| τινες γεννωσι γενικας τεσσαρας , ἡ ἐντελης δυο , μιαν ἐντελη και μιαν συνῃρημενην , και ἡ συνῃρημενη δυο , | ||
| ἀφειται , μηδεν ἀποκρυψῃ , τῳ δε Ἡρακλει την θυσιαν ἐντελη παρασχου . Βουφαγος μεν ὁ δαιμων , ὠ Λυκινε |
| μοι τουτο Ἰλλυρικον ἐστιν , ὡς ἀν εἰη το συγγραμμα ἐντελες , ἐδοκει προειπειν , ὁτι και Μυσους Λευκολλος τε | ||
| ἰδων μηκετι νυν μ ' ἐρεθιζε , γερον το δε ἐντελες του λογου τοιουτον τι ἐσται , εἰασας εἰς λογους |
| και το δυναμει , ὡσπερ ἰσα ἀντιδιδοντων κατα μεν το ἐντελεχειᾳ το ἀντιποιειν , κατα δε το δυναμει το πασχειν | ||
| δε ἐκ δυναμει ὀντος μανθανον και λαμβανον ἐπιστημην ὑπο του ἐντελεχειᾳ ἐπισταμενου ἠτοι οὐδε πασχειν φατεον , ἠ δυο τροπους |
| τε Παριν δαμασαντο Φιλοκτηταο βελεμνα ἠδ ' ὁποσοι δολοεντος ἐσηλυθον ἐνδοθεν ἱππου ἀνερες ὡς τε ποληα θεηγενεος Πριαμοιο περσαντες δαινυντο | ||
| καταποσει συνεργειν ἐδεικνυτο τα μεγιστα : κατα δε την ἀρτηριαν ἐνδοθεν μεν τους χονδρους ὑπαλειφει και αὐτην ἀνασπᾳ μετα του |
| πολλοι φρονιμοι γεγονασι : ταυτην γαρ μιαν ὁ νους ἑαυτῳ κατελιπεν διδασκαλον , ὡσπερ δικαστην ἠ κριτην ἠ κυριον . | ||
| τουτων μαρτυρουντων , ἐγω δε ἀπεστερηθην ὡν ὁ πατηρ μοι κατελιπεν χρηματων και του δικην λαβειν περι ὡν ἀδικουμαι . |
| τροπων του ἡλιου πορευομενου ἡμερα ἡ προτερον της ὑστερον ἐστι βραχυτερα , ἐλασσων ἀρα ἡ ἡμερα , ἐν ᾑ ὁ | ||
| και δυνασταις , και Παρθυαιοις καιπερ οὐσιν ἐχθροις ἐς τα βραχυτερα : ἐπι δε το μειζον ἐργον οὐκ ἀνεμειναν ἐρχομενους |
| δομος ἀσυστατοισι δεσποτων κεχρημενος τυχαις , ἀλαστωρ τ ' εἰσπεπαικε Πελοπιδων . ἀστυτος οἰκος , κοὐτε βυσαυχην θεας Δηους συνοικος | ||
| την Τροιαν ἀφικομενης . πρωτον μεν γαρ τους Ἡρακλειδας των Πελοπιδων ἀμεινους ἡγουντο ἀρχοντων ἀρχοντας ἐχειν , ἐπειτ ' αὐ |
| λειοτατα ποιησας ἀποτιθημι : διδωμι δε κοχλ . βʹ μετα γλυκεως κεκραμενου : ἐπι δε των πυρεττοντων μεθ ' ὑδατος | ||
| δυνατως , βιαιως , ῥαγδαιως , πιθανως , ἡδεως , γλυκεως , ἐπαγωγως , εὐθυρρημονως , ἀνυποστολως , τεχνικως ἐντεχνως |
| μεν ἐστι τα θεια πραγματα , τελος δε ἡ θεωρητικη εὐδαιμονια : ἡ δε λογικη πραγματεια οὐτε ὑλην την αὐτην | ||
| εὐδαιμονει και ὁλως ἐφ ' ὁσον ἡ θεωρια και ἡ εὐδαιμονια διατεινει οὐ κατα συμβεβηκος ἀλλα κατ ' αὐτην δηπου |
| ὁς ἀφικομενος μετα πολλης στρατιας , περικαθεσθεις την πολιν , κατελειφθη ὑπο των οἰκειων , τῳ Μαξεντιῳ προςτεθεντων , και | ||
| και σεληνης και των ἀλλων ἀστρων καταλαμπεται . Τεταρτη δε κατελειφθη και κοινη παντων ἡ γη . ἡ μεν γαρ |
| μεταπεμπονται τας πολεις ὁσαι βουλοιντο της εἰρηνης μετεχειν ἡν βασιλευς κατεπεμψεν . ἐπει δε συνηλθον , δογμα ἐποιησαντο μετα των | ||
| τους δεομενους , και ὁτι δια τουτο ὁ θεος αὐτον κατεπεμψεν , ὁτι ᾐδει αὐτον ἐλεημονα και εὐ ποιουντα τους |
| ἐπειτα δε ὁτι και του συμφεροντος ἑνεκεν των ἀκουοντων πολλακις ἀμφιβολοι διδονται χρησμοι την διανοιαν αὐτων γυμναζοντες : χρωνται γαρ | ||
| . οὐ πεποιθοτες τυχῃ ] οὐ θαρρουντες , ἀλλ ' ἀμφιβολοι ὀντες εἰ ἐτι σωθειημεν . ἐβουκολουμεν ] ὡσπερ ἐθεραπευομεν |
| τουτο οὐ συγκοπη , ἀλλα μετασχηματισμος : ἀπο γαρ του Ἀμφιαραος Ἀμφις , ὡς παρ ' Αἰσχυλῳ , ὡσπερ ἀστραγαλος | ||
| λιπαρω . χθονα ] την γην . μαντις ] ὁ Ἀμφιαραος . κεκευθως ] κρυφθεις . κεκευθως ] κρυβεις . |
| ἡ δ ' ἀναφορα προς την ἡμετεραν αἰσθησιν ἐν ταυτῃ παραλλαγη γινεται των μερων : οὐδεν γαρ κωλυει την μεν | ||
| παραγεταιΟὐ . πιθανην ἀπολογιαν τινες φασιν , ὡς ἐν ῥημασι παραλλαγη προσωπων : διωκετον γαρ ἀντι του διωκετην : και |
| ἀνευ του ι . οἱ γαρ Ἰωνες την ἀηδιαν συναλειφοντες τρισυλλαβως γραφουσιν , διο και ἐξεταθη . ἀκυλος : ὁ | ||
| τον Ὀλυμπον Ἑστιαιας . το ἐθνικον Ἑστιαιευς . λεγεται και τρισυλλαβως . ἐστι και ἀλλη Ἀκαρνανιας . ὁ πολιτης Ἑστιαιωτης |
| του φοβουμενος . . [ ἀπεπτατο : Εἰς το αὐτο κατηντησε του γελοιου χαριν . ] [ ὡς ἀνδρειος εἰ | ||
| τον αὐτον δε τοπον και το πεζον στρατοπεδον των Πελοποννησιων κατηντησε και πλησιον του στολου κατεστρατοπεδευσε . Φορμιων δε τῃ |
| σωματος εὐθυνει κακος δαιμων μεχρις οὑ και τον ἐσχατον κοδραντην ἀπολαβῃ . μακαριος ἀνηρ , οὑ της ψυχης οὐδεις ἐπιληψεται | ||
| και παλιν διηθησον και οὑτω ποιει θερμαινων , ἑως οὑ ἀπολαβῃ την συσταθμιαν των τριων λιτρων . εἰθ ' οὑτως |
| ἑνδεκα , και τας μεν δεκα σιτεισθαι , την δε ἑνδεκατην ἀπολειπειν : . οὐκουν ἐκπλαγηναι δικαιον την αὐτοδιδακτον σοφιαν | ||
| , τελειως την ἑβδομην εἰναι κρινειν . εἰθ ' οὑτως ἑνδεκατην , τεσσαρεσκαιδεκατην δε μετ ' αὐτην , εἰθ ' |
| ἐφ ' ἡμιν μεν προαι - ρεσις και παντα τα προαιρετικα ἐργα , οὐκ ἐφ ' ἡμιν δε το σωμα | ||
| ἐν ἑαυτοις πορωδεις τε και λιθωδεις συστασεις πηγνυσθαι τε τα προαιρετικα νευρα και τους συνδεσμους και τους τενοντας , ἐπιτηδειως |
| ἀνθρωπικας ποιουσα , ἡτις εἰς ταὐτον τῃ κατ ' οὐσιαν ἑτεροτητι των ψυχων συντρεχει . Δευτερα δ ' ἐστι κρισις | ||
| ἀλληλων . ὁλως δε τας μεν ἀρχας ἁμα οὐσας εὐλογον ἑτεροτητι διαφερειν , ὡσπερ και τους της φυσεως λογους ἁμα |
| ἀλλα ἀπεθνησκεν ὑπερ της Σπαρτης : μερος ὁ Ὀθρυαδας , Καλλικρατιδας μερος : τοιγαρουν ἀφαιρουμενων σμικρων μερων , ἐσωζοντο αἱ | ||
| ὡρμισατο εἰς τον εὐριπον τον των Μυτιληναιων . ὁ δε Καλλικρατιδας ἐπιπλευσας αὐτῳ ἐξαιφνης δεκα μεν των νεων ἐλαβε , |
| δημιουργηθεντα : τις γαρ ἀνδριαντας ἠ γραφας θεασαμενος οὐκ εὐθυς ἐνενοησεν ἀνδριαντοποιον ἠ ζωγραφον ; τις δε ἐσθητας ἠ ναυς | ||
| ἑτερον παλιν εἰπῃ το τημερον , τοτε και χρονον εὐθυς ἐνενοησεν ὑπο των δυο νυν ὁριζομενον οἱον ὑπο περατων δυειν |
| οὑτοι κατη - γορουσι . Τις γαρ ἀν γενοιτο ταυτης μανια μειζων ἠ τοτε μεν ὁτε Δεινιᾳ διαφορος ὠν ἐτυχεν | ||
| κακων εὑρομενη . τριτη δε ἀπο Μουσων κατοκωχη τε και μανια , λαβουσα ἁπαλην και ἀβατον ψυχην , ἐγειρουσα και |
| Ἀλφειος , οὐ μην οὐδε ἐν τῃ Ἀρκαδων Πυλον ποτε ὀνομασθεισαν ἰσμεν πολιν . ἀπεχει δε ὡς πεντηκοντα Ὀλυμπιας σταδιους | ||
| ' ἐκεινης Ὀρτυγιαν ὑπο τε των χρησμων και των ἀνθρωπων ὀνομασθεισαν . ὁμοιως δε και κατα την νησον ταυτην ἀνειναι |
| γινονται ʂ γ Μο ιε . παλιν ἐαν ʂ α συντεθῃ μετα Μο γ , γινεται ʂ α Μο γ | ||
| ε εἰς ο και περισπαται , εἰ μη ἐν προθεσει συντεθῃ . οἱον ἀλογω πολυλογω κακολογω μακρολογω . προσκειται εἰ |
| ἐν ἀριστερᾳ κειμενη ἐτι πληττεται ὑπο της χειρος της λαιας ἐμπιπτουσης ἠρεμαιως και οἱον νη Δι ' ἀταλλουσης . ὁρα | ||
| δε κατω και την μεν ἐπι το ἑτερον μερος της ἐμπιπτουσης εὐθειας , την δε ἐπι το ἑτερον : εἰ |
| , ὡσπερ ἀδειαν οὐσαν . ἐγω δ ' ἡγουμαι μεν Συρακοσιους οὐχ οὑτω παραφρονειν ὡστ ' ἀγαπητως και παρα δοξαν | ||
| μεν γαρ δια τον ἀπο των πολεμιων φοβον νομιζει τους Συρακοσιους μηθεν ἐπιχειρησειν κατ ' αὐτου πραξαι , καταπονηθεντων δε |
| τον δ ' ἀλλον ὀχλον ἀπεδοτο , την δε πολιν κατεσκαψεν . Ἐπι δε της ἑβδομηκοστης ὀλυμπιαδος , ἡν ἐνικα | ||
| πολεις τας ὑπο Μουσικανῳ τεταγμενας ἐπελθων τας μεν ἐξανδραποδισας αὐτων κατεσκαψεν , εἰς ἁς δε φρουρας εἰσηγαγε και ἀκρας ἐξετειχισε |
| ” , “ Ποσειδον ” και “ Ἀπολλον ” ἐπι θαυμασμου , ἐπιρρηματικως , ἐκπληκτικον , ἐπι θαυμασμου τουτο . | ||
| τα ὑπ ' αὐτων κελευομενα παντας βιουν , σπουδαζοντες μειζονος θαυμασμου και σεμνοτητος τυχειν , ἀνεπλασαν περι αὑτους ὑπερβαλλουσαν τινα |
| ἐπι πλου τιθεασιν , πλην και ἐπι ὁδοιποριας , ὡς Αἰσχυλος και Ἀριστοφανης . . , : ἀκταινωσαι . . | ||
| : . . . φοιταις ἐπι δειπνον ἀνηστις , και Αἰσχυλος ἐν Φινει : × – ἀνηστις δ ' οὐκ |
| τε δυω και εἰκοσι πασας . χειμωνας γαρ και θερη κατελεξε , ποας εἰπων τον χλωρον σιτον ἠ ὀλιγον προ | ||
| οὐ καθαπερ ὑμων ἐνιοι δεκαζομενος ζω και μοιχευων . και κατελεξε τινας ἐπ ' ὀνοματος των ταυτα πραττοντων . ταυτα |
| και Ταρπαιον ὀρος . και ἐθνικον Ταρπαιος ὡς Ῥωμαιος , τριγενες . Ταρρα , πολις Λυδιας . [ ἀφ ' | ||
| : ψαμαθος κυαθος καλαθος και λαπαθος . το μεντοι ἀγαθος τριγενες . το δε ὁρμαθος και γυργαθος ὀξυνεται ἀπο μακρας |
| και Βιτιαν και Βουχετα . . . Πανδοσια : Δημοσθενης Φιλιππικοις . περι της ἁλωσεως των ἐν Κασσωπιαι πολεων , | ||
| λεγεται και τραπεζικος , οὑ μεμνηται και Δημοσθενης ἐν τοις Φιλιππικοις : τον μεν των χρηματων λογον παρα παντων λαμβανειν |
| τε γαρ εὐποριστα ἐστι και κατα πασαν καιρων περιστασιν εὐχερως εὑρισκομενα , και εἰς τας ἐπικρισεις των συνθετων δυναμεων εὐχρηστος | ||
| , ὡς ἐπιπαν ἐν τοις των ἀδηφαγων | παιδιων διαχωρημασιν εὑρισκομενα . οἱ γαρ ἐλλογιμωτατοι των συγγραφεων εἰδος αὐτα σκωληκων |
| ἀποφευγειν αὐτῳ προσηκει , ἀλλ ' ἀν αὐτος ὡς ἀληθη μεμαρτυρηκεν ἀποφηνῃ . Ἐφ ' ᾡ τοινυν , ὠ ἀνδρες | ||
| προσαποτισαι χρηματα . Διος μεν οὑτω περι των προειρημενων ἡμιν μεμαρτυρηκεν . . . οἱ μεν μεθεξιν λεγουσι και αἰτιον |
| διαθεσεως ἐπι θερμοτητι πλειονι ἐφελκυσθειη ἀν τα περιττα προς τοις ἀμεινοσι χυμοις , ὁτε λειπεσθαι χωρις παρυφισταμενων τελειν τα ἐνουρουμενα | ||
| ἐπηγγελλες φιλων ἠν κηδομενου και ὡς ὁσων μνησθειης εὐθυς ἐν ἀμεινοσι και ὡς ὁ διδους παρῃει την του λαμβανοντος ἡδονην |
| τινος ἐρωτησαντος δια το ἀποσβεννυσθαι το πυρ ἐν τοις νεφεσιν ἀποκρινομεθα : τι δε ἐστι βροντη ἐρωτησαντος , λεγομεν ψοφος | ||
| ἀνθρωπος ; ἠ ποσαχως ὁ ἁλιευς ἀγρευει τους ἰχθυας ; ἀποκρινομεθα δη και προς τουτο : μοναχως , διχῃ , |
| και τους ἀλλους βαρβαρους λῃστευοντες . Ἡρακλεωται δε και Σινωπεις ἀπεστειλαν αὐτοις πλοια , δι ' ὡν αὐτοι τε και | ||
| προφασεις , πρεσβευτας ἐξ ἑκαστης πολεως τους ἐπιφανεστατους εἰς Ῥωμην ἀπεστειλαν , οἱ κατασταντες ἐπι την βουλην ἐλεγον κατηγορεισθαι την |
| Και ταυτα μεν του ἀμφημερινου τα γνωρισματα . Ὁ δε ἀκριβης τριταιος γινεται και παροξυνεται ἐπι πληθει και σηψει της | ||
| συνεκδεξασθαι δει τῳ και τριποδ ' ὠτωεντα το φερεσθαι : ἀκριβης γαρ ὁ ποιητης περι τα ἀκτα και φορητα . |
| πλησθεις χειμεριου ὀμβρου : οὑτω γαρ ὁ Ἀπολλων ἠνιξατο και ἐμαντευσατο , ὁτι δη ἐπιτηρων ἐκλεπτε βιαιως τας ἐνδοξους θυσιας | ||
| τωι Περι Χιου φησιν ὁτι † εὑρων ὁ μαντις Παλαμηδην ἐμαντευσατο πλουν ἐσεσθαι τοις Ἑλλησι πινουσιν τρεις προς ἑνα κυαθους |
| κωλυοντων το διψος και ἰσχοντων , τουτο δε ὁταν τις κρυσταλλου πεπηγοτος την χειρα προτεινας ἀπονιψαμενος θερμοτερος αὐτος αὑτου και | ||
| ἠδη προηκων , οὐκ ἀν αὐτον θεασαιτο τις ὑπεκδυομενον του κρυσταλλου και ἐμπιπτοντα ἐς τον βοθρον , ἀλλ ' ἠ |
| μαλαχης ἀφεψηματι μετ ' ἐλαιου και βουτυρου , και ποτιζειν λιβανωτιδος ἀφεψημα και σχινου ἀνθους , μιου , μαραθρου και | ||
| μαραθα χλωρα και ἡ ῥιζα και ὁ καρπος αὐτων και λιβανωτιδος , ἀννησον , ἱππομαραθον , λινου ὁ καρπος , |
| τεσσαρεσκαιδεκατῃ ” Κιλικιας δε της ἐξω Ταυρου ἡ μεν λεγεται τραχεια ἡ δε πεδιας . το τοπικον Τραχεωτης . ἀρχη | ||
| , εἰπερ μεταδιδωσι μηδενι . [ , ] λεξις δε τραχεια ἡ τετραμμενη και ἐφ ' ἑαυτης σκληρα τετραμμενη μεν |
| ὑγιαινοντας , τους σοφωτερους μιμητεον των ἰατρων , οἱ τα πικροτερα των φαρμακων μελιτι την κυλικα περιχρισαντες πινειν διδοασι . | ||
| Ἀριστοτελης δε ἐν τοις φυσικοις προβλημασι φησιν : οἱ μονοσιτουντες πικροτερα τα ἠθη ἐχουσιν μαλλον ἠ οἱ δις τροφαις χρωμενοι |
| ἀνιενται οἱ κρατουντες καλοι και ἐπιπιπτει τοις τειχεσι τα ξυλα σανιδας ἐπ ' ὀλιγον ἐχοντα ἐγγυς του πυργου . Ἱνα | ||
| ἠδη καταφρονουντες ἐβιαζοντο την ἀναβασιν , ξυλα και μηχανηματα και σανιδας ἐπι τα διαστηματα διατιθεντες , ἀσθενων τα σωματα των |
| προς τον κρημνον αὐτοις ἐξειργαστο , ἐπιχειρουσιν αὐθις τῳ των Συρακοσιων σταυρωματι και ταφρῳ , τας μεν ναυς κελευσαντες περιπλευσαι | ||
| ἀν Ἀττικων μεν νεων ἀπολομενων ἑξηκοντα , παρα δε των Συρακοσιων ὀκτω μεν τελεως διεφθαρμενων , ἑκκαιδεκα δε συντετριμμενων . |
| οἰκειον μεσον ἀποβλεπουσα ποιει , ἡ δε ἀρετη πασης τεχνης ἀκριβεστερα και ἀμεινων ἐστιν , ὡσπερ και ἡ φυσις , | ||
| , ὁπως ἀν ἡμιν ἡ της στασεως ἐπιγνωσις ἐξ ἀμφοιν ἀκριβεστερα γενοιτο . στασις τοινυν ἐστι προτασις ἁπλη ῥητορικη προς |
| πολις ἐστιν ἐχυρα , τῳ τε ποταμῳ και ταφρῳ μεγιστῃ διειλημμενη , διο και μαλιστα αὐτης ἐχρῃζεν ὁ Καισαρ , | ||
| φυομενων ἐν αὐτηι καλλιστευειν φασι την μαλακοτητα των ἐριων . διειλημμενη δε πεδιοις ἀξιολογοις και γεωλοφοις , πολιν ἐχει την |
| κοσμικων αἰωνιας διαμονης την “ κρατιστευοισαν ” και αὐτογενη συνοχην ἀπεφαινετο εἰναι τον ἀριθμον : Ἱππασος δε και οἱ ἀκουσματικοι | ||
| δει τυχειν αὐτον προϊοντος του χρονου . προς δε τουτοις ἀπεφαινετο διοτι παντα γινεται τα καλα και παρ ' ἀνθρωποις |
| τριβειν , δια του ι , ἀμαθεις : οὐ γαρ ἐμφανως ἐθεραπευεν ὁ Ἀσκληπιος , ἱνα και τῳ Νεοκλειδῃ ἐγχειρισαι | ||
| μη ἀρδομενα φθινει και ἀφαυαινεται , ὡσπερ αὐ τα ποτιζομενα ἐμφανως αὐξεται : τα γαρ τεως δια βραχυτητα χαμαιζηλα ἐξαιφνης |
| Περι φυσιος [ ] πολλα διεξιασιν . . και των Πυθαγορικων δε πολλοι την αὐλητικην ἠσκησαν , ὡς Εὐφρανωρ τε | ||
| Θηβαιον αὐλειν μαθειν παρα Ὀλυμπιοδωρῳ και Ὀρθαγορᾳ . και των Πυθαγορικων δε πολλοι την αὐλητικην ἠσκησαν , ὡς Εὐφρανωρ τε |
| ἀγοραν ἐλογοποιει και των πραττομενων εἰσεποιει κοινωνον αὑτον : οὑτω κατεστρεψεν ἡ τυχη ταυτα , ὡστ ' ⌈ ἐναντια ⌉ | ||
| , ὑπο δε του συνδραμοντος ἐπι την θεαν πληθους θαυμασθεισα κατεστρεψεν ἡρωικως τον βιον : ἡ μεν γαρ δυναμις ἐν |
| τῳ ἀναπτειν οἱον ἀνθειν , ἐπειτα δε μαραινεσθαι . . καλλωπισμα . . παντεχνου ] δι ' οὑ πασαι γιγνονται | ||
| της Κλυταιμνηστρας δηλοι . ἀγαλματα δε ἀντι του ἀγαλμασι : καλλωπισμα γαρ ἐστιν ἡ κηδεια του νεκρου σωματος . ὁ |
| Μενελαῳ . ὡς φαμενη θεος αὐθις ἀνεδραμεν : ἡ δε δολοισι θελγομενη κραδιην θαλαμον λιπε κηωεντα , και οἱ Δηιφοβος | ||
| ἐχθροισι παιδας τους ἐμους καθυβρισαι ] , ἀλλ ' ὡς δολοισι παιδα βασιλεως κτανω . πεμψω γαρ αὐτους δωρ ' |
| ἡ ὀρεξις και ἡττατο της φυσεως , τηνικαυτα οὐκ ἐνεγκων προσεταξε τον παιδα πριασθαι την λοπαδα . ἐπει δε ἐφατο | ||
| ἐπενοησε τι τοιουτο . την μεν ἀλλην δυναμιν παραδους Πιθωνι προσεταξε κατα σχολην ἀκολουθειν , αὐτος δε τους ἱππεις ἀναλαβων |
| ἡ ΔΕ ἐλασσων ἐστι της ἐν τῃ σφαιρᾳ διαμετρου . συμπιπτετωσαν κατα το Ζ σημειον . ἐπει οὐν ἀπο τινος | ||
| , εἰπερ και αὑται κἀκειναι δυο ὀρθαις εἰσιν ἰσαι . συμπιπτετωσαν οὐν αἱ ΖΑ , ΗΓ κατα το Λ . |
| . ἐπι τελει δε τῳ του Ἑρμου οὐδεποτε πλειον ἑνος δωδεκατημοριου την ἀπο του ἡλιου διαστασιν ἐφ ' ἑκατερα ποιουμενῳ | ||
| δια μεσων των ζῳδιων κυκλου τμηματων τῃ δι ' ἑνος δωδεκατημοριου , ἐπι δε των προς ἀνατολας ἠ και προς |
| και ὀδυνη ἐς τους κροταφους και το βρεγμα και ἐς τοὐπισθεν της κεφαλης , και τα ὠτα ἠχεει , και | ||
| το ζωσμα , ἐς τοὐμπροσθεν ἀγουσι , και αὐθις ἐς τοὐπισθεν . Οἱ δε τινες οὐχι περι το ζωσμα περιβαλλουσι |
| , ἠρχε νομιμως των Αἰγυπτιων και μεγαλης ἐτυγχανεν ἀποδοχης . κατεστρεψατο δε και τας ἐν Κυπρῳ πολεις και πολλα των | ||
| των ἐθνων ἀκολουθως Κτησιᾳ τῳ Κνιδιῳ πειρασομεθα συντομως ἐπιδραμειν . κατεστρεψατο μεν γαρ της παραθαλαττιου και της συνεχους χωρας την |
| τον ἡλιον και περι την σεληνην ἰδια τις ἐστι και προαιρετικη και κατα φυσιν ἡ κατα πλατος κινησις , καθ | ||
| οἰκειαϲ κοιλοτητοϲ ἐπι το ἀϲυνηθεϲ , ὑφ ' ἡϲ ἡ προαιρετικη παραποδιζεται κινηϲιϲ . διαφοραϲ δε τουτου λεγειν ἑτεραϲ οὐκ |
| πινακες οἱ πτυκτοι : ἀλλαι γαρ ἀλλους ἀκραι σχηματιζουσι : λιμενες δε και ἀναπαυσεις μυριαι . φαιης ἀν αὐτον ἐοικεναι | ||
| κολπου . μετα δε Γλυκυν λιμενα ἐφεξης εἰσι δυο ἀλλοι λιμενες , ὁ μεν ἐγγυτερω και ἐλαττων Κομαρος ἰσθμον ποιων |
| εἰδει εἰδος , ἀπο δε της ἑτερας χωριον παραλληλογραμμον ἐν δεδομενῃ γωνιᾳ , ἐχῃ δε το εἰδος προς το παραλληλογραμμον | ||
| . Κοσμει Σπαρταν ἡν ἐλαχες : ὁτι δει στεργειν τῃ δεδομενῃ τυχῃ και ἀνεχεσθαι . Καδμεια νικη : ἡ ἐπι |
| πικρον ὁμοιον τιτανῳ και τεφρᾳ , ξηρον και θερμον ἐξ ἀναγκηϲ ἀποτελειται . και μεν δη και δι ' αὐτο | ||
| ἐν τῳ β λογῳ . εἰ δ ' ὑπ ' ἀναγκηϲ ποτε χρηϲθαι τινι των τοιουτων ϲυμβαιῃ , αὐτικα προϲφερεϲθαι |
| το ΕΟΖΠΗΡΘΣ πολυγωνον , κορυφη δε το Ν σημειον , τριπλασιονα λογον ἐχει ἠπερ ἡ ΒΔ προς την ΖΘ . | ||
| ἀρα ἡ Λ σφαιρα προς την ΑΒΓ σφαι - ραν τριπλασιονα λογον ἐχει ἠπερ ἡ ΕΖ προς την ΒΓ . |
| ἐτι δε προς τουτοις ἀνασκευαζομεν και κατασκευαζομεν . την μεν ἀπαγγελιαν ἡτις ἐστι , και ἐν τῳ περι της χρειας | ||
| γεροντος πιθηκου . Και ταυτα μεν ταυτῃ . Την δε ἀπαγγελιαν βουλονται περιοδων ἀλλοτριαν εἰναι γλυκυτητος ἐγγυς . Ὁ δε |
| τας τω γαμω κοινωνιας λαμβανοντες ταν καταρχαν . οὑτοι δε τυγχανοντι ἠτοι πατερες ἠ ἀδελφοι ἠ μητροπατορες ἠ πατροπατορες ἠ | ||
| προς τουτοις ἐν Πειραιει , τῳ κοινῳ Ἑλλαδος ἐμποριῳ πολυανθρωπῳ τυγχανοντι : εἰτα τα ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους . |
| ὀντα εἰπε νοητα εἰτε και αἰσθητα κατα ἀριθμον ὑπο του δημιουργου νου και της ἀρρητου τουτου σοφιας και του παναγιου | ||
| γοναι της θεου , κεφαλαιον μεν εἰπειν ὁτι του παντων δημιουργου και βασιλεως παις ἐστι μονη δη μονου . οὐ |
| αὐτον . Ὁταν γουν εἰς τι σκευος ἐγχεωμεν τι , ἀντιλαμβανομεθα ἐξιοντος του ἐν αὐτῳ πνευματος , και μαλιστα , | ||
| παντα μιξεις πολυπλοκωτατας ἐχοντα και κρασεις . αὐτικα των χρωματων ἀντιλαμβανομεθα πως ; ἀρ ' οὐ συν ἀερι και φωτι |
| ἐπι τον οὐρανον ἀνθρωπους φερουσαν ὁδον Ἀθηναιους εἰδεναι μονους . Ἀναξαρχος δε ὁ εὐδαιμονικος φιλοσοφος , ὡς ἱστορει Σατυρος , | ||
| [ και δογματος ] ὡσπερ ἡ Εὐδαιμονικη : ὁ γαρ Ἀναξαρχος τελος της κατ ' αὐτον ἀγωγης την εὐδαιμονιαν ἐλεγεν |
| μεθ ' ὑδατοϲ και τα ῥοφητα ὠα ἀνευ γαρου και θριδακιναι ἀπεζεϲμεναι . ποτῳ δε ὑδατι παντωϲ χρηϲτεον . διδοναι | ||
| ἐδεσματων . μαλιστα δε αὐτων ἁρμοζουσιν αἱ ὑγραι και γλυκειαι θριδακιναι . πεπλυσθωσαν δε ἀκραφνει ψυχρῳ ὑδατι , καλλιστα μεν |
| , βλαστημα χθονος , οἱον ἐρωτα βροτοισι φλεγεις , παντων κρατιστε , παντων τυραννε . πολεμουσι δ ' Ἀρεως κρεισσον | ||
| ἐννοιαν ἀριστην μεν και τελειοτατην ἀνθρωποις θεος ἐδωκεν , ὠ κρατιστε Μεγεθιον , ἐκ μερους δε που και των ἀλογων |
| δια Ῥοδου παραλληλου , ὁταν τα μεν ἐσχατα του Ὑδροχοου ἀνατελλῃ , τα δε μεσα της Παρθενου δυνῃ . παραλλασσει | ||
| ἀνατελλειν , ἑξης φησιν : Ὁταν δ ' ὁ Καρκινος ἀνατελλῃ , των μεν προς ἀρκτους οὐθεν ἀνισχει , των |
| δε πασα δυναμις ἠν των περι τον Εὐμενη πεζοι μεν τρισμυριοι πεντακισχιλιοι , ἱππεις δε ἑξακισχιλιοι ἑκατον , ἐλεφαντες δε | ||
| πληθος ἠν τοδε : της μεν Σπαρτιητικης ταξιος πεντακισχιλιοι και τρισμυριοι ἀνδρες ὡς ἐοντων ἑπτα περι ἑκαστον ἀνδρα , και |
| ποιειϲθαι , καταιονουντα τε και καταπλαττοντα τοιϲ μαλαττειν τε και χαλαν δυναμενοιϲ και τα πνευματα διαλυειν , οἱον κριθινου ἀλευρου | ||
| μειζονος δε μετα ξηρασιας μεν και φλεγμονης καταπλασσειν τοις | χαλαν δυναμενοις , μετα καθυγρασμου δε τοις στυφειν ὑπισχνουμενοις , |
| λεγομεν , κινεισθαι τε ἀποφαινομενοι τα παντα , το τε δοκουν ἑκαστῳ τουτο και εἰναι ἰδιωτῃ τε και πολει . | ||
| τα ἀλογα κεκρατηκεν , ὡς και ὀνος μεν , το δοκουν ἐν ζῳοις εἰναι νωθεστατον , κωφην ἀν ἀποδειξαι την |
| . Χειρισοφος μεν οὐν και ὁσοι ἐδυνηθησαν του στρατευματος ἐνταυθα ἐστρατοπεδευσαντο , των δ ' ἀλλων στρατιωτων οἱ μη δυναμενοι | ||
| ἀπαγουσιν αὐτους ἀπο του λοφου και προελθοντες ἐς το ὁμαλον ἐστρατοπεδευσαντο ὡς ἰοντες ἐπι τους πολεμιους . Τῃ δ ' |
| Πενταθλου Γοργον και Θεστορα και Ἐπιθερσιδην , ἀπεπλεον δια του Τυρρηνικου πελαγους . προσπλευσαντων δ ' αὐτων τῃ Λιπαρᾳ και | ||
| Πενταθλου Γοργον και Θεστορα και Ἐπιθερσιδην , ἀπεπλεον δια του Τυρρηνικου πελαγους . προσπλευσαντων δ ' αὐτων τηι Λιπαραι , |
| σε φασιν , Ἀπολλωνιε , τουτι γαρ ἀπηγγειλεν ἐνταυθα και Στρατοκλης ὁ Φαριος ἐντετυχηκεναι σοι φασκων ἐκει , και την | ||
| γαρ και Ἁγνιας , ὠ ἀνδρες , και Εὐβουλιδης και Στρατοκλης και Στρατιος ὁ της Ἁγνιου μητρος ἀδελφος ἐξ ἀνεψιων |
| ἑκαστος ἐπεσημαινετο την αὑτου γνωμην . Δειναρχος ἐν τῳ κατα Πολυευκτου ἐκφυλλοφορηθεντος . Ἐλαιους : πολις ἐν Χερρονησῳ τῃ Θρᾳκιᾳ | ||
| το χωριον . Θ Θαργηλια : Ὑπερειδης ἐν τῳ κατα Πολυευκτου . ἑορτη ἐστι τα Θαργηλια , ἀγεται δε Θαργηλιωνι |
| ἐκπλαγεις οὐν ὁ Χαιρεας ἀνεκραγε “ που γαρ συ Καλλιροην εἰδες την ἐμην ; ” “ οὐκετι σην ” εἰπεν | ||
| τοπον , τον χρονον , ποτε , που , πως εἰδες : εἰ δε μετεχων , ἐνοχος εἱς ταις αὐταις |
| ἐοικεν . δια του ἐοικεν ὁ Θεαιτητος φαινεται ἀγαπων το Πρωταγορου δογμα και μενων τῃ ἐξ ἀρχης ἑαυτου ἀποκρισει . | ||
| το ἑαυτου ἀμεινον γοργιαζειν πολλα τε κατα την Ἱππιου και Πρωταγορου ἠχω φθεγγεται . ζηλωται δε ἐγενοντο ἀλλοι μεν ἀλλων |
| δε το ζῳδιον ἐν ἀνεμῳ λιβι , προσκειται δε τῳ κλιματι τῳ της Αἰγυπτου και ταις περιξ πολεσιν , ἐκ | ||
| , ἀδηλον ἐχει : ὁταν δε και τονος προσῃ τῳ κλιματι τουτῳ και τῃ φορᾳ , τοτε γινεται το κακον |
| χρη ποιητας ἀσκειν . Σκεψαι γαρ ἀπ ' ἀρχης ὡς ὠφελιμοι των ποιητων οἱ γενναιοι γεγενηνται . Ὀρφευς μεν γαρ | ||
| τοις μελεσι διδωσιν . Οἱ φωστηρες ἐν μεν ἀγαθοποιων τοποις ὠφελιμοι εἰσιν , ἐν δε κακοποιων βλαπτικοι . ὁ δε |
| ' αὐτο δε το ὑπαρχον : μιαν γαρ των Ἐρινυων ὑπελαμβανεν αὐτην εἰναι , καθο και προσιουσαν και τημελειν αὐτον | ||
| προσεφερε και την κυλικα της δυσωδιας μελιτος πληρη τοις λογισμοις ὑπελαμβανεν . Ἐν τουτοις παλιν ἀποφασις ἐξηνεκτο παρα του τυραννου |
| Πανηγυρικῳ . Κυρειον στρατευμα το μετα Κυρου συναναβεβηκος , ὁτε ἐστρατευσεν ἐπι τον ἀδελφον Ἀρταξερξην : οὑ μετειχε και Ξενοφων | ||
| , ἀλλα και ἐκ των πλησιον πολεων , ἀξιολογῳ δυναμει ἐστρατευσεν ἐπι τας Θηβας . ἀντιταχθεντων δε των Θηβαιων ἐγενετο |
| ? [ ] ἀνανδρως ἠ παλιν | αὐ ? ? μανικως ? φυγην [ ἠ ] θανατον ? ? ? | ||
| κατεχει ταυτην και ἀγνοειται ὑφ ' ἡμων , δια τουτο μανικως διακειμεθα περι την παρουσαν ζωην και πανυ ἐρωμεν ταυτης |
| τε δυ ' ἐρχομενω , και τε προ ὁ του ἐνοησεν ὁππως κερδος ἐῃ : μουνος δ ' εἰ περ | ||
| τις ἀνδρων οὐκετ ' ἐοντων ἐφρασατ ' : οὐδ ' ἐνοησεν ἁπαντ ' ὀνομαστι καλεσσαι μορφωσας : οὐ γαρ κ |
| λεγοντα περι του Πειριθου και Δρυαντος και των ἀλλων ὁτι θαυμαστοι τε φυσει ὀντες και πολυ κρειττους ἐκεινων προσεδεοντο της | ||
| οὐδε οἱ ναυται λεγουσιν ὡς αὐτοι μεν φυλακες της ὑγιειας θαυμαστοι τινες εἰεν και γυμναζοιεν ἁπαντας τους βουλομενους , ἐκεινοι |
| τι τῳ Φιλοκρατει θεασασθε : παρ ' ἀλληλα γαρ ἐσται φανερωτερα . πρωτον μεν τοινυν Φωκεας ἐκσπονδους και Ἁλεας ἀπεφηναν | ||
| : ἐν γαρ τῃ μεταληψει των ὀνοματων εἰς τους λογους φανερωτερα γινεται τα λεγομενα . ἐπι γουν του προκειμενου το |
| κατηνεχθη και τους παιδας αὐτῳ διδασκαλῳ κατελαβε , θειᾳ δε προμηθειᾳ ὁ Γελων περιῃει μονος , και το γε παραδοξον | ||
| ἠδη μελλων ἀνηνυτον και ἀτελη πονον διαθλειν ἐπικουφιζεται ἐλεῳ και προμηθειᾳ του παντων σωτηρος θεου , ὁς ἐχρησεν ἐκ των |
| εἰσι των τοιουτων χυμων : οὐτε γαρ ἐρευθος ἐπιφερει οὐτε θερμοτητα πολλην , εἰ μη τι σπανιως , ἀλλα και | ||
| , αἱ ὑπο ἀρκτικον και ἀνταρκτικον , μια δε δια θερμοτητα , ἡ ὑπο τον ἰσημερινον , ἡ καλειται διακεκαυμενη |
| και εἰς τας διαλεκτικας μεθοδους : τεσσαρες γαρ αὑται , διαιρετικη , ὁριστικη , ἀποδεικτικη , ἀναλυτικη , ἐπειδη και | ||
| ὑπογραφην της ἰδιαιτατα , κἀν τε συστατικη ᾐ κἀν τε διαιρετικη . και ὑπογραφει διχως ἑκαστην , ἀλλα νυν μεν |
| . το ἐθνικον Μελιευς ὡς Ὑριευς . Μελιβοια , πολις Θετταλιας . Στραβων ἐνατῳ . το ἐθνικον Μελιβοευς , ὡς | ||
| των Λακεδαιμονιων συμμαχιαν : αὐτος δε μετα της δυναμεως δια Θετταλιας την πορειαν ποιησαμενος ἡκεν εἰς Διον της Μακεδονιας . |
| ποθον , ἠν τις αὐτα διασπᾳ ἀπ ' ἀλληλων . ἐπεμελετο δε και τουτου ὁ Κυρος ὁπως μηποτε ἀνιδρωτοι γενομενοι | ||
| ἑωρα γιγνομενα ἐν τοις πολεμικοις : δια ταυτα οὐν και ἐπεμελετο ταυτης της εὐθημοσυνης μαλιστα . και αὐτος μεν δη |
| ἐς τα βασιλεια ἀφικομενων και τα αὐτοις ἐνταλθεντα ἀπαγγειλαντων , ἀπεκρινατο βασιλευς ἑτοιμως ἐχειν παντα ποιειν , εἰ γε ὑπακουσομενοι | ||
| κραυγης ἐξαιτουντος ἐπι τιμωριαν τον Θεμιστοκλεα , ὁ μεν βασιλευς ἀπεκρινατο δικαστηριον καταστησειν ἐκ των ἀριστων Περσων , και το |
| ἀπολαμβανειν . . . . . : εἰ μητι και Δημαδης ὁ ῥητωρ γραμματικος ὠν πολλοις των Ἀθηναιων μετα την | ||
| ἐπιγενομενην , ὑποδιαιρουντες λεγομεν ὡς ἐν ἐκεινῳ τῳ προβληματι : Δημαδης πρεσβευσας παρα τον Φιλιππον , και ἐρομενου ποταπαι εἰσιν |
| ὑπογραφει και το ποιον . και ἐν μεν τῃ ἐπιγραφῃ προεταξε το ποιον , ἐν δε ταις ὑπογραφαις την ὑπογραφην | ||
| ταξεως , δια τι τεχνην μεν και μεθοδον της πραξεως προεταξε και της προαιρεσεως , αὐθις δε τεχνην μεν μεθοδου |
| ζωονδιασκοπειν φαινεται το της ὀψεως ἀηθες . ταυτα μεν οὑτω διωρισεν ὁ γραφευς , τοις δε νομευσιν ἡγειται της πορειας | ||
| το πρωτον . και ὁτι ὁ νομος οὐ προς ἑν διωρισεν , τινι δοτεον , και τινι μη : εἰ |
| βραχυκαταληκτον . Το ιγʹ ἰαμβικον ἑφθημιμερες : ὁ γʹ πους τριβραχυς . Το ιδʹ ἰαμβικον διμετρον βραχυκαταληκτον : ὁ γʹ | ||
| ὑπερκαταληκτον ἀπο τροχαιων ἀρχομενον . ὁ αʹ δε τροχαιος ἐστι τριβραχυς . Το Ϛʹ ἰαμβικον διμετρον βραχυκαταληκτον : ὁ βʹ |
| ἀν εἰη μειζον κακον [ ἠ ] θαλλουσης και εὐφορουσης ἀφροσυνης ; ἀλλα και „ το ποτηριον Φαραω „ , | ||
| περι τον βιον τεχνην , δει θεωρητικον αὐτον εἰναι της ἀφροσυνης καθαπερ και τον τεχνιτην της ἀτεχνιας , δεδεικται δ |
| ὡς ἐπῃνεσεν ὁ Ἀδραστος εἰς Ἀμφιαραον . οὑτος ὑπο γης κατεποθη πολεμων ἐν Θηβαις . τις οὐν του Ἀδραστου προς | ||
| ἱερεως κοσμον , στρατηγησας και πολλους φονευσας , ὑπο γης κατεποθη . Ὁ Αἱμιλιος δε βωμον ἱδρυσας , ἐνικησε και |