ὡς εἰχε ταχους και πρωτον μεν των ἐπι την χωραν ἐξοδων αὐτους ἀπεκλεισεν ἱπποκρατων , ἐπειτ ' εἰς παραταξιν προελθειν | ||
ἀλλαττειν δια τας ἐπιβουλας . των τε μη κατα πολεμον ἐξοδων μια μεν ἐστιν ἡ ἐπι τας κρισεις , ἐν |
[ ] [ ] κατονα [ ] [ ] ει χρωμενης [ ] [ ] [ ! ] ε [ | ||
ὡν καθολου οὐκ ἐστιν εἰπειν , ἑξεως δε ἐστι της χρωμενης ἀει τοις συμβαινουσιν ὁν προσηκει τροπον , και δια |
ἐστι δουλος του θανειν ἀφροντις ὠν ; „ ὡς μαλα συνιδων το ἀκολουθον : ὑπελαβε γαρ , ὁτι οὐδεν οὑτως | ||
τους φιλους συνεπατει : ταραχης δε πολλης γινομενης ὁ Πωρος συνιδων το γινομενον και τεταγμενος ἐπι του κρατιστου των ἐλεφαντων |
ἐν ἱμερῳ και τῃ σῃ ἐπιθυμιᾳ , ὡστε μεταβασαι και μετενεγκειν εἰς το ὑπατον και ὑπερεξοχωτατον δωμα του εὐρυτιμου Διος | ||
ὁ ἐν Δελφοις τον τε ταφον ὑστερον ἐχρησε τοις Λακεδαιμονιοις μετενεγκειν οὑπερ ἀπεθανε και ὡς ἀγος αὐτοις ὀν το πεπραγμενον |
δε και ἐς τα ἀλλα γερα σφισιν , ὁποσα τοις ἀποικοις νεμειν οἱ Ῥωμαιοι νομιζουσι . Πατρευσι δε ἐν ἀκρᾳ | ||
ὁτι τουτους ἀπεστελλον οἱ Κορινθιοι κατα ἐτος ἀρχοντας Ποτιδαιαταις ὡς ἀποικοις ʃ ὁ Ἀσκληπιαδης την ἐπι προθεσιν περιττην εἰναι λεγει |
συμφωνον της προηγουμενης λεξεως , και χωρις το φωνηεν της ἐπιφερομενης , οἱον ὑπερ Ἀπολλωνιου , συν Ἀπολλωνιῳ , προς | ||
παρακολλαται παρεπομενης αἱμορραγιας , ἀλλα κἀν παραχρημα συγκολληθῃ , ταυτης ἐπιφερομενης διισταται παλιν , οὑτως οὐδε το σπερμα δυναται κολληθηναι |
αὐτοις , οὐκ ἀνασχομενοι ἀναιρουσι . φονευουσι δε και τον ἐπαρχον του στρατου παντας τε τους ἐκεινῳ θυμηρεις φιλους : | ||
νομισματα ἐκομισαν ἐκτετυπωμενα την ἐκεινου εἰκονα . λαθοντες δε καιτοι ἐπαρχον ὀντα τον Περεννιον και δειξαντες τῳ Κομοδῳ τα νομισματα |
θαλασσης οἱ μεν ἀνεπεταννυον συν κραυγῃ τα ἱστιας ὡς δηθεν ἀναγομενοι , τα δε πνευμα τε ἐδεχετο και ἐκυρτουτο , | ||
και νηνε - μιας παρεχει , διο και χρονιζουσιν οἱ ἀναγομενοι ἐν τῳ πλῳ . ἐαν οἱ β ἀγαθοποιοι μετα |
κυριοι εἰσαγωγης τε και ἐξαγωγης , διδουσης τε ἁμα και δεχομενης της πολεως , νομους δε περι τουτων νομοφυλακες τους | ||
. και ἐδεικνυντο κατα τον παλαιον νομον της ἀρχης μοι δεχομενης τους λογους , ἀνδρος μεν εὐ εἰδοτος δικασαι δικην |
τροφης ὑπομιμνησκει τον Ἀχιλλεα , ἀλλα και διδαγμασι και ἀκουσμασι βασιλικοις , της παλαιας Ῥωμαιων σοφιας , ἡς ὁ πανσοφος | ||
εἰ ἁλουργιδες τα σπαργανα , εἰ ἐκ πρωτης βλαστης ἐν βασιλικοις ἀνετραφη κολποις : ἠ οὐχ οὑτως μεν , ἀνεληφθη |
ΑΕ διπλη ἐστι της ἐπι την βασιν του ΑΔΜ τριγωνου ἀγομενης ἀπο του κεντρου του κυκλου , ἐν ᾡ ἐγγεγραπται | ||
καιρους τουτους συνεπεσε τι τοιουτον ἐν Σαμῳ . πανδημου ἑορτης ἀγομενης αἰφνης ἀετος καταπτας και τον δημοσιον ἁρπασας δακτυλιον , |
τοις μεν γαρ ὀνομασιν ἐσθ ' ὁτε και το γενος ἐπικοινωνει , οὐ μην τοις ἀρθροιςφαμεν . οἱ ἱπποι και | ||
ἡ φυσικη , ὡστε και αἱ ἀποδειξεις και τα προβληματα ἐπικοινωνει τουτων των ἐπιστημων προς ἀλληλας . ἐχει μεν οὐν |
ψυχης ἐπιμελειᾳ πλησιον αὐτων ἐστι των μεν αἰσχρων ἐπιθυμιων πλεον κρατων ἠ ὡν ἀρχει πολεων , των δ ' ἠδη | ||
Τυχην , ὡς εἰκος , σχετλιαζων , ὁτι τοις ὁπλοις κρατων ἀπηλθε μη φερων του πολεμου το ἀθλον . ἀπρακτων |
, καλον ἐστι τουτῳ πρωτον ἀποπλυναι τα ὀμματα και οὑτω προσενεγκειν τα προς ἑκαστην ἰασιν ἁρμοζοντα κολλουρια : οὐδεν γαρ | ||
παιδι τ ' ἐπεταξ ' ἐγχεανθ ' ὁσον δεκα κυαθους προσενεγκειν Διφιλῳ ποτηριον . ὑπερηδεως δε την κυλικ ' ἐκπιων |
τιτρωσκεσθαι τε και διωκεσθαι . και τους τας ὀλιγοχρηματους παρακαταθηκας ἀποδιδοντας ἐπι θηρᾳ στερησεως μειζονων εἰποις ἀν πιστει διαφερειν , | ||
πραξῃ , αὐτος ὀφειλετω τοις δημοταις . Τους δε μη ἀποδιδοντας τας μισθωσεις των τεμενων των της θεου και των |
ἐστι το μεν ΒΖΕ το ἀπο της ΝΘ μεταξυ της κατηγμενης και του κεντρου , το δε ΗΖΘ το ἀπο | ||
και οὑτως ὡς και εὐθειας ἀπο του Β προς ὀρθας κατηγμενης δια των Δ , Ε διηχθαι . ἀλλα δη |
τυποι των ἐν Ἰταλιᾳ αὐτου πραξεων και των εἰς ἀνθρωπους ἐμφερομενων εἰς το κοινον λογων ὁποιοι τινες ἠσαν . Ποτε | ||
οὑτος ζητω ἐνωπιον σου ” , οὐκ ἀπο σκοπου των ἐμφερομενων ἑκαστον των ὀνοματων τιθεις , το „ οὑτος „ |
ἠρωτησε τον ἐγκαλουντα ποτερον ὁ μεν μη πιστευσας αὐτῳ μηδε χρησας ἡμαρτεν : συ δ ' , ἐφη , οὐ | ||
' ἀν ἐδαπανωντο . ἐγω δε ταυτ ' ὀλιγον χρονον χρησας ἀφειλομην ἀν . κἀγωγε ταις ἀλλαις πολεσι δρω ταυτα |
τε και κοσμησαι δαημονεστατος : και τον θυμον τοις στρατιωταις ἐπαραι και ἐλπιδων ἀγαθων ἐμπλησαι και το δειμα ἐν τοις | ||
του ἰκτινου ξηρα ἀνευ των πτιλων , ὁϲον τοιϲ τριϲιν ἐπαραι δακτυλοιϲ , μεθ ' ὑδατοϲ πινομενη ποδ - αλγουϲ |
παρ ' αὐτοις γενεσεως του θεου το μεχρι του νυν τεταγμενοις χρονοις ἐν τῃ πολει πηγην αὐτοματως ἐκ της γης | ||
κρεα τοις τεχνιταις και τοις προς την των κατασκευασματων ὑπηρεσιαν τεταγμενοις διενειμε , τας δε βυρσας συρραπτουσα και χορτου πληρουσα |
εἰ μειζων εἰποντι ἐμοι γενοιτο παρ ' ὑμων βλαβη των πεποιηκοτων αὐτα γενεσθαι : οὐδε γαρ παρρησια περι παντων ἀει | ||
δια το τους μεν και των αὐτους ἀδικησαντων ὡσπερ εὐ πεποιηκοτων ὑπο μεγαλοψυχιας πολλακις προστηναι και πασαν ὑπερ τουτων εἰσενηνοχεναι |
: ἐαν δε λαβῃς ἀτακτως - φερομενας ἠ ἱστιοδρομουσας , ἐπιπλευσας ἐν ταξει παντι τῳ στολῳ τας μεν ἀμυνομενας πειρω | ||
: αὐτος δ ' ὁ Λυσανδρος ἁπασαις ταις τριηρεσιν ἐξηρτυμεναις ἐπιπλευσας , και σιδηρας ἐπιβαλων χειρας , ἀπεσπα τας ὁρμουσας |
, “ καλη , ἡ δε λαβη αἰσχρα : ” ἐπαινουντων τινων τον ἐπιδοντα αὐτῳ ἐφη , “ ἐμε δ | ||
δ ' ἐμοιγε αἱ πολλαι στεφανουντων τε αὐτον ἠσαν και ἐπαινουντων ἐπι ταις νικαις ταις τε ἀλλαις και μαλιστα ταις |
της Ἰβηριας ποιησασθαι . Ἐστι δε της μεν Βαιτικης καλουμενης ἐπαρχιας ἡ Καλπη , τελος δε του ἐθνους τουτου και | ||
φθειρειν ἠ προνομευειν . δευτερον δε λογισαμενος εἰς ταγματα ἠ ἐπαρχιας διαδωσεις τα γεωργια : και οἱ στρατιωται παντα τα |
οἰνου αὐστηρου μη πανυ παλαιου . ἀλλασσεσθωσαν δε συνεχεστερον : ἐπικειμενα γαρ ἐπιμονως οὐ δυνανται μη ἀναθερμαινεσθαι και παλιν δια | ||
ἑλκτικωτερον και ἐπιδοσιας ἐχον . Ἐχρη δε ἡμιν μαλλον τα ἐπικειμενα της καρδιης διαψυχεσθαι : βεβλαπται ἐς τι γαρ το |
. κἀκει δε εἰς την ἑαυτου εἰσιων οἰκιαν περιετυχε τοις πυνθανομενοις , τις εἰη , ἑως τον νεωτερον ἀδελφον εὑρων | ||
. και τοις περι κληρονομιας δ ' ὡσαυτως ἠ παρακαταθηκης πυνθανομενοις παραφυλακτεος ὁ οἰκοδεσποτης του θʹ τοπου μη τυχῃ ἐναντιουμενος |
του δε βʹ στηριγμου μοιρας ρϘδ θ , ἁς και παραθησομεν ἐν τῳ δεκατῳ σελιδιῳ κατα του αὐτου στιχου . | ||
, χαιρειν εἰκος δαιτυμονας δεξιους τινας , και λογους αὐτοις παραθησομεν φεροντες ἀρα , οἱ μεν μιμουνται τας ἐν δικαστηριοις |
ἡ ἐπιζευξασα μεσον . δει οὐν και παραλληλους εἰναι τας δεδομενας , ἱνα και αἱ ἐπιζευγνυουσαι ὁμοιως ἰσαι τε και | ||
των ΖΕΒ δοθεισα ἐστιν . Ἐαν εἰς παραλληλους τῃ θεσει δεδομενας εὐθειας ἀπο δεδομενου σημειου εὐθεια γραμμη ἀχθῃ , εἰς |
των δε του σωματος μερων γονατων τε και νευρων , ἀποτελων και ῥευματα ἐξ ὑγρων κινηματων , μανιας και ὀχληματα | ||
τε ἐξοδιασμους και ζημιας . Ἡλιος Σεληνῃ πρακτικος και φιλανθρωπος ἀποτελων περικτησεις και ἀπο ἀρρενικων και θηλυκων ὠφελειας και συστασεις |
“ θαυματοποιιαις ” ταις οὐδεν ὠφελουσαις , ὑπο δε των ἀνοητων περιστατοις γινομεναις “ ” ἀντι του περι ἁς κυκλῳ | ||
: ἐπι των ἀπορων . Γυναικος φρενας : ἐπι των ἀνοητων . Γλωσσα που πορευῃ , πολιν ἀνορθωσασα και παλιν |
ἐκελευον ὀνοματα λεγειν , οὐ θεων . Ὁ αὐτος Δωριων καταγελων του ἐν τῳ Τιμοθεου ναυτιλῳ χειμωνος ἐφασκεν ἐν κακκαβᾳ | ||
πως οὐν ἑτερος ταυτην ἐχων οὐδεν πεπονθεν ἀλλ ' ἀπηλθε καταγελων , ἑτερος δ ' ἀπολωλε ; καιρος ἐστιν ἡ |
και τους ἀστερας συνεκπιπτουσιν αἱ διαιρεσεις και τας ἐννοιας των ἀποτελεσματων προδηλουσιν , ἐπι δε ταυτης ἀλλοτε ἀλλη συγκιρναμενη κατα | ||
προειπομεν : συ δε διακρινε τῳ νῳ τας μιξεις των ἀποτελεσματων . Ὁτε ἐστιν ὁ Ἑρμης χρονοκρατωρ και ὑπαρχει ἐπικεντρος |
Διος ἀστερα . Ταυτην μεν οὐν πιθανοτητος μαλλον ἠ ἀληθειας ἐχομενην την ἀλληγοριαν ἀχρι του μη δοκειν ἀγνοειν παρειληφαμεν . | ||
εἰναι , ἠ ἐν συμφοραις τε και πενθεσιν και θρηνοις ἐχομενην : καμνουσαν δε ἠ ἐρωσαν ἠ ὠδινουσαν , πολλου |
διψησας κατελθων εἰς πηγην παρασυρεις ὑπο του ῥευματος ἀπεπνιγετο . περιστερα δε τουτο θεασαμενη κλωνα δενδρου περιελουσα εἰς την πηγην | ||
ἐτους τικτουσα . Ξ πελειας ] περιστερας . πελειας ] περιστερα . τοι μεν γαρ ποτι πυργους : οὑτοι μεν |
ἡ ἡμερα τας ὡρας , των δωδεκα των τυπικως ὡρων ἐνισταμενων ἐκ της νυκτος ὑπαρχουσι σμικρυνομενης ταυτης : τουτο δε | ||
περιοδος ἀνυηται του κοσμου : χρειαν γαρ ἐχει των μεν ἐνισταμενων , των δε μελ - λοντων , των δ |
γαρ ἡδε Φοιβεια γυνη θεοι χθονιοι ζοφεραν ἀδιαυλον ἐχοντες ἑδραν φθειρομενων Ἀχεροντιαν λιμνην ἀδωρος χαρις δρακοντος αἱματωπον ὀμμα αἱματοσταγη κηλιδα | ||
εἰτα φησιν ὁτι ποιητικον αἰτιον ζητειται ἐπι των γινομενων και φθειρομενων : ἀνθρωπος γαρ ἀνθρωπον γεννᾳ : ἐπι μεντοι γε |
ἐγραψε δε και τεχνας ῥητορικας και δημηγοριας ἐγκωμια τε και ἐπιταφιους και ἐπιστολας ζʹ μιαν μεν πραγματικην , τας δε | ||
ἐνθα και τους ἐν πολεμῳ τελευτησαντας ἐθαπτον δημοσιᾳ και τους ἐπιταφιους ἐλεγον , δηλοι Καλλικρατης ἠ Μενεκλης ἐν τῳ περι |
ἀπο του ἐζευγνυν ἐπηγνυν ἐαν ζευγνω και ἐαν πηγνω μετα περισπωμενης εἰναι : καθολου γαρ ὡν ἡ μετοχη εἰς ς | ||
ἐν τῳ οὐ μεν σφας ἐτ ' ἐολπα περιεγραφετο της περισπωμενης . Σφε . Εἰρηται ὡς μονως ἐγκλιτικη ἐστι , |
βοτανη , τῃ διαλεκτῳ των βαρβαρων φριξα καλουμενη , ὁπερ μεθερμηνευομενον ἐστιν μισοπονηρος : πηγανῳ δε ἐστι παρομοιος , ἡν | ||
: προσαγορευεται δε τῃ διαλεκτῳ των ἐγχωριων βαλλην , ὁπερ μεθερμηνευομενον ἐστι βασιλευς , καθως ἱστορει Ἑρμησιαναξ Κυπριος ἐν βʹ |
Ὀδυσσευς Καλυψοι ξυνων ἐκλαθεσθαι καπνου Ἰθακησιου και οἰκου . „ περιβαλων δ ' αὐτον ὁ Δημητριος και τι και ἐπευφημησας | ||
πολλους πολιτας ἀπολλυμενους μακρῳ πολεμῳ και λιμῳ βροχον τῳ τραχηλῳ περιβαλων ἐς ἐκκλησιαν εἰσελθων ἀνδρες , ἐφη , πολιται , |
, οὐτ ' ἀρχῃ του προσταξαι προσηκοντος αἰσχρον εἰς θεους ἀνενεγκειν την εὑρεσιν , εἰπερ εὑροντος μεν ἐστι σημηναι , | ||
τυχοι : ἐχρησεν οὐν ὁ Ἀπολλων , τῳ σοφῳ τουτον ἀνενεγκειν . ἀγαγοντες οὐν τουτον ἐπι τους ἑπτα φιλοσοφους , |
τις ἀσφαλεστερα κοινωνος ; ἠ ποιον πυρ ἀφυκτον ταυτης οὐχ ἑπομενης , ἀλλ ' ἡγουμενης ; ἡ μονη μεν ἁπαντων | ||
# βο α ∠ ʹ δʹ ἐλα ὁ νοτιωτερος της ἑπομενης πλευρας . . . . . . . . |
και πυρκαϊα : ἐν μεντοι τῳ Ὑπερειδου ὑπερ Λυκοφρονος εὑρον γεγραμμενον ἠ νεωριων προδοσιαν ἠ ἀρχειων ἐμπυρισμον ἠ καταληψιν ἀκρας | ||
ἐν πολλοις ἀντιγραφοις εὑρον του Ἀντιφανους Μινωος δια του ο γεγραμμενον : τρωγοντες μολοχης ῥιζαν . και Ἐπιχαρμος : . |
χρωματικον ἠ ἐναρμονιον ἠ κοινον ἠ μικτον ἐκ τουτων . διατονικον μεν οὐν ἐστι το τῃ διατονικῃ διαιρεσει χρωμενον , | ||
φυσικῃ ἀπο του βαρυτατου ἐπι το ὀξυτατον κατα τουτο το διατονικον γενος οὑτως εὑρισκε . το γαρ χρωματικον και ἐναρμονιον |
τοσαυτας παρεχω ὁποση γη ; και στρωμνας φυλλα ; ἠ εὐφραινεσθαι μετ ' ἐμου οὐκ ἐστιν ; ἠ οὐχ ὁρᾳς | ||
μαλιστα ἐσπουδακασι , και διδους ἀνεσιν ἐς το ἑορταξειν και εὐφραινεσθαι , ἁτε ποιων κεχαρισμενα , εἰκοτως ἐτιματο . ἁπερ |
Φρυγιας της μεγαλης ἐπι θαλατταν καταβηναι : ἑξης δε την παραθαλαττιον χωραν προσαγαγομενην ὁρους θεσθαι της στρατειας τον Καικον ποταμον | ||
της ὁμορου χωρας παραθαλαττιου μεχρι Σικελιας , ὁδοποιησαι δε την παραθαλαττιον της Λιβυης μεχρι στηλων Ἡρακλειων , ἀκολουθως δε τῳ |
δε ὁ ἀπο του ΕΖ του ἀπο του Η : διπλασιος ἀρα ὁ ἀπο του Η του ἀπο ΕΘ : | ||
εἰπειν μη πολλαπλασιασαντα τους ἀριθμους . Γεγονετω , και ὁ διπλασιος του πληθους αὐτων μετρεισθω προτερον ὑπο τετραδος , και |
γυναικας και τας θυγατερας ἀγειν παρηγγελλον : τους δ ' ἀπειθουντας ταις ἐσχαταις τιμωριαις περιεβαλλον . εἰ δε τις των | ||
ἐπλει κατα σπουδην ἐπι την Ἰταλιαν , ὡς κολασων τους ἀπειθουντας . προσσχων δε τῃ χωρᾳ καθ ' ὁν τοπον |
ἀρα των τεσσαρων ἠν κεντρων ἠ των ἐπαναφορων ἠ των ἀποκλιματων , και τινος μεν ἐστιν οἰκος , τινος δε | ||
ἠ ῥυπαρον , του δε Κρονου ὀντος εἰς ἑν των ἀποκλιματων ἠ ἐν Κριῳ ἀτιμον και εὐτελες και ῥυπαρον και |
, δια το προτιθεσθαι της κορωνιδος , ἐκ κωλων τροχαϊκων ἐπιμεμιγμενων χορειοις και ἰαμβοις ηʹ . ὡν τα γʹ ἑφθημιμερη | ||
τοισι Σκιαποσιν : 〚 Ἡ παρουσα στροφη κωλων ἐστι τροχαϊκων ἐπιμεμιγμενων χορειοις και σπονδειοις Ϛʹ . και ἡ ἀντιστροφη τοιουτων |
, ἐρωντες ἐπιμιξιας , ἀγομενοι μεν ὑπο της χρειας , εἰργομενοι δε ὑπο της θαλαττης , εἰδον ὀρνιν ἐξ ἀερος | ||
των ἑλων ὀντων δυο ἠσαν οἱ πολεμοι , τῃ διοδῳ εἰργομενοι μη γινωσκειν τα ἀλληλων : και κατα την διοδον |
, ὁτι τον μεν ἐπηλυν ὀχλον οὐδενος εἰακατε εἰναι των κοινων κυριον , ἀρχετε δ ' αὐτοι της πολεως και | ||
αἱ πρωται δε ἡμιν φαντασιαι γινονται ἀδιαρθρωτοι και ἀπο των κοινων : τα γουν παιδια προσαγορευει παντας τους ἀνδρας πατερας |
ἐαν ἀντι της περιουσιας ἐνδειαν παρεχηται . τοις γε μεντοι ἐπιμελεισθαι δυναμενοις και συντεταμενως γεωργουσιν ἁνυτικωτατην χρηματισιν ἀπο γεωργιας και | ||
, ὡς δεησον τουτων ὡσπερ και της στρατηγιας τον στρατηγον ἐπιμελεισθαι . ὡς δε και ταυτ ' ἀπεφησα , ἐπηρου |
. οὐκ ὀλιγοι γαρ των τε ἀρχαιων συγγραφεων και των μεταγενεστερων , ὡν ἐστι και Τιμαιος , φασι τους Ἀργοναυτας | ||
, ὁθεν και μεταγενεστερα εἰσι και οὐκ ἐδει ἀπο των μεταγενεστερων ἀρξασθαι . Οὐδε μην ἀπο των βραχεων ἠρξατο , |
ἡνια χερσιν . Ἐνθα κε λοιγος ἐην και ἀμηχανα ἐργα γενοντο , και νυ κε σηκασθεν κατα Ἰλιον ἠϋτε ἀρνες | ||
' αὐτε καταντιπερην Ἀφροδιτη , ἠτοι ἀπειρητοι τεκεων ἐπι παγχυ γενοντο , ἠ φθειρουσι γονας ἀπο γαστερος ὠμοτοκουσαι . εἰ |
ἀντιστηναι και κρατησαι Περσας και Λυδους και πλουτον και πονους ὑπενεγκειν ἀγαθοι παντος μαλλον ἠσαν , ἀρχειν δε αὐτοι ἐτι | ||
και ἐν ἀερι πληττομενη ὑπο τουτων : ἐργωδες δε ἐστιν ὑπενεγκειν , κεντουσα τους ὑπ ' αὐτης ὀνειδιστους γενομενους , |
ἡμεραν εἰσεβαλεν , ὑπελαβομεν ἀν μαλλον ἐχειν το κυρος τον ἀμφημερινον ἠπερ τον τριταιον . Συνεισεβαλλε δε αὐτῳ και ὁ | ||
και τῃ γαστρι πλεοναζον , ὁταν τυχῃ ποτε σαπεν , ἀμφημερινον ἐπαγει πυρετον . αὐτο δε το στομα μονον εἰπε |
, ὡς κνησμους και ὀχθους και ἑλκωσεις περι την ἐπιφανειαν συμβαινειν . προσλαμβανει δε τονωσεως χαριν , πλην εἰ μη | ||
, καθαπερ ἐπ ' ἀριθμων και μετρων [ και ] συμβαινειν . ἐπι δε των ἰδιως ποιων οἰον Διωνος και |
σπηλαιῳ ἠ ἀντρῳ οἰκειον , νομας δε ἐχοντι συνδενδρῳ τοπῳ ἀναρμοστον . . ὑπο συνδενδρῳ . . . νεμος ὁ | ||
! ! ! το του Κρεξου ποημα καιπερ οὐκ ὀν ἀναρμοστον πολυ σεμνοτερον φαινεσθαι μελους προστεθεντος , και τους ὑμνους |
πεφυκεναι οὐδεν ἡττον ἠ ὁ ἐν τῳ σμηνει φυομενος των μελιττων ἡγεμων : ἐκεινῳ τε γαρ αἱ μελιτται ἑκουσαι μεν | ||
τα δε μετα ταυτα μελισπονδα : τουτον γαρ ἑτοιμον παρα μελιττων πρωτον ἐλαβομεν τον ὑγρον καρπον : εἰτ ' ἐλαιοσπονδα |
ἐς τα ἑαυτων ἠθη . Καταμεινασι δε αὐτοις και την ἐπιουσαν , οὐ γαρ μεθιετο σφων ὁ Ἰνδος , διδωσι | ||
τε λοιπον ἐκεινης της ἡμερας μερος ἐπιταλαιπωρων και οὐδε την ἐπιουσαν νυκτα ἀναπαυσαμενος . οἱ δε Τυρρηνοι ταις συνεχεσι κακοπαθειαις |
ἐλαᾳ και τῃ φιλυρᾳ και τῃ πτελεᾳ και τῃ λευκῃ συμβαινον : στρεφειν γαρ δοκουσιν τα ὑπτια μετα τροπας θερινας | ||
γινεται : οὐ γαρ δια το κακον το ἐξ αὐτης συμβαινον : ὡστε παρυφισταται το κακον , ὡς φησι Πλατων |
κολακα φαινεσθαι τον ἱστοριογραφον ἠ περι τας κατα μερος ἀποφασεις ἀνοητον και μειρακιωδη τελειως , εἰ δια της ἀλογου και | ||
βασιλευς κατ ' Αἰγυπτον , βοηθησειν : μη γαρ εἰναι ἀνοητον ὡσπερ ἐπιτειχισμα κατασκευασαι της οἰκειας ἀρχης : εἰ δε |
' ἀν , εἰ μη τουτο ἠσθα το μεγιστον και θειοτατον , ἀντηγωνιζου μοι νυν , ἐπειτα των σων τις | ||
, και το βελτιστον ὑπο τῳ μοχθηροτατῳ και το ἑαυτῳ θειοτατον ὑπο τῳ ἀθεωτατῳ τε και μιαρωτατῳ δουλουται και ἐπι |
τῳ τοπῳ , ἀλλα φροντιζειν και των κατα τον πλουν συμπτωματων μαλλον τῳ καιρῳ τουτῳ τοις πλωτηρσιν ἐγγινομενων , τοτε | ||
δε ἀνωμαλιαν οὐδαμως ἀποκαταστησει . οὐδεν ἀρα οὐδε τουτων των συμπτωματων ἐχειν δει τας παραλαμβανομενας διαστασεις , εἰ μελλησουσιν αὐτοθεν |
περδικων ἐν τῃ Ἀναφῃ , ὡς κινδυνευσαι ἀναστατους γενεσθαι τους κατοικουντας . κατ ' ἀρχας δ ' ἡ μεν Ἀστυπαλαια | ||
τοσουτο γαρ ἱστορουσιν ἐπιπολασαι των εἰρημενων θηριων πληθος ὡστε τους κατοικουντας ἀνθρωπους το μεν πρωτον πανδημει κτεινειν [ παν ] |
μειζονως δε αὐτου τυχειν ἐτι μαλλον ἀξιω περι των μελλοντων ῥηθησεσθαι . καιτοι σχεδον μεν οἰδα παραιτησιν εὐ μαλα φιλοτιμον | ||
ἀλλοισι μεγαλοισιν ἐργοισιν ἐτεταγμην . Και τουτο ἐλαχιστον των μελλοντων ῥηθησεσθαι : προειλετο γαρ μαλλον ὁ πατηρ ἐν ἐμοι τῳ |
' οὐν , ὠ ἀριστε Τιμοκλεις , αὐτος ἠδη ἀκριβως ἐπισκοπων ἑκαστα ἐννοησον , εἰ σοι καλως ἐχει παρελθοντα εἰς | ||
ἐπισυνθες τον ἑξης τον η , γινονται ὁμου ιε : ἐπισκοπων αὐτον εὑρισκω οὐκετι πρωτον και ἀσυνθετον , προς δε |
* . Αἰνιγμα : παρα το αἰνισσω , το ἐν παραβολαις λεγω , τουτο παρα το αἰνος : αἰνιγμα δε | ||
ἀλλα και τας μη συμβαλλομενας παρεμβαλλειν και καταποικιλλειν τον λογον παραβολαις τε και παραδειγμασι . δευτερον δε ταχος τῳ συνεχεις |
προτερα δωδεκαωρος και της ἑκτης ἡ ἀρχη , ὡστε παλιν ἀπαντησιν εἰς την της ἑβδομης ὑστεραν γενεσθαι και τροπον τινα | ||
το σοφιας ἰδιον ἐργαζομενους ἐν παντι καιρωι κατ [ ' ἀπαντησιν ] ἀει των συμβεβηκοτων [ ] και ἐπιβολας [ |
του κατηγορου παθητικος μεν και αὐτος : ἐχων δε και καταφοραν κατα του ἀνελοντος και διατυπωσιν των ἀναιρεθεντων , και | ||
μεγαλων γαρ ὀμβρων καταρραγεντων , και του ποταμου βιαιον την καταφοραν του ῥευματος ποιησαμενου , τα σκαφη κατα τινας τραχεις |
και αὐτος ἐν ὀρεξει ἐστι των νοητων ὡν και αἱ ἡμετεραι , δηλον ὁτι και ἡμιν ἐκειθεν ὁ κοσμος και | ||
ταυτης ἐκγονα παθη , και μαλιστα εἰ μη κρισεις εἰσιν ἡμετεραι . και νεωτερος οὐν οὑτος ὁ βοηθος [ θεου |
κατεδομαι . ἡ μαζα γαρ σα και τα κρεα χὠ καραβος . ἐνδυς το γυναικειον τοδι χιτωνιον ἑστωτας ὡσπερ τους | ||
ποδι ' ἐχουσαι μικρα , τας χειρας δε μακρας , καραβος δε τὠνυμα . ἰδιον δε ἐστι γενος καραβων και |
Μηδειαν και μη καταλαβοντων αὐτην και δια φοβον Αἰητου ἐνταυθα κατοικησαντων και κτισαντων την πολιν , ἡτις τῃ Κολχιδι φωνῃ | ||
φησι τους πενεστας και Θετταλοικετας . Βοιωτων των την Ἀρναιαν κατοικησαντων οἱ μη ἀπαραντες εἰς Βοιωτιαν , ἀλλ ' ἐμφιλοχωρησαντες |
ἐξελαθετο φιλτρα καινα προ των παλαιων ἑλομενη . προς δε συμβασεις εἰ τις ἐθελει χωρειν ἀνηρ τῃ τοιαυτῃ γυναικι , | ||
πατριδα και τα οἰκεια . εἰ δε προκαλουμενου νυν ἐπι συμβασεις του μεγαλου βασιλεως παρακουσειαν , οὐκετι ἑξουσι του λοιπου |
οὐ διαγινεται ὁ παρα Πλατωνι Σωκρατης ἐν ταις προς τους κοινωνουντας αὐτῳ των λογων συνουσιαις κατα την προθεσιν του κατα | ||
. Προθυμοτερον ἀν συμφησαιςὠ Θωμασιεεἰ και τους ἐπι τουτῳ σοι κοινωνουντας ἀναμνησθειης : ἡ γαρ ὡν τις οἰεται δοξα τῳ |
ἀδαμαντον ] μη δαμαζομενην και καταπονουμενην παρα των πολεμιων . ἀδαμαστον ] και ἀκαταπονητον . δυσμενεων ] ἐχθρων . δυσμενεων | ||
, Ἀλλ ' οἱον τον ἀτυφον ἐγω ἰδον ἠδ ' ἀδαμαστον πασιν , ὁσοις δαμνανται ὁμως ἀφατοι τε φατοι τε |
δε , Περι του βουλευεσθαι , Περι λογου ἠ Περι ἐπιτηδειοτητος , Περι κακουργιας . Οὑτος , φασι , πρωτος | ||
κειμενην : ἐπι γαρ της δυναμεως και της προς ὀργην ἐπιτηδειοτητος και εὐεμπτωσιας ἠδη κειμενην , ἀλλ ' οὐ της |
: πλατυνε τον φαρυγγα τῃ παρρησιᾳ : και γαρ στενουται προσβαλων σου τοις πονοις . ἀγωνιᾳ χειρ , εἰργεται νους | ||
δε ἐπαγομενος , φησιν , ἐγνωρισεν , ἠγουν τῃ αἰσθησει προσβαλων ἠγουν θεασαμενος : Ἐνιων γαρ τουτον τον τροπον ἡ |
τοιουτον . προταττει τας καταφασεις πρωτον του δυνατου και του ἐνδεχομενου λεγων δυνατον εἰναι , ἐνδεχομενον εἰναι : εὐθεως δε | ||
. Που λεγει ὁ Πλατων ἐν τῃ μιξει ἀναγκαιου και ἐνδεχομενου τῃ χειρονι ἑπεσθαι το συμπερασμα ; ἠ ἐν τῳ |
μιγνυς τῳ μελιτι ἀπηφρισμενῳ πλασσε τροχισκους ἀνα ⋖ αʹ και διδου τροχισκον αʹ . ἡ χρησις περι ὡραν τριτην της | ||
και ἀδιψον και ληξοπυρετον . τουτου δε μη παροντος ὑδροροσατον διδου ἠ ὑδροροδινον : ἐξωθεν δε κηρωτη ῥοδινη καλως σκευασθεισα |
ἐστι τας μητρας ἑλκωθηναι ἠ φλεγμηναι : τουτο δε ἐστιν ἐπικινδυνον . Το δε γαλα ὁκως γινεται , εἰρηται μοι | ||
τουτων πληγαιϲ ϲημεια οὐχι τῳ μεγαλην εἰναι την δυναμιν ἠ ἐπικινδυνον την τουτων πληγην , ἀλλ ' ὑπερ του τουϲ |
δια σημειων μεν τους νομαδας εἰρηκε γαλακτοφαγους ἀβιους τε , δικαιοτατους ἀνθρωπους , και ἐτι ἀγαυους ἱππημολγους , Σκυθας δε | ||
τῳ οἰνῳ , ὡς φησι Βαιτων . Κτησιας δε και δικαιοτατους αὐτους φησιν εἰναι . Ἁρμοδιος δε φιλοποτας λεγει γενεσθαι |
, ὀντα πρεσβυτερον των σοφιστων , τινα νομιζει των ὀντων ἀνδρειοτατον . ὁ δε τα ἀγριωτατα των ζῳων ἐφησε : | ||
θεωρικων ὑμιν ἠ Βοηδρομια πεμψωσιν οὑτοι , και το παντων ἀνδρειοτατον , των ὑμετερων αὐτων χαριν προσοφειλετε . οἱ δ |
κοπτων : ἁπαντα γαρ ταυτα βλαβερα τοις δια χολωδες περιττωμα ῥευματιζομενοις τα ἀρθρα . Κινεισθωσαν δε μετριως ἀνευ κοπου πολλου | ||
, οἱον μαινομενοις , ἑτεροκρανικοις , ὑπο κεφαλαιας ὀχλουμενοις , ῥευματιζομενοις ὀμματα , περι θωρακα διαθεσεις ἐχουσιν . ἐπιτηδειοτατος δ |
αὐτου και ἀπεστομωμεναι εἰσι δυο ἀκτινες αἱ μεγισται , ὁποτε φιλοτιμοτερον ἠκοντισα πρῳην ἐπι τον σοφιστην Ἀναξαγοραν , ὁς ἐπειθε | ||
ὑπο του τοιουτου συγγραφεως λεγομενων . ἱνα δε και τους φιλοτιμοτερον διακειμενους μεταπεισωμεν , ῥητεον ἀν εἰη περι της αἱρεσεως |
δι ' ὁλης δε της ἱππικης παρακολουθει . και γαρ χαλινον μαλλον ἀν λαμβανοι , εἰ ὁποτε δεξαιτο ἀγαθον τι | ||
εἰη δικαιοσυνη ; της τε ἐπιθυμιας του λογου ἀποπτυουσης τον χαλινον , και μηθ ' ἑαυτῳ μητ ' ἐκεινῳ το |
ταυτην τις , ἠ τιτθην καλῃ , περας οὐ ποιει λαλιας : το Δωδωναιον ἀν τις χαλκιον , ὁ λεγουσιν | ||
Μυρτιλην ταυτην τις , ἡν τιτθην καλει , περας ποει λαλιας . το Δωδωναιον ἀν τις χαλκιον , ὁ λεγουσιν |
παντες ὑπο των ἐμψυχοντων ὠφελουνται . πολλοι γαρ και σκοροδοις χρησαμενοι πλειοσιν ἀπηλλαγησαν του ἰκτερου και του πικριας ἐχειν του | ||
ἀριστευσαντας βουλεται ; ἀλλα μηπω τουτῳ την δεσποτειαν , ᾑ χρησαμενοι πρωτον οἱ προγονοι , τον νομον τουτονι κεκυρωκασι , |
φανησεται , ἡ δε ση ταις των τοτε τους τοιουτους συκοφαντουντων . ” καιτοι τρια γ ' εἰς ὑπερβολην ὑπηρχεν | ||
προς διασκευην και χλευασμον του διδασκαλειου ὑπο των βασκανως ὑστερον συκοφαντουντων προβαλλεται συναγαγειν και ὡς ἰδια της αἱρεσεως καταχωρισαι . |
πραγματος βουλευομεθα , ἀλλα γινωσκομεν ὡρισμενως ὡς δει ποιειν : ἀναγομεν γαρ την μεν του πραγματος του ζητουμενου ἀρχην εἰς | ||
τα δε των τελων τελη , ἁπερ εἰς το ἐκβησομενον ἀναγομεν , ἐκεινα ὁτι ἐν Μακεδονιᾳ μεν πολεμουντες πλειστα κερδανουμεν |
ἀλλως τε το τεμνον περας ἠτοι μεσον των δυοιν στιγμων πιπτον διχοτομει την γραμμην , ἠ κατα μεσου φερομενον του | ||
μη τις το μεν ἑν στησειεν ἐφ ' ἑαυτου μη πιπτον εἰς σωμα , εἰτ ' ἐξ ἐκεινου τας πασας |
, ὀνομαστι αὐτων ἑκαστου μνησθηναι , προτερον δε οὐ σφας καταγινωσκειν εἰκος εἰναι . ἐνθα δη ὡς ἠλεγχετο ὁ Ῥωμαιος | ||
, ἀλλα γελωτα και χλευην θεσθαι τας ἐκεινων ἀποδοχας και καταγινωσκειν των τιμωντων πολλην ἠλιθιοτητα ὡς ὑγιους διαμαρτανοντων δοξης . |
προδιδοντας συνελαβε και τους μεν δυο μηδεν ὁμολογησαντας ἐν ταις βασανοις ἀπεκτεινε , τον δε τριτον προ των βασανων ὁμολογησαντα | ||
οὐ δεχεται την προκλησιν , οὐδ ' ἀν φησιν ἐν βασανοις ἀνδραποδων γενεσθαι , λαβε μοι την ἐπιστολην ταυτην , |
μεγαν γινεσθαι , συμβαλλομενης εἰς το μεγεθος αὐτῳ και της θερμασιας . ἐκεινο δε χρη μονον εἰπειν ὁτι τινες των | ||
περισκελη καυματα και τους αὐχμους , μετα δε της συμμετρου θερμασιας και ὑδατων ὡραιων ἐκτελειν τα φυομενα . την μεν |
τουτο των λογων ἀναφερων , ἀλλα προς το λυσιτελες των μανθανοντων . εἰσι γαρ τινες ἀμβλεις πανυ τας φυσεις , | ||
φυσεως , ὁ φυσει προς τι ἐχων . των γαρ μανθανοντων οἱ ἐκ φυσεως ἐμπειροι βελτιους , ἐπειδη και πρεσβυτερα |
ἐπι των διαδοχων . βιβλια αὐτου ταυτα : Περι της ποιησεως Ὁμηρου και Ἡσιοδου * * . , , . | ||
ἀγνοειν ἐοικε , την μεν βασιλειαν δι ' ὁλης της ποιησεως ὀνομαζων και ἐγκωμιαζων , ὡς ἐν τουτοις : θυμος |
και λαμβανε ἐξ ἐκεινου δυο καθολου ἐπι παντων και τον καταλειφθεντα ὑπεροχην λεγε . οἱον ἀνεδοθη μοι ἑκατονταγωνον εὑρειν , | ||
φασι γαρ Ἀντιπατρον ἐπι της Εὐρωπης στρατηγον ὑπ ' αὐτου καταλειφθεντα διενεχθηναι προς Ὀλυμπιαδα την μητερα του βασιλεως και το |
ἑκτηι και εἰκοστηι των Ἱστοριων . . . . : καταρατους εἰπε τους Μεγαρεας , παροσον δυσνοως εἰχον αὐτοι και | ||
οὐσα . ἐν τῳ περι συνταξεως : „ προς τους καταρατους Μεγαρεας ἐψηφισασθε ἀποτεμνομενους την ὀργαδα „ . ἐξειλον : |
δαιαλευς και πλεονασμω του τ , δαιταλευς : διασεσοβημενος , τεταραγμενος : τεθορυβημενος : σοφειν γαρ το τρεχειν : παρα | ||
φιλοπλουτος , ὁ δε τριτος ἀμφοτερων ἐπιφανεστερος τε και μαλλον τεταραγμενος , ὁ φιλοτιμος και φιλοδοξος , ἐκδηλοτεραν και σφοδροτεραν |
μετα παντων των χρωματων , ἐν τοις περι αἰτιας οὐρων ἀποδωσομεν λογοις . Προσεπιθειναι δε τουτο μονον δει τῳ λογῳ | ||
ἐν τοις ἰδιοις τοποις ἐρουμεν , ὡσπερ και τας αἰτιας ἀποδωσομεν ἐν τοις περι αἰτιας οὐρων λογοις . νυν δε |