους ὑδεριωντας ὡς ἡ των πορων πυκνωσις οὐ συγχωρουσα διαφορεισθαι τα συναγομενα πνευματα και ὑγρα , ἀλλα παλινδρομειν εἰς |
| και ἀποστροφος ὁ κομητης ἀνισχει τοις , καθ ' ὡν ἀποστρεφεται , τας ἀστοχιας φερει . εἰ δε προς νοτον | ||
| λυπη . νυν δε την μεν λυπην φευγει παντα και ἀποστρεφεται ὡς κακον , διωκει δε και ἐπιτρεχει την ἡδονην |
| το φιλοινον κεραμια οἰνου πολλα μανδραγορᾳ διαφθειρας και ἐν τοις προαστειοις ἐπικλινας ἐπιοντων ἀνεχωρησεν εἰς την πολιν , ὡς οὐχ | ||
| ὁρμους καταιρουσαις τε και ἀφιεισαις ὁλκασιν , οἰκιαι τε ἐν προαστειοις αἱ μεν κατεσκευασμεναι τον ἐν ἀστει τροπον , αἱ |
| ὀφθαλμου οἱονει χορη τις οὐσα ἀπο του δι ' αὐτης χεισθαι το διορατικον πνευμα . κορη δε ἡ παρθενος ἡ | ||
| το ἀρυειν και βαλλειν . ΓΘ κατασπενδειν : χειν . χεισθαι δε λεγεται οὐ μονον τα ὑγρα , ἀλλα και |