| συμπηγνυμενα . πως οὐν ὁ τυρος ἐν Βοιωτοις ὠνιος : ἐπαιξε προς το “ συντυρουμενα ” , προς την μεταφοραν | ||
| Γ δεον ⌈ δε Γ εἰπειν “ την θαλασσαν ” ἐπαιξε ⌈ παρα την [ παρ ' Γ ] ὑπονοιαν |
| , αἱ δ ' ἁπλαι εἰς τα ἀλλοπαθη , ἐμαυτον ἐπαισα , ἐμε [ συ ] ἐπαισας , των ῥηματων | ||
| οὐδεν , ἀλλα γη πεποιημαι : ἐχω δ ' ὁκοσον ἐπαισα χὠκος ' ἠεισα χὠκοσς ' ἐρασθην [ τα δ |
| τοις ἀπουσι θετεον . πριν γαρ ἠ φανηναι καθαρως προς Ἀρταβαζον οἰχεται πλεων . ἐγω δε ἠ τοις ἐνδον μαχομενος | ||
| τοις πολεμιοις , και αὐτος προσπεσων ἁμα τοις περι τον Ἀρταβαζον και τοις ἱππευσιν , ἐκτεινε τους εἰς χειρας ἐρχομενους |
| ἐνιους δε ὡς φαρμακον οὐδενος χειρον ἐπραυνεν , σπανιως δε ἀνωφελες μοι ἐφανη . Ἐπιεικεστατον δε και τουτο : φυλλα | ||
| διεκελευοντο τοις ἀτρωσι μη χειρονας ἠ αὐτοι γινεσθαι μηδε ἐς ἀνωφελες τῃ πατριδι και την ἐκεινων τελευτην καταστησαι . Λακεδαιμονιοι |
| ποιειτε , ὡς εἰ τις τους μεν καλους τα σωματα ἐπαινοιη και γεραιροι , τους δε αἰσχρους ψεγοι και κολαζοι | ||
| τουτῳ ἐνδιατριψαιμι . τι γαρ ἀν και ἑτερον λογος εὐλογωτερον ἐπαινοιη φιλολογιας ; Ἐστι μεν οὐν , οἰμαι , ἐν |
| ὡσπερ ἑρμαια πετρον ἠλιβατον στρογγυλον , λειον ἱκανως , ἐγγυς σφαιροειδους , του μελανος και σκληρου λιθου , ἐξ οὑ | ||
| μεν γαρ ἡ γη κατωτατω παντων ἐστι , θεασωμεθα : σφαιροειδους γαρ ὀντος του κοσμου , ὁ μεν περιεχων τα |
| , ὡσπερ ἀδειαν οὐσαν . ἐγω δ ' ἡγουμαι μεν Συρακοσιους οὐχ οὑτω παραφρονειν ὡστ ' ἀγαπητως και παρα δοξαν | ||
| μεν γαρ δια τον ἀπο των πολεμιων φοβον νομιζει τους Συρακοσιους μηθεν ἐπιχειρησειν κατ ' αὐτου πραξαι , καταπονηθεντων δε |
| προς τον κρημνον αὐτοις ἐξειργαστο , ἐπιχειρουσιν αὐθις τῳ των Συρακοσιων σταυρωματι και ταφρῳ , τας μεν ναυς κελευσαντες περιπλευσαι | ||
| ἀν Ἀττικων μεν νεων ἀπολομενων ἑξηκοντα , παρα δε των Συρακοσιων ὀκτω μεν τελεως διεφθαρμενων , ἑκκαιδεκα δε συντετριμμενων . |
| τοις Ῥωμαιων διελελυμαστο σωμασι , διαφθαρεντων ἐν μεν τῃ ναυμαχιᾳ ὀκτακισχιλιων , τετρακισχιλιων δε και πεντακοσιων ἑαλωκοτων : του δε | ||
| χρονων ἐσχε κωμας ἀξιολογους και πολεις πλειους των μυριων και ὀκτακισχιλιων , ὡς ἐν ταις ἱεραις ἀναγραφαις ὁραν ἐστι κατακεχωρισμενον |
| τι τῳ Φιλοκρατει θεασασθε : παρ ' ἀλληλα γαρ ἐσται φανερωτερα . πρωτον μεν τοινυν Φωκεας ἐκσπονδους και Ἁλεας ἀπεφηναν | ||
| : ἐν γαρ τῃ μεταληψει των ὀνοματων εἰς τους λογους φανερωτερα γινεται τα λεγομενα . ἐπι γουν του προκειμενου το |
| ἡ προς την διπλην ἀνωμαλιαν της σεληνης ὑποθεσις , διορθωσιν λαβουσης της πρωτης : και κατα την μιξιν ἀμφοτερων των | ||
| καινον ἐπικειται σχημα . κωνον ἡμισεα τουτο καλουσης γεωμετριας ἀκηκοα λαβουσης ἐντευθε της προσηγοριας την ἀφορμην . τεθεαται τις τυχον |
| ἑτερων τας μεταβασεις ποιουμενους οὑς μεν ἐπι το ἐνδοξοτερον και ἐπωφελες , οὑς δε ἐπι το ἐναντιον και καθαιρετικον ἐπιβραδυνοντας | ||
| Ἰχθυσι , προς δε και τον Αἰγοκερον ἀκακωτος προσουσα , ἐπωφελες , ἐπικερδον προς το γεμισαι πλοιον , πραγματευτων ἀγωγημα |
| ἐπειτα φοινιξαντα γογγυλον μορον . και Νικανδρος δε ἐν Γεωργικοις ἐμφανιζει και ὁτι προτερον των ἀλλων ἀκροδρυων φαινεται μορεην τε | ||
| τριχη : το μεν γαρ πρωτον την των τριγωνων ἰδιοτητα ἐμφανιζει , το δευτερον των παραλληλογραμμων , το τριτον την |
| τεσσαρεσκαιδεκατῃ ” Κιλικιας δε της ἐξω Ταυρου ἡ μεν λεγεται τραχεια ἡ δε πεδιας . το τοπικον Τραχεωτης . ἀρχη | ||
| , εἰπερ μεταδιδωσι μηδενι . [ , ] λεξις δε τραχεια ἡ τετραμμενη και ἐφ ' ἑαυτης σκληρα τετραμμενη μεν |
| τοθεν το παντοτολμον φρονειν μετεγνω . βροτους θρασυνει γαρ αἰσχρομητις ταλαινα παρακοπα πρωτοπημων . ἐτλα δ ' οὐν θυτηρ γενεσθαι | ||
| γνωσομαι εἰ κουφον δηλον το της αἰτησεως τελος . Ξ ταλαινα ] ἀθλια . μη ] τουτεστι το κουφον αἰτημα |
| μαλλον ποιει θερμαινεσθαι το σωμα : πλειων γαρ και καλλιων τροφη τῳ πυρι γινεται , και ῥακουμενον ἐν τῳ σωματι | ||
| αἱ τῃδε φλεγμοναι . ἐγκεεται γαρ τῳ χωριῳ τῳδε ἡ τροφη . ἠν μεν ἑτερωθι πῃ φλεγμονη ξυϲτῃ , οὐ |
| : και καθολου ξηραντικην ἐχουσι δυναμιν και ἀδηκτον . Ἀναγυρις δυσωδης ἐστι και δριμεια διαφορητικης και θερμαινουσης δυναμεως , ἡς | ||
| καλουμενος ὀλεθριος , καθ ' ὁν ἠτοι κοπρος ἐμειται ἠ δυσωδης ἐστιν ἡ ἐκπνοη , πολλακις δ ' ἐρυγη τοιαυτη |
| τα των Λακεδαιμονιων ἁρμοττει γενεσθαι : οὐτε γαρ ἐν Ἀθηναις ἐπαινεσομεθα την ξενηλασιαν , οὐτε ἐν Λακεδαιμονι το τοις ξενοις | ||
| των τους τριβωνας ἠμφιεσμενων τουτου κατηκοον ἰσμεν , και τουτον ἐπαινεσομεθα και ζηλωσομεν , ὡς αὐτῳ γε οὐκ ἐξεγενετο Σωκρατει |
| ἡδοναι εἰσιν ἀνεπιτιμητοι , ἠτοι οὐ ψεκται , ὁταν δε βλαβεραι ὠσι , ἠτοι ὁταν ὑπερβολικως τις πινειν και ἐσθιειν | ||
| τοις ἑτοιμως παθειν δυναμενοις . ἰσχαδες ἡπατι και σπληνι φλεγμαινουσι βλαβεραι καθαπερ τα συκα , οὐ κατ ' ἰδιαν τινα |
| Ἀθηνησιν , ἐν οἱς οἱ νομοι περιεχονται . οἱ δε ἀκριβεστεροι ἀξονας μεν τετραγωνους λιθους , κυρβεις δε τριγωνους : | ||
| . του δε κενου παραδειγμα μεν ἐν τοις ἀριθμοις οἱ ἀκριβεστεροι των λογων οὐκ ἀπολιμπανουσιν , ἐπει μηδ ' ἐν |
| ζῳου εἰτα μεντοι τῳ συγγραφει τῳ Κνιδιῳ προσεχετω . Σκολοπενδρα θαλαττια διαρρηγνυται , ὡς φασιν , ἀνθρωπου προσπτυσαντος αὐτῃ . | ||
| ὁσα ἐν τῳ ἑτερῳ κακα . ἐαν δε ἡ πολις θαλαττια ᾐ ἠ νησος , τας τε ἠπειρους ἐρεις κακως |
| πατριδα : ἐν ἡι 〚 καταλαβοντα προσφατως Ἀκαστον τον Πελιου τετελευτηκοτα 〛 παραλαβειν κατα γενος προσηκουσαν την βασιλειαν και τους | ||
| παροιμια . λεγεται δε ἐπι των βαρεως φορολογουντων . Τον τετελευτηκοτα μη κακολογει , ἀλλα μακαριζε : . Χιλωνος . |
| διαθεσεως ἐπι θερμοτητι πλειονι ἐφελκυσθειη ἀν τα περιττα προς τοις ἀμεινοσι χυμοις , ὁτε λειπεσθαι χωρις παρυφισταμενων τελειν τα ἐνουρουμενα | ||
| ἐπηγγελλες φιλων ἠν κηδομενου και ὡς ὁσων μνησθειης εὐθυς ἐν ἀμεινοσι και ὡς ὁ διδους παρῃει την του λαμβανοντος ἡδονην |
| ἐν ἀριστερᾳ κειμενη ἐτι πληττεται ὑπο της χειρος της λαιας ἐμπιπτουσης ἠρεμαιως και οἱον νη Δι ' ἀταλλουσης . ὁρα | ||
| δε κατω και την μεν ἐπι το ἑτερον μερος της ἐμπιπτουσης εὐθειας , την δε ἐπι το ἑτερον : εἰ |
| ὑπαρχουσαν ξυμμαχιαν ἐξηταζον και ἐς τα περι Πελοποννησον μαλλον χωρια ἐπρεσβευοντο , Κερκυραν και Κεφαλληνιαν και Ἀκαρνανας και Ζακυνθον , | ||
| . αἰσθανομενοι δε τουτων οἱ Καρχηδονιοι και αὐτοι περι συμμαχιας ἐπρεσβευοντο παρα τον Συφακα . και ὁ Σκιπιων , πυνθανομενος |
| δεδεμενος . ἐγω δε οὐδενι τουτων προσειχον . Ὡς δε ἐπαυσατο , την ἀντιδοσιν ᾐτει του λογου των ἀτυχηματων , | ||
| ἐκ του χασματος . ἠρι : ἑωθεν . ἐσχεθεν : ἐπαυσατο του κτενιζεσθαι . ἀψηκτους : ἀκτενιστους . ἠθειαι : |
| σε φασιν , Ἀπολλωνιε , τουτι γαρ ἀπηγγειλεν ἐνταυθα και Στρατοκλης ὁ Φαριος ἐντετυχηκεναι σοι φασκων ἐκει , και την | ||
| γαρ και Ἁγνιας , ὠ ἀνδρες , και Εὐβουλιδης και Στρατοκλης και Στρατιος ὁ της Ἁγνιου μητρος ἀδελφος ἐξ ἀνεψιων |
| θεαματων καλων , και ὀνειρων ἀληθινων . Ἠλθεν εἰς Σπαρτην Συρακοσιος σοφιστης , οὐ κατα την Προδικου καλλιλογιαν , οὐδε | ||
| ταττειν συν αὐτοις και ἐκεινο γε δηπου . Γελων ὁ Συρακοσιος καθευδων βαθυτατα ἐδοκει διοβλητος γεγονεναι . και το μεν |
| ” ποθεν το κακον τουτο ; οὑτος και τους ἀλλους ἀφανιζει . “ ὁ δε Αἰσωπος ὑπο πολλων σκωπτομενος τολμηρως | ||
| ἀρα ἡ γη οὐσα εἰτα ὠκιστα ποαν ἀναφυει , και ἀφανιζει την ὀψιν του γεγενημενου τοις ὁδῳ χρωμενοις . οἱ |
| ὑγιαινοντας , τους σοφωτερους μιμητεον των ἰατρων , οἱ τα πικροτερα των φαρμακων μελιτι την κυλικα περιχρισαντες πινειν διδοασι . | ||
| Ἀριστοτελης δε ἐν τοις φυσικοις προβλημασι φησιν : οἱ μονοσιτουντες πικροτερα τα ἠθη ἐχουσιν μαλλον ἠ οἱ δις τροφαις χρωμενοι |
| ἐκπλαγεις οὐν ὁ Χαιρεας ἀνεκραγε “ που γαρ συ Καλλιροην εἰδες την ἐμην ; ” “ οὐκετι σην ” εἰπεν | ||
| τοπον , τον χρονον , ποτε , που , πως εἰδες : εἰ δε μετεχων , ἐνοχος εἱς ταις αὐταις |
| ἀνευ του ι . οἱ γαρ Ἰωνες την ἀηδιαν συναλειφοντες τρισυλλαβως γραφουσιν , διο και ἐξεταθη . ἀκυλος : ὁ | ||
| τον Ὀλυμπον Ἑστιαιας . το ἐθνικον Ἑστιαιευς . λεγεται και τρισυλλαβως . ἐστι και ἀλλη Ἀκαρνανιας . ὁ πολιτης Ἑστιαιωτης |
| ἀποφευγειν αὐτῳ προσηκει , ἀλλ ' ἀν αὐτος ὡς ἀληθη μεμαρτυρηκεν ἀποφηνῃ . Ἐφ ' ᾡ τοινυν , ὠ ἀνδρες | ||
| προσαποτισαι χρηματα . Διος μεν οὑτω περι των προειρημενων ἡμιν μεμαρτυρηκεν . . . οἱ μεν μεθεξιν λεγουσι και αἰτιον |
| τον δ ' ἀλλον ὀχλον ἀπεδοτο , την δε πολιν κατεσκαψεν . Ἐπι δε της ἑβδομηκοστης ὀλυμπιαδος , ἡν ἐνικα | ||
| πολεις τας ὑπο Μουσικανῳ τεταγμενας ἐπελθων τας μεν ἐξανδραποδισας αὐτων κατεσκαψεν , εἰς ἁς δε φρουρας εἰσηγαγε και ἀκρας ἐξετειχισε |
| μειονας εἰναι . Εἰ δε ταπεινοτερα του μεσου ἠν , τἀναντια παντα συνεβαινε ἀν των προειρημενων , μειζονος ὀντος του | ||
| ἀλληλοις εἰτε ἑτερα ἐστι . Πως ; Δηλον ὁτι ταὐτον τἀναντια ποιειν ἠ πασχειν κατα ταὐτον γε και προς ταὐτον |
| ' εἰς ἀκμην ἡκοι και τῳ προσωπῳ προσβαλοι και τοις σπλαγχνοις ἑδρασειεν , ἀνελπιστος . δει οὐν τουτους φλεβοτομειν μετ | ||
| συνεψεθηναι ἠ εἰς ζεμα χαμαιμηλων προσηνες και εὐκρατον ἐπιπλασθεν τοις σπλαγχνοις . οὑτω γαρ το ζεον πραϋνθησεται και τα διατεταμενα |
| δημιουργηθεντα : τις γαρ ἀνδριαντας ἠ γραφας θεασαμενος οὐκ εὐθυς ἐνενοησεν ἀνδριαντοποιον ἠ ζωγραφον ; τις δε ἐσθητας ἠ ναυς | ||
| ἑτερον παλιν εἰπῃ το τημερον , τοτε και χρονον εὐθυς ἐνενοησεν ὑπο των δυο νυν ὁριζομενον οἱον ὑπο περατων δυειν |
| , ὁσων οὐκ ἐστιν ὑπερβολη , οἱον της ἑξεως της θεωρητικης ὑπερβολη οὐκ ἐστιν , οὐδε της ἡδονης της ἐκ | ||
| ἡ εὐδαιμονια ἐξ ἐνεργειων μιας τινος ἑξεως , ἠτοι της θεωρητικης , ὡστε εἰ ἡ εὐδαιμονια συνισταται ἐκ των ἐνεργειων |
| μετρον κατασκευασῃς , ἐπειτα μοτοις τιλτοις ἐκπληρωσαι την διαιρεσιν και ἐπιδεσμῳ καταλαβειν , και μετα ταυτα θεραπευειν τῃ πυοποιῳ ἀγωγῃ | ||
| Ἐπι της κορυφης και των γειτνιωντων τῃ κορυφῃ τοπων ἑξασκελει ἐπιδεσμῳ χρωμεθα , ἐπιδεοντες τροπῳ τουτῳ . το μεσον του |
| οἰκειον μεσον ἀποβλεπουσα ποιει , ἡ δε ἀρετη πασης τεχνης ἀκριβεστερα και ἀμεινων ἐστιν , ὡσπερ και ἡ φυσις , | ||
| , ὁπως ἀν ἡμιν ἡ της στασεως ἐπιγνωσις ἐξ ἀμφοιν ἀκριβεστερα γενοιτο . στασις τοινυν ἐστι προτασις ἁπλη ῥητορικη προς |
| εἰναι ποτερον καταφασιν ἠ ἀποφασιν χρη προσαγορευειν , καταφασιν ὁμολογουμενως ἀποκρινουμεθα , διοτι ὁ τροπος ἀνευ της ἀρνησεως παρειληπται , | ||
| εἰπειν . Ἀλλα μην δει , εἰ γε το ἐρωτωμενον ἀποκρινουμεθα ἡμιν αὐτοις . τουτο τοινυν ἐμοιγε φαινεται : οὐτι |
| νικᾳ τους προ βασιλεως τεταγμενους και εἰς φυγην ἐτρεψε τους ἑξακισχιλιους , και ἀποκτειναι λεγεται αὐτος τῃ ἑαυτου χειρι Ἀρταγερσην | ||
| τουτους μεν εἰς ταξεις κατεχωρισεν , ὀντας πεζους μεν μυριους ἑξακισχιλιους συντεταγμενους , ἱππεις δε περι ἑξακοσιους , προς δε |
| ἑνδεκα , και τας μεν δεκα σιτεισθαι , την δε ἑνδεκατην ἀπολειπειν : . οὐκουν ἐκπλαγηναι δικαιον την αὐτοδιδακτον σοφιαν | ||
| , τελειως την ἑβδομην εἰναι κρινειν . εἰθ ' οὑτως ἑνδεκατην , τεσσαρεσκαιδεκατην δε μετ ' αὐτην , εἰθ ' |
| ἐφηδρευε προς ἀναπληρωσιν των κενουμενων ταξεων , ὡς αὐτοβοει πολλας μυριαδας καταστορεσαι και μηδενα της ἀντιταχθεισης νεοτητος ἀπολιπεσθαι : κτεινουσι | ||
| του βασιλεως και μελλοντος ὀλιγοις στρατιωταις προς τους σατραπας διαγωνιζεσθαι μυριαδας ἑπτα στρατιωτων ἐχοντας , συμμαχησαντος αὐτῳ Χαρητος πασῃ τῃ |
| ἀνθρωπικας ποιουσα , ἡτις εἰς ταὐτον τῃ κατ ' οὐσιαν ἑτεροτητι των ψυχων συντρεχει . Δευτερα δ ' ἐστι κρισις | ||
| ἀλληλων . ὁλως δε τας μεν ἀρχας ἁμα οὐσας εὐλογον ἑτεροτητι διαφερειν , ὡσπερ και τους της φυσεως λογους ἁμα |
| , μια δε του νιτρου . μετα δ ' ὀξους δριμυτατου καταπλαστεον , και πυρινον δ ' ἀλευρον συν δαφνισι | ||
| χρονιους λειχηνας . ] Καππαρεως φυλλα τριψας μετ ' ὀξους δριμυτατου μετα ἰσου μελιτος ἐπιτιθει . ἀλλο . λαπαθου φλοιον |
| ἑρπει δι ' αἰθρας . Χαους δε , οὐτι γε Κυπριδος παις ὠκυπετας οὐδ ' Ἀρεος καλευμαι : οὐτι γαρ | ||
| φιλημ ' ἐδεξω , προδοτιν αἰκαλλων κυνα , ἡσσων πεφυκως Κυπριδος , ὠ κακιστε συ . κἀπειτ ' ἐς οἰκους |
| ποθον , ἠν τις αὐτα διασπᾳ ἀπ ' ἀλληλων . ἐπεμελετο δε και τουτου ὁ Κυρος ὁπως μηποτε ἀνιδρωτοι γενομενοι | ||
| ἑωρα γιγνομενα ἐν τοις πολεμικοις : δια ταυτα οὐν και ἐπεμελετο ταυτης της εὐθημοσυνης μαλιστα . και αὐτος μεν δη |
| : εἰ τις τον γε πιοι και ἀποτροπος οἰκαδ ' ἀπελθοι δαιτος ἀπο γλυκερης , οὐκ ἀν ποτε πηματι κυρσαι | ||
| κακου , τα δυο λειφθειη , το δε κακον ἐκποδων ἀπελθοι και μηδενος ἐφαπτοιτο μητε σωματος μητε ψυχης μητε των |
| ὀπτηθειη : ἀντιπρακτικωτερα δ ' ἡ ἑφθη . οἱ δε τραχηλοι αὐτων λυουσι κοιλιαν , δυσπεπτοι δ ' εἰσιν : | ||
| πορφυραι μεταξυ πιννης εἰσι και κηρυκος : και οἱ μεν τραχηλοι αὐτων πολυχυλοι , εὐστομοι , το δε λοιπον ἁλυκον |
| : τις δη των νυν τοσασδε πεταλοισι μυρτων , ἠ στεφανοισι ῥοδων ἀνεδησατο νικας ἐν ἀγωνι περικτιονων ; Τουτο δε | ||
| γαρ ἀν εἰη μισθοφορων ἁρπαξιβιων σκηνη στρατιωτων . ἀει δε στεφανοισι καρη παρα δαιτα πυκαζου παντοδαποις , οἱς ἀν γαιης |
| του φοβουμενος . . [ ἀπεπτατο : Εἰς το αὐτο κατηντησε του γελοιου χαριν . ] [ ὡς ἀνδρειος εἰ | ||
| τον αὐτον δε τοπον και το πεζον στρατοπεδον των Πελοποννησιων κατηντησε και πλησιον του στολου κατεστρατοπεδευσε . Φορμιων δε τῃ |
| ἁρμονιαν και ἀναρμοστιαν εἰσδεχεσθαι και ποιοτητα ὑποκεισθαι ποιοτησιν . ἐτι φανερωτατα ὁ λογος ἐλεγχεται , εἰ τις πειραθειη ἀποδιδοναι τα | ||
| ' ὑμιν γενεσθαι , τρια δε τα μεγιστα και τα φανερωτατα . πρωτον μεν , ὁτι ἐγκαλουντες ἡμιν ὡς ἡμαρτηκοσιν |
| και ἐφ ' ὁσον το τε των ἐνεργειων και δυναμεων πολυειδες και διαφορον , και περι τουτων ἐντελως τι παρηκαν | ||
| και ἐστι το μετεχομενον μονοειδες μεν κατα την ὑπαρξιν , πολυειδες δε κατα μεθεξιν , ἀλλοτε ἀλλοιον δια την αὐτων |
| , πως δια της ἀνατολης και της δυσεως των ἀστρων ἐπιγνωσομεθα την ὡραν της νυκτος , λεγει ταυτι : κεν | ||
| φρονιμης διαθεσεως φαινεσθαι γινομενον τι ὑπο του φρονιμου ἠ ποιουμενον ἐπιγνωσομεθα , ὁτι της φρονησεως ἐργον ἐστιν . αὐτη γαρ |
| φησιν , ὁτι των Χοιριλου τοτε εὐδοκιμουντων , Πλατων τα Ἀντιμαχου προὐτιμησε , και αὐτον ἐπεισε τον Ἡρακλειδην εἰς Κολοφωνα | ||
| και Κυαθον δε τον Πυλητος μεν υἱον , ἀδελφον δε Ἀντιμαχου ἀπεκτεινεν ἀκων Ἡρακλης οἰνοχοουντα αὐτωι , ὡς Νικανδρος ἱστορει |
| εἰσι των τοιουτων χυμων : οὐτε γαρ ἐρευθος ἐπιφερει οὐτε θερμοτητα πολλην , εἰ μη τι σπανιως , ἀλλα και | ||
| , αἱ ὑπο ἀρκτικον και ἀνταρκτικον , μια δε δια θερμοτητα , ἡ ὑπο τον ἰσημερινον , ἡ καλειται διακεκαυμενη |
| και τυχοντος . παροσον ἡ θριξ οὐδενος ἀξια ἐστιν . ἀναιδες και θρασυ βλεπει . . ἀσπαλαθος : ἀκανθωδες φυτον | ||
| . , παρειας . μιαρε ] μεμιασμενε . Ὀρεστα , ἀναιδες . φημ ' ] ναι . λεγω . . |
| , βλαστημα χθονος , οἱον ἐρωτα βροτοισι φλεγεις , παντων κρατιστε , παντων τυραννε . πολεμουσι δ ' Ἀρεως κρεισσον | ||
| ἐννοιαν ἀριστην μεν και τελειοτατην ἀνθρωποις θεος ἐδωκεν , ὠ κρατιστε Μεγεθιον , ἐκ μερους δε που και των ἀλογων |
| οἰκου τε και πολεως και , το μεγιστον , κοσμου συμπληρουν ὀφειλει το ἀπογινομενον τουτων ἑκαστον , ἐαν μελλῃ μητε | ||
| και διαβαλλει την πολιν ἐν οἱς λεγει : καθολου δε συμπληρουν δει το παραγραφικον , ἐπαναγοντα ἐπι την διαβολην της |
| ἰατρος ὡς αὐτον τοις ἀπο της τεχνης τα ἀπο της γνωμης προστιθεις . ἐκλεισεν αὐτῳ τας θυρας ἐλεγξας μεν ἐπ | ||
| ἀνασταντας και φωναις μειζοσι και ἐκβοησεσιν ἐπαλληλοις ἐπαινον μεν της γνωμης , ἐπαινον δε και του ποιητου συνειροντας , ὁς |
| φευγοντες δια του τοιχου παρα την γην ἐδυσαν , ἐγενοντο μικροι δυο ὀρνιθες : και ἐστιν ὁ μεν αὐτων ἰχνευμων | ||
| ἀκρᾳ τῃ δεξιᾳ χειρι του Περσεως κειμενοι ἀστερισκοι πυκνοι και μικροι εἰς την Ἁρπην καταστηριζονται . Ὁ δε ἐν τῳ |
| τους δε Λιβυας θαυμαζοντας την εὐταξιαν και το της ψυχης μεγαλοπρεπες , τροφας τε παρεχεσθαι τοις ἀνθρωποις δαψιλεις και συστρατευειν | ||
| εἰς λογον ἀει τελευταν ποιεις . Ἀλλα νη Δια το μεγαλοπρεπες τε και ἐλευθεριον ἀμυδρως ἀν τις ἐμφαινεσθαι φαιη τῳ |
| ἡ δ ' ἀναφορα προς την ἡμετεραν αἰσθησιν ἐν ταυτῃ παραλλαγη γινεται των μερων : οὐδεν γαρ κωλυει την μεν | ||
| παραγεταιΟὐ . πιθανην ἀπολογιαν τινες φασιν , ὡς ἐν ῥημασι παραλλαγη προσωπων : διωκετον γαρ ἀντι του διωκετην : και |
| και ὀδυνη ἐς τους κροταφους και το βρεγμα και ἐς τοὐπισθεν της κεφαλης , και τα ὠτα ἠχεει , και | ||
| το ζωσμα , ἐς τοὐμπροσθεν ἀγουσι , και αὐθις ἐς τοὐπισθεν . Οἱ δε τινες οὐχι περι το ζωσμα περιβαλλουσι |
| οὐ περιμενει την σην σχολην . ἀλλ ' εἰσιτε : κανα προχειρα , χερνιβας , θυληματα ποιειτε . ποι κεχηνας | ||
| Ἐριχθονιου βασιλευοντος πρωτον κατεστησαν αἱ ἐν ἀξιωματι παρθενοι φερειν τα κανα τῃ θεῳ , ἐφ ' οἱς ἐπεκειτο τα προς |
| σκανδιξ , σκολυμου ἡ ῥιζα , σμυρνα , σχινος , τερμινθου ὁ καρπος και τα φυλλα , φακοι , φυκος | ||
| ' ἁλμηϲ τε και ὀξαλμηϲ ϲυντιθεμενοι , οἱον ϲχινου και τερμινθου και τηϲ κιναραϲ ἡ ϲαρξ . και ἡ φακη |
| γνωριζομενων : ἠδη δε τἀπεκεινα δια ψυχος ἀοικητα ἐστι : νοτιωτεροι δε τουτων και οἱ ὑπερ της Μαιωτιδος Σαυρομαται και | ||
| αὐτου παραλληλου κεινται , ἀλλα πολλῳ εἰσιν ἀλληλων οἱ μεν νοτιωτεροι , οἱ δε βορειοτεροι : ἐπειτα ἐαν τουτο παραπεμψαντες |
| ἀνιενται οἱ κρατουντες καλοι και ἐπιπιπτει τοις τειχεσι τα ξυλα σανιδας ἐπ ' ὀλιγον ἐχοντα ἐγγυς του πυργου . Ἱνα | ||
| ἠδη καταφρονουντες ἐβιαζοντο την ἀναβασιν , ξυλα και μηχανηματα και σανιδας ἐπι τα διαστηματα διατιθεντες , ἀσθενων τα σωματα των |
| , ὀστεα δ ' ἰσχει γη Μακεδων , ᾑπερ δεξατο τερμα βιου , πατρις δ ' Ἑλλαδος Ἑλλας Ἀθηναι , | ||
| αἰκιζεται ] κολαζει . χαλᾳ ] ἐνδιδωσι . . ἀθλου τερμα ] του καματου τελος . . οὐκ ἀλλο γ |
| πυρι βαλλε θυηλας . και σπονδοποιειται γε τους δαιτυμονας : κουροι μεν κρητηρας ἐπεστεψαντο ποτοιο , νωμησαν δ ' ἀρα | ||
| ἠγινεον ἀνα ἀστυ , πολυς δ ' ὑμεναιος ὀρωρει : κουροι δ ' ὀρχηστηρες ἐδινεον , ἐν δ ' ἀρα |
| . ἐπι τελει δε τῳ του Ἑρμου οὐδεποτε πλειον ἑνος δωδεκατημοριου την ἀπο του ἡλιου διαστασιν ἐφ ' ἑκατερα ποιουμενῳ | ||
| δια μεσων των ζῳδιων κυκλου τμηματων τῃ δι ' ἑνος δωδεκατημοριου , ἐπι δε των προς ἀνατολας ἠ και προς |
| ὀψιν , το λειπομενον της νυκτος ἀυπνος διατελεσαςἠγειρον γαρ αἱ φροντιδες κεντου - σαι και τιτρωσκουσαι , μεταπεμπεται τους σοφιστας | ||
| ἀγορῃ μεν νεικεα και χαλεπαι πρηξιες , ἐν δε δομοις φροντιδες : ἐν δ ' ἀγροις καματων ἁλις , ἐν |
| ἐπεφνεν ἐπι ῥηνεσσιν ἑοισιν . οὐδ ' ὁγ ' ἀριστηων χαλεπας ἠλευατο χειρας , ὡς μαθον οἱον ἐρεξε . νεκυν | ||
| ἐαν στιξωμεν εἰς το τουδε , νοητεον οὑτως : ἀρα χαλεπας και ἐχθρας λογιζομαι τας τουτου φρενας , του Ἀγαμεμνονος |
| πεντελιθα ἐν ταις Ἀριστοφανους Λημνιαις : πεντελιθοισι θ ' ὁμου λεκανης παραθραυμασιν . γυναικων δε μαλλον ἡ παιδια , ὡσπερ | ||
| αὐτων , και ἐπιπτον τα δακρυα του ἀρχιστρατηγου ἐπι της λεκανης εἰς το ὑδωρ του νιπτηρος , και ἐγενοντο λιθοι |
| γαρ ἀξια ποιεις . ἀλλ ' ἐπ ' ἐκειν ' ἐπανειμι , ὁτι του δημου κατηγορησει και της ἐκκλησιας . | ||
| μεν αὑτον δοντος , του δε ἁλοντος . Ἀλλ ' ἐπανειμι γαρ , ὁτι μη ταὐτον τοις νικωσιν ἐπαθε παθος |
| , παλιν ἡ παραθεσις του ἀρθρου το σχημα διελεγξει . κλητικης μεν γαρ ἐστι το Θυεστα : ἀλλ ' ὁπηνικα | ||
| ἐλλειπον μεν ῥηματι εὐθειαν ὁμολογει , οὐ τῃδε δε ἐχον κλητικης ἐστιν πτωσεως το τοιουτον , οἱον ὠ Ἑλικων [ |
| ἐργου : φησι γαρ αὐτῳ ὁτι τουτου του ἀσεβηματος ἡ ἀποστροφη και ἡ ἀναφορα προς σε ἐστιν ‖ ἱνα ‖ | ||
| ἀληθες . Ἰδωσι : ἰδωνται . Πομπιλε : γλυκυτης , ἀποστροφη και ἀναφωνησις του ποιητου προς τον ἰχθυν . Τρεις |
| δυο ὑεις ἐθρεψεν , Μελησιαν και Στεφανον , και τουτους ἐπαιδευσεν τα τε ἀλλα εὐ και ἐπαλαισαν καλλιστα Ἀθηναιωντον μεν | ||
| τῳ στρατηγουντι Σαρακηνων ἀνεμνησε με των ἐν Αἰγυπτῳ , οὑς ἐπαιδευσεν ἡσυχαζειν οὑτος ὁ την Παλαιστινην ἡμιν κυβερνων . μοιρα |
| και ἐνιοτε οἱς αὐτος τις ἐνοχος ἐστι , ταυτι φθασας κατηγορησε του πλησιον ἐκφυγειν οὑτω πειρωμενος την διαβολην . και | ||
| , μαθητου την φωνην αὐτωι χρησαντος Ἀρχαγορου του Θεοδοτου . κατηγορησε δ ' αὐτου Πυθοδωρος Πολυζηλου , εἱς των τετρακοσιων |
| ἐξ ἀρχης , ὁτι οὐ μεταθετεον την Ἰνδικην ἐπι τα νοτιωτερα , ὡσπερ Ἐρατοσθενης ἀξιοι , σαφες ἀν γενεσθαι τουτο | ||
| τον ἡλιον κινουμενη παραλλαττει τῳ πλατει , ἠ βορειοτερα ἠ νοτιωτερα γινομενη . ὁταν μεντοι το πλατος αὐτης κατα τον |
| παραστατας και ἐπιστατας ληπτεον εἰη , συν οἱσπερ οἱ μεγιστοι κινδυνοι : και ταξιαρχους δε και πεζων και ἱππεων ἐγιγνωσκεν | ||
| εἰς την πολεμιαν ὡς ταχιστα , εἰδως ὁτι οἱ κοινοι κινδυνοι φιλοφρονως ποιουσιν ἐχειν τους συμμαχους προς ἀλληλους , και |
| ἐσται δε θεοσεβης , εὐχρηματιστος , και περι τον τραχηλον κινδυνευσας θανατον ὑποστηναι ἐκφευξεται , τινες δε των τοιουτων και | ||
| πολεμιων μεν ἐλαττους ἀνελων , τῳ δ ' ἰδιῳ σωματι κινδυνευσας ἡττον , προκριθησεται του πρωτευοντος ἐν ἀμφοτεροις . ἀλλα |
| πολλοι φρονιμοι γεγονασι : ταυτην γαρ μιαν ὁ νους ἑαυτῳ κατελιπεν διδασκαλον , ὡσπερ δικαστην ἠ κριτην ἠ κυριον . | ||
| τουτων μαρτυρουντων , ἐγω δε ἀπεστερηθην ὡν ὁ πατηρ μοι κατελιπεν χρηματων και του δικην λαβειν περι ὡν ἀδικουμαι . |
| τον Ἰωαννην , τεχνικον δη τινα ἱερακοτροφον , τον Φραβιθον ἀφειλοντο της ψυχης . [ . . . . , | ||
| μεγαλας ἐχουσαι προσοδους , ἁς οἱ βασιλεις μεν ἱερας οὐσας ἀφειλοντο την θεον , Ῥωμαιοι δ ' ἀπεδοσαν : παλιν |
| ὁπερ , το της μοιχειας ἁμαρτημα , ἐπικαλυψαι ταις ἀλλοτριαις γλωσσαις ἀδυνατον ἐστιν : λαθειν τους ἐξω , ἠ μαθοντας | ||
| οὐ γαρ ἐπιτρεπει γε αὐτους κατ ' εὐθυ φερεσθαι ταις γλωσσαις : μαλλον δε , ὠ δικασται , μεταξυ γαρ |
| του ζην παρασκευην . οἱ μεν γαρ δη διαφεροντως ὀντες κοσμιοι τον ἡσυχον ἀει βιον ἑτοιμοι ζην , αὐτοι καθ | ||
| κοσμησεσιν ὁ νομος λεγεται , ὁθεν και νομιμοι γιγνονται και κοσμιοι : ταυτα δ ' ἐστι δικαιοσυνη τε και σωφροσυνη |
| ἀριθμος : τεταρτον δε , ὁ και οἱ προσθεν παντες ἐσημειωσαντο , οἱ ἐν τοις ἐλαττοσιν ὁροις λογοι συγκρινομενοι προς | ||
| της ἐκλειψεως αὐτης θανατον ἀνθρωπων ἁπανταχου σημαινει . Καθολικως δε ἐσημειωσαντο Αἰγοκερωτι , Ὑδροχοῳ , Ἰχθυσι , Κριῳ ἐκλειψεως γενομενης |
| ἐξοισων ἐπιγυον . ἠ δωρ ' αἰτων ἀρχην πολεμου μετα Πεισανδρου πορισειεν . ἠ βοιδαριων τις ἀπεκτεινε ζευγος χολικων ἐπιθυμων | ||
| Ἀρισταγορου ἀρετης εὐμαρες ἠν διαγνωναι συμβαλοντας , ὁτι του Λακωνικου Πεισανδρου ἀπογονος ἠν , του ποτε συν τῳ Ὀρεστῃ ἀποικιαν |
| τῳ των λογων ἐρωτι . τουτι δε το δωρον των Μνημοσυνης ἀκριβως . Ἐγω σε πολεμουντα τοις κλεπταις ἐπαινω . | ||
| την ῥευσιν , δια της Μνημοσυνης το μονιμον τουτων , Μνημοσυνης τινος οὐσης , δια της Τηθυος το αὐξητικον τε |
| χαλκεον νιν ἀντ ' ἀλαθινου τιν ὡδ ' ἀνεθηκαν τοι Συρακουσσαις ἐνιδρυνται , πελωριστᾳ πολει , οἱ ' ἀνδρα πολιταν | ||
| πολλα προευεργετημενοι κατα τας στρατειας , προς δε τους ἐν Συρακουσσαις ὀλιγαρχιας κεκοινωνηκοτας ἑξακοσιους ἀει πολεμικως εἰχον και καθολου τον |
| λαβειν . την δ ' ἐπιθυμιαν ὁ γενναιος ἡμιν ἐκεινος ἐνεποιησεν ἀγων , ὁν δειξας ἐπειτα κατεκλεισας ἀδικων σαυτον τε | ||
| δη και ποτε ὀμοσας τους ὁρκους τουτους τῳ δημῳ θορυβον ἐνεποιησεν ὡσπερ και ἐπι τῳ ὀμνυναι τον Ἀσκληπιον , χρωμενος |
| και Ταρπαιον ὀρος . και ἐθνικον Ταρπαιος ὡς Ῥωμαιος , τριγενες . Ταρρα , πολις Λυδιας . [ ἀφ ' | ||
| : ψαμαθος κυαθος καλαθος και λαπαθος . το μεντοι ἀγαθος τριγενες . το δε ὁρμαθος και γυργαθος ὀξυνεται ἀπο μακρας |
| το ΕΟΖΠΗΡΘΣ πολυγωνον , κορυφη δε το Ν σημειον , τριπλασιονα λογον ἐχει ἠπερ ἡ ΒΔ προς την ΖΘ . | ||
| ἀρα ἡ Λ σφαιρα προς την ΑΒΓ σφαι - ραν τριπλασιονα λογον ἐχει ἠπερ ἡ ΕΖ προς την ΒΓ . |
| βραχυκαταληκτον . Το ιγʹ ἰαμβικον ἑφθημιμερες : ὁ γʹ πους τριβραχυς . Το ιδʹ ἰαμβικον διμετρον βραχυκαταληκτον : ὁ γʹ | ||
| ὑπερκαταληκτον ἀπο τροχαιων ἀρχομενον . ὁ αʹ δε τροχαιος ἐστι τριβραχυς . Το Ϛʹ ἰαμβικον διμετρον βραχυκαταληκτον : ὁ βʹ |
| χρη ποιητας ἀσκειν . Σκεψαι γαρ ἀπ ' ἀρχης ὡς ὠφελιμοι των ποιητων οἱ γενναιοι γεγενηνται . Ὀρφευς μεν γαρ | ||
| τοις μελεσι διδωσιν . Οἱ φωστηρες ἐν μεν ἀγαθοποιων τοποις ὠφελιμοι εἰσιν , ἐν δε κακοποιων βλαπτικοι . ὁ δε |
| ἀλλ ' ἐξαιρεται ὑψου ἀει προς τον οὐρανον , χαμαι πιπτουσης της ἐπι τον ζοφον ἀγουσης . ἀλλ ' οὐδε | ||
| , ἁτε της ὀψεως ἐν τῳ δι ' αὐτων ἐπιπεδῳ πιπτουσης και ἐτι ὁ δια Συηνης παραλληλος ὀρθος προς ἐκεινην |
| δε πασα δυναμις ἠν των περι τον Εὐμενη πεζοι μεν τρισμυριοι πεντακισχιλιοι , ἱππεις δε ἑξακισχιλιοι ἑκατον , ἐλεφαντες δε | ||
| πληθος ἠν τοδε : της μεν Σπαρτιητικης ταξιος πεντακισχιλιοι και τρισμυριοι ἀνδρες ὡς ἐοντων ἑπτα περι ἑκαστον ἀνδρα , και |
| παρηλθεν εὐπραγια . τι δε Αἰθιοπες , τι δε και Καρχηδων και τα προς Λιβυην ; τι δ ' οἱ | ||
| ἀπιστιαν αὐτης και αὐθις ἀνεπυνθανοντο ἀλληλων , εἰ τῳ ὀντι Καρχηδων κατεσκαπται : ἐλεσχηνευον τε δι ' ὁλης νυκτος , |
| μετα τουτο δειραντες τε και μελισαντες ἀπαρχας ἐλαμβανον ἐξ ἑκαστου σπλαγχνου και παντος ἀλλου μελους , ἁς ἀλφιτοις ζεας ἀναδευσαντες | ||
| λυγμος και ἐν πυρετοις και μαλιστα φλεγμαινοντος στομαχου ἠ ἑτερου σπλαγχνου . ψυξεως μεν οὐν προηγησαμενης του λυγμου ἐπιτιθει τῳ |
| πρωτως ἐξωθεν ἐφαπτεται του κυκλου της σκιας , και το ἀφανισθεν αὐτης μερος προς μεσημβριαν τε και ἀνατολας νευει , | ||
| του οἰκειου καταστησαι παλιν τις δυναται σχηματος : τουτο δε ἀφανισθεν ἁπαξ οὐδαμως ἐτι σωθηναι δυνησεται : τις γαρ ἐτι |