οὐκ ἐϲ το παμπαν , ἀλλα ϲταγδην μεν οὐρεουϲι , ἐπιθυμιη δε πολλον ἐκχεαι : πλημυρηϲ γαρ αἰϲθηϲιϲ . ἠν | ||
, βραχυποται , ξηροι το ϲκηνοϲ , ἀλιπεεϲ : ὀξεων ἐπιθυμιη , ἀποιοϲ ἡ γευϲιϲ . τικτει δε τοδε το |
μη ἀπαισχυνῃ . ἀντι του μη αἰσχυνθειης . κνησιωντα . ἐπιθυμητικως ἐχοντα του κνασθαι . ἀνδρειος . κατ ' εὐφημιαν | ||
. εἰρηται δε ἐκ του ὀρνεου της κιττης , ὁπερ ἐπιθυμητικως ἐχον των ἀκροδρυων ταχεως δυσαρεστειται , ἐξ ὡν δ |
τον δε δη κοσμον παλιν ἀνεστρεφεν εἱμαρμενη τε και συμφυτος ἐπιθυμια . παντες οὐν οἱ κατα τους τοπους συναρχοντες τῳ | ||
φαινομενον ἡ ψυχη ἀξῃ , ἐρως καλεισθω τουτο , οὐκ ἐπιθυμια : ἐαν δε μη , ἐπιθυμια καλεισθω τουτο , |
ἐν ἑνι βωμῳ δυο θεοι τιμωνται , εἰς οὑς ὁ νικησας ἐν Ὀλυμπιᾳ θυσιας προσηγε μετα την νικην , ὡσπερ | ||
οὐσιας το ἡμισυ ἀπεστιν , ἀληθη ἐρεις . και δικην νικησας και λαβων πασας τας ψηφους ἐγκαλειν τῳ γραψαντι τον |
ἀν και πετρον ὀριναις . τις σε πολυπλανεων ἐπεων ἐδιδαξε κελευθους ; ὠμοι , τις σε κομισσεν ἐμην εἰς πατριδα | ||
! ] ! ! ! ! ! τας ἐναλους ἀπεβα κελευθους [ ] ! ! ! [ ! ! ! |
οὐδε προς τον θανατον ἐμαλακισατο , ἀλλ ' ἱλαρως και προσεδεχετο αὐτον και ἐπετελεσατο . ἐγω μεν δη κατανοων του | ||
. και σκωπτομενος ὑπο των συμμαθητων ἠνεσχετο και ὀνος ἀκουων προσεδεχετο , λεγων αὐτος μονος δυνασθαι βασταζειν το Ζηνωνος φορτιον |
φυλλων ἑψησας μερος ὑδατι λειανον ἐπιμελως ὡς μαλαγματωδες γενεσθαι και ἐπιθες ἐπι τον ὀμφαλον και το ἐπιγαστριον και καταδει φασκιᾳ | ||
, ἑως ἡ φυσις γενηται αἱματος ψυχης : ἐπειτα ἀνακαλυψας ἐπιθες τον ἐνοικον ἐν ὀστρακινῳ καινῳ , και διαπυρους ἀναψας |
πασας . ἐπευθυνον ] διῳκουν . . νοστοι ] αἱ ὑποστροφαι . . ὁσας δ ' εἱλε πολεις ] τουτο | ||
οὐ πλειστοι διατελεουσιν ἐοντες , και διψαν εὐπετεως φερουσιν : ὑποστροφαι δε της ἀναῤῥηξιος μαλιστα γινονται τουτοισιν , εἰ μη |
. διο και κατα τας ταφας των τετελευτηκοτων ἐνιους ἐπιστολας γεγραμμενας τοις οἰκειοις τετελευτηκοσιν ἐμβαλλειν εἰς την πυραν , ὡς | ||
; ἀποδημουντες [ ] ἠγνοησατε τας [ περι ] τουτων γεγραμμενας ὑμειν [ ] ἐπιστολας ; ἀμεινον δ ' αὑται |
δε βουβωνες και ἐφηβαιον , και συνεχης γινεται προς ἀπουρησιν προθυμια : φερεται δε ὑγρον πλειστον , εἰτα και αἱμα | ||
δε ἀγαν προθυμια κακον ὡς ὑπερβολη . και ἡ ἁπλως προθυμια μεσοτης , ἡ δε ἀγαν ὑπερβολη και κακια ὡσπερ |
γενομενην ὁπλα λαβειν οὐ θελησαντες , ἀλλα δια την ἀκαιρον δεισιδαιμονιαν χαλεπον ὑπεμειναν ἐχειν δεσποτην . . : , , | ||
τας θυσιας , ὁπως ἁμα ταυτῃ ἑσμον κακων εἰσηγαγον , δεισιδαιμονιαν , τρυφην , ὑποληψιν του δεκαζειν δυνασθαι το θειον |
δει δε ἐφοραν και τας ἀκτι - νας και τους κληρους και τα δωδεκατημορια οἱς συνοδευει ἠ συσχηματιζεται ὁ Ἑρμης | ||
και διος Ὀδυσσευς χωρον μεν πρωτον διεμετρεον , αὐταρ ἐπειτα κληρους ἐν κυνεῃ χαλκηρεϊ παλλον ἑλοντες , ὁπποτερος δη προσθεν |
λαφυρων ἐγκρατης ἐγενετο . οἱ δε συνοντες τῳ Ἀγησιλαῳ Σπαρτιαται συμβουλοι και οἱ τας ἡγεμονιας ἐχοντες ἐθαυμαζον , πως δραστικος | ||
ἐπιχειρεις οὐδ εἰδως , εἰ εἰσιν „ ; εἰσιν οἱ συμβουλοι οἱ δοκουντες εἰναι δεινοι ἐν ταις και λεγουσιν τουτῳ |
ἐργον ἁπαντων ἐστι τοις γρα - φουσιν πασιν ἱστοριας ὑποθεσιν ἐκλεξασθαι καλην και κεχαρισμενην τοις ἀναγνωσομενοις . τουτο Ἡροδοτος κρειττον | ||
ὁλη οἰκια ἠ ἀλλη συγγενεια ἡντινα ἀν βουλῃ των ἐνθαδε ἐκλεξασθαι . ἀλλ ' ἐγω σοι εἱς ὠν οὐχ ὁμολογω |
καλυμμα τοιουτον ἐστιν , ὡστε προσωπιδιῳ δοκειν παν το προσωπον κατειληφθαι : οἱ γαρ ὀφθαλμοι διαφαινονται μονον , τα δε | ||
ταις ἱστοριαις , ἀλλ ' ἰσως τῳ μηδεπω το προχειρον κατειληφθαι της μαθηματικωτερας ἐπισκεψεως , και δια το μη πλειους |
λʹ το ἐσχατον του κεντρου . Ἀποτελει δε μελανοχροας , μελανοφθαλμους , αὐστηρους , οὐλοτριχας , λεπτοφωνους , εὐψυχους , | ||
των μεν ἀῤῥενων τους μεγαλοφυεις τοις ὠσι και ὀγκοις , μελανοφθαλμους , μυκτηρα ὁμοχρουν ἐχοντας , χειλη μελανουντα ἠ ὑπερυθρα |
ἑσπεραν πλεουσι μεχρι μεν του Κανωβικου στοματος χιλιων που και τριακοσιων σταδιων , ὁ δη και βασιν του Δελτα ἐφαμεν | ||
, και καθ ' ἡμας δε οὐκ ἐλαττους εἰναι [ τριακοσιων ] . διο και τους ἀρχαιους βασιλεις ἱστορουσι κατα |
πολιν , Ῥωμαιοις ὑποσπονδον οὐσαν , ἐνεστησατο πολιορκειν , και συλλεξας στρατιαν εἰς τεσσαρεςκαιδεκα μυριαδας ἀνδρων , εἰχετο του ἐργου | ||
Ἑλλανικου , δι ' ὡν μυθικα τε και πλασματικα πολλα συλλεξας και διαφορα ἑτερα εἰς το τελος του ἑκτου λογου |
του περι τας νησους ὠφθησαν ἐπιδραμουσαι , των κατα βαθους κοιλιων ἀναστομωθεντος πορου τινος και του πυρος βιασαμενου προς το | ||
κατ ' ἰνιον : ἐνταυθα γαρ ἡ τε κυριωτατη των κοιλιων ἐστι του ἐγκεφαλου και ἡ του νωτιαιου μυελου ῥιζωσις |
ὁμου πα . το δε ἀπο της ἡμισειας και της προστεθεισης ἠγουν των θ μοναδων τετραγωνον ὡσαυτως μοναδων πα . | ||
μο θ ↑ Ϟων Ϛ , ὡστε κοινης της λειψεως προστεθεισης , γινεται δυναμις μια Ϟων Ϛ μο ιβ ἰση |
ἐξουσιαν βοᾳς ; ἐκτεινειν δε το κεφαλαιον ἐχεις ἐκ των ἐγκωμιαστικων τοπων : οἱον ὠ ποσους νομους μελλοντας ὑπο του | ||
μεν ᾐ ὡρισμενον το προσωπον , ἀπο παντων δηλαδη των ἐγκωμιαστικων , εἰ δε ἀλλως ἀοριστον , εἰ μεν των |
ἐχει τινας ἰυγγας , εἰ τῳ ἱκανοι τεκμηριωσαι οἱ πρωτοι φυλαξαντες ταυτα . Γυπων πτερα εἰ θυμιασειε τις , ὡς | ||
οἱ Συρακοσιοι ἐπι τας ναυς παρεπλεον ἐπ ' οἰκου . φυλαξαντες δ ' αὐτους οἱ Ἀθηναιοι εἰκοσι ναυσι προς τοις |
δει και τουτο προσθειναι , φανερος ἐστι και αὐτος ὁ δαιμονιος Ἀριστοτελης , ἐν οἱς οὐ φιλονεικει , και την | ||
ταις ὀροφαις ὀντων τε και ὁρωντων και ἐκπληττομενων διακαρτερησας ὁ δαιμονιος εἰς δειλην ὀψιαν τον μεν θεον ἐπραϋνε , τον |
Ῥωμαιους : τους γαρ αἰτιους της ταραχης ἐξεδωκαν , οἱ προτεθεισης κρισεως οὐ περιμειναντες την ἀποφασιν αὑτους ἀνειλαν . αἱ | ||
πολεμος , γελωμενος ἐν ἀρχῃ και καταφρονουμενος ὡς μονομαχων . προτεθεισης τε στρατηγων ἀλλων χειροτονιας ὀκνος ἐπειχεν ἁπαντας και παρηγγελλεν |
και ἀει λογους ἐργαζεσθαι . εἰ γαρ τις ἠ μακαρων νησους , ἠ Αἰθιοπων λειμωνα παμφορον , ἠ Ἀμαλθειας κερας | ||
Ἀσιᾳ Ἑλληνιδων πολεων Λακεδαιμονιους βασιλει οὐκ ἀντιποιεισθαι , τας τε νησους ἁπασας και τας ἀλλας πολεις ἀρκειν σφισιν αὐτονομους εἰναι |
. Θεος ἡ Ἀναιδεια : ἐπι των δι ' ἀναιδειαν εὐδοκιμουντων . Θετταλον σοφισμα : ἐπι των τι σοφιζομενων ἠ | ||
κατακαιεται . Πυρ εἰς ἀκανθας : ἐπι των περι τι εὐδοκιμουντων . Πυρ ἐπι δαλῳ ἐλθον : ἐπι των ταχεως |
ὁ δη και διαυγεϲτερον ἐϲτιν , ἐπι μαλλον ξηραινει των μαλακτικων . χρωνται δε αὐτοιϲ τινεϲ και μαλιϲτα τῳ ἀραβικῳ | ||
φαρμακα προσφερειν χρη και των ἀρωματων ἐχοντα τι και των μαλακτικων και των διαφορητικων , οἱον ἐστι και το δια |
ἀστραπη διαφορως λεγεται ἡ ἀστραπη . σημαινει δε και τας ἀστραπας ἐγειροντα . στευτο κατα διανοιαν ἱστατο και οἱον ὡριζετο | ||
, ἡτις συγκρουομενων των νεφελων γινεται . πλοκαμους ] τας ἀστραπας και νεφελας , τους κεραυνους . αὑτη ἡ ἀστραπη |
γενοιτ ' ἀν , ὁπως μηδενι ἑτοιμα ᾐ των βουλομενων νεωτεριζειν . Εὐηθες γαρ των μεν ἀφικνουμενων ἀνδρων παραιρεισθαι τα | ||
ἁπτεα του ἐργου πριν και των λοιπων ἐπαρθηναι εἰς το νεωτεριζειν τας γνωμας . . . . ἀτασθαλα . . |
ἐπαγει . ἀρχεται δε της ἱστοριας , δι ' ἡν ἐπλευσαν οἱ Ἀργοναυται . θεσφατον δε μεμοιραμενον , χρησμῳδηθεν . | ||
ὑπερ της Λεοντινων ἐλευθεριας , οἱς βοηθουντες δια τους ὁρκους ἐπλευσαν εἰς ἐκεινους τους τοπους , δια δε μηκος του |
, ὡσπερ δι ' ὀργανων , δια φιλων , οἱον τυραννιδων καταλυσεις δια φιλων ἐγενοντο και εἰ ἐδεησεν ἀναλωματων , | ||
πραγματα των προσοδων μειζονων γιγνομενων : την αἰτιαν λεγει των τυραννιδων ἐπι ῥητοις γερασι : ἀντι του ἐπι φανεραις τιμαις |
ἱππους τε πολυτελεις και τετρακυκλους ἀπηνας μετ ' οἰκετων στρατιωτικων περιηγετο : προς δε τουτοις εὐπρεπων παιδων πληθος , ἐτι | ||
και προς τρυφην ἠδη ζωντα , ὁς και στρατευομενος αὐλητριδας περιηγετο και ψαλτριας και πεζας ἑταιρας , και των εἰσφερομενων |
ὡσπερ το ἀγγειον τοπος μεταφορητος , οὑτως ὁ τοπος ἀγγειον ἀμετακινητον : διοπερ ἐπειδαν ἐν κινουμενῳ τι κινηται ὡς πλοιον | ||
ἀληθειης εὐπειθεος ἀτρεμες ἠτορ , ὁπερ ἐστι το της ἐπιστημης ἀμετακινητον βημα , ἑτερον δε βροτων δοξας . . . |
εἰσδεχεται τον ἠερα , το δε μη ἐμπλεον εἰναι και ἐπιθημα ἐχειν . Εἰ παμφορων θεωρηματων νυν γινεται διδασκαλια , | ||
ῥοδινου και οἰνου τεγξιϲ και εἰριων κατειληϲιϲ ἀπο οἰϲυπου : ἐπιθημα φοινικεϲ ἐν οἰνῳ δευθεντεϲ ξυν ῥοιῃ ἠ χυλῳ του |
ἐβουλοντο την Χερσονησον ἐκλιπειν , ἀλλα και τους Θρᾳκας ἀνωθεν ἐπεκαλουντο καταφρονουντες του Κιμωνος μετ ' ὀλιγων πανταπασι τριηρων Ἀθηνηθεν | ||
ἠν εἰδος ᾠδης εὐχαι προς θεους , ὀνομα δε ὑμνοι ἐπεκαλουντο : και τουτῳ δη το ἐναντιον ἠν ᾠδης ἑτερον |
διαλεχθωσιν ; ἠ θεαν μη κατανειμαι τον ἀρχιτεκτον ' αὐτοις κελευσαι ; ἀλλ ' ἐν τοιν δυοιν ὀβολοιν ἐθεωρουν ἀν | ||
προσηγοριαν . . . , ἱερειας καλεσας σκιλληι ἠ σκυλακι κελευσαι αὑτον περικαθαραι . . . , , . , |
τας κατ ' αὐτας ἐνεργειας ἀποδιδουσων . και της μεν προϋπαρχουσης τροφης ἐν τοις ἀγγειοις οὐδαμως καταναλισκομενης . της δ | ||
κινδυνων , ἀλλα και το πληθος εἰς εὐνοιαν μειζονα της προϋπαρχουσης παρεστησατο . οὑτος μεν οὐν παλιν εἰς ἀνελπιστους κινδυνους |
σε : Δυναται μεν ἐπι του ἐποπος λεγειν , οὑτοι ζητουσι σε ἐπιτριψαι δια την ὀψιν : δυναται δε και | ||
πασαις ταις Κατηγοριαις συμβαλλεται , εἰ και ταις Ἀριστοτελους . ζητουσι δε δια τι το πλειστον μερος του χρησιμου προεταξε |
ἁπλοτητα και την φιλομυθιαν . Ὁρωντες γαρ τους φανερως μυθογραφους εὐδοκιμουντας ᾠηθησαν και αὐτοι παρεξεσθαι την γραφην ἡδειαν , ἐαν | ||
ἁπλοτητα και την φιλομυθιαν . ὁρωντες γαρ τους φανερως μυθογραφους εὐδοκιμουντας ὠιηθησαν και αὐτοι παρεξεσθαι την γραφην ἡδειαν , ἐαν |
των δικαστων κατεγνωσθη θανατος , οἰεται αὐτον ἐλεγχεσθαι περι του δαιμονιου ψευδομενον , ἐννοησατω πρωτον μεν ὁτι οὑτως ἠδη τοτε | ||
' αὐτοις και των κακων ἀρχη ἐγενετο , μηνισαντος του δαιμονιου . ἐδοξαν γουν οἱ ἀρχοντες αὐτων μετ ' ὀλιγον |
ὁ δειπνοσοφιστης Λαρηνσιος , ἀλλος δε τις φησιν ὁτι ἐθος γραμματικων παισι περι παντων των προβαλλομενων λεγειν : εἰδος φυτου | ||
οὐκ ἐπεθετο , ἀλλα γαρ ἐμοιγε δοκει οὐδεν ἐλαττον των γραμματικων οὐ δευτερος ἠ των ῥητορων , δι ' ὡν |
ἐχειν τουβατορας τε και βουκινατορας : και της τουβας τρισσακις σημαινουσης περι ἑσπεραν παυεσθαι των πονων και δειπνουντας ψαλλειν τον | ||
το εἰναι τι λεκτον ἀσωματον , ὁ κεχωρισται της τε σημαινουσης φωνης , οἱον της ” Διων “ , και |
, “ ὡς τι συνιεντες ἀλληλων ἐν ᾡ ἐτι ἐπιστημην ἀγνοουμεν : εἰ δε βουλει , και νυν ἐν τῳ | ||
ὁλου , ἐντευθεν ἀπορει και εἰκοτως ἀπορει , ὁτι ὁλως ἀγνοουμεν ποια μερη εἰσι του ἀυλου εἰδους και ποια του |
ἐτεσι του βιου : δευτερον , ἑκτον , ἐννατον , δωδεκατον , συν τουτοις της εἰκοσαδος πρωτιστον , δευτερον σαρανταδος | ||
δε μη , ὑδωρ θερμον καταχειν . Ὀφθαλμων , σποδιου δωδεκατον , κροκου πεμπτον , πυρηνος ἑν , ψιμυθιου ἑν |
μονους παρακατεσχε , και τους συμπαντας ἐχων οὐ πλειους των πεντακοσιων , ἑτοιμος ἠν ὑποδεξασθαι τον ὑπερ της Ἑλλαδος θανατον | ||
: ἠσαν δε Ἀθηνησι δυο βουλαι : ἡ μεν των πεντακοσιων καθ ' ἑκαστον ἐνιαυτον κληρουμενη βουλευειν , ἡ δε |
συμπερασμα , το ἁπλως ἀναγκαιον λεγω και οὐ το μετα διορισμου , τουτεστιν ἐξ ὑποθεσεως . Ὁμοιως δε ἑξει και | ||
την λεξιν , ὡς εἰρηται , πεσουνται παντες ἐκτος του διορισμου , ὁτι οὐκ ἀληθη συναγουσιν ἀντιφασιν , ὁπερ ἠν |
γαρ ἡ ῥητορικη δοκει ἐν ταις βουλαις και ἐν τοις δικαστηριοις λυσιτελειν . Ποτε δε χρη το ὀνομα του γενους | ||
ὑμας νομους ἀναγκαζουσι λυειν , τους μεν κεκριμενους ἐν τοις δικαστηριοις ἀφιεντες , ἑτερα δε παμπληθη τοιαυτα βιαζομενοι παρανομειν . |
ταλαινης δημιουργουσιν . ὁ γουν Διογενης ἰδων τινα των λεγομενων ἀπελευθερων ἁβρυνομενον και πολλους αὐτῳ συνηδομενους , θαυμασας το ἀλογον | ||
ἀχρι της του κεκληκοτος οἰκιαςΣτεφανιων ἠν των του Τιβεριου Καισαρος ἀπελευθερων , παρ ' ᾡ κατηγοντοκαι μικρον ἀποθεν ὑποστειλας ἐκπεμπει |
. . : ἀντι του , προς καιρον τινα δυνηθεντες κατεφρονησαν και της ἀρχης της ἡμετερας και της παρ ' | ||
Ἀναξιβιον τον Λακωνα . Ἀβυδηνοι δε ὁρωντες οἰκοδομουντα το τειχος κατεφρονησαν ὡς φοβουμενου και προελθοντες της πολεως κατα την χωραν |
την ἐπωνυμιην . Δωριεες δε οἱ ἐκ της Ἀσιης τριηκοντα παρειχοντο νεας , ἐχοντες τε Ἑλληνικα ὁπλα και γεγονοτες ἀπο | ||
χρηματ ' εἰσεφερον , οἱ δε τεχνιται τας αὑτων ἐπιστημας παρειχοντο προς την των ὁπλων κατασκευην , ἁπας δ ' |
. Αἱ γαρ μεταβολαι των ὡρεων οὐκ εἰσι μεγαλαι οὐδε ἰσχυραι , ἀλλ ' ὁμοιαι και ὀλιγον μεταβαλλουσαι : διοτι | ||
: ἡ μεν πλευριτις , ὁκοταν ποσιες ἁλεες τε και ἰσχυραι καρτα λαβωσι : διαθερμαινεται γαρ το σωμα ἁπαν ὑπο |
οὑτω λαβοντα , ὡς ἐγω λεγω , τουτον ἐγω καλω σοφωτατον και διισχυριζομαι παιζων τε και σπουδαζων . δηλον γαρ | ||
του Σωκρατους ὁ θεος μεμαρτυρηκε περι ἀμφοιν , χρησας ἐκεινον σοφωτατον εἰναι , ὡστε διπλην οὐσαν την του Σωκρατους μαρτυριαν |
Σπαρτης νικης γνωρισματα . Κρισαιον δε κολπον , και Κορινθιων σωφρονισμον , και καρτεριας ἐπι της ἑσπερας και καθ ' | ||
χρησμοις : ἁτε γαρ παιδευτικος ὠν και προς νουθεσιαν και σωφρονισμον ἑτοιμοτατος των οἱων τε νουθετεισθαι και σωφρονιζεσθαι παντα της |
τον Κυρον εἰς το ἱερον και παραδοθηναι κρυπτομενον ὑπο του ἱερεως . 〛 μελλοντα δ ' αὐτον ἠδη ἀποθνηισκειν , | ||
Βαρρων οὐ γεγραφεν , οὐδ ' ὑπο Κορνηλιου φησι του ἱερεως , ἀλλ ' ὑπο του νεωκορου παρακρουσθηναι τον Σαβινον |
τον νομον τον περι των χρηματων και ὁτι τουτον ἐχρην γεγραφθαι τον νομον ἀρχηθεν τον ἀξιουντα κτεινειν τους μοιχους . | ||
και προκαταστασις γενησεται της διηγησεως , ὁτι μητε ἐκεινον ἐχρην γεγραφθαι τον νομον τον περι των χρηματων και ὁτι τουτον |
ἑλκωσις ἐν τῳ βαθει των μυκτηρων μεχρι των καλουμενων ἡθμοειδων σαρκων , πυωδες και δυσωδες ὑγρον ἀφιεισα , την αἰσθησιν | ||
του λογιζεσθαι και | μεταλλοιωσαντες εἰς την ἀψυχον και ἀκινητον σαρκων φυσινἐγενοντο ” γαρ οἱ δυο εἰς σαρκα μιαν ” |
δακρυα οὐκ ἐστιν ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους , ἀλλα περιστατικα , μονην τῳ ἀποκηρυκτῳ την βουλησιν την κατα του | ||
ὠ ἀνδρες Ἀθηναιοι . Τοπικα δε προοιμια Ἁρποκρατιων φησι τα περιστατικα . σκοπος δε του προοιμιου το τοιονδε παρασκευασαι τον |
και προ του παθειν ἀποσκευαζονται την ἀλογιαν , αἱ δε ἀσθενεστεραι μολις ἐκ της προς αὐτην την γενεσιν κοινωνιας εἰς | ||
δ ' ἀν αὐτο μαλακισθεν ἀπαγορευσῃ την οἰκειαν ἐνεργειαν , ἀσθενεστεραι μεν αἱ πεψεις γινονται : πεψεων δε ἀσθενων οὐρα |
οὐρανου φορας τας της ψυχης κινησεις . δει δε εἰς σαφηνειαν και την λεξιν παραθεσθαι την ἐν Τιμαιῳ , συντεμοντας | ||
' ἑτερα ἐπιλεγει : προδιαρθρωσαι δε ἀναγκαιον προς την αὐθις σαφηνειαν και την των κατα μερος διαγνωσιν , ὁτι οἱ |
και διψησωσιν αἱ ἀρουραι , οὐδεμια μηχανη μη οὐχι λιμον ἐπακολουθησαι τῳ διψει αὐτων : και ὁτι οὐ μεσουντος θερους | ||
του θωρακος ἐξαιρεθῃ το δορυ , συμβησεται και τον θανατον ἐπακολουθησαι , εὐψυχοτατα την του βιου καταστροφην ἐποιησατο . πρωτον |
αὐλιν . Οὐδ ' ἀν ἐτι ξουθαι μεγαλου χειμωνος ἰοντος προσσω ποιησαιντο νομον κηροιο μελισσαι , ἀλλ ' αὐτου μελιτος | ||
δ ' ὠμον ὀπισθεν : αἰχμη δε στερνοιο διεσσυτο μαιμωωσα προσσω ἱεμενη : ὁ δ ' ἀρα πρηνης ἐλιασθη . |
ἱνα κουφος εἰη : αὐτομολων τε πολλων αὐτῳ προσιοντων οὐδενα προσιετο . και των ὑπατων αὐτον αὐθις περι την Πικηνιτιδα | ||
μελλοι τισι χρηματιζειν , ἐπι πορφυρων εἱματων βαδιζων τους δεομενους προσιετο . Περδικκᾳ δε και Κρατερῳ φιλογυμναστουσιν ἠκολουθουν διφθεραι σταδιαιαι |
και πλειω ἑτερα . ὡς δε οὐκ ἐπειθεν , ἀπῃει δυσχερανας . ἰδων δε παιδας ἐν κρηνῃ τινι των κατα | ||
Γναιος αὐτοις ὑπηντα , χαλεπαινων ὡς ὑπατου παρανομως ἀνῃρημενου : δυσχερανας δ ' ὁμως εὐθυς ἠρχεν αὐτων . Ἐξαγγελθεντος δ |
, ὁπερ ἐλαχιστον ἐστι των ἀλλων συμφωνων διαστηματων , ἐν ἐπιτριτῳ λογῳ θεωρουμενον ἐν ὁροις ἐστι τοις ἐλαττοσι , τουτεστι | ||
δις δια πασων . το μεν οὐν δια τεσσαρων ἐν ἐπιτριτῳ λογῳ θεωρεισθαι διωρισαντο , το δε δια πεντε ἐν |
ὀντως εὐδαιμονας ἀποτελων τους χρωμενους : ὁ δε τους πλουσιους εὐδαιμονας ὀνομαζων λογος αὐτος τε ἀθλιος , γυναικων και παιδων | ||
ἀπεργαζομενος θεσμος νομος ἀν ὀρθως ὑμιν εἰη κειμενος , ὀντως εὐδαιμονας ἀποτελων τους χρωμενους : ὁ δε τους πλουσιους εὐδαιμονας |
χωριον γαρ ἐπι τοις ὁροις ἡμιν οἱ Σικυωνιοι τειχιζουσιν , οἰκοδομους μεν πολλους ἐχοντες , ὁπλιτας δε οὐ πανυ πολλους | ||
- μενος Αἰσωπον τεθνηκεναι , πεμπει Λυκηρῳ παραχρημα ἐπιστολην , οἰκοδομους αὐτῳ ἀποστειλαι κελευουσαν , οἱ πυργον οἰκοδομησουσι μητ ' |
βασταζων διεβαινε τινα λιμνην . ὀλισθησας δε ὡς κατεπεσεν , ἐξαναστηναι μη δυναμενος ὠδυρετο τε και ἐστενεν . οἱ δε | ||
αὐτον οὐσαν την θηραν την ἀτιμον . λεοντος δε προοφθεντος ἐξαναστηναι , γνωρισαντα τον ὀντα ἀξιον ἀνταγωνιστην . κἀπειδη συμπλακεις |
κωμῃ τινι κατεκαυσεν , ἡν Αἰγυπτιοι δια το συμπτωμα τουτο προσηγορευσαν ἱεραν βωλον : τῳ δ ' ἐν Ἡλιουπολει θεῳ | ||
, Ἑστιαν ἁτε δη μενουσαν ἐν θεων οἰκωι † κλιτα προσηγορευσαν οἱ παλαιοι δια την στασιν και πηξιν : ἡς |
συζυγιαι . ἡ δε αἰτια το μεταλαμβανεσθαι παλιν την ἀποφατικην ἐνδεχομενην εἰς καταφατικην και δια τουτο γινεσθαι ὁμοιοσχημονας τας συζυγιας | ||
της κατα τας στασεις ῥητορικης λυεται τῳ και την ὑλην ἐνδεχομενην εἰναι : τεκμηρια δε αὐτης τινα ἀλυτα ἐστιν , |
, διανεμει πασι τοις χρησομενοις θειος λογος ἐξ ἰσου , πεφροντικως | διαφεροντως ἰσοτητος . μαρτυρει δε Μωυσης λεγων : | ||
προσπεπονθεναι τι δει τον μη τα παραδοθεντα λυμανουμενον . ὁ πεφροντικως αὑτου γαρ οὐκ ἐσται κακος . ἐπειτ ' ἐπαν |
Λακεδαιμονιοις ἠρχετο και Λακεδαιμονιοι συνιεντες οὐκ ἀξιομαχοι προς Ἀχαιους εἰναι πρεσβειαις ἐχρωντο προς τας πολεις αὐτων και ἰδιᾳ προς τον | ||
καταδεεστερον της ἐπι του πατρος γενομενης οἰκονομιας : ἐπειτα ταις πρεσβειαις χρηματισας φιλανθρωπως παρεκαλεσε τους Ἑλληνας τηρειν την προς αὐτον |
ἐν χρονῳ τοσουτῳ ἐχοντος ἐκεινου τον κληρον , οὐδεις πωποτε προσεποιησατο οὐδ ' ἠμφεσβητησε της κληρονομιας ἐκεινῳ . Τελευτησαντος δε | ||
την ἀδελφην , διαπραττομενος τηλικαυτα ἑνα μαρτυρα παρειναι αὑτῳ Πυρετιδην προσεποιησατο , και τουτου ἐκμαρτυριαν ἐπ ' ἐκεινῃ τῃ δικῃ |
της εἰρωνειας . Εἰδεναι μεντοι χρη , ὁτι μη πασα εἰρωνεια ὁμοιαν ἐχει την βαρυτητα , δηλον δε τουτο κἀκ | ||
. Ὠ Ἡρακλεις . ἐπιφθεγμα θαυμαστικον . εἰρωνεια Σωκρατους . εἰρωνεια ἐστι προσποιησις ἀδυναμιας ὡν δυναται τις ποιειν , ἡς |
] αἱ ἑξης αὑται συστηματων περιοδοι στιχων εἰσιν ἰαμβικων τριμετρων ἀκαταληκτων ἐνενηκοντα ἑπτα , ὡν τελευταιος χαρις γαρ οὐκ ἀτιμος | ||
ἐρωτω : ἡ μονοστροφικη αὑτη περιοδος στιχων ἐστιν ἰαμβικων τριμετρων ἀκαταληκτων καʹ ὡν τελευταιος : ἠκουσας οὐκ ἠκουσας ἠ κωφῃ |
το Δ , ὡστε και τας ΑΔ , ΔΒ δυναμει ἀσυμμετρους εἰναι ποιουσας το μεν συγκειμενον ἐκ των ἀπο των | ||
μεσον : ὁπερ ἐδει δειξαι . Εὑρειν δυο εὐθειας δυναμει ἀσυμμετρους ποιουσας το μεν συγκειμενον ἐκ των ἀπ ' αὐτων |
την θυραν , και ἠκροωμην του μεν εὐθυς ἐν ταξει μαθητου , τοιν δυοιν δε κατα νομον δη τον των | ||
παραδοθεις τῳ δημιῳ , συ δε την Σωστρατου γυναικα του μαθητου ἐμοιχευες , ὠ Κλεοδημε , και καταληφθεις τα αἰσχιστα |
περι των ὀνοματων λεγειν , ἱνα και αὐτα εἰπωμεν ἁ γενικως τοις λογοις τιθεται , ἀλλα περι των ἰδιως τιθεμενων | ||
, περι των ἰχθυων , ποιοι και που νεμονται , γενικως , εἰδικως δε περι σκαρου , πομπιλου , ἐχενηϊδος |
, οἱ μεν Ἀθηναιοι , καθαπερ ἠν αὐτοις παρηγγελμενον , προσεποιουντο φευγειν , οἱ δε Πελοποννησιοι περιχαρεις ὀντες ἠκολουθουν κατα | ||
πονηριαν , ἀλλ ' οἰομενος εἰναι ἐπιεικεις ἀνθρωπους και οἱοιπερ προσεποιουντο και ἐφασαν εἰναι , και ἡγουμενος ποιησειν αὐτους παντα |
ἐν τῃ ἐγρηγορσει ἐνεργειων , ἀναδιδονται τινες ἀτμοι εἰς τα μετεωροτερα και συμβαινει ἐπι πλειον λεπτοποιουμενης της ὑλης ἐκ της | ||
ΒΚ ἡ ΚΖ , οὐκουν ἡ μεν ΓΔ της ΔΖ μετεωροτερα φαινεται , ἡ δε ΔΖ της ΖΚ : τα |
ἐπεισηγαγεν . ἠν γαρ τις Λατινος ὀνομα μεν Σαυνιων , γελωτοποιος δε και χαριτας ὑπερβαλλουσας ἐχων εἰς ἱλαροτητα : οὐ | ||
τα συμβολα των βασιλικων γνωρισματων , συννουν προσωπον . οὐ γελωτοποιος αὐτον προσαγεται ἐξω του μετρου , οὐ θαυματοποιος ἐκπληττει |
: συμπεσειται δη ταις τομαις , και αἱ ἀπο των συμπτωσεων ἐπι το Λ ἐφαψονται των τομων . ἐκβεβλησθω και | ||
τομης συμπιπτουσα ταις προς ὀρθας εὐθειαις , αἱ ἀπο των συμπτωσεων ἀγομεναι εὐθειαι ἐπι τα ἐκ της παραβολης γενηθεντα σημεια |
ἡ προκοπη τουτου δοξῃ γεγονεναι κατα τους ὑστερον χρονους , ἀγνοουμενης της κατα την νεοτητα περι τα καλλιστα των ἐπιτηδευματων | ||
συνεβη την Ἰταλιαν πασαν φιλοσοφων ἀνδρων ἐμπλησθηναι και , προτερον ἀγνοουμενης αὐτης , ὑστερον δια Πυθαγοραν Μεγαλην Ἑλλαδα κληθηναι , |
δε τηι μεσογαιαι των Ἁλικαρνασεων τα Πηδασα ὑπ ' αὐτων ὀνομασθεντα ἠν πολις , και ἡ νυν χωρα Πηδασις λεγεται | ||
δε τῃ μεσογαιᾳ των Ἁλικαρνασεων τα Πηδασα ὑπ ' αὐτων ὀνομασθεντα ἠν πολις , και νυν ἡ χωρα Πηδασις λεγεται |
ὑφ ' ἑκαστης δικτυων ἁλωναι , πυρος μεντοι τον τροπον ἰσχυσαι ῥυμῃ μιᾳ τας ἐπαλληλους και συνεχεις φορας διακλασαι . | ||
θανατου γενηται ὁσον ἐπι ταις ἀραις , ἐαν συμβῃ αὐτας ἰσχυσαι . το γαρ ἠν τυχῃ τουτο δηλοι : ἑν |
οὑτω καλουσιν , ὡς δηλοι και ὁ ἐν τῳ περι συγγενικων ὀνοματων ὡδε πως διαστειλας : Τηθη ἐστιν ἡ του | ||
ἐνιοτε ἐπι των συγγενων λεγει . Ἀριστοφανης ἐν τῳ Περι συγγενικων . οἰκεται : οἱ κατα την οἰκιαν παντες . |
δια των θεωρηματων ἐκματτομενη το παραδειγμα , ὡς δε οἱ μεταγενεστεροι λογος [ ἠ πραξις ] ὁμοιωσιν εὐ ἐχουσαν του | ||
, ἐπιεικως και φιλανθρωπως προσφερομενοι τοις ὑποτεταγμενοις : οἱ δε μεταγενεστεροι βιαιως και χαλεπως χρωμενοι τοις συμμαχοις , ἐτι δε |
το φλεβοτομον . το βιαιον δε ἀναγκαιον , ὁταν τις ἐπιθῃ τινι βιαν ποιησαι τοδε το πραγμα , ὡσπερ ὁ | ||
. το δε στεαρ αὐτης ἐαν τις ἐν ἐριῳ ἐπιχρισας ἐπιθῃ κατα της ἑδρας , τας της ὑστερας ἀναδρομας στελλει |
ποτ ' ἐχει την της τεχνης δυναμιν . Και μαλα ἐρρωμενην , ὠ Σωκρατες , ἐν γε δη πληθους συνοδοις | ||
, και φθειρεται : ἀλλ ' ἐαν ἐπιστησῃς αὐτῳ ψυχην ἐρρωμενην , ἀμελει της νοσου , και ὑπερφρονει του κακου |
. και τα μεν προς ἐμβολεις της ὀρθογωνιου κωνου τομης κατασκευαζομενα πυρια κατα τον προυποδεδειγμενον τροπον ῥᾳδιως ἀν ἐξαπτοιτο προς | ||
σφοδρα λοιδοροι . πομπεια δε λεγεται τα εἰς τας πομπας κατασκευαζομενα σκευη , ὡς ὁ αὐτος ῥητωρ κατ ' Ἀνδροτιωνος |
ὁτε οὐχ οὑτως , ἀλλ ' ἑτερως ἀποκρινομεθα προς τας ἐρωτησεις , οἱον : ἡμερα ἐστιν ; και οὑτως : | ||
θαυμαζεις εἰ ἐπι μεγα ἠρθη το χρηστηριον , ὁρων τας ἐρωτησεις των προσιοντων συνετας και πεπαιδευμενας ; Ὁλως δε ἀσπονδος |
ἀπο της μεσουρανησεως μεχρι της ἀνατολης διαστημα τῳ ἀπο της μεσουρανησεως μεχρι της δυσεως δια την λοξοτητα του ζῳδιακου κυκλου | ||
πλατικην παραλλαξιν δεοντως λαβῃ , ἐπι μεν της των τροπικων μεσουρανησεως ἐγγιστα την ληψιν αὐτης πεποιηται , περι μεντοι το |
ἀν εἰη ἀτοπον ; Ἡ λαλια κεφαλης μεν ἐχει τι συμπληρωτικον και βαρους ἐμποιητικον : ἐστι δε και δυναμεως καταλυτικη | ||
δε κυμινον και δια την πληκτικην ἀποφοραν της κεφαλης ἐστι συμπληρωτικον . Ἀφθης δε γενομενης μικρας μεν ἐσχαρας οὐσης μελιτι |
κυων οὑτος τι ἐθελει ; περιεισι γαρ με προσκνυζομενος τοις ποσι και παρεχων το οὐς ἁπαλον τε και πρᾳον . | ||
ἐξεσσυτ ' ἀυτμη : ὡς των μαρναμενων μεγ ' ὑπαι ποσι γαια πελωρη ἐβραχε , θεσπεσιου δε δι ' ἠερος |
δηλωσει . βλαβαι δ ' ἐξ ὑπνων εἰσιν αἱ ταις ὠφελειαις ἐναντιαι , το τε τον πυρετον ἠ μη λυεσθαι | ||
, τον δε ἐπι γηραος οὐδῳ . Θεος ἐπ ' ὠφελειαις συστελλει και ἐπι μακροτατον προαγει τον βιον . Εἰ |
, δια την νικην . ἠ οὑτως : ἐπιθετον της νικης της ἐπωνυμους ποιουσης . ἠ της ὀνομα φερουσης και | ||
παραβοηθησας δε τοις ἡττημενοις και το δευτερον αἰτιος γενομενος της νικης ἁπαν ἐτρεψατο των πολεμιων το στρατοπεδον , ὡστε πασι |
αἱ κατα φιλοσοφιαν αἱρεσεις . δευτερον τις ἡ διαιρεσις των Ἀριστοτελικων συγγραμματων πολλων ὀντων , χιλιων τον ἀριθμον , ὡς | ||
φιλοσοφων αἱρεσεις ὠνομασθησαν , φερε δευτερον και την διαιρεσιν των Ἀριστοτελικων συγγραμματων ποιησωμεθα . τουτων οὐν τα μεν ἐστι μερικα |
το κλεινον ἠλθομεν Φοιβου πεδον , τρεις μεν φαεννας ἡλιου διεξοδους θεαι διδοντες ὀμματ ' ἐξεπιμπλαμεν . και τουθ ' | ||
πεπραγμενων το περας , αἱτινες σπουδῃ και αὑται παρα τας διεξοδους ἐγγυθεν προσορμισθεισαι ἐπεμπον τῃ πολει τους βαρβαρους , τα |
νικης . σεσημειωται ὁ τοπος προς τα περι των Μολιονιδων ζητουμενα . . οἱ δ ' ἀρ ' ἐσαν διδυμοι | ||
ἐν τε ταις ἠρεμιαις και ταις ἡσυχιαις μαλλον εὑρισκομεν τα ζητουμενα και κατα τας ἀναγνωσεις αὐτας , ἀν σφοδρα τισιν |
ἰσασι και τα παιδια τα ἐκ των διδασκαλειων και των ῥητορων τους παρ ' ἐκεινων μισθαρνουντας και των ἀλλων τους | ||
πρεσβεις ὁποτε προς τας πολεις πεμποι , των μεν ἀλλων ῥητορων εἰ τινας ἡ των Ἀθηναιων πολις ἀνταποστελλοι τῃ πρεσβειᾳ |
ἠω εἰχον κερας αὐτοι Μιλησιοι , νεας παρεχομενοι ὀγδωκοντα : εἰχοντο δε τουτων Πριηνεες δυωδεκα νηυσι και Μυησιοι τρισι νηυσι | ||
δε οὐδεν ἐπλεονεκτουν ταις μηχαναις οἱ πολεμιοι , ἀθυμιᾳ δη εἰχοντο , και βουλην τιθεμενοις ᾑ δει πολεμειν , ἐδοκει |
ἀφθιτον αἰει θειναι , και φυλακαις τε σεβειν θυσιαις τε χοροις τε . ἐστ ' ἀν γαρ ταδε σεμνα καθ | ||
' ἀλληλων πασας τιθεις συνιεναι , ἐν ἑορταις , ἐν χοροις , ἐν θυσιαισι γιγνομενος ἡγεμων : πρᾳοτητα μεν ποριζων |