και πληρεσιν ἀγαθοις , ἐν εὐετηριᾳ και χορηγιων ἀφθονιᾳ λαβειν ἐνδειας ὑπομνησιν ἀποχῃ σιτιων και ποτων και λιτας και ἱκεσιας | ||
ἐλυσας τον λογον . βλαπτεται γουν ἐναργως και ὑπο της ἐνδειας ἡ αἰσθησις : ἀλλ ' ἡ μεν ὑπερβολη οὐ |
αὐτον ὁ Φαβιος , δικτατωρ ἀναδειχθεις : ὁς ἀει μεν ἀναβαλλομενος την μαχην , ἀει δε αὐτην προςδοκασθαι ποιων , | ||
δια τριτης , ἐγω δ ' εἰς την τεταρτην ἡμεραν ἀναβαλλομενος ἐνιοτε , και μαλιστα ἐν χειμωνι , χειρον οὐδεν |
παραλειφθεντα πολεμον ὑπο του πατρος , ὀνομασθεντα δε ἱερον , συντεταγμενος ἐντευθεν ἠρκται ἀπο της καταληψεως του ἐν Δελφοις ἱερου | ||
Ὀλυμπιων το σωμα . ψυχης δε τιμη μαθησις και νους συντεταγμενος ἐπι φρονησιν : ὡς οὐκ ἐστιν ὡς ἐπι το |
αὐτης ὁ Περσευς . Λεγεται περι ταυτης ὁτι κατησθιε τους παραπλεοντας . ἠν δε αὑτη νησιωτις καλη ἑταιρα και εἰχε | ||
παρα την θαλατταν ἀλλως ἐπλανωμην , εἰ που τινας ἠ παραπλεοντας ἠ ὁρμουντας ἰδοιμι . προεληλυθως δε συχνον ἀνθρωπων μεν |
ἐν αὐτῃ τον Θησεα ἠ γυψον : ὁ γαρ Θησευς ἀπερχομενος κατα του Μινωταυρου την Ἀθηναν ποιησας ἀπο γυψου ἐβαστασεν | ||
την ὁδον ἐκεινην και ὁ Λαιος ὁ τουτου πατηρ , ἀπερχομενος και οὑτος ἐρωτησων εἰς το μαντειον περι του παρ |
χρονω , προνοια δε τω μελλοντος , αἰσθασις δε τω παρεοντος . διο δη δει τον ὀρθως και καλως βιοτευεν | ||
ἐξ αὐτου ἐδωρηθη , παραστηναι και ῥυσασθαι μιν ἐκ του παρεοντος κακου . Τον μεν δακρυοντα ἐπικαλεεσθαι τον θεον , |
μεν ἰδιᾳ προς τινα ἀδικηματων ηὐθυνθη , τα δε μεγιστα ἀπολυεται μη ἀδικειν : κατηγορειτο δε αὐτου οὐχ ἡκιστα μηδισμος | ||
κατηγορουμενος . προς το ἐθος δε , ὁτι ὁ φευγων ἀπολυεται ἰσων των ψηφων ἐνεχθεισων , ἀπο του κατα τον |
* δ πλευσεις ἀπροσδοκητως και καλως ε οὐκ ἀπολυθησεται ὁ συνεχομενος Ϛ οὐκ ἀπαλλαγησῃ της φιλης δια πολλου ζ ἐπισκοπησεις | ||
ἀγορασεις το κτημα νυν α οὐ πλευσεις καλως β ὁ συνεχομενος ἀπολυθησεται γ ἀπαλλαγησῃ της φιλης ὁτε οὐκ ἐλπιζεις δ |
' οὑτως και την διαιταν ἐξαλλαττειν : μη κρινουσαι δε νομιζονται ἐντος της κηςʹ αʹ , βʹ , ηʹ , | ||
Ἀναγυρασιοις δε Μητρος θεων ἱερον : Κεφαλησι δε οἱ Διοσκουροι νομιζονται μαλιστα , Μεγαλους γαρ σφας οἱ ταυτῃ θεους ὀνομαζουσιν |
συες και τιγρεων ὀσφυες , τα γαρ λοιπα του θηριου παραιτουνται ἐσθιειν , ἐπειδη το ζῳον τουτο φασιν , ὁταν | ||
ἐν μεγαροισι κακον τ ' ἀγαθον τε τετυκται . ” παραιτουνται δε και τα ἐγκυκλια μαθηματα . γραμματα γουν μη |
μετοικους ὑπαρχειν πλειους των μυριων ἑπτακισχιλιων , τριηρεις τε τας παρουσας τριακοσιας . τους δε Λακεδαιμονιους χρηματων τε σπανιζειν ἀπεδεικνυε | ||
ἡδεως μεν των παλαιων πραξεων μεμνηνται , εὐ δε τας παρουσας ἡδονται πραττοντες , δι ' ἐμε φιλοι μεν θεοις |
ἁπλως συνθετος , ὁ ὑπο παντων και πλειονων ἠ ἑνος κατεχομενος : ὁ δε μικτος , ᾡ συμβεβηκεν ὑπο φθογγου | ||
ὁμως παντα ἑν , ἰστω μεν ὁ ταυτα λεγων ἐτι κατεχομενος ἐν τοις διωρισμενοις , τα μαλλον και ἡττον ἐν |
ἀλλαις ἐσεσθαι διατριβαις και ἠθεσιν , ὡσπερ ὑπολαμβανουσιν ἀνθρωποι των καμοντων τας ψυχας ἀπαλλαγεισας των σωματων ἐν ἀλλαις γινεσθαι διατριβαις | ||
ἐχει εἰς ἀντιληψιν και ἁφην , ὁθεν αὐτας βροτων εἰδωλα καμοντων λεγει . Οἱ πλειους δε ὑδωρ ἱστορησαν την Στυγα |
” ληρεις “ : ἐπι γαρ των κατα μηδενα λογον πραττοντων εἰωθασι το ” ἀπο ὀνου καταπεσων “ λεγειν την | ||
τα δε κωλυσαι , εἰδοτας ὁτι φιλονικειν μεν ἐστιν εὐ πραττοντων , γνωναι δε τα βελτιστα των οἱων ἡμων ; |
, δειξον μοι , ὡς βαλω γε παντῃ τῃ βωλῳ ἀνελομενος : και ὁ μεν Κυρος δεικνυσιν αὐτῳ , ὁπου | ||
σηπεδονος παρατρεχων . Ἀλλα συ προσελθε και προσελθων ἀνελου και ἀνελομενος δος . Ἱκανον σοι νυν δοξαι μη πενητι , |
χαριζηται , τοτε οὐδαμως τιμᾳ , ἀτιμαζει δε κακων και μεταμελειας ἐμπιμπλας αὐτην . οὐδε γε ὁποταν αὐ τἀναντια τους | ||
μελλον . χρειω : μαντειαν . χρειω θεσπιζων μεταμωλιον : μεταμελειας ἀξιον . γραφεται δε και μεταμωνιον , ὁ ἐστι |
περιγενομενοι ἀπαλλασσοντο ὡς εἰχον ἰθυς ἐπι Θεσσαλιης . Κλεομενης δε ἀπικομενος ἐς το ἀστυ ἁμα Ἀθηναιων τοισι βουλομενοισι εἰναι ἐλευθεροισι | ||
περι πεμψαι . Οὑτος ὁ Μυς ἐς τε Λεβαδειαν φαινεται ἀπικομενος και μισθῳ πεισας των ἐπιχωριων ἀνδρα καταβηναι παρα Τροφωνιον |
και χαριεις οὑτως ἑξει , οἱον νομος ὠν ἑαυτῳ . τοιουτος μεν οὐν ὁ μεσος , εἰτε εὐτραπελος εἰτε ἐπιδεξιος | ||
οἰμαι και τουτο . πως οὐν ἀτε - λης ὁ τοιουτος ; ἀλλ ' ἡττον ἰσχυει τα πραγματα ἐνταυθα ἠ |
ὠ και ἐταν , ὁ ἐστιν ὠ ἑταιρε . οὐχι βουλησεται ] ὁ Φιλιππος . εἰ ἁ νυν ] το | ||
αὑτη μεν παντων τουτων καθαρα ἐσται και το ἀλογον δε βουλησεται και αὐτο καθαρον ποιησαι , ὡστε μηδε πληττεσθαι : |
. . , : Ἑλλανικος . . . πλειστην εὐχερειαν ἐπιδεικνυμενος ἐν πασηι σχεδον τι τηι γραφηι . . . | ||
ᾑ πολλην ἐποιησατο των Ῥωμαιων κατηγοριαν , τραυματιας τε συχνους ἐπιδεικνυμενος και τους προσηκοντας τοις ἡρπασμενοις ἠ τεθνηκοσι παραγων και |
δια κηρυκων εἰρηνην καθισταμενων : οἱ δε ἀκηρυκτοι συμφορας ἀτελευτητους ἀπεργαζονται και τοις ἐπιφερουσι και τοις ἀμυνομενοις . Γαιος δε | ||
: ἐπεχομενα γαρ τα πνευματα μεγαλας ὀδυνας ἐμποιουσι και ἐπαρματα ἀπεργαζονται . ὀδυνας μεν , ἐπεχομενα τῃ τασει : τῃ |
χρονιαϲ , εἰναι δε και ὠκυτοκιον ἐπι των δυϲτοκουϲων γυναικων κατεχομενον τῃ χειρι τηϲ τικτουϲηϲ . Μαγνητιϲ λιθοϲ . Ἡ | ||
την Εἰλειθυιαν . και αὐτος οὐν στενοχωρουμενος ἐπικαλειται αὐτην . κατεχομενον ὑπο της κοπρου . . σκωραμις : σκωραμις ἐν |
μη . εἰ γαρ τις ἐραστῃ ὡς πλουσιῳ πλουτου ἑνεκα χαρισαμενος ἐξαπατηθειη και μη λαβοι χρηματα , ἀναφανεντος του ἐραστου | ||
την ἀποφασιν πρωτος Ὁμηρος ἐγεωργησεν , Ἀναξαγορᾳ σπερματα της ἐπινοιας χαρισαμενος ἐν οἱς φησιν : Ἀλλ ' ὑμεις μεν παντες |
ἐχων προς την οἰκοδεσποτιαν καλως τυχων ὑπο Διος και Ἡλιου μαρτυρουμενος πολυκτημονας ἐνδοξους ἀποτελει , ἐκ θανατικων εὐεργετουμενους , θεμελιων | ||
δ ' ἐκ της ἀνατολης μη ὑπαυγος Ἡλιῳ τυγχανων , μαρτυρουμενος ἐκ Διος και Ἀφροδιτης : εἰ ταυτα δε , |
τινι τροπῳ . ζηλωσαντος αὐτου την Περσικην τρυφην και τυραννικως προσφερομενου τοις ὑποτεταγμενοις , χαλεπως ἐφερον ἁπαντες , μαλιστα δε | ||
, και συναναπιμπλασθαι της μαριλης . Ἀθλητῃ μεν οὐν ἀνδρος προσφερομενου ἀθλητου , ἐκ της ἰσης ἀγωνιας και φιλοτιμιας ἀποδεχομαι |
οὐν ἱερων και θυσιας , οὑτω και του βιου τους ἀρχομενους εὐλογιας / μαλιστα πρεπει ἐπιμελεισθαι . . . . | ||
οὐ το αὐτο δικαιον πατρι προς υἱους και βασιλει προς ἀρχομενους : οὐδ ' ἡ φιλια ὁμοια : ἡ δε |
ἀδικειν , και τα ἐπι τουτοις τιμηματα ἐλυσαν : και συντελειας μεν Λακεδαιμονιους της ἐς το Ἀχαϊκον οὐκ ἀφιασι , | ||
. Των μεν οὐν τριων υἱων του Νωε και της συντελειας αὐτων και γενεαλογιας , ἐγενετο ἡμιν ὁ καταλογος ἐν |
: Φερεκυδης δε φησιν , ὁτι Ἰνιος ἐπεισε τους Ἑλληνας παραγενομενους εἰς αὐτον , αὐτου μενειν τα ἐννεα ἐτη , | ||
κεφαλην οὐτε ἀλλο κακον οὐδεν ἐλαβεν , ὡν ἐγω τους παραγενομενους ὑμιν παρεξομαι μαρτυρας . Ὁτι μεν τοινυν οὑτος ἠν |
το μοριον . Σφοδροτερου δε του δηγματος ὀντος , σικυαν προσβαλλειν τῳ δηγματι συν πολλῃ φλογι , και κατασχαζειν τους | ||
Ἀλεξανδρος , καταστρατοπεδευσας προς τῳ Ἐορδαϊκῳ ποταμῳ τῃ ὑστεραιᾳ ἐγνωκει προσβαλλειν τῳ τειχει . οἱ δε ἀμφι τον Κλειτον τα |
το σωμα . ἐξω βαλειν ] ἐντεταλται δηλονοτι . ἐξω βαλειν ] ἐδοξε . ἐξω ] της πολεως . βαλειν | ||
ἡττηθη , τα ὁπλα ῥιψαντες ἐφυγον . το δε ἐργον βαλειν , τρωσαι , τρεψαι , ἀνατρεψαι , ἀπωσασθαι , |
δε ὁ λογος οὑτως ποιει ἐφην , ἀλλ ' οὐ προσποιουνται πολλοι συνιεναι δια μαλακιαν . ἀλλ ' εἰσι και | ||
Διαλεκτικην . την μεν γαρ Πυρρωνειον οὐδ ' οἱ πλειους προσποιουνται δια την ἀσαφειαν : ἐνιοι δε κατα τι μεν |
ἀλλων ἡγειτο διαφερειν , εἰκοτως ἀν ἐπετιματο χειρων του προσηκοντος δεικνυμενος : εἰ δε εἱς ἐστι των ῥητορικων ἠ εἰ | ||
: | „ ὡδε ἐγω , „ ἀδεικτος ὡς ἀν δεικνυμενος , ἀορατος ὡς ἀν ὁρατος ὠν , ” προ |
, τἀλλα δ ' οὐδ ' ὁρᾳ , οὐδ ' ἐπιλογιζεται . οὐ γαρ ἠθελεν , φησιν , σωσαι το | ||
μη ἐξ αὐτων , ὡν προφερεται , διεψευσμενον ἐθεωρειτο . ἐπιλογιζεται μεν γαρ δια τινων συνεγγυς ἀπλανων ἀστερων τετηρημενων σεληνιακων |
αὐτῳ των ἀλλων προσγενησομενων . και ἀριστα οἰμαι ἐφρονει , λογιζομενος ὁτι οὐδεν ὀφελος των ἁπαντων ἀγαθων , ἐστ ' | ||
ἐγω δε και αὐτος ταυτα τε ὑπειληφα και ἁμα στενω λογιζομενος , τινα μεν ἠλπισθη , τινα δε ἐξεβη . |
του ὀστεου , ἠν ἐν τεσσαρακοντα ἡμερῃσιν ἀποστῃ , καλως ἀποστησεται : ἐνια γαρ ἐς ἑξηκοντα ἡμερας ἀφικνειται , ἠ | ||
και τα ἀπο των ἀλλων βεβαιως ἑξουσιν . οὐδεις γαρ ἀποστησεται , γνους Μιτυληναιους δεδουλωμενους φ ἡ προσοδος : των |
ἀκουε . Πολλοι μεν γαρ και ἀλλοι τον ἐπιταφιον του ἀποθανοντος ἐκεινου ἠγωνιζοντο : δυο δε μαλιστα ἠσαν οἱ ἀμφηριστοι | ||
ἠδη παρειληφας τοσαυτην οὐσαν , την δε αὐθις ληψῃ τουδε ἀποθανοντος , την δε σωφροσυνην και το θαρσος και το |
θεον ταυτην ἐπηρεισε τον λογον . ἐπιστουτο δε τουτο ἐξ ἐπιγραμματος Σιμωνιδου . ἑνικως δε εἰπεν Εἰλειθυια , ὡς και | ||
ἐν Ὀλυμπιᾳ , τα δε και δηλουμενα ἐστιν ὑπο του ἐπιγραμματος . ἐμελλε δε ἀρα το ὑπο Ὁμηρου προθεσπισθεν ἀλλους |
της των ῥητων ἐξηγησεως τι τε ἐστι τροπος και εἰ πεπερασμενος αὐτων ὁ ἀριθμος και ἡμιν γνωριμος , ποσους τε | ||
τα μερη τυγχανῃ , και ἀναπαλιν , εἰ ὁ χρονος πεπερασμενος μεν , ἀπειρον δε ὑπεκειτο διαστημα : μονως τοινυν |
εἰδη φυταριων . . . σισυμβρια : Φυλλα τινα οἱς στεφανουνται οἱ νυμφιοι . 〚 νυμφιων βιον : Ἠ ὁτι | ||
Ἀθηναιοι ἐπαινουσι και ὁτε Ἀθηνησιν οἱ παιδες ἐν μηνι ἀνθεστηριωνι στεφανουνται των ἀνθεων τριτῳ ἀπο γενεας ἐτει , κρατηρας τε |
συνεπραξεν ἡ Τυχη . ἐγω μεν οὐν περι την του μηχανηματος ἠμην σκευην . ἀρτι δε του Μενελαου μελλοντος τοις | ||
ὑποστρεψαντες ἐπιθησεσθαι : ὁ δε Ῥωμος κατ ' ἀγνοιαν του μηχανηματος ἀχρι πολλου διωκων αὐτους παραλλαττει το λελοχισμενον χωριον , |
ὁτι ἐστιν : ἀλλο γαρ ἐκεινο και δι ' ἀποδειξεως δεικνυμενον . και το ἀκολουθουν ἀτοπον ἐπιφερει : ὁ ἀρα | ||
ὁτι ἑτερου ὁ ὁρος και ἑτερου ὁ συλλογισμος ἐστι το δεικνυμενον . ἀλλ ' εἰ και ἑτερον τουτο ἐκεινου , |
τειχους ἐσπασμενοις τοις ξιφεσιν εἰς τα βασιλεια καταντησαι και τους ἐναντιουμενους των φυλακων ἀνελειν . τας δε του Πελιου θυγατερας | ||
ὁταν αὐτῳ τῳ ὑδατι μιγνυῃ χυλους συνηθεις τε και πλειους ἐναντιουμενους τῃ του ὑδατος κακιᾳ και το παν ὑγρον μη |
δυνασαι λεγειν : δηλον δε , ὡς και προς τουτο ἀπαντησεται τῃ φυσει του πραγματος : ἐτι γαρ της ζητησεως | ||
φερων δικτυον , και το μελλον ὁπῃ τε και ὁπως ἀπαντησεται φυλαττει φιλοπονως ὁ δικτυευς οὑτος . οὐκουν ἡ μεν |
σκελεων βαρυτης , σιτιων τε ἀφιστασι , και προσενεγκαμενοι μικρα πληρουνται . Τους λευκοφλεγματουντας διαῤῥοια παυει : αἱ μετα σιγης | ||
προσερχεται το κατα τας ὀπωρας , ὡν ἀφθονως ἐμπιπλαμενοι κακοχυμιας πληρουνται . ὁσα τοινυν της ἐαρινης ὡρας ἐστιν ἰδια νοσηματα |
τοιουτος ἐν μεν τοις ἁπλουστερον εἰρημενοις ὁρισμοις ὁ το ποριμον ὁρισαμενος , ἐν δε τοις συμπεπλεγμενοις ὁ το γνωριμον ἁμα | ||
ὁ Ἀριστοτελης ἐνταυθα διδασκει , τας μεν ἠδη παραδους και ὁρισαμενος , περι δε των τας ἀποδειξεις ἑξης ποιουμενος . |
πεσον ἐκτος , καθαπερ αἱ σικυαι αἱς οἱ ἰατροι χρωνται προσβαλλοντες : παλιν γαρ αὑται τῃ ποιᾳ θερμοτητι την ὁλκην | ||
τας συμφορας και τας νοσους αὐτοις ἠ τοις ἀλλοις ἀνθρωποις προσβαλλοντες . το μεν γαρ ἀποθανειν ἠ καμειν νομιμως κοινον |
τε και πραττειν τα πολιτικα νομιζουσι τινες ἀνευ παρασκευης και ἐπιμελειας αὐτοματοι ἐξαιφνης δυνατοι ταυτα ποιειν ἐσεσθαι . καιτοι γε | ||
οὑτος Ἀστεριου του σωφρονος τε και της περι τους θεους ἐπιμελειας οὐ παρεργως ἁψαμενου . ἐστι δε κατα την παροιμιαν |
. τελος δε προαγει ἠδη τεθνηκοτα τον Ἀχιλλεα και ποιει μαχομενον : οὐκ ὀντων δε ὁπλων , ἀλλα του Ἑκτορος | ||
ἀφωνος καθηται . και ἐν αὐτῳ δε τῳ προλογῳ το μαχομενον ἐστι : Μηδεια δ ' ἡ δυστηνος ἠτιμασμενη βοᾳ |
ὁρα δε ὁπως ἐλεγχεται σοφιζομενος : οὐ γαρ φημι το πεπερασμενον ἐξ ἀναγκης προς τι περαινειν : το γαρ προς | ||
οὐχ ἑξις , ἀλλα στερησις , και περατος οὐ το πεπερασμενον οὐδε το περας , ἀλλα το ἀπειρον και καθ |
. ἐργα νεων , βουλαι δε μεσων , εὐχαι δε γεροντων , . ὡς κε πολις ῥεζηισι , νομος δ | ||
των εἰς μηδεν χρησιμευοντων . Παν γαρ το σωμα των γεροντων ἀσθενες . Ἀνδρος γεροντος μηποτ ' ἐς πυγην ὁραν |
ἐπισκοπος ρβ εἰ ἀπαλλαγησομαι της φιλης ργ εἰ ὁ συνεχομενος ἀπολυθησεται α οὐχ ἑξεις ἐλπιδα πιστεως β οὐκ ἐπιτευξῃ της | ||
. Κυεουσα ἡ γυνη , ἠν μη λαγνευηται , ῥηϊτερον ἀπολυθησεται του τοκου . Ἡ τα διδυμα κυεουσα τικτει τῃ |
ἐκεινον ἀλλα και τους ἐν τοις ἀγροις ἁπαντας συνεκαλει μοιχειαν πεπεισμενος ζητειν . αἰσθομενος δε Φωκας οἱ καθεστηκε δεινου και | ||
κειμενων οἰησεται του χρυσου δεδραχθαι , οὐδεις δε αὐτων ἐσται πεπεισμενος ὁτι τῳ χρυσῳ περιεπεσε , κἀν μαλιστα τυχῃ τουτῳ |
γαρ ἀντειχοντο των ἐκ της στοας δογματων . της δε πολυτελειας της νυν ἀκμαζουσης πρωτος ἡγεμων ἐγενετο Λευκολλος ὁ καταναυμαχησας | ||
' ἡ Ἀλεξανδρου μητηρ παντα χιλια ἐθυεν , ἁπαξ της πολυτελειας ἐπι την δεισιδαιμονιαν προαγαγουσης ; ὁταν δε νεος θεους |
και των μετριως εὐπορουμενων , ὁς οὐ πολυτελη μεν τραπεζαν παρατιθεται , μαγειρους δε και θεραπειαν ἀλλην πολλην κεκτηται και | ||
ἀγει , ἐπειδη τα ἐργα του μαγειρου εἰς μεσον κομισθεντα παρατιθεται τοις εὐωχουμενοις και φαινεται οἱα ἐστιν . Οἱ δε |
διαφερειν εἰς ἐγκρατειαν και τας ἀλλας ἀρετας ὀφειλεις την καλλιστην τεταγμενος ταξιν , ὑπο ταξιαρχῃ τῳ της φυσεως ὀρθῳ λογῳ | ||
τοινυν ἐθελοντης ἐξανεστη Μαρκος Οὐαλεριος ἐν τοις ἀρχουσι των στρατιωτων τεταγμενος , και σκευασαμενος ἐπηλθεν . Ὁρμωντι δε αὐτῳ κατα |
Ἰταλικοις . . . . : Ἀσδρουβας βασιλευς , Σικελιαν καταλαβομενος , πολεμον Ῥωμαιοις κατηγγειλε : Μετελλος δε ὑπο της | ||
. Ὡς Φιλομηλος ὁ Φωκευς τους Δελφους και το μαντειον καταλαβομενος τον ἱερον πολεμον ἐξεκαυσεν . ιδʹ . Περι της |
τους πολιτας ὀλολυζουσα και σπαραττομενη . . ὠ φιλον ] ἀπολογουνται διοτι ἐθορυβησαν . . ἐδεισα ] ἐφοβηθην . . | ||
ἡ διαιρεσις του ὁρισμου προτερευειν . και τινες ὑπερ τουτου ἀπολογουνται ὁτι δια τουτο προεταξε τον ὁρισμον , ὁτι δι |
ὑλης τῳ πεπεφθαι ἠδη ἐπινηχονται μεν περι τα μεσα της ἐπιφανειας της ἀμιδος ἐπισυνηγμεναι πομφολυγες , ἐτι δε και στεφανη | ||
ἡ ΕΘΗ εὐθεια . Δοθεντος κυλινδρου σημειου τινος ἐπι της ἐπιφανειας ἀγαγειν δια του σημειου πλευραν του κυλινδρου . ἐστω |
ἱππευειν ἐμπειροτερος εἰη ἠ τα κατα μουσικην ἱκανως γιγνωσκοι ἠ ἀγωνιζομενος δυναιτο των ἀντιπαλων κρατειν , το δε συμπαν ἁμαρτανοι | ||
μεν ἐστιν ὁ τοις ἀληθινοις ἀγωσιν ἐγγυμναζομενος και ἐν δικαστηριοις ἀγωνιζομενος , οἱος ἠν Αἰσχινης και Δημοσθενης , σοφιστης δε |
αὐτου δοκωμεν τοις μεν ἡγεμονιας ἐθνων διδοναι , Δεκμον δε ἐπαινειν , ὁτι του δημου νομον ἀκυροι , και Ἀντωνιον | ||
οὑτοι τι σοι δοκουσιν ἑτερον ποιειν ἠ αὐτοι σφας αὐτους ἐπαινειν ; και ταυτα ἁ μη χρη γε και ὁν |
ἀκουεται , και οὐ τα μεν ὁρατα ἐκβαλλομεν ὁτι οὐκ ἀκουεται , τα δε ἀκουστα παραπεμπομεν ὁτι οὐχ ὁραται , | ||
γαρ θεος και πατηρ και το ἀγαθον οὐτε λεγεται οὐτε ἀκουεται : τουτου δε οὑτως ἐχοντος , ἐν πασι τοις |
ὡν ἐκεινος ἐπαθεν δικαιως ἐλευθερων παιδων ἐκτομας ποιησαμενος και τουτους ἀποδομενος . Νικολαος δ ' ὁ περιπατητικος και Ποσειδωνιος ὁ | ||
το πληθος αὐτων συντεμνω . τα γαρ δη χρηματα παντα ἀποδομενος , οὐ πεισας Διωνα , φασκων οὐ πωλησειν ἀνευ |
πραιδας , ὡς ἀν μη περι ταυτην σποραδην ἀσχολουμενοις αὐτοις συντεταγμενον το των πολεμιων ἐπιθηται στρατευμα . Ἁμαρτημα του στρατηγου | ||
μυριαδων : ἁπαν γαρ ἐστι το πληθος μαχιμον , οὐ συντεταγμενον [ δε ] . παρα τουτοις δε λεγεται και |
θεων κου τις , ὁς μοι και παλαι προεσημαινε τα μελλοντα ἐσεσθαι . Κροισος μεν νυν ἐθαψε , ὡς οἰκος | ||
και τριτου προσωπου συναιρεσιν δεχομενα πλεοναζουσι το υ κατα τον μελλοντα . ἐστι δ ' ὁτε και κατα τον ἐνεστωτα |
τα τειχη . Ἀμιλκας δ ' ὁ στρατηγος ἀναλαβων τους διασωθεντας ἐκ του χειμωνος μισθοφορους συνηγε και των κατα Σικελιαν | ||
ταυτην την αἰτιαν , ἡν και Θεοπομπος ἐκτιθεται γραφων οὑτως διασωθεντας οὐν τους ἀνθρωπους , ᾑπερ ἐθαρρησαν ἡμερᾳ , τῳ |
καλη , περιεκειρεν ; ὡς ἀνοητος και βαρβαρος ὁ μη φεισαμενος των Ἀφροδιτης δωρων . οὐδε γαρ γη κομωσα ἡδυ | ||
, ὠ Δαματερ , τον βιον αὐτου κατελεξας , εἰ φεισαμενος και μοχθησας καταλειψει μηδε ταφηναι . Σκωπτειν πειρᾳ και |
ἐφ ' ἡμας . και οἱ μεν τινες αὐτῳ των παραγενομενων οὐκ ἠθελησαν συνεξαμαρτειν , Σιμων δε οὑτοσι και Θεοφιλος | ||
δʹ φησιν αὐτην κατοικισθηναι ὑπο Ἀθηναιων των μετα Μιλτιαδου ἐκει παραγενομενων . Κριωευς : Δημοσθενης ἐν τῳ προς Φαινιππον . |
μεγιστον : θανατος ἀπαραιτητος ὡρισται κατα των εἰς τους ἐντος περιβολους παρελθοντωνδεχονται γαρ εἰς τους ἐξωτερω τους πανταχοθεν πανταςτων οὐχ | ||
ὀνομαζεται . ἐπενοησαν δε οὑτοι αὐλας προστιθεναι τοις οἰκοις και περιβολους και σπηλαια . ἐκ τουτων ἀγροται και κυνηγοι . |
παντων ἀνοητοτατα . γρ . ἀνοητοτητα . και ποιμαινειν και διακονειν . . . . ταλασιας . ἐργασιας , ἠ | ||
την δεξιαν ἐνεβαλον , ἐμνησθην Διος σωτηρος , ἐμπεπηγα τῳ διακονειν . τοιουτος ὁ τροπος . μειρακιον ἐρων παλιν τα |
ἐναντια . Ταυτα λεγων ὁ Μιλτιαδης προσκταται τον Καλλιμαχον : προσγενομενης δε του πολεμαρχου της γνωμης ἐκεκυρωτο συμβαλλειν . Μετα | ||
μεν σφισιν ὑπαρχουσης , εὐταξιας δ ' ἐς τα ἐργα προσγενομενης : ἐπιδωσειν γαρ ἀμφοτερα αὐτα , την μεν μετα |
. οὐκουν ἡ ἐπιφυσις του νεου κερατος το πρεσβυτατον ὡς ἀλλοτριον ἐξωθει , θλιβοντος του ἐνδοθεν και ἀνωθειν τουτο ἐθελοντος | ||
πεισιν ἐχει οὐκ ἀλλοτριαν , ἀνομοιου δε ὀντος του ποιουντος ἀλλοτριον το παθημα και οὐ προσηνες το πασχον ἰσχει . |
ἐν τῳ ἐγεγραπτο : Βασιλευς Δαρειος Περσῃσι τοισι ἐν Σαρδισι ἐντελλεται κτεινειν Ὀροιτην . Οἱ δε δορυφοροι ὡς ἠκουσαν ταυτα | ||
Βιων , πολλας τραγῳδιας ἐποιησεν . ὡσπερ και ὁ Πολυνεικης ἐντελλεται θαψον δε μ ' ὠ τεκουσα και συ συγγονε |
ἀιδιον πενταδα την δε μη ἀιδιον , πως ἐκεινη ἡ πεντας ταυτῃ τῃ πενταδι αἰτια ἐσται του εἰναι ; οὐ | ||
μονας ἐστι και την ὑποκειμενην ὁριζει ποσοτητα , οἱον ἡ πεντας αὐτη τε μονας τις ἐστι , διο προεισιν ἀπο |
πρωτομοροι περι των τεθνηκοτων ἐν Σαλαμινι , ἠτοι οἱ πρωτοι ἀποθανοντες . το δε ἑξης τουτου ἐστι : σκυλλονται παρ | ||
θ τηνδε ] την ἡμετεραν . γην θανοντες ] ἠ ἀποθανοντες μολυνειν τηνδε την γην . φυρασειν ] μολυνειν . |
ἐν μεσῳ χωρας πολλης και ἀγαθης οὐσης και των ἐργασομενων ἐνοντων : εἰτα δε και ἀποστροφη γενοιτο εἰ τις βουλοιτο | ||
ἐξ ἐπιταγματος ἀρχειν της πατριδος , ὁπλισαμενους δε ἐκ των ἐνοντων τους νομους τοις ἐπιουσι προτεινειν : προσδοκαν γαρ οὐδε |
σχεδον δε και το συμπαν Ἰουδαιων ἐθνος ὀρφανου λογον ἐχει συγκρινομενον τοις ἁπανταχου πασι : τα μεν γαρ , ὁποτε | ||
του ἱππου ἀπο κεφαλης ἐπι οὐραν μηκος προς το πλατος συγκρινομενον τους κα - τα τα ζυγα τασσομενους των κατα |
δι ' ἡν ἐλυπησε τον Δια . χρειων ἑξειης : μαντευομενος πασιν ἐφεξης και τελειως . παρατιθησι δε αὑτου τας | ||
οὐ παρακελευομενος ταυτα λεγει , ἀλλ ' εἰκαζων και οἱονει μαντευομενος , ἐπει και εὐκτικῳ ἀλλ ' οὐ προστακτικῳ ἐχρησατο |
τους κατα ταξιν ἀρτιους εὑρησεις τουτο . ἐστω δε ἐπι διαγραμματος σαφες το λεγομενον : α , γ , ε | ||
ἀντικεισθαι και ποιας ἐναντιως και ποιας ὑπεναντιως , ποιησωμεν ἐπι διαγραμματος . ►ἀντιφατικως καθ ' ἑκαστα Σωκρατης ζῳον ἐστιν Σωκρατης |
κρατος προεξαγαγομενοι : προτερον ἠ Ἀθηναιοι . του παντος : στρατευματος δηλονοτι . σφισι : τοις Ἀθηναιοις . των προτερων | ||
Ἰωνος κατα συγγενειαν ἐνικησαν Ἀθηναιοι . ἀπο οὐν της του στρατευματος βοης της ἐπι τῳ ἀστει δραμουσης ὁ Ἀπολλων † |
ἐφιεμενον . και ἀδικειν , ἀδικοπραγειν , πλεονεκτειν , ἀνομειν παρανομειν , βιαζεσθαι . και πλεονεξια , ἀνομια , βια | ||
ὁμολογιαις , ἐξ ὡν ἑτεροι τινες ἐν ὁρκοις και σπονδαις παρανομειν ἐδοξαν ὁμοια και περι ἐμου τεκμαιρομενοις . γενομενης δε |
ἐργων οὐκ εὐγνωμονα ἐχει την προκλησιν , το δε τους ἐνοχλουντας ἀποσειεσθαι ἐκ τε της ἀγαθης συνειδησεως ἐχει το θαρραλεον | ||
ἀπελθουσα ἀφωνος μενεις ; εἰωθαμεν δε τοιουτοις λογοις προς τους ἐνοχλουντας κεχρησθαι . θ ἀνασχησει ] οὐχ ὑπομενεις . Ξ |
οὐδεν των πραττομενων καλον . Ἑνος ἐτι μνησθεις ἀνδρος , στοχαζομενος του μη μακρηγορειν , ἐπι τα ἀκολουθα των λογων | ||
δυνησομενων βεβαιωσαι τας προθεσεις , ἀλλα της εὐκαιριας των γραφομενων στοχαζομενος , ὡς και περι των ἀλλων ἐποιησα . οὐ |
τον βιον : πασης ἐπηρειας ἐχθρων κρειττω τον χρονον διαγεγονε παρεχομενος : τηνικαυτα δε ἐχθρους οἰκια ἐκτησατο , ἡνικα τα | ||
Ἐνθαδε κατα θερειαν ἠρχετο , τα μεν σιτομετρων και μισθοφοριαν παρεχομενος , τα δε και ταις ἐξοπλισιαις προς φοβον των |
] προφερονται τοὐνομα φησι Τρυφων ἐν τῳ δευτερῳ Περι Ἀττικης προσῳδιας : ἐξανεψιοι ὡς ἀμεριμνοι , ἀναστελλομενηςφησιντης ὀξειας ἐκ του | ||
ἐν πασῃ βιαιῳ ἐργασιᾳ πρεποντως ἀν μιμησαιτο φθογγους τε και προσῳδιας , και ἀποτυχοντος ἠ εἰς τραυματα ἠ εἰς θανατους |
των φυγαδων των ὑμετερων ἐψηφισαντο , ἐαν μη προ ἡλιου δυντος ἀπαλλαττωνται , πολεμιους κρινειν . εἰτ ' οὐκ αἰσχρον | ||
αὐτου θανατον . Λεγει τις νομος Λευκανων , ἐαν ἡλιου δυντος ἀφικηται ξενος και παρελθειν ἐθελησῃ ἐς στεγην τινος , |
ἐκ των πολεων , ὁσας εἱλεν ἐν τῃ Ἑλλαδι πολεμῳ παραστησαμενος , ἐξηγαγεν ἐξ ἁπασων τας φρουρας κατα ὁμολογιαν προς | ||
παιδι ' οὐκ ἐστιν , οὐδ ' ἀν ἐχοιμι ταυτα παραστησαμενος κλαειν και δακρυειν ἐφ ' οἱς ὑβρισθην . δια |
ἠ ἱδρωτων ἀμετριαν λειποθυμουσι πολεμιωτατον : ψυχρῳ δ ' ὑδατι κεκραμενος οἰνος αὐτοις ἐπιτηδειος . οὐτε δε διαδεισθαι συμφερει τουτους | ||
. Ἀνδριας : στηλη ἀνδρος . Νεοκρας : ὁ νεωστι κεκραμενος . Ἐλικρας : ὁ ἐλαιῳ κεκραμενος : ἀπο του |
οἰκειται σκηνη καλως στρατιωτικη , ἐνταυθα μεν οὐδεν ἀλλο δει προσγενεσθαι ἠ τον λαβοντα εἰδεναι ὁτι τουτων ὡς οἰκειων ἐπιμελεσθαι | ||
της ἀεικειης μαλλον ἠ Βαβυλωνας οἱ εἰκοσι προς τῃ ἐουσῃ προσγενεσθαι : Ἐτιμησε δε μιν μεγαλως : και γαρ δωρα |
γινομενον γινεσθαι , και εἰς το μη ὀν παν το φθειρομενον φθειρεσθαι , δυναμει της αὐτης ἐχεται τῳ Ξενοφανει στασεως | ||
ὡς λεγει ἡ ὑποθεσις . Εἰ οὐν παν μεν το φθειρομενον προαποβαλλει την ἐνεργειαν , τουτο δε ἐστ ' ἀν |
; Οὐκουν ἀναγκη πρωτον εἰπειν ὁτι φιλοσοφιας μεν οὐδεποτε ἠρασθη παρασιτος , παρασιτικης δε παμπολλοι ἐπιθυμησαντες μνημονευονται φιλοσοφοι , και | ||
συνεδειπνουν τῳ βασιλει , ὡς αὐτος φησιν . Νεστωρ δε παρασιτος μοι δοκει των βασιλεων μαλιστα τεχνιτης και ἀγαθος γενεσθαι |
ὁ δικτατωρ , ἐπειδη κατεπαυσε του θορυβου , την ἀρχην ἀποτιθεται . Οἱ μεν δη τα πιθανωτατα μοι δοκουντες γραφειν | ||
και ὑπερεχειν το του ὀστεου παχος , συνεχομενη δ ' ἀποτιθεται το φυσικον ἑαυτης σφυγματωδες ἐνεργημα , συμπαρεπεται δε και |
ἠ ὁ των Δαναϊδων πιθος . ἐκεινος μεν γαρ το ἐμβαλλομενον οὐ συνειχεν , ἀλλα διερρει εὐθυς . ἐντευθεν δε | ||
ᾠου προς το πηγνυσθαι : και οὑτως εἰς φυλλα συκης ἐμβαλλομενον ἡδιστον ἀποτελει βρωμα . οὑτω Διδυμος . ἐκαλειτο δε |
τοιουτος ἀστηρ προεδηλου κατα την πηξιν εὐτυχιαν , το τηνικαυτα ἐνδειξεται την οἰκειαν ἐνεργειαν . εἰ δε κατα πηξιν οὐκ | ||
ἐϲτι : το δε πυρρον ἀκρατωϲ ἐν ἀρχῃ μεν χολωδεϲτερον ἐνδειξεται νοϲημα , εἰ δε κατα την παρακμην ἐκκρινοιτο τοιουτον |
, ἡν της διαλεκτικης δει προπαιδευθηναι , παισιν οὐσι χρη προβαλλειν , οὐχ ὡς ἐπαναγκες μαθειν το σχημα της διδαχης | ||
ἐσπουδακοτος . βουλεται δε ὁ Κλεαρχος ταυτα λεγων τοιαυτα τινα προβαλλειν : στιχον εἰπειν Ὁμηρικον ἀπο του ἀλφα ἀρχομενον και |
και τους αἰχμαλωτους , οὑς ἐλαβον οἱ Σαβινοι κατα τας προνομας , ἀπολαβοντες ἀπῃεσαν ἐπ ' οἰκου . αἱ μεν | ||
του φρουριου , τοιοσδε τις ἐστιν . ἐξιοντων ἐπι τας προνομας των ἀνδρων πολλακις και δια το κατορθουν ἐν ταις |
, πελειαδας οὐ σημαινει τας ὀρνιθας , ἁς τινες ὑπονοουσι περιστερας εἰναι , ἁμαρτανοντες . ἑτερον γαρ εἰναι φησιν Ἀριστοτελης | ||
, οὑ ὁ καρπος γλυκυς και χρηστος , ὡστε τας περιστερας τερπομενας ἐν αὐτῳ αὐλιζεσθαι και κατασκηνουν . τουτο το |
πανυ κιβδηλον : το γαρ περισπαν και περισπασθαι ἐπι του παραινειν και παραινεισθαι λεγουσιν : δεον οὐν ἀσχολος λεγειν . | ||
' ἰσθι σοι τε τουθ ' ὁσην τιμην φερει κἀμοι παραινειν οὐ φοβον φερει , τεκνον , ἀνδρας βιαιους και |
ὁ λεγεται και ἐστιν : ὁταν δε προς τινα τεχνην ἀποτεμομενος ἐλθῃ , οἱον γεωμετριαν ἠ μουσικην ἠ γραμματικην ἠ | ||
μεγας : τουτον λιμνην ὁ ποταμος ἐποιησεν ὁ Μαιανδρος , ἀποτεμομενος τον ἐσπλουν τῃ ἰλυι : ὡς δε ἐνοστησε το |
πληθος εἰδεναι μαγειρικης . οὐδεις ἑτερος σοι προς ἐμε και γραφησεται . μικρ ' ἀντακουσον ἐν μερει κἀμου . λεγε | ||
πεντε παραλληλων , ὡς την ψ , δι ' ἡς γραφησεται το του περι το δ ἰσημερινου : αἱ δε |
δ ' ἐτων γενομενος και της Πυθιας κελευουσης αὐτῳ φιλοσοφειν στελλεται ἐν Ἀθηναις , ἐνθα φοιτᾳ Σωκρατει και συνεστι τουτῳ | ||
οἰκειν ἡδοναις και ἀλγηδοσι προσερριζωμενος , αὐθις δ ' ἀποικιαν στελλεται την προς κακιαν , ἠδη του λογισμου προς το |
τι ἀπετεμνοντο , ἠ οἱ Ἀργειοι τετραμμενων προς πολεμον ἐκεινων ὑπεροριον ἐν τῳ τοιουτῳ και αὐτοι σφισιν ἐνεκειντο . προηγμενου | ||
προστεθεν δε ἐπι πασι το ὡρισμενον λογῳ των τε κακιων ὑπεροριον ταυτην ἀπεφηνεν , ἐπει κἀκειναι μεν της προαιρεσεως ἠρτυνται |