| γε σος ἀδελφος οὑ ἀπελαγχανεν . Λαμβανετε κολλαβον ἑκαστος . Ἁλις ἀφυης μοι . παρατεταμαι γαρ τα λιπαρα καπτων . | ||
| . Φασι γε τοι τινα αὐτων εἰπειν ἐπι τεθνηωτι : Ἁλις τυραννου θεραπειας . Οἰκεται δε δη τρεις , οἱπερ |
| δεσποζειν ἐπιεικως και ἀνεθηναι ποτε βουλομενοις ἐπιτρεπειν . αἱ γαρ ἀνεσεις παρασκευαστικαι πονων εἰσι , και τοξον και λυρα και | ||
| ὁριζοντι κατα το τελευταιον τριτημοριον . Αἱ δε κατα μερος ἀνεσεις και ἐπιτασεις ληφθησονται ἀπο τε των ἀνα μεσον συζυγιων |
| οἱ ἰδιωται δοκουσι , μονα ταυτα ἐχειν νομιζονται , ἁπερ ἐπιτροποις και ἐπιμεληταις ἐγχειρισαιεν , ἀφ ' ὡν και τας | ||
| ' αὐ εἰκοσι γεγονει και οἱ νομοι αὐτον ὑπειχον τοις ἐπιτροποις . διατριψας οὐν ἐν Αἰγαις παλιν και το ἱερον |
| οἰδεν ὁ γραμματικος . Καιτοι περιττον ἰσως ἐστιν ἀπο των ἀρχαιοτερων και ταχα ἐπιστημονικων δυσωπειν τους ἀπο της γραμματικης , | ||
| και ἡμεις ἐφ ' ἡλικιας παρα των γονεων και ἐτι ἀρχαιοτερων φιλοπευστησαντες οὐδεν σαφες ἀνεμαθομεν : οὐδεν γαρ εἰχον ὁ |
| ἡ μεν βασις ἰση ἐστιν ταις ὑπο των ΑΔ ΔΓ γινομεναις κατα την στροφην ἐπιφανειαις , ὑψος δε ἡ ἀπο | ||
| προς ᾠδαις ἀναρθροις και προς ταις συνουσιαις ταις παιδιας χαριν γινομεναις , ὑπ ' οὐδενος περισπωμενοι , δια την εὐκοπιαν |
| , ἀφιξεσθαι , ἠγουν παραγενησεσθαι , ἀπελευσεσθαι ὑμας , μηδε ἀπειρατον , ἠγουν ἀδοκιμον , ἀμετοχον καλων , ἐργων δηλονοτι | ||
| της ἱστοριας περιγινομενη συνεσις των ἀλλοτριων ἀποτευγματων τε και κατορθωματων ἀπειρατον κακων ἐχει την διδασκαλιαν . ἐπειτα παντας ἀνθρωπους , |
| , τοιη δε και ἀνδρων . ἐτι δε και αὐτοις προσκρουσας ἐφη ” ὠ Δελφοι , ὁμοιοι ἐστε ξυλῳ ἐν | ||
| διανοιαν . Τοιουτος ἠν και Νυμφοδωρος ὁ θαυματοποιος , ὁς προσκρουσας Ῥηγινοις , ὡς φησι Δουρις , εἰς δειλιαν αὐτους |
| εἰ στεφανουν ἐπι τοις ἠτυχημενοις ἠξιου την βουλην : των κατορθουμενων γαρ ἐγωγ ' ἡγουμην ἐργων τας τοιαυτας ὡρισθαι τιμας | ||
| ἐπιεικειας κρινομενα παντων ἐστι των ἀγαθων των παρα του φρονιμου κατορθουμενων , προς ἀλλον του ἐπιεικους την οἰκειαν ἐνδεικνυμενου ἐνεργειαν |
| περιφερειαν διαπορευεται . Και ἐπει ἀπο θερινων τροπων του ἡλιου πορευομενου νυξ ἡ προτερον της ὑστερον ἐστι βραχυτερα , ἐλασσων | ||
| ἐπικρηπιδας τον ποδα φησαι εἰναι εὐρυθμοτερον του ὑποδηματος . και πορευομενου προς τινα των φιλων προδραμων εἰπειν ὁτι Προς σε |
| της ἐναλλαγης το ζῳδιον ἐν ᾡ ἠν ἐν τῃ καταρχῃ κακοποιος ἠ το ζῳδιον του ἐτους , λαβε τον κακοποιον | ||
| παρακειται τῃ Λακερειᾳ . δαιμων δ ' ἑτερος : ὁ κακοποιος , ὡς προς τον ἀγαθον . ὁ δε κακοποιος |
| του τε στομαχου και της ὑπερωας και κεφαλης ὁλης και συμπαντος του σωματος οὑτως ἐχειν ὡστε ἐπ ' ἐσχατον ἐλθειν | ||
| ὁ Ἁλικαρνασσευς και Πλειστιας ὁ Κῳος , ἀρχικυβερνητης ὠν του συμπαντος στολου . Πτολεμαιος δε το μεν πρωτον ἐτι νυκτος |
| οὐχ ὡς ὁ Σωρανος ᾠηθη φλεγμονην εἰναι : το γαρ ἀθροιζομενον αὐταις κατα βραχυ σπερμα μενον και καταψυχομενον , διδωσι | ||
| γενναται μαλλον τῃ χοληδοχῳ κυστει ἐοικοτα , ἐν οἱς το ἀθροιζομενον ὑγρον περιεχεται . παρεπεται δε ταις πασχουσαις ὀγκος μεγας |
| ! ! ! ! ! ! Ἐπειδη ἐδοκιμασθης ὑπο των ἐπιτροπων , παραλαβων παρ ' αὐτων τα σαυτου χρηματα , | ||
| γιγνεται συν τοις ἀρχαιοις . ἁ δε μετα των ἀλλων ἐπιτροπων κοινῃ διηρπακεν , και ὁς ' ἐνια μηδε καταλειφθηναι |
| ὑδατι διεις , εἰριῳ ἑλιξας , προστιθει . Ἑτερον χολην καθαιρον : σικυης ἐντεριωνην λειην τριψας , μελιτι φυρησας , | ||
| μιξας και ἐλαιον ἀνθινον , κλυζειν . Φλεγμα και χολην καθαιρον : κοκκους κνιδιους ἑξηκοντα , μελι τε και ἐλαιον |
| . Κιναδος : θηριον κακουργοτατον , οὑ το δερμα εἰς περικεφαλαιας πεποιηται , ὡς φησι Καλλιας ἐν Ἀταλανταις : ὠνομασθη | ||
| ὁ δε Ἀπιων „ φαλος ὁ λαμπρος και λευκος της περικεφαλαιας ἡλος „ . φηγος Ε . . . . |
| Ἑρμου μαρτυρησωσι τῳ Ἡλιῳ και τῃ Σεληνῃ καλλιστην καταρχην τοις ἀναγομενοις σημαινει και εὐπλοησουσι μαλιστα . ἐαν οἱ μεν κακοποιοι | ||
| κατα τας ἐντολας οὐκ ἐκρινε , ξενοις δε τισι Καρσιν ἀναγομενοις εἰς την Ἀσιαν δωρησασθαι : οὑτοι δ ' ἀπαγαγοντες |
| Ἰωνων ἐλευθεριας ἠ περι της ἡμετερας τε και της των συμπαντων Ἑλληνων ὁρωμεν και ὑμιν . . . : το | ||
| των ἀκρων . οὑτως ὁ θεος ἀκονησαμενος τον τομεα των συμπαντων αὑτου λογον διῃρει την τε ἀμορφον και ἀποιον των |
| και γωνιαι τοσαυται . Ἀλλ ' ἐπει και των ἰσον ἀπεχοντων του αὐτου τροπικου σημειου και του ζῳδιακου , ἰσοις | ||
| ἀλλ ' ἐπει δεδεικται μικρῳ προσθεν , ὁτι των ἰσον ἀπεχοντων του αὐτου τροπικου σημειου αἱ προς τον δια των |
| αὐτωι την ἀνελπιστον εὐτυχιαν . ἠδη δε και πληθει των συντρεχοντων παλιν προς αὐτον και συνισταμενων ἐθαρρει , και κατεβαινεν | ||
| τῃ διαφορησει ὁ διακαης πυρετος . τουτων οὐν των τριων συντρεχοντων , ἰσχναινεται το σωμα και νεκρωδες γινεται το προσωπον |
| ἐλαβομεν ἀπο τουτων και τας αὐτοις τοις ἀπογειοις και περιγειοις ἐπιβαλλουσας πηλικοτητας τροπῳ τοιῳδε : ἐπι μεν οὐν του του | ||
| ἀκριβους και των μεταξυ του ἡμισους μερων ἐξ ἑτοιμου τας ἐπιβαλλουσας πηλικοτητας ἐπιλογιζεσθαι δυνωμεθα . εὐκατανοητον δ ' , ὁτι |
| και το πραγμα ποικιλσις κατα Πλατωνα , και το ῥημα ποικιλλειν , και το ἐπιρρημα ποικιλτικως , ὡσπερ και ἐριουργικως | ||
| ποικιλλει ἰων τα γιγνομενα ἐκ της γης : το δε ποικιλλειν και αἰολειν ταὐτον . Τι δε ἡ ” σεληνη |
| . και τα ἐπιρρηματα συγκεκροτημενως , μεμελετηκοτως , ἀκραιφνως , ἐπιστημονως , ἠσκημενως , συντεταγμενως , ἐγρηγοροτως , πολεμικως , | ||
| τοιουτου , ἀλλ ' ἀπο της θεου της Ἀθηνας , ἐπιστημονως σε και φρονιμως οὑτως διατιθεντα τους λογους . ἀναγαγων |
| , τους μεν βαδιζειν εὐθυ του ἱερου , αὐτος δε ἀπαλλαττομενος δεξιουσθαι τε αὐτους και χαριν ἐχειν , ὁτι πανταχου | ||
| ὡστε ὁ μεν προσιων θεῳ στασεως ἐφιεται , ὁ δε ἀπαλλαττομενος ἁτε γενεσει τῃ τρεπομενῃ προσιων κατα το εἰκος φορειται |
| οὑτως : Την συμβολην την εἰς τα συμποσια ὑπο των πινοντων εἰσφερομενην Ἀργειοι χων καλουσι , την δε μεριδα αἰσαν | ||
| πολυγονωτατον και γλυκυτατον : διο και λυειν τας κοιλιας των πινοντων μιξιν ἐχον λιτρωδη . . . και των γλυκεων |
| ὁλον δε χωρις του κενου τον κοσμον . Των ἀπειρους ἀποφηναμενων τους κοσμους Ἀναξιμανδρος το ἰσον αὐτους ἀπεχειν ἀλληλων , | ||
| . οὐ παραλειπτεον δ ' ἡμιν ἀνεξελεγκτον την ἱστοριαν των ἀποφηναμενων τους Ἀργοναυτας ἀνα τον Ἰστρον πλευσαντας μεχρι των πηγων |
| ὡστε ἀναγκη και τα προς τι πως ἐχοντα ἁμα τε συνυπαρχειν ἀλληλοις και ἀλληλων αἰτια εἰναι . ‖ τω δε | ||
| πρωτος κανων . δευτερος κανων ὁτι τα ἐναντια δυνανται ποτε συνυπαρχειν ἑαυτοις ἐν γενει , ὁτι των ζῳων τα μεν |
| ἀδυνατα δυνατα καθιστασα , τα δε τω πληθει φοβερα θαρσαλεως ὑπομενουσα , και τον μεν ὀκνον ψογον , τον δε | ||
| βʹ και γʹ κυκλου ἐφαψεται μοιρικως τα συμπτωματα των κακωσεων ὑπομενουσα . Ἐστι δε και ἑτερα κακωσις ὁταν ἐκλειψιν ὑπογειον |
| τον Ὁμηρον Συρον ὀντα το γενος κατα τα πατρια ἰχθυων ἀπεχομενους ποιησαι τους Ἀχαιους δαψιλειας πολλης οὐσης κατα τον Ἑλλησποντον | ||
| , οὑ μηποτε φυσιν την αὑτου ῥιζωθεν ληψεται γονιμον , ἀπεχομενους δε ἀρουρας θηλειας πασης ἐν ᾑ μη βουλοιο ἀν |
| τα παντα , και οὐδεν ἐστιν , ὁ τι μη συντελει εἰς τα παντα , οὐδεν ἐστιν αὐτου , ὁ | ||
| ἑκαστος , ἀλλ ' εἰ τον φθογγον τον αὑτου εἰσφερομενος συντελει εἰς μιαν ἁρμονιαν ζωην και αὐτος φωνων , ἐλαττω |
| δευτερῳ ὑπομνηματων γραφει οὑτως : περι Βερενικην της Λιβυης Ληθων ποταμιον , ἐν ᾡ γινεται ἰχθυς λαβραξ και χρυσοφρυς και | ||
| ἐλεφαντι , και δερμα παντων σχεδον των θηριων ἰσχυροτατον . ποταμιον γαρ ὑπαρχον και χερσαιον τας μεν ἡμερας ἐν τοις |
| . ἠσαν δε τινες αὐτοις και των εἰς τους ἀγρους φερουσων ὁδων καταστεγοι . τοις δε πλειστοις ἠσαν οἰνωνες ἐγγυς | ||
| τας ἀνω σατραπειας . οὐσων δ ' ὁδων δυο των φερουσων εἰς Μηδιαν ἑκατερᾳ προσην τι δυσχερες : ἡ μεν |
| ἀιδιου ἀποβλεπων και θεους τους ἐν αὐτῳ , τους μεν ὁρωμενους , τους δε και ἀφανεις ὀντας , και δαιμονας | ||
| σεμνους . ὑη ! ! ! # ὀμματων . μη ὁρωμενους . ῥᾳθυμιαν . νωθροτητα * προσχωρειν . πολιτην ἑαυτον |
| ἰχθυων ἀγελαι ἐσνεουσιν . ἠρος δε ὑπολαμποντος και των ἀνεμων εἰρηναιον ἠδη καταπνεοντων και του ἀερος φαιδρου τε ὀντος και | ||
| ἀλλας ἐπισκευασαντες . ὡς δε ὁ κηρυξ τε ἀπηγγειλεν οὐδεν εἰρηναιον παρα των Κορινθιων και αἱ νηες αὐτοις ἐπεπληρωντο οὐσαι |
| αὐτων ἀκολασιαν και πονηριαν , μηδε μαντεων μαντευομενων μηδε ἱερεων καθαιροντων . εἰς δε τας πολεις συνελθοντας , ὁπως ὑπο | ||
| ἐν ᾡ δη καιρῳ και κρισις γινεται . των δε καθαιροντων φαρμακων κακουντων το στομα της γαστρος , ἡ μιξις |
| μετεσχηκοτα και τεθεαμενον θεον τον αὑτου νεων τον ἐν ἀστει κομιζομενον μετα την ἐξω τειχους διατριβην την κατα νομον . | ||
| της ἀκτης το ἀνθος . καρυοφυλλον το ἐκ της Ἰνδιας κομιζομενον . κονια ἠτοι ἡ στακτη ὀνομαζομενη . κισσανθεμον ἠτοι |
| ἐκρατησε της γλωττης και ταυτα των περιεστηκοτων ἀνιαρων οὐ σφοδρα ἐπιτρεποντων , ὡστε ἐνεφραξε τῃ καρτεριᾳ τοις πονηροτατοις τα στοματα | ||
| διαρρηξαι τε οὐκ ἰσχυον προς τον βυθον καταδυεται των ἁλιεων ἐπιτρεποντων . Μαλλον γαρ ἀν αὐτοι συν ταις ἀκατοις καθελκυσθειεν |
| . τον γουν γραφεντα κατα Κτησιφωντος Δημοσθενης πολλα βοων και τερατευομενος ἡρπασεν . ὁθεν και ὁ Αἰσχινης κακον ἐθος φησιν | ||
| ] ἱνα δυνηται πιπρασκειν τα κτηματα . . . . τερατευομενος ] τερας τι και παραδοξον λεγει με ἐπαγγελλειν . |
| παντ ' οὐν τον στρατον ἑκαστων ἐν ταις ἁρμοττουσαις διακεκοσμημενον ταξεσιν ὑπηρετην και θεραπευτην εἰναι συμβεβηκε του διακοσμησαντος ἡγεμονος , | ||
| οἰκαδε . Συγχυσεως δε ἐκ ταυτης της αἰτιας γενομενης ταις ταξεσιν , ἁτε των περι το τουλδον Ῥωμαιοις καλουμενον εἰς |
| πεποιημενους ὑπο Ἑρμοκλεους του Κυζικηνου , ἐφαμιλλων γενομενων των παιανας ποιησαντων πολλων και του Ἑρμοκλεους προκριθεντος . ἀλλα μην και | ||
| κοινῃ των Μακεδονων ἐκκλησιᾳ κατηγορειν της προειρημενης γυναικος . ὡν ποιησαντων το προσταχθεν και της μεν Ὀλυμπιαδος οὐτε παρουσης οὐτε |
| οὐχ οἱον ἠν ἐξ ἀρχης , ἀλλα πολυ της ἀρχαιας ποιοτητος παραλλαττον , ὡστε και οἱ εἰσβαλλοντες εἰς αὐτην ποταμοι | ||
| τους εἰρημενους τοπους . Ἀλλοι δε περισκοπουσι τα περι θανατου ποιοτητος ἐκ του ηʹ τοπου , το εἰδος και την |
| νομος κελευει την σαρκα παραχρημα φευγει δρομωι , διωκοντων των συμπαροντων και λιθοις βαλλοντων , ἐτι δε καταρωμενων και καθαπερει | ||
| γε φυσιν ὑπολελειμμενην και δυναμενην ἐν αὐτῃ ἐνεργειν ἐχομεν αὐτην συμπαροντων αὐτῃ των σιτιων και των ποτων † ἐνεργειν . |
| ὁ μεν ποιει καλα , ὁ δε πασχει , ὁ κολαζομενος . Ναι . Οὐκουν εἰπερ καλα , ἀγαθα ; | ||
| θηρωνται . Φρυγεται δια του θερους ὁ κοραξ τῳ διψει κολαζομενος , και βοᾳ την τιμωριαν μαρτυρομενος , ὡς φασι |
| τε και χρυσαις χρωμενοι . Ἠν δε των Ἀκραγαντινων σχεδον πλουσιωτατος κατ ' ἐκεινον τον χρονον Τελλιας , ὁς κατα | ||
| γαρ τις αὐτο ἀναπτυξῃ και τα ἐντος φορῃ ἐσμυρνισας , πλουσιωτατος γινεται . βρωθεις δε ὑγειαν παρεχει και οὐ νοσει |
| πλευριτιδος . κʹ περι ἐμπυηματων . καʹ περι παθων της καρδιας . αʹ Περι ἀνωρεξιας . βʹ περι βουλιμου . | ||
| ἰδεας . δια δη την εὐποριαν της τοιαυτης τροφης ἀπο καρδιας ἐπιπεμπεται τῳ πνευμονι , του αἱματος ἀκριβως ἐν ἐκεινῃ |
| ἠδη γαρ τινας οἰδα των πεποιηκοτων τοις προς ἑαυτων γεγονοσιν εὐχομενους τε και θυοντας , οἱς πολυ βελτιον ἠν ἑκατεραν | ||
| . σπευδοντας οὐν ἐπι την ἐνεργον ἀρετην εὐχεσθαι προσηκει και εὐχομενους την κτησιν ταυτης ἐργαζεσθαι , τουτο δε ἠν προς |
| νοσηματων ἐν τοις ὑστερον ἐπι πλεον ῥητεον . Σπειρειν δε κελευουσιν οἱ μεν προ πλειαδος : ξηραν γαρ ἀνικμον τε | ||
| τῳ ἐπισχειν ἐστι και τα δεινα ταυτα ποιησαι ἁ οὑτοι κελευουσιν : ἐν δε τῳ παραχρημα οὐκ ἐστιν ἀρχην ὀρθως |
| ὁ Πλατων : ἐστι γαρ πολλαχου ἀκουσαι αὐτου λεγοντος και ἀποφαινομενου , ὁπῃ ἐλεγεν ὡς κατα τον ποιητην , ἐν | ||
| κἀκειθεν τας σωτηριας και ἀπαγορειας λαμβανοντων , ὡς ἀπο τινος ἀποφαινομενου κριτου , ὡς νικωσης ἠ νικωμενης δηλαδη της ζωτικης |
| γαρ εὐφροσυνην προσημαινουσι και οἰκετων ἐπικτησιν . εἰ δε τι ποικιλωτερον περι τους μυας βλεποι τις , ἐξεστι μεταφερειν τας | ||
| πληθει εὐτελες και ἀποικιλον , δειπνον δ ' ἐντελεστερον και ποικιλωτερον . οἰνος δε κατα μεν την λοιπην θεραπειαν ἀθετος |
| τα ἑλκη ὑγροτεραν τε την γαστερα ποιουσι και τους πυρετους ἐπιτεινουσι . πλην , ἐπειδη παντες οὐκ ἐπι πολυ της | ||
| , ἀπολλυμενοι δε λυουσι τας ἐν ποσι στασεις και αὐξανομενοι ἐπιτεινουσι . παιδιον δε παιζον ἰδειν κυβοις ἠ ἀστραγαλοις ἠ |
| το δε ἀμετρον , ἐμμετρον μεν το Περι ποιητικης , ἀμετρον δε το Περι των ῥητορικων τεχνων . Τον σκοπον | ||
| . και Πανοπηα : ὁτι Ζηνοδοτος γραφει και Πανοπτεων , ἀμετρον ποιων τον στιχον και οὐ καθ ' Ὁμηρον σχηματιζων |
| , ἀλλα τε παμπολλα τα δυναμενα παρεπεσθαιἐντευθεν . και αἱ συνθεσεις ἐπενοηθησαν , μισανθρωπος , φερεπονος , φιλολογος , αἱπερ | ||
| μικρον ὑστερον ἐσται φανερον . δηλον δε ὁτι και αἱ συνθεσεις και αἱ διαιρεσεις των συμφωνιων ὁμολογοι και συνῳδοι θεωρουνται |
| ἠ τινα τα ἐναντια περι αὐτην , ἀναιρουμενων των αἰσθητων ποιοτητων ; και περι των σωματικων μεν ἀιδιων δε το | ||
| : διο και εὐϲηπτοτατα εἰϲι παντων ὡϲ ἀν ἀπο διαφορων ποιοτητων ϲυνιϲταμενα . μη τιϲ δε ὑπολαβῃ κακιϲτον εἰναι το |
| θεοσεβειας . ἀρχομενος ἀπο θεου πραττε ὁ ἀν πραττῃς . συνεχεστερον νοει τον θεον ἠ ἀναπνει . ἁ μαθοντα δει | ||
| ποιησας κηρωτην και ἀναμιξας ἐν τῃ θυϊᾳ και ἀναλαβων χρω συνεχεστερον . εἰ δε ὀδυνη τις εἰη πολλη , και |
| των κληρουχων , ἡν ἐποιησαντο εἰς νοσερα χωρια , ἐκβολην ἀποφαινοντες εἰς προφανη και μακρῳ χειρονα ὀλεθρον , αὐξοντες ὡς | ||
| . Ἐτι τοινυν οἱ Στωικοι φιλους θεων τους ἀγαθους ἀνδρας ἀποφαινοντες παρ ' Ὁμηρου και τουτο ἐλαβον , λεγοντος ἐπι |
| ὁτι ἐλλεβορος βλαβερον ἠ το μελι γλυκυ , ὁπερ εἰ συναγομεν , πιστευομεν μονον , οὐ πραττομεν , πρακτικη δε | ||
| μεν γαρ ἀρχομενοι και τους ὁρους και τα ἀξιωματα προτιθεντες συναγομεν τα ἐπιφερομενα . ἐν δε ταις πραξεσιν οὐ μονον |
| μαρτυρουμενοι ὑπο τε ἀγαθοποιων και κακοποιων , ἑξει παρα φιλων ὠφελειας μεν μαλλον , βλαβας δε ἡττον . Ὁτι ἐπι | ||
| τας του βιου μετα ῥᾳστωνης ἁπασι προς ἁπαντας και τας ὠφελειας ἀνεισθαι κοινας , μαλιστα δε νυν , ἡνικα ἀγοντες |
| τε και μεθοδων . ἐγγεγυμνασμενων δε ὡς πολλακις την πειραν δοντων και δεδοκιμασμενων τῳ χρονῳ . προς τι δε τελος | ||
| σου δυναμιν , και την χωραν ἐχω των θεων μοι δοντων , ὁσοι των μετα σου παραταξαμενων μη ἐν τῃ |
| λοχαγου τοπον ἀντιμεταλαβῃ , οἱον λοχαγουντος του αβγδε και ἑξης ἐπιστατουντος του ζηθικ και ἐφ ' ἑξης του λμνξο , | ||
| καταπολεμησαι τουτον παρεσκευαζετο . μετα δε ταυτα Θρασυδαιου του Θηρωνος ἐπιστατουντος της των Ἱμεραιων πολεως βαρυτερον του καθηκοντος , συνεβη |
| και διδωσι τῃ γῃ . τους δε βιᾳ ὑπο τινος κατεχομενους ἀπαλλασσει : και γαρ το περιεχομενον του περιεχοντος ἀπαλλασσει | ||
| βραχιονας αὐτου , τῃ δ ' ἑτερᾳ τους ποδας ῥυτηρσι κατεχομενους μακροις : ἐλαυνοντων δε των ἡνιοχων τας συνωριδας ἀπ |
| και ποιουσα ἐν αὐτοις τους μεν πρωτους , τους δε δευτερους . εἰ γαρ και ὡς ἐν παντι τῳ λογικῳ | ||
| τινες των σοφων μεγαλα δυνασθαι τους ἀνθρωπους ἐφησαν και λογισμῳ δευτερους εἰναι θεων . Ὁμηρος μεν γαρ [ Β . |
| λαμβανειν τα πτερα και τους ποδας και οὑτω παρεχειν τῳ πασχοντι κατω ἐν λουτρῳ ἐν τῃ του ψυχρου δεξαμενῃ . | ||
| ὁτι διακειμαι κατ ' ἐνεργειαν , και ἐγω ἐνεργω τῳ πασχοντι την ὑγιειαν παρα του ἰατρευοντος : το δε ἰατρευσαμην |
| αἰσθητων ἠ και ἐπι ποσον ἀπαλλαγεντων ἀντιλαμβανεσθαι , μη μεντοι δεισθαι του νου προς αὐτα τα παθη , τουτον δε | ||
| προσεχετε αὐτῳ τον νουν : ὁς δ ' ἀν δικαιων δεισθαι δοκῃ , εἰσαγγελλετε προς ἐμε , ἱνα κοινῃ βουλευομενοι |
| πολεσιν ἐκειναις . ἡμεις δε ἀν ἀπολαβωμεν το πρωτειον ἀμαχει παραδοντων αὐτο των Νικαεων , ποτερα ληψομεθα τους φορους , | ||
| και του παντελους ἀνδραποδισμου της πολεως , και της των παραδοντων σφας Λακεδαιμονιοις οὐχ Ἑλληνικης γενομενης δια Θηβαιους σφαγης , |
| Τρῳαδος προς Σιγειον . ἐνταυθα δ ' αὐτων την ἀποβασιν ποιησαμενων , εὑρεθηναι φασι παρθενον δεδεμενην παρα τον αἰγιαλον δια | ||
| διεξεπαισαντο ἐξω πως . γενομενου δε τουτου και λογον οὐδενα ποιησαμενων των πολεων περι του συμβαντος παθους ἐπαυσαντο της ἐπιμελειας |
| . Ἀττικον δε ἡμιωβολον ἑτερου ἡμιωβολου τεϲϲαρα πεμπτα . Το κερατιον ἐχει Ἀττικουϲ χαλκουϲ βʹ και χαλκου [ ἑτερου ] | ||
| , μαστιχης ⋖ Ϛʹ , σμυρνης ⋖ δʹ , μοσχου κερατιον αʹ , σκιγγου αʹ το ἀκρον της οὐρας , |
| . Ἠ παλιν πειρατεον τους ἑβδομαδικους κυκλους εἰς μθʹετηριδας καταξαντας ἀπολυειν ἀπο του ἀφετου ἀνα μιαν , και εἰς οἱον | ||
| το ἑξης ἀλλ ' ἀνωφερως , ὡς ἐπι το μεσουρανημα ἀπολυειν : και ὁπου δ ' ἀν καταληξῃ , ὁ |
| παντων κηδεται . ἠ συ δοκεις ὑπο περιεργιας λοιδορεισθαι τοις ἀπαντωσιν ; ὡς πατηρ αὐτο ποιει , ὡς ἀδελφος και | ||
| το δε ζʹ ταις κυλιξιν , το δε ηʹ τοις ἀπαντωσιν , το δε θʹ τῳ μαγειρῳ , το δε |
| γης ἐοικεν ὁ θεος χουν λαβων τον ἀνθρωποειδη τουτον ἀνδριαντα πλαττειν ἐθελησαι μετα της ἀνωτατω σπουδης , ἀλλα διακρινας ἐξ | ||
| αἰσθησις ἡ κρινουσα μετα νου ἑκαστου , ᾑ οὐδεν ἐδει πλαττειν το ὑπο του ὁλου την πλασιν ἐχον . Ἐπει |
| ἡ βατος , ” ἐμου βουληθεισα ἐπιλαβεσθαι , ἡτις παντων ἐπιλαμβανεσθαι εἰωθα . ” ὁ μυθος δηλοι , ὁτι οὑτω | ||
| ψυχη οὐν αἰτια τοιαυτην ἐχουσα φυσιν ὡστε των αἰσθητων παραρρεοντων ἐπιλαμβανεσθαι των ὁμοιων τυπων και ἐναποτιθεσθαι τῃ μνημῃ , συλλεγουσαν |
| , καταλυσαι την Ῥωμαιων ἡγεμονιαν ἐπεβαλετο εἰθ ' ἑαυτῳ τυραννιδα κατασκευαζομενος εἰτε τῳ Σαβινων ἐθνει πραττων ἀρχην και κρατος εἰτ | ||
| την διανοιαν καθολου ἐκφερεται , ὁτι πας ὁ πραττων και κατασκευαζομενος τα δι ' ὡν τινα ληψοιτο , οὑτος ἐκεινῳ |
| τε περι την Ἰλλυριδα ἡττατο ὑπο Ὀκταουιου κατα Δολοβελλα Πομπηιῳ στρατηγουντος , και στρατια Καισαρος ἀλλη περι Πλακεντιαν στασιασασα των | ||
| Μαραθωνα στρατοπεδευσαμενοι , συν οἱς και ὁ τυραννος Ἱππιας Μιλτιαδου στρατηγουντος Ἀθηναιων και Στησιλεου πολεμαρχουντος δε Καλλιμαχου και Κυναιγειρου και |
| θερμα πλειοσιν αὐλοις ἐκ πετρας ὑψηλης εἰς θαλατταν διηθειται , στενους ἐχοντα πορους , οὐ γλυκεος ὑδατος , ἀλλα πικρας | ||
| το του πελαγους , ὁτι ἐσπειρετο . τινες δε τους στενους πορθμους βοσπορους εἰρησθαι . ἠ ὁτι το παλαιον , |
| ηὐτυχει : και ἐμελλον ἐπι μειζον χωρησαντος αὐτου και ἀντιπαλα καταστησαντος των μεν στερεσθαι , τοις δ ' ἐκ του | ||
| εἰς Ἐφεσον κατεφυγον : Ἀτταλου δ ' εἰς Μυοννησον αὐτους καταστησαντος μεταξυ Τεω και Λεβεδου , πρεσβευονται Τηιοι δεομενοι Ῥωμαιων |
| , ἀλλ ' οἰομαι σφαλμα εἰναι . ἐστι και Λαμψακου πολισματιον Γαργαρον . ἐστι και ἑτερα της Ἰταλιας , και | ||
| δε και Ἀρτεμιδος ἱερον καλουμενον Ταυροπολιον ἐν τῃ νησῳ και πολισματιον Οἰνοη , και ἀλλο Δρακανον ὁμωνυμον τῃ ἀκρᾳ ἐφ |
| βαθος συναγων την φυσιν , ἀλλως τε δια τους ἐκπληξιν ὑπομειναντας , ὁ ἐμετος οὐδεν των εἰρημενων ποιων , οἱα | ||
| Φρυνιχος : περι Φρυνιχου ʃ ἐγκωμιον Φρυνιχου βουλομενων : ἀξιουντων ὑπομειναντας : ἀντι του ὑπομειναντων ἐν ὑστερῳ : καιρῳ ἠ |
| ἀπο τουτων και αἱ λοιπαι των κατα μερος δοθησονται , δειξομεν ἐφεξης προεκθεμενοι λημματιον εὐχρηστον πανυ προς την παρουσαν πραγματειαν | ||
| : και ἁμα μεν θαψομεν τους τελευτησαντας , ἁμα δε δειξομεν τοις πολεμιοις ἐνθα κρατησαι νομιζουσιν ἐνταυθα ἀλλους αὐτων κρειττους |
| το δευτερον ἐξ ἀντισπαστου και ἀμφιβραχεος : το τριτον ἐξ ἐπιτριτου τριτου διμετρον βραχυκαταληκτον : το τεταρτον διμετρον ἐκ διτροχαιου | ||
| ἐλαττονας των ἐκ της πρωτης και εἰς δυο διαιρεσεως του ἐπιτριτου λογων ἀναπαλιν ἐπι των ἡγουμενων τιθεναι τοπων , τους |
| , μηδεν των ἀλλων ζητει διενεγκειν , ἀλλ ' ἡγου κρατιστον μεν εἰναι το πρωτευειν ἐν ἁπασιν , τουτου δ | ||
| βιῳ , ἠ το μεγιστον των ἀγαθων , ἠ το κρατιστον . Ταυτα γαρ ἐστι των περι αὐτης ἐννοηματων ἁπλουστερα |
| ὁτι οὐδε ἀχρηστον παραδεχεσθαι την ἱστοριαν , ἀχρηστον γαρ οὑτως ἐπιδειξομεν την ἱστοριαν , ἐρωτησομεν , ποτερον λογῳ ἠ πειρᾳ | ||
| δε και σπουδαιος ὀνομαζεται ποιμην . ὁν δε τροπον , ἐπιδειξομεν αὐτικα : ἡ φυσις ἡμων ἑκαστῳ κτηνη συγγεγεννηκε , |
| Μαρρουκινοι και Φρεντανοι , Σαυνιτικον ἐθνος , την ὀρεινην κατεχουσιν ἐφαπτομενοι μικρα της θαλαττης . ἐστι δε τα ἐθνη ταυτα | ||
| ἀλλοις ἐπ ' ἐσθλοις τονδ ' ἀπωθουνται ψογον ὀλιγῳ ποδι ἐφαπτομενοι της γης χθων ποντου τε βενθη ἀερος τ ' |
| ἐλαχιστον : οὐτε ἀρα μεγιστον ἐστι παντων οὐτε ἐλαχιστον . Παντος κωνου σκαληνου δυναμει ἀπειρων ὀντων των δια του ἀξονος | ||
| ἐπιθυμειν , ἠ του μεν , του δε οὐ ; Παντος , ἐφη . Οὐκουν και τον φιλοσοφον σοφιας φησομεν |
| . Ἀριστον δε ἱππασιμων ὀντων τοπων και ὑπαρχοντων ἱππων ἱππεας συνειρειν , ἱνα δια τωνδε θασσον ἀγγελληται . Πεμπειν δε | ||
| προϊοντος ἀει του λογου δυναμεως ἐμπιπλασθαι μετα κουφοτητος , και συνειρειν οὑτως ὡσθ ' ἑπεσθαι μολις τους ἀκροωμενους . και |
| των κρατουντων ἀναχωρησεσιν ἐπιτιθεσθαι . δια τι οὐν των ἐτησιων πνεοντων ἀλλοι οὐ πνεουσιν ἀνεμοι ; ἠ ἐπει τα μεν | ||
| ὁδου περιεπιπτομεν πολλοις πληθεσι των εἰσρεοντων βαρβαρων , παντων φονον πνεοντων : και οὐ μικρον ἠν ἐργον λανθανειν τουτους , |
| σταγονες των τουτου λογων ἀποσταζουσαι , γλυκειας πληρουσιν ἡδονης τους ἀκροωμενους ἁπαντας : ὡστε ἐγωγε προτερον ἐπι τοις Ἡροδοτου λογοις | ||
| δε πολλα τα συναναγκαζοντα ὁρω , ἡγουμαι ῥᾳδιως πεισεσθαι τους ἀκροωμενους ὑμας , εἰ τουτων πυθοισθε μαλλον . Ὁποταν δε |
| δε ἡ δειαι και χρησιμοι , ἁμα τῳ βιῳ ἐλθουσαι παραμενουσι παντελως : δια τουτο οὐν εἰπε , συγγυμνασθεντα τῳ | ||
| ἀλλοτριαις γυναιξι μιγνυσθαι ἐν Αἰγοκερωτι και Ὑδροχοῳ και Ἰχθυσι : παραμενουσι γαρ ἀβλαβως αἱ μιξεις , μαλιστα δε και Σκορπιῳ |
| ψευδη προτασιν ἐξ ἡς συνηχθη το ψευδος , τους δε φαινομενους ψευδεις συλλογισμους , ἠγουν τους παρα το εἰδος , | ||
| και μη ἐσθιεσθαι , τους δ ' ἐν τῳ φθινοπωρῳ φαινομενους δυο ἡμεραις ἠ μιᾳ , τουτους εἰναι ἐδωδιμους . |
| ? ? [ ἐτλη ἐσαντα ἰδων ? ? [ μειναι κρατερον ] ? Μελεαγρον ? [ ἀνδρων ἡρωων , ὁποτ | ||
| τρωγειν , εἰασε Φοιβος Ἀπολλων . ὡς ἰδον Στρατοκλη , κρατερον μηστωρα φοβοιο , τριγλης ἱπποδαμοιο καρη μετα χερσιν ἐχοντα |
| αἱρουμενους των πατριων ὑπο φρονηματος , ὡς μεν ἐνιοι των διαβαλλοντων εἰποιεν ἀν , βαρβαρικου , ὡς δε ἐχει τἀληθες | ||
| φιλοσοφιαν λογων οἰκειουσθαι και ἐμοι συγγιγνεσθαι , φοβουμενος τους των διαβαλλοντων λογους , μη πῃ παραποδισθειη και Διων δη παντα |
| κωμικοι ὠτους καλουσιν . ἐν γουν τῃ θηρᾳ αὐτων ὁ ἐπιτηδειοτατος ὀρχειται στας κατα προσωπον αὐτων και τα ζῳα βλεποντα | ||
| καλουμενον Ἀουεντινονἐστι δε των ἐμπεριεχομενων ἐν τῃ Ῥωμῃ λοφων οὑτος ἐπιτηδειοτατος ἐνστρατοπεδευεσθαιπερι τε το της Ἀρτεμιδος ἱερον τιθενται τα ὁπλα |
| διακειμενοις ἀχθομεθα , τους δε τιμην μειζω της ὑπαρχουσης ἀει κτωμενους ἐπαινουμεν , και ὁτι των μεν ἀλλων , ἐφ | ||
| ἡκε μεν ὡς οὐχ ἁψομενος λογων , ὁρων δε ἀλλους κτωμενους ἐπεθυμησε του κτηματος και μερος λαβων πενθος ποιειται το |
| ἐπαιξε παρα το θαλασσοκρατειν τους Ἀθηναιους και τους νησιωτας ἐχειν ὑποτελεις φορων . Γ των συμμαχων ] ἐκφερων τους ὑπηκοους | ||
| , ὁσοι συμμαχοι , και πολεις , οὐχ ὁσαι μονον ὑποτελεις , ἀλλα και ὁσαι ἑαυτας ἐγκεχειρικεσαν ἐπι συνθηκαις ἐνορκοι |
| Τυῤῥηνικος μεσος πορθμος , ὁν και Χαρυβδιν Ὁμηρος φησιν . κελαδοντος : ἠχητικου , ἠχουντος . Διαῤῥωξ : σχισις . | ||
| ] ἡσυχου [ ἀξονος οἰμον ] . / και ποντου κελαδοντος * * / μαινομενην , ἀχαλινον , ἀν * |
| νομους τους σους , ἀθετησας δε τας σας ἐντολας , παραβας δε τα σα προσταγματα , ἀλογησας δε των χρηστων | ||
| βαρβαροις εὐ δοξαντ ' ἀν ἐχειν , σκοπεισθ ' ὁ παραβας ἡντινα δους δικην ἀξιαν ἐσται δεδωκως . Εἰ μεν |
| τους ὡς ἐφην ἀξια μυριων θανατων , οὐχ ἑνος , εἰργασμενους . ἀλλως τε τοις συγγενεσι και φιλοις του δολοφονηθεντος | ||
| παλιν ἐπι την αὑτου φιλανθρωπιαν , ἡμερουμενος προς τους ἀνημερα εἰργασμενους , και φησι : μη ἐπιδυετω ὁ ἡλιος ἀνεσκολοπισμενοις |
| ἐνθαδε ἰαμβικον ἠ τροχαϊκον εἰναι δει . το γουν οὑτος ἀστρατειας ἑαλω και κεχρηται συμφορᾳ βραχειαν μεν ἐχει συγχυσιν του | ||
| λιποταξιου τουτων εἰναι γραφας ἐν τοις αὐτοις οἱς περι της ἀστρατειας , ὀφλουσιν τε τιμωριαι ἐπεστωσαν αἱπερ και προσθεν ἐτεθησαν |
| ἐστιν ἐπιστολων , παντως αὐτῳ δηλουν εἰ τινι συμπεριενεχθειη δειπνῳ πολυτελει , τα ὁμοια κἀκεινου ἀντιπροπινοντος αὐτῳ . ἑκατερων οὐν | ||
| το δε κενον δυσποριστον , οἱ τε λιτοι χυλοι ἰσην πολυτελει διαιτῃ την ἡδονην ἐπιφερουσιν , ὁταν ἁπαν το ἀλγουν |
| δη ἠν ὁ ποιησας , ἁτε ἐν ταις τρισι ταις λεγομεναις ληξεσιν ἀρχοντα τον αὐτον τουτον θεον . ὁδοι δε | ||
| πραξεις ὁμοιαι γεγενημεναι και ἐναντιαι ταις νυν ὑφ ' ἡμων λεγομεναις . τοτε δε χρηστεον αὐτοις ἐστιν , ὁταν ἀπιστον |
| , ἡς τουτο ἐργον , τα της ψυχης ἀγαθα του κεκτημενου ποιησαι : ὁσῳ γαρ τα ὀργανα σφαλερωτερα , τοσουτῳ | ||
| παλιν ” ἀδελφον ” τον ὁμοφυλον εἰπεν ὑποσπειρων τῃ του κεκτημενου ψυχῃ δια της προσρησεως την προς τον ὑπηκοον συγγενειαν |
| σε μονον θαυμαζοντες . δια τουτο ἀν μεν τινα αἰσθῃ καταγελαστον και του παντος ἡμαρτηκοτα , τουτῳ και εὐμενης εἰ | ||
| ; ἀρα τους πνευματα ἐχοντας τουτεστι δαιμονια ; ἀλλα τουτο καταγελαστον . πνευματιας γαρ καλει τους ἐχοντας μεγαλην και πυκνην |
| μη πανυ πυρρα . ὁσοις ἀπο μακροθεν και το μελαν ἐπιτρεχει , γενναιων ἀνδρων τα ἠθη σημαινει και συνετων , | ||
| , ἀλλοτε δε ταις ξηραις ψαμμοις ἡ ἀναρροφησις και ἀναχωρησις ἐπιτρεχει , ὡς φαινεσθαι αὐτην ὑποχωρουσαν . Μεση δε ἠ |
| το σωμα θερμαινεται : και γαρ ἀπο της ταλαιπωριης τουτου θερμαινομενου και ἡ ἰκμας ἐν αὐτῳ διαχεεται , και γινεται | ||
| ἁφης δε , ὁταν μεταξυ ᾐ του θερμαινοντος τε και θερμαινομενου , και ἐπι της γευσεως , εἰ των ὑγρων |