κτηματων κυριους καθιστησιν , ἀτοπως δε ἠ παρ ' αἱρεσιν ἐκπτωσεις ἀφαιρεσεις ναυαγια ἐνδειας χρεωστιας ἀποτελει . Κρονος συν Ἑρμῃ | ||
. ἐν δε τῳ ὑπογειῳ ὁ Ἡλιος τοιοισδε σχημασι βλαπτομενος ἐκπτωσεις ποιειται και των πατρικων ἐλαττωσεις , πλην ἐν ἰδιῳ |
και αὑται οὐσαι : και γαρ αἱ μεταπρασεις ἑκουσιοι τινες συμπτωσεις εἰσι , καταβαλλοντων και ἀνοικοδομουντων προς τας ἐπιθυμιας ἑτερα | ||
και λιθοις προς τας οἰκοδομιας , ἁς ἀδιαλειπτους ποιουσιν αἱ συμπτωσεις και ἐμπρησεις και μεταπρασεις , ἀδιαλειπτοι και αὑται οὐσαι |
διαθεσιν και μαλιστα τοις περι τον στομαχον παθημασι και προς ἐμπνευματωσεις και ὀξυρεγμιας . ἐστι δε αὑτη : Σκιλλης των | ||
δαφνιδων : καλως δε ποιει προς τας σκληριας και τας ἐμπνευματωσεις της ὑστερας τουτο . πιτυϊνης λιτρ . γ . |
' ἑκαστον λεγειν : πονηρον δε παραδειγμα παρεχων ἑαυτον και νεωτεροις και πρεσβυτεροις ἀπονιας και τρυφης και ἀπιστιας : δεκαζων | ||
δε ἐστιν ἀντι του “ χρωματιζεται ” , οὑτω : νεωτεροις πραγμασι ⌈ χρωματιζεται . / [ χρωτιζεται . / |
των ἰσων βασεων ὀντα συγκρινεσθαι , και εἰ μεν αἱ ἡμισεις του ἑτερου πλευραι ταις ὁμολογοις του ἑτερου παραλληλογραμμου ἰσαι | ||
. διο και εἰκων αὐτης ἀνετεθη χρυσεια , τας μεν ἡμισεις ἐχουσα τριχας ἐπι της κεφαλης ἀναπεπλεγμενας , τας δε |
θελησῃς περασαι , στησεται , κἀν κρημνους ὑπερβηναι , λειμωνας δοξεις πατειν . οὑτω και την Θετιν ἀργυροπεζαν εἰπεν ὁ | ||
χθονιῳ και των ἀκηκοοτων προτερον πολλην ληθην κατασκεδασαι , ἠ δοξεις τον του Κορινθιου μυθον τι πεπονθεναι , κατα σαυτου |
γενοιτ ' ἀν , ὁπως μηδενι ἑτοιμα ᾐ των βουλομενων νεωτεριζειν . Εὐηθες γαρ των μεν ἀφικνουμενων ἀνδρων παραιρεισθαι τα | ||
ἁπτεα του ἐργου πριν και των λοιπων ἐπαρθηναι εἰς το νεωτεριζειν τας γνωμας . . . . ἀτασθαλα . . |
τον πατερα των ὁλων ἀνειθην ὑπ ' αὐτου δυναμωθεις και διδαχθεις του παντος την φυσιν και την μεγιστην θεαν , | ||
Ἀττικης ἀφικομενου τον τε καρπον λαμβανει τον ἡμερον και οἰκισαι διδαχθεις πολιν Ἀροην ὠνομασεν ἐπι τῃ ἐργασιᾳ της γης . |
ὡστε ὡς ἐπος εἰπειν οὐκ ἰσασιν χρονον ὀντα τας τουτων πλανας , πληθει μεν ἀμηχανῳ χρωμενας , πεποικιλμενας δε θαυμαστως | ||
ἐπι το φαυλον ἐρχεται [ ἐαν ] , ἑαυτον εἰς πλανας διδους , λιμον τε και φοβον προσδοκων : ἐαν |
του ἀνθορισμου : ὁ τεχνικος οὐν πολλακις συλλογισμον ὠνομακεν ἀντι ἀνθορισμου , εἰδως ὁτι ταὐτον ἐστιν : εἰ δε τις | ||
τα τοιαυτα . ΠΡΟΒΟΛΗ ΟΡΟΥ . Γνωστεον , ὁτι του ἀνθορισμου κατασκευαστικα και τα ἑξης τυγχανει κεφαλαια : και τον |
ᾡ καλειται ἠ της χαριτος ἐπιλαθοιτο . οὑτω δε ἐστι βελτιστος ὡστ ' , ἐπειδη δεομενῳ γραμματα λαβειν προς τους | ||
' ἁ προτερον ἰσχυσειν . ἠν δε ἀρα ὁ Ἑρμογενης βελτιστος ἀρχοντων και οὐ πολλοις μεν ὁμιλειν ἀξιων , πρᾳος |
θυμον , ποταπον ; ἀταλον , ἠγουν ἱλαρυνων αὐτον ταις θεραπειαις και προσηνη ποιων : Διος κορινθος . παροιμια ἐστιν | ||
δε και τουτοις οὑς ἀγασθειη ἠ ἐν φυλακαις ἠ ἐν θεραπειαις ἠ ἐν αἱστισινουν πραξεσιν , ἐνσημαινομενος τουτο , ὁτι |
ἐπιεν : ἐπι των ἀδυνατων : Γεραδας γαρ τις Σπαρτιατης ἐρωτηθεις ὑπο ξενου τινος , εἰ πασχουσι παρ ' αὐτοις | ||
εἰναι , το δε τα ἀγαθα ἀνδρων . Ὁ αὐτος ἐρωτηθεις τι των ζωων καλλιστον ἐστιν εἰπεν : ” ἀνθρωπος |
της ὁμιλιας και των θεωρηματων και ἀκροαματων και κρινει τουτον εὐδαιμονεστατον . πλεισται γαρ αὐτῳ , φησι , και τελειοταται | ||
μην Πολυκρατην φασιν , ἑως μεν Σαμου μονης ἠρχεν , εὐδαιμονεστατον ἁπαντων γενεσθαι : βουλομενον δε τι και των περαν |
] αἱ ἑξης αὑται συστηματων περιοδοι στιχων εἰσιν ἰαμβικων τριμετρων ἀκαταληκτων ἐνενηκοντα ἑπτα , ὡν τελευταιος χαρις γαρ οὐκ ἀτιμος | ||
ἐρωτω : ἡ μονοστροφικη αὑτη περιοδος στιχων ἐστιν ἰαμβικων τριμετρων ἀκαταληκτων καʹ ὡν τελευταιος : ἠκουσας οὐκ ἠκουσας ἠ κωφῃ |
τον ἀνθρωπινον ἐποπτευετε βιον , ὡν τε ἠδη τετιμη - κατε μοι πολλην οἰδα χαριν , και περι των μελλοντων | ||
, ὡσπερ ἐν στοχασμῳ , ἀναγκαιως τοις του στοχασμου κεφαλαιοις κατε - σκευαζετο . ἐπειδη δε λεληθοτως τουτο γιγνεται ἐν |
χαλασον , και συγχωρησον ἐξ ὑποθεσεως αὐτο σκοπεισθαι , εἰτε διδακτον ἐστιν εἰτε ὁπωσουν . λεγω δε το ἐξ ὑποθεσεως | ||
σωζομεναι δι ' ἑης ἀλκης . . . τοις δε διδακτον ἐδωκε φαους γνωρισμα λαβεσθαι : τους δε και ὑπνωοντας |
της Πρεττανικης , ὀνομαζομενην δε Ἰκτιν : κατα γαρ τας ἀμπωτεις ἀναξηραινομενου του μεταξυ τοπου ταις ἁμαξαις εἰς ταυτην κομιζουσι | ||
πλημας παραδοξους γινεσθαι κατα τον Ὠκεανον και κατα μεν τας ἀμπωτεις [ παραδοξους ] νησους τε ὁρασθαι πολλας και μεγαλας |
: συμπεσειται δη ταις τομαις , και αἱ ἀπο των συμπτωσεων ἐπι το Λ ἐφαψονται των τομων . ἐκβεβλησθω και | ||
τομης συμπιπτουσα ταις προς ὀρθας εὐθειαις , αἱ ἀπο των συμπτωσεων ἀγομεναι εὐθειαι ἐπι τα ἐκ της παραβολης γενηθεντα σημεια |
ἑσπεραν πλεουσι μεχρι μεν του Κανωβικου στοματος χιλιων που και τριακοσιων σταδιων , ὁ δη και βασιν του Δελτα ἐφαμεν | ||
, και καθ ' ἡμας δε οὐκ ἐλαττους εἰναι [ τριακοσιων ] . διο και τους ἀρχαιους βασιλεις ἱστορουσι κατα |
χαρᾳ , συ δ ' ἐξορινας νηπιοις ὑλαγμασιν ἀξῃ : κρατηθεις δ ' ἡμερωτερος φανῃ . ὡς δη συ μοι | ||
ἀλλων ἁλους και κρατηθεις . τουτεστι μη δουλικην κατιδοιμι ζωην κρατηθεις ὑφ ' ἑτερων . πτολιπορθης ] ἠγουν μητ ' |
βασιλειων ἐπεδυετο , μαργαροις ὀντα και λιθοις καταστικτα προς τον κρατουντα ἐξεπεμπε , μηνυων αὐτῳ την ἐκεινου κατασχεσιν . Ὁ | ||
ἡ δε γυνη του πειθειν ἀπογνουσα καθαπαξ καταφευγει προς τον κρατουντα : και πεμπει δη πρεσβιν τε και ἱκετην τον |
ἀνεγιγνωσκον , πλειστα δε ἐς μνημην ἀνελεγοντο : το τοι μνημονικον ἑκατοντουτης γενομενος και ὑπερ τον Σιμωνιδην ἐρρωτο , και | ||
τουτο των ἐν τῳ λογῳ μερων ταττομεν . ἐστι δε μνημονικον ποιειν ἐν κεφαλαιῳ ἠ διαλογιζομενον ἠ ἀπολογιζομενον περι των |
του βασιλεως ἀπογονων ὀγδοος ὁ [ ἀπο του πατρος ] προσαγορευθεις Οὐχορευς ἐκτισε πολιν Μεμφιν , ἐπιφανεστατην των κατ ' | ||
ἱδρυμενον ἐπι πετρας ἀπορρωγος , ᾡ ἐχρησατο Διοδοτος ὁ Τρυφων προσαγορευθεις ὁρμητηριῳ καθ ' ὁν καιρον ἀπεστησε την Συριαν των |
ἐτεσι του βιου : δευτερον , ἑκτον , ἐννατον , δωδεκατον , συν τουτοις της εἰκοσαδος πρωτιστον , δευτερον σαρανταδος | ||
δε μη , ὑδωρ θερμον καταχειν . Ὀφθαλμων , σποδιου δωδεκατον , κροκου πεμπτον , πυρηνος ἑν , ψιμυθιου ἑν |
δηλωσει . βλαβαι δ ' ἐξ ὑπνων εἰσιν αἱ ταις ὠφελειαις ἐναντιαι , το τε τον πυρετον ἠ μη λυεσθαι | ||
, τον δε ἐπι γηραος οὐδῳ . Θεος ἐπ ' ὠφελειαις συστελλει και ἐπι μακροτατον προαγει τον βιον . Εἰ |
ναυς εἰκῃ περιπλευσαι . οἱ δ ' Ἀθηναιοι νομιζοντες αὐτον ἀναλουν τον της ὡρας εἰς τον περιπλουν χρονον , συγγνωμην | ||
ἀντι του ἀναιρουντες . Θουκυδιδης [ και ἀναλων ] και ἀναλουν το ἀναιρειν και ἀναλωμα ὁ αὐτος . ἀνανεουσθαι : |
πτωσεσι γενικῃ δοτικῃ και αἰτιατικῃ . Ἡ ἀντι ὀρθοτονουμενη οἰκειᾳ πτωσει γενικῃ . Ἡ συν και ξυν ὀρθοτονουμενη οἰκειᾳ πτωσει | ||
ἀναγκη οὐν πασα το παρυφισταμενον προσωπον ἐκ των ῥηματων ἐν πτωσει ὀρθῃ καταγινεσθαι , το δε τουτῳ προσωπον ἀνθυπαγομενον μη |
ἀπο των ἀνθρωπων ἐκεινων , οἱς και ἀρχομενοις και μεσουσιν ἐπεγενετο τι . κατα θερη δε και χειμωνας . . | ||
ἐν ποαις νεμομενων . ἀκος ] θεραπεια . ἐπηρκεσαν ] ἐπεγενετο εἰς βοηθειαν . ἰαμβοι . συστημα ὁμοιον τωι ἀνω |
] νυ ? ? [ ] ! ! εν ? ἀμπελοις : ! ] ! [ ] αππεναις ? ? | ||
βρουχου ἀλλα και αὐτων των πρηστηρων , κεραυνων και ἐν ἀμπελοις δε και ἐλαιωσι το αὐτο ποιει σπαρεις . Λιθος |
και την συνουσιαν οὐκ ἠνεγκεν . ἀλλ ' εἰδως ὁτι ἀπαραιτητος ἐστιν ὁ πατηρ , και προς τα τοιαυτα ἀσυγγνωστος | ||
Νεμεσεως ἐστιν ἱερον , ἡ θεων μαλιστα ἀνθρωποις ὑβρισταις ἐστιν ἀπαραιτητος . δοκει δε και τοις ἀποβασιν ἐς Μαραθωνα των |
ἀκυρους και ἀτελεις φαινεσθαι , ἀλλως τε και των νομων ἀπαγορευοντων δις περι των αὐτων προς τον αὐτον μη ἐξειναι | ||
νομους τι , οὐκ ἐπειθετο : τοις τε γαρ νεοις ἀπαγορευοντων αὐτων μη διαλεγεσθαι και προσταξαντων ἐκεινῳ τε και ἀλλοις |
ἀπαμβλυνουσι παντα και νωθροτερους και ἐριστικους και μονογνωμονας ποιουσι , βραδεις ταις πραξεσιν , ἐξ ὀνειδισμων και ἐνεδρας και δολου | ||
] ἐπισχες : οὐτοι το ταχυ την δικην ἐχει , βραδεις δε μυθοι πλειστον ἀνυτουσιν σοφοις . σχασον δε δεινον |
ἀποδειξεσι παντως προηγειται το συλλογισασθαι , οὑτω και ἐν τοις ὁρισμοις δει εἰναι το σαφες : οὐ γαρ ἐστιν ὁρισμος | ||
την ὑφηγημενην μεθοδον , και ὁσα κοινα ἐν τοις ἁπαντων ὁρισμοις ἐνεστιν , ἐκλεκτεον . οἱον τι εὐθεια γραμμη ; |
ἡ Πλαγγων , ἀκουσασα της Βακχιδος το καλλος , και ἀποτρεψαι θελουσα τον νεανισκον του προς αὐτην ἐρωτος , ὡς | ||
την Μηδειαν ἐπαγειν μιασματα . τῃ γαρ παραθεσει βουλεται αὐτην ἀποτρεψαι του κατα των παιδων φονου . οὑτως γαρ ἐν |
παντες οἱ συνομοιοι σου . και ἑστωτος του Ἁβρααμ και θαυμαζοντος , ἰδου ἀγγελος κυριου ἐλαυνων ἑξ μυριαδας ψυχας ἁμαρτωλων | ||
ἐκειρεν μου την τριχα ἐν τῃ ἀγορᾳ παρεστωτος ὀχλου και θαυμαζοντος . Τις οὐκ ἐξεπλαγη ὁτι αὑτη ἐστιν Σιτιδος ἡ |
ὁτε οὐχ οὑτως , ἀλλ ' ἑτερως ἀποκρινομεθα προς τας ἐρωτησεις , οἱον : ἡμερα ἐστιν ; και οὑτως : | ||
θαυμαζεις εἰ ἐπι μεγα ἠρθη το χρηστηριον , ὁρων τας ἐρωτησεις των προσιοντων συνετας και πεπαιδευμενας ; Ὁλως δε ἀσπονδος |
. ἠθους γαρ κρισιν οὐδεμιαν ἀκριβεστεραν ἡγουμαι της ἐν φιλιᾳ βεβαιοτητος , ἡς ὑμας αἰσθανομαι και παρα την ἡλικιαν ἐπιμελουμενους | ||
ἡ συν τῃ δυαδι τα παντα ὑφιστασα , ταὐτοτητος και βεβαιοτητος και συνοχης και διαιωνιας ζωης ἐξηγουμενη τοις ὁλοις , |
ἀμφοτεροις τοις στρατευμασι την φιλοτιμιαν ὁ των Ἀλβανων ἐπαυσε στρατηγος ἐνθυμηθεις , ὁτι θεια τις προνοια ἐκ πολλου προορωμενη τον | ||
ἀναγκαιοτατον . γνοιη δ ' ἀν τις αὐτου τον πονον ἐνθυμηθεις το πολυμορφον της γραφης : και γαρ ἐθνων εἰρηκεν |
, θεασαμενος αὐτην Γαϊος Ἰουλιος Καισαρ ὁ δια τας πραξεις ὀνομασθεις θεος ταυτην ἀνεστησεν . Ἐναντια γαρ παθη συνειχε τας | ||
Διζηρου πορῳ „ . ἰσως ἀπο του διζησθαι την Μηδειαν ὀνομασθεις . το ἐθνικον Διζηριος και Διζηριτης , ὡς Ἀλωρος |
ἀντι του : ἐκλελυμαι τα γονατα τῳ κοπῳ : ἐνταυθα ἐνεχθεις : της προ ταυτης : χθες δηλονοτι : Εὐμολπου | ||
τον πατερα πεπηρωμενον ἐβιασατο ἁρπασας . ὁ πηρος κατα κρημνων ἐνεχθεις ἀπεθανεν : ὁ μεν ἀξιοι μυριας ἀποτινειν : ἡ |
ὑμιν και ταυτῃ , της πρωην ἁψαμενος διηγησεως . εἰτα ἀναλαμβανει τα προειρημενα και οἱονει ἀναγνωρισμον ποιειται της Αἰγυπτου , | ||
λοιπον συνεχεται , και το λειπομενον της φυσικης δυναμεως αὐθις ἀναλαμβανει και ἀναζωπυρει , και ἑτεραν αὐθις ἀποθησαυριζει της γης |
των πολιορκουντων ἀπεκτεινον και κατετραυματιζον , συνεργον ἐχοντες την της ἀκροπολεως ὀχυροτητα : ὡς δ ' ἡ μεν των ἀναγκαιων | ||
τοις δε πιστοτεροις ἐν τῳ μικροτερῳ τροχῳ και προς της ἀκροπολεως μαλλον ὀντι διετετακτο ἡ φρουρα , τοις δε παντων |
σε : Δυναται μεν ἐπι του ἐποπος λεγειν , οὑτοι ζητουσι σε ἐπιτριψαι δια την ὀψιν : δυναται δε και | ||
πασαις ταις Κατηγοριαις συμβαλλεται , εἰ και ταις Ἀριστοτελους . ζητουσι δε δια τι το πλειστον μερος του χρησιμου προεταξε |
διοτι οὐδε ἑν ὀρνεον δυναται αὐτην παραπετασαι δια το εἰναι σκοτεινην και μεγαλην . και ὁ μεν Λυκοφρων λιμνην λεγει | ||
ἡλιῳ . Ξ ἀναλιον ] σκοτεινην . ἀναλιον ] την σκοτεινην , ἡν οὐδ ' ὁ ἡλιος ὁρᾳ . ἀναλιον |
δυο , τρια , τετταρα . Ὁρᾳς ; ἁ συ δοκεεις τεσσαρα , ταυτα δεκα ἐστι και τριγωνον ἐντελες και | ||
, ὡς ἐπι του δος φιλος , οὐ γαρ μοι δοκεεις ὁ κακιστος Ἀχαιων ἐμμεναι ἀλλ ' ὠριστος . . |
. Ἀριστοφανης Νεφελαις : εἰτ ' ἀρα Νειλου προχοας ὑδατων χρυσεοις ἀρυτεσθε προχοισιν . και Πλατων Νομοις : ὡν ὁ | ||
[ ] , τωι τυγα ποστειχοντι συναντησας συν ὁπλοισιν λαμπομενος χρυσεοις , Ἀσκλαπιε : παις δ ' ἐσιδων σε λισσετο |
, ἐστι σοι και τουτων οὑτως ἐχοντων ὁμως τα δεοντα βουλευσασθαι : μαλιστα μεν γαρ ἐγωγε φαιην ἀν την μητερα | ||
Μελανθιον φησι τουτ ' εὐξασθαι λεγων : Τιθωνου Μελανθιος ἐοικε βουλευσασθαι βελτιον . ὁ μεν γαρ ἀθανασιας ἐπιθυμησας ἐν θαλαμῳ |
, ἐφη , ὡς βουν ἐπι φατνῃ δειπνισας ἀπεκτονεν . Στρατονικος εἰς Ἀβδηρ ' ἀποδημησας ποτε ἐπι τον ἀγωνα τον | ||
ἀπεψοφησε , κᾀτα τῳ Σικυωνιῳ ἀμυγδαλην ἐπιβασα συνετριβεν ταχυ . Στρατονικος εἰπεν , Οὐχ ὁμοιος ὁ ψοφος . ὑπο νυκτα |
καματοις πολυτροποις : καμῃ και μη ἀναπαυου , θλιβεις ἀπο πικριας , και μη γευσῃ γλυκυτητος , θλιβεις ἀπο καυματος | ||
γαρ και σκοροδοις χρησαμενοι πλειοσιν ἀπηλλαγησαν του ἰκτερου και του πικριας ἐχειν του λοιπου συναισθησιν . εἰκοτως δε τουτο συμβαινει |
δ ' ἀν ἐπικνισθῃ τεταρταια πεττεται : τουτων δ ' ἀφαιρεθεντων παλιν ἀλλα φυεται και ἀλλα και ἐκ του αὐτου | ||
αὐ παντων ἐπιγνωμονας εἰναι και ἐπιμελητας των νομοφυλακων , πεντε ἀφαιρεθεντων των πρεσβυτερων , τους ἑξης δωδεκα . Περι δε |
ζητει , ἡ εὐβουλια ἀρα ζητει . βουλη γαρ και βουλευσις το αὐτο . ἑτερον δε ἡ βουλησις παρα την | ||
ἐστιν ἀγαλμα και ὑποκειμενον και ἀθροον και οὐ διανοησις οὐδε βουλευσις . Ὑστερον δε ἀπ ' αὐτης ἀθροας οὐσης εἰδωλον |
ἀληθες οὑτως ἐχει : οἱ χρησμολογοι και μαντεις στεφανους δαφνης φορουντες ὡς ἀειθαλους ὀντος του φυτου και ἀλεξικακου και οὑτω | ||
το ἁβροδιαιτον οὐ πολυς χρονος ἐπειδη χιτωνας τε λινους ἐπαυσαντο φορουντες και χρυσων τεττιγων ἐνερσει κρωβυλον ἀναδουμενοι των ἐν τῃ |
και το γε δεον αὐτοις , ἱνα μη τοιουτοις περιπιπτωσιν ἀτοποις , την περι της των ἁπλων φαρμακων δυναμεως ἐπισκεπτεσθαι | ||
δε , ὡς εἰκος , της πολεως , πολλοις ἐγχειρων ἀτοποις Ἀντωνιος ἐχθρος Ῥωμαιων και πολεμιος ἀπεφανθη δογματι κοινῳ . |
το πλειστον της χωρας ἐλαιαις καταφυτον , ἐξ ἡς παμπληθη κομιζομενοι καρπον ἐπωλουν εἰς Καρχηδονα : οὐπω γαρ κατ ' | ||
τινες των ὀγκων οἱον προσηρτημενοι εὑρισκονται και εὐμετακινητοι και ῥᾳδιως κομιζομενοι , τινες δε προσφυεις και δυσμετακινητοι και προσοχης δεομενοι |
ταραχαι και ἀκαταστασιαι και ὀχλων περιβοησεις , τῳ δε μδʹ δουλου βιαιοθανασια και πατρος κλιμακτηρ και κατηγορια περι γενους ὡς | ||
βλαψαντος τεχνῃ και του βλαβεντος ἐπ ' ἀποστερησει φῃ του δουλου γεγονεναι την αἰτιαν , διαδικαζεσθω μεν κακοτεχνιων τῳ φασκοντι |
πολει μητε ἁγνισμων μητε νεου πυρος . Ἐτι δε τουτου θαυμασιωτερον ἐστι και μυθῳ μαλλον ἐοικος ὁ μελλω λεγειν . | ||
και ἐμφυεσθαι δυναμενος , τι ἀν εἰη της φυσεως ταυτης θαυμασιωτερον ; τριτον ἡμας προς τουτοις παρακαλει προς την προκειμενην |
τι πραγμα ἐστιν , οὐ δυνατον δε ἑνος πραγματος δυο ὁρισμους ἀποδουναι . ὁ γαρ κυριως ὁρισμος , ὡς εἰρηται | ||
γενους ὁρισμος ἠτοι ὑπογραφη των δυο ἀπηλλακται των κακυνοντων τους ὁρισμους : οὐτε γαρ περιττευει οὐτε ἐλλειπει . Εἰρηται ὁτι |
ἀρχην ἀπ ' ἐκεινου αὐθις Λυκαονες ὠνομασθησαν , Οἰνωτρου δε κομισαντος αὐτους εἰς Ἰταλιαν Οἰνωτροι χρονον τινα ἐκληθησαν . μαρτυρει | ||
δε περι Σωκρατους και ὁσα ἐντυχων τῳ συγγραμματι εἰποι , κομισαντος Εὐριπιδου καθα φησιν Ἀριστων , ἐν τῳ περι Σωκρατους |
των ἐλευθερων . το δε ζωντα μεν φαινεσθαι πενητα , τελευτησαντα δε καταφωραθηναι πλουσιον , ἀλλα τουτο των ἐν ἀνθρωποις | ||
, ἀλλ ' ἐσοιτο αὐτῳ ὁστις ζωντα τε γηροτροφησοι και τελευτησαντα θαψοι αὐτον και εἰς τον ἐπειτα χρονον τα νομιζομενα |
εἰ ῥιγοι ἐφη : ” οὐ ” . του δε θαυμασαντος ἀντηρωτησεν ὁ Σκυθης εἰ ἐκεινος το μετωπον ῥιγοι : | ||
, ὁς ὑπερκυψας το Ταϋγετον ἀπο του Εὐρωτα πιεται : θαυμασαντος δ ' ἐκεινου και φησαντος : πως δ ' |
† συνοχων πασας ἀμφι γυναικας , ὑπο σκολιοιο τυπεντα τοξου νυκτερινας οὐκ ἀποθεσθ ' ὀδυνας : ἀλλα Μακηδονιης πασας κατενισατο | ||
ἀπο τρυφης , ἑαυτον τε διηγειται μογις ἐκφυγειν ἰσχυσαι τας νυκτερινας ἐκεινας φιλοσοφιας και την μυστικην ἐκεινην συνδιαγωγην . τον |
και το προτερον , και ἐκζητεις ἐπιμελως : ἐκζητων οὐν εὑρισκεις την ἀληθειαν . διατι οὐν ἐπι ὑδατων ᾠκοδομηται ὁ | ||
Ἑρμης ἐπιτριψειεν αὐτοις λογοις . που γαρ ταυτα των βιβλιων εὑρισκεις ; ἐν γωνιᾳ που ταχα των ἰαλεμων τινος ποιητων |
ἐν τωι Περι θεων : διοπερ και ἐν οἱς το σαρκινον φθορας εἰναι δεκτικον λεγει . π . εὐσεβ . | ||
πολυσαρκια . Ἀριστοφανης δ ' εἰρηκεν ὡς οὐχ ἑτερον ἀνδρα σαρκινον , Εὐπολις δε σαρκινη γυνη , Ἡροδοτος δε σαρκισαι |
και προς ἑτερον Τμημα τριτον περιεχον λογους δεκα αʹ Περι ἀναγνωσεως ἐτων και του τοπου του μερισμου και του ἐπιμεριζοντος | ||
βιβλιον ὁπερ ἠσαν αὐτῳ συνταξαντες τινες των φιλων , ἐξ ἀναγνωσεως ἐλεξε τοιαδε : „ ἀπιστα μεν οἰδα και παραδοξα |
ὁλως λαβειν φαρμακον ὑπηλατον . μετα δε το ληφθηναι το καθαρτηριον συμφερει της πτισανης ἐπιρροφειν , ὡς φησιν Ἱπποκρατης : | ||
νιτρου και λιβανωτου βαλανον ποιησας ἐν μελιτι προσθες . Προσθετον καθαρτηριον μαλθακτικον : ἰσχαδα λαβων , ἑψησας , ἑως ἀν |
γαρ ἡ ῥητορικη δοκει ἐν ταις βουλαις και ἐν τοις δικαστηριοις λυσιτελειν . Ποτε δε χρη το ὀνομα του γενους | ||
ὑμας νομους ἀναγκαζουσι λυειν , τους μεν κεκριμενους ἐν τοις δικαστηριοις ἀφιεντες , ἑτερα δε παμπληθη τοιαυτα βιαζομενοι παρανομειν . |
γαρ ἐστιν μητηρ Νικαρετη Δαμοστρατου θυγατηρ Μελιτεως . ταυτης τινες οἰκειοι μαρτυρουσιν ; πρωτον μεν ἀδελφιδους , εἰτα του ἑτερου | ||
ὁδος ἐξιεναι , εἰ μη εἰη εὐδαιμονειν . Εἰ δε οἰκειοι αὐτῳ αἰχμαλωτοι , οἱον ἑλκομεναι νυοι και θυγατερες τι |
τινας μεν ἐπωνυμιας ἀξιας των ἐργων , τινας δε και κλησεις ἐξευροι τις ; ὠ πασης φυσεως ἀνθρωπινης προκινδυνευσαντες : | ||
ἀτιμοτεραν χωραν ἐχωσι , μητ ' ἀπερριμμενον εἰς τας ἐσχατας κλησεις το δημοτικον πληθος ἀποκλειηται των ἰσων , ἰσοψηφοι δε |
* * : ἀπτησι , ἠ μη ἱπτασθαι δυναμενοις , μικροις , . , . , + . . Ἀπτερος | ||
πασι γαρ τα ἀλλα παντα ἐστι , και ἐν τοις μικροις και ἐν τοις μεγαλοις και ἐν τοις καθ ' |
. και οὐπω λεγω την νοσον τοσουτον πραγμα , ἡ προσεκειτο ἐλαυνουσα και τους μεν ὁλως ἀπανηλωκει των ἀνθρωπων , | ||
, την μακραν νυκτ ' ἀναπαυσομεθα . Εἰ πτερα σοι προσεκειτο και ἐν χερι τοξα και ἰοι , οὐκ ἀν |
ὁμοιως ἐξιατεον και δια των αὐτων βοηθηματων του ὁλου σωματος ἀναγεγραμμενων , αὐτου δε του γαλακτος την κακωσιν πρωτον μεν | ||
των τραγῳδιων ποιητου μετελαβον ἐγω διοτι παραφερειν μελλοντος τι των ἀναγεγραμμενων ἐν τῃ βιβλῳ προς τι δραμα τας ὀψεις ἀπεγλαυκωθη |
ὀντως εὐδαιμονας ἀποτελων τους χρωμενους : ὁ δε τους πλουσιους εὐδαιμονας ὀνομαζων λογος αὐτος τε ἀθλιος , γυναικων και παιδων | ||
ἀπεργαζομενος θεσμος νομος ἀν ὀρθως ὑμιν εἰη κειμενος , ὀντως εὐδαιμονας ἀποτελων τους χρωμενους : ὁ δε τους πλουσιους εὐδαιμονας |
δε ὁ ΖΕΗ , και ἐστω το μετα τον αἰγοκερω τεταρτημοριον το ΓΕ . Λεγω , ὁτι , ὁταν ὁ | ||
κεντρον της σεληνης ἀει ἐλαβεν ἀπεχον του ἀπογειου του ἀκριβους τεταρτημοριον ἐγγιστα , τουτεστιν περι Ϙε μοιρας , ἱνα λαβῃ |
ἐστι . δηλον δε και ἐνθενδε . Ἀφροδιτῃ μεν γαρ κοινωνησας θεατρα τε ἀνοιγνυσι και συμποσιων και θιασων ἐξαρχος γιγνεται | ||
σε ἀφικεσθαι βουλοιμην ἀν : συ δε και ἐμπιων και κοινωνησας σπονδων ἐσῃ τι και πραοτερος . ὁ γαρ τοι |
' ἐν ἑσπερᾳ κρυπτεται ὁ Κυων δηλονοτι και οὑτω και τριακοστην περι Κυνος την κρυψιν . Μαϊος δε την πρωτιστον | ||
. ἐν τωι δασει τωι πλησιον των χωριων τουτων ἐποιμαινον τριακοστην ἰσως , βελτιστε , ταυτην ἡμεραν αὐτος μονος κἀκκειμενον |
τον νομον τον περι των χρηματων και ὁτι τουτον ἐχρην γεγραφθαι τον νομον ἀρχηθεν τον ἀξιουντα κτεινειν τους μοιχους . | ||
και προκαταστασις γενησεται της διηγησεως , ὁτι μητε ἐκεινον ἐχρην γεγραφθαι τον νομον τον περι των χρηματων και ὁτι τουτον |
ἀπειλητικως . δειπνοπιθηκος : ὁ δειπνου ἑνεκα πιθηκιζων και ὑποθωπευων κολακος τροπον . διατοιχειν : το εἰς τον ἑτερον τοιχον | ||
, οὐτε ἀγροικος τροπος εἰς ὁμιλιαν . Πιθηκου ὀργην και κολακος ἀπειλην ἐν ἰσῳ θετεον . Του βιου καθαπερ δραματος |
, ὁ τι ἐνθουσιασμος ἐστιν : ἀπο γαρ των ἐνταυθα ἀναμνησθεις και θεασαμενος τα θεια ἐκεινα και ἀτρεμη φασματα και | ||
οὐ πολλῳ ὑστερον ὑπο κυνηγων δεσμα ἐβληθη . τοτε μυς ἀναμνησθεις ἑαυτῳ την δια της νυκτος τα δεσμα αὐτον . |
ἑτερου , φοβῳ δε του ἀνδρος και ἐρωτι του μοιχου κατεχομενη ἀγωνιᾳς . δυναται και ὡς του Θησεως ἐχοντος ἑτεραν | ||
ἐλεον ὀξυτονως σημαινει το ἐλεεινον ] . ὑπο των ὀνυχων κατεχομενη φωνην ἀφιησιν ἐλεεινην , ὡς οἱ ἀδικουμενοι ὑπο των |
ἐρεθιζοντες ὑμας . εἰ δη τινες των ᾠκισμενων ἠ οἰκισθησομενων παρεστε , χαρισασθε μοι και ἐπισημηνασθε ἑαυτους . “ Ἐπισημηναμενων | ||
γλαχωνα ] το ὀριγανον . αὐληται παρα : ἀντι του παρεστε . ἐσπουδαζον γαρ οἱ Θηβαιοι περι τον αὐλον . |
νεανιδος : ὁμοιως και ὁσα ἐχουσι το Ρ , ἐρις ἐριδος , κιθαρις κιθαριδος , Κυπρις Κυπριδος , πλην ὀλιγων | ||
παυει δ ' ἐργα διχοστασιης , παυει δ ' ἀργαλεης ἐριδος χολον , ἐστι δ ' ὑπ ' αὐτης παντα |
τα περι το προσωπον και την κεφαλην . και οὐτε διψωδεις εἰσιν οὐτε ἁλμυρον ἀναπτυουσι . και βλαπτονται μεν ὑπο | ||
Σαβινον γνησιον ἠ Ἀδριανον εἰς εὐκρατον , εἰ και μαλιστα διψωδεις εἰσι και καταξηροι . Των δε λαχανων αἱ μεν |
ἀδιορθωτοι , αἱ ἀπαιδαγωγητοι , προς ἁς οὐκ ἐστι τι μηχανησασθαι , ἐνθαδε αὐτικα , ἀντι του ταχιστα , τιμωριας | ||
πετραι τε γαρ ὑφαλοι περι πασαν και χοιραδες ἀνεστηκασι . μηχανησασθαι δε ἐξεπιτηδες ταυτα Αἰακον φασι λῃστειων των ἐκ θαλασσης |
Σπαρτης νικης γνωρισματα . Κρισαιον δε κολπον , και Κορινθιων σωφρονισμον , και καρτεριας ἐπι της ἑσπερας και καθ ' | ||
χρησμοις : ἁτε γαρ παιδευτικος ὠν και προς νουθεσιαν και σωφρονισμον ἑτοιμοτατος των οἱων τε νουθετεισθαι και σωφρονιζεσθαι παντα της |
σκευαστον ὁλον γενος . Τιθημι , ἐφη . Ἠ και ἐθελοις ἀν αὐτο φαναι , ἠν δ ' ἐγω , | ||
. Ἐχε δη προς Διος : ἀρ ' οὐκ ἀν ἐθελοις περι ἑκαστον τρια νοειν ; Πως λεγεις ; Ἑν |
ἐσσυτο : ὡρμησεν . Ἐνθορε : ἐπηδησεν . Δειλαιαις : ἀθλιοις . Ἀεθλα : παθηματα . Ἐρωμανιῃσιν : ἐρωσι , | ||
περι φιλιας λογοις , τας εὐχερεις μεταβολας των φιλων ἀνθρωποις ἀθλιοις οἰεσθαι πρεπειν . εἰσι δε ἀθλιοι παντες οἱ των |
ἐργον ἁπαντων ἐστι τοις γρα - φουσιν πασιν ἱστοριας ὑποθεσιν ἐκλεξασθαι καλην και κεχαρισμενην τοις ἀναγνωσομενοις . τουτο Ἡροδοτος κρειττον | ||
ὁλη οἰκια ἠ ἀλλη συγγενεια ἡντινα ἀν βουλῃ των ἐνθαδε ἐκλεξασθαι . ἀλλ ' ἐγω σοι εἱς ὠν οὐχ ὁμολογω |
ὡσπερ το ἀγγειον τοπος μεταφορητος , οὑτως ὁ τοπος ἀγγειον ἀμετακινητον : διοπερ ἐπειδαν ἐν κινουμενῳ τι κινηται ὡς πλοιον | ||
ἀληθειης εὐπειθεος ἀτρεμες ἠτορ , ὁπερ ἐστι το της ἐπιστημης ἀμετακινητον βημα , ἑτερον δε βροτων δοξας . . . |
μανδραγορου . ] Μανδραγορου δε ποθεντος εὐθεως καρος ἐπακολουθει και ἐκλυσις , καταφορα τε ἰσχυρα , κατα μηδεν διαφερουσα παθους | ||
ἀδυνασια , ἀσθενεια , ἀργια , ἀρρωστια , ὀκνος , ἐκλυσις , ἀθυμια , ῥᾳθυμια , ἀνανδρια , νωθεια , |
οἰμαι , ἠ ὀναρ ποτε ἰδων τοιουτον ἠ αὐτος αὑτῳ ἀναπλασας , οὐ προτερον ἐξετασας εἰ ἐφικτα εὐχεται και κατα | ||
πλυνε ὡς την καδμειαν , ἀχρι μηκετι ἐφιστηται μελαν , ἀναπλασας τε τροχισκους ἀποτιθεσο . οἱ δε καθαρον μολυβδον ῥινησαντες |
το σπειδω . Ἀργειοι γαρ , φησι , και Κρητες ἐξαιρουντες το ι τασσουσι το ν την εἰς προθεσιν ἐνς | ||
περι μεσημβριαν ἀριστον , την δε περι ἑσπεραν δειπνον , ἐξαιρουντες την δειελινην . ἀμεταχειριστα τα κοινα : τα κοινα |
Ζηνωνα δε κωλυσαι λαβειν . φασι δε και Ἀντιγονον αὐτῳ τρισχιλιας δουναι . ἡγουμενον τε των ἐφηβων ἐπι τινα θεαν | ||
νυμφιοις ἐκδοθηναι δημοσιαι της πολεως τον γαμον ἐγγυωσης και προικα τρισχιλιας δραχμας ἑκατεραι ψηφισαμενης : Λυσιμαχωι δε τωι υἱωι μνας |
δια το μισος ὑπειληπτο . ὡς δε παντες οἱ συμμαχοι παρεγενηθησαν εἰς Κροτωνα , [ και ] κατα την ἑαυτου | ||
του της Ἀσιας βασιλεως περι τον της Λυσιμαχειας πολεως ἀνοικισμον παρεγενηθησαν οἱ παρα Φλαμινιου πρεσβεις . εἰσαχθεντες δε εἰς το |
. κοινου δε του συμφεροντος φανεντος , την μεν Μηδειαν ἐπαγγειλασθαι συνεργησειν αὐτοις μεχρι ἀν συντελεσωσι τον προκειμενον ἀθλον , | ||
. κοινου δε του συμφεροντος φανεντος , την μεν Μηδειαν ἐπαγγειλασθαι συνεργησειν αὐτοις μεχρι ἀν συντελεσωσι τον προκειμενον ἀθλον , |
αὐτους προς τον εὐσεβη βροτων , βλεπειν δε προς τους δυσσεβεις , φυγην δε που μηπω γενεσθαι φωτος ἀνοσιου θεων | ||
δευτερῳ κατακλυσμῳ γεγονεναι . Ὁτι μεν οὐν ἀθλιοι και πανυ δυσσεβεις και ἀνοητοι εὑρισκονται οἱ τα τοιαυτα συγγραψαντες και φιλοσοφησαντες |
τοιουτων οὐδεν . το γαρ αὐτο εἰδος του διπλασιου και τριπλασιου ἐν τε τοις ἐλαττοσι και ἐν τοις πλειοσιν ἀριθμοις | ||
δε πως γινεται ἐπι τε του διπλασιου ὑποδειγματος και του τριπλασιου . τινες δε αὐτην ἁρμονικην καλεισθαι νομιζουσι . θελει |
ταις ὑστεραις ἐς χαριν την Ἱερωνος του Δεινομενους ἀνηγορευσεν αὑτον Συρακουσιον , τουτων ἑνεκα οἱ Κροτωνιαται την οἰκιαν αὐτου δεσμωτηριον | ||
δε υἱον Δεινομενην . νικησας δε τα Ὀλυμπια ἀνεκηρυξεν ἑαυτον Συρακουσιον και Αἰτναιον : ἐκτισε γαρ πολιν ἐν Σικελιᾳ Αἰτνην |
. οὐτε ὁ κατειργασμενος κτλ . ►ὁ ἀδικων και διαφευγων ἀθλιωτατος ὡς ὁ Ἀρχελαος ὁ ἀδικων και διδους δικην ἀθλιος | ||
τοιγαρτοι νυν , ἁτε μεγιστα ἠδικηκως των ἐν Μακεδονιᾳ , ἀθλιωτατος ἐστιν παντων Μακεδονων , ἀλλ ' οὐκ εὐδαιμονεστατος , |
τηλικαυτην πολιν . και ἁμα ἠν τι θαυμαστον ἐργαζωνται σοφιᾳ κρατουντες την των θηριων φυσιν , ὁ θεατης ἐν τῃ | ||
μεταφεροντων των Συρακουσιων οὐκ ἀπορησειν τους Ἀθηναιους χρηματων , ἀν κρατουντες των Συρακουσιων προσκαθεζωνται τῃ πολει ʃ φευγοντων αὐτων των |
την θηραν ὁ Ἐρως αὐτῳ , και , ἁτε δη φιλονεικος θεος , ἀντιταττομενον ἰδων και βεβουλευμενον , ὡς ᾠετο | ||
τουτο . ἀνδρων : ἀνθρωπων . Δυσμαχος : ἀπιστος , φιλονεικος , δυστυχης , δυσπειθης κατα του διηγεισθαι . ἀτρεκεεσσι |