, ἀλλ ' ἀποδειλιωντα εἰσαγων ταδε εἰρηκεν : Ὡς ἀρ ἐφαν : Ἰρῳ δε κακως ὠρινετο θυμος : Ἀλλα και | ||
ἐν ἀκαιριαι δ ' αἰσχρα . τι ὠν διεπραξαμην ; ἐφαν ἀποδειξειν ταὐτα αἰσχρα και καλα ἐοντα , και ἀπεδειξα |
γε ἑνεκα , ὡς οὐ φαυλον με ὑποκριτην ἑξων της ἀπολογιας , πειρωμενος δια βραχεων εἰπειν , ὡς ἀν μαλλον | ||
οὐν και παρα το ὡς ὡσδεἈλλα . τουτο μεν δυναται ἀπολογιας ἐχεσθαι , τῃ μεν ἀπο Δωρικου δυναμενον ἐσχηματισθαι του |
ὀντα , ἀλλα και το εἰδος της ζωης αὐτου , καθαρτικον ὀν : τοιουτος γαρ και ὁ θεος , ὡς | ||
καθαρμος τις . Λεγεται γαρ οὐν . Οὐκουν το γε καθαρτικον εἰδος αὐ διπλουν ὀν πας ἀν ἰδοι ; Ναι |
σπουδαιας οὐσης της ἑτερας την ἑτεραν την φυσιν χειρονα εἰναι κατεχομενην ὑπο της ἑτερας βιᾳ . Ὁσῳ δη σπευδει προς | ||
οὐκ ἐσηκουον , εὐθυς στρατευει ἐπι Τορωνην την Χαλκιδικην , κατεχομενην ὑπο Ἀθηναιων : και αὐτον ἀνδρες ὀλιγοι ἐπηγοντο , |
φαντασματων τραγῳδοις μαλλον ἁρμοττει . Ἰχθυν νηχεσθαι διδασκεις : ἐπι διδασκοντων , ἁ ἐπιστανται . Ἰαλεμου ψυχροτερος : Ἰαλεμον τον | ||
ἡμεων , ὁκοιον ἡ χωρη : τα δε δογματα των διδασκοντων , ὁκοιον τα σπερματα : ἡ δε παιδομαθιη , |
' οὐκ ἀξιον ἐρασθηναι των νομων , οἱ τοσαυτης γεμουσιν ἡμεροτητος ; δι ' ἡν οἱ μεν πλουσιοι διδασκονται μεταδιδοναι | ||
αὐτου σκληροτερον κεχρημενων τῃ πολει , οὑτος δια της ἰδιας ἡμεροτητος διωρθωσατο τας ἐκεινων ἀποτομιας , προκρινας της τιμωριας την |
. διοπερ αἱ γυναικες ἀναλογιζομεναι μεν την ἐν τῃ Λιβυῃ μελλουσαν αὑταις ἐσεσθαι δουλειαν , θεωρουσαι δ ' αὑτας ἁμα | ||
τι μωμητον της προλαβουσης δυσκλειας την παρουσαν ἀνακοπτουσης ἠ και μελλουσαν εὐκλειαν , ἀναφεροντων των πολιτων τα ὑστερα καλα προς |
[ , ] ὡς ἐν τῳ περι δεινοτητος μεθοδων ἐσται φανερωτερον δια γαρ το πολυσχιδες της μεθοδου ταυτης και ἰδιον | ||
, ἡ γινεται οὐκ ἐπι μονων των κυκλῳ μεθισταμενων . φανερωτερον μεν ἐπι τουτων : ὁσον ἐμπροσθεν προωθειται , τοσουτον |
παρ ' ὑμων ἐπαινουμενον ; Παλαι μεν το Πηλιον κοινον διδασκαλειον των ἡρωων ἐδοκει , νυνι δε ἡ ὑμετερα και | ||
αὐτον εἰς την Χιον ἀπικετο εἰς την πολιν : και διδασκαλειον κατασκευασαμενος ἐδιδασκε παιδας τα ἐπεα . και καρτα δεξιος |
ἀποκοπτειν και το κεφαλιον εὐμεγεθεστερον ὑπαρχον παλιν θλαν : ὁπερ δυσχερεστερον ἐπι τουδε του σχηματος δια το ἀνω το κεφαλιον | ||
πονηρον της γνωμης , δεδωκασιν ἀφορμην του λεγειν ἀλλοις ὁτι δυσχερεστερον ἐστι το φυλαξαι ἠπερ κτησασθαι : ὁπερ οὐκ ἐστιν |
και την μεταβολην του πολιτευματος εἰς τον ἐξ ἀρχης κοσμον ἀποκαταστησαι προθυμουμενος αὐτος τ ' ἀναφανδον , ὡσπερ και προτερον | ||
Δεομεθα σου , μακροθυμησον ἐφ ' ἡμας : ἰδωμεν πως ἀποκαταστησαι σοι δυναμεθα . κἀγω ἀνυπερθετως προεφερον αὐτοις το χειρογραφον |
ὀνομασι πανταχου , τον καιρον μη προστιθεντα , οἱον λεγω ἱστορικον που ὀνομα , διαλεκτικον , ποιητικον , ἐκ τραγῳδιας | ||
ἐκεινος αἰδεσιμος ὠν τεταρτον παρα τα τρια τα προλεχθεντα το ἱστορικον ἐκαλεσε , μικτον ἀπο των τριων εἰναι εἰπων . |
τοσονδε αὐτους δειμα ὡς προσαγοντων δεινων κατεσχεν ὡστε μη δυνασθαι ἀποστησαι της ἐκπληξεως . . δεξιος . : . . | ||
κτησασθαι τα ἑαυτου μονα . ἀδυνατου γαρ ὀντος του παντας ἀποστησαι της κλοπης εὑρε πορον ὁ νομοθετης δι ' οὑ |
μερει χαριτας κοινην ἡμας ὑποστηναι ζημιαν , ποτερον βελτιον και λυσιτελεστερον παντων ὁμου ἠ λογον ὀλιγων δη τινων σχειν ; | ||
οὐδε γαρ ἀκινδυνον βιον ζωμεν . ταχα δε τις ἐρει λυσιτελεστερον εἰναι πωλησαι την γυναικα : τιμην γαρ εὑρησει δια |
τροπον λαμβανειν δικην . δειν δ ' ᾠετο μηδεν ' ἀποστερεισθαι του δικης τυχειν , ὡς ἑκαστος δυναται . πως | ||
μεγαλην νη Δι ' ὠφλε δικην και τοσαυτην ὡστ ' ἀποστερεισθαι των ὀντων . ἀλλα χιλιων ἡ δικη μονον ἠν |
, και μαλλον διδασκει , ἐπειδη τας ἀρχας ἐχει των διδασκομενων , και ἐκεινος δια τουτων δυναται διδασκειν : οὑτοι | ||
ποριζοντων δε τουτο και ἐλεγχομενων ὑπο του ὁρου και των διδασκομενων . ἐγραψαν δε ἀπο συμβεβηκοτος οὑτως : πορισμα ἐστιν |
ἐν δε Ἰχθυσι καλον γεωργειν και την ἀρχην ἀνανεουν . συνουσης οὐν της Σεληνης τοις ἀγαθοποιοις ἠ μαρτυρουμενης και ἐν | ||
, ἐν δε Ἰχθυσι γεωργειν και την ἀρχην νεουν . συνουσης οὐν της Σεληνης τοις ἀγαθοποιοις ἠ μαρτυρουμενης και ἐν |
ἀσκουμενην πειρᾳ μαθων ἁπαντων οὐσαν των παραγγελματων ἀνυτικωτατην εἰς ὑγειας ἀσφαλειαν τε και φυλακην , ἐσπουδασα την τε φυσιν του | ||
, ἐπι τουτων ἀμεινον τῳ πληθει των ὀθονιων ἐργαζεσθαι την ἀσφαλειαν , οὐ τῳ της πιεσεως ἰσχυρῳ . Ἐν ἀκροις |
Περσαις , τον ἐς ὀφθαλμους ἐλθοντα βασιλεως μη προτερον λογου μεταλαγχανειν πριν ἠ προσκυνησαι αὐτον . εἰ τοινυν αὐτος δι | ||
περι Παρμαν χωριοις των ἐδωδιμων τοις στρατιωταις ἐς το ἀποχρων μεταλαγχανειν : μηδε γαρ παρειναι Ἀντιοχον ἐνταυθα τον ὑπαρχον , |
διαιρεσιν : το γαρ τοι τας ἀπειρους παρα τοις ῥητορσιν ἀποδειξεις εἰς δεκα τεσσαρας μονας ἀγαγειν προτασεις , φημι δη | ||
των ἐξ Αἰγυπτου , και πειρωνται της οἰκειοτητος ταυτης φερειν ἀποδειξεις : παρα μονοις γαρ των Ἑλληνων την πολιν ἀστυ |
σκαιους και ἀμαθεις ὡστε μηδεν αἱρεισθαι των ὑφ ' αὑτοις ἐλευθεριον εἰναι μηδε καλον κἀγαθον , ἀλλα βουλεσθαι μαλλον ἀνδραποδων | ||
? ! ! ! ! ! ! διαιταν | και ἐλευθεριον νομην ἀφῃρημενῳ ? ? , οἱα τα ἐν | |
ᾐειν εἰς την πολιν προπεμψας τους σκεψομενους , και προειπων ἀπανταν εἰς το ἱερον της Ἰσιδος τους χηνας ἐχοντας . | ||
Ἀριστοτελει λογος . μηποτε δε δυνατον προς ἑκαστον των ἐπιχειρηθεντων ἀπανταν λεγοντας ὡς οὐτε εὐλογον την καθολου ἀποφασιν χειρονα λεγειν |
δηλουντες ὁτι ἰσα ἡμιν φαινεται τα πραγματα προς πιστιν και ἀπιστιαν . και εἰ μεν ἰσα ἐστιν , οὐ διαβεβαιουμεθα | ||
αὐτης διδασκαλον προὐφερεν . Προς οὐν δη την των ἀνθρωπων ἀπιστιαν ἐξευρεν λογον : ἐφασκεν την ψυχην αὐτῳ καταλιπουσαν το |
και τα ἀνω : και εἰ τις βουλεται του σωματος ἀπολαβων μερος κακως ποιεειν το σμικροτατον , παν το σωμα | ||
των Ἀθηναιων καταλυσαντες ἐλυμηναντο τους Δρακοντος και Σολωνος νομους . ἀπολαβων οὐν ὁ δημος την ἐλευθεριαν εἱλετο πολιτας κʹ τους |
δε τους αὐτους καιρους Καρχηδονιων τριακοντα μυριασιν ἐπι την Σικελιαν στρατευσαντων , Γελων ὁ Συρακουσιων ἀφηγουμενος ἑνι στρατηγηματι και ἀκαρει | ||
] ἐχθες και πρῳην , Ἀθηναιων τηλικαυταις δυναμεσιν ἐπι Συρακουσας στρατευσαντων , οἱ πατερες ἡμων οὐδε τον ἀπαγγελουντα την συμφοραν |
ἐγγυς μανιας ἡκειν , εἰ δε ἐν χαροποις εἰη , δειλιαν : παν γαρ χρημα οὑτοι φοβουνται και πτωσσουσι και | ||
νουν : ἐντευθεν γαρ κατοψεσθε ἀνθρωπου φθονον ὑπερβαλλοντα και δεινην δειλιαν ἁμα και κακοηθειαν , και τοιαυτας ἐπιβουλας κατ ' |
εἰς χειρας ἀλληλοις ἐλθοντες ἀπελυοντο , ἀλλα και εἰς φοβον καθιστασαν διωκομενοι : ὑπο των Συρακουσιων . της ἀπο των | ||
ὑπολαβοντες πεπλανημενας ἐκοπτον τε και ἐς φοβον τας πλειους ἀμαχει καθιστασαν . οἱ τε Συρακοσιοι ἐτυγχανον και αὐτοι ἠδη τοις |
ἐπιμελειας τε και ὑπερπονουντων ὠδινας παλαιας ἐπι νεοις δανεισθεισας , ἀποδιδοντα δε παλαιοις ἐν τῳ γηρᾳ σφοδρα κεχρημενοις . παρα | ||
αὐτα οὑτως ἐχειν ἐστιν ὡσπερ ἐχει : ἑκαστωι οὐν αὐτων ἀποδιδοντα την αἰτιαν και κοινηι πασι το ἑκαστωι βελτιστον ὠιμην |
τῳ λοιπῳ δημῳ των νεκρων , ἐμοι δοκειν , τοσουτον ἀπολαυων του μνηματος , παρ ' ὁσον ἐβαρυνετο τηλικουτον ἀχθος | ||
ἑτοιμον ἠν ἀπολωλεναι κρυμῳ τε και νιφασιν , οὑτω φαιδρας ἀπολαυων ἐπορευετο της ἀκτινος , ὡστ ' ἐαρ ὀνομαζοντες την |
, οἱον ἁμαρτιᾳ . ὑπερτεριη το πηγμα της ἁμαξης . ὑπερτερα τα ὑπερανω των ἐντος κρεα . οἱ δε ὑπερτερως | ||
, ἐνταυθα και ῥητορικη και λογοι , οὑ δ ' ὑπερτερα χειρ ἀφαιρειται το δικαιον , οὐδεν ἰδοις ἀν ἐκει |
διπλασιῳ λογῳ τετρας προς δυαδα . ἰδιον δε της τοιαυτης μεσοτητος το συντεθεντων των ἀκρων ἀλληλοις και ὑπο του μεσου | ||
τα ἀκρα των ἠθων και ἠτοι ἐλλειποντα ἠ πλεοναζοντα της μεσοτητος , τα δε ἐξαιρετον ἐχοντα την ἀμετριαν και ὡσπερ |
. την δε διαφοραν ἐξεστι λαμβανειν τουτων ἀπο του βλεπεσθαι προσιουσαν ἠ ἀπιουσαν ἠ πασχουσαν τι ἠ δρωσαν ἡδυ ἠ | ||
, ἐλαττους ἐν μειζοσι , γραφουσα σφαιρικον ἐτορνευε του την προσιουσαν φωνην μη χεομενην ἐξω σκεδαννυσθαι , εἰσω δ ' |
γαρ ἀν αὐτῳ μια μεσοτηςσφαιροειδης δε , δυοιν ἐδεησεν αὐτῳ μεσοτητων εἰς συναρμογην : δια τουτο πυρος ἐν μεσῳ και | ||
ἑπτακαιεικοσαπλασιας : ἐν γαρ ταυταις ταις ποσοτησιν ἡ των δυο μεσοτητων ἐνοραται φυσις πρωταις ἐλαχισταις ἡ τε του ἀνα μεσον |
τηλεως καταπλασμα , καθαπερ γε και τα των ἐρεβινθων και ἀριστολοχιας ῥιζης λειας μιγνυμενης , κενταυρειου τε και γεντιανης και | ||
. . . . . οὐγγ . θʹ ἠ βʹ ἀριστολοχιας στρογγυλης . . . οὐγγ . γʹ γεντιανης . |
το κωλυον ἐστι και τοις λοιποις χρησασθαι : αἱρετωτερον δε διακενης , ἀν οὑτω τυχῃ , των βοηθηματων το ἀπανθρωπον | ||
. συνιεις δ ' οὐδεν εἰκοτως ἐγω ὡν ἐλεγεν ἐπενευον διακενης : τῳ δ ' ἀρα βλεπουσι χωρις και δοκουσιν |
βραχυνουσι του καρις την ληγουσαν . ἑτεροι δε ἐκτεινοντες την παραληγουσαν , ἐκτεινουσι και την ληγουσαν . ὁμοιως το ψηφις | ||
υ ἡ λεουσι δοτικη , ἠμελλεν ἐλαττονα ἐχειν την ἰδιαν παραληγουσαν της παραληγουσης των ἀλλων πτωσεων , ὁπερ ἐστιν ἀτοπον |
ληψομεθα τας ἐπιχειρησεις , πρωτον μεν ἀπο της διανοιας του δεδρακοτος , ὁτι πονηρα , δευτερον δε ἀπο του πραγματος | ||
δολοφονησαι δοκουντι . ἡ μεν οὐν ἀγανακτησις ἐπι τῃ του δεδρακοτος γνωμῃ γινεται , ὁτι το καλον ἀνελειν ἐβουλευσεν : |
τεθναναι : ὁ δε παις ἀξιοι χρηματα ἐκτινειν κατα τον κελευοντα νομον , εἰ τις ἀποπεμψαμενος την γυναικα και αὐθις | ||
σιωπωμενων και σιωπης ὀντως ἀξιων δια το νομον εἰναι τον κελευοντα μηδενα των τελεσθεντων και μυηθεντων τα μυστηρια δημοσιευειν την |
το φιλειν ἐοικε ποιησει , ἡ δε ποιησις ἐν τῳ ποιουντι , ὡσπερ και ἡ παθησις ἐν τῳ πασχοντι . | ||
παντι παθους γνωρισμα . δυνατον δε και ἐν ἑνι τῳ ποιουντι και το πασχειν θεωρειν : και γαρ ἡ φυσις |
μη νοσου παρουσης , ἀλλα προφυλακης ἑνεκα την του αἱματος ἐπιζητουσι κενωσιν , τουτοις το ἐαρ ἐπιτηδειον . ἐν δε | ||
: οἱ δ ' ἐχοντες ὁθεν τραφησονται παρ ' ἑτερων ἐπιζητουσι τα ἐπιτηδεια , καιπερ ἀνειμενως φιλοσοφουντες . “ ὁθεν |
Ὠκεανου και Γης . Διος δε Πλουτωνι την Κορην ἀναπεμψαι κελευσαντος , ὁ Πλουτων , ἱνα μη πολυν χρονον παρα | ||
ξυγγιγνεται : και οἱ Πελοποννησιοι ἐπεμψαν ὡς ἐπι τας ναυς κελευσαντος αὐτου Φιλιππον ἀνδρα Λακεδαιμονιον δυο τριηρεσιν . Ἀλκιβιαδης δε |
το κακον ὡμολογουν και ταυτα της του γηρως φιλοτιμιας παντα βουλομενης εἰδεναι δοκειν . ἀνελογιζομεθα τοινυν τον ἐμπροσθεν χρονον μεχρι | ||
, το δ ' ἐκει ὁρωμενον ἀει μεταφερειν εἰς ἀλλο βουλομενης , το μεν ἀθροον αὐτῃ παν παρειναι οὐκ ἠθελεν |
οὑτω διακειμενων και τοιαυτα ταις ψυχαις ἀναπολουντων , αἰφνιδιος και ἀπροσδοκητος ταραχη καταλαμβανει . προσταχθεις γαρ ὁ της οἰκιας ἐπιμελητης | ||
εὐχαριστουν , κρουνηδον μοι των δακρυων φερομενων : φυσικως γαρ ἀπροσδοκητος χαρα πλειονα λυπης ἐκκαλειται δακρυα . Ἐπανελθοντες δε ἐκ |
αἰχμαλωτους : τους Γαλατας μιμουμενος κἀγω κατακαυσειν ηὐξαμην τοις δαιμοσι διαλεκτικους τρεις των παρεγγεγραμμενων . και μην φιλοσοφειν φιλολογειν τ | ||
μενειν , ἠν μη τους φυσικους ἐκεινος ἐπιτριψῃ και τους διαλεκτικους ἐπιστομισῃ και την Στοαν κατασκαψῃ και την Ἀκαδημιαν καταφλεξῃ |
θερμαινειν την ψυξιν : τον δε θωρακα και τον πνευμονα διακαθαιρειν και τα εἰς τον στομαχον περιεχομενα . δει δε | ||
, οὐ μην αὐταρκες εἰς ἀκριβη διαγνωσιν . βελτιον οὐν διακαθαιρειν την περι αὐτου ἐννοιαν , ἀφαιρουντα την ἐπεισιουσαν του |
δει τους καιρους φυλαττεσθαι : καθ ' οὑς το ζητημα μελετωμεν , ἱνα ταις προϋπαρξασαις πραξεσι χρησωμεθα μοναις , ἀλλα | ||
. βουλευομενων των Τρωων παραινει δεχεσθαι Πολυδαμας ἀντιλεγοντος Πριαμου . μελετωμεν τον Πολυδαμαντα . Ἐστι και παρα βαρβαροις τεχνη τις |
και ὑπερκομπος , μωρα παλιν και ἐπηρμενα βοᾳ . την ἐνουσαν ἀφροσυνην ἡ γλωττα ἐμφαινει . ἀλλως : ἡ γλωσσα | ||
λεξεων . τεκμαιρομενοι οὐν Ἀθηναιοι και δια της ταξεως την ἐνουσαν τῃ προσῳδιᾳ φυσιν οὐκ ἐπι των φωνηεντων αὐτην τιθεασιν |
. οὐ γαρ ὁτι κολασεις , ἀλλ ' οὐδ ' ὑπερβαλλουσας και ἀκρατους εὐεργεσιας χωρησαι δυναμεθα , ἁς ἀν αὐτος | ||
δε το ἐγρηγορεναι δοκειν νυκτος κατακεκλιμενον ἐν τῃ κοιτῃ φροντιδας ὑπερβαλλουσας τινας τοις εὐπορουσι προαγορευει , πενησι δε και τοις |
: ἀλλα καθαπαξ ἀνελειν την κρισιν ἐξ ἀρχης πειρασεται : παρατηρητεον δε ὡς διπλη τις ἡ τοιαυτη στασις , τουτεστιν | ||
ὀνομα του ἐπιτρεχοντος μοριου ἐν τοις εἰδεσι του πολλαπλασιεπιμοριου . παρατηρητεον δε ἐφ ' ἑκαστης πλασεως των τε ἐπιμερων σχεσεων |
λογος τῳ παθει και ἐν ταὐτῳ μενειν οὐ δυναται : κρατουντος μεν γαρ λογου φρουδος ἡ ἡδονη , νικωσης δε | ||
μονον ἐκ της του παιδος τελευτης ἐμοι λογιστεον την του κρατουντος ἀναιρεσιν , ἀλλα και τροπον ἑτερον . φονεα με |
ἑτοιμαζοντος τῳ βασιλει , την σωτηριαν δε , οἰμαι , λαμπροτεραν ποιουντος . οὐ γαρ ἰσον εἰς ἐλεγχον φωνη μαρτυρος | ||
; ὁτι εὐσχημονει ; [ ὁτι ] κατηγορει ; ὁτι λαμπροτεραν ἐπιδεικνυται την ἀρετην την ἑαυτου ; ἀγε , περι |
, τα δ ' ἐν τῃ Νυσῃ τῃ ὑπερ της Συριας , και προς τοις ἀλλοις ὀρεσιν ὁσα οἱα τ | ||
Φιλων . . . . . Λαοδικεια : πολις της Συριας , ἡ προτερον Λευκη ἀκτη λεγομενη και προ τουτου |
γιγνεσθαι . Και παλιν ἐν τῳ αὐτῳ ψηφισματι πολυ και σαφεστερον και πικροτερον γραφει , τον ἱερομνημονα φησι τον Ἀθηναιων | ||
ἀρχων και οἱον ἀπο κοινων ἐννοιων , ὡς και ἀνω σαφεστερον εἰπεν περι της χρησεως ὁτι οὐκ ἐρωτᾳ ὁ ἀποδεικνυων |
ἀφυλακτον γιγνομενων ἀνθρωπινῃ φυσει , των δε παρα την ἡμετεραν ἀμελειαν και ἀνεπιστατον της διαφορας , βουληθεντες κωλυσαι την βλαπτουσαν | ||
των ἐν ταις στηλαις γεγραμμενων δια την ἀμαθιαν τε και ἀμελειαν των ἐπιγιγνομενων : εἰναι δε και ταυτα ἐν τοις |
μαθηματα πασιν ἐν τῃ παιδειᾳ γενομενα τουτοις συνακτεον εἰς συνοψιν οἰκειοτητος τε ἀλληλων των μαθηματων και της του ὀντος φυσεως | ||
ὁτι Αἰολου φυσιν ἐπωνομαζον την τετραδα το ποικιλον ἐμφαινοντες της οἰκειοτητος . και ὁτι οὐκ ἀνευ ταυτης ἡ καθολικη διακοσμησις |
τον δημον διαλυσεων , ὡς οὐτε καλην και δικαιαν οὐτε συμφερουσαν ἡμιν ὑπελαμβανον ἐσεσθαι την των φυγαδων καθοδον και δια | ||
πατριδα μεγαλοις περιεβαλε συμπτωμασι . δυναμενος γαρ θεσθαι την εἰρηνην συμφερουσαν μεν τῃ Ῥωμῃ , ταπεινην δε και παντελως αἰσχραν |
τοις Ἀθηναιοις : τον γαρ Πετην τον πατερα Μενεσθεως του στρατευσαντος εἰς Τροιαν φανερως Αἰγυπτιον ὑπαρξαντα τυχειν ὑστερον Ἀθηνησι πολιτειας | ||
καταλαβοντες τας πυλας διηρπασαν την πολιν . Ὁτι Τομυρις Κυρου στρατευσαντος ἐπ ' αὐτην προσεποιησατο δεδοικεναι τους πολεμιους . ἐφυγε |
λαγονας : τῳ δε χρονῳ μητε νεωτερας ἐτων γʹ μητε πρεσβυτερας ἐτων ιʹ . Τον δε ἱππον τον προς ὀχειαν | ||
οὐδεπω σαφη και ἀραροτα δογματα ἐχουσης περι τουτων , ἀλλα πρεσβυτερας τροπον τινα και τα περι τους θεους ἠδη πεπεισμενης |
πολεμῳ . ὀνειδος ἐσται τῳ Πολυνεικει και μετα θανατον το ἐπιστρατευσαι κατα της πατριδος και μη δυνηθηναι ἑλειν αὐτην . | ||
Αἰγυπτιοις λυπας και στρατειαν ἐπι την Ἀσιαν σημαινει και ἐξωθεν ἐπιστρατευσαι δυναστην και δολους και προδοσιας ἐσεσθαι , ἀποστατησειν δε |
ὀφειλειν το αἰτιον ἀλλο εἰναι . Λογικον συλλογισμον τον μη ἀποδεικτικον ἀλλα διαλεκτικον τε και δι ' ἐνδοξων συναγοντα εἰωθε | ||
λογος εἰς δυο τεμνεται : εἰς τε το παθητικον και ἀποδεικτικον : και παθητικου μεν μερη προοιμια και ἐπιλογοι , |
κατα την φυγην ἐν ὡρισμενοις τισι χρονοις ἐκ της Τρωαδος ἀπελθειν παραδοντας Ἀχαιοις τα φρουρια : Ἀχαιους δε παρασχειν αὐτοις | ||
ἀποδουναι και μη περιιδειν εἰς λαβυρινθον ἐμπιπτοντα πραγματων , ὁθεν ἀπελθειν οὐ ῥᾳστον . ἡμιν γαρ ἐν τοις δυσκολοις μια |
ἐκεινοις ἡμων ἀντεπιτετειχισμενων : δυνατων ὀντων ἡμων ἀντεπιτειχισαι ἐκεινοις . καταδρομαις : ἐφοδοις . αὐτομολιαις : δεχομενοι τους αὐτομολους δουλους | ||
την γνωμην ἐχοντες . ἐνεδραις οὐν ὡς το πολυ και καταδρομαις ἐχρωντο . και ποτε μαχης ἰσχυροτερας γενομενης , βιαζομενων |
και οὐχ ἁδρον , ὁν καλουσι καμακιαν , και οὐκ ἀποκαθιστασθαι παλιν σπειρομενον : τουτο μεν οὐν ὡς παυροις συμβαινον | ||
ἐν ἡμεραις Ϟʹ ηʹʹ , και ἐπι το α σημειον ἀποκαθιστασθαι . και τον ἑαυτου κυκλον διαπορευθεις ὁμαλως τον των |
παρο και του σωματος ἡμων το μεν ὁσον ἀναισθητοτατον πλειστον ἀποστησας λογισμου τας βασεις γῃ προσερριζου , τας δε νου | ||
ἐξελομενος βλαβης ἀδικου , τον ἐλαττω , τον δ ' ἀποστησας ὀργης οὐ δικαιας , τον κρειττω . εἰ δε |
οὐρητικος , γυμνασιοις τε συμμετροις κεχρησθαι και ἀνατριμμασιν ἐν τοις λουτροις νιτρῳ ὀπτῳ και τρυγι κεκαυμενῃ , και κισσηρει . | ||
ὀλιγας ἡμερας και διαιτησας παλιν τοις ὑγραινειν δυναμενοις τον καμνοντα λουτροις κεχρησο και ἡσυχιᾳ και αὐθις καθαρον αὐξησας μαλλον μικρῳ |
ταωνος και χηνος δια κθʹ . στοχαζου τοινυν και ταυτα ὑποτιθεις κατα τα προειρημενα , ὁπως δυο ἠ τρισιν ἡμεραις | ||
ὁ τον τραγον ἀμελγων ἀφρονεστερος , ἠ ὁ το κοσκινον ὑποτιθεις ; εἰποις , ὁ τον τραγον : Ῥοδιοι την |
και το ἀνθρωπινον . αὐτος ὁ ταυτα διδασκων λαχανοπωλιν τε ἀπαντησας ἡδεως ἀν εἰδε , και την πορειαν ἐπιστησας προσεφθεγξατο | ||
της Βαβυλωνιας . Αἰσθομενος δε Ναβοννηδος την ἐφοδον αὐτου , ἀπαντησας μετα της δυναμεως και παραταξαμενος , ἡττηθεις τῃ μαχῃ |
τῳ αὐτῳ ἀναπαυομεναι ὁ τι περ πονηρον του χρωτος τῳ πλησιαζειν τε και ἐκθερμαινειν ἐπαυξουσιν : ὡστε ψωρας ἐμπιμπλασθαι το | ||
και τον Ἀλκιβιαδην αὐτον οὐ προς ὑβριν φαναι τῃ Τιμαιᾳ πλησιαζειν , ἀλλα φιλοτιμουμενον βασιλευεσθαι Σπαρτιατας ὑπο των ἐξ ἑαυτου |
τ ' ἐπιμελειαν της ἐμης οἰκιας και την Αἰγυπτου πασης ἐπιτροπην . εὐχερειαν δ ' οὐδεις μου καταγνωσεται μη φιλαυτιᾳ | ||
δ ' αὐτοις των δικων πεισθεντες ὑπο των παροντων εἰς ἐπιτροπην ἐρχονται , και γραψαντες συνθηκας ἐπιτρεπουσιν ἑνι μεν διαιτητῃ |
τοσουτους πλανους οὐκ ὠκνησεν ἀλασθαι παλιν κωπην φερων , Τειρεσιου συμβουλευσαντος , ἀνδρος τεθνηκοτος , μεχρι ἀν ἀνθρωποις συμβαλῃ μηδε | ||
θεωρημα Δημοσθενης ἐν τῳ περι στεφανου : αὐτου μεν γαρ συμβουλευσαντος , ἑτερων δε στρατηγησαντων , εἰτα , του Αἰσχινου |
Μακεδονα περιιδειν την πατριδα γινομενην δοριαλωτον : ἐπει δ ' ἀμεταθετον αὐτων την ὁρμην ἑωρων , λαθρᾳ συμφρονησαντες ἐξεπεμψαν νυκτος | ||
τρεις Μοιρας παραδεδοσθαι , Ἀτροπον μεν την των νοητων , ἀμεταθετον οὐσαν , Κλωθω δε την των αἰσθητων , Λαχεσιν |
ἠ „ ἐπ ' ἀσπιδα μεταβαλου „ . διοπερ οὑτως παραγγελουμεν ” τον Λακωνα ἐξελισσειν ” „ τον Μακεδονα ἐξελισσειν | ||
. Εἰ δε το λαιον κερας πυκνωσαι δεῃ , τἀναντια παραγγελουμεν , εἰ δε το μεσον της φαλαγγος , την |
τα παρυφισταμενα δια δυο αἰτιας οἰμαι συνιουσας . Τῃ γαρ περιουσιᾳ φυσικης ὑγροτητος , τῃ τε ἐκ της ἀσθενους πεψεως | ||
ὑστερικης , εἰ γε ἡ μεν ἀπνοια γινεται ἐπι σπερματος περιουσιᾳ σηπομενου , και τινας μοχθηρας ἀναθυμιασεις πεμποντος παρα την |
ποιει ⃞ον . Και ἐαν παντα παραβαλωμεν παρα τον της ὑποτεινουσης και καθετου ἑνος των ὀρθογωνιων , δεησει τον ὑποτεινουσης | ||
ἑκατερας των ἐντος , τουτεστι των ἐπι της πλευρας της ὑποτεινουσης την γωνιαν την ἐφεξης τῃ αὐτῃ ἐκτος γωνιᾳ . |
και μαστιχην και στυρακα και ὀνυχα καστορειου : και ἀναξηρανας ἀποθου ἐν βικιῳ , και ὁτε χρειαν ἐχῃς , κοπτε | ||
ἐν χαλκῳ ἀγγειῳ μαλακῳ πυρι ἑως ἐχῃ μελιτος παχος και ἀποθου εἰς χαλκην πυξιδα , Διαιρεσεων , , , . |
περιττων και καλων και διαγωγην ἐχοντων ἡδειαν [ ἀνευ του λυσιτελουντος ] : και θρεπτικον ζῳων των ἰδιον τι ἐχοντων | ||
καινον εἰ και της εἰσεπειτ ' ἀσφαλειας ὑπερ του κοινῃ λυσιτελουντος ἐδεηθη Λεπτινης ; ἀλλ ' οὐ περι τῳ νομῳ |
, ὡστε το μεν ἡδυ ἐνδιδοναι τῃ αἰσθησει το δε πικρον και δυσχυμον τῃ γευσει μη ἐμφαινειν ἀλλα συμβαινειν τῳ | ||
ἐνεοντα και λυμαινομενα τον ἀνθρωπον . Ἐνι γαρ ἀνθρωπῳ και πικρον και ἁλμυρον , και γλυκυ και ὀξυ , και |
δ ' ὁρων πασχοντας † τους ἀναξιους . } Το συνειδος ἡμων ἐνδον ἐγκεκρυμμενον ἐπι τῳ μετωπῳ την ἀληθειαν φερει | ||
και δικαστην ἐπεστησε τον δικαιοτατον ἁμα και οἰκειοτατον , το συνειδος αὐτο και τον ὀρθον λογον και αὐτον ἑαυτῳ , |
ἐκθλιβομενων γινεται : το μεν γαρ κικινον λεπτομερεστερον τε και διαφορητικωτερον ἐστιν , ὁμοιον μαλιστα τῳ ἐκ της ἐλαιας ἐλαιῳ | ||
και γινεται μαλακτικωτερον : εἰ δε λαβῃ ἐλαιον , γινεται διαφορητικωτερον . Ἡ δι ' ἀσπιδων διαφορητικη χοιραδων και των |
κυκλον : τῃ μεντοι παραλιᾳ παρεκτεταται μικρῳ τι πλεον των διακοσιων σταδιων μηκος ἐπιλαμβανουσα , ἀγχιβαθης , βαρυτατον ἐχουσα ὑδωρ | ||
συστασιν . ἡ γε μην ἐχομενη τουτου θεωρια περι των διακοσιων πεντηκονταεξ προς διακοσια τεσσαρακοντατρια προειρηται . την γουν συμφωνιαν |
εὐθεως ἐκ προοιμιων ἀνατρεπειν τους δι ' ἐναντιας λογους , ἀντιπαραστασεως δε το δεξασθαι μεν τον λογον ὡς ἀληθη δειξαι | ||
εὑρεθεισης καθ ' ἑκαστον κεφαλαιον ἠτοι ἐκ της ἐνστασεως ἠ ἀντιπαραστασεως δεομεθα των ἐπιχειρηματων εἰς κατασκευην της λυσεως , οὑτω |
. . ὁτι το ἀπο τησδε τῳ ὑπο δοθεισης και ἀπολαμβανομενης ὑπο καθετου ἑως δοθεντος . . ὁτι συναμφοτερος ἡδε | ||
δυνησονται το περιεχομενον ὀρθογωνιον ὑπο της Κ εὐθειας και της ἀπολαμβανομενης ὑπ ' αὐτων προς τῳ Ζ σημειῳ ὑπερβαλλον εἰδει |
τα βελτιστ ⌊ ⌋ ' ⌊ ἐπι πασι δικαιοις ⌋ συμβουλευοντα : τουτο μεν γαρ ⌊ λαβειν ⌋ ⌊ ὁτωι | ||
συνοραν ἁ πρακτεον ἐστιν , κρινειν ἱκανοι ἐσεσθε τον ὀρθως συμβουλευοντα περι τουτων ὑμιν . οὐδ ' αὐ τουτο γε |
: διο μη παρακολουθειν : την δε τῳ Διονυσιῳ παρατεθεισαν πρεσβυτεραν οὐσαν εἰδεναι παντα σαφως ἁ βουλεται μαθειν . τον | ||
Ἰωνων ; ἀλλ ' ὁ πολιτης αὐτου Ἀναξιμανδρος του ὑγρου πρεσβυτεραν ἀρχην εἰναι λεγει την ἀιδιον κινησιν και ταυτῃ τα |
χιλιους πεποιηκατε συντελεις ὑμεις , παρ ' ὡν εἰσπραττομενοι ταλαντον ταλαντου μισθουσι τας τριηραρχιας οὑτοι , εἰτα πληρωμαθ ' ἡ | ||
ἐπι μεν την οἰκιαν δισχιλιων , ἐπι δε το χωριον ταλαντου , βουλομενος μη μονον τουτο , ἀλλα κἀκεινην διασῳζειν |
κολοκυντῃσι και κρεασι τετριμμενοισιν , οἰνον δε πινειν λευκον οἰνωδεα ὑδαρεστερον : ταλαιπωριῃ δε ἐν περιπατοισι χρησθαι , και μη | ||
ὁμοιως , οἱον ἐαν τρις τρια γενηται , ἐαν δε ὑδαρεστερον , ἡττον ὑγιεινον : αὐτῳ μεν γαρ ἀναπαλιν δοκει |
μονου προϲηκεν οὐτε ἐπι μελικρατου μονου , ἀλλ ' ὑδαρεϲ μελικρατον ἑφθον διδοναι : δει γαρ τουϲ οὑτω νοϲουνταϲ ἐπι | ||
νυμφης λαβων ἡδεως πινει : το δε ποτον ἀρα ἠν μελικρατον πεφαρμαγμενον . ἡ δε πεπωκοτα ὡς εἰδεν , λαμπρον |
ἐγενετο , ἀει αὐτοις της φιλοχρηματιας και της των ἀρχοντων καταφρονησεως και μεχρις αἱματος αὐξηθεισης . ὁ δ ' οὐν | ||
Ἀθηναιοι πυθομενοι την εἰς Βοιωτιαν παροδον του βασιλεως της προϋπαρχουσης καταφρονησεως ἀπεστησαν : ἡ γαρ ὀξυτης του νεανισκου και ἡ |
νυν τουτου , δια τουτο προ του Α λαμβανεται ὀντος πορρωτερον του νυν . Ὡσπερ δε το Γ ὑστερον ὀν | ||
χωρᾳ , διεφερον δ ' ἀλληλων ἐν τῳ πλησιαιτερον ἠ πορρωτερον εἰναι της διαρθρωσεως κατα τε το μηκος του κωλου |
δακρυουσιν . Γ κἀπεμορξαμην ] ἠγουν ἐδακρυσα . ἐκ του παρακολουθουντος . ἑπεται γαρ τοις δακρυουσι το ἀπομορξαι τους ὀφθαλμους | ||
και παλιν το ἐναντιον ἀπο των φαινομενων τας ἀκριβεις . παρακολουθουντος δε τῃ τοιαυτῃ ἐπισκεψει του μητε τας κατα μερος |
οὐδε δυο ἑκτων : τριτον γαρ εὑρισκεται . τριων δε τεταρτων και τριων πεμπτων και τετταρων πεμπτων και τετταρων ἑκτων | ||
εἰτα ἀπο δυο πεμπτων . οὐ γαρ δυνασαι εἰπειν δυο τεταρτων : παλιν γαρ ἡμισυ εὑρισκεται . οὐδε δυο ἑκτων |
, εἰ δεοι , πασι μαχουμενον . τουτο ἠν το ποιησαν Λακεδαιμονιων τινας ἐν τοις στενοις ἀντιταξασθαι προς τοσαυτας Περσων | ||
κεισθαι παρα σφισιν Ἀθηνας το ἐκκομισθεν ἐξ Ἰλιου και ἁλωναι ποιησαν Ἰλιον . το μεν δη Παλλαδιονκαλειται γαρ οὑτωδηλον ἐστιν |
δαψιλειας πολλης οὐσης κατα τον Ἑλλησποντον ; ἠ μονον ἀνεγνωτε συγγραμματων αὐτου το περιεχον λεκιθου και φακης συγκρισιν ; ὁρω | ||
. προς ὁ λεγομεν , ὁτι την προς ἀλληλα των συγγραμματων φυσικην ἀκολουθιαν φυλαττων κἀνταυθα προεταξε το περι διαιρεσεως του |
τινα , ἀμφωτιδες , † την ἀμφι την περι † σημαινουσαν . . . . ἀμφονον : ἰστεον , ὁτι | ||
. οὑτως Ὠρος . ἐγω δε εὑρον ἐν τοις Ῥητορικοις σημαινουσαν την λεξιν οἰκιαν τινα ἀπο Βατωνος ἐπωνομασμενην δεσποτου . |
Ἰσσικῳ κολπῳ και τῳ Παμφυλιῳ κεισθαι συμβαινει την Κυπρον , συναπτουσαν τῳ Αἰγυπτιῳ πελαγει . ἐστι δ ' ἀπο Ῥοδου | ||
, τα μεν νοερα ὀργανα ἀπολυουσαν των δεσμων και ἀποκαθαιρουσαν συναπτουσαν τε προς το ὀν , τῳ δε καλλει και |
λεγουσιν οὐκ ἀν τις ῥᾳδιως συγκαταθοιτο . Ταφας δε των τελευτησαντων ἰδιως οἱ κατα την Αἰθιοπιαν ποιουνται : ταριχευσαντες γαρ | ||
, το δε σωμα ἰνδαλλομενον ἡμων ἑκαστοις ἑπεσθαι , και τελευτησαντων λεγεσθαι καλως εἰδωλα εἰναι τα των νεκρων σωματα , |
της ἀπο των θηριων τωι περισωζεσθαι αὐτην , εἰτα χωρησαντες καταλαμβανουσι ? ? ? ? ? ? το θηριον και | ||
γαρ μονης ταυτης των ὑφ ' ἡλιῳ πολεων ἠρισαν και καταλαμβανουσι την ἀκροπολιν ὡσπερ ἐπι μοναρχιᾳ σχεδον ὡς εἰπειν οἱ |
[ ἠτοι μεγεθεσιν ἠ βαρεσιν ἠ χρονοις ἠ τισιν ἀλλοις διπλασιοις ἠ τριπλασιοις ἠ τισι τοιουτοις πολλαπλασιοις ἠ ἐπιμοριοις ] | ||
ἐχει προνομιαν : ἀει γαρ ὁ ἀπο μοναδος συντιθεμενος ἐν διπλασιοις ἠ τριπλασιοις ἠ συνολως ἀναλογουσιν ἑβδομος ἀριθμος κυβος τε |
αὐτης : το θυμικον , το ἐπιθυμητικον , και το λογιστικον : ἡ γαρ ὁμονοια του λογισμου ἐστι . . | ||
των μερεων τας ψυχας δυο τα πρατα , το μεν λογιστικον το δ ' ἀλογον : και λογιστικον μεν , |
βροχων εἰργεις ; ἀλλ ' εἰ ς ' ἀφειην μη φρονουσαν , ὡς θανηις ; οἰμοι ποτμου . που μοι | ||
ὀνομαζεται , πανυ αἰσχρον και μυσαρον : ἠ τα Κοισυρας φρονουσαν . ἐστι δε ἐρετριακον το ὀνομα : οὑτοι δε |
γ : συν ὀξυμελιτι καταπλασσε . Το πολυαρχειον . Κηρου Ποντικου # α , μυρου ναρδου # α , τερεβινθινης | ||
δʹ . κοπτε και ἀναλαμβανε μελιτι ἑφθῳ και διδου καρυου Ποντικου το μεγεθος μεθ ' ὑδατος θερμου πινειν κοτυλ . |