| , ἁπερ εἰχε Φιλοκτητης εἰς την Ἑλλαδα και Νεοπτολεμον τον Ἀχιλεως υἱον ἐπει οὐκ ἀν δυνηθειεν την Ἰλιον ἀλλως ἐκπορθησαι | ||
| δε ὁθεν ἐκληθη Πελασγια εἰπον : ἡ δε περι του Ἀχιλεως πηδηματος ἱστορια τοιαυτη : χρησμος ἠν δοθεις Ἑλλησι τον |
| γουν ἠ κακοις θηραν κακα . και πως δι ' ἀστεως εἰμι Καδμειους λαθων ; ὁδους ἐρημους ἰμεν : ἐγω | ||
| παρων ἡμιν φιλος . ἐκ του δε ναιεις ἐνθαδ ' ἀστεως ἑκας ; ἐγημαμεσθ ' , ὠ ξεινε , θανασιμον |
| , οὐτε τον τοπον , ἐν ὡι συμβαινει την συνθηκην ἀναγεγραφθαι , διεσαφησεν ἡμιν οὐτε τους ἀρχοντας τους δειξαντας αὐτωι | ||
| ἡκιστα και δια τουτο χρονον τον αὐτον της φαντασιας ἀμφοτεροις ἀναγεγραφθαι . ὁ μεν οὐν ἀρχιοινοχοος οἰνοφλυγιαν , ὁ δε |
| ἐπι Κυπρον και Φοινικην και παλιν Ἀσσυριους τε και Μηδους στρατευσας , ἁπαντας , τους μεν δορατι , τους δε | ||
| τε και Λουσονες , οἱ περι τον Ἰβηρα ᾠκηνται . στρατευσας οὐν ἐπ ' αὐτους [ ὑπατος ] Φουλβιος Φλακκος |
| ὑδατων ξηραινομενων , και του πυρος καταπτησσοντος , και πασης κτισεως κλονουμενης , και των ἀορατων πνευματων τηκομενων , του | ||
| . Ἀμφισβητησεως δε πολλης οὐσης και περι του χρονου της κτισεως και περι των οἰκιστων της πολεως οὐδε αὐτος ᾠμην |
| πεσῃ , στρεψαντας δει προς τους ἐναντιους την ὑγιη την τετριμμενην ἐπισκευαζειν : προς δε τα ἀλλα συμπτωματα ἐκ τουτων | ||
| σεμιδαλιν δ ' ἑφθην ἠ των σιτανιων ἀλευρων ἠ κεγχρον τετριμμενην . ἁπαντα δε ταυτα καλως ἑψειν και πολυν χρονον |
| μαλλον των ἀρχομενων παρακμαζειν . ἀνεπιτηδειοι δε καθολου οἱ μετα σκληριας και φλεγμονης των μεσων νοσουντες ξηροι τε και δυσδιαπνευστοι | ||
| : τηξας καταχεε εἰς ἁλμην , και μαλαξας χρω προς σκληριας . Τουτο ἐπουλοι καλλιστα , ἐχει δε οὑτως : |
| ποτ ' ἐχει την της τεχνης δυναμιν . Και μαλα ἐρρωμενην , ὠ Σωκρατες , ἐν γε δη πληθους συνοδοις | ||
| , και φθειρεται : ἀλλ ' ἐαν ἐπιστησῃς αὐτῳ ψυχην ἐρρωμενην , ἀμελει της νοσου , και ὑπερφρονει του κακου |
| φλεγμ ' οὐκ ἐχων . * * * * Οὐδεις κρεως παροντος ἐσθιει θυμον , οὐδ ' οἱ δοκουντες πυθαγοριζειν | ||
| ἀρθροις φλεγμονας ἰωνται . τυρος δριμυτατος και χρονιωτατος , ἀφεψηματι κρεως ὑειου δευθεις και ἑνωθεις ἐν θυϊᾳ καλως , τους |
| , και Μυσιας και Λυκιας και Ἀρκαδιας . ἠνυσαν : παρεπλευσαν . ἠρι δε νισσομενοισιν : Ἀθως ὀρος της Θρᾳκης | ||
| την ἐπι Προκοννησου : ὁ δ ' , ἐπει ἐκεινοι παρεπλευσαν , ὑποστρεψας εἰς Ἀβυδον ἀφικετο : ἠκηκοει γαρ ὁτι |
| . : δια το προνοειν του τε σωματος και της κτησεως ἐθελοι ἀν και την πολιν εὐτυχειν ὁ τοιουτος . | ||
| λυπηθησεται κατα πολυ και δεινοις περιπλακησεται και ἀπολεσει τινα της κτησεως αὐτου και ζημιωθησεται μεγαλας ζημιας δι ' ἁς και |
| ἀφθιτον αἰει θειναι , και φυλακαις τε σεβειν θυσιαις τε χοροις τε . ἐστ ' ἀν γαρ ταδε σεμνα καθ | ||
| ' ἀλληλων πασας τιθεις συνιεναι , ἐν ἑορταις , ἐν χοροις , ἐν θυσιαισι γιγνομενος ἡγεμων : πρᾳοτητα μεν ποριζων |
| οὑτος σε μεν οὐδε δοκει ὁραν , ἐμε δε οὑτως ὀξεως [ ἀτεχνως ] και ῥᾳδιως κατειδεν ὡστε ἀσεβειας ἐγραψατο | ||
| την ἀδελφην εἰς γαμον . Οὑτος ἀνωρθωσε τα πραγματα , ὀξεως ἠδη κειμενα και πεπτωκοτα . Των τε γαρ προςοικουντων |
| ἡ ΗΘ : διαμετρος ἀρα ἐστι πασων των τομων και τεταγμενως ἐπ ' αὐτην κατηγμεναι αἱ ΑΒ , ΔΕ . | ||
| κυριως το ἀτακτως προφερειν τα ὑποπιπτοντα ῥηματα , λεγειν το τεταγμενως προφερειν τον λογον . λοιδορια μεν ἐστιν ἡ παρα |
| ὁ μουσικος ἐν Νομῳ παιδευτικῳ . φησι γουν διαφοραν τηνδε νομιστεον αἰδους και αἰσχυνης , ὁτι ἡ μεν αἰδως προς | ||
| ἀπολογια : τοσουτον της ἐν πλουτῳ διαφερουσης αἱρετωτεραν την εὐειδη νομιστεον , ὁσον ἡ μεν ἰσως ἀν εὑροι χρηματαἠδη γαρ |
| δακνωδης δ ' ὑπαρχει γευομενοις . Ἐστι δε και ἀλλος λιθος ἰσχυρος την δυναμιν ἐν τῃ Παλαιστινῃ Συριᾳ γεννωμενος , | ||
| πολυ φεγγος ἐχοντας και ἐγγισαντας τῳ ταφῳ . Ὁ δε λιθος ἐκεινος ὁ βεβλημενος ἐπι τῃ θυρᾳ ἀφ ' ἑαυτου |
| Τας δε της ψυχης πως ; Ἐπιθυμητικου , θυμοειδους , λογιστικου . Ἠ ταις διαφοραις των ἐνεργειων , αἱ γινονται | ||
| εἰη ἀν και ἡ ἑκαστου τελειοτης : του μεν δη λογιστικου μερους τελειοτης ἐστιν ἡ φρονησις , του δε θυμικου |
| ἐκ δακτυλικης διποδιας και τροχαϊκου [ και ἰαμβικης βασεως ] πενθημιμερους . το ιʹ ἐξ ἀντισπαστου πεντασημου και τροχαϊκης κατακλειδος | ||
| τῳ αʹ της στροφης . Το ζʹ ἐγκωμιολογικον ἐκ δακτυλικου πενθημιμερους και ἰαμβικου ὁμοιου , ὁ και διπενθημιμερες καλειται , |
| Θρᾳκων ἐθνος , ὡν τινες διαβαντες εἰς την Ἀσιαν Φρυγες μετωνομασθησαν : μετα δε Θεσσαλονικειαν ἐστι τα λοιπα του Θερμαιου | ||
| τετταρες , Κεκροπις Αὐτοχθων Ἀκταια Παραλια , ἐπι δε Κραναου μετωνομασθησαν Κραναϊς Ἀτθις Μεσογαια Διακρις , ἐπι δε Ἐριχθονιου Διας |
| , πολλοι δε πιοντες στερνον ἰαθησαν και το ἀναγκαιον πνευμα ἀπελαβον , των δε ποδας ἐξωρθωσε , των δε ἀλλο | ||
| ' ὁμως και ἀπολαμβανουσι τα ἀφαιρεθεντα , καθαπερ την Συμβακην ἀπελαβον παρα των Ἀρμενιων ὑπο Ῥωμαιοις γεγονοτων , και αὐτοι |
| φαμεν ἐγω ἠ οὑτος ἠ τι των συζυγων . ἠ ἀντεστραμμενως μετα ἀντωνυμιας , ἀνθυποφορας οὐσης ὀνοματικης . δια μεν | ||
| νικηθεισαν ὑπαγορευει , ταυτα δε πως ἐτι ἀντισχουσαν ἀπωθεισθαι , ἀντεστραμμενως τουτου συμβαινοντος τοις κατα φυσιν παρυφισταμενοις . Αἱ δε |
| το δε και των φιλοσοφειν προσποιουμενων πολλους πολλῳ ἐτι τουτων γελοιοτερα δραν , τουτ ' ἠδη το δεινοτατον ἐστι . | ||
| παρεσχε μοι την διατριβην , τα δε των ἰδιωτων πολυ γελοιοτερα : και γαρ αὐ κἀκεινους ἑωρων , Ἑρμοδωρον μεν |
| ἐν τοισι βραχεσιν ἐχομενα , τα δε και ὑπο χειμωνων σκληρων ἐς την χερσον ἐξωθεεσθαι , και οὑτω δη καὐτα | ||
| και νευρων και ὀστεων συγκειμενον , ἐκ μαλακων τε και σκληρων και ὑγρων και ξηρων , [ ἐκ ] των |
| τουτο ποιει , ” μελετω , “ εἰπεν , ” ἀποτυγχανειν . “ αἰτων τινακαι γαρ τουτο πρωτον ἐποιησε δια | ||
| ἀργαλεωτατῃ νοσῳ , ἐπαιρομενοι . προς γαρ τῳ του τελους ἀποτυγχανειν ἐτι μετ ' οὐ μικρας βλαβης μεγαλην αἰσχυνην ὑπομενουσιν |
| προκενωσας την κοιλιαν κλυστηρι ἐκκοπρωτικῳ , ἐπειτα ἐγχυματιζειν την μητραν τηλεως και μαλαχης ἀφεψηματι τριτον κοτυλης μετα ῥοδινου ὀλιγου . | ||
| , κλυζειν αὐτικα την κοιλιαν δι ' ἀφεψηματος ἰσχαδος , τηλεως , ἀριστολοχιας και των ὁμοιων . και εἰ μεν |
| , ὡι ἐοικεν ⌋ : ἐπει δε το κατασκευαζον [ ἀμετοχον ] ? ⌈ ⌋ ψυχρου και ὁ τοπος ⌈ | ||
| τοὐνομα . οὐδεν γαρ των εἰς λη ληγοντων θηλυκων ὀνοματων ἀμετοχον γενους του οὐδετερου , παρατελευτωντος του υ , ὀξυτονειται |
| ἰδου γε τοι τολμω μη μονον τοις ἱεροις Μωυσεως ἑρμηνευμασιν ἐντυγχανειν , ἀλλα και φιλεπιστημονως διακυπτειν εἰς ἑκαστον και ὁσα | ||
| , προς τῃ ἀνατολῃ οἰκουντες , τεσσαρσιν ὡραις πρωτοι λεγονται ἐντυγχανειν τῃ ἐκβολῃ του ἡλιου των Ἰβηρων , προς δυσμαις |
| ὁμονοουντων τινα βοηθειαν εὑρασθε ὑμεις περι μεσας νυκτας εἰς το βουλευτηριον συνελθοντες ; ἡπερ ὠνησεν ὁμολογουμενως παντα τα πραγματα και | ||
| . . . . . ἀλλ ' ἐστιν εὐστοχον τι βουλευτηριον ταὐτοματον . ἐπηρεαστικον γε τι ταὐτοματον ἐστι τῳ βιῳ |
| ἐρεις περι τουτων ? ? ? διαλεγομενον : ἐγω δε ἀναιδης ἀν ἠμην λαθραι πειρων και κλεπτομενην ἀπολαυσιν ἁρπαζων και | ||
| : κυνωπιδος , ἀναιδους : κυνειρον ἁπαλον : κυνοθρασυς , ἀναιδης : σεσημειωται το κοιλον , ἐξ οὑ και το |
| νομιζουσιν ὑπο της τυχης , ὡς παντα περιποιειν , εἰ θελησαι , δυναμενης . ἀκουσαις δ ' ἀν αἰτιωμενων αὐτην | ||
| : τας γυναικας δε αἱ τον Ὀρφεα ἀπεκτειναν ἐναπονιψασθαι οἱ θελησαι το αἱμα , καταδυναι τε ἐπι τουτῳ τον ποταμον |
| ζητησιν ἐχουσι περι του εἰ δει εἰσελθειν : διο και ἀντιστρεφουσι τον ἀγωνα : τον γαρ φευγοντα πρωτον ποιουσι λεγειν | ||
| ἐπιστημης δεκτικον και γελαστικον . ταυτα γαρ ἰσαζουσι , διοτι ἀντιστρεφουσι : εἰτε γαρ γελαστικον ζῳον , τουτο ἀνθρωπος , |
| αὐτοις περι τας κωμας , ἀριστοκρατιᾳ δ ' ἐχρωντο , ἀπηλλαγμενοι δ ' ἠσαν των βαρεων δημαγωγων , ἡδοντο τοις | ||
| και τα δεοντ ' ἐσομεθ ' ἐγνωκοτες και λογων ματαιων ἀπηλλαγμενοι : οὐ γαρ ἁττα ποτ ' ἐσται δει σκοπειν |
| εἰκασθεις . το μεν δη παραυτικα την Δημητρα ἐπι τῳ συμβαντι ἐχειν ὀργιλως , χρονῳ δε ὑστερον του τε θυμου | ||
| κατεφαγεν τα δε συνεπατησεν , αὐτον δ ' ὑπεραγανακτησαντα τῳ συμβαντι , πελεκεως τινος πλησιον ἀκονωμενου , τουτον ἁρπαξαντα , |
| ὑπο των αὐτων αἰτιων γινομενα και περι τα αὐτα χωρια συνισταμενα . ἐπιπολαια μεντοι ἡ κατασκευη αὐτων και οὐκ ἐνδιαθετος | ||
| γαστερα , παυσεις τον στροφον . Τα ἐν τῳ πνευμονι συνισταμενα παθη ὀξος δριμυ χλιανθεν και ἐγχυθεν ἰαται : ἠ |
| παντων μεν ἐν πασιν ἐνοντων , ἑκαστου δε κατα το ἐπικρατουν ἐν αὐτωι χαρακτηριζομενου . χρυσος γαρ φαινεται ἐκεινο , | ||
| , ἀλλα παντα μεν μεμικται , λεγεται δε κατα το ἐπικρατουν ἑκαστον . Ἐπει οὐδε την γην ἀνευ ὑγρου φασι |
| ἀπο της χθεσινης διαρροιας τον στομαχον ἡμων θελει τῳ ὀξει ἀνακτησασθαι . ” και μετα το πιειν αὐτους προς δυο | ||
| λοφου τους τοτε κατοικουντας Σικελους : διο δη φασκοντες πατρῳαν ἀνακτησασθαι χωραν και περι ὡν εἰς τους ἑαυτων προγονους ἐξημαρτον |
| ἀστρων συμφωνουντων ἀλληλοις των δυο συνταγματων , περι δε του Περσεως διαφορου της ἀναγραφης οὐσης , εὐλογως ὁ Ἀρατος , | ||
| Σκηπιωνα , ὁπηνικα ξυνειπετο τῳ Αἰμυλιῳ κατα του Μακεδονος στρατηγουντι Περσεως : ξυνεπραττε γαρ τἀδελφῳ και τας ταξεις καθιστα και |
| . , εἰ γνησιος . . και Νεμεαδος δε της αὐλητριδος Ὑπ . μνημονευει ἐν τῳ κατα Πατροκλεους . . | ||
| δε της Πυθιονικης Θεοπομπος φησιν ὡς Βακχιδος ἠν δουλη της αὐλητριδος , ἐκεινη δε Σινωπης της Θρᾳττης της ἐξ Αἰγινης |
| ἀλλων ὑπεροχην , και το κρατιστον κατα την προς τα κρατουμενα δυναμιν , και το ἀγαθον τε και ἐφετον και | ||
| την συστασιν χωρει τα χυματα , μη ῥᾳδιως τῃ ἐμφυτῳ κρατουμενα τε και πεττομενα θερμοτητι . Δια τα αὐτα δ |
| ἀπο της μεσουρανησεως μεχρι της ἀνατολης διαστημα τῳ ἀπο της μεσουρανησεως μεχρι της δυσεως δια την λοξοτητα του ζῳδιακου κυκλου | ||
| πλατικην παραλλαξιν δεοντως λαβῃ , ἐπι μεν της των τροπικων μεσουρανησεως ἐγγιστα την ληψιν αὐτης πεποιηται , περι μεντοι το |
| πριν ἠ Ναον ἀφικεσθαι [ γαρ ] και ἐνταυθα Δημητρα πλανωμενην : ὁσοι δε Φενεατων οἰκῳ τε και ξενιοις ἐδεξαντο | ||
| , κεντουσα βελεσι φοιταλεοις , τοις ποιουσιν ἐμε ἁπανταχου πορευεσθαι πλανωμενην . . : ἐτυμα προσθροεις ] ἐτυμως προσφωνεις . |
| την ἡμων αὐτων πολιτειαν ἐπιδειξας ταις συμμαχοις πολεσι , τουτεστι διδαξας τους συμμαχους ὡς χρη δημοκρατεισθαι , εὐνους ὑμιν αὐτους | ||
| ἀρχομενοι τε Λινον και ληγοντες καλεουσιν . ὁ μεντοι Ἡρακλεα διδαξας μουσικην ἑτερος παρα τουτον ἐστιν . . . . |
| και αὐτος ἐν τοις διθυραμβοις : ἠν ὁτε συας το Βοιωτιον ἐθνος ἐλεγον . και Κρατινος : οὑτοι δ ' | ||
| ὡς πολλαχοθεν ἡ κωμῳδια ὑποδηλοι , ἀλλα και κοφινος μετρον Βοιωτιον ἀμφω μετρουν : Στραττις γουν φησιν ἐν τῳ Κινησιᾳ |
| ἀσκωλιαζε και ἐστερημενος της κωλης και πεινων ἐνταυθα προς την αἰθριαν και τον ἡλιον διαγε . “ παρ ' ὑπονοιαν | ||
| , κοινον τι ἀπαστραπτουσι και διπλασιαν του ἐρυθηματος ἐκφαινουσι την αἰθριαν . Τα μεν δη ὑψηλα και κορυφαια του οἰκου |
| και λυπας και ὀργας την παρ ' αὐτοις δυναμιν μη ἀτιμαζειν , ἀλλ ' ἐφαπτεσθαι του νοητου λεγειν ἐξειναι , | ||
| διωθεισθαι την πατρικην ἐπιταξιν , μηδε το του Πλατωνος ἀξιωμα ἀτιμαζειν . , . . κατανωτισασθαι μηδε την του Πλουταρχου |
| , καθαπερ και τας ἀντωνυμιας και την καλουμενην παρα τοις γραμματικοις προσηγοριαν . οὐ μεντοι φαινεται τουτο λογον τινα ἐχειν | ||
| ταυτα μεν εἰρηται περι των ῥηματων της ἀπαρεμφατου παρα τοις γραμματικοις λεγομενης ἐγκλισεως , δι ' ὡν και μονων εἰωθαμεν |
| γαρ , εἰ μηδεν φαυλον ἀπηντησε , τουτο τῃ τυχῃ λογιστεον , αὐτους δε οὐ προσηκει παραβαλλεσθαι ἐκ χειμωνος εἰς | ||
| της ἀνατελλουσης μοιρας ὀντων των κακοποιων ἠ των ἀγαθοποιων ὁλον λογιστεον , κατα το ἀναλογον δε της ἀποχωρησεως ὑφαιρετεον ἑως |
| κακον τι αὐτον πεπονθοτα , ἐν γηρᾳ μετ ' εὐδαιμονιας τετελευτηκεναι . ῥᾳδιως δε και πλειονων εὐπορησομεν ἐπιχειρηματων , ἐαν | ||
| προσεστι δε τουτῳ και το μη εἰς ἁ ἐδει κεφαλαια τετελευτηκεναι την ἱστοριαν . ἐτη γαρ ἑπτα και εἰκοσιν περιειληφοτος |
| , ὡς ὑπο της εἰς [ βαθος ] [ ] παραλλαγης . το ? δε [ περι ] ? [ | ||
| αὐτων διαφορας και ἐκ της περι τας συστασεις των σωματων παραλλαγης . περι μεν οὐν τας γενεσεις , ὁτι των |
| και βουλευεται , ἡ δε φυσις ἀπο της ἀρχης ἀπροσδεης βουλευσεως . Και δει του παντος την διοικησιν και τον | ||
| , δωροξενιας δωρων , συκοφαντιας , ψευδοκλητειας , ψευδεγγραφης , βουλευσεως , ἀγραφιου , μοιχειας . εἰσαγουσι δε και δοκιμασιας |
| , αὑτη και σοφιᾳ συνοικος και οἰκειως ἀν ὑποκεοιτο . αἰσθησεως μεν οὐν και νου ἀφαιρεθεις ἀνθρωπος φυτῳ γιγνεται παραπλησιος | ||
| εἰς ἐπιστασιν δ ' ἐρχονται τουτων , και ἠ ἀπο αἰσθησεως ἠ ἀπο λογου ποδηγουνται ὡσπερ ἐξυπνιζομεναι . ἀλλ ' |
| , και τα ὀρνεα ἐρχονται ὡς ὑγροτεραν την γην . καταγελαστως δε ἐνταυθα ὁ Ἱπποκρατης ἐχρησατο , ὁτι περι σωματων | ||
| εὐδαιμον των ἡγουμενων και ἑπομενων θεων . Τινες μεν οὐν καταγελαστως εἰπον ὁτι και γαρ εὐφραινονται ἀποβλεποντες εἰς τας ἀνθρωπων |
| πλειοναϲ ὁϲον κοχλιαρια β καθ ' ἑκαϲτην ἡμεραν μετα του μελικρατου πινομενον . Ἐκ των Ἀϲκληπιαδου προϲ ἐπιληπτικουϲ . ὀξαλιδα | ||
| παχεα και φλεγματωδη : πληθος δ ' ἐξαρκει τετρωβολον μετα μελικρατου . Τα μεν οὐν κατω καθαιροντα , ὁσα ἐγω |
| μεν Σικυωνος την Ἀσωπιαν , ἀπο δε Κορινθου την Ἐφυραιαν μετονομασθηναι . Κορινθον δε οἰκουσι Κορινθιων μεν οὐδεις ἐτι των | ||
| ὁτ ' οὐπω τελειος ἐγεγενητο , ἀλλ ' ἐτι πριν μετονομασθηναι τα μετεωρα ἐφιλοσοφει , ἐπισταμενη ὁτι οὐκ ἀν δυναιτο |
| κατα σχολην τοις τοιουτοις καλλυνεσθαι προμηθουμενης , ἀλλ ' οὐ διαλεκτικης ἑτοιμοτητα και λεξιν και διανοιαν ἀποσχεδιαζουσης . τοιαυτα δε | ||
| της ἀποδεικτικης ἐν τοις Ὑστεροις ἀναλυτικοις , περι δε της διαλεκτικης ἐν τοις Τοποις . προς δε την παρουσαν χρειαν |
| ὁταν δε τελεσθῃ τα ἱερα , ὁ βασιλευς προσκαλεσας παντας παραγγελλει τα ποιητεα . ὡστε ὁρων ταυτα ἡγησαιο ἀν τους | ||
| ἀποταττει δε και τοπον ἑκαστῳ και καιρον και ταξιν και παραγγελλει , πως δει και που και ποτε ἀγωνιζεσθαι καλον |
| δακρυα οὐκ ἐστιν ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους , ἀλλα περιστατικα , μονην τῳ ἀποκηρυκτῳ την βουλησιν την κατα του | ||
| ὠ ἀνδρες Ἀθηναιοι . Τοπικα δε προοιμια Ἁρποκρατιων φησι τα περιστατικα . σκοπος δε του προοιμιου το τοιονδε παρασκευασαι τον |
| μεγιστα , ἀλλ ' ἐξοριζειν μονον μετα των τεκνων , ὑπεναντιως τοις Δερβιξι : και γαρ ἐπι μικροις οὑτοι σφαττουσι | ||
| και ὡσαυτως περιπολουντων , των δ ' ἀνομοιως τε και ὑπεναντιως διτταις περιοδοις χρωμενων , χορειας τε παντων ἐμμελεις νομοις |
| . μονη σιωπη μεταμελειαν οὐ φερει . Γυναιχ ' ὁ διδασκων γραμματ ' οὐ καλως ποιει , ἀσπιδι δε φοβερᾳ | ||
| της σης μονης . μη οὐν θαυμασῃς , εἰ παλαι διδασκων ἡμας , ὡς κἀν τοις ἀμηχανοις ἰσχυεις , ἀπαιτῃ |
| ἁμα τε ἐκεινος ἐξηλθε της πολεως κἀκ του πληθους της κονεως οἱ σκοποι την ἐξοδον τεκμηραμενοι τῳ των Σχολων δομεστικῳ | ||
| δε χρησθαι μαλλον ἀποδειξεσιν . ἡ δε σποδος ἀντι της κονεως της ἐπι τοις ἀβαξι παρεληφθη , ἐφ ' ἡς |
| ' ἰσῃ πολιτειᾳ των Συρακουσιων . Φωκεας : οἱ μεν ἐκτεταμενως ἀναγινωσκουσιν , ὡς Πρασιας , οἱ δε συνεσταλμενως . | ||
| ῥοδη δε το φυτον . σταχυς βραχεως το ἑνικον , ἐκτεταμενως το πληθυντικον . σχισται τα ὑποδηματα . σχιστας ἐνεργειν |
| . Του δε κηρυκος τα λεχθεντα παρα της Οἰνωνης θαττον ἀπαγγειλαντος ἀθυμησας ὁ Ἀλεξανδρος ἐξεπνευσεν , Οἰνωνη δε , ἐπει | ||
| εἰς τοπον καλουμενον Φλιουντα . του δε Σισυφου τῳ Ἀσωπῳ ἀπαγγειλαντος την του Διος μιξιν ὁ Ἀσωπος προς το μαθειν |
| πνευματικου : ἐκ τεταρτου τινος ἀκατονομαστου , ὁ ἠν αὐτῳ αἰσθητικον . Ἡρακλειτος την μεν του κοσμου ψυχην ἀναθυμιασιν ἐκ | ||
| ' ἀφ ' οὑ ἀν ἠι χρονου ζωιον , εὐθυς αἰσθητικον ἐστι . μετα ταυτα τοινυν οὐκ ἀν μοι δοκει |
| συμβουλευτικον εἰς τρια : τοπος το συμβουλευτηριον , προσωπον ὁ βουλευτης , τελος δε το συμφερον : του δε πανηγυρικου | ||
| πρωτος λαχων ἀποδοκιμασθῃ ἠ τελευτησῃ , ἀντ ' ἐκεινου γενηται βουλευτης ὁ ἐπιλαχων αὐτῳ . ὑποφαινεται δε ταυτα ἐν τῳ |
| Μυκηνας . τεταρτον ἀθλον ἐπεταξεν αὐτῳ τον Ἐρυμανθιον καπρον ζωντα κομιζειν : τουτο δε το θηριον ἠδικει την Ψωφιδα , | ||
| και της ἐρυγης συνεθηκε την λεξιν . ταυτα γαρ εἰωθασι κομιζειν εἰς τον πολεμον . ἐξ ὡν δυσωδης και ὁ |
| ἀγωγῃ χρησθαι , ἐτι δε φλεγμονης οὐσης μετα την διαμοτωσιν δοκιμαζειν τα καταπλασματα . κατα κροταφου δε του τραυματος γεγονοτος | ||
| ἐν Ἰχθυσι λεγων αἱρουμενους τε πραγματων ἐπιστατας ἀποδοκιμαζειν , εἰτα δοκιμαζειν παλιν . ἠν οὐν ποιωμεν ταυτα , κινδυνος λαθειν |
| λεγεις ; ἠ οἰειὁτι Γοργιας ᾐσχυνθη σοι μη προσομολογησαι τον ῥητορικον ἀνδρα μη οὐχι και τα δικαια εἰδεναι και τα | ||
| ἐκεινους εἰπον τους λογους . ἀναλογια ἀριθμητικη και γεωμετρικη . ῥητορικον . ὁ πολιτικος φιλοσοφος κρειττονως ἐπισταται τα εἰδωλα της |
| ποιητης ἐν τοις Χειρογαστορσιν ; ἐγω γαρ και τουτον εὑρισκω μνημονευοντα των μυστρων ὁταν λεγῃ : μεμβραδοπωλαις , ἀνθρακοπωλαις , | ||
| στιχους . ἐδει σε , φησιν , ὠ Βουκαιε , μνημονευοντα του θειου Λιτυερσου ἐπ ' ἐργον τον νουν ἐχειν |
| τηνικαυτα ἀνομοιοσχημονας ἐχουσα τας προτασεις δια το [ εἰς ] ἀποφατικην εἰναι την ὑπαρχουσαν , καταφατικην δε την ἐνδεχομενην , | ||
| τινες τισιν ἀντιστρεφουσι , μη ἀντιστρεφειν μεν ἑαυτῃ την καθολου ἀποφατικην ἐνδεχομενην εἰπομεν , ὑπερεθεμεθα μεντοι την αἰτιαν ἀποδωσειν , |
| οὐδαμως συμβησεται των μεν κατα τον κυκλισκον παροδων ἑκαστον των τεταρτημοριων ἰσοχρονιως διερχομενων , των δε προς τον ζῳδιακον του | ||
| , και οὑτως το μεν καθολου θεωρειν ἐκ της των τεταρτημοριων ἰδιοτητος , το δε μαλλον και ἡττον ἐπιτασεων ἠ |
| σοφως μεν εἰπεν ἐπινενοησθαι ταυτα , σοφωτερα δε εἰναι τα ἀληθεστερα . „ ὡς δε γιγνωσκοιτε τον νουν του Μιλωνος | ||
| , και νυν μετεωροι παντες εἰσιν , ὁποτερος κρατησει και ἀληθεστερα δοξει λεγειν . ὁρατε τον κινδυνον , ὡς ἐν |
| το στρατοπεδον . και σιτολογουσιν ἑτεροις ἐπιδραμοντες και τωνδε πολλους διεφθειραν Ὀππιον τε χιλιαρχον ἐπ ' αὐτοις ἀνειλον . και | ||
| δια της του τυραννου γυναικος . και τουτον μεν ἐκεινοι διεφθειραν , ἐκεινους δε Κυρινιος ἐξεπορθησε λιμῳ και τετρακισχιλιους ἀνδρας |
| οὐκ εἰπε χονδρους ἁλας . Περι δε της συνταξεως του χονδρος ἁλς , εἰτε ὁμοιοπτωτως δει συνταττειν εἰτε ἀνομοιοπτωτως , | ||
| οἱ οἰκαδ ' ἰοντι παλιν ποτιδορπιον εἰη . . . χονδρος δ ' ἡδυπροσωπος , ὁν Ἡφαιστος καμεν ἑψων Ἀττικῳ |
| τῳ σοφῳ , ὁς βαδιζει μεν ἐπι τους ἀρρωστουντας και ἀνιστησι , δεχεται δε τους παρ ' αὑτον ἰοντας ἐπι | ||
| ποιουμενος τον ἀριστον των ὑπο τον ἡλιον και σωζει και ἀνιστησι . λογων δε ἐπιθυμων μεν το σαυτου ποιεις , |
| τε και ἐλευθερουν τας Ἀθηνας , Λειψυδριον το ὑπερ Παιονιης τειχισαντες , ἐνθαυτα οἱ Ἀλκμεωνιδαι παν ἐπι τοισι Πεισιστρατιδῃσι μηχανωμενοι | ||
| Σχεδιος και Ἐπιστροφος οἱ του Ἰφιτου του Ναυβολου παιδες ᾠκησαν τειχισαντες αὐτην . των Ναυβολειων : Ναυβολου παις Ἰφιτος , |
| ἐς κορακας . ὁ δε Αἰσωπος μυθικως κολοιον μεγαν , νομισαντα τοις κοραξιν ὁμοιον εἰναι , προς αὐτους πολευθηναι : | ||
| πολλοις κεχρημενον και το δια τους τροπους εὐδοκιμειν οὐ χειρον νομισαντα του δια τους λογους . καιτοι συ πεμπειν αὐτον |
| περιεισιν , οὐκετ ' Ἀγαμεμνων ὁ Ἀτρεως οὐδε Κρεων ὁ Μενοικεως , ἀλλα Πωλος Χαρικλεους Σουνιευς ὀνομαζομενος ἠ Σατυρος Θεογειτονος | ||
| πεντε . ἐξ ἑνος οὐν τουτων κατηγεν ὁ πατηρ του Μενοικεως Κρεων : συ δ ' ἐνθαδ ' ἡμιν : |
| τους μυς , τιθυμαλον κοψας μετα ἀλφιτων και οἰνομελιτος μιξας παραθες αὐτοις : φαγοντες γαρ τυφλωθησονται . Ὁ δε Ἀνατολιος | ||
| ; Γεωργια . την δ ' ἀσπιδα ἐπιθημα τῳ φρεατι παραθες εὐθεως . ἰω Λακεδαιμον , τι ἀρα πεισει τημερα |
| την θε συλλαβην . ἡ γουν καταληξις ἡ δια του θεν οὐδεποτε το ν ἀποβαλλει : το γαρ Λεσβοθεν οὐκετι | ||
| σημασιας ὡδε ἐχει . τα παρα προθεσιν παραγομενα των εἰς θεν ληγοντων κοινῃ χρηται σημασιᾳ κατα την τοπικην ἐκφοραν , |
| παλαι ἀφιγμενην ἐπι την ἐμην εὐνην . κεκομιστο δε αὐτῃ προσκεφαλαια μαλακα και στρωματα εἰσω κατεθεντο και χαμευνιον ἡμιν εὐτρεπες | ||
| φυλλαδες , πτεριδες , ποαι , τυλεια , κνεφαλα , προσκεφαλαια ὡς Δημοσθενης και πολλοι . και ποτικρανον δ ' |
| τροφας τῳ στρατευματι παρ ' αὐτων λαβων ἐσθητας τε και τριακοσιους υἱους εἰς ὁμηρειαν ἐκ των ἐπιφανεστατων οἰκων ἐπιλεξαμενος ᾠχετο | ||
| ΟΡΩ ΑΠΟ ΤΟΥ ΚΛΕΩΝΟΣ . Ἀλλ ' οὐκ ἠγαγες τους τριακοσιους : διο ταυτης τυχειν οὐκ εἰ ἀξιος της δωρεας |
| Σπαρτης νικης γνωρισματα . Κρισαιον δε κολπον , και Κορινθιων σωφρονισμον , και καρτεριας ἐπι της ἑσπερας και καθ ' | ||
| χρησμοις : ἁτε γαρ παιδευτικος ὠν και προς νουθεσιαν και σωφρονισμον ἑτοιμοτατος των οἱων τε νουθετεισθαι και σωφρονιζεσθαι παντα της |
| ἐξεβαλλε και παλιν Νικαιαν και Μαγνησιαν ἐδιδου , προσδοκαν την καθεστωσαν νυν δεκαδαρχιαν ἐσεσθαι παρ ' αὐτοις ; ἠ τον | ||
| μοι κεφαλαιον του λογου τουτο ἐστιν , την νυν ὀρχησιν καθεστωσαν ἐπαινεσαι και δειξαι ὁσα ἐν αὑτῃ τερπνα και χρησιμα |
| αὐτοις ξυμμαχοι πολλῃ δυναμει , κατ ' ἀναγκην ἠδη του ναυτικου προσγεγενημενου , ἁμα τῳ ἠρι ὡς εἰκος παρεσεσθαι ἐμελλον | ||
| δε Μιθριδατην , συνεισφερουσα δε ἀει την ἐμπειροτατην μοιραν του ναυτικου , ὡν ἀχρι και τημερον διασωζει κοινα προς Ῥωμαιους |
| λαμπροτεραν οὐχ ὁτι Καρχηδονιοις ἀλλ ' οὐδ ' ἀλλοις τοιαυτην γεγενημενην ῥᾳδιως ἀν εὑροις περι τουτους τους χρονους , και | ||
| παρακαλων μητε την Ἑλλαδα χωλην μητε την πολιν ἑτεροζυγα περιιδειν γεγενημενην . . . , : ὁ δε ποιητης Ἰων |
| και ἑτεροις πεντε την πραξιν ἀνακοινωσαμενοι και το ἐθνος Μακεδονων ἀπεστησαν και καθ ' ἑαυτους ἠρξαν και ἐπι μεγα δυναμεως | ||
| αἰσθητων και ἀλλους παρα τα αἰσθητα , ! ! ! ἀπεστησαν του λεγειν εἰδητικους ἀριθμους και τον μαθηματικον μονον ἐποιησαν |
| αὐτου τουτου τας ἀλλας ἐλαβον δωρειας , ὁτι τους ὑβριζοντας ἐπαυσαν . Ὁτι τοινυν και κεκομισται χαριν , ὠ ἀνδρες | ||
| του κοινου μαντεως και ἐξηγητου του πατρῳου τῃ πολει θεου ἐπαυσαν μεν την προς Εὐμολπον μαχην , ἐπαυσαν δε τον |
| ἀνερχομενος ἐμε την ἀθλιαν ὀπισω καταδιωκει , και ποιει πλανασθαι νηστιν . . : ἈΛΛΩΣ : το γαρ φασμα του | ||
| δε χρη μαλιστα , ὁσον πληθος ἀν ᾐ κοχλιαριου , νηστιν ὀντα ἠ εἰς κοιτην . βλαπτει δε οὐδεν , |
| πολλ ' ἐμαθον ἐν τοισι κουρειοις ἐγω ἀτοπως καθιζων κοὐδε γιγνωσκειν δοκων . ποσου χρονου γαρ συγγεγενησαι Νικιᾳ ; οὐδ | ||
| Δει δη καθ ' ἑκαστον γε , ὡς ἐοικε , γιγνωσκειν των ποιηματων ὁτι ποτ ' ἐστιν τον μελλοντα ἐν |
| πεπερεως οὐγκιαν μιαν και ἡμισειαν , τινες και καγχρυος και ἀμμεως ἀνα οὐγκιας τρεις . Χρω δε ἐπι των κωλικων | ||
| ἀνηθου και μαραθρου και σελινου και ναρδοσταχυος και δαυκου και ἀμμεως : ἐφ ' οἱς ἠδη φανερας της ὠφελειας οὐσης |
| σχειν διαθεσιν : ἰασαμην οὐν και τουτον , ἀπορριψαι μεν κελευσας τα κωλικα βοηθηματα , τραφηναι δε χονδρῳ ἀλικος θερμῳ | ||
| ἐν αὐτῃ γιγνομενοις τῃ δικῃ . οὑτος ἠν ὁ κἀμε κελευσας εἰσαγειν , ὡς δη της Φιλουμενου γοητειας ἐν ἐμοι |
| οὑτως το της ΔΕΖΘ πυραμιδος ὑψος προς το της ΑΒΓΗ πυραμιδος ὑψος . Συμπεπληρωσθω γαρ τα ΒΗΜΛ , ΕΘΠΟ στερεα | ||
| πυραμις τῃ ΕΖΗΘ πυραμιδι , και ἐστι της μεν ΑΒΓΔ πυραμιδος ἑξαπλασιον το ΒΔΜΛ στερεον , της δε ΕΖΗΘ ἑξαπλασιον |
| ἐστιν ἀγωνιωντος τα ῥηματα και δεδοικοτος το μελλον . εἰτα θελησας εἰπειν ἡξει Φιλιππος ἐπι την πολιν οὐ φανερως αὐτο | ||
| ἐπεμπον . . . Ὁ δε Φρυξ ὁ Μιδας ἑλειν θελησας τον Σατυρον , οἰνῳ φαρματτει τα ναματα , και |
| παρα δε του εἰδοτος κἀν μαθοι , ἐρει μοι τον διδαξαντα , πως και οὑτος ἐγνω . Οὐκουν και οὑτος | ||
| ἐκκλησιαν τα πληθη . ἀπολογησαμενον δε περι των πεπραγμενων και διδαξαντα διοτι τους προαδικησαντας ἠμυνατο , τιμωριαν ἐλαττονα λαβων ὡν |
| συν , οἱ δε ἀφικομενοι κτεινουσιν αὐτον . ὁ δε Μελεαγρος διανειμας τα κρεα αὐτου τοις ἀριστευσι την κεφαλην και | ||
| ἀνδρες γενειοσυλλεκταδαι , ἰχθυν ἐσθιει ; ἠ καθαπερ ὁ Γαδαρευς Μελεαγρος ἐφη τον Ὁμηρον Συρον ὀντα κατα τα πατρια ἰχθυων |
| κατιουσα πολλακις τους Καδμειους ἡρπαζετο και αὐτῃ προὐτιθεσαν παιδιον δια τριακοστης ἡμερας , ἡ δε κατησθιε λαμβανουσα . και ἐπειδη | ||
| , δειν ᾠηθην ἀπο της νεομηνιας της σεληνης ἑως της τριακοστης , καθ ' ἑκαστην ἡμεραν σημαναι , ἀπο ποιας |
| γεγονεναι Ἑλλανικος , ὡσαυτως δε και Καλλισθενης , ἑνα μεν δραστηριον και γενναιον , ἀλλον δε μαλακον . ἐν Νινωι | ||
| λεξεων παρεχειν . κεχρηται δε και γνωμαις το νουνεχες και δραστηριον ἐπιδηλουσαις . τροπας δε ὑπελθειν , εἰ τις ἀλλος |
| . ἐστι δε ἡδυς εἰς βρωσιν και καλος . Καρκινοι ποταμιοι λειοι ποθεντες συν γαλακτι αἰγειῳ θεραπευουσιν σκορπιοπληκτους , φαλαγγιοδηκτους | ||
| μαλθακης σαρκος ποιητικοι , αἱματος γονιμοι , λαπακτικοι γαστρος : ποταμιοι δε και λιμναιοι κακοστομαχοι , παχυμερους ὑλης δραστικοι , |
| τυχας ; εἰς παις ὁδ ' ἡν μοι λοιπος , ὀφθαλμος βιου : τουτον κτανειν μελλουσιν οἱς δοκει ταδε . | ||
| φωνης και ἀληθεστατου παθους ; Τι τουτο ; ἡλιος , ὀφθαλμος λεγει : τι τουτο ; βρονται , ἀκοη λεγει |
| 〛 . μετα 〚 γαρ 〛 τας προειρημενας νησος ἐστιν ὀνομαζομενη μεν Πιτυουσσα , την δε προσηγοριαν ἐχουσα ἀπο του | ||
| νησος ἐστιν ἀπο των ἐναυλιζομενων ἐν αὐτῃ ζῳων Φωκων νησος ὀνομαζομενη : τοσουτο γαρ πληθος των θηριων τουτων ἐνδιατριβει τοις |
| ἐκεινα , ὡσπερ ὁ οἰκος εἱς λεγεται τῳ παντα τα συμπληρουντα αὐτον περιεχειν . τουτο δε διχως λεγεται : ἠ | ||
| το της ψυχης εἰδος ἀπομαξαμενης εἰς αὐτην της τεχνης τα συμπληρουντα την ψυχην : και γαρ λογισμου κατηγορειτο δηλωμα και |