| ἀνεθεσαν δε ἑκατερωθεν παρα τον Δια Πελοπα τε και τον Ἀλφειον ποταμον . Κνιδιοις δε της πολεως το μεν πολυ | ||
| . ποταμιας ἑδος : της Ἀλφειωας . φασι γαρ τινες Ἀλφειον ἐρασθεντα της θεου και διωξαντα ἀχρι της Ὀρτυγιας παυσασθαι |
| , ὁμοιως δε , ὡς εἰ λεγοιμεν ὀξυτερον εἰναι το γραφειον του οἰνου και το ξιφος της νητης . ἀλλ | ||
| γραφεται : κουρευς κουρειον , γραμματευς γραμματειον , κναφειον , γραφειον . ἠ και τα δια του ειον οὐδετερα μονογενη |
| ἀγοντας , Δημοσθενης ἐν τῳ κατα Θεοκρινου . Ἐν Διομειοις Ἡρακλειον : Ὑπερειδης κατα Κονωνος . της ἐν Διομειοις ἀγομενης | ||
| μειρακιοις λαμπαδα τρεχειν . ἀμελει δε κἀν που κληθῃ εἰς Ἡρακλειον , ῥιψας το ἱματιον τον βουν αἰρεσθαι , ἱνα |
| ὡς λευκοτατῳ και σηπιας ὀστρακοις λειοις χρω . ἀλλο . ἐλαφειον ὀστουν καυσας και λειωσας χρω . τουτο και τους | ||
| ἐπι ἱκαναϲ ἡμεραϲ και ξηρανθειϲῃ . Ἀριϲτολοχιαϲ ῥιζα κεκαυμενη , ἐλαφειον κεραϲ κεκαυμενον ϲυν βραχει μαϲτιχηϲ , ἁλεϲ λευκοι φυραθεντεϲ |
| και μαστιχην και κισσου δακρυον ποιησας ἐμπλαστρον ἐπιθες , ἠ τραγειον ἀξουγγιον ἀλειφε την πληγην και κερας αἰγος μελαινης ἐπιπασον | ||
| ἀλεκτοριδων το χηνειον ἐστι , του δε των αἰγων το τραγειον : ἰσχυρον δε και το ταυρειον , ἀλλ ' |
| και ἀερος πυρ και ἐμπαλιν . . . ὁθεν και Ἡρακλειτον ψυχηισι φαναι τερψιν ἠ θανατον ὑγρηισι γενεσθαι . τερψιν | ||
| οὐτε ἑτερα παρα τον ἀνθρωπον . ὁ δε Αἰνησιδημος κατα Ἡρακλειτον και ἑτερον φησι το μερος του ὁλου και ταὐτον |
| και πυρκαϊα : ἐν μεντοι τῳ Ὑπερειδου ὑπερ Λυκοφρονος εὑρον γεγραμμενον ἠ νεωριων προδοσιαν ἠ ἀρχειων ἐμπυρισμον ἠ καταληψιν ἀκρας | ||
| ἐν πολλοις ἀντιγραφοις εὑρον του Ἀντιφανους Μινωος δια του ο γεγραμμενον : τρωγοντες μολοχης ῥιζαν . και Ἐπιχαρμος : . |
| χωρις του μεγιστου των παραλληλων του ΕΖ , των δε ἀπολαμβανομενων τμηματων ἐν ἑνι των ἡμισφαιριων ἡμικυκλιων μεν ἐσται μειζονα | ||
| των τμηματων , τουτεστιν ὡς προς νοτον αὐτων των τμηματων ἀπολαμβανομενων ὑπο της εἰρημενης γραμμης , καθαπερ ἐπι Ῥοδου αἱ |
| . το δε θʹ κωλον ἐστιν ἑφθημιμερες , ὁ καλειται παροιμιακον : συνηθες γαρ το ἑφθημιμερες ἐν τῳ τελει κεισθαι | ||
| ⌈ δε δʹ διμετρον καταληκτικον ἠτοι ἑφθημιμερες , ὁ καλειται παροιμιακον : ἐν εἰσθεσει δε στιχος ἰαμβικος τριμετρος ἀκαταληκτος μετα |
| οἱ ζωντες εὐδαιμονουσιν , ἡρμοσμενην ἐχειν την διαθεσιν ἐπιβαλλοντος . παραστησαι δε αὐτου την δυναμιν και δια των ἀπεμφαινοντων θελοντες | ||
| ἀλλα την φημην εἰς μαρτυριαν καλεις , ἡν οὐ δυνασαι παραστησαι τῳ βηματι : ἡν αὐτος θρυλλησας διεσπειρας : εἰ |
| και προς τας Ἑρνικων πολεις και προς τας Οὐολουσκων προκαλουμενος κἀκεινους εἰς φιλιαν τε και συμμαχιαν . Ἑρνικες μεν οὐν | ||
| , τον κινδυνον τον παρα των ἀλλων συμμαχων , ὁτι κἀκεινους εἰς ἀποστασιν τῳ πραγματι παρεκαλουν , και ὁτι τοτε |
| χρωματικον ἠ ἐναρμονιον ἠ κοινον ἠ μικτον ἐκ τουτων . διατονικον μεν οὐν ἐστι το τῃ διατονικῃ διαιρεσει χρωμενον , | ||
| φυσικῃ ἀπο του βαρυτατου ἐπι το ὀξυτατον κατα τουτο το διατονικον γενος οὑτως εὑρισκε . το γαρ χρωματικον και ἐναρμονιον |
| ὑποκειται τῃ ΔΖ : και αἱ ΔΕ , ΕΖ ἀρα ἐλαττους ἐσονται της ΔΖ , αἱ δυο της μιας : | ||
| ἐκειθι , εὑρεθειεν δ ' ἀν και μειζους ἐτι και ἐλαττους : το παχος δε αὐτων δεκαετης παις γεγονως μολις |
| δε ἐποπος του ὀρνεου συν τοις δυσιν του ὀρνεου ὀφθαλμοις περιαπτομενη προγινωσκειν ποιει τον φορουντα παντα τα ἐπερχομενα , ἐφ | ||
| οὐκ ἀποῤῥιπτει τον καρπον . Ἡ δε καλουμενη φλωμος βοτανη περιαπτομενη τῃ καρυᾳ οὐ συγχωρησει ταυτην ἀποβαλλειν τον καρπον : |
| το αὐτο ἀδυνατον και κινειν και κινεισθαι οὐτε ἐπι του συνεχους ποσου οὐτε ἐπι του διωρισμενου . ἀκολουθει δε τουτοις | ||
| παθημασιν . ὁτι γαρ δι ' ὁμοιοτητος οἱ φθογγοι και συνεχους μελῳδιας πλαττουσι τε οὐκ ὀν ἠθος ἐν τε παισι |
| * * οὐ χρη γραφειν εὐθυν προς το πλοον : ἀσυντακτον γαρ τουτο : ἀλλα στελλε ἠγουν στελλου : οὑτω | ||
| περι την λειαν σεσοβημενοις ἐπιπεσοντες οἱ πολεμιοι και δια το ἀσυντακτον του πληθους και δια το βαρεις εἰναι τους ἀποχωρουντας |
| ἐκκαουσας , οὑ δε ἀνωμαλεις οὑτως ὡστε τας θεωρουμενας παραλλαγας συντελεισθαι . το δε μιαν αἰτιαν τουτων ἀποδιδοναι , πλεοναχως | ||
| ' αὐτων ᾑ μεν θλιβομενων ᾑ δε μεταβαλλοντων ὑδατα δυναται συντελεισθαι : ἐτι τε πνευματα κατα ἀποφοραν ἀπο ἐπιτηδειων τοπων |
| σκευασιαν και ἀπο σεμιδαλεως . των δε τραγηματων οὐδεν ἀτοπον λαμβανειν ἀμυγδαλων ἠ πιστακιων , σταφιδων δε και φοινικων σπανιως | ||
| συλλογισμοις και οὑτως ἐν μερει φανερον , ὁτι οὑτως δει λαμβανειν τους ὁρους . τον γαρ μεσον οὐ κοινον ληπτεον |
| ἰσασιν . ἀρκει δε μοι τους τα των θεων λαβοντας ἐναγεις ὑμας ὁραν γεγονοτας τῃ των ἱεροσυληθεντων ὀργῃ : συν | ||
| ἀλφους ἠ λεπρας ἐχοντας ἐν τοις σωμασι καθαρμου χαριν ὡς ἐναγεις συναθροισθεντας ὑπεροριους ἐκβεβλησθαι : τους δε ἐξορισθεντας καταλαβεσθαι μεν |
| συμφωνον της προηγουμενης λεξεως , και χωρις το φωνηεν της ἐπιφερομενης , οἱον ὑπερ Ἀπολλωνιου , συν Ἀπολλωνιῳ , προς | ||
| παρακολλαται παρεπομενης αἱμορραγιας , ἀλλα κἀν παραχρημα συγκολληθῃ , ταυτης ἐπιφερομενης διισταται παλιν , οὑτως οὐδε το σπερμα δυναται κολληθηναι |
| το ὁπερ ὀν ἐσται οὐκ ὀν . και μηδεις ὑπολαβῃ παραλογιζεσθαι ἡμας : οὐ γαρ ἐπειδη συμβεβηκος ἐστι το λευκον | ||
| ἠ οἱον περιττα της προκειμενης ὑποθεσεως ἀει ἐξευρισκων προς το παραλογιζεσθαι , οἱον ὡς ἐν τῳ ηʹ των Φιλιππικων οὐσης |
| την δε ἑτερην [ την ] μεϲηγυ των ὠμοπλατεων ἐρειδειν ἀναιμακτον , ϲχαζειν τε την ἐπι τηϲ κορυφηϲ ἀφειδεωϲ ἐϲ | ||
| ὡν μη δειται ὁ θεος ; και προσφερειν , δεον ἀναιμακτον θυσιαν την λογικην προσαγειν λατρειαν ; Ὁ δε περι |
| μετα δε τα ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους εὑρισκομεν το παραγραφικον , ὁτ ' ἀν ἡ ὑλη εὐλογωτεραν τῳ κεφαλαιῳ | ||
| , μοιχον ἀνελων : μετα γαρ την καταστασιν ἐπαγεις το παραγραφικον : και λυσον τῃ μεταληψει και τοις ὁρικοις , |
| του θυμου , οὑτω διατιθενται ὡς οἱ μεθυοντες και οἱ μαινομενοι . κεκαρωμενοι γαρ και οὑτοι και μεθυοντες ὑπο των | ||
| . δυσμεταχειριστοτερον οὐδεν ἐστιν . κεκρικα . και γαρ οἱ μαινομενοι : ἀλλ ' ὁσῳ βεβαιοτερον κρινουσι τα οὐκ ὀντα |
| ὁς ὠνομασται οὑτως ἀπο τινος Διομου . Γ και ὡς πανουργους δε τουτους κωμῳδει και τον Γερητα τον φαλακρον και | ||
| ταις δασυτησι διαλλαττουσι , τας δε ψυχας ἡμερους ἐχουσαι και πανουργους ἐπι πλεον και διδασκαλιαν μεθοδικην ἐπιδεχονται . οἱ δ |
| οὐκ ἀντιπραττουσης ἑτερας αἰτιας τους μεν ἐχοντας ὡροσκοπουντα τον πρωτον δεκανον δυσγαμειν ἐν τῃ πρωτῃ ἡλικιᾳ , ἐν δε τῃ | ||
| προς ἀριθμον , οὑτως ὡροσκοπησει . Και γνωσει και τον δεκανον ἐκ του ποσου της μοιρας , ὁμοιως και τα |
| του δε βʹ στηριγμου μοιρας ρϘδ θ , ἁς και παραθησομεν ἐν τῳ δεκατῳ σελιδιῳ κατα του αὐτου στιχου . | ||
| , χαιρειν εἰκος δαιτυμονας δεξιους τινας , και λογους αὐτοις παραθησομεν φεροντες ἀρα , οἱ μεν μιμουνται τας ἐν δικαστηριοις |
| τῳ πολεμῳ δεδρακοτες εἰσιν , ὁποτε μη φαιεν , ἀπαγοντες ἀπεκτεινον και ἐξαιρετον ἐποιησαντο οὐδενα . διεφθειραν δε Πλαταιων μεν | ||
| θεου , οἱ περι τον Περικλεα οὐ κατασχοντες την ὀργην ἀπεκτεινον αὐτον κατερχομενον . τουτο ἐστι το Κυλωνειον ἀγος . |
| ἀπλανων ἀστρων των ἀνατολας τε και δυσεις ποιουμενων των προς ἀρκτους ὀντων μαλλον του των ζῳδιων κυκλου τινα ἑκαστης νυκτος | ||
| ἀπο του εἰρημενου προς τῃ Καρμανιᾳ περατος και κυρτωθεισα προς ἀρκτους ἐπιστρεφει δια του Βαγωου ὀρους προς ἀνατολας μεχρι περατος |
| διαπορευεσθαι τον κυκλον , αὐτον δε τον κυκλον ἐν ἐλασσονι ἀνατελλειν , παλιν δε ἐκ των ἐναντιων τινας μεν περιφερειας | ||
| ἐπιζητοιη εἰ και το ἀναπαλιν γινεται ὡστε ἐν πλειονι χρονῳ ἀνατελλειν τας ἐν τῳ μετα τον καρκινον ἡμικυκλιῳ ἰσας περιφερειας |
| το εἰδεναι το ἀληθες και το ψευδος , εἰτα το διαιρετικον , ἐπειτα το ὁριστικον , εἰτα το ὑποκειμενον , | ||
| τα γαρ εἰρημενα , φησι , το ὁριστικον , το διαιρετικον , το ἀληθες , οὐκ εἰσιν ἰδια της ῥητορικης |
| την ἐπι των μη ἀποδεικτικων , ἀλλως δε εἰς παραδοχην παραλαμβανομενων ἀπο της των προφεροντων πιστεως . και γαρ τα | ||
| ἐστι τα συνεπομενα , αὐτων τε των εἰς την ὀρχησιν παραλαμβανομενων τα μερη και ἐξ ὡν ταυτα , οἱον χειρος |
| πλεονασας σαπῃ και ἐστιν ἐξω των ἀγγειων , ποιησει τον τεταρταιον . εἰ δε ἐν ἑνι μοριῳ πλεοναζῃ και ἐστιν | ||
| , ἱνα δηλωσῃ τον συνοχον , πελιον δε , τον τεταρταιον , ἐπαναδιδοντας δε , τον ἀμφημερινον , ξηρον δε |
| θαλασσης οἱ μεν ἀνεπεταννυον συν κραυγῃ τα ἱστιας ὡς δηθεν ἀναγομενοι , τα δε πνευμα τε ἐδεχετο και ἐκυρτουτο , | ||
| και νηνε - μιας παρεχει , διο και χρονιζουσιν οἱ ἀναγομενοι ἐν τῳ πλῳ . ἐαν οἱ β ἀγαθοποιοι μετα |
| . λελυμενων τοινυν λαμπρως των σπονδων και παντων ἐλπιδι μιᾳ κρατουμενων ἀπεραντον εἰναι την στασιν , πολλοι γαρ διαλλαττειν ἐσπουδακοτες | ||
| ἐπιδοξον ἐχωσι την προς το κακως ἀλλους ποιειν ὁρμην , κρατουμενων δε ὑπο των της ἐναντιας αἱρεσεως καταφοροι και ἀνεπιτευκτοι |
| της καλλιπολεως ; εἰ μεν ἐξω τι των ἐκεινης ἐπραξα παραγγελματων , κατεβην : εἰ δε πανταχοθεν τους ἐκειθεν ἐτηρησα | ||
| ὑφην της παρασκευης . οὐκ ἀχρειον δε οὐδε των Ἰσοκρατους παραγγελματων ἐντρεπεσθαι , μη τραχυνειν τον λογον τῃ παραθεσει και |
| προσγινεται . ἀφ ' ὁμολογουμενων γαρ ὁρμωμενοι τουτων ἐπι το ἀμφισβητουμενον προαγουσιν ὑπο της ἀκαταλληλου ἐφαρμογης . ὡς εἰ γε | ||
| το ἀμφισβητουμενον . ἀλλαχου : σαφες δε δη το γε ἀμφισβητουμενον . πρωτον δη δικαστηριον ἡμιν γιγνεσθω κοινον ἁπασι . |
| , ἐξελθουσα ἀπο σαυτης ἀναζητει , μενουσα δε ἐν τοις σωματικοις ὀγκοις ἠ ταις κατα νουν οἰησεσιν ἀζητητως ἐχεις των | ||
| ἀρχουσα και λογῳ χρωμενη : και ἡ μεν ἀλογος τοις σωματικοις ἑπεται παθεσιν : ἐπιθυμει γαρ ἀλογως και ὀργιζεται , |
| ἑκτηι και εἰκοστηι των Ἱστοριων . . . . : καταρατους εἰπε τους Μεγαρεας , παροσον δυσνοως εἰχον αὐτοι και | ||
| οὐσα . ἐν τῳ περι συνταξεως : „ προς τους καταρατους Μεγαρεας ἐψηφισασθε ἀποτεμνομενους την ὀργαδα „ . ἐξειλον : |
| ἐφ ' ἑκαστης κλινης , του δε χειμωνος κωδιον : προσκεφαλαιον δε αὐτον φερειν ἑκαστον ἐδει . το δε περιαγομενον | ||
| ταφην , ἀλλα των φιλων ὁ μεν ἱματιον ὁ δε προσκεφαλαιον ὁ δε ὁ τι ἑκαστος ἐτυχεν ἐδωκεν εἰς την |
| δεησει πραττειν αὐτους τελεωθεντας . καθολου δε τους Πυθαγορειους ἐφασαν παρακελευεσθαι τοις ἐντυγχανουσι τε και ἀφικνουμενοις εἰς συνηθειαν , εὐλαβεισθαι | ||
| . ἀμεινον οὐν , οἰμαι , τῃ χειρι σημαινειν και παρακελευεσθαι σιωπαν . Οὑτω ποιει . Εὐ γε , ἀφωνοτεροι |
| τῳ λογῳ προαιρεισθαι : το γαρ ἐν τοις κοινοις καινα ἐπινοησαι καλλους δειγματα , οὐ μικρας σοφιας ἐγωγε τιθεμαι , | ||
| ἀνθρωποις , πρωτην συγκομισαι και την κατεργασιαν αὐτου και φυλακην ἐπινοησαι και σπειρειν καταδειξαι . εὑρειν μεν οὐν αὐτην τον |
| , δεχεται δε ἐν μεν ταις περιτταις χωραις τετρασι τροχαιον χορειον δακτυλον , ἐν δε ταις ἀρτιοις τουτους τε και | ||
| δε ἐν μεν ταις περιτταις χωραις δακτυλον σπονδειον ἰαμβον ἀναπαιστον χορειον , ἐν δε ταις ἀρτιοις μονους τους ἀπο βραχειας |
| εἰδον . Παλιν ὁ λυκος : Ἐκ της πηγης μου πινεις . Ὁ δ ' : Οὐ πεπωκα ὑδωρ , | ||
| ἡδωμ ' ὠ θεοι ; οἰνον πολυν οὐ κεκραμενον συ πινεις μεστος ὠν κοὐκ ἐξεμεις ; ἐρρετω μελαιν ' Ὀπωρα |
| ὁ Ἀριστοτελης τῃ μεν μειζονι συγχωρει , τῃ λεγουσῃ παν ὀργανον πασης φυσικης δυναμεως φυσει εἰναι , της δε ἐλαττονος | ||
| ὁτι ἁπλουστερος και εἰσαγωγικωτερος ἐσται . ὑπο δε το λογικον ὀργανον ἀναγεται της φιλοσοφιας το προκειμενον βιβλιον : διδασκει γαρ |
| Διος ἀστερα . Ταυτην μεν οὐν πιθανοτητος μαλλον ἠ ἀληθειας ἐχομενην την ἀλληγοριαν ἀχρι του μη δοκειν ἀγνοειν παρειληφαμεν . | ||
| εἰναι , ἠ ἐν συμφοραις τε και πενθεσιν και θρηνοις ἐχομενην : καμνουσαν δε ἠ ἐρωσαν ἠ ὠδινουσαν , πολλου |
| οὑτος Σαπωρι τε και Ὁρμισδῃ τοις εἰς την ἡμετεραν ἡλικιαν ἀφικομενοις , το μεν πρωτον ἐναντιαν ἐσχε την ἐκβασιν , | ||
| ὑμων ἐστιν : ἐπιτρεψατε των πρεσβευτων τισιν εἰς την πολιν ἀφικομενοις δηλωσαι τῃ βουλῃ ταυτα : και γαρ εἰ την |
| ἀν εἰη τουτων ἑκαστου ἀρετη . ταυτα μεν οὐν μαλλον ἐπισκεπτεον . Ἐν πασαις δε ταις ἀρχαις και ταις καθ | ||
| και πολιτειων ὑπογραφειν διαφορας . ἀλλα ταυτα μεν και ἀλλοτε ἐπισκεπτεον . Την δε των Ἰλιεων πολιν των νυν τεως |
| , ὡς κνησμους και ὀχθους και ἑλκωσεις περι την ἐπιφανειαν συμβαινειν . προσλαμβανει δε τονωσεως χαριν , πλην εἰ μη | ||
| , καθαπερ ἐπ ' ἀριθμων και μετρων [ και ] συμβαινειν . ἐπι δε των ἰδιως ποιων οἰον Διωνος και |
| ἀφομοιουμενα , το τε γαρ ἀρρητον αὐτου ῥητον και το ἀνειδεον ἐν εἰδεσι διαλαμπουσαν , και το ὑπερ παντα λογον | ||
| μελλει δεχεσθαι τους παντων τυπους , οὑτω και πολυ μαλλον ἀνειδεον την ψυχην γινεσθαι , εἰ μελλει μηδεν ἐμποδιον ἐγκαθημενον |
| εἰσιν ἐνεργειᾳ δε οὐκ εἰσιν , οἱ Πλατωνικοι τουτων μη ἀνεχομενοι τεσσαρα τινα ἐγκληματα προσαγουσι τῃ τοιαυτῃ λυσει . πρωτον | ||
| , τα συμβολα του καλλους μαλλον ἠ το καλλος ὁραν ἀνεχομενοι και στεργοντες . κἀγω προς ταυτην ἐξωρμησα την γραφην |
| ἑκοντας και εἰς ταυτα και εἰς τα ἀλλα παντα ὁμοιως συναγωνιζεσθαι : ἐκ των παροντων γαρ και περι ἐκεινων ῥᾳδιον | ||
| : ἀγαθος μεν συμπαραστατης , εἰ που δεοι τῳ καθηγεμονι συναγωνιζεσθαι , ἀγαθος δε και αὐτοπροσωπως . . . Δικαιως |
| ὀνειον το γαλα , εἰ δε μη γε , το αἰγειον . και καλαμινθην το ζῳον , εἰ οἱον τε | ||
| κυκησε γυνη ἐϊκυια θεῃσιν οἰνῳ Πραμνειῳ , ἐπι δ ' αἰγειον κνη τυρον κνηστι χαλκειῃ , ἐπι δ ' ἀλφιτα |
| ἀντιστροφιον ἐστι πως του προ αὐτου : το γαρ κυριως ἀντιστροφιον ἠν : ἐαν δεδομενον μεγεθος εἰς ὁποσαουν διαιρεθῃ , | ||
| ἐν τῳ δʹ θεωρηματι του βʹ βιβλιου . Και το ἀντιστροφιον : ἐαν εὐθεια τμηματος ἑαυτης πενταπλασιον δυνηται , ἡ |
| σταις κατακαῃ . Ἁλος ἀχνη ἐφιζημα ἐστιν ἁλος ἀφρωδες , εὑρισκομενον ἐπι των πετριδιων , δυναμιν ἐχον την αὐτην τοις | ||
| την εὑρεσιν προεισι , παν δε το ζητουμενον τε και εὑρισκομενον εἰς τεσσαρα τα εἰρημενα ἀναγεται , των δε τεσσαρων |
| ἐπιτελεσθηναι συνεβη . προειρημενων δη τουτων ἑν ἐτι λειπεται και ἀναγκαιοτατον , την ἡλικιαν αὐτου διορισαι , ἱνα και περι | ||
| ἡμιση αὐτου συντιθεμενα διπλασιον γινεται του ἐξ ἀρχης : ὡστε ἀναγκαιοτατον ἀπο β τριτων ἀρχεσθαι , εἰτα β πεμπτων , |
| φυλλον οὐκ ἐλαττον ἐχει πελτης , καρπον δε σφοδρα μικρον ἡλικον ἐρεβινθον ὁμοιον δε συκῳ : δι ' ὁ και | ||
| καλουμενον οἰστρον , ὁμοιον μεν σκορπιῳ , μεγεθος δ ' ἡλικον ἀραχνης . τουτο δε ποιει αὐτους ἐξαλλεσθαι οὐκ ἐλαττον |
| ὡς ἀν μετ ' ἐπιστημης και οὑτος ἐν τῃ ἀποδειξει παραλαμβανηται . τεσσαρων γαρ ὀντων καθολου των ζητουμενων ἐν ἑκαστῳ | ||
| δε ἐστιν , ὁταν του αὐτου φθογγου δις λαμβανομενου μεσος παραλαμβανηται ὀξυτερος φθογγος οἱον ϜϹϜϹϹ # . Τον δε κομπισμον |
| εʹ διμετρα ἀκαταληκτα , το Ϛʹ μονομετρον , ὁ και παρατελευτον ὀνομαζεται , το δε ζʹ διμετρον καταληκτικον ἰαμβικον ἠτοι | ||
| ποικιλης και παντοδαπης . Γ ὠ παντοιας ἠδη μουσης ] παρατελευτον τουτο . μουσης ] παιδευσεως . εἰ μεν τις |
| διψησας κατελθων εἰς πηγην παρασυρεις ὑπο του ῥευματος ἀπεπνιγετο . περιστερα δε τουτο θεασαμενη κλωνα δενδρου περιελουσα εἰς την πηγην | ||
| ἐτους τικτουσα . Ξ πελειας ] περιστερας . πελειας ] περιστερα . τοι μεν γαρ ποτι πυργους : οὑτοι μεν |
| ἐνταυθα γαρ το αἰει πλειον δεπας εἰρηκεν οὐχ ὁτι το ποτηριον δια παντος πληρες ἑστηκει τῳ Ἰδομενει και μαχομενῳ και | ||
| . ὁτι μεν πλοιου ὀνομα κοινον , ὁτι δε και ποτηριον τι οὑτω καλειται Ἀμειψιας ἐν Ἀποκοτταβιζουσι φησι : ἡ |
| ὡσπερ Ἀλεξανδρον Ἀμμωνι οἱ Μακεδονες και Ἀρατον Ἀσκληπιῳ Σικυωνιοι : Ἀριστομενει δε πατερα Ἑλληνων μεν οἱ πολλοι Πυρρον φασιν εἰναι | ||
| λοχους ἀντι των τεθνεωτων κατελεγεν ἀνδρας ἐκ των εἱλωτων . Ἀριστομενει δε , ὡς ἀνεστρεψεν ἐς την Ἀνδανιαν , ταινιας |
| χαιροι τοιουτῳ θυματι ὁ Διονυσος δια το ὀχευτικον εἰναι τον τραγον , ἀφ ' οὑ και ὁ ὀνος ἐν ταις | ||
| ἡγῃ θεον ; Ναι : και θυομεν γε αὐτῳ ἐνορχιν τραγον ἐπι το σπηλαιον ἀγοντες , ἐνθα ἑστηκε : συ |
| τ ' ἀει μελεδημασι χαιρειν , μητε βαρυτλητων λαγονων περι φορτον ἀγουσαν μητε πονον τρομεουσαν ἀγαστονον Εἰλειθυιης , ἀλλ ' | ||
| αὐτον ἐπεκαλειτο , ὁ γερων ἐφη : „ ἱνα τον φορτον μοι ἐπιθησεις . „ ὁ μυθος δηλοι , ὁτι |
| [ ] [ ] κατονα [ ] [ ] ει χρωμενης [ ] [ ] [ ! ] ε [ | ||
| ὡν καθολου οὐκ ἐστιν εἰπειν , ἑξεως δε ἐστι της χρωμενης ἀει τοις συμβαινουσιν ὁν προσηκει τροπον , και δια |
| Φρυγιας της μεγαλης ἐπι θαλατταν καταβηναι : ἑξης δε την παραθαλαττιον χωραν προσαγαγομενην ὁρους θεσθαι της στρατειας τον Καικον ποταμον | ||
| της ὁμορου χωρας παραθαλαττιου μεχρι Σικελιας , ὁδοποιησαι δε την παραθαλαττιον της Λιβυης μεχρι στηλων Ἡρακλειων , ἀκολουθως δε τῳ |
| , οὑτω μηδε δι ' ἀνθρωπων , ἰσως ἀν τι λεγοις : εἰ μεντοι ἐν ἀνθρωποις ὠν μητε ἀρχειν ἀξιωσεις | ||
| ' ἡμων δ ' ἐκλαβ ' οὑς ἐχω λογους . λεγοις ἀν : εὐνους δ ' οὐς ' ἐρεις ὁς |
| παρ ' αὐτοις γενεσεως του θεου το μεχρι του νυν τεταγμενοις χρονοις ἐν τῃ πολει πηγην αὐτοματως ἐκ της γης | ||
| κρεα τοις τεχνιταις και τοις προς την των κατασκευασματων ὑπηρεσιαν τεταγμενοις διενειμε , τας δε βυρσας συρραπτουσα και χορτου πληρουσα |
| πορρω ὑπαρχετω , χωριζεσθω . εἰμι το ὑπαρχω και ὁ παρατατικος εἰν , ἡ μετοχη εἰς , ἐντος , και | ||
| . . * : εἰδῃ ] Εἰδημι : και ὁ παρατατικος εἰδω . . . . ἐαν εἰδῃ . * |
| ἐν ἀκροτητων τροπῳ μεσοτης φαινεται ὁ λεγομενος τελειος ἐν ἰσοτητι εὑρισκομενος και οὐτε τα μερη ἑαυτου πλειονα ἀποτελων συντεθεντα οὐτε | ||
| γαστρος φορουμενος [ ἐμβρυων κατοχος ] και ὁ ἐντος ἀρτου εὑρισκομενος σιτου κοκκος ἀριστερῳ βραχιονι φορουμενος . Ὁμοιως ἐμβρυων κατοχα |
| . που νυν ὁ καλος ἡμιν κιθαρῳδος ; ἀπολογησαι αὐτῳ κατελθων προς ταυτα . Συ ἡμας ἐπισφαττεις , ὠ Μωμε | ||
| κυων κηπουρου τινος εἰς φρεαρ ἐμπεπτωκεν . ὁ δε κηπουρος κατελθων αὐτον ἐκειθεν ἀνελκυσαι δεινως ὑπ ' αὐτου ἐδηχθη δοξαντος |
| ἀλλ ' ἑκαστος φθασαι θελων , δαφνηφοροι τε και παντα ἐπιφερομενοι ἀνθη τοτε ἀκμαζοντα , ὡς ἑκαστος οἱος τε ἠν | ||
| ὁτι μη χειρας και ταυτας ἑνεκα τινος οἰκονομιας ] ὁμοιον ἐπιφερομενοι , μητε τοις σωμασι μητε ταις γνωμαις : ὁ |
| δι ' ἑαυτην ἀληθευῃ , ὑποδυεται συλλογιστικην συζυγιαν τῳ δυνασθαι μεταλαμβανεσθαι εἰς την καταφατικην , διοτι , ὁ μη ὑπαρχει | ||
| ἀσυλλογιστοι πασαι αἱ τοιαυται συζυγιαι . ἡ δε αἰτια το μεταλαμβανεσθαι παλιν την ἀποφατικην ἐνδεχομενην εἰς καταφατικην και δια τουτο |
| δειπνου περιπατος ὑγειας ἑνεκα γινεται . το οὐν δει δε μεταλαμβανειν τους λογους εἰπε δεικνυς ἡμιν ὁτι οὑτως ἀν ἀποδεικνυοιμεν | ||
| εἰναι , τα δε ἀει κινουμενα , τα δε ἀμφοτερων μεταλαμβανειν , ὁπερ ἡμιν ἀποδεικτεον ἐστιν . τουτο γαρ ἐχει |
| δε τον δημον ἐδιδασκεν οὐ ποτε Καρχηδονιους οὐδ ' Ἀννιβαν ἀποστησεσθαι σφισιν ἐνοχλουντας ἀμφι την Ἰταλιαν , εἰ μη Ῥωμαιων | ||
| εὐλαβεισθαι μη ἱπποτυφιᾳ ληφθῃ . τοις μεθυουσι συνεβουλευε κατοπτριζεσθαι : ἀποστησεσθαι γαρ της τοιαυτης ἀσχημοσυνης . πινειν δ ' εἰς |
| ἐπαινεσειε , τουτῳ δωρα ἀμεμπτως ἐδιδου , ὡστε λαμπροτατα το ξενικον κατεσκευασατο . συνεστρατευετο δε τῳ Φαρναβαζῳ και ὁποτε εἰς | ||
| και πολλα ἐς το ἀγαλμα παρῳνησεν . ὡς εἰδεν ἀγαλμα ξενικον και ἱερουργιαν οὐκ ἐπιχωριον , ἐς το τιμωμενον παρῳνησεν |
| ζητησις διαιρειται προβολῃ ῥητου , τῃ διανοιᾳ , τῳ μη προσδιωρισθαι : παλιν διανοιᾳ του νομοθετου , συλλογισμῳ , ὁρῳ | ||
| του ῥητου ἑρμηνευει διανοιαν , ἡ δε δευτερα του μη προσδιωρισθαι . Ϛʹ . Ὁ συλλογι - σμος : ἰσχυν |
| , ἠ ἀκονιτι , εὐχερως συντομως : ὡστε μη κονιορτον ἐγειρεσθαι . ἀλλαντοπωλων , παρα το ἀλλας , ἀλλαντος και | ||
| καταπνιγουσης το πυρ και τῃ φλογι μη συγχωρουσης εἰς ὑψος ἐγειρεσθαι . δια τι ὁ ἡλιος και παυει τα πνευματα |
| γαρ ἐτι βασιλευοντος ἠρχε των Περσων Ὠχος και προσεφερετο τοις ὑποτεταγμενοις ὠμως και βιαιως . μισουμενου δε αὐτου δια την | ||
| ἐπειχε . Πλεονεκτουμενος δε ὑπο των πολεμιων , προσεταξε τοις ὑποτεταγμενοις κοπτειν την γεφυραν , και το πληθος των βαρβαρων |
| εἰ μειζων εἰποντι ἐμοι γενοιτο παρ ' ὑμων βλαβη των πεποιηκοτων αὐτα γενεσθαι : οὐδε γαρ παρρησια περι παντων ἀει | ||
| δια το τους μεν και των αὐτους ἀδικησαντων ὡσπερ εὐ πεποιηκοτων ὑπο μεγαλοψυχιας πολλακις προστηναι και πασαν ὑπερ τουτων εἰσενηνοχεναι |
| και στρατευεται ἐπι την Καρδιην . Και ἐπειδη ἡ μαχη συνειστηκει , ἐκελευσεν αὐλειν τα αὐληματα , ὁσα οἱ ἱπποι | ||
| Σαβινων ἐτυγχανον οὐσαι γενους , δι ' ἁς ὁ πολεμος συνειστηκει , συνελθουσαι διχα των ἀνδρων εἰς ἑν χωριον και |
| κατα την Ἀσιαν γεννωμενος . μη προσεχειν δε μονῳ τῳ λευκαινεσθαι αὐτον κατα την της γλωττης θιξιν : τουτο γαρ | ||
| ἀντι του συντονως ἠρεσσον : ἐκ γαρ του κωπηλατεισθαι συμβαινει λευκαινεσθαι το ὑδωρ . ἀπο δε συμβολου το κυριον , |
| θρυλουμενον , ὁτι των ἐπιθυμιων αἱ μεν εἰσι φυσικαι και ἀναγκαιαι , αἱ δε φυσικαι μεν , οὐκ ἀναγκαιαι δε | ||
| τουτων ἀποδειξις οὐκ ἐστι . πασων γαρ ἀποδειξεων αἱ προτασεις ἀναγκαιαι . το δε τουτῳ ἀντικειμενον , ὁτι ὡν αἱ |
| μονον , τα τε ἀναλωματα μητε καλως μητε αἰσχρως ἐθελοντα ἀναλισκεσθαι των καλων και εἰς καλα ἐθελοντων δαπανασθαι διπλασιῳ ἐλαττονα | ||
| εἰδος τουτου του πυρετου ἑκτικον ὀνομαζουσιν . Εἰ δ ' ἀναλισκεσθαι μελλει ἡ οὐσιωδης ὑγροτης ἐν ἡμιν , μαρασμωδης ὁ |
| αὐτῳ και προ της ἐν Ἀφροδιτῃ συμπλοκης και ἐν παλαιστρᾳ συμπεσειν και φανερως περιχυθηναι , και οὐκ ἐχουσιν αἰσχυνην αἱ | ||
| δε το προς θαλαττῃ τειχος και των οἰκιων περι ἑπτακοσιας συμπεσειν , Ἐχινου τε και Φαλαρων και Ἡρακλειας της Τραχινος |
| ὁριζοντος εἰς ἰσα διαιρουμενου , των δε ἀλλων παντων εἰς ἀνομοιους τε και ἀνισους περιφερειας τεμνομενων . τουτοις δε ἀκολουθως | ||
| : τους μεν γαρ ἀλλους τεκμαιρεσθαι του θειου και δοξας ἀνομοιους ἀλληλαις περι αὐτου δοξαζειν , ἑαυτῳ δε τον τε |
| ὀρη και φαραγγας . . . Ἡρακλειδης δε γην ὁμιχλῃ περιεχομενην . . ὁ δε Πυθαγορας πετρωδες σωμα . . | ||
| ΒΓ , και γωνιαν γωνιᾳ την ὑπο των ἰσων πλευρων περιεχομενην την ὑπο ΒΓΔ τῃ ὑπο ΒΓΖ : και βασιν |
| ἐξημαρτον . οὐ γαρ πασιν ὁμοιως ἐξην προς τον κρατουντα παρρησιαζεσθαι , και τοις ἐν τελει της στρατιας και τοις | ||
| ἐκεινοις . Καιτοι ματαιον ἰσως και περιττον ἐν παιδειας νομῳ παρρησιαζεσθαι προς σε . οὐτε γαρ ἀν αὐτος ποτε βελτιων |
| κἀπικουρησαι χθονι ; ἐπεμψ ' : ὀφειλων δ ' ἠλθε συμπονειν ἐμοι . οὐ μην θανοντι γ ' οὐδαμως συνηδομαι | ||
| οὐν ταυθ ' οὑτως ἐχει , δει και ὑμας ἐμοι συμπονειν δυστυχουντι , ἱνα και ὑμιν εἰποτε ἀν συμβαιη , |
| μηδεν ὡς πεφυκε : κἀπειτα Πρωτεως τινος δικην ἀλλαττων και μετατιθεις αὑτον ἐξευρῃ φωνην ἀφιεναι μητε ἀνδρος μητε γυναικος μητε | ||
| Μωυσης ἀχθομενος τοις τοιουτοις καταραται λεγων : „ ἐπικαταρατος ὁ μετατιθεις ὁρια του πλησιον „ . καλει δε πλησιον και |
| . Ἀλλ ' ὁτι μεν το τεχνικον μερος της γραμματικης ἀνυποστατον ἐστιν , αὐταρκως ἐκ των εἰρημενων δεδεικται : χωρωμεν | ||
| τα δε των ἐχθρων ἰσχυρα , ἁμα δε λανθανουσιν ἑαυτους ἀνυποστατον την πολιν ὁμολογουντες εἰναι , διακελευομενοι το δικαιον οὐ |
| ὀρχεις ἀνευ του ψαυσαι της ἐπιδιδυμιδος οὐδεν μεν πασχει το σπερματικον ἀγγειον , ἀπολλυται δε των ζῳων οὐ το σπερμαινειν | ||
| δε του παθους ἡ γυναικεια γονη ἠ το μεμυκεναι τον σπερματικον αὐτης πορον . αὑτη τοινυν ἡ γονη τῳ τε |
| παραδειγμα ἐστιν ὁ Λυσιου λογος , ὁ περι του κυνιδιου γεγραμμενος : οὐτε γαρ ἀνακεφαλαιωσιν ἐχει δια το ὀλιγον εἰναι | ||
| με παρηλθεν ὁ Νειλος , αὐτος μεν ὁ ποταμος οὐδαμου γεγραμμενος , ὁν τροπον ζωγραφοι γραφουσι ποταμους , ῥευμασι δε |
| Ψιμμυθιον , ἁλας , ἐλαιον , νιτρον , ἑκαστον ἰδιᾳ λειοτατον προποιησας , ἑψε ἁμα ἑως ἐμπλαστρωδες γενηται , προπολιν | ||
| και ἐχε ἐν πυξιδι , και διδου ἐν ἀνεσει # λειοτατον πληρες , μετα γλυκεως κρητικου . Ἐπικαλειται δε το |
| [ λεγων ] ὡν φησιν ἑνα εἰναι τον Πυροεντα , προσαγορευομενον [ δε ] ὑπο μεν Ἑλληνων Ἀρεως , ὑπο | ||
| παραπλησια ῥοδοις ἐπι μικρον ἀναπεπταμενοις ἐστιν . Περι δε τον προσαγορευομενον καλαθον οὐχ ἑλικες , καθαπερ ἐπι των Ἑλληνικων , |
| των προς ἀλληλους σχηματισμων και των ἐπισημων φασεων ἁπαντα ἀπεργαζονται παραλαμβανοντες και τους των πλανωμενων προς αὐτους σχηματισμους εἰς αὐξησιν | ||
| : ἐπαν δε δυο ἠ τρεις ἠ πλειους παραδιδοντες ἠ παραλαμβανοντες τυχωσιν , ἑκαστου ἀστερος την δυναμιν δει συνεπικρινειν προς |
| προσηκει ταυτα ποιειν , ὁπηνικα φθασῃ βιαιως ἐπι τον ἐγκεφαλον παραγενομενη ὑλη και σφηνωθῃ παχυτερα οὐσα και τοις ἀλλοις ὑπεικειν | ||
| κτησις : ἀλλα κἀν προσγενηται , ταχιστα ἀπεπηδησεν , ὡς παραγενομενη την ἀρχην οὐκ ἐπ ' ὠφελειᾳ των λαβοντων , |
| ἀγερωχων : οἱ κεισαντο μεσηγυ Χαρανδαιων τ ' αὐλωνων , Καυκασιον παρα πρωνα , δια στεινης Ἐρυθειας . Ἀλλ ' | ||
| ἡ μεν σκηνη του δραματος ὑποκειται ἐν Σκυθιᾳ ἐπι το Καυκασιον ὀρος , ἡ δε ἐπιγραφη τουτου Προμηθευς δεσμωτης . |
| οὐδε διττοις δασμοις τους ὑπηκοους ἐκτραχηλιζων : ἱκανον γαρ το συντροφον ἐθος μαλαξαι σκληρα ἠθη και τροπον τινα παιδαγωγησαι και | ||
| ἀνδρες ἀλλα και γυναικες ἐζηλωσαν , ἀπομαθουσαι μεν ἀμαθιαν την συντροφον περι τιμης των χειροκμητων , παιδευθεισαι δε την περι |
| , ἁς διετελουν θυοντες μεχρι των νεωτερων καιρων . οὐ παραλειπτεον δ ' ἡμιν περι των παρα τοις Τενεδιοις μυθολογουμενων | ||
| ἐνδεχομενην περιποιουντας ἀσφαλειαν . Ἀναγκαιως και τοδε προστεταξεται . Οὐ παραλειπτεον δε οἰμαιὠ Θωμασιεοὐδε το φαυλον ἐκεινο , ὁ ἐπιταττομενον |
| , ἐκ της κακοφροσυνης γινομενῃ . δαμνεται : κοπτεται , δαμαζεται . ἀτῃ : βλαβῃ . Καραβῳ : γενομενη . | ||
| ἀνθρωποι δε οἱ εἰδοτες οὐ φυλαττονται . Πολλαις πληγαις δρυς δαμαζεται : προς τους δυσαλωτους . Πολυμαθειη καρτα μεν ὠφελεει |