φιλαργυρον και ἀδικον και προδοτην και το περας ἀφρονα . Ἀμελει πολλους τοιουτους ἐστιν ἰδειν . Πως οὐν οὑτοι προεχουσιν | ||
τοις ἐθνεσι τοις τῃ καθ ' ἡμας παροικουσι θαλαττῃ . Ἀμελει της μεν Εὐρωπης το Τυρρηνικον πελαγος ἀτελως περιεπλευσε , |
τον Λαϊον ὑπο του υἱεος ἀναιρεθεντα και τον Οἰδιπουν ταυτα ποιησαντα και παθοντα τυφλον ἀλασθαι , και προτερον ἀλλου βασιλεως | ||
, ἀλλ ' ὑπεχωρει . ὡς δε τουτ ' εἰδον ποιησαντα αὐτον οἱ Ἀρμενιοι , διεδιδρασκον ἠδη ἑκαστος ἐπι τα |
το ὑπερ γης και ὑπο γης δοκουν ἡμισφαιριον , τεσσαρας οἰκουμενας εἰναι φασιν , ὡν μιαν μεν ἐχειν ἡμας τους | ||
συμφεροντος , ἐξειλοντο μεν αὐτας τας Ἀθηνας ἐχομενας ἠδη και οἰκουμενας ὑπο Περσων , ἐρρυσαντο δε την Ἑλλαδα ὑποβρυχιον φερομενην |
Ἀττηλας περι των φυγαδων χαλεπαινοι : ἐδει γαρ ἠ παντας ἀπολαβειν ἠ πρεσβεις ἐκ της μεγιστης ἐξουσιας ἀφικεσθαι προς αὐτον | ||
ἀποστειλαι πρεσβειαν πρωτον ὡς τους πολεμιους τας τε γυναικας ἀξιωσουσαν ἀπολαβειν και δικας ὑπερ αὐτων αἰτησουσαν της ἁρπαγης , ἱνα |
δια του Ο μικρου , οἱον τετυφοτος : τουτων οὐν μαχομενων ἀπεκοπη ἡ ἀμφιβαλλομενη συλλαβη και γεγονε τετυμμαι και ἐτετυμμην | ||
προς Ἀρχωνα . και τα μεν πληθη των ἀπο - μαχομενων κατ ' ἰσχυν των χωριων ἐκρατειτο : ὡς δ |
ἁ ἐκεινοι προσταττουσιν ; εἰ δε μη , πολυ καλλιον μαχομενοις ἀποθνῃσκειν ἠ φανερως ἡμων αὐτων θανατον καταψηφισασθαι . ἡγουμαι | ||
τα ἐγγυς των ποδων αὐτου , ἠ μεθ ' ἡμεραν μαχομενοις , ἡνικα και τα πορρω τις ὁρᾳ . . |
, ὁ δειται τινος θεραπειας , ὡστε μη χαλεπως αὐτο προσδεξασθαι τον ἀκροατην , και προθεραπευωμεν αὐτον , ὡς ἐχει | ||
ταυτην την χρειαν , ἀλλ ' ὑπο των βασιλεων συνηναγκασθαι προσδεξασθαι την τοιαυτην λειτουργιαν . καθολου γαρ δια την συνεχειαν |
θηλυκῳ τυχῃ ἡ Σεληνη , ἀνδρασι μεν γενομενοις οὐκ ἀγαθην ἀποτελει φασιν , γυναιξι δε ὁμογενεσιν ὑποστασις : και ἐπι | ||
του ἑνος ζῳου ἐκεινου ἀνεμποδιστον και κατα φυσιν ἐχουσαν ζωην ἀποτελει , ἐπειπερ οὐχ οἱον τε ἠν ἑκαστα οὑτως ἐχειν |
γεγραμμενον χρωμασιν . Ἐντευθεν δε φιλος νομιζομενος του μεν Δαφνιδος ἠμελει κατ ' ὀλιγον , τῃ Χλοῃ δε ἀνα πασαν | ||
ἐθυε , και εἰ τις ἀλλος θεων ἀνεφαινετο , οὐδενος ἠμελει . Ἐπει δε καλως ταυτα εἰχεν , εὐθυς τους |
δε ὡστε δια της ἀποδειξεως συμπεραινεσθαι , ἀλλ ' ὡς λαμβανεσθαι μεν μεσον το αἰτιον ἐν τῃ του δια τι | ||
αὐτου δη τουτο κρατῃ το ἐξ ἀφαιρεσεως αὐτα των αἰσθητων λαμβανεσθαι . συμπλεκεται δε πρωτοις τοις μη χωριζουσιν αὐτα των |
, ἁς διετελουν θυοντες μεχρι των νεωτερων καιρων . οὐ παραλειπτεον δ ' ἡμιν περι των παρα τοις Τενεδιοις μυθολογουμενων | ||
ἐνδεχομενην περιποιουντας ἀσφαλειαν . Ἀναγκαιως και τοδε προστεταξεται . Οὐ παραλειπτεον δε οἰμαιὠ Θωμασιεοὐδε το φαυλον ἐκεινο , ὁ ἐπιταττομενον |
κατασταιη το συμπτωμα , προς τα συνηθη κατ ' ὀλιγον ἐπαναγειν τον ἀνθρωπον : εἰ δε και κατα την ἑξης | ||
δεοντος ἡρμοττε . καιρος δ ' ἐπι την ἀπολειπομενην διηγησιν ἐπαναγειν . ὡς γαρ δη τα περι τον ἀπαχθεντα ἐπι |
ἐπιχειρειν συλαν , τινες μεν των Ἑλληνων εἰς τας πατριδας ἐπανηλθον , οἱ δε ἐπερωτησαντες την Πυθιαν ἐλαβον χρησμον οὑτως | ||
ἠπειγοντο , οὐχ ἑλομενοι πολεμον ματαιον ὑπερ ἀνδρων τεθνηκοτων , ἐπανηλθον , ἐς το ἑαυτων καταγωγιον . τελει μεν δη |
διακεχωρισμενως και ἠραιωμενως , ἀποκεχωρισμενως , κεχωρισμενα . Διαθρωσκουσιν : ἐκπιπτουσιν , ἐξερχονται , διεξερχονται , και ἀποθρωσκουσι , διερχονται | ||
λογος ἐστιν , ἐκπιπτουσιν τελειως , ἐπει ἀλλως γε οὐκ ἐκπιπτουσιν : ὁμοιως [ ] δε και ταυτα ὁτε μεν |
ἀσεβησας πολλακις , τιμωριαν δε μηδαμως ὑποσχων ἡττον ἀν φυλαξαιτο πλημμελειν ἀγνοιᾳ της ἐκ θεων ἐπιουσης τοις ἁμαρτανουσι δικης : | ||
; „ ὁ λογος δηλοι , ὁτι και πονηρα φυσις πλημμελειν προαιρουμενη , κἀν μη μετ ' εὐλογου προσχηματος δυνηθῃ |
βασιλεια , αὐτου καταγηρασκειν ἐδει ἠ ἀλλῃ πη ἀποχωρησαι , ἐπανελθειν δε ὁθεν ὡρμησεν οὐκ ἐνομιζετο , ὡσπερ τον λεοντα | ||
ταις ναυσιν , ἐπειδαν παραλλαξωσι μικρον , νυκτος παλιν συντονως ἐπανελθειν . Ἀγαθοκλης ἐξαπατηθεις ἐπεμψε μεν ἐν Συρακουσαις τους διαφυλαξοντας |
του βιβλιου , εἰσι μεν και ἑτεροι λογοι παρα τον ἀποφαντικον ὁ δε ἀποφαντικος της νυν θεωριας , δια τουτο | ||
ἡκιστα δοξης φροντιζων : των δε λογικων εἰδη δυο , ἀποφαντικον και ἀποκριτικον : του δε ἀποφαντικου αἱ μεν εἰσι |
ἐπιτελεσθηναι συνεβη . προειρημενων δη τουτων ἑν ἐτι λειπεται και ἀναγκαιοτατον , την ἡλικιαν αὐτου διορισαι , ἱνα και περι | ||
ἡμιση αὐτου συντιθεμενα διπλασιον γινεται του ἐξ ἀρχης : ὡστε ἀναγκαιοτατον ἀπο β τριτων ἀρχεσθαι , εἰτα β πεμπτων , |
των ἐν τῳ ζητηματι ἀντιληψεων μη δυνηται καθ ' ἑαυτην ἐπιδεξασθαι κατηγοριαν , συντεθεισα δε το ἐγκλημα βεβαιον ἀπεργαζηται , | ||
δυναμιν , ὡς ἐν τῳ κηρῳ ὁ Ἑρμης ἐπιτηδειοτητα ἐχοντι ἐπιδεξασθαι τους χαρακτηρας , και ὁ ἐν τῳ χαλκῳ ἀνδριας |
ἀντιστρεψαι ὀν ἐπι μερους ἀποφατικον ἐνδεχομενον : ἀντιστρεφει δε το ἀποφατικον ἐνδεχομενον ὁμοιως τῳ καταφατικῳ . ὁ οὐκεθ ' οἱον | ||
οὐδε ἀποφατικον ἐνδεχομενον συναγεται , δηλον ἐξ ὡν το ἀναγκαιον ἀποφατικον δια των ὁρων συνηγαγομεν : τουτο γαρ ἀναιρετικον ἐστι |
οὐ μεγαν : ἐτι γαρ αὐτου σωζεται το ἀρχαιον ἰχνος ἐλαττονας ἠ πεντε ποδων και δεκα τας μειζους πλευρας ἐχον | ||
ὁ μεν Διονυσιος μυριους και τρισχιλιους , ὁ δε Ἱερωνυμος ἐλαττονας των τετρακισχιλιων . . . , : Ἐκ τουτου |
ἀπεριττως ῥηθεν του μεν εἰποντος ἀποφθεγμα γινεται , του δε ἀκουσαντος ἀπομνημονευμα . Ὁτι φιλει ἡ μεν ἀσθενεια και ταπεινοτης | ||
Σεμιραμις , ἀπο Σελευκου του Νικατορος Λυσιμαχῳ πολεμουντος , και ἀκουσαντος ὁτι θυγατηρ αὐτῳ γεγονε , την πολιν ἐκαλεσε Θυγατειρα |
' ὁτι καθ ' ὁσον μουσικη δυναται ὠφελειν οὐδ ' ἀκουσαντες ὁλως : οἱ δε παλιν ὡς οὐδεν , ἀλλα | ||
του προς αὐτους ἡτις ἐσται κρατιστη μαθησεσθε . ἐκεινοι τοινυν ἀκουσαντες , ὁτι σεσαλευται και νοσει το πατριον ἡμων πολιτευμα |
συνισταμεναι μεν αἱ δυο ὑπαλληλοι , ἐμψυχον αἰσθητικον , ἀψυχον ἀναισθητον , και μια διαγωνιος ἐμψυχον ἀναισθητον . οὐ συνιστανται | ||
' ἐνισχυειν ἑκαστωι , το δ ' εἰς μακρα διανενεμημενον ἀναισθητον εἰναι . σημειον δ ' ὡς οὐκ εἰσι φυσει |
φιλοκαλος ὠν ἐζωπυρει την του παιδος φυσιν ἐξαιρετοις και περιτταις ἐπιμελειαις , ἱνα μη ἐντυφηται μονον , ἀλλα και θαττον | ||
και τοις εἰς τον πολεμον ἀσκημασι και ταις του πλουτου ἐπιμελειαις , ταυτα παντα ἀγαστα μοι δοκει εἰναι . και |
μεν σοφιαν περι το εἰδικον , ἀλλας δε περι το ποιητικον και το τελικον . και ταυτα μεν ὁ Ἀριστοτελης | ||
δε ὁτι και ἐν ταις ἀρχαις ταις πρωτισταις ἐστι και ποιητικον αἰτιον , ἐστι δε και τελικον . ὁτι μεν |
νυκτος οὑτος τους ἀπαντωντας ποιει γυμνους ἁπαντας . εἰτ ' ἐπαν τις ἐκδυθῃ , τηρει ἑωθεν εὐθυς ἐν τοις ἰχθυσιν | ||
και ἐπιπροσθησομεν τῳ πρωτῳ . ἐν δε τοις ὀλιγαναφοροις ζῳδιοις ἐπαν εὑρωμεν πολυχρονιους γενεσεις , τον πρωτον ἠ τον τριτον |
πολεμος ἐγερθησεται , τῳ μερει τουτῳ λεγω , ἐν δυναμει στρατευμασιν κατα των πολεμιων : οἱ των Ῥωμαιων ἀρχηγοι και | ||
τουτῳ δε ὁ Ναρσης τῃ Ῥαβεννῃ ἐπιστας και τοις ἐνταυθα στρατευμασιν ὁμιλησας και παντα ἐν δεοντι καταστησαμενος ἐς Ἀριμινον ἐχωρει |
το σωμα αἰκιζεται . Και αὐτον ὁ Παρσωνδης , μεγαλαις ἐλπισιν ἐπαρας , ἀναπειθει παρα τον Ἀρταιον εἰς Μηδους ἀποδραναι | ||
ἀρραβωνα την τεχνην του ζην , ἀει πεινωμεν ἐπι ταις ἐλπισιν , ἐξον τε μικρον διαπορηθηναι χρονον , τον βιον |
: ἐνθεν και το ἀμησατο παρα τῳ Ποιητῃ ἐπι του θεριζειν , παρα το ὁμου ἐπισπαν . Ἀσκελες το σκιῤῥον | ||
τοινυν δει φευγειν την σκιαν και τον ἑωθινον ὑπνον και θεριζειν μαλλον ἐν ὁσῳ δροσος ἐστι περι τους ἀσταχυας : |
ἀλλοτριων πραγματων μεθεξουσι και τα λοιπα περιεργοι ἐννοηματικοι ἐσονται εἰς ἀφελειαν τον τροπον ἐμφαινοντες . Κρονος Ἀρης και Ἡλιος βιαιων | ||
μεν ἀφελει λογῳ ἐναντιαι πως εἰναι δοκουσι καιτοι ὑπο την ἀφελειαν τελουσαι δεινοτητι δε μαλλον εἰσιν οἰκειαι : τας γουν |
ἐμελλεν ἐπι Γερμανους διαβησεσθαι : ἁμα γαρ τῳ την ἀρχην παραλαβειν εὐθεως πολεμικων ἐργων ἠρξατο , και δια σωματος μεγεθος | ||
γαρ ἐκ παιωνων ἀκριβως , ἀλλα παιωνικον τι ἐστι . παραλαβειν μεντοι τον παιωνα εἰς τους λογους , ἐπειδη μικτος |
ᾡ οἱ φυλακες εὐτρεπιζονται , ἐν τουτῳ περι των πυλων ἐπιμελητεον ὁπως καλως κλειωνται : και γαρ περι τας βαλανους | ||
ὁ Σιμωνιδης : Ἀλλ ' ὁπως μεν οὐ παντων τουτων ἐπιμελητεον , ὠ Ἱερων , οὐ λεγω . ἐπιμελειαι μεντοι |
οἱς ἀν δεῃ προσβαλλειν . Ὁταν δε κατακρουῃ , κατωθεν ἑλκεσθαι : το γαρ αἱμα φανερον εἰναι δει των χειρουργουμενων | ||
σωματι του Πελοπος . ὁρα οὐν εἰ σοι λιαν ἀδεες ἑλκεσθαι με . ταυτην μεν οὐν την παιδιαν ἱλεως οἰδ |
. βελτιον δε ἰσως ἠν μηδε εἰ λεγει την ἀρχην προσποιεισθαι . τον οἰκετην πολλακις ἀνειμενον και παιζοντα ὁ δεσποτης | ||
ἁ μη ἐχει τις και μειζω ἠ ἁ ἐχει τις προσποιεισθαι ἐχειν ἑαυτον του ἁ ἐχει ἐλαττουν ἠ ἀρνεισθαι μη |
Δι ' , ἐφη , ῥᾳον ἠ εἰ σοι δεοι διδασκειν ὡς τα κακα των ἀγαθων ἀμεινω και λυσιτελεστερα ἐστι | ||
το ἐν ταις των ἀποκρινομενων ῥησεσι των προειποντων τας τεχνας διδασκειν . λεγει τοινυν ὁ Ἀχιλλευς Μη μοι συγχει θυμον |
σκηψεις οἱας δοκειν εἰναι εὐλογους , και το μεν πρωτον παραγραφεσθαι , εἰτα ὑπομνυσθαι νοσον ἠ ἀποδημιαν , και τελευτωντας | ||
χρηστα τῃ μνημῃ σημειουσθαι , τα δε φαυλα τῃ ληθη παραγραφεσθαι . ἐπειθ ' ὁταν και πανταπασιν ὁ θυμος προσιστηται |
και δι ' ἐκεινο , ὁτι οἱ μεν ἀναξιον τινα τιμησαντες εὐηθειας τινα δοξαν ἐχοιεν ἀν , οἱ δε τους | ||
ἀν αὐ ἐκ τουτων τις ὑποχρυσος ἠ ὑπαργυρος φυῃ , τιμησαντες ἀναξουσι τους μεν εἰς φυλακην , τους δε εἰς |
Ποντικης θαλασσης , ὑφ ' ἑν ἐκμισθουσι και Ἰλλυρικον τελος προσαγορευουσιν . ὁπως δε αὐτους ὑπηγαγοντο Ῥωμαιοι , ὡμολογησα μεν | ||
ἐρρινων και ἀνακογχυλιασμων και μασηματων , ἁπερ ἑνι περιλαμβανοντες ὀνοματι προσαγορευουσιν ἀποφλεγματιζοντα , και τας δυναμεις δ ' αὐτων ἀποφλεγματικας |
ἐμπρακτοι γαρ και θρασεις οἱ τοιουτοι : ὁμως και οὑτως ἐπικινδυνος . ἐν δε τῃ ἐπαναφορᾳ του ὡροσκοπου , εἰ | ||
μηʹ Ἑρμου ἑκτος , Κρονου ιϚʹ , χαλεπος λιαν και ἐπικινδυνος . μθʹ Ἀρεως ἑβδομος , ἐπικινδυνος , ἠ αἰφνιδιος |
και τιμαις προετρεποντο τας προγεγενημενας ἀνδραγαθιας ἐν τοις μελλουσιν ἀγωσιν ὑπερβαλλεσθαι : τοις τε συμμαχοις ἐπιεικεστερον προσεφεροντο , και ταις | ||
μειρακιον κατ ' ὀλιγον ἐθηραθη και οὑτως ἐγενετο φιλοπονος ὡς ὑπερβαλλεσθαι τους ἀλλους και αὐτον διαδεξασθαι την σχολην , ἀρξαμενον |
καλον . ἐν Σκορπιῳ το ὁδοιπορειν και εἰς τα ἰδια ἐπανιεναι συμφορον . ἀναρμοστον δε ἐν Τοξοτῃ , ἐπανελθειν δε | ||
αὐτων ξυνεληφθησαν , ἀποπεμπει τουτους παρα τους ἀλλους , ἐντειλαμενος ἐπανιεναι θαρρουντας : εἰναι γαρ αὐτοις την τε πολιν οἰκειν |
ὁλου ἀν αὐτου καθοσον δυναται μεταλαμβανοι . Δει οὐν τα μεταλαμβανοντα αὐτου οὑτως ἐχειν αὐτου , ὡς οὐ μετελαβε , | ||
κοινωνιαν προαγαγειν , και συνδησαι συμμετρως τα μετεχομενα τε και μεταλαμβανοντα προς ἀλληλα . Τοσουτον οὐν ἀφεστηκε του δια παθους |
, ὁτ ' ἠλθεν αὐτῳ συμμαχησων , ἰδιωτης ἐγενετο , ἀποσταντος ἐκεινου της συμμαχιας . το δε σκωμμα τουτ ' | ||
καταληξις μετα του προκειμενου τονου και το ς ἀναδεχεται : ἀποσταντος δε του τονου ἠν ἐνδεκτον συναποστηναι και το ς |
ἐθνη , ἐαν ὑμεις σκοτισθητε ἐν ἀσεβειᾳ , και ἐπαξετε καταραν ἐπι το γενος ἡμων , ὑπερ ὡν το φως | ||
οἱ ἀνθρωποι ] ἀφ ' ἑαυτων [ ἐκτισαν και εἰς καταραν ] μεγαλην ἀφιξονται οἱ ποιουντες [ αὐτην ] . |
εἰχον . σου δε νυν , εἰπερ ποτε , ἐβουλομην λαβεσθαι , συν ᾡ τα τοτε μεν ἐπτησσον , τα | ||
, και γενομενους ἱκανους ἑαυτοις βοηθειν ἐκβηναι τηνικαυτα και γης λαβεσθαι . καθαπερ οὐν το πυρ την ὑλην , ἐξ |
ἀποδιδοντων . Ἀνεῳγμεναι Μουσων θυραι : ἐπι των ἐξ ἑτοιμου λαμβανοντων τα καλλιστα ἐπι τῃ παιδειᾳ . Ἀν μη λεοντη | ||
οὐκ ἐνοσησεν . Ἡ ἀφυη πυρ : ἐπι των ταχεως λαμβανοντων , παροσον ἡ ἀφυη ταχεως ἑψεται . Ἡ γαρ |
τους Περσας πολεμον : νυν δε δοξας ὑπο των Θηβαιων καταφρονεισθαι διεγνω την πολιν ἀρδην ἀνελειν και τῳ φοβῳ τουτῳ | ||
ἠ ψευδη τα λημματα : ἐνιοτε δ ' οὐκ ἀξιος καταφρονεισθαι . ὁταν μεν γαρ ἐλλειπῃ τι των τοιουτων ἐρωτηματων |
θαυμαστος Δημοσθενης ἐφη , το μεν ἐγκαλεσαι και μεμψασθαι και ἐπιτιμησαι ῥᾳδιον και παντος , το δε ὁπως τα παροντα | ||
ὑποβολην , ὁταν ἑτερῳ προσωπῳ περιβαλῃ λογον . βουλομενος γαρ ἐπιτιμησαι τοις Ἀθηναιοις ὡς εἰς ῥᾳθυμιαν ἐκκλινασιν , οὐκ ἀφ |
ἐπι δυο πηχεις γην ἐπιτιθεσθαι , ὑπο δε του βαρους ἀναγκαζεσθαι στενους μεν μακρους δε ποιεισθαι τους οἰκους , ἀπορουμενους | ||
ποιησαι ἀδολεσχησαι τον προσδιαλεγομενον : το δε ἐστι το πολλακις ἀναγκαζεσθαι τα αὐτα λεγειν . ὁ δε δια πασης της |
ἡ τυχη προς τους βιους . πενης λεγων τἀληθες οὐ πιστευεται . ἐλευθερως δουλευε : δουλος οὐκ ἐσει . νομον | ||
και ἐφ ' ἑκαστῳ των συμβαινοντων ἀνωθεν το θειον προσταγμα πιστευεται , ἀρρητῳ τινι προνοιας λογῳ του παντα πεποιηκοτος θεου |
μεν τα προτερα , ὀδυρουνται δε τα παροντα . Οὑτω δυσαρεστον τι ἐστιν ὁ ἀνθρωπος κομιδῃ , και φιλαιτιον , | ||
γαληνῳ βλεμματι , εἰ δ ' ἐχθρος τυχοι , το δυσαρεστον της ψυχης παθος προμηνυει : και θρασυτητι μεν προπηδωσι |
, εἰς εὐωνυμα δε τοις ἀριστεροις . Ἱππασιαν δ ' ἐπαινουμεν την πεδην καλουμενην : ἐπ ' ἀμφοτερας γαρ τας | ||
ἀριστεροις τοις δεξιοις . τουτου δ ' ἑνεκεν και ταυτην ἐπαινουμεν την ἀναβασιν , ὁτι ἁμα τε ἀναβεβηκως ἀν εἰη |
ὁραν ἀγαθα τουτῳ τε προ των ἀλλων ἐραστων ἀπολαυειν των παιδικων . θαυμασῃ δε αὐτου το πρᾳον , το ἀδολον | ||
με ἐραν αὐτης και δια τουτο ἐπι θυρας των ἐμαυτου παιδικων ἡκω „ ὑπολαβων ὁ Λεων „ οὐ φοιτωσιν ” |
τηρει . Εἰ οὐν τελειοτερον ἡ ἐνεργεια της οὐσιας , τελειοτατον δε το πρωτον , πρωτη ἀν ἐνεργεια εἰη . | ||
δε τουτων ἐμμελη συνθεσιν τε και κρασιν το πρεσβυτατον και τελειοτατον ἐργον ἁγιον ὡς ἀληθως εἰναι συμβεβηκε , τον κοσμον |
, ἠ ἀκονιτι , εὐχερως συντομως : ὡστε μη κονιορτον ἐγειρεσθαι . ἀλλαντοπωλων , παρα το ἀλλας , ἀλλαντος και | ||
καταπνιγουσης το πυρ και τῃ φλογι μη συγχωρουσης εἰς ὑψος ἐγειρεσθαι . δια τι ὁ ἡλιος και παυει τα πνευματα |
τους Θρηικας . Ἐς τουτους δε μοι δοκεει και προσωτατα ἀπικεσθαι ὁ αἰγυπτιος στρατος : ἐν μεν γαρ τῃ τουτων | ||
Μακαρων νησος . Ἐς μεν δη τουτον τον χωρον λεγεται ἀπικεσθαι τον στρατον : το ἐνθευτεν δε , ὁτι μη |
ἐφυγεν εἰς τινα δημον εἰς καλουμενον Φυλην . των δε ἐπιστρατευσαντων και προσπολεμουντων ἠγωνισατο και Ἀρχινου του ἐκ Κοιλης δημου | ||
τα προγεγραμμενα και τα λοιπα παντα των ἐπι το Ἰλιον ἐπιστρατευσαντων Ἑλληνων : ἠν γαρ μετα του Ἰδομενεως του προμαχου |
τι γαρ ἀν ὑπο τοις ὀνυξι λαβῃ , θανατοι . ὀχεισθαι δε ἀετῳ βασιλευσι μεν και ἀνδρασι πλουσιοις και μεγιστασιν | ||
Μιλησιου τιθησιν [ . δοξαν ] ἐφ ' ὑδατος λεγοντος ὀχεισθαι την γην ὡσπερ ξυλον ἠ ἀλλο τι των ἐπινηχεσθαι |
τους παιδας ἀθλα τοις νικωσιν ἐδιδου τεως ἐν τωι Λαβυρινθωι φυλαττομενους . ἐνικα δε τους προτερους ἀγωνας ὁ μεγιστον παρ | ||
τις και αὐχμηροτης δια την μιξιν , ἡν ὡς δυνατον φυλαττομενους χρη προαγειν σαφηνειας φροντιζοντας . ἠ οὐ συναψεις μεν |
ἁπαν ἐπι σωτηριᾳ των ἀνθρωπων ἐκ της Σαμου προφασισθεν , ἀπολυσαντες της αἰτιας ἀπεπλευσαν ὁ μεν ἐς την Χιον , | ||
μεγα Χλοην καλουντα . Και οἱ μεν ἀρτι το πεισμα ἀπολυσαντες και ταις κωπαις ἐμβαλοντες ἀπεπλεον εἰς το πελαγος : |
κατα χρονον ἠ κατα ταξιν : οὑτως γαρ ταξις τις φυλαττεται προορισθεντων τουτων περι ὡν μελλει διαλεγεσθαι ἐν τῳ α | ||
δε εὑρεθῃ λεξις ὀξυτονος ἠ περισπωμενη προηγουμενη του ἐγκλιτικου , φυλαττεται ἡ ὀξεια και ἡ περισπωμενη , οἱον : Ζευς |
, ἁ δ ' εἰς αὐτους ἐκεινους ἐξημαρτον , τοσουτον ἀπειχον του δοκουντα γ ' ἐκεινοις ποιειν , ὡς ταυτα | ||
σιγη πολλη ἀπ ' ἀμφοτερων ἠν : ἡνικα δ ' ἀπειχον ἀλληλων ὁσον σταδιον , ἀλαλαξαντες οἱ Θηβαιοι δρομῳ ὁμοσε |
γαρ καθ ' αὑτο τουτο ἀποδεδεικται γεωμετρικαις , φασιν , ἀναγκαις ὡς οὐδεν ματην ὑπο της φυσεως γινεται , και | ||
δ ' εἰς ἐμε και γενεταν ἐμον ἠλυθε δομων πολυπονοις ἀναγκαις . και μην ὁδε σος συγγονος ἑρπει ψηφωι θανατου |
, και ταυτα διαπραξαμενον μηκετι ἐγγυτερω προσιεναι , ἀλλ ' ἀποτρεπεσθαι φυλαττομενον μη τι ἡμας μαλλον του δεοντος θερμαινων βλαψῃ | ||
εἰς τελεωτεραν και ὑπερτεραν ζωην . Και τους μεν πρωτους ἀποτρεπεσθαι δει , τους δε δευτερους ἐξευμενιζεσθαι . Εἰσι δε |
πραγματα παντα κατα την της ψυχης διοικησιν ἐσχε το καλως διοικεισθαι δυνασθαι . Ψυχη γαρ πασα , φησι , παντος | ||
Δημοσθενει ποιουντας το προσταττομενον , ἀλλα και τους βοιωταρχας , διοικεισθαι δε και τας ἐκκλησιας ἁπασας οὐδεν ἡττον ὑπ ' |
των προς ἀλληλους σχηματισμων και των ἐπισημων φασεων ἁπαντα ἀπεργαζονται παραλαμβανοντες και τους των πλανωμενων προς αὐτους σχηματισμους εἰς αὐξησιν | ||
: ἐπαν δε δυο ἠ τρεις ἠ πλειους παραδιδοντες ἠ παραλαμβανοντες τυχωσιν , ἑκαστου ἀστερος την δυναμιν δει συνεπικρινειν προς |
σκευασιαν και ἀπο σεμιδαλεως . των δε τραγηματων οὐδεν ἀτοπον λαμβανειν ἀμυγδαλων ἠ πιστακιων , σταφιδων δε και φοινικων σπανιως | ||
συλλογισμοις και οὑτως ἐν μερει φανερον , ὁτι οὑτως δει λαμβανειν τους ὁρους . τον γαρ μεσον οὐ κοινον ληπτεον |
και ἑξηκοστων γ . παλιν , ἐπει των προκειμενων μεγιστων ἀποστασεων ἡ ὑπεροχη μοιρων οὐσα δ με δις περιεχει το | ||
ἐμβατευων , την δ ' ἀλλην ἐκ του λογου των ἀποστασεων . οὑτω δ ' ἀν εὑρισκοι ποσον ἀν εἰη |
δε τον δημον ἐδιδασκεν οὐ ποτε Καρχηδονιους οὐδ ' Ἀννιβαν ἀποστησεσθαι σφισιν ἐνοχλουντας ἀμφι την Ἰταλιαν , εἰ μη Ῥωμαιων | ||
εὐλαβεισθαι μη ἱπποτυφιᾳ ληφθῃ . τοις μεθυουσι συνεβουλευε κατοπτριζεσθαι : ἀποστησεσθαι γαρ της τοιαυτης ἀσχημοσυνης . πινειν δ ' εἰς |
ποιον , ἀμφω δε λογοι , ἀλλ ' ὁ μεν προφορικος ὁ δε ἐνδιαθετος : ὁ γαρ λογος ὁ εἰπων | ||
ἀν τοσης οὐσης παχυτητος ; Δια τουτο λογος ἐδοθη ὁ προφορικος : καθ ' ὁν τροπον και ἡ των παροντων |
την οὐσιαν , οἱον το ποιος ποιοτητος , το ποσος ποσοτητος , το πηλικος πηλικοτητος , το ποστος ταξεως , | ||
Ἐπετηρησαν δε ἀκριβως εἰς προγνωσιν οἱ παλαιοι και ἐκ της ποσοτητος των μοιρων του ὡροσκοπου ὁπου ἐσται αὐτου το δωδεκατημοριον |
ὡροσκοπου : ἀλλ ' ὁποταν ἡ Σεληνη ἀφετης εὑρεθῃ , παραφυλαττεσθαι χρη τας κωλυσεις και τας ἑξαγωνους πλευρας και τετραγωνους | ||
αʹ . Περι των ἐν τῃ ἡμερᾳ του πολεμου ὀφειλοντων παραφυλαττεσθαι . βʹ . Περι τοξοτων πολεμιων . γʹ . |
. Ἐπειτα κατα την ἀντιπαραθεσιν ἑαυτου ὁ νους προς το νοητον ἐκφαινει το ἐν ἐκεινῳ νοητον , εἰ και μη | ||
του ἐρωτικου πως ἀναγεται ἀπο του τῃδε καλλους ἐπι το νοητον καλλος : ὁ λεγει οὐν τουτο ἐστιν , ὁτι |
[ ! ] : [ [ ] ξαμην [ ] σαι κλοπη [ [ ] την ὁπως : [ ] | ||
? ! δι [ ' ] ἀνοιϊα [ [ ] σαι ? χρονον ὠ πα [ [ ] ρ αὐτος |
ἡν στεργεις γυναικα . Πολλα δε σου των σοφισματων μολις κατανοησας ἐκεινο ῥᾳδιως ἐφωρασα το κακουργημα , ὁτι των παρθενων | ||
μηδεν τα ψυχης νομιζοντα και τελος ἡγουμενον τας ἡδονας : κατανοησας γαρ τον πονον του τον θεον ὁρωντος , ὁν |
συντριψουσιν ἐριζοντες περι νικης . καλως δε και ἐν τουτοις ἀπαντησαντος ἐπι τας ἀμφιβολους γνωμας ὡρμησεν ὁ Ἡσιοδος , και | ||
ἠ μη πεισας πυρι και σιδηρῳ την ἡγεμονιαν διαλυμηνασθαι . ἀπαντησαντος δε αὐτῳ Γαϊου Δομιτιου και ἐρομενου , Ποι προαγεις |
εἰς Ὀρφεα και ὑμας ἐλεγεν . ἐστι δε των ὑμετερων σκωμματων ἀτοπωτερος και μακροτερος . σκοπειτε οὐν , εἰ βουλεσθε | ||
πραγμα εἰδοτες . ἱν ' οὐν ἐκεινους τε παυσωμεν των σκωμματων και τουτῳ τι γενηται τελειον ἀγαθον , γραφε προς |
ἐπι ὀσφυν ἠ ὀμφαλον : εἰτ ' ἐγκυκλιῳ ἐπειλησει , καταλαμβανομενοι τον θωρακα και τας ἀρχας ἀγοντες ἐπι την ἑτεραν | ||
ἐπι δε των χρονιων βληχροι μεν οἱ πυρετοι και μολιϲ καταλαμβανομενοι , κεκρυμμενοι δε και οἱ παροξυϲμοι και βραδιϲτα τα |
γενοιμην νυμφιωι [ ὁμολογουμενην ἀτυχιαν . τα ! [ ἠδικημενος κατειχον . ἀνδραποδον [ εἰ , Δημεα . εἰ γαρ | ||
και τοδε μεν ἐπῃρε Ῥωμαιους , νυκτος δε φοβοι πολλοι κατειχον : οἱ γαρ ἱππης , ὁσοι των βαρβαρων , |
ἐχθροι της ὀλιγαρχιας και οἱ τεως ἀποκρυπτομενοι το μισος , φανερους ἐποιουν αὑτους τοτε χαιροντες ἐπι ταις κακοπραγιαις των στρατηγων | ||
τας των εὐπορουντων ἀπολαυσεις . ταυτα ἐδει φρονειν και γενεσθαι φανερους οὐ τῳ κολασαντι τας τιμας μεμφομενους , ἀλλα τοις |
δε , ὡς ἐφην , οὐχ ἁπλως μεγεθος των βοηθηματων παραλαμβανειν , ἀλλα πηλικον τοδε τι μεγεθος . ἀν γαρ | ||
: δια τουτο και ὁ καιρος κωλυων ἡμας ἐστιν ὁτε παραλαμβανειν το ἀπαιτουμενον οὐκ ἀν εἰη σκοπος . εἰ γαρ |
μεν θυμουσθαι σε και χαλεπαινειν ἐφ ' οἱς ὑβρισθης οὐδεν ἀπεικος , οὐκουν ἀχρι τουτου γε . ἐγω δ ' | ||
βαρυταρβης . ταυτα γαρ ἐοικε τοις Φρυγιοις : και οὐκ ἀπεικος γε , ὡσπερ αὐτοι οἱ Φρυγες Θραικων ἀποικοι εἰσιν |
ἀνομοιον , οὑτως ἀδυνατον ἐφαρμοσθηναι την ἐνδεχομενην γνωσιν προς την ἀναγκαιαν ὑπαρξιν του γνωστου , ὡς ἀναπαλιν την ἀναγκαιαν γνωσιν | ||
και ἀπο των προτερων ἀρχομενοις ὡσπερ και ἀπο των ὑστερων ἀναγκαιαν την ἀκολουθησιν γινεσθαι , ὁμογονα ἐσται τα μεσα και |
ὁτι κατ ' οὐδενα τροπον την ἀποδειξιν εἰς εὑρεσιν ὁρισμου συμβαλλεσθαι εἰρηκε , και ὁτι οὐδεις ὁλως λογος οὐσιωδης ἐστιν | ||
την ἐκφοραν παρασκευαζομενος ταις μεν πλησιον πολεσι προσεταξε κατα δυναμιν συμβαλλεσθαι προς τον της ἐκφορας κοσμον , πασι δε τοις |
μεγαλης ? : οὑ δη ? προφασιν μεν σφισι του πολιτικου τουτου , ἱν ? ' οὑτως ? εἰπω ? | ||
φρονιμου , το δε κοινον του οἰκονομικου και ἐτι του πολιτικου , ὡστε δει τῳ ἰδιως φρονιμῳ του οἰκονομικου και |
την ἐπι των μη ἀποδεικτικων , ἀλλως δε εἰς παραδοχην παραλαμβανομενων ἀπο της των προφεροντων πιστεως . και γαρ τα | ||
ἐστι τα συνεπομενα , αὐτων τε των εἰς την ὀρχησιν παραλαμβανομενων τα μερη και ἐξ ὡν ταυτα , οἱον χειρος |
κατεισιν ὁ ποταμος , ἀναφαινομενος δε αὐθις ἐν τῃ Ἀργολιδι μεταβαλλει το ὀνομα , και αὐτον ἀντι Στυμφαλου καλουσιν Ἐρασινον | ||
ὁ πνευμων μετα την καρδιαν ἑτοιμοτερον ἀλλοιουται και τα οὐρα μεταβαλλει καθ ' οἱανδητινα διατεθεις δυσκρασιαν , περι τουτου πρωτον |
περιιστατο ἀοριστον , του σφεδαπος μη δυναμενου κατα το τριτον παραλαμβανεσθαι , ἐπει δυσεφικτον το ὁρισαι παντος ἀνθρωπου πολιν : | ||
μεν λεγεται , ἐπειδη δυναται ἑκαστον τουτων καθ ' ἑαυτο παραλαμβανεσθαι , ἀτομα δε λεγονται , οὐκ ἐπειδη οὐ τεμνονται |
γαρ φρουραις διαλαβοντες τους νησιωτας , μισθους ἐταξαν μεγαλους τοις φυλαττουσιν ὑπ ' αὐτων χορηγεισθαι των νησιωτων . Φρουρησαι ἐν | ||
τας μεν περι ἑκαστων ἀναγραφας ἐξ ἐτων ἀπιστων τῳ πληθει φυλαττουσιν , ἐκ παλαιων χρονων ἐζηλωμενης παρ ' αὐτοις της |
Το δε ἁμαρτη ὁ μεν Ἀρισταρχος χωρις του ι λεγει γραφεσθαι αὐτο λεγων , ὁτι ἀπο του ἁμαρτηδην γεγονεν κατα | ||
τοιν τροποιν και ταιν ἀρεταιν οὐ μετριω ὀντε ἀμφω οὐδε γραφεσθαι ῥᾳδιω , ἀλλ ' ὁ μεν ἐστιν μεγας βασιλευς |
Εὐρωπην , ἐν Χερρονησῳ , ὁπως εὐ εἰδειησαν ὁτι τους στρατευομενους δει εὐκρινειν . ἠν δε τα ἀθλα τα μεν | ||
Ἀθηναιους τοὐλαχιστον , ὡσπερ τους πεζους , τον αὐτον τροπον στρατευομενους : και ἱππαγωγους τουτοις . εἰεν : τι προς |
, μη τρεφε σου την ἑξιν , μηδεν αὐτῃ παραβαλλε αὐξητικον . την πρωτην ἡσυχασον και τας ἡμερας ἀριθμει ἁς | ||
δια παντων ἡκειν φανησεται . το τε γαρ θρεπτικον και αὐξητικον , ἐτι δε και αἰσθητικον και κινητικον ἐν παντι |
περιαπτουσιν ὡσαυτως τα δεξια τοις δεξιοις και τα ἀριστερα τοις ἀριστεροις σεληνης οὐσης ἐν ἀποκρουσει ἠ ἐν ἀσπορῳ ζωδιῳ και | ||
δε νεον κλισιηθεν ἰοντα . ἡ διπλη ὁτι ἐν τοις ἀριστεροις μερεσι του ναυσταθμου γεγονεν ἡ μαχη , ὁπου και |
παντες ἠπορησαν ἀπολογιας οἱ ἐξηγηται και φασιν αὐτον ὑποδειγματος χαριν καταχρηστικωτερον γενος καλεσαι του τριγωνου το σχημα . ἐπιλυομενοι δε | ||
, τουτεστιν ἐν ζωσι διαγομεν . . μια βους : καταχρηστικωτερον την τοκαδα φησι , τουτεστι την μητερα . λεγεται |
ἀπληστος ἀλαζων δοκησισοφος αὐθαδης βαναυσος βασκανος φιλεγκλημων δυσερις διαβολος χαυνος ἀπατεων ἀγυρτης εἰκαιος ἀμαθης ἀναισθητος ἀσυμφωνος [ ἀπιστος ] ἀπειθης | ||
δυναμεως και το φηλουν . ὀνοματα δε ἀπο των εἰρημενων ἀπατεων , φεναξ , γοης , ἐπιβουλος : τα δ |
αὐτου συνεχομενη ἐκλαιεν . ἀροτριων δε τις ἐπεθυμησεν ἰδων αὐτην συγγενεσθαι αὐτῃ , και ἀφηκεν τους βοας ἑστωτας ἐν τῃ | ||
; νη Δι ' , εἰπερ ἐστι γε . και συγγενεσθαι ταις Νεφελαισιν εἰς λογους , ταις ἡμετεραισι δαιμοσιν ; |
ἐν ἱμερῳ και τῃ σῃ ἐπιθυμιᾳ , ὡστε μεταβασαι και μετενεγκειν εἰς το ὑπατον και ὑπερεξοχωτατον δωμα του εὐρυτιμου Διος | ||
ὁ ἐν Δελφοις τον τε ταφον ὑστερον ἐχρησε τοις Λακεδαιμονιοις μετενεγκειν οὑπερ ἀπεθανε και ὡς ἀγος αὐτοις ὀν το πεπραγμενον |
ΘΕΗιΣ . Ἀθανατοις δε θεαις , ἠγουν τοις θηλυκως λεγομενοις στοιχειοις , ὁμοιαν λεγει την των τεχνων περιληψιν . και | ||
και το Χ : διο πολλῳ τῳ χρονῳ τοις ἐννεακαιδεκα στοιχειοις ἐχρωντο : ὁθεν οἱ ἀρχαιοι μη ἐχοντες το Ψ |
φεροντος , ἐνεργουντα μηδεν , ἀλλα την τε ῥαχιν ὀρθιαν ἀπευθυνειν χρη και τοις μηροις ἀμφοτεροις ἀκριβως ἐχεσθαι των πλευρων | ||
ἀποριαν την περι του ἰδιου δαιμονος ποικιλαις τε ἀντιληψεσι χρωμενην ἀπευθυνειν πειραθωμεν τον δυνατον ἡμιν τροπον . Ὡς μεν οὐν |
μηδαμως ἀμελουντων και παντων ἡμων ἐν ταραχῳ πολλῳ και φοβῳ καθεστηκοτων και των μεν παυσασθαι του πολεμειν τον Μουρατην ὑπονοουντων | ||
! ! ! ! ! ! ! ! ] | καθεστηκοτων [ ! ! ! ! ! ! ! ! |