των Ἀραβων χωρα ἐλαχεν : ἀει γαρ εὐωδης και τεθυμιαται ἐπιθυμητον και καλον και ἡδυ μυριζει , ἠ θυου ἠ | ||
το ἐναντιον , θαλασσα μεσον δυο γαιων . ἱμερτον : ἐπιθυμητον , ἡδυ , καλον . ἰλυν : ῥυπον . |
τουτου ἐλεγον ἐπιθυμειν . Ἀλλα τι δη ἐστι ποτε οὑ ἐπιθυμεις ; οὐ των πολιτων φῃς ἀρχειν ἐπιθυμειν ; Οὐ | ||
ποιητης κωμῳδιων , ὁς μη ἀκουειν ὑπεκρινετο . Μυῤῥινων ἀρχης ἐπιθυμεις : μυῤῥιναις γαρ στεφανουνται οἱ ἀρχοντες . Μυς λευκος |
ἀποφηνασθαι εἰναι περι ἀρετης και δικαιοσυνης : ἐπι πλειον δε προστηναι του λογου Μητροδωρον τον Λαμψακηνον , γνωριμον ὀντα αὐτου | ||
, ὁσας ἐγω . . ἐπι πλειον δε [ ] προστηναι του λογου Μητροδωρον τον Λαμψακηνον γνωριμον ὀντα αὐτου , |
ἀπειθουσαν . Δηλον . Και μην τουτο γε οἱ πολλοι προσταττουσιν τοις νομοθεταις , ὁπως τοιουτους θησουσιν τους νομους οὑς | ||
ἰατρῳ δια τουτο πειθονται . οὐδε γαρ ἀλλ ' ἀττα προσταττουσιν οὑτοι ἠ τα συμφεροντα αὐτοις . οἱ δε γε |
ταχειαν πλοκην του ὀνοματος . ὡν : των πατερων . ἐπιγιγνομενοις : παισιν ἡμων δηλονοτι . Γνωμῃ : βουλῃ . | ||
ἀκροπολει παρα τῃ θεῳ , ἱνα σῳζηται ἡ δωρεα τοις ἐπιγιγνομενοις και ᾐ ἐξελεγξαι ὁτου ἀν ἑκαστος ᾐ συγγενης . |
ὀρθην κλιμακα ἑλκομενον ἀκολουθειν ποιει και την πεπερονημενην , και ἐπαιρεται τοσουτον ὡστε κἀκεινην ὀρθην ποιησαι , και οὑτως λαμβανει | ||
αὐτου Ἀριστοφανους : Ὑπο γαρ λογων ὁ νους γε μετεωριζεται ἐπαιρεται τ ' ἀνθρωπος : οὑτω και ς ' ἐγω |
τραχεια κοὐκ εἰθισμενως λαλεις ; στωμυλου δε ἀγεννους πραγματα αὐτῳ παρεχοντος ἐφη : ἀκολασθ ' ὁμιλειν γιγνεται δουλων τεκνα . | ||
τε μη εὐπνους , οὐκ ἀν ἐχοι την ἀπο του παρεχοντος ἀνεμου συλληψιν προς τον σκεδασμον των ἀχυρων : μετα |
δε ἐτυγχανε αὐτος ἐων Μαρδονιος , ἀπ ' ἱππου τε μαχομενος λευκου ἐχων τε περι ἑωυτον λογαδας Περσεων τους ἀριστους | ||
Νεοπτολεμος καταδραμουσαν ἐπι τας ναυς ἰταμωτερον και πειρωμενην ἐμπρησαι , μαχομενος ἐκ της νεως ναυμαχῳ δορατι , και Ἀλεξανδρος ἀποθνῃσκει |
αὐτοις , ὡς ἀξιος ὠν της των βασιλεων φροντιδος . προχειρισαμενος δε των φιλων τους εὐθετωτατους και δους χρηματα δαψιλη | ||
θησω δε και ταυτης παραδειγματα της ἁρμονιας , ποιητων μεν προχειρισαμενος Σαπφω , ῥητορων δε Ἰσοκρατην . ἀρξομαι δε ἀπο |
] προφερονται τοὐνομα φησι Τρυφων ἐν τῳ δευτερῳ Περι Ἀττικης προσῳδιας : ἐξανεψιοι ὡς ἀμεριμνοι , ἀναστελλομενηςφησιντης ὀξειας ἐκ του | ||
ἐν πασῃ βιαιῳ ἐργασιᾳ πρεποντως ἀν μιμησαιτο φθογγους τε και προσῳδιας , και ἀποτυχοντος ἠ εἰς τραυματα ἠ εἰς θανατους |
ἐξω πυλων οὐ πανυ θραττει με , ἐπει οὐδε τοις προσταταις συνεχαιρον , ἡνικα περιειργαζοντο : δεισθω δ ' ὑπερ | ||
Ἑλληνικον ἐκινηθη , διαφορων οὐσων ἑκασταχου τοις τε των δημων προσταταις τους Ἀθηναιους ἐπαγεσθαι και τοις ὀλιγοις τους Λακεδαιμονιους . |
του τριτου ἐννατημοριου : κατα τουτον γουν τον τροπον ὀφειλεις ἐπιγνωναι τους κυριους των ἐννατημοριων πασης χρησεως . Ἀλλα και | ||
ἡ Ἑκαβη . ἀπο γαρ της ἐκβολης του ξιφους ἐχρην ἐπιγνωναι την διαθεσιν του ἀνδρος , ὡς ἐν τῃ Ἀνδρομαχῃ |
ἐκτασιν ἀητον , οἱον ” τω τ ' ἐκ Θρῃκηθεν ἀητον ” , ἐξ οὑ και το τριτον των πληθυντικων | ||
μαρτυρειν τῃ δια του η γραφῃ και το „ Θρῃκηθεν ἀητον „ [ ἠγουν ἐκ Θρᾳκης πνεουσι ] . και |
ἀν μεν οὐν και νυν ἐχειν με φῃ , τινος παραδοντος ἐρωτατ ' αὐτον , και καθ ' ἑκαστον παρασχεσθαι | ||
εὐρυσθενης , ὁταν τις ἀρετᾳ κεκραμενον καθαρᾳ βροτησιος ἀνηρ ποτμου παραδοντος αὐτον ἀναγῃ πολυφιλον ἑπεταν . ὠ θεομορ ' Ἀρκεσιλα |
ἐφ ' ἡμας . και οἱ μεν τινες αὐτῳ των παραγενομενων οὐκ ἠθελησαν συνεξαμαρτειν , Σιμων δε οὑτοσι και Θεοφιλος | ||
δʹ φησιν αὐτην κατοικισθηναι ὑπο Ἀθηναιων των μετα Μιλτιαδου ἐκει παραγενομενων . Κριωευς : Δημοσθενης ἐν τῳ προς Φαινιππον . |
, ἐναυμαχουν , πολλους μεν ὁπλιτας ἐχοντες ἀμφοτεροι ἐπι των καταστρωματων , πολλους δε τοξοτας τε και ἀκοντιστας , τῳ | ||
σωματα τοις κινδυνοις παραρριπτοντων . οἱ μεν γαρ ἐπι των καταστρωματων ὑπο του πληθους των εἰς αὐτους φερομενων βελων κατετιτρωσκοντο |
: ὡστε οὐκ ἐλαχιστον ἐν ὑμιν ἐστι μερος ὡς πλειστους ἐπιθυμειν των παροντων νυνι πραγματων . και ταυτα ὁτι οὑτως | ||
την ἀπιστιαν το τε παραδοξον και το λιαν οὑτως ἐχειν ἐπιθυμειν . φυλαττομενοι γαρ , μη τυχωσι ματην τοσαυτης ἀπολαυσαντες |
και τοις δουλοπρεπεστατοις ἀναγκαζονται , σκαπτοντες , γεωπονουντες , βαναυσους ἐπιτηδευοντες τεχνας , ὑπηρετουντες ἀοκνως ἑνεκα του παρατρεφεσθαι , πολλακις | ||
τοιαυτα , ὡς ὁ λογος . Ὡς δε και οἱ ἐπιτηδευοντες ἀδυναμιᾳ του ἀδικειν ἀκοντες αὐτο ἐπιτηδευουσι , μαλιστ ' |
ὑπνῳ τοιηνδε ἰδοντα αὐτον οἰχεσθαι φευγοντα . Ἐδοκεε οἱ ἀνδρα ἐπισταντα συμβουλευειν τους ἱρεας τους ἐν Αἰγυπτῳ συλλεξαντα παντας μεσους | ||
. Τα ἐκ τοκου και διαφθορης πολλα ὀξεως ὁρμησαντα , ἐπισταντα , δυσκολα : ῥιγος ταυτῃσι πολεμιον , και κοιλιης |
οὐδεν των πραττομενων καλον . Ἑνος ἐτι μνησθεις ἀνδρος , στοχαζομενος του μη μακρηγορειν , ἐπι τα ἀκολουθα των λογων | ||
δυνησομενων βεβαιωσαι τας προθεσεις , ἀλλα της εὐκαιριας των γραφομενων στοχαζομενος , ὡς και περι των ἀλλων ἐποιησα . οὐ |
διαπερωντα . . , . ἐναυλους δε τους ποταμους τους ἐπιμηκεις . . τοισι δε μυθων ἠρχε Ποσειδαων ἐνοσιχθων : | ||
ὀφθαλμους σκοτεινους μικρους ξηρους κοιλους ὑπορρεοντας ἀτενεις , παρειας στενας ἐπιμηκεις , γενειον μακρον , στομα ἀθυρον ἀκλειστον ὡς διεσχισμενον |
τοις φιλοις χρησιμον εἰναι , ἐπειδη δε προς τα κοινα προσελθειν ἐδοξε μοι , τοιαυτα πολιτευμαθ ' ἑλεσθαι ὡστε και | ||
ὀκνων , τοις δε πεπλασμενοις και σκυθρωποις ὀκνησειε τις ἀν προσελθειν πρωτον . οὐδεν οὐν ἀλλ ' ἠ προβλημα του |
των γυναικων ἀνακειμενοι ὑπο τῳ αὐτῳ ἱματιῳ . Θεοπομπος : ἐπινομεν μετα ταυτα . . . . . . κατακειμενοι | ||
] φιλοφρονουμενοι ὡς ξενοι πολυτελεσι βρωμασι και πομασι και ἀκοντες ἐπινομεν , κινουμενοι ὑπο των Περσων . χρυσιδων : χρυσων |
: την γουν Λυδιον ἁρμονιαν παραιτειται , ἐπειδη ὀξεια και ἐπιτηδειος προς θρηνον . ᾑ και την πρωτην συστασιν αὐτης | ||
ποιοτητος . ἐξωθεν δε και αὐτος ὁ της θριδακινης χυλος ἐπιτηδειος , ἀλλα και ἀειζωου και σερεως και ἀνδραχνης και |
καταγοητευον ἡμας , ὡς ἀν μη δια μικραν ἀπολαυσιν και προσκαιρον ῥᾳστωνην λαθωμεν τα αἰσχιστα ἑαυτοις περιποιησαμενοι . οὐ γαρ | ||
διαφερει , ⌈ καθοτι [ ὁτι ] το μεν ψηφισμα προσκαιρον ἐστι και κατα μονην κρατει και ἐνεργει την ἀμφισβητησιν |
πονος καθ ' ἁπαν το σωμα , γαστρος δε το κατωτερον του ὀμφαλου , και βριθος γινεται ἐν τῃσι μητρῃσι | ||
κομην δε ἐχουσι μακροτατην μεχρις ἐπι τα γονατα και ἐτι κατωτερον , και πωγωνα μεγιστον παντων ἀνθρωπων . ἐπειδαν οὐν |
τουτοις συσχηματισθῃ ὑπο πειρατων ἠ λῃστηριων ἠ κακουρ - γων ἀπολλυμενους , ἐπι δε των μελεοκοπουμενων και ἀτελων ζῳδιων ἠ | ||
προς Ἀθηναιους θανατος ἐστω . Ἡγητοριδης Θασιος ὁρων πολλους πολιτας ἀπολλυμενους μακρῳ πολεμῳ και λιμῳ βροχον τῳ τραχηλῳ περιβαλων ἐς |
και τον ἀρτον ὠνομασθαι , ὡς φησιν Ἀπολλοδωρος . ἀελπτον ἀνελπιστον , και ἀελπτεα τον ἀνελπιστον . ἀεικισωσιν ἀεικιᾳ περιβαλωσιν | ||
ἀφωνος ἐγενετο , και τις ἀχλυς αὐτου κατεχυθη προς το ἀνελπιστον , μολις δε ἀνενεγκων “ ἡκετω ” φησι . |
Ὁ οὐν ἐν τῳ ὁλῳ και συνθετῳ λαμβανει μετα των ἐποντων ἀναλυσασα ἐκεινα και χωρισασα , ὁ καταλειπει ὁ λογος | ||
. ] Ἀναγκη παραδιδουσα ἠ παραλαμβανουσα ἐν χρηματιστικοις τοποις ἀγαθοποιων ἐποντων ἠ μαρτυρουντων οἰκειωσεις μεν ἐπαγει και μειζονας συστασεις και |
Ἀλλ ' οὐκ ἀξιον , ἐφη , ἀνδρασι καλοις κἀγαθοις ἐπιταττειν : τα πολλα γαρ αὐτων , ὁσα δει νομοθετησασθαι | ||
θεων : τον αὐτον δε τροπον και περι της σοφιας ἐπιταττειν ἠγουν πολυ θειοτερας και τιμιωτερας αὐτης ἐπιδεικνυσιν . Ἐπει |
και καθαρωτατων δογματων γενομενην αὐτην ὡς ἱερειον το καλλιστον ἀναγειν προστετακται , πιονα και λιπωσαν , θειῳ φωτι χαιρουσαν και | ||
ἀκουσαι , τι βουλεται Γαιος ἐπ ' αὐτῳ και τι προστετακται τοις ἡκουσι και τι παραυτικα μελλησει ὑπομενειν : δεινος |
, οὐδεν θαυμαστον ἀνους οὐσα και ἀναισθητος εἰ πραξει το προστυχον ἑκαστοτε ἐν ἑκασταις των πραξεων . Ἀληθη λεγεις . | ||
του προς ἐκεινον θυμου . τοιουτον ἐστι συκοφαντια : το προστυχον ἀει προφασιν ποιειται διαβολης . Ἀλλ ' ἐπηγγειλω , |
ἐν τῳ φρουριῳ τῳ ἐν τῳ Πλημμυριῳ . την γνωμην προσεχοντων : τον νουν . ʃ την ναυμαχιαν θεωρουντων . | ||
εἰς τας ἑκαστῳ καθηκουσας ταξεις . των δε Μακεδονων οὐ προσεχοντων τοις λογοις , ἀλλα και προσαπειλουντων τοις πρεσβευταις Εὐμενης |
ἐπι των ἀστρων ἐπιτολαις και δυσεσι των περι τον ἀερα μεταβολων γινομενων . Ὁ δε μαθηματικος και φυσικος ἑτεραν ἐχει | ||
τε και διαχωρουμενη φαινεται . τῃ μεν οὐν ταξει των μεταβολων και ἡ ταξις προεισι της ἐπικρατησεως , τοὐναντιον δε |
ἰδιως . ὁτι και ἐν τῃ του ἀριθμου φυσει ἡ τριας διατεινει : περιττου μεν γαρ εἰδη τρια , το | ||
μεν και οἱον μονας ἀνθρωπος , δυας δε οἰκος , τριας δε κωμη , τετρας δε πολις . το γαρ |
ὠν : την γαρ τοιαυτην φυϲιν του ϲωματοϲ οὐ χρη μεταγειν ἐφ ' ἑτερον ἐθοϲ , οὐδε ὁλωϲ ὁϲοι δια | ||
ἐποιησε . Διο δει ἀναλαμβανοντα τουτεων των προειρημενων ἑκαστα , μεταγειν την σοφιην ἐς την ἰητρικην και την ἰητρικην ἐς |
, τοις δε δειλια γενηται . Τας δε ἐξελιξεις ἠτοι ἐπιστροφας ἐν ταις ὑποχωρησεσι μη δι ' ὀψεως αὐτων ποιεισθαι | ||
ζωην , ἀλλα προς μεν ἑαυτο τοιαυτα ἐπιδεικνυται τας τρεις ἐπιστροφας : προς δε το πρωτον πως ; γνωστικη μεν |
και τουτου συνηθους , ἀκουεσθε δε ὑπο μυριων ἐθνων οὐκ ἐπισταμενων ὑμας , και ὁρατε μεν τρεις ἠ τετταρας ἡνιοχους | ||
ἠ πυκτευοντα των ἀλλων ἁπαντων [ οὐδαμως ] ὁ των ἐπισταμενων ἐπαινος ἡδιστος τοις εἰδοσι και πλειστης σπουδης ἀξιος : |
και τας ἐπιληπτους και ὑπαιτιους πραξεις , αἱς ἀγνοιᾳ των συμφεροντων ἐνεχειρουμεν . ταυτ ' οὐν ἁπαντα ὁ ἱερωμενος ἐλεγχος | ||
τα οὐν φαινομενα , ἠτοι ὡς φαινομενα προς εὑρεσιν των συμφεροντων λαμβανεται και παντα ἐσται χρησιμα , ἠ οὐ . |
πιστευσας ἐνεκαλυψαμην . ὁ δε ἀρχεται τερατευεσθαι και λογον τινα καταλεγειν : ἁμα λεγων περιαιρει τα μαγγανευματα τα ἐπι τῃ | ||
λοιποι ποιηται περι αὐτου ἐξηγουνται . τι μοι το λοιπον καταλεγειν περι των υἱων αὐτου , Ἡρακλεα μεν ἑαυτον καυσαντα |
' Ἀντωνιου προαγορευσει , στρατηγου τε σφων γεγονοτος και ὀντος ὑπατου : και οἱ μεν αὐτων ἐπανελθειν ᾐτουν εἰς τα | ||
τῃδε και τῃδε νικαις τε και ἡτταις ταλαντευομενα διεμεινεν : ὑπατου δε θανατος ἐγενετο και πρεσβευτου δις ὑπατευσαντος και ἀλλων |
δια τουτο μετα την του πρωτου σφαγην οὐδεν περι των λειπομενων τουτων ἠξιωσα . ἐλογισαμην γαρ κατ ' ἐμαυτον , | ||
ὀπισω δια το και εἰς τοὐμπροσθεν . και ἐπι των λειπομενων δυειν διαστασεων ὁ αὐτος λογος . εἰ δε εἰς |
ποτε ᾠδῃ και μελει τον κατα της ψυχης ἐχοντα τι προσαντες και ἀλγεινον . Ἐχει δε ἀρα ὁ κυκνος οὐ | ||
. τοτε οἱ μεν ἀλλοι της ὁδου το δυσκολον και προσαντες καταπλαγεντες ὑποκατεκλινησαν και την μακραν και λειαν παρεκαλουν αὐτον |
ζῃ το γεννηθεν και τρεφεται ι σωζῃ της κατηγοριας α ἐπιβαλεσθαι ὡρα [ ἐστιν ] ἁπαξ μονον β ἐαν πλευσῃς | ||
: Ἱερωνυμος δε φησι και Σκυθινον τον των ἰαμβων ποιητην ἐπιβαλεσθαι τον ἐκεινου λογον δια μετρου ἐκβαλλειν . . : |
χρονω , προνοια δε τω μελλοντος , αἰσθασις δε τω παρεοντος . διο δη δει τον ὀρθως και καλως βιοτευεν | ||
ἐξ αὐτου ἐδωρηθη , παραστηναι και ῥυσασθαι μιν ἐκ του παρεοντος κακου . Τον μεν δακρυοντα ἐπικαλεεσθαι τον θεον , |
πλαγιου ὁμιλειν οὐτ ' ἐπιστρεψας προς αὐτους το προσωπον οὐτε προσεχων , ἀλλ ' ὁμοιως διοικων ἁ ἐν χερσιν εἰχεν | ||
τους ῥητορας ἐξεστιν ἰσως εἰπειν τουτο γε ὡς κἀν παις προσεχων φωρασειεν , ἱνα μη ἐλεγξειε λεγω . διδωσι γαρ |
. ὀντων δε αἰθεριων ζῳων , και κατα πολυ των ἐπιγειων ὑπερφερειν δοκουντων τῳ ἀφθαρτα εἰναι και ἀγεννητα , δοθησεται | ||
και ἀφοδον τοσαυτη παραλλαγη και ἐπι τα ἐναντια μεταβολη των ἐπιγειων θεωρειται ; ἀλλα τα φυτα μεν και τα ἡμετερα |
πυα ἀποχωρεουσιν ὑγιαζεται ἡ νουσος . Τοις μελαγχολικοις μετα φρενιτικων ἐχομενοις αἱμοῤῥοϊδες ἐγγενομεναι ἀγαθον . Ὁσοι μαινονται , αὐτοματοι ἠ | ||
την αὐτην δυναμιν ἐχοντος πραγματος ἐν ὀλιγανθρωπιαις ὑπο πολλης ἀποριας ἐχομενοις , γευσαμενοις δε και ἀναγκασθεισι χρησασθαι τοις συσσιτιοις ἐδοξεν |
τε οἱ ἡνια χερσιν . ἐν νυσσῃ δε τοι ἱππος ἀριστερος ἐγχριμφθητω , ὡς ἀν τοι πλημνη γε δοασσεται ἀκρον | ||
τῳ στηθει : ἐσχατον δε μεσουρανουσι του τε Περσεως ὁ ἀριστερος ὠμος , ὑπολειπομενος του μεσημβρινου ὡς δυο μερη πηχεως |
διατηρουμενης της παρθενιας , διελθοντων δε των ἐτων των της στρατειας προσιεναι μεν τοις ἀνδρασι παιδοποιιας ἑνεκα : τας δ | ||
εἰπειν ἐχων παραλειπω , ναυμαχιας , ἐξοδους [ πεζας , στρατειας ] και παλαι γεγονυιας και νυν ἐφ ' ἡμων |
εἰς Ἀμβικας χωριον , των δε πεζων ἐνιοι μεν νυκτος ἐπιγενομενης διεδρασαν , οἱ δε πλειους καταλαβομενοι λοφον και την | ||
πολλα μεν δυσεντεριας μεγαλης προηγησαμενης και τῃ κακοηθει ἑλκωσει οὐλης ἐπιγενομενης πυκνης τε και λειας . ἐπειτα δε τῃ μεν |
μεν γαρ ἀλλαι γυναικες μισθον της αἰσχυνης ἐχουσι την της ἐπιθυμιας ἡδονην , ἐγω δε ἡ δυστυχης την μεν αἰσχυνην | ||
τοιουτος ἐν ἑαυτῳ , οὐδε εἱς ἀλλα διπλους τις , ἐπιθυμιας δε ἐπιθυμιων ὡς το πολυ κρατουσας ἀν ἐχοι βελτιους |
, φησι , ποιουμεν Ποσειδωνιαταις τοις ἐν τῳ Τυρσηνικῳ κολπῳ κατοικουσιν . οἱς συνεβη τα μεν ἐξ ἀρχης Ἑλλησιν οὐσιν | ||
, ἀκρωτηριον της Λυδιας οὑτω καλουμενον . * ναιουσιν : κατοικουσιν οἰκουσιν Κιλβις ὀρος Λυδιας ἠ τοπος ἠ ποταμος , |
ἀθροαις τιμωριαις , ἀνεμῳ και ἡλιῳ και τῃ ἀπο των παριοντων αἰσχυνῃ και τοις ἐκκρεμαμενοις ἀχθεσι , βιαζομενοι χαλεπως ἀπαγορευωσιν | ||
και θεωρουσαι ἀπο του ὑψηλου και εὐορμιστου τοπου , πολλων παριοντων την ἡδειαν ἐπανοδον ἡρπασαν , τῃ τηκεδονι φθινειν ποιουσαι |
, οὐκ ἐξ ὡν ἑορακαθ ' ὑπειληφοτας , ὁμως την δικαιαν εὐνοιαν διασῳζειν , Λυκουργῳ δ ' οὑτως ὑπογυου και | ||
βασιλευς πραϋναι βουλομενος του Παυσανιου την ἐπι τῳ παθει γεγενημενην δικαιαν ὀργην δωρεας ἀξιολογους ἀπενειμεν αὐτῳ και κατα την σωματοφυλακιαν |
δι ' ἡν ἐλυπησε τον Δια . χρειων ἑξειης : μαντευομενος πασιν ἐφεξης και τελειως . παρατιθησι δε αὑτου τας | ||
οὐ παρακελευομενος ταυτα λεγει , ἀλλ ' εἰκαζων και οἱονει μαντευομενος , ἐπει και εὐκτικῳ ἀλλ ' οὐ προστακτικῳ ἐχρησατο |
. τας μεν προσταττει ὑδροφορειν , τας δε ἐνδον κηρια διαπλαττειν , την γε μην τριτην μοιραν ἐπι την νομην | ||
δυναμεσιν , αἱς το θνητον ἡμων της ψυχης μερος ἐδωκε διαπλαττειν μιμουμεναις την αὐτου τεχνην , ἡνικα το λογικον ἐν |
. τελος δε προαγει ἠδη τεθνηκοτα τον Ἀχιλλεα και ποιει μαχομενον : οὐκ ὀντων δε ὁπλων , ἀλλα του Ἑκτορος | ||
ἀφωνος καθηται . και ἐν αὐτῳ δε τῳ προλογῳ το μαχομενον ἐστι : Μηδεια δ ' ἡ δυστηνος ἠτιμασμενη βοᾳ |
μειωθεντος , καιπερ και πεψεως τινος ἐν τοις οὐροις ἀρξαμενης ἐπιφαινεσθαι , τοις σπλαγχνοις ἐπιβαλλειν , ἐαν ᾐ χρεια , | ||
σεσημειωται : ὁ μεντοι Σωσιβιος ἐμπαλιν οἰεται οὐκ εὐμενως αὐτην ἐπιφαινεσθαι . Πολεμων δε κ . τ . λ . |
Πηνελοπης , οἱον : ἀχρειον ἡ δ ' ἐγελασεν , ἐπιπλαστον διανοιγειν ' . . . . ἀχρι : ἑως | ||
ἐχοντας ἀνεσταλ - μενας , κρυψιφρονας , ὑποκρισει ἐξαπατωντας , ἐπιπλαστον ἐπιεικειαν ἐχοντας , μυκτηρας πλατεις ἐχοντας , παχυαυχενας , |
παροντας εὐχαι τε προς θεους . ἐχθρος μεν ὁ λουτρου μεμνημενος , ἐχθρος δε ὁ δειπνου , και φυγη μεν | ||
ὀνομα Σαλαμινος κλυειν : φευ , των Ἀθηνων ὡς στενω μεμνημενος . στυγναι γ ' Ἀθαναι δαϊοις : μεμνησθαι τοι |
του ὀστεου , ἠν ἐν τεσσαρακοντα ἡμερῃσιν ἀποστῃ , καλως ἀποστησεται : ἐνια γαρ ἐς ἑξηκοντα ἡμερας ἀφικνειται , ἠ | ||
και τα ἀπο των ἀλλων βεβαιως ἑξουσιν . οὐδεις γαρ ἀποστησεται , γνους Μιτυληναιους δεδουλωμενους φ ἡ προσοδος : των |
ἐστιν ἀπο του οἰγω και οὐκ ἀπο του ἀνοιγω , κανονιζεται οὑτως : οἰγω οἰξω ᾠχα ᾠγα , Ἀττικως ἐῳγα | ||
Το ἐαν τετυφω χρονου μεν ἐστι παρακειμενου και ὑπερσυντελικου , κανονιζεται δε ἀπο του ὁριστικου ἐνεργητικου παρακειμενου του τετυφα : |
ἐναντια . Ταυτα λεγων ὁ Μιλτιαδης προσκταται τον Καλλιμαχον : προσγενομενης δε του πολεμαρχου της γνωμης ἐκεκυρωτο συμβαλλειν . Μετα | ||
μεν σφισιν ὑπαρχουσης , εὐταξιας δ ' ἐς τα ἐργα προσγενομενης : ἐπιδωσειν γαρ ἀμφοτερα αὐτα , την μεν μετα |
ἁβροτιμων ] των λιαν τιμιων . προκαλυμματων ] ἠτοι των περιεχοντων και περικαλυπτοντων αὐτον οἰκων . Ζεφυρου ] ἐξ ἑσπερας | ||
πασι τοις ἐν συνοχῃ οὐσιν : ἀπολλυμενα γαρ ταυτα των περιεχοντων το σωμα κακων ἀπωλειαν σημαινει . τοις δε ἀλλοις |
, και την τρυφην ἀποθωνται : ὁ νυν ἐγω πεποιηκα ἐπιμεινας τῃ νηι . παλιν δια τι διδωσι τῳ ἐπιμειναντι | ||
: οἱον ἀποκηρυκτος μη μετεχετω των πατρῳων , και ὁ ἐπιμεινας χειμαζομενῃ νηϊ δεσποτης ἐστω της νεως : ἀποκηρυκτος ἐπεμεινε |
ἀρχῃ . μετα δε την ἀποτεξιν ὡς οὐκ ἐχουσαν ὑλην ἐπιτηδειαν , οὐκετι δυναται διαπλαττειν τουτων τι . ταυτην οὐν | ||
τῃ προϲ ἀλληλαϲ των χειρων τριψει πληρωθειϲαν την φλεβα την ἐπιτηδειαν τῃ χρειᾳ διελειν ἐπικαρϲιωϲ καθ ' ὁλον αὐτηϲ το |
γαρ ἠν αὐτου της διδασκαλιας το σχημα . και των προσιοντων οἱ μεν ἐκαλουντο μαθηματικοι , οἱ δ ' ἀκουσματικοι | ||
λογοι μαρτυρωσιν εἰναι τεχνῃ . ὡσπερ γαρ ἀκουειν δοκω τινων προσιοντων και διαμαρτυρομενων λογων , ὁτι ψευδεται και οὐκ ἐστι |
δημευσιν , ὡς παρα τους ὁρκους και τας συνθηκας , διεξιοντος . τα γαρ ἐπι των ἱερων συνομολογηθεντα τοις πατρικιοις | ||
' ἐστιν τοις ἐπιτηδειοις ἡμιν , ἁ συνισμεν πολλακις τουτου διεξιοντος ἀκηκοοτες , λεγειν και διδασκειν ὑμας , ἱν ' |
οὑς ἡδιους ποιησει φανεις ὁ δειξων τοις ὑπ ' αὐτον ἐσομενοις ἐν αὑτῳ τον πατερα . Πολλα ἀγαθα γενοιτο και | ||
χειμωσι και ἐχθροις τοις μεν οὐσι , τοις δ ' ἐσομενοις ὑποκειμενους , ἀλλ ' οἰκοι μενοντας και την ὑμετεραν |
τουτο ποιουσα συνεχωςλεγω δε συνεχως κατα τον χρονονὑπερβαινουσα μεν τους περιεχομενους ὑπο των τασεων τοπους , ἱσταμενη δ ' ἐπ | ||
διαστασεις θεωρου - μενους και οἱον ὑπο μηκους και πλατους περιεχομενους , τους δε ὑπο τριων στερεους , ὡς και |
και ἀλλα ἀλλων αἰτιατοτερα τε και μερικωτερα ἀπο των προτερων κατιοντων ἐπι τα ὑστερα . ἀλλα περι μεν αἰτιων και | ||
ἑκαστης οἰκιας . και γαρ τα πληθη δια την των κατιοντων ἀει βασιλεων ἀρεσκειαν εὐθετως εἰχε προς τας μεταβολας . |
ἀδικειν , και τα ἐπι τουτοις τιμηματα ἐλυσαν : και συντελειας μεν Λακεδαιμονιους της ἐς το Ἀχαϊκον οὐκ ἀφιασι , | ||
. Των μεν οὐν τριων υἱων του Νωε και της συντελειας αὐτων και γενεαλογιας , ἐγενετο ἡμιν ὁ καταλογος ἐν |
το ἀναγκαιον εἰσιν . ἑνι μεντοι νομου διαταγματι τοις ἀκουειν ἐπισταμενοις ἑκατερον ὡν εἰπον ἐναργεστερον φανειται δεδηλωκως : ” ἐαν | ||
νη τους θεους , πολλην ὑμιν εἰχον της ἀθυμιας συγγνωμην ἐπισταμενοις , ὡς ἀσπονδον και ἀκηρυκτον ταις πολιτειαις ἡ τυραννις |
Το τε γαρ ὡς ἐπι το πολυ και συνηθες των κατηγορηματων οὐ μονον φυσικωτερον , ἀλλα και τοις πλειστοις εὐπαρακολουθητοτερον | ||
τι ἀρατικον : τας γαρ περι αὐτοτελων και ἀξιωματων και κατηγορηματων πραγματειας ἡδ ' ἐστιν ἡ συνθεισα . ἡμιφωνον δε |
των συμμαχων γνωμας ἀριστας βασιλεϊ ἀπεδεξατο . Των δε κατελεξα πολιων ἡγεμονευειν αὐτην το ἐθνος ἀποφαινω παν ἐον Δωρικον , | ||
φορεον και θαπτον ἑκαστοι , τους δ ' ἐξ ἀλλαων πολιων οἰκονδε ἑκαστον πεμπον ἀγειν ἁλιευσι θοῃς ' ἐπι νηυσι |
ἐν τῳ δις δια πασων , ἑκατερου τουτων ἐναργεστατα συμφωνοτερου καθισταμενου του δια πασων και δια πεντε μαλα εἰκοτως . | ||
εἰς το ᾠδειον το προς τῳ λιμενι και διατριβην αὐτοθι καθισταμενου , εἰτε δη κατα ψηφισμα εἰτε και οὐκ οἰδ |
Πλατων εὐηθως ἠπορησε , και μαλιστα τας ἐν τῳ Σοφιστῃ μετιων ὑποθεσεις . ἐπειτα τι κοινον ἐχει το μη ὀν | ||
την δικην ἐχει , ἀνεστιος , ἀλητης , διαιταν θηριων μετιων : ὡς κἀν τουτῳ γεωργιαν θαυμασιωτεραν εἰναι , τῳ |
παρα το φθειρειν ἑκοντα τον σοφιστην την εἰρημενην ἐν τοις κατηγορουμενοις διαστολην και τα πη εἰτ ' οὐν συνθετως και | ||
ἰδια τοις ἐν τῃ οὐσιᾳ και ἐν τῳ τι ἐστι κατηγορουμενοις και οὑτως ἑπομενοις : το μεν γαρ ζωον και |
. Κορυζας και πταρμους τοισι περι πλευμονα και προγενεσθαι και ἐπιγενεσθαι , πονηρον : τοισι δε λοιποισι πταρμος οὐκ ἀλυσιτελης | ||
ὑπελαμβανον καταστελειν τας φλεγμονας , ἑβδομαιας δ ' οὐσης ῥηξιν ἐπιγενεσθαι της ἐπιφανειας , και προπεσειν ἐκ των της Ἡραϊδος |
τους θεους τον λογον ἀποστρεψον , φευ της λοιδοριας , Ἀπολλον ἀποτροπαιε , σοι περι των πρακτεων ἀει καθ ' | ||
Τι γελᾳς , ὠ Ἑρμη ; Ὁτι γελοιοτατα , ὠ Ἀπολλον , εἰδον . Εἰπε οὐν , ὡς και αὐτος |
ἀλλ ' οὐ περιψυχεσθαι . [ και δια την του προσπιπτοντος κινησιν ] εἰ γαρ το περιψυχειν εἰς τα ἀνω | ||
των ἀγαλματων θεωμενοι ἐχονται μεν τους ὀφθαλμους ὑπο του πρωτου προσπιπτοντος , μεταβιβαζοντες δε ἀλλοτε ἐπ ' ἀλλο την θεαν |
διακλωμενους . ὑπερ ὡν ὀλιγον ὑστερον ἐρουμεν : ἑτερος γαρ ἐπιτηδειοτερος αὐτοις ἐσται τοπος . νυνι δε , ὁ προσαπαιτειν | ||
γαρ περι του τις ὁ τον τυραννον ἀποκτεινας οὐ τις ἐπιτηδειοτερος ζητουσι : και των μεν ἑκατερων , πη μεν |
Ἀλπεων και του Ῥοδανου μεχρι μεν του Δρουεντια ποταμου Σαλυες οἰκουσιν ἐπι πεντακοσιους σταδιους : πορθμειῳ δε διαβασιν εἰς Καβαλλιωνα | ||
ὠν προς την ΞΟ ὁριζων ἐστι τοις προς τῳ Ε οἰκουσιν . Ἐπει οὐν δυο κυκλοι , ὁ τε περι |
ἑτοιμως ὑπισχνουμεθα , οὐ ποιουμεν δε , εἰκοτως ἁπαντες ἡμιν ἀπιστουσιν . πολλην δη ] το σχημα ἀπο αὐξησεως . | ||
ὑμιν προσεξει τον νουν ] οὑτω , φησιν , ἁπαντες ἀπιστουσιν ἡμιν μηδεν ποιουσιν : ὁτι κἀν θεασωνται ἡμας ποιουντας |
, το μεν ποιητης προηγουμενως αὐτου και καθ ' αὑτο κατηγορηθησεται , λεγω δε το καθ ' αὑτο οὐχ ὁτι | ||
, το καθολικως λαμβανεσθαι : ταυτα δε του ἀνθρωπου οὐ κατηγορηθησεται , ἐπειδη οὐσιωδως του γενους , τουτ ' ἐστι |
, ἐαν μη τερατωδεις ὠσιν , τοτε σκοπειν δεησει την προγενομενην συζυγιαν συνοδικην ἠ πανσεληνιακην και τον οἰκοδεσποτησαντα ταυτης τε | ||
ζωογονειται και ἀλλοιουται . χρη οὐν ἐπι πασης καταρχης την προγενομενην συνοδον ἠτε πανσεληνον σκοπησαι ὡς ἐπι γενεσεως , πρωτον |
και τελευταιον το καλλιστον ταττειν , ἐν μεσῳ δε το χειριστον , μη διδαξας διαγιγνωσκειν το τε καλον και το | ||
ἀναισθησιαι τε και παραφροσυναι και λειποψυχιαι και παν ὁτι , χειριστον ἐν συμπτωμασι . ταυτα δ ' ἐνιοτε πονηρα οὑτως |
: Φερεκυδης δε φησιν , ὁτι Ἰνιος ἐπεισε τους Ἑλληνας παραγενομενους εἰς αὐτον , αὐτου μενειν τα ἐννεα ἐτη , | ||
κεφαλην οὐτε ἀλλο κακον οὐδεν ἐλαβεν , ὡν ἐγω τους παραγενομενους ὑμιν παρεξομαι μαρτυρας . Ὁτι μεν τοινυν οὑτος ἠν |
ἀποφατικον , δει παντως την προστιθεμενην καταφατικην εἰναι και κατωθεν προστιθεσθαι : δει δε παντως την μιαν προτασιν καθολου εἰναι | ||
ἑψηθεισῃ και λειωθεισῃ τηλει , και ἑνωσας ἀναλαμβανε και διδου προστιθεσθαι . Κωδυας τρεις συμμετρους τῳ μεγεθει βρεχε μετα γλυκεος |
τινι τροπῳ . ζηλωσαντος αὐτου την Περσικην τρυφην και τυραννικως προσφερομενου τοις ὑποτεταγμενοις , χαλεπως ἐφερον ἁπαντες , μαλιστα δε | ||
, και συναναπιμπλασθαι της μαριλης . Ἀθλητῃ μεν οὐν ἀνδρος προσφερομενου ἀθλητου , ἐκ της ἰσης ἀγωνιας και φιλοτιμιας ἀποδεχομαι |
: οὐ γαρ ἡ Σπευσιππου λυσις , καθ ' ἡν ἐνισταμενος λυειν ἐπιχειρει τονδε τον λογον , συμβαινει τῃ ἀληθειᾳ | ||
Παρμενιδου του διδασκαλου αὐτου δοξαν λεγουσαν ἑν το ὀν εἰναι ἐνισταμενος και συνηγορων τηι του διδασκαλου δοξηι ἐπεχειρει δεικνυναι ὁτι |
δυναιτο . την γαρ των ποιητων περι των τοιωνδε δοξαν ἐπιστασαι . πεμπε δη τους ἀνδρας και τις ἐστω παρα | ||
κἀφ ' ἡμιν ] ⌈ ἠγουν α διοτι τα ἡμετερα ἐπιστασαι . σεμνοπροσωπεις ] σεμνυνῃ . ⸎ , . . |
στερησιν τουτἐστι ' τρυφερον : και ἀπαλον , το εὐχερως τειρομενον : και βλαπτομενον λεγονται δε τεραμνα , τα μη | ||
' αὐτῳ δωκε τισιν θεος αἰψα και ἐδρακεν ἐχθρον ὁμιλον τειρομενον κατα βενθος . Ἑῳ δ ' ἀρα πολλα τοκηι |
οἰκειται σκηνη καλως στρατιωτικη , ἐνταυθα μεν οὐδεν ἀλλο δει προσγενεσθαι ἠ τον λαβοντα εἰδεναι ὁτι τουτων ὡς οἰκειων ἐπιμελεσθαι | ||
της ἀεικειης μαλλον ἠ Βαβυλωνας οἱ εἰκοσι προς τῃ ἐουσῃ προσγενεσθαι : Ἐτιμησε δε μιν μεγαλως : και γαρ δωρα |
ἠν οἱς ἐποιει δια τι ἐφιλει , οὑτος δ ' ἀπατων διετελει και δικαιον ἐπιτιμαν , και μαλλον , φησιν | ||
διανοιας ἐπιμελες μεν ἐθεμην ἐκκλιναι τους ταυτα διηγουμενους ἡδεως ἐμαυτον ἀπατων τῳ δοκειν μηδεν ἀγνοειν των ἐκεινῃ προσοντων , οὐ |
λογον , ἁρμονικος δε ὁ τῳ συνηγορειν περι του μαθηματος πεπειραμενος . Της φωνης τοπος ἐστι και κατα τοπον κινησις | ||
γεγονως , και της κατα την γυναικα δε θειοτητος ἀσφαλως πεπειραμενος . ὁ δε Φιλομητωρ φαιδρος ἀπηντα περι θυρας αὐτῳ |
ὡρας ἰσημερινης εἰς συμπληρωσιν των ὑφ ' ὁλου του μηκους περιεχομενων ἡμικυκλιων : ληψομεθα τα ἰσοδυναμουντα τμηματα καθ ' ἑκαστον | ||
οὐχ ὑπαγορευει λογος , παντων γε σωματων ὑπο του κοσμου περιεχομενων . Ἀφ ' ὡν γνωριμον , ὡς οὐκ ἐνδεχεται |
, ὁπου και ὁσα αὐτος μη ἐπετηδευσε , ταυτα οἱ ἐπιγενομενοι ἐν τοις ποιημασιν αὐτου κατενοησαν ; και χρωνται μεν | ||
. τινες δε σπερμα πολυ θερμον ἀθροιζοντες , εἰτ ' ἐπιγενομενοι προς ἀφροδισια και ἀποκριναντες αὐτο , το τε σωμα |
ὁσης Ἀθηναιοι ἀρχουσιν ἐν δημοσιῳ : και τους ἐν Σκιωνῃ πολιορκουμενους Πελοποννησιων ἀφειναι και τους ἀλλους ὁσοι Λακεδαιμονιων ξυμμαχοι ἐν | ||
ἐργων ἠδη συντελειαν λαμβανοντων , της δε τροφης ὑπολιπουσης τους πολιορκουμενους οἱ περι Λυσιμαχον , τηρησαντες νυκτα χειμεριον , ἀναζευξαντες |
ἐπισημος ἐγενετο . ὁ δε λογος : ἀπο της ἁλιρροθιου Μαντινειας ἐν ἁρματι πρωτος ἐνικα : ἠ ἐπισημος ὠν Ἁλιρροθιος | ||
γαρ αὐτου πλησιαζοντος ἐρημῳ τῃ πολει κατηντησαν ἐπι θατερα της Μαντινειας οἱ πεμφθεντες ὑπο των Ἀθηναιων στρατιωται προς την συμμαχιαν |