σωφρονως , και εἰς τον ὑπνον ἰῃ το λογιστικον μεν ἐγειρας ἑαυτου και ἑστιασας λογων καλων και σκεψεων , εἰς | ||
, και της Εὐρωπης τα μεχρι Θρᾳκης , πανταχοσε μνημοσυνα ἐγειρας της των ἐθνων κατασχεσεως , ἐπι μεν τοις γενναιοις |
πολλους , οἱ διωρυσσον ὑπο χελωναις τα τειχη , και σπειρας , αἱ τους ἐπι των τειχων ἀκοντιζουσαι τε και | ||
. θ ἐτραφη ] ἐγεννηθη . ῥιζαν ] ὑπερβατον : σπειρας ῥιζαν αἱματοεσσαν . ῥιζαν ] ἀρχην γενους . ῥιζαν |
περιγιγνοιτο , της βασιλειας ἐξ ἑαυτης πηγαζουσης οἱον ? το πολιτικον φως και ἐπι τας μεν ? μετ ' αὐτην | ||
το κυρος ἐχοντα της πολιτειας . ὁθεν τον δικαιον Ἀριστειδην πολιτικον μεν φασι γενεσθαι , οὐ μεντοι γε χρησασθαι τῃ |
ϲυνεχωϲ . Προϲ λευκωματα . δρακοντιου του ἐχοντοϲ το ϲπερμα κρυπτομενον ἐν τῃ γῃ ὁμοιον πεπερει , λαβων αὐτο το | ||
και βελτιον τι ἀλλο του ἐνταυθα εἰναι ὑπο γην σκοτῳ κρυπτομενον ] κἀν δυσερωτες φαινωμεθα και σφοδρα φιλουντες τουτον τον |
Το τε γαρ ὡς ἐπι το πολυ και συνηθες των κατηγορηματων οὐ μονον φυσικωτερον , ἀλλα και τοις πλειστοις εὐπαρακολουθητοτερον | ||
τι ἀρατικον : τας γαρ περι αὐτοτελων και ἀξιωματων και κατηγορηματων πραγματειας ἡδ ' ἐστιν ἡ συνθεισα . ἡμιφωνον δε |
πολις Περσων το Κισσινον . στιφος ] το πυκνωμα . παρεχοντες ] ὀντες : ἠ το πολεμου ἀντι του πολεμῳ | ||
πανταπασιν ἀφαιρουσι , τα μεν ἑαυτων ἀγαθα τοις φιλοις οἰκεια παρεχοντες , τα δε των φιλων ἑαυτων νομιζοντες . πως |
' , ὡρισμενη . ταυτην ἐπερσε Κεκροπιδαις κοινωι δορι . ἐπικουρος ἐλθων ; κἀιτα σον γαμει λεχος ; φερνας γε | ||
' ἐστρατοωντο παρ ' ὀχθας Σαγγαριοιο : και γαρ ἐγων ἐπικουρος ἐων μετα τοισιν ἐλεχθην ἠματι τῳ ὁτε τ ' |
και ἀπο της ὑμετερας Ἀσιας των ἐργων λογος βεβαιων τας προσδοκιας . οὐδεν γαρ οὑτω μεγα των ἀγγελλομενων ὀντων ἁπαντων | ||
δε ὡς ἡμας ἰεναι περι σου λογους βεβαιουντας ἡμιν τας προσδοκιας . ἐμοι δε μεγα μεν ἀν ἠν εἰς τιμην |
τουτο ποιουσα συνεχωςλεγω δε συνεχως κατα τον χρονονὑπερβαινουσα μεν τους περιεχομενους ὑπο των τασεων τοπους , ἱσταμενη δ ' ἐπ | ||
διαστασεις θεωρου - μενους και οἱον ὑπο μηκους και πλατους περιεχομενους , τους δε ὑπο τριων στερεους , ὡς και |
στερησιν τουτἐστι ' τρυφερον : και ἀπαλον , το εὐχερως τειρομενον : και βλαπτομενον λεγονται δε τεραμνα , τα μη | ||
' αὐτῳ δωκε τισιν θεος αἰψα και ἐδρακεν ἐχθρον ὁμιλον τειρομενον κατα βενθος . Ἑῳ δ ' ἀρα πολλα τοκηι |
ἀκολουθως Ὁμηρῳ [ Χ . ] . ὁλον δε το ἀστρον κυων λεγεται , ὁπερ ἐκ πολλων ἀστερων συγκειται , | ||
οὐδε μην του ἡλιου την γζαʹ περιφερειαν διαπορευομενου το βʹ ἀστρον φαινεται δυνον : μετα ἀρα τινας ἡμερας το βʹ |
ἐστι ταὐτα , πολλα παραγαγοντες καθ ' ἑκαστα και ἑνι παραβαλοντες ὁτῳουν και τῃ προς ἐκεινο ταὐτοτητι , και ἀλληλοις | ||
εὑρηκαμεν ἡμερας ε , και τα ὑπολειφθεντα λεπτα μζ ὁμοιως παραβαλοντες παρα το ὡριαιον μεσον δρομημα της Σεληνης εὑραμεν ὡραν |
και ἡγεμων της ὀψεως γιγνομενος , την δε νυκτα ἑτεροις παριεις : ἀργων δ ' ὁμως οὐδ ' οὑτως , | ||
τουτους δε συ καλλιων εἰδεναι ; και πως ἀν σοι παριεις εἰδεναι βελτιον ὀρθως ἀν φρονοιην ; και μην το |
των ἐλεγχων , οἱς χρηται κατα των πελας , ὡστε δοκειν κατα τους ἀλλους συγγραφεας ἁπαντας συγκεκοιμησθαι τοις πραγμασι και | ||
ἐν οἱς μαλιστα λαθειν ἐστι και ὑποτιθεμενους τι , ὡστε δοκειν μειζους εἰναι ἠ εἰσι : και ὑποχριεσθαι δε τους |
την νοησιν ἀπεφηναντο . αὐτικα Ἐμπεδοκλης οὑτω λεγει : προς παρεον μητις ἀεξεται ἀνθρωποισι . παροντα γαρ αὐτῳ ἐνταυθα τα | ||
κατηκε . Ἀλλ ' , εὐ γαρ ἐχει ἐς το παρεον ἡμιν , νυν μεν ἐν τῃ Ἑλλαδι καταμειναντας ἀμεινον |
την δικην καταλυσει και τον νομον τον πασι κοινον και συμφεροντα ἀφαιρησεται , ἀδαμαντινον γενεσθαι , εἰ μελλει συλησειν ταυτα | ||
ὁμονοιαν οὐ κακως ἐχει , ἀλλα τα προσηκοντα και τα συμφεροντα ὑμιν αὐτοις ἐποιησατε , βραχεα βουλομαι και περι τουτων |
νυκτος κατα την ἑωθινην ἐπι το ὀρος το καλουμενον Παγγαιον ἀνιων προσεμενε τας ἀνατολας , ἱνα ἰδηι τον Ἡλιον πρωτον | ||
, κεφαλην τε και ἀλλην χειρα και ἰξυν , Αἰγοκερως ἀνιων καταγει : τα δε νειατα παντα αὐτῳ Τοξευτηρι κατερχεται |
ἑκαστῃ πολει ἀνα μερος ἐς Ἀμφικτυονας και ἐν χρονου περιοδῳ συντελειν ἐστιν . ἐσελθοντι δε ἐς την πολιν εἰσιν ἐφεξης | ||
γενων ἐλαττονων ὀντων ἠ εἰδων και ὑπο τουτοις ἀτομων , συντελειν ἁπαντα εἰς μιαν φυσιν και ἐκ παντων τῳ νοητῳ |
ἀνατειναι το ξιφος εἰς τας του ἡλιου αὐγας : το νομιζομενον δε εἰναι καλον , ὁ κατα της μητρος φονος | ||
λεγει και τον ταυτης παιδα φησιν ἀνῃρησθαι ὑπο αἰγισθου , νομιζομενον ὀρεστην εἰναι , τον δε ὀρεστην κλαπεντα εἰς φωκιδα |
προσηκον αὐτῳ την τυραννιδα ἐκτησατο , ὑπερβας το δικαιον και διαφθειρας οὑς ἡκιστα εἰκος ἠν , ᾡ γε ἐξον ἐκεινῳ | ||
οὑτως αἰσχρως φυγων , εἰτα και την παρακαταθηκην αὐτου τἀδελφου διαφθειρας ; φευγειν οὐν ἐντευθεν ὑπολειπεται πριν ἡκειν αὐτον . |
νομος , ἀπο δε του πραγματος ἀλλ ' ἡ Πλαταιεων παρανομος ἁλωσις οὐ συγχωρησει βεβαιον ἑσταναι τον νομον . Ἰστεον | ||
, ὁ ἐστιν ἀρετης γνωρισμα . εἰ γαρ ὁ ἀδικος παρανομος και πλεονεκτης , ἑπεται δε τῳ πλεονεκτῃ προς τῳ |
, πελειαδας οὐ σημαινει τας ὀρνιθας , ἁς τινες ὑπονοουσι περιστερας εἰναι , ἁμαρτανοντες . ἑτερον γαρ εἰναι φησιν Ἀριστοτελης | ||
, οὑ ὁ καρπος γλυκυς και χρηστος , ὡστε τας περιστερας τερπομενας ἐν αὐτῳ αὐλιζεσθαι και κατασκηνουν . τουτο το |
δε ἐτυγχανε αὐτος ἐων Μαρδονιος , ἀπ ' ἱππου τε μαχομενος λευκου ἐχων τε περι ἑωυτον λογαδας Περσεων τους ἀριστους | ||
Νεοπτολεμος καταδραμουσαν ἐπι τας ναυς ἰταμωτερον και πειρωμενην ἐμπρησαι , μαχομενος ἐκ της νεως ναυμαχῳ δορατι , και Ἀλεξανδρος ἀποθνῃσκει |
των Ἑλληνων αὐξομενην και παντα τον πολεμον ἐπι την Μακεδονιαν συνισταμενον περιφοβος ἠν ὑπερ του μελλοντος . διοπερ ἐξεπεμψε πρεσβευτας | ||
ἑξει προς την ποδιαιαν της σφαιρας διαμετρον . και το συνισταμενον ἀρα στερεον ἀπο του τεσσαρακοστου μερους της κεγχριαιας διαμετρου |
μεν ἀν δοξειε κἀνταυθα το πληθος των ἐκ της ἑπταμηνου συναγομενων σταδιων τρισμυριων ἑξακισχιλιων διακοσιων εἰς ἐλαττον μειουν του ἡμισεως | ||
ὠσι , και πολλαπλασιασαι ἐπι τον μοναδι ἐλαττονα και των συναγομενων λαβειν το ἡμισυ και τοσαυτας ἀποφαινεσθαι εἰναι τας σχεσεις |
Οἱ ἐν ταις καλιαις των νοσσιων των χελιδονων εὑρισκομενοι λιθοι περιαπτομενοι προφυλακτικον ἐστι βηχος . [ Βηχικοις και ἐν ῥιζῃ | ||
παρεχει , και ἰαται πασαν ἀμβλυωπιαν . οἱ δε ὀφθαλμοι περιαπτομενοι πασαν ὀφθαλμιαν ἰωνται . οἱ δε ὀδοντες ὀδονταλγιαν και |
ἐν τῳ Περι προσῳδιων δοκει , ἱνα το κομματικον της προφορας την ὀργην μαλλον ἐμφαινῃ . δυναται δε και το | ||
τυποις γραμματων διεξοδευουσι λογους και προτασεις μηδε μιμουμενοις φωνας και προφορας ἀξιωματων κεχρησθαι , ἀγαλματα δε γραψαντες και ἑν ἑκαστον |
ἀνθρωπων ὀνομασθεισαν . ὁμοιως δε και κατα την νησον ταυτην ἀνειναι τας Νυμφας ταυτας χαριζομενας τηι Ἀρτεμιδι μεγιστην πηγην την | ||
ἠ χονδριλης ἠ ψυλλιου ἠ ὀμφακος ἠ ἀνδραχνης τριβοι ὡς ἀνειναι χυλον τινα , ἀριστον ἑξει φαρμακον προς τα καρκινωδη |
δεινων ὡς οὐδενος ἀξιων ὀντων . και εἰ του θανατου προσδοκωμενου , ὁσα γε δη τα ἀνθρωπινα , ὠλιγωρει τουτου | ||
Λιβυες ἠσαν , πελτασταις τε πολλοις και ἐλεφασιν ἐς τριακοντα προσδοκωμενου παρεσεσθαι συν Ἰοβᾳ τῳ βασιλει , και τῳδε ἀγοντι |
σχημα γιγνομενον , ἐν ᾡ δη παντα εἰδη και παθηματα πολιτειων και ἁμα πολεων συμπιπτει γιγνεσθαι . Το ποιον δη | ||
οὐ προτερον ἀπεκαμε πριν ἠ πασας μεταβολας και ἁπαντα γενη πολιτειων διεξηλθε , πανυ ἐναργως τε και μεγαλοπρεπως τα ξυμβαινοντα |
. . και νυκτα ταυτην ἡν λεγεις ἐπι της ἀσπιδος κυρειν και ὑπαρχειν , ταχα ἀν αὑτη ἡ νυξ τινι | ||
τοις τεκουσιν ἀξιαν τιμην νεμειν ὡς ἡδυ πατερα παισιν ἠπιον κυρειν και παιδας εἰναι πατρι μη στυγουμενους . ἠν οἱ |
φακον λεανας καταπλαττε . καλως δε ποιει και το σελινον καταπλαττομενον και το ἡδυοσμον και χολη μαλιστα βοεια καταπλαττομενη . | ||
διαρροιαϲ ὠφελειν . Βρυον θαλαττιον ϲτυφει και ψυχει , ὁθεν καταπλαττομενον ὁϲα ἐϲτι θερμα ἐναργωϲ ἐμψυχει και ὠφελει . Βρυον |
και μητε νιτρου μητε τι τοιουτον ἑτερον ἐν τοιϲ λουτροιϲ προϲαγειν , ἀλλ ' ὁτι μαλιϲτα θερμον ὑδρελαιον προθερμανθεντι τῳ | ||
, ἐλαιον τε γλυκυ ἐπιχεονταϲ χλιαρον τριψιν μετριαν και μαλακην προϲαγειν , διαιταν δε λεπτῃ διαιτῃ και οἰνον λευκον και |
: οὐ γαρ ἁπλως ποσον ἐποιει την ψυχην ὁ Δημοκριτος διωρισμενον , ὡσπερ Ξενοκρατης : ὑπετιθετο γουν μην ἐκ των | ||
; ἠ οὐκ ἐχει οὑτως : οὐδε γαρ ἑν ἐκεινο διωρισμενον ὡς ἑν , οἱον την ὑλην εἰναι φαμεν , |
λογον , ἁρμονικος δε ὁ τῳ συνηγορειν περι του μαθηματος πεπειραμενος . Της φωνης τοπος ἐστι και κατα τοπον κινησις | ||
γεγονως , και της κατα την γυναικα δε θειοτητος ἀσφαλως πεπειραμενος . ὁ δε Φιλομητωρ φαιδρος ἀπηντα περι θυρας αὐτῳ |
πολεων ὡς ἀπο στρατοπεδων ὁρμωμενοι συνεβαλον ἀλληλοις , και μαχης καρτερας γενομενης πολυ περιεγενοντο οἱ του Σεβηρου . φυγοντες δε | ||
την ἡγεμονιαν ἐχοντος . ἐπι πολυν δε χρονον της μαχης καρτερας γενομενης , οἱ μεν τυραννοι τοις πληθεσιν ὑπερειχον , |
οἰνος ἡλιαζομενος τελειουται τῃ κρασει και τῃ δυναμει τοις κεραμιοις κρυπτομενος : τεσσαρας δε γυναικας εἰναι αὐτῳ ἀδελφας δια το | ||
ἑτερον , οἰκειος τε ὠν ἐτυγχανεν Ἰουλιανῳ και δεδιως και κρυπτομενος και ἀει ληφθησεσθαι προσδοκων και φευγων ἐλπιζομενον θανατον οὑτως |
ἀντιστροφης και της ἐπωιδου καλειται ἐφυμνιον : και ἐστι δακτυλικον πενταμετρον . ἐπι τωι τελει της στροφης και ἀντιστροφης παραγραφος | ||
ἐστι το ὁλον ποιημα ἐχον ἀμοιβαιον το μετρον , και πενταμετρον και ἑξαμετρον . Ἀναγιγνωσκονται δε ταυτα λιγυρως : ἠγουν |
ἐπιβαλλων ἐλαιου ναρδινου λι . α , ὑπερ δε του μελαντερον γενεϲθαι το φαρμακον καρυων λεπη καυϲαϲ και τριψαϲ ἐν | ||
, ὁ δ ' ἐν σκιᾳ , τῳ μεν ἐσται μελαντερον το χρωμα , τῳ δε λευκοτερον : οὐδεν δε |
Μαγˈνητων σκοπον πεισαις ' ἀκοιταν ποικιλοις βουλευμασιν , ψευσταν δε ποιητον συνεπαξε λογον , ὡς ἠρα νυμφειας ἐπειρα κεινος ἐν | ||
ἁ και προνοηθεις ὁ νομοθετης ἀπειπεν τῳ ποιητῳ αὐτῳ ὀντι ποιητον υἱον μη ποιεισθαι , τινα τροπον διορισας περι τουτων |
ἐπει οἱ πολεμιους ἀποκτειναντες καθαροι εἰσι μαλλον ἠ οἱ φιλους ἀνελοντες . τελος δε ὁ φονος και ὁ πολεμος : | ||
, οἱ δε λοιποι τους ἀλλους Βοιωτους τρεψαμενοι και συχνους ἀνελοντες ἐφ ' ἱκανον τοπον ἐδιωξαν . οἱ δε Θηβαιοι |
του παρασχοντος τινα διαμαρτυρησαντα ἐν τῃ διαμαρτυριᾳ περι του μη ἐπιδικον εἰναι την Ἀριστοφωντος θυγατερα . οὑτος δε ὁ ῥητωρ | ||
: ἐαν οὐν προφασιζωνται δια την του Ἐνδιου ποιησιν μη ἐπιδικον εἰναι την γυναικα , και δια ταυτα μη φωσιν |
οὐχ οὑτως : οὐ γαρ ἁπλως ἀπουσης της ἑξεως ἐννοιαν παριστησιν ἡ στερησις , ἀλλ ' ἀπουσης του πεφυκοτος αὐτην | ||
ἰσως ἐλλιπες το τοιουτον : οὐδεν γαρ των παρακολουθουντων αὐταις παριστησιν . . . : . . . χαλβανη ἀκνηστις |
κελευσω σε ἱνα γραφῃς τας ἁμαρτιας ψυχης ἐξιλεουμενης , και εἰσελευσεται εἰς την ζωην : και ἡ ψυχη ἐαν μη | ||
βασιλειαν μεν ὀψεται του θεου , εἰς αὐτην δε οὐκ εἰσελευσεται . Οἱ λιθοι δε , φημι , κυριε , |
Εἰ δε μη λεγω γ ' ἐγω τἀληθες , ἀξιω θανειν . Ὠ προσπολ ' , οὐχι δεσποτῃ ταδ ' | ||
' ὁς εὐχεται θανειν : κακως ζην κρεισσον ἠ καλως θανειν . ὠ τλημον Ἑλενη , δια σε και τους |
φορεονται . και παλιν : οἱ δεξιτερη μεν ἐπι κλισμον τετανυσται πενθεριου διφροιο . και μετ ' ὀλιγον : δε | ||
ἐν ὀφθαλμοισι μεσοισιν : αἰει δ ' ἐν ψαμαθοισι πανημεριος τετανυσται εὑδων , νυκτι δε μουνον ἀνεγρεται ἠδ ' ἀλαληται |
Νοστου : ὑποστροφης , ἐπιστροφης . κρυερωτερον : χαλεπωτερον , ψυχροτερον . Κατασπερχει : κατεπειγει , βιαζεται , καταπονει , | ||
αὐτων : ἠτοι γαρ ξηροτερον ἠ ὑγροτερον ἠ θερμοτερον ἠ ψυχροτερον ἐφανη του προσθεν ὁλον το πεπονθος μοριον ἑκαστον τε |
ἠ μιαν των καλουμενων διφθογγων , οὑτως ὡς ἑξης εἰναι συμφωνον ἠτοι τελικον αὐτης της συλλαβης ἠ της ἑξης ἀρκτικον | ||
. το ἀρα ΑΓ διαστημα δις δια πασων ὀν ἐστι συμφωνον . ἠτοι οὐν ἐπιμοριον ἐστιν ἠ πολλαπλασιον . ἐπιμοριον |
τινα φευγειν . διωκουσι δε γε συντονως παντες ἀνθρωποι το δοξαζομενον αὐτοις ἀγαθον και φευγουσι το ὑποσταθεν κακον . πασα | ||
ἐστι δε ἐπιμαρτυρησις μεν καταληψις δι ' ἐναργειας του το δοξαζομενον τοιουτον εἰναι ὁποιον ποτε ἐδοξαζετο , οἱον Πλατωνος μακροθεν |
νους : εἰη σοι , φησιν , ὠ Ζευ , ἀρεσκειν , ὁστις τουτο το ὀρος περιεπεις την Αἰτνην , | ||
αὑτου ἑξεως , ὁ ἡ εὐπραξια ἐστιν , ἀλλα το ἀρεσκειν τοις ἐπαινεταις : νυν δ ' οὐδενος τοιουτου ὁ |
φιλων ἐμβαλλειν , αὐτον δε ταυτῃ δη και μαλλον οὐκ ἀνιεναι ἀλλα λιπαρειν . οὑτω δη ἀγαπησαι τε Ἀλεξανδρον του | ||
γενομενων παραγγελουμεν τους λοχαγους ἠρεμειν , τους δε λοιπους μεταβαλλομενους ἀνιεναι τα ὀπισω ζυγα , εἰτα παλιν μεταβαλλεσθαι , και |
ἀναγκης . Παραβολη παρα τοις μαθηματικοις λεγεται ὁ μερισμος : παραβαλειν γαρ ἀριθμον παρα ἀριθμον ἐστι το μερισαι τον μειζονα | ||
ἀληθες ἐαρος ὀψει και λειμωνι δε εὐανθει καλως ἀν ἐχοι παραβαλειν : πλην παρ ' ὁσον ἐκεινα μεν ἀπανθει και |
προηγειται του ἀριστερου μηρου , τῃ ιγʹ μοιρᾳ των Ἰχθυων συναναφερεται . μονη δε αὐτου ἡ ἀριστερα κνημη τῳ Κριῳ | ||
δεξιος ὠμος αὐτου τῃ βʹ και κʹ μοιρᾳ του Κριου συναναφερεται , ὁ δε βορειοτερος των ἐν τῃ κεφαλῃ ἐτι |
προ μοναδος τιμησῃ και δεξιωσεται , μη ἀγνοειτω την ὑλην ἀποδεχομενος μαλλον ἠ θεον . . . § : στοχασται | ||
Φαιδρῳ το περι της Ὠρειθυιας και του Βορεου διηγημα οὐκ ἀποδεχομενος φησι την Ὠρειθυιαν πνευμα βορεου κατα των πλησιον πετρων |
και ἐφεζομενον τινα , ἠ τῃσι χερσιν ἐρεισαμενον , ἠ ἐπιβαντα , ἐξαπινης ἐπαιωρηθηναι ἁμα τῃ κατατασει . Ἀλλη δε | ||
ἀλλα ἀλλοις δουναι των ἀμφ ' αὑτον . οὑτω δη ἐπιβαντα τῃ πυρᾳ κατακλιθηναι μεν ἐν κοσμῳ , ὁρασθαι δε |
ἱνα γαρ τουτο γενηται , δεησει ταὐτο και φαντασιαν και φανταστον γινεσθαι . και ἐπει ἐστιν ἑτερον μεν το φανταστον | ||
λαβειν και το ὑποκειμενον φανταστον . ἀλλα το μεν ὑποκειμενον φανταστον ταχα δυνησεται λαβειν φαντασια οὐσα ἐκεινου : ἑαυτην δε |
μη ἰεναι δια παντος του σωματος οὐ δυνασθαι συνειναι : σημειον δε : και γαρ τοις ἀναμιμνησκομενοις την ἀποριαν εἰναι | ||
μεν οὐν ἐστι χρονος ἀτομος και ἐλαχιστος , ὁς και σημειον καλειται . ἐλαχιστον δε καλω τον ὡς προς ἡμας |
, ἱνα και τοις ἀλλοις προτροπη γενηται δικαιοις εἰναι και ἐπαρκειν ἀλληλοις , ψηφισασθαι δε αὐτοις καρπουσθαι το χωριον και | ||
' ἐσεται . δημωι μεν γαρ ἐδωκα τοσον γερας ὁσσον ἐπαρκειν , τιμης οὐτ ' ἀφελων οὐτ ' ἐπορεξαμενος : |
Λυδων μεγαλην ἀρχην . Ἀκουω δε και παρ ' Ὁμηρῳ εὐχομενου Ἑλληνος ἀνδρος , Ζευ πατερ , ἠ Αἰαντα λαχειν | ||
ἀζυγας φοινικοτριχας . Του δ ' ἐκλυ ' ἀριστοπατρα θηροσκοπος εὐχομενου : πιθουσα δ ' Ἡραν παυσεν καλυκοστεφανους κουρας μανιαν |
δια τουτο προσεθηκε το δοκειν ; δοκει μεν γαρ ἰσως ἀνδρειοτερος εἰναι ὁ την ἑξιν ἐχων , ἐστι δε μονος | ||
: σοφωτερος μεν των την ἀπατην Πεισιστρατου μη συνιεντων , ἀνδρειοτερος δε των ἐπισταμενων μεν , δια δεος δε σιωπωντων |
ἐστιν ἡ ἐν ἡμικυκλιῳ γωνια . την γαρ ὀρθην δει συναγειν κατα της ἐν ἡμικυκλιῳ γωνιας δια μεσης της ἡμισειας | ||
ζωτικου πνευματος ἀντεισαγωσιν . ἀλλως δε και τῃ στυψει δυνανται συναγειν τε και σφιγγειν το ἐν ἡμιν πνευμα , ὡστε |
: μωρᾳ , ἐκ της κακοφροσυνης γινομενῃ . δαμνεται : κοπτεται , δαμαζεται . ἀτῃ : βλαβῃ . Καραβῳ : | ||
ἐστω δε το ὑδωρ δεκατον του των κριθων μερους . κοπτεται δε ἁλων ἀτριπτων εἰς αὐτην ἐμπαττομενων . γινεται και |
ἀδικειν , και τα ἐπι τουτοις τιμηματα ἐλυσαν : και συντελειας μεν Λακεδαιμονιους της ἐς το Ἀχαϊκον οὐκ ἀφιασι , | ||
. Των μεν οὐν τριων υἱων του Νωε και της συντελειας αὐτων και γενεαλογιας , ἐγενετο ἡμιν ὁ καταλογος ἐν |
δε και Θηβαιων ἀνδρας πεντηκοντα , και σφεων οὐ χωρις ἑκατερους κλιναι , ἀλλα Περσην τε και Θηβαιον ἐν κλινῃ | ||
: οἱον Κερκυραιοι , Κορινθιοι και οἱ τοιουτοι ξυνισταμενον προς ἑκατερους : εἰς συστασιν και εἰς βοηθειαν ἑκατερων κινουμενον . |
ἀνεσεως και ἐπιτασεως ἐν τῃ ἀνδρειᾳ και ὡς ὀντων μεν ἀνδρειων και των ἐκ παρασκευης ὑπομενοντων τους κινδυνους , μαλλον | ||
παλιν : Φεροντες μεν τας συμφορας ἀνδρειως δοξουσι τῳ ὀντι ἀνδρειων παιδων πατερες εἰναι , κἀκεινα γε ἐτι : Τους |
ὡρας ἰσημερινης εἰς συμπληρωσιν των ὑφ ' ὁλου του μηκους περιεχομενων ἡμικυκλιων : ληψομεθα τα ἰσοδυναμουντα τμηματα καθ ' ἑκαστον | ||
οὐχ ὑπαγορευει λογος , παντων γε σωματων ὑπο του κοσμου περιεχομενων . Ἀφ ' ὡν γνωριμον , ὡς οὐκ ἐνδεχεται |
το νυν σελας , και τον διφρευτην Ἡλιον προσεννεπω , πανυστατον δη , κοὐποτ ' αὐθις ὑστερον . Ὠ φεγγος | ||
προσδερκεσθε μ ' ὀμμασιν , τεκνα ; τι προσγελατε τον πανυστατον γελων ; αἰαι : τι δρασω ; καρδια γαρ |
εἰδη φυταριων . . . σισυμβρια : Φυλλα τινα οἱς στεφανουνται οἱ νυμφιοι . 〚 νυμφιων βιον : Ἠ ὁτι | ||
Ἀθηναιοι ἐπαινουσι και ὁτε Ἀθηνησιν οἱ παιδες ἐν μηνι ἀνθεστηριωνι στεφανουνται των ἀνθεων τριτῳ ἀπο γενεας ἐτει , κρατηρας τε |
τους φιλους ὑπερτερους [ κακου ] γαρ ἀνδρος ἐστι τους καινους φιλους τιμαν , ἀτιμαζειν δε τους παλαιτερους × – | ||
τα φιλια . προς ταυτα ὁρωντες ἐκκλησιαζετε και νομους εἰσφερετε καινους . Ταυτα και πολλα τουτοις ὁμοια εἰπων παρεστησατο τους |
τουτο και μαλακοις ἀποβαινειν ἑνεκεν του μη παθητικως διατιθεσθαι , συντηρειν δε τας ψυχας ἐπανδρους και κοινωνικας και πιστας και | ||
και περι τουτων οὐν οὑτως ἀν τις ἐξηγησαιτο , βουλομενος συντηρειν τον περι θεου λογον . δηλουται γαρ ὡς το |
ἀναιρεθησεται . και ποτερου ἀναιρεθεντος τροπον τινα και το ἑτερον συναναιρειται . ἐπι μεν οὐν του ὑποκειμενου παραδειγματος ὁ τεχνικος | ||
δε ὁ συντελει τινι προς το εἰναι και οὑ ἀναιρεθεντος συναναιρειται το ὁλον . οἱον το σκυτεως ὀργανον ἐστιν σμιλη |
ὡροσκοπου τῳ κληρῳ της ἀνδρειας και της τολμης , ἐτι καταλειπομενων τῃ Ἀφροδιτῃ ἐκ των ὁριων αὐτης λεπτων μϚ , | ||
ποιησαι ἐπιθυμειν , ἀλλ ' ἑνεκα του πληθους των ἐμοι καταλειπομενων Θηριππιδῃ τε τας ἑβδομηκοντα μνας και Δημοφωντι τα δυο |
βρεφη Γ φασι καλειν ἐπ ' αὐτοις την Λαμιαν . μυθευεται δε ὡς ἀϋπνος αὑτη διατελει βουλησει Ἡρας , ἱνα | ||
περιπεσειν ἐπι γηρως , καθαπερ ἐν τοις ἡρωϊκοις περι Πριαμου μυθευεται : τον δε τοιαυταις χρησαμενον τυχαις και τελευτησαντα ἀθλιως |
γινομενον γινεσθαι , και εἰς το μη ὀν παν το φθειρομενον φθειρεσθαι , δυναμει της αὐτης ἐχεται τῳ Ξενοφανει στασεως | ||
ὡς λεγει ἡ ὑποθεσις . Εἰ οὐν παν μεν το φθειρομενον προαποβαλλει την ἐνεργειαν , τουτο δε ἐστ ' ἀν |
ἐξω πυλων οὐ πανυ θραττει με , ἐπει οὐδε τοις προσταταις συνεχαιρον , ἡνικα περιειργαζοντο : δεισθω δ ' ὑπερ | ||
Ἑλληνικον ἐκινηθη , διαφορων οὐσων ἑκασταχου τοις τε των δημων προσταταις τους Ἀθηναιους ἐπαγεσθαι και τοις ὀλιγοις τους Λακεδαιμονιους . |
μαλλον τε ἠγανακτουν και ἐκεκραγεσαν και ἑδρας ἐνιοι των Καισαρος ἀνδριαντων ἐπεδεικνυον ἀνῃρημενων . ὡς δε τις αὐτοις ἐφη και | ||
ἐχοντας ἀμφοτερους μορφην τον Λυκουργον , ἀρ ' ἀν των ἀνδριαντων τον προτερον οἱον ἐχρην διαπλασας τον ἑτερον , ἱνα |
της θεραπευτικης μεθοδου γραμμασι , βραχεα δε , ὁσα προς εἰσαγομενους εἰπειν , ἀναμιμνησκοντες . Ζητησωμεν οὐν της των λουτρων | ||
. . . . . , σκοπον δε το προς εἰσαγομενους γραψαι και διδαξαι : χρησιμον δε , ὁτι δια |
τον ἀερα τον μεταξυ της ὀψεως και του ὁρωμενου τυπουσθαι συστελλομενον ὑπο του ὁρωμενου και του ὁρωντος : ἁπαντος γαρ | ||
. εἰ γαρ το α κατ ' αὐτους ἐκτεινομενον και συστελλομενον οὐχ ἑτερον ἐστι στοιχειον ἀλλ ' ἑν κοινον , |
ψυχων τον φοβον ἐμενον . βαρβαρων δε ἐκ δασειας ὑλης ἐπιθεμενων τοις ἐσχατοις ἐν τῃ πορειᾳ της στρατιας προς τοσουτον | ||
Κω φυξα τις ὠν : ἐκειθεν γαρ ἐφυγεν Ἡρακλης αἰφνης ἐπιθεμενων αὐτῳ των Κῳων . ταν ἐπι Πυξαν ἠρχ ' |
: οὐ γαρ ἡ Σπευσιππου λυσις , καθ ' ἡν ἐνισταμενος λυειν ἐπιχειρει τονδε τον λογον , συμβαινει τῃ ἀληθειᾳ | ||
Παρμενιδου του διδασκαλου αὐτου δοξαν λεγουσαν ἑν το ὀν εἰναι ἐνισταμενος και συνηγορων τηι του διδασκαλου δοξηι ἐπεχειρει δεικνυναι ὁτι |
των καταφασεων τας ἀποφασεις . Ληπτεον δε και περι της προσηγοριας του καθολου προσδιορισμου , δια τι οὐχ ὡσπερ πας | ||
δε , εἰασε ζητειν και ἀνευρισκειν , εἰπερ ἀξιοι της προσηγοριας φαμεν εἰναιἰσως οὐν βελτιον ἐντευθεν την ἀρχην ποιησασθαι . |
Πηνελοπης , οἱον : ἀχρειον ἡ δ ' ἐγελασεν , ἐπιπλαστον διανοιγειν ' . . . . ἀχρι : ἑως | ||
ἐχοντας ἀνεσταλ - μενας , κρυψιφρονας , ὑποκρισει ἐξαπατωντας , ἐπιπλαστον ἐπιεικειαν ἐχοντας , μυκτηρας πλατεις ἐχοντας , παχυαυχενας , |
ἐξαγαγων ὡς ἐπι φιλιᾳ και ξυμμαχιᾳ , τηρησας ἀριστοποιουμενους και περιστησας τους ἑαυτου κατηκοντισεν . φοβουμενοι οὐν αὐτον δια τουτο | ||
δε ἐπεπλει ταις ὀγδοηκοντα ναυσιν ἐσκευασμεναις ἐς το φοβερωτατον και περιστησας τῃ Ῥοδῳ το πεζον ὁμου και το ναυτικον ἡσυχαζεν |
γαρ ὑπο των ἀλλοτριων χρωματων , κινειται δε οὐχ ὡς ἀλλοιουσθαι , οὐδ ' ὡς μεταβαλλειν εἰς αὐτα , οὐδ | ||
μεν ἐπι της οἰκειας μενειν ἀκινητον τελειοτητος , τον δε ἀλλοιουσθαι και μεταβαλλειν ἀγομενον προς το τελειον , μαλλον το |
αἱ πολεις συνηγον . Ἀντιπατρος δε ὁ φιλοσοφος συμποσιον ποτε συναγων συνεταξε τοις ἐρχομενοις ὡς περι σοφισματων ἐρουσι . Ζηνων | ||
το συμφερον εἰς ἁπαν οὐκ ἀγνοησαντος . ὁθεν τους τοιουτους συναγων και μυσταγωγων προσκαλειται τας συμβατηριους και φιλικας προτεινων ὑφηγησεις |
, ἐναντια δε τεινουσας ἀλληλαις , πειραται τοιονδε τινα τροπον συνδειν και συμπλεκειν . Ποιον δη ; Πρωτον μεν κατα | ||
ἠ ἐς βοειην κυστιν ὑδωρ χλιαρον ἐγχεων , και ταινιῃ συνδειν τα στηθεα , και κεισθαι ἐπι το ὑγιες , |
| πιλοισι : πιλοι καλουνται παρα Λακωσι τα σκεπης και σκιας χαριν πεποιημενα . προβατα : οὑτω καλει κοινως παντα | ||
εἰ μελλοι τα ἀνω ὀψεσθαι : και πρωτον μεν τας σκιας ἀν ῥᾳστα καθορῳη , και μετα τουτο ἐν τοις |
ἠν οἱς ἐποιει δια τι ἐφιλει , οὑτος δ ' ἀπατων διετελει και δικαιον ἐπιτιμαν , και μαλλον , φησιν | ||
διανοιας ἐπιμελες μεν ἐθεμην ἐκκλιναι τους ταυτα διηγουμενους ἡδεως ἐμαυτον ἀπατων τῳ δοκειν μηδεν ἀγνοειν των ἐκεινῃ προσοντων , οὐ |
Παρθους και Μηδους και Περσας παραστησοιτο , οὐκ ἐτι Ῥωμαιων ἀνεξεσθαι την αὐτου νοσφιζομενων ἀρχην , ἀλλα θεραποντας περιφανως ἡγησαμενον | ||
ἡμας ὡς κατα σου την ἀρχην πικραν ἐχοντας , οὐκ ἀνεξεσθαι φασκουσα ἐπι πλεον σε ἀποντα , ἀλλ ' ἐπιβοησαμενη |
ζῳον : πεπυκνωται γαρ τα στοιχεια , δι ' ὡν διαφθειρεται τα σωματα . αὐτο μεν γαρ το γεωδες ἐστιν | ||
. τουτον Αἰγευς στελλει μεν ἐπι τον Μαραθωνιον ταυρον , διαφθειρεται δε ὑπ ' αὐτου , ἠ ὡς τινες , |
: οὐ γαρ ἀλλως πυρετος ἐν ταις ἐν ἐπιφανειᾳ φλεγμοναις ἐγειρεται . βουβωνες δε κοινοτερον εἰρηνται φλεγμοναι [ κυριως ] | ||
γαρ δει ὁτι πολλη και παρα προσδοκιαν ἐκ της κινησεως ἐγειρεται θερμασια . εἰ δε ζεστοτερας κρασεως δεοιντο , ἐπιχυτεον |
, το μεν ποιητης προηγουμενως αὐτου και καθ ' αὑτο κατηγορηθησεται , λεγω δε το καθ ' αὑτο οὐχ ὁτι | ||
, το καθολικως λαμβανεσθαι : ταυτα δε του ἀνθρωπου οὐ κατηγορηθησεται , ἐπειδη οὐσιωδως του γενους , τουτ ' ἐστι |
ὠν : την γαρ τοιαυτην φυϲιν του ϲωματοϲ οὐ χρη μεταγειν ἐφ ' ἑτερον ἐθοϲ , οὐδε ὁλωϲ ὁϲοι δια | ||
ἐποιησε . Διο δει ἀναλαμβανοντα τουτεων των προειρημενων ἑκαστα , μεταγειν την σοφιην ἐς την ἰητρικην και την ἰητρικην ἐς |
ἐν τῳ δις δια πασων , ἑκατερου τουτων ἐναργεστατα συμφωνοτερου καθισταμενου του δια πασων και δια πεντε μαλα εἰκοτως . | ||
εἰς το ᾠδειον το προς τῳ λιμενι και διατριβην αὐτοθι καθισταμενου , εἰτε δη κατα ψηφισμα εἰτε και οὐκ οἰδ |
γεραιροντι παν ὁ τι οὐν ἀγαλμα , ἐξεικασμενον αὐτῳ και τετιμημενον . ταις θυγατρασι φαρμακον ὠρεξε , και αὐτος ἐπιε | ||
των Ὠρωπιων : ἐνταυθα δε που και το Ἀμφιαραειον ἐστι τετιμημενον ποτε μαντειον , ὁπου φυγοντα τον Ἀμφιαρεων , ὡς |
. Ὀξος μικτης οὐσιας ἐστι ψυχρας και θερμης , ἀμφοιν λεπτομερων : ἐπικρατει δε της θερμης ἡ ψυχρα . ξηραντικον | ||
εἰναι το πραγμα μαγειᾳ παραπλησιον . ἐλαιῳ γε μην των λεπτομερων ἀπ ' ἀρχης της θεραπειας , οὐχ ὑδατι κατηντλουν |
χρονιας και δυσιατους τοις ἰσχυροις θεραπευειν , τας δ ' ἀρχομενας και εὐιατους τοις ἀσθενεστεροις . Ῥυσις γινεται τριχων , | ||
Πρωτευς το κολλουριον και ὁ θαλασσερος καλουμενος προς ἀμβλυωπιας και ἀρχομενας ὑποχυσεις και τυλους σμηχει . Ἀλλο . χολη ἀετου |
δε και ἐκ μηρου ὁρμη ἀλγηματος : ἀλλ ' οὐδε γουνατων πονος κρηγυον : ἀταρ και γαστροκνημιων πονοι , κακοηθεες | ||
ἠ θεων τινος , ὡς πανθ ' ἁμαρτηι σων ἐχοιτο γουνατων κλαιοντ ' , ἐπισκηπτοντα παντοιους λογους . ὠ δεσποτ |
: ἐμεσας δε πιετω ἀψινθιτην ἠ ὀριγανιτην , και βραδυ διαστησας τρεφεσθω οἰνου το λοιπον ἀπεχομενος και γλυκεος και οἰνομελιτος | ||
του λογου ἁψαμενος και των ἀλλως ζωντων ἠ κατα λογον διαστησας αὐτον και οὑτως ἀνευρισκων το ἰδιον αὐτου ἀγαθον . |
Το γαρ τῃ πιεσει και τριψει μιγνυμενον ἑτερον εἰδος . Ἀλλον δε τροπον οἱ μη εὐμικτοι προς την χρειαν ἠ | ||
κηʹ . Ἑλκεα ἐκθυουσιν , ἠν ἀκαθαρτος ἐων πονηση . Ἀλλον τινα λογον νυνι ἐκτιθεται , και κελευει σοι μηδεποτε |
κιονων σκιας ὁρωμεν ἀποτελουμενας ἠτοι λαμπαδος τινος ἀπ ' ἀντικρυ καιομενης ἠ λυχνου . τουτων δε εἰ και πασι πλειστον | ||
ὑπ ' αὐτῃ δε κρηναι ῥεουσι χλιαρου και ἀσφαλτου , καιομενης , ὡς εἰκος , της βωλου της ἀσφαλτιτιδος : |