| ποιησαι , δρυων ξυλα ἐργασαμενοι και ἁρμοσαντες προς ἀλληλα : ἐσοδου δε ἐς αὐτο εἰργοντες ἀνθρωπους ἐρυμα μεν προ της | ||
| οἰκια τε ἡ Ἀντηνορος και παρδαλεως κρεμαμενον δερμα ὑπερ της ἐσοδου , συνθημα εἰναι τοις Ἑλλησιν ἀπεχεσθαι σφας οἰκου του |
| της πρεσβειας ἀποκρινεσθαι , εἰ μη της παρα τον Ἀττηλαν εἰσοδου τυχοιμεν . διο ἐφασκομεν , εἰτε τα εἰρημενα τοις | ||
| του Μαξιμινου ληψεσθαι , εἰπερ αὐτον της παρα τον Ἀττηλαν εἰσοδου παρασκευασοι τυχειν . την γαρ αὐτου πρεσβειαν οὐ μονον |
| ναυς ἁπασαι περιχυθεισαι κατεπληξαντο , και της ἐπι την πολιν ἐπανοδου διακλεισασαι φυγειν προς την γην ἐβιασαντο . ἐπικειμενων δε | ||
| . ἠ δει τοις πεπολιτευμενοις ἁπασιν αὐθις ἐπ ' αὐτον ἐπανοδου ; ἀρ ' οὐ φιλοτιμια λαμπρα ; ἠδη γαρ |
| , ὁ δευτερος ἀοριστος ἐδην , μεσος . . . δου και περιδου . και Ὁμηρος “ διδει . . | ||
| Ἀλλως . ] Ἐπει οἱ ἀπο του αου τρεις του δου ὑπερεχουσι Μο κ , τεταχθω ὁ δος ʂ α |
| διαναπαυομενων αὐτων και τῃ καταποσει ἐγχρονιζοντων : ἐπι δε των ἐμετου χαριν πινοντων ἀθρουν προσενεκτεον το ὑγρον , ἀπνευστι ἐφελκομενων | ||
| σιτῳ , ἀλλα την ταχιστην ἐμειτω : ἐκ δε του ἐμετου προσαγετω ἐς ἡμερας τεσσαρας το σιτιον και το ποτον |
| προαγωνιζομενους των θρεμματων ἀχρι νικης ἠ θανατου παραμενειν ὑπερ του διατηρησαι τους ἀγελαρχας ἀζημιους . εἰτ ' οὐκ αἰσχρων ἐστιν | ||
| οὐν και δοθεν πιειν τοις εἰς τουτο ἐνεδρευθεισιν ἀπαθεις αὐτους διατηρησαι . ἐπιγνωσθηναι δε τουτο ὑστερον ἐξ ἀνακρισεως του το |
| τοπου ἐφικνουμενον ἑκαστον του τελους ἐφικνειται και το οἰκειον εὐ ἀπολαμβανει . ἐν ἐκεινῳ μεν γαρ μη ὀν δυναμει ἐν | ||
| ἀν τις μαλιστα ἐπαινεσειε . τοιγαρουν και ἀξιον παρα παντων ἀπολαμβανει τον καρπον , εὐχομενων ταυτα τε αὐτῃ παραμειναι τα |
| ἐπαυσατο παυσαμενων , ἀλλ ' ἡσυχασαντων ἐτι συνηχει . ἐπειτα προσοδοι και δεησεις , οἱας ὁ καιρος ὑπεβαλλε : διδασκαλοι | ||
| οὐ πασιν ἀρεσκεις . οἱς γαρ αἱ των ἀλλων συμφοραι προσοδοι , κἀν ἀποτεμοντες σε φαγοιεν ἀν ἡδεως , θαυμαστον |
| , ἀπο ἰνιου λοξη παρα κορυφην και ἐπι βρεγμα , ἀντικειμενη τῃ πρωτῃ ἐπι μεσοφρυον , ὡς κατ ' αὐτου | ||
| φερομενον : ἡ γαρ ὁλη φορα οὐθεν ἡττον ἑκατερα ἑκατερᾳ ἀντικειμενη ἐπ ' ἀπειρον νοειται . “ Και μην και |
| του τυραννου υἱος ἀκολαστος ἠν και φιλοποτης : και των κολακευοντων τινες αὐτον παρεσκευαζον ὡς ἐνι μαλιστα ἀλλοτριωτατα προς τον | ||
| δε λοιπους ταπεινοι : ἡττονες γαρ οἱ κολακευοντες των οὐ κολακευοντων . κολακευεσθαι δ ' ὑπ ' οὐδενος οὐδενι συμφερει |
| τοιουτον , οἱον ἐν τῳ μετ ' αὐτο θεωρειται , ἀπορησαι ἀξιον : και ἡ ἀναγκη δε του μετ ' | ||
| γινονται τα μεγεθη , φανερον ὑπαρχει . ἐκεινο οὐν ἀξιον ἀπορησαι , πως ἐκ του τοιουτου ἑνος ἠ πλειονων τοιουτων |
| ἐπιδηλον ὀν αἰσθησει μη κατακρατειν του παθους νομιζεται του πλειονος ἀπεπτου και προσισχομενου τυγχανοντος . Ἐπειδαν δ ' ἐπι τοσουτον | ||
| μη θρομβωδη θηλυγονα : ἀπεπτοτερα γαρ , ἐκ δ ' ἀπεπτου το θηλυ . γινονται αἱ συλληψεις ταις γυναιξιν οὐ |
| συμβουλευοντων δε μοι και παραινουντων μη μειζω πραγματ ' ἠ δυνησομαι φερειν ἐπαγεσθαι , μηδ ' ὑπερ την ἡλικιαν περι | ||
| προσω αὐτο γενεσθαι . ἠν δ ' ἱππευς γενωμαι , δυνησομαι μεν ἀνδρα ἐξ ὀψεως μηκους καθαιρειν : δυνησομαι δε |
| πριν διδαξαι τον τροπον , ὁν προσηκειν ἡγουμαι το παρον δοκιμαζεσθαι πραγμα . τας τεχνας οἱ καλως ἐξεταζοντες προς τους | ||
| μυριας ἀποδειξεις τουτων παραστησομεν . ἀναγκαιον δε ἐστι παντας καρπους δοκιμαζεσθαι προφητου . προφητης , εἰπε μοι , βαπτεται ; |
| ποιειν ὑπερ ὑμων τους θεους , ταυτ ' αὐτοι κυριοι γεγενημενοι τημερον μη ποιησαιτε , ἀλλ ' ὁν ἐκεινοις εὐχεσθ | ||
| Φωκεων των ἐκπεπτωκοτων οἱ μεν οἰμαι βελτιστοι και μετριωτατοι φυγαδες γεγενημενοι και τοιαυτα πεπονθοτες ἡσυχιαν ἀγουσι , και οὐδεις ἀν |
| και μελιλωτα . οἰδα δε και ἐπιθηματι πολλακις χρησαμενος ἐπι τεταρταιου καιρῳ πανυ εὐκρατῳ , καθαπερ ἐπι τριταιου προ του | ||
| γαρ οἱον ἀρχη και ῥιζα πεφυκεν ὁ μελαγχολικος χυμος του τεταρταιου δη πυρετου , ὁς ἐκκρινομενος ἠδη ἀφεισθαι δεικνυσι τον |
| και βαρβαροις , προσετι δε και Ῥωμαιοις , μεγιστην ἀποδειξιν παρεχομενα ἀρετης και ἀνδριας των ἐπιφανεστατων ἀνδρων ἀρχη τε κατελυθη | ||
| ἐνιαυτου παραμενειν θαλλοντα και την ὁλην προσοψιν ἀνθηραν και ἐπιτερπη παρεχομενα . μυθολογουσι δε μετα της Κορης τας της ὁμοιας |
| κατα την ἰδιαν οἰκιαν : οὑς ὑστερον ἐνιοτε παιδων παιδες εὐπορησαντες και των τε συμβολαιων και των ἐγκληματων ἀπολυσαντες μεγαλοπρεπους | ||
| μεν δανειζωνται και οἰωνται δια την δοξαν πιστευεσθαι δειν , εὐπορησαντες δε μη ἀποδιδωσιν , ἀλλ ' ἀποστερωσιν . Ὁσων |
| χυλων ἡδονας , ἀφαιρων δε τας δι ' ἀφροδισιων , ἀφαιρων δε τας δι ' ἀκροαματων , ἀφαιρων δε τας | ||
| μεν χρηματα κεκτημενος οὑς ἀν εὐ ποιειν οἰηται δειν , ἀφαιρων ὡν ἐχει ποιει , ὡστ ' ἐλαττω τα λοιπα |
| φασκων ὑπο σου και πεντακισμυριους κατα την ἐφεξης μαχην , ἀπολαμβανων τον ἡκοντα ξυμμετρως ἠρωτων , τι δ ' ὁ | ||
| ὁ τοπος ἐπι τῃ ἀρχῃ του ἰσθμου , ἐντος μεν ἀπολαμβανων την Ἐρυθραιαν ἐκτος δε την των Κλαζομενιων . ὑπερκειται |
| πλανηθεντες ἐξωθεν μεν μη λαβωσι διαπνοην , ἐντος δ ' ἑλκομενοι την αὑτων ἀτμιδα τῃ της ψυχης διαθεσει σφοδρα συμμιξαντες | ||
| ἡν οἰκουσιν οἱ προειρημενοι , ἀλφιτα αἰγειῳ ζωμῳ διαβραχεντα . ἑλκομενοι δε οἱ σαργοι ὡς ὑπο τινος ἰυγγος της ὀσμης |
| των Ἑλληνων συνηθειαν ἐκ παραπλασμου και της ἐν ταις ὁμιλιαις παρατηρησεως ἀναγομενος . οἱον ὁ μεν της Ζευς ὀρθης πτωσεως | ||
| ἀστερων καθ ' ἑαυτους δυναμεις τοιαυτης ἐτυχον παρα των παλαιων παρατηρησεως . ἐκεινο δε νοεισθω , ὁτι τουτων των ἀστερων |
| . Και τα λοιπα δε κεφαλαια οὑτως ὡς ἐν ταις ἀντιθετικαις ἐξετασθησεται . Ἡ ἀντινομια ἐστι μεν οἱον διπλουν τι | ||
| εἰπεν , ” ὡσπερ ἐν τῳ ὁρῳ , „ μητε ἀντιθετικαις μητε ἀλλαχου ἑτεραν ἐχουσης φυσιν της προβολης , ἀλλα |
| οὑτω νυν κεισθαι , ταυτην οὐτε ζητουσιν οὐτε τινα οἰονται δαιμονιαν ἰσχυν ἐχειν , ἀλλα ἡγουνται τουτου Ἀτλαντα ἀν ποτε | ||
| την εἱμαρμενην ἠ την προνοιαν την τε θειαν και την δαιμονιαν ἀναφερειν πειρωμενους , καθαπερ ὁ ἀπαιδευτως παρ ' Ὁμηρῳ |
| προς την δευτεραν θεσιν . ἐκ τουτου τοινυν του νομιμου κεφαλαιου , λελυμενου μαλλον τῳ δικαιῳ , ἀντεπεσεν ἀναγκαιως ἀντιθεσις | ||
| τουτο , ὁτι διαφερει ἡ στασις το ἀντεγκλημα του ἀντεγκληματικου κεφαλαιου , ὁτι ἐν μεν τῃ στασει ἀμφοτερα ἐστιν ὁμολογουμενα |
| πραγμα ἐπιβουλονσυρρυεντες εἰς το θεατρον ἐξ ἑωθινου Φλακκον ἠδη τιμων ἀθλιων ἐωνημενοι , ἁς ὁ δοξομανης και παλιμπρατος ἐλαμβανεν οὐ | ||
| ] ἐν αἰσθησει γεγονως . Ξ μελεος ] ἀθλιος . ἀθλιων ] των παρανομων . ἀθλιων ] των ἐμβαλοντων εἰς |
| και ἡ ἀλλη πασα φωνης ὀργανοποιια . σχημα δ ' ἀπενειμεν ὁ τεχνιτης τετραγωνον τῳ λογειῳ πανυ καλως αἰνιττομενος , | ||
| ἠ και κοινοτερον εἰπειν πασι τοις ἀλογοις την τοιαυτην ζωην ἀπενειμεν θεος , τοις δε αὐτον ἐν ἑαυτοις ἀγαλματοφορουσι τον |
| τε και ἠμεσα εἰς ἑσπεραν , ἐνθυμιον ποιησαμενος το του χου του ἐμφορουμενου . Ὁμως δε ἐτι διεσκοπουμην περι της | ||
| οἱς Ἀμμωνιος τε ἠν ὁ ἐξ Αἰγυπτου , Πλουταρ - χου του θειοτατου γεγονως διδασκαλος , Πλουταρχος τε αὐτος , |
| θεων νομισθεντων συνδραμειν εἰς Κρητην . γενομενης δε παραταξεως μεγαλης ἐπικρατησαι τους περι τον Διονυσον και παντας ἀνελειν τους Τιτανας | ||
| ἀλληλους , το δε τελευταιον πολλων πεσοντων παρ ' ἀμφοτεροις ἐπικρατησαι τους παρ ' Εὐμενει τεταγμενους δια τας των ἀργυρασπιδων |
| του ἐναντιου αὐτῳ και προς ὁ ἐμελλεν ἡ ἐξετασις γιγνομενη εὐδαιμονεστερον ἀποφαινειν αὐτο : θνητον μεντοι εἰναι τουτο , εὐμηχανωτατον | ||
| : ἐκεινου δε περι πως ἀν φαιημεν ; ποτερον ἀν εὐδαιμονεστερον τε και βελτιω ἡγησαιμεθα εἰναι ἀνθρωπον , εἰ ὡς |
| και τελικωτερον , οἱον ἡ οἰκοδομικη τελος μεν ἐχει του οἰκοδομειν την οἰκιαν , της δε οἰκιας σκοπιμωτερον και τελικωτερον | ||
| , θησαυρους , μαλιστα δε Σκορπιῳ ἐπει και φωλευει , οἰκοδομειν δε ἐν τοις αὐτοις ζῳδιοις πλην των τροπικων . |
| ἑτερον σχεσιν : κατ ' ἐναντιωσιν δε ὑπαρχειν ὁσα ἐξ ἐναντιωσεως ἑτερου προς ἑτερον θεωρειται , οἱον ἀγαθον και κακον | ||
| την αἰσθησιν οἱον μεσοτητος τινος ὀντος της ἐν τοις αἰσθητοις ἐναντιωσεως και δια τουτο κρινοντος τα αἰσθητα εἰς ἑκατερον κλιναντα |
| Θρᾳκας , οἱ δε Λυδους εἰρηκασι κατ ' αἰτιαν παλαιαν ἱστορουντες , ἡν Ξανθος ὁ Λυδος γραφει και Μενεκρατης ὁ | ||
| , ὡς οἱ προ αὐτου παντες ἐποιησαν , Λαμιας τινας ἱστορουντες ἐν ὑλαις και ναπαις ἐκ γης ἀνἱεμενας , και |
| λιαν φλεγμονωδειϲ προϲ τῳ και την του παχυτερου χυμου κωλυϲειν διεξοδον . ἐφ ' ὡν δε και κατα την δευτεραν | ||
| δε βιαζομενοις διδοναι διαστηματα , δι ' ὡν ποιησονται την διεξοδον ἀκινδυνον τοις Μακεδοσιν . αὐτος δε του δεξιου μερους |
| ὀντας ἠναγκασαν . ὁ γουν μοσχος οὐκ ἐξ ἁπαντος του γυναικειου κοσμου κατασκευαζεται , ἀλλ ' ἐκ των ἐνωτιων | | ||
| ὡσπερ ἐπι των ὀφθαλμων , ἐπιχεομενον ἠρεμα χλιαρον μετα γαλακτος γυναικειου , ὡσαυτως μετα τινος των ἀνωδυνων κολλουριων . και |
| , ὡν ἑνι μαλιστα Κοϊντῳ Πομπαιδιῳ Σιλωνι την παντων ἡγεμονιαν ἐπιστευσαν δια την περι αὐτον ἐν τῳ στρατηγειν ἀρετην τε | ||
| ὑποδεξαμενοι τοις τ ' ἀλλοις ἐτιμησαν και την ἑαυτων ἡγεμονιαν ἐπιστευσαν , οὐτε παρα τας ὁμολογιας και τους ὁρκους , |
| ποι ὁρων περιμειναι κελευσαι : και ἡττωμενῳ δε μεγαλην δικην ἀπιοντι ἀπο του δικαστηριου προσελθειν και συνησθηναι . και ὀψωνειν | ||
| ἠπιστατο καλως , ὁτι σοι φιλος ἐγω . και προσελθων ἀπιοντι οἰκαδε μετα τους ἐξω πονους γραμματα ᾐτει προς σε |
| Ἀχαϊης γαρ ἐστιν , ὁπου καλαι γυναικες . τιθει δε Λεσβιους μοι και μεχρι των Ἰωνων και Καριης Ῥοδου τε | ||
| δε και της ἠπειρου ἀστεα : ἐν δε δη και Λεσβιους πανστρατιῃ βοηθεοντας Μιλησιοισι ναυμαχιῃ κρατησας εἱλε . . . |
| ἐξ ὑπεροριων ἐθνων ἡκοντας , ἠφιει τουτοις τον μισθον της ἀκροασεως , μη λαθοιεν δαπανωμενοι . Ἠν δε δικανικου μεν | ||
| οὐκ ἀνευ κινησεως δεδεικται ἐν τοις τελευταιοις λογοις της Φυσικης ἀκροασεως , οὐκ ἐστι δε ἀπειρος οὐδε μια κινησις ἀλλα |
| αἱ μεταδοσεις και ἀντιδοσεις κοινωνιαι τινες εἰσιν : αἱ δε κοινωνιαι των ἐν χρειᾳ : ἐκεινου γαρ τις ζητει κοινωνειν | ||
| ἠ βαρει , ἠ ἀλλῳ τινι ῥυονται : ἀλλοισιν αἱ κοινωνιαι : δια την ῥοπην οὐκ ἐτι αἱμα ἐρχεται , |
| φασι την Ὠλενον και ἐς Πειρας τε και ἐς Εὐρυτειας ἀποχωρησαι . του δε Πειρου ποταμου περι τους ὀγδοηκοντα ἀφεστηκε | ||
| , ὁν ἐς Καλαυρειαν Ἀθηναιοι την προ Τροιζηνος νησον ἠναγκασαν ἀποχωρησαι , δεξαμενοι δε ὑστερον διωκουσιν αὐθις μετα την ἐν |
| τουτων , ὡστε δεος μη ἀπελθοντων ὀπισω και τα νυν κατεχομενα οὐ βεβαια ὀντα ἐπαρθῃ προς ἀποστασιν προς των μηπω | ||
| σχηματα γε νομοθετειν . ἐστιν δε ἀμφοτεροις μεν ἀμφοτερα ἀναγκῃ κατεχομενα ἀποδιδοναι , τα δε των θηλειων αὐτῳ τῳ της |
| ψυχης , ἱνα και δυνωμεθα κοινωνειν ἀλληλοις και συμπολιτευεσθαι : κοινωνικον γαρ ζῳον ὁ ἀνθρωπος : διοπερ οἱ μη κεχρημενοι | ||
| . Ὁσοι μεν εἰς την χρειαν την ἀνθρωπινην ἀνηγαγον το κοινωνικον , οὐκ ἐλαβον ἀρχην ἀσφαλη του της προς ἀλληλους |
| και πολυκενον , ὁρμην τα παρακειμενα λαμβανῃ . τουτο δη λογισαμενοι και ἐπι των ποτων την εἰς το μετεωρον των | ||
| και προς την γην ἐπεχειρησαν καταπλειν : μετα δε ταυτα λογισαμενοι , διοτι κινδυνευσουσιν ἀπολεσθαι προς τας ναυς ἁμα και |
| τε σοι μειζονα και ἀκριβεστεραν εἰσαγωγην περι αὐτων τουτων και πληρει το λεγομενον συλλογισμῳ διηρθρωμενην και ἐν πλειοσι βιβλιοις , | ||
| οὐ δι ' ὀλιγων ῥηματων , ἀλλ ' ἰσχυρᾳ και πληρει κληδονι και λογῳ σαφει , διδασκοντι περι των ἀναγκαιοτατων |
| στεγην ἐποιουντο . ἐς δε το χωριον , ὁ Κηπους ὀνομαζουσι , και της Ἀφροδιτης τον ναον οὐδεις λεγομενος σφισιν | ||
| ἐστιν ἠδη του Πρωνος : Πρωνα γαρ το ὀρος τουτο ὀνομαζουσι . τειχος μεν δη περι πασαν την Ἑρμιονα ἑστηκε |
| πολις Τρωαδος , κτισμα τινος των Αἰνειου παιδων . οἱ οἰκουντες Γεντινιοι . Γεραιστος , κωμη Εὐβοιας , ἐν ᾑ | ||
| . προσφερονται δε και ἰχθυς οἱ τε παρα τους ποταμους οἰκουντες και παρα την ἐντος και την ἐξω θαλασσαν , |
| ἀποφυγειν τουτον ἐπι Φυλῃ : ἀναγκη δε ἠν στρατηγου ἀνδρος ἀκροασθαι , εἰπερ ἐμελλον σωθησεσθαι . ἀλλ ' ἑτερον : | ||
| και οὐ θεμιτον προ των τροπαιων ὁντινουν των Ἑλληνων βασιλεως ἀκροασθαι συγχωρησαι . Ἐπειδη δε και παρα ταυτην την εἰρηνην |
| περι ὡν ἀν σκοπῃ . ὡς γε μη εἰδως σοι ἀποφαινομαι . τουτο γαρ μοι ἰνδαλλεται διανοουμενη οὐκ ἀλλο τι | ||
| . δεδιως δε λεγω ταυτα , ὁτι ὑπερ ἀνθρωπου δοξαν ἀποφαινομαι , οὐ φαυλου ζῳου ἀλλ ' εὐμεταβολου , πλην |
| ἐπι μεγαλοις τισι και παραδοξοις πραγμασι γεγονοσι περι τινα συνηδομενοι γραφωμεν . οἱον : Οὐχ ὑπειληφα περι σε τον του | ||
| ἀπογειον τας κατα διαμετρον του Καρκινου μοιρας κε λ κἀν γραφωμεν δε περι το Γ κεντρον τον ΚΛΜ ἐπικυκλον του |
| προϲ ταϲ ἑλκωϲειϲ . νομηϲ δε οὐϲηϲ ϲυν φλεγμονῃ μεν καταπλαϲτεον ἀρτῳ χλιαρῳ πεφυραμενῳ δι ' ὑδρομελιτοϲ και ἐλαιου και | ||
| ἠ ᾠῳ ῥοφητῳ παρα μιαν : μετα δε την πεμπτην καταπλαϲτεον γυρει , λινοϲπερμῳ , τηλει δια μελικρατου , ἐν |
| τουτου γεγραμμενα , οὐδε καταλιπειν τον πατερ ' αὑτῳ ἐπιγεγραμμενον γραμματειον διαθηκην , οὐδε τα τοιαυτα : διαθηκας δε μαρτυρειν | ||
| . Οἰνοπιδης ὁ Χιος ἀστρολογος ἀνεθηκεν ἐν Ὀλυμπιοις το χαλκουν γραμματειον , ἐγγραψας ἐν αὐτῳ την ἀστρολογιαν των ἑνος δεοντων |
| της εἰς τον Λευκιον εὐνοιας ἐσομενης : ὡς δε και σπευδοντα εἰδε τον Λευκιον παρελθειν ἐς το Καισαρος χαρακωμα , | ||
| ' ἀναγκης ἐλαυνομενον , οὑτω παν το αὐτῳ δοκουν πληρουν σπευδοντα . Ὀφθαλμοι συγκλειομενοι και παλιν ἐπανοιγομενοι ἐπιβουλον και ἐπιτριπτον |
| μη ; το μεν πρωτον ὀξεως ἀποπηδωσιν , τελευτωντες δε καταγελαστοι γιγνονται , τα ὠτα ἐπι των ὠμων ἐχοντες και | ||
| των μεν ἀληθων λεγοντες οὐδε ἑν , μη και προς καταγελαστοι γενοιντο τοιαυτα και τοσαυτα παθοντες ὑπο ποιμενων , κατηγορουντες |
| Οἰδιποδηι καλην παρεθηκε τραπεζαν ἀργυρεην Καδμοιο θεοφρονος : αὐταρ ἐπειτα χρυσεον ἐμπλησεν καλον δεπας ἡδεος οἰνου . αὐταρ ὁ γ | ||
| ἐχεται : ἠλθε δ ' ἐπι ψυχη Θηβαιου Τειρεσιαο , χρυσεον σκηπτρον ἐχων : το γαρ ἐχων οὐ προς την |
| . Ἀνιπτοις χερσιν : ἐπι των βεβηλοις χερσι τοις ἱεροις ἐγχειρουντων . Ἀειδε τα Τελληνος : ἐπι των σκωπτικων : | ||
| ἐν Ἱμερᾳ συντεθεισης κατ ' ἐμου ἐπιβουλης δικαιοτερος ὠν των ἐγχειρουντων περιεγενομην . οὐ γαρ δηπου φαυλος ἀν κριτης των |
| μαθητης ἀναφανεις , και ἀλλοτριας εὑρεσεις ἐπιδεικνυται , οὐδ ' ἀκροατου ταξιν ἠ θεατου τον ἐπινενοηκοτα λαχειν ἀξιωσας . οὑτως | ||
| ὁταν ὁ ἀκροατης διακειμενος ἑτερως τυγχανῃ . αὐτικα γουν του ἀκροατου κἀνταυθα νομιζοντος εἰναι κυριας τας συνθηκας εὐθυς ἀγωνιστικως εἰσαγει |
| ἀρετην : δικαιοσυνην . εἰκοστην : μοιραν . πρασσομενοι : ἀπαιτουντες . διεφερον : διηνυον . τα δε ἀλλα : | ||
| ἠδη της προθεσμιας ἐνεστωσης . και δη οἱ μεν ἐπεμπον ἀπαιτουντες τον δασμον : ὁ δε ὑπεροπτικως ἀποκριναμενος ἀπεδιωξε τους |
| . “ ἐκπλαγεις δε ὁ στρατηγος εἰς το εὐαπολογητον αὐτου παρηκεν αὐτον . ὁ δε Αἰσωπος παραγενομενος εἰς το βαλανειον | ||
| παλαι γ ' ἀβελτερον . οὐδεμιαν ἡ γραυς ὁλως κυλικα παρηκεν ἀλλα πινει την κυκλωι . οὐπωποτ ' ἐζηλωσα πολυτελη |
| . Λητω γαρ ἑλκησε . † ) ποθεν ᾐδει των κολασεων τας αἰτιας ; οὐ γαρ ἠκουσεν . . δια | ||
| αὐτων ἀξιοπιστα γενηθηναι . πλην και αὐτοι προειπον περι των κολασεων των μελλουσων ἐσεσθαι ἐπι τους ἀσεβεις και ἀπιστους , |
| ὁ θεραπων αὐτου και ταυτα του Μυκηναιου την κορην γυμνην ἀποστειλαντος δωρων και μηδαμως πεπεικοτος ὁρκῳ τον Χρυσην μηποτε της | ||
| ἐκεινου δε ἐπι το κοινον των Ἑλληνων συνεδριον την ἀποκρισιν ἀποστειλαντος οἱ μεν συνεδροι συνηχθησαν εἰς Κορινθον και πολλων ῥηθεντων |
| πρωτης μεχρι εἰκοστης . και δητα μεχρι μεν τεσσαρακοντα το μακροτατον , των ὀξεων νοσηματων αἱ κρισεις γινονται . τα | ||
| ἐπι μηκος τεινομενην σπειραν ποικιλην ποιει . * περιμηκεα : μακροτατον * ποικιλον : πολυτροπον * αἰολλει : κινει στρεφει |
| της ἐς Ἠλειους ὀλυμπιας ἑβδομη προς ταις δεκα τε και διακοσιαις . ἐν τουτῳ τῳ γυμνασιῳ και βουλευτηριον ἐστιν Ἠλειοις | ||
| κατασκαψαντες μετῳκισαν εἰς το Λιλυβαιον . Ῥωμαιοι δε ναυσι μακραις διακοσιαις τεσσαρακοντα και κερκουροις ἑξηκοντα και πλοιων πληθει παντοδαπων κατεπλευσαν |
| ὑπο τας ἐναντιας καλουνται ὑπεναντιαι . ἀλλα ζητησεως ἀξιον ἐκεινο καθεστηκεν , ἐπειδη ἀνωτερω εἰπεν ὁ Ἀριστοτελης πασῃ καταφασει εἰναι | ||
| Πορου και Πενιας ὑος ὠν ὁ Ἐρως ἐν τοιαυτῃ τυχῃ καθεστηκεν . πρωτον μεν πενης ἀει ἐστι , και πολλου |
| τῳ αὑτης ὑπερεχουσαν , την δ ' ὑπατην ὑπο της παραμεσης ὑπερεχομενην ὁμοιως : ὡς γιγνεσθαι τας αὐτας ὑπεροχας των | ||
| και λιχανου διαστηματων : δια τι γαρ μεσης μεν και παραμεσης ἑν ἐστι διαστημα και παλιν αὐ μεσης τε και |
| τε πλευρωματων ] του ἡμιχοριου ἀρξαμενου λεγειν δι ' εὐωνυμων τετυμμενοι , και μελλοντος εἰπειν και το ὁμοσπλαγχνων τε πλευρωματαν | ||
| Ἀργειοισιν ἀνουτητος πελε δηρις . Ἀλλ ' οἱ μεν δεπαεσσι τετυμμενοι , οἱ δε τραπεζαις , οἱ δ ' ἐτι |
| τουτο ἐπελθοντων οἱ Μεσσηνιοι των τε Ἀθηναιων και των ξυμμαχων προσεχωρησαν και αὐτοι , ὁμηρους τε δοντες και τα ἀλλα | ||
| , και ἐντευθεν παρασκευασαμενοι ἐπορευοντο εἰς Κολοφωνα . Κολοφωνιοι δε προσεχωρησαν . και της ἐπιουσης νυκτος ἐνεβαλον εἰς την Λυδιαν |
| κʹ , κβʹ , κϚʹ . Των δε τριων αὐτου δεκανων ὁ μεν πρωτος λεγεται Σωθις , ὁ βʹ Σιτων | ||
| τοις ἐμπροσθεν Γενικοις λογοις ὑπεσχου δηλωσαι περι των τριακοντα ἑξ δεκανων , νυν μοι δηλωσον περι αὐτων και της τουτων |
| παιδων δ ' ἐζυγη ξυναγονει . και τρις γοναισι τους γυναικειους πονους ἐκαρτερησα : ἀρουραν οὐκ ἐμεμψατο του μη ἐξενεγκειν | ||
| τους στημονι ὁμοιους ὑπ ' ἰσχνοτητος . Φερεκρατης δε τους γυναικειους πλοκαμους πλοκαδας καλει . τας μεντοι συνεστραμμενας μετα ῥυπου |
| . τι οὐν ; ταχα ἐρει τις , τουτο μονον ἁμαρτανομεν , το φαυλως θεωρειν ; και περι τουτου μονου | ||
| ἡκει κρινας , το κοινως φοβερον ἁπαντας εὐ θεσθαι , ἁμαρτανομεν . ταχιστα δ ' ἀν ἀπαλλαγη αὐτου γενοιτο , |
| και κιμωλιας γης και Πλατων δ ' ὁ φιλοσοφος την κονιαν ἑν τι των ῥυπτικων : ἐστι δε το ἐκ | ||
| θερμον , ἠ σησαμον λειον μετ ' οἰνου , ἠ κονιαν κληματινην , ἠ ἀμαρακινον ἐλαιον , ἠ ἰρινον : |
| τους μεν εὐγενεις ἁπαντας ἀπεσφαξεν , τους δε συμμαχους ὀντας διακοσιους τον ἀριθμον ἀπελυσε των κινδυνων , ἁμα μεν ἐλεησας | ||
| ἐς τα προτερα ἐπανηξοιεν . Στεφανος μεν οὐν ἀνδρας ἐς διακοσιους ἱπποτας μαχιμωτατους και τῃ ὁπλισει ἀριστα ἐσκευασμενους ἐπαγομενος ὡς |
| το στομα το κατα το Βυζαντιον , ὁτι ἐστι περι μυριους σταδιους και ὀκτακισχιλιους , ποιοιη δε τρισμυριων το ἀπο | ||
| μετ ' ᾠδης της αὑτων ἐπι την ναυμαχιαν ἡκον . μυριους δ ' ἀν τις ἐχοι λεγειν πολεμους τῃ των |
| μηδεμιαν ἀξιολογον ἁμαρτιαν περι τα φαινομενα κατα τας συζυγιας δυναμενην ἀπεργασασθαι , κἀν μη συνεπιλογιζηται το παρα την ἐκκεντροτητα του | ||
| ἠν δε και χρησμος αὐτῳ παρακαλεσαι τον διαδοχον και εὐθαρσεστατον ἀπεργασασθαι προς την του ἐθνους ἐπιμελειαν , το βαρος μη |
| μαθηματικα , τα δε φρονιμα . και μαθηματικα λεγει τα αἰσθανομενα των ψοφων και γινωσκοντα ποιαι μεν φωναι ἀπειλητικαι ὑπαρχουσι | ||
| ἀσθματος περιχανων ἐμπιμπλᾳ , τα δε ἀλλα ζῳα ἡκοντα και αἰσθανομενα οὐ τολμᾳ προσαψασθαι . διο εἰ μη εὐθηρια γενοιτο |
| ἀνδρια και σωφροσυνη , περι μεν το θυμικον της ἀνδριας συνισταμενης , περι δε το ἐπιθυμητικον της σωφροσυνης . Ἑτερου | ||
| ὀντος : ψευδος γαρ το παραπαν οὐκ εἰναι ταυτης μη συνισταμενης της κοινωνιας . δια ταυτ ' οὐν λογον πρωτον |
| τις γαρ ὀνησις εὐφωνου ἡσυχαζοντος ἠ μη αὐλουντος αὐλητου ἠ κιθαριστου μη κιθαριζοντος ἠ συνολως τεχνιτου τα κατα την τεχνην | ||
| εἰτα ] ἀπο κοινου το ” ἐδει “ . εἰς κιθαριστου : οὑτως Ἀττικοι . ἐσπουδαζον γαρ περι την κιθαραν |
| : συ μεν γαρ κατασπειρεις την βαθυγειον της πεδιαδος , ἀκριδων δε νεφος ἐξαιφνης καταπταμενον ἐκθερισει και τα ὑπολειφθεντα πολλοστον | ||
| ' ὁταν των προειρημενων ἀνεμων πνεοντων προσφερηται τα νεφη των ἀκριδων , καταδιελομενοι παντα τον της χαραδρας τοπον πυρουσι τον |
| ἡμιν αὐτοις εἰσι τινες , οἱς το δυσερι τουτο και φιλονεικον ἐνεστιν ἰδιᾳ τε και κοινη οὐκ ἀξιουσιν ἡτ - | ||
| οὐκ ἐμου κλυεις . δει αὐτον μη εἰναι δυσεριν και φιλονεικον : ὁ γαρ τοις ἐναργεσι μαχομενος , φησιν ὁ |
| : ὁ δε Μαριος αὐτους ἐς Μιντουρνας διεφυγεν , ἐρημος ὑπηρετου τε και θεραποντος . και αὐτον οἱ της πολεως | ||
| ἐπαρσεως πλεως ] πεπληρωμενος ὁ μυθος ] ὁ λογος τουτου ὑπηρετου ] δουλου , ἀγγελου νεον νεοι ] νεωστι : |
| τα φωτα ἐν ἀρσενικοις ᾐ ζῳδιοις , οἱ μεν ἀνδρες ὑπερβαλλουσι του κατα φυσιν , αἱ δε γυναικες του παρα | ||
| του τα δεοντ ' ἐχειν τα περιττα μισω : τοις ὑπερβαλλουσι γαρ τερψις μεν οὐκ ἐνεστι πολυτελεια δε . Εἰ |
| ἐπειδη παρα μεγαλου πατρος ἐρχεται , οὐ δυναται το ἀλλο χωρησαι μεγα , τουτο δ ' ἑξει ἐμφανταζομενον . Τῳ | ||
| τα χρυσοχοϊκα χωνεια συλλιπαινεται ὁ σμαραγδος και ἐρχεται εἰς το χωρησαι αὐτον ἐκειθεν , και κλᾳ αὐτον . Θελει δε |
| προς λιμνας τε και † θαλασσῃ . † Εὐμηλου του Μεροπος ἐγενοντο παιδες ὑπερηφανοι και ὑβρισται Βυσσα και Μεροπις και | ||
| . . . Χαλκιοπης ἱερον μυχον : ἠ ὁτι ὑπο Μεροπος ἐβασιλευθη , ἠ ὁτι Μεροπες αὐτην ᾠκησαν : θυγατηρ |
| αὐτον , χρωμαι αὐτῳ . και φιλια , στοργη , οἰκειοτης οἰκειωσις , ἐπιτηδειοτης , ἑταιρεια , εὐνοια . και | ||
| : ὑπο μεν οὐν τῃ κατα προσωπον σχεσει ἐμπιπτει πασα οἰκειοτης , ἐχθρων , φιλων , συγγενων , ἐνσπονδων , |
| εὐτυχιας θαυμαζοντες , τας ἀρετας μη θαυμαζοντες : τας δυστυχιας ἐλεουντες , οὐκ ἀπεχομενοι των μοχθηρων : ἐν μεν ταις | ||
| δε ὡς μη βαρβαρον και οὐ πολεμιαν περιφανη αὐτοις γενομενην ἐλεουντες : ὁθεν εἰκος τους Ἑλληνας νυν με μισειν περιφανη |
| τε ἐστιν την ταχιστην τας πρωτας ὀροφας και τας καθαιρεσεις ἀναιρετεον ἀποικοδομησαντα τας ἑκα - τερωθεν οὐσας πυλιδας των πυργων | ||
| μεταληψει μεγεθους , προς ἀλλο δε οὐ τοιουτον . Ἠ ἀναιρετεον το καλον , ὁτι ἀλλο καλλιον αὐτου : οὑτω |
| , προσεχετω τον νουν προς ἡμων οἱα πεισεται κακα , λαμβανων οὐτ ' οἰνον οὐτ ' ἀλλ ' οὐδεν ἐκ | ||
| αὐτων εἰ τις εἰδεναι βουλεται , τας των πεντετηριδων γραφας λαμβανων ἐπισκοπειτω . Της δε Διονυσιακης πομπης πρωτοι μεν προῃεσαν |
| ἐσκυθρωπαζον θ ' ἁμα . Οἱ δ ' ἠκολουθουν κατοπιν ἐστεφανωμενοι γελωντες , εὐφημουντες : ἐκτυπειτο δε ἐμβας γεροντων εὐρυθμοις | ||
| , ἑκατον εἰκοσι . Μεθ ' οὑς Σατυροι τεσσαρακοντα , ἐστεφανωμενοι κισσινοις χρυσοις στεφανοις : τα δε σωματα οἱ μεν |
| ὁ Θεοδοτος , οὑ προσθεν ὁ λογος ἐμνησθη , του κροτου των ἱππων αἰσθομενος και διαγνους ὡς πληθος Τουρκων πολυ | ||
| εἰπερ τις ἀλλος , γεμων , και ἡ λεξις μετα κροτου προς τον ἀρχαιον ἐπεστρεφε τροπον : συνανασχων δε Λιβανιῳ |
| ' αὐτου , λεγω το οὐ γαρ τα ῥηματα τας οἰκειοτητας ἐφη βεβαιουν , εἰθ ' ἡ θεωρια μαλα σεμνως | ||
| : κατα δη τας τοιαυτας των μελων προς τους θεους οἰκειοτητας παρουσια τε αὐτων γιγνεται , ὡστε μετεχειν αὐτων εὐθυς |
| ἀναθημα και Συρακοσιων Φοινικας ἠτοι τριηρεσιν ἠ και πεζῃ μαχῃ κρατησαντων . ὁ δε τριτος των θησαυρων και ὁ τεταρτος | ||
| μεγαλων , και ἀπ ' ἐκεινου την συν ὀλεθρῳ των κρατησαντων Καδμειαν ὀνομαζουσι νικην . ἐτεσι δε οὐ πολλοις ὑστερον |
| διαμονην τοις θνητοις ἡμων σωμασιν , οὑ ἐνσταντος οὐ δει χαλεπαινειν , ἀλλ ' ὡς νομῳ θειῳ ἑκοντας ἑπεσθαι . | ||
| καταψευδεσθε . Ἀριστε Ἀχιλλευ , το μεν θυμουσθαι σε και χαλεπαινειν ἐφ ' οἱς ὑβρισθης οὐδεν ἀπεικος , οὐκουν ἀχρι |
| ἀκριβως εἰσομεθα , πως το αὐτο και μερος και εἰδος ἐκδεξασθαι δυνατον . το μεν οὐν μερος του ὁλου χωρισθεν | ||
| οὐδεμια ἀλλη , δυστυχης γυνη . εἰ δε τις θελησειεν ἐκδεξασθαι το οὐχ ὑπολαμβανω , ἱν ' ᾐ οὑτως : |
| εἰ δεοιτο της Ῥωμαιων φιλιας και συμμαχιας , ἐξ Ἰταλιας ἀπελθοντα πρεσβευειν , παροντα δε μητε φιλον ἡγεισθαι μητε συμμαχον | ||
| ' Εὐβουλου του Ἀταρνειτου τον ποιητην Περσινον ἀμελουμενον εἰς Μιτυληνην ἀπελθοντα θαυμαζοντι γραψαι διοτι τας Φωκαϊδας , ἁς ἐχων ἠλθεν |
| ὡς βασιλευς Δαρειος ἐβουλευσατο Φοινικας μεν ἐξαναστησας ἐν τῃ Ἰωνιῃ κατοικισαι , Ἰωνας δε ἐν τῃ Φοινικῃ , και τουτων | ||
| καταβαλλοντας φορον , την δε δευτεραν ἀπαγαγειν ἐν Κωνσταντινουπολει και κατοικισαι , την δε τριτην ἀνδραποδισας διεδωκε τοις στρατιωταις : |
| συνηψαν ἀλκην κἀκρατουν ἡσσωντο τε . λευσσων δε ταυτα κοὐ κλυων τἀκει παροντα πολλα πηματ ' οὐκ ἐχω τι πρωτον | ||
| ' ἀελπτον . και μην παρων γε κοὐ λογους ἀλλων κλυων , Περσαι , φρασαιμ ' ἀν οἱ ' ἐπορσυνθη |
| οἱ γαρ πλειστοι των ἀνθρωπων οὑτως ἀγαν εἰσιν ὑπο δοξης διεφθαρμενοι τας ψυχας ὡστε μαλλον ἐπιθυμουσι περιβοητοι εἰναι ἐπι τοις | ||
| οἱ μεν οὑτως ἐλεγον , εἰθ ' ὑπο ἀγνοιας εἰτε διεφθαρμενοι , Καισαρι δ ' ἐρρωτο πας ἀνηρ εἰς προθυμιαν |
| το ἀγαθον κακον , ἐκ του κατα τας ἀληθεις πειραται συλλογιζεσθαι το κατα τας ψευδεις : ἐπει γαρ ἐστι των | ||
| οὐδε συλλογιζονται ἀρα τον ὁρισμον . τουτο γαρ ἠν το συλλογιζεσθαι , το κειμενων τινων ἑτερον τι των κειμενων ἐξ |
| δη και το των Περσων προοιμιον συγγραψαι , του τε νικησαι [ ] παυσασθαι ? [ ] κατα [ ! | ||
| τον νενικηκοτα ταυτην την ὀλυμπιαδα λεγεται προς ἱππον ἀθλητην δραμοντα νικησαι : τον δε δρομον ἀπο της Κορωνειας μεχρι της |
| και Ἀρη τον κακον του πλου μη καταρχεσθω μητε του φορτου : βλαβη γαρ ἐκ των ἀστερων πελει . ἀλλ | ||
| την παντων ἀπογνωσιν ἐπιτεινοντος , και των ἀγωγιμων του πρῳην φορτου αὐταρκη της νηος αὐτου την χρειαν ἀποπληρουντων . πλην |
| ἀν ἐξικῃ προς Γοργονεια πεδια Κισθηνης , ἱνα αἱ Φορκιδες ναιουσι , δηναιαι κοραι τρεις κυκνομορφοι , κοινον ὀμμ ' | ||
| ” ναιον ᾠκουν . το δ ' αὐτο και το ναιουσι και ναιεταουσιν . φησι δε ἀμετρον : “ ναιον |