| ἐνετυχον και ποιας τινος της θαλαττης παρ ' ἑκαστον αὐτων ἐπειρωμην και τι το σωζον ἠν . ἑκαστη γαρ των | ||
| ἡγεμονικωτερος εἰναι σου προς την φιλιαν ταυτην , ἐκεινον ἀν ἐπειρωμην πειθειν προτερον ἐγχειρειν τῳ σε φιλον ποιεισθαι : νυν |
| ἐν αὐτῃ τον Θησεα ἠ γυψον : ὁ γαρ Θησευς ἀπερχομενος κατα του Μινωταυρου την Ἀθηναν ποιησας ἀπο γυψου ἐβαστασεν | ||
| την ὁδον ἐκεινην και ὁ Λαιος ὁ τουτου πατηρ , ἀπερχομενος και οὑτος ἐρωτησων εἰς το μαντειον περι του παρ |
| ' ἐγω , τους χρηστους λεγεις τους ταις χορδαις πραγματα παρεχοντας και βασανιζοντας , ἐπι των κολλοπων στρεβλουντας : ἱνα | ||
| ἀχθεται καρτερων . κατανοει δε τους μεν πονους ὑγιειαν τε παρεχοντας και σωτηριαν ἐτι δε δοξαν ἀγαθην , την δε |
| τῳ σκαφει την αἰχμην την συμφυη , ἀποσπασαι δε αὑτον πειρωμενου ὑπο της ῥυμης της πολλης σχισθηναι μεν ἀπο του | ||
| Ἀθηναιων Φιλιππον το μη ἐπι Ἀσιαν ἐλασαι , Φιλιππου δε πειρωμενου διαλυειν την ἰσχυν Ἀθηναιων , ὡς ἐμποδισμα της διαβασεως |
| αὐτου δοκωμεν τοις μεν ἡγεμονιας ἐθνων διδοναι , Δεκμον δε ἐπαινειν , ὁτι του δημου νομον ἀκυροι , και Ἀντωνιον | ||
| οὑτοι τι σοι δοκουσιν ἑτερον ποιειν ἠ αὐτοι σφας αὐτους ἐπαινειν ; και ταυτα ἁ μη χρη γε και ὁν |
| δε των ὁπλων ἐκχυθεντας ἐκ της πολεως και της ὀρεινης ἐχομενους πορθειν την ὑπ ' Ἀντιγονον τεταγμενην χωραν , ὑστερον | ||
| διαλυωνται τα πνευματα ἀλλ ' αὐτα καταμαρανθωσι μεταβαλλουσιν εἰς τους ἐχομενους ἐπι δεξια ὡσπερ ἡ του ἡλιου ἐχει φορα . |
| ὁτι ἐστιν : ἀλλο γαρ ἐκεινο και δι ' ἀποδειξεως δεικνυμενον . και το ἀκολουθουν ἀτοπον ἐπιφερει : ὁ ἀρα | ||
| ὁτι ἑτερου ὁ ὁρος και ἑτερου ὁ συλλογισμος ἐστι το δεικνυμενον . ἀλλ ' εἰ και ἑτερον τουτο ἐκεινου , |
| ὑδωρ ἀλλο , πληθει μεν ὁσον τε εἰναι ποταμον , κατερχομενον δε ἐς χασμα γης ἀνεισιν αὐθις παρα Νασους καλουμενας | ||
| ἐστιν , οὐ θεατρον οὐκ ἀγοραν ἐχουσιν , οὐχ ὑδωρ κατερχομενον ἐς κρηνην , ἀλλα ἐν στεγαις κοιλαις κατα τας |
| των ἀνδρων , και πλησιον συνταττομενον παρεφεδρευει χρειαν ἐν πολεμοις παρεχομενον , και πεσοντος ἠ τραυματισθεντος του λοχαγου προελθων [ | ||
| τουτον γαρ πολυγο - νον ὀντα και τας τροφας αὐτοφυεις παρεχομενον ῥᾳδιως ἐκτρεφειν τα ζωογονηθεντα : την τε γαρ του |
| χρονιαϲ , εἰναι δε και ὠκυτοκιον ἐπι των δυϲτοκουϲων γυναικων κατεχομενον τῃ χειρι τηϲ τικτουϲηϲ . Μαγνητιϲ λιθοϲ . Ἡ | ||
| την Εἰλειθυιαν . και αὐτος οὐν στενοχωρουμενος ἐπικαλειται αὐτην . κατεχομενον ὑπο της κοπρου . . σκωραμις : σκωραμις ἐν |
| τον βιον : πασης ἐπηρειας ἐχθρων κρειττω τον χρονον διαγεγονε παρεχομενος : τηνικαυτα δε ἐχθρους οἰκια ἐκτησατο , ἡνικα τα | ||
| Ἐνθαδε κατα θερειαν ἠρχετο , τα μεν σιτομετρων και μισθοφοριαν παρεχομενος , τα δε και ταις ἐξοπλισιαις προς φοβον των |
| ὀντι σοι δοκῃ . ὑπισχνουμαι δε σοι τοσαυτ ' ἀγαθα ποιησειν Οὐολουσκους φιλος τῳ ἐθνει γενομενος , ὁσα κακα εἰργασαμην | ||
| ἰωμεν ὁπου δυνησομεθα Ἀνθιαν εὑρειν . Ὑπισχνειται ὁ Ἱπποθοος παντα ποιησειν , ἐλεγε δη ἀνθρωπους δειν ὀλιγους συλλεξασθαι προς ἀσφαλειαν |
| . . , : Ἑλλανικος . . . πλειστην εὐχερειαν ἐπιδεικνυμενος ἐν πασηι σχεδον τι τηι γραφηι . . . | ||
| ᾑ πολλην ἐποιησατο των Ῥωμαιων κατηγοριαν , τραυματιας τε συχνους ἐπιδεικνυμενος και τους προσηκοντας τοις ἡρπασμενοις ἠ τεθνηκοσι παραγων και |
| αὐτων τουτων μαλιστ ' οἰμαι ὑμιν ἐμαυτον Ἀθηναιον ὀντ ' ἐπιδειξειν . και πρωτον μεν ὡς ἑαλω και ἐσωθη , | ||
| Θηβαιους προξενιαν . Μεγαλα δ ' οἰμαι τουτων ἐργῳ σημεια ἐπιδειξειν . Εἰ γαρ τι τουτων ἀληθες ἠν ὡν συ |
| Ἰταλικοις . . . . : Ἀσδρουβας βασιλευς , Σικελιαν καταλαβομενος , πολεμον Ῥωμαιοις κατηγγειλε : Μετελλος δε ὑπο της | ||
| . Ὡς Φιλομηλος ὁ Φωκευς τους Δελφους και το μαντειον καταλαβομενος τον ἱερον πολεμον ἐξεκαυσεν . ιδʹ . Περι της |
| των φυγαδων των ὑμετερων ἐψηφισαντο , ἐαν μη προ ἡλιου δυντος ἀπαλλαττωνται , πολεμιους κρινειν . εἰτ ' οὐκ αἰσχρον | ||
| αὐτου θανατον . Λεγει τις νομος Λευκανων , ἐαν ἡλιου δυντος ἀφικηται ξενος και παρελθειν ἐθελησῃ ἐς στεγην τινος , |
| ἀρθρου , εἰγε και αὐτο ἐδειχθη ἐν τῃ δεουσῃ ἀκολουθιᾳ κεκλιμενον : αἱ δε προκειμεναι πρωτοτυποι ἀντωνυμιαι θεματικωτερον ἐκλιθησαν , | ||
| μικρον φυλλα μακροτερα και στενοτερα και λειοτερα : καυλον γωνοειδη κεκλιμενον ὡς ἐπι την γην : ἀνθη ὠχρα : το |
| θεον ταυτην ἐπηρεισε τον λογον . ἐπιστουτο δε τουτο ἐξ ἐπιγραμματος Σιμωνιδου . ἑνικως δε εἰπεν Εἰλειθυια , ὡς και | ||
| ἐν Ὀλυμπιᾳ , τα δε και δηλουμενα ἐστιν ὑπο του ἐπιγραμματος . ἐμελλε δε ἀρα το ὑπο Ὁμηρου προθεσπισθεν ἀλλους |
| , ὡσπερει μεγαιροντος τοις τοιουτοις του θεου και τιννυμενου τους γινομενους ὑπ ' αὐτων φονους και ἀληκτως και ἀπαυστως τουτο | ||
| κακους δε τους ἀλλους , και μαλιστα τους ἐπι πυρετοις γινομενους . Παχυς και δριμυς χυμος ἐπιρρευσας ἐργαζεται το ἐρυσιπελας |
| Ἀνδραγαθου προδοντος πολλα και μεγαλα χαρισαμενος αὐτῳ , μειζονα δε ὑποσχομενος , ἐαν εἰς την Ἀσιαν αὐτῳ συναποδημησῃ , ἐπειδη | ||
| ὑφιεσθαι και συγχωρησαι τοις Λακεδαιμονιοις ἐν τῳ τοτε την ἡγεμονιαν ὑποσχομενος παρ ' ἑκοντων αὐτοις των Ἑλληνων αὐτην ἀνακτησεσθαι . |
| : Φερεκυδης δε φησιν , ὁτι Ἰνιος ἐπεισε τους Ἑλληνας παραγενομενους εἰς αὐτον , αὐτου μενειν τα ἐννεα ἐτη , | ||
| κεφαλην οὐτε ἀλλο κακον οὐδεν ἐλαβεν , ὡν ἐγω τους παραγενομενους ὑμιν παρεξομαι μαρτυρας . Ὁτι μεν τοινυν οὑτος ἠν |
| περι των συννομων χωριων : ἐκ δε τουτου πληγας αὐτοις δοντας ὡς αὐτους ἀπελασαι τας ἀγελας , ποιησαι δε ταυτα | ||
| δικαιοτερον τονδ ' ἀπο των αὑτου λῃτουργειν ὑμιν ἠ τουτῳ δοντας τα τουτου , μικρα των παντων αὐτους μετασχοντας , |
| , παρα παντων ὁμοιως κοινος ἐχθρος και μετα τον θανατον ὀνομαζομενος . Μετα τουτον ἐβασιλευσε Περτιναξ , ἀνηρ εἰς γηρας | ||
| λεπτον του κριθαριου ἀλευρου . ἀμεως : ἠτοι ὁ λαγοκυμινος ὀνομαζομενος . ἀμυλον ἠτοι το καταστατον το ἐκ του σιτου |
| ἐς την ἀσκησιν της ἀλκης ῥυθμιζων και οὐν και ἀφροδιτης ἀπεχομενος και σωφρονων ὡς Ἰκκος ὁ Ταραντινος , ὁνπερ οὐν | ||
| ἐλευθεριος οὑτως ἑξει , τουτεστιν οὐτε παντα σκωπτων οὐτε παντων ἀπεχομενος , ἀλλα γνωσεται νομοθετων ἑαυτῳ τινων ἀφεξεται , τινων |
| ἀκουε . Πολλοι μεν γαρ και ἀλλοι τον ἐπιταφιον του ἀποθανοντος ἐκεινου ἠγωνιζοντο : δυο δε μαλιστα ἠσαν οἱ ἀμφηριστοι | ||
| ἠδη παρειληφας τοσαυτην οὐσαν , την δε αὐθις ληψῃ τουδε ἀποθανοντος , την δε σωφροσυνην και το θαρσος και το |
| και χαριεις οὑτως ἑξει , οἱον νομος ὠν ἑαυτῳ . τοιουτος μεν οὐν ὁ μεσος , εἰτε εὐτραπελος εἰτε ἐπιδεξιος | ||
| οἰμαι και τουτο . πως οὐν ἀτε - λης ὁ τοιουτος ; ἀλλ ' ἡττον ἰσχυει τα πραγματα ἐνταυθα ἠ |
| τροπος της πραξεως , και ἑκτον ἡ τουτων αἰτια . τουτων δε ὀντων των ἀνωτατω στοιχειων , ἐξ ὡν συμπληρουται | ||
| καιρον , ἀλλα συνεχης ὁ πυρετος ἐστιν . ὁμως κἀπι τουτων , ἐπειδη γινεται μειοπυρεξια διαλειμμα μιμουμενη , τηνικαυτα την |
| ἐν μεσῳ χωρας πολλης και ἀγαθης οὐσης και των ἐργασομενων ἐνοντων : εἰτα δε και ἀποστροφη γενοιτο εἰ τις βουλοιτο | ||
| ἐξ ἐπιταγματος ἀρχειν της πατριδος , ὁπλισαμενους δε ἐκ των ἐνοντων τους νομους τοις ἐπιουσι προτεινειν : προσδοκαν γαρ οὐδε |
| συστασις κατα τον ὀμφαλον , ποτε δε και ὑπο χιτωνος συνεχομενον . υηʹ . Πωρομφαλον ἐστι πωρου συστασις κατα τον | ||
| αὐτην εἰργασμενην ὁμαλην και λειαν , ὡστε τον ἐξ ἀμφοτερων συνεχομενον ἁρμον οὑτως ἐχειν , ὡστε μη διηθεισθαι ῥευμα δι |
| * δ πλευσεις ἀπροσδοκητως και καλως ε οὐκ ἀπολυθησεται ὁ συνεχομενος Ϛ οὐκ ἀπαλλαγησῃ της φιλης δια πολλου ζ ἐπισκοπησεις | ||
| ἀγορασεις το κτημα νυν α οὐ πλευσεις καλως β ὁ συνεχομενος ἀπολυθησεται γ ἀπαλλαγησῃ της φιλης ὁτε οὐκ ἐλπιζεις δ |
| οἰνῳ παραχυθεν οὑτω τας μεθας ἱστησιν ὡστε και των ἀφροδισιων παραλυειν τα πνευματα πεττον . οὐ δει οὐν ἡμας ἐκμανως | ||
| Περικλης λεγων ἐπειρατο τους Ἀθηναιους της τε ἐς αὑτον ὀργης παραλυειν και ἀπο των παροντων δεινων ἀπαγειν την γνωμην . |
| ὀπφθαλμοισι ? [ ] ? [ ] [ ] ὀχλον ἐπερχομενων α ! [ ] θηπτο ? ? ? ? | ||
| και της ἐκεινου σαφως ποδαλιουχιας , καταπραϋναι μεν τα των ἐπερχομενων κορυφουμενα κυματα , ἰθυναι δε προς γαληνην και σωτηριαν |
| περιγενομενοι ἀπαλλασσοντο ὡς εἰχον ἰθυς ἐπι Θεσσαλιης . Κλεομενης δε ἀπικομενος ἐς το ἀστυ ἁμα Ἀθηναιων τοισι βουλομενοισι εἰναι ἐλευθεροισι | ||
| περι πεμψαι . Οὑτος ὁ Μυς ἐς τε Λεβαδειαν φαινεται ἀπικομενος και μισθῳ πεισας των ἐπιχωριων ἀνδρα καταβηναι παρα Τροφωνιον |
| , δειξον μοι , ὡς βαλω γε παντῃ τῃ βωλῳ ἀνελομενος : και ὁ μεν Κυρος δεικνυσιν αὐτῳ , ὁπου | ||
| σηπεδονος παρατρεχων . Ἀλλα συ προσελθε και προσελθων ἀνελου και ἀνελομενος δος . Ἱκανον σοι νυν δοξαι μη πενητι , |
| τευξονται . Οὐκ ἐχω , ὠ ἀνδρες δικασται , οὑστινας δεησομενους ὑπερ ἡμων ἀναβιβασομαι : των γαρ προσηκοντων οἱ μεν | ||
| τα πρεποντα . παλιν δ ' ἀντειποντος ἐπεμπον ἑτερους ιʹ δεησομενους μηδεν ἀναξιον ποιειν της πατριδος μηδ ' ἐξ ἐπιταγματος |
| - θου , μη ἀνελῃτουτοιν τοιν δυοιν νομοθεταιν καταφρονησαντα και ἀνελομενον , οὐτι σμικρον , ὁ μη κατεθετο αὐτος , | ||
| προτερον μεν ἐκαλειτο Σθενιου Διος βωμος , μετα δε Θησεα ἀνελομενον τα γνωρισματα ὀνομαζουσιν οἱ νυν Θησεως αὐτην . κατα |
| οὐν ἱερων και θυσιας , οὑτω και του βιου τους ἀρχομενους εὐλογιας / μαλιστα πρεπει ἐπιμελεισθαι . . . . | ||
| οὐ το αὐτο δικαιον πατρι προς υἱους και βασιλει προς ἀρχομενους : οὐδ ' ἡ φιλια ὁμοια : ἡ δε |
| ' ὀδυρομαι και μισω τα ἀνθρωπινα , των μεν λυπηρων ἐπιρρεοντων ἀει , των βελτιονων δε βεβαιως ἐχειν οὐδαμου πεφυκοτων | ||
| ἑτεραι δυο , το τε ποσον και το ποιον των ἐπιρρεοντων χυμων . ἐνιοτε δε και μιγνυσθαι συμβαινει τινας των |
| πολλους ἀπο - βαλοντες στρατιωτας , ἐμενον καρτερως ἐν τοις δεινοις . θαυμασαι δ ' ἀν τις της τυχης το | ||
| ἀρ ' ἀνθρωπων ῥᾳθυμοτατοι ἐσεσθε , και ἡκιστα ἐπι τοις δεινοις ὀργιζομενοι . Και ταυτα δ ' ὠ ἀνδρες ἐμου |
| αἰσθησεων ἐπιστασεως : Ἐμπεδοκλης δε ὁ Ἀκραγαντινος κατα μεν τους ἁπλουστερον δοκουντας αὐτον ἐξηγεισθαι ἑξ κριτηρια της ἀληθειας παραδιδωσιν . | ||
| μοχθηρως τῃ τεχνῃ χρωμενων . Ἐπει δε εἰκος ἠν των ἁπλουστερον διακειμενων τινας ὑπολαβειν ὁτι χρη παντως τα ἰδιᾳ κατηγορουμενα |
| μαντευμα το ἐκ θεου προλεγομενον . θεουδης θεοαδης , θεοις ἀρεσκομενος . θεοφιν . το σχημα της αὐτης λεξεως δηλοι | ||
| Παυσανιαν ἐμιμειτο τυραννιδος τε ἐπιθυμων και νομοις τοις καθεστηκοσιν οὐκ ἀρεσκομενος . ἁτε δε ὀντι αὐτῳ Παυσανιου θερμοτερῳ και οὐ |
| Ἐτι δε ἐπι της των πολεων καταταγης τας μεν παραλιους προχειροτερον ἀν τις ὑπογραφοι , ταξεως τινος ὡς ἐπιπαν τηρηθεισης | ||
| των τας ἐκτετοπισμενας ἡμιν χωρας περιελθοντων και της εἰς το προχειροτερον ἁμα και οἰκειοτερον των καταγραφων ἐπιβολης , αὐταρκως ἐχειν |
| αὐτο μεγα εἰναι και μικρον προς ἀλλο και ἀλλο δηλονοτι παραβαλλομενον , ὡστε των ἐναντιων δεκτικον εἰναι κατα τον αὐτον | ||
| δειξαι . Το ἀπο της δυο μεσα δυναμενης παρα ῥητην παραβαλλομενον πλατος ποιει την ἐκ δυο ὀνοματων ἑκτην . Ἐστω |
| και δια τουτο βραχυτερας ἐπικουριας ἐκ φαρμακων προσδειται το μη παραγινομενον αὐταρκως εἰς μαστους αἱμα . και ὁσα γε τουτο | ||
| χρονον ἐπεδημησας ἐν Σαμῳ , Διαγορα , πολλακις οἰδα σε παραγινομενον εἰς τους παρ ' ἐμοι ποτους , ἐν οἱς |
| ἐγκληματος , κἀν φαινηται τοιουτος ὠν , ἐκεινος δε ὁ καταφερων ἐνοχος ἐσται τῃ δικῃ . Ἰσοκρατους Ἀφαρευς πατρος εἰκονα | ||
| , οὐχ ὑπο της βασιλειας ἐπαιρομενος , ἀλλα την βασιλειαν καταφερων και ὁμαλιζων ἐς το φιλοσοφωτερον . Ὁ δε Χρυσανθιος |
| οὐδε τους νοσῳ καμνοντας της στρατιας οὐδε τους δια καματον ὑπολειπομενους ἐν ταις ὁδοις ἀγειν ἐτι ἠν εὐμαρως ἀποριᾳ τε | ||
| νεωτατοι πρωτοι , οὐραγουσι δε οἱ μεγιστοι , και τους ὑπολειπομενους ἐπιστραφεντες εἰτα μεντοι ἑπεσθαι σφισιν ἐκβιαζονται . ἐαν δε |
| εἰς ο , και ἐπειδη χαιρουσι τῳ ο ἐν τοις παρακειμενοις , δια τουτο προστιθεντες ἐν τῳ ἀγηγοχα και ἐδηδοκα | ||
| φυλακην ἐμοι γλυκυτατην περιστησαντες ἀπῃεσαν ὡστε ἀπολουσασθαι : κἀγω τοις παρακειμενοις κριθιδιοις μακρα χαιρειν λεγων ταις τεχναις και τοις κερδεσι |
| ἐδωκε και ὁρκους πατησας οὑς ὠμοσεν . . . . ἐπιχειρησειν : ἐγραφεν ἐπιχειρησειν μελ - λειν τοις Σιγγαροις και | ||
| σχεδον εἰδεναι παντας ὑμας νομιζω . οἰμαι δ ' αὐτους ἐπιχειρησειν λεγειν , ὡς οὐδ ' εἰσιν ἐνδειξεις τουτων ὁσοι |
| μετα πολλους ὁ μεν ἀπην του θεατρου , της φωνης ἀποπειρωμενος , των δε προ αὐτου παντων ἐκπεσοντων Ἑρμωνα μεν | ||
| ἐποιησα ταυταᾐδη γαρ ὡς οὐ ῥᾳδιον εἰηἀλλ ' ἐνυπνιων τινων ἀποπειρωμενος τι λεγοι , και ἀφοσιουμενος εἰ ἀρα πολλακις ταυτην |
| των Ἀμαζονων συντεθεισα . Ἀρκαδας μιμησομαι : ἐπι των ἑτεροις πονουντων . Ἀρκαδες γαρ ἰδιᾳ οὐδενα ἐνικησαν , ἑτεροις δε | ||
| τοξοτης ἀνηρ βελος προπεμπων και λεγειν βιαζεται : Το των πονουντων ἐσχατον στοιχει χρονῳ . Ἐπαιρε σαυτον , ὠ τεκνον |
| παραλειφθεντα πολεμον ὑπο του πατρος , ὀνομασθεντα δε ἱερον , συντεταγμενος ἐντευθεν ἠρκται ἀπο της καταληψεως του ἐν Δελφοις ἱερου | ||
| Ὀλυμπιων το σωμα . ψυχης δε τιμη μαθησις και νους συντεταγμενος ἐπι φρονησιν : ὡς οὐκ ἐστιν ὡς ἐπι το |
| , ὡς ἐπι του ζῳου και ἀνθρωπου . το γαρ ἐπιστητον της ἐπιστημης προτερον ἀν δοξειεν εἰναι : μη ὀντος | ||
| διαθεσει διαθετον , και ἡ ἐπιστημη ἐπιστητου ἐπιστημη και το ἐπιστητον ἐπιστημῃ ἐπιστητον . Και ἡ ἀνακλισις και ἡ στασις |
| τοις Ἑλλησι Καδμος , ἀνειλε Λινον και αὐτον ἰδια γραμματα ἐπιδεικνυμενον , ὁν ἀπεδιωξαν οἱ πολιται . Δια το μη | ||
| θεασαμεναι πολεις αὐτον μεγα πνεοντα και τον ὀγκον της εὐτυχιας ἐπιδεικνυμενον παλιν θεασωνται μεστον ἀτιμιας . ὁ δε δακτυλοδεικτουμενος και |
| ἠ ἱδρωτων ἀμετριαν λειποθυμουσι πολεμιωτατον : ψυχρῳ δ ' ὑδατι κεκραμενος οἰνος αὐτοις ἐπιτηδειος . οὐτε δε διαδεισθαι συμφερει τουτους | ||
| . Ἀνδριας : στηλη ἀνδρος . Νεοκρας : ὁ νεωστι κεκραμενος . Ἐλικρας : ὁ ἐλαιῳ κεκραμενος : ἀπο του |
| . και τα μεν των κολοιων νεφη των ὁρων ἐξω καταμενειν , δυο δε ἀρα ἠ τρεις προῃρημενους κατα τους | ||
| εἰτε βουλοιτο μετα του σωσαντος ἀπελθειν εἰτε μετα των γονεων καταμενειν ἐν τῃ πατριδι . την μεν οὐν κορην ἑλεσθαι |
| ἐξ ἀρχης ὑπαρχοντων ἐχειν ἡ μεθοδος ἱκανως παρα τας ἀλλας πραγματειας τας ἐκ παραδοσεως ηὐξημενας , λοιπον ἀν εἰη παντων | ||
| τῳ δοκει ταυτα και δαπανης πολλης και πονων πολλων και πραγματειας εἰναι , και μαλ ' ὀρθως δοκει . ταυτην |
| ὑπομνησιν των κακων εἰσαγουσα με εἰς δακρυα : πασιν γαρ οἰκτρον : οὐκ ἐκρατησε του διανοηματος : θελει γαρ εἰπειν | ||
| γʹ . οἰκτρον ] ἐλεεινον . οἰκτρον ] ἀθλιον . οἰκτρον ] κακον . οἰκτρον ] ἐλεους ἀξιον . πολιν |
| ἡ καταστορεσις δε των ἀμπελων των τριετων τουτῳ τῳ μηνι ἐπιτηδειοτερον γινεται . Δει τουτῳ τῳ μηνι ἐγκεν - τριζοντας | ||
| δυϲεκκριτον δυϲαναδοτον και δια τουτο τοιϲ καυϲουμενοιϲ ϲτομαχον ἠ γαϲτερα ἐπιτηδειοτερον του πηγαιου . ποταμια δε ὑδατα και λιμναια παντα |
| ἁπλως συνθετος , ὁ ὑπο παντων και πλειονων ἠ ἑνος κατεχομενος : ὁ δε μικτος , ᾡ συμβεβηκεν ὑπο φθογγου | ||
| ὁμως παντα ἑν , ἰστω μεν ὁ ταυτα λεγων ἐτι κατεχομενος ἐν τοις διωρισμενοις , τα μαλλον και ἡττον ἐν |
| το ζην , ὡσπερ δη παλιν ὁ οὐρανος και ὁ νους : και παλιν ὡς ἐπι του νου , ὀντων | ||
| αὐτης ταις ἐντολαις . σπασαμενος δ ' ἀροτρον : ὁ νους : σπασαμενος δε ὁ Ἰασων το ἀροτρον και δησας |
| ὑπεραυξηθεντων δε των κατ ' αὐτον παθων , τοτε ἡπαρ ἀντιπαρακειμενον , της ἐξ αὐτου μεταλαμβανει κακιας , και τῳ | ||
| δε ἀντιπαρακειμενον το ο δια το ἀλειτης , ἐχει δε ἀντιπαρακειμενον το ο ἀλοιτης : προσκειται μη ἐχοντα ἀπο πλεονασμου |
| φησι γαρ , ὁτι ὁ ἀκολαστος μη ἐχων τον λογον ἐρρωμενον , ἠτοι μη γινωσκων ὁτι κακον ἐστι το πορνευειν | ||
| το μετριον προεκκειμενα και βραχιων διηρθρωμενος και ὠμοι προς αὐχενα ἐρρωμενον ξυναπτοντες και βασιν αὐτῳ διδοντες κομη τε ἡλιωσα και |
| ἀνεχεσθαι ὑβριζομενοι . ὁ μεν γαρ Ἀλκιβιαδης ὑβρισθεις και μη ἀνασχομενος ἐπολεμησε τοις ὑβρισασιν , ὁ δε Ἀχιλλευς το αὐτο | ||
| στρατιας φυγειν παρακαλουντων και τον ἱππον αὐτῳ προσαγαγοντων , οὐκ ἀνασχομενος οὐδε ὑπαναστηναι την σφαγην περιεμενεν . ὁ δε Κηνσωρινος |
| γαρ αὐτην και χαρακτηριζειν μαλιστα δυνανται . χρη τοινυν τον βουλομενον ἀκριβως ἰδεαν τινα λογῳ διαπλεξαι τους μεν ἐπικοινους αὐτης | ||
| μολοντες εἰπεν ἠξιουμεν παλιν αὐτον δειπνειν ; Ξενοκρατης νεον φιλοσοφειν βουλομενον ἠρετο εἰ γεγεωμετρηκε : του δ ' ἀποφησαντος , |
| , ὀφιν ζωγραφουσιν , ἐπειδη ὁ ὀφις οὐδενι ἑτερῳ των μελων ἰσχυει , εἰ μη τῳ στοματι μονον . Ἀνδρειον | ||
| θρηνων ἐξαρχους τους ἀοιδους ποιων , ὡς τῃ λειοτητι των μελων την τραχυτητα της ψυχης καταστελλοντας . Οὐκ ἀδηλον δε |
| . Ἡγου ἐς το προσθεν . ὁρᾳς αὐτον ἀγρυπνουντα και λογιζομενον ; Ὁρω νη Δια προς ἀμαυραν γε και διψωσαν | ||
| οἱον ἐφεξης και ἑτερον μερος αὐτης , ὡσπερ το μεν λογιζομενον φαμεν ἀλλο , το δε ἀλογον ; Γνωσθειη δ |
| πατρος διαδεχομενος την δυναστειαν ἐναπεθνησκε ταις βασιλειαις μεχρι τωνδε των καιρων . Κασανδρου δε παραλαβοντος την Ἠπειρον τῃ συμμαχιᾳ και | ||
| τοις ἐπανω χρονοις συνεβαινε μενειν την εἰρηνην μεχρι τωνδε των καιρων . μετα δε ταυτα Σφοδριαδου του Σπαρτιατου τεταγμενου μεν |
| λεγων ” παρεστιν ἡ κρισις : ὁ γαρ προπετης ἐγω συντομον ἐδωκα προθεσμιαν . τι οὐν μελλομεν πραττειν ἑωθεν ; | ||
| σκουταριοις : ὠθησεις ἐν ταις μαχαις , δια το προς συντομον φυγην ὁρμαν και μη εἰδεναι τας αἰφνιδιους ὑποστροφας κατα |
| ὑμων οὐδεμιαν αἰτιαν αἰσχραν ἐσχον . οἱ δ ' αὐτων περιγενομενοι και σωθεντες , οὑς οὑτος μεν ἀπεκτεινεν ὁμοιως και | ||
| , και σφεων ἐπεσον ὑπερ τεσσερακοντα ἀνδρας : οἱ δε περιγενομενοι ἀπαλλασσοντο ὡς εἰχον ἰθυς ἐπι Θεσσαλιης . Κλεομενης δε |
| χονδρον και ῥοφημα και οἰνον γλυκυν , ὁς πραϋνει το ἐντερον ἐν τῃ καθαρσει διεξασμενον . ἁρμοζει δε και τῃ | ||
| παλιν αὐτον ἡ φυσα : συμπιεζει γαρ ἐξωθεν σφιγγουσα το ἐντερον . ἀπο δε των ἰατρων ἁμαρτηματα γινεται ταις ἐμβαλλομεναις |
| θεσπεσιαν δ ' εὐφροσυνην παρεχομενον , ἀρρητῳ δε τῃ συμμετριᾳ ἀναφαινομενον , ἐξῃρημενον δ ' ἀπο των ἀλλων εἰδων της | ||
| ὁραθηναι τον ἡλιον , ἐκ μεσου δε του πελαγους φασιν ἀναφαινομενον αὐτον ὁρασθαι μεν ἀνθρακι παραπλησιον τῳ πυρωδεστατῳ , σπινθηρας |
| ἐστι το γιγνομενον ; ἠ νη Δια πεφηνε τι δεινον εἰργασμενος την πολιν τοσουτοις ἐτεσιν ὑστερον οὑτος ἁνηρ ; προς | ||
| και Ἀμυκλαιος , την δε Ἀθηναν και Ἀρτεμιν Χιονις ἐστιν εἰργασμενος : Κορινθιους δε εἰναι φασιν αὐτους . λεγεται δε |
| κακιας στηριγμα , τον της φθορας δεσμον , τον σκοτεινον περιβολον , τον ζωντα θανατον , τον αἰσθητον νεκρον , | ||
| ] του ἀστεως , [ κυκλον ] δε λεγει τον περιβολον [ ] του ἀστεως [ ] [ ] , |
| τουτῳ δοὐν τῳ τροπῳ σημαινων ἐνεδωκεν . Ταυτα δει οὐν συμβαλλομενον παντα φυλαττεσθαι και τας πυλας αὐτον τον ἀρχοντα κλειειν | ||
| γλυκυτητι διαφερον , προς τε την του σωματος ὑγιειαν πολλα συμβαλλομενον τοις χρω - μενοις : ὀνομαζεται δ ' ὁ |
| πληθος εἰδεναι μαγειρικης . οὐδεις ἑτερος σοι προς ἐμε και γραφησεται . μικρ ' ἀντακουσον ἐν μερει κἀμου . λεγε | ||
| πεντε παραλληλων , ὡς την ψ , δι ' ἡς γραφησεται το του περι το δ ἰσημερινου : αἱ δε |
| τοις παροξυσμοις : ἀσωμενοις γαρ αὐτοις και πυρουμενοις και πασαν ὑπομενουσι ταλαιπωριαν , καταρροφειν ἐκ διαλειμματων ψυχρον κατα κυαθον ἐπιτρεπτεον | ||
| κἀν γαρ τυχωσι και μειζους ὀντες , οὐτε σφοδροτεραν ἐπαφην ὑπομενουσι , και ἠτονηκοτος του ζωτικου τονου συμβολα . ὡσπερ |
| . . . . ] δε ἐν τωι πρωτωι Περι ποιηματων ἱκανως ἐοικεν παρεμφαινειν το την σοφιστικην ῥητορικην τεχνην ὑπαρχειν | ||
| ἀλλως τε και εἰ χρῃζομεν γραμματικης , ἐπι των ἀριστων ποιηματων χρῃζομεν ἀλλ ' οὐ των μοχθηρων . ἀριστον δε |
| ' αὐτης : ἐχει γαρ ἐν αὑτῃ ἡ γη ἰκμαδα παντοιην , ὡστε τρεφειν τα φυομενα : ἰκμαδος δε πλησθεν | ||
| ἐειπον . Και πολυειδεα πινε μετ ' ἀκρητου Βρομιοιο μορφην παντοιην ἐπιειμενον ἐσθλον ἀχατην . Πολλα μεν οὐν ῥεα γ |
| ἀλλ ' ἐφ ' οἱς ὑμιν και δημοσιᾳ τῃ πολει παρασχειν ἐδυναμην , ταυτην ἐγω μεγαλην ἀριθμω βλαβην και ζημιαν | ||
| πολεως . ἀπορουντων δε , τις ὁ παταξων ἐσται , παρασχειν αὐτοις τουτο , εἰ πολιτην αὐτον ποιησαμενοι κοινωνησουσι του |
| ὡρισμενης . δυοιν τοινυν ἀναγκαιον θατερον , ἠ την ἐκκρισιν ἐπιλειπειν και μηκετι το λοιπον ὑδωρ σαρκα ἐχειν ἐν τῳ | ||
| : ἐπειτα οὐκ ἀν οὑτω ἀφθονα συναγαγοι , ὡστε μη ἐπιλειπειν διδοντα και δωρουμενον : εἰτα αὑτη αὐθις δευτερα κακια |
| φιλιᾳ βεβαιοτητος , ἡς ὑμας αἰσθανομαι και παρα την ἡλικιαν ἐπιμελουμενους . ὡς οὐν και δια ταυτα και δια την | ||
| τον κινδυνον . αὐτους τοινυν ὑμας τουτων μαρτυρας παρεξομαι , ἐπιμελουμενους μεν ἑκαστου μηνος , ἐπιγνωμονας δε πεμποντας καθ ' |
| ἐν χειρι λογον , ὡς ἀρα ἡ των κρειττονων ἐπιπνοια ὑπερφρονειν ποιει των πολλων . ἠ τοις ἐκ των τριοδων | ||
| της διανοιας , ὁμοιως δε και το κατοιεσθαι και νομιζειν ὑπερφρονειν ἑτερους ὑπερβεβηκοτες , την δ ' ὁμιλιαν και το |
| , οὐκ ἐστι δε , ἀλλα το κατα νομους γυναικα συνοικειν ἀνδρι : και γαρ δαμαρ ἡ γυνη παρα το | ||
| παντων γε μην ἡγουμεθα γενων ἀριστον ἑν ἀνθ ' ἑνος συνοικειν ἡμιν το του γιγνωσκειν τἀλλα τε παντα και [ |
| τι ποτε ἐστι των ἐν τῳ ὁρισμῳ το μη δεοντως εἰλημμενον , οἱον εἰ τις ὑδατος ὁρισμον ἀποδῳη ὑγρον ποτον | ||
| ἀποδεικνυναι την προτασιν . ὁταν μεν γαρ ὁρισμος εἰη το εἰλημμενον του μειζονος ἀκρου , ἀμεσος ἐστιν και ἀναποδεικτος ἡ |
| : ὁποταν δε φοβηθῃ , οὐ συμφερεται τῳ ἀρμενῳ , βαρυνομενος δε καθελκεται , κατασυρεται , κατασπαται , κατερχεται , | ||
| τοις του ἀδελφου παισιν . Οὑτος ἐτι ζων και γηρᾳ βαρυνομενος Τιμοθεῳ τῳ πρεσβυτερῳ των παιδων του ἀδελφου ἐγχειριζει την |
| ἐλαττω , ἡ γε δυναμις ἡ του πυρος ἐσται πολλῳ πλειων , καιτοι κατα τον ὀγκον ὀντος ἐλαττονος . ἀλλα | ||
| πλειου το πλειον του πλειου , και ἀπο του ὁ πλειων του πλειονος το πλειον του πλειονος , και ἐπι |
| ἀριστων ὁ Ἱπποκρατης , ἐνθα φησιν : ὑδωρ το ταχεως θερμαινομενον και ψυχομενον κουφοτατον . οὐ γαρ ἐπι των βορβορωδων | ||
| δυναμει ἐστι , καθ ' ὁ κινειται , οἱον το θερμαινομενον , ὁτι δυναμει ἐστι θερμον , και το ψυχομενον |
| ἀλλων ἡγειτο διαφερειν , εἰκοτως ἀν ἐπετιματο χειρων του προσηκοντος δεικνυμενος : εἰ δε εἱς ἐστι των ῥητορικων ἠ εἰ | ||
| : | „ ὡδε ἐγω , „ ἀδεικτος ὡς ἀν δεικνυμενος , ἀορατος ὡς ἀν ὁρατος ὠν , ” προ |
| και , ὁτι τοις ὑπο τους ἐλασσονας των ἐκκειμενων μοιρων ἀπεχοντας δις γινεται κατα κορυφην : και το ποτε δε | ||
| ἀνα την χωραν εἰς τους ἀγρους των Ῥωμαιων οὐ πολυ ἀπεχοντας κατεφυγον ὁπλα τ ' ἀπολωλεκοτες και ὑπο τραυματων ἀδυνατοι |
| : ἀποστρεψας δε ἐκ της ὁδου το ὑδωρ δια της Ἀργειας ἠδη το ἀπο τουτου κατεισι , και ἐπι τουτῳ | ||
| Οἰνωατης και θηλυκον Οἰνωατις Ἀρτεμις , ἡ ἐν Οἰνωηι της Ἀργειας ἱδρυμενη ὑπο Προιτου . . Φαλαννα : πολις Περραιβιας |
| γενομενος τοις ἐχθροις πουβλικισθῃ , ἀλλα δι ' ἑτερων τοπων προερχεσθαι . ΠΕΡΙ ΚΑΒΑΛΛΑΡΙΚΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΣ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΛΟΓΟΥ Αʹ | ||
| πολεως εἰς ἡν κατεφυγε κατακεκλεισθω , | μη ἐπιθαρρων ἐξω προερχεσθαι τειχων , εἰ δη τινα ποιειται λογον ἀσφαλειας και |
| ἡμας ἀρχομενους της φιλοσοφιας ἀπο του εἰ ἐστιν ἀρξασθαι , ἑπομενους νομῳ διαλεκτικῳ τῳ λεγοντι δειν ἐπι πασης τεχνης και | ||
| ἁπερ ἐγω , πεισετε και ἀναγκασετε , και ἐτι τουτοις ἑπομενους ῥυθμους τε και ἁρμονιας ἀποδιδοντας παιδευειν οὑτω τους νεους |
| ἡλικιαν μεταβολαις , οὐκ ἐμφαινομενων ἐναργως τοις πρωτοις των ὑστερον ἐπιγινομενων . ἠ τις ἀν ἐπιστευσεν μη τῃ πειρᾳ δεδιδαγμενος | ||
| , ἀναγκη ἐκπυηθηναι . Τοισι μαινομενοισι , κιρσων ἠ αἱμοῤῥοϊδων ἐπιγινομενων , μανιης λυσις . Ὁκοσα ῥηγματα ἐκ του νωτου |
| προς ἐπικρισιν ἐν τῃ ἐρωτησει : προς γουν την μηδαμως γενομενην ἐρωτησιν δηλον ὡς οὐδεμια γενοιτο ἀν ἀποκρισις . εἰ | ||
| δε συλλαβοντας ἐχειν δια το και τους πολεμιους μετα την γενομενην ἐπι χρονον πολιορκιαν ἐξ ἐνεδρας ἐπιθεμενους των προ του |
| μελαινομεναις χλοεραις τε . Τον δ ' , εἰ σκορπειην ὀλοφυρομενος τις ἀκωκην ἐλθοι , ἀερταζειν περι ἑλκεϊ κεκλεο λυγρῳ | ||
| οὐ ζηλων οὐδε βασκαινων αὐτοις της τρυφης , ἀλλα τοὐναντιον ὀλοφυρομενος και ἐλεων , ὁταν ἐπι δωροις , ὡσπερ οἱ |
| . ἐγω δε δι ' ὁλου του Ἰουλιου φυτευσας συκα ἐπετυχον σφοδρα , και μεταφυτευσας και ἀρδευσας εἰχον ἐξ αὐτων | ||
| ἐτι δι ' ὁλου του περιφανους ἐχομεν βλεπειν κοσμου . ἐπετυχον , τεκνον Ὡρε , αἱ ψυχαι ταδε εἰπουσαι . |
| οὐτ ' ἐς γαμου μονον ὡραν , και γαμετῃ χαριν εὐθετον , ἀλλα ποιημα μεν και γεννημα παιδειας και ψυχης | ||
| . τουτο και προς μιαν ἐγχρισιν του ὑμενος των ὀφθαλμων εὐθετον ἐστιν . Καδμιας κεκαυμενης και πεπλυμενης δραχ . ηʹ |
| ὑστερῳ κατ ' ἐπιδικασιας νομον , γενεαν του προτερου μη καταλιποντος , ἀλλ ' ὁμως ἀκηλιδωτον διαφυλαξασα τον ἑαυτης βιον | ||
| : ἀδικηθεις , ὠ ἀνδρες . Κατα Ἡδυλης ἀποστασιου : καταλιποντος † ἐνοτιου πατρος . Ἀποστασιου προς Ἀρχεστρατον : πολλα |
| δευτερου και τριτου δεδωκοτες ἐπι των τοιουτων διαθεσεων νεκρωσιν και παραλυσιν εἰργασαντο , ἐσθ ' ὁτε δε και θανατον ἐπηγαγον | ||
| την μεν γευσιν πασαν ναρδῳ ἀγριᾳ ἐοικεν : ἐπιφερει δε παραλυσιν , ποθεν μετα παρακοπης και σπασμου . Δει δε |
| ληφθῃ ἠ το ἐν ἀρχῃ συναριθμηθῃ . και δια του ἐπαγομενου τουτο σαφηνιζει λεγων “ ἐνιοι δε ἀπολιποντες τι των | ||
| ἀλγος δε τῃ τε κινησει του πνευματος και τῃ του ἐπαγομενου ἀλλοτριοτητι , καθαπερ ἐπι των πομφολυγων ἀλγηδονας κεφαλης ἠ |
| και προς Εὐρυσθεα διακομισας ἐδειξε , και το λοιπον εἰασεν ἀνετον : ὁ δε πλανηθεις εἰς Σπαρτην τε και Ἀρκαδιαν | ||
| τε και γης δωρα ὀθονη : και αὐτο δε το ἀνετον της κομης ἐκ Πυθαγορου ἐπησκησα , και το καθαρευειν |