οὐκ ἐστιν ἡτις πωποτ ' οὐκ ἀπωλετο . τουτο μονον ἐπισκοτει και δυσγενειᾳ και τροπου πονηριᾳ και πασιν οἱς ἐσχηκεν | ||
φιλοσοφος και πεπαιδευμενος οὐδαμου . ἀλλ ' οἰμαι νυν μεν ἐπισκοτει ] ἀντιπιπτον δε λυει πως οὐν , εἰ κακοδαιμων |
κακων κυνηγετι ἡ τα θνητων και τα θεια παντ ' ἐπισκοπους ' ἀει και νεμους ' ἡμων ἑκαστῳ την κατ | ||
ἠ ὁτι πολλους ὠτακουστας εἰχε τε και πευθηνας ὁ ἐστιν ἐπισκοπους ἀγγελους . οἱ δε φασιν ὡς ψεξας ποτε τον |
ὑπ ' ἐκεινου . ὑπο δε της ἀρετης οὐκ οἰομενοι ἐπισκοπεισθαι πολλα κακα και αἰσχρα ἐναντιον ποιουσιν , ὁτι αὐτοι | ||
δαιμονιων ἐμνησθημεν . Τα δ ' ἀλλα ὑμιν καταλειπω ἀναγινωσκουσιν ἐπισκοπεισθαι και θεωρειν ἐκεινο πανταχου , ὡς το μεν παρ |
' οὐν , ὠ ἀριστε Τιμοκλεις , αὐτος ἠδη ἀκριβως ἐπισκοπων ἑκαστα ἐννοησον , εἰ σοι καλως ἐχει παρελθοντα εἰς | ||
ἐπισυνθες τον ἑξης τον η , γινονται ὁμου ιε : ἐπισκοπων αὐτον εὑρισκω οὐκετι πρωτον και ἀσυνθετον , προς δε |
. ἀπο ταυτης δε της ἀρχης και Μουσηγετης ἐκληθη και ἐπισκοπος και αὐτος παιζειν μετα των Μουσων ἐνομισθη : ἐκ | ||
ἀνδρος ἐπιφροσυνῃσι παλαισμοσυνης ἀνα χωρον τῃ και τῃ θυνοντας , ἐπισκοπος ἐνθα κελευει . ἀλλ ' ὁτε οἱ κομιδης μεν |
συνισταται μεν ἡ τοιαυτη καταληψις ἐκ τε της αὐτων των ἐπισκοτησεων προς τον δια μεσων των ζῳδιων κυκλον προσνευσεως και | ||
εἰη . δια μεν δη ταυτα και τας ἐκκειμενας των ἐπισκοτησεων παροδους της σεληνης ὡς ἀδιαφορουντων προς αἰσθησιν των κυκλων |
και Μορυχου και Φαιδρου λεγειν τι , ὡς κρατουμενου του σκοτεινου και του ἐνυλου ὑπο του λαμπρου του Φαιδρου : | ||
: πλατεος , σκωληκωδους , σκοτεινου , βορβορωδους , ἠ σκοτεινου παρα τον ἀερα , ἠ γεννητικου σκωληκων παρα το |
προσηκει ταυτα ποιειν , ὁπηνικα φθασῃ βιαιως ἐπι τον ἐγκεφαλον παραγενομενη ὑλη και σφηνωθῃ παχυτερα οὐσα και τοις ἀλλοις ὑπεικειν | ||
κτησις : ἀλλα κἀν προσγενηται , ταχιστα ἀπεπηδησεν , ὡς παραγενομενη την ἀρχην οὐκ ἐπ ' ὠφελειᾳ των λαβοντων , |
, ὁ δε ε δευτερος ἐκ του α και δ συντεθεντων σχηματογραφουμενος και αὐτος οὑτως [ ] , ὁ δε | ||
δεικνυμενου προτασεις ἀλλου τινος συμπερασματα δεικνυσθαι , ὡς ἐπι των συντεθεντων ἐδειχθη συλλογισμων . ἐνια γαρ των ἀνωθεν τε και |
ἑκτηι και εἰκοστηι των Ἱστοριων . . . . : καταρατους εἰπε τους Μεγαρεας , παροσον δυσνοως εἰχον αὐτοι και | ||
οὐσα . ἐν τῳ περι συνταξεως : „ προς τους καταρατους Μεγαρεας ἐψηφισασθε ἀποτεμνομενους την ὀργαδα „ . ἐξειλον : |
ὁτι , εἰ μετρειν μαθησεται , και δια τουτου τους δανειστας ἀποκρουσεται . ἐμπαιζει τους φιλοσοφους περι των μετρων βουλεσθαι | ||
ἐξ ἀρνακιδων , τουτεστιν ἐμπειρον ἀρνησεων , ὡστε δυνηθηναι τους δανειστας ἀποκρουσασθαι . γνωμην ] βουλην , γνωσιν , διανοιαν |
συνεργους ἐσχον ἁπαντας τους Θηβαιους . ταχυ δε του πληθους συνδραμοντος μετα των ὁπλων , ἁμ ' ἡμερᾳ την Καδμειαν | ||
και κομην βοων και ἐπικαλουμενος την ἐξ ἀνθρωπων ἐπικουριαν . συνδραμοντος δε του πλησιον ὀχλου στας , ὁθεν ἐμελλε πολλοις |
την ἀλλοιωϲιν ἑτοιμοτεραν και την θρεψιν βελτιονα ἐργαζεται δια την γινομενην θερμοτητα . ἐκκαθαιρει δε και τουϲ πορουϲ και κενοι | ||
μιμησις των ὑπο της λεξεως ἑρμηνευομενων πραγματων : ἡν παριστησι γινομενην Ξενοφων ὁ καλος ἐν τῃ Ἀναβασει ἐν τῳ παρα |
Καταλειπομενης δε ἐπι πασι της περι το ποιον των θανατων ἐπισκεψεως προδιαληψομεθα δια των ἐν τοις περι των χρονων της | ||
των ἀλλων προς τας παρ ' ἑκαστα γινομενας αὐτων παροδους ἐπισκεψεως , ἡν προχειρον και ὡσπερ ἐκκειμενην πεφυκε παρεχειν ἡ |
ἐκκαουσας , οὑ δε ἀνωμαλεις οὑτως ὡστε τας θεωρουμενας παραλλαγας συντελεισθαι . το δε μιαν αἰτιαν τουτων ἀποδιδοναι , πλεοναχως | ||
' αὐτων ᾑ μεν θλιβομενων ᾑ δε μεταβαλλοντων ὑδατα δυναται συντελεισθαι : ἐτι τε πνευματα κατα ἀποφοραν ἀπο ἐπιτηδειων τοπων |
ἐνταυθα γαρ το αἰει πλειον δεπας εἰρηκεν οὐχ ὁτι το ποτηριον δια παντος πληρες ἑστηκει τῳ Ἰδομενει και μαχομενῳ και | ||
. ὁτι μεν πλοιου ὀνομα κοινον , ὁτι δε και ποτηριον τι οὑτω καλειται Ἀμειψιας ἐν Ἀποκοτταβιζουσι φησι : ἡ |
Εὐρωπην , ἐν Χερρονησῳ , ὁπως εὐ εἰδειησαν ὁτι τους στρατευομενους δει εὐκρινειν . ἠν δε τα ἀθλα τα μεν | ||
Ἀθηναιους τοὐλαχιστον , ὡσπερ τους πεζους , τον αὐτον τροπον στρατευομενους : και ἱππαγωγους τουτοις . εἰεν : τι προς |
ἐαν ἀντι της περιουσιας ἐνδειαν παρεχηται . τοις γε μεντοι ἐπιμελεισθαι δυναμενοις και συντεταμενως γεωργουσιν ἁνυτικωτατην χρηματισιν ἀπο γεωργιας και | ||
, ὡς δεησον τουτων ὡσπερ και της στρατηγιας τον στρατηγον ἐπιμελεισθαι . ὡς δε και ταυτ ' ἀπεφησα , ἐπηρου |
. κἀκει δε εἰς την ἑαυτου εἰσιων οἰκιαν περιετυχε τοις πυνθανομενοις , τις εἰη , ἑως τον νεωτερον ἀδελφον εὑρων | ||
. και τοις περι κληρονομιας δ ' ὡσαυτως ἠ παρακαταθηκης πυνθανομενοις παραφυλακτεος ὁ οἰκοδεσποτης του θʹ τοπου μη τυχῃ ἐναντιουμενος |
' ὁθ ' ἁλος κατα βενθος ἀνηρ οἰηια νωμων νηος ἐπισταμενως ἀνεμον και κυμ ' ἀλεεινων παντοθεν ἐσσυμενον στυγερῃ ὑπο | ||
, πελεκκησεν δ ' ἀρα χαλκῳ , ξεσσε δ ' ἐπισταμενως και ἐπι σταθμην ἰθυνε . τοφρα δ ' ἐνεικε |
ἀν εἰη τουτων ἑκαστου ἀρετη . ταυτα μεν οὐν μαλλον ἐπισκεπτεον . Ἐν πασαις δε ταις ἀρχαις και ταις καθ | ||
και πολιτειων ὑπογραφειν διαφορας . ἀλλα ταυτα μεν και ἀλλοτε ἐπισκεπτεον . Την δε των Ἰλιεων πολιν των νυν τεως |
Μηδειαν και μη καταλαβοντων αὐτην και δια φοβον Αἰητου ἐνταυθα κατοικησαντων και κτισαντων την πολιν , ἡτις τῃ Κολχιδι φωνῃ | ||
φησι τους πενεστας και Θετταλοικετας . Βοιωτων των την Ἀρναιαν κατοικησαντων οἱ μη ἀπαραντες εἰς Βοιωτιαν , ἀλλ ' ἐμφιλοχωρησαντες |
. λελυμενων τοινυν λαμπρως των σπονδων και παντων ἐλπιδι μιᾳ κρατουμενων ἀπεραντον εἰναι την στασιν , πολλοι γαρ διαλλαττειν ἐσπουδακοτες | ||
ἐπιδοξον ἐχωσι την προς το κακως ἀλλους ποιειν ὁρμην , κρατουμενων δε ὑπο των της ἐναντιας αἱρεσεως καταφοροι και ἀνεπιτευκτοι |
τι λυπηρον εἰη , εἰς ταυτα παρακαλουντες . και το προθυμεισθαι δε συναυξειν τον οἰκον ἐπαιδευομεν αὐτην , ἐπιγιγνωσκειν αὐτην | ||
και μιμειται , και τα ὑποζυγια ὁδων , ὡς ἠ προθυμεισθαι προς αὐτας , εἰ εὐ αὐτοις ἐχειν ἐν αἰσθησει |
χωρις του μεγιστου των παραλληλων του ΕΖ , των δε ἀπολαμβανομενων τμηματων ἐν ἑνι των ἡμισφαιριων ἡμικυκλιων μεν ἐσται μειζονα | ||
των τμηματων , τουτεστιν ὡς προς νοτον αὐτων των τμηματων ἀπολαμβανομενων ὑπο της εἰρημενης γραμμης , καθαπερ ἐπι Ῥοδου αἱ |
τῳ λογῳ προαιρεισθαι : το γαρ ἐν τοις κοινοις καινα ἐπινοησαι καλλους δειγματα , οὐ μικρας σοφιας ἐγωγε τιθεμαι , | ||
ἀνθρωποις , πρωτην συγκομισαι και την κατεργασιαν αὐτου και φυλακην ἐπινοησαι και σπειρειν καταδειξαι . εὑρειν μεν οὐν αὐτην τον |
συμφωνον της προηγουμενης λεξεως , και χωρις το φωνηεν της ἐπιφερομενης , οἱον ὑπερ Ἀπολλωνιου , συν Ἀπολλωνιῳ , προς | ||
παρακολλαται παρεπομενης αἱμορραγιας , ἀλλα κἀν παραχρημα συγκολληθῃ , ταυτης ἐπιφερομενης διισταται παλιν , οὑτως οὐδε το σπερμα δυναται κολληθηναι |
οἱ ζωντες εὐδαιμονουσιν , ἡρμοσμενην ἐχειν την διαθεσιν ἐπιβαλλοντος . παραστησαι δε αὐτου την δυναμιν και δια των ἀπεμφαινοντων θελοντες | ||
ἀλλα την φημην εἰς μαρτυριαν καλεις , ἡν οὐ δυνασαι παραστησαι τῳ βηματι : ἡν αὐτος θρυλλησας διεσπειρας : εἰ |
δε , Περι του βουλευεσθαι , Περι λογου ἠ Περι ἐπιτηδειοτητος , Περι κακουργιας . Οὑτος , φασι , πρωτος | ||
κειμενην : ἐπι γαρ της δυναμεως και της προς ὀργην ἐπιτηδειοτητος και εὐεμπτωσιας ἠδη κειμενην , ἀλλ ' οὐ της |
ἀκροωμενους ἐποιουν ἐπιλανθανομενους των τροφων δια την ἡδονην ἀφαυαινεσθαι ; παραγει δε και Νικομαχος μαγειρον λεγοντα προς τον μισθωσαμενον : | ||
ἐστιν : οὑτω γαρ οὐδενος ἐσται αἰτιον , εἰ μη παραγει αὐτα : ἀλλα κατα την παντων οἰστικην ἁπλοτητα προ |
και προς τας Ἑρνικων πολεις και προς τας Οὐολουσκων προκαλουμενος κἀκεινους εἰς φιλιαν τε και συμμαχιαν . Ἑρνικες μεν οὐν | ||
, τον κινδυνον τον παρα των ἀλλων συμμαχων , ὁτι κἀκεινους εἰς ἀποστασιν τῳ πραγματι παρεκαλουν , και ὁτι τοτε |
φλεγμονων πασων ἀντισπαστικως ποιεισθαι χρη την φλεβοτομιαν , οἱον ποδος φλεγμαινοντος , ἐκ της χειρος φλεβοτομειν κατ ' ἀρχας : | ||
μελαντερον : χρονιζοντες δε και ὑδρωπιωσιν . ἐμβροχαι οὐν προσαγεσθωσαν φλεγμαινοντος σπληνος ὀξελαιον ἐν οἰσυπηροις ἐριοις , καταπλασματα δε δι |
ἀερα και σφοδρα γινεσθαι θερμον ἀνισχοντος τε του ἡλιου και πλησιαζοντος ἡμιν οὐ δια το πυρινον εἰναι την οὐσιαν , | ||
την ἑαυτου μεθιστησι φυσιν , ὁμοιουν παντῃ και κρατουν του πλησιαζοντος : ἡ δ ' ἡμετερα θερμασια προς τῳ παχυμερης |
. ὁταν δ ' ἐνδεως ἀθροιζηται το γαλα κατα τους μαστους , διασκεψαι περι του αἱματος : ἠτοι γαρ ἐλαττον | ||
γεννησειαν , τα θηλεα ἐτρεφον , και τους μεν δεξιους μαστους ἐξεθλιβον , ἱνα μη κωλυωνται ἀκοντιζειν , τους δε |
, ἐν Ἰχθυσι πρωϊμους τους σιτικους καρπους . Ἡλιου δε ἐκλειποντος ἐν Κριῳ σιτου δαψιλειαν και ὑγιεινον το ἐτος ἀποδεικνυει | ||
ἐξουσιαν ἀλλον παραλαβειν , περι δε δʹ ἠ εʹ ὡραν ἐκλειποντος ὑπο πολλων την Αἰγυπτον και την Συριαν ὀχληθησεσθαι , |
, φασιν , προς τας χειρους των προσδιωρισμενων παραβαλλοντες τας ἀπροσδιοριστους ἰδειν : εἰ διαιρουσιν ἐκειναι , ἐκειναις δε ἀναλογουσιν | ||
γαρ εἰσιν αἱ την ἀντιφασιν ποιουσαι , ἐπει τας γε ἀπροσδιοριστους οὐδεν κωλυει πασας πασαις συναληθευειν . ὁτι δε μη |
ὁριζοντος εἰς ἰσα διαιρουμενου , των δε ἀλλων παντων εἰς ἀνομοιους τε και ἀνισους περιφερειας τεμνομενων . τουτοις δε ἀκολουθως | ||
: τους μεν γαρ ἀλλους τεκμαιρεσθαι του θειου και δοξας ἀνομοιους ἀλληλαις περι αὐτου δοξαζειν , ἑαυτῳ δε τον τε |
ὁ δε δευτερος την προσληψιν του πεμπτου , ὁ δε κατηγορικος το συνημμενον του δευτερου : διο και ὑποθετικος λεγεται | ||
] συλλογισμος οὑτως ἐχει , εἰ προτερον δειξωμεν ὁτι πας κατηγορικος συλλογισμος ὑπο τα τρια σχηματα ἀναγεται , οὐ μονον |
κυριον , δι ' ἁς δε συνεχωρηθη ταυτ ' αἰτιας παρελιπον : δια τουτ ' ἐπεξηλθον ἁπασας . και ἐπειδη | ||
δη τουτο και πομπικον εἰρημενον οὐδεις Ἰσοκρατους ἀμεινων ἐγενετο , παρελιπον ἑκων , οὑς ᾐδειν ἡττον ἐν ταις ἰδεαις ταυταις |
χρωματικον ἠ ἐναρμονιον ἠ κοινον ἠ μικτον ἐκ τουτων . διατονικον μεν οὐν ἐστι το τῃ διατονικῃ διαιρεσει χρωμενον , | ||
φυσικῃ ἀπο του βαρυτατου ἐπι το ὀξυτατον κατα τουτο το διατονικον γενος οὑτως εὑρισκε . το γαρ χρωματικον και ἐναρμονιον |
τῳ ἀληθει : ἀμηχανον γαρ ἑκατερους τοις ἀληθεσι κεχρησθαι τους ἀντιδικους : εἰ γαρ ἐναντια ἑαυτοις λεγουσι , πως δυναται | ||
τον Δημοσθενην εἰς συνηγοριαν ἐκαλει ; . . . τους ἀντιδικους ] δια το μη ἐχειν αὐτους ἀντιλεγειν προς τα |
του θυμου , οὑτω διατιθενται ὡς οἱ μεθυοντες και οἱ μαινομενοι . κεκαρωμενοι γαρ και οὑτοι και μεθυοντες ὑπο των | ||
. δυσμεταχειριστοτερον οὐδεν ἐστιν . κεκρικα . και γαρ οἱ μαινομενοι : ἀλλ ' ὁσῳ βεβαιοτερον κρινουσι τα οὐκ ὀντα |
οἱ νεωτεροι προϲαγορευουϲιν . ὁ δε πυριτηϲ των ἰϲχυρωϲ ἐϲτι διαφορουντων ὀγκουϲ τε και θρομβουϲ : οὑ μη παροντοϲ τῳ | ||
ὠθουμενην εἰϲ το βαθοϲ την ὑλην , ἀπο δε των διαφορουντων εὐθεωϲ ἀρχεϲθαι : μηδενοϲ δε κωλυοντοϲ , οἱον ἡλικιαϲ |
ἐστ ' ἀνθρωπων . εἰ δε κε οἱ προπαροιθε πολεος κατεναντιον ἐλθω : και γαρ θην τουτῳ τρωτος χρως ὀξεϊ | ||
, οὐδε ποτ ' αὐτῳ ἐκ μαλα περ πολλων ἐλθειν κατεναντιον ἐτλη τερπετο δ ' Εὐφορβῳ περικαλλεϊ φερτατος ἀνδρων αἰχμητης |
, ὁτ ' ἠλθεν αὐτῳ συμμαχησων , ἰδιωτης ἐγενετο , ἀποσταντος ἐκεινου της συμμαχιας . το δε σκωμμα τουτ ' | ||
καταληξις μετα του προκειμενου τονου και το ς ἀναδεχεται : ἀποσταντος δε του τονου ἠν ἐνδεκτον συναποστηναι και το ς |
ὑποκειται τῃ ΔΖ : και αἱ ΔΕ , ΕΖ ἀρα ἐλαττους ἐσονται της ΔΖ , αἱ δυο της μιας : | ||
ἐκειθι , εὑρεθειεν δ ' ἀν και μειζους ἐτι και ἐλαττους : το παχος δε αὐτων δεκαετης παις γεγονως μολις |
Ἐπι τουτου του σχηματος ταις αὐταις λεξεσι χρωμενοι πλεονακις ἑτερα σημαινομεν , ὡς ἐχει τα τοιαυτα , χαριεν ἐστ ' | ||
ἀνθρωπον των ζῳων εἰναι πολλαχως λεγεται : οὐ γαρ εἰ σημαινομεν τι πραγμα ἀφελοντες ἀπο του ὁλου λογου τι μερος |
του τις το της μετοχης . . Το ποιος μετα προσηγορικων συντασσομενον , ἡνικα το ἐστιν ἐπιφερεται , ἐπιδεχεται συνταξιν | ||
και δια τουτο αἱ ἀποκρισεις ὀνομαστι γιγνονται , ἠ δια προσηγορικων ἠ κυριων , ὁτι και τα κυρια την καθολου |
ὁς ἐπι των ἑπτα χορδων ἑπταπυλους τας Θηβας ᾠκοδομησεν . ἀναιρεθεντος δε του Ὀρφεως ὑπο των Θρᾳκικων γυναικων την λυραν | ||
μεχρι Σκιπιων , ὁ Πουπλιου Σκιπιωνος τουδε του περι Ἰβηριαν ἀναιρεθεντος υἱος , ἐπιπλευσας και δοξαν ἁπασιν ἐμβαλων , ὡς |
ὀρη και φαραγγας . . . Ἡρακλειδης δε γην ὁμιχλῃ περιεχομενην . . ὁ δε Πυθαγορας πετρωδες σωμα . . | ||
ΒΓ , και γωνιαν γωνιᾳ την ὑπο των ἰσων πλευρων περιεχομενην την ὑπο ΒΓΔ τῃ ὑπο ΒΓΖ : και βασιν |
ἐστι το μεν ΒΖΕ το ἀπο της ΝΘ μεταξυ της κατηγμενης και του κεντρου , το δε ΗΖΘ το ἀπο | ||
και οὑτως ὡς και εὐθειας ἀπο του Β προς ὀρθας κατηγμενης δια των Δ , Ε διηχθαι . ἀλλα δη |
θαλασσης οἱ μεν ἀνεπεταννυον συν κραυγῃ τα ἱστιας ὡς δηθεν ἀναγομενοι , τα δε πνευμα τε ἐδεχετο και ἐκυρτουτο , | ||
και νηνε - μιας παρεχει , διο και χρονιζουσιν οἱ ἀναγομενοι ἐν τῳ πλῳ . ἐαν οἱ β ἀγαθοποιοι μετα |
οὐ γαρ εὐμαρες συνιεναι τροπον ἀνθρωπου , ὁπου γε τους νομιζομενους εἰναι χρηστους πονηρους πολλακις ἐξαιφνης εὑρισκομεν . ἑν δε | ||
Ἑλληνικων ἐκδιδασκομενους μεχρις ἡβης . ἐπει δε ἀφικοντο προς τους νομιζομενους γονεις συμβηναι την διαφοραν αὐτοις προς τους Νεμετορος βουκολους |
γοʹ ια γʹ και το ἀφετηριον των εἰς την Χρυσην ἐμπλεοντων . . . . . ρλϚ γʹ ια . | ||
τινος ἀντιτυπου ταξιν ἐχοντος ἐπικοπου ἐνεργειν . ἐπι δε των ἐμπλεοντων και ὑποβλητεον τοξον και † ἐπι την ταξιν : |
την του Μιθριδατου . ὁ δε σαφως ὑπο Ῥωμαιων ἡγουμενος πολεμεισθαι Γορδιον ἐς τας κωμας ἐσβαλειν ἐκελευσε . και αὐτικα | ||
ἐν ταις δικαις ; ἀμεινον γαρ ἠν ἁπασιν ἡμιν κοινῃ πολεμεισθαι , ἠ καθ ' ἑνα ἑκαστον ἰδιᾳ συκοφαντεισθαι . |
εἰς . λεγειν ] δημηγορειν , ῥητορευειν . χρηστων ] δανειστων . χρηστης και ὁ δανειζων και ὁ δανειζομενος , | ||
ἐμαυτου μηποτ ' ἀν ὑπομειναι παρα τινα των ἐν πολει δανειστων ἐλθειν μηδ ' ἀν εἰ φθανοιμι λιμῳ κατασκληναι . |
ἐπιτελεσθηναι συνεβη . προειρημενων δη τουτων ἑν ἐτι λειπεται και ἀναγκαιοτατον , την ἡλικιαν αὐτου διορισαι , ἱνα και περι | ||
ἡμιση αὐτου συντιθεμενα διπλασιον γινεται του ἐξ ἀρχης : ὡστε ἀναγκαιοτατον ἀπο β τριτων ἀρχεσθαι , εἰτα β πεμπτων , |
εἰ δε μετ ' ἀποδειξεως κριτηριον αὑτον ἀποφαινηται , παντως ὑγιους . ἀλλ ' ἱνα μαθωμεν ὁτι ὑγιης ἡ ἀποδειξις | ||
ἱνα κατα λεπιδος ἀποστασιν χωρισθῃ το ἠλλοτριωμενον ὀστεον ἀπο του ὑγιους , ὁταν την ξυσιν ἐπωδυνον οὐσαν μη δυνηται ὑπομενειν |
πλεονασας σαπῃ και ἐστιν ἐξω των ἀγγειων , ποιησει τον τεταρταιον . εἰ δε ἐν ἑνι μοριῳ πλεοναζῃ και ἐστιν | ||
, ἱνα δηλωσῃ τον συνοχον , πελιον δε , τον τεταρταιον , ἐπαναδιδοντας δε , τον ἀμφημερινον , ξηρον δε |
ὠκεανον παρα τους ὁρους ἐξετειναν , την δε Λιβυην , εὐρειαν μεν οὐσαν , ὑπερβαλλουσαν δε τῳ μεγεθει τα ἐθνη | ||
δε δη ἀλλαι ἀμφιπολοι , πειρινθος ἐφαπτομεναι μετοπισθεν , τρωχων εὐρειαν κατ ' ἀμαξιτον , ἀν δε χιτωνας λεπταλεους λευκης |
ὁταν κρινωνται , δοκουντας μεν τι εἰναι , θαυμασια δε ἐργαζομενους , ὡς δεινον τι οἰομενους πεισεσθαι εἰ ἀποθανουνται , | ||
ποταμοι φερουσιν , οὐδε τους μυρμηκας τους τον χρυσον σφισιν ἐργαζομενους , οὐδε τους γρυπας τους φυλακας , οὐδε ὁσα |
ἐφυγεν εἰς τινα δημον εἰς καλουμενον Φυλην . των δε ἐπιστρατευσαντων και προσπολεμουντων ἠγωνισατο και Ἀρχινου του ἐκ Κοιλης δημου | ||
τα προγεγραμμενα και τα λοιπα παντα των ἐπι το Ἰλιον ἐπιστρατευσαντων Ἑλληνων : ἠν γαρ μετα του Ἰδομενεως του προμαχου |
μεγαλης ? : οὑ δη ? προφασιν μεν σφισι του πολιτικου τουτου , ἱν ? ' οὑτως ? εἰπω ? | ||
φρονιμου , το δε κοινον του οἰκονομικου και ἐτι του πολιτικου , ὡστε δει τῳ ἰδιως φρονιμῳ του οἰκονομικου και |
τιτρωσκεσθαι τε και διωκεσθαι . και τους τας ὀλιγοχρηματους παρακαταθηκας ἀποδιδοντας ἐπι θηρᾳ στερησεως μειζονων εἰποις ἀν πιστει διαφερειν , | ||
πραξῃ , αὐτος ὀφειλετω τοις δημοταις . Τους δε μη ἀποδιδοντας τας μισθωσεις των τεμενων των της θεου και των |
Δαμωνος ἠδη περι ἀναγωγην ὀντα με περιστασιν ποιησαμενου και μαρτυρειν ἀξιουντος και τα ἑξης . μηποτε τοιουτον ἐστι το λεγομενον | ||
της σωτηριας , εἰ ἠδη τις ἐθελοι , και μονον ἀξιουντος μαθειν , τις ἐστι το γυναιον , ὁ Ἐρασιστρατος |
. Ὡσπερ οὐν εἰκος , ἰδιειν τε ἀναγκη ὑπ ' ἀποριας και μητε διψωντα πιειν αἰτειν τολμαν , μη δοξῃς | ||
εἰθ ' ἁλισκομενοι τῃ προς το παρον ἐνδειᾳ , της ἀποριας οὐκ ἐωσης ἑλεσθαι το βελτιον , την εἰκαιαν ποαν |
ἀμφω κεκακωμενοι , ἐσται ἐν ἐκεινῳ τῳ ἐτει ἀναιδης και ἀναισχυντος , το ψευδος ἀσπαζομενος και την ἀληθειαν ἀποστρεφομενος και | ||
τοις ἀλλοις σοφισταις ; ἀλλα τι ἐστιν αὐτῳ ποιησαι ; ἀναισχυντος ἐστι τῳ ἐραν . και ἐγω ἐσομαι τοινυν ὁμοια |
πυρεσσειν ἠδη ξυνεχως την νυκτα ὁλην : τῃ δε ὑστεραιᾳ λουσασθαι και λουσαμενον θυσαι . Νεαρχῳ δε και τοις ἀλλοις | ||
ἀνεθεντες μικρον ὡς ἐξελθειν τους βαρβαρους και τοις παρακειμενοις ὑδασι λουσασθαι : παλιν ἐκειθεν ἀναχθεντες μετα γε νυχθημερον ἀλλο την |
κατοικησαι . τους δε Κενταυρους μετεωρισθεντας τοις προτερημασι , και ὁρμωμενους ἐκ της Φολοης , λῃζεσθαι τους παριοντας των Ἑλληνων | ||
και στρατηγον ἐξαιρετον , ὁς οὐδ ' ἐς Λιβυην ἡμας ὁρμωμενους παρεξενε τε και στρατιαν οὐ λαβων αὑτῳ συνεστησατο και |
της ἀμιδος πολλην την ἀτονιαν την ἐπι τῃ τριτῃ πεψει κατηγορει της φυσεως . Εἰ γαρ τοι ἰσχυεν αὑτη , | ||
ὑμιν χρωμενος . ἡ γαρ ἐμη πολιτεια , ἡς οὑτος κατηγορει , ἀντι μεν του Θηβαιους μετα Φιλιππου συνεμβαλειν εἰς |
, σπενδωμεν ταις Μναμας παισιν Μουσαις και τωι μουσαρχωι τωι Λατους υἱει . Πολυμνια παντερπης κορα , ναρκισσου τερενωτερον . | ||
δε και κιθαραι κλαζεις παιανας μελπων . ὠη , τον Λατους αὐδω , ὁστ ' ὀμφαν κληροις † προς χρυσεους |
. Ἐνυω ] την πολεμικην θεαν . Ἐνυω ] την πολεμικην ἠχω . Ἐνυω ] ἀπο του ὑω το βρεχω | ||
εἰρησθαι νομιζω : παντως δε και πραξιν αὐτων ἀκουσαι ζητειτε πολεμικην , εἰ που τι λαμπρον και της τολμης ἀξιον |
εʹ διμετρα ἀκαταληκτα , το Ϛʹ μονομετρον , ὁ και παρατελευτον ὀνομαζεται , το δε ζʹ διμετρον καταληκτικον ἰαμβικον ἠτοι | ||
ποικιλης και παντοδαπης . Γ ὠ παντοιας ἠδη μουσης ] παρατελευτον τουτο . μουσης ] παιδευσεως . εἰ μεν τις |
το ἑφθημιμερες ἐν τῳ τελει κεισθαι του μελους . συστημα ἐπιφθεγματικον κωλων ιʹ . ἡμετερον : + ὠ μεγαλε Ζευ | ||
, οἱα πολλακις εἰρηται . ἐχει γαρ ἐν ἀρχῃ συστημα ἐπιφθεγματικον στιχων ἰαμβικων τριμετρων γʹ . ἑξης δε κατα σχεσιν |
. . τυραννοι δε τοτε κατα πολεις μεν ἠσαν , ἐπιφανεστατος δε Γελων ὁ Δεινομενους νεωστι την Ἱπποκρατους του ἀδελφου | ||
εἰκοστην ἠδη και τεταρτην γενεαν . Ὁ δε των οἰωνοσκοπων ἐπιφανεστατος ὁ τους βωμους μεθιδρυσαμενος και το ἱερον του Διος |
Συρακουσιων δηλονοτι . πολιορκειν δοκουντας . . . : το πολιορκεισθαι μαλλον ἠ πολιορκειν , δηλωτικον και της ἡττης και | ||
. βαλανεως ῥυμμα γην μοχθηραν και ὑδωρ ἁλμυρον παρεχοντος , πολιορκεισθαι ἐφη κατα γην , και θαλασσαν . νικησας ἐν |
θεραπευειν , προαγκτηριασαντα ῥαφαις δυο ἠ τρισι τα χειλη της διαιρεσεως . χρω δε ἐμβροχῃ τῃ δι ' ἐλαιου ὡς | ||
ἁμα το τῃ ταξει ἁμα , ὡς τα ἐκ της διαιρεσεως καταγομενα , το λογικον και ἀλογον : τουτο ἀντικειται |
, ἠγουν ἐπιμελουμενοι , δι ' ἰου μελισσων ἀμεμφους , τουτεστιν οὐ μεμψεως ἀξιου ἀλλα ἐπαινου δηλονοτι , ἠτοι δια | ||
ἐαν μεν περιττοσυλλαβως κλινωνται εἰς συμφωνον ἐχουσι την κλητικην , τουτεστιν εἰς ς ἠ εἰς ν , ἐαν δε ἰσοσυλλαβως |
, οὐχ οὑτως δε αὐταρκη προς τε τας των τριγωνων δεσποτειας την ἀκολουθιαν και την της ποσοτητος ταξιν , ὡστε | ||
τον Πυρρον , ἠ πολιορκηθεν ἠ ἑκουσιον , της αὐτου δεσποτειας εἰναι . Ταυτην οὐκ ἐδεξαντο την συνθηκην οἱ Ῥωμαιοι |
αἱ Πλειαδες . ἀλλως . ἠτοι των προς τον Ὠριωνα κεκλιμενων : ἠ των ὀρειων , ἐπειδη ὁ Ἀτλας ὁ | ||
κοινην ἀνθρωπων ἐπιγνωσιν . ἀλλα περι μεν των προς ἀρκτον κεκλιμενων μερων της οἰκουμενης των συναπτοντων τῃ δια ψυχος ἀοικητῳ |
τους γονεις θανατῳ και τα αὐτων μειωσει , και ἐσται λαμπροτερος των γονεων δι ' ἑαυτου κτωμενος και ἐν ἱεροις | ||
ἡ σεληνη των ἀλλων ἀστρων , ἠ ὁ ἡλιος ὁ λαμπροτερος , ἠ ὁσα ἀλλα ἐστι ποιητικωτερα . Σωφρων δε |
γινεται ἡ τροφη , το καλουμενον γαλα , ἐν τοις μαστοις : τοις δ ' ὀρνισι τουτο ποιει ἡ φυσις | ||
τις μονη των πτητικων ζῳοτοκει και γαλα ἐχει ἐν τοις μαστοις και θηλαζει εὐθεως το γεννωμενον . κολεοπτερα δε καλειται |
ἑκατεροις ἁπαντα ἠν , ἐξῃεσαν εἰς το πεδιον , και συμπεσοντες ἠγωνιζοντο μεχρι μεσουσης ἡμερας οὐτ ' εἰκοντες τοις πολεμιοις | ||
περι της ἡγεμονιας κατ ' ἀλληλων τα ὁπλα ἡρπασαν και συμπεσοντες ἐμαχοντο , οὐτε κατα ταξιν οὐτ ' ἐκ παραγγελματος |
, ἐφη , ὁ του τελευταιου λοχου τον λοχον , ὑστατους ἐχων τους πρωτους τεταγμενους εἰς μαχην : ἐπειτα ὁ | ||
ἀγεϊ ἐνεχεσθαι : στρατευομενων δε πρωτους ἰεναι τους βασιλεας , ὑστατους δε ἀπιεναι : ἑκατον δε ἀνδρας λογαδας ἐπι στρατιης |
εἰς δε ταυτα τις αὐ βλεψας ἡγησαιτ ' ἀν παλιν αἰσχιστον το τοιουτον ἐνθαδε νομιζεσθαι . το δε οἰμαι ὡδ | ||
ποιησαντα , τοτ ' ἐπιτρεπειν χρη τῃ τυχῃ , ὡς αἰσχιστον γε και σφαλερον ὑποδειξαντα πολεμου κινησιν , ὡστε και |
, “ καλη , ἡ δε λαβη αἰσχρα : ” ἐπαινουντων τινων τον ἐπιδοντα αὐτῳ ἐφη , “ ἐμε δ | ||
δ ' ἐμοιγε αἱ πολλαι στεφανουντων τε αὐτον ἠσαν και ἐπαινουντων ἐπι ταις νικαις ταις τε ἀλλαις και μαλιστα ταις |
διεφθαρμενων , αὐτου μιν ἐν τῃσι Θυρεῃσι καταχρησασθαι ἑωυτον . Τοιουτων δε τοισι Σπαρτιητῃσι ἐνεστεωτων πρηγματων ἡκε ὁ Σαρδιηνος κηρυξ | ||
μεν ἐλεγχομενῳ οἰμαι ἀν , ἐφη , πρεπειν συριγμον . Τοιουτων δε λογων ὀντων ὡς ἑωρα ὁ Συρακοσιος των μεν |
τε και χωριζουσιν ἀπ ' ἀλληλων τα σιτια και τα ποτα , ὡστε κλυδαξιν τε γινεσθαι και δυσπεψιαν και την | ||
οὐσης , πονειν μεν ὁμοιως , ἐλαττονα δε σιτα και ποτα προσφερεσθαι και ὁλον το σωμα ξηρον ποιειν ἐν ὑγρᾳ |
ἐπι των διαδοχων . βιβλια αὐτου ταυτα : Περι της ποιησεως Ὁμηρου και Ἡσιοδου * * . , , . | ||
ἀγνοειν ἐοικε , την μεν βασιλειαν δι ' ὁλης της ποιησεως ὀνομαζων και ἐγκωμιαζων , ὡς ἐν τουτοις : θυμος |
: ἐπι των τυφομανων γεροντων . Των ἐπι κοσκινῳ : μαντευομενων δηλονοτι . Και , Των ἀπο τριποδος , και | ||
! ! ! μαντειον ] ἐπε ! [ ] τωμ μαντευομενων [ ἑνεκεν ] εἰ θεμι [ ] ! ! |
' εἰσομεσθα , τονδε γαρ βλεπω θυραιον ἠδη : δια ταχους δ ' ἐλευσεται . Μονον παρ ' ὑμων εὐ | ||
ὁτι το τοιουτον γε πολλης ἀγροικιας μεστον παν , ὁποσον ταχους τε και ἀπταισιας και φωνης θηριωδους σφοδρα φιλον ὡστ |
και ἰχθυϊ ὀλιγον ὀξους ἐχοντι και νεοσσοις περιστερων και μη καθαιρειν τουτους οὐδεν ἀτοπον . εἰ δε και δια κενωσιν | ||
τελματα γιγνεται , ἡ γη δε ὑλην παντοιαν παρεχει , καθαιρειν δε δει την γην τον μελλοντα σπειρειν : ἁ |
φημι δικην ” διμετρον ἐξ ἀναπαιστου , σπονδειου και δυο ἀναπαιστων : το ιθʹ “ οὐκ εἰναι φης ” ; | ||
το κεʹ “ δοτε μοι λεκανην ” μονομετρον ἐκ βʹ ἀναπαιστων : το κϘʹ “ τυφογερων εἰ κἀναρμοστος ” διμετρον |
και ταυτῃ λεγοιτ ' ἀν και ποιειν , ἐγειρων και ἐπιστρεφων προς αὑτον τον τε νουν αὐτης και αὐτην ὡσπερ | ||
τα κατα μερος των εἰκονων ἀνερευνωσαις . εἰτα προς ἑαυτον ἐπιστρεφων : τρυγονες διαφθερουσι Δωριζουσαι παντα . το γαρ πλατυασδοισαι |
συμπτωματος ποιησεται , προς δε τῳ μεσουρανηματι κατα το μεσον τριτημοριον , προς δε τῳ λιβυκῳ ὁριζοντι κατα το τελευταιον | ||
ἀπηλιωτικῳ ὁριζοντι ὁ τοπος ἐκπε - σων κατα το αʹ τριτημοριον του ὁλου χρονου της ἐκλειψεως την παρατασιν του συμπτωματος |
δια σημειων μεν τους νομαδας εἰρηκε γαλακτοφαγους ἀβιους τε , δικαιοτατους ἀνθρωπους , και ἐτι ἀγαυους ἱππημολγους , Σκυθας δε | ||
τῳ οἰνῳ , ὡς φησι Βαιτων . Κτησιας δε και δικαιοτατους αὐτους φησιν εἰναι . Ἁρμοδιος δε φιλοποτας λεγει γενεσθαι |
ἡ ἀρα φιλια ἑξις ἐστιν : ἡ δε φιλησις ἀνευ προαιρεσεως οὐσα , καθαρως ἐστι παθος . Παντα μεν οὐν | ||
σχεδον και τα των νυν ἐστι φιλανθρωπιας τε περι και προαιρεσεως . αἱ γαρ δη δοκουσαι φιλοφρονησεις και χαριτες , |
προς τους Περσας : ὠ πιστα γεννηματα και ἀνατροφαι πατερων πιστων ἐμοι , ὠ ἐκ πιστων πατερων πιστα ἐμοι τεκνα | ||
μη , ὡν τελευταιον ναες ἀναες ἀναες . ὠ πιστα πιστων ] εἰσθεσις διπλης καθολου , ἡς προτιθενται στιχοι ἰαμβικοι |
Μακεδονες εἰτ ' ἀφ ' ἑαυτων εἰτε και του βασιλεως προσταξαντος ἐπηκολουθησαν τοις λαβουσι την πιστιν και παντας ἀπεσφαξαν . | ||
ταξιν φυλαττε , Ἀλβανοι δε ἀπιασι κυκλωσομενοι τους πολεμιους ἐμου προσταξαντος . τουτ ' ἀκουσαντες Ῥωμαιοι λαμπρον ἠλαλαξαν . οὐ |
' οὐκ ἐνταυθα ἱδρυται το παλαιον Ἰλιον καθ ' Ὁμηρον σκοπουσιν , ἐκ των τοιωνδε τεκμαιρονται . προτερον δε ὑπογραπτεον | ||
Παλιν ἀπατεων εἰναι δοξει ‖ τοις μη κατ ' ἀρετην σκοπουσιν οἰκονομιαν : ἡ δε οἰκονομια προς το μη τοις |
ἠλασεν , ὡστε ἠναγκασθη καταλιπων ἡμιτελη την νικην ὁ Ῥωμυλος ἐπιστρεψαι τε και ἐπι τα νικωντα των πολεμιων ὠσασθαι μερη | ||
γενεσιν φαινομενου καλου ἀποστησαι τον Φαιδρον , εἰς δε ἑαυτον ἐπιστρεψαι τον Φαιδρον και το ψυχικον καλλος το τε των |