ὡς μεγαλως τοτε την Τροιαν ηὐξησας δια το τους θεους ἐραν : φεγγος ὀλοον : το δε φεγγος της Ἡμερας | ||
ἐπειτα δε γραϊ συνοικησας το πρωτον μεν ἐγαστριζομην προς αὐτης ἐραν προσποιουμενος γυναικος ἑβδομηκοντουτιδος τετταρας ἐτι λοιπους ὀδοντας ἐχουσης , |
ὡς ἀν μετ ' ἐπιστημης και οὑτος ἐν τῃ ἀποδειξει παραλαμβανηται . τεσσαρων γαρ ὀντων καθολου των ζητουμενων ἐν ἑκαστῳ | ||
δε ἐστιν , ὁταν του αὐτου φθογγου δις λαμβανομενου μεσος παραλαμβανηται ὀξυτερος φθογγος οἱον ϜϹϜϹϹ # . Τον δε κομπισμον |
ἡγησαμεθα προσηκειν ἑαυτοις τας μεν πραξεις ἐν ταις αὐτων των φαντασιων ἐπιβολαις ῥυθμιζειν , ὁπως μηδ ' ἐν τοις τυχουσιν | ||
: και περι πλουτον , συ περι την χρησιν των φαντασιων . ὁρα , εἰ ἐν τουτῳ σου πλεον ἐχουσιν |
' ἡμεραν λουτρου και παρα μιαν δε και παρα δυο παραλαμβανομενου . πολλης δε οὐσης ἀνατροπης και πλαδησεως του στομαχου | ||
πραγματος ἐκ των δ κεντρων ὡς προλελεκται του Ἑρμου ἀει παραλαμβανομενου , ὑπαυγου μεν ὀντος χρησιμου τοις ἐγκαλουμενοις και τοις |
προτερον ἀμελως εἰχες Νουμηνιου , γραμματα ἐχων νυν ἐμα και παρακλησιν , οἰδ ' ὁτι και την ἐπιμελειαν αὐξησεις . | ||
ἀπολογιας μοι δεησαν . οὐχ ὁ μεν Ἀλκιβιαδης αὐτῳ βουλεται παρακλησιν τοις μελλουσι πολιτευεσθαι ἐπιμελειας ἑαυτων ; προελθων δε του |
παρ ' ἡν αἰτιαν Ἀθηναιοις το παλαιον οὐκ ἐπετετραπτο συνηγορον παριστασθαι τοις κρινομενοις ἐπι της . ἐν Ἀρειῳ παγῳ βουλης | ||
και ἐρωτηθεις ποθεν εὑροι , ἐφησεν ἐνυπνιον αὐτῳ την Ἀθηναν παριστασθαι : διο αὐτος τε ἠλευθερωται και νομοθετης κατεστη . |
τας πολεις αὐτων συνεβουλευε θαυμαζειν λεγων ἐπι ταις εὐηθειαις των παραινουντων ἀφειναι τας ἁμαρτιας αὐτοις ἀζημιους , εἰ μηδε δυνανται | ||
Κω ἀφικομενος ἐς την Κνιδον νυκτος ἀναγκαζεται ὑπο των Κνιδιων παραινουντων μη ἐκβιβασαι τους ναυτας , ἀλλ ' ὡσπερ εἰχε |
εἰς δε ταυτα τις αὐ βλεψας ἡγησαιτ ' ἀν παλιν αἰσχιστον το τοιουτον ἐνθαδε νομιζεσθαι . το δε οἰμαι ὡδ | ||
ποιησαντα , τοτ ' ἐπιτρεπειν χρη τῃ τυχῃ , ὡς αἰσχιστον γε και σφαλερον ὑποδειξαντα πολεμου κινησιν , ὡστε και |
του τις το της μετοχης . . Το ποιος μετα προσηγορικων συντασσομενον , ἡνικα το ἐστιν ἐπιφερεται , ἐπιδεχεται συνταξιν | ||
και δια τουτο αἱ ἀποκρισεις ὀνομαστι γιγνονται , ἠ δια προσηγορικων ἠ κυριων , ὁτι και τα κυρια την καθολου |
τας ἰδεας ἀλλα μη τασδε ἐχειν δικανικον ἠ συμβουλευτικον ἠ πανηγυρικον το ἐν αὐτῳ εἰδος ἀποδεικνυται : ὡσπερ οὐν την | ||
ἰδεα : και γαρ ἡδιους ποιησαι τας ψυχας ὑπερ ἁπαντα πανηγυρικον λογον εἰναι φασι τους ῥυθμους ἐπιτηδειους και τοὐναντιον αὐ |
. ἐθελω δε σοι διακριναι και διορισαι το τε του ἐπαινουντος ἐργον και την του κολακος ὑπερβολην . Ὁ μεν | ||
ἡ θεσις ἀκολουθος ἐστι τῳ βιαιῳ ὁρῳ , του μεν ἐπαινουντος , του δε ψεγοντος : ἐμπεσοντος δε βιαιου ὁρου |
] ? , ὡστε εἰναι | ? ? [ . ἐπαινουμενοι ] | [ αι . ] ἐκ των | | ||
δε εὐνοιᾳ και Μουσων ἀπο Πλαταιων ἀρξαμενοι χρησθαι οἱς εἰχομεν ἐπαινουμενοι τε και μακαριζομενοι των τε Ἀθηνων εὐεργεται προσαγορευομενοι δια |
λογων γαρ δεσποτης οὑτος ὁ θεος . φωνην : τον προφορικον λογον . κηρυξ : ὁ Ἑρμης . ὀνομηνε : | ||
και ἰδων σε χαρησεται ἐν ἑαυτῳ „ . τον γαρ προφορικον λογον διανοιας ἀδελφον ὀντα ἐπιστασθαι φησιν ὁ δημιουργος ὁτι |
, “ καλη , ἡ δε λαβη αἰσχρα : ” ἐπαινουντων τινων τον ἐπιδοντα αὐτῳ ἐφη , “ ἐμε δ | ||
δ ' ἐμοιγε αἱ πολλαι στεφανουντων τε αὐτον ἠσαν και ἐπαινουντων ἐπι ταις νικαις ταις τε ἀλλαις και μαλιστα ταις |
την του Μιθριδατου . ὁ δε σαφως ὑπο Ῥωμαιων ἡγουμενος πολεμεισθαι Γορδιον ἐς τας κωμας ἐσβαλειν ἐκελευσε . και αὐτικα | ||
ἐν ταις δικαις ; ἀμεινον γαρ ἠν ἁπασιν ἡμιν κοινῃ πολεμεισθαι , ἠ καθ ' ἑνα ἑκαστον ἰδιᾳ συκοφαντεισθαι . |
ἀλλα τριποδας πολλους ἀλληλων πλησιον , ὡστε τον ἑνος ἁπτομενον παραπεμπειν δια της ψαυσεως την ἐπηχησιν ἑκαστῳ , και διαμενειν | ||
νηα , οἱονει πομπινος τις ὠν . Πομπιλος παρα το παραπεμπειν τους πλεοντας : ὁτι παραπομπευει την νηα , οἱ |
δ ' ἑλε παντας Ἀχαιους . θαυμαζεν δ ' ὁ γεραιος , ὁπως ἰδεν ὀφθαλμοισι : Τηλεμαχου δ ' ἑλε | ||
? ? [ ] ? ? ? [ ] ὁ γεραιος : μη βιαζου προς τον [ ] Φλακκον [ |
ὠ Περση , την των βασιλεων ἐν τῃ πολει ταυτῃ πονηραν οὐσαν , ὁρων δε και ἐφορων , και ταυτην | ||
ὠ Περση , την των βασιλεων ἐν τῃ πολει ταυτῃ πονηραν οὐσαν , ὁρων δε και ἐφορων και ταυτην οὐκ |
και ἀναβατην ἐρριψεν εἰς θαλασσαν ” : ἀμεινονα γαρ και τελειοτεραν οὐκ ἀν τις εὑροι σκοπων νικην ἠ καθ ' | ||
μεντοι ταις αὐξησεσι χρηστεον ἐν τῃ προβολῃ , την δε τελειοτεραν αὐξησιν φυλακτεον τοις ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους , |
βαρυτεραν αὐτος ἐνδεξηται . μηδενος οὐν ἐτι τι των εἰς παραιτησιν λεγειν θαρρουντος , ἀμειλικτοις και ἀφετοις ἐχρητο ταις ὀργαις | ||
ἀγοντων ἠ δεητικωτατας εὐχας , αἱς σπουδαζουσι τον θεον ἐξευμενιζεσθαι παραιτησιν ἁμαρτηματων ἑκουσιων τε και ἀκουσιων αἰτουμενοι και χρηστα ἐλπιζοντες |
παροξυνομενος . δυνατον μην ἐτι τους ἀρχομενους καρκινους κωλυειν αὐξεσθαι καθαιροντα τον μελαγχολικον χυμον πριν ἐν τῳ πεπονθοτι μοριῳ στηριχθηναι | ||
ἐν σπλαγχνοις σκιρρουμενοις ἠ ἐμπεφραγμενοις . πλεονεκτει δε τα συκα καθαιροντα τα ἐν νεφροις ψηγματα . ἀμφοτερα δε γαστρος ὑπαγωγα |
φθασῃ , και τουτων δε τα μεν ἐγγυς των αἰει φανερων ἀστρων ἑωρων ἐπ ' ὀλιγον χρονον ἐν τῳ ἀφανισμῳ | ||
κατα βαθους πλεονος τους τοπους οὐτε ποταμων ἐπιχυσεις ἐχοντας οὐτε φανερων ναματων , και εὑρισκεσθαι ἐν αὐτοις ἰχθυς ζωντας . |
σπανια : θρονον δε τοις ἀνδρασιν ἐλεφαντινον , ἐν ᾡ καθεζομενοι δικασουσι , και λευκην ἐσθητα περιπορφυρον και τους προηγουμενους | ||
' εἰναι , ἐν ἱερῳ δ ' οἱ ταυτα κρινοντες καθεζομενοι διεγνωσαν , διεμεινα δ ' ἐγω και οὐ προὐδωκ |
χρονου , και ἡλιου και σεληνης και ἀνεμων , και τελεισθαι ὀνομασιας σεληνης καλοσχηματιζουσης , οὐ γαρ προς τους ἀστερας | ||
δε ᾑ πεφυκε ταυτῃ συμβαινει και τα περι αὐτο ἐνεργηματα τελεισθαι : ὡστε και τα ἀπο των θεων ἐγειροντα και |
δει ἐπεγνωσθαι , ἱνα δε τουτο καταληφθῃ , την καταληπτικην φαντασιαν βεβαιον εἰναι , ἑκατερον δε δια θατερον ἐστιν ἀπιστον | ||
των παθηματων γινεσθαι . και προς τουτοις ἡ αἰσθησις κατα φαντασιαν τινα γενομενη τηρει πως ἐν ἑαυτῃ τα φαντασματα και |
οἱ θεοι δηλαδη . δαϊοις δε ἠ τοις πριν οὐσι πολεμικοις ἠ διακεκομμενοις . . [ γρ . δυσεανη , | ||
μελετημασι και ἐν ταις προς ἐπιδειξιν ἱππασιαις και ἐν τοις πολεμικοις ἀγωνισμασι , τι ἐτι ἐμποδων τουτῳ μη οὐχι πλειονος |
ἀρα ἐστιν ἐπι την ΒΖ . ἐπει οὐν ἐν τρισιν παραλληλοις ταις ΗΘ ΒΚ ΔΕ ἰση ἐστιν ἡ ΗΚ τῃ | ||
τα σημεια ἐπιζευγνυμενη εὐθεια ἐν τῳ αὐτῳ ἐπιπεδῳ ἐστι ταις παραλληλοις . δια τα αὐτα δη και ἑκατερον των ΣΟΠΤ |
μεν θεινουσι σιδηρειῃσι βολῃσιν , ἀλλοτε δ ' ἐν βροχιδεσσιν ἀναψαμενοι μεθεπουσιν . ὡς δ ' ὁτε νηπιαχα φρονεων παϊς | ||
, εὐτ ' ἀν ὑπο πρωτον νυκτος κνεφας ἀσπαλιηες πυρσον ἀναψαμενοι , γλαφυρον σκαφος ἰθυνοντες , ἰχθυσιν ἀτρεμεουσιν ἀειδελον αἰσαν |
, ὁ δε τοπος διαμονην ἐχει , το δε ποτε χρονικον ἐστιν , ὁ δε χρονος οὐκ ἐχει διαμονην ἀεικινατος | ||
δε τε νυκτος ἀμεινω . ὁτι το εὐτε οὐκ ἐστι χρονικον ἀλλ ' ὁμοιωματικον , ἀναλογουν τῳ ἠυτε . . |
το δεον πραχθηναι δεδορκοτος , οὐ προς την ἐπι τοις πραχθεισιν εὐδοξιαν . οὐκ ἠν ἀωρι λουστης , οὐχι φιλοικοδομος | ||
γινοιτο ἡ αἰδως φαυλοις οὐσιν , ἀλλ ' ἐπι τοις πραχθεισιν ἀναγκαιοις τε πραχθηναι , οὐδ ' οὑτω του ἐπιεικους |
και προς τας Ἑρνικων πολεις και προς τας Οὐολουσκων προκαλουμενος κἀκεινους εἰς φιλιαν τε και συμμαχιαν . Ἑρνικες μεν οὐν | ||
, τον κινδυνον τον παρα των ἀλλων συμμαχων , ὁτι κἀκεινους εἰς ἀποστασιν τῳ πραγματι παρεκαλουν , και ὁτι τοτε |
του ὁριστου . το δε τι ἐστιν ἁπαν καθολου και κατηγορικον : οἱ γαρ κυριως ὁροι κατηγορικοι ἁπαντες , οἱ | ||
μεν ψευδος περαινοντες συλλογιζονται . ὁτι ὁ Ἀριστοτελης τον μεν κατηγορικον και συλλογισμον ἁπλως καλει , τον δ ' ὑποθετικον |
φοβον πορρωθεν παραθεουσι : τροφαι δε αἱ μεν παρακομιζομεναι ταχεως ἐκλειπουσιν , ἑτεραι δ ' ἐγχωριοι το συνολον οὐχ ὑπαρχουσι | ||
Ταδε οὐν πασχει : ὀδυναι ὀξειαι ἐπιπιπτουσι , και οὐκ ἐκλειπουσιν οὐδεμιην ὡρην , ἀλλ ' αἰει μαλλον πιεζουσιν : |
μη προβαλλοιτο μαρτυρα ὁ διωκων , τοτε ἐξην τῳ φευγοντι προσαγαγειν τινα μαρτυρουντα μη εἰσαγωγιμον εἰναι την δικην : και | ||
ὑπο των χρεων καταπονουμενος δια την του παιδος ἱπποτροφιαν βουλεται προσαγαγειν τῳ Σωκρατει τον παιδα , ἱν ' ὑπ ' |
γε σοφισμα εἰπειν οὐκ ὀκνησω αὐτων . ὁταν γουν αἰσθωνται λαμβανομεναι , το ἐξεχον της κεφαλης τουτο τοινυν αἱ γενναιαι | ||
ὁ χειμων γενηται , των πετριδιων ὡσπερ ἀγκυραις ταις προβοσκισι λαμβανομεναι ὁρμουσι . διωκομενη τε ἡ σηπια τον θολον ἀφιησι |
ἰδιοις , και διελεγξαντες αὐτα οὑτως ἐπι τελει το ἀληθες παραδωσομεν . Και δη πρωτον των ἀλλων ἐκεινο λεγομεν , | ||
των προτασεων του ἐνδεχομενου παραδουναι λογον θεωρηματα τινα περι αὐτου παραδωσομεν , πρωτον μεν , τι ποτε ἐστιν ὁλως το |
δε προς ὀργην ἡντινα τυχητε ἐστιν ὁτε σφαλεντες την του πεισαντος μιαν γνωμην ζημιουτε και οὐ τας ὑμετερας αὐτων , | ||
προ του Εὐκλειδου κδʹ ἐπι Εὐκλεους . Περι δε του πεισαντος ἱστορει Θεοπομπος . Τμημα πρωτον περιεχον λογους ἐννεα αʹ |
και τριηραρχοι καθιστανται τετρακοσιοι ἑκαστου ἐνιαυτου , και τουτων τοις βουλομενοις δει διαδικασαι ὁσα ἐτη : προς δε τουτοις ἀρχας | ||
: παρα δε τοις Ῥωμαιοις προτιθεσθαι πεντε μνας τοις ὑπομενειν βουλομενοις την κεφαλην ἀποκοπηναι πελεκει , ὡστε τους κληρονομους κομισασθαι |
ὡς στρατηγησας ἐν Κεῳ δια φιλοχρηματιαν πολλα κακα ἐργασαμενος τους ἐνοικουντας , ἐφ ' ᾡ γραφεις ὑπο Ὑπερειδου παρανομων ἑαλω | ||
, και τας πλειους μεν ἐξωλεις των πολεων και τους ἐνοικουντας ἀσεβεις , μεγα δε και προσηνες την πατριδα ὡσπερ |
λῃστρικην ἐμισθωσατο τριηρη . οἱ δε αὐτον ἐνθεμενοι Ναξον μεν παρεπλεον , ἠπειγοντο δε εἰς την Ἀσιαν ἀπεμπολησοντες . ὁ | ||
και ἠρεμον φασιν οὑτω προσαγορευεσθαι . παρεμετρεον : ἀντι του παρεπλεον . . Λητωις : ἡ Ἀρτεμις . Σησαμος πολις |
ἐπιστελλων ταυτα ἡλω , και ὁ μεν τυραννος ἑνος των μηχανηματων ἀναψας αὐτον ζωντα προσηγαγε τοις τειχεσιν , ὡς μη | ||
ταυτα κατεσκευασται ἐπι των ὀργανων προς συνοχην των ἐν αὐτοις μηχανηματων : ἰδιως δ ' ἐπι των στασιμων ὀργανων εὐ |
τοις ἐπιγιγνομενοις οὐτε της δυναμεως ἐπαινουνται , δοξαν ἐγκαταλιποντες τοις ἀναλαμβανουσιν αὐτων τας ἱστοριας , ὁτι τοιουτους ἐζηλωσαν αὐτοι βιους | ||
οἱ Λακωνες , ὡν και οἱ υἱοι τα ἐμβατηρια μελη ἀναλαμβανουσιν , ἁπερ και ἐνοπλια καλειται . και αὐτοι δ |
διηγησατο . ” ταυτα διαλεγομενοι παρησαν ἐπι το της Λευκιππης δωματιον . ἐπει δε πλησιον ἐγενοντο των θυρων , ἀκουουσιν | ||
. Θυμηδιας οὐν ὁτι πλειστης πλησθεντες ἀνῃεσαν ὡς ἐπι το δωματιον , και ὁ μεν ἐδειπνει ἀσιτος ὠν το παραπαν |
τα ἀντικειμενα φασκοντας ἐν τοις γενητοις εἰναι . μεταβολης δε ἀναιρουμενης οὐδ ' ἀν γενεσις οὐδ ' ἀν γενητον τι | ||
φυτου πως δυναται εἰναι ἡ ἐλαια ; της δε ἐλαιας ἀναιρουμενης οὐκ ἀναιρειται το καθολου φυτον , εἰσι γαρ ἀλλα |
δειπνου περιπατος ὑγειας ἑνεκα γινεται . το οὐν δει δε μεταλαμβανειν τους λογους εἰπε δεικνυς ἡμιν ὁτι οὑτως ἀν ἀποδεικνυοιμεν | ||
εἰναι , τα δε ἀει κινουμενα , τα δε ἀμφοτερων μεταλαμβανειν , ὁπερ ἡμιν ἀποδεικτεον ἐστιν . τουτο γαρ ἐχει |
ΗΘΚ , ὡν αἱ δυο της λοιπης μειζονες ἐστωσαν παντῃ μεταλαμβανομεναι , ἐτι δε αἱ τρεις τεσσαρων ὀρθων ἐλασσονες : | ||
γαρ τριγωνου αἱ δυο πλευραι της λοιπης μειζονες εἰσι παντη μεταλαμβανομεναι . πως μεν γεωμετρικος ὁ λογος , τῳ ἁπλως |
γραφω οὐ προς ἐνδειξιν ἑτερου προσωπου ὁριζεται : αἱ δε ἀντωνυμιαι εἰς διακρισιν προσωπου ἐπινοηθεισαι ἐν μεν ταις πλαγιαις πτωσεσιν | ||
οὐκ ἀπο του τ ἠργμενουἐτι . αἱ κτη - τικαι ἀντωνυμιαι ὡς ὀνοματα καθ ' ἁπαν εἰς τα γενη και |
τι λυπηρον εἰη , εἰς ταυτα παρακαλουντες . και το προθυμεισθαι δε συναυξειν τον οἰκον ἐπαιδευομεν αὐτην , ἐπιγιγνωσκειν αὐτην | ||
και μιμειται , και τα ὑποζυγια ὁδων , ὡς ἠ προθυμεισθαι προς αὐτας , εἰ εὐ αὐτοις ἐχειν ἐν αἰσθησει |
ἐπι το ὀξυ : ἐστι δε ἀπο λιχανου ὑπατων ἐπι παρανητην διεζευγμενων , ἐκαλειτο δε φρυγιον . τεταρτον το ὑπο | ||
, ἀπο λιχανου ὑπατων ἐναρμονιου ἠ χρωματικης ἠ διατονου ἐπι παρανητην διεζευγμενων ἐναρμονιον ἠ χρωματικην ἠ διατο - νον , |
προσελθειν : “ συ δε ἐκελευσας μοι , δεσποτα , προνοεισθαι του λαθειν . ὀρθως δε προσεταξας : ἀνειληφας γαρ | ||
, οἱ τον ἑαυτων βιον φαυλως διοικουντες των μηδεν προσηκοντων προνοεισθαι πειρωνται . μαντις ἐπι της ἀγορας καθεζομενος ἠργυρολογει . |
της μητρος και προσηνεγκε διαφορους τροφας ἐξ ἀκροδρυων , ἀπο μελιτος , ἀπο γαλακτος , και ἐλθων ὁ ἐριφος ὀσφρησατο | ||
τους ἐν τοις προσωποις . ] Ὀξους δριμυτατου μετα ἰσου μελιτος μιξας ἐπιμελως ἐπιχριε , τῳ δακτυλῳ διατριβων . ἀλλο |
ποσιν , το σκληροδιαιτον χαλωντες εἰς τε ψυχης εὐθυμιαν και εὐπαθειαν σωματος . και οὐ δηπου διδασκαλοι ῥᾳθυμιας και τρυφης | ||
ἠ ἐλαττω κατα τε το των παθων μεγεθος και την εὐπαθειαν τε και εὐαισθησιαν τἀνθρωπου . Δει δε παντως ὡδε |
' αὐτου του ἁμματος , ἀλλα και του ἐπιδεσμου πιλουμενου σφοδροτερον ὑπ ' αὐτου , δεομενου του ἁμματος ἐσφιγχθαι βιαιοτερον | ||
ὁ στιχος ὁμηρικος “ . . . : μειζον και σφοδροτερον πνευσῃ . ἐντευθεν δε δηλον , ὡς πυκνοτατον ἐστι |
των γαρ ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους ἀπο του σημειου λαμβανομενων , οἱον ἐφονευσας , παριστασο γαρ , αὑτη ἀναστρεφει | ||
. ἐπειδη γαρ οὐχ ὁμοτιμια ἐστι των κατ ' οὐσιαν λαμβανομενων ἐπι τινος , ἀλλα τα μεν καθαρωτερον αὐτο παριστησιν |
ἡμας βαλλοντων , ἐτι δε τυπτοντων αὐτον ὑπο της μεθης κἀκεινου ἀμυνομενου , και των παραγενομενων ὡς ἀδικουμενοις ἡμιν ἁπαντων | ||
προηξε το χαριν ἰσοδυναμειν τῳ ἑνεκα . πανυ δε ἐστι κἀκεινου ἀποδειξις . ἡ τοιαυτη συνταξις ἐπι γενικην φερεται , |
την θειαν γεγονεναι , δια το τους συνορωντας ἐκφαντικως ἑκαστα καταλαμβανειν , μητε το πυρ κεκαυκος , ὡς προειρηται , | ||
πυκνωσιν των σωματων ψιλην , και την ῥυσιν ἀποβλεποντας , καταλαμβανειν τας διαθεσεις . δει δε και προς ἑτερον τι |
, μετα δε ταυτα οἰνον , κἀν μηδεπω διψωσι , κελευειν προσφερεσθαι : πραϋνεται μεν γαρ αὐτοις εὐθεως ὁ λιμος | ||
ὑπερηφανος γενομενος ἡμιλλατο προς τον θεον : βροντωντος γαρ αὐτου κελευειν τους στρατιωτας ταις σπαθαις τυπτειν τας ἀσπιδας ἀφ ' |
και ὀξυτονως . παρα δε το μειος εἰρηται , ὁτι μειουμενης εἰς ἀκρον της σεληνης , πληρουται ὁ μην . | ||
ἐκ της κληματιτιδος ἀριστολοχιας . και ἡ μεν ἐκ της μειουμενης ἐμπλαστρος ποιει προς χοιραδας και παρωτιδας και παντα τα |
λαβοντες ἐστεφανουμεθα . Ὑπερῃσχυνομην μελλων ἀσυμβολος παλιν δειπνειν : πανυ αἰσχρον γαρ . ἀμελει : τον Τιθυμαλλον γουν ἀει ἐρυθροτερον | ||
προελθῃ , τοτε σαφεστατα ὁραται και δει μηδεν ἀγεννες μηδε αἰσχρον ποιειν : παραπλησιως και δημος , ὁταν εἰς ταὐτο |
Ἀπολιναριος δε και οἱ Αἰγυπτιοι ἀξιουσι σκοπειν και το προανηνεγμενον ζῳδιον του ὡροσκοπου , ὁ και κακον δαιμονα προσαγορευουσιν , | ||
ἀφ ' ἑκαστου των ἀφετικων τοπων εἰς τα ἑπομενα κατα ζῳδιον ἑν και του συντελειουμενου ζῳδιου τον οἰκοδεσποτην συμπαραλαβοντες , |
ἰατρῳ ὑπαλειψαμενος τα ὑπο τους ὀφθαλμους παχει φαρμακῳ προς τους πυνθανομενους τι δε συ ; προσκομμα ἐφασκον . της δ | ||
εἰ Σωκρατους ἐστι τις σιμοτερος ; τους γαρ τα τοιαυτα πυνθανομενους εὐστοχως ἐπιρραπιζει ὁ θεος , ὡς και τον πυθομενον |
φυγοντες , μεταναστευουσι περι την Ἀσκρην χωριον των Βοιωτων , δυσχειμερον τε και κακοθερειον , περι δε τους προποδας κειμενην | ||
προς το κωνειον δια θυειας τριβεσθαι . ψυχραν γε και δυσχειμερον : 〚 πηγνυσι δε , εἰπε , τἀντικνημια . |
, και ὁλως μη νεος , μη πρεσβυτερος τα προσηκοντα πραττοι , ἀλλα παν το τεταγμενον ἐξελασας ἑκαστος ἐκ του | ||
, ἐν ᾡ θυων τε και καλλιερουμενος μαλλον ἀν αὐτῳ πραττοι κεχαρισμενα ἠ εἰ της χλαμυδος αὐτου , και των |
τους σκαιως αὐτῳ και ἀμετρως χρωμενους : ὑπο δε ᾠδης σφαλλομενους και πολυ κακιον ἐχοντας των παροινουντων εὐθυς ἀπο της | ||
ἐχοντας ἀνδρας ἐν ψυχῃ και μωριᾳ και ἀνοιᾳ τα πολλα σφαλλομενους ἐν ταις κατα τον ὀρθον βιον πραξεσιν , οὐκ |
εἰποντα , κακοδαιμονα τε και θεοις ἐχθρον ὀνομαζων , και ἀπιστειν προσποιῃ και ἀγανακτεις και σχετλιαζεις . ὁμως δε τα | ||
φιλον οὐ δηπου τολμῳην ἀν ἐξαπαταν και ἐκεινῳ τοιουτῳ ὀντι ἀπιστειν , οὑ και ἀποθανοντος τρια ἐτη ἐτυραννευθησαν Ἀθηναιοι ὑπο |
ἡγεμονα Ῥωμαιων οὐ τον ἀφανεστατον στρατηλατην ἐσχον : ἀλλ ' ἀντειχον ἑκατεροι της χωρας , ἐν ᾑ το πρωτον ἐστησαν | ||
το στρατευμα φοβησειαν . και ἐπι πολυ μεν τοιουτῳ τροπῳ ἀντειχον οἱ Ἀθηναιοι , ἐπειτα προελθοντες πεντε ἠ ἑξ σταδιους |
λελιπασμενην εἰς το βαθος δει καθιεναι και ἐπι ποσον το χοριον ἐκλαβειν , εἰ δε προσπεφυκος ᾐ τῳ της ὑστερας | ||
γενομενον προτεινῃ πανταχου την μητραν , και δηλονοτι και το χοριον τε τηνικαυτα στενοχωρουμενον ἀλλα μηδε τῃ ἐκ της μητρας |
δυνατωτερον : αὐτο δε παντων και ἀπεριοριστον και ταχυτατον και δυνατωτατον . και οὑτω νοησον ἀπο σεαυτου , και κελευσον | ||
, ὑποταξαι τε αὑταις το Ἀτλαντικον ἐθνος , ὁ ἠν δυνατωτατον των της Λιβυης . Ζηνοθεμις δε αὐτας φησιν ᾠκηκεναι |
, ἀλλ ' ἐν δυσι : ποθεν γαρ το δυαδος παραστατικον συλληψιν τριων ποιησεται ; και πρωτου μεν προς τριτον | ||
τε τα προσωπα παντοτε ὁριζειν του κτησαμενου , το οὐσιας παραστατικον εἰναι . τα δε ἀρθρα οὐτε ἀντ ' ὀνοματος |
τα ἐκ τουτων καταμαθειν ἐστιν . αὐτοι γουν δεονται των ἐραστων εἰσπνειν αὐτοις : Λακεδαιμονιων δε ἐστιν αὑτη ἡ φωνη | ||
ὁ Μαστιγιας ; ἐπι δε την της Γναθαινης θυγατερα πτωχων ἐραστων κωμαζοντων και ἀπειλουντων κατασκαψειν την οἰκιαν , ἐνηνοχεναι γαρ |
περι Κυρηνην πολεων και δυναμεως ἁδρας περιεβαλετο ταις ἐλπισι μειζονα δυναστειαν . τοιαυτην οὐν αὐτου διανοιαν ἐχοντος ἡκεν ὁ παρ | ||
ποτοις εὐτραπελιαν κατανοησας των μεθυοντων τους ἀλλοτριως τα προς την δυναστειαν ἐχοντας παρελαβεν αὐτους ποτε κατ ' ἰδιαν παλιν ἐπι |
† και ὑποταϲϲομενον τηϲ κλιϲεωϲ των ὀνοματων . και ἐϲτι προτακτικον μεν ὁ , ὑποτακτικον δε ὁϲ . Παρεπεται δε | ||
. Παν ἀρθρον ὀρθης και αἰτιατικης πτωσεως ὀν , εἰτε προτακτικον , εἰτε ὑποτακτικον , ἐπι ἑνικου ἀριθμου , ἐπι |
τινος και βασιλεως , τοις δε τοιουτοις ἐφοβειτο προσιεναι . γινομενης οὐν διατριβης μακροτερας οὐκετι φερειν ὑπεμενε την παρολκην : | ||
παρασκευας ἀνυπερβλητους κατεπονει τους πολιορκουμενους . Της δε πολιορκιας πολυχρονιου γινομενης και των κατα την πολιν πολλων μεν ἀναιρουμενων , |
βουληθωμεν , ἐμπαλιν πρακτεον , ὁσα βραδεως θερμαινομενα μεχρι πλειστου παραμενει , ταυτα προσφεροντας . Ζυθος δριμυτερος ἐστι των κριθων | ||
σφων κακιᾳ : οὑτος δε οὐτε ἐναντιος ἐστιν , οὐτε παραμενει τῃ κακιᾳ , ἐπειδη οὐκ ἐναντιος ἐστιν . Εἰ |
και ἐπαινου ἀληθους δειγματα , ὡς μη παντας ὑποπτευσῃς τους ἐπαινουντας , ἀλλα διακρινῃς και παραμετρῃς τῳ οἰκειῳ μετρῳ ἑκατερον | ||
ἠν οὐδεν ἀλλο ἠ μη δυσωπεισθαι μηδ ' ἀντικολακευειν τους ἐπαινουντας . . . . ὁ αὐτος θεασαμενος ἐν πινακι |
ὁμοιως και τα τροπικα μετατρεπει ταχεως ἁπαντα τα πραττομενα των καταρχων εὐθεως . προς δ ' αὐ ἡμερινας πραξεις τοις | ||
κατα συγκρισιν σχηματα και δυναμεις . Περι δε γε των καταρχων φησιν ὁ Ἡφαιστιων , πως δει προσεχειν καταρχην θεματιου |
το Θηβης ἀστυ ναιοντας μαθοις : ἡμεις δ ' ὁσοι παρεσμεν , εἰ τι χρη , πατερ , πρασσειν , | ||
Σωκρατης ἀκουσαι Γοργιου ; Ἐπ ' αὐτο γε τοι τουτο παρεσμεν . Οὐκουν ὁταν βουλησθε παρ ' ἐμε ἡκειν οἰκαδε |
μην οὐδε ἡ χαρις ὁμοια ἀγρον ἐργαζεσθαι προικα Ἀρκαδικον ἠ ἐπαινου τυχειν ἀγηρω τε και ἀθανατου . ταχα δ ' | ||
εἰδοτες , και πολεις ἑτερας προσλαμβανοντες ὑπηκοους και δι ' ἐπαινου και ψογου τους ἀγαθους και μη βουλομενοι ἀγειν . |
τοις μαχιμοις ἐθνεσιν ἀνδρος , ἐν δε τοις ἀγεννεσι και δειλοις γυναικος , ἀπο του κυριωτερου μερους την διαθεσιν της | ||
μαραθου , ὀξυτερην το τιθησιν ἐφ ' ἑρπηστηρσιν ὀπωπην πιαινον δειλοις ἀλγεα βουπελαταις . των δ ' αὐτων οὐρας τε |
κομιδῃ νεους , ἐσπευδεν ὡς ἐοικεν ἐπικουρον τῃ οἰκιᾳ ἐκεινου εἰσαγαγειν , ἐκεινου τε προς τουτο αὐτον παραθηγοντος και της | ||
ἀποκρυψαμενος την αἰτιαν της εἰς Βαβυλωνα ὁδου , φοβηθεις αἰφνιδιον εἰσαγαγειν εἰς δικαστηριον οὐδεν εἰδυιαν εἰς την ὑστεραιαν ὑπερεθετο την |
δε ἐστιν ἀντιφασκειν λεγω προτασιν προτασει την του αὐτου κατηγορουμενου ποιουμενην την κατηγοριαν κατα του αὐτου ὑποκειμενου τῳ παραληφθεντι και | ||
την ἀπογειον περιφερειαν εἰς τα προηγουμενα του κοσμου την μεταβασιν ποιουμενην ἀκολουθως τῃ της ἀνωμαλιας ἀποκαταστασει . προς μεντοι την |
συνελθοντες ἐπι ψιλους και σφενδονητας και γυμνητας και το εὐτελες ἐπικουρικον καταφευγουσιν , οὐ ταυτα τιμωντες ἐξ ἀρχης , ὁμως | ||
τουτῳ δε ὁ Πεδαριτος αὐτος τε και το περι αὑτον ἐπικουρικον ἐχων και τους Χιους πανστρατιᾳ προσβαλων των Ἀθηναιων τῳ |
των ἑτερων τα ἑτερα τουτων καταμανθανειν , τας τε ἰσας διαιρεσεις κοινως τε και ἰδιως οἱον τε ἐπ ' αὐτων | ||
. και ἐλαιου λιτρας β . Ποιει προς τας μεγαλας διαιρεσεις και προς τα δηγματα των τετραποδων , διαφορει δε |
ῥηματι το περας ἐχει . Ὁ πεπερι ἐχων και εἰς φακον βαλλει . Ἑρμηνεια . Ἀφθονιαν χρηματων ἀνθρωπος λαχων Ἀλλοκοτοις | ||
δ ' ἀν ὁ ἐρεγμος και προς πτισανην και προς φακον τοις τεινεσμωδεσι και δυσεντερικοις . ἑψοιτο δ ' ἀν |
. τα τε κτητικα των ὀνοματων και αἱ κτητικαι των ἀντωνυμιων οὐκ ἀπ ' ἀλλης πτωσεως παραγονται ἠ ἀπο γενικης | ||
των δυναμενων το πραγμα παραδεξασθαι . οὐ μην ἐπι των ἀντωνυμιων , εἰγε ἀναφορικη μεν ἡ αὐτος , δεικτικη δε |
τοιουτον γινομενον . Ἐκ μεν οὐν τουτων δοξειεν ἀν τοις σπερμασιν . Οὐ μην οὐδε θατερον ἀδυνατον οὐδ ' ἀλογον | ||
το ἐν ὀλιγῳ πολλην διανοιαν ἠθροισθαι , καθαπερ ἐν τοις σπερμασιν δενδρων ὁλων δυναμεις : εἰ δ ' ἐκτεινοιτο τις |
λειωσας μετα γαλακτος βοειου ἠ αἰγειου και ἀρτου το ἐντος ἐπιβαλων τριβε φιλοπονως ὡστε εὐαφες γενεσθαι : και μαλαξας παραπτομενος | ||
χιλιους , τους λοιπους ταφρους ὀρυξαμενος ἐθαψε , φυλλαδα τε ἐπιβαλων και γην ἐπαμησαμενος , ἱνα μη ὀφθειησαν ὑπο του |
σαρκα παραχρημα φευγει δρομωι , διωκοντων των συμπαροντων και λιθοις βαλλοντων , ἐτι δε καταρωμενων και καθαπερει το μυσος εἰς | ||
βλασφημουντων , ὑβριζοντων , ἀπειλουντων , ὠθουντων , ὠθουμενων , βαλλοντων , βαλλομενων , κτεινοντων , κτεινομενων , παντα δεινα |
σποδειν ; λεγ ' αὐτη , γλυκυτατη , ἐλεγχ ' ἀγροικον οὐσαν ἡμων την τυχην . . . . . | ||
οὐσῃ κατ ' ἀρχας ἐμεμικτο . ἀκναπτον δε τραχυ και ἀγροικον ἱματιον . χλανις δ ' ἱματιον λεπτον : και |
ἀποσφαζοντος διακυψας ἠξιωσε κατα το στερνον πληγηναι ὑπ ' αὐτου αἰσχυνομενος ὀπισθοπληγα τον νεκρον αὐτου γενεσθαι . Λυσιππος ὁ ἀνδριαντοποιος | ||
ἡλιον ἐλευθερως βλεπειν , ἀντι των ἐκδεδωκοτων ὁ πειρωμενος ἀνασωζειν αἰσχυνομενος . Ἐνταυθα δη του λογου γενομενος Ὁμηρος μεν ἀν |
χρωματικον ἠ ἐναρμονιον ἠ κοινον ἠ μικτον ἐκ τουτων . διατονικον μεν οὐν ἐστι το τῃ διατονικῃ διαιρεσει χρωμενον , | ||
φυσικῃ ἀπο του βαρυτατου ἐπι το ὀξυτατον κατα τουτο το διατονικον γενος οὑτως εὑρισκε . το γαρ χρωματικον και ἐναρμονιον |
ποιμνης δ ' ἐπιμελουμενου της ἰδιας , ἐξ ἑτοιμου ἀγαθα παρεστιν ἀθροα τοις πειθαρχουσι και μη ἀφηνιαζουσι των θρεμματων . | ||
τοιουτων παρασκευων ὁλη γιγνεται του θεου . Και τοτε δη παρεστιν αὐτῃ χωριστως ὁ θεος ἐπιλαμπων , ἑτερος ὠν και |
πολλων και ἡ αἰσθησις ἐμαρτυρησε : πολλα γαρ των ἀλλα κινουντων και αὐτα συνεκινειτο . εἰ δε κινειται ὁτε κινει | ||
ἐκτελειν οὐπω οἱα τε τα βρεφη , καιτοι κατα φαντασιαν κινουντων τε αὐτα και συγκαμπτοντων και τοπικως μετατιθεντων , εἰ |
, ἐρωντες ἐπιμιξιας , ἀγομενοι μεν ὑπο της χρειας , εἰργομενοι δε ὑπο της θαλαττης , εἰδον ὀρνιν ἐξ ἀερος | ||
των ἑλων ὀντων δυο ἠσαν οἱ πολεμοι , τῃ διοδῳ εἰργομενοι μη γινωσκειν τα ἀλληλων : και κατα την διοδον |
το ὁραν , πεποιηκεναι δε το ἑωρακεναι ὡς κατα την προφοραν . εἰ δε ταυτα , κἀκεινα . ψευδος δε | ||
των ἀκρων ληφθῃ , μετωνομασμενος μεντοι και ἀλλως κατα την προφοραν ἐκφερομενος , οἱον ὡς εἰ τις μελλων δειξαι ὁτι |
ψυχης εἰς το σωμα . παραγγελλει δε ἐν ἑορτῃ μητε κειρεσθαι μητε ὀνυχιζεσθαι , την ἡμετεραν αὐξησιν των ἀγαθων οὐχ | ||
την Οὐρανιην ἡγεονται εἰναι , και των τριχων την κουρην κειρεσθαι φασι κατα περ αὐτον τον Διονυσον κεκαρθαι : κειρονται |
και ἰχθυϊ ὀλιγον ὀξους ἐχοντι και νεοσσοις περιστερων και μη καθαιρειν τουτους οὐδεν ἀτοπον . εἰ δε και δια κενωσιν | ||
τελματα γιγνεται , ἡ γη δε ὑλην παντοιαν παρεχει , καθαιρειν δε δει την γην τον μελλοντα σπειρειν : ἁ |
περι την ἐνυλον και γενητην οὐσιαν , ἡς τας ἀρχας ἐπιζητουμεν , μια ἡ ἐναντιωσις , ἀλλως τε τι κωλυει | ||
. οὐδε γαρ ἀλλης τεχνης οὐδεμιας το πληθος των ἐργων ἐπιζητουμεν , ἀλλα το καλλος και την ἀκριβειαν . και |
δε και κουφον μετα της του κατω φυσεως ἀνω τε λεγομενης ἐξεταζομενον ἀν δηλωθειη σαφεστατα . φυσει γαρ δη τινας | ||
ἐφοδον των ἀποδειξεων ἐχουσας ] , οὐ δια της ἀναλυτικης λεγομενης θεωριας , δι ' ἡς ἐνιοι των παλαιων ἐποιουντο |
Ἀττικῃ δῃουμενῃ μη τολμησαντας βοηθειν ἐν Πελοποννησῳ χωριον τειχιζειν και καταλαμβανεσθαι . οὑτοι μεν οὐν ἡγουμενου Θρασυμηδους πλησιον της Πυλου | ||
ἐστι τῃ σκεψει , ἐπειδη κἀκεινη τα παθη μονα φησι καταλαμβανεσθαι . διαφερει δε αὐτης , ἐπειδη ἐκεινη μεν την |
και ἐνεδραν ἐπαινουνται , οὐκ ἐξ ἀληθειας . μηποτε οὐν χαριεστερον ἐστιν οὑτως ἀκουειν : Θρασυδαιος ἑταιρος ἠν Πινδαρου , | ||
τε και λαμπροτερον ἐστι , το δ ' ἀλλο εἰδος χαριεστερον , ὁ παρα γραμμα γινεται , ὡς ἐκεινο το |