| κεραυνος ἁψαμενος οὐκ ἀναιρει , ἀλλα περιφλεγει . ἀφιησιν , ἐπιπεμπει . και Ν Κρονιων ὀζων : οἱον ἀρχαϊκης εὐηθειας | ||
| Ὀλυμπους , ὁπου ὁ Κιος ποταμος τα ἐπιθυμητα αὐτου ῥειθρα ἐπιπεμπει , ἐφ ' οὑτινος ποτε Κιου προχοαις ἠ ἐκβολαις |
| . ὁταν οὐν αἰτιαν ἐχῃ τις οὐκ εἰναι παρθενος , προπεμπει μεν αὐτην ὁ δημος μεχρι των του σπηλαιου θυρων | ||
| του ἀψ ὀρουειν . προϊησιν : φερει . πεμπει : προπεμπει . ἀνα : εἰς . ἀνα στομα : ἐξω |
| μεν κατα την αἰσθησιν , οὐπω δε σαφες κατα το ἐπιστημονικον : παντως μεν γαρ αἱ δυο μειζους της λοιπης | ||
| μη ἡ ἐκμελεια παραπεμποιτο . Οὐδ ' ἀν τι ἀλλο ἐπιστημονικον γενοιτο εἰ μη τοὐναντιον ἀνεπιστημον του ἐπιστημονος , ἀλλα |
| ἑνα εἰναι δοκειν δια το ἑν εἰναι ὀνομα των πλειονων σημαινομενων , οἱον του ἀνθρωπου και του ἱππου σημαντικον το | ||
| και ὁτι αὑτη ἡ ὑπογραφη χωριζει αὐτο ἀπο των δεκα σημαινομενων του ἐν τινι : δια γαρ του ἐν τινι |
| ὑπαρχουσα ὁλῳ ἀν τῳ κυκλῳ ἐφωτιζεν . Εἰ μεν γαρ ἐπιπεδος ἠν τῳ σχηματι , ὁλῳ ἀν τῳ κυκλῳ ἐφωτιζεν | ||
| σφισιν : ἀνελθοντι δε ὁμαλης ἐστιν ὁ λοφος ἠδη και ἐπιπεδος . ἐστι δε Σωτειρας τε ἱερον ἐνταυθα Ἀρτεμιδος και |
| ἁ εἰδε . κἀκεινη οὐδεν ἐτι ἐνδοιασασα τους εἰρηνοδικας ἐψηφισατο πεμπειν καταγγελουντας Αἰκανοις τον πολεμον , ἐαν μη τους τ | ||
| του μισθου κατα λογον : και τον Ἀνθεστηριωνα μηνα μη πεμπειν αὐτους εἰς τα μαθηματα δια το θεας εἰναι πολλας |
| προαιρεσις , ἐαν τις ὀρθως σκοπῃ , ταις των τοτε ἐπαινουμενων ἀνδρων ὁμοια και ταὐτα βουλομενη φανησεται , ἡ δε | ||
| αὐτουργος , οὐ μην των ἀπερριμμενων τις , ἀλλα των ἐπαινουμενων δι ' ἀρετην και τα πολεμια ἀλκιμος , και |
| , και ὁμοιωσας αἰχμαλωτοις , μετ ' ἀλλων γυναικων και παιδαριων , και τουτων ὡς αἰχμαλωτων , εἰσεπορευετο ἀνοιχθεισων αὐτῳ | ||
| νεων οὐθεν διαφερουσιν οἱ φαυλοι , μαλλον δε οὐδε των παιδαριων , πλην τῳ δυνασθαι και τῃ πανουργιᾳ : διο |
| , οὐ τελεος ὁ του διαφεροντος πολιτου προς ἀρετην γιγνεται ἐπαινος , ὁταν αὐτον τις φῃ τον ὑπηρετησαντα τοις νομοις | ||
| , ἀνθος , κατα δε την δημιουργον τεχνην , ὑφαντων ἐπαινος . εἰ δε τις ἐπι δοξῃ μεγα φρονει , |
| τεχνης ἠ παντως ἀν την αὐτην ἐθεομεν οὐ λιμενος ἡμας ἑλκοντος οὐδ ' οἱς φασιν ηὐξησθαι την πολιν , ἀλλα | ||
| ταὐτα δε και τον κηρον , τεταρτον τουτου των τριακοντα ἑλκοντος δη σταθμον : ἐστ ' ἀν δε περιρρυωσιν ἑψομενων |
| ἀιδιου ἀποβλεπων και θεους τους ἐν αὐτῳ , τους μεν ὁρωμενους , τους δε και ἀφανεις ὀντας , και δαιμονας | ||
| σεμνους . ὑη ! ! ! # ὀμματων . μη ὁρωμενους . ῥᾳθυμιαν . νωθροτητα * προσχωρειν . πολιτην ἑαυτον |
| και συντριβησεται προς ἑαυτον , προς οἱους ἐσοιτο ὁ ἀγων αἰσθανομενων των ἀντιπαλων , ἁτε χρωμενους ἀνανταγωνιστῳ συμμαχιᾳ του δικαιου | ||
| τας στοας ὑπελθετε , ” ἐκπεσειν λογον ὡς Κυμαιων οὐκ αἰσθανομενων ὡς ἐν τοις ὀμβροις ὑπο τας στοας ὑπελθετεον , |
| νευρον ἐν ἑαυτῳ περιεχον αἱματος ἐπιρρυτου τινος ἐξωθεν ἐκ της παρακειμενης φλεβος της ἀληθινης αἱματος ἑτερου , ἀλλ ' ἱκανον | ||
| πελαγων μεγαλους κολπους και βαθεις ἀναξηρανθεντας ἠπειρωσθαι και γεγενησθαι της παρακειμενης χωρας μοιραν οὐ λυπραν σπειρομενους και φυτευομενους , οἱς |
| ἐπιστημης : και ὡν μεν μη ἐστι λογος , οὐκ ἐπιστητα εἰναι , οὑτωσι και ὀνομαζων , ἁ δ ' | ||
| ἐπ ' ἀπειρον και αἱ ἐπιστημαι αὐξηθησονται . Ἐπιστημας τα ἐπιστητα αὐτα τα ἀποδεικτικα καλει . οἱ μεν γαρ ἐσονται |
| ἐστιν περι την δοθεισαν εὐθειαν παντος του παραβεβλημενου ἠδη χωριου ὑπερβαλλοντος τετραγωνῳ μειζον χωριον παραβαλλειν ὑπερβαλλον τετραγωνῳ και παλιν ἐλασσον | ||
| : ἰστεον δε , ὡς το παραγραφικον το ἀπο του ὑπερβαλλοντος τοτε μονον θελει ἐμπιπτειν ὁ Μαϊωρ ὁτ ' ἀν |
| ἐλαχιστον : οὐτε ἀρα μεγιστον ἐστι παντων οὐτε ἐλαχιστον . Παντος κωνου σκαληνου δυναμει ἀπειρων ὀντων των δια του ἀξονος | ||
| ἐπιθυμειν , ἠ του μεν , του δε οὐ ; Παντος , ἐφη . Οὐκουν και τον φιλοσοφον σοφιας φησομεν |
| ἱκανον ] εἰναι ἀποφαινεσθαι ? , ἁπερ και [ ] ἐμπειρος ? ? ἐστιν , τον ? δε ? Θεοδωρον | ||
| και ναυαρχον ἐπιστησαι Κονωνα τον Ἀθηναιον : οὑτος γαρ ἠν ἐμπειρος των κατα πολεμον ἀγωνων , και μαλιστα των πολεμιων |
| . ἐμπεσουσης δε ποτε ἀποριας και σκεψεως περι τε των ἐπιθυμιων και το συνολον περι των σωματικων ἡδονων ἐφη ὁ | ||
| ! ! ! ! ! ! ! ! των ] ἐπιθυμιων [ ! ! ! ! ! ] ἐφ ' |
| συμπερασμα δεικνυται : οὐ γαρ οὐδεν κωλυει τας προσεχεις του δεικνυμενου προτασεις ἀλλου τινος συμπερασματα δεικνυσθαι , ὡς ἐπι των | ||
| και τον αὐτον λογον ἐχειν προς τους οἰκειους κυκλους , δεικνυμενου και τουτου παρα τοις γεωμετραις . Ὁποταν γαρ περιφερειαι |
| τοις αὐτοις παραλληλοις οὐσι και ἰσας τας ὡρας ἐχουσι τουτου συμβαινοντος παρα το ἠ προς τῃ ἀνατολῃ μαλλον κεισθαι και | ||
| πολυν σαλον και κλονον ἐγειρει και ἀνατρεπει : και του συμβαινοντος ἡ μηδεν αἰτια θαλαττα την προφασιν ἰσχει , φανερως |
| Τρῳαδος προς Σιγειον . ἐνταυθα δ ' αὐτων την ἀποβασιν ποιησαμενων , εὑρεθηναι φασι παρθενον δεδεμενην παρα τον αἰγιαλον δια | ||
| διεξεπαισαντο ἐξω πως . γενομενου δε τουτου και λογον οὐδενα ποιησαμενων των πολεων περι του συμβαντος παθους ἐπαυσαντο της ἐπιμελειας |
| : ἐπι των εὐτελων . Καρικος ταφος : ἐπι των πολυτελων . Κακα τοι φαμα κακκεχυται . ταυτην ἀποθευ ἠ | ||
| , οἱον ἀπο στοων και λιμενων και ἀκροπολεως και ἱερων πολυτελων και ἀγαλματων . ἐπαινεσει δε μετα ταυτα και τας |
| τι μελλομεν ] τι ἑστωτες στεναζομεν και οὐχ ἱκετευομεν ; μελλομεν ] βραδυνομεν και οὐχ ἱκετευομεν . μελλομεν ] βραδυνομεν | ||
| τἀληθες . ἀλλα τῳ ὀντι ἡμιν δεδεικται ὁτι , εἰ μελλομεν ποτε καθαρως τι εἰσεσθαι , ἀπαλλακτεον αὐτου και αὐτῃ |
| το σωμα θερμαινεται : και γαρ ἀπο της ταλαιπωριης τουτου θερμαινομενου και ἡ ἰκμας ἐν αὐτῳ διαχεεται , και γινεται | ||
| ἁφης δε , ὁταν μεταξυ ᾐ του θερμαινοντος τε και θερμαινομενου , και ἐπι της γευσεως , εἰ των ὑγρων |
| του τε στομαχου και της ὑπερωας και κεφαλης ὁλης και συμπαντος του σωματος οὑτως ἐχειν ὡστε ἐπ ' ἐσχατον ἐλθειν | ||
| ὁ Ἁλικαρνασσευς και Πλειστιας ὁ Κῳος , ἀρχικυβερνητης ὠν του συμπαντος στολου . Πτολεμαιος δε το μεν πρωτον ἐτι νυκτος |
| καταδεεστερους ἀποφαινεται των καθ ' ἑαυτον οὐδε της δευτερας ταξεως ἀξιουμενων . και τουτο δηλον εἰναι φησι και ἐξ αὐτων | ||
| πολεμαρχει : ἐπι των εὐτελων των δια περιπετειαν τινα τιμης ἀξιουμενων . Τοιαυτη δε ἐστι και ἡ λεγουσα : Ἐν |
| , δυστυχης ἀν ἠς και ἀθλιος , εἰ κατεμυες , προσαγοντων σοι των χρωματων : ὁτι δε μεγαλοψυχιαν ἐχων και | ||
| παροντα μετριως τῃ των μελλοντων ἐλπιδι . Των Πομπηιανου παιδων προσαγοντων μοι Νικητην τουτονι συν πολλοις ἐγκωμιοις οὐκ εἰχον ἀπιστησαι |
| ὀντως λεγομενην Τροιαν ἡ της Ἰδης θεσις , ὀρους ὑψηλου βλεποντος προς δυσιν και την ταυτῃ θαλατταν , μικρα δ | ||
| ἀγνοιᾳ , ὡν ἐδοκεις ἐπικρατειν παντων ἀφαιρεθησῃ , προς του βλεποντος Ἰσραηλ , ὁν ἐρρυσιαζες ἀδουλωτον ὀντα φυσει , δουλουμενος |
| παιδειας ἀγωνα προς τους γενεσιουργους πολεμιους , τους τε ἐξωθεν ἐπιτιθεμενους και τους ἐνδον προδιδοντας . , . . Ἀμμωνιανος | ||
| ἱεραξ μεν φανερους και ὁμοσε χωρουντας , ἰκτινος δε λαθρᾳ ἐπιτιθεμενους . Κοραξ δε μοιχῳ και κλεπτῃ προσεικαζοιτ ' ἀν |
| φαντασια μεν οὐν ἐστι παθος ἐν τῃ ψυχῃ γινομενον , ἐνδεικνυμενον ἐν αὑτῳ και το πεποιηκος : οἱον , ἐπειδαν | ||
| φαντασμα , φαντασιαν μεν λεγοντες το παθος της ψυχης το ἐνδεικνυμενον ἐν ἑαυτῳ [ . . . . , το |
| και παλιν ἐπανατασεσι και νουθεσιαις ἐμβριθεστεραις τους κατ ' αὐτον πολιτευομενους ἐκαλεσεν εἰς την ὡν ἐπαιδευθησαν ἐπιδειξιν : οἱ δε | ||
| τῃ πατριδι τοσωνδε συμφορων γενομενον , θεραπευσας ὁ Βαρκας τους πολιτευομενους , ὡν ἠν δημοκοπικωτατος Ἀσρουβας , ὁ την αὐτου |
| , ἑλλεβορου λευκου και μελανος , στρουθιου , σφεκλης , χαμαιλεοντος ῥιζης , θειου ἀπυρου , ἀγριας σταφιδος , ναπυος | ||
| ῥιζης μετα ὀξους λειωσας , καταπλασσε προεκνιτρωσας . ἀλλο . χαμαιλεοντος ῥιζαν ἐν ὀξει ἑψησας και τριψας καταπλασσε . ἀλλο |
| μετελευσιν ἐπι τας των ἀγαθοποιων ἠ κακοποιων ἀκτινοβολιας ἠ μοιρας παραγενομενοι αἰτιοι ἠ ἀγαθων ἠ φαυλων καθιστανται , ὁτε δε | ||
| . προθυμως δε του δυναστου συγχωρησαντος , οὑτοι μεν συντομως παραγενομενοι προς τον Καιπιωνα ῥᾳδιως ἐπεισαν δουναι σφισιν αὐτοις την |
| ἀπαντωσαι πρωτως και ἐνεργησουσιν , αἱ δε δυναμει οὐσαι και μελλουσαι ἀνιεμενου ποτε του κωλυοντος αἱματος και λυομενου , ἐτι | ||
| της μητρος , τουτου χαριν διφυης ἐκληθη . ὀψομεναι ] μελλουσαι ὀψεσθαι . πολυηρατον ] τοις πολλοις ἐρασμιον . πολυηρατον |
| κερδαινειν βουλομενων . Μυλλος παντα ἀκουει : ἐπι των κωφοτητα προσποιουμενων , και παντα ἀκουοντων . Μυλλος γαρ κωμῳδιων ποιητης | ||
| ἐκ των Θεμιστοκλεους ἀποφθεγματων . Λαγωος καθευδων : ἐπι των προσποιουμενων καθευδειν , ἠ πανουργευομενων . Λαγωος περι των κρεων |
| . Το μηδεν ἀδικειν πασιν ἀνθρωποις πρεπει . Ἀνδρος τα προσπιπτοντα γενναιως φερειν . Λεγεις , ἁ δε λεγεις ἑνεκα | ||
| εἰς ταυτα τα μερη , ὁπως μηδεμιαν αὐξησιν λαμβανῃ τα προσπιπτοντα των ἀῤῥωστηματων δια γε της ἐπιμελειης και της εὐταξιης |
| ἐρχομενην : οὑτω γαρ ἀναρμοστοι και ἀβεβαιοι γαμοι ἐσονται των συνερχομενων τυγχανοντων κουφων τα ἠθη . και εἰ μεν ἐν | ||
| γινεται κρασις ἐπ ' ὀνοματων βαρειας και ὀξειας εἰς ὀξειαν συνερχομενων , δια το ἑσταως ἑστως και βεβαως βεβως και |
| υἱον Καλλιοπης γενεσθαι κακοδαιμονα και ὑστερουμενον και ὀρφανον . Ἱππεις προκαλεισθαι εἰς πεδιον : ἐπι των τους ἐν τισι βελτιους | ||
| χειρ εὑρ ' Ἀσιατογενης ] και προποσεις ὀρεγειν ἐπιδεξια και προκαλεισθαι ἐξονομακληδην ᾡ προπιειν ἐθελει . εἰτ ' ἀπο τοιουτων |
| εἰτε διεφθαρμενοι , Καισαρι δ ' ἐρρωτο πας ἀνηρ εἰς προθυμιαν και πονους ὑπο τε ἐθους των στρατειων και ὑπο | ||
| χεται ] τονη προϲθεν ] ] μη προδωιϲ ] ν προθυμιαν Πυρωνιδην ] ] οὑϲ ἀνηγαγεν ] ἀϲπαϲαϲθαι καραδοκω ] |
| , μαλα ἐπιφθονως ἱκετευον μη περιιδειν Ἀντωνιον ἠ δοξης ἠ χαριτος της ἐς αὐτους ὑπηρεσιας ἀφαιρουμενον . ἠκμαζε δε ἐν | ||
| και χωρισθεισαι μετα των ἰδιων εἰς την πατριδα της ὑπεροριου χαριτος οὐκ ἐπελαθοντο . Ὁτι σαγηνεις Μεσσηνιοι κατα τον βολον |
| . ἐς τε τα ἐθνη πεμπων , ἡγεμονας τε και ἐπιτροπους ὡς ἐκεινου φιλους παντας διεχρησατο . πασα τε νυξ | ||
| την μεν προικα λαβειν ὁμολογησαντα και ἐχειν αὐτον προς τους ἐπιτροπους ἀπογραψαντα , το δ ' ἐργαστηριον κεκαρπωμενον αὐτον και |
| εἰναι και πολυ ἡττους [ ἀει ] μαλλον την των ἀδικουμενων ταξιν ἀει λαμβανοντες . οὐ γαρ ἁ ποιουσιν ἐνιοι | ||
| . ἐστι γαρ , ἐστιν ἡ μισοπονηρος και ἀμειλικτος και ἀδικουμενων ἀρωγος ἀπαραιτητος δικη , σφαλλουσα τα τελη των αἰσχυνοντων |
| χωρουμεν . Ἡρωδιανος ἐν τῃ Ὀρθογραφιᾳ . Ὀβριμος . βρι ἐπιτατικον . ἐστι μοριον , και πλεονασμῳ του ο , | ||
| και μετα του † ν λεγεται , και το α ἐπιτατικον λαμβανεται : παρα γαρ το δερκω ῥημα γινεται † |
| φθασει ὑμας τοις ὑμετεροις πτεροις , πεζος ὠν αὐτος πτηνα ἐπιπεμπων βελη . τα δε ἠπιστει τοις λογοις και ἀνοητον | ||
| αὐτης πνοην ἐπιπεμπων : αὐραν ἀισσων , ἀντι του πνοην ἐπιπεμπων : ἡ δε : το λινον το ἐν τῃ |
| οὐ γαρ περι του και μειζον αὐτο εἰναι φιλονεικει ὁ κατηγορος , ἀλλ ' ἡττον , οἱον ἐπι μεν τοις | ||
| Φινευς παραιτησαμενος Κλεοπατραν : γεγονει δε του Φινεως και πρεσβυτις κατηγορος παρα τῳ Ἡρακλει . διοπερ Ἡρακλης ἀναιτιους εὑρων τους |
| δε αὐτῳ των ξυγγενων της κορης μυριαδας δεκαπεντε φερνην ἐφη ἐπιδιδοναι αὐτας τῃ παιδι . και εἰτε σπινθηρα της ψυχης | ||
| ὁ καμνων , οἱα συμβαινει πολλακις , ὡς μη θελειν ἐπιδιδοναι την χειρα τῳ ἰατρῳ , παντοιως δει τοτε σπουδαζειν |
| και ἀκακος , ὁ δε Κλεισθενης δολιος . Και ποτε πυνθανομενου τι χρη ποιειν , αὐτος μεν εἰπεν οὐδ ' | ||
| καταριθμειται . . . . λεγεται δη προς τινος Ἀναχαρσιδος πυνθανομενου εἰ τις αὐτου σοφωτερος εἰη , την Πυθιαν εἰπειν |
| δυνατον αὐτον μετοχετευθηναι : της δε σαρκος θλασθεισης ὑπο τινος ἐμπεσοντος βαρεος , και των ἐν αὐτῳ μικρων φλεβιων διαιρεθεντων | ||
| ἐπαινει μεν τον συμβουλον και φησιν οὐκ ἀλλως ποιησειν , ἐμπεσοντος δε του δεσποτου παλιν Ἀγαμεμνων γινεται και τα ἐνδον |
| τειχη καλεσωμεν ὑμας . “ ” οὑτως “ ἐφη ” ποιησειαν οἱ θεοι . “ συνεσπειραμενους οὐν ὁ Χαιρεας ἐκεινους | ||
| και παντα τα στασιμα και βραδυπορα οὐ κενουντα τους λιθους ποιησειαν ἀν . συντομως δε εἰπειν πασα ἡ διαιτα ἐπι |
| σταγονες των τουτου λογων ἀποσταζουσαι , γλυκειας πληρουσιν ἡδονης τους ἀκροωμενους ἁπαντας : ὡστε ἐγωγε προτερον ἐπι τοις Ἡροδοτου λογοις | ||
| δε πολλα τα συναναγκαζοντα ὁρω , ἡγουμαι ῥᾳδιως πεισεσθαι τους ἀκροωμενους ὑμας , εἰ τουτων πυθοισθε μαλλον . Ὁποταν δε |
| ποιειν ἠν ἀρα οὐκ εὐ ἐχοντος παντη , ἀλλα ταυτῃ ποιουντος και κινουμενου , καθ ' ὁ τι και χειρον | ||
| . και ὁ Χαιρεκρατης εἰπεν : Ἐαν οὐν ἐμου ταυτα ποιουντος ἐκεινος μηδεν βελτιων γιγνηται ; Τι γαρ ἀλλο , |
| Λυσις ὁ προειρημενος . Φησι δε Δικαιαρχος τον Πυθαγοραν ἀποθανειν καταφυγοντα εἰς το ἐν Μεταποντιῳ ἱερον των Μουσων , τετταρακοντ | ||
| ἐπ ' ὀλιγον : οἱ γαρ μιν Σελινουσιοι ἐπανασταντες ἀπεκτειναν καταφυγοντα ἐπι Διος Ἀγοραιου βωμον . Συνεσπετο δε Δωριεϊ και |
| ἡ γυνη ἐτι . ὡς δε σωφρονουσαν ἐπυθετο , αὐθις ἐρεσθαι μη τι βιαιον ἐξ Ἀλεξανδρου αὐτῃ ἐς ὑβριν ξυνεβη | ||
| και παιδαρι ' ὡς τριακοντα βαδιζειν , αὐτος δε θαυμασας ἐρεσθαι τινα των ὁδοιπορων τις ἁνθρωπος ἐστι και τις ὀχλος |
| τοιουτον δε και το διακριθηναι . Οὐκ ἀρα το διακεκριμενον διακεκριμενου διακεκριται παντως , ἀλλα το πρωτον διακριθεν ἠ το | ||
| , ἀφ ' οὑ μη προηλθεν . Ἐτι το διακεκριμενον διακεκριμενου διακεκριται , ὡς το ἑτερον ἑτερου ἑτερον . Εἰ |
| χαυνοτητα κινεισθαι το καταγμα . σκοποι μεν οὐν οὑτοι των ἐπιδεσμων πιεσεως : ἀκριβως δ ' αὐτων στοχαζεσθαι κατ ' | ||
| διδασκαλιαν ποιειται νυν του δια χυμον διαβρωτον ἠ κακιαν των ἐπιδεσμων ἠ ἀμετριαν των ναρ - θηκων γεγονοτος , ὁπερ |
| τας δοκιμασιας εἰναι ἐψηφισαντο , δια δε τους μηδεν τοιουτον πραξαντας τας συνθηκας ἐποιησαντο . τοσαυτα σοι ἐγω ὑπερ του | ||
| πριν γε δη τους αὐθεντας και τους το αἱμα χερσι πραξαντας τῃ γῃ καθιερευσαν . ἠν δε ἀρα ὁ Γαγγης |
| ἠφανισμενης , ἐν ὑπαιθρωι τωι σηκωι τινα ἀν ἐθελησαι παρακαταθηκην κειμενην ἐχειν ; Ἀλεξανδρον δη τοις Ἐφεσιοις ὑποσχεσθαι τα γεγονοτα | ||
| και πρωτον μεν ἀθροισας μετριον συστημα κατεστρατοπεδευσε περι πολιν Χαλκιδα κειμενην ἐν τοις μεθοριοις της Ἀραβιας , δυναμενην δε δυναμεις |
| ἀπο της ὁλης συν τῃ προσκειμενῃ και το ἀπο της προσκειμενης τα συναμφοτερα τετραγωνα διπλασια ἐστι του τε ἀπο της | ||
| τῳ ἀπο της συγκειμενης ἐκ τε της ἡμισειας και της προσκειμενης τετραγωνῳ : ὁπερ ἐδει δειξαι . Ἐαν εὐθεια γραμμη |
| συμφορᾳ . ἐγω δε ἀνεβοησα τε και το βιβλιον παρενεγκων παρειχον ἀναγινωσκειν ἀμφω και δους ἀντιγραφα δεομαι πεμπειν ὑμιν την | ||
| της συνεχους και καθ ' ἡμεραν πολιτειας , ἐν ᾑ παρειχον ἐμαυτον ἐγω πολιτευομενον , οὐδεμιας ὀργης οὐδε δυσμενειας οὐδ |
| ταυτας οἱον ἀντιδιῃρημενας , δειν δε προ των δυειν οὑτως ἀντικειμενων εἰναι και την μιαν αἰτιαν της συμφυσεως των δυο | ||
| πλειονα σημεια συμβαλλει ἠ δυο . Ἐαν ὑπερβολη ἑκατερας των ἀντικειμενων ἐφαπτηται , ἡ ἀντικειμενη αὐτῃ οὐδεμιᾳ των ἀντικειμενων συμπεσειται |
| δε αἰσχρον νομιζουσι το φευγειν , ὡς μηδε ἐκ των οἰκιων κατολισθανουσων και συμπιπτουσων ἀποδιδρασκειν , ἀλλα μηδε πιμπραμενων αὐτων | ||
| μηχανωμενῃ ὡρας ψευδεις και νοθα εἰδωλα , ἐτι δε ἐν οἰκιων ὀροφαις και τοιχοις και ἐδαφει τα μεν χρωμασι , |
| Ἀφροδιτην ἐπιθεωρων ἠ και οἰκειουμενος αὐτῃ ἠ και κατα μοιραν συμφωνος αὐτῃ εὐσυναλλακτους ποιησει και ἀπο γυναικων ὠφελουμενους τας τε | ||
| ἐπανπερ τας ἀκτινας ἐπενεγκῃ μοιρικως ἐπι του μεσουρανηματος , ὁτι συμφωνος και δεξιος ἐστιν ὁ τοπος κατα τριγωνον στασιν τῳ |
| . πολλοις γαρ δη και ἀλλοις των ἀπο του βελτιστου πολιτευομενων τα παραπλησια συνεβη παθειν : και σπανιοι δη τινες | ||
| ἐντευθεν , ὁπερ εἰκος , εἰς ἐχθραν τινι προηλθε των πολιτευομενων . ὁ δε ζωντι μεν ἐφθονει μονον , τελευτησαντος |
| συνεδριον στρατιωτας δισχιλιους : ὁ δε Μηδιος της συμμαχιας αὐτῳ παραγενομενης Φαρσαλον εἱλεν ὑπο Λακεδαιμονιων φρουρουμενην και τους ἐν αὐτῃ | ||
| Ὀλυμπιων τῳ περι την Ἑκτορος ἀτιμιαν ἐλεῳ και πολλης ἀρτι παραγενομενης ἐπικουριας Αἰθιοπων , Ἰνδων , Ἀμαζονων . μη γαρ |
| : και μην εἰ ποτε μοχθησαι στρατιᾳ συμβαιη , ἑκων ἐπονει παρα τους ἀλλους , νομιζων παντα τα τοιαυτα παραμυθιαν | ||
| , ὡς εἰκος , ὁ πατηρ και θαμα ἐπιπληττων τηναλλως ἐπονει . οὐ γαρ τοι ἡττον ὁ Δημοφων ἀνεπτοητο περι |
| παντα τεσσαρακοντα και τρια τυγχανειν : οἱς των δεκαεπτα συμφωνων προστιθεμενων ἑξηκοντα γινεσθαι στοιχεια , ἀλλ ' οὐκ εἰκοσιτεσσαρα . | ||
| δια καστοριου και πεπερεως και στρουθιου , δια πυρηνος μηλης προστιθεμενων τοις μυκτηρσι : διανοιγειν τε το στομα και παραπιεζειν |
| παρεμειναν δ ' αὐτῃ και μεχρι θανατου , και ἀποθανουσαι πολυτελους ταφης ἠξιωθησαν και τιμης ἐτυχον . Κλεοπατραν γαρ Καισαρ | ||
| κορυφας τινας ἀπορραγηναι τινες μνημονευουσιν . εἰσι δε λατομιαι λιθου πολυτελους του μεν Ταιναριου ἐν Ταιναρῳ παλαιαι , νεωστι δε |
| και ἀπο Ἀρεως γινεται , της Σεληνης δηλονοτι ὑπερ γην ὑποκειμενης , και οὐ μονον ταυτα ἀλλα και μαχαι και | ||
| εὐθειαν ἀνευ της ὑλης ὁριζομενῳ : οὐ γαρ προσδειται της ὑποκειμενης ὑλης αὑτη . καθολου γαρ ἀνωθεν ὑπομνηστεον , ὁτι |
| θυραυλιᾳ δε ἐποτρυνει , προβαλλει δε χειμωνι , καυματι δε ἐπιδιδωσιν . ὁ δε Ἀλεξανδρος ἐκεινος Δαρειου μεν ἐκρατει , | ||
| μετα την Νωε και των υἱων αὐτου γενεσιν εἰς πολυανθρωπιαν ἐπιδιδωσιν ἡμων το γενος . ἀλλ ' ἰσως οὐ χαλεπον |
| . Θ πρυτανει ' Θ : τα διδομενα ἀπο των δικαζομενων τῳ δημοσιῳ ἀργυρια . Θ ἀλλ ' ἑνῃ τε | ||
| οὐνοματων δικαστεω και ἀρχοντος το εὐδιαβλητοτατον οὐνομα ἀντιλαβων , των δικαζομενων ἐχθρος κεκλησεαι . Του ἐπιτιμαν τινι θανατου ζημιην την |
| Ὑποβρυχιαι οὐν γινονται ὡς του γενεσιουργου αὐτων λοιπον βριθοντος και βουλομενου ἐνεργησαι , ἠ και του ὀχηματος λοιπον ἐνικμου γενομενου | ||
| πασι θαυμασιωτερον τι διεπραξατο . του γαρ ἀδελφου Φαβιου μονομαχιας βουλομενου ποιειν ἐπι τῳ πατρι , μη δυναμενου δε ὑποδεξασθαι |
| και ταις συστασεσιν ἐπιφαινεται λεπτα , λιμῳ δ ' ἠδη πιεζομενων λευκα τε και λεπτα και ἀνυποστατα φαινεται . Και | ||
| κοπτομενων ἠ ἀλουμενων και του ἐν αὐτοιϲ ἐλαιωδουϲ χωριζομενου ἠτοι πιεζομενων αὐτων ἐν κοχλιαιϲ ἠ δι ' ὑδατοϲ θερμου διακρινομενων |
| , εἰ και μη ξυγχωρει Ἡρωδης . ” και ἀκουων ἀπολογουμενων ἐπι πολλοις μεν ἀφανως ἠλγησεν , ἀναγιγνωσκομενης δε αὐτῳ | ||
| συγγνωμης ἐτυχον παρ ' ὑμων . ἐπειδη τοινυν και των ἀπολογουμενων ἀποδεχεσθε , ἐαν τι ἀγαθον φαινωνται την πολιν πεποιηκοτες |
| ῥευματα . οὑτω δη ληξαντος του λοιμου και των Σελινουντιων εὐωχουμενων ποτε παρα τῳ ποταμῳ , ἐπιφανηναι τον Ἐμπεδοκλεα : | ||
| . Γ στεφανων , τριχιδων : ταυτα μεν παντα ὡς εὐωχουμενων των μελλοντων ἐμβαινειν εἰς τας ναυς . τριχιδες δε |
| πεποιημενους ὑπο Ἑρμοκλεους του Κυζικηνου , ἐφαμιλλων γενομενων των παιανας ποιησαντων πολλων και του Ἑρμοκλεους προκριθεντος . ἀλλα μην και | ||
| κοινῃ των Μακεδονων ἐκκλησιᾳ κατηγορειν της προειρημενης γυναικος . ὡν ποιησαντων το προσταχθεν και της μεν Ὀλυμπιαδος οὐτε παρουσης οὐτε |
| προσοδιακον διμετρον ὑπερκαταληκτον . το Ϛʹ Εὐριπιδειον . το ζʹ ἐπιωνικον τριμετρον ἀκαταληκτον . το ηʹ χοριαμβικον διμετρον ἀκαταληκτον . | ||
| διμετρον ἀκαταληκτον . το ηʹ δακτυλικον πενθημιμερες . το θʹ ἐπιωνικον ἀτακτον : ὁ γαρ βʹ σπονδειος ἐστιν : εἰτα |
| κινουμενον . Ἀλλα μην ἀδυνατον κατα του αὐτου ἀληθευεσθαι τας ἀντικειμενας φασεις . τουτο φησιν ἐνταυθα , ὁτι ἀδυνατον την | ||
| Μ : ἐσται δη δια μεν τας ΑΘΖΗ , Κ ἀντικειμενας , ὡς ἡ ΝΚ προς ΚΛ , ἡ ΝΖ |
| και ξενα δαιμονια εἰσαγων “ . ἠτοι οὐν ὡς τελεον ἀναιρουντος αὐτου θεους τον λογον ἐκδεκτεον , ἠ ὡς πολυπραγμονουντος | ||
| ὁ μεντοι Ἀλεξανδρος και ἐνταυθα του Ζηνωνος ὡς τα πολλα ἀναιρουντος μεμνησθαι τον Εὐδημον οἰεται . ὡς γαρ ἱστορει Εὐδημος |
| ἠ μαραθρου χυλον και χολην ταυρειαν ὑγραν ἰσα , μετα διπλασιονος μελιτος ἐγχριε : ἠ χολη ἀρκεια μετα ὑδατος διπλασιου | ||
| δε τρεις εἰσιν Ϟ β . Ϟ ἀρα β του διπλασιονος του τριτου ὑπερεχουσι μο κ . Ὁ ἀρα διπλασιων |
| λυχνον ἐγνωρισα , και προσειπων αὐτον περι των κατ ' οἰκον ἐπυνθανομην ὁπως ἐχοιεν : ὁ δε μοι ἁπαντα ἐκεινα | ||
| ὑψικερατα πετραν : ἡ τ ' Ἐφεσου μακαιρα παγχρυσον ἐχεις οἰκον , ἐν ᾡ κοραι σε Λυδων μεγαλως σεβουσιν : |
| Σοφοκλεους ἀποτεινομενος λεγει . πεποιηκε γαρ ὁ Σοφοκλης τον Ἀθαμαντα ἐστεφανωμενον και παρεστωτα τῳ βωμῳ του Διος ὡς σφαγιασθησομενον : | ||
| γαρ εὐθυς μετα την προσαγγελιαν ἀμφοτερων των υἱεων οὐδεν ἡττον ἐστεφανωμενον κατα το πατριον ἐθος και λευχειμονουντα δημηγορειν βουλας τ |
| τε περι την Ἰλλυριδα ἡττατο ὑπο Ὀκταουιου κατα Δολοβελλα Πομπηιῳ στρατηγουντος , και στρατια Καισαρος ἀλλη περι Πλακεντιαν στασιασασα των | ||
| Μαραθωνα στρατοπεδευσαμενοι , συν οἱς και ὁ τυραννος Ἱππιας Μιλτιαδου στρατηγουντος Ἀθηναιων και Στησιλεου πολεμαρχουντος δε Καλλιμαχου και Κυναιγειρου και |
| ἀλλα τον δεσποτην , ὁς οὐ πονειν με ἐδιδαξεν , ἀλλοτριους δε πονους κατεσθιειν . „ οὑτω και των παιδων | ||
| δ ' οὐκ ὀξυδορκουντες εἰσι , τουτους ταχει ῥιπτουσιν ὡς ἀλλοτριους : εἰ δε ἐπι της Ἑλενης λεγοιτο , λεγει |
| . Ἀλοη το μεν ϲωμα ὁλον οὐ κενοι , την παρακειμενην δε ἐν τῳ ϲτομαχῳ και κοιλιᾳ και ἐντεροιϲ χολην | ||
| ἐπικυκλου ἀριθμον εἰσενεγκοντες εἰς τον οἰκειον της ἀνωμαλιας κανονα την παρακειμενην αὐτῳ ἐν τῳ τριτῳ σελιδιῳ προσθαφαιρεσιν ἑως μεν ρπ |
| βασιλεις ἠσθομην ] ἠγουν ἐγνων , εἰδον κοιρανουντ ' ] βασιλευοντα ἐποψομαι ] ἐκπεσοντα ἰδω αἰσχιστα και ταχιστα ] † | ||
| ἐκεινος παραλυθεις της ἀρχης , και ἀποδημησας προς τον νεωστι βασιλευοντα Θεοδοσιον , εἰτα ἐπανελθων , και την τρυφην ἐπιδεικνυμενος |
| τον ἑξης και τον ἡγουμενον του τετραχορδου και ἑστωτα νητην συνημμενων . ἐοικε μεντοι το τοιουτο συστημα παραπεποιησθαι τοις παλαιοις | ||
| των Σκλαβων και Ἀντων κατα τους ποταμους ἐφεξης διακειμενων και συνημμενων ἀλληλοις , ὡστε μηδε διαλειμμα εἰναι μεταξυ αὐτων ἀξιον |
| ἐκδερεσθαι , ἐγω ἀν αὐτον ἐστρεβλουν . βαλε ἐλαδιον , παιδαριον , εἰς το βαλανειον . ἐβαλον ἀν γαριον και | ||
| κατηντλουν ἐλαιῳ τον μηρον , ἐν σκαφῃ καθιζων βαθειᾳ το παιδαριον ἐχουσῃ πληθος ἐλαιου του Σαβινου , διοτι λεπτομερεστατον ἁπαντων |
| ηὐτυχει : και ἐμελλον ἐπι μειζον χωρησαντος αὐτου και ἀντιπαλα καταστησαντος των μεν στερεσθαι , τοις δ ' ἐκ του | ||
| εἰς Ἐφεσον κατεφυγον : Ἀτταλου δ ' εἰς Μυοννησον αὐτους καταστησαντος μεταξυ Τεω και Λεβεδου , πρεσβευονται Τηιοι δεομενοι Ῥωμαιων |
| δυο προτασεις . τοιουτοι γαρ εἰσιν οἱ τοιοιδε : λεγει Διων , ὁτι ἡμερα ἐστιν : ἀλλα και ἀληθευει Διων | ||
| των παρῳχημενων : ἱνα ὑβρισω Θεωνα , οὐ φησομεν ἀγανακτησει Διων , ἠγανακτησεν δε . ἐπι γε μην του ἀποτελεστικου |
| ὑποχρεως , ὁ δε Ἡλιος του διωκοντος ταξιν ἀναλαμβανει . ἐπισκεψαμενοι οὐν τις μαλλον καλως κειται τοπῳ , ὁριοις , | ||
| τον ὑποδικον , ὁ δε Ἡλιος εἰς τον διωκοντα . ἐπισκεψαμενοι οὐν τις μαλλον καλως κειται ἐν τοπῳ , ἐν |
| Ἀντωνινῳ . Οἱ πελαργοι τας πεπορθημενας πολεις οὐκ ἐσπετονται κακων πεπαυμενων ἠχω φευγοντες , συ δε οἰκιαν οἰκεις , ἡν | ||
| Των δε ὡς ἡμας μεταστασεων ἀνωθεν τε ἀρξαμενων και οὐ πεπαυμενων , οἰμαι δε οὐδε παυσομενων εἰκοτως εἰς πληθος ἐπεδωκεν |
| ζητειν παρακελευεται κἀκεινου ἐχεσθαι και της προς ἐκεινον ὁμοιωσεως πλειστην ἐπιμελειαν ποιεισθαι . και οὑτως ἀμφοτερα συμβαινει , τα τε | ||
| ᾡ φυσει ἐοικε , της προς ἐκεινον ὁμοιωσεως ἀει την ἐπιμελειαν ἐχοις , παν δε το της ὁμοιωσεως παραγον μεγιστην |
| αὐτην την βοην και τον ἐπιπλουν χαλεπως ἐκ των παροντων πληρουμενων , την τε Πνυταγορου του βασιλεως πεντηρη εὐθυς ὑπο | ||
| , καθαπερ εἰρηται , κατα την ἐκφυσιν του διαφραγματος : πληρουμενων δε ἀει των συνεχων τοπων , την ἐπανοδον λαμβανειν |
| θαλασσης , καταχρηστικως λιμνην την θαλασσαν λεγει . Παπταινων : ἐπιτηρων . ἀκατον : την νηα . τῳ δ ' | ||
| ἑκαστου πραγματος : ἀντι του : ἐμενον ταυτα φυλασσων και ἐπιτηρων : ἠλθον δε σας μεν οὐ σεβων ἐπιστολας : |
| και Κορυβαντας καλουσι . Μαρτυρες δ ' οἱ ποιηται των τοιουτων ὑπονοιων : ὁ τε γαρ Πινδαρος ἐν τῳ διθυραμβῳ | ||
| εἰπειν κἀν ὁτιουν ποιησαι , πασχειν δε μηδεν ὑπο των τοιουτων θορυβων , μητε ἀν ἐπαινηται , δια τουτο ἐπαιρεσθαι |
| αὐτοι τα πολλα ἐν Δηλῳ διατριβειν . των δε Δηλιων ἀποκρινομενων αὐτοιϲ , ὁτι ἱερεια ἀγοραϲοντεϲ οἱ ἀνθρωποι διεβηϲαν εἰϲ | ||
| αἱμορραγουντων , ἐν δε ταις ἀνεσεσιν οὐρων τε και διαχωρηματων ἀποκρινομενων . φυλαττεσθαι δε χρη μαλιστα τον χρονον των παροξυντικων |
| ἀδυνατα δυνατα καθιστασα , τα δε τω πληθει φοβερα θαρσαλεως ὑπομενουσα , και τον μεν ὀκνον ψογον , τον δε | ||
| βʹ και γʹ κυκλου ἐφαψεται μοιρικως τα συμπτωματα των κακωσεων ὑπομενουσα . Ἐστι δε και ἑτερα κακωσις ὁταν ἐκλειψιν ὑπογειον |
| τοις γαρ γινωσκουσι , φησιν , ἡ γνωσις τοις γινωσκομενοις ἐξομοιουται , ὡς εἰναι των μεν ἀναγκαιων ἀναγκαιαν και την | ||
| ὑστερον ἐγενετο : κατα δε την θρεψιν τῳ ἠδη γεγονοτι ἐξομοιουται το ἐπιρρεον , και δια τουτο εὐλογως ἐκεινην μεν |
| : τοις Λακεδαιμονιοις . των ἐς τον πολεμον : των πολεμικων . ἀσκησιν . . . δημοσιᾳ παρειχε : ἠτοι | ||
| ἀπαγγελλομενον ἐκπληξις : ὑπο γαρ ἐμφυτου δειλιας και ἀπειριας των πολεμικων ἀναπεπταμενοις μεν τοις ὠσι , τεθορυβημενοις δε τοις ὀφθαλμοις |
| μετοχης του ἰδιου ἐνεργητικου : οἱον τυπτομαι , τυπτομεν , τυπτοντος : ὁ οὐν παρακειμενος και ὑπερσυντελικος τῳ μεν λογῳ | ||
| ὁταν ὁ τυπτων τυπτομενον τυπτῃ και ὁ τυπτομενος ὑπο του τυπτοντος τυπτηται , κρισις δε , ὁτι ἐπιστημη ἐπιστημονος ἐπιστημη |
| , παιων διαγυιος ἐκ μακρας θεσεως και βραχειας και μακρας ἀρσεως , παιων ἐπιβατος ἐκ μακρας θεσεως και μακρας ἀρσεως | ||
| καπνον δια χωνης εἰς τον ὀδυνωμενον ὀδοντα . μυλας δε ἀρσεως δεομενης αἰρει χωρις ὀδονταγρας , κεκαυμενα λεια και ἐπιπασσομενα |