νηας τε προπασας . Βοιωτων μεν Πηνελεως και Ληϊτος ἠρχον Ἀρκεσιλαος τε Προθοηνωρ τε Κλονιος τε , οἱ θ ' | ||
φαινεσθαι παντων ὀνοματων : Βοιωτων μεν Πηνελεως και Ληιτος ἠρχον Ἀρκεσιλαος τε Προθοηνωρ τε Κλονιος τε , οἱ θ ' |
Κανταβριος , περιγρα - φεται οὑτως . Μετα το Νεριον ἀκρωτηριον ἑτερον ἀκρωτηριον , ἐφ ' οὑ Σηστιου βωμοι , | ||
Τροιζηνος . Χαλκιδικης : Χαλκις πολις Εὐβοιας . Σουνιον : ἀκρωτηριον της Ἀττικης . νησοιο . . . Παρθενιης : |
κεφαλαιωδη και περι των Ῥωμαιων των κατασχοντων αὐτην και κατεσκευασμενων ὁρμητηριον προς την συμπασαν ἡγεμονιαν , προσειληφθω και ταυτα , | ||
των ἐν Ἰωνιᾳ : λειπει ἡ ἀπο . ὁρμωμενοι : ὁρμητηριον ἐχοντες . ἐλπιδα δ ' εἰναι : ἐφασκε δηλονοτι |
κλινομενη και τρεπομενη , διο και κλισις ὠνομασται , ἠ περιττοσυλλαβως γινεται ἠ ἰσοσυλλαβως : εἰ μεν οὐν περιττοσυλλαβως , | ||
ἐπι της γενικης : ἐπειδη δε το ἡδυς και βοτρυς περιττοσυλλαβως , ὡς ἐφαμεν , φανερα σοι ἡ τουτων κλισις |
. οὑτω χρη παντα τινα μητε ἐπιδρομον την γνωμην μητε ἀπιστως ἐχειν ἐς τα σπανιωτερα , ἐπει τοι και ἐγω | ||
και διακινδυνευειν πολιορκουμενους τους την κορυφην κατεχοντας των Ῥωμαιων : ἀπιστως δε τους Καρχηδονιους ἀντεχειν , των τε πολεμιων πανταχοθεν |
, του ἀδελφου Σενωνος προτερου την κεφαλην ἀποκοψας , ὁν καισαρα χειροτονησας ἐπεστησε ταις Γαλλιαις , ὁτε ἀντεξηγε Κωνσταντιῳ την | ||
Οἱ βαρβαροι δε ἀδειας δραξαμενοι ἐκυκλουν ἀδεως τους περι τον καισαρα : το δε περι αὐτον βαρβαρον μεχρι μεν τινος |
τε και ἱκανως : ὡστε τα πρωτεια της ἰατρικης εὐκλειας ἀπενεγκασθαι των καθ ' ἑαυτον ἰατρων , παραβαλλεσθαι δε ἠδη | ||
τα πρωτ ' ἐσεσθαι : ἀντι του : τα πρωτεια ἀπενεγκασθαι και βασιλευσειν κατα την Κορινθιαν ἁμα τοις ἐκ Γλαυκης |
προαιρησονται συμβουλευειν μη ὀρθως . εἰ δ ' αὐ ταὐτα συμβουλευουσι , τι δει παντας αὐτους συμβουλευειν ; εἱς γαρ | ||
φυτευειν . ἀλλοι δε ἀπο τεταρταιας αὐτης ἑως ὀκτωκαιδεκατης φυτευειν συμβουλευουσι . τινες ταις προσεληνοις μοναις , τουτεστι ταις πρωταις |
καταρρυτον εἰναι , και Ὀφιουσσα . Ἀριστοτελης ἐν τῳ περι θαυμασιων ἀκουσματων φησιν ὁτι ἐν Τηνῳ τῃ νησῳ φασιν εἰναι | ||
, ὁ την ἡμεραν οὐ βλεπει , ὡς Ἀριστοτελης περι θαυμασιων , τους δε Λωτοφαγους καθευδειν ἑξαμηνον . Γερμη , |
δη τοσουτων εἰναι μοναδων τους δυο πρωτους ἀριθμους , οἱπερ διπλασιοι ἐσονται των λοιπων δυο , ὀντων δηλονοτι και αὐτων | ||
μεν γαρ των διπλασιων , παντες μεν οἱ κατα πλατος διπλασιοι , οἱ δε διαγωνιοι τριπλασιοι , οἱ δε ὑποκατω |
ἐπιφοραν φησι την καταφοραν , οἱ δε καταφορικοι των λογων σφοδροτητος οἰκειοι . [ , ] τι γαρ δηποτε , | ||
ἐμβαλοντα . ἐμβεβληκοτα ] ἐπαγαγοντα . θΞ ἐμβεβληκοτα ] μετα σφοδροτητος . Ξ εἰ και δικαιως προς τον πολεμον ὡρμησας |
των ἀκναπτων ἱματιων κροκυδα . οὑτως Φιλοξενος ἐν τῳ Περι μονοσυλλαβων ῥηματων . . , : ναμα : παρα το | ||
, χωρητικος ὠν των ἐγγραφομενων . Φιλοξενος ἐν τῳ Περι μονοσυλλαβων ῥηματων . . . . . . χαρτης , |
τον χρυσον , αἱ δε δη Πραξιτελειοι χειρες ζωτικα διολου κατεσκευαζον τα τεχνηματα . ἀλσος ἠν και Διο - νυσος | ||
τα ἐν ἐρημιᾳ μηχανηματα , ἑφθον τῃ ῥυμῃ το ᾠον κατεσκευαζον . . , Οὐκ ἐπαναλωσαμεν τῳ πολεμῳ χρονον , |
φαυλως ἐχειν δοκει περι θεων , οὐ δια τοιαυτης ἀπολογιας θεραπευσομεν ; Ταξις δε μοι γενησεται των λογων ἡ των | ||
και τοις καρποις γινομενων την μεν χειρουργιαν ἀπαγορευειν χρη . θεραπευσομεν δ ' αὐτο κατα τροπους δισσους : ἠ γαρ |
την ἀνθυπατον ἀρχην κατα τον τριτον ἐνιαυτον της ὀγδοηκοστης και τεταρτης ὀλυμπιαδος ἀρχοντος Ἀθηνησι Διφιλου . μετασχοντες δ ' αὐτης | ||
συμμετρου ἑαυτῃ [ μηκει ] , και ἡ τριτη της τεταρτης μειζον δυνησεται τῳ ἀπο συμμετρου ἑαυτῃ [ μηκει ] |
οἱσι μεν ἀν ὁ πονος ἀρξηται τῃ πρωτῃ ἡμερᾳ , τεταρταιοι μαλιστα πιεζουνται και πεμπταιοι , ἐς δε την ἑβδομην | ||
και παλιν δυο ἀμφημερινοι και τρεις ἀμφημερινοι : και δυο τεταρταιοι και τρεις τεταρταιοι : ἑτερογενεις δε , οἱ ἀπο |
, ἐκστασιν ἡμιν ἐνεποιει και φρικην . Πλην ὁτι τοις λογισμοις θατερου τουτων παλαιοντες , οὑτω τας ἐφεξης ἡμερας διετελουμεν | ||
. και ταυτα μεν περι τουτων . τοις δε ὀρθοις λογισμοις ἐξ ἀναγκης ἑπεται και περι των δοκουντων ἀτακτως κατα |
ἀπο τυχης : μακαριζω : ἀντι του : ἀξιους κρινω θαυμαζεσθαι : ἀντι του ἐχοντας : ἐπιλεκτοις ἐκκριτοις : την | ||
μαντικης δε εἰς ἐξουσιαν παριουσης , λογων δε εἰς το θαυμαζεσθαι , Ῥωμαιων δε εἰς το θαρρειν , βαρβαρων δε |
τοις πολλοις ἑτερον συνδιῃρημενον : οὐκ ἀρα μετεχεται , οὐδε μεταδιδωσι τι ἑαυτου τοις ἐφ ' ἑαυτου , οὐδε πας | ||
ὁμωνυμος φωνη δυναται εἰναι , καθο ἡ ὁμωνυμος οὐ φωνη μεταδιδωσι πραγματος : εἰ οὐν μεταδιδωσι το ὀν πραγματος , |
ἁμα και χαιρει . Κινδυνευει . Τι δ ' ὁταν ἀνελπιστως ἐχῃ κενουμενος τευξεσθαι πληρωσεως ; ἀρ ' οὐ τοτε | ||
της ὡρας συγκλειουσης παντες μεν ἀπεγινωσκον , ὁ δε Φιντιας ἀνελπιστως ἐπι της ἐσχατης του χρονου ῥοπης δρομαιος ἠλθε , |
ἡμεις δ ' ὑπερ ἡμων αὐτων λεγοντες και το σον θεραπευομεν . μαλλον δε της μεν σης ἀπολογιας και ἡμεις | ||
ἐχειν οἰκειοτερον : ἐπει και του σωματος ἀει το καμνον θεραπευομεν και πλειονα ποιουμεθα προνοιαν ποδων ἠ ὀφθαλμων , ὁταν |
, ἀνδρες φιλοσοφοι . . : και ἐστι μεν της Κυλληνης το ὑψος ἐλασσον σταδιων ιεʹ , ὡς Δικαιαρχος ἀναμεμετρηκως | ||
θεωρουσι την των νεφων συστασιν . Και ἐστι μεν της Κυλληνης το ὑψος ἐλασσον σταδιων ιε , ὡς Δικαιαρχος ἀναμεμετρηκως |
ἀλλα και ἑτερος υἱος ἐγενετο Ὀρνυτιων , ἐπι δε αὐτῳ Θερσανδρος τε και Ἀλμος . Ὀρνυτιωνος δε ἠν Φωκος , | ||
τον προτερον της ψυχης ἀπηλειψε . ” ταυτα ἀκουσας ὁ Θερσανδρος ἠγερθη . λογος γαρ ἐλπιδος εἰς το τυχειν ἐρωτος |
δευτεραν ἠ τριτην ἡμεραν . κατα των ἀνθρακων ἐπιρριπτεον κεφαλικας κηρωτας ἀνιεμενας , καλη τε ἡ τε δια βοτανων και | ||
μετα τας ἐμβροχας παραλαμβανομενων των ἀκοπων , ὡς παραλαμβανεται μετα κηρωτας και μαλαγματα . διαφοραι δε των ἀκοπων τρεις , |
. μετα δε το ἁλωναι κακουργουντα Ξενοτιμον ὑπηρετην ἐν τοις κυαμοις , οὑτως ἡ των φυλλων χρησις ἐπε - νοηθη | ||
των ἀρτιων ἠ και περιττων . ταὐτον δε τουτο και κυαμοις ἠ καρυοις ἠ ἀμυγδαλαις , οἱ δε και ἀργυριῳ |
ῥυπωντες ἐν τοις βαλανειοις χρωνται , ῥυπτικην ἐχοντι δυναμιν και διαφορητικην . ὁ δ ' ἀφρος του λιτρου της αὐτης | ||
ἐκβαλλει . Ἠριγερων ἐπιμικτον ἐχει δυναμιν ψυκτικην τε και μετριωϲ διαφορητικην . Ἠρυγγιον θερμαινει μεν οὐ καταφανωϲ , ξηροτητοϲ δε |
ἐγκαθισμασι τε χρησθαι δι ' ἀφεψηματος τηλεως , λινοσπερματος , γληχωνος , ἀρτεμισιας , σικυου ἀγριου ῥιζης και φυλλων , | ||
ἀψινθιου , πεντανευρου , χαμαιδρυος , πρασιου , καλαμινθης , γληχωνος , ὀριγανου , θυμου , θριθακος , εὐφορβιου , |
κυκλου περιφερειας δυο εὐθειαι ἐφαπτομεναι συμπιπτωσιν , ἡ ἀπο της συμπτωσεως ἀγομενη διαμετρος διχα τεμει την τας ἁφας ἐπιζευγνυουσαν εὐθειαν | ||
προσεισιν : ἐκ γαρ της [ δια ] των τοπων συμπτωσεως προδηλα κρινειν των γενομενων τα πραγματα . και το |
ῥωμῃ γενναιας φυσεως και θεων ἀγχισπορου ἐν ταις ἐξηγησεσιν ἠν θαυμασιος . , . . ἀμηχανον ποθῳ τε ἀμηχανῳ της | ||
παμφαγον δοκιμαστηριον των ἁμαρτωλων . και ὁ μεν ἀνηρ ὁ θαυμασιος ὁ καθημενος ἐπι του θρονου , αὐτος ἐκρινεν και |
τρεις οὐ ποιει συμβεβηκοτα ἡ Πλατωνικη ὑπογραφη , την δε τεταρτην , τουτ ' ἐστι την δευτεραν και μερος , | ||
, την νεαν και προσφατον κληδονα , οἱτινες φυλασσοντες την τεταρτην φυλακην προκαθημεθα : λυσον βλεφαρων : ἀντι του : |
; ἐνθες ποτ ' , ὠ ταν , κἀποβαιν ' ἐρρωμενως ἐς την Λακωνικην ἁνυσας . ἀδικεις γε με εἰς | ||
ποιουνται , ὁ μεν ἐπιτιμων ὁτι οὐκ ἀντεχονται των πραγματων ἐρρωμενως και ἀξιων χρησθαι ταις των θεων εὐνοιαις , ὁ |
, τα τε σιτια πορρωθεν ὠνουμενοι και καταφρονουντες δη του Λυσανδρου , ὁτι οὐκ ἀντανηγεν , ἀποπλεοντας τοὐμπαλιν παρ ' | ||
ὡς ἀπαντησομενος τοις πολεμιοις . καταμαθων δ ' ὑπο των Λυσανδρου φιλων καταστασιαζομενος , οὐ μονον ἀπροθυμως ὑπηρετουντων , ἀλλα |
παισι προ της πορφυρας την περιπορφυρον : και οὐ παλαια μνημονευσομεν , ἀλλα σχεδον χθες και πρωην , ὁ μεν | ||
εὑρησεις και προς ἐμπυϊκους ποιειν δυναμενας . ἀλλα και ἐνταυθα μνημονευσομεν των κυριως προς ἐμπυϊκους ἁρμοζοντων βοηθηματων . προτερον τας |
τα δε ἀδικα , ἐχεις εἰπειν ὁποτερα τα δικαια και ὁποτερα τα ἀδικα ; Ἐμοι μεν τοινυν δοκει ἐν μεν | ||
ἀττα ζητητεα πλην ὀνοματων , ἁ ἡμιν ἐμφανιει ἀνευ ὀνοματων ὁποτερα τουτων ἐστι τἀληθη , δειξαντα δηλον ὁτι την ἀληθειαν |
δε δωδεκα ὑποδιπλασιος , μειζων δε ὁ ὑπεπιτριτος λογος του ἡμισεως . το ΑΒ ἀρα προς το Δ μειζονα λογον | ||
βοταναις , βρεχε ὁλην νυκτα : ἑωθεν δε ἑψησας ἑως ἡμισεως και διηθησας , ἐπιβαλλε μελιτος καλου το ἀρκουν και |
ταυτα του πατρος , ὁ ἐστι του κατηγορου , τον συλλογισμον ἐπαγοντος , και ὡς μηδεν διαφερουσι λεγοντος , οὐ | ||
εὑρισκεται το προς τι ἀπο του ἰσου , σιωπωμεν τον συλλογισμον , εἰ μη ἀρα δυναμεθα αὐτον μεθοδῳ τινι εἰσαγαγειν |
ὑπνον πεσων . βουληι θιγω σου κἀνακουφισω δεμας ; λαβου λαβου δητ ' , ἐκ δ ' ὀμορξον ἀθλιου στοματος | ||
κλιτικην ἐκτασιν συστειλας το ἰδιον προστακτικον ποιει , ἐλαβομην ἐλαβου λαβου , ἐπραθομην ἐπραθου πραθου : ταυτα δε παραλογως Ἀττικοι |
τον ὁριζοντα . τουτων δ ' ἑκατερον ἐν ἑκαστῳ των ἐκλειπτικων χρονων πλειστην ἀν και ἀπεριληπτον παρασχοι περι τας μετα | ||
μειζων ἡ κατα πλατος μηνιαια παροδος γινηται της ὑπο των ἐκλειπτικων ὁρων του ἡλιου περιεχομενης , κἀν ἀδιαφορως ταις τε |
γαρ και Ἀρχιγενης πολλακις ἑνα ζωντα ἀνετεμον , ἱνα κοσμικην ποιησωσι την ὠφελειαν . και Πλατων ἐν πολιτειαις παρακελευεται , | ||
προς ἀναγκαιας χρειας τους πολεμιους , ἐξαιφνης ἐξορμησασαι ἐξ ἐναντιου ποιησωσι την εἰρεσιαν , ὡς ἀν της διωξεως των πολεμιων |
λελαληκατε ἀληθως κατα του θεραποντος μου Ιωβ : διο ἀνασταντες ποιησατε αὐτον ὑπερ ὑμων ἀναφερειν θυσιας , ὁπως ἀφαιρεθῃ ὑμων | ||
ἐν ὑμιν ἐστι τουτ ' ὀρθως διαγνωναι , ὁ και ποιησατε . Δεησεται δ ' ὑμων οὑτος μεν ὑπερ μητρος |
ἠν φυσει φλεγματωδης ᾐ : κνεωρου ποσον τριψας , διειναι μελικρητου κοτυλῃ αἰγινητικῃ , τουτεῳ κλυσαι : ἠν δε χολωδης | ||
ἠν οὐν φλεγματωδεα ᾐ , κνηστρου ὁσον ποσιν διιεναι ξυν μελικρητου κοτυλῃ , και κλυσαι . Καθαρτικον μαλθακον ὑδωρ ἀγει |
πολλαπλασιεπιμοριον και το πολλαπλα - σιεπιμερες , νυν ἐξ ἑτερου θαυμαστου προσταγματος δεικνυσι την ταξιν , ἀναφαινονται οὐν εὐτακτως τα | ||
ἐπειδαν ἐκγραψῃ . Και περι της ἀνωθεν προς ἡμας του θαυμαστου Θαλασσιου φιλιας και περι των πονων , οὑς ὑπεμεινεν |
προς δε ταυτην ἀντεπεσεν ἀντιθεσις ἀπο του δυνατου κεφαλαιου ἀλλα δεδοικαμεν βασιλεα . ταυτην ἐλυσεν ὁμογενως ἐκ του αὐτου κεφαλαιου | ||
μη τι συμβῃ τοιουτον οἱον και ἐπι των προγονων , δεδοικαμεν , οἱς ἐν τῳ θεατρῳ συγκαθημενοις ἐφειστηκεσαν οἱ τοξοται |
ποιων τῃ αὐτοθι δηλονοτι οἰκησει τον Ἀλφειον τον ποταμον τον πλατεως ῥεοντα , και ὁ τιμων ἀπο κοινου , το | ||
: του γαρ ἐκ κεφαλης ὁλκου μεχρις ὀμφαλου ἁδρου και πλατεως ὀντος , εἰκος ἐστιν ἐχειν και τας φολιδας πλατειας |
ἐπ ' ἀκρῳ τε και τῳ προς την γην : ἀπορουντι δε μοι προφανηναι τον τροφεα Ζωσιμον ἱππον ἐχοντα ἐν | ||
βιασθεις : ἀπαραι δε βουλομενον καταπνεοντες ἐναντιοι ἀνεμοι διεκωλυον . ἀπορουντι δε αὐτῳ ὑπερ των ἐνεστωτων , οἱ μαντεις ἐφασαν |
περιοδον , λυμαινεται γουν την τε συμμετριαν αὐτης και την εὐφωνιαν . νυν μεν γαρ δυσι περιλαμβανομενη κωλοις συμμετρος ἐστι | ||
ἐτυχεν . Ἀμφοτεραις μεντοι ἐπακολουθει το ν ἀποβαλλειν δι ' εὐφωνιαν , ἀλλα σφι δοσαν , ἐτι γαρ σφισι κυδος |
ἑν , εἰ ἀρα χρεια : οὑτω γαρ ἰσχυρον και ὠφελιμωτατον προς τα δριμεα και ῥυπαρα ῥευματα , ὡστε πολλους | ||
, και πως ἐνδεχεται βελτιον ποιησαι . πολυ δ ' ὠφελιμωτατον και το προσταττειν τοις νεοις γραφειν εἰς τινα προβληματα |
ὁμοιως κειμενου του ἐπικυκλου κατα το ἐλαχιστον δε ἀποστημα της σεληνης ὁπερ ἀποδεδεικται τοιουτων λγ λγ , οἱου ἐστιν ἡ | ||
και πεντηκοντακις καταμετρειται ὁ κυκλος οὑτος ὑπο της διαμετρου της σεληνης , δις δε και ἡμισακις ὁ της σκιας κατα |
, ὡς δει θεοσεβειαν ἀσκειν . αὑτη δε οὐκ ἀν παραγενοιτο , εἰ μη τις ἀφομοιωσειε τῳ θεραπευομενῳ το θεραπευον | ||
ἐκαιε , και την ἐντελη πολιτειαν ἐλεγεν ἀποδωσειν , εἰ παραγενοιτο ἐκ Παρθυαιων Ἀντωνιος : πειθεσθαι γαρ κἀκεινον ἐθελειν ἀποθεσθαι |
σφετερον δεμας εὐρυστερνος Οὐρανος ὠμηστηρος ὑπαι παλαμῃσι Κρονοιο δῃωθεις εἱλιξεν ἀπειρεσιην ἐπι γαιαν αἰθερος ἐκ διης πεσεειν οὐδαςδε μενοινων , | ||
γαρ μιν δεσμος περιβαλλεται ” ἠπειροιο , ἀλλ ' ἐς ἀπειρεσιην κεχυται : το μιν οὐτι „ μιαινει . ” |
τῃ χωρᾳ . των μεν αὐτοφυων , ἀηρ τε οὑτος ἐξαιρετος του πολλου και λιμενες τοσουτοι , ὡν εἱς ἑκαστος | ||
ἁπαντας , το δ ' ἀληθες , των ἀνδρων τουτων ἐξαιρετος . οἱ μεν γαρ τους ἀλλους ἐπαινειν σπουδαζοντες , |
, οὐδ ' εὐθυτενης , ἀλλα συνεχεσι και παραλληλοις ὑπεροχαις ἀκρωτηριων ἀγνυμενος , παρ ' ὁ και διναι συνεχεις και | ||
τηρητης και παντος του σωματος φυλαξ . των δ ' ἀκρωτηριων ἡ μεν δεξια τους δακτυλους ἐκτεταμενους ἐχουσα σημαινει βιου |
ἀλητον , και ποιησαι ἀρτισκον , και ὀπτησαι ἐπι πυρος μαλθακου : και ἠν μεν κατακαυθῃ , ἀῤῥεν κυει : | ||
μερη Ϛ . την κολοφωνιαν ἁμα τῳ ἐλαιῳ ἐπι πυρος μαλθακου πρᾳως ἑψησας , ἐπειτα ἐπενδασαμενος τον κηρον , τακεντος |
ὁσιοτητος διττος τροπος : ἠ γαρ περι την ἐκφοραν των τετελευτηκοτων αἱ τιμαι γινονται ἠ περι τα νομιζομενα κατα τα | ||
φυσει . φυλαξαμενος οὐν γυμνοις ὀνομασι καλεσαι γονεις ἐπι παιδων τετελευτηκοτων κληρονομιαν , ὑπερ του μη δοκειν ἀπευκτην ὠφελειαν προσνεμων |
ἀναξ , Ἀτρεως φιλος παις , τησδ ' ἐρωτ ' ἐξαιρετον μαιναδος ὑπεστη : και πενης μεν εἰμ ' ἐγω | ||
φωσι το ὑγιαζειν κοινον ἰατρου τε και οὐκ ἰατρου καθεστηκος ἐξαιρετον γινεσθαι του τεχνιτου , ἐπειδαν ἰατρικως ἀποτελεσθῃ , τοτε |
ὁ μεν Νεστωρ ἁπαντα και λεγει και πραττει της εὐχης ἐπαξιως : ὁ δε γενναιος Ἀχιλλευς , ὁ την μελιαν | ||
πρωτος ἐκτισας τῳ ἀνδρι τα χαριστηρια ; ἀρετην δε ἀμειβεσθαι ἐπαξιως μονης βασιλειας και φιλοσοφιας ἐστιν . ἐλευθερα γαρ παρα |
καχαλω καγχαλω . παρα το ἐν χαλασματι εἰναι την ψυχην χαιρουσαν , εἰ γε το ἐναντιον ἐν τῃ λυπῃ συνεσταλται | ||
με παρα το εἰωθος και τῳ προσωπῳ και τοις ὀφθαλμοις χαιρουσαν ὠ Γλυκεριον ἠροντο , τι σοι τηλικουτον γεγονεν ἀγαθον |
δ ' ἀπεριοριστον , ὀλιγα των ὁσα μεγαληγοριας ἀποτελεστικα του πιστωσασθαι το προκειμενον ἑνεκα και δη διεξιμεν . ἀποδειξιν ὁ | ||
τις ὑπολαβοι , οὐδε δια της εἰς ἀδυνατον δειξεως δυνατον πιστωσασθαι , ὁτι προς ἑαυτην ἀντιστρεφει ἡ του καθολου ἐνδεχομενου |
ἐξαψαι τας ὁρμας ἀνεχαιτισαν αὐτων : οὑ γενομενου , ἐδοκει ἀποχρωσαν φυλακην ἐγγιστα των τειχων της πολεως καταλειφθηναι , μη | ||
και ἀστεϊσμων . , . . ἐνεβη ἐνεβη δε ναυν ἀποχρωσαν τοις ἑταιροις . εἰς Ἀθηνας και Προκλον ἀπαιρει ἐτι |
, μελλειν ξυλῳ μικρου δειν ἀποθανεισθαι . οὑτος ὁ ὀνειρος διδαξει σε ζητειν τι και περας των ἐνδεχομενων ἀποβαινειν . | ||
Σωκρατες , τους ἀδικουντας τι ποτε δυναται , αὐτο σε διδαξει ὁτι οἱ γε ἀνθρωποι ἡγουνται παρασκευαστον εἰναι ἀρετην . |
λογου Θαλη ἀνακεισθω . Εὐβουλοτατος ἠς ἡμεων , μεταναστας ἐκ Σαμου ἐς Κροτωνα ἐνθαδε εἰρηνεες . οἱ δε Αἰακεος παιδες | ||
φασιν παρειναι τῃ ἐπιβουλῃ . Φερεκυδην γαρ προ της ἐκ Σαμου ἀπαρσεως τελευτησαι . των δ ' ἑταιρων ἀθροους μεν |
διαθεσθαι περι της ἀνθρωπου . και γαρ , ὡς πυνθανομαι Συρακουσιων , πασαν τε την ἀλλην ἀρετην , προς δε | ||
Δημοσθενην δε και Νικιαν ἀποθανειν Τιμαιος οὐ φησιν ὑπο των Συρακουσιων καταλευσθεντας , ὡς Φιλιστος ἐγραψε και Θουκυδιδης , ἀλλ |
μαρτυρουντων συγγενης ἐσται ὁ πεισας και φανησεται ἐλευθερος ὠν . ὡροσκοπουντος Ταυρου ἠ Διδυμων ἠ Καρκινου ἠ Λεοντος ἠ Παρθενου | ||
ταχιον τρεπεσθαι , οὑτως και την των ἀρρενικων ἀπο του ὡροσκοπουντος δια το ἀπηλιωτικωτερον : και οἱ μεν ὁμοιως παρ |
, εἰπων δε το ζῳῳ εἰναι ἐσημανε καθ ' ὁ χαρακτηριζεται , τουτ ' ἐστι το εἰδος : το γαρ | ||
τῳ θεῳ , δηλον ἐντευθεν : οἱς γαρ το θειον χαρακτηριζεται , τουτοις και ὁ τελειος φιλοσοφος χαρακτηριζεται : και |
ἐνεργειᾳ εἰναι . Ἀρα οὐν ἀποβλητος ἐστι παντελως ὁ των Περιπατητικων λογος ; φαμεν οὐν οὐδαμως : τριττων γαρ ὀντων | ||
Περιπατητικοι μαλιστα τουτο το μερος ἐξηκριβωσαντο . το δε των Περιπατητικων ὀνομα ἐκ τοιαυτης γεγονεν αἰτιας . φασιν ὁτι ὁ |
γαρ ἀν οὑτος τι παθῃ , ταχεως ὑμεις ἑτερον Φιλιππον ποιησετε , ἀνπερ οὑτω προσεχητε τοις πραγμασι τον νουν : | ||
πολλα ὁμολογησητε ἐν τῳ παροντι και σφοδρα , οὐδεν πλεον ποιησετε . Ταυτα μεν τοινυν προθυμησομεθα , ἐφη , οὑτω |
νοησον τον γεννηθεντα τοτε . ὡροσκοπων ὁ Ἡλιος , Μηνη μεσουρανουσα , χωρις γαρ των κακοποιων , τους γεννηθεντας νοει | ||
τους ἀμφοτερους ὀφθαλμους σινωματα διδουσιν . ὁ Ἡλιος ὡροσκοπων , μεσουρανουσα Μηνη , Κρονος ἀναφερομενος , Ἀρης δε κακοδαιμων , |
τῳ Περι Ἰουδαιων συγγραμματι πρωτον μεν ἀμφιβαλλειν , εἰ του ἱστορικου ἐστι το συγγραμμα , δευτερον δε λεγειν , ὁτι | ||
ἀναγκη γαρ ἀπο του παραδειγματος ἠ του μυθικου ἠ του ἱστορικου μεταβαινοντα εἰς το ἰδιον πραγμα το αὐτο λεγειν πολλακις |
Ἐλυμνιατης . Ἐλυρος , πολις Κρητης , ὡς Ξενιων ἐν Κρητικοις . ὁ πολιτης Ἐλυριος . Ἐλωρος , πολις Σικελιας | ||
ἐναντια ἡγησαμενον ἀνεθεσαν οἱ Αἰτωλοι . ἐστι δε ἐν τοις Κρητικοις ὀρεσι και κατ ' ἐμε ἐτι Ἐλυρος πολις : |
εἰπων δε την τοιαυτην δειξιν λογικην εἰναι ἀλλ ' οὐκ ἀποδεικτικην ἑξης προτιθεται ζητησαι , εἰ ὁλως ἐνδεχεται , πως | ||
χειρας ποδας κεφαλην φλεβας σαρκας ὀστα . προς δε την ἀποδεικτικην ἐναντιως ἐχει ἡ ἀναλυτικη , ὁτι ἡ μεν ἀποδεικτικη |
ἐστι τοις εἰρημενοις και τουτο : ὁς κεν ἐμης γε χοινικος ἁπτηται : λεγει γαρ τα ἐμπεριεχομενα τῃ χοινικι . | ||
πυρ μαχαιρᾳ μη σκαλευειν , ζυγον μη ὑπερβαινειν , ἐπι χοινικος μη καθιζειν , καρδιην μη ἐσθιειν , φορτιον συγκαθαιρειν |
των δυο εε εἰς η τρηρος , μετα του α στερητικου ἀτρηρος και τροπῃ του α εἰς ο ὀτρηρος . | ||
: παρα το χω , το χεω , μετα του στερητικου α ἀχος , το μη διαχεομενον . . . |
. 〛 φευ φευ : Ἐστι μεν και σχετλιαστικον και θαυμαστικον , νυν δε θαυμαστικον . 〚 περιπετεσθε : Ἀντι | ||
ὁμοιον καταληκτικον . οἱον το ] προαναφωνησις . οἱον ] θαυμαστικον , δεινον , μεγα τι , χαλεπον . ἐραν |
δη τοι ἐπειτα θεοι φρενας ὠλεσαν αὐτοι . δουναι . διαλεκτικως . τελευτωντες . ἐλεγχομενοι . ἡ ῥητορικη ἐκεινη . | ||
ζητησεως , των τε θεολογικως περι αὐτων ζητουντων των τε διαλεκτικως , φησιν ὁτι οὐ θεολογικωτερον περι αὐτων ζητω , |
τουτῳ και το Α ὑπαρχει παντι οἱον τῳ Γ , συλλογιστικος οὑτος ὁ λογος . ἐαν δε οὑτως εἰπω , | ||
γε πως ἐξει το πραγμα ; ὁ δε κατα συστολην συλλογιστικος : ἀλλα μην ἡμερα ἐστιν , φως ἀρα ἐστιν |
: ὁταν δε ἡμιεφθος γενηται , ἐπιβαλλε κηρον , εἰτα ῥητινην , εἰτα τον λιβανον λειοτατον , και ἑψε ἑως | ||
, τουτῳ περιπλυνας , εἰσω ἀπωθεειν , εἰτα μελι και ῥητινην μιξας ἐγχειν : και κατακεισθω ὑπτιη και ἀνω τους |
] πεποηκεν ? ? ? ? | δε νεοις ἀργοις ὠφελιμους | και [ τας ] ἐπιτομας των ? [ | ||
και το μη τους αὐτους λογους οἰηθηναι τοις τε πολλοις ὠφελιμους εἰναι και τοις φιλοσοφοις , ὡσπερ οὐδε φαρμακα οὐδε |
, προς Ἱμεραιους καταψευσομαι σου , κἀν ἐτι παραστῃ . χαλεπωτερον δε σοι οἰμαι και τουθ ' , ὁπερ προπεμπειν | ||
, ἀλλα χαλεπωτερον γε ἐκεινου και ποικιλωτερον : πως δε χαλεπωτερον και ποσαχως συμβαινει και πως προς αὐτο ἐνστατεον , |
ἐκ των ὑποκειμενων ταις ἑξεσι λαμβανεται . ἐστι δε οὑτω συλλογισασθαι το προκειμενον : του φρονιμου μαλιστα ἐργον φαμεν το | ||
τις ἀνατεταλκος , δυνατον ἐστιν ἀκριβως την ὡραν της νυκτος συλλογισασθαι κατα τον προειρημενον τροπον . εἰ μεν γαρ ἑκαστον |
τας αὐξησεις ἀφαιρειν μεν τι ταυτης , προστιθεναι δε της διαφορητικης : ὁταν δ ' εἰς την οἰκειαν ἀκμην ὁ | ||
κινναμωμου διπλασιον αὐτο βαλλουσιν : λεπτυντικης τε γαρ ἐστι και διαφορητικης , εἰ ποθειη , δυναμεως . Βρεττανικης τα φυλλα |
μεν οὐδε ἐκεινον οἰμαι λεγων πεποιηκεναι τουτο : και τους λογισμους ἐκθησομεθα δι ' οὑς οὐκ ἀν ἐπραξεν : εἰ | ||
ἐγωγε . και των περι ἀστρονομιαν τε και ἁρμονιας και λογισμους ; προθυμουμαι γε δη . και γαρ ἐγω , |
, παντας δε ἐφοβησεν , ἐφυλαξε δε την στασιν και τεθνεως : ὁ δε σος υἱος ὡδε την ἐπινοιαν ἐκαρπωσατο | ||
γαρ της ὁ τεθνεως ἀνθρωπος ἐστι καταφασεως ἀποφασις το ὁ τεθνεως ἀνθρωπος οὐκ ἐστι και της ὁ τεθνεως νεκρος ἐστι |
ἠ τα μη προσηκονθ ' ὁραν και κεκωφωσθαι μαλλον ἠ βλαβερων ἀκουειν λογων και ἐκτετμησθαι γλωτταν ὑπερ του μηδεν των | ||
' ἡς πειθονται ταχεως ] ἐπινενοηκεν , ὡς ἀπαλλαξομεθα των βλαβερων , ἐπελευσομεθα δε ἐπι τα παντως ὠφελειν πεφυκοτα . |
των ὁσιων χρηματων , ἠ τον τουτους πειρωμενον σῳζειν μη τιμωρησασθαι ; και τι κωλυσει ἁπαντας εἰναι πονηρους , ὠ | ||
ὁτι καλον , ὑπηκοον ἐχειν υἱον , ὁτι δικαιον αὐτον τιμωρησασθαι , ὁτι συμφερει , ἱνα ὠσιν οἱ παιδες πειθηνιοι |
, ὁτι χολωδεες ; και τινες φασιν ὁτι ναι : χολωδεις γαρ εἰσιν , ὡς δηλοι το κουφον και μετεωρον | ||
' οὐρα διεξερχονται ταχεως οὐτε συναπαγουσιν ἑαυτοις οὐτε συνεκκενουσι τους χολωδεις χυμους . ἑν οὐν αὐτοις μονον ἀγαθον ὑπαρχει το |
δη ἀλλο Ἀρκαδικον οὐτε τι παρελυε του κοινου δογματος και συνελεγοντο ἐς την Μεγαλην πολιν σπουδῃ : Λυκαιαται δε και | ||
γαρ ταγματων ὀντων ἑκαστου ταγματος οἱ πεσοντες εἰς ἰδιαν πυρκαϊαν συνελεγοντο : εἰπεν ἐν ταις Θηβαις ὁ υἱος του Ταλαου |
ἀποδειξιν και ἀλλον διδαξειν , οὐκ αὐτικα , οἰμαι , πιστευσομεν αὐτῳ , ἀλλα τινα ζητησομεν τον κριναι δυναμενον , | ||
μεταχειριζεσθαι δωσομεν : και ὡν νηφοντων κατεγνωκαμεν , τουτοις μεθυουσι πιστευσομεν ; Και μην οὐδ ' ὁ καιρος παιδευοντων , |
δητ ' ἐγνωκας ὡς οὐδεν λεγεις ; και των θεατων ὁποτεροι πλειους σκοπει . και δη σκοπω . τι δηθ | ||
ἐκεινοις οὐ ξυμμαχησειν και σφισι προσιεναι και οὐ διαμελλησειν περισκοπουντας ὁποτεροι κρατησουσιν . ναυσταθμον δε ἐπανα - χωρησαντας και ἐφορμηθεντας |
ὁταν ἡ διαστασις των μοιρων της τε ὡροσκοπουσης και της μεσουρανουσης ἐλαττων ᾐ των Ϙ μοιρων , ἡ διαστασις της | ||
” . ταυτης γαρ „ ὑψι μαλα „ φερομενης και μεσουρανουσης , οὐχ ὁ Τοξοτης ἀνατελλει , ἀλλ ' ὁ |
ἱδρυσαντο ἱερον Ἀχαιας Δημητρος . οὐτως εὑρον ἐν Ὑπομνηματι εἰς Ἀριστοφανην . Ἀρης , παρα την ἀραν , την βλαβην | ||
ὠ Διομηδη , ὁ Ἀριστοφανης του Ἀριστοφανους τῳ Ἀριστοφανει τον Ἀριστοφανην ὠ Ἀριστοφανη : ἐπι δε των ἐπιθετων οὐτε εἰς |
θυσιαστηριον : μελι μεν ἰσως , ἐπειδηπερ ἡ συναγωγος αὐτου μελιττα ζῳον ἐστιν οὐ καθαρον , ἐκ σηψεως και φθορας | ||
Ῥεᾳ . ἐνθεν : Ἀπο των ἐμων ποιηματων ὡσπερ ἡ μελιττα ἀπεβοσκετο . Φρυνιχος ἀμβροσιων : Φρυνιχος τραγῳδιας ποιητης , |
. περι δε τουτους τους χρονους Ἀθηναιοι την ἐκ των τετρακοσιων ὀλιγαρχιαν κατελυσαν και το συστημα της πολιτειας ἐκ των | ||
πολεμιων ὑπερ τους πεντακοσιους , ἐζωγρησαν δε οὐκ ἐλαττους των τετρακοσιων . ὀλιγαις δ ' ὑστερον ἡμεραις γενομενης μαχης περι |
προσφερεστατους αὐτῃ μελλοντα οἰσειν τοπον ἀνδρας , τουτον ἐκλεξαμενη πρωτον κατῳκισεν . ᾠκειτε δη οὐν νομοις τε τοιουτοις χρωμενοι και | ||
, ὁτι ὁ Ἡρακλης ἐκβαλων ἐκειθεν τους λῃστας φιλοξενους τινας κατῳκισεν . Στενου γινομενου τουτου του Ποντου εἰκος ὁρασθαι τας |
κεν τοι φαρμακον εἰη : ἠμος κοκκυξ κοκκυζει δρυος ἐν πεταλοισι το πρωτον , τερπει δε βροτους ἐπ ' ἀπειρονα | ||
ὁμοια ταις καλουμεναις καλχαις , ὡν Ἀλκμαν μεμνηται : ῥαδιναν πεταλοισι καλχαν . των δε ῥοδων κατα Θεοφραστον διαφοραι πολλαι |
συλλογισμων : οἱ μεν γαρ εἰσιν ἀποδεικτικοι , οἱ δε διαλεκτικοι , οἱ δε σοφιστικοι . και ἀποδεικτικοι μεν εἰσιν | ||
φερει αὐτων ἡ πραγματεια καρπον . οἱ δε ταυτα δεινοι διαλεκτικοι : οὐ γαρ μη δυνωνται λαβειν τε και ἀποδεξασθαι |
των ναυτων και ταις ὑπηρεσιαις και τἀλλα σημειοις και κατασκευαις πολυτελεσι χρησαμενων , και ἐς τα μακροτατα προθυμηθεντος ἑνος ἑκαστου | ||
αὐτος δε ἐπιλεξαμενος τετρακοσιους Περσων τους μεγιστους , ἐσθησι τε πολυτελεσι και χρυσῳ κεκοσμημενους ἱππων τε και τοξων παρασκευῃ , |
ἐν Θηβαις : τῳ Ἀπολλωνι τῳ Ἰσμηνιῳ παιδα οἰκου τε δοκιμου και αὐτον εὐ μεν εἰδους , εὐ δε ἐχοντα | ||
ὡσπερ τους ἀργυρογνωμονας ἐξεταζειν ἐδει , ὁποτερος αὐτων γνωριστικος του δοκιμου και μη . Τον μεν προ του δοκιμου το |
δια των σκιοθηρικων δεικνυται . Το δε του ὁλου κυκλου πεντεκαιδεκατον πεμπτον ἐγγιστα της διαμετρου γινεται . Ἀν τοινυν ἐπιπεδον | ||
ἐστιν αὐ συν εἰκαδι , Ὑδροχοου τεσσαρα λαμπρομοιρια , Το πεντεκαιδεκατον αὐ συν εἰκαδι , Των Ἰχθυων δε δωδεκα συν |
ὁτε ἠκουσε του Μεμνονος ὁ σεβαστος Ἀδριανος . Μεμνονα πυνθανομαν Αἰγυπτιον , ἀλιω αὐγαι αἰθομενον , φωνην Θηβαικω ' πυ | ||
” και ὁ μεν ἀπηλθεν : ἐγω δε προς τον Αἰγυπτιον εἰσελθων τυπτων τε αὐτον πυξ κατα των προσωπων και |
ὀρθοτης , οὐ μεντοι γε ὀρθη οὑτως , ὁτι οὐκ ὠφελιμος , και παραδειγμα τιθησι τον ἀκρατη και τον φαυλον | ||
και καυσωδεις και σφυγμοι ἐπῃρμενοι και ἀτακτοι : τουτοις οὐν ὠφελιμος ἐσται ἡ του αἱματος ἀφαιρεσις . ἐαν δε ἀγαθοποιος |
ἀκηρατον εἰναι και παντος κακου ἀχραντον . δει γαρ τοις ποιητικην μετιουσιν αἰδους μεμοιρασθαι παντως : διο και τας Μουσας | ||
την δ ' ἁπλως οὐδ ' εἰναι τεχνην , την ποιητικην , ἀλλ ' ἐπιπνοιαν ἐκ Μουσων , ὁς δ |