Ἐπειδαν δ ' αὑτη ἐπιλιπῃ , προς ἑαυτο μεν τουτο ἐπινευει : εἰ τις δε ὑγροτης καταδαπανᾳ ταυτην και δριμυτερον | ||
εἰ βροντησει συμβαιη , ἡμερας οὐσης , την φυγην Ἀραβοις ἐπινευει , λιμον δε Περσαις ἀπειλει : ἐν δε νυκτι |
ἑξις της ψυχης ὀνομαζεται , ὡς ἐξωθεν ἐπεισιουσα και γινομενη ἐπικτητος . προθεμενος τοινυν ὁρισασθαι την φρονησιν , φησιν ὁτι | ||
ζωη οὐν ἡ σωματοειδης , κεχωρισμενη της ψυχικης οὐσιας και ἐπικτητος αὐτῃ γενομενη οὑτως ὡς μη ἀλλοιουν αὐτην μηδε ἑν |
της ἀρετης το ἀμετρον . Δοξα δε νουσου γινεται το ὑπερβαλλον δια την των κρινοντων ἀπαιδευσιην : δοκιμαζει δε ἑκαστος | ||
. δοθεν γαρ το ΑΒ παρα δοθεισαν την ΑΓ παραβεβλησθω ὑπερβαλλον εἰδει δεδομενῳ τῳ ΓΒ : λεγω , ὁτι δοθεισα |
, ἀν τε ἐπιτροπος ᾐ ὁ ἐφεστηκως ἀν τε και ἐπιστατης , ὁς ἀν δυνηται προθυμους και ἐντεταμενους παρεχεσθαι εἰς | ||
, ὁθεν ἐξαρτωσι τα μαγειρικα σκευη . Ἀλλως . ὁ ἐπιστατης ξυλον ἐστι κορακας ἐχον , ἐξ οὑ κρεμωσι τα |
το δαιμονιον [ συνηδικηται ] . δει δη τους γε βουλομενους ὀρθως την κατ ' ἀξιαν των πεπραγμενων παρα τουτου | ||
συ τουτο ποιησεις ματαιον οὐκ ἐων ἀντι του δεσποτου τους βουλομενους εἰναι των ἀνδραποδων κυριους . ἡμων τε γαρ οὐκ |
αὐτα δυναμει , καθο οὐκ ἐχουσιν οἰκειαν περιγραφην και μη δεομενην ἑτερου προς ὑπαρξιν . το μεντοι γε μερος οὐκ | ||
περιχαραξιν διδοσθω μια πρωτη πλαγια διαιρεσις κατα μεσοπλευριου ὑπο την δεομενην ἐκκοπης πλευραν λελοξωμενη προς το του μεσοπλευριου σχημα , |
ἰκτεροϲ και δια δυϲκραϲιαν θερμην των ϲτερεων ϲωματων εἰϲ χολην μεταβαλλοντων το λογῳ τροφηϲ αὐτοιϲ φερομενον , ὡϲπερ εἰϲ φλεγματικην | ||
λαμβανουσης . αὐθις δε των ὀντων ἀνανεουμενων ἐκ πυρος και μεταβαλλοντων κατ ' ἀρχας εἰς την των ἀλλων στοιχειων φυσιν |
γεγονοτες , πεπαιδευμενοι δε καλλιστα των ὁμοεθνων , ἱνα τους ἐπιμελησομενους του σωματος και πασαν ἡμεραν και νυκτα προσεδρευοντας ὁ | ||
δημοσιων τοπων και της κατα την ἀγοραν εὐ - ετηριας ἐπιμελησομενους . λαβοντες δε και τουτο το συγχωρημα παρα της |
αἱρουμενους των πατριων ὑπο φρονηματος , ὡς μεν ἐνιοι των διαβαλλοντων εἰποιεν ἀν , βαρβαρικου , ὡς δε ἐχει τἀληθες | ||
φιλοσοφιαν λογων οἰκειουσθαι και ἐμοι συγγιγνεσθαι , φοβουμενος τους των διαβαλλοντων λογους , μη πῃ παραποδισθειη και Διων δη παντα |
δει τον πασχοντα , ἠτοι ἐπι της κλιμακος της ἐχουσης ἐπικειμενην τοις κλιμακτηρσι την σανιδα ἠ ἐπι του βαθρου και | ||
ἐφην , ἠδη βουλευσῃ , σκληραν δε αὐτῳ την τυχην ἐπικειμενην και κατενεγκουσαν εἰς παν ταπεινοτητος διαλλαξον , προς Διος |
, εἰ και μη ξυγχωρει Ἡρωδης . ” και ἀκουων ἀπολογουμενων ἐπι πολλοις μεν ἀφανως ἠλγησεν , ἀναγιγνωσκομενης δε αὐτῳ | ||
συγγνωμης ἐτυχον παρ ' ὑμων . ἐπειδη τοινυν και των ἀπολογουμενων ἀποδεχεσθε , ἐαν τι ἀγαθον φαινωνται την πολιν πεποιηκοτες |
τιμων : πολλακις , ὠ Ἀθηναιοι . Τυρρηνικος : ἁπαντα συμβησεσθαι ἐτι . Κατα Διονυσιου του ἐπι της διοικησεως : | ||
οἱ λογοι και ὁ δρασμος ἐνικα και πραγματα αἰσχιστα ἐμελλε συμβησεσθαι , και οὐχ ὁσον το της δουλειας , ἀλλ |
τετμημεναι , οὐ ληροι , οὐδε φλυαριαι , οὐδ ' ἐπιμελειαι γεωργικαι οὐδε ἀγοραιοι σπουδαι , οὐδε δημωδεις κοινωνιαι , | ||
γαρ πασα ἐπιμελεια δια νομων : και αἱ μεν κοιναι ἐπιμελειαι δια των κοινων νομων , αἱ δε σπουδαιαι και |
μην οὐδε ἡ χαρις ὁμοια ἀγρον ἐργαζεσθαι προικα Ἀρκαδικον ἠ ἐπαινου τυχειν ἀγηρω τε και ἀθανατου . ταχα δ ' | ||
εἰδοτες , και πολεις ἑτερας προσλαμβανοντες ὑπηκοους και δι ' ἐπαινου και ψογου τους ἀγαθους και μη βουλομενοι ἀγειν . |
και ἐν παντι ζωῳ ἑκαστῳ γονης ἐνειναι και ἀσθενεστερον και ἰσχυροτερον : και οὐκ ἐς ἁπαξ χωρεει ἡ γονη , | ||
ἀρσενα : παρα μεν γαρ τοισιν ἐθηλυτοκεον , ἐκρατεετο το ἰσχυροτερον , πλεονος γενομενου του ἀσθενεος , και ἐγενετο θηλεα |
εἰ στεφανουν ἐπι τοις ἠτυχημενοις ἠξιου την βουλην : των κατορθουμενων γαρ ἐγωγ ' ἡγουμην ἐργων τας τοιαυτας ὡρισθαι τιμας | ||
ἐπιεικειας κρινομενα παντων ἐστι των ἀγαθων των παρα του φρονιμου κατορθουμενων , προς ἀλλον του ἐπιεικους την οἰκειαν ἐνδεικνυμενου ἐνεργειαν |
το τελος ἐπηνεγκαν , ἐπι δε το μεσουρανημα ἠ τους ἐπικαιρους τοπους ἀπραξιας και αἰτιας ἐπιταραχους ἠ κινδυνωδεις : ὁμοιως | ||
εἰληθερουσας στερνα τ ' ἠμφιεσμενας , γυμνας ἐφεξης τ ' ἐπικαιρους τεταγμενας : ὡν ἐστιν ἐκλεξαμενον ᾑ τις ἡδεται , |
λειτουργιας : ὡν ἀπαλλαγεις ἐοικα δραμεισθαι προς ὑμας των τον σταδιον τρεχοντων πολυ προθυμοτερον : ὡς ἐκεινοι γε βραχυτατον χρονον | ||
ἐπισταντων δε αὐτῃ των ἑλλανοδικων ὁτι ἐτολμησε παρελθειν εἰς το σταδιον , ἀποκρινασθαι τινι γαρ ἀλλῃ τουτο γυναικι δεδωκε καυχησασθαι |
ἁπλως , φησι , πειρατεον πασι το οἰκειον ἀπονεμειν , λογιζομενους ὁτι ὁδε ἐστι μοι χρησιμος εἰς τοδε και δει | ||
, και ὡς περι μικρων προς μειζω μυστηριων περι ἀμφοιν λογιζομενους ἑκατερᾳ την προσηκουσαν ἀξιαν και τιμην ἀπονεμητεον , και |
ἐν δε τοις Σιβυλλειοις εὑρεθη χρησμοις , ὁτι πολεμιων ἀλλοεθνων παρελθοντων εἰς το τειχος ἀγων ὑπερ ἀνδραποδισμου καταληψεται την πολιν | ||
περι των καθολου ἠ περι των ἀναγκαιων ἠ περι των παρελθοντων ἠ περι των ὡς ἐπι το πολυ ἐνδεχομενων ἠ |
τον Ὁμηρον Συρον ὀντα το γενος κατα τα πατρια ἰχθυων ἀπεχομενους ποιησαι τους Ἀχαιους δαψιλειας πολλης οὐσης κατα τον Ἑλλησποντον | ||
, οὑ μηποτε φυσιν την αὑτου ῥιζωθεν ληψεται γονιμον , ἀπεχομενους δε ἀρουρας θηλειας πασης ἐν ᾑ μη βουλοιο ἀν |
καθοσον δε ἰσον , δυο τινων ἐστι , του τε λαμβανοντος και του δωρου : το γαρ ἰσον των προς | ||
ἐπιστημην του εὐ λεγειν , ἀλλως μεν Ξενοκρατους την ἐπιστημην λαμβανοντος και ἀρχαϊκῳ , νομῳ ἀντι της τεχνης , ἀλλως |
. . ἀντᾳδει ἡ νεα τῃ γραϊ . . ταις παρειαις . . γραυ : Ἠ τας πολιας σου παραλελεξαι | ||
τον οἰνον , το δε λινουν τουτο χιτωνιον ἀντιλαμπει ταις παρειαις , τα δε χειλη βεβαπται τῳ ῥοδων αἱματι , |
ἐστιν περι την δοθεισαν εὐθειαν παντος του παραβεβλημενου ἠδη χωριου ὑπερβαλλοντος τετραγωνῳ μειζον χωριον παραβαλλειν ὑπερβαλλον τετραγωνῳ και παλιν ἐλασσον | ||
: ἰστεον δε , ὡς το παραγραφικον το ἀπο του ὑπερβαλλοντος τοτε μονον θελει ἐμπιπτειν ὁ Μαϊωρ ὁτ ' ἀν |
πρωτα προτερευουσι των δευτερων : εἰκοτως οὐν και ἡ αἰτιατικη προτερευει της κλητικης . Ταυτα ἐχομεν εἰπειν περι των πτωσεων | ||
των εἰδων του ἑτερου προτερευει , ὡσπερ ὁ ἀνθρωπος οὐ προτερευει του ἱππου , οὐδε ὁ ἱππος του κυνος : |
ἐς Ἀθηνας ἀποπλειν , Θησεα δε , ὡς ἑκτον και δεκατον ἐτος ἐγεγονει , την πετραν ἀνωσαντα οἰχεσθαι [ και | ||
και τεταρτῳ διαφερειν ἀπεχοντα μοιρας λγʹ γʹʹ . τον δε δεκατον ὡραις δυσι και ἡμισει διαφερειν ἀπεχοντα μοιρας λϚʹ : |
, ὁ δε παριων μεν ὑπο της ὁρμης ἐφερετο δοκων ἐπικεισθαι φυγομαχουσι τοις πολεμιοις , οἱς προσελθων οὐκ ἐγνω , | ||
ὁτι πασων μεγιστη των ἐνταυθα πολεων και ἐπικαιριωτατη δια το ἐπικεισθαι τοις στενοις και τον ἐχοντα ταυτην ἐχειν τας εἰσβολας |
, κολοφωνιας , πιτυϊνης , πισσης , ἀσβεστου ἰσα . ἐπαρας τα τηκτα ἐμπασον την ἀσβεστον . ἡ δε χρησις | ||
φιλον υἱον ἐξ ἐμεθεν γεγαωτα : θεοι δ ' ἐτελειον ἐπαρας Ζευς τε καταχθονιος και ἐπαινη Περσεφονεια . ἐνθ ' |
νοουντας τον δημιουργον θεον και ἀει προς το ἐκεινου ἀγαθον συντεταγμενους και ἀπ ' ἐκεινου το εἰναι και το εὐ | ||
ἀκρας μεθιεται , ἀνοιξας δε τας † φυγαδας πυλας ἀπηιει συντεταγμενους ἐχων τους λοιπους , ἀγομενος ἐπι ταις κρατισταις συνωρισι |
καθαπερ χειμαρρουν , ἀλγω την ψυχην και που δακρυω και συμπραττειν ὁ τι ἀν δυνωμαι προθυμουμαι . δυναμαι δε ἐπιστελλειν | ||
δη που γενναιον γ ' εἰναι φησομεν μεχρι τουτου τισι συμπραττειν μεχρι ἀν τι χρηστον πραξωσι , τηνικαυτα δ ' |
παραλληλοις ταις ΒΓ , ΑΕ . ἀλλα το ΑΒΓΔ παραλληλογραμμον διπλασιον ἐστι του ΑΒΓ τριγωνου : ἡ γαρ ΑΓ διαμετρος | ||
ἐστιν ἰση ἡ ὑπο ΔΛΠ γωνια τῃ ὑπο ΚΛΝ : διπλασιον ἀρα ἐστι το ὑπο ΚΛΝ του ὑπο ΛΔΓ . |
προϊασιν . ἀλλ ' εἰ τουτο , και ἡ αὐτοδυας προτερα μεν ἐσται της νεωτερας , νεωτερα δε της προτερας | ||
ἐκ της ἀποφασεως των ἀκρων γνωριζονται : ἁ γαρ μητε προτερα ἀλληλων μητε ὑστερα , ταυτα ἁμα . τρια δε |
τοις οἰκουσι πλησιον της θαλασσης και τοις οἰκουσι ἐν τοις ὀρεινοις και βαθεσι τοποις , ἐν χωρῳ πορρωθεν οὐσι του | ||
και προς τον τοπον τας ἀποστασεις : ἐν γαρ τοις ὀρεινοις ἐλαττους ἠ ἐν τοις πεδεινοις . Μεγιστον δε ὡς |
φαντασια μεν οὐν ἐστι παθος ἐν τῃ ψυχῃ γινομενον , ἐνδεικνυμενον ἐν αὑτῳ και το πεποιηκος : οἱον , ἐπειδαν | ||
φαντασμα , φαντασιαν μεν λεγοντες το παθος της ψυχης το ἐνδεικνυμενον ἐν ἑαυτῳ [ . . . . , το |
φυγοντες ἐπι τινα τοπον ἐρυμνον το μεν πρωτον ἠμυνοντο τους βιαζομενους , ἀνυδρον δε κατειληφοτες τοπον και τῳ διψει πιεζομενοι | ||
τοις αὐτοις ἐνεχεσθαι : οὑτως , ὠ ἀνδρες , τους βιαζομενους ἐλαττονος ζημιας ἀξιους ἡγησατο εἰναι ἠ τους πειθοντας : |
πολις ἐπεπληρωτο θορυβου ποικιλου , δυσμενως μεν ἐχουσα Ῥωμαιοις , λησεσθαι δ ' οὐ προσδοκωσα . και τα μεν Καρχηδονιων | ||
ἐρημοι και κεναι των οἰκητορων ἐγενοντο μετανισταμενων και σκεδαννυμενων ἐνθα λησεσθαι προσεδοκων . ἀλλ ' οὐδεν ἰσως θαυμαστον , εἰ |
ἐω , ἀφικομενος δε ποτε εἰς Σικελιαν , Πρωταγορου αὐτοθι ἐπιδημουντος και εὐδοκιμουντος και πρεσβυτερου ὀντος πολυ νεωτερος ὠν ἐν | ||
ὠφελουντο ὑπο του Διογενους Κορινθιοι , καθαπερ ἀν εἰ νοσουντες ἐπιδημουντος ἰατρου μη προσῃεσαν ἀλλ ' ἐνομιζον ἱκανον εἰναι και |
ε γαμησεις την φιλην , νυν δε οὐ Ϛ θες παραβολιον : νικησεις γαρ ζ οὐχ ἑξεις ἐλπιδα πιστεως το | ||
την παρακαταθηκην γ οὐ δυνησῃ γημαι την φιλην δ θες παραβολιον : νικησεις γαρ ε ἑξεις ἐλπιδα πιστεως καλην Ϛ |
τι χρησιμον , ἁπαξ δε των καθ ' ἡμας αἰωνων πεπερασμενων [ και ] εἰς το παντελες δια μονων των | ||
το ἐλαττον ὀνομα λογος ἐστι , τουτεστι σχεσις μονη των πεπερασμενων μεγεθων . Ταὐτον δ ' ἐστιν εἰπειν , ὁτι |
φωνην κατορθωματων αἰτιον εἰναι το πληθος του κατ ' ἀναπνοην ἑλκομενου πνευματος , τουτου δε την των πορων εὐρυτητα και | ||
Γιγαντας . σκληροτερον δε ἐξενηνεκται : μαλλον γαρ ἐπι νεκρου ἑλκομενου τασσεται το τοιουτο . Ὁμηρος : ὡς του μεν |
ὠν δ ' ὁ μεν ναυκληρος , ὁ δ ' ἐπιβατης , ἐπιστευοντ ' εἰκοτως ἁ περι ἀλληλων ἐλεγον . | ||
. , : ἐλαυνετω δε τουτον κατ ' ἀρχας ὁ ἐπιβατης εἰς τα ἀπεδα και λεια , τας δε προσβασεις |
και δειχθεντων , ὁτι πας χρονος και παν μεγεθος ἀει διαιρετον , φανερον ὁτι παν το κινουμενον ἀναγκη προτερον κεκινησθαι | ||
τινες ἀλλοι . ὁτι δε ἐπ ' ἀπειρον το μεγεθος διαιρετον , τοιουτῳ θεωρηματι κεχρηνται . ἰσοπλευρον λαβοντες τριγωνον τεμνουσι |
γαρ ἐγω τον Αἰγυπτιον διαφυγειν , ἀν μοι δῳς ἱππεις ἐπιλεκτους . “ ἐπῃνεσε βασιλευς και διδωσιν : ὁ δε | ||
νησον ἐπραιδευσαν και αἰχμαλωτους ἐλαβον , τας γυναικας του χορου ἐπιλεκτους ἐπεμψαν τῳ Ἀπολλωνι . προ δε πομπης εὐθυς συνηχθη |
ἀπεφυγεν , ἀπελυσατο τας αἰτιας : κἀκεινος μεν ἀπεφηνεν ὑπαιτιον ὑποδικον ὑπευθυνον , ἐνοχον ὑποχον , ἠδικηκοτα , κεκακουργηκοτα , | ||
εἰ ἐπι ταυτῃ γε κριθησομαι τῃ διαβολῃ , διδωμι ἐμαυτον ὑποδικον τοις δημοταις , και μηδεν ἐστω το κωλυον γραφεσθαι |
νεων , ἱππεας δε ἐς πεντακοσιους , Σωσιγενην ? τον Ῥοδιον ἐπιταξας ναυαρχον και ξεναγον ἐπι ? τωι ξενικωι Μηδιον | ||
και Κῳον οἰνον , και οὑτως αὐτον ἐκαλουν : και Ῥοδιον , κατα τα αὐτα ὀνομαζοντες . τι δε ; |
πλαττομεν . του μεν γαρ λεοντος ὀντος βασιλικου , βασιλικον ἐπινοουμεν το φρονημα : της δε ἀλωπεκος οὐσης κακουργου , | ||
ἡ ψυχη δοξαζει και μη βαδιζοντος φερε του Σωκρατους ἡμεις ἐπινοουμεν αὐτον βαδιζοντα , ψευδεσθαι ἀναγκη . ὁμοιως δε τουτοις |
παροσον ἀπο ὀνου ποκοι οὐ γινονται : οἱ δε ἐπι καταρας τουτο λεγουσιν : ἠτοι ἀπιθι εἰς ὀνου ποκους , | ||
. φυλασσουσι δε της Μολινης και ἐς τοδε ἐτι τας καταρας , και ὁσοι τα σωματα ἀσκουσιν Ἠλειων , οὐ |
φερειν , και ἀκοπον εἰναι . Ἀριστον μεν οὑτω παντα διακεισθαι τον ἀνθρωπον , και ἀσφαλεστατ ' ἀν γενοιτο ὑγιης | ||
ἐχοντα : δοκει δε μοι ἀνδρι ἀγαθῳ ἀρχοντι νυν εὐαρεστοτερως διακεισθαι ἡ πολις . το μεν γαρ θαρσος ἀμελειαν τε |
ἀπηνεας δε και μεμηνοτας κεινους ἐκρινας . Ὁκοσα γαρ ἰνδαλμοισι διαλλαττοντα ἀνα τον ἠερα πλαζει ἡμεας , ἁ δη κοσμῳ | ||
κρασει τε και τῃ των πρωτων προσληψει σωματων , ἀλληλων διαλλαττοντα , φερε τι και περι των κατα μερος εἰπωμεν |
το σπονδειον αὐτοις ἐπαυλησαι μελος : του δε το προσταχθεν ποιησαντος οὑτως αἰφνιδιον μεταβαλειν σωφρονισθεντας ὡς εἰ και την ἀρχην | ||
ἐπιτρεψειν αὑτον . τα Ὀλυμ - πια δε του νεωτερου ποιησαντος τῳ Διι και ἐμου της ἀναγκης ἡττημενου ζημιοι μεν |
νυγειη το νευρον , ἀλλα σαφει τῃ τομῃ τρωθειη , διαιρεθεντος και του προκειμενου δερματος , ὡς γυμνον φαινεσθαι το | ||
. ξυνοδεστην . . 〚 Ἰακχε : Εἰσθεσις ἑτερου μελους διαιρεθεντος αὐθις του χορου , ἐκ κωλων ὀκτωκαιδεκα : ὡν |
. ὁ δε ὑπολαβων ἡκειν τον Νικανορα μονον ἐπιβας ἐπικωπου κελητος ἑτοιμος ἠν ποιεισθαι τας συνθηκας . ὡς δε ἐγγυς | ||
φορον ὑπελαβε την τριηρη και ὡσπερ κατ ' ἰχνος του κελητος ἐτρεχεν . ἐν δε ταις ἰσαις ἡμεραις εἰς Ἰωνιαν |
ἐλαα και θερμον και πυκνον ἐν τοις ψυχροις δια το μετεωρον των ῥιζων : ἐμπηγνυται γαρ : ἡ δε ἀχρας | ||
ἐφ ' ἁρμα δια το κουφον ἀναβαινει , φυσωμενος και μετεωρον αἰωρων ἑαυτον ἐπι καθαιρεσει ἰσοτητος . Ὁ μεν δη |
και το ξυμπεφυκοτα : οὐ γαρ ὡσπερ τα ἡμετερα σωματα ἐπικτητον ἐχει την ζωην , οὑτω και τα θεια , | ||
και στρωμνης ἠ περιεργου τε και πολυτελους και ποικιλης οἰκησεως ἐπικτητον εἰναι . τον αὐτον δη λογον εἰναι και περι |
ἱππομαχιαν ἐπιβαλων ὁ Ἀντιγονος μετα πασης της δυναμεως κατελαβετο την ὑπερκειμενην των πεδιων ὑπωριαν . εἰχε δ ' ὁ μεν | ||
μαχην προς πολλαπλασιους Παρθους , δυνασθαι γαρ αὐτους εἰς την ὑπερκειμενην ὀρεινην καταφυγοντας ἀποτριψασθαι τῃ δυσχωριᾳ τον ἀπο των ἱππεων |
βεβαιον . αὐτικα γαρ οἱ μεν νομοθετας τινας οἰομενοι και συνετους ἀνθρωπους ἐμπεποιηκεναι τοις ἀλλοις την περι θεων δοξαν οὐ | ||
ἐπιθεσθε βεβηλοι . ἐγω δε και ἀδικειν ἀν φαιην τους συνετους , ὁς ἀν ἐπινοησας σοφον τι τουτο ληθης βυθοις |
κυων ὡσαυτως : ἐπι δεξιον δε χειμωνα . Τεττιγες πολλοι γινομενοι νοσωδες το ἐτος σημαινουσι . Λυχνος χειμωνος καιομενος ἡσυχαιος | ||
τους θυρεους εἰς ὑψος ἀνατεινοντες , ἐπειτα γυροι και βραχεις γινομενοι , τας μεν ἐκεινων πληγας ὑπερπετεις γινομενας ἀπρακτους και |
λεγομενων κοινοβιοις : ὁσοι εἰ ἐτυχον ἀγωγης της ἑκαστῃ φυσει καταλληλου , πολυ τῃ πολιτειᾳ το χρησιμον συνεισφερειν ἀν ἐγενοντο | ||
μαλιστα τοπων ἐρειδοντες τους καυτηρας : ἑτεροι δε τινες της καταλληλου χειρος τῳ πεπονθοτι σκελει τον μεταξυ τοπον του μεγαλου |
ὑδατι , κλυζειν . Ἠ κοκκους κνιδιους ὁσον ἑξηκοντα τριψας λειους , ἐπιχεας τε μελι και ἐλαιον και ὑδωρ , | ||
ἐλαιου # γ , ἁλων # γ . τους ἁλας λειους μασσε συν τῃ ζυμῃ , την δε κηρωτην ἀναξυσας |
Παννονιων ἐθνων . σχεδον δε τι και ἐντευθεν την ἀρχην ποιητεον της συνεχους περιοδειας ἀναλαβουσι μικρα των λεχθεντων προτερον . | ||
' αὑτο , ὡσπερ εἰρηκαμεν . δια δη ταυτα γνωριμωτερον ποιητεον τον ὁρισμον , ὁτι φυσις ἐστιν ἀρχη και αἰτια |
μητηρ του παιδιου το ἀμμωνιακον μαϲηϲαμενη ἐμφυϲατω εἰϲ τον του παιδιου ὀφθαλμον . ποιει και ἀνεμωνηϲ ῥιζα ἡ βολβοειδηϲ λειοτατη | ||
οὐδ ' ὑπαυγος ἡλιακαις ἀκτισιν Ἐν τοις γενεθλοις εὑρεθῃ του παιδιου , Την εὐτροφιαν μαρτυρειν τουτῳ θελει , Τοὐναντιον δε |
λοχαγου τοπον ἀντιμεταλαβῃ , οἱον λοχαγουντος του αβγδε και ἑξης ἐπιστατουντος του ζηθικ και ἐφ ' ἑξης του λμνξο , | ||
καταπολεμησαι τουτον παρεσκευαζετο . μετα δε ταυτα Θρασυδαιου του Θηρωνος ἐπιστατουντος της των Ἱμεραιων πολεως βαρυτερον του καθηκοντος , συνεβη |
πονηρων και το ἀληθες ἐπιζητοιη τις μαθειν , φασιν μεν ποιουμενης της Σεληνης ἀληθη και βεβαια ταυτα εὑρεθησεται , και | ||
περιεχουσης ἐν αὑτῃ ἀνεννοητως και ὑπερουσιως , τας προοδους δε ποιουμενης προς ἁπαντα ἀνεκφοιτητως ἑαυτης και παντα παραγουσης τα νοητα |
προαιρεσις , ἐαν τις ὀρθως σκοπῃ , ταις των τοτε ἐπαινουμενων ἀνδρων ὁμοια και ταὐτα βουλομενη φανησεται , ἡ δε | ||
αὐτουργος , οὐ μην των ἀπερριμμενων τις , ἀλλα των ἐπαινουμενων δι ' ἀρετην και τα πολεμια ἀλκιμος , και |
, διοτι ἐχειρωσαντο Ἑλληνας δι ' Ἀχαιων τοτε του Ἑλληνικου προεστηκοτων . ὁ δε πολεμος ἐσχεν οὑτος τελος Ἀντιθεου μεν | ||
χρωμενοι . οὐκουν εἰ μεν τα των ὁμιλητων ἁμαρτηματα των προεστηκοτων ἐστι κατηγορηματα , σαυτου και του ἑταιρου μαλλον κατηγορηκας |
σαρκα παραχρημα φευγει δρομωι , διωκοντων των συμπαροντων και λιθοις βαλλοντων , ἐτι δε καταρωμενων και καθαπερει το μυσος εἰς | ||
βλασφημουντων , ὑβριζοντων , ἀπειλουντων , ὠθουντων , ὠθουμενων , βαλλοντων , βαλλομενων , κτεινοντων , κτεινομενων , παντα δεινα |
του δε συνηχθαι και συνεσφιγχθαι ὀρθον και βιον και λογον ἐργαζομενου . τον ἀθεον οὐν και ἀσεβη Καιν δεοντως καταραται | ||
του ἐκδιδοντος ἐργον ὁτιουν το ἐργοδοτειν , ἐπι δε του ἐργαζομενου το ἐργολαβειν . εἰ δε Λυσιου ὁ κατ ' |
τροφην συμβαινοι , προχειροτατον ἐστι βοηθημα ἐμετος της τροφης . ἐπιθετεον δ ' ἐξωθεν ἐριον ἐλαιῳ δεδευμενον , ἐν ᾡ | ||
εἰς πισσαν ὑγραν και καυθεντα , ἐπειτα χαρτιον ὀξει βεβρεγμενον ἐπιθετεον και ἐπιδετεον . ταυτα δε ποιειν ἐπι των μεσων |
, ὡς ἀν ὑπαρξειε και ποθεν τα χρηματα δηλονοτι , ὁμολογουμενων μεν ὁπλιτων , ὁμολογουμενων δε ἱππεων , αὐταρκουσης δε | ||
οὐ προσδιωρισατο . περιττον γαρ περι των πασι φανερων και ὁμολογουμενων προσδιορισμῳ κεχρησθαι . Μαρκελλινου . Εὐθυς συναψει τῃ της |
ῥευματα και το σπερμα το κατα τους ὀνειρωγμους και ἀλλως ἀμετροτερον φερομενον : ὀνινησι δε και δυσεντερικους . ἡ δε | ||
, εἰ τα γυμνασια βραδεα και ὀλιγα μετα του συμπαλαιοντος ἀμετροτερον ἁπαλου , κἀπειτα περι ποματος , εἰ πλεον , |
εἰναι Κιτιεα : των γαρ εἰς την ἐπισκευην του λουτρωνος συμβαλλομενων εἱς ὠν και ἀναγραφομενος ἐν τῃ στηλῃ „ Ζηνωνος | ||
δαρδαψαι τιθεται . ἐρανοι δ ' εἰσιν αἱ ἀπο των συμβαλλομενων εἰσαγωγαι ἀπο του συνεραν και συμφερειν ἑκαστον . καλειται |
. οἱ δε Λιβυες ἐγκρατεις αὐτου γενομενοι ταις πασαις ναυσιν ἐπιθεμενοι ῥᾳδιως ἐκρατησαν . Ἀμπρακιωτας Ῥωμαιοι πολιορκουντες , ἐπειδη πολλοι | ||
, παντων φονων ἀνοσιωτατον . προελθουσῃ γαρ κατα το εἰωθος ἐπιθεμενοι πολλοι ἀθροοι θηριωδεις ἀνθρωποι , ὡς ἀληθως σχετλιοι , |
: πηλικοτης γαρ περας του ἀπειρου συνεχους και ποσοτης του διωρισμενου : ἀλλα το διωρισμενον οὐ μεγεθος : πληθος γαρ | ||
προς τινα κοινον ὁρον συναπτει . ἐλεγομεν δε και του διωρισμενου ποσου το μεν εἰναι καθ ' αὑτο το δε |
του συμπαντος κοσμου , τον δε προγενεστερον , δυναστευοντα της προειρημενης νησου , δεκα παιδας γεννησαι τους ὀνομασθεντας Κουρητας : | ||
του ὀρθου κανονος εὑρισκομεν , ποσων ἐστιν τμηματων ἡ της προειρημενης διαστασεως εὐθεια , οἱων ἐστιν ἡ ἐκ του κεντρου |
τουτῳ πεπραγμενων ἑκαστον ὀλιγον χρονον πραξαντας τινας ἀναστατους τους οἰκους ποιησαντας : οὑτος δ ' ἐπιτηδευων ἁπαντα πολυτελεστατα διπλασιαν οὐσιαν | ||
περι τινος συμβολαιου ἐρχεσθαι ἐπι τον εἰρημενον τοπον και μαζας ποιησαντας ἐπι τινων πεταυρων τιθεναι : τους δε κορακας την |
παντος πολοις γραφομενους . ὀντων δε των μεν τοις ἀστροις γραφομενων κυκλων ἀριθμητων , των δε τοις ἀλλοις σημειοις σχεδον | ||
ἀλλ ' ἐτι συκοφαντης των παραβοωντων παρα το βημα και γραφομενων μισθου και φαινοντων και ἐπιγραφομενων ταις ἀλλοτριαις γνωμαις , |
ἐκτεινεσθαι μη δυναμενη , του πασχοντος ὑπτιου ἐσχηματισμενου ἐπι της ἐπικειμενης τῃ κλιμακι σανιδος του βαθρου , και του τονιου | ||
ποταμου κατεστρεψατο πασαν : οὑτος δε ὁ ποταμος δια της ἐπικειμενης Φρυγιας ῥεων ἐξιησι παρα την των Τιανων πολιν : |
γενομενου και ζεσαντος , ἐνσκηψαντος μοριῳ τινι , συμραινει τους ὀνομαζομενους ἀνθρακας γινεσθαι , οἱπερ εἰσι χαρακωδη ἑλκη , το | ||
τους ἰδιους λογους και μυθους , τους ἀχρι και νυν ὀνομαζομενους , κατελιπεν εἰς την βιβλιοθηκην και λαβων παρα του |
οὐ μαχη τις ἐστιν , ἀλλ ' οἱον ἐπι του σωφρονος , του λογου προστασσοντος δειν ἀπεχεσθαι των αἰσχρων ἡδονων | ||
νεανισκου ἐπιμελειας τε και ἀγωγης καλης τε και ἀνδρικης και σωφρονος γινομενης πολυ εἰναι μερος το παραδιδομενον εἰς την του |
καθαπερ τοις χρησμοις του θεου , ἀλλοι δε ἑτερας ὑποθεσεις προθεμενοι ἁρμοζουσιν ἐπ ' αὐτας τα ἐπη μετατιθεντες και συνειροντες | ||
και προτρεποντες και ἀποτρεποντες , ἐκ των εἰρημενων ἰσμεν . προθεμενοι δε παλιν ἐφεξης το τε ἐγκωμιαστικον εἰδος και το |
μαλακος γεγενημενου τροπῃ του α εἰς η . Τα εἰς κος δισυλλαβα βραχει διχρονῳ παραληγομενα σπανια ἐστι μονογενη ὀντα : | ||
κλισεως : τα μεν γαρ των εἰς ιξ ὀνοματων εἰς κος κλινεται ὡς το περ - διξ περδικος , τα |
τυραννιδος των Ἀθηναιων κατεσχεν . Πεισιστρατος Ἀθηναιων τα ὁπλα βουλομενος παρελεσθαι παρηγγειλεν ἡκειν ἁπαντας εἰς το Ἀνακειον μετα των ὁπλων | ||
σαθρος ἐστι μηδεν ἀνειναι ῥωμης , ἀλλ ' ἐπικεισθαι και παρελεσθαι τας λαβας και μη τἀκεινῳ συμφεροντα προκριναι . οὐ |
ὡσπερ και ὁ Δημοσθενης ἀπορων νομου προς τας εὐλογους αἰτιας μεταβαινει και φησι τις γαρ ἐστι νομος τοσαυτης ἀδικιας και | ||
] ? δ ' ἀκρα και εἰς τον ? ἐλαχιστον μεταβαινει # ? χρονον . % εἰ δε ἀνειεται [ |
και πυριαν ξηραν προσαγειν ἐπιτιθεναι τε το αὐτο σπληνιον και ἐπιδεσει τῃ αὐτῃ χρησθαι : εἰωθε δε δια της εἰρημενης | ||
' ἐπι ἰνιον , ἀπο ἰνιου μετωπιαια . ταυτῃ τῃ ἐπιδεσει ἐνιοι δι ' εὐπρεπειαν και στεφανιαιαν προστιθεασιν , αὑτη |
ἀντεχει δε γενναιως και κρατει τῳ λογῳ και κυριευει του μαχομενου . ἐπαινειται οὐν ἐν ἑκατερῳ τουτων το λογον ἐχον | ||
και τα ἐγγενομενα παθη και παραγωγας , οὐδε του τοιουτου μαχομενου , καθο ἐν τοις τοιουτοις ἐλλειπεστερα ἡ ἀπαρεμφατος ἐγκλισις |
μεν οὐν ὁ συγγραφευς οὑτος πολλα παρ ' ὁλην την πραγματειαν εἰκηι και ὡς ἐτυχεν εἰρηκεν . . . . | ||
λοιπας των διαιρεσεων ὡς οὐ χρησιμους οὐσας εἰς ταυτην την πραγματειαν ἀφετεον τα νυν . συστημα δε συστηματος ταυταις τε |
συμβῃ την χωραν εὐεπιβουλευτον γενεσθαι , δειχθεισης παροδου τοις ἐξωθεν ἐπιστρατευειν ἐθελουσιν . ὡς δ ' ἐπυθετο λογῳ μεν πεμπομενον | ||
Μινυειον . δι ' ἀνυδριαν : των νησων δηλονοτι . ἐπιστρατευειν : ταις νησοις . Κνιδαιων : Κνιδαιος , εἰ |
καλουμενας και των ἐκει περιγενεσθαι . Χρονῳ δε ὑστερον τον Τυριον Ἡρακλεα ἐλθειν εἰς Δελφους χρησομενον τῳ μαντειῳ : τον | ||
: ἡδονη δε τις γυναιξι μηδεν ὑγιες ἀλληλας λεγειν . Τυριον οἰδμα λιπους ' ἐβαν ἀκροθινια Λοξιαι Φοινισσας ἀπο νασου |
παιδιων ἐκεισε τρεπειν τας ἡδονας και ἐπιθυμιας των παιδων οἱ ἀφικομενους δει τελος ἐχειν , τουτ ' εἰ δει φησαι | ||
βιᾳ ἐξαιρειν ἠ ὁμολογιᾳ παριστασθαι και ἐπι τον Ἰνδον ποταμον ἀφικομενους παρασκευαζειν ὁσα ἐς την διαβασιν του ποταμου ξυμφορα . |
παιδειας ἀγωνα προς τους γενεσιουργους πολεμιους , τους τε ἐξωθεν ἐπιτιθεμενους και τους ἐνδον προδιδοντας . , . . Ἀμμωνιανος | ||
ἱεραξ μεν φανερους και ὁμοσε χωρουντας , ἰκτινος δε λαθρᾳ ἐπιτιθεμενους . Κοραξ δε μοιχῳ και κλεπτῃ προσεικαζοιτ ' ἀν |
ἀνδρα δηλουσιν : αἱ δε προς τουτο νευρωδεις ἀκολασιας πολλης μετοχον δηλουσιν . ὁσαι δε των κνημων πληρεις εἰσιν εἰς | ||
τον Ἡρακλεα ἐκ της Ἀλκμηνης γεγεννηκως θνητον ὀντα , ἀθανασιας μετοχον ἠβουληθη ἐργασασθαι , και τουτον τῳ μαστῳ της Ἡρας |
φυσικων γραφων οὑτως : τα δε ἀλλοιουμενα πως χρη λαμβανειν μεταβαλλοντα ; εἰ μεν γαρ ᾑ ποσον το σωμα ἀλλοιουται | ||
μαλακης σκληρα : τα δ ' ἀλλα οὐκ ἐστιν ἐπιδηλα μεταβαλλοντα . Καιτοι τα γε της ἀμπελου φυτα και ἀπολλυται |
ἀνθρωπον ὀντα ἀναξιον ἡγησαιτο τουτων και ἐπιπληξειεν , εἰ και ἐπιοι αὐτῳ τι τοιουτον ἠ λεγειν ἠ ποιειν , ἀλλ | ||
, εἰ δενδρον : και ὁ λεων καλος , κἀν ἐπιοι κατα λογον της ἀλογου ζωης : οὐ γαρ ἠν |
τε ξεινοις θεμις ἐστιν . αὐταρ ἐπει ταρπημεν ἐδητυος ἠδε ποτητος , ἠρχον ἐγω μυθοιο κελευων ὐμμ ' ἁμ ' | ||
Πηνελοπεια κειτ ' ἀρ ' ἀσιτος , ἀπαστος ἐδητυος ἠδε ποτητος , ὁρμαινους ' , ἠ οἱ θανατον φυγοι υἱος |
, ᾡ και ἐκπεσοντι , ἐν ἐπιδεσει και ἀναληψει : ἐπιδεσιος και ὡς νομος . Ἀγκωνος ἀρθρον παραλλαξαν μεν ἠ | ||
, και ἀμφι τῳ ῥῃϊζειν , κατα λογον της προτερης ἐπιδεσιος γινεσθω . Ἐπην δε τριταιος ᾐ , χαλαρωτερα οἱ |
ἐν εἱρκτῃ ἀποθνῃσκει . Σεληνης μεσουρανουσης και ὑπο των κακοποιων περιεχομενης , του μεν Ἀρεος ἐκ των δεξιων , του | ||
και παλιν ἀλλας μειζονα γωνιαν περιεχουσας της ὑπο των ἐκτος περιεχομενης . τουτου γαρ δειχθεντος ἁμα μεν δηλον , ὁτι |
ἀδικου . τῳ ὀντι γαρ φησουσι τον ἀδικον , ἁτε ἐπιτηδευοντα πραγμα ἀληθειας ἐχομενον και οὐ προς δοξαν ζωντα , | ||
ὁ νομοθετης μοιχον οἰδε τον τῃ προαιρεσει τα των μοιχων ἐπιτηδευοντα : ὁ δε φευγων , ὁτι οὐκ οἰδεν ὁ |
' ἀπαρτι του προς εἰρηνην λογου . σολοικοειδες , οὐ σολοικον τυγχανει μηδετερους : Ἀθηναιους και Πελοποννησιους . πληγεντες : | ||
αὐτους κατα σφας ἐστιν αὐτους , το δε λεγειν ἑαυτους σολοικον . ἀλλ ' ὁπερ εἰπον , ἡ των ἀκροαματων |
γαρ δηπου τουθ ' ὁτι παντες οἱ ξεναγουντες οὑτοι πολεις καταλαμβανοντες Ἑλληνιδας ἀρχειν ζητουσιν , και παντων , ὁσοι περ | ||
ἀντι του εἰς των Ἐρινυων . ἀσυλον γαρ εἰχον οἱ καταλαμβανοντες τα ἱερα των Ἐρινυων . την μιαν κομων γναθον |
δε και αὐτῳ τι ἠδη προδιειργασθαι , ὡστε και στασιν ἐγγενεσθαι τισι των πολεων . * * * * * | ||
μικρον την μαχην ἐπεσχον , ὡς ἐκ τουτου και ἡμιν ἐγγενεσθαι βραχυ τι θαρσος και μεταξυ της τοιαυτης σχολης τας |
“ ἐν ἀλιπεδῳ . ” ἐνιοι δε φασιν ὁτι το παραθαλασσιον πεδιον οὑτω λεγεται . τινες δε φασι παρα το | ||
βασιλεως ἠ ὁτι το πλειον μερος της Ἀττικης ἀκτη ἠτοι παραθαλασσιον ἐστιν . * λειπει το ἑνεκεν . . . |